Google
This is a digital copy of a book that was preserved for generations on library shelves before it was carefully scanned by Google as part of a project
to make the world’s books discoverable online.
It has survived long enough for the copyright to expire and the book to enter the public domain. A public domain book is one that was never subject
to copyright or whose legal copyright term has expired. Whether a book is in the public domain may vary country to country. Public domain books
are our gateways to the past, representing a wealth of history, culture and knowledge that’s often difficult to discover.
Marks, notations and other marginalia present in the original volume will appear in this file - a reminder of this book’s long journey from the
publisher to a library and finally to you.
Usage guidelines
Google is proud to partner with libraries to digitize public domain materials and make them widely accessible. Public domain books belong to the
public and we are merely their custodians. Nevertheless, this work is expensive, so in order to keep providing this resource, we have taken steps to
prevent abuse by commercial parties, including placing technical restrictions on automated querying.
We also ask that you:
+ Make non-commercial use of the files We designed Google Book Search for use by individuals, and we request that you use these files for
personal, non-commercial purposes.
+ Refrain from automated querying Do not send automated queries of any sort to Google’s system: If you are conducting research on machine
translation, optical character recognition or other areas where access to a large amount of text is helpful, please contact us. We encourage the
use of public domain materials for these purposes and may be able to help.
+ Maintain attribution The Google “watermark” you see on each file is essential for informing people about this project and helping them find
additional materials through Google Book Search. Please do not remove it.
+ Keep it legal Whatever your use, remember that you are responsible for ensuring that what you are doing is legal. Do not assume that just
because we believe a book is in the public domain for users in the United States, that the work is also in the public domain for users in other
countries. Whether a book is still in copyright varies from country to country, and we can’t offer guidance on whether any specific use of
any specific book is allowed. Please do not assume that a book’s appearance in Google Book Search means it can be used in any manner
anywhere in the world. Copyright infringement liability can be quite severe.
About Google Book Search
Google’s mission is to organize the world’s information and to make it universally accessible and useful. Google Book Search helps readers
discover the world’s books while helping authors and publishers reach new audiences. You can search through the full text of this book on the web
atthtto: //books.gqoogle.com/
ἘΝ ΠΩ
ag =
a TTS
ΟΝ ------ι- δια δὶ
‘A ΜΝ" γε 4, ἡ νϑε) δεν εν.
ΓΙ ee ae
ΗΝ hiibebea
PELE ELE bat) EEL aR
3
a
Ε
ἐν θ4 Μ21}
cn = ON: ceca ο 5
ΓΕ ΕΙΣ ΠΕ ΙΒ ἘΣ
Salina:
#
PTT Terri ΧΧΙΥΧΧΤΤΥΤ 2
oe oT Treader tereeriniTare
Pett
‘ = x 4:
- -- Fi i <a 2 -
UU OCU UT tit BRO MCCUE CC
ΠΕ ee ee σα.“ ““ᾳ-ὐοΝ ΤΣ te tt ee
Cubana dale ΒΕ ΡΕΡ ΡΥ ΡΤ εὐ τ εν ἐπε βηἢ ὁ κὲ κα “ΒΕ ἐμὰ 88 ὁ ἐπε en ΒΡ iad Riana nate
a
f
roped mrs ha
=
2? . Ὁ
, rit Died Ἀπ δῦ tle ee cs Sif peer wend,
Ὁ 2 a AA oe sme ας ig -.--ἀἰ.-“--ῷΦοὃὕ e
“1... jared: 2 ἦτ od ὦ ἡ ᾿Ξ : ἊΝ a.
ν᾿ vine: vows rishi Topi ead: « BMI nee aciat Wave ie ular rier” αϑγὶ wtriogs Unser %
* rete far hg yb rave "2 2612 Pepe rye f
τ Ὁ γι ζγ.. δεβορ Pao 11 taper ac RE rary ἀφαυ τς Oe
ee
ὡς ‘ (δ, Ay
Rent) Sa a τὰ - σὶ
TINA Sivas * TH dane. Br SMe Ζ EN Pn EENeY yaks Me AAT)
rye wey” oo ” | Ge Were τ -
“leno Bet ella wtalvina hg ἢν eee
len ΄ ᾿
etl fate οἷ" z Beebe Paes ys ops ΜΝ anh ac, attest eons
ee ! SEY ἌΝ cq oe a, ᾿ _« Ἣν
pam ΩΝ ὃ. νυστὶ rd Aaj = www ow errors. pugSpds
Orisemprrpa gop
pal estates δου Τὐντέ να σόσην me pong 0d”, Aa, Ae ere .-
΄
,
: ταπομα ‘ ony σφε: ᾿
᾿ ont ie TU MN AP. ; acts Brechin %s Sn . ἣ
eo TAT ἌΤΑΝ ΕΣ αὶ meee ον" qe cases oleae a
mebuea “age Ast sipripeney 1%. eid eel ΩΣ ;
pore vee ᾿ ᾿
ἄν αν Biview σα τοῦ be Fo: τι» ΝΥ ΟΡ; < ie :
πο; wrens ἢ
eT Mane maghe © “hy beh ike doe had oF wir “fh we Δι
ΠΣ ot al
UT ania Mele fae eo -_, «" af
piven απ κᾷ 09 anise dup ihe txt o Cdueg 7 ‘en ΕΣ
wy
SPF ye αν Dede
- Ως, ας lire pig oi ; sm pgeo bp ee os oe
< Wh Agi Joy - aioe, ao TK ie x
Adages sar ως cof Yaar οὗλον iia Se Fone Ba ¥ x Ip
ἊἍ ἃ ει ej 1A,
pooh Merve BR’ a7 yee So Nn cya. ΝΣ ΣΤΟΝ ὰ ἐν a
iL ly np anny
we ‘Am Bj ov ody wey Se ray —De 04
ae Ree 4, ας ἜΣ" Ὁ ed ela
: y owe «-
«τ πολ ῖοῖί, πος mee, Sie ees a init ss
: ht eva se, “yee ge ~! mer GS
eet τσ ce eat
oF «Arey - ws τὸ ales oo
μήν er: ae cack ἥν a apr v.54 7 τρίζουν, 7
ov bom. eae are
ᾷ ee ee Ἵ Psa Tone) fal mrmmitay- - σα HV pag’, " Inga ace Reet “»
iw sakes PEE YA Pr μοὶ μόλφωνο Σ TEE PONT τας wai yp duieal
exci orn danend > ‘wo deg avenslior Beals jye liver e Ὅλο χαξϑιο γῆ PRI SET Sie win 7388,
a “ely ποτ Ties pone ad: Knanind ay “νην. Sem ἵντανοοβ be «7 abylayn:! dagen hush? ho tere,
Taba δι stoner Mi ‘wove HF “72 am ees fea. aan ‘Ont — γα TWP ob tev tod wh: ne
cas eek τρξ ουήνφιγ fAe/ pu wh phe Vw onto. τὰ ἡ γον. χα Yong erate ΝΣ
gt Rip da tfey κᾶν tae ia forcheniit Sar Tact de vile τὰ -ῥαϊλου, εν ζβ,ριδωξζ 2
wafer ὦ “εὐ wa penne mah ELI Dermahrrrte Wa Fae oe Japtmraeg O87) veka tg ΩΝ
“ρα gem) oer 7 Ae wf ones Tide! we ad hip! ats ge: ern aed panty parity
nee Hare fea 75 VHA RT /s, . ad. ess
Tada pi Dan Trine ADA AF Au trod Tirwnritoad Winn ete Git OETA
4εἴπιφοσεν ast THINMA TS -
Tine hen GOS hr. POT 4 a 5 περ
ΟΡ ΤΥ) st bates δ Sf σὴν Gs: rin Bs τ δϑντι τ δ κάμαν "νον, Πα φυσ γγυκ)σώφδ᾽.
“AN TA ah ers Md eye Lap NT ne φαῖνε ς gable GAT Moe! vi otter
a von paren ag Ta SGT Mey Meu 7 aed nerd FONT rey: veut τάδ᾽ Tee ad ao N ᾿ ‘
c
Fics a 5. Sohbet (ok ease οὐδὲ
ao
CODEX LAURENTIANUS XXXI 15 (1), FOLIO 124’, VERSES 443-478
THE SCHOLIA
ON THE
AVES OF ARISTOPHANES
WITH AN INTRODUCTION ON THE ORIGIN, DEVELOPMENT,
TRANSMISSION, AND EXTANT SOURCES OF THE OLD
GREEK COMMENTARY ON HIS COMEDIES
COLLECTED AND EDITED BY
JOHN WILLIAMS WHITE, Pu.D.
HONORARY DOCTOR OF LETTERS, CAMBRIDGE, HARVARD, AND PRINCETOX
HONORARY DOCTOR OF LAWS, WESLEYAN AND OHIO WESLEYAN
PROFESSOR OF GREEK RMERITUS IN HARVARD UNIVERSITY
“cAnd out of olde bookes, in good feith,
Cometh al this newe science that men lere”
BOSTON AND LONDON
GINN AND COMPANY, PUBLISHERS
1914
COPYRIGHT, 1915, BY JOHN WILLIAMS WHITE
ALL BRIGHTS RESERVED
GINN AND COMPANY : PRO-
PRIETORS - BOSTON - U.S.A.
ΤΟ
THE HAPPY MEMORY
OF
FREDERIC DE FOREST ALLEN
AND
JOHN HENRY WRIGHT
PREFACE
Modern readers of Aristophanes are hampered by their igno-
rance of matters essentially commonplace. Even Robert Brown-
ing, however instant his recognition of his great confrére’s genius,
shared the common experience and resorted to the same source
of relief with lesser men. Sooner or later, whether poets or
laymen, we all turn to the Old Greek Commentary on our poet
in hope of a better understanding of the many remote matters
that prevent our complete appreciation of his lively comedies.
Who are these obscure men that troop through his coursing
verse, the butt of his good-natured ridicule? What is the par-
ticular significance of this or that swift reference to a local
scandal, a political row, a shady transaction? Or, in larger
aspect, to a historical event, an Attic custom, an ancient myth,
—to theatrical usage, judicial procedure, ritual observance ?
Even the common man, ensconced aloft in his seat in the ancient
theatre, understood these things. To him they were the well-
known facts of his daily life, but we moderns and aliens require
instruction. We lack, too, his feeling for idiom and for the
nuances of the speech heard in the street in the poet’s time,
although we may know more about formal Greek grammar than
any man of his day.
The substance of comedy is essentially local: its characters
and incidents, in order to provoke laughter, must be familiar ;
its spectacle of life must reflect the life of the audience. The
comedies of Aristophanes are local in unusual degree; he is
never very far from the Athens of Alcibiades, however he may
affect to transport us to Hades or Nephelococcygia. It is for
this reason, doubtless, that he has not many modern readers and
that his plays have not much influenced modern literature.
Racine appropriated the framework of the only play of our poet
Vv
«7/9516
vi ARISTOPHANES
that may still be said to hold the boards, but shifted its charac-
ters and the setting of its incidents to his own time — his play is
French. Since, then, the outlook upon life in these unrivalled
Greek comedies is so completely that of contemporary Athens, it
is not surprising that even within a few generations after the
poet’s death, when moreover Alexander’s conquests had lowered
the prestige of ancient states, established new centres of interest,
and shattered venerable traditions, men began to find these plays
difficult and to seek enlightenment.
In the Introduction to this book I have endeavored to narrate
how this virtual demand for a commentary was met by the great
Alexandrian scholars and their successors. It is now difficult
to realize the abundant resources these learned men had in prose-
cuting their study of comedy. The present record of their labors
is indeed meagre, but even the extant scholia testify that their
material for the intensive and comparative study of this impor-
tant branch of the ancient literature was ample. Twenty-seven
poets of the Old Comedy are cited or quoted in the existing
commentary, and many of their plays are named: six each of
Hermippus and Phrynichus, seven of Pherecrates, eight of Theo-
pompus, fourteen of Eupolis, sixteen of the elder Cratinus, seven-
teen of Plato, thirty-six of Aristophanes. These comedies long
survived their authors. Athenaeus, writing at the close of the
second century of our era, cites or quotes thirty-eight poets of the
Old Comedy and names two hundred and twenty-five of their
plays. To-day we have only eleven plays of a single poet.
Comedy was profitably studied in Alexandria for a period of
five hundred years, from just after the foundation of the city to
the end of the second century after Christ. Approximately two
centuries later the results of previous investigations were incor-
porated, so far as this was possible, in a parchment variorum
edition of Aristophanes that probably was composed in Constan-
tinople. The commentary in this great book, hard buffeted from
age to age, now exists only in the abbreviated, mutilated, and
contaminated remains that are still recoverable from various ex-
tant manuscripts. These scanty remains but poorly represent the
PREFACE vil
wealth of diversified information once accessible in the libraries
of Alexandria. Nevertheless classical scholars in general have
thought well of the commentary, even in its piteous present state:
they have turned to it with confidence for instruction, and have
used it freely in their studies of the life and literature of ancient
Greece. A general impression of its nature and value may be
had from the three admirable Indexes to the present volume,
although they cover but a single play. I speak confidently of
their quality, for I owe them all to the kindness of Professor
Edward Capps, who, deferring weightier matters of his own, has
by this self-sacrificing and kindly service placed me under heavy
but agreeable obligations.
The definitive edition of the scholia on Aristophanes is still
to be published.! The present book covers only one play, but
aims to give a full report of the manuscript sources of its
scholia. I had no thought of writing it when I began many
years ago a special study of these scholia, in which much mate-
rial of various kinds has been gradually collected ; but in 1903
I was advised that scholars would welcome the publication of
some such part of my material as is here given. That was an
agreeable suggestion, and the Birds seemed a proper play for
the purpose: its Greek commentary is among the best on these
plays, and the manuscripts that furnish the text of this, while
adequately supplementing and correcting one another, are not
overwhelming in number. The work proceeded leisurely, with
interruptions, and three years later the body of the book (pages
1-303) was finished and electrotyped and the plates stored in
the vaults of the Athenaeum Press. There they have lain until
the present year. The reasons for this are personal and need not
be inflicted on the reader, but I welcome this opportunity to
express my grateful appreciation of the considerate patience with
which my publishers tolerated conduct apparently so erratic and
unreasonable. My relations with the late Edwin Ginn, an able,
110 is promised by Dr. Schepers and Dr. van Ijzeren, and a specimen
of the excellent plan on which they propose to make it has been published.
See Sertum Nabericum a philologis Batavis collectum (1908) 347 ff.
ΜῈ] ARISTOPHANES
high-minded, and kindly man, continued without interruption for
forty years, and my connexion with him and his partners in the
house of Ginn and Company is one of the pleasant recollections
of a busy life. I am grateful also to the staff of the Athenaeum
Press for exhuming plates and proofs without a murmur, and
cheerfully resuming work on a book that no doubt they thought
had long ago been consigned to the limbo of forgotten things.
(Absit omen!) My special thanks are due to Mr. Steven Bying-
ton, a member of the staff, who has read all the proofs with
scholarly precision and insight.
Emendation is the most fascinating and demoralizing diver-
sion that the classical scholar has been vouchsafed by his peculiar
gods. Impudently applied to Aristophanes it is an unholy
occupation, but not so to his Greek commentators as they stand
reported in extant manuscripts. Conditions develop in which the
scalpel is the only instrument of salvation. In making the Tran-
script and Collation I remarked from time to time (shall it be
confessed, with satisfaction ?) the necessity of resorting to con-
jectural emendation in establishing the text. Thereupon I asked
certain friends to lend a hand, and presently sent them galley-
proofs of the Transcript, the Collation, the Text as I had restored
it, and my Critical Notes. At this moment I fail to understand
how I had the temerity to ask Professor Henry Jackson, with
many weighty demands upon his time, to aid me, or Professor
Wright, then the busy Dean of the Harvard Graduate School.
I called on the younger men, Professor Capps, my colleague
Professor Gulick, and Dr. Cary, without compunction. That is
to me a pleasant time to remember, with letters and proof-sheets
going and coming and many a point hotly contested and many a
jest at the expense of blundering scribes, and I fully realize how
deeply I am indebted to these scholars. Let the last words that
I write at the end of a long task be the sincere expression of my
gratitude for their helpful and friendly assistance.
Harvarp UNIVERSITY, JOHN WILLIAMS WHITE
NovemBeEr 1, 1914
INTRODUCTION
When Alexander the Great had won the long siege of Tyre
and subdued Gaza, he marched unopposed into Egypt. Here he
Foundationof οὐ πα θα the city that was to perpetuate his name and
Alexandria = fame, a weightier deed than any of his conquests. The
story is told that he himself chose its site, over against the island
of Pharos, and paced out the circuit of its walls and fixed the
boundaries of its marketplace and the situation of many of its
sanctuaries. Other Greek cities had been slow of growth, but
Alexandria sprang up in a day, like the fabled towns founded by
Sardanapalus ! or the four populous cities that now sentinel the
Pacific coast of America. Alexander intended that his city
should become the centre of trade of the ancient world, under
control of Greeks, a vast emporium? linking the West and the
East. His purpose was realized, but Alexandria became also
what he can scarcely have anticipated, the literary centre of a
new Hellenism. This was due to the fostering care of Ptolemy
and his successors on the throne of Egypt. The first Ptolemy
Ptolemy Soter, W258 fitly named: he was a warrior, one of the gen-
32-0830. erals Alexander trusted most in his last campaigns ;
but this Macedonian chief, like his master, was also an ardent
admirer of the Greek genius, and in the last years of his long life,
after the storm and stress of establishing himself in control of
Egypt, a genial patron of men of letters and science and himself
an author of repute. He wrote a history of the campaigns of
Alexander characterized by sobriety and accuracy. This strain
of genuine interest in letters was long manifest in his succes-
sors. Even Big Belly, the seventh Ptolemy (145-116 B.c.), a
1 Schol. Av. 1021.
2 μόγιστον ἐμπόριον τῆς οἰκουμένης. Strabo xvii 798. Cf. Hogarth, Philip and
Alezander of Macedon (1897) 187 ff.
ix
= ARISTOPHANES
cruel and grossly immoral man, studied under Aristarchus, dabbled
with the text of Homer, furthered the study of geography and
ethnography, and wrote his Memoirs in twenty-four books.!
The first Ptolemy gathered about him in Alexandria many
learned men. Hither came Hecataeus, who wrote a romancing
history of Egypt; the philosophers Theodorus and
Aloxandria : : : ‘
the Resort of Hegesias of Cyrene; the Carian Diodorus, a philoso-
pher and clever dialectician, whose five daughters, as
Clement reports, were also able disputants ; Strato, the pupil and
successor of Theophrastus, who came to Alexandria as one of
the tutors of Ptolemy’s son and was there associated in this duty
with Philetas, poet, philologer, and teacher; Euclid, the cele-
brated mathematician, and Herophilus, famous as an anatomist,
physiologist, and physician.?, Ptolemy’s real interest in letters is
shown, furthermore, by his urgent but unavailing invitation to
Theophrastus, Stilpo, and Menander to become his guests in
Alexandria.’ Philemon, perhaps, accepted his hospitality, bring-
ing his clever comedies to the great theatre which the king had
built. Hither also came Demetrius of Phalerum, orator, states-
man, and philosopher, who resided for many years in Alexandria
as the king’s intimate friend and counsellor.4 Ptolemy doubt-
less owed to Demetrius, fresh from Athens, the suggestion of
the two foundations that made his city famous, the Museum and
the Library.®
1 Athen. 718, 61c; Strabo ii 98f.,108. Athenaeus repeatedly quotes from
the Memoirs: 488, 718, 229p, 375 np, 387, 4388p, 518 F, 549 £, 576, 6548. Ma-
haffy, in an interesting chapter of his Empire of the Ptolemies (1895), 377 ff.,
generously seeks to rehabilitate this perplexing person, who has been steadily
damned since the time of Polybius, his contemporary.
2 For detailed information, with citation of authorities, about this group of
interesting men, see Susemihl’s Griechische Litteratur in der Alezandrinerzeit
I (1891) 12f., 18f., 15 f., 148 f., 174 ff., 310 ff., 704 ff., 785 ff., an indispensable
book to students of this period. |
δ Diogenes Laert. v 37, ii 115; Pliny N.H. vii 111; Alciphro iv 18 and 19
Schepers (ii 8 and 4). Cf. Suid. s.v. Μένανδρος.
4 Diog. Laert. v 76, 78; Plut. Moralia 601 F; Strabo ix 398.
6 The foundation of the Museum and Library is ordinarily ascribed to his
son, but Ptolemy’s efforts to attract learned men to Alexandria and his relations
THE OLD GREEK COMMENTARY ΧΙ
Under his successor Philadelphus, Alexandria became a huge
cosmopolitan metropolis of the modern type. Commerce flour-
eee ished and brought men to its ports from every known
Philadelphus, quarter of the globe. The king had a large navy
Meare’ and kept a great standing army, but he was not a
Macedonian warrior of the old style nor was his reign dis-
turbed by continual wars as was the beginning of his father’s.
Theocritus sings of the glories of king and kingdom in his seven-
teenth idyll. Philadelphus was both able and disposed to culti-
vate the arts of peace. He directed the internal administration
of his dominion, maintained a brilliant court, adorned and beauti-
fied Alexandria, gathered scholars together there from all Greece,
and by the final and permanent establishment of the Royal Mu-
seum and Library made amplest provision for the successful
prosecution of their studies. He was just the son to regard the
completion of plans formed by his father as a duty, even if his
own inclination had not prompted this. The elder Ptolemy, two
years before his death, made Philadelphus co-regent, but no
unfilial act disturbed his last years and his son paid his memory
extraordinary honors. This humane relation between members
of a bloody house is as pleasing as it was singular, and casts a
welcome ray of light on the character of each man.
Strabo, writing in the last half of the first century before
Christ, gives interesting information about the Museum. It was
situated, he says, in the royal quarter of the city, and
consisted of a dining-hall with a common table for the
Scholars, a hall or arcade furnished with recesses and seats, and
a covered walk. It was supported by royal bounty, and its
head, who was appointed at first by the Ptolemies and later by the
The Museum
of intimate friendship with Demetrius, who was familiar with the schools of
philosophy in Athens and was himself a distinguished Peripatetic philosopher
and all-round man of letters, point the other way. See the strong statement of
von Wilamowitz in his Antigonos von Karystos, Philologische Untersuchungen
IV (1881) 291, and Mahaffy in his Egypt under the Ptolemaic Dynasty (1899) 60 f.
Beck in his Specimen Historiae Bibliothecarum Alexandrinarum? (1829) § IV has
collected the opinions expressed by the Church Fathers on the founder of the
Libraries.
ΧΙ ARISTOPHANES
Roman Emperors, was called the Priest of the Museum.! The
royal quarter comprised quite one fourth of the city and lay along
the Great Harbor. Here were the connected palaces built by
successive kings, the tomb of Alexander, temples, public build-
ings, and gardens. Strabo leaves some questions unanswered.
He does not state whether private quarters were provided in
the Museum, as in a monastery or English college, for such
Scholars as wished them, nor does he say whether, like a modern
university, it contained lecture-halls in addition to the exedra.
There can be no doubt, however, that lectures on philology,
mathematics, medicine, and other branches of knowledge were
given in Alexandria in the third century before Christ,* and there
was no more fitting place than the Museum for the lectures of
at least the older and more celebrated Scholars. Strabo further-
more does not state whether there were collections here for the
use of students of the natural sciences, but this again is highly
probable. It seems likely that there were zodlogical gardens in
the royal quarter. The second Ptolemy was interested in wild
animals and had them captured and brought to Alexandria.®
1 τῶν δὲ βασιλείων μέρος ἐστὶ καὶ τὸ Μουσεῖον, ἔχον περίπατον καὶ ἐξέδραν καὶ οἶκον
μέγαν ἐν ᾧ τὸ συσσίτιον τῶν μετεχόντων τοῦ Μουσείου φιλολόγων ἀνδρῶν. ἔστι δὲ τῇ
συνόδῳ ταύτῃ καὶ χρήματα κοινὰ καὶ ἱερεὺς ὁ ἐπὶ τῷ Μουσείῳ τεταγμένος τότε μὲν ὑπὸ
τῶν βασιλέων, viv δ᾽ ὑπὸ Καίσαρος. Strabo xvii 798f. Hadrian, when in Alexan-
dria, appointed the poet Pancrates to a seat in commons, as Athenaeus (xv 677 Ε)
relates. Cf. also Philostratus, Vit. Sophist. xxii 3 (Dionysius of Miletus),
xxv 8 (Polemo). The King granted special annual stipends to some at least of
the Scholars. This stipend was called σύνταξις. Athenaeus (xi 498 c ff.) relates
that Ptolemy Philadelphus once affected to deprive Sosibius, who was over-fond
of subtleties, of his stipend, and justified this by an elaborate verbal juggle.
Many similar tales show that relations between the Court and the members of
the Museum were easy.
3 Hegesias of Cyrene portrayed the ills of life, Cicero states (Tusc. i 83),
with such moving eloquence that some of his hearers committed suicide and his
lectures were forbidden — ut is a rege Ptolemaeo prohibitus esse dicatur illa in
scholis (‘lectures’) dicere.
8 Diodorus Siculus (iii 86 3) says that he brought strange and unknown animals
to the knowledge of the Greeks. After a blood-curdling account of the capture
of a monstrous serpent, he adds (iii 878): ὁ δὲ Πτολεμαῖος... τὸν ὄφιν ἔτρεφε reri-
θασευμένον καὶ τοῖς els τὴν βασιλείαν παραβάλλουσι ξένοις μέγιστον παρεχόμενον καὶ
THE OLD GREEK COMMENTARY xii
The Library, the most important of all possible collections,
was probably situated close to the Museum, if indeed it was not
part of it. It contained the astonishing number of
490,000 volumes (‘volumina,’ papyrus-rolls) in the
time of Callimachus. The cataloguing of this great collection
began soon after the accession of Philadelphus under the first
librarian, Zenodotus, but extended only to the poets. It was
completed under the direction of Callimachus,! who comprised
the result in one hundred and twenty volumes.? The object of
this laborious task was facilitation of the work of the Scholars
of the Museum. A smaller library, which Philadelphus estab-
lished in the Serapeum in the southwestern quarter of Alexan-
dria, contained 42,800 volumes. The history of the Museum
and Library can be traced well into the Roman age. The influ-
ence of these great institutions was so continuous and pervasive
that Athenaeus at the end of the second century after Christ
could represent a learned Roman jurisconsult as asking: περὶ δὲ
The Library
παραδοξότατον θέαμα. Athenaeus (xiv 654 sc), quoting the Memoirs of Ptolemy
Physcon, is explicit on this point: περὶ τῶν ἐν ᾿Αλεξανδρείᾳ βασιλείων λέγων καὶ περὶ
τῶν ἐν αὐτοῖς ζῴων τρεφομένων φησίν etc. Many wild animals and birds are named
in the description of the coronation of Philadelphus which Athenaeus (v 196 ff.)
quotes from the History of Alexandria by Callixenus.
1 For these facts about the Library, see Tzetzes in Kaibel’s Comicorum
Graecorum Fragmenta (1899) 19 § 20 and 81 § 29, and the Plautine scholium in
Ritschl’s Opuscula Philologica I (1866) 5f. In stating the number of volumes in
the great Library, Tzetzes says: βίβλων μὲν συμμιγῶν ἀριθμὸς τεσσαράκοντα μυριάδες,
ἁπλῶν δὲ καὶ ἀμιγῶν βίβλων μυριάδες ἐννέα. The scholiast has: voluminum quidem
commixtorum volumina quadringenta milia, simplicium autem et digestorum.
milia nonaginta. Ritschi interprets these statements to mean 400,000 volumes
in all, of which 310,000 were duplicates. The interpretation now generally
held distinguishes the ἐπλαῖ καὶ ἀμιγεῖς βίβλοι as rolls containing a single work,
or a single ‘book’ of a work divided after the Alexandrian fashion (the Iliad
e.g. into twenty-four books), from the συμμιγεῖς βίβλοι containing two or more
single works, or two or more ‘ books’ of a single work thus divided, or parts of
a work not yet so divided. The number of the latter was gradually reduced by
the Library staff by rearrangement and redivision. See Dziatzko in Pauly-
Wissowa’s Real-Encyclopddie I 18388 ff.
2 Suidas s.v. Καλλίμαχος. See also Schneider’s Callimachea II (1878) 297 ff.
8 A detailed account of these libraries is given, with citation of authorities,
in Susemihl’s Griechische Litteratur I 888 ff.
X1V ARISTOPHANES
βιβλίων πλήθους καὶ βιβλιοθηκῶν κατασκευῆς καὶ τῆς εἰς τὸ
Μουσεῖον συναγωγῆς τί δεῖ καὶ λέγειν, πᾶσι τούτων ὄντων κατὰ
μνήμην; ἷ
It was in this cosmopolitan city that learned men, who were
hospitably received by its rulers and provided with unrivalled
Study of means for prosecuting their researches, living here
wemecy in intimate and stimulating daily association with men
of like interests,? began and continued for centuries that study
of Greek comedy of which the written record, after strange vicis-
situdes, has at last reached us in the form chiefly of a variorum
commentary on ἃ single author. The provenience of
Provenience ; . .
of the Aristo- this commentary is Alexandria, not Pergamum or
phanic Sehol™* Athens. In that part of it which is the subject of
this book, to confine attention to this single play for the moment,
certain scholars, who lived in the last three centuries before
Christ and are known to have made comedy one of the subjects
of their study, are quoted as sources of comments: Callimachus,
Euphronius, Eratosthenes, Aristophanes of Byzantium, Callistra-
tus, Aristarchus, Ammonius, Demetrius Ixion, and Didymus.®
All these scholars studied in Alexandria, some of them passed
their lives there, three of them and perhaps a fourth held the
honorable and responsible post of Librarian. They wrote on one
or another aspect of comedy, or composed continuous commen-
taries on the plays of comic poets, especially on the comedies of
Aristophanes, or prepared critical editions of his text. Only
one of them had intimate relations with Pergamum, Demetrius
1 On the later history of the Museum and the two Libraries, see G. Parthey,
Das Alexandrinische Museum (1888) 92 ff.; G. H. Klippel, Das Alezandrinische
Museum (1888) 201 ff.; J. Matter, Histoire de [Ecole d Alezandrie I (1840)
248 ff.; J. E. Sandys, History of Classical Scholarship I? (1906) 118 f.
3 ἄνδρες γραμματικοί, φιλόσοφοι, γεωμέτραι, μουσικοί͵ ζωγράφοι, παιδοτρίβαι re καὶ
ἰατροὶ καὶ ἄλλοι πολλοὶ τεχνῖται. Athen. iv 184 ο (I 402 Kaibel).
8 Five others who are quoted in the Scholia on the Aves cannot be identified
with certainty: Antipater (Schol. 1408), Apollonius (1242), Asclepiades (848),
Cephisodemus (1294), Dionysius (1297). Chaeris is also mentioned once in a
citation by Herodian (876), if the name is there rightly restored. On Apollonius
and Asclepiades, see Introd. 21, notes 7, 8.
THE OLD GREEK COMMENTARY XV
Ixion, who studied under Aristarchus but apostatized and became
a vehement critic of his former master.! Even Crates, who was
the head of the Pergamene School in the second century before
Christ and is known to have written a commentary on Aristopha-
nes, is not quoted in the scholia on the Aves at all and only
five times in the rest of the commentary. Five of those who
have been named, Callimachus, Eratosthenes, Aristophanes,
Callistratus, and Aristarchus, were scholars of the very highest
order and of great productivity, and must be regarded as directly,
or indirectly through their pupils, the main source of the exist-
ing commentary on Aristophanes. This commentary came into
existence in some such fashion as follows.
Aristophanes the poet could assume that his audience would
instantly seize his allusions, however swift and subtle, to their
Need ofa _—-Lellow citizens, to the politics of the day, to contem-
Commentary porary events and usages, — in short that they were
intimately familiar with all the shifting aspects of the tumultuous
life that surged about them. Athens was a compact town in
which every man knew his neighbor’s business; Aristophanic
comedy is intensely local. But a hundred years after the poet’s
death, about the time when Ptolemy’s company of scholars set
to work in Alexandria, many of these allusions had become dark
sayings; they puzzled those who essayed to read him. When
the poet said of a certain bottle-man that he had achieved mili-
tary distinction and had turned into a tawny horse-cock, their
perplexity was Dionysian :
νὴ τοὺς θεοὺς ἐγὼ γοῦν
ἤδη wor’ ἐν μακρῷ χρόνῳ νυκτὸς διηγρύπνησα
τὸν ξουθὸν ἱππαλεκτρνόνα ζητῶν τίς ἐστιν ὄρνις.
Men in particular who lived in the great outlying new Greek
world that Alexander had created needed help. They were
doing Greek at this time in Bactria!
1 See Susemihl, Griechische Litteratur II 164, note 118, who cites the ancient
and modern authorities on the disputed question of his date.
Xvl ARISTOPHANES
The exegesis of the poets of the Old Comedy began in 4
simple and natural way. Zenodotus of Ephesus, who had studied
under Philetas in Cos, was made librarian in Alex-
andria at the beginning of the reign of Ptolemy
Philadelphus and was the first to hold this post. The catalogu-
ing of the books demanded immediate attention. He himself
undertook the classification and arrangement of the epic and
other non-dramatic poets, assigning the tragedians to Alexander
Aetolus and the comic poets to Lycophron.! All three were
poets in their own right, and both Alexander and Lycophron were
stars in the Tragic Pleiad. Lycophron had no inconsiderable
task. An indication of the resources of the Library
is given in the fact that twenty-four comic poets are
cited or quoted in the scholia on the Aves alone. He studied
each roll that contained a comedy and gathered facts about the
author’s life and minute details as to the play, and jotted
down anything else he thought worthy of record. When his
labor of cataloguing was concluded he had a great collection of
notes, and these he put together in a treatise on Comedy in at
least nine volumes. Other books on the same sub-
ject followed. Callimachus treated it in his general
classification and description of the contents of the Library in
one hundred and twenty volumes.’ Eratosthenes wrote a work
of great erudition on the Old Comedy‘ in at least
twelve volumes.’ Treatises such as these of Lyco-
phron, Callimachus, and Eratosthenes were veritable treasure-
houses for younger scholars who were pursuing their studies of
Its Inception
Lycophron
Callimachus
Eratosthenes
1 Cf. Tzetzes in Kaibel’s Comicorum Fragmenta 19 § 19 and 31 ὃ 28.
2 Λυκόφρων δ᾽ ἐν τῷ θ΄ περὶ κωμῳδίας. Athen. xi 485 p. For references to
Lycophron in the scholia, see Schol. Pl. 1194, Vesp. 91, 108, 289, 704, Pac. 199,
702, Thesm. 567.
3 πίνακες τῶν ἐν πάσῃ παιδείᾳ διαλαμψάντων καὶ ὧν συνέγραψαν ἐν βιβλίοις x’ καὶ ρ΄.
Suid. s.v. Καλλίμαχος.
4 περὶ τῆς ἀρχαίας κωμῳδίας Diog. Laert. vii5. Cf. Harpoc. s.v. Μεταλλεῖς. It
is sometimes cited simply as περὶ κωμῳδιῶν. Cf. Schol. Ran. 1028. In Schol.
Av. 566 the book is assumed to be so well known that the title is omitted.
δ Photius 8.v. εὐκλεία cites the twelfth.
THE OLD GREEK COMMENTARY XV
comedy in Alexandria and needed guidance in working among
the vast collections of the Library.
Systematic commenting on comedy began early in Alexandria.
The first scholar who gave special attention to the interpretation
of Aristophanes in a continuous commentary was Euphronius,! a
youthful contemporary of Callimachus and one of the
teachers of Aristophanes of Byzantium; so good a poet,
too, that it is alleged he belonged to the Pleiad. His book is fre-
quently quoted in the scholia, especially in the notes on the Aves.
In these notes he elucidates the meaning of words (Schol. Av.
765, 798, 988, 1378, 15638, 1745) or of a phrase (266) or of a
sentence (308), or comments on the form of a word (299) or the
significance of an epithet (872), or states facts of prosopography
(997, 1879 bis, 1536) or of literary history (1403).? Inclination
to linguistic interpretation is what was to be expected from a
scholar writing at this time. His views are frequently chal-
lenged in the notes anonymously. No evidence exists that either
Callimachus or Eratosthenes, respectively the older and younger
contemporaries of Euphronius, wrote a commentary on Aris-
tophanes. The poems of Callimachus are quoted in the scholia
on the Aves to illustrate Aristophanic usage (Schol. Av. 129,
261, 364, 598, 832, 872); his treatise on Birds is also cited
(802, 808, 765, 883, 1181), and twice notes occur of such purport
that they may safely be attributed to his catalogue (692, 1242).®
Eratosthenes’s treatise on the Old Comedy is once cited in the
scholia on the Aves (506) and one other note on this play
names him (122).‘
Euphronius
1 See Schol. Av. 1408; Athen. xi 495c: Εὐφρόνιος ἐν ὑπομνήμασι. This scholar
has finally been given his rightful place. See C. Strecker’s evidence and argu-
ment in his De Lycophrone Euphronio Eratosthene comicorum interpreibus (1884).
3 For other scholia bearing his name, see Schol. Pi. 385, 904, Nub. 1264,
Ran. 10938, Vesp. 604, 606, 674, 675, 696, 1005, 1086, 1144, 15380.
*¥For further references to Callimachus, see Schol. Pl. 388, 677 bis,
Nub. 508, Ran. 216, 1297, Eq. 821, Ach. 127, 144, 724, 927, Vesp. 62, 262, 836,
Pac. 28, 868, 6387, 835, 1067, 1244, Thesm. 80.
4 See also Schol. Pl. 797, 1194, Nub. 967, Ran. 1028, 1268, Eq. 968, Vesp.
239, 502, 704, 1082, Pac. 48, 70, 199, 702, 755, Thesm. 516.
XVill ARISTOPHANES ᾿
The number of volumes collected in the main Alexandrian
Library had become enormous in the last half of the third century
before Christ. Entertaining tales about the acquisition of books
Growth of ΡΥ͂ the first three Ptolemies, with small regard for
the Library private rights and none to cost, were rife in antiquity.
A book-trade had been established in Athens as early as the
middle of the fifth century before Christ,! and in the next two
hundred years books were disseminated broadcast throughout
the Greek world, whence from all quarters they again converged
upon Alexandria. The mere fact that thirty-six plays of Aris-
tophanes are quoted or cited in the extant scholia on this author
will serve as an indication of the treasures housed in the great
ern Library. The text of these comedies had suffered in-
Aristophanic evitable damage at the hands of careless scribes, of
on willful actors, of dilettantish owners.? Different copies
of a popular play would show marked variations of text. The
cataloguers had described them as they found them, those who
first used them had taken the copy that came to hand, but pres-
ently significant differences in readings pressed home and were
felt to demand a revision of the text. This important task was
Aristophanes UNdertaken by Aristophanes of Byzantium, who came
of Byzantium when a lad to Alexandria with his father, a military
man, sat under all its greatest teachers,® devoted himself to the
1 See Lewis R. Packard’s Beginning of a Written Literature in Greece, Trans-
actions of the American Philological Association XI (1880) 34 ff., and Dziatzko
in Pauly-Wissowa’s Real-Encyclopddie III 978 ff. and (for bibliography) 939.
2 The errors due to the μεταχαρακτηρίσαντες belong in another category, but
they must be taken into account in dealing with the text even of Aristophanes,
nor did the Alexandrine scholars ignore them. Cf.Schol. Av. 66, 885. See
Herzog’s Umschrift der dlteren griechischen Literatur in das ionische Alphabet
(1912) 81 ff., 98 ff.
8 Cf. Suid. 5.ν. ᾿Αριστοφάνης Βυζάντιος : . . . μαθητὴς Καλλιμάχου καὶ Ζηνοδότου,
ἀλλὰ τοῦ μὲν νέος τοῦ δὲ παῖς ἤκουσε, πρὸς δὲ τούτοις καὶ Διονυσίου τοῦ ᾿Ιάμβου καὶ
Ἑὐφρονίου (τοῦ Χερρονησίτου καὶ Μάχωνος rot) Κορινθίου ἣ Σικνωνίον. ΟἿ. also Athen.
vi 241 F: μνημονεύει δ᾽ αὐτοῦ καὶ Μάχων ὁ κωμφῳδιοποιὸς ὁ Ἑορίνθιος μὲν ἢ Σικυώνιος
γενόμενος, ἐν ᾿Αλεξανδρείᾳ δὲ τῇ ἐμῇ καταβιοὺς καὶ διδάσκαλος yersuevos τῶν κατὰ κωμῳ-
Slay μερῶν ᾿Αριστοφάνους τοῦ γραμματικοῦ. See R. Schmidt’s De Callistrato Aris-
tophaneo (1848) 20, n. 68; Nauck’s Aristophanis Byzantii Grammatici Alezandrini
THE OLD GREEK COMMENTARY ΧΙΧ
study of philology, and was appointed librarian in 195 B.c. at
the age of sixty-two.! The few scholia on our poet to which the
learned scholar’s name is attached relate chiefly to the text, —
to readings (Schol. Av. 1342, Thesm. 162), or the use of σημεῖα
(Av. 1178, Nub. 958, Thesm. 917, Ran. 153), or sources (Nub.
967%), or they deal with matters such as would naturally be treated
in a commentary (Av. 1463, 1541, 1620). Once his collection of
Prose Proverbs is cited (Av. 1292). Whether Aristophanes, in
his text edition of the poet, wrote the lyrics in cola or not cannot
now be determined. Nobody else is so likely to have introduced
this useful method of writing; it certainly is not to be attributed
to Heliodorus.* It is also uncertain whether Aristophanes wrote
ἃ continuous commentary on our poet ; if he did, it was a separate
work.‘ His pupil Callistratus, however, commented
so fully on Aristophanes that we should assume that
he wrote a commentary on this author, even if there were not
express testimony to this fact (Schol. Av. 13837). Athenaeus re-
ports one also on a play of Cratinus.’ His notes on the Aves
(Schol. 436, 440, 530, 988, 997, 1837, 1878) and on other plays 5
show that his scholarly interests had wide range. Aris-
tarchus, the most distinguished pupil of Aristophanes
and the last of the heroes of Alexandrian scholarship, succeeded
Fragmenta (1848) 1 ff.; Strecker’s De Lycophrone Euphronio Eratosthene 7 f.;
Susemihl’s Griechische Litteratur I 281, ἢ. 60. Cf. also Suid. s.v. ᾿Ερατοσθένης:
.. . μαθητὴν ἐπίσημον καταλιπὼν ᾿Αριστοφάνην τὸν Βυζάντιον.
1 See the account of this scholar and of his revision οὗ the text of the Greek
tragedians in von Wilamowitz’s Herakles I) (1889) 187 ff., or in his Hinleitung
in die Griechische Tragédie (1910) 188 ff., a reprint of the Introduction in the
first edition of the Herakles.
2 τηλέπορόν τι βόαμα: φασὶ δὲ μὴ εὑρίσκεσθαι Srov ποτέ ἐστιν" ἐν yap ἀπο-
σεάσματι ἐν τῇ βιβλιοθήκῃ εὑρεῖν ᾿Αριστοφάνη.
8 866 my Verse of Greek Comedy (1912) 8841.
* When the text of an author was written on papyrus, the commentary was
hot put round about it on the same page, as in extant vellum and paper manu-
scripts in book form, but constituted a separate roll. See Introd. 58 ff.
§xi 4954: Καλλίστρατος ἐν ὑπομνήμασι Θρᾳττῶν Kparlyov.
6 5.80). Plut. 385, 718, 1110, Ran. 92, 223, 270, 567, 588, 694, 790, 791, 826,
1422, Vesp. 157, 218, 604, 675, 772, 804, Pac. 344, 1060, 1126, 1165, Thesm. 917.
xx ARISTOPHANES
his master as librarian and held the post for thirty-five years.
Suidas records that some forty pupils issued from his school and
that his commentaries alone required more than eight hundred
rolls. Among these was a commentary on Aristophanes.!
Letters steadily tended to pure scholarship in Alexandria in
the second century before Christ. Literature, such as it was,
pure acho. 22Ve Way to erudition and criticism. Callimachus, a
ship and poet admired by Catullus, imitated by Ovid, and
Specialization Draised by Quintilian, is succeeded by Aristophanes,
one of the foremost scholars of the world, but a scholar simply.
Aristophanes, Callistratus, Aristarchus, were not ‘literary men.’
The tendency, furthermore, was to specialization. The range of
Eratosthenes had been encyclopedic. He wrote with authority on
geography, mathematics, astronomy, philosophy, chronology, and
literary history. It is not for us to scoff if his poetry was not
of the highest order. But in Aristarchus the scholar, in the
broad sense attaching to this term in the preceding century,
narrowed into the specialist. He was, in modern phrase, a great
Greek scholar. The bounds of specialization, moreover, were
contracted in the second and succeeding centuries. Special
topics were made the subject of treatment. Of writers on
comedy, for example, Aristophanes wrote a tract on Comic
Réles,? which probably had to do chiefly with the New Comedy,
and another with the surprising title παράλληλοι Μενάνδρου τε
καὶ ἀφ᾽ ὧν ἔκλεψεν ἐκλογαί. Porphyrius says that Aristophanes
treated this delicate subject ‘gently’ because of his exceeding
love of Menander. Aristophanes wrote also Introductions in set
form to the comedies of our poet and prefixed them each to its
own play in his text edition. ‘The spurious hypotheses in verse
that preface most of the plays in existing manuscripts of the
1 Cf. Suid. s.v. ᾿Αρίσταρχος and see Blau, De Aristarchi discipulis (1888) 1 ff.,
who names twenty-two of the forty. The authority of Aristarchus is cited by
name in the extant scholia on Av. 76, Pl. 8, Nub. 109 (?), Ran. 184, 191, 808, 320,
854, 857, 872, 970, 900, 1124, 1144, 1149, 1206, 1270, 1400, 1418, 1422, 1437,
Eq. 487, 755, 1279, Vesp. 220, Pac. 1159, 1210, Thesm. 31.
3 Athen. xiv 6594. See Nauck’s Aristophanis Fragmenta 275 ff.
THE OLD GREEK COMMENTARY ΧΧῚ
poet and are honored with the scholar’s name testify to a per-
sistent tradition.| Ammonius, a pupil of Aristarchus, wrote a
book entitled οὗ κωμῳδούμενοι, a comic prosopography.? A work
with the same title in at least six volumes is ascribed to
Herodicus of Babylon, an adherent of the Pergamene School
but of uncertain date.? Antiochus of Alexandria confined his
exposition to the poets lampooned in the Middle Comedy.‘
Crates, who made so stout a defence of ‘anomaly’ against the
Alexandrian School, wrote on the divisions of comedy and the
parts of the parabasis, whether in a separate tract or not is
not known.5 Timachidas of Rhodes published a commentary
on the Ranae.6 An Apollonius, whom it is difficult to identify,
is likewise often quoted in the extant scholia on this play,’ as
well as an Asclepiades, quoted less frequently, but of equal
obscurity. Students of comedy in Alexandria must early have
given systematic attention to the meaning of words, since the
comic poets abound in terms, often tangled in a jest, that a
century after they were used demanded explanation if the
1 See von Wilamowitz’s Herakles I!, 145 (Kinleitung 146). .
2 Cf. Schol. Av. 1297, Vesp. 947, 1289: ᾿Αμμώνιος (?) ἐν τοῖς κωμῳδουμένοις,
Pac. 368: ᾿Αμμώνιος δὲ ὄνομα ἀναγράφει. These notes are all prosopographic.
8 Cf. Athen. xiii 586 a and 591c. He is cited in Schol. Ran. 1028. On
his time, see Susemihl’s discussion and citations in his Griechische Litteratur II
24 ff., 684 f.
4 Athen. xi 4820: ὡς φησιν ᾿Αντίοχος ὁ ᾿Αλεξανδρεὺς ἐν τῷ περὶ τῶν ἐν τῇ μέσῃ
κωμῳδίᾳ κωμῳδουμένων ποιητῶν.
δ See Tzetzes in Kaibel’s Fragmenta 21 820. Οἵ. 28 § 19 and 88 ὃ 86. For
references to Crates in the scholia, see Schol. Ran. 294, Eq. 798 (cf. Suid. s.v.
yraplos), Vesp. 352 (?), 884, Pac. 259 (269 in V), and note also the third argu-
ment to the Pax.
6 Cf. Schol. Ran. 55, 228, 611, 850, 1211, 1270, 1282, 1294.
7 Cf. Schol. Ran. 357, 420, 501, 791, 850, 968, 1124, 1270, 1204, 1888, 1414,
1437. It seems probable that this is the Apollonius, son of Chaeris, named in
Schol. Vesp. 1239, and that the references in Schol. Pac. 1126, Av. 1242, are also
to him. See the discussion of this difficult question, with full citation of
authorities, in Susemihl’s Griechische Litteratur II 162, n. 101. See also
R. Berndt, De Charete, Chaeride, Alexione grammaticis (1902) 31 ff., 50 ff.
®Cf. Schol. Ran. 1270, 1276, 1831, 1844. These notes all touch upon ques-
tions of literary history, and it seems safe to attribute the comment in Schol.
Av. 848, which is of the same nature, to the same Asclepiades.
xxi ARISTOPHANES
reader was to proceed with comfort. He was in the same sort
of predicament as the every-day Athenian, in our poet’s own
time, who essayed to read Homer.! Euphronius evidently made
words a special subject of study,? and one of the most important
contributions of Aristophanes of Byzantium to knowledge was
his Lexicon.* He was the first great lexicographer.
Demetrius Ixion, the renegade, wrote an Attic Lexi-
con‘4; Timachidas, Amerias, Hermonax, and Clitarchus wrote
glossaries, which are repeatedly cited by Athenaeus® and were
excerpted by later lexicographers, and Artemidorus of Tarsus,
in the first century before Christ, compiled a lexicon that seems
to have been confined to comedy.®
Comedy had thus been the subject of study in Alexandria for
two centuries and a half when Egypt became a Roman province
in 80 B.c. The gradual specialization of this study
enlarged its aggregate result: a substantial body of
certified facts about comic writers and their plays had been
gathered and recorded, and critical texts had been published.
The investigation of this special subject, however, had been
Community of ODly part, and relatively a small part, of a large and
Scholars =»_—s vigorous movement. Scholars of like tastes with
those named in this brief survey of the beginning and gradual
Résumé
1 πρὸς ταῦτα σὺ λέξον ‘Ounpelouvs γλώττας, τί καλοῦσι κόρυμβα ;
οὖς τί καλοῦσ᾽ ἀμενηνὰ κάρηνα ;
. «- τί καλοῦσιν ἰδνίους ;
3 Introd. 17.
8 The history and contents of this work have been thoroughly investigated.
See Nauck, Aristophanis Fragmenia 69 ff., Rheinisches Museum Ν. F. VI (1848)
821 ff., Mélanges gréco-romains III (1869-74) 166 ff.; E. Miller, Mélanges de littéra-
ture grecque (1868) 427 ff.; A. Fresenius, De λέξεων Aristophanearum οἱ Suetonia-
narum excerptis Byzantinis (1875) ; L.-Cohn, De Aristophane Byzantio et Suetonio
Tranquillo Eustathi auctoribus, Jahrbiicher ftir Philologie, Supplementband XII
(1881) 283 ff. 7
4 Cf. Schol. Av. 1569. For other notes of Demetrius, cf. Schol. Ran. 78,
184, 808, 970, 990, 1196, Vesp. 240, Pac. 128.
δ See the Index Scriptorum in Kaibel’s edition of Athenaeus.
6 ἡ ᾿Αρτεμιδώρου συναγωγή in Schol. Vesp. 1169. For other notes of this
scholar, cf. Schol. Vesp. 1144, 1289, Pac. 844.
THE OLD GREEK COMMENTARY xxl
progress of the study of comedy had been specially investi-
gating other forms of the literature that was already regarded as
classic, both its verse and its prose. Even the specialist was
not confined to his particular field. Hardly a man has been
named in this survey of whom it cannot be affirmed on evidence
that he was actively interested also in some other range or
ranges of literature; some of these scholars traversed a wide
field. Furthermore, the researches which finally took the form
of commentaries on the plays of comic poets were of broad
scope, involving the investigation of the life of the people of
‘ancient’ Greece in those aspects signified by the terms history,
biography, geography, topography, mythology, antiquities, man-
ners and customs, natural science, in short the ‘matters of fact’
comprehended by these investigators themselves in the word
ἱστορίαι in distinction from verbal and linguistic study. Finally,
these students of life were in association, in the Museum, in
the Schools, in the Library, not only with one another but also
with able men who were creatively enlarging the bounds of
knowledge during this time in medicine, in mathematics and
astronomy, in geography and chronology, and less effectively in
philosophy and history. The pulse of the intellectual life was
strong in Alexandria in these years. Its typical scholar was not
a recluse, and it would have been well worth while to hear at
commons in the Museum the table-talk provoked by new discov-
eries, new theories, new books added to the Library, and the news
of the outer world brought by incoming scholars and travelers.
When a great scholar died, the books that he had written, or
copies of them, were added to the Library. Less eminent men
Additions to #180, prompted by an honorable ambition still mani-
the Library fest in scholars, doubtless contributed the records
of their own investigations to the common store, and newly-
written books came in from other centres of study, Athens,
Pella, Antioch, Pergamum, Tarsus, Cos, and Rhodes. In the
first century before Christ, therefore, the libraries in Alexandria
housed not only thousands of manuscripts of Greek classics but
XXIV ARISTOPHANES
also critical editions and many interpretative writings of various
kinds that were the product of the centuries immediately preced-
ing. The great Alexandrian philologists had been genuinely
creative, not in literature but in science. It was these men
chiefly who by developing, systematizing, and illustrating the
principles of philology established the science of which Aristotle
had laid the foundations. Their critical powers were severely
Literary tested at the very beginning of the period, when
Criticism = Zenodotus, Alexander, and Lycophron undertook the
classification and description of the thousands of rolls committed
to their charge. Each volume had to be assigned to its proper
category, its authorship and date determined, and the delicate
question answered whether it was genuine or a forgery; for
forgeries were rife in Alexandria, prompted by the well-known
desire of its earlier rulers to accumulate books. The task set
these men was too difficult to be accomplished with complete
success in the first attempt, and its results were revised by Cal-
limachus when he completed the catalogue. Eratosthenes in his
great work on the Old Comedy, investigating a single subject
minutely, must have found much to correct in previous records,
and Athenaeus relates! that Aristophanes wrote a book which
supplemented Callimachus’s catalogue. These first systematic
attempts in criticism in the field of literary history were thus
successively scrutinized with the general result of gradual im-
provement in method.
The art of textual criticism was established by Zenodotus, :
Aristophanes, and Aristarchus. Zenodotus was the first scholar
Textual to attempt to form a text by orderly comparison of
Criticism = uncontaminated manuscripts; he was the first critical
editor of Homer, and his edition of the Iliad and Odyssey was
the first recension of the text of any author that sought to
restore the original. His distinction as the originator of a sound
method is not greatly diminished by the fact that in applying
it he was often controlled in his choice of readings, and in
1 Athen. ix 408 Fr: ᾿Αριστοφάνης. . . ἐν τοῖς πρὸς τοὺς Καλλιμάχου πίνακας.
THE OLD GREEK COMMENTARY XXV
conjectural restorations of corrupt passages, by considerations that
were too subjective. Here again the work of the pioneer was
subjected to discussion by his successors, Aristophanes and Aris-
tarchus. The latter even subjected his own work to his own
criticism, in publishing two text editions of the Homeric poems.
These three scholars edited the text of other authors as well as
that of Homer. Finally it must not be forgotten that
systematic commentaries on ‘classical’ authors were
the invention of the scholars of Alexandria. The methods of
literary, textual, and exegetical criticism that these scholars
originated have been of permanent value. It is sheer self-
complacence that would lightly esteem the service that they
rendered to posterity, sheer prejudice that fails to find in the
extant scholia to classical authors, however mutilated and abbre-
viated, indubitable remains of their handiwork and satisfactory
exemplification of their methods.
But towards the close of the Alexandrian period scientific
methods of investigation had been established in philology and
their applications amply illustrated. The time had come to
gather, sift, and arrange results. This task was undertaken by
τ νιν Didymus, in the last half of the first century before
frst Variorum Christ,! who may with propriety be regarded as the
first scholar to compose variorum editions of the
Greek classics. Such was the nature of the service he rendered
to students of Greek comedy. He was a collector, not a scholar
of original and creative genius; he gathered and transmitted to
later ages the results of the labors of other men when these were
in imminent danger of loss. Even his commentaries on the
1 Suidas says: Δίδυμος Διδύμον ταριχοπ λον, γραμματικὸς ᾿Αριστάρχειος, ᾿Αλεξαν-
dpets, γεγονὼς ἐπὶ ᾿Αντωνίου καὶ Κικέρωνος καὶ ἕως Αὐγούστου, but cf. Suid. s.v. ᾿Ιόβας,
where he says that Juba lived in the time of Augustus and adds: συνήκμαζε δὲ
αὐτῷ Δίδυμος. It is to be regretted that the dates of Didymus’s birth and death
cannot now be determined, since he closes the Alexandrian period. Schmidt,
in his Didymi Chalcenteri Fragmenta (18654) 6, fixes his birth in 41 B.c.; Susemihl,
Griechische Litteratur II 197, n. 264, suggests 65 B.c.-10 a.p. as his limits;
Rohde, in Rheinisches Museum N. F. ΧΧΧΙΙΙ (1878) 218, n. 2, proposes
80-1 B.c.
ΧΧΥῚ ARISTOPHANES
Greek orators were compilations.! His extraordinary capacity
for work and his prodigious industry no doubt unduly impressed
some later Latin writers.?_ It is reported that he wrote over 3500
‘books.’ This is not incredible, granted a man of ‘iron bowels, ὃ
for a ‘book’ was then a papyrus roll of limited extent.‘ The
comic poets were included within the range of this extraordinary
activity. Besides Aristophanes, Didymus commented on Menan-
der,5 and among older comedians on Phrynichus, Eupolis, and
probably Cratinus.6 He compiled also a Lexicon to the Comic
Poets, which was extensively excerpted by later lexicographers
and scholiasts.’ His treatise on Corruption of Words is twice
quoted in our scholia (Schol. Av. 768, Pl. 388).
Didymus, although professionally a collector of the results of
abler men’s labors, was at the same time a learned man of acute
and discriminating mind. His commentaries, so far as they can
His Intellec- De recovered, show that his interests were literary,
tual Interests historical, biographical, and antiquarian, rather than
linguistic. This view is confirmed by his commentary on four
orations of Demosthenes, including the reply to the letter of
1 See Didymos Kommentar zu Demosthenes, Berliner Klassikertexte I (1904)
xxxii ff. (Introd. 61).
3 E.g., Macrobius: grammaticorum facile eruditissimus (Saturn. v 18 9);
grammaticorum omnium quique sint quique fuerint instructissimus (v 22 9).
Cf. the terms applied to Varro by Cicero (Brut. 60) and Quintilian (x 1 95).
δ Cf. Suid. 8.v. Δίδυμος Διδύμου : . . . χαλκέντερος κληθεὶς διὰ τὴν περὶ τὰ βιβλία
ἐπιμονήν" φασὶ γὰρ αὐτὸν σνγγεγραφέναι ὑπὲρ τὰ γφ' βιβλία.
4 The text of a play of 1225 lines (verses and cola), such as the Acharnians,
would require a roll nearly twenty-one feet long, if written on sheets seven
and one eighth inches broad with thirty-five lines to the column as in the Cairo
papyrus of Menander. A commentary filling a roll of the same length, if
written solidly on sheets of the same width in the hand of the scribe of Didy-
mus’s commentary on Demosthenes, with twelve words on the average in each
line, would contain 14,700 words, the equivalent of forty-nine octavo pages,
measuring six by four inches not including the margins, of a modern book
printed in pica Porson Greek type.
δ Cf. Schol. Av. 1786: ἐν rots Μενανδρείοις, 8c. ὑπομνήμασιν.
© See the evidence cited in Schmidt's Didymi Fragmenta 806 ff.
7 See Schmidt’s Didymi Fragmenta 27 ff.
THE OLD GREEK COMMENTARY XXV11
Philip, to which reference has just been made; but the same con-
clusion as to his intellectual bent is to be drawn also from the
extant commentary on plays of Aristophanes. A word needs to
be premised. A second editor of a variorum commentary on
Aristophanes, Symmachus, appeared about one hundred years
after Didymus, and some centuries still later an anonymous
scholar again undertook the task of compilation. These editions
will shortly be more fully considered. For the present it
suffices to remark that, as the result of successive compilations,
AProbiem in it is sometimes difficult to determine, when Didymus
the Scholia (or some other scholar) is named, just how much of
the extant scholium is to be attributed to him. One may feel
doubtful, for example, about Schol. Av. 13. Is Didymus the
source of the historical reference that explains the word-play on
Orneae or has the anonymous compiler drawn this from some
other source? Similarly in Schol. Av. 816 is the definition that
follows the paraphrase Didymus’s? The key to the solution of
this source of perplexity is to be found in other notes that are
less doubtful. In these Didymus is sometimes quoted alone and
verbally, as in Schol. Av. 768, 885 (οὕτω Δίδυμος), 836, 1273
(οὕτω Adéupos), 1521. The limits of his comment are here marked
with reasonable certainty, and notes such as those on 835 and
1273 make it probable that when notes occur like those on 13,
816, 1118, the whole is to be ascribed to Didymus, especially
since in most cases the note from another source is given as a
separate comment, either with the lemma repeated or with ἄλλως.
Cf. Schol. Av. 768, 816, 835, 1118, 1278, 1521. The limits are
even clearer when, as often happens, the final compiler of the
notes contrasts Didymus’s view with Symmachus’s, or sets it
over against a view that he has adopted from some other source,
generally unnamed. For the former, cf. Schol. Av. 704, 876,
994, 1000, 1121, 1283, 1294, 1297, 1364, 1379, 1681, 1704; for
the latter, Schol. Av. 43, 217, 304, 530, 737, 824, 1112, 1295.
It is reasonable, therefore, to conclude in general that the note
to which a scholar’s name is attached is to be attributed wholly
XXVlll ARISTOPHANES
to him; but, in view of the compressed form and often confused
arrangement of the scholia as now found on the margins of our
manuscripts, this working principle must not be pressed too far.
A classification of the notes on the Aves to which the name
of Didymus is attached shows that his interest in linguistic inter-
aaa pretation is secondary. Notes on accent are attributed
Notes on the to him on 58 and 1121, and on 149 he observes that
mie the poet used the masculine form Aémpeos. He ven-
tures two etymologies on 149 and 1283, and gives glosses on
530 and 1521. Like all other Alexandrians he often interprets
by paraphrase, as on 816, 994, 1278, 1678, but he falls into
the rhetorical trap only once, on 1112. Twice he essays the
text, rightly declaring for κηρύλος in 299, but proposing on
1681 an impossible solution of a notorious difficulty. His main
interest as interpreter lies elsewhere. The point may be his-
torical, as on 18, where he cites Androtion in support of his
explanation, as on 1379 he cites Aristotle on a matter of proso-
pography ; or topographical, as on 149, 737. He is interested
in antiquities. On 217 he touches on the primitive elegy and
the fitting musical instrument to accompany it; on 704, the
omen signified by the flight of a bird on the right; on 876, the
attendance of sodomites in the mysteries of Rhea; on 1000,
the shape of the charcoal-kiln; on 1273, the duties of a boat-
swain ; on 1704, the Homeric bloody sacrifice, acutely explaining
how Aristophanes builds a jest on this. In three notes, on 48,
994, 1364, he remarks on the dress or equipment of actors. He
ventures also into ornithology, and on 304 identifies the zrop-
gupis as ἃ μικρὸς ἱέραξ: on 737 explains the poet’s Μοῦσα
Aoxpala by noting that the nightingale is preéminently a song-
ster; on 768 notes the tricks of the partridge; on 1113 differ-
entiates the crop of a bird from the gizzard. But he is more
interested in persons, and his prosopographical notes are generally
detailed. On 440 he identifies the poet’s ‘Ape’ with Panaetius
and explains the jest, missed by modern editors, that lies in calling
him μαχαιροποιός ; on 876 he shows the propriety of regarding
THE OLD GREEK COMMENTARY XX1X
the sparrow, a lascivious bird, as the mother of Cleocritus, a
catamite; on 1294, 1295, 1297, he gives information about four
of Aristophanes’s ‘birdmen,’ on Midias in 1297 at length, quot-
ing Ammonius with approval and quoting or citing several
comic poets; and on 1379 he has a corresponding note on
Cinesias. He shows appreciation of the poet’s jests in his notes
on 13, 440, 816, 824 (an acute observation), 835, and 1704,
missing the point only once, on 835. But the most surprising
and agreeable feature of his annotation is his appeal to the poets
in establishing or illustrating his points. Thus on 704 he quotes
a choliamb from some anonymous poet; on 1121 the first verse
of Pindar’s First Nemean ; on 1283 he quotes from Epicharmus ;
on 1297 from Plato’s Perialges; on 1681 from our own play ;
and on 1704 from Homer. His citations also are numerous, as
if he (or the scholar to whom he was indebted for the citation)
assumed that his readers would have the originals in hand.
Thus on 440, 876, 1294, 1297, he cites the Demi, Flatterers,
and Taxiarchs of Eupolis, the Ephialtes and Poastriae of Phryni-
chus, the Islands of Aristophanes, the Victories of Plato, the
Homer of Metagenes, and the anonymous Atalantae.! These are
not the notes of a dullard.2 They are not, of course, in their
original form, but have been greatly abbreviated by subsequent
editors and scribes. We have now a more satisfactory exempli-
fication of Didymus’s style in his commentary on Demosthenes,
although even this is probably not in its exact original form.
Egypt became a Roman province in 30 B.c. The events which
led to this momentous political change followed one
under Roman another in quick succession after the battle of Phar-
salus, and Egypt, in the person of Cleopatra, was
1 Notes are ascribed to Didymus also on Ran. 18, 41, 55, 104, 186, 223, 230,
104, 775, 965, 970, 990, 1028, 1305, Ach. 1076, 1102, Vesp. 772, 1088, 1068, 1178,
1809, 1388, Pac. 758, 881, 982, 1254, Thesm. 31, 162, Lys. 318.
2 See Adolf Rémer’s expression of his contemptuous opinion of Didymus in
Blatter fiir das bayerische Gymnasialschulwesen XXI (1885) 273 f. and in
Abhandlungen der kéniglich bayerischen Akademie XIX 111 (1892) 682 ff.
See also Rutherford, A Chapter in the History of Annotation (1905) 482.
XXX ARISTOPHANES
continuously involved in them. Didymus’s scholarly activity
falls partly within this period, but chiefly beyond it in the time
of Augustus. To what extent were Didymus and his successors
in the first century of the Christian era able and disposed to
maintain the traditions of Alexandrian scholarship? Had they
the necessary means at their command and did Alexandria con-
tinue to be the attractive home of scholars? These questions
intimately concern our present inquiry into the history and con-
stitution of the Aristophanic scholia. To put them specifically,
—what was the state of the Alexandrian libraries in 30 B.c.
and how did the strong set of the current of men’s interests at
this time towards Rome affect studies in Alexandria ?
At the time of the battle of Pharsalus the great Library con-
nected with the Museum and that in the Serapeum were still
intact. The total number of volumes in these libraries
had greatly increased since the reign of Philadelphus,
when on the authority of Tzetzes it was 532,800.1 It is not in
itself incredible, therefore, that, as Gellius and Ammianus Mar-
cellinus report in later times, the number was 700,000 when
Julius Caesar arrived in Alexandria, even if the special liability
of papyrus books to decay (less, however, in Egypt than else-
where) is taken into account, and proper deductions are made
for loss from use and accidental causes. Furthermore, Antony
at some time towards the close of his life transferred to Alex-
andria the library of 200,000 volumes that had been gathered
in Pergamum. This was one of the infatuated man’s gifts to
Cleopatra. The offense was so grave that Calvisius made it the
ground of a charge against him? when Augustus, as he was to be
The Libraries
1 See Introd. 13.
2 See Plut. Anton. 58. Lumbroso in his L’Egitto ai tempi dei Greci ὁ dei
Romani? (1895) 134 ff. denies the fact, but the technical phraseology used by
Plutarch, εἴκοσι μυριάδες βιβλίων ἁπλῶν (Introd. 18, n. 1), indicates a good source.
Dziatzko, moreover, suggests that the present condition of the much discussed
eastern chamber in the existing remains of the library in Pergamum indicates
that it may have been reconstructed, as if for other use, after the removal of
the books. See Dziatzko in Pauly-Wissowa’s Real-Encyclopddie III 414 f. and
the modern authorities there cited.
THE OLD GREEK COMMENTARY XXxl
named, read clauses in Antony’s will to the Roman Senate. But
not all these books were in Alexandria when Egypt became a
Roman province. Some of the original accumulations, made
before the books from Pergamum were added, had been burnt in
Conflagration 4/ B.C. at the time Julius Caesar was obliged to fire
in47B.c. = the seventy-two ships of war in the Great Harbor and
those in the dockyard when besieged in the city by the forces of
the party under Pothinus. The fact of the burning is reported,
in greater or less detail and with greater or less ex-
actness, by many ancient writers. Some scholars have
concluded from these accounts that the great Library was totally
destroyed at this time. Caesar himself says nothing
about the loss of books when he was compelled to set
the ships on fire? Plutarch, although his account of events from
the revolt of Achillas to Caesar’s departure from A lex-
andria for Asia is very brief, is in remarkable agree-
ment with Caesar in clearly recognizing the gravity of Caesar’s
situation.2 Caesar’s safety depended on his preventing the
enemy from acquiring control of the ships, and his only possible
course was to burn them. No other authority, not
Cassius Dio, ‘ ; .
dmmianus = even Cassius Dio,‘ thus clearly recognizes the stern
necessity of Caesar’s action. Ammianus Marcellinus®
Testimonies
Caesar
Plutarch
1 Von Wilamowitz has expressed this view (Herakles I} 162, Einleitung 163)
and drawn conclusions from it that seem to me to be doubtful. See also Suse-
τι ἢ] in his Griechische Litteratur I 844. Mahaffy, on the other hand, is dis-
posed to consider the story of the burning of the Library as wholly a fabrication.
See his Empire of the Ptolemies (1895) 454, and Egypt under the Ptolemaic
Dynasty (1899) 242. Bouché-Leclercq in his Histoire des Lagides II (1904)
198 f. leaves the question open.
2 Bell. Civ. iii 111.
8 δεύτερον δὲ περικοπτόμενος τὸν στόλον ἠναγκάσθη διὰ πυρὸς ἀπώσασθαι τὸν κίνδυνον,
ὃ καὶ τὴν μεγάλην βιβλιοθήκην ἐκ τῶν νεωρίων ἐπινεμόμενον διέφθειρε. Plut. Caes. 49.
4 κἀκ τούτου πολλαὶ μὸν μάχαι καὶ μεθ᾽ ἡμέραν καὶ νύκτωρ αὐτοῖς ἐγίγνοντο, πολλὰ
δὲ καὶ κατεπίμπρατο, ὥστε ἄλλα τε καὶ τὸ νεώριον τάς τε ἀποθήκας καὶ τοῦ σίτου καὶ
τῶν βιβλίων πλείστων δὴ καὶ ἀρίστων, ws φασι͵ γενομένων καυθῆναι. Hist. Rom. xlii
38. Dio uses the word ἀποθήκη regularly in the sense of βιβλιοθήκη. Cf. xlix
43, liii 1, lxviii 16. Cf. ras ἀποθήκας τῶν βιβλίων in Lucian, Adv. Indoct. 5
(III 108 Reitz). ὅ xxii 16 12 f. (Clark).
XXXll ARISTOPHANES
names Caesar only in order to fix the time, Seneca! does not
ae mention him. Orosius,? alleging that the royal fleet
Orosius, had been hauled on shore, says simply that orders
τ were given by somebody not named to set it on fire,
and Gellius® states in positive terms that the fire which de-
stroyed the ships was accidentally kindled. Plutarch and Dio
then proceed to narrate that the dockyard also was burnt, as
Caesar clearly implies, and add that the fire spread, a statement
made also by Orosius.
Some interpreters have thought that at this point Orosius, the
latest of our authorities, writing in the beginning of the fifth
Testimony of Century after Christ, introduces new and significant
oes detail. Parthey‘ concluded from his words, “quadrin-
genta milia librorum proximis forte aedibus condita,” that Caesar
had had the books removed from the Library and brought provi-
sionally to the ‘buildings’ (sc) in which they were burnt, with the
intention, perhaps, of carrying them back to Rome and exhibiting
them in his triumph. Caesar, we know, had made public libraries
ἃ feature of his general plan for the adornment of Rome and
had called to his aid in accomplishing this no less distinguished a
man than Varro.® It is an alluring supposition that he was now
meaning to carry this great collection of books home to constitute
the first public library in Rome. But Alexandria was then
seething with hostility to Caesar, whose force was small, and
Pompey’s party still had a powerful fleet afloat. It would have
been extremely difficult, if not impossible, in times so troubled
as these, either to transfer 400,000 papyrus rolls from the Library
to the dock or to transport them so great a distance across the
sea. The most recent advocate of this view silently adopts the
reading “ quadraginta milia”’ in the clause quoted from Orosius.®
But this reading is forbidden both by the best tradition of
1 De Tranquill. Animi, ix 4 f. 4 Alerandrinisches Museum 82.
2 Hist. adv. Pagan. vi 15 31 (Zangemeister). © Sueton. Iul. 44.
δ Noct. Attic. vi 17 (I 229 Hertz).
ὁ Sandys, History of Classical Scholarship 13 112: ‘the flames spread to the
shore, where 40,000 volumes happened to be stored up in the adjacent buildings.”’
THE OLD GREEK COMMENTARY XXXill
Orosius’s text (see Zangemeister’s critical report) and by the
following context. Orosius proceeds to state, in language so
turgid that Parthey, embracing the counsel of despair, declares
it corrupt, that the empty ‘armaria,’ which were still to be seen
‘in temples’ plundered of their contents by men of his own day,
suggested rather that books had been emulously collected afresh
after the burning than that a second library, apart from the
400,000 volumes, had existed in Alexandria at that time and
had escaped destruction. ‘The very point of his lucubration lies
in the vast number and is lost if we reduce this to 40,000. But
his rhetorical speculations are futile, for there was in fact another
very considerable library in Alexandria at the time of the fire,
and moreover it had been there since the time of Philadelphus:
the library in the Serapeum. Orosius has no standing as a
historian. He undertook to write a universal history, but could
not use Greek sources of information.!. Casaubon declared that
no dependence could be placed on his statements of fact unless
corroborated by some other and trustworthy writer.?
What conclusion do these authorities justify as to the extent
of the loss to the Library caused by Caesar’s firing of the ships
Extent of the 12 47 B.c.? Orosius, perhaps, may be dismissed.
ἫΝ Gellius, writing at the end of the second century of
1 See Sandys, History of Classical Scholarship I? 219, 371.
2 It is by no means certain that the interpretation that has been given to the
words “ quadringenta milia librorum proximis forte aedibus condita”’ is what
Orosius meant. At the time he was writing (gbout 415 a.p.) there were no
pagan books of consequence and no library-buildings in Alexandria, as indeed
his own words testify. The Bruchion, in which tradition places the great
Library (Epiphan. De Mens. et Ponder. xi 168 = III 256 Migne), had been
destroyed at the end of the third century in the time of Aurelian (Amm. Marc.
xxii 16 15), and a century later under Theodosius I the temple of Serapis was.
transformed into a Christian church and monastery (Eunap. Aedes. 472 Didot ;
Theoph. Chron. 717 ff. de Boor). Presumably, therefore, Orosius was ignorant
of the original situation of the Library, and he may merely be saying: ‘400,000
volumes were burnt which were housed in a building that as it chanced was
situated close to the dockyard.’ It would be quite in his manner to assume
Without investigation that since books were destroyed — a notorious fact — the
library in which they were stored must have been close to the source of the fire.
XXXIV ARISTOPHANES
the Christian era, discredits his own statement. He gives the
number of volumes in the total collections made by the Ptole-
mies ‘in Egypt’ and says that these were all burnt, but we know
that the library in the Serapeum was not affected. Ammianus,
two centuries later, is even less credible. He says that both
libraries were burnt, but his knowledge of them is so vague and
untrustworthy that he places them both in the Serapeum.
Seneca makes a brief statement in passing, but even in this falls
into at least one grave error.! Two testimonies remain. Plu-
tarch, writing in the first century after Christ, says that ‘the
great Library was destroyed.’ Dio, who was a painstaking his-
torian, writing at the beginning of the third century, says that
‘the repository of the books,’ 1.6. the Library, ‘was burnt.’ Do
these statements justify the conclusion that the great Library and
ἘΣ its contents were totally destroyed? This inquiry is
Destruction perplexed by our ignorance of the exact situation
of the Library. It is a rational inference from the
language of Plutarch and Dio that it cannot have been far
removed from the dockyard. Strabo states that the Museum
was in the royal quarter of the town, where the palaces built by
successive Ptolemies were situated, and scholars are agreed that
1 quadraginta milia librorum Alexandriae arserunt. pulcherrimum regiae
opulentiae monumentum alius laudaverit, sicut et Livius, qui ‘ elegantiae regum
curaeque egregium id opus’ ait ‘fuisse.’ non fuit elegantia illud aut cura, sed
studiosa luxuria. De Tranquill. Animi ix 5.— The number of the books that
Seneca here says were burnt is far below that mentioned by any other of our
authorities, and, what is more important, far below that which we know the
great Library must have contained at this time. But his error is not surprising.
His main theme in this passage is a biting criticism of the dilettanti who affected
the acquisition of libraries, with a thrust, on the side, at Livy. The number of
books burnt in Alexandria was not, for the matter he had in hand, of any par-
ticular importance, and doubtless 40,000 volumes would have seemed to him or
to any Roman of his time a generous provision for a library. Books were not
gathered in one great library in Rome, but were housed separately in relatively
small collections, as that of Asinius Pollio in the Atrium Libertatis and the two
established by Augustus in the temple of Apollo on the Palatine. There were
ultimately twenty-eight of these smaller libraries in the city. See the authori-
ties cited by Max Ihm in Die Bibliotheken im alten Rom, Centralblatt fir
Bibliothekswesen X (1898) 518 ff.
THE OLD GREEK COMMENTARY XXXV
the Museum and the Library, from the very nature of the pur-
pose to which they were devoted, must have been near one
another. Dio implies that the fire spread to the northeast along
the shore of the Great Harbor, passing from the dockyard, which
abutted on the heptastadium, to the public granaries,! which
were connected with the emporium, and thus on to the Library,
but neither Library nor Museum can have been on the shore, for
Strabo gives an enumeration of all structures alongshore from
the promontory Lochias to the heptastadium and mentions
neither of them. We reach the general conclusion that the
Museum and Library were somewhere in the northern part of
the city not far from the shore of the Great Harbor.2 This was
the part of the town in which Caesar took up his quarters when
he landed. At the time of the fire he was occupying, he relates,
one of the palaces. This was immediately connected with the
theatre, which had approaches to the Great Harbor. The
theatre is included by Strabo in his enumeration of the buildings
alongshore, and was separated from the emporium and ware-
houses at the time of the fire only by the temple of Poseidon.
The total destruction of the Library would imply a general
conflagration at this time in this part of the city, but this sup-
position is excluded by Caesar's statement that he fortified his
position the night after the fire and subsequently enlarged the
area he occupied. Here his narrative breaks off, but the author
of the Bellum Alexandrinum (probably Hirtius, Caesar’s intimate
friend) continues the account. He describes the gradual enlarge-
ment of Caesar’s fortified position and says categorically that
the damage done in the heavy fighting did not result from fire,
1 ἀποστάσεις, ‘ warehouses,’ in Strabo xvii 794 end: καὶ τὸ ἐμπόριον καὶ ἀποστά-
σεις καὶ μετὰ ταῦτα τὰ νεώρια μέχρι τοῦ éwracradlov. He passes in his description
from the northeast to the southwest.
2 On the ground of excavations made in 1866 by command of Napoleon ITI,
it has been conjectured, in disagreement with the ancient evidence, that the
Museum was situated in the western part of the city about a quarter of a mile
from the Great Harbor. See Stoffel’s Histoire de Jules César II (1887) 257 ff.
with plate 19, and for his narrative of Caesar’s long struggle against heavy
Odds II 41 ff. 8. Bell. Civ. iii 112.
ΧΧΧΥῚ ARISTOPHANES
since wood was not used in the construction of the buildings.!
These contemporary accounts are confirmed by Strabo, who
visited Alexandria only twenty-three years later and has given
the only complete description of the city that is still extant.’
The Museum was then intact. He describes this, the palaces, the
tomb of Alexander, Pharos and the buildings along the Harbor,
and many notable structures in other parts of the city, which
was beginning to prosper under Roman rule. The dockyard
and warehouses had been restored. ‘These various considera-
tions justify the conclusion that Plutarch’s and Dio’s statements
that the Library was ‘destroyed’ or ‘burnt’ should not be
interpreted literally. The Library was in the track of the fire,
but presumably at its limit; it must have been a large building,
covering a great area, if it housed 500,000 or 600,000 papyrus
rolls and contained work-rooms for students and the staff; the
damage done to the building may have been great and the loss
of books serious, but it is improbable that both build-
ing and books were totally destroyed. _ Caesar was a
man of letters as well as of arms; his silence would seem in-
credible, if he had been the cause, however innocent, of so irrepa-
rable a loss. His contemporary Cicero, who studied in Athens
and Rhodes and knew the East, would have felt this loss deeply,
but there is no mention of it in his voluminous writings.
Strabo’s silence also is intelligible on the assumption that the
Library may have been seriously damaged, but had not burnt
down and had been repaired. He was in Alexandria as a
traveller, not as a student; the unique organization of the
Museum attracted his attention; but if the Library in its imme-
diate vicinity and all its books had been totally destroyed, he
could hardly have failed to record so lamentable a catastrophe.
The fact of the fire may furnish a clue to the peculiar form
of Didymus’s scholarly activity. He may have deliberately
Conclusion
1 nam incendio fere tuta est Alexandria, quod sine contignatione ac materia
sunt aedificia et structuris atque fornicibus continentur tectaque sunt rudere
aut pavimentis. Bell. Alex. 1. 3 Strabo xvii 791 ff.
THE OLD GREEK COMMENTARY XXXVii
undertaken the duties of variorum editor because he realized
that the results of the labors of his predecessors, re-
Effect on P :
Didymus’s corded in many books, were not safe from chance
ey destruction. A well authenticated fact supports this
supposition: Aristarchus had made two recensions of the text
of Homer; both were lost, presumably in the great fire, and
Didymus undertook to restore the Aristarchean readings by such
means as he could command.!
What books, in general, had he at his disposal in his self-
appointed task? First, those in the great Library that had not
Books at his een destroyed in the fire, whatever we may conclude
Command =the number of these was; secondly, those in the
Serapeum; thirdly, the 200,000 volumes of the Pergamene
collection. These were considerable resources! No other city,
certainly, could then have furnished him such ample means for
prosecuting his task. Here was still the greatest collection of
books in the world, as Mommsen has observed.?, The temple of
Serapis was very splendid. Ammianus compares it with the
Capitol in Rome,? and it was the last of the great monuments of
Alexandria to survive the onslaught of Christian fanaticism.
Library inthe Lhere is no reason to believe that the ‘daughter
Serapeum = library’ 4 that Philadelphus established in the Sera-
peum differed either in character or in quality from the greater
Library immediately connected with the Museum. What was
the character of the Pergamene collection? This was
Pergamene begun, probably, by the first Attalus, as the first
Ptolemy had begun to gather books in Alexandria a
hundred years earlier, but it was Attalus’s successor Eumenes II
(197-159 B.c.) who, like Philadelphus, established the library and
1 See Ludwich, Aristarchs Homerische Textkritik nach den Fragmenten des
Didymos I (1884) 38 ff.
2 ἐὲ Mit der ersten Bibliothek der Welt behielt Alexandreia zugleich durch
die ganze Kaiserzeit einen gewissen Primat der wissenschaftlichen Arbeit.”
Mommeen, Rémische Geschichte V® 590. ὃ xxii 16 12.
4 Cf. Epiphanius De Mens. et Ponder. xi 168 (III 256 Migne): ἔτι δὲ ὕστερον
καὶ ἑτέρα ἐγένετο βιβλιοθήκη ἐν τῷ Σεραπείῳ μικροτέρα τῆς πρώτης καὶ θυγάτηρ wro-
μάσθη αὐτῆς.
XXXVlil ARISTOPHANES
erected the building in which it was housed.!_ Both the Alex-
andrian and the Pergamene collections were made rapidly and
consisted originally of books (papyrus-rolls) purchased in the
book-markets of all Greece.? Pliny relates that one of the Ptole-
mies, jealous of the growth of the library in Pergamum under
Eumenes II, forbade the exportation of papyrus-paper from
Egypt and that the use of parchment as writing-material was
thereupon ‘discovered’ in Pergamum.? The last part of this
statement is as absurd as the corresponding tale in Pliny‘ that
the use of papyrus-paper was not discovered till after the founda-
tion of Alexandria; but, granted that Ptolemy Epiphanes or
Ptolemy Philometor imposed some such restriction as Pliny
relates, its bearing and effect should not be misconceived. The
library in Pergamum was not a collection of parchment books,
as is sometimes carelessly stated. The main part of this library
must already have been collected when Ptolemy imposed his re-
striction: his rival was now formidable. His edict did not pre-
vent the subsequent acquisition of books in the markets, although
it may have raised the price of both books and papyrus-paper ;
its temporary effect may have been to necessitate some use of
parchment for rolls written or copied in Pergamum, but since
parchment did not come into general use until centuries after
this time,® the effect of Ptolemy’s embargo cannot have been
momentous. In contents the two libraries did differ: Alex-
andria had the best collection of the old Greek poets, Per-
gamum of the masters of prose, and Didymus may have been
attracted to writing commentaries on the Attic orators by the
excellence of the Pergamene collection. He may also have found
in this library the means of restoring the Homeric recension of
1 Cf. Strabo xiii 624. .
2 Cf. Strabo’s statement (xiii 609) of the apprehensions of the heirs of
Neleus, who had inherited Aristotle’s library, that they might be plundered by
the Attalids: ἐπειδὴ δὲ ἤσθοντο τὴν σπουδὴν τῶν ᾿Ατταλικῶν βασιλέων. . . ζητούν-
των βιβλία els τὴν κατασκενὴν τῆς ἐν Περγάμῳ βιβλιοθήκης, κατὰ γῆς ἔκρυψαν ἐν
διώρνγί τινι. δ ΝῊ. xiii 70. 4N.H. xiii 69.
δ See Birt, Das Antike Buchwesen (1882) 52 ff. 6 Introd. 64.
THE OLD GREEK COMMENTARY XXXI1x
Aristarchus, the last of the ‘heroes’ of Alexandrian scholarship
and the “contemporary of Eumenes II. For it is likely that
copies of most of the books written by the great Alexandrian
scholars were in the Pergamene collection, precisely for the
reason that the two schools were in sharp rivalry. In order
to attack a rival successfully, it is necessary first to learn his
views. Didymus, then, probably found in the Pergamene books
brought to Alexandria by the order of Antony excellent, although
doubtless incomplete, compensation for whatever books had been
lost when the great Library was set on fire.
It is also probable that Didymus pursued his task continu-
ously in Alexandria. There is no evidence that he taught in
er Rome, although this is assumed as a fact or stated
teach in with greater or less confidence in some modern books.
This view has doubtless been promoted by an unfor-
tunate conjectural reconstruction, which M. Schmidt proposed
sixty years ago,! of the text of Suidas’s account of Didymus
Chalcenterus and Didymus the Younger. Suidas says of the
latter: Δέδυμος νέος ᾿Αλεξανδρεὺς γραμματικός, ὃς ἐσοφίστευσεν
ἐν Ῥώμῃ ἔγραψε πιθανά, περὶ ὀρθογραφίας καὶ ἄλλα. Schmidt's
drastic and discredited ‘ emendation’ removes the first four words
and combines the remainder with Suidas’s account of the elder
Didymus. But although it is probable that Didymus himself
never taught in Rome, other Alexandrian scholars, his contem-
poraries and successors, did resort to it. Strabo, at the close of
his glowing account of the state of scholarship in Tarsus in his
time, declares that Rome was then full of scholars from Tarsus
and Alexandria.? This is a pardonable exaggeration, for learned
men resident even in distant parts of the world were then strongly
Rome attrac. Sttracted to the great city on the Tiber. This attrac-
pedis tion had long been felt by Greek scholars on the main-
Greeks land and in Asia. When Crates, detained in Rome
1In his Didymi Fragmenta 2 f., 385 f.
8. xiv 675: μάλιστα δ᾽ ἡ ῬΡώμη δύναται διδάσκειν τὸ πλῆθος τῶν ἐκ τῆσδε THs
πόλεως φιλολόγων ἸΤαρσέων γὰρ καὶ ᾿Αλεξανδρέων ἐστὶ μεστή.
xl ARISTOPHANES
in 169 B.c. by a fortunate accident, had delivered there the lec-
tures that Suetonius says! first roused interest at Rome in the
scholarly study of literature, Pergamene Greeks began to jour-
ney westward, Panaetius, Asclepiades Myrleanus, Apollodorus,
Athenodorus.? Political and commercial relations had been
maintained between Rome and Egypt from the time of Philadel-
phus to that of Cleopatra,®? but Egypt remained an independent
sovereignty long after Greece and Pergamum passed under
Roman control, and few among the Greek scholars who first
frequented Rome were Alexandrians.4 Alexandria remained
‘*the home of scientific inquiry and of literary activity’ even
after the reported atrocities of Ptolemy Physcon (145-116 B.c.),
who is declared to have driven forth its learned men.® It con-
tinued to flourish as a seat of learning attractive to scholars even
in the troubled times that followed his reign ; but when Augustus
Astute Policy inaugurated his unexpected but astute policy of con-
of Augustus Giliation by distinguishing personally with signal honor
the Stoic philosopher Areius Didymus of Alexandria, he turned
the eyes of Alexandrian scholars towards Rome. Plutarch
relates that he entered Alexandria holding Areius by the hand
and discoursing with him alone of all his companions, and then
said, addressing the Alexandrians, who were expecting the
utmost severity, that he pardoned them first because of the
greatness of their city, secondly in recollection of its founder
Alexander, and thirdly, he continued, turning to Areius, ‘to
gratify my friend.’® Augustus pursued this wise and friendly
1 De illustribus Grammaticis 2.
2 See Sandys, History of Classical Scholarship 13 160, and, for Athens, Fer-
guson, Hellenistic Athens (1911) 338 ff.
8 The notorious seventh Ptolemy even ventured to propose marriage to the
widowed Cornelia, mother of the Gracchi (Plut. Tiber. Gracch. 1).
4 See the list of Greek men of letters who resorted to Rome in the earlier
time, in Hillscher’s Hominum litteratorum Graecorum ante Tiberii mortem in urbe
Roma commoratorum historia critica, Jahrbticher ftir Philologie, Supplementband
XVIII (1892) 855 ff.
6 Athen. iv 184 (I 401 f. Kaibel).
5 Moralia 814 p (Praec. gerend. Reipub. xviii).
THE OLD GREEK COMMENTARY xhi
policy consistently, and in evidence of his good will erected the
temple ot 8Plendid ‘temple’ in honor of Caesar! of which
5ΕΗῚ Strabo indicates the situation.2 If Philo’s account
may be trusted, it rivalled the Museum and the Library.®
Under Roman rule, then, Alexandrian scholars also repaired
to Rome, either for a time or to remain, chiefly as teachers. We
are better informed about the scholarly activity of these learned
Alexandrians than about their movements, and we cannot logi-
cally conclude that a given scholar did not resort to Rome because
the fact of his residence there is not recorded in any extant
authority, although the lack of a record establishes a presump-
tion. This presumption is raised in Didymus’s case to a high
degree of probability by other considerations. His
Didymus . ie ae
probably immense productivity precludes the supposition that
not in Home he can have devoted much time to lecturing in any
place, but this would have been his chief vocation in Rome.
He was a writer,4 and Rome could not then have furnished him
the means of prosecuting his peculiar task —he would have
been hindered at every turn by lack of books.§
During the first two centuries of Imperial rule Alexandria
remained a famous seat of learning in which the study of
1 See Mommeen in CIL III Suppl. 6588.
2 Καισάρειον,͵ Strab. xvii 704; Caesaris templum, Pliny N.H. xxxvi 69.
8 οὐδὲν γὰρ τοιοῦτόν ἐστι τέμενος οἷον τὸ λεγόμενον Σεβάστιον, ἐπιβατηρίου Καίσαρος
vews, ἀντικρὺ τῶν εὐορμοτάτων λιμένων μετέωρος ἵδρυται καὶ ἐπιφανέστατος καὶ οἷος οὐχ
ἑτέρωθι, κατάπλεως ἀναθημάτων, ἐν γραφαῖς καὶ ἀνδριάσι, καὶ ἀργύρῳ καὶ χρυσῷ περι-
βεβλημένος ἐν κύκλῳ, τέμενος εὐρύτατον, στοαῖς, βιβλιοθήκαις, ἀνδρῶσιν, ἄλσεσι,
τροαυλαίοις, εὐρνχωρίαις, ὑπαίθροις, ἄπασι τοῖς εἰς πολυτελέστατον κόσμον ἠσκημένον,
ἔλεὶς καὶ ἀναγομένοις καὶ καταπλέουσι σωτήριος. Philo, Leg. ad Gai. 22.
4 Rutherford expressively says (History of Annotation 482) that this renowned
‘Chalcenterus’ (a copper-bottomed man, evidently) got his reputation ‘ by down-
right breechwork.’ ‘Sitzfleisch’ say“he Germans.
δ Any demand in Rome for Didymus’s own books would have been met by
the book-trade, which had flourished in Alexandria since the founding of the
libraries. Strabo (xiii 609) complains that booksellers both in Rome and in
Alexandria were careless in selecting the scribes they employed and in their
‘proof-reading.’ In the earlier time even the greatest scholars lent the trade
their assistance in preparing editions. See von Wilamowitz, Herakles I! 188 f.
’(Einleitung 189 f.).
xlu ARISTOPHANES
philology as well as of other branches of knowledge was still
Philology in effectively pursued.! Rome was then the most attrac-
Alexandrian tive city in the world to men of letters, and Alexan-
mak dria was not the literary centre that it had been under
the earlier Ptolemies; but it is a grave error to think of it as
intellectually sterile during this period. Its Museum, Libraries,
and Schools flourished, and conditions of study and research were
now more favorable in many particulars than they had been in
the preceding century. The students of philology were a goodly
company. Some were Didymus’s contemporaries, as Aristonicus,
whose critical work on Homer challenged comparison
with that of the older man and is frequently cited in
the scholia on the Iliad. He wrote critically also on Hesiod and
composed commentaries on Homer and Pindar, and he is reported
to have written a book on the Museum in Alexandria, of which
the loss is to be deplored.2 Tryphon, another of
Didymus’s younger contemporaries, maintained the
later Alexandrian traditions of pure scholarship. He was a
specialist in grammar, but his most valuable investigations were
in dialectology. Titles and fragments of some thirty of his
works, which were heavily excerpted by later grammarians and
lexicographers, have been recorded. Among his books was a
rhetorical treatise on Tropes. The extant work,‘ which bears
his name but cannot be the original treatise, is ‘an honest piece
of work,’ in the opinion of Rutherford, who has made it the
Aristonicus
Tryphon
1 See Mommsen, Rémische Geschichte V® 587 ff.; Croiset, Littérature grecque
V 387; J. W. H. Walden, Universities of Ancient Greece (1910) 95.
2 Cf. Phot. Bibliotheca 104 Β 40 f. (Bekker). Aristonicus was an Alexan-
drian (Suid. s.v. ᾿Αριστόνικος ᾿Αλεξανδρεὺς ypauuarixés), but at some time in his life
taught alsoin Rome. Cf. Suid. s.v. Πτολεμαῖος ὁ ᾿Αριστονίκου, where probably we
should read Πτολεμαῖος ὁ ᾿Αριστονίκου τοῦ “γραμματικοῦ υἱός, καὶ αὐτὸς γραμματικός,
ἄμφω δὲ ἐπεδείκνυντο ἐν Ῥώμῃ etc., substituting υἱός for πατήρ, since it is highly
improbable, because of his date, that the father of Aristonicus taught in Rome.
Cf. also Schol. Il. A 423 and Athen. xi 481 p, where Ptolemy is designated
simply as Πτολεμαῖος ὁ τοῦ ᾿Αριστονίκου.
® The second book of his Attic Accent is cited in a quotation from Herodian
in Schol. Av. 876.
4 See Rhetores Graeci, Walz VIII 728 ff., Spengel III 191 ff.
THE OLD GREEK COMMENTARY xlii
basis of his treatment of tropes in the scholia of Aristophanes,
and ‘may well represent in substance Tryphon’s teaching.’?
Antigonus of Alexandria, another but perhaps earlier
contemporary of Didymus, is noted as the author of
a lexicon to Hippocrates and probably composed also a com-
mentary on Nicander.? Theon, son of Artemidorus,
flourished under Augustus and was a distinguished
commentator of the higher order on the Alexandrian poets, but
he commented also on Homer, Pindar,’ and Sophocles,‘ and wrote
-@ lexicon to the comic poets. Like many of the scholars of his
time he was a teacher as well as an author. His ‘suc-
cessor, Apion, is a picturesque figure and seems to have
but indifferent claim to the epithet of ‘The Toiler’ (ὁ μόχθος)
applied to him in aitiquity. Born in the Oasis of Upper Egypt,
he came to Alexandria while still a lad and was reared in the house
of Didymus. His teachers were Apollonius, son of Archibius, and
Euphranor, then a venerable man who had topped his hundredth
year. Apion adopted the profession of teaching and ‘succeeded ’
Theon. Apion was teaching in Rome in the time of Tiberius,
who called him ‘cymbalum mundi.’ In the time of Caligula®
he wandered forth as a peripatetic lecturer on Homer, and pres-
ently all Greece rang with his fame.’ He returned to Alexan-
dria, but he was a bitter anti-Semite and was soon again in Rome
at the head of an embassy sent by the Alexandrians to oppose
the petition which a Jewish embassy under Philo presented to
Antigonus
Theon
Apion
1See Rutherford, History of Annotation 200 ff., and cf. Suid. s.v. Τρύφων
᾿Αμμωνίον ᾿Αλεξανδρεὺς γραμματικὸς καὶ ποιητής.
3 See Erotian’s τῶν rap Ἱπποκράτει λέξεων συναγωγή in Klein’s edition (1865)
82 (’Avrl-yovos καὶ Δίδυμος ol ᾿Αλεξανδρεῖε).
8 See Uzyrhynchus Papyri V (1908) 28.
4He is frequently cited on the margin of the newly discovered text of
Sophocles’s Ichneutae. See Oxyrhynchus Papyri 1X (1912) 36 ff.
5 See the discussion of the evidence in Susemihl, Griechische Litteratur II
216, n. 894.
46 Seneca, Epist. 88 40.
T See Lehrs, Quaestiones Epicae (1837) 3 ff., whose low estimate of the man
is supported by the evidence.
xliv ARISTOPHANES
Caligula. He taught again in Rome in the time of Claudius.!
His two most noted works were a history of Egypt in five vol-
umes and a Homeric glossary. He is cited twice in the scholia
on Aristophanes.?
Seleucus, the Alexandrian, surnamed ὁ Ὁ μηρικός, of the first
half of the first century after Christ,? lectured in Rome and
was a prolific writer. He is cited in the scholia on
the Iliad and Odyssey and twice in the scholia on
Aristophanes.4 His books included commentaries on the poets,
a treatise on Alexandrian proverbs and one on Hellenism, and an
enormous work on the Gods that Suidas says required one hun-
dred volumes. Comparable to this in bigness was a great
glossary by Pamphilus in ninety-five volumes, which
was subsequently excerpted by many writers. Among
his books, of which some were on grammatical subjects, was an
Art of Criticism (τέχνη κριτική)γ.5 The date of Antio-
chus is uncertain, but he cannot be placed so late as
the time of Hadrian.’ He has special interest in the present
Seleucus
Pamphilus
Antiochus
1 This seems to be the probable order of the events of his life, but one
particular is uncertain which is important because of its bearing on Theon, about
whom we are meagrely informed. Suidas says (8.v."Awlwy): . . . γραμματικός,
μαθητὴς ᾿Απολλωνίον τοῦ ᾿Αρχιβίου, ἠκηκόει δὲ καὶ Εὐφράνορος γηραιοῦ καὶ ὑπὲρ ἑκατὸν
ἔτη yeyovbros> Διδύμου δὲ τοῦ μεγάλου Operrés: ἐπαίδευσε δ᾽ ἐπὶ Τιβερίου Καίσαρος καὶ
Κλαυδίου ἐν Ῥώμῃ ἣν δὲ διάδοχος Θέωνος τοῦ γραμματικοῦ καὶ σύγχρονος Διονυσίον
τοῦ ᾿Αλικαρνασσέως.ς The application of the words ἣν δὲ διάδοχος Θέωνος is uncer-
tain. They are variously interpreted by modern authorities to mean that Apion
‘succeeded Theon as head of the Alexandrian School’ (Sandys) or ‘in the chair
of grammar at Alexandria’ (von Christ) or ‘in the Museum at Alexandria’
(M. Schmidt). In all these interpretations it is assumed that the scene of the
succession was Alexandria, but Hillscher, Jahrbiicher fiir Philologie, Supple-
mentband X VIII (1892) 368, declares for Rome.
2 Schol. Eq. 580, Pac. 778.
See E. Maass, De biographis Graecis, Philologische Untersuchungen III
(1880) 38 ff. . |
4 Thesm. 840, 11765.
δ Cf. Suid. 8.v. Σέλευκος ᾿Αλεξανδρεὺς γραμματικός, where he adds ἐσοφίστευσε
δὲ ἐν Ρώμῃ, and Athen. ix 308 a.
6 Suid. s.v. Πάμφιλος ᾿Αλεξανδρεὺς γραμματικός.
Τ See Kaibel in Hermes XXIV (1889) 57.
THE OLD GREEK COMMENTARY xlv
inquiry as author of a prosopography in which he marshalled the
poets who were made the victims of their fellows of the Middle
Comedy.! The vicissitudes which marked the life of
Epaphroditus were characteristic of the time. Born
in Chaeronea, he became when a lad the slave of the Alexandrian
scholar Archias, who reared and educated him. He passed into
the possession of Modestus, then eparch of Egypt, became the
tutor of his son, was freed and rose to distinction as author and
teacher in Rome during the last half of the first century. It
was during this time that by strange reversal of fortune he
owned Epictetus as a slave and in his turn reared and educated
him. Epaphroditus collected a library of 30,000 volumes and
applied its resources to the composition of treatises on Homer’s
Iliad and Odyssey, Hesiod’s Shield, and Callimachus’s Origins,
and especially of a Lexicon,? books that were all prized and often
quoted by his successors.2 Every age produces its literary
impostors, brilliant but shallow, and greedy of applause. Life
was gayer in the time of Caligula by reason of Apion’s far-
fetched tales of Homer, with whom he affected to be in spiritual
Ptolemy communication. Another man of inventions was that
veren Alexandrian Ptolemy surnamed Chennus‘ who lived
at the end of the first and beginning of the second centuries
of the Christian era, and wrote books of which the titles are
significant of their peculiar contents,—an epic Anthomerus
in twenty-four rhapsodies, a Paradoxical History, and a New
History. The last was read by Photius, and we are fortunate
in possessing not only that eminent patriarch’s summary of its
contents but also his estimate of its worth and of its author.®
Epaphroditus
1 ὡς φησιν ᾿Αντίοχος ὁ ᾿Αλεξανδρεὺς ἐν τῷ περὶ τῶν ἐν τῇ μέση κωμφῳδίᾳ κωμῳδου-
μένων ποιητῶν. Athen. xi 482 ο.
3 Cited in Schol. Eq. 1160, cf. Vesp. 882.
8 Cf. Suid. s.v. ᾿Επαφρόδιτος Χαιρωνεὺς γραμματικός and ᾿Επίκτητοει.
4 See Croiset, Littérature grecque V 688 f.
δ ἔχει δὲ πολλὰ καὶ τερατώδη καὶ κακόπλαστα.. .. ὁ μέντοι τούτων συναγωγεὺς ὑπό-
κενός τό ἐστι καὶ πρὸς ἀλαζονείαν ἐπτοημένος καὶ οὐδ᾽ ἀστεῖος τὴν λέξιν. Bibliotheca,
cod. 190 (146 Bekker).
Χ]ν] ARISTOPHANES
Ptolemy wrote also a historico-mythological drama named the
Sphinx.! In sharp contrast with this literary fabricator is
Irenaeus, an Alexandrian Greek, pupil of the metri-
cian Heliodorus, and one of the foremost Atticists of
the time of Hadrian. His Latinized name Pacatus? (Minucius
Pacatus) undoubtedly signifies relations with Rome, but so far
as we know he wrote exclusively in Greek. Besides his books
on Atticism, of which Suidas gives the titles, he composed com-
mentaries on Herodotus, Euripides’s Medea, and the Argonautica
of Apollonius Rhodius.2 Amarantus wrote a commen-
tary on Theocritus and a work on the stage, which
seems to have been a biographical account of Greek actors.4 He
was personally acquainted with Galen, who studied in Alexan-
dria before he settled in Rome. Nicanor, an Alex-
andrian Greek of the time of Hadrian,® one of the
recognized sources of the Homeric scholia, was noted as the
author of a work on punctuation in six volumes, of which he
himself published an epitome. He distinguished eight stops
as means of discriminating shades of the thought, and applied
them to Homer and Callimachus. So ardent was his advocacy
of his doctrine that he was dubbed ὁ στεγματίας. Suidas reports
also a book with the title κωμῳδούμενα, about which we wish we
were better informed. The technical rhetorician Theon, with the
given name Aelius, falls in the same time. Suidas
calls him ‘sophist’® and gives the titles of various
rhetorical treatises of which he was the author. His Progymnas-
mata or ‘Preparatory Exercises’ in twelve chapters was highly es-
teemed and is still extant.’ His interest in his specialty is shown
Amarantus
Nicanor
Aclius Theon
1 Cf. Suid. s.v. Πτολεμαῖος ᾿Αλεξανδρεὺς γραμματικὸς ὁ τοῦ Ηφαιστίωνος.
3 ὁ καὶ Πακᾶτος κληθεὶς τῇ Ρωμαίων διαλέκτῳ... γραμματικὸς ᾿Αλεξαν»δρεύς Suid.
8.V. Elpnvaios. Cf. also s.v. Πακᾶτος. |
8 See Haupt, Opuscula 11 (1876) 484 ff., and cf. Schol. Pl. 765, Vesp. 900.
4 Cf. Athen. viii 848 r, x 414 F: ᾿Αμάραντος ὁ ᾿Αλεξανδρεύς.
δ Suid. s.v. Νικάνωρ ὁ Ἑρμείου ᾿Αλεξανδρεὺς γραμματικός.
6 Suid. 8.v. Θέων ᾿Αλεξανδρεὺς σοφιστής.
1 See Rhetores Graeci, Walz I 145-257, Spengel II 57-180.
THE OLD GREEK COMMENTARY xlvii
by his choice of the authors on whom he published commentaries,
Xenophon, Isocrates, and Demosthenes. In the same age lived
Apollonius Apollonius Dyscolus, whom so eminent an authority
Dyscolus =_ as: Priscian regarded as the greatest of grammarians.!
He treated grammar in an extended series of monographs, of
which Suidas gives many titles.2 Some of these were bulky,
as his Syntax in four volumes, the first systematic treatment
of the subject and still in the main extant. The Apollonius
to whom certain grammatical notes in our scholia are ascribed
is probably Apollonius Dyscolus.? His son and pupil
Herodian ‘ was also ἃ grammarian of great distinction,
but settled in Rome and there won the permanent favor of
Marcus Aurelius.®
This brief account of noteworthy Alexandrian philologists
who lived in the first two centuries after the establishment of
Roman rule in Egypt would not meet its purpose, if it failed
to note the importance of Alexandria in this period in metrical
Metrical science. Two theories of Greek metric prevailed in
ΒΟῊΝ the ancient world. The older theory, which as origi-
nally formulated I believe to have been based on a correct
perception of the true structure of Greek verse, is Alexan-
drian ;® the other, that of the derivationists, is attributed to
Varro.” Who formulated the Alexandrian system? Its chief
characteristic feature is the clear recognition of certain funda-
mental elements of rhythmical measurement. Of these ‘ proto-
types’ Philoxenus assumed ten, Heliodorus eight, Hephaestion
Herodian
1 xi 1: maximus auctor artis grammaticae.
2 Suid. 5.0. ᾿Απολλώνιος ᾿Αλεξανδρεὺς ὁ κληθεὶς δύσκολος.
8 50}ο]. Pl. 108, Ran. 826, Eq. 22, Pac. 868. Cf. Introd. 21, n. 7.
4 Suid. 8.v. ἩΗρωδιανὸς ᾿Αλεξανδρεὺς γραμματικός.
δ Cf. Schol. Av. 861, 876, 1680, Pl. 991, Nub. 451, Ran. 222, 926, Eq. 22, 487,
1150, 1185, Vesp. 284, 610, Pac. 62, 70, 168, 415, 925, 1160, Lys. 995.
* See Leo’s acute discussion, Die beiden metrischen Systeme des Alterthums,
Hermes XXIV (1889) 280 ff.
7 See Susemihl’s summary of facts, with citation of ancient and modern
authorities (Griechische Litteratur II 226 ff.), especially his pointed character-
ization and contrast of the two systems (II 288 f.).
ΧΙ ARISTOPHANES
nine.! All these scholars belong to the Imperial age, but the
date of no one of them can be definitely determined. Philoxenus
wrote among other works a book on Metres,? which
is cited by Longinus in his commentary on Hephaes-
tion’s Enchiridion and by Marius Victorinus.* Heliodorus, the
most distinguished metrician of the three,‘ wrote a
manual on Metric, which was the source of the Latin
manual of the metrician Juba,® in at least eight volumes,® and
also a Colometry of the comedies of Aristophanes, of which
meagre remains are still extant.’ Hephaestion was
the author of the well-known Enchiridion. His origi-
nal work on Metric required forty-eight volumes. He himself
subsequently composed and published three compendiums of
this, one in eleven volumes, a second in three, and finally the
extant book. No one of these scholars can have been the
Who formu. OFiginal formulator of the Alexandrian system. This
Aneandian conclusion is warranted by the general consideration
System? =» that it is not credible that such formulation of metri-
cal doctrine should have been delayed to the Roman age, and
Philoxenus
Heliodorus
Hephaestion
1 Hephaestion: iamb, trochee, dactyl, anapaest, choriamb, antispast, major
ionic, minor ionic, paeon. Philoxenus added the proceleusmatic, which Helio-
‘dorus and Hephaestion rejected as not fundamental but due to resolution. Helio-
dorus, furthermore, excluded the paeon. See my Verse of Greek Comedy § 488.
2 Suid. 8.v. Φιλόξενος ᾿Αλεξανδρεὺς γραμματικός.
®See Longinus in Consbruch’s Hephaestionis Enchiridion (1906) 81 and
Victorinus in Keil’s Grammatici Latini VI (1874) 98 21 ff.
4 inter Graecos huiusce artis antistes aut primus aut solus. Mar. Vict. 94
7 ἢ Keil. The expected article is lacking in Suidas, but s.v. Εἰρηναῖος Suidas
calls Heliodorus ὁ μετρικός and says that he was the teacher of Irenaeus, and
that the latter was a γραμματικὸς ᾿Αλεξανδρεύς (Introd. 46). See Hense’s article
on Heliodorus in Pauly- Wissowa’s Real-Encyclopddie VIII 28 ff.
δ᾽ Mar. Vict. 94 6f. Keil.
δ This seems to be the reasonable inference from the language of Priscian in
Keil’s Grammatici Latini III (1859) 420 24. See Keil’s note.
Ἶ See my Verse of Greek Comedy 385 ff. and (for a reconstitution of the text
of the metrical scholia on Aristophanes) 397 ff.
®See Suid. s.v. ᾿Ηφαιστίων ᾿Αλεξανδρεὺς γραμματικός and Choeroboscus in
Consbruch’s Hephaestion 181 11 ff. See also Hense’s article on Hephaestion in
Pauly-Wissowa’s Real-Encyclopddie VIII 296 ff.
THE OLD GREEK COMMENTARY xlix
is confirmed by errors, discrepancies, and deficiencies in the ex-
tant remains of these three metricians. Aristoxenus had estab-
lished rhythmic on solid foundations in the time of Alexander
the Great and thereby powerfully stimulated the scientific study
of Greek verse, and in the next century Aristophanes of Byzan-
tium raised the whole question of metrical form by his inves-
tigations in colometry, of which the results were published in his
colometrical editions of Pindar, and probably the tragic drama-
tists and the poet Aristophanes. The learned scholar’s task
was by no means simple, and implies special knowledge of both
rhythmic and metric. No doubt the great Library furnished him
texts of some of the lyrics that he was investigating with the
music still written above the solid lines of text, but probably it was
lacking in the case of most of the odes, for the booksellers elimi-
nated it early.2_ For example, the recently discovered papyrus
containing the Persians of Timotheus, a manuscript which von
Wilamowitz assigns to the end of the fourth century before Christ,
is in solid lines without the music.? It is possible that Aristopha-
nes formulated the metrical system of which the chief exponents
for us are now Heliodorus and Hephaestion ; he was deeply in-
terested in the subject and possessed adequate knowledge; no
other Alexandrian is so likely to have rendered this useful service.
Symmachus, the compiler of the second variorum edition of
the comedies of Aristophanes, falls somewhere within the period
Symmachus, JUSt surveyed. Ancient testimony as to this scholar’s
ve wecon’ date and place is lacking, and conclusions on these
asda points are limited to such inferences as may reasonably
1 Introd. 19. 2 See my Verse of Greek Comedy § 880.
8 See von Wilamowitz, Timotheos-Papyrus, Lichtdruck-Ausgabe (1908). It
is noteworthy that the paeonic hymns to Apollo discovered in Delphi preserve the
music, but the Paean of Isyllus found in Epidaurus omits it ; all three are inscrip-
tions in solid lines. For the former, see Bulletin de correspondance hellénique
XVII (1898) plates xx1, xx1 bis, and XVIII (1894) plates x11, x11 bis, and Jan’s
Musici Scriptores Graeci, Supplementum (1899) 8 ff.; for the latter, Kavvadias’s
Td Ἱερὸν τοῦ ᾿Ασκληπιοῦ ἐν ᾿Ἐπιδαύρῳ (1900) plate facing p. 218, and von Wilamo-
witz’s Isyllos von Epidauros, Philologische Untersuchungen IX (1886). The
hymns were inscribed in the second century s.c.; Isyllus flourished about 280 Βα.
} ARISTOPHANES
be drawn from the notes attributed to him in the extant scholia
on Aristophanes’s plays and a few chance references to him else-
where, and from the state of scholarship and conditions of study
that prevailed in the period after Didymus. Modern opinion is
almost unanimous that he followed Didymus in order
of time,! for he quotes Didymus in such notes as those
on Av. 440, 704, 876, 1121, 1364, 1681, 1704, if we ascribe the
statements of fact in these notes to their sources in the most
reasonable manner. Symmachus here first gives his own view,
then that of Didymus, in 440 those of both Callistratus and
Didymus. These notes are phrased differently from certain
others in which the hand of the final redactor of the scholia
openly appears. In these the views of the two scholars are
closely contrasted. Cf. 994: οὕτω μὲν Σύμμαχος, Δέδυμος δέ;
1288: οὕτω Σύμμαχος. ὁ δὲ Δέδυμος. The explanation of this
dual mode of quotation is found in the subscription to the
scholia on our play: παραγέγραπται ἐκ τῶν Συμμάχου καὶ ἄλλων
σχολίων. The final redactor had a copy of Symmachus’s com-
mentary, but not of Didymus’s, or he would have named it.
He had to depend on Symmachus for Didymus’s views.?
Sometimes he quotes Symmachus literally, at other times he
rearranges and probably sometimes condenses the material Sym-
machus furnishes him. Cf. Schol. Av. 1000, 1278, 1294, 1297
(note the parenthentical statement: dpruya δὲ . . . προείρηται),
1879. In all these the view of Didymus is given first. We must
conclude, then, on these general grounds, that Symmachus came
after Didymus. His lower limit is determined by Herodian, who
cites him.’ He thus falls within the period between Augustus
and Marcus Aurelius.‘ It is not likely that he prepared a
His date
1 Rutherford displays extreme caution. See his History of Annotation 482.
2 Introd. 67. ® Cf. I 319 29 = II 945 6 Lentz.
4 The activity of certain other scholars who are cited or quoted in our scholia
also falls within the same limits, Apion, Seleucus, Epaphroditus, Irenaeus,
Apollonius Dyscolus. See Introd. 43 ff. It should be observed that Symmachus
neither quotes nor is quoted by any of these scholars in our scholia. There is no
evidence that the scholia attributed to Seleucus and Epaphroditus are due to
quotations made by Symmachus. See Introd. 67.
»- --
THE OLD GREEK COMMENTARY h
second variorum commentary on Aristophanes soon after the
publication of Didymus’s; on the other hand, von Wilamowitz
observes that the results of Symmachus’s compilations may be
traced in the rhetorical lexicons of the second century after
Christ. As a probable working hypothesis 100 a.p. may safely
be assumed to be the date at which he flourished.?
Inspection of the notes attributed to Symmachus by name in
the commentary on the Aves reveals the general nature of his
His Notes on CXegesis. On 58 he agrees with Didymus in the view
the Aves = that: ἐποποῖ is a proparoxytone word, and on 1297
remarks that the form ἤκειν is the equivalent of ἐῴκει. On
1283 he alleges that the a in σκυτάλιεον is long in both Nicophon
and Aristophanes. He defines the word καλάσιρις on 1294 and
says it is Egyptian, citing the authority of Cephisodemus. He
interprets by paraphrase on 994, 1121, and 1273; remarks on
1000 that the following verses are intentionally nonsensical, and
says on 168 that Aristophanes’s use of the proper name Τελέας
has no special significance, although it is possible that the poet
is here punning on the name of a bird brought in further on in
the play, but he misquotes the lines there, if he is fairly reported
in our extant manuscripts. He discusses the text three times,
on 303 (citing Callimachus), 1297, and 1681. He has a histor-
ical note on 363, to which some of the editors would have done
well to pay heed. By citation at 704 of the practice lovers had
of gratifying the objects of their passion by the gift of fine birds
he shows appreciation of the logical connexion of 704 with the
following verses, as on 1704 he applies a custom as old as the
Homeric poems to the interpretation of our poet’s verse, but on
1283 he is not certain just what custom the poet has in mind,
although he inclines to the correct explanation. On 994 and
1364 he refers to the equipment of two of the actors in the play,
on the latter enlarging the explanation of Didymus. He has
1 See Herakles I! 180 (Einleitung 181).
2 Maass assumes a later date, 140 to 200 after Christ. See his De biographis
Graecis 181 note.
lh ARISTOPHANES
numerous prosopographical notes: on 17 he identifies the ‘son
of Tharrelides’ with Asopodorus; on 876 notes that the poet
adds a new fact about Cleocritus; on 988 adverts to the ‘ mad-
ness’ of the orator Diopeithes; on 1294 supports the general
belief that Lycurgus was ‘Egyptian’; and on 1379 combats
Euphronius’s view that Cinesias was lame. On 440, in a matter
of literary history, he explains that Aristophanes’s ‘Ape’ is a
reminiscence of Aesop or some other fabulist and then gives the
views of Callistratus and Didymus. Like Didymus he frequently
summons the poets to the support of his views: thus he cites
our poet’s Merchantmen and Nicophon’s Birth of Aphrodite in
settling a quantity in 1283, as he quotes one of Hermippus’s
tetrameters in establishing the text of 808; he cites the
authority of Homer in explaining the application of our poet’s
reference to a custom in 1704 and quotes Phrynichus’s Mono-
trope in establishing the historical reference in 363. But such
citations and quotations are chiefly prosopographical, as on 17,
168, 988, 1294, where he appeals twice to Teleclides, to lines in
our own play, to Phrynichus, to Ameipsias, to Pherecrates, and
to Cratinus.!
These comments are strikingly similar to those of Didymus,?
as we should expect. Didymus was Symmachus’s greatest
His Relation SiMgle source of information, but he had at command
to Didymus and used other commentaries, as also other books
treating special subjects relating to comedy. His relation to
Didymus and his place among the interpreters of Aristophanés
become clearer when we consider the probable reason that led
him to write a commentary on our poet. Didymus had covered
an incredibly wide range in his 3500 odd books.2 Whatever his
capacity for rapidly assimilating the results of the investigations
of previous scholars may have been, his commentary on any
1 For other notes ascribed to Symmachug, cf. Schol. Pl. 682, 1011, Nub. 864,
Ran. 745, 1227, Eq. 84, 755, 968, 979, 1126, 1256, Ach. 877, Vesp. 2, 1302,
Pac. 916, Thesm. 398, 710. See also the subscriptions to the Nubes and Pax
quoted on p. 302 of this book.
2 Introd. 28 f. 8 Introd. 26.
THE OLD GREEK COMMENTARY 1}
single author must often have seemed inaccurate and defective
to a careful scholar who was making a special study of that
author. Symmachus seems to have confined his labors exclu-
sively to comedy, and he evidently achieved a large and accurate
command of existing sources of information. They were practi-
cally those that Didymus had used, but Symmachus made them
the subject of detailed and careful study and frequently found
occasion to disagree with the conclusions of Didymus. He was
8 man of independent views. These two scholars are named
oftener in the extant scholia than any others, and both oftener
in the Aves than in any other play. They naturally bulked
large to the final redactor of our scholia. Symmachus and
Didymus are coupled in fifteen of the twenty notes on the Aves
in which the doctrine of Symmachus is recorded under his name ;
their interpretations vary in thirteen of these. We have seen
that Symmachus probably flourished about one hundred years
after Didymus. If an opinion must be hazarded as to the place
in which he did his work, the indications point to
Symmachus : : :
an Alexan- Alexandria: he is a ‘grammarian’ of the older type
and has the Alexandrian manner; the conditions of
study that prevailed in Alexandria in his time would have made
it a thoroughly congenial place to a scholar of his bent; its
libraries contained the special works needed in the prosecution
of his particular task.
The commentaries of Didymus and Symmachus on Aris-
tophanes were independent books, unaccompanied by the text
but provided with lemmata; not annotated editions
mmentaries
independent with the commentary on the margins round the text
as in the extant parchment and later paper manu-
scripts of this author.! The evidence in support of this fact,
which has a very important bearing on the history of the subse-
quent transmission of the scholia, is objective and material.
}-Von Wilamowitz holds the contrary view. See Herakles 11 165 ff. (Hinlei-
tung 166 ff.) and Die Griechische Literatur des Altertums, in Kultur der Gegen-
wart I v1112 (1907) 96. Susemihl expresses the same opinion in his Griechische
Literatur II 201.
liv ARISTOPHANES
Great numbers of Greek papyri have been recovered in Egypt,
especially at Oxyrhynchus, within the last forty years, and hun-
Greek Literary Areds of these are literary papyri. A few others of
Papynl Egyptian provenience were previously known. These
treasures range in time from the end of the fourth century before
Christ, the date of the Persians of Timotheus now in Berlin, the
oldest extant Greek manuscript, to the fourth century after
Christ, a period of seven hundred years, although most of them
were written in the first three centuries of the Christian era.
The study of these papyri and of non-literary documents found
with them has established within a generation the new science
of papyrology, provided with its handbooks and journal and a
constantly increasing literature. The dates of these manuscripts
can now be determined with tolerable precision.
The literary papyri that furnish the text of Greek authors
may contain critical notes relating solely to the text, diacritical
marks of various sorts, and sometimes, but rarely, brief stage
directions or abbreviations of the names of the persons of the
play, but entries of any other nature on the same sheet (plagula)
Margins) With the column of text are rare. No exegetical
aanotatc™ comment in immediate conjunction with the text is
Meagre found in the Berlin Timotheus nor, so far as I am
aware, in any extant papyri of the third or second century before
Christ, and perhaps in none of the first century within the Alex-
andrian age,’ although many extant papyri, some of them of
great importance, were written in this period. Moreover, few
of the hundreds of Greek literary papyri written in the first
three centuries of the Roman period of Greek letters contain any
trace of annotation set over against the text, although this is the
time when extensive commentaries on the classical authors were
rife ; and these few traces are meagre. When scholia do occur in
these papyrus manuscripts, they may usurp the place of the text,
from lack of adequate space between columns on the relatively
1 The exact date of British Museum Papyrus No. 128 is uncertain. See the
third note on the next page.
THE OLD GREEK COMMENTARY lv
small sheets, and be written as part of the column normally given
Columnar tOthe text. This arrangement is found in a fragment
acne of Epicharmus, not earlier probably than the time of
Augustus, which contains in a single incomplete column first a
collection of brief scholia and then ten trochaic tetrameters,! and
in a fragment of Alcaeus of the first century of the Christian
era, on which a scholium of twenty-six words that gives a new
fact in the life of the poet has partially displaced the last thirteen
lines of the text in the second column.? A similar columnar
disposition of notes, but without displacement of the text, is
found in an important manuscript of Homer containing the major
part of the last two books of the Iliad in thirty-three still extant
columns, with two scholia of respectively three and four lines,
but no longer decipherable, over two of the columns, and a single
mutilated brief note in the margin.? The same columnar arrange-
ment occurs also later in a fragment of Xenophon’s Hellenica of
the second century, in three columns, on which the only two
notes that occur stand respectively at the beginning of the first
and second columns, the scribe availing himself of the unusually
broad space at the top of the sheet,‘ and in a fragment of
Menander’s Flatterer of the same century, in three columns
containing one hundred and one verses, where a scholium of five
lines on Astyanax the pancratiast is written under the third
column. Two other notes occur in the right margin, but one
is now illegible, the other contains six words.®
The combination of columnar and marginal notes is found also
in two papyri of the first century of the Christian era, but in
1 Mittheilungen aus der Sammlung der Papyrus Erzherzog Rainer V 1 (1889)
1 ff. No. 250. See also Kaibel’s Comicorum Fragmenta 108 f. No. 99.
3 Sitzungsberichte der Berliner Akademie (1902) 206 ff. (Pap. 9569). See also
Berliner K lassikertezte V 11 (1907) 8 ff.
8 Classical Texts in the British Museum (1891) 100 ff. No. 128. See also
Journal of Philology X XI (18938) 296 ff. Kenyon assigns this manuscript to the
first century Β.0., Thompson, Greek and Latin Palaeography (1912) 120, to the
second half of this century.
4 Ozyrhynchus Papyri I (1898) 56 f. No. 28.
δ Ozyrhynchus Papyri III (1908) 17 ff. No. 409.
lvi ARISTOPHANES
these the marginal notes preponderate. The first contains a
part of the third book of the Odyssey with a few brief marginal
scholia and two of greater length written at the top of the third
and fourth columns.! The second papyrus is the well known
Alcman’s Faris fragment of a partheneum of Alcman, found by
Partheneum Mariette in Egypt in 1855, the earliest extant speci-
men of Greek strophic choral composition.2 It contains one
hundred and one cola in three columns with scholia on eighteen
cola. The most of these notes are relatively brief, and generally
they stand on the right margin, but here again the top and
bottom of columns have been utilized for the longer notes (one
a paraphrase of six lines) and one of the longer notes is carried
over and ends interlinearly. This papyrus, in which the text is
more fully annotated than that of any of the manuscripts previ-
ously cited, has been adduced as proof that ‘annotated editions’
came in with Didymus, but it is obvious that it is in no way
comparable, for example, with the vellum book which was the
archetype of our extant manuscripts of Aristophanes, with its
great corpus of scholia, nor, as will presently appear, is the
aggregate amount of the notes in this papyrus at all comparable
relatively with the bulk of such commentaries (ὑπομνήματαν as
we now know that Didymus wrote.
The same statements hold good of another literary papyrus of
the early part of the second century, the important Oxyrhynchus
manuscript that contains fragments of the Paeans of Pindar,
Oxythynchus ®#lthough this is more fully annotated than the Aleman
papyrus and displays the unusual feature of a special
provision for notes. The plagulae are nearly square (18 by
14.5cm., the equivalent of a modern square octavo page measuring
1 Journal of Philology XXII (1894) 288 ff. (Pap. No. 271). See also Fac-
similes of MSS. and Inscriptions, The Palaeographical Society, II (1894) No. 182,
and Ludwich’s Papyrus-Commentare zu den Homerischen Gedichten (1902) 20 ff.
3 Notices et extraits des manuscrits de la Bibliotheque impériale XVIII 11 (1865)
416 ff. No. 71, Pl. L. This papyrus has been discussed repeatedly. Bergk
(Poetae Lyrici 1114 28 ff.) prints the brief scholia over against the cola to which
they pertain. 8 See Blass in Hermes XIII (1878) 15 ff.
4 Oxyrhynchus Papyri V (1908) 11 ff. No. 841.
THE OLD GREEK COMMENTARY lvii
7 by 6 inches), with a considerable space that was evidently
intended for annotation vacant between the columns of text.
Notwithstanding this special provision, the aggregate amount of
commentary is relatively not at all comparable in bulk with the
extant body of scholia, for example, on Pindar’s Epinician Odes.
It would have been impossible to inscribe these scholia on the
margins of a manuscript of this size.
Each of the remaining annotated papyri of the second century
contains, as in general, only a few brief marginal notes. These
ee are fragments of the Meliambi of Cercidas!; of
atria Sophocles’s Ichneutae and Eurypylus, on which the
brief annotation is mainly textual?; and of two poems.
of Corinna, on which the infrequent ‘scholia’ consist each of a
word or two, Attic equivalents of Boeotian forms. We have
also a comic fragment of the third century, with one columnar
and four marginal notes on twenty-six verses in two columns.‘
This papyrus, like the Oxyrhynchus Pindar, provided space for
notes between columns, but here also this was only partially
used. An annotated fragment also of a lost tragedy of the late
third century has been recovered, but this is too small to justify
inferences,® and twenty verses of Aristophanes’s Equites (37-46
and 86-95) with two brief marginal notes and a longer historical
note under the second column.® This fragment consists of three
pieces, which were originally part of a leaf of a papyrus book, a
significant fact, of the fourth or beginning of the fifth century.
There remains finally an annotated papyrus manuscript of the
late fourth century, like the foregoing in book form.’ This
1 Oxyrhynchus Papyri VIII (1911) 20 ff. No. 1082. Cf. No. 1088 with two
notes, each of only a few words (fragments 15 and 19).
2 Oxyrhynchus Papyri IX (1912) 80 ff. No. 1174, and IX 86 ff. No. 1175.
ὃ Berliner Klassikerterte V 11 (1907) 19 ff. No. 284.
4 Amherst Papyri II (1901) 4f. No. 18.
δ Greek Papyri (Grenfell and Hunt), Second Series (1897) 24 No. 12.
5 Mélanges Nicole (1905) 212 ff.
Ἱ Oryrhynchus Papyri VII (1910) 15 ff. No. 1011. Cf. the codex with textual
variants described in Berliner Klassikertexte V 1 (1907) 82 ff. No. 9 (Pap. 10559)
and in Schubart’s Papyri Graecae Berolinenses (1911) 48 a.
lviil ARISTOPHANES
partial codex now contains some ninety verses of the Aetia and
three hundred and fifty of the Iambi of Callimachus written on
both sides of seven folio leaves (80 by 18 cm.). There is a single
note on the first poem; on the second fifteen notes, generally
very brief and all in the right or left margin except one at the
top of the second page of the fourth folio.
Extant remains, then, down to the fourth century after Christ,
demonstrate that few papyrus manuscripts of Greek authors
were annotated in the manner of the early parchment and later
paper manuscripts with which we are familiar, and that the
scholia in these papyri were relatively brief and meagre. Yet it
is credibly reported that Aristarchus in the second century before
Christ wrote eight hundred ‘Commentaries’; and, to speak of a
single author, there is ample evidence that the commentaries of
Didymus and of Symmachus on Aristophanes were big books.
Paso How were such commentaries preserved ? The proof
Commentaries that they were separate works, unprovided with the
text of the author but furnished with lemmata, is indubitable:
remains are extant of papyri written in the first century before
Christ and in each of the first four centuries of the Christian
era which contain commentaries of this sort, on Homer pre-
eminently, but also on Herodotus, Thucydides, Aristophanes,
Plato, Demosthenes, Aristotle, and Callimachus.
The first of these in order of time is an anonymous commen-
tary on the second book of the Iliad.!. This manuscript is of the
ia first century before Christ, and its present remains
Commentaries consist of three large sheets (41 by 23.2 cm.) which
on momer contain scholia on verses 751-827. Each note is
introduced by a lemma that is generally an entire verse but
sometimes two and in one instance four. There are in all one
hundred and twenty-one solid lines in.the commentary, and since
the written columns are unusually wide (16 cm.) the ratio in
bulk of the comment to the seventy-seven verses covered by it
is about five to two; that is, the commentary, excluding the
1 Oxyrhynchus Papyri VIII (1911) 77 ff. No. 1086.
THE OLD GREEK COMMENTARY lix
lemmata, would be two and one half times as large as the text
it covers if both were written in solid lines. A commentary on
this scale on the whole of the second book of the Iliad would
require a roll eight metres in length (about twenty-six feet).
The scope of the annotation is comprehensive. Α significant
feature is its frequent use and explanation of the signa employed
by Aristarchus. The date of the manuscript precludes the
ascription of the commentary either to Didymus or to Aristonicus.
It is to be attributed, then, to some earlier ‘ Aristarchean.’ The
remains of a Homeric commentary that was much more elaborate
even than this are found in a papyrus of the latter part of the
same century.! This consists of three columns of notes on
Iliad vii 75-83 (the sheets measuring 24.3 x 17.1 cm.), with
thirty-three lines in each column. In this manuscript the lem-
mata, marked by projection of the lines, are short but precise
phrases of two or three words. The ratio of lines of comment
to verses is here eleven to one. A commentary on this scale
would be enormous. Another extensive Homeric commentary
is indicated by a fragment of the first century after Christ in
two mutilated columns that contain notes on Iliad iv 306-307.
The editor, Dr. Hunt, regards it as not improbable that the
author may have been Aristonicus or Didymus. Remains of
still another Homeric commentary in which the bulk of the
notes far exceeds that of the text (the comment averages over
three lines to the verse) are found in a papyrus of the second
century in seventeen columns containing notes on the twenty-
first book of the Iliad. Beginning with the third column the
notes, which are introduced by lemmata of varying length, are
practically continuous on verses 111-363. There have been
preserved also part of a mythological commentary on the first
book of the Iliad‘ and a fragment of a commentary on the
1 Ozyrhynchus Papyri VIII (1911) 100 ff. No. 1087.
2 Greek Papyri in the John Rylands Library I (1911) 48 ff. No. 24.
8 Oxyrhynchus Papyri 11 (1899) 52 ff. No. 221. See also Géttingische gelehrte
Anzeigen (1900) 87 ff.
4 Oxyrhynchus Papyri III (1908) 68 f. No. 418.
Ix ARISTOPHANES
twenty-first book of the Odyssey (218—234),! which were written
at the end of the first century or early in the second.
These were all elaborate works. Of quite another sort were
the Homeric commentaries that contained the body of lesser
pacers scholia which have been miscalled ‘Scholia Didymil,’
Homeric intended not for the learned but for learners, not for
Commentarie® men but for boys —school-books in fact, but generally
of good tradition. As would be expected, these are mainly
glossographical, but occasionally they include brief expositions
of matters of fact among the verbal paraphrases explanatory of
the poet’s less common words. A lemma introduces each note.
The most considerable of these Homeric papyri, which are all
fragmentary, consists of twenty columns of a commentary on the
fifteenth book of the Odyssey (1-521), of the second century
after Christ.2 To the same century belong the remains of two
similar commentaries on the fifth (88-254) and eighteenth
(373-386) 4 books of the Iliad; to the third, nine columns of
ἃ commentary on the first book of the Iliad (151-861) 5; to
the third or fourth, a fragment now in Paris containing a new
hypothesis to the same book of the Iliad and a paraphrastic
commentary on verses 1—21, and to the fifth, the remnant now
in Berlin of a similar commentary on verses 1-12.®
Homer naturally leads the field, but remains of commentaries
on other Greek authors also have been recovered in Egypt.
The most interesting of these from the present point of view,
1 Fayim Towns and their Papyri (1900) 310 No. 312.
2 Amherst Papyri II (1901) 9 ff. No. 18. A missing sheet of this manuscript
is now in Strassburg (Pap. Graec. No. 162). See Archiv fiir Papyrusforschung
II (1902-8) 206 ff.
8 Now in Strassburg (Pap. Graec. No. 1015). See Archiv ftir Papyrusfor-
schung II 196 ff.
4 Greek Papyri in the John Rylands Library I (1911) 45 f. No. 26.
§ Now in Strassburg (Pap. Graec. No. 88). See Hermes XXXV (1900) 611 ff.
6 For the last two, see Sitzungsberichte der Berliner Akademie (1887) 816 ff.,
and Hermes XXIII (1888) 142 ff. With these papyrus fragments compare a
leaf, containing notes on Iliad xi 568-601, of a parchment codex of the seventh
century, published in Amherst Papyri 11 (1901) 16f. No. 19.
THE OLD GREEK COMMENTARY ΙΧ]
because of their extent and state of preservation, are two papyri
of the first half of the second century after Christ, now in Berlin.
The first is a commentary, which the subscription certifies was
Diaymuson composed by Didymus, on the third and fourth Ora-
Demosthenes tions of Demosthenes against Philip, on the reply to
Philip’s Letter (xi), and on the Regulation of the State (xiii).}
Little is left of the commentary on the third Philippic, that on
the fourth occupies nine columns, that on the reply to the Letter
three, and that on the Regulation of the State about two; but the
first five columns are mutilated. The columns are tall and nar-
row, and average seventy lines in length. The bulk of the com-
mentary about equals that of the text of the orator; the present
book, however, is not a verbatim copy of .the original work as it
came from the hands of Didymus, but consists of selections from
1.2 The lemmata are very full and are indicated by ecthesis.
Ἔν The second papyrus contains an elaborate anonymous
Commentary commentary on Plato’s Theaetetus (142 a-153 Ε)
oc in seventy-five fairly complete columns and a few
fragments. The columns average forty-eight lines in length,
and the bulk of the commentary is three times that of the corre-
sponding Platonic text. Each note begins with a full lemma.
Ota There are remains of commentaries on other Greek
Commentaries authors also, as follows: on Demosthenes’s Midias,
a short argument to the oration and notes on the first eleven
sections written on a column and a half of the papyrus that
contains Aristotle’s ᾿Αθηναίων πολιτεία, of the first century ‘;
on Aristotle’s Topica, parts of three columns containing para-
phrases of passages in 11 2, of the end of the first or the begin-
ning of the second century 5; on the second book of Thucydides
1 Berliner Klassikertexte I (1904): Didymos Kommentar zu Demosthenes
(Pap. 9780).
2 See the Introduction to the commentary xv ff.
8 Berliner Klassikertexte II (1905): Anonymer Kommentar zu Platons Theaetet
(Pap. 9782).
4 Kenyon, Aristotle on the Constitution of Athens® (1892) Appendix II 215 ff.
δ Fayam Towns and their Papyri (1900) 87 ff. No. 8.
lxn ARISTOPHANES
(chap. 1-45), nineteen columns of notes, of the last part of the
second century !; on Aristophanes’s Acharnians, brief notes on
verses 118-180 and 368-671, in two mutilated columns, of the
third century?; on a lost comedy attributed by Comparetti to
Aristophanes, five considerable but mutilated fragments, of the
same century ὃ; on the first book of Herodotus, two columns of
brief and infrequent notes, of the same century, with the inter-
esting subscription ᾿Αριστάρχου Ἡροδότου ἃ imouvnua‘; and
on Callimachus’s Hymn to Artemis, the upper part of a leaf of
ἃ papyrus codex of the fourth century. Each of these commen-
taries was provided with lemmata.
However disappointing the quality of the contents of some of
these papyri, a matter not now under consideration, and how-
ever fragmentary their remains, as a whole they illuminate the
OTT history of Greek annotation. The need of commen-
Development taries on the ‘classical’ authors was felt early in
Alexandria and its satisfaction was a task congenial
to Alexandrian scholars.6 They wrote books in elucidation of
Greek authors, some of portentous dimensions, and their inves-
tigations gradually became more and more specialized. The
pupils of the great scholars followed in the footsteps of their
masters. At the end of the Alexandrian period, when Didymus
appears, there must have been thousands of commentaries in the
Alexandrian libraries. These were inconvenient to use, since
the commentary and the text were separate rolls; the form of
each, moreover, increased the difficulty of reference. This was
met in part by the invariable use in the commentaries of lemmata,
which were all precise and generally full. Such commentaries
were sufficient for learned men who knew their classical authors,
but the practical advantage of utilizing the intercolumnar spaces
1 Oxyrhynchus Papyri VI (1908) 107 ff. No. 853.
2 Oxyrhynchus Papyri VI (1908) 155 ff. No. 856.
8 Papiri Greco-Egizii II (1908) 9 ff. No. 112.
* Amherst Papyri II (1901) 3 f. No. 12.
5 Amherst Papyri 11 (1901) 17 ff. No. 20.
6 See for Aristophanes Introd. 15 ff.
THE OLD GREEK COMMENTARY Ixnli
for brief notes did not escape attention. It was extremely con-
venient to have the note over against the line, generally at the
right. A lemma was not then needed, and lemmata do not in
fact occur in the remains of papyri thus briefly annotated. But
there was not room for long notes; the space, indeed, between
columns of the text of prose authors, which was written in solid
lines, was so narrow as practically to preclude notes. No prose
author, so far as I am aware, has intercolumnar exegetical com-
ment, in the extant remains. It is only the poets that are thus
favored, whose text was written in verses and short cola probably
from the time of Aristophanes of Byzantium.! Textual notes in
particular could be entered with advantage on the vacant spaces,?
and the text of the poets demanded such annotation more than
that of the writers of prose. The next step was the addition of
brief exegetical notes, as in some extant papyri.2 A determined
effort to provide larger space for annotation than ordinary is
manifest in two extant papyri,‘ but the invention did not take.
Marginal annotation probably found favor with ‘professors.’ It
was an extremely convenient form for their notes, which were
mere memoranda of points they wished to discuss and, as they
~were for personal use, could be written with many-abbreviations.§
The separate commentary in the form of the papyrus roll
Wisuseof continued in common use, as we have seen, through
αὐ λα the third century of the Christian era. It doubtless
1 Introd. 19, 49.
2 As in the ‘‘ Hawara Homer,”’ containing a considerable part of Iliad ii, of
tthe second century, now in the Bodleian Library. See Flinders Petrie, Hawara,
Biahmu, and Arsinoe (1889) 24 ff. pl. xxiii; Kenyon, Palaeography of Greek
Papyri (1899) pl. xx; Facsimiles of Ancient Manuscripts, The New Palaeo-
gzraphical Society VI (1908) pl. 126b; Ludwich, Papyrus-Commentare (1902) 6 f.
€*f. also the fragment of Iliad vi (about eighty verses), of the end of the second
Century or beginning of the third, in Oryrhynchus Papyri III (1908) 84 ff. No. 445.
8 Cf. British Museum Papyrus No. 271 (Introd. 56, n. 1) and Oxyrhynchus
Eapyri Nos. 1174 and 1175 (Introd. 57, n. 2).
4 Oxyrhynchus Papyrus No. 841 (Introd. 56, n. 4) and Amherst Papyrus
Wo. 13 (Introd. 57, n. 4).
5 Asin the “ Hawara Homer ”’ and in British Museum Papyrus No. 271. See
Ludwich, Papyrus-Commentare (1902) 6 f. and 20 ff.
lxiv ARISTOPHANES
lingered on, but there are few traces of it after this time and it is
not without significance that the fourth century commentary on
Callimachus’s Hymn to Artemis, of which remains are extant,}
had the form of the codex, although its material was papyrus.
In course of time the papyrus roll was displaced by the parch-
The Parch- ment book, and the reasons for the change, which was
ment Codex cradual, are not far to seek. Papyrus was shortlived
in comparison with parchment. ‘The rolls were brittle stuff and
rapidly deteriorated with handling, which necessitated constant
unrolling. The surface and edges of the fibrous paper were
therefore prepared and protected by artificial means with special
care; and, as the roll was ruined by moisture and was the peculiar
prey of the bookworm, it was cased. Rolls in use might last a
century, rarely two.2 Parchment manuscripts on the contrary
were durable, and since they were in book form their more stable
material was less easily impaired by handling. So the parchment
codex in time superseded the papyrus roll, even for literary use ;
but although parchment had long been known the natural con-
servatism of a venerable and almost universal practice delayed
its general adoption as material for writing. Its supremacy over
papyrus paper for literary purposes was not established till the
fourth century after Christ.2 -
These converging facts perhaps indicate the time and the
occasion of the final ancient redaction of the Aristophanic scholia.
Final Redac- It was probably in the fourth or fifth century of the
Aritophanic Cbristian era, and in Constantinople, that some scholar
pene who knew and valued his Aristophanes and feared
that the plays of the poet and the indispensable commentary
that had gradually gathered about them might be lost, through
the decay and destruction of the papyrus copies that contained
them, determined to transcribe on parchment the text of the
plays still extant and to place round it on the margins of his
book so much of the commentary as was still to be had. This
1 Introd. 62. 2 Birt, Das antike Buchwesen 364 ff.
8 Thompson, Greek and Latin Palaeography (1912) 52; Birt, Buchwesen 100 f.
THE OLD GREEK COMMENTARY Ixv
was presumably the first parchment codex of Aristophanes, a big
book that preserved in a single volume of convenient form the
extant text and commentary, the source of all extant manuscripts
of Aristophanes written in the tenth and following centuries.
That a scholar animated by this spirit and competent for this
task should have been living and working in Constantinople at
this time is a reasonable supposition. When Constantine in
330 A.D. established Constantinople on the foundations of ancient
constant. Py2antium, learned men thronged to the new capital
Bogle a Resort from all parts of the Empire,! as six hundred years
the Fourth before great scholars had gathered in Alexandria. The
ee city became a new centre of Greek learning, which was
diligently promoted here and elsewhere. The Emperor Julian
founded a secular library in Constantinople? and Theodosius II
established its university. Five Greek ‘sophists,’ renowned for
their eloquence, and ten Greek ‘ grammarians’ were members of
ὁπ τος its βία. 8 Aristophanes was one οὗ the authors studied
in Vogue at in the schools of Constantinople during the fourth and
fifth centuries. Themistius, himself ‘the king of
eloquence’ and a diligent student of Aristotle, who resided here
most of his life and in his later years was the tutor of Arcadius,
in his ‘Sophist’ mentions “the dramas of Aristopha-
es” as one of the regular subjects of paid instruc-
tion in Constantinople, coupling the poet with Demosthenes.
Elsewhere he uses Agoracritus and Hyperbolus as familiar
examples of the new man come to power, quoting a verse from
Aristophanes in illustration without naming either the author or
the play and apparently from memory, since he misquotes it.‘
In another oration he appropriates a famous simile of Aris-
tophanes (Eq. 542 ff.) with only a vague acknowledgment to
Themistius
1 Libanius i 97 19 (Férster).
2 Zosimus iii 11 3: ἔτι δὲ βιβλιοθήκην ἐν τῇ βασιλέως οἰκοδομήσας στοᾷ καὶ ταύτῃ
βίβλου: ὅσας εἶχεν ἐναποθέμενο:.
8 Codex Theodosianus xiv 9 4.
4 ὁ χθὲς μὲν οὐδεὶς αὔριον δ᾽ brépueyas Eq. 158. The change in reading may
have been intentional.
Ixvi ARISTOPHANES
‘Comedy’.! All this implies general familiarity with our poet.
The Emperor Julian, the king of sophists and the
sophist among kings, begins his seventh oration with
a phrase consciously reminiscent of Eupolis and a little farther
on refers to Heracles and Dionysus as familiar figures on the
comic stage, as they are in Aristophanes, and in his second
oration he happily applies to Constantius a phrase that Dionysus
uses in the Frogs (84) of Agathon. Elsewhere, lamenting the
departure of Salustius, he exclaims with Dicaeopolis δάκνομαί τε
καὶ ‘ δέδηγμαι τὴν ἐμαυτοῦ καρδίαν, as in a letter to Proaeresius
he declares that his friend’s eloquence rivals that of Pericles —
except in the particular of ‘confounding Hellas’ (Ach. 531).
He writes to Themistius also and quotes from the Wasps (1431),
as, in his Symposium, Claudius is welcomed by Silenus with the
famous song in honor of Demus in the Knights (1111 ff.). In
the twelfth letter he quotes from the Plutus (268), and in the
twenty-fourth from a lost play of our poet (frag. 587 Kock).?
Orion the ‘grammarian,’ furthermore, included ex-
tracts from the Frogs and Birds in his Anthology,’
and he was making it for a lady at that, the Empress Eudocia,
who honored him by attending his lectures in Constantinople.
These various allusions and quotations signify that Aristophanes
was a familiar name in educated circles there at this time, which
was a period of great academic activity. Aristophanes was
perhaps the poet then most affected after Homer, Hesiod, and
Euripides. The words ‘sophist’ and ‘grammarian’ have mis-
leading modern connotations, but they were honorable terms
then, rhetor and philologist. ‘The modern estimate of the value
of the instruction these men gave may be low, but at least they
Julian
Orion
1 Themistius 860 14 f.; 251 19 f.; 185 27 f. (Dindorf).
2 Julian 264 12 (cf. 478 10); 124 17; 315 το; 482.10; 387 8; 398 19; 482 10;
492 5; 504 3 (Hertlein).
8 See Meineke’s edition of Stobaeus IV 251. The contemporaries of these
Constantinopolitans also quote Aristophanes. Both Libanius, who taught at one
time in Constantinople, and Synesius, who came thither as ambassador, refer to
him repeatedly. Libanius begins one of his letters (Epist. 1248) with the
pleasantry : κεχήναμεν προσδοκῶντες ob τὸν Αἰσχύλον ἀλλὰ γράμματα τὰ σά.
THE OLD GREEK COMMENTARY Ixvil
knew their classical authors well. In view of all the facts
adduced, it seems not unlikely — direct proof is lacking — that
it was in Constantinople and at this time that some lover of
Aristophanes gave the plays of our poet and the commentary on
them the durable form that has preserved them to posterity.
The fear of the anonymous editor of this first parchment codex
of Aristophanes that the commentary might be lost was well
The Anony- founded. He knew that some four hundred years
mone Eavr’® earlier Didymus had composed a commentary on the
ou comedies, but he was unable to procure a copy of it.
This is manifest from the subscriptions to the scholia on the
Aves, Nubes, and Pax, in which he records his sources.! In
the subscription to the scholia on the Aves, for example, of
which the plain meaning is that the editor had drawn the com-
mentary inscribed on the margins of his book from the scholia
Symmachus Οἱ Symmachus and ‘others,’ he names only Symma-
and ‘Others’ chus. It is certain that if he had possessed a copy
of the commentary of the older and better known scholar he
would have named him also. It follows that he did not possess
the books, accessible in the main to Didymus and Symmachus,
of the still older and still more distinguished commentators,
Euphronius, Aristophanes of Byzantium (if indeed he wrote a
commentary), Callimachus, Aristarchus, and Crates, nor of any
of the minor scholars of the Alexandrian period, who although
less prominent would have loomed large to him. As to the
scholars named in our scholia who followed Didymus in the first
century, Apion, Seleucus, and Epaphroditus,? it is quite as prob-
able that the notes which are here ascribed to them were drawn
by the anonymous editor directly from their works as that
Symmachus furnished the quotations, for these three scholars
were cosmopolitan and it is altogether likely that their books
got to Constantinople in due course at some time before the
making of the parchment variorum edition. In particular, if
these notes were due to Symmachus we should expect him to be
1 See p. 802 of this book. 2 Introd. 48 ff.
kxvi ARISTOPHANES
named in some of them, as he and Didymus are both generally
named in notes originally abstracted by Symmachus from Didy-
mus; but he isnot. The scholars of the second century to whom
notes are ascribed in our scholia are Irenaeus!; the distinguished
grammarians Apollonius Dyscolus and his son Herodian?; Tele-
phus of Pergamum, a prolific writer on many subjects, of whose
works Suidas gives a long 1180 8; Phrynichus, the atticist ‘;
Palamedes, one of Athenaeus’s deipnosophists®; and Athenaeus
himself. The last two carry over into the third century.
Finally we encounter Sallustius ’ and Phaeinus, both probably of
the fourth century. Sallustius—the name is Latin — cannot
be identified with certainty. Phaeinus has come into
undue prominence because he is named in the sub-
scriptions to the Nubes and Pax. The extreme view has even
been hazarded that he was the anonymous compiler of the parch-
ment variorum edition of the scholia. Two considerations tell
against this view, first the despicable quality of the few notes on
a single play to which his name is attached,® and secondly the
fact that these Greek commentators never refer to themselves
formally by name in their notes. But this is the mode of refer-
ence to the five notes attributed to Phaeinus in our scholia, and it
is invariably the mode if a commentator is referring to somebody
else. In the rare cases in which a commentator assumes respon-
sibility for a statement, he either speaks in the first person
(εἶπον, εὗρον, οὐχ ἡγοῦμαι, οὐκ olda, and like phrases, or in the
editorial plural, εὑρίσκομεν, οὐκ ἔχομεν εἰπεῖν, πολλάκις εἴπομεν,
Phaeinus
1 Introd. 46. 2 Introd. 47.
8 See Suidas 8... Τήλεφος Περγαμηνὸς γραμματικός. Cf. Schol. Pl. 725.
4 See Suidas 8.v. Φρύνιχος Βιθυνὸς σοφιστήφ. Cf. Schol. Ran. 838, Pac. 415, 618.
δ See Suidas s.v. Παλαμήδης ᾿Ελεατικὸς acca Cf. Schol. Pac. one
Vesp. 710, 1108, 1122.
6 See Suidas Βιν. ᾿Αθήναιος Navxparirns ΞΕ CE. Schol. Pac. 1244.
7 Cf. Schol. Pl. 725.
® See von Wilamowitz’s discussion in his Herakles 11 197 ff. (Kinleitung 198 ff.).
9 Cf. Schol. Eq. 968, 1129, 1150, 1220, 1256. They are so desperately bad
that competent scholars have felt justified in applying to their author such
epithets as ‘Scriblerus’ and ‘ jimmerlicher ignorant.’
THE OLD GREEK COMMENTARY ]xix
πολλάκις εἰρήκαμεν, πολλαχοῦ προείπομεν, and the like) or leaves
his agency to be inferred (apoe(pnrat, εἴρηται πρότερον, δεδήλωται
ἤδη, and the like). It is far more likely that Phaeinus was some
shallow local celebrity of the day who unduly impressed his con-
temporaries by a show of erudition in a commentary on some of the
plays, written in affectation of the earlier, independent manner.
It is now possible to state approximately who the “other
scholars” (ἄλλων or ἄλλων τινῶν) Were to whom the anony-
mous editor of the parchment variorum edition makes general
acknowledgment in the subscriptions to the Aves and Nubes.
They were the scholars posterior in time to Didymus who are
named in our scholia from Apion down to Phaeinus, and no
doubt others also within this long period who do not happen to
be named at all.!. The editor’s chief source undoubtedly is
Symmachus; to him he is indebted for far the larger part of the
Alexandrian learning in which the scholia on the Aves at least
abound, but not necessarily for all of it, for many of the scholars
of the earlier years of the Christian era who were laid under
contribution had access to the same sources as Symmachus and
Didymus. Even with so much determined, however, it is not now
possible to assign any considerable number of the
generally § extant scholia specifically to their sources, a disability
that was shared by the anonymous editor. This body
of notes consists of selected comments found in various manu-
scripts, but approximately six hundred years intervene between
the parchment book and the oldest extant manuscripts, which
are copies of copies now lost. The commentary has suffered
changes in transmission, but even if we possessed a verbatim copy
of the original parchment book, we should still be uninformed
as to the sources of most of the notes. These sources were not
named in it, except for special reasons; if they were indicated
1 Otto Schneider in his De velerum in Aristophanem scholiorum fontibus (1838)
attempted to prove that Symmachus was the sole source of the old scholia
(Introd. 77) on Aristophanes. Dindorf immediately stated strong objections to
this view. See his Oxford edition of Aristophanes IV 111 (1888) 887 ff.
Schneider’s monograph has provoked much discussion.
Ιχχ ARISTOPHANES
at all, and this was comparatively rare, thé indications, as in the
extant scholia, consisted merely of general expressions such as
ὄνιοι, τινές, οἱ μέν, οἱ δέ, οἱ μὲν πλείους, ἐν τοῖς πλείστοις, ἄλλως,
οἱ ὑπομνηματισταί, οἱ ὑπομνηματίσαντες, ἐν τοῖς ὑπομνήμασι, ἐν
ἐνίοις ὑπομνήμασι, ἐν ταῖς λέξεσι, ἐν τῷ λεξικῷ, and the like.!
This phraseology can be traced, as the method employed in
general in Greek commentaries, through Didymus back to Aris-
tarchus.2 It was the fashion of the time not to make specific
acknowledgment. The Greeks regarded even literary plagiarism
as a venial offense, and to crib a commentary was apparently a
virtuous act. The learned clept regarded his predecessors as
fair prey and himself as the benefactor of posterity.®
To what extent, if at all, did the editor of the parchment
codex make original contributions to the scholia? He decided
Nature of the What to retain and what to reject, and he allowed
Redaction = himself, as the manner in which he deals with the
commentary of Symmachus proves, considerable freedom in stat-
ing and arranging his collections. He did this intelligently, but
there is no clear evidence that he did more. The personal note
(εἶπον, εὗρον, οὐχ ἡγοῦμαι, and the like) does not prove that he
contributed views of his own, for any investigator or commenta-
tor might strike this note and have his views quoted.‘ He may
have contributed paraphrases, but this method of interpretation
1 For the Aves, see the Index of Authors, s.v. Anonymous.
2 See Didymos Kommentar zu Demosthenes (Berliner Klassikertexte I) xxxiii.
8 See on this subject in general Stemplinger, Das Plagiat in der griechischen
Literatur (1912), and in particular 6 ff.
4 Nymphis (Schol. Av. 878): φαίνεται γὰρ ἐξ ὧν εὑρίσκομεν συλλογιζόμενοι πολλα-
χόθεν. Heliodorus also on Vesp. 1275 (see my Verse of Greek Comedy, 411) says:
πολλάκις εἶπον. Just before this somebody — probably the editor of the arche-
type, since no metrical commentator is likely to have intervened between him
and Heliodorus — has said εὗρον. Didymus in his commentary on Demosthenes
(column 18, 16 ff.) says: καὶ τοῦτον ἔνιοι τὸν λόγον els τοὺς Φιλιππικοὺς παρείρουσιν"
οὐκ ὀρθῶς ὅσα γοῦν ἐμοὶ δοκεῖ. In the mediaeval age Tzetzes is the commentator
who in his self-confidence affirms his personal opinion oftenest and most vehe-
mently. See his notes on Nub. 1-28 in Zacher’s Die Handschriften und Classen
der Aristophanesscholien, Jahrbiicher fiir Philologie, Supplementband XVI (1888)
5865 ff. He thinks ill of the old scholiasts: οὕτω νόει μοι, τοὺς σχολιογράφους δ᾽ Fa.
THE OLD GREEK COMMENTARY ΙΧΧῚ
appears as early as Aristarchus,! and he may also have added
rhetorical notes, after the abounding fashion of his time. But
whatever contributions he made are now overwhelmed beyond
identification in the welter of anonymous scholia. It is in gen-
eral extremely hazardous to attempt to ascribe these unnamed
notes to this or that scholar on purely subjective grounds.
The parchment codex of Aristophanes of which I have been
endeavoring to trace the origin was a big book and contained at
Formana _ least the eleven plays now found in our oldest com-
contents of plete manuscript. The text was written in cola and
ment Codex verses in the manner of Heliodorus, whose metrical
commentary on the comedies was incorporated with the scholia.?
The scholia were more abundant than in any manuscript now
extant. One proof of this is found in the lexicon of Suidas,
which contains pertinent matter not found among the notes in
any of our manuscripts of Aristophanes; another is the present
state of the Heliodorean metrical scholia. The nearly complete
Heliodorean commentary on the Pax is in marked contrast with
the fragmentary remnants of notes still preserved on the Nubes
and Vespae, and six plays lack this metrical commentary alto-
gether. Existing manuscripts warrant the conclusion that the
scholia in the parchment codex were arranged round the text on
all four margins, if necessary, the exterior margin furnishing the
largest space, and that short notes were often intramarginal and
glosses and textual variants generally interlinear. Since lemmata
were prefixed to the scholia in the commentary of Symmachus,
probably they generally occurred in this book, but they may have
been curtailed. Several notes might be combined under one
lemma, as sometimes happens in the papyrus commentaries.
If the lemma was omitted altogether, in order to economize
space, the note, unless it immediately followed the colon or verse
to which it related, was connected with its proper text by the
double use of the same signum. Different explanations of the
1 Lehrs, De Aristarchi studiis Homericis® (1882) 158 f.
2 See the subscriptions to the Nubes and Pax.
Ixxu | ARISTOPHANES
same verse, phrase, or word might be given, or even different
versions of the same original note.
This great edition of Aristophanes was the source of the
present text and commentary, the archetype of the extant com-
This Codex plete manuscripts of our poet.! In course of time it
{πο stent perished, as also the papyrus manuscripts from which
moet it had been composed, but it had been copied, how
fully and how often we do not know, and thus Aristophanes in
some sort survived the wreck in which so many masterpieces of
Greek literature went down in the dark age of secular learning
in Constantinople that extended from the middle of the seventh
to the middle of the ninth century. With the revival of Byzan-
tine learning in the last half of the ninth century marked by the
scholarly activity of Photius and of his pupil Arethas and by
Study of the restoration of the University, our poet again became
Aristopeare® a subject of study in the schools and was affected by
Century the learned public in Constantinople, but this study
1 Errors common to the extant manuscripts establish the fact that these are
all derived from a single source, and this view is now accepted by scholars,
however they differ in opinion as to the time when the archetype was written
and the relations that the extant manuscripts sustain to it and to one another.
See in particular Cary’s Manuscript Tradition of the Acharnenses, Harvard
Studies in Classical Philology XVIII (1907) 157 ff., and Zacher’s Hand-
Schriften und Classen 508 ff., which treats exclusively of the scholia. For some
earlier investigations and stemmata, see R. Schnee, De Aristophanis codicibus
capita duo (1876) and De Aristophanis manuscriptis quibus Ranae et Aves tradun-
tur (1886); G. Biinger, De Aristophanis Equitum Lysistratae Thesmophoriazusa-
rum apud Suidam reliquiis (1878); C. Ktihne, De codicibus qui Aristophanis
Ecclesiazusas et Lysistratam exhibent (1886). Zacher (736 ff.) is inclined to assign
the variorum edition that was the common archetype of the extant manuscripts
and of the lost manuscript from which Suidas made his excerpts to about the
beginning of the tenth century. This would then be the fourth variorum edition
of our poet, if the conclusions which have been reached in this Introduction are
sound. The evidence on which Zacher rests his opinion is purely palaeographi-
cal, and it is inconsiderable. He himself warns his readers against overesti-
mating the value of such proof as the scholia may be supposed to furnish, since
the hand in which scholia are written often differs greatly from that of the text.
See also Cary (192 f.), who finds in the tert of the Acharnians three unequivocal
and two other less certain cases of errors common to all our manuscripts which
he thinks presuppose a minuscule archetype.
THE OLD GREEK COMMENTARY ἸΧΧῊ
was now mainly confined to the Plutus, Nubes, and Ranae.!
The oldest complete manuscript of Aristophanes still extant, the
Codex Ravennas, was written at the end of the following century,
a century made memorable by the encyclopedic labors of Con-
stantine Porphyrogenitus,? or at the beginning of the eleventh.
The Codex Ravennas is approximately six hundred years
younger than the variorum edition of the fourth or fifth century.
The conclusion that there must have been such an edition and
that it was the archetype of the Ravennas and all later manu-
scripts is established for the scholia by practical identity of the
contents of the manuscripts, such differences as occur resulting
from diversity in the mode of selecting and arrangmg the scholia .
and in some cases from rewriting them, and for the text by
agreement of all the manuscripts in errors that are of such
number and character as to establish the fact of a common source.
This conclusion is now negatively confirmed by re-
Negative
Testimony to cently published new evidence which puts the manu-
penne scripts in a class by themselves — papyrus and early
parchment fragments of extant plays and of scholia on them.
These fragments are not numerous, some of them are slight,
and nearly all are badly mutilated, but they furnish sufficient
evidence to justify conclusions. The oldest of these is a papyrus
fragment of the third century, found at Oxyrhynchus, which
Evidence for CONtains a body of short notes on the Acharnians.®
the Scholia The manuscripts from which the scholia on this play
are chiefly derived are in the order of their importance Floren-
tine I’, Estensis E, and the Ravennas. The scholia on the
1 The extant manuscript copies of these three plays far outnumber those of
the remaining comedies. See the table in my Manuscripts of Aristophanes,
Classical Philology I (1906) 5.
2 See Gibbon’s account of the state of the Eastern Empire in the tenth
century in the fifty-third chapter of his Decline and Fall of the Roman Empire,
especially his remarks at the close on the revival of Greek learning (Bury’s
edition, VI 62 ff., 104 ff.), and Bernhardy’s estimate of Constantine VII in his
Grundriss der Griechischen Literatur* I (1876) 707 ff. See also Krumbacher,
Geschichte der Byzantinischen Literatur® (1897) 252 ff.
δ Oxyrhynchus Papyrus No. 856 (Introd. 62).
lxxiv ARISTOPHANES
Acharnians in these manuscripts show close relation with one
another, the same intimate connexion that proves at a glance,
for example, that the old scholia on the Aves printed in this
book are derived from a common source. Quite apart from
considerations of age, material, and provenience, it is impossible
to suppose that the scholia of the papyrus fragment just men-
tioned were derived from the same specific source as those in
our later manuscripts; for they frequently differ in the matter
chosen for comment, and when the topic is the same the phrase-
ology is strikingly varied,! whereas there is practically verbal
identity among the manuscripts themselves. The origin of these
. scholia cannot now be determined, but although generally brief
they show traces of Alexandrian learning: the manuscript was
not a schoolbook.
We have evidence also in regard to the text of the Acharnians
in fragments now in Berlin of a papyrus codex of the fifth cen-
Rvidence for tury or possibly a later date, found at Hermopolis.*
the Text =6» Approximately one hundred and thirty verses are
preserved, but the folios are sorely damaged ; nota line is intact.
There are no scholia. Ignoring, as before, considerations of age,
material, and provenience, the opinion that the text of these
verses could not have been copied from the archetype of our
manuscripts but must have been derived from an independent
source is strongly supported by internal evidence. The papyrus
has but one error common to all the extant manuscripts®; it has
good readings that are not found in any of our manuscripts $;
1 The editors, Grenfell and Hunt, whose remarks on the fragment should be
consulted, state that these ‘‘scholia stand in no close relation to the extant
scholia."”
2 Berliner Klassikertexte V 11 (1907) 99 ff. No. 231. The manuscript contains
also (105 ff., 108) mutilated verses of the Ranae and Aves.
8 709 KA]I for xa. Substituting a common word in copying for an unusual
dialectical form would be ἃ natural error, and this corruption may have crept
into the text early.
4750 EIKOMEZS P(apyrus): ίκομεν R ἥκομεν cett. 775 TY P: od codd.
816 EJPMAMITOAAIE P: épyu (or ἑρμῇ HVpaB) ἐμπολαῖε 912 AEP: δαὶ 916
OPTAAAIAJA P: OpvadrAldas 917 ΘΡΥΑΛΛΙΔ]Α P: OpvadAldas 928 ΦΕΡΟ-
ΜΕΝΟΣ P: φορούμενος (impossible on metrical grounds). The papyrus shows
THE OLD GREEK COMMENTARY Ixxv
it contains errors not found in any extant manuscript, of which
some certainly are attributable to its source!; some of its agree-
ments in error with one or more of our manuscripts are of such
a nature that the errors may well have been made independently.?
But some apparently independent errors that are found in our
manuscripts, it may here be remarked, are early and find their
explanation in the history of the poet’s text. This is good, as
texts go, and well preserved, although one might conclude from
the unimaginably ardent desire of many scholars in the last cen-
tury to improve it by ‘emendation’ that it must be vile. Its tra-
ditions, nevertheless, at times go wrong and manifest violations
of the poet’s usage and of metrical law occur. Most errors that
are substantial — not those due to change of pronunciation and
other trivial causes — are probably pre-Alexandrian.
Substantial
=r eee Aristophanes was earnestly studied by the great Alex-
Aristophanes andrians as the perfect exemplar of Attic speech, and
σελ they rid his text of many errors due to earlier scribes,
actors, and readers.? An accepted text was thus secured, and it
is probable that the text of our archetype was not greatly
one good reading with R alone, EZTA[I in 792, where the other manuscripts
have ἐστι. In 780 it has KOIKOIKOI]KOIKOI[KO]JIKOIK(OI. ... The word
κοΐ occurred here at least eight times in the papyrus, and this fact, if the read-
ing is accepted, shatters the assumption of the editors that the final ι of κοΐ is
always long. Cf. 800 ff.
1752 TOI om. P 753 ΝΥΝ om. P 772 OTMITAN (with TA deleted
and INAN superscribed) P: θυμητίδαν R θυματιδᾶν AHVpaVp3sCB ϑθυμητιδᾶν
I? (by correction from θυμιτιδᾶν Ὁ) Ecor. 777 AHTAI (with ZT over TAI)
P: δησὺ 814 OATEPONP: δ᾽ ἅτερον 824 Σ᾽ οἵη. Ρ 905 NIP: νεῖ AT νὴ
cett. (including Γ 964 ΓΟΡΓΊΟΡΑ Ρ: γοργόνα.
2748 ἘΓῺ PRIE: ἐγὼν. (Substitution of an Attic for a dialectic form.)
754 ETQ PR: ἐγὼν 777 XOIPIAILON P and all other manuscripts except
R, which has τὸ χοιρίον (Strong disposition to diminutives in Aristophanes,
χοιρίδιον, for example, occurring nine times in three plays) 791 AAAAN
PR: al δ᾽ ἂν (Substitution of AAAAN for dialectical AIAAN) 798 IIOTIJAA
PVp3 (ποπίδα C): ποσειδῶ R ποτεῖδα ΑΓ ποτείδα T2E ποτειδᾶ B ποτείδαν HVp2
798 K'ANE(T PRAI(?)EVpsC: καὶ ἄνευ HVp2 κἂν ἄνευ ΓΒ κἄνευ (with
ἂν over x) E cor. 820 [ΚΕἸ PAHVpaVpsC: ἥκει cett. (Itacism, read εἴκει)
918 HPJQP: ἤρα AT fpwR gow E fpwor npwcett. (In 795 the papyrus
reads TINETAI with all manuscripts.) ὃ Introd. 18.
lxxvl ARISTOPHANES
inferior to that which Didymus or Symmachus had before him
when preparing his commentary.
Other early papyrus and some early parchment fragments of
extant plays confirm the testimony of the papyrus remnants of
Other Karly the Acharnians from Oxyrhynchus and Hermopolis.
Fragments =Twenty mutilated verses of the Equites have been
recovered on a leaf of a papyrus book of the fourth or fifth
century with two marginal notes and a third of four lines on
Themistocles (Eq. 84) at the bottom of the second page.!
Thirty-seven mutilated verses also of the Nubes are found on a
leaf of a parchment book (which the editor, Reitzenstein, thinks
cannot have been written before the fifth century nor later than
the seventh) with five brief marginal scholia of which one is now
illegible? The Musée du Louvre possesses a fragment of a leaf
of a parchment book of the sixth century containing verses of
the Aves (1057-85, 1101-27), with notes in a fine hand that are
now mainly illegible.® One important note, however, has been
deciphered.‘ Connexion with our archetype cannot be claimed
for the scholia either in the Oxyrhynchus fragment or in any of
the three just cited. In marked contrast with these are the
Palimpsest 0tes in a palimpsest parchment fragment of the tenth
Fragment of century, containing Av. 1393-1453 with scholia, pre-
Century fixed to a paper manuscript of Aelius Aristides of the
fifteenth century now in the Biblioteca Laurenziana in Florence
(LX 9). These notes are verbally identical with the corre-
sponding notes in one or the other of our extant manuscripts,
with only such variations as all these manuscripts display.
Three remaining early fragments contain the text. One is a
leaf from a papyrus book of the end of the fourth century or
first half of the fifth containing verses of the Lysistrata (433-47,
1 Mélanges Nicole 212 ff. (Introd. 57).
2 Now in Strassburg, No. 621. See Hermes XXXV (1900) 602 ff.
8 The Fayfim fragment. See Revue de Philologie VI (1882) 179 ff. and Mé-
moires de |’ Académie des Inscriptions et Belles-Lettres XXXI 11 (1884) 128 ff.
4 See my note on Schol. Av. 1118, p. 208 of this book.
δ Hermes XXVI (1891) 128 ff.
THE OLD GREEK COMMENTARY Ixxvii
469-84).! The others are both fragments of parchment books
now in Berlin containing verses of the Nubes.?
The oldest extant representatives of the first parchment vari-
orum edition are the Codex Ravennas,’ of the end of the tenth
Rarliest or beginning of the eleventh century; the Codex
Ἐεργοϑουία- = Wenetus,‘ of the eleventh, but so slavish a copy of
Archetype [18 source as to be practically of equal age with the
Ravennas; the palimpsest fragment just noted, of the tenth;
and Suidas’s Lexicon, of the last half of the tenth. These are
the earliest available sources of the ‘old scholia’ on Aristopha-
nes. This phrase signifies that extant' part of the
early commentary that was recorded in the Ravennas,
the Venetus, and Suidas’s manuscript of Aristophanes before
the time of John Tzetzes and his successors in the age of the
Palaeologi, and other small parts of this commentary, found only
in later manuscripts,® that escaped contamination in the Byzan-
tine revival. The phrase does not mean that the early commen-
tary may not have received additions during the long period of
transmission, as it suffered other changes, but these additions
Codes ecy) cannot have been numerous or important.® The
Codex Venetus is the fullest and most trustworthy
“ Old Scholia ’
1 Mélanges Nicole 217 ff.
2 Pergament No. 225, 226, 219. See Berliner Klassikertexte V 11 108 ff.,
110 ff. Trace of a marginal scholium on No. 225 is reported.
8 Introd. 88 ff. 4 Introd. 86 f.
δ These remnants are found, in the case of the Aves, in I, E, and M, gener-
ally in two of these Mss., sometimes in all three. Cf. the Transcript of Schol.
Av. 222, 98, 1651, 2101, 278, 348, 846, 3481, 384, 4762, 5671, 7072, 758, 778, 9198,
987, 1017, 1022, 1082, 11131, 1177! (N.B.), 15414, 17061. Three notes of this sort
(on 1431, 209%, 761) occur also in Suidas, although not in V or R.
6 Notes that occur in V or R but not in both nor in any other manuscript
nor im Suidas provoke inquiry. The natural assumption is that they are old
scholia, but the content of some of them seems to indicate the contrary. Each
must be considered for itself. In the Aves, the manuscripts in question are
VRIrEM. Cf. for V the Transcript of Schol. Av. 1098, 1221, 1223, 282, 431, 435,
580, 644, 815, 839, 9412, 1035, 1088 (N.B.), 10401, 10402, 1041, 1042, 1047}, 10478,
1049, 1052, 1167, 1169%, 1185, 1199, 12132, 1249, 18172, 1819, 18402, 1848, 1349,
1352, 18631, 18893, 1896, 1608? (N.B.), 1508°, 17512 (N.B.). The last is in the
handwriting of the reviser of the manuscript, and may be his statement. He
]xxvil ARISTOPHANES
source of the old scholia for the seven comedies it contains, and I
have therefore made a literal transcript of the commentary on the
Aves in this manuscript the basis of this book. The body of
Ceaex scholia in the Codex Ravennas is in comparison
Ravennas (2) meagre. Their editor, who was probably not one of
the scribes of the extant manuscript but the editor of the
book from which it was finally copied, simply excerpted passages
from his original, often only parts of notes. He followed, in
doing this, no discoverable principle of selection; his choice
seems to have been fortuitous. The information conveyed in
these notes is often incompleté and the language in which it is
expressed is sometimes incoherent. The general process, more-
over, inevitably necessitated’ a certain amount of rewriting.?
This manuscript, therefore, must be used with due caution in re-
constituting the text of the old scholia, an undertaking that at
the present time and with existing means is in itself sufficiently
difficult. Suidas is a source of first-rate importance, a
Suiaes fact that has long been recognized.® Internal evidence
was an opinionated person. Cf. for R the Transcript of Schol. Av. 42%, 106,
1103, 1532, 1702, 2122, 418, 419, 495, 562, 571, 599, 7722, 11612, 1290, 1420, 1444,
1455, 1506, 15418, 1571.
1] have even gone so far, in order that all possible items of information
about the contents of the Codex Venetus might be assembled, as to report the
readings of the copy (G) of this manuscript that was made for Cardinal
Bessarion by one of his table-companions in the fifteenth century (Introd. 87f.)
2 The evidence establishing these statements furnished by the scholia in R
on the Aves will be found in the Collation of Manuscripts printed in this book
just under the Transcript of the scholia in V. The notes in R are in 80 con-
fused a state that Rutherford, in the first two volumes of his Scholia Aris-
tophanica, was led in restoring them to adopt a fantastic theory of their original
form, which he subsequently abandoned. Rdémer in his Studien zu Aristophanes
und den alten Erkldirern desselben, I. Teil (1902), institutes a comparison of the
scholia in V and R at length and produces in full the evidence furnished by the
notes on the Vespae. .
ὃ See Kiister, Suidae Lezicon (1705), Praef. ad Lect.: ‘‘Caeterum, ex Scholi-
astis veteribus nullum Suidas diligentius compilavit, quam Scholiasten Aris-
tophanis; quippe quem totum pene in Lexicon suum transfudit.’’ See also
Dindorf’s Oxford edition of Aristophanes IV (1888) vif.; Bernhardy, Suidae
Lexicon (1858), Commentationes xlvii f.; Biinger, De Aristophanis Equitum
Lysistratae Thesmophoriazusarum reliquiis, who furnishes statistics.
THE OLD GREEK COMMENTARY lxxix
proves that he used an annotated manuscript of our poet which
contained the eleven plays known to us, and that its commen-
tary contained matter not found in extant manuscripts. I have
therefore cited him constantly in my critical notes and often re-
ported him in the collation of manuscripts, and have not hesi-
tated on occasion to enlarge the commentary on the Aves by
notes found only in his Lexicon. I may here add that I have
given diligent attention also to the other Greek lexicographers
and cannot but hope that the use here made of the testimonia
of these and other ancient authorities in reconstituting the text
of the scholia will be regarded as adequate and judicious.
Tampering with the traditional text of the Aristophanic
scholia does not begin until the twelfth century. There had
been no deliberate attempt apparently before this
Contamina- . °
tion : time to ‘improve’ them, but Tzetzes undertook the
task of rewriting and enlarging them with querulous
confidence. The earliest report of his handiwork is found in a
Milan manuscript of the thirteenth century superscribed with his
name, which contains besides other documents the Plutus, Nubes,
and Ranae with abundant scholia.! These were the comedies
which he and his successors chiefly affected, but they commented
also on other plays, and a Codex Urbinas now in the Vatican
collection exhibits Tzetzes’s handling of the old scholia on the
Aves.2,— Two commentators on our poet appear early in the
fourteenth century who are noteworthy both on their own ac-
count and because they were laid under contribution by Musurus _
when he compiled the commentary of the first printed edition of
Aristophanes: Thomas Magister and Demetrius Tri-
Magisterand clinius. The scholars of the group to which they
arent belong have been aptly characterized as precursors of
the renaissance rather than as the last representatives of a van-
ishing Byzantine tradition. They were the first humanists.
1 Codex Ambrosianus C 222 inf. (M4). See Martini and Bassi’s Catalogus
Codicum Graecorum Bibliothecae Ambrosianae II (1906) 984 ff. and Zacher’s
Handschrifien und Classen 580 ff. The latter gives (585 ff.) extracts from
Tzetzes’s commentary. 2 Introd. 84.
Ιχχχ ARISTOPHANES
Thomas Magister’s exegesis of the Plutus, Nubes, and Ranae
may be read in two manuscripts now in Cremona and Venice.!
His notes came into popular use as a schoolbook and appear also
in other manuscripts, but involved in the commentary of Tn-
clinius, who appropriated thein and combined them with extracts
from the old scholia and his own contributions. Triclinius’s
exegesis of Aristophanes still remains to be studied, but his
metrical notes stand apart. He was the best known but not the
only metrician of his time.?
One must in decency commend the spirit which animated these
late Byzantine scholars, but may still without offense remain un-
ΒΝ moved by their actual performance. Students of our
late Byzantine poet will feel but languid interest in their school-
a exegesis of the comedies and in their mistaken metrical
theories. We wish rather to learn how the great scholars of the
better time far removed answered the countless questions that
come thronging as we read our poet. Our interest in the late
commentary, then, centres in the equivocal desire to learn its ear-
marks in order that we may exclude it. The task is not so
1 Codex Cremonensis 12229, L. 6, 28 (Cr) of the fourteenth or fifteenth cen-
tury, in the Biblioteca Governativa, and Codex Venetus CCCCLXXII (V3) of
the fifteenth century, in the Biblioteca Nazionale di S. Marco. See Novati
in Rivista di Filologia VI (1878) 499 ff. and VIII (1880) 226 ff., who gives in
his second article (235 ff.) transcripts and collations of the scholia and glosses
on the Nubes in the Ms. in Cremona; and Zuretti in Rivista XVIII (1890)
405 ff., 485 ff., and XIX (1891) 99 ff., who gives in his second (529 ff.) and
third (100 ff.) articles transcripts of Magister’s scholia on the Plutus and Ranae
in both Mss.
2 See the late Byzantine metrical commentary on the first 600 verses of the
Nubes reported from Codex Vaticanus 1204 (Vv5) and Codex Parisinus 2821
(Ps) by Zacher in his Handschrifien und Classen 628 ff. The former is Triclinian,
as are the metrical notes assembled by Musurus in the Princeps to the exclusion
of the Heliodorean metrical commentary. See my Verse of Greek Comedy ὃ 883.
Thiemann affirms that the late metrical commentary on the Aves and Pax is
not of the same authorship as that on the Plutus, Nubes, Vespae, Equites, and
Ranae. See his Heliodori Colometriae Aristophaneae quantum superest (1869)
125f. On ancient and modern sources of information about the Triclinian
metrical scholia on the tragic poets, see F. Kuhn in the Breslauer Philologische
Abhandlungen VI iii (1892) 98 ff. On these later scholars’ use of language,
see Hopfner in the Sitzungsberichte der Wiener Akademie 172 111 (1912).
THE OLD GREEK COMMENTARY Ixxxi
simple as it might seem.!_ Beginning with the Princeps the printed
commentary on the three Byzantine plays reeks of it, and there
is hardly an annotated manuscript, dating in the fourteenth, fif-
teenth, or sixteenth century, of any of the other five comedies
which were most widely read that is uncontaminated. Many
men were roused to independent effort in the revival; there were
ambitious schoolmasters both before and after Thomas Magister.
Even the commentary on the Aves, which was off the beaten
track of general study in the schools, did not escape. Fifteen
Mss. of the Manuscripts are extant which contain the text of the
aver Aves complete or nearly so.2 Five of these lack com-
mentary on this play.2 Three important annotated manuscripts of
the fourteenth century contain chiefly old scholia, one in Florence,
another in Modena, and the third in Milan. I have reported all
Laurentianus three for the old scholia in the Collation given below.
xxxI15) The commentary on the Aves in the Florentine codex ὁ
1 Yet it is both interesting and important. All students of Greek comedy
are grateful to Zacher, who is to be credited with the first systematic attempt
(in his Handschriften und Classen 566-649) to solve the problem. What is needed
is properly edited transcripts of the commentaries of Tzetzes and his successors,
and whoever will furnish them — it is a task for young and hardy men — will
render valuable service to classical scholarship.
2 In addition we have the parchment fragment in the Musée du Louvre with
scholia (Introd. 76); the Berlin papyrus fragment of sixteen sadly mutilated
lines of the bare text (see Berliner Klassikertexte V ii 108 and Introd. 74, n. 2) ;
the Florentine palimpsest fragment with scholia (Introd. 76) ; selected verses in
Codex Ambrosianus Z 165 sup. (M19), fol. 19 ff., of the sixteenth century (see
Martini and Bassi’s Catalogus Codicum Graecorum Bibliothecae Ambrosianae 1]
867) ; Tzetzes’s Argument to the Aves in political verses in Codex Ambrosianus
C 222 inf. (M4) of the thirteenth century (see Martini and Bassi’s Catalogus II
986, and a transcript of this argument in Zuretti’s Analecta A ristophanea — 1892
— 113 ff.); and three arguments (the fourth, first in part, second in part, as
arranged in Diibner’s Scholia Graeca) and a list of the dramatis personae of the
Aves in Codex Palatinus 128 (Vp3) of the fifteenth century (see Stevenson’s
Codices Manuacripti Palatini Graeci Bibliothecae Vaticanae— 1885—60f.). For
a manuscript (Tr3) containing selected scholia on the Aves, formerly in Turin
but destroyed in the fire of 1904, see Zacher’s Handschriften und Classen 646 ff.
3 Codex Parisinus 2712 (A) of the thirteenth century ; Codex Palatinus 67
(Vp2) and Codex Havniensis (H) of the fifteenth; Codex Parisinus 2715 (B) of
the sixteenth (?); and Codex Laurentianus XX XI 16 (A) of the fifteenth (3).
4 Introd. 90 ff.
ἸΧΧΧῚΙ ARISTOPHANES
was written by three hands. The first scribe (designated as I’),
who was also, as I believe, the scribe of the text of the play,
wrote scholia, which with few exceptions are in proper numeri-
cal verse-order, on the upper, outer, and (when needed) lower
margins. ‘These are exclusively old scholia, and it is from this
collection that the few old scholia are rescued which are found
in I but not in V or R.! This hand seems not to have contrib-
uted glosses, and only a few interlinear textual variants. A sec-
ond hand (I), using another manuscript than that employed
by I’, added scholia and a multitude of glosses, and occasionally
altered the entries of I, both text and notes. Still a third hand
appears (15), that of the ‘Corrector’ who revised the whole book
except the Ecclesiazusae, which was not revised at all. This
scribe added scholia and glosses and revised the work of both
his predecessors.
Both the text of the Aves and the commentary on the play in
the Codex Estensis? in Modena, which was not known to Dindorf
pateniia and is now fully reported for the scholia on the Aves
mD8(®) for the first time, were written by the same hand.
The marginal notes are here exclusively old scholia and are a
valuable aid in reconstituting the text of the commentary. A
Ambrosianus S!Ngle hand appears also in the codex in Milan.* The
1 39 Sup.) commentary on the Aves in this book is peculiar.
Parts of it have been rewritten, with intention but not in a
polemical spirit. This feature differentiates its scholia from the
notes found in V, I’, and E, and essentially in R, and is instruc-
tive in the study of the history of the text of the commentary
on Aristophanes. The basis of these notes is exclusively old
scholia; in this particular the manuscript is as pure as the
Estensis. The editor of its immediate archetype, moreover, was
an intelligent man and free from conceit, as is shown by the
quality of his work here and in the independent notes which he
ventured on the Nubes.4 He wished to avail himself of the
1 Introd. 77, n. δ. 8 Introd. 98 ff.
2 Introd. 98 ff. 4 Introd. 96.
THE OLD GREEK COMMENTARY lxxxill
information contained in the early commentary, but for reasons
of his own did not hesitate to change the form of expression
of his original. Who this anonymous scholar was it is impos-
sible to say. The manuscript itself belongs to the early part of
the fourteenth century,! but its archetype was probably con-
siderably older. Zacher concluded that it was pre-Tzetzian.
This codex must be used with caution in reconstituting the text
of the commentary; nevertheless there is always a possibility
that a better reading than the other manuscripts afford may lurk
in ἃ note as we find it in this book, since the manuscript from
which its archetype was composed may have contained a better
text of the scholia than any we now possess.
But the commentary as a whole in each of the three manu-
scripts just considered is contaminated by additions of which
Contamination Many are demonstrably not ‘old’ and all are open to
oe suspicion. These are glosses or short interlinear or
intramarginal notes, sometimes also extramarginal; only one
of them is of considerable amount, the addition to the comment
on verse 250 that sets forth the sad tale of Alcyone.? The
greatest number are found in the Florentine manuscript, in
the handwriting of I There are hundreds of them on the
Aves alone in this manuscript,’ but only twenty-seven in E,
twenty-four in M: Notes of this description cannot be ignored
by a student of the text of the commentary. They are not in
V or R or in those parts of Γ, E, and M which furnish old
1 See von Holzinger, Mélanges Chatelain (1910) 217.
2 An ancient story, but the particular form of it in ΓΞ and M has not been
traced, so far as I am aware, to an earlier source than these manuscripts of the
fourteenth century. It is found also in pseudo-Eudocia (see Flach’s edition, 62),
but the almost exact verbal identity of the story as there told with the account in
the Princeps (note in particular ἀλκνυονίτιδας καλουμένας found in P but not in ΓΞ or
M) makes it likely that Phavorinus, from whom Palaeokappa cribbed the note,
extracted it not from some manuscript but from the printed book. See the
parallel cases in Pulch’s De Eudociae quod fertur Violario, Dissertationes Philo-
logicae Argentoratenses IV (1880) 888 f.
3 It was chiefly from this abundant source that Victorius drew his glosses.
See Cary’s Victorius and Codex Γ of Aristophanes, Transactions of the American
Philological Association XX XVII (1907) 199 ff.
]xxxiv ARISTOPHANES
scholia, but some of them may be ‘old,’ remnants of scholia that
a have been lost, just as some of them were evidently
Supplemen- suggested by old scholia that have come down to us.
“ary motes Each investigator will desire to come to his own con-
clusions about them. I have therefore collected them with care
and printed them in this book.!
In the same collection will be found notes gathered from a
manuscript of the fourteenth century, already mentioned, now in
Urbinas the Vatican Library.? It is superscribed with the name
14: (Ὁ) of Tzetzes and contains his commentary on the Plutus,
Nubes, Ranae, and Aves. His notes on the Aves admirably
illustrate his less drastic manner of dealing with the old scholia.
Parisinus [δ collection includes also a dozen notes found in a
3717 (0) manuscript now in the Bibliothéque Nationale in Paris.®
Two manuscripts remain to be mentioned, one now in Milan,
the other in Modena. The former contains a commentary on
ambrosianus the Aves based on the old scholia, but abridged and
1 4xS8up. (49) rewritten, the latter a collection of glosses, but the
commentary in the first was manufactured from that in E and
Estensis tr the glosses in the second were drawn from the first,
D4) ~—_as Cary has demonstrated.5 These manuscripts con-
sequently are not reported in this book, but I give for the
reader’s inspection transcripts of a part of the commentary in
the Milan codex and of all the notes in the Estensis.°
The first printed edition of Aristophanes’ is a remarkable
book. Its collection of scholia is so good that it has served as
the basis of all subsequent editions of the commentary
until recently. Nevertheless definite information as
to the sources from which this collection was compiled is lacking.
Musurus, its editor, following the fashion of his time, refers to
them only in vague terms. In the Address to his Readers he
‘speaks simply of ὑπομνήματα᾽ that he exploited, dwelling upon
The Princeps
1 Page 806 ff. 2 Introd. 97 ff. δ Introd. 99. 4 Introd. 99 ff.
6 In his Manuscript Tradition of the Acharnenses 157 ff. and in particular
166 f., 200 ff. 6 See page 319 ff. 7 Introd. 101 ff.
THE OLD GREEK COMMENTARY Ixxxv
their confused arrangement and the time and labor required to
reduce their contents to the proper order ; and in the subscription
to the first seven plays, which were to have been the contents of
the book as it was first planned, he makes only the same general
reference to the sources of his materials.1 We may never learn
what particular manuscripts he had at command,? but investiga-
tion is gradually determining more and more exactly the tradi-
tions that underlie his great compilation of scholia. In view of
its intrinsic and historical importance, I have reported it as scru-
pulously for the old scholia as the manuscripts which I have
collated with the Transcript of the Venetus, and have recorded
all the remaining comments it contains in the collection of Sup-
plementary Notes. It contains notes not found in any manu-
script.8 The sources of some of these are easily recognized ;
those of the others remain to be studied and perhaps identified.
This important edition of nine plays and the commentary on
them brings us within the range of printed books.
1᾿Αριστοφάνους κωμῳδιῶν ὁπτὰ καὶ τῶν els αὐτὰς σχολίων ἀρχαίοις συντεθέντων
“γραμματικοῖς, ἃ δὴ σποράδην ἐν ἀντιγράφοις κείμενα διαφόροις καὶ πεφυρμένως συνεῖλε-
κταί τε καὶ ὡς οἷόν τ᾿ ἣν ἐπιμελέστατα διώρθωται παρὰ Μάρκον Μουσούρονυ τοῦ Ἐρητός,
TEAO2.
3 Zuretti in his Analecta, 35 ff., maintains that E, a Ms. that once belonged
to Musurus, is virtually the sole source of the text of the Aldine edition of
Aristophanes for the six plays that this Ms. contains, and that E and Mog are
the chief sources of its scholia. Cary has shown, as has just been noted, that
Mo is a copy of Εἰ, but abridged. Zacher dissents from Zuretti’s conclusions :
see Bursian’s Jahresbericht LX XI (1892), 80 ff., 119. They can now be thor-
oughly tested for the scholia on the Aves by means of the reports in the
present book.
8 Cf. in the Supplementary Collection the notes on 1, 7, 84, 54, 55, 66, 146,
158, 160, 186, 195, etc.
MANUSCRIPTS OF ARISTOPHANES CONTAINING
SCHOLIA ON THE AVES
Codex Venetus CCCCLX XIV (symbol V) in the Biblioteca Nazionale di
S. Marco in Venice, a parchment manuscript of the eleventh century. It
consists of one hundred and seventy-two numbered folios, measuring 28 by
21.5 cm., and contains seven comedies: Plutus, Nubes, Ranae, Equites,
Aves, Pax, Vespae.
Prolegomena (fol. 2-4’): Life (XI); on the Chorus (XI, p. xxviii, note
on 87); Diodorus’s Epigram (XVI); Life (XII); on Comedy (V; Kaibel
VI, § 14-16 and note on 30); on Comedy (VI; Kaibel VI, § 17-18); on
the Chorus (VII; Kaibel, p. 22, note on 79).
Plutus (fol. 4”-21): Characters in the Play, Text and Notes, preceded
by Arguments II, III, IV (fol. 3’), VI (fol. 4"); Nubes (22-43’): Argu-
ments II, IV, III, VII, V, on the Chorus (Prolegomenon VII; Kaibel,
Ρ. 22, note on 79), Arguments I, VI, Characters, Text and Notes; Ranae
(48”-69’): Arguments I, II, Characters, Text and Notes; Equites (69”-94”):
Arguments I, II, III, Characters, Text and Notes; Aves (94-122): Argu-
ments IV, IIT, I, II, Characters, Text and Notes; Par (123-146): Argu-
ments II, III, I, [V, Characters, Text and Notes; Vespae (147-172):
Arguments 11,1, Characters, Text and Notes.
The manuscript contains scholia so abundant? that they often require
all four margins and are sometimes intramarginal or even extramarginal.
The marginal scholia, which are at times out of order, and the interlinear
glosses and short notes were written, with many compendia, by four hands®:
the first scribe wrote those on folios 52-56’, the second those on 4-43’, the
third those on 43”—51l, the fourth those on 56”—-172, but the first scribe
was the supervisor of the execution of the book and his vigorous hand
appears in all parts of it. An entry on fol. 1” states that the volume was
once part of the library of Cardinal Bessarion.
1 A bare reference is to Diibner’s Scholia Graeca in Aristophanem (1841); a
reference preceded by the word Kaibel is to that scholar’s Comicorum Graecorum
Fragmenta. Reference is made to the Arguments of the comedies by Diibner’s
numbers. The statement of contents does not attempt to indicate the order of
the parts of a document, if it is divided in any manuscript, but places it where
it chiefly occurs.
3 Introd. 77 f.
8 See T. W. Allen in the Introduction to the Facsimile, 9 ff.
Ixxxvi
THE MANUSCRIPTS Ixxxvli
The arguments of the Aves begin on the ninth line from the bottom
of fol. 94”, the text and scholia on the eleventh line from the top of fol. 95”.
The scholia, as well as the text of the play, were written by the fourth
scribe, but the hand of the supervisor is seen throughout. He is particu-
larly active in the scholia: he corrects the fourth hand, often erasing the
first entry and rewriting ; he adds omitted scholia, sometimes inadvertently
repeating a note already copied, even by himself; at times he himself
writes all the notes on a page or two. But since both scribes were using
the same original, these facts have only palaeographical interest and the
difference of hands is not noted in the Transcript. In the Collation, Vv
signifies a correction made by either of these scribes. The note is referred
to the text by lemma; by signum, either an arbitrary character or a Greek
numeral; by both signum and lemma; by its position either after or before
the verse, a method employed oftenest on the inner margin and for a short
note, but in either position the note may be headed also by a signum; by
its position over the verse, the interlinear note being generally simply a gloss.
On this manuscript see Facsimile of the Codex Venetus Marcianus 474,
with an Introduction by Thomas W. Allen (1902); Zacher, Die Hand-
schriften und Classen der Aristophanesscholien (1888) 505 ff., and Die Schrei-
bung der Aristophanesscholien im Cod. Ven. 474, Philologus XLI (1882)
11 ff.; J. Augsberger, Die Aristophanesscholien und der Codex Venetus A,
Sitzungsberichte der bayerischen Akademie (1877) 254 ff., and Die Scholien
zu Aristophanes’ Frischen im Codex Venetus A (1886); C. R. von Holzinger,
Beitrdge zur Kenntniss der Venetusscholien zu Aristophanes, Wiener Studien
V (1883) 205 ff.
Codex Venetus CCCCLX XV (symbol G) in the Biblioteca Nazionale di
5. Marco in Venice, a parchment manuscript of the fifteenth century. It
consists of two hundred and forty-four numbered folios, measuring 35.5
by 24.5 cm., and contains seven comedies of Aristophanes: Plutus, Nubes,
Ranae, Equites, Aves, Pax, Vespae (fol. 2-153); Pindar’s Olympian,
Pythian, and Nemean Odes, with scholia (154-210); Lycophron’s Alex-
andra, with scholia (211-242, with 243, 244 blank).
Prolegomena (fol. 2-4’): Platonius (I, II; Kaibel I 1, 2); on Comedy
(V; Kaibel VI, § 14-16 and pote on 30); on Comedy (VI; Kaibel VI,
§ 17-18); on the Chorus (VII; Kaibel, p. 22, note on 79); on the Chorus
(XI, p. xxviii, note on 87); Life (XI); Life (XII); Diodorus’s Epigram
(XVI).
Plutus (fol. 5-21): Text and Notes, preceded by Arguments I], II, VI,
IV, Characters in the Play (fol. 4’, with 4” blank); then as in V: Nubes
(22-42), Ranae (43-64’), Equites (θ4“ -85), Aves (86-111’), Paz (111-131),
Vespae (132-153).
lxxxvill ARISTOPHANES
That part of this manuscript which contains plays of Aristophanes is a
copy of V,! as Dindorf surmised, E. Hiller affirmed, and Zacher demon-
strated. The copy is handsomely executed, and was made, with few era-
sures and corrections, by a single hand. On fol. 1” are inscribed the
contents of the book and Cardinal Bessarion’s name and titles.
The Aves occupies folios 86-111’, with the arguments and list of charac-
ters on 86’, 86”. The scholia are written in a small but beautiful hand
on the outer and when necessary lower margins, rarely on the upper
margin. They confirm the conclusion that G is a copy of V, but it was
not made mechanically. The scribe was a scholar and his object was to
produce a copy of the commentary in V that should be free from the con-
fusion which prevails in that manuscript through crowding, disorderly
arrangement, and repetition. He therefore first of all restored the scholia
to the proper order of the verses of the play. In doing this he often put
notes that are intramarginal or interlinear in V in their place, in proper
numerical order, on the margin. In referring the scholia to the text he
abandoned the use of signa altogether and adopted the lemma of V, if it
has one; otherwise he either introduced a lemma of his own, availing
himself of such indications as are furnished in V by the use of a bare
signum or by position, or more frequently trusted to the position of the
note on his outer margin, which is ample, or to the restored order of
arrangement to guide the reader of his book. On folio 100’, V practically
abandons the use of lemmata, and the ingenuity of the scribe of G was put
to the test in the remainder of the play. It will be observed from the
report in the Collation that he omitted some notes altogether, but he adds
none. The two quotations from Platonius that begin his prolegomena are
his only substantial contributions. The writing of the scholia in V is
often crabbed and confused, and the scribe of G, unprotected by the use of
other manuscripts, sometimes fell into error. The slight verbal changes
that he made in the text of the notes are only such as we should expect
from a scholar of the fifteenth century who, while endeavoring to repro-
duce his original faithfully, did not hesitate to correct what he regarded
as its errors. That he in turn should make mistakes was inevitable; he
was undertaking a difficult job single-handed.
On this manuscript see Dindorf in his Oxford edition of Aristophanes
IV 1 iv f.; E. Hiller in Rheinisches Museum XXXVI (1881) 312 ff.;
Zacher, Schreibung der Aristophanesscholien 12 ff., and Handschriften und
Classen 544 ff.; Bachmann in Zacher’s Aristophanis Pax (1909) vi f.
Codex Ravennas 137, 4, A (symbol R) in the Biblioteca Comunale
Classense in Ravenna, a parchment manuscript of the end of the tenth or
1 Introd. 78, n. 1.
THE MANUSCRIPTS Ixxxix
beginning of the eleventh century. It consists of one hundred and ninety-
two numbered folios, measuring 32.5 by 21.5 cm., and contains eleven
comedies: Plutus, Nubes, Ranae, Aves, Equites, Pax, Lysistrata, Achar-
nians, Vespae, Thesmophoriazusae, Ecclesiazusae.
Plutus (fol. 1-15’): Text and Notes; Nubes (15”-32): Text and Notes;
Ranae (33-52’): Argument II, Characters, Argument I, Text and Notes;
Aves (52”-75’, with 75” blank): Arguments IV, I, Characters, Argument
II, Text and Notes; Equites (76-92”): Text and Notes; Par (92”-110,
with 93’ blank): Arguments IT, III, Text and Notes; Lysistrata (111-127) :
Arguments I, II, Text and Notes; Acharnians (128-142): Arguments I,
II (through ποιητής), Characters, Text and Notes; Vespae (143-162):
Arguments II, I, Characters, Text and Notes; Thesmophoriazusae (162”-
177’): Text and Notes; Ecclesiazusae (177’-191): Argument 1, Text and
Notes. Fol. 192’ contains simply a list of the plays in the codex in a late .
hand, fol. 192” is blank. Two unnumbered parchment folios precede
fol. 1, and the verso of the second of these also contains a list of the plays.
The scholia, written loosely on all four margins, are relatively meagre,?
and are lacking altogether on fol. 56’—57” (Aves 256-386), 78”—92”
(Equites 216-1408), 107-110” (Pax 1052-1353). The omission of pro-
legomena and of arguments to four plays is further evidence of the faulty
execution of the book. The text and scholia of the Nubes begin at the
top of fol. 15”; the Plutus ends on 15’, but occupies only twelve written
lines ; the rest of the page is blank. The Nubes similarly ends on 32”, but
occupies only ten lines; under these is inscribed ᾿Αριστοφάνους ὑπόθεσις
in two lines; the rest of the page is blank. The Aves ends on the eleventh
line of 75’; the rest of this page and 75” are blank, in provision apparently
for the arguments of the Equites. The Pax has the second and third
arguments on 92”; 98΄ is blank, apparently awaiting the first argument.
Except four lines, all of 162’, preceding the text and scholia of the Thes-
mophoriazusae, is blank. The scholia were written in semiuncial by two
hands: the first scribe entered those on 1-75’ and 93-106, the second the
remainder.
The arguments of the Aves begin on fol. 52”, the text and scholia at
the top of 58”. The scholia and glosses were all written by the hand of
the first scribe of scholia, and corrections are rare. The notes are referred
to the text preferably by lemma, but sometimes by signum, rarely by both
at once, and sometimes by position. If the scribe trusts to position to
indicate the textual connexion of a note written on the outer margin,
where most of the notes are found, the device is at times unsuccessful in
<onsequence of displacement.
1 Introd. 78.
ΧΟ ARISTOPHANES
On this manuscript see Coder Ravennas 187, 4, A, phototypice editus, with
an Introduction by J. van Leeuwen (1904); T. W. Allen, The Ravenna
Aristophanes, Journal of Philology XXIV (1896) 300 ff.; Zacher, Hand-
schriften und Classen 529 ff.; A. Martin, Les scolies du manuscrit d’ A ristophane
ὰ Ravenne (1882); C. R. von Holzinger, Beitrdge zur Kenntniss der Ravennas-
scholien zu Aristophanes, Wiener Studien IV (1882) 1 ff.; W. G. Rutherford,
Scholia Aristophanica: Codex Ravennas (1896), Vols. I and II; and on its
history, W. G. Clark, The History of the Ravenna Manuscript of Aristophanes,
Journal of Philology ΠῚ (1871) 153 ff.; A. von Velsen, Ueber den Codez
Urbinas der Lysistrata und der Thesmophoriazusen des Aristophanes (1871) ;
van Leeuwen, in his Introduction to the Facsimile, v ff.
Codex Laurentianus XX XI 15 (symbol I) in the Biblioteca Mediceo-
Laurenziana in Florence, a paper manuscript of the fourteenth century.
᾿ It consists of one hundred and sixty-two folios as numbered, but in fact of
one hundred and sixty-five, since three folios which may be designated as
66>, 66°, and 162> were not included in the enumeration. The folios
measure 32.5 by 24.5 cm., and the book now contains the Hippolytus, Medea,
Alcestis, and Andromache of Euripides (fol. 1-66, with 66>, 66¢ blank,
except as noted immediately below), and the Acharnians, Ecclesiazusae
(verses 1-1135), Equites, Aves (1-1419), Vespae (421-1382, 1385-96, 1494-
1537), and Pax (378-490, 548-837, 893-947, 1012-1126, 1190-1300) of
Aristophanes (fol. 67-162, with 162 blank). On the verso of 66° is a list
of the comedies contained in the second part of the manuscript, and this
list includes the Lysistrata after the Aves. The manuscript, therefore,
once comprised seven comedies.
Acharnians (fol. 67-83’): Arguments I, II, Characters in the Play,
Text and Notes; Ecclesiazusae (83’-96’, with 96” blank): Arguments I,
II, Text and Notes; Equites (97-117”): Arguments-ITII, II, Characters,
Argument I, Text and Notes}; Aves (117”-137): Arguments II (through
1 The Ecclesiazusae ends abruptly with verse 1135 at the middle of fol. 96’.
The remainder of this page and 96”, which ends a ternion, would have been
sufficient to complete this play. The Equites begins with the third argument
on fol. 98’, the first folio of a quaternion. The third scribe (Introd. 81 f.), when
he revised the manuscript, here added a leaf, 97, and filled it with scholia on
the Equites for which he failed to find space on the folios of this play already
written by the first and second scribes. Each play in this manuscript, except
the Ecclesiazusae, had its folios separately numbered by numerals (a’, β΄, etc.)
placed above at the middle of the recto, generally preceded by an abbreviation
of the name of the play. These have been trimmed off in some instances. The
first indubitable numerical entry on the Equites still preserved is 8’ on fol. 101’.
The enumeration, therefore, began with fol. 98’, and consequently the additions
THE MANUSCRIPTS ΧΟΙ
περὶ τῆς ἀρχῆς), IV, Characters, Argument I (through Movorporw), Text
and Notes; Vespae (138-150): Text and Notes (with the verses in this
order: 421-705, 1494-1537, 706-1382, 1385-96); Paz (151-162): Argu-
ments II, ITI, I (through καὶ μέχρι μέν τινος éva-, ending abruptly at the
middle of the page, with the rest of the page and 151” blank), Text and
Notes (with the verses in this order: 378-490, 548-82, 793-837, 893-947,
1012-1107, 583-792, 1107-1126, 1190-1300).
The following manuscript was originally part of the preceding !:
Codex Leidensis 52 (symbol I) in the University Library in Leyden. It
consists of fifteen folios, that have been trimmed and now measure from
30.5 to 32 by 23 cm., and contains the Lysistrata (verses 1-61, 132-99,
268-819, 890-1034) and Aves (1492-65) of Aristophanes. The Codex
Leidensis consists of two manuscripts which were once Nos. 77 and 191 in
the library of Isaac Vos.
Lysistrata (fol. 1-11, but now nhimbered as pages 1-22): Characters,
Text and Notes; Aves (fol. 12-15, but now numbered as pages 12, 12’, 13,
13’, 14, 14’, 15, 15’): Text and Notes.
This manuscript (1) has suffered grievously. Its composition is too
large a question to be discussed here, but there is satisfactory evidence
that it was originally designed to consist of at least twenty-nine quires,
chiefly quaternions. That intention, however, was not realized. When,
moreover, the quires were put together for binding, an accident befell the
twenty-eighth quire as originally planned, containing, with the lacunae
recorded above, verses 548-1243 of the Pax: the three inner sheets of the
quaternion were inverted and the order of the verses was thrown into
confusion, to the discomfort of all subsequent readers of the book.? But
this is a small matter, a direr fate impended, for at some time subsequently,
probably early in the sixteenth century, the manuscript was violently dis-
membered. Fifteen folios ultimately got to Leyden and others were lost,
—a leaf from the Aves, five leaves at the beginning of the Vespae, five
to this manuscript on fol. 97 and elsewhere, made by the third scribe, are later
than the folio-enumerations. That the latter were not written by the third
hand is equally clear from the handwriting.
1 For a summary statement of the proofs of this fact, first announced by von
Velsen, see Zacher’s Handschriften und Classen 549 f.
2 The proper order of the folios is I (verses 548-82), II (683-659), III (660-
730), IV (781-92), V (798-887, 898-915, the omission occurring at the middle of
the verso), VI (916-47, 1012-42, the omission occurring as before within the
verso), VII (1048-1107), VIII (1107-26, 1190-1248, the omission occurring
within the recto). By inversion of the three inner double sheets the order
became I, V, VI, VII, II, III, IV, VIII, corresponding to fol. 154-161 of the
present book, with 154’ blank.
xc ARISTOPHANES
also at the beginning of the Pax, and probably some at the end of the
Lysistrata. Habent sua fata libelli!
The arguments of the Aves begin on fol. 117” seven lines from the top,
the text and scholia at the top of 118”. Three scribes contributed the
scholia and glosses. The first two were probably not contemporary: the
- first makes no provision of space for a successor, although many of
his scholia, as we know them, were left incomplete and were actually com-
pleted later, generally under the prefix ἄλλως elsewhere on the page, and
the second scribe used a manuscript of a different tradition from that of the
first. The third scribe was later than either the first or the second: other
scribes than either of these appear as copyists of the text and scholia of
other plays in the manuscript, but the restless and obtrusive hand of our
third scribe is seen in all the plays except the Ecclesiazusae, which remains
untouched as it was left by its single copyist. The activity of this general
‘corrector’ of the work of all his predecessors, except on one play, ante-
dates the dismemberment of the manuscript, for additions and corrections
_ from his hand are found in the Lysistrata and that part of the Aves now
in Leyden. The text of the Aves, as of the other plays, is written in two
columns and the verses of the inner column begin (on the recto) or end
(on the verso) near the edge of the page, leaving no space for marginal
.scholia. Those in regular order on the upper, outer, and lower margins
were contributed by the first hand. On fol. 118”-127’ each note is con-
nected with the text by means both of a lemma and of a numerical signum
(a’, β΄, etc.) set on the outside of the margin over against the line in which
the scholium begins; but from 127” to the end the signum is abandoned
and only the lemma is used. The few exceptions to this method that
occur are due to inadvertence. The second and third scribes wrote their
notes, of which the former contributed the larger number, wherever they
could find space for them, and many of the pages in consequence are
crowded and confused. They added new scholia, or continuations with
ἄλλως of scholia given in part by the first scribe, on the lower margin or be-
tween the lines of the text or on the intramarginal or extramarginal spaces
or between the columns of text. Sometimes the added scholium was writ-
ten, with a warning, on a page where it did not belong. The third hand, e.g.,
on fol. 124” prefixes to Schol. Av. 494 the direction: σχόλειον THs ἐπιούσης
ἑρμηνείας, with an arbitrary signum that is repeated over verse 494 on fol. 125”.
These added scholia are connected with the text by position, by arbitrary
signum, by lemma, and by the last two combined. Repetitions are frequent.
Both hands contributed interlinear glosses, the second hand abundantly."
1 The frontispiece of this book, a reproduction of fol. 124” of T of about
half the size of the original, illustrates many of the facts just stated. Note in
THE MANUSCRIPTS X¢clll
On this manuscript see Zacher, Handschriften und Classen 549 ff. and
Berliner Philologische Wochenschrift XIV (1894) 347 ff., 379 ff.; von
Velsen, Ueber den Codex Urbinas 53; G. Stein, Scholia in Aristophanis Ly-
sistratam (1891) xxv f.; and, on the history of the book, Cary, Victorius
and Codex Γ᾽ of Aristophanes, Transactions of the American Philological
Association XXXVII (1907) 199 ff.
Codex Estensis III D 8 (symbol E) in the Biblioteca Estense in Modena,
& paper manuscript of the fourteenth century.’ It consists of two hundred
and thirty folios, measuring 25.5 by 17.5 cm., and contains six comedies:
Plutus, Nubes, Ranae, Equites, Aves (verses 1-221, 602-1765), Acharnians.
Prolegomena (fol. 1-4): Platonius (1, 11; Kaibel I 1, 2); Poets of the
Old Comedy (VIII; Kaibel III); The Ten Differentiations (VIII, note) ;
Life (XI); on the Chorus (XI, p. xxviii, note on 87); Diodorus’s Epigram
(XVI); Life (XIT); on Comedy (III; Kaibel II); on Comedy (V; Kaibel
VI, § 14-16 and note on 30); on Comedy (VI; Kaibel VI, § 17-18); on
the Chorus (VII; Kaibel p. 22, note on 79).
Plutus (fol. 5-39): Text and Notes, preceded by Arguments IT, II, IV
(fol. 3’), VI, Characters in the Play (4); Nubes (40-88): Argument I, on
the Chorus (VII; Kaibel, p. 22, note on 79), Arguments II, III (through
τὸν ἥττονα λόγον, IV, VII, III (entire), V, VI, Characters, Text and
Notes; Ranae (88”—134): Arguments II, I, Characters, Text and Notes;
Equites (185-169”): Arguments 1, II, III, Characters, Text and Notes;
Aves (169”-199’): Arguments IV, III, I (ἐδιδάχθη to the end), II, Charac-
ters, Text and Notes (verses 1-221, 602-1765); Acharnians (199”—230):
Arguments I, IJ, Text and Notes.
particular the scribes. The hand of the first wrote the notes numbered α΄-εδ' in-
clusive. These are in proper numerical order with the exception of those on 466
and 476 (numbered θ΄ and :’). The displacement was observed and the monition
ζή (i.e. ῥήτει) inserted in the margin over against the last regular note (3°). The
second hand added interlinear notes, not found in I, on 445? and 454; changed
or supplemented the entries of the first scribe on 4451, 447 (bis), 4502, 457, 4621,
4627, 468, 471! (bis), 4712 (ἀνέγνως, interlinear) ; and contributed twenty-two
new short notes. For these, see the Supplementary Collection (p. 808). The
third hand, that of the general corrector of the manuscript, added a note at the
bottom of the folio on 494, with the warning that the verse itself occurs on
fol. 1251. He enlarged or corrected the notes on 465 (ter) and 471? (bis), and
added a note on 476! that is found in V but not in f and a new note on 461.
1 Gabardi (in the manuscript catalogue of the Library, I 878), Allen, and
Zacher assign the book to the fourteenth century, Puntoni and Zuretti to the
fifteenth.
2 To this is added: μὴ πειθομένου δὲ τοῦ μειρακίου αὐτὸς ἐλθὼν μανθάνει, μαθητὴν
Σωκράτους ἐκκαλέσας.
ΧΟΙΥ͂ ARISTOPHANES
This manuscript contains numerous scholia and rubricated interlinear
glosses, but scholia are lacking on the first three pages of the Plutus
(fol. 5-6’), which contain, however, some glosses and many Latin transla-
tions of single words and phrases. The scholia are connected with the
text by means of lemmata, of which the initial letter is rubricated, a
useful device. The superscriptions of the prolegomena also are in red,
ἐκ τοῦ Πλατωνίου and the like. The text, scholia, and glosses are all written
by the same hand. A corrector revised the Plutus, Nubes, and Ranae,
making changes in very black ink, and his work is distinguishable also in
some degree on the Equites.
The manuscript consisted originally of two hundred and thirty-eight
folios, twenty-nine quaternions and one ternion (the fourth quire), which
are numbered with Greek numerals in the upper right hand corner of the
first recto of each quire (α΄ to λ΄ inclusive) and generally also on its last
verso, but one quaternion has been lost (the thirteenth quire), containing
verses 222-601 of the Aves. Six paper leaves carrying a different water-
mark precede the two hundred and thirty extant folios of text and scholia.
The last four of the six are blank. The first was trimmed and pasted to
the recto of a fly-leaf that was inserted when the book was last bound. At
the top of this reduced leaf is written: De miser Marco Musuro | Questo
libro 6 de mi Andronico Manolesso | Aluise Barbaro. The book, therefore,
once belonged to Musurus, the compiler of the first printed edition of
Aristophanes. An incomplete late index to the scholia on the Plutus in
this manuscript begins on the same page with the three declarations
of ownership just quoted and runs through the verso of the second leaf.
The six leaves mentioned are included in a correct total enumeration found
in the upper right hand corner of the first page of the first quire and on
the last page of the last quire: 236. The thirteenth quire, therefore, had
already been lost when this Arabic summary was made, but not before the
Greek numbering of the quires, since the quire marked κδ΄ follows «ff
immediately in the present book.!
The arguments of the Aves? begin on the eighth line from the bottom
of fol. 169”, the text and scholia on 170”. The scribe has executed his
task admirably: only half a dozen scholia are out of proper numerical
order, and the interlinear and intramarginal notes are placed with precision ;
in one instance, when lack of space has compelled him to carry four notes
over to the next page, he is careful to give warning : τῇ ὄπισθεν ; in another,
when by unusual inadvertence he has entered three short scholia too early,
he repeats them on the next — and proper — page.
1 There have been two blundering attempts, both very late, to number the
folios of the manuscript by Arabic figures inserted here and there.
2 Introd. 82.
THE MANUSCRIPTS XCV
On this manuscript see V. Puntoni, Codices Graeci Mutinenses, Studi
Italiani di Filologia Classica IV (1896) 466 f.; Zacher, Berliner Philolo-
gische Wochenschrift X (1890) 69f.; T. W. Allen, Notes on Greek Manu-
scripts in Italian Libraries (1890) 14; C. O. Zuretti, Analecta Aristophanea
(1892) 35 ff.; Zacher, Bursian’s Jahresbericht LX XI (1892) 29 ff., 119.
Codex Ambrosianus L 39 sup. (symbol M) in the Biblioteca Ambrosiana
in Milan, a paper manuscript of the fourteenth century. It consists of
three hundred and fourteen folios as numbered, but in fact of three hundred
and fifteen, since “62” occurs twice. These folios measure 22.5 by 15 cm.
The codex contains the Hecuba, Orestes, and Phoenissae of Euripides
(fol. 1-87); verses 1-16 of Hesiod’s Works and Days (88); the last five
verses of Sophocles’s Oedipus Tyrannus (89’); the Plutus, Nubes, Ranae,
Equites, and first 1641 verses of the Aves of Aristophanes (89’—231’, with
231” and 232’ blank); and the Ajax, Electra, and Oedipus Tyrannus of
Sophocles (282”-314).
Prolegomena (fol. 89’—90): Life (XII); on Comedy (IV, through εἰς
γέλωτα; Kaibel p. 12 ff., second column: τὸ παλαιὸν .. . τὸ εἰς γέλωτα) ; on
Comedy (VI; Kaibel VI, § 17-18); on the Chorus (XI, p. xxviii, note
on 87: σκολιὰ λέγεταε . . . σκολιὰ ἐλέγετο) ; then ᾿Αριστοφάνους γένος καὶ
κατάλογος τῶν αὐτοῦ ποιημάτων, as reported by Novati in Hermes XIV
(1879) 463 f. (᾿Αριστοφάνους 'Ῥόδως . . . Φοίνισσαι).
Plutus (fol. 91-113’): Text and Notes, preceded by Arguments II, III,
VI (90’), then: ᾿Αριστοφάνους Πλοῦτος δρᾶμα méAa: — ᾿Αριστόφανες, ἦρας
εἰς κλέος μέγα | τὴν κωμικὴν χόρευσιν ὑπὲρ τοὺς πάλαι" | στροφὰς yap εὗρες,
ἀσμάτων ἀντιστρόφους, Characters in the Play (90; Nubes (118“-1897γ:
Arguments III, VII (through “Awros καὶ Μέλητος 1), Characters, Text and
Notes; Ranae (139”-166’): Arguments II, I, IV,? Characters, Text and
Notes; Equites (166’—-199”): Argument II (through εἰς θῆτας, but with
many textual variants towards the close), Characters, Text and Notes;
Aves (199”-231’): Arguments IV, I (through Καλλιστράτου ἐν dora), Char-
acters, Text and Notes.
1 To this is added: οἵτινες εἶχον κατ᾽ αὐτοῦ, διήχθρευσε γὰρ Σωκράτης κατὰ τούτων
οἵ καὶ δόντες ἀργύριον τῷ ᾿Αριστοφάνει παρεκίνησαν αὐτὸν κατ᾽ ἐκείνου γράψαι τὴν τῶν
Νεφελῶν κωμῳδίαν, οὐκ ἐδύναντο γὰρ κατ᾽ ἐκείνον λέγειν διὰ τὸ μέγαν νομίζεσθαι αὐτόν.
2 To this is added: τοῖς δὲ γελοίοις τούτοις ὁ ποιητὴς μεθόδῳ δεινότητος ἀνύει πάνυ
γενναῖα καὶ σπουδαιότατα" τῇ γὰρ ἐξ ἼΑιδου μετ᾽ Αἰσχύλον πρὸς τοὺς ζῶντας ἀναφορᾷ
φησι προπεμπόμενος ὁ Διόνυσος ἐντολὴν ἔσχε Πλούτωνος καὶ Περσεφόνης καὶ τάχος τῶν
αὐτῶν (sic: read χοροῦ τῶν Μυστῶν with M4) ὅπως τὴν πολιτείαν ἰσώσῃ τῶν ᾿Αθη-
ναίων καὶ διαλύσῃ τὰς ἔχθρας καὶ τοὺς διὰ τὴν ἐν ᾿Αργινούσαις μὴ γενομένην ἀναίρεσιν
τῶν ἐχθρῶν (sic: read νεκρῶν with M4) φυγάδας γενομένους καὶ ἀτίμους αὖθις πολίτας
καὶ ἐντίμους ποιήσειεν.
ΧΟΥῚ ARISTOPHANES
Each of the five comedies is accompanied by a commentary, and occa-
sional interlinear interpretations in Latin of single words are also found
. on fol. 92-124’. The glosses and some scholia on the Plutus, written in
red ink, are mediaeval. After these had been entered, marginal scholia
were added in black ink, with only initial letters and numerical signa in
red, from the corpus of old scholia, but rewritten. Notes of both periods
are found also on the Nubes, as follows: Mediaeval scholia with the
initial letter of the scholium or of the lemma, if there is one, in red ink,
sometimes with an entire lemma in red, are written in the usual manner
on the upper, outer, and lower margins, but these cease after fol. 124’.
Interlinear glosses and interlinear or intramarginal short notes of the same
late period, in red ink, also occur in considerable number. After these had
been entered, old scholia, but rewritten, were added in black ink, generally
with a lemma in red, on the margins wherever there was space, sometimes
constituting a second outer column on the outer margin, and glosses also
and interlinear and intramarginal notes, both of the early period, were
added in a deep red ink. By these particularities the amiable author of
these contributions to knowledge sensibly lightened the labors of twentieth-
century investigators. The glosses on the Ranae, in red ink, are also
mediaeval. The later commentary on these three plays is thus distin-
guished from the older not only by its content but also by formal indica-
tions. The handwriting, however, furnishes no help in separating the two
sorts of exegesis. These mediaeval notes on the Plutus, Nubes, and Ranae
are probably the earliest commentary on Aristophanes of this period of
Byzantine scholarship that we possess.'. On the Equites and Aves the
marginal scholia in black ink and most of the glosses and intramarginal
notes in red are based on the corpus of older scholia.?
The arguments to the Aves begin on fol. 199”, twelve lines from the
bottom, the text and scholia on fol. 200’, a few lines from the top, and pass
at the twenty-first verse to fol. 200”. Fringes remain of three folios that
once followed fol. 231, and 231” and 232’, as has been remarked, are blank.
The scribe’s original intention, therefore, was to complete the Aves. His
failure to do this discredits Zuretti’s supposition ® that that part of this
manuscript containing Aristophanes may originally have included another
1 See Introd. 82f. This mediaeval comment is found in no other manuscript
of Aristophanes, so far as is yet known from examination of the manuscripts
that contain these three plays, but some of the notes on the Nubes in M are
found among certain anecdota which Sturz published from a codex Darmsta-
dinus in his Etymologicum Graecae Linguae Gudianum (1818) spat. 644.
2 See Zacher, Handschriften und Classen 554 ff., 567 ff. On 568 ff. he
reprints most of the mediaeval commentary on the Nubes found in M.
8 Analecta Aristophanea 5.
THE MANUSCRIPTS xcevill
comedy. The text and notes of the Aves were both written by the same
firm and legible hand. The scholia occupy the upper and outer and (when
required) lower margins, but never the inner, and with the exception of
the first scholium, which uses an arbitrary signum, are referred to the text
by numerals, which like the initial letters of the scholia are written in red
ink. These numerals run continuously from a’ to ρθ΄, then the enumeration
begins again with a on fol. 205’ and runs‘to ρ΄ on 210”, and (beginning
each time with a’) to pu’ (the only case of three figures) on 216’, to pr’ on
222”, to p on 227”, to gy’ on 231’, where this part of the manuscript
abruptly ends. Lemmata are notemployed. The scholia generally follow
one another on the margins in the strict numerical order of the verses of
the play and are only occasionally misplaced, but those that interpret the
last verses on a page are apt to be written on the following page. Glosses
are infrequent; when they occur they are written, like the abbreviations
of the names of the dramatis personae, in red ink; a few intramarginal
notes occur, written in red ink, and these are connected with the text by
an arbitrary signum.
On this manuscript see Martini and Bassi, Catalogus Codicum Grae-
corum Bibliothecae Ambrosianae I (1906) 570 ff.; Schnee, De Aristophanis codi-
cibus capita duo (1876), and Die Aristophanes-Scholien im Codex Ambrosianus,
Zeitechrift fir die dsterreichischen Gymnasien XXXV (1884) 805 ff.;
Zacher, Handschriften und Classen (1888) 554 ff., 567 ff.; Coulon, Ueber
den Ambrosianus M des Aristophanes, Hermes XLV (1910) 418 ff. Dindorf
used this manuscript in his Oxford edition of the scholia (1838), but only
for the Ranae and occasionally the Equites.
Codex Urbinas 141 (symbol U) in the Biblioteca Apostolica Vaticana in
Rome, a paper manuscript of the fourteenth century. It consists of one
hundred and ninety-one folios, measuring 25 x 17cm., and contains the
Ajax, Electra, Oedipus Tyrannus, Antigone, and Philoctetes of Sophocles
(fol. 1-71, with 72 blank); Varia, including verses of Psellus and a letter
of John Chrysostom (73-77); the Plutus, Nubes, Ranae, and Aves of
Aristophanes (78-190’, with 190” blank); Varia (191).
Prolegomena (fol. 78): on Comedy (V; Kaibel VI, § 14-16 and note on
30) ; Tevos ᾿Αριστοφάνους ᾿; on the Chorus (VII; Kaibel, p. 22, note on 79);
Life (XII); on Comedy (VI; Kaibel VI, § 17-18).
1 "Aporopdyns ὁ κωμφῳδοποιὸς Φιλίππου μὲν ἣν παῖς ᾿Αθηναῖος εἴτε 'Ῥόδιος͵ οἱ μὲν γὰρ
Αἰγύπτιον ἔφασαν, οἱ δὲ Καμειρέα" θέσει δὲ ᾿Αθηναῖος ἐπολιτογραφήθη rap αὐτοῖς" κω-
μικός, vids Φιλίππου, γεγονὼς ἐν τοῖς ἀγῶσι κατὰ τὴν ἐνενηκοστὴν πρώτην ᾿Ολυμπιάδα,
εὑρετὴς τοῦ τετραμέτρου καὶ ὀκταμέτρου,͵ καὶ παῖδας σχὼν γ΄, ᾿Αραρότα, Φίλιππον, Φιλαί-
τερον. τινὲς δὲ αὐτὸν ἀπὸ δούλων ἱστορήκασι. τεσσαράκοντα καὶ τέσσαρα λέγεται
xcvill ARISTOPHANES
Plutus (fol. 79-101): Text and Notes, preceded by Argument III,
Characters in the Play (78); Nubes (102-144): Argument I, on the
Chorus (VII; Kaibel, p. 22, note on 79), Arguments III (through τὸν
ἥττονα Acyov'), IV, III (entire), VII,? Characters, Text and Notes; Ranae
(144”-174”): Arguments IV,® II, I, Characters, Text and Notes; Aves
(174”-190’): Arguments I (through πεποιημένων), II (through περὶ τῆς
ἀρχῆς), Characters, Text and Notes.
At the beginning of the scholia on the Plutus is inscribed: τοῦ codwra-
του TZETZOY ἐξήγησις εἰς τὸν ᾿Αριστοφάνην. This manuscript has peculiar
interest, since it furnishes a Tzetzian commentary on the Aves as well as
on the three Byzantine plays.‘ In this particular it is unique. Asa whole
it confirms the conclusion that Tzetzes, like his successors, based his notes
on the old scholia. But he had different manners: his handling of his
material is here much freer in his commentary on the Nubes and Ranae
than in that on the Plutus — greatly to one’s surprise—and Aves. It
appears, furthermore, that he had a fuller and better text of the old com-
mentary at command than we now possess. His notes, therefore, must not
be neglected in any attempt to restore the text of the old scholia, how-
ever difficult the task of using them may be. I have not admitted those
on the Aves in this manuscript into the Collation, but have cited them in
my critical notes wherever they seemed to throw light on the text.
On this manuscript see Cosimus Stornajolo, Codices Urbinates Graeci
Bibliothecae Vaticanae (1895) 267 ff.; Zacher, Handschriften und Classen
583 ff.; Zuretti, Analecta Aristophanea 108 ff., where he discusses the
Tzetzian manuscripts; E. Piccolomini, Nuove Osservazioni sugli Uccelli
ποιῆσαι δράματα τὸν ᾿Αριστοφάνην, ὧν τὰ 8’ ἀμφιβάλλονται ws νόθα, τὰ δε τεσσαράκοντα
ὡς γνήσια λέγονται εἶναι αὐτοῦ πονήματα (sic). Cf. Μ above (Hermes XIV 468 f.)
and Suidas s.v. ᾿Αριστοφάνης Ῥόδιος.
1 To this is added (cf. Codex E): μὴ πειθομένου δὲ μειρακίον αὐτὸς ἐλθὼν μανθά-
vet, μαθητὴν τοῦ Σωκράτους ἐκκαλέσας.
2 After Σωκράτους Μέλητος καὶ Ανυτος (sic) is inserted: Μέλητος xal” Apvros el-
χον κατὰ Σωκράτους, διήχθρευε yap Σωκράτης κατὰ Μελήτον καὶ ᾿Ανύτον" καὶ δόντες
etc., 88 in Codex M. Fora late metrical argument not as yet found elsewhere
than in this manuscript, see Zacher, Handschriften und Classen 584.
® To this is added : τοῖς δὲ γελοίοις. . . ἐντίμους ποιήσειεν, as in Codex M.
‘Introd. 84. Zacher (Handschriften und Classen 5865 ff.) gives a tran-
script of Tzetzes’s notes in U on Nub. 1-28 and Ran. 1-98, both in comparison
with the corresponding commentary in M4 (Introd. 79, n. 1); Zuretti (Analecta
148 ff.), a transcript of the notes on Pl. 1-40 in both manuscripts; and I myself
a complete transcript of the notes on the Aves in an article mentioned below, to
which I beg to refer for detailed information in regard to the commentary on
this play.
THE MANUSCRIPTS xclx
di Aristofane, Studi Italiani I (1893) 443 ΕἾ; White, Tzetzes’s Notes on the
Aves in Codex Urbinas 141, Harvard Studies in Classical Philology XII
(1901) 69 ff., with a facsimile of fol. 183’.
Codex Parisinus 2717 (symbol C) in the Bibliothéque Nationale in Paris,
& paper manuscript of the sixteenth century. It consists of four hundred
and eighty numbered folios, measuring 32.5 by 23 cm., and contains nine
comedies: Equites, Acharnians, Vespae, Plutus, Nubes, Ranae, Aves, Pax
(verses 1-947, 1012-1354, 1357), Lysistrata (1-61, 132-199, 268-819, 890-
1097, 1237-1322).
Prolegomena (fol. 1-8): Epitome of Hephaestion’s Nine Metra (τὸ iap-
βικὸν μέτρον... οὕτως ἔχοντα 1) ; Triclinius on Metres and Semeia (XVII) ?;
Platonius (I, IIT; Kaibel I 1, 2); on Comedy (V; Kaibel VI, ὃ 14-16 and
note on 30); on Comedy (VI; Kaibel VI, § 17-18); Thomas Magister’s
Life (XV entire, with the superscription ὅθεν κωμῳδία ἐκλήθη over the
second part); Diodorus’s Epigram (XVI).
Equites (fol. 9-62): Argument I (fol. 9’, with 9’—-12’ blank), Characters
in the Play, Text and a few glosses; Acharnians (63-108”): Argument I,
Characters, Text; Vespae (108-164): Arguments II, I, Characters, Text;
Plutus (165-212”): Argument 1,2 Characters, Text and Notes (but only on
verses 1-381); Nubes (212”—270”) : Magister’s Argument (VIII), Charac-
ters, Text, one scholium (on 257) and a few glosses; Ranae (270’—824’) :
Argument IV, “ra τοῦ δράματος πρόσωπα" (but these are not given), Text,
a few scholia and glosses; Aves (324”—384, with 385’ blank): Argument
II (through περὶ τῆς ἀρχῆς), Characters, Text and a few scholia and
glosses; Paz (885”—435, with 420”, 421, and 422’ blank): Text and a few
scholia and glosses; Lysistrata (436-480, with 442, 443, 465”, 466, 475”,
476 blank): Characters, Text and a few glosses.
On this manuscript see Omont, Inventaire sommaire des manuscrits grecs
de la Bibliotheque Nationale III (1888) 29; Zacher, Aristophanis Paz (1909)
ix; Blaydes, Aristophanis Comici quae supersunt Opera I (1886) lxvi. This
manuscript was first used critically by Brunck in his edition of Aris-
tophanes of 1781-838.
Codex Ambrosianus L 41 sup. (symbol M9) in the Biblioteca Ambrosiana
in Milan, a paper manuscript of the fifteenth century. It consists of two
1 See Studemund in Jahrbiicher ftir Classische Philologie XCV (1867) 610f.,
and cf. Consbruch’s Hephaestionis Enchiridion (1906) 359 ff.
2 All these documents, the Epitome, the Metra of Triclinius, and his περὶ
Σημείων, are found in the Princeps (preliminary fol. 3-4’).
8 To this is added: κωμῳδία ἐκλήθη ἀπὸ τοῦ ἐν κώμαις ἄδεσθαι (κώμας δὲ ἐκάλουν
οἱ παλαιοὶ τοὺς στενώπου"), ἐν αἷς ἀνεγίνωσκον οἱ ὑποκριταὶ τὰ δράματα. Cf. Magister's
Life above.
Cc ARISTOPHANES
hundred and eighty-five numbered folios, measuring 22.5 by 14 cm., and
contains six comedies: Plutus, Nubes, Ranae, Equites, Aves, Acharnians.
Prolegomena (fol. 1-3): Epitome of Hephaestion’s Nine Metra (cf.
Codex C); Triclinius on Metres and Semeia (XVII); Magister’s Life
(XV entire, with the superscription: τοῦ σοφωτάτου καὶ λογιωτάτου κυρίον
Θωμᾶ τοῦ Mayiorpov σύνοψις τοῦ τε βίου ᾿Αριστοφάνονς καὶ τῆς τοῦ δράματος
ὑποθέσεως).
Plutus (fol. 4-43): Argument I (with the superscription : τοῦ σοφωτάτου
Kal τιμιωτάτου ἐν μοναχοῖς Kupiov Μαγίστρου τοῦ Θωμᾶ), Characters in the
Play, Text and Notes; Nubes (44-92’): Argument VIII (with the super-
scription: τοῦ σοφωτάτου Mayiorpov σύνοψις τῆς τοῦ δράματος ὑποθέσεων),
Characters, Text and Notes; Ranae (92’—142’, with 142” and 143 blank):
Argument III (with the superscription: τοῦ σοφωτάτου Mayiorpov σύνοψις
τῆς τοῦ δράματος ὑποθέσεως), Characters, Text and Notes; Equites (144-
189): Arguments I, II, ΠῚ, Characters, Text and Notes; Aves (190-247):
Arguments IV, ITI, I (ἐδιδάχθη to the end), II, Characters, Text and Notes;
Acharnians (248-285): Arguments I, II, Text and Notes.
Each comedy is accompanied by a commentary which consists of occa-
sional marginal scholia, interlinear scholia that constantly overrun into
the margin, and interlinear glosses, all written in violet or red ink; but
these notes have no independent value, since they are rewritings of the
notes in Codex ΕΣ Specimens selected from the Aves are printed else-
where in this book (p. 319 ff.). An entry on a fly-leaf states that the man-
uscript once belonged to George Valla (1430-1499). It was part of the
Ambrosian Library when this was formally opened by Cardinal Borromeo,
its founder, in 1609, having been acquired six years previously.
On this manuscript see Martini and Bassi, Catalogus Codicum Graecorum
Bibliothecae Ambrosianae I (1906) 578 f.; Zuretti, A nalecta Aristophanea 72 ff.;
Zacher, Bursians Jahresbericht LXXXI (1892) 119; Cary, Harvard Stud-
ies in Classical Philology XVIII (1907) 164 ff., 204 ff.
Codex Estensis III D 14 (symbol E2) in the Biblioteca Estense in
Modena, ἃ paper manuscript of the fifteenth century. It consists of two
hundred and thirty-five folios, measuring 22.5 by 16 cm., and contains four
comedies: Ranae, Equites, Aves, Acharnians.
Ranae (1-59’, with 2’ and 59” blank): Arguments II, I, Characters in
the Play, Text and Notes*; Equites (60-114, with 115 blank): Arguments
1 Introd. 84.
2 Preceding the text is the scenic note: ὁ Ξανθίας ἐπὶ ὄνου καθεζόμενος εἰσάγεται
καὶ τὰ στρώματα ἐπὶ τῶν ὥμων φέρων γελοίου χάριν" διὸ καὶ ἀστεῖόν τι λέξαι βουλόμε-
vos ὑπὸ Διονύσον (Διόνυσον E2) κωλύεται.
THE MANUSCRIPTS cl
I, Π, Il, Characters, Text and Notes; Aves (116-187): Arguments IV,
III, I (ἐδιδάχθη to the end), II, Characters, Text and Notes; Acharnians
(188-235): Arguments I, 11, Characters, Text and Notes.
The manuscript contains a few brief marginal scholia; rubricated inter-
linear glosses are more frequent, but not abundant. These notes have no in-
dependent value,' but to facilitate inspection those on the Aves are printed
elsewhere in this book (p. 323). The folios of the manuscript are gathered
in twenty-nine quires and the quires of each play are numbered separately
on the recto of the first folio: Ranae a’-{’, Equites a’-{’, Aves a’, Achar-
nians α΄-ς΄, but on each of these initial folios there is also an Arabic
enumeration that is significant: Ranae 15-21, Equites 22-28, Aves 35-43,
Acharnians 29-34. The manuscript, moreover, lacks the customary prole-
gomena, and the superscription of the first play reads: ᾿Αριστοφάνους δρᾶμα
τρίτον Βάτραχοι. These facts indicate that the book originally contained
two other plays, probably the Plutus and Nubes as in E,? and that the
Acharnians preceded the Aves at the time the Arabic enumeration was made.
On this manuscript see Puntoni, Codices Graecit Mutinenses, Studi Italiani
IV (1896) 469 f.; T. W. Allen, Greek Manuscripts in Italian Libraries
(1890) 14; Zuretti, Analecta Aristophanea 17; Cary, Harvard Studies in
Classical Philology XVIII (1907) 164 ff., 207 ff.
Here for convenience may be placed :
᾿ς Editio Princeps (symbol in this book P),’APISTOPANOYS KOMQ.AIAI
"ENNEA, edited by Marcus Musurus, the Cretan, and published by Aldus
in Venice in 1498." It consists of three hundred and forty-eight unnum-
bered folios, measuring 82 x 21 cm., and contains nine comedies: Plutus,
Nubes, Ranae, Equites, Acharnians, Vespae, Aves, Pax (verses 1-947,
1012-13853), Ecclesiazusae. The book is composed of forty-three quires,
numbered by the twenty-four small letters of the Greek alphabet and the
first nineteen capitals. These quires are all quaternions except the fourth,
fifteenth, and fortieth, quinions; twenty-first, thirtieth, and forty-third,
ternions; and the thirty-sixth, a binion. An introductory quaternion, .
containing the Title and Contents, Aldus’s Dedication, Musurus’s Address
to his Readers, and the Prolegomena, precedes the first quire.
Prolegomena (fol. 8-8’): Epitome of Hephaestion’s Nine Metra (cf.
Codex C); Triclinius on Metres and Semeia (XVII); Platonius (1, IT;
Kaibel I 1, 2); on Comedy (V; Kaibel VI, § 14-16 and note on 80); on
Comedy (VI; Kaibel VI, § 17-18); on the Chorus (VII; Kaibel, p. 22,
note on 79); Poets of the Old Comedy (VIII; Kaibel III); The Ten
Differentiations (VIII, note); Life (XI); on the Chorus (XI, p. xxviii,
1 Introd. 84. 2 Introd. 98. 8 Introd. 84 f.
cll ARISTOPHANES
note on 87, omitting σκολιὰ λέγεται . . . σκολιὰ ἐλέγετο) ; on Comedy (III;
Kaibel II); on Comedy (IV; Kaibel, p. 12 ff., second column: τὸ παλαιὸν
... συνίστησιν) ; Magister’s Life (XV).
Plutus (quires a-5): Text and Notes, preceded by Arguments I, I, ITI,
_ IV, VI, Characters of the Play (fol. 8); Nubes (e-x): Argument I, on the
Chorus (Prolegomenon VII; Kaibel, p. 22, note on 79), Arguments IT, III,
IV, V, VI, VII, VIN, Characters, Text and Notes; Ranae (A-o): Argu-
ments IIT, I, IV, 11, Characters, Text and Notes; Equites (w-p): Argu-
ments I, IT, III, Characters, Text and Notes; Acharnians (y-A): Arguments
I, II, Characters, Text and Notes; Vespae (B-Z): Arguments II, I, Char-
acters, Text and Notes; Aves (H-M): Arguments IV, III, I, I1, Charac-
ters, Text and Notes; Pax (N-II): Arguments IT, III, I (see Dibner’s
Scholia Graeca, p. 463), Characters, Text and Notes; Ecclesiazusae (P-T
iiii recto): Arguments II, J, Characters, Text and Notes. Each play
begins and ends with a quire. Occasionally a blank page, or leaf or two,
occur at the close of a play, finishing its last quire.
The scholia are printed on the outer and lower margins, and are so
abundant that the lower margin is required in all the plays, but rarely in
the Ecclesiazusae. No notes occur between the lines or within the margins :
the interlinear glosses and interlinear and intramarginal short notes found
in the manuscripts are here either put among the longer scholia on the
margins or omitted, and such omissions are frequent. Musurus attempted
to arrange the notes in the numerical order of the verses of the plays, and
pathetically complains of the difficulty of his task, but with the best
intentions he was not always successful.
The scholia are referred to the text by lemmata, and two notes that are
separate in all or most manuscripts are often joined under a single caption
in the Princeps. In determining his lemmata Musurus faced the same
problem that confronts the more modern editor. The old independent
commentaries show a varying practice in selecting them :! in the fuller com-
mentaries on the poets, a whole verse or even more than a single verse
often constituted the lemma, and notes on different parts of this might
be grouped together, or at the other extreme the lemma might be a short,
precise phrase of two or three words. These independent commentaries
invariably employed a lemma of some sort, but the editor of a parchment
codex that gave both text and notes on the same page could dispense with
the lemma and trust to position or use a signum in referring the note to
the text. His object was to economize space, and the same motive curtailed
long lemmata. A whole verse as lemma is a rare phenomenon in the extant
manuscripts of Aristophanes, and in these the first two or more words of
1 Introd. 58 ff.
THE MANUSCRIPTS cll
8 verse or actor’s speech often constitute the lemma, although the following
note relates to the whole. In these cases the lemma is intentionally in-
complete; the reader is left to find his own way, and generally the matter
is sufficiently clear. This loose practice is in marked contrast with the
particularity of some modern editors. In the Transcript and Collation
I have reported as precisely as possible the manner in which the six manu-
scripts here used (VGRI'EM) and the Princeps connect the note with the
text. The underlying lemma is generally the same in all, but the manner
of indicating it and the choice of words, if any part of it is actually
expressed, vary greatly. The causes of this variation are apparent: the
original desire to economize space which curtailed long lemmata or sup-
pressed them altogether, and the peculiar exigencies that scribes, who were
themselves the successors of other scribes in a long line, had to meet each
in hisown book. A modern editor in command of the manuscript traditions
generally has no difficulty in determining the ancient intention, but he
cannot assume to do more than that.
The claim that the Princeps ‘has the authority of a manuscript’ is a
loose statement that needs qualification, but nobody questions that this
book is a very important document in the study of our poet. Among the
many scholars who have touched on its commentary, generally in a histori-
cal survey that proceeds to the consideration of subsequent editions, see
the admiring words of Ghelen, a pupil of Musurus, in the dedication of
the Basle edition (1547); Kuster’s discriminating estimate in the preface
of the great Amsterdam edition (1710); Dindorf in his Oxford edition IV
1 (1838) vii ff.; and Rutherford in his Scholia Aristophanica I (1896) xiv ff.
CONJECTURAL READINGS
NOW FIRST PROPOSED
OF THE TEXT OF THE SCHOLIA ON THE AVES?
Argument I 8 Qu. τούτου ἢ] τοῦδε τοῦ (rovde) — Qu. ἐκ δὲ φαρμάκον τινὸς |
πτέρνγας ἐποιοῦντ᾽ 7] ἐκ δὲ τοῦδε τοῦ (om. τοῦ) φαρμάκου (φάρμακον) πτέρυγας
τ᾽ (om. τ᾿) ἐποίουν
II 1 Πειθέταιρος (passim) καὶ EveAwlSns] πεισθέταιρος καὶ εὔελπις
ΠῚ 5 Qu. πέτραις ἢ] ἀθῆναις
Verse 13 πείθειν τὸν ἕταιρον] πείθεσθαι
11 2 Qu. γινώσκοντα 1] γινώσκειν 2 f. ἐξαπορησάντων. . . ἀποπλανηθέντων
εἶπεν] om. Mas. (ἐξαπορήσαντες . . . ἀποπλανηθέντες εἶπον Σ) 6 ἔστι δὲ καὶ
ἕτερος (8c. στίχος or τόπος) Wright, retaining the reading of the Mas.
12 als ξενίαν] εἰς ξένον |
13 1 ὀρνεοπωλίων] ὀρνεωπώλων
16 6 τάδε, omitting the second ἡμῖν, Jackson] τὸ δὲ... ἡμῖν 10 δείξαντε)
δείξαντα
17 2 os] καὶ ὃ f. καὶ μικρὸς ὧν τὴν σύστασιν πτερῶν ἔχει Gulick] καὶ
μικρος ὦ (ὧν) ἐκ τῶν πτερῶν τὴν σύστασιν ἔχει (ἔχει τὴν σύστασιν)
81 11 ᾿Ακέστορ, σέ y ἄρ] ἀκέστορα γὰρ 12 σὺ στρέφῃ] σὺ στρέψη (ov
στ
35 2 4 Gulick] om. Mss.
43 3 Qu. ratra?] αὐτα (αὐτοὺς)
61 1 ἐφόρησεν Capps] ἐποίησεν
63 4 f. οὕτως τι] οὗτωσι τι (οὑτωσί τί: οὑτωσὶ τέ οὐ : οὕτω στὴ
601 f. γράφεται ‘xal μὴν ipéra’s ‘rd πρὸς ποδῶν᾽ σαφέστερα Jackson,
preserving the reading of the Mss. See the Editors.
68 1 Capps would read ἔπαιξε δὲ (MX) 3 4] om. Mas.
93 θεασάμενος τοῦτο] τοῦτο θεασάμενος
96 3 ἥξασιν (ἥκασιν) ] ἐοίκασιν --- AGdvres] ἐλθόντας
1 The order of arrangement is as follows: Conjectural Reading in heavy-
face type, a bracket, Reading in the Transcript, and (in parentheses) Variant
Readings in other Manuscripts, if such occur, and occasionally in Suidas (Σ),
separated by a colon when required. The Manuscripts quoted are VRIEM.
Some readings are here proposed additional to those adopted or suggested in
the body of the book.
civ
CONJECTURAL READINGS CV
99 Qu. προσωπεῖον ἢ] πρόσωπον
102 8 ἣ ταιΐς] transposed. See the Mas.
121 1 f. λέγεται δὲ παρὰ τῶν προβάτων, transposed. See the Mss. 4 Πυ-
dala ἀρχή" Capps] πυλαιάρχω (πυλαίαν 3)
122 4 Qu. τραχὺ ] παχὺ 5 εἰσενάπτεσθαι Jackson] εἰς ἐν ἄπτεσθαι 12 τὸ
ἀμπεχόνιον τὸ ἐκ τῶν κωδίων, transposed. See the Mss. 14 ἁπλοῖδα Gulick]
διπλοΐδα
124 Qu. πόλιν }] ἄλλην
141 2 οὐ] om. Mss.
142 Qu. ἥψω, οὐ 7] ἥψω και
149 5 τὰς ὄψεις rois] τοῖς τὰς ὄψεις
161 1 ὡς Capps] om. Mss.
168 1 οὗτος ὁ ᾿Οπύντιος συκοφάντης] οὗτος συκοφάντης ὁπούντης (ὀπούντιος)
168 2 Qu. δεδηλῶσθαι ἢ Or δεδολῶσθαι ᾽] δεδηλῆσθαι (δεδηλωμένον)
160 Qu. φντὰ, with enlarged lemma?] φύλα (φύλλα : φύλλα τινὰ)
167 4 σκωπτόλη:] σκωπτῖλος (σκωπτικος ανθρωπος) 7 τόδε Ἰελέᾳ] τὸ (τῶ:
Tov) TAG (τελών)
168 8 Qu. ἐλεᾶς Ὁ] τελώς --- πρὸς οὐδὲν ἄλλο ἢ ὅτι Deis Capps] πρὸς οὐδὲν.
Ξῷ ὅτι τελῶς
179 3 καὶ πόλις καὶ πόλος Capps] καὶ τόπος καὶ πόλος
188 1 οἷον ἐὰν] οἷον εἰ (εἰς)
186 1 πάντων τῶν] πάντων 4 Qu. αὐτὴν] αὐτῶν 7 Qu. προδιδόασιν 1]
ax οδεδωκασιν |
189 2 συλλαβόντε:] συμβαλοντες
228 2 εἰσᾷξαι Wright] εἰσάξαι
232 Qu. al κωρῶναι 7 of γέρανοι
244 1 ἐστ᾽ ἐν ὕδασι Wright] ἐστι(ν) ὕδασι
250 6 αὐτῆς] αὐτοῦ (αὑτῶν)
2061 10 Qu. λέγουσι 7] λέγει ---- ἢ ἐπεὶ Capps] ἐπεὶ
266 2 μεταβαλλομένον τοῦ τόνου Capps] μεταβαλλομένου (μεταβαλλόμενος :
διακτα βαλλόμενον Σ) 3 εἶτα ἐπὶ Capps] εἰ δὲ ἐπι
275 1 οὗ ἡ ἀρχή Jackson] ἀρχὴ ---- ἐν rj... ἀρχῇ Wright] ἐκ τοῦ . . . ἀρχὴ
216 4 ἄβρομος] ἀκρατοῦς (ἀβρατεὺς Σ)
278 3. γε ὄντω:] δεόντως
288 4 ὀρύσσον τὰ] ὀρύσσω τὰ (ὀρύσσοντα)
292 14 Kapowsdas] καραπόλεις
299 10 ἀντέθηκε γοῦν] ἀντέθηκεν οὖν
303 2 f. εἶτα παρ᾽ ἝἭ ρμίππῳ ἐν τοῖς Ἰετραμέτροις] εἰ ταμαωνερμιζετονιππου
Terpapérpas Capps would read: εἶτα μῶν ἕν ἑρμηνεντέον ἐν Ἑρμίππον Terpa-
μέτροις...; Wright: εἶτα ἄλλο ἐξ Ἑρμίππον (ζήτει ἐν Τετραμέτροι4); Byington :
εἴτα ἐν Ἑρμίππον τετραμέτροις, the intruding letters in V being fragments of
ὀνομάζεται in the next line, copied from a Ms. which had these lines crowded
cvl SCHOLIA ON THE AVES
together. 4 ye (or τὸ or δὲ) xpéqv] τὸν πρῶν (τὸν πρωνὸς : τὸν πρώην G)
δ ἐνθάδε κα ἐκεῖ Jackson] ἐνθάδε ἢ εκεῖ!
307 1 πιπίζουσι (in the lemma)] πιππίζουσι
348 3 τὰ ἐκ τῆς μηδέπω διδαχθείσης tpaypSlas] τὰ μηδέπω διδαχθείσης τῆς
τραγῳδίας
869 1 πρὸς αὐτὴν] om. Mas.
369 1 τούτων... λύκων] λύκων... τούτων
383 2 ff. παρὰ τὸ Ὁμηρικόν" γόνυ] γόνυ (παρὰ τὸ γόνυ : ἀπὸ τοῦ γόνυος)
386 8 τὸ λοιπὸν Wright] λοιπὸν
392 1 δε] om. Mas.
395 5 Qu. ἐπὶ τοῖς δημοσίᾳ ἐν αὐτῇ τῇ χώρα τεθαμμένοις ἢ transposing ἐν
αὐτῇ τῇ χώρᾳ
402 1 τὸ σάκος] τὸ σα... Qu. εἶπε παρὰ τὴν ὀργήν, τουτέστι παρὰ τὸ σά-
κος ἢ] εἶπεν τὸ σα .. παρὰ τὴν ὀργὴν
417 1 Spa] ὁρῶ (ὁρᾶι: Spd: ῥά) 8 κατακρατῆσαι] κατα κράτησιν
4221 Qu. σοῦ ἐστι] σύνεστι (σὰ ἐστι: σά εἰσι)
425 1f. ἐφαρμόζειν, συμβιβάζειν] εφαρμόζοι" συμβιβάζοι
430 2 πράγματος πολλοῦ] σπάραγμα (πρᾶγμα) τοῦ νοῦ Qu. ἔντενγμα εἰς
πράγματα τοῦ νοῦ 7] ἔντευγμα σπάραγμα (πρᾶγμα) τοῦ νοῦ
440 4 ἐπὶ φιλίᾳ Capps] ἐπι φίλω (ἐπὶ φίλων) 10 ἡ καὶ αὐτόθι Jackson]
ἢ καὶ αὐτοθι 13 αὑτοθ] αὐτοῦ (ἑαυτοῦ)
448 1 ἣ ὁ ἔποψ Capps] om. Mss.
450 1 κηρύγματος] κήρυκος 5 οὔστινας Capps] οἵτινες
462 2 μάζας διέματτον Cary] εἰς μάκτρᾶς . διενέμοντο (διένεμον %)
465 1 Qu. πολὺ ἢ Or πολὺς 7] πολλῇ 2 Δαρίνῃ] Aapion (λαρίσση)
411 18 ἐφικέσθαι Jackson) ἀφικέσθαι
480 2 ἔπαιξεν οὖν ἐπεὶ] ἐπεὶ οὖν
484 7 Μεμφίταε] μέμφιδας (μεμφίδ.. : μέμφιν)
501 2 πεσόντος or πεσόντας Jackson] πέσας Qu. ὡς ἐπὶ γοννπετούντων βα-
oat? Or ὡς ἐπὶ γόνυ πεσάντων βασιλεῖ }] ὡς ἐπὶ γόνυ. πέσας οὖν φησι (om.
φησι) βασιλεὺς
621 1 κατὰ τῶν] τῶν 11 Κρατῖνος οὖν Capps] κρατῖνος
623 1 τῷ ἀνδράποδα] τὰ ἀνδράποδα
524 ὥσπερ] om. V (ὡς)
530 4 αὐτήν] air..
535 8 τὸ κατάχνσμα] τὰ καταχύματα (τὰ καταχύσματα)
551 σημαίνει ὅτι τὸ μεταξὺ ἀήρ] σὴ... ὅτι τὸ ἀήρ
556 12 Δελφοὺς] λακεδαιμονίους
574 2 ΓΆρχερμον γάρ φασί rives] ἄρχεννος γάρ φησι. xai Wright would
read : “Apxeppov γάρ φησι Ἐξενοκράτης
639 1f. καὶ (μελλητὴς ὁ Νικίας. ἄλλγ ως : οἱ διαβάλλοντες (ὅτι) οὐχὶ προνοητικὸς
ἀλλ᾽ ἀμελητής Gulick] καὶ ὡς οἱ διαβάλλοντες οὐχὶ (καὶ ὡς οὐχὶ διαβάλλοντες :
CONJECTURAL READINGS evil
καὶ ὡς of διαβάλλοντες) προνοητικὸς ἦν ἀλλ᾽ ἀμελητής (ἀλλὰ μελητὴς)
2 f. Qu. τῷ προνοητικὸν καὶ μὴ προπετῆ εἶναι Or τῷ προνοητικῷ καὶ μὴ προ-
πετεῖ Ὁ] τὸ προνοητικὸν καὶ μὴ προπετὲς (τῷ προνοητικὸν εἶναι)
6481 φασι] φησι 6 ἀντὶ Wright] ἐπὶ 7 Qu. ἢ ἀνακρονσάμενος πρὸ τού-
του ἐπαναβαλοῦ καὶ πάλιν ᾧσον 1] ἢ ἀντ (αντι του) ἀνίσας . (ἐὰν ἦσαν : ἐὰν ἦσας)
πρὸ τούτου. παλιν σον καὶ επανάλαβε
701 ris} τας
719 ὄρνις] οἰωνοὺς
Ἴ21 1 πάντα] ταῦτα 2 és] om. Mas. (καὶ Σ)
128 νεφεληγερέτα] νεφεληγερέτας (νεφεληγερέτης)
737 1, 8 δὲ bis] om. Mss.
745 1 Qu. νηπάϊος 7] νόμιος
765 6 f. fv τινες τριττὺν λέγονσιν] οὕστινας τριτοὺς (rpervv) λέγει
766 7 ἀποδοῖεν] ἂν δοῖεν
167 2 ἐκπερδικίσαι δὲ] om. Μ88. --- πέρδικοξ] πατρος
768 14 ὡς πρὸς Wright] πρὸς
800 1 παραγραφέντα] παρα τὰ γραφέντα (παραγραψέντα)
807 2 ff. ὡς δ᾽ ἐστὶ... πτερώματος, τάδ᾽ οὐχ κτὲ. Jackson, preserving the
reading of the Mss.
815 1 4] om. Mss.
816 1 σπαρτίῳ)] σπαρτον ὧι (σπάρτῳ)
5554 μεγαλέμπορός τις εἶναι βούλεται
ξένος ὧν ἀλάζων ψευδόπλοντος Θεογένης,
ἙΚαπνὸς δὲ καλεῖται. πολλὰ γὰρ ὑπισχνούμενος
οὐδὲν τελεῖ.
The Mss. have: μεγαλέμπορός τις ἐβούλετο εἶναι περαΐτης ἀλάζων. ψευδόπλου-
τος. ἐκαλεῖτο δὲ καπνὸς . ὅτι πολλὰ ὑπισχούμενος οὐδὲν ἐτέλει 4 πράτης Jack-
son] περαΐτης
824 5 Qu. πολισμάτων Gulick] ὀνομάτων
828 2 ᾿Αττικήν] αυτὴν (ἀστὴν)
836 8 Περσικοῦ] περσικόν 4 Αρεω:] ἄρεος
841 1 πυρὰ] πυρκαιὰς (πυρκαιὰν)
872 1 ydp]om. Mass. 14 ἀκαλανθὶς. .. δι᾿ ὅ Jackson] κόλαινον. «. διὸ (δι δ)
883 2 f. ὁ γὰρ βασκᾶς καὶ καταρράκτης . . . ἀναγεγραμμένοι] ἡ γὰρ βάσκα καὶ
καταράκται (καταράκτα) . . - ἀνεγεγραμμέναι (ἀναγεγραμμέναι)
983 5 δερμάτιον] δερμάτινον
935 ὃ ῥιγόν] ριγοῦν
941 4 ἀκλεὴς δ᾽ (Ου. τ᾿ ῦ Byington) ἔβα. ἦν δὲ] ἀκλεῆτε βάτην δὲ (ἀκλεὴς
ὅβα. τήνδεοτ τῶνδε) 6 διὰ τῆς νομῆς (Qu. τοῦς διὰ νομῆς ἢ Byington) ἔχουσι]
τῆς διανομῆς ἔχον
962 8 ἐπεὶ δὲ] ἐπειδὴ
cvlll SCHOLIA ON THE AVES
994 2f. Qu. πρὸς τὸ Cris ὁ κόθορνος ;) ‘rl ὑποδέδεσαι τὸ ἀμφοτεροδέξιον; }
Or Qu. οὕτω πρὸς τὸ “τί ὑποδέδεσαι τὸ ἀμφοτεροδέξιον ;" “τίς ἐστιν ἡ ἐπίνοια τῆς
ὁδοῦ; 7] οὕπρος το τί (πρὸς τὸ τὶ Or τί: ουτω. τι) υποδέδεται (ὑποδέχεται) τὸ
δεξιὸν (τῶ δεξιῶ : τῷ δεξιῷ) τίς ἐστὶν κτὲ. ---- Qu. τί ὑποδέδεσαι ὧδε δεξιῶς ;}] τί
υποδέδεται (ὑποδέχεται) τὸ δεξιὸν (τῶ δεξιῶ : τῷ δεξιῷ)
997 18 Qu. A τίᾳ δ᾽ ἔσθ᾽ ὁ Μέτων ὁ ταῦτα φροντίζων; Β Μέτων) Or Qu.
A τίς δ᾽ ἔστιν ὁ μετὰ τοῦτον ; Β ὁ φροντίζων Μέτων] τίς δὲ ἐστιν ὁ μετα ταυτα
ταύτης φροντίζων. μέτων 17 αὐτοῦ] αὐτῶ Qu. ἐν αὐτῷ
1007 ἀστέρος bis] ἀστέρες
1020 1 Qu. ὅ ἐστιν “οὐ γεωμετρήσεις ;᾽ 7] ὅτι (ὅτι οὐ : οὐ) γεωμέτρης (γεωμε-
τρήσεις)
1042 1 Qu. ὑπὸ τοῖς ᾿Αθηναίοις ἡ ᾿Ολόφνξος πόλις" ἦν δέ καὶ ὑπὸ Αθῳ 7] ὑπὸ
τῶ αθω ἢ ὁλόφυξος πολις. ἦν δὲ καὶ υπο αθω
1062 ὀφείλειν] ὀφει.. Qu. λείπει ὀφείλειν
1068 ἀποπλήττεται] πλάττεται or (?) ἀποπλάττεται (ἀπαλλαττεται)
1078 3 κατὰ τούτου Wright] κατατοῦ (κατ᾽ αὐτοῦ)
1075 8 ἐκφυγεῖν] om. Mas.
1077 1 οὐκ] ἐκ
1091 2 Qu. οὐδὲ αὖ θέρονς (or οὐδὲ ἐν θέρει) θερμασία ἐπίκειται ἡμῖν 7] οὐδὲ ἐν
θέρους (θέρει) θερμασίω (θερμασώλ) ἐπίκεινται (ἐπίκειται) ἡμῖν
1110 2 Qu. τὰς γάρ τῶν ἱερῶν στεγῶν πτέρυγας }] τὰς γὰρ τῶν ἱερῶν στέγας
πτερὰ
1118 7 φάρνγα:) φάρτας
1114 8 Qu. ἐφίπτασθαι }] ἐφάπτεσθαι
1161 2 Qu. τῶν νώτων ἢ Byington] τῶν ὥτων (τῶν wpov)
1181 2 κικυμηὶς] κίσινδις (κύσινδις)
1204 8 αὑτήν] αὐτὴν
1206 ἐπειδὴ] ἐπεὶ δὲ (ἐπεὶ)
1212 1 ἐσῆλθε:] εἰσῆλθες
1242 4 οὐδὲ] οὐδὲν (οὐ)
1247 1 ἐξέρραπται] ἐξέρριπται
1260 2 Qu. προειρημένα ἢ Capps] προκείμενα
1273 4 braxote αὐτοῦ Cary] επίσχη (éricxa: ἐπέσχεν : ixovd X) αὐτὸν
(αὐτῶ)
1283 12 ἰσοπαχεῖς Capps] ἰσοπήχεις 18 αὑτοῦ; Cary] avros (αὐτοῖς)
16 αὑτῷ Cary] αὐτῶ (αὐτῶ) ᾿
1289 2 διότι] διατι (dea: διελόντι)
1293 1f. καὶ τῷ καντηρίῳ τούτῳ χρῆσθαι] om. V (καὶ καυτηρίω ---- ΟΥ καν-
Typia --- τοῦτον χρῆσθαι) Capps would read: καί καντηρίῳ τοιούτῳ χρῆσθαι
or καὶ καντηρίῳ τοιούτῳ τοῦτον χρῆσθαι
1296 3 ds] om. Mas.
1297 8 at"] pap’
CONJECTURAL READINGS cx
1332 2 οἷα) ὅτι Qu. ἄττα
1374 1 διὰ τούτων] δια τὸ (τὸ)
1377 ὃ τῷ κάλῳ Capps] τὸ κῶλον
1379 6 Qu. τάχα δὲ) ἢ πάχιν (ἢ τάχα) 7 f. ‘we λευκῴ᾽ § τι τοιοῦτον,
᾿πόδα᾽ τιθεὶς Cary] ποδῶ (ποδὶ) λεικῶ. 9 πόδα τιθεὶς ὃ τί τοιοῦτον
1389 1 αὐτῶν) αὐτὸν 2 ταῖς νοφέλαις Capps] re ἀέρι
1395 3 ἕνιοι δὲ τῇ Capps] ἐνιαυτη (ἔνια τῆι: ΠΡ 4 οὐδὲ ἐν ταῖς
λάξεσι σνυνθετά] οὐδὲ ταῖς λέξεσιν owera
1401 4 δόξω] δόξης
1406 5 τροχίλος] τρίμετρος
1425 os] καὶ
1458 5 πρὸ] om. Mas.
1464 1 τὸ yap] τὼ
1474 5 τοῦτ᾽ ἦν Wright) τούτην (τουτέστιν)
1486 αὐτοῦ φησι] φησι αὐτὸν (αὐτόν φησι)
1490 3 ff.
ἀγαθὸν γάμον "δίδωσι χειμῶνος θεός",
ἥρωσι "δ᾽ οὐκ (ἔστιν) "δύναμιν εἰς τοῦτ᾽ " {ἔχειν "
(οὗτοι γὰρ) ἀποπλήκτονς "δύνανται μὲν ποιεῖν",
τὸ "ὃ ὠφέλημά y οὐδὲ᾽ κέκτηνται (πάνυ).
“Whe Mas. have: ἀγαθ.. (ἀγαθὸν) γάμον χειμῶνος Geos (ὁ θεὸς) δίδωσιν. οὐδ᾽
Wpwow (ἡρωσὺ εἰς (xeis) τοῦτο δύναμιν (δύναμαι). ἀλλ᾽ ἀπτοπλήκτως (ἀποπλή-
ἀς- τους) μὲν ποιεῖν δύνανται (δύναται). τὸ δε ὠφελὲς οὐ κέκτηνται (κέκτηται)
& Qn. οὐδ᾽ ἐστὶν ἥρωσιν δύναμιν) 6 Qu. τὴν δ᾽ ὠφελείαν οὐδὲ ἢ Or τὸ δ᾽ ὠφελές
<a γ οὐδὲ
1493 1 τἀπὶ δεξιά (in the lemma)] τὰ ᾿πιδέξια, text of V (ταπίδεξιά)
1503 4 αὑτὸν] αὐτὸν (ἑαυτὸν)
1612 Qu. ὑποκαλύπτον 7) καλύπτου ὑπὸ] om. Mas.
1614 2 ἀρχαϊκῶν]) ἀρχαικὸν (ἀρχαικῶ)
1621 9 ἄνωθεν] ἀνωτέρω
1622 1 πολεμήσειν] πολεμεῖν
1536 2 τοὺς ἀθανάτους πάντα οἰκονομεῖν, ὃ Capps] τὴν ἀθανασίαν αὕτη (αὐτὴ)
«οξκονομεῖν: ἣν (ἦν) 3 δόσασα Capps] δώσουσα
1641 6 γράφων Capps] γραφει
1546 3 dvOpax(Sas] om. Mss. 4 μεγίστων Cary] μέγιστα
1548 1 ὃ Capps] of (ὁ)
1551 4 ἐντετριμμένη] ἐντετριμμένοις 5 τοι] om. Mss. 6 τῶν ἀλφίτων] om.
Mess. Qu. ἐγὼ δ᾽ ἐνέκαψα τῶν ὁλῶν τὴν διφροφόρον | λαθὼν }] ἐγὼ δ᾽ ἕνεκα ψαλά-
Θὼν (ψαμάθου) τὴν διῤροφόρον 7 "Εἰγχειρογάστορσιν] ἐγχειογαστύρων (ἐγχειρο-
"γαστόρων)
1553 7 πλατείας] τραχείας
ΟΧ SCHOLIA ΟΝ THE AVES
1556 7 ff. Capps would read :
ἐνέβαινε σιγῇ. U — Πείσανδρος (5) μέγας "οὗτος",
ὥσπερ hee ae οὑπὶ "τῷ ξύλῳ γ᾽ ἐλαύνων"
Γἤρεισεν" ὄνον κανθήλιον
The Mss. have: ἐνέβαινε σιγῇ πείσανδρος μέγας αὐτος ὥσπερ διονυσίοισι (διοννυ-
cio) dum (ovmi: Giri) τῶν ξύλων ἐλαίης (Aus: ἐλαίης) ἔρεισεν (dpacw)
ὄνον (ὃν) καθήλιον (κανθήλιον)
1559 1 τὸν] τὸ
1662 2 παραβάλλοντα αὑτὸν (P) or παραβαίνοντα αὐτὸν Capps] om. R
(παραβάλλοντα αὐτὸν)
1563 7 τοῦ Wright] τὸ (τῷ)
1664 1 φαίνεται] om. Mas.
1667 1 αὑτῷ] αὐτῶ
1671 1 εἴρων Capps] γέρων
1607 1 ἡμεῖς ὄντες] ὑμᾶς ὄντας (ὄντας : ἡμᾶς ὄντας) Qu. ὑπὸ ταῖς νεφέλαι-
σιν (in 1608): κάτω τοῦ otpavov ὑμᾶς ὄντας ἢ See the Mss. 2 ἐγκεκρυμμένοι
δὲ] om. Mas.
1611 1 τοὺς ὄρνιθας καὶ τοὺς θεούς] τοὺς θεοὺς (θεούς Te) καὶ τοὺς ὄρνιθας
(ὄρνις)
1620 2 Qu. ἀπατητοί }] ἀπατηλοί
1633 2 Qu. ἐρίσομεν ἢ] ἐροῦμεν
1669 4 φρατρίας Svras] ἡλικώάς νόμους Capps would read: τῆς αὐτῆς φρα-
τρίας (ΣΣ) for ἡλικίας ὅ νόθων οὐ] ξένων
1680 ὅ χελιδόνας τοὺς βαρβάρον:] τοὺς βαρβάρους χελιδόνας 8 αὑτοῦ] av-
τοῦ (αὐτοῦ) Qu. ἐξ αὑτοῦ κρίνει αὐτὸν θέλειν παραδοῦναι τὴν Βασίλειαν }] ἐξ
αντοῦ (αὐτοῦ) κρίνει αυτὸν. θέ. . (θέλειν) παραδοῦναι τὴν βασιλειαν Capps
would read: ἐξ αὑτοῦ κρίνει, θέλων παραδοῦναι αὐτὸς xré.
1694 5 τὸ ἐγγλωττογαστόρων] om. Mss.
1704 8, 10 yAérra bis] γλώσσα
EXPLANATIONS OF USAGE
References are made to the pages of the Introduction (except in the Indexes)
by Arabic numerals preceded by the abbreviation Introd.
On MSS., see Introd. 81 ff., 86 ff.
TRANSCRIPT (vight page)
The Transcript includes all notes in V ; all notes in R that are notin V; all
scholia in T by the first hand (Introd. 82, 92) that are not in V or R; all scholia
in E (Introd. 82, 94) that are not in V, R, or Γ. See Introd. 77 and n. 5.
The abbreviations ext., int., sup., and inf., signify that the scholium is
written respectively on the outer, inner, upper, or lower margin of the MS.;
intm. and extm., that the note occurs within or without one of the lateral
margins occupied by scholia. S with a Greek word or words attached to it
signifies that the following note is referred to the text of the play in the MS.
quoted by means of an arbitrary or numerical sign; p.v. and a.v., that the
note is written directly after or before the verse to which it belongs ; the char-
acter ) with a Greek word or words or the number of the verse preceding it,
that the note is interlinear. This preliminary matter is invariably followed,
except in case of interlinear notes, by a single bracket 1.
Lemmata are printed in heavy-face type.
The scribes of V and R used many abbreviations in writing, of which the
value is generally fixed. If the scribe’s intention is not doubtful, the full form
of the word is given in the Transcript, without notice ; if the force of the abbre-
viation is ambiguous, the abbreviated syllable is indicated by two heavy dots ee.
The Transcript is an exact copy, with respect to breathings, accents, and
spelling, of the MSS. quoted. The only mark of punctuation here used is the
middle point, representing the constantly uncertain pointing of the originals.
For Supplementary Notes, see Introd. 83 ff., and below, pp. 8065 ff.
COLLATION
The Collation reports all variations from the text of the Transcript that occur
in VGRIEMP, and occasionally variants in Suidas (2), but differences in breath-
ings and accents and in the use of movable » are not recorded unless significant.
Agreements with the Transcript are entered only when one of the three hands
in Γ (I, ΓΞ, Γδ) agrees and another disagrees with the Transcript, or in rare in-
stances of similar variant readings in other MSS. or P. A lower-case v attached
to a symbol (as Vv, Rv, etc.) signifies a variant from the reading here first
entered from the MS. indicated by the symbol, or from P, in which a printed
note sometimes occurs twice in varying forms.
The omission of an entire note given in the Transcript from any of the MSS.
just mentioned or P is always reported (e.g. Om.G, Om. VGrEMP, etc.).
cxi
cxll SCHOLIA ON THE AVES
The mode in which each note reported in the Collation is referred to the text
of the play in its original is always stated, if the reference is made by a signum
(S), or by placing the note over the verse, or by use of a lemma. ‘'S om. Text”’
signifies that the signum before a note has been inadvertently omitted from the
text of the play. An interlinear note is indicated by the character ()) placed
after the Greek word or words over which the note is written in the text of the
play, or after the numeral indicating the verse. All information about lemmata
is placed within a pair of double brackets [[ J. If the note in the Transcript has
a lemma, only the omission of the lemma in other MSS. or P (except M, which
never uses the lemma) or variants from it in these books are recorded within the
brackets ; if it has no lemma, the facts for each MS. (except M) and P are stated
in full. A symbol with an attached asterisk signifies that the note is the con-
tinuation of a note in the MS. (or P) indicated by the symbol. This note is gen-
erally the preceding note in the Transcript, but sometimes that which follows.
It should be observed that, since the notes entered by 2 and I’ are irregular
later, and generally partial, additions to the notes of the first scribe (Introd. 92),
omissions by these two hands of matter found in the Transcript are generally
not recorded. Omissions in Suidas also are not recorded.
A double bracket 1] (generally the last of the pair containing information
about lemmata) always separates the preliminary matter that records omissions
and modes of reference from the collation proper.
The words in the Collation quoted as a lemma from the Transcript are in
heavy-face type and are followed by a single bracket.
A variant reading preserves the breathings, accents, and punctuation (by the
use simply of the middle point) of the first MS. in order, if more than one MS.
has the reading, a fact indicated by two or more following symbols.
For Corrections and Additions, see below, pp. 324 ff.
RESTORED TEXT ( af! port |
On lemmata, see*Introd. 102 f.
Readings enclosed within a pair of halved brackets * are either readings
which seem to find support in readings that occur in V, ΒΕ, r, E, or M, or read-
ings which, while they wholly lack the authority of these MSS., occur or are
suggested in G, P, or Z. On the authority of G and P, see Introd. 88, 108.
Clear additions to the text are inclosed within a pair of angular brackets ¢ ).
It is intended in poetical quotations to preserve the orthography of Aris-
tophanes’s time. This practice is justified, perhaps, by their intrinsic impor-
tance, but it involves a certain inconsistency, since lemmata are spelled as nearly
as possible in the fashion of the times of the authors of the notes.
For a list of Conjectural Readings now first proposed, see pp. civ ff.
NOTES
The Notes relate solely to the establishment of the text, including those
which are interpretative. Purely exegetical notes are excluded.
On the use of Suidas and other lexicographers, see Introd. 78 f.
<
ARISTOPHANES
SCHOLIA ON THE AVES
PRECEDED BY
THE ARGUMENTS
AVES
OPNI@QN ὙΠΟΘΕΣΙΣ APISTOPANOYS TPAMMATIKOY
διὰ τὰς δίκας φεύγουσιν ᾿Αθήνας δύο τινές,
ot πρὸς τὸν ἔποπα τὸν λεγόμενον Τηρέα
ἐλθόντες ἡρώτων ἀπραγμόνων πόλιν.
εἷς δ᾽ ὄρνις ἔποπι συμπαρὼν μετὰ πλειόνων
πτηνῶν διδάσκει τί δύνατ᾽ ὀρνίθων γένος
καὶ πῶς, ἐάνπερ κατὰ μέσον τὸν ἀέρα
πόλιν κτίσωσι, τῶν θεῶν τὰ πράγματα
αὐτοὶ "παραλήψοντ᾽ ". ἐκ δὲ τοῦδε φάρμακον
πτέρυγάς τ᾽ "ἐποιοῦντ᾽ "- ἠξίωσαν δ᾽ οἱ θεοὶ
ἐπίθεσιν οὐ μικρὰν δρῶντες γενομένην.
AAAH ὙΠΟΘΕΣΙΣ
δύο πρεσβῦται ᾿Αθηναίων "Πειθέταιρος" καὶ "Εῤελπίδης" τὴν συκοφαντῶν
φεύγοντες τὴν ᾿Αθήνησι μετανίστασθαι δοκιμάζουσι, καὶ κολοιὸν καὶ κορώνην
πριάμενοι παραγίνονται πρὸς ὄρνιθας τῆς wap αὐτοῖς ἐπιθυμοῦντες διαγωγῆς.
οἱ δὲ ὄρνιθες τὸ μὲν πρῶτον ἀρνεῖσθαί φασιν, εἰ μετὰ ἀνθρώπων πολεμίων
ὄντων οἰκήσουσι, μαθόντες δὲ ὕστερον ἃ ὠφεληθήσονται συγχωροῦσι μένειν
αὐτούς οἱ δὲ πόλιν κτίσαντες ἐν τῷ ἀέρι Nededoxoxxvyiav ὠνόμασαν,
ἀλλ᾽ οὐδὲ ταύτην ἀνενόχλητον ἐῶσιν οἱ ᾿Αθηναῖοι: μάντεις γὰρ καὶ χρησμο-
λόγοι φοιτῶσι λαβεῖν τι βουλόμενοι, ἐν οἷς καὶ Μέτων. οὗτοι δὲ πάντες
ἀποπέμπονται ἄπρακτοι. τελευταῖον δὲ καὶ θεοὶ διὰ τὸ μὴ ἐᾶσθαι τὸν καπνὸν
τῶν ἱερείων ἀνιέναι λιμῷ φθειρόμενοι πρεσβεύονται πρὸς τοὺς ὄρνιθας.
I ἀπραγμόνων πόλιν : ἀπράγμονα (ἘΜ) πτόλιν Meineke. —elg & Sprig: εἷς
πρέσβυς (1) Brunck, εἷς δ᾽ ὀξὺς (sagaz) Bothe. Both editors assume that the
phrase refers to Peithetaerus; but the ‘poet’ of these feeble verses, which the
MSS. erroneously assign to Aristophanes the grammarian, by εἷς ὄρνις probably
means one of the bird-company. —wrnvév: πτηνὸν Rutherford. Cf. Av. 1707.
But πτηνῶν ὀρνίθων γένος (race of feathered birds) is here just as probable.
The librarius of M construed μετὰ πλειόνων rryvov. —éx δὲ τοῦδε : in the sense
of deinde is unusual. Qu. ἐκ δὲ τούτον (τούτου for τοῦδε roi)? Bothe proposes
ἐκ δὲ τοῦ 3). —dppaxov . . . ἐποιοῦντ᾽ : procured a magic root and 80 got
wings. φαρμάκῳ wrépvyas ἐποίουν Rutherford. Qu. ἐκ δὲ φαρμάκου τινὸς πτέρυγας
ἑποιοῦντ᾽ ὃ ἐκ δέ του ye φαρμάκον πτέρυγας ἐποίουν ΒΤΌΠΟΙ. --- ἑποιοῦντ᾽ : Bothe.
II This argument is read in V(G)E and the Princeps. Statements that it
is late (Dindorf, Blaydes) and that it is not read in V (Dibner, Blaydes, Hall
and Geldart, van Leeuwen) require correction. Brunck and Bekker omit it. —
2
νακγζιυ pe
ARGUMENTS
Transcript of Codex Venetus Marcianus 474 — Collation of Codices
G, R, A, Tl, E, M, U, Pal. 67 (Vp2), and the Princeps.
Cod. Ven. Fol. 94”.
ὀρνίθων ὑπόθεσις ἀριστοφάνους γραμματικου : —
διὰ τὰς δίκας . φεύγουσιν ἀθηνᾶς δύο τινὲς. ot πρὸς τὸν ἔποπα. τὸν λεγό-
μενον τηρέα ἐλθόντες. ἡρώτων ἀπραγμόνων πόλιν. εἷς δ᾽ ὄρνις ἔποπι συν-
παρὼν μετὰ πλειόνων πτηνῶν. διδάσκει τί δύναιτ᾽ ἂν δρνίθων γένος . καὶ πῶς
ἐάν περ καταμέσον τὸν ἀέρα πόλιν κτίσωσι. τῶν θεῶν τὰ πράγματα αὐτοὶ
παραλήψονται. ἐκ δὲ τοῦδε τοῦ φαρμάκον πτέρυγας τ᾽ ἐποίουν - ἠξίωσαν δ᾽
οἱ θεοι ἐπίθεσιν οὐ μικρὰν ὁρῶντες γενομένην: --- ἄλλη ὑπόθεσις : --- δύο
πρεσβύται ἀθηναίων. πεισθέταιρος καὶ εὔελπις. τὴν συκοφαντίαν φεύγοντες
τὴν ἀθήνηισι μετανίστασθαι δοκιμάζουσι. καὶ κολοιὸν καὶ κορώνην πριάμε-
vo. παραγίνονται πρὸς ὄρνιθας. τῆς παρ᾽ αὑτοῖς ἐπιθυμοῦντες διαγωγῆς-
[Fol. 95’] οἱ δε ὄρνιθες. τὸ μὲν πρῶτον. ἀρνεῖσθαι φασι εἰ μετὰ ἀνθρωπων᾿
πολεμίων ὄντων οἰκήσουσι. μαθόντες δὲ ὕστερον a ὠφεληθήσονται, συγχω-
ροῦσι μένειν αὐτούς. οἱ δὲ πόλιν κτίσαντες ἐν τῶ ἀέρι. νεφελοκοκυγίαν ὠνό-
μασαν. ἀλλ᾽ οὐδὲ ταύτην ἀνενόχλητον ἐῶσιν of αθηναιοι. μάντεις γὰρ καὶ
χρησμολόγοι φοιτῶσι. λαβεῖν τι βουλόμενοι. ἐν οἷς καὶ μέτων. οὗτοι δὲ
πάντες ἀποπεμπονται ἄπρακτοι. τελευταῖον δὲ. καὶ θεοὶ διὰ τὸ μὴ ἐᾶσθαι
τὸν καπνὸν τῶν ἱερείων ἀνιέναι .- λιμῶι φθειρόμενοι- πρεσβεύονται πρὸς τοὺς
I ὀρνίθων... .. γενομένην] om. AUPal. II in Γ --- ὀρνίθων . . . γραμματι-
xov] om. Μ ὑπόθεσις ὀρνίθων ἀριστοφάνους γραμματικοῦ G ἀριστοφάνους
γραμματικοῦ ὑπόθεσις ὀρνίθων αὶ νποθεσις ἄλλως Γ΄ ἀριστοφάνους γραμματικοῦ
ὀρνίθων ὑπόθεσις διὰ στίχων ἰάμβων Ρ --- φεύγουσιν ἀθηνᾶς} τὰς ἀθήνας φεύ.
γουσι M— τηρέα] bis G — ἀπραγμόνων] ἀπράγμονα ἘΜ --- πόλιν] πόλεμον Μ
δῚ om. ΒΓ δὲ Μ-- ἕποπι. .. πτηνῶν] μετὰ καὶ πλειόνων πτηνῶν συμ-
παρὼν Grom Μ---ἴποπι] ἔπουσι Ὁ --- συνπαρὼν] συμπαρὼν GREP συμπαρεὶς
Γ΄-- πτηνῶν] τινῶν ΓῈ --- δύναιτ᾽ Gv] δύνατ᾽ RP δύναται Μ δυνατὸν T—
παραλήψονται) παραλήψοντ᾽ Ρ --- τοῦ φαρμάκον] φάρμακον R—-+'] om. ΓΜ
— μικρὰν] μακρὰν Τ᾽ — γενομένην] γεναμένην ἢ γινομένην Μ
II ἄλλη. . . λακεδαίμονα] οι. ΚΑΓΜΌΡΙΙ. --- ἄλλη ὑπόθεσι5] ἄλλως ἘΡ ---
νεφελοκοκυγίαν] νεφελοκοκκυγῶν ἘΡ -- ὠνόμασαν] ἐκάλεσαν Ὁ --- μάντεις] μάντης
Ρ- ἐᾶσθαι] ἐάσαι G — τῶν ἱερείων] τὸν ἱερείων P — μετὰ το] μετὰ τὸν Ρ
ΠΕειθέταιρος καὶ Εἰ ελπίδης : see the note on ws εἰ πεποιθοίη xré. in the fourth
argument.
3
4 ARISTOPHANES
ὃ δὲ σκοπὸς τοῦ δράματος διασῦραι πάλιν τοὺς ᾿Αθηναίους ὡς φιλοδίκους:
ἡ δὲ σκηνὴ ἐν πέτραις καὶ ὀρνέοις. ἐγράφη δὲ μετὰ τὸ ᾿Αλκιβιάδην ὑπὸ τῆς
Σαλαμινίας νεὼς μεταπεμφθῆναι διὰ τὴν περικοπὴν τῶν Ἑρμῶν καὶ φυγεῖν
εἰς Λακεδαίμονα.
ΑΛΛΩΣ [ΠῚ
δύο εἰσὶν ᾿Αθήνηθεν ἐκκεχωρηκότες πρεσβῦται διὰ τὰς δίκας" πορεύονται δὲ πρὸς
τὸν Τηράι ἔποπα γενόμενον πευσόμενοι παρ᾽ αὐτοῦ ποία πόλις ἐστὶν εἰς κατοικισμὸν
βελτίστη, χρῶνται δὲ τῆς ὁδοῦ καθηγεμόσιν ὀρνώοις ὃ μὲν κορώνῃ ὃ δὲ κολοιῷ.
ὀνομάζονται δὲ ὃ μὲν "Πειθέταιρος" ὃ δὲ EveAwidys, ὃς καὶ πρότερος ἄρχεται.
§ omy) dy Ἀδένω
τὸ δρᾶμα τοῦτο τῶν ἄγαν δυνατῶς πεποιημένων.
ἐδιδάχθη ἐπὶ Χαβρίου ἄρχοντος διὰ Καλλιστράτου ἐν ἄστει, ὃς ἦν δεύτερος τοῖς
Ὅρρνισι, πρῶτος ᾿Αμευψίας Κ ωμασταῖς, τρίτος Φρύνιχος Μονοτρόπῳ. ἔστι δὲ λέ.
φοβερὰ δὲ τότε τοῖς ᾿Αθηναίοις τὰ πράγματα" τό τε γὰρ γαντικὸν ἀπώλετο
περὶ Suxediav, Λάμαχος οὐκ ἔτι ἦν, Nuxias ἐτεθνήκει, Δεκέλειαν ἦσαν τειχί-
σαντες Λακεδαιμόνιοι, "Ays ὁ Λακεδαιμονίων στρατηγὸς περιεκάθητο τὴν
᾿Αττικήν, ᾿Αλκιβιάδης τὰ Λακε ἴων ἐφρόνει καὶ ἐκκλησιάζων συνεβου-
λεύσατο τὰ χρηστὰ Λακεδαιμονίοις. ταῦτα αἱ ᾿Αθηναίων συμφοραί, διὰ ταῦτα
αἱ ᾿Αθηναίων φυγαί: καὶ ὅμως οὐκ ἀπείχοντο τοῦ κακοπραγμονεῖν καὶ
συκοφαντεῖν.
ΑΛΛΩΣ ἃ
τῆς τῶν ᾿Αθηναίων πολιτείας τὸ μέγιστον ἦν κλώς αὐτόχθοσι γενέσθαι, καὶ
αὕτη φιλοτιμία πρώτη τὸ μηδέπω μηδεμιᾶς πόλεως φανείσης αὐτὴν πρώτην
ἀναβλαστῆσαι. ἀλλὰ τῷ χρόνῳ ὑπὸ προεστώτων πονηρῶν καὶ πολιτῶν
δυσχερῶν ἀνετέτραπτο, καὶ διωρθοῦτο πάλιν. ἐπὶ οὖν τοῦ Δεκελεικοῦ πολέμου,
μετὰ τὸ. .. μεταπεμφθῆναι. .. καὶ φυγεῖν: articular infinitive. τὸν lacks
the authority of the MSS. μετὰ τὸ τὸν Beck.
ITI τῆς ὁδοῦ: τοῖς for τῆς, i.e. τοῖς καθηγεμόσιν, Musurus.
᾿Αθήναις : Qu. πέτραις, as rightly in the preceding argument? ἡ σκηνὴ Codk)
ἂν ᾿Αθήναις (aX ἐν πέτραις τισί) van Leeuwen.
Χαβρίου: i.e. Xaplov. Cf. CIA II 1260, p. 348, and 1649 Ὁ, and see Korte
in Ath. Mitth. ΧΧΙῚ 318. — ἔστι δὲ λε΄ : the statement that this phrase is not found
in V (Dindorf, Dibner, Blaydes, Hall and Geldart, van Leeuwen) requires cor-
rection. The enumeration has been emended: λη Petit, fort. ιε΄ Dindorf, fort.
λ΄ vel λα’ Bergk, els δὲ Λήναια (for ἔστι δὲ Xe’) Fritzsche.
συνεβουλεύσατο : R alone reads συνεβούλενε.
IV fs... πολιτείας : τοῖς τῶν ᾿Αθηνῶν πολίταις Vitelli. Cf. αὐτόχθοσι (αὐτό-
χθονας ΓΤ that follows; but the change is not necessary. —wpérnv: U. —
προεστώτων: προστατῶν Dobree. —érl: AU, anticipating Ktister’s correction
of the vulgate. — Δεκελεικοῦ : Brunck first corrected the vulgate Δικελεικοῦ,
U — δυσχερῶν] δολερῶν U — ἀνετέτραπτο)] ΓΞ dvarérparro ATUPal. ἀνα-
τρέπτατο R — ἐπὶ] ἐπὶ AU — οὖν] Γ΄ γοὖν TU — δεκελεικοῦ] δικελεικοῦ P —
ARGUMENTS OF THE AVES 5
ὄρνιθας. ὃ δὲ σκοπὸς τοῦ δράματος. διασυραι πάλιν τοὺς ἀθηναίους ws φιλο-
δίκους - ἡ δὲ σκηνὴ ἐν πέτραις καὶ ὀρνέοις. ἐγράφη δὲ μετὰ το ἀλκιβιάδην
ὑπὸ τῆς σαλαμινώς νεὼς μεταπεμφθῆναι. διὰ τὴν περικοπὴν τῶν ἑρμῶν καὶ
φυγεῖν εἰς λακεδαίμονα : — ἄλλως : — δύο εἰσιν ἀθήνηθεν ἐκκεχωρηκότες
πρεσβύται διὰ τὰς δίκας - πορεύονται δὲ πρὸς τὸν τηρέα. ἔποπα γενόμενον.
πευσόμενοι παρ᾽ αὐτοῦ. ποία πόλις ἐστὶν εἰς κατοικισμὸν βελτίστη. χρῶν-
ται δὲ τῆς ὁδοῦ καθηγεμόσιν ὀρνέοις. ὃ μὲν κορώνη. ὃ δὲ κολοιῶ. ὀνομά-
ζονται δὲ. ὃ μὲν πεισθέταιρος. ὁ δὲ εὐελπίδης- ὃς καὶ πρότερος ἄρχεται.
ἡ σκηνὴ ἐν ἀθῆναις. τὸ δράμα τοῦτο. τῶν ἄγαν δυνατῶς πεποιημένων Τ ἐδι-
δάχθη ἐπὶ χαβρίου ἄρχοντος εἰς ἄστυ. διὰ καλλιστράτον .. ὃς ἦν δεύτερος τοῖς
ὄρνισι. πρῶτος αμειψίας κωμασταῖς. τρίτος φρύνιχος μονοτρόπω. ἔστι δὲ
λέ. φοβερὰ δὲ τότε τοῖς αθηναιοις τὰ πράγματα. τό, τε γὰρ ναυτικὸν ἀπώ-
Acro περι σικελίαν. λάμαχος οὐκ ἔτι ἦν. vexias ἐτεθνήκει. δεκέλειαν ἦσαν
τειχίσαντες λακεδαιμόνιοι dys 6 λακεδαιμονίων στρατηγὸς - περιεκαθητο τὴν
αττικὴν: ἀλκιβιάδης τὰ λακεδαιμονίων ἐφρόνει. καὶ ἐκκλησιάζων συνεβον-
λεύσατο τὰ χρηστὰ λακεδαιμονίοις - ταῦτα αἱ ἀθηναίων συμφοραί. διὰ ταῦτα.
αἱ ἀθηναίων φυγαί. καὶ ὅμως οὐκ ἀπείχοντο τοῦ κακοπραγμονεῖν καὶ συκοφαν-
τεῖν: --- ἄλλως : — τῆς τῶν ἀθηναίων πολιτείας τὸ μέγιστον ἦν κλέος - αὐτό-
χθοσι γενέσθαι φιλοτιμία. πρώτη τὸ μηδέπω μὴδεμιᾶς πόλεως φανείσης.
αὐτὴν πρῶτον ἀναβλαστῆσαι. ἀλλὰ τῶι χρόνω ὗπο προεστώτων πονηρῶν. καὶ
πολιτῶν δυσχερῶν. ἀνετέτραπτο καὶ διωρθοῦτο πάλιν. ἐπεὶ οὖν τοῦ δεκελεικοῦ
III ἄλλως: -- δύο. .. συκοφαντεῖν] om. APal. I] in RM III in T
I in U— das... . πεποιημένων] om. E — ἄλλως] ὑυποθεσις ὀρνίθων ἄλλη R
ἄλλως (ἀλλη I?) ὑυποθεσις Τ' ὑπόθεσις ὀρνίθων ἀριστοφάνους γραμματικοῦ
(sic) ὕ --- πορεύονται δὲ] ot πορεύονται Νί --- τὸν] om. GI’ — παρ᾽ αὐτοῦ] ΓὉ
om. Uv παρατοῦ Ε --- πόλις ἐστὶν] ἐστιν πόλις αὶ πόλις Γ --- δὲ] Γ΄ δὲ καὶ
ΓΞ. τὴῇ τοῖς Ρ -- καθηγεμόσιν] ἡγεμόσιν M— δὲ. ὁ] δ᾽ ὁ — πεισθέταιρο:]
πεισθαίτερος RI'— és .. . ἄρχεται) after κολοιῶ Γ -- ἄρχεται) ἄρχεται τοῦ
λέγειν M — ἡ σκηνὴ ἐν ἀθῆναι4] U oom. Uv after πεποιημένων T — ἣ σκηνὴ]
ἡ μὲν σκηνὴ M — τὸ] τὸ δὲ ΓΜ — τοῦτο] om. M — τῶν ἄγαν] τῶν εὖ πάνυ καὶ
τῶν ἄγαν Τ' -- - ἐδιδάχθη. . . συκοφαντεῖν] om. U — ἐδιδάχθη] διδάχθη G
ἐδιδάχθη δὲ TM — χαβρίον] χαυρώυ GM — ἄρχοντος] I? om. ΒΓ --- εἰς...
καλλιστράτον] διὰ καλλιστράτου ἐν dora RI --- ὃς... μονοτρόπω] om. M —
τοῖς ὄρνισι] ταῖς ὄρνισιν Ἐ --- xopacrats] κωμαστὴς Γ΄ ---ἔστι. . . συκοφαν-
τεῖν] om. Γ᾽ --ἔστι δὲ A€] om. RE ἔστι Ae 6 --- φοβερὰ... συκοφαντεῖν]
om. M— τὴν αττικὴν] τῇ ἀττικῇ Ὁ --- ἐκκλησιάζων] εκλησιάζων R — συνεβονυ-
λεύσατο] συνεβουλενε R — αἰ] om. R
IV ἄλλως... ἔσωθεν ἡ σαλαμινία) om. M III in R Iin ATPal. I
in U— ἄλλως] om. RPal. ὑπόθεσις ὀρνίθων ἀριστοφάνους AT — αὐτόχθοσι] Τ'
αὐτό ς Γἢυ --- φιλοτιμία] Γ' καὶ atry φιλοτιμὰ RI?U lacuna before
φιλοτιμία Α --- τὸ] T? τὸ δὲ Γ' τῶ EP — αὐτην] αὐτὸν Α --- πρῶτον] πρώτην
6 ARISTOPHANES
πονηρῶν τινων τὰ πράγματα ἐγχειρισθέντων, ἐπισφαλὴς γέγονεν ἧ παρ᾽ αὐτοῖς
κατάστασις. καὶ ἐν μὲν ἄλλοις δράμασι διὰ τῆς κωμικῆς ἀδείας ὕλεγχεν "Apurro-
φάνης τοὺς κακῶς πολιτενομένους, ---- φανερῶς μὲν οὐδαμῶς, οὐ γὰρ ἐπὶ τούτου ἦν
"ἐξουσώλ", λεληθότως δὲ ὅσον ἀνῆκεν ἀπὸ κωμῳδίας προσκρούειν, ---- ἐν δὲ τοῖς
Ὄρνυσι καὶ μέγα τι διανενόηται: ὡς γὰρ ἀδιόρθωτον ἤδη νόσον τῆς πολιτείας
νοσούσης καὶ διεφθαρμένης ὑπὸ τῶν προεστώτων, ἄλλην τινὰ πολιτείαν αἰνίττεται
καὶ προεστῶτας ἑτέρους ὡσανεὶ τῶν ὄντων κακῶν καθεστώτων: οὐ μόνον δὲ
τοῦτο, ἀλλὰ καὶ τὸ σχῆμα ὅλον καὶ τὴν φύσιν, εἰ δέοι, συμβουλεύει μετατίθεσθαι
πρὸς τὸ ἠρεμαίως βιοῦν. καὶ ἡ μὲν ἀπότασις αὕτη. τὰ δὲ κατὰ θεῶν βλάσφημα
ἐπιτηδείως φκονόμηται' καινῶν γάρ φησι τὴν πόλιν προσδεῖσθαι θεῶν, ἀφροντι-
στούντων τῆς κατοικίας ᾿Αθηναίων τῶν ὄντων καὶ παντελῶς ἠλλοτριωκότων
ἑαυτοὺς τῆς χώρας. ἀλλ᾽ ὁ μὲν καθόλου "στόχος" τοιοῦτος, ἕκαστον δὲ τῶν
κατὰ μέρος οὐκ εἰκῇ ἀλλ᾽ ἄντικρυς ᾿Αθηναίων καὶ τῶν παρ᾽ αὐτοῖς ἐγχειριζο-
μένων τὰ κοινὰ ἐλέγχει τὴν φαύλην διάθεσιν, ἐπιθυμίαν ἐγκατασπείρων τοῖς
ἀκούουσιν ἀπαλλαγῆναι τῆς ἐνεστώσης μοχθηρᾶς πολιτείας. ὑποτίθεται γὰρ
περὶ τὸν ἀέρα πόλιν τῆς γῆς ἁπάσης ἀπαλλάσσων, ἀλλὰ καὶ βουλὰς καὶ συνό-
Sous ὀρνίθων ταῖς ᾿Αθηναίων δυσχεραίνων. ἀλλὰ καὶ ὅσα παίζει, ἐπίσκοπον ἣ
ψηφισματογράφον ἣ τοὺς λοιποὺς εἰσάγων, οὐχ ἁπλῶς, ἀλλὰ γυμνοῖ τὰς πάντων
which had persisted in the editions from the time οὗ the Princeps. — πονηρῶν
. « « ἐγχειρισθέντων : evil men were entrusted with the conduct of affairs. The
meaning of ἐγχειρέω bars the reading in R, πονηρῶν τινων πράγματα ἐγχειρηθέντων,
adopted by Rutherford. The reading in A, on the other hand, πονηρῶν τι-
vor πραγμάτων ἐγχειρηθέντων, while admissible, is inferior.—adrots: i.e. τοῖς
᾿Αθηναίοις. --- ἤλεγχεν : ἥλλεγχεν (Ὁ) Rutherford, following ΒΕ. --- ἐπὶ τούτου : ἔτι
τούτου van Leeuwen. --- ἐξουσία : van Leeuwen. This correction is confirmed
by the reading in AI’, οὐ γὰρ ἐπὶ τούτον (τούτῳ A) ἣν (omitting ἐκκλησία), where
ἣν = ἐξῆν. Dindorf reads παρρησία. The reading of the MSS., ἐκκλησία, which
Rutherford has retained, seems to be impossible, first because it commits the
writer to the statement that meetings of the Assembly were not held in Aris-
tophanes’s time, and secondly and chiefly because the parenthetic clause φανερῶς
. . προσκρούειν must be interpreted with due reference to the preceding clause
καὶ ἐν μὲν ἄλλοις δράμασι xré. If ἐκκλησία is read, the meaning must be: in his
other plays Aristophanes . . . censured the evil conduct of public men, — not
openly, for the Assembly did not meet in his time, etc. This is tantamount to
saying that comedies were brought out in the Ecclesia ! — ἐν δὲ rots "Ὄρνισι καὶ :
καὶ, also, marks the close connexion of this clause with the antithetic clause ἐν
μὲν ἄλλοις δράμασι xré. — προεστώτων, προεστῶτας : προστατῶν, προστάτας Dobree.
— τῶν ὄντων κακῶν καθεστώτων : as if its present leaders were (καθεστώτων) cor-
rupt. Brunck’s change to κακῶν ὄντων τῶν καθεστώτων ignores the difference,
here clearly marked, between προεστῶτες and καθεστῶτες. The reading in A
is noteworthy, ὡσανεὶ συγκεχυμένων τῶν καθεστώτων. --- ᾿Αθηναίων : ᾿Αθηνῶν
Brunck. --- ἀλλ᾽ ὁ μὲν : καὶ ὁ μὲν van Leeuwen, who suggests that ἀλλ᾽ may repre-
gent an original ἄλλως. ὁ μὲν οὖν Blaydes. —oréxos: Dobree (στίχος MSS.).
ARGUMENTS OF THE AVES 7
πολέμου πονηρῶν τινῶν τὰ πράγματα ἐγχειρισθέντων ἐπισφαλὴς γέγονεν 7
παρ αὐτοῖς κατάστασις. καὶ ἐν μὲν ἄλλοις δράμασι διὰ τῆς κωμικῆς ἀδείας
ἤλεγχεν ἀριστοφάνης τοὺς κακῶς πολιτευομένους. φανερῶς μὲν. οὐδαμῶς.
ov γὰρ ἐπὶ τούτου ἦν ἐκκλησία. λεληθότως δὲ ὅσον ἀνῆκεν ἀπο κωμωδίας
προσκρούειν. ἐν δὲ τοῖς ὄρνισι καὶ μέγά τι διανενόηται. ὡς γὰρ ἀδιόρθωτον
ἤδη νόσον τῆς πολιτείας νοσούσης. καὶ διεφθαρμένης tro τῶν προεστώτων.
ἄλλην τινὰ πολιτείαν αἰνίττεται. καὶ προεστῶτας ἑτέρονς.- ὡσανεὶ τῶν ὄντων
κακῶν καθεστώτων. οὐ μόνον δὲ τοῦτο. ἀλλὰ καὶ τὸ σχῆμα ὅλον. καὶ τὴν
φύσιν εἰ δέοι συμβουλεύει μετατίθεσθαι πρὸς τὸ ἠρεμαίως βιοῦν. καὶ ἡ μὲν
ἀπότασις. αὕτη. τὰ δὲ κατὰ θεῶν βλάσφημα. ἐπιτηδείως ὠικονόμηται. και-
γῶν γάρ φησι τὴν πόλιν προσδεῖσθαι θεῶν. ἀφροντιστούντων τῆς κατοικίας
ἀθηναίων καὶ παντελῶς ἠλλοτριωκότων ἑαυτοὺς τῆς χώρας. ἀλλ᾽ ὃ μὲν καθό-
λου στίχος. τοιοῦτος. ἕκαστος δὲ τῶν κατα μέρος οὐκ εἰκῇ. ἀλλ᾽ ἄντικρυς
ἀθηναίων καὶ τῶν παρ᾽ αὐτοῖς ἐγχειριζομένων τὰ κοινὰ ἐλέγχει τὴν φαύλην
διάθεσιν. ἐπιθυμίαν ἐγκατασπείρων τοῖς ἀκούουσιν. ἀπαλλαγῆναι τῆς ἐνε-
στώσης μοχθηρᾶς πολιτείας. ὑποτίθεται γὰρ περὶ τὸν ἀέρα πόλιν. τῆς γῆς
ἁπάσης ἀπαλλάσσων. ἀλλὰ καὶ βουλὰς καὶ συνόδους ὀρνίθων. ταῖς ἀθηναίων
δυσχεραίνων. ἀλλὰ καὶ ὅσα παίζει. ἐπίσκοπον ἣ ψηφισματογράφον-. ἣ τοὺς
λοιποὺς εἰσάγων. οὐχ ἁπλῶς. ἀλλὰ γυμνοῖ τὰς πάντων προαιρέσεις. ὡς
τινῶν τὰ πράγματα] τινῶν πράγματα ἢ τινῶν πραγμάτων ATU τῶν πρα-
γμάτων Pal. — ἐγχειρισθέντων] ἐγχειρηθέντων RA ἐγχειροσθέντων Pal. —
αὐτοῖς} I? αὐτῶν GRAT αὐτῆς U ἑαντοῖς P— μὲν ἄλλοις) ἄλλοις μὲν Pal.
-δράμασι] IT? πράγμασι Τ T—ris] om. Α --- κωμικῃ!}] ΓΣ κωμωδῶς I?
κωμωιδικης R --- ἤλεγχεν] ἤλλεγχεν R — κακῶς πολιτευομένου: πολιτευομένους
κακῶς Ἐ ---- τούτον] τούτω ΑΡΔ!. --- ἐκκλησία] om. AI ἐκλησώ ΤΆ - λεληθό-
τω] ἐκλεληθότως I λεληθότος U — διανενόηται} διανενότηται G διανόηται P
— ἥδη νόσον] νόσον ἤδη U — ἄλλην .. . καθεστώτων] om. R— αἰνίττεται) with
gloss αἰνιγματωδῶς δηλοῖ Γ — καὶ προεστώτας ἑτέρους] Γἕ om. AT --- τῶν ὄντων
κακῶν] ΓΞ; τῶν ὄντων τῶν ΓΡΑ]. συγκεχυμένων τῶν A — δέοι] δέ τοι R --- συμ-
βουλεύει] συμβουλεύοι Τ᾽-- -ἠρεμαίως] ἠρέμα 6 ἠρεμέως Τ'-- ἡ μὲν] ἡμῖν P— δὲ]
TY? om. ΑΓ᾽΄.-- βλάσφημα... θεῶν] om. Δ]. --- φησι} φασιν DP --- προσδεῖσθαι]
προδεῖσθαι RU —&@nvalev] τῶν (om. E) ἀθηναίων τῶν ὄντων ἘΡ ---ἤλλοτρι-
ὡκότων] ἠλλοτριωκώτων Τ᾿--- αντοὺ:] I? αὐτοὺς RI'Pal. αὑτοὺς Α --- ἕκαστος]
ἕκαστον R— ἐλέγχει] ἐλλέγχει ΒΕ ---- φαύλην] φαῦλον A — ἐνεστόσης μοχθηρᾶς]
πονηρᾶς ἐνεστώσης AT ἐφεστώσης μοχθηρᾶς Pal. — ὑποτίθεται περὶ] I? ὑπερ-
τίθεται ὑπὲρ AT — τὸν] τῶν Pal. — ἀπάσηξ)] om. αὶ πάσης E— ἀπαλ-
niseey) ἀπαλλάττων G— rats] Tras ΓΉ --- ἐπίσκοπον] I? ἐπισκοπών T
᾿ πὶ σκοπῶ A— ψηφισματογράφον ΓΞ ψημισματογραφῶν AT — πάντων] ἁπάντων
σκοπὸς Bergk, as in the second argument. —fxaorov: ἑκάστων Bothe. — ἀλλὰ
wal: as if od μόνον preceded. ἅμα καὶ Meineke. —oty ἁπλῶς: sc. παίζει. --
8 ARISTOPHANES
apoapéeras, ὡς αἰσχροκερδείας ἕνεκεν ypnuatiLovra: εἶθ᾽ ὕστερον καὶ τοὺς
θεοὺς εἰς ἀπρονοησίαν κωμῳδεῖ.
τὰ δὲ ὀνόματα τῶν γερόντων πεποίηται ὡς εἰ πεποιθοΐη ἕτερος τῷ ἑτέρῳ καὶ ἐλπί-
ζοι ἔσεσθαι ἐν βελτίοσι. τινὲς δέ φασι τὸν ποιητὴν τὰς ἐν ταῖς τραγῳδίαις τερατο-
Aoyias ἐν μὲν ἄλλοις διελέγχειν, ἐν δὲ τοῖς νῦν τὴν τῆς Γιγαντομαχῶς συμπλοκὴν
ξωλον ἀποφαίνων ὄρνισιν ἔδωκε διαφέρεσθαι πρὸς θεοὺς περὶ τῆς ἀρχῆς.
ἐπὶ Χαβρίου τὸ δρᾶμα καθῆκεν εἰς ἄστυ διὰ "Καλλιστράτου", εἰς δὲ Λήναια
τὸν ᾿Αμφιάραον ἐδίδαξε διὰ Φιλωνίδου. λάβοι δ᾽ ἂν τις τοὺς χρόνους ἐκ τῶν
πέρυσι γενομένων ἐπὶ ᾿Αριμνήστου τοῦ πρὸ Χαβρίον' ᾿Αθηναῖοι γὰρ πέμπουσι
τὴν Σαλαμινίαν ᾿Αλκιβιάδην μεταστελλόμενοι ἐπὶ κρίσει τῆς τῶν μυστηρίων
ἐκμιμήσεως, ὁ δὲ ἄχρι μὲν Θουρίου εἵπετο τοῖς μεθήκουσιν ἐκεῖθεν δὲ δρασμὸν
ποιησάμενος εἰς Πελοπόννησον ἐπεραιώθη. τῆς δὲ μετακλήσεως μέμνηται καὶ
᾿Αριστοφάνης ἀποκρύπτων μὲν τὸ ὄνομα τὸ δὲ πρᾶγμα δηλῶν ἐν οἷς γέ φησι"
“μηδαμῶς
ἡμῖν παρὰ "τὴν θάλατταν, ἵν᾽ ἀνακύψεται
"xAntnp ἄγουσ᾽" ἕωθεν ἡ Σαλαμινώ."
TA ΤΟΥ ΔΡΑΜΑΤῸΣ ΠΡΟΣΩΠΑ
γΠειθέταιρος"- “Exroy, ὁ καὶ Τηρεύς: πατραλοίας. ψηφισματογράφος- ποιητής"
EveAridys: ἄγγελος: ἱερεύς. ἐπίσκοπος" Κινησίας διθυραμβοποιός"
Προμηθεύς: γεωμέτρηκ᾽ χορὸς ὀρνίθων- Ἦρις τροχίλος οἰκέτης"
Τριβαλλός: Ἡρακλῆς: Ποσειδῶν. '
τοὺς θεοὺς : τὸ θεῖον RAI, τὸ θεῶν van Leeuwen. τς
ὡς εἰ πεποιθοίη. . . βελτίοσι: as if one (Euelpides) isle the other and
hoped matters would inéndd. Both names are interpreted from the point of
view of Euelpides. To say that Euelpides ‘relies on’ (πέποιθα) Peithetaerus
is ἃ mode of expressing the converse fact that Peithetaerus ‘wins over’
(πείθειν) his comrade Euelpides. Peithetaerus initiates the action of the play,
and the poet named him thus ws πείθων τὸν ἑταῖρον (Dobree). (Cf. the note on
Schol. 1.) Euelpides himself belongs to the class of the hopeful, and him the
poet dubs ‘Hopefulson.’ The ordinary interpretation of the passage refers
ἕτερος to Peithetaerus. Thus Meineke, who would read ws el πεποιθοίη ὁ ἕτερος
τῷ ἑταίρῳ καὶ ὃς ἐλπίζοι κτὲ. But this misinterpretsthename. Rutherford, adopt-
ing this view, thinks the passage has suffered in transmission and would read
ws εἰ πεκοιθοίη (Πεισθγ)έταιρος τῷ ἑταίρῳ καὶ (Evedwldns) ἐλπίζοι xré. —dv μὲν
ἄλλοις : the reading is uncertain. ἀεὶ μὲν (AI) would express the same idea
(is always refuting), but less precisely. — διελέγχειν : διελλόέγχειν (?) Rutherford,
following R.
Χαβρίου: i.e. Xapiov here and in the third line below. — Καλλιστράτου:
Ktister. —dxpiphorens : ἐκμνήσεως Beck. — ἐν οἷς γέ φησι: 1465 ff. The verses are
quoted as they are read in the text of V.
It is noteworthy that the list of Dramatis Personae in E is identical with
the list in V and follows its order.
ΠΑΒΟΌΜΕΝΤΩ OF THE AVES 9
αἰσχροκερδίας ἕνεκεν χρηματίζονται. εἶθ᾽ ὕστερον καὶ τοὺς θεοὺς. eis ἀπο-
vonoiay κωμωδεῖ. τὰ δὲ ὀνόματα τῶν γερόντων πεποίηται. ὡς εἰ πεποιθοίη
ἕτερος τῶ ἑτέρω- καὶ ἐλπίζοι ἔσεσθαι ἐν βελτίοσιν. τινὲς δέ φασι τὸν ποιη-
τὴν τὰς ἐν ταῖς τραγωδίαις τερατολογίας διελέγχειν. ἐν δὲ τοῖς νῦν- τὴν τῆς
γιγαντομαχίάς συμπλοκὴν ἕωλον ἀποφαίνων- ὄρνισιν ἔδωκεν διαφέρεσθαι
πρὸς θεοὺς παρὰ τῆς ἀρχῆς : --- ἐπὶ χαβρίον τὸ δρᾶμα καθῆκεν εἰς ἄστυ.
διὰ καλλίον. εἰς δε λήναια τὸν ἀμφιάραον ἐδίδαξε. διὰ φιλωνίδου. λάβοι δ᾽
ἄν τις τοὺς χρόνους. ἐκ τῶν πέρυσιν γενομένων. ἐπὶ ἀριμνήστον τοῦ πρὸ
χαβρίον. ἀθηναῖοι γὰρ πέμπουσιν τὴν σαλαμινίαν ἀλκιβιάδην [Fol. 967
μεταστελλόμενοι. ἐπι κρίσει τῆς τῶν μυστηρίων ἐκμιμήσεως. ὁ δὲ ἄχρι μεν
θουρίον, εἵπετο τοῖς μεθήκουσιν ἐκεῖθεν δὲ δρασμὸν ποιησάμενος. εἰς πελο-
πόννησον ἐπεραιώθη. τῆς δὲ μετακλήσεως. μέμνηται καὶ ἀριστοφάνης.
ἀποκρύπτων μὲν τὸ ὄνομα. τὸ δὲ πρᾶγμα δηλῶν. ἐν οἷς γε φησι μὴδαμῶς
ἡμῖν παρὰ θάλασσαν ἵνα ἀνακύψεται κλητῇρα ἄγουσα ἔσωθεν ἡ σαλαμινία: --
τὰ τοῦ δράματος πρόσωπα: --
πεισθέταιρος. ἔποψ. ὁ καὶ τηρεύς. πατραλοίας : ψηφισματογράφος ποιητής :
εὐελπίδης: ἄγγελος: ἱερεύς ἐπίσκοπος κινησίας διθυραμβοποιός
προμηθεύς yewpuerpys- ἄχορος ὀρνίθων. ἴρις τροχίλος οἰκέτης : —
τριβαλλός ἡρακλῆς ποσειδῶν: --
Ρ-- αισχροκερδίας] αἰσχροκερδειας RATEUPal.P —tvexev] T? ἕνεκα Γ ---χρημα-
τίζονται] χρηματίζοντας AEPal.P— εἴθ εἴθ ὥσται ὡς εἰ πεποιθοιη ἕτερος τῶι ἑτέ-
ρωι (lacuna) εἴθ᾽ Β ---- τοὺς Geovs] τὸ θεῖον RAT ro θεὶς Pal. θεοὺς τῶν ἀθηναίων
ῦ---- ἀπονοησίαν] ἀπρονοησάν ἈΓ 1] ἀπονησών ΑΓ-.--- τῶν] τὰ τῶν R — πεποι-
θοίη] πεισθείη Pal. — ἐλπίζοι] ἐλπίζει U— ἐν] om. Δ]. --- βελτίοσιν] βελτίωσιν
U --- τὸν ποιητην] ΓΞ τῶν ποιητῶν ΑΤῬΔΙ. --- rds] ΓΞ τὰ AT —reparodoylas] I? |
τερατολογούμενα AT’ — διελέγχειν] εἰ μεν διελλέγχειν R ἀεὶ μὲν διελέγχειν AT
ἐν μὲν ἄλλοις διελέγχειν Pal. — rots] τῆς U— τὴν] T? om. RFU — γιγαντομα-
χίας] γιγομανχίας Pal.— ἔδωκεν] ἔδοκε P— θεοὺς παρὰ] θεοὺς περὶ GREUPal.P
τοὺς θεοὺς περὶ ΑΤ΄ --- ἐπὶ xaBplov . . . ἡ σαλαμινία] om. ATMUPal. — ἀλκι-
βιάδην] τὸν αλκιβιάδην R --- πελοπόννησον] πελοπόνησον ΑΒΕ --- ἐπεραιώθη]
ἐπερεώθη P— οἷς γε] οἷς γὰρ 6 --- ἡμῖν παρὰ θάλασσαν] παραθάλασσαν ἡμῖν R
-- θάλασσαν] θάλασαν ( --- ἀνακύψεται] ἀνακύψηται VvG — ἔσωθεν] ἔωθεν R
List of Dramatis Personae] om. δὶ]. ---- πεισθέταιροξ] πεισθαίτερος ΑΤ ---
ὁ καὶ enpets] om. RATMUP— πατραλοίας om. ΒΑΓΜ — ψηφισματογράφος]
ψηφισματοπόλος U — εὐελπίδης] εὔελπις AP— ἄγγελος] ἄγελος Ὁ — ἱερεύξ] om.
RAI'M — éwloxowos] om. ΒΑΓ --- κινησίας διθυραμβοποιός)] om. RATM
xno. διθυραμβοποιός U — τροχίλος οἰκέτης] θεράπων eroros RATMP θερά-
πων ἔποπος TpoxiAos ὀνομαζόμενος Τ) --- τριβαλλόξ] τριβαλός UP— add. ἀηδών,
κῆρυξ, χρησμολόγος, ἕτερος ἄγγελος, ἕτερος κῆρυξ, πένης - συκοφάντης, οἰκέτης
πεισθεταίρου U ἕτερος θεράπων τροχίλος, κήρυξ, χρησμολόγος, ἕτερος κήρυξ,
πένης συκοφάντης, οἰκέτης πεισθέταιρος, ἕτερος ἄγγελος P
TEXT AND NOTES
1 ὀρθὴν κελεύειε: τοῦτο λέγει ὁ τὸν κολοιὸν φέρων ὡς ἐν ἀπόπτῳ δέν-
δρου τινὸς ὄντος καὶ τοῦ κολοιοῦ σημαίνοντος κατ᾽ ἐκεῖνο πορεύεσθαι. πεποίηταε
δὲ τὰ ὀνόματα τῶν πρεσβυτέρων, τὸ μὲν παρὰ τὸ "πείθειν τὸν ἑταῖρον", τὸ δὲ
παρὰ τὸ εὖ ἔχειν τὴν ἐλπίδα.
2 Se δ᾽ αὖ κράζει πάλιν: τοῦτο ὁ τὴν κορώνην φέρων ὡς εἰς τοὐναντίον
τῷ κολοιῷ παρακελευομένης" τὸ γὰρ πάλιν ἀντὶ τοῦ εἰς τοὐπίσω. καὶ ἐν
ἄλλοις.
κράζει πάλιν: κράζει ‘eis τοὐπίσω ἄπελθε.
8 πλανύττομεν: πλανώμεθα" κωμικῶς δὲ παρῇκται.
4 ἄλλως: μάτην.
προφορουμένω : δεῦρο κἀκεῖσε πορευόμενοι εἰς τἀναντία, προφοῤεῖσθαι γὰρ
λέγεται τὸ παραφέρειν τὸν στήμονα τοῖς διαζομένοις.
1 ὀρϑὴν κελεύεις : the lemma is intentionally incomplete. See Introduc-
tion, p. 108, and cf. 10, 12, 22, etc. —év ἀπόπτῳ : in sight, in prospectu. Cf.
ὁστιώμενος ἐν ἀπόπτῳ Jos. A. I. xiiil4 2. ἐν ἀπόπτῳ τοῖς πολεμίοις id. B. I. v 91.
This meaning of drorros is certified as early as Arist. Pol. ii 9 7. The tra-
ditional interpretation of ἐν ἀπόπτῳ τινὶ, somewhere out of sight, assumes
that the annotator thought the tree in question was not seen by the spec-
tators, although visible to Euelpides. Rutherford goes a step farther, and
assuming that it was seen only by the crow conjectures that the annotator read
ἥ τι δένδρον in his text of the play.—rd piv: the alternative reading (inferior)
would be, not τῷ μὲν... τῷ δὲ (RM), but τοῦ μὲν... rod δὲ. ---- πείθειν τὸν érat-
pov: i.e. πειθτεταιῥ, πειθτεταιρ being mistaken for πείθεσθαι. (Mehler proposes
πείθεσθαι τῷ ἑταίρῳ, but the meaning is wrong, Blaydes simply πείθειν) This
gives the form Πειθέταιρος, with meaning that befits the character, and the com-
ment accounts for both parts of the compound.
2 Suid. κρώζει. ---- ἥδε δ᾽ αὖ κρόζει πάλιν : διαρραγείης, which is addressed to
the crow, is not included in the lemma in any MS. ; but πάλιν (RI'M) seems
to be a necessary part of it, since rd γὰρ πάλιν follows. — τοῦτο : Rutherford’s
τοῦτο λέγει is supported by M, but cf. 34, 45, etc. — R alone has καὶ ἐν ἄλλοις.
“εἰς τοὐπίσω ἄπελθε" : ‘Back with you!’ The annotator conceives πάλιν
in the text of the play as hortatory.
3 Suid. πλανύττομεν. --- κωμικῶς δὲ παρῆκται : a@ comic derivation. For
παρῆκται, Cf. Schol. 938 and Schol. Thesm. 231; E. M. 61 26, 144 3, etc.
4 Suid. προφορουμένω. Phot. προφορούμενοι. Hesych. προφορεῖσθαι" τὸ rats
διαζομέναις τὸν στήμονα παραδιδόναι. Phryn. (Bek. A. G. 607) προφορεῖσθαι" rd
προφέρειν (Qu. παραφέρειν ἢ] τὸν στήμονα διαζομένοι. The phrase παραφέρειν τὸν
στήμονα τοῖς διαζομένοις signifies carry the thread designed for the warp (cf. Ar.
Lys. 519) to those who are setting up the loom (τοῖς διαζομένοι). Note παραδιδόναι
10
TRANSCRIPT AND COLLATION
| Cod. Ven. Fol. 95”. Vv. 1-18.
1 ext. S ὀρθὴν] ὄρθην κελεύεις: — τοῦτο λέγει ὁ τὸν κολοιὸν φέρων ὡς
ἐν απόπτω τινὶ δένδρου ὄντος. καὶ τοῦ κολοιοῦ σημαίνοντος - κατ᾽ ἐκεῖνο
πορεύεσθαι. πεποίηται δὲ τὰ ονοματα τῶν πρεσβυτέρων. τὸ μὲν παρα τὸ
πείθεσθαι. τὸ δε παρα τὸ εὖ ἔχειν τὴν ἐλπίδα : —
2 ext. S ἦδε] ἦδε ὃ αὖ κράζει: -- τοῦτο ὁ τὴν κορώνην φέρων ὡς εἰς του-
vavTiw τῶ κολοιῶ παρακελευόμενος. To yap πάλιν ἀντι του ds τουπίσω: --
2 intm. int. p. v.] κράζει εἰς τονπίσω απελθε: —
3 intm. int. p. v.] πλανῶμεθα αττικῶς δὲ παρῆκται
4 R53” ἄλλως) μάτην-
4 inf. S προφορουμένω] προφορουμένω: — δεῦρο κακεῖσε πορευόμενοι
εἰς ταναντία. προφορεῖσθαι γὰρ λεγεται τὸ παραφέρειν τὸν στήμονα τοῖς
διαζομένοις : —
1 8 ὀρθὴν TM J] τοῦτο... φέρων] τοῦτο φησὶν εὐελπίδης ὃ τῷ κολοιῷ
ἑπόμενος M ---- δένδρου) I? δένδρω I δένδρου τινὸς R τοῦ δένδρον M —
δὲ] om. R — πρεσβυτέρων) πρεσβντῶν M — τὸ μὲν] τῶ μὲν RM — παρα τὸ] ἀπὸ
τοῦ M— τὸ πείθεσθαι] ΓΞ τὸ om. Γ --- τὸ δε] τῶ δὲ RM — παρα τὸ] ἀπὸ τοῦ
M — τὴν ἐλπίδα] IT? τῆς ἐλπίδος Γν τῶν ελπιδων R
2 8. δ᾽ atl 8. πάλιν M [ ἧδε... κράζει] κρώζει πάλιν R δ᾽ αὖ κρώζει
πάλιν Τ' 1] τοῦτο] τοῦτο πάλιν φησὶν M — ὁ] om. TI --- τουναντίω] τοὐναν-
τίν ΑΒΓΕΜΡ — παρακελενόμενοε] I? παρακελευομένης Γ΄ παρακελενομέ.
νης πορεύεσθαι Β --- το... τονπίσω] πάλιν γὰρ τὸ εἰς τοὐπίσω Σ — τονπίσω]
Tovrigw: καὶ ἐν άλλοις RK
2 Om. α--- κρώζει πάλιν) PE [ T*M*P* 1) κράζει... . τονπίσω] om.
Μ — κράζει] om. ΓΣ τουτέστι κρώζει Tl κρώζει E κρώζει yap P
3 Om. G—S 5 πλανύττομεν T — πλανύττομεν) EM [ wAavirrope TP J
πλανώμεθα] πανώμεθα Τ᾿ — αττικῶς δὲ παρῆκται] om. M κωμικῶς de ἐκτέταται
R κωμικῶς παρῆκται ἋΣ
4 Om. VGFEMP— ἄλλως) I? J
4 S προφορουμένω ΓΜ [{προφορουμένω] προφορουμένωι R J] εἰς ταναντία]
om. R— τὸν] MSS. including R τὴν P
in Hesych. ‘Those who performed this service passed forward and back. Not-
withstanding Poll. vii 82, προφορεῖσθαι is not the exact equivalent of διάζομαι.
See Bltimner, Tech. u. Term. I 125. Phrynichus, in view of the united testi-
mony of the MSS. and of the other lexicographers, must be emended ; van
Dam’s conjecture διαζομένους implies misunderstanding of the meaning.
11
12 ARISTOPHANES
6 πλεῖν ἣ χίλια: ᾿Αττικὴ ἡ κρᾶσις τοῦ πλεῖν" πλέον, πλεῖν.
8 ἀποσποδῆσαι: ἀφανίσαι, ἀπὸ τῆς σποδοῦ" αὕτη γὰρ ἀφανίζει τὴν
προὔπάρξασαν ὕλην τῶν ξύλων: ἢ ἀποκροῦσαι, τυπτόμενον ἐκβαλεῖν.
10 ἐντευθενὶὶ τὴν πατρίδα: ἐρωτηματικῶς: «δύναιο δ᾽ ἂν ἐντεῦθεν τὴν
πατρίδα ἰδεῖν; ᾿ τουτέστι τὰς ᾿Αθήνας. ὡς πολὺ δὲ ἀφεστηκότων ταῦτά φησιν.
11 ᾿Εξηκιστίδης: τοῦτον ὡς ξένον διαβάλλουσι καὶ πλάνον τὰς ὁδοὺς
γινώσκειν" οἱ γὰρ ξένοι μᾶλλον ἴσασι τὰς ὁδούς. “ἐξαπορησάντων οὖν τῆς ὁδοῦ
καὶ ἀποπλανηθέντων εἶπεν ’ οὐδ᾽ ἂν ᾿ξηκεστίδης εὕροι τὴν εὐθεῖαν ὁδόν." τού-
του δ᾽ ἂν εἴη μεμνημένος καὶ ἐν τοῖς ἔπειτα διὰ τούτων"
«εἰ δὲ δοῦλός ἐστι καὶ Κὰρ ὥσπερ ᾿Ἐξηκεστίδης."
ἔστι δὲ "κἀν ἑτέροις"
“ἔχων λύραν,
ἔργον Εὐδόξου, τιταίνει ψίθυρον εὐήθη νόμον."
μέμνηται δὲ αὐτοῦ καὶ Πολέμων ἐν τῷ δευτέρῳ περὶ τῆς ᾿Αθήνησιν "Eparo-
σθένους ἐπιδημίας, λέγων: “6 δὲ ᾿Εξηκεστίδης κιθαρῳδὸς Πυθιονίκης " νικᾷ
δὲ καὶ τὸν τῶν "Καρνείων" ἀγῶνα τὸν ἐν Λακεδαίμονι καὶ Παναθήναια ds.”
ἄλλως: ὁ ᾿'Εξηκεστίδης εἰς "“ξενώνν" κωμῳδεῖται " καὶ Φρύνιχος Μονοτρόπῳ"
“A μεγάλους πιθήκους "οἶδ᾽ " ἑτέρους τινὰς λέγειν,
Avxéay, Τελάν, Πείσανδρον, ᾿Εξηκεστίδην.
6 The ancient grammarians also uniformly testify that πλεῖν is a contract
form of πλέον, which is unsound doctrine. In Portus the scholium for the first
time reads: ᾿Αττικὴ ἡ κρᾶσις τοῦ πλέον πλεῖν. ἢ ἐκ τοῦ πλεῖον κατὰ συγκοπὴν
εἴρηται. Ktister rejected the addition.
8 Suid. ἀποσποδῆσαι. --- ἀποκροῦσαι : the following ἀφανίσαι (MSS., om. I’)
is an intrusion from the first part of the note.
11 Suid. ’Efnxerridns. Apost. vii 55. Cf. App. Prov. ii 70; Greg. Cyp.
M. iv 77. Suid. has important additions. ‘‘Sine dubio olim in Scholiis etiam
ea legebantur quae ὁ Suida apposui’’ von Leutsch, who would incorporate
Suidas’s note entire. This is an extreme view, since Suidas has many similar
additions in proverbial form that are not in the scholia. Cf. Suid. ἡττήθης,
λιμὸς Μηλιαῖος, χαραδριός, etc. But his note undoubtedly contains a part of
the old scholium which is not found in the MSS. This he has recast in pro-
verbial form, after his manner (note εἶπον). --- τὰς ὁδοὺς γινόσκειν : for the con-
struction, cf. διεβλήθη: μισοβασιλεὺς εἶναι Plut. Mor. 147 a, but the phrase is ques-
tionable (om. RZApost.). Qu. γινώσκοντα ? — τούτον: ΓΜ, anticipating Bothe’s
conjecture. — διὰ τούτων : 764. --- κἀν ἑτέροις : M. IT 1189; K. 1 δδ60. --- ἔστι δὲ
κἀν ἑτέροιῃ (καὶ ἐν ἑτέροις Bergk): ἔστι δὲ καὶ ἕτερος (lacuna) Dobree. For the
lacuna, cf. Schol. Leid. in Av. 1701 (infra). ἔτι δὲ καὶ ἐν ἑτέροις ᾿Βξηκεστίδην
Bergk, comparing Schol. Eq. 129: ds καὶ ἐν érépois. Also ἔτι δὲ καὶ ἑτέρως
Bothe. With κἀν ἑτέροις cf. Schol. Pac. 1081: καὶ ἐν ἄλλοις, where the reference,
as here, is to Aristophanes. ἔστι δὲ καὶ ἕτερος, sc. στίχος or τόπος, Wright. —
ἔχων... . . νόμον : ἔργον Ἐὐδόξου λύραν | ἔχων τιταίνει ψίθυρον εὐήθη νόμον, ΟΥ
SCHOLIA ON THE AVES 13
6 intm. int. p. v.] αττικῇ ἦ κράσις τον πλεῖν πλεον πλεῖν : —
8 inf.) ἀποσποδῆσαι: — ἀφανίσαι ἀπο τῆς σποδοῦ. αὕτη γὰρ ἀφανίζει
τὴν προὑπάρξασαν ὕλην τῶν ξύλων. ἣ ἀποκροῦσαι ἀφανίσαι. τυπτόμενον
ἐκ ἣν : -
10 inf. S ἐντευθενὶ] ἐντενθενὶ τὴν πατριδα: -- ἐρωτηματικῶς. δύναιο δ᾽
ἂν ἐντεῦθεν τὴν πατρίδα ἱδεῖν τουτέστι τὰς ἀθήνας. ὡς πολὺ δε ἀφεστηκότων
ταῦτα φησὶ: --
11 inf.] ἐξηκεστιδης: -- τοῦτον ὡς ξένον διαβάλλουσι καὶ πλάνον. τὰς
ὁδοὺς γινώσκειν- of γὰρ ξένοι μᾶλλον ἴσασι τὰς ὁδούς. τοῦτο δὲ ἀν εἴη
μεμνημένος καὶ ἐν τοῖς ἔπειτα διὰ τούτων. εἰ δὲ δοῦλός ἐστιν καὶ κὰρ- ὦσπερ
ἐξηκεστίδης - ἔστιν δὲ καὶ ἕτερος ἔχων λύραν- ἔργον εὐδόξον τιταίνει ψίθυρον-
εὐήθη νόμον. μέμνηται δὲ αὐτοῦ καὶ πολέμων : ἐν τῶ δευτέρω. περὶ τῆς ἀθή-
νῆσιν ἐρατοσθένους ἀποδημίας λέγων. ὃ δὲ ἐξηκεστίδης κιθαρωδὸς πυθιονί-
κης- νικᾶ δὲ καὶ τὸν τῶν ἱκαρίων ἀγῶνα τὸν ἐν λακεδαίμονι. καὶ παναθήναι °° -
δίς : --- ἄλλως : -- ὁ ἐξηκεστίδης εἰς ξένον κωμωδεῖται- καὶ φρύνιχος μονο-
τρόπω μεγάλους πιθήκους. οἱ δὲ ἑτέρους τινὰς λέγειν. λυκέαν. τελέαν-
6 Om. G—S om. text Γ --- περιελθεῖν) ΓΈ πλεῖν) ΕΜ [{πλεῖν ἣ χίλια
ΓΡ J] αττικῆ... πλεὸον πλεῖν] πλέον πλεῖν Ro ἀττικόν Μ --- κράσιε] IT? φράσις
Γ ---τον.... πλεῖν] πλέον πλεῖν ἀττικ.. ΤῬΈ τοῦ πλῶν πλεῖν EP
8 8 ἀποσποδῆσαι TM 1) ἀφανίσαι] αντι τον ἀφανίσαι R — προὐπάρξασαν]
προυπάρχουσαν Μ---τῶν ξύλων] I? τοῦ ξύλου ΓΜ ---ἢ ... ἐκβαλεῖν] om.
RM — ἀφανίσαι. τυπτόμενον] τυπτόμενον Γ' ἀφανίσαι καὶ τυπτόμενον >
10 8 ἐξεύροις RR S ἐντευθενὶ Γ' Som. text Μ [ lvrevéevi τὴν πατριδα]
om. R ἐντευθενὶ Γ' J ἐρωτηματικῶς} ἐρωτηματικόν M — δύναιο... ἐντεῦθεν]
ἐντεῦθεν δύναιο δ᾽ ἂν R — δύναιο... φησὶ] δύναιο ἄν φησιν" ἐντεῦθεν τὰς ἀθή-
vas στραφεὶς εὑρεῖν Μ --- τὴν πατρίδα ἰδεῖν] I? ἰδεῖν τὴν πατρίδα T— τουτέστι]
Tl? om. ΒΓ ἢ ΓῚν — ἀφεστηκότων] ἐφεστηκότων Ρ
11 S of Μ [ ἐξηκεστιδης] ἐξηκετίδης R J] τοῦτον ὡς} ἐπὶ τῶν ἀμηχά-
γων. τοῦτον γὰρ ὡς Σ --- τὰς... γινάσκειν] om. ἘΣ --- οἱ γὰρ] οἱ δὲ Σ ---
τοῦτο... νόθος] om. αὶ ἐξαπορήσαντες οὖν τῆς ὁδοῦ καὶ ἀποπλανηθέντες εἷ-
mov’ οὐδ᾽ ἂν ᾿Εξηκεστίδης εὕροι τὴν εὐθείαν ὁδόν. εἴρηται οὖν ἐπὶ τῶν ὁδοῦ
ἀποπλανηθέντων Σ --- τοῦτο] I? τούτου ΓΜ. --- δὲ ἀν] δ᾽ ἂν GMP — κὰρ]
καρίων Τὸ γὰρ P— ὅσπερ] ὡς M — ἔστιν δὲ... νόθος] om. M — ἀθή-
νησιν] ἐν ἀθήνησιν G — ἀποδημίας] ἐπιδημίας TEP— πυθιονίκη:] πιθιονίκης P
— ἱκαρίων] ixapiwy G καρίων ΓῈΡ --- παναθήναι .. ἡ παναθήναις Vv πανα-
θήναια ΤῈΡ --- εἰς ξένον] ὡς ξένος Ρ --- λέγειν... τελέαν] Γ' λέγουσι Avxiav
᾿Ἑξηκεστίδης | ὃς —“Y —— ἔργον κτὲ. Blaydes. —nralva: λιγαίνει Blaydes. —
Kapvelov: Valckenaer. |
εἰς ξενίαν : ὡς ξένος has the support only of P (els ξένον MSS.). — Φρύνιχος
Moverpéwe: M. II 588; K. I 816. --- οἶδ᾽ : Dobree. — ofS". . . λέγειν : οἶδά
τιρας ἑτέρους λέγειν Bothe. —nrivdg λέγειν : Β rivas; λέγε van Leeuwen. —
14 ARISTOPHANES
B ἀνωμάλους εἶπας πιθήκους — --
ὁ μέν γε δεινός, 6 δὲ κόλαξ, ὁ δὲ {ξένος,
ὁ δὲ) νόθος."
12 σὺ μὲν ὦ τᾶν: παίζων φησί: τοντέστι ‘ τὴν εἰς τὸ οἴμοι ὁδὸν βάδιζε."
18 οὐκ τῶν ὀρνέων: ἀντὶ τοῦ ‘ τῶν "ὀρνεοπωλίων".᾽ Δίδυμος δὲ δεινὰ φάσκειν
αὐτοὺς πεπονθέναι “ἐκ τῶν ὀρνέων᾽- ἐπεὶ ᾿Ορνεαὶ τῆς Λακωνικῆς εἰσι, πρὸ δὲ
ἐτῶν "τεττάρων" κακῶς περὶ Μαντίνειαν ἀπήλλαξαν ὡς καὶ τοὺς στρατηγοὺς
ἀποβαλεῖν Λάχητα καὶ Νικόστρατον, καθὰ καὶ ᾿Ανδροτίων φησίν.
ἄλλως : ὅτι οὕτως ἔλεγον καὶ ἐπὶ τῶν τόπων ἀντὶ τοῦ ‘Tay ὀρνεοπωλίων;᾽
ὡς τὸ ‘ χυτρῶν᾽ ἀντὶ τοῦ ’ χυτροπωλίων.: ἡ δὲ ἀναφορὰ πρὸς τὸ Ὁμηρικόν"
“Snas τόν ye σύεσσι παρήμενον᾽"᾽"
τουτέστι συφεοῖς. ἑξῆς οὖν ἐπάγει"
πὰρ Κόρακος πέτρῃ."
14 ὁ πινακοπώλης: ὁ ὀρνεοπώλης. ὅτι τὰ λιπαρὰ τῶν ὀρνέων ἐπὶ πινάκων
τιθέντες ἐπώλουν ἢ πίναξ εἶδος dpvéov. τούτου δὲ καὶ ἐν τοῖς ἑξῆς μέμνηται"
“ ἣν ἀποκτείνῃ τις ὑμῶν "Φιλοκράτη" τὸν Στρούθιον᾽"-
“ai δὲ νέμονται
ὃς ὄρνεα πωλεῖ.
15 ff. ὃς τάδ᾽ ἔφασκε νῴν: οἱ μέν φασιν αὐτὸν διασύρειν τὸν Αἰσώπειον
λόγον καὶ δέον εἰπεῖν “τῶν ἀνθρώπων᾽ "λέγειν" “ἐκ τῶν ὀρνέων. οἱ δὲ οὕτως "
ἀνωμάλονε:: ἀνομάλους (P) prevailed in the printed books until corrected by
Dobree, and afterwards. ἀλλ᾽ ἀνομάλους Meineke. σὺ δ᾽ ἀνομάλους Bothe. —
πιθήκους : σὺ πιθήκους Bothe.— —~—: νὴ Ala Meineke. B πῶς; A ὅπως;
Bergk. Α τί δ᾽ ; Β ὁτιὴ or ἀπιθάνους Bothe. εἰσὶ γὰρ Blaydes. καὶ κακούς van
Leeuwen. --- δεινός : δειλός (referring to Peisander) Dobree, but our complete
lack of knowledge about Lyceas, as well as the state of the text, renders uncon-
vincing any change that is made simply to secure fitness of epithet, especially
when this neccssitates irregularity in the order of application of epithet to
person. — 6 δὲ ξένος... νόθος: Dobree. ὁ δ᾽ αὖ νόθος, | ξένος δ᾽ ὁ τέταρτος, or ἔσθ᾽,
ὁ δὲ νόθος, | ξένος δ᾽ ὁ τέταρτος Meineke. ὁ δέ γε νόθος, or (4) ὁ μέν γε δειλός ἐσθ᾽,
ὁ δὲ κόλαξ, ὁ δὲ νόθος Blaydes. — Bergk distributes the parts: A μεγάλους... Β
οἶδ᾽. . .Α ἀνωμάλους... Β πῶς; A ὅπωε. ... --- δὴ Leeuwen rewrites the note,
with many omissions and transpositions, assuming that in ἔστι δὲ καὶ ἕτερος
(MSS.) there is reference to another Execestides.
138 ὀρνεοπωλίων: cf. Hesych. ὄρνεα. ἐκ requires a word signifying the place,
not the person. Cf. the scholium under ἄλλως below. — " ἐκ τῶν ὀρνέων" - Didy-
mus thought the actor pronounced ὀρνέων so as to suggest ‘Opredr. The follow-
ing explanation also is due to Didymus. — Δακωνικῆς : ᾿Αργείας in Schol. 899. —
werrdpev: Dobree suggested 8’ for β΄. τριῶν Bothe.
χντροπωλίων : cf. Poll. vii 162.— τὸ Ὁμηρικόν: Od. N 407 f.
14 Suid., Hesych., πινακοπώλης. Phot. πινακοπώλην. Cf. Poll. vii 197.
—... dpvéew: an etymological inference. Cf. Schol. 798: ὄρνεον μικρὸν ἡ
wxurlyy. The badness of the etymology is a certification that the note is early.
SCHOLIA ON THE AVES 15
πείσανδρον. ἐξηκεστίδην. ἀνωμάλους εἴπας πιθήκους. ὁ μέν ye δεινὸς. ὃ δὲ
κόλαξ 6 δὲ νόθος : ---
12 inf.] σὺ μὲν ὦ τᾶν: --- παίζων φησὶ τοντέστιν- εἰς τὴν οἴμοι ὁδὸν
βάδιζε:--
13 inf.) οὐκ ἐκ τῶν ὀρνέων: --- ἀντι τοῦ ὀρνεοπώλων. δίδυμος δε. δεινὰ
φασκειν αὐτοὺς. ἐκ τῶν ορνέων πεπονθέναι. ἐπεὶ ὀρνέαι τῆς λακωνικῆς εἰσὶ.
προ δε ἑτῶν δῦο-. κακῶς περι μαντίνεαν ἀπήλαξαν- ὡς καὶ τοὺς στρατηγοὺς
ἀποβαλεῖν. λάχιτα καὶ νικόστρατον καθὰ καὶ ἀνδροτίων φησὶ : --- ἄλλως :
ὅτι οὗτος ἔλεγον καὶ ἐπι τῶν τόπων. ἀντι τῶν ὀρνεοπωλίων. ἡ Se ἀναφορα
πρὸς τὸ ὁμηρικόν. δήεις τόν ye overt παρήμενον τουτέστιν συφεοῖς ἑξῆς οὖν
ἐπάγει- ai δὲ νέμονται παρ κόρακος πέτρηι : --
Fol. 96. Vv. 14-89.
14 sup.] ὁ πινακοπώλης: -- ὁ dpveormAns- ὅτι τὰ λιπαρὰ τῶν ὀρνέων .-
ἐπὶ πίνακον τιθέντες ἐπώλουν. ἢ πίναξ. ειἰδος ὀρνέου : —
156 sup.] ὅς τὼδ᾽ ἔφασκε νῶν: -- of μὲν φασὶ αὐτὸν διὰσύρειν τὸν αἰσώ-
πειον λόγον: καὶ δέον εἰπεῖν τῶν ἀνθρωπων- λέγει ἐκ τῶν ὀρνέων οἱ δὲ
τελώιν Τὸ — dvepddovs] add. ἀνθρώπους T® ἀνομάλους Ρ ---εἴπας πιθήκον:) Γ
εἶπες παροίκους T*
12 8 μὲν Γ΄ SotM[ ov... τἂν (τᾶν GEP)] οἴμοι R σὺ μὲν ὦ τᾶν
τὴν ὁδὸν T 1) εἰς... ὀδὸν] ΓΞ τὴν εἰς τὰ ὅμοια ὁδὸν I τὴν εἰς τὸ ὅμοιον
ὁδὸν ΓΜ τὴν εἰς τὸ οίμοι R
13 Om. R—S τῶν Γ΄ S οὐκ M [ οὐκ... .. ὀρνέων] οὐκ τῶν ὀρνέων
IT οὐκ τῶν ὀρνέων Ῥ 1) τοῦ] τοῦ τῶν E— δε] δέ φησιν ὅτι Μ --- Bava...
ἐπεὶ] om. --- δεινὰ φασκειν) φάσκειν δεινὰ Γ --- ἐκ... πεπονθέναι] πεπονθέναι
ἐκ τῶν ὀρνέων I’ ---- δε] om. G — μαντίνεαν] μαντίνειαν ΓΜ — ἀπήλαξαν] ἀπήλ-
λαξαν TEMP — λάχιτα] λάχητα ΑἸΙῈΜΡ — νικόστρατον] καλλίστρατον Ε ---
ἄλλως... πέτρηι] om. M — odres] οὕτως TEP — ἀντι] ἀντὶ τοῦ ΓῈ --- τῶν]
τοῦ Ρ - -ὀρνεοπωλίων] ΓΞ ὀρνεοπολῶν I ὀρνεοπωλείων P add. ὡς τῶν
(τὸ E) χύτρων ἀντὶ τοῦ χυτροπωλῶν (χυτροπωλίων ΓΕ χυτροπωλείων P)
ΓΕΡ --- σόεσι] σύεσσι ΟΤῈΡ -ο- συφεοῖς] συφεοὺς Γ --- παρ] παρὰ Γ'
14 S πινακοπώλης T 5 ὁ Μ J 4] αντι του 6 R— πίνακον)] πινάκων
GREMP τῶν πινάκων Τ΄--- πίναξ] πώα M— ὀρνέου] add. τούτου δὲ καὶ εν τοῖς
efys μέμνηται ἢν ἀποκτείνη τίς ὑμῶν φιλοκράτ ++ τὸν στρούθιον - ὃς ὄρνεα πωλεῖ R
15 Om. R—S τώδ᾽ Τ' 85 ἔφασκε M [ &... νῶν] ὃς τῶδ᾽ ἔφασκεν"
Γ J of... ἄλλω:] om. M— ἄλλως... ἔδει γὰρ ἐκ τῶν ἀνθρωπων] om. ἢ .«--
Strecker attributes these muddles to Lycophron.— ἐν τοῖς &fs: 1077. --- Φιλο-
κράτη: Dindorf. —és ὄρνεα πωλεῖ: that is, the bird-seller, in explanation of
Στρούθιον, equivalent to οἷον τὸν ὀρνεοπώλην. Cf. Schol. 1077.
15 Suid. νῶιν (bis). —A¢yav: Dindorf. —é: ἔφασκε. . . ὄντων: the note
mingles two explanations of ἐκ τῶν ὀρνέων. The first gives ἐκ comparative
16 ARISTOPHANES
‘Os ἔφασκε μᾶλλον τῶν ἄλλων ὀρνέων δύνασθαι προηγήσασθαι τῆς ὁδοῦ καὶ
δεῖξαι ἡμῖν αὐτὸν ἐκ τῶν ὀρνέων, οἷον ἐκ τοῦ συστήματος τῶν ὀρνέων ἐν ταὐτῷ
ὄντων.
ἄλλως: ἔφασκεν ὁ Φιλοκράτης "τώδε" vv,’ τουτέστιν ἡμῖν, ' δεικτικῶς "σημα-
γεῖν" ἐκ τῶν ὀρνέων, τοντέστι διὰ τῶν ὀρνέων, “ὅπον τὸν ἔποπα εὑρήσομεν. γρά-
φεται καὶ “ὡς τώδε;᾽ καὶ vot τινες καὶ προστιθώσι "τῷ ἑξῆς τὸ ‘ex τῶν
ὀρνέων, ---- “ἀπέδοτο ἐκ τῶν ὀρνέων τὸν κολοιὸν καὶ τὴν κορώνην᾽" βιαίως γὰρ
πρὸς τοῦτο εἰρῆσθαι ‘ "σημανεῖν" ἡμῖν τὸν ἔποπα ὅς ἐστι, "δείξαντε" ἐκ τῶν ὀρνέων.᾽
παρ᾽ ὑπόνοιαν δὲ εἴρηκε τὸ “ὃς ὄρνις ἐγένετο ἐκ τῶν ὀρνέων᾽ ἔδει γὰρ ‘ex τῶν
ἀνθρώπων.
ὄρνις ἐγένετο ἐκ τῶν ὀρνέων: ἔδει εἰπεῖν “ἔκ τῶν ἀνθρώπων. τινὲς δὲ
στίζουσιν εἰς τὸ ἐγένετο" εἶτα “ἐκ τῶν ὀρνέων ἀπέδοτο τὸν κολοιὸν καὶ τὴν
κορώνην.᾽ ἣ οὕτως «ὃς ἔλεγε φράσειν τὸν Typéa ἐκ τῶν ὀρνέων καὶ δείζειν
ὅστις ἐστὶν ἐκ τῶν ἄλλων ὀρνέων."
17 τὸν μὲν Θαρρελείδου: Σύμμαχος" ᾿Ασωπόδωρον, καὶ γὰρ οὗτος ἐπὶ
σμικρότητι ὑπὸ Τηλεκλείδου κεκωμῴδηται "ὡς" “ ὁ κολοιός᾽"
“ καὶ μικρὸς ὧν
ἐκ τῶν πτερῶν τὴν σύστασιν VU — exe.”
ἄλλως: ἄδηλον εἰ ᾿Ασωπόδωρον λέγει, ὃς κωμῳδεῖται ἐπὶ σμικρότητι σώμα-
ros’ ἦν δὲ καὶ ὁ Θαρρελείδης μικρός. ᾿
ἄλλως : οἱ μὲν πλείους ὑπειλήφασιν υἱόν τινα Θαρρελείδου βραχὺν καὶ παρα-
πλήσιον κολοιῷ κωμφῳδεῖσθαι" οὐκ ἔχομεν δὲ υἱὸν αὐτοῦ διὰ τῆς κωμῳδίς
force; the second connects the phrase with φράσειν. Brunck accepted the
former with confidence in explaining the text. Dobree thought that ἐκ τῶν
ὀρνέων was a lemma, and, with full stop after αὐτὸν, proposed to read ἐκ τῶν
ὀρνέων : οἷον ἐκ τοῦ συστήματος xré.
τόδε: Jackson. The confusion οὗ τώδε and τὸ δὲ has brought ἡμῖν in a second
time (MSS.). —onpavetv: suggested by Dindorf.—+r§ ἑξῆς : τῷ Schneider. —
βιαίως γὰρ κτέ. : ‘ For,’ they allege, ‘in comparison with this explanation,
the interpretation onpavety . . . ἐκ τῶν ὀρνέων is forced.’ — σημανεῖν : Dobree.
—t τῶν ὀρνέων: Dobree would make this also a lemma and read σημανεῖν
ἡμῖν τὸν ἔποπα, ὃς (Spms) ἐστίν, δείξαντας. ἐκ τῶν ὀρνέων: wap ὑπόνοιαν εἴρηκε
xré. —wap ὑπόνοιαν κτὰ.: the final reflexion of the compiler of the entire note,
who reverts with approval to the first explanation.
ὄρνις. . . ὀρνέων : the double lemma in R shows confusion, ἐκ τῶν ὀρνέων
occurring in the poet’s text both in 18 and in 16. Cf. E. — This note, which
occurs also in TEM, but only in fragmentary form, presents three of the five
interpretations offered in the preceding note.
17 Suid. Θαρρελείδης and ᾿Ασωπόδωρος. --- ηλεκλείδον: M. II 376; K. I 221.
— és: καὶ MSS., but the symbols for καί and ws are nearly identical, and are
frequently confused. For “ ὁ κολοιός,᾽ cf. below ὁ Θαρρελείδου υἱὸς λέγεται * κολοιός.ἢ
van Herwerden would read καὶ (Qu. xw 3) κολοιὸς μικρὸς ὧν | ἐκ τῶν πτερῶν (μόνων)
SCHOLIA ON THE AVES 17
οὕτως. ὃς ἔφασκε μᾶλλον τῶν ἄλλων ὀρνέων. δύνασθαι προηγήσασθαι
τῆς ὀδοῦ. καὶ δείξαι ἡμῖν αὐτὸν ἐκ τῶν ὀρνέων. οἷον ἐκ τοῦ συστήματος
τῶν ὀρνέων ἐν ταυτῶ ὄντων: --- ἄλλως: ἔφασκεν ὁ φιλοκράτης. τὸ Se νῶιν
τουτέστι ἡμῖν δεικτικῶς σημαίνειν ἡμῖν ἐκ τῶν ὀρνέων. τοντέστι διὰ τὴν
τῶν ὀρνέων. ὅπου τὸν ἔποπα εὐρήσομεν. γράφεται καὶ ὡς τώδε. καὶ διαι-
ροῦσι τινὲς. καὶ προστιθέασι τὸ ἐξῆς. τὸ ἐκ τῶν ὀρνέων ἀπέδοτο. τὸν
κολοιὸν καὶ τὴν κορώνην. βιαίως γὰρ πρὸς τοῦτο εἰρῇσθαι σημαίνειν ἡμῖν
τὸν ἔποπα ὅς ἐστι δείξαντα ἐκ τῶν ὀρνέων. παρ᾽ ὑπόνοιαν δὲ εἴρη... τὸ ὃς
ὄρνις ἐγένετο ἐκ τῶν ὀρνέων. ἔδει γὰρ ἐκ τῶν ἀνθρωπων: --
16 R 53” ext.] οὐκ᾽ τῶν ὀρνέων: --- ὄρνις ἐγένετο ἐκ των ὀρνέων. ἔδει εἰπεῖν
εκ των ἀνθρωπων- τινὲς δὲ στίζουσιν εἰς τὸ ἐγένετο- εἶτα ἐκ των ὀρνέων
ἀπέδοτο τὸν κολοιὸν καὶ τὴν κορώνην. ἢ οὕτως Os ἔλεγε φράσειν τὸν τηρία
ἐκ τῶν ὀρνέων καὶ δείξειν. ὅστις ἐστιν ἐκ των ἄλλων ὀρνέων: --
17 sup. et ext.] τὸν μεν θαρρελείδου : — σύμμαχος ἀσωπόδωρον-. καὶ γὰρ
οὗτος ἐπὶ σμικρότητι. ὗπο τηλεκλείδου κεκωμώδηται καὶ ὃ κολοιὸς καὶ μικρος
ὦ ἐκ τῶν πτερῶν τὴν σύστασιν ἔχει: --- ἄλλως: --- ἄδηλον εἰ ασωπόδωρον
λέγει: ὅς κωμωδειται ἐπι σμικρότητι σῶματος ἦν δὲ καὶ ὁ θαρρελειδ. -
μικρὸς: -- ἄλλως οἱ μὲν πλείους ὑπειλήφασι υἱόν τινα εἶναι θαρρελείδον βρα-
XW: καὶ παρὰ πλήσιον κολοιῶ κωμωδεῖσθαι. οὐκ ἔχομεν δὲ υἱὸν αὐτοῦ διὰ
vinv] νὼ Μ --- ἡμῖν] Γν ὑμῖν Γ-- σημαίνειν... δείξαντα ἐκ τῶν ὀρνέων om.
M — σημαίνειν] σημαίνει Ρ --- τὴν] om. ΓῈΡ --- ὡς τώδε] Γἕἣ οὕτως Γ--
τὸ ἐκ] τὸ δὲ ἐκ Ο --- ἀπέδοτο] ἀπέδοτο ἐκ τῶν ὀρνέων EP ἀπέδοτο ἐκ τῶν
ὀρνέων ἤγουν T? --- wap ὑπόνοιαν... ἀνθρωπων) S ἔποφ᾽ in 16 Μ --- δὲ] om.
M — εἔἴρη..7 εἴρηκε GI2P εἴρηται M εἴληφε E
16 Om. VGP—S ὄρνις T— ὀρνέων in 18) E [ otk’... ἐκ των ὀρνέων]
ὄρνις ἐγένετο T—M* 1] Ba... ἀνθρωπων] ΓΣ om. ΓΜ --- τινὲς... ἄλλων
ὀρνέων] om. E—8&] om. ΓΜ —§.. . ἄλλων ὀρνέων] om. ΓΜ |
17 8 θαρρελειδου Τ' S κἀπέδοτο M [ rdw μεν θαρρελείδον] θαρρελείδου
RI 1) σύμμαχος. . . μικρὸς: --- &ddws] om. R—cippaxos}] om. Μ --ἀσωπό-
Sepov] ἀσωπόδαρον λέγει M — καὶ γὰρ... λέγει] om. Μ --- καὶ pixpos] om.
G καὶ om. P—&] ὧν ΓῈΡ --- τὴν σύστασιν ἔχει) ἔχει τὴν σύστασιν T—
ἄλλως... εγέ.. κολοιός] om. Γ--- θαρρελειδ.. θαρρελείδου I? θαρρελείδης
EMP — μικρὸς] σμικρὸς ΓἜ --- ἄλλως] om. Μ --- μὲν] δὲ Μ .---- εἶναι) om. R—
βραχύν] κολοιόν M --- καὶ... κολοιόδη8] om. Μ --- κολοιῶ] ΓΞ κολοιοῦ Iv
- αὐτοῦ] αὐτοὺς [*—-rfs] om. ΚΕ --- φησὶ] om. ΗΒ --- εἴρη... εἴρηκε GIVE
ἔχει τὴν σύστασιν, omitting καὶ with P. Gulick, in ἃ single verse, καὶ μικρὸς ὧν τὴν
σύστασιν πτερῶν ἔχει. Schneider, not regarding the words as a poetical quotation,
wished to read ἐκ τῶν πτερῶν λεπτὴν σύστασιν ἔχει.
παραπλήσιον: (ws) παραπλήσιον Schneider, who retains εἶναι (om. R). —
φησί : ‘‘Dubito, utrum lacuna Aristarchi an Didymi nomine supplenda sit.’*
18 ARISTOPHANES
εἰπεῖν. μήποτε οὖν, φησί, κατὰ περίφρασιν εἴρηκε ‘@appercidov κολοιὸν ἐν
ἴσῳ τῷ “"Θαρρελείδην" ὅς ἐστι κολοιώδης᾽ " ἢ ὡς κολοιοὺς αὐτὸν πωλοῦντα
διαβάλλει.
ἄλλως : ὁ Θαρρελείδον υἱὸς λέγεται ‘xodows.’
19 re δ᾽ οὐκ ἄρ᾽ ἤστην: διὰ τοῦ ι τινὲς ἤστην", ἀντὶ ἥδεσαν " τουτέστι
«οὐδὲν ἤδεσαν ἔξω τοῦ δάκνειν. ἢ ἀντὶ ἦσαν' τουτίστι “οὐδὲν ἄλλο ἦσαν ἣ
δάκνειν."
20 καὶ νῦν τί xéxnvas: ὡς τοῦ κολοιοῦ κεχηνότος.
κατὰ τῶν πετρῶν: “ὅπου ἐστὶ τόπος πετρώδης."
22 οὐδὲ μὰ Al’ ἐνταῦθα: ἐδεινοποίησεν ὡς ἀποκεκλειμένης πανταχοῦ τῆς
ὁδοῦ.
ἐνταῦθά γ᾽ ἄτραπος οὐδαμοῦ : ἄλλῳ ὀνόματι κέχρηται.
23 ἥδ᾽ ἡ κορώνη: ὡς ἤδη φθεγξαμένης αὐτῆς. δύναται καὶ ἐρωτηματικῶς
καὶ ἀποφαντικῶς " τινὲς δὲ γράφουσιν “οὐδ᾽ ἡ κορώνη.
20 βρύκουσ᾽ : ἐσθώυσα, δάκνουσα, παρὰ τὴν βορὰν οἱονεὶ βορύκουσα.
28 ἐς κόρακας ἐλθεῖν: wail: ἐπεὶ εἰς τὰ ὄρνεα βούλεται ἀπελθεῖν.
M. Schmidt. φησὶ (Zvypaxos) Schneider. — ‘ Θαρρελείδου κολοιὸν ": ‘ jackdaw
of a Tharrelides,’ genitive of apposition. — Θαρρελείδην : Rutherford.
19 Suid. ἥστην. E. M. 438 58. Zon. ἧσμεν. --- ἤστην : Porson.
22 ἐδεινοποίησεν: i.e. Peithetaerus.
23 Dindorf’s assumption, which Rutherford adopts, that the language of
the note shows that ἤδη was read in the text of the play in some MSS. (ἤδη
κορώνη) is not necessary, since the note isan entirely satisfactory explanation of
either of the traditional readings of the text found inthe MSS. (ἥδ᾽ 4 and οὐδ᾽ ἡ);
the assumption, moreover, professedly rests (Dind. in ed. Ox. IIT 584) on a wrong
reading of the lemma of R. The rough breathing is found in the lemma in all
the MSS. except E (which has οὐδ᾽): ἥδ᾽ RIG, 73’ V. In the text of the play
the MSS. read 78’ R, ὅδ᾽ ΓΜ (οὐδ᾽ VGE). The anarthrous κορώνη, one would
think, must have seemed intolerable even to a Byzantine. He possibly might
have thought the poet wrote 7 δ᾽ ἡ κορώνη τῆς ὁδοῦ τι λέγει πέρι;
26 Suid. βρύκουσα. This is identical with the interlinear note in ΓΆ.---
Bernhardy’'s view, ‘‘id [i.e. δάκνουσα, παρὰ τὴν βορὰν] si volebat grammati-
cus, dicendum fuit τὸ Bopd,’’ is not confirmed by actual usage, which varies.
Cf. Schol. 565 φαληρίς : ἐσχημάτισε παρὰ τὸν φαλλόν. 819 Νεφελοκοκκυγίαν :
παρὰ τὰς νεφέλας καὶ τὸν κόκκνγα. 1161 φρυκτωρίαι: παρὰ τὸν πυρσὸν καὶ τὸ ὠρεύειν.
1468 στρεψοδικοπανουργίαν» : συνέθηκε τὴ» λέξιν παρὰ τὸ στρεβλὸν ἦθος καὶ συκο-
φαντικὸν αὐτοῦ καὶ τὴν δίκην καὶ τὴν πανουργίαν. 1668 λαῖμα : παραπεπκοίηκε παρὰ
τὸν λαιμόν. On the other hand: 184 παρὰ τὸ πόλος (not τὸν πόλον») σχηματίσας
τὴν πόλιν (not τὸ πόλι). 1629 παρὰ τὸ Τριβαλλός φησι παίζων» γεγονέναι τὸ ἐπὶ
ὕβρει ἐπιτριβείης.
28 Om. RM—S ἐς Γ -- ἐς κόρακας ἐλθεῖν) I? 1] ἀπελθεῖν] Γ΄ ἐλθεῖν: -
παρ᾽ ὑπόνοιαν I?
SCHOLIA ΟΝ THE AVES 19
τῆς κωμωδῶς εἰπεῖν μήποτε οὖν φησὶ κατὰ περίφρασιν. cipn-> θαρρελείδου
κολοιὸν. ἐν ἴσω τῶι θαρελλειδ .. - ὅς ἐστι κολοιώδης. ἢ ὡς κολοιοὺς αὖτον
πωλοῦντα διαβάλλει: --- ἄλλως 6 θαρρελειδου νιὸς εγέ .. κολοιός : ---
19 ext.] τὼ δ᾽ οὐκ ἄρ᾽ ἤστην: -- δια τοῦ t τινὲς στην: ἄντι ἥιδεσαν .-
τουτεστι οὐδὲν ἥιδεσαν ἔξω τοῦ δάκνειν. ἢ αντι ἦσαν τοντεστι οὐδεν
ἀλλο ἦσαν 7 δάκνειν: --
20 R 53” καὶ νῦν τί κέχηνας) ὡς του κολοιοῦ κεχηνότος : --
20 R 53” int. 8 ἔσθ᾽ ὅποι] ἐστι τόπος πετρώδης: --
22 οχί.] οὐδε μα δί᾽ ἐντανθα: — ἐδεινοποίησεν ὡς αποκεκλειμενῆς πανταχοῦ
τῆς ὀδου: --
22 T 118” inf.] ἐνταῦθα γ᾽ ἀτραπὸς οὐδαμοῦ: -- ἄλλω ὀνόματι κέχρηται: --- |
23 ext.] 48 ἡ κορώνη: ὡς ἤδη φθεγξαμένης αὐτῆς δυναται καὶ ἐρωτημα-
τικῶς καὶ ἀποφαντικῶς. τινὲς γραφουσι οὐδὲ ἡ κορώνη : —
26 βρύκουσ᾽) ἐσθίουσα:
28 ext.] és κόρακας ἐἔλθειν: -- παίζει. ἐπεὶ εἷς τα ὄρνεα βούλεται ἀπελ-
θεῖν: --
εἴρηκεν Ρ εἴρηται Ἐ --- τῶι] τὸ R— θαρελλειδ... ] θαρρελειδ.. ἢ θαρρελείδον
GI? θαρρελείδης ἘΦΡ --- ἄλλως . . . κολοιός] om. REM—4] 6 rou P —eyé.. J
γέγωνε α ἐγένετο Ρ λέγεται ΓΞ ἐγένετο Iv
19 Sav.R 85. οὐκάρ᾽ Γ' Sra Μ [ rd δ᾽ (τώδ᾽ TEP) οὐκ ἄρ᾽ ἤστην]
om. R 1] δια. . . ἣ δάκνειν] τινὲς τὸ ἔστην: διὰ τοῦ 't γράφουσιν. ἀντὶ τοῦ
ἤδεσαν- ἄλλο οὐδὲν. ἣ δάκνειν Μ τινὲς δὲ διὰ τοῦ t ἴστην, ἀντὶ τοῦ ἥδεσαν " οὐδὲν
ἄλλο ἴστην ἣ δάκνειν Σ ---δια... τινὲς] τινὲς δια του ¢ RE — ἴστην] τὸ ἴστην
Γ .--- ἀντι] dyri τοῦ TEP --- οὐδὲν] om. P—avn] αντι τον ΕΓῈΡ --- τοντεστι]
om. R
20 Om. VGM—S 8 κέχηνας Γ --- καὶ νῦν τί κεχηνας) Εἰ [ ti κέχηνας Γ
καὶ νῦν τι κέχηνας P J
20 Om. VGM— xara τῶν πετρῶν) E [ xara τῶν πετρῶν δὲ T*Pp* ἢ
ἐστι... werpSbys] ὅπου ἔστιν ὁ πετρώδης Γ (τόπος add. I%) ὅπου ἐστὶ τόπος
πετρώδης ΕΡ
22 Om. M—S οὐδὲ pa Γ' [ obS. . . ἐντανθα) ἀτραπὸς οὐδαμου αὶ οὐδὲ
μὰ δί᾽ T 1) ἐδεινοποίησεν] ἐδεινοποίησαν Ὁ ---- αποκεκλειμενης πανταχοῦ] παντο-
χόθεν ἀποκεκλιμένης R --- αποκεκλειμενη:] ἀποκεκλεισμένης ΟΕ ἀποκεκλιμένης
Γ᾽ ἀποκεκλημένης Ρ
22 Om. VGRM—S μὰ [ P* 1 ἄλλω] ἄλλῳ δὲ Ρ
23 STI S om. text M [ 48 ἡ κορώνη] οὐδ᾽ ἡ κορώνη EP J] καὶ]
δὲ καὶ M— τινὲς] τινὲς δὲ ΒΓΜ --- οὐδε] οὐδὲν M
26 Om. 6 -- βρύκουσ᾽) ΓῈ [ Bpixove’ Τ --- βρύκουσα δὲ P* J] ἐσθί-
evea] ἀπεδάκνουσα (δάκνουσα EP) παρὰ τὴν βορὰν οἱονεὶ βορύκουσα ΓῈΡ
ἐσθίουσα δάκνουσα παρὰ τὴν βορὰν οἱονεῖ βορύκουσα IT?S !
20 ARISTOPHANES
491 νόσον νοσοῦμεν τὴν ἐναντίαν Σάκᾳ: Σάκας ὃ ᾿Ακέστωρ. οὗτος δὲ
τραγῳδίας ποιητὴς ἦν" ἐκαλεῖτο δὲ καὶ Σάκας διὰ τὸ ξένος εἶναι" Σάκες γὰρ
ἔθνος Θρᾳκικόν.
ἄλλως: Σάκας: οὗτός ἐστιν ᾿Ακέστωρ, τραγῳδίας ποιητής" ἐκαλεῖτο δὲ
Σάκας διὰ τὸ ξένος εἶναι: Σάκες γὰρ Θρᾷκές εἰσι. Θεόπομπος δὲ καὶ τὸν
πατέρα αὐτοῦ "Σάκαν" προσηγόρευσε "Τισαμενῷ" ὁ δὲ αὐτὸς καὶ Μυσὸν ἐκάλε-
σεν. εἰς δὲ τὴν ποίησιν αὐτὸν κεχλευάκασι Καλλίας μὲν ἐν Πεδήταις "
= Ἶ κι. ον “καὶ Σάκαν
οἱ χοροὶ μισοῦσι.
Κρατῖνος (δὲ) ἐν ᾿Κλεοβουλίναις" "
“ΓΡΑκέστορ, σέ γ᾽ ἄρ᾽" ὅμως εἰκὸς λαβεῖν
πληγάς, ἐὰν μὴ σὺ "στρέφῃ" τὰ πράγματα."
34 οὐ σοβοῦντος: τοῦτο ὡς ἐπὶ ὀρνέων.
45 ἀνεπτόμεσθ᾽' ἐκ τῆς πατρίδος: τὸ μὲν “ ἀνεπτόμεσθα᾽ ἀπὸ μεταφορᾶς
τῶν ὀρνέων, τὸ δὲ “ἀμφοῖν ποδοῖν᾽ (ἢ) ἐκ τῶν ὀρνέων, ἀντὶ τοῦ “ἀμφοῖν τοῖν
πτεροῖν, ἣ ἐκ τῶν νεῶν, at οὐριοδρομοῦσαι “ ἀμφοῖν τοῖν ποδοῖν᾽ πλέουσιν.
ὁ δὲ νοῦς “παντὶ σθένει, ὅ ἐστι ’ τελέως. προληπτικῶς δὲ τῇ τῶν ὀρνέων
χρῶνται μεταφορᾷ ὡς καὶ αὐτοὶ ὀλίγον ὕστερον ὀρνιθωθησόμενοι.
48 ἐναποτῖσαι χρήματα: παρ᾽ ὑπόνοιαν, ἀντὶ τοῦ -ἐμβιῶναι καὶ ἐνοικεῖν;,
81 Suid. νομάδες and Σάκας. Phot. Hesych. Σάκας. Schol. Vesp. 1221. ---
ἐκαλεῖτο... Σάκας : Σάκας ἐπεκαλεῖτο ὁ τραγῳδοποιὸς ᾿Ακέστωρ Phot. οὕτω δὲ
προσαγορεύει Hesych. — Σάκες : the MSS., except R, and Hesych. Cf. also E. Μ.
707 36, and Cramer, An. Oz. I 890 28. Σάκαι has the authority of R, Suid.,
and Phot. — ἔθνος Θρᾳκικόν : Σκυθικὸν γένος Phot. Θρᾷκες (see next scholium)
Hesych. (but under Σάκαι he has οἱ Σκύθαι).
Σάκαν: Dindorf. Cf. Σάκα» two lines ὈΘ]ΟΥ͂Ν. --- Τισαμενῷ: Kiister. M. II 815;
K. 1 749. Cf. Schol. Vesp. 1221: ἐπεὶ καὶ αὐγὸν τὸν ᾿Ακέστορα ξένον κωμῳδοῦσι τὸν
τραγικόν, ὃς ἐκαλεῖτο Σάκας. Θεύπομπος Τισαμενῷ οὐ κοινῶς ξένον ἀλλὰ Μυσόν. The
MSS. of Schol. Av. 31 read τισάμενον, but there is no other evidence that Acestor’s
father was called Tisamenus, whereas Theopompus’s play of this name is men-
tioned not only in Schol. Vesp. 1221 but also in Harp. καταπλήξ and Phot.
ὀλόλυας (Naber). —KadAlas ἐν Πεδήταις: M. II 739; K. I 696. —xal Σάκαν | of
χοροὶ μισοῦσι : on the assumption that the words constitute the end and begin-
ning of two trochaic tetrameters. καὶ Σάκαν (Σάκας Dobree) | (oy) οἱ χοροὶ μισοῦσι
Burges. καὶ Σάκα» (Sy) οἱ χοροὶ | μισοῦσιν Bergk. καὶ Σάκαν χοροὶ | μισοῦσι Bothe.
- ἘΚρατῖνος ἐν Κλεοβουλίναις : Μ. IT 68 ; K. 1 89. --- δὲ : Dindorf. — Κλεοβουλί-
ναις : Kilster.— Axéorop σέ γ᾽ ἄρ᾽ : the division of the tribrach after the second
short syllable, in the received text, is suspicious. In Aristophanes, at least, there
are only three instances of this, where the second word is ydp (Ach. v. 71 is
corrupt), and all three occur in the first foot. For σέ, cf. the reading of V in the
next verse, σὺ στρέψη. ---᾿Ακέστορ. .. λαβεῖν : ἀκέστορα γὰρ xré. MSS. ᾿Ακέστορα
yap ὅμω: (Σάκαν εἰκὸς λαβεῖν Bentley. ᾿Ακεστοραμυσον (i.e. ᾿Ακέστορα Μυσὸν et
SCHOLIA ON THE AVES 21
31 int. et inf. S νόσομ] νόσον νοσοῦμεν τὴν ἐναντιαν σάκαι: — σάκας ὁ
ἀκέστωρ. οὗτος δὲ τραγωδίας ποιητης ἧ- ἐκαλεῖτο δὲ καὶ σάκας δια τὸ
ξένος εἶναι σάκες γὰρ ἔθνος θρακικόν : — ἄλλως : — σάκας. οὗτος ἐστὶ ἀκέ-
στωρ τραγωδίας ποιητής ἐκαλεῖτο δὲ σάκας. δια τὸ ξένος εἶναι. σάκες γὰρ
ἔθνος θράκες. εἰσὶ. θεόπομπος δὲ- καὶ τὸν πατερα αὐτου. σάκα προσηγό-
ρευσεν. τισάμενον. ὁ δὲ αὐτὸς. καὶ μυσὸν ἐκάλεσεν. εἰς Se τὴν ποίησιν
αὐτόν κεχλενάκασιν. καλλίας μὲν ἐν πεδήταις καὶ σάκαν οἱ χοροὶ μισοῦσι
κρατῖνος ἐν κλεοβούλοις ἀκέστορα γὰρ ὅμως. εἰκὸς λαβεῖν πληγὰς ἐὰν μὴ
σὺ στρέψη τὰ πράγματα: : —
34 R 53” οὐ σοβοῦντος) τοῦτο ws em ὀρνέων.
35 inf.] ἀνεπτόμεσθ᾽ ἐκ τῆς warpiSos: — τὸ μεν ἀνεπτόσμεθα. ἀπο pera-
φορᾶς τῶν ὀρνέων. τὸ δὲ ἀμφοῖν ποδοῖν, ἐκ τῶν ὀρνέων ἀντι του ἀμφοῖν
τοῖν πτεροῖν. ἣ ἐκ τῶν νεῶν. al οὐριοδρομοῦσαι. ἀμφοῖν τοῖν ποδοῖν πλέουσιν.
ὁ δὲ νοῦς. παντὶ σθένει. ὅ ἐστι τελέως. προληπτικῶς δὲ τῇ τῶν ὀρνέων
χρῶνται μεταφορὰ. ὡς καὶ αὐτοὶ ὀλίγον ὕστερον ὀρνιθωθησόμενοι : ---
38 inf. S ἐναποτίσαι] ἐναποτίσαι χρήματα: --- παρ᾽ ὑπόνοιαν. ἀντι του
31 S ἐναντῶν Γ΄ 8 νόσον Μ [ vécov... σάκαι] σάκα αὶ τὴν ἐναντίαν
σάκᾳ ΤῸ νόσον ... σάκαις E 1] σάκας ὁ] om. R—cdxas ὁ... ἄλλως: ---
σάκας] om. P— δὲ] ἦν Ε --- ποιητης ἦ) ποιητὴς ἦν GE ποιητης Β ἦν ποι-
τής TS ἦν ποιητής. υἱὸς τισαμένου M — ἐκαλεῖτο δὲ καὶ σάκα:] ἐκαλεῖτο δὲ
σάκας Μ οὕτω δὲ ἐκαλεῖτο Σ --- σάκες γὰρ] σάκαι δὲ R καὶ σάκαι Σ «---
Opaxixéy] τραγικόν E — ἄλλως... πράγματα] om. RIM — ἐκαλεῖτο... εἰσὶ]
om. E — ἔθνος] om. IP — σάκαν] caxoy P— σὺ στρέψη) συστρέψη ΓΈΡ
34 Om. VGI'M — οὐ σοβοῦντος) IE [ ov σοβοῦντος P 1] τοῦτο] om.
TEP — ὀρνέων] ὀρνέων τοῦτο φησί T?EP
86 S ἀνεπτόμεσθ᾽ TM [{ἀνεπτόμεσθ᾽. . . warpidos] ἀνεπτόμεσθ᾽ R
ἀνεπτόμεσθ᾽ ἐκ T J) τὸ μεν ἀνεπτόσμεθα) om. M — ἀνεπτόσμεθα] ἀνεπτόμεθα
GE ἀνεπτόμεσθα ἘΓΡ --- τὸ δὲ. .. πτεροῖν] ἀντὶ τοῦ εἰπεῖν- ἀμφοῖν πτε-
poy: ἀμφοῖν ποδοῖν εἶπεν Μ---ἀμφοῖν] ἀμφοῖν τοῖν R—éx τῶν ὀρνέων] om.
R—4... πλέουσιν) om. ΚΒ --- ὁ δὲ... δὲ] om. Μ -- -“ὅ..... ὀρνιθωθησόμενοι]
om. ΚΕ --- ὀρνέων] ὀρνίθων ἘῈ ὀρνέων δὲ Μ --- ὀλίγον] ὀλίγῳ M— ὀρνιθωθησό-
μενοι] I2v ὀρνιθοθησόμενοι T
38 S ἐναποτῖσαι RI S καὶ Μ ---87, 38) ΓΞ [ἐναποτίσαι χρήματα] om.
R_ ἐναποτῖσαι TT? J] παρ᾽... ἐναποτίσαι χρήματα] om. Μ ---εἰς. .. πολλοί]
᾿Ακέστορ ἄμουσον) εἰκὸς ἣν λαβεῖν Burges. ᾿Ακέστορ᾽ ἐστὶ τἄρ᾽ ὅμως εἰκὸς λαβεῖν
Bergk. ᾿Ακέστορ᾽ ἄρ᾽ ὅμως τὸν Σάκαν εἰκὸς λαβεῖν or ᾿Ακέστορ᾽ ὅμως εἰκὸς λαβεῖν
Blaydes. — ἐὰν ph: ἐὰν δὴ Blaydes.—ot στρέφῃ : following the hint in V.
συστρέφῃ Bentley. συστραφῇ Dobree. διαστρέφῃ (for μὴ od στρέψη Νὴ Kock.
35 ἢ: Gulick. —& τῶν ὀρνέων : in balance with the following ἐκ τῶν νεῶν.
Dobree would read ἐκ τῶν ἀγῶν (i.e. ἀνθρώπων).
22 ARISTOPHANES
εἶπεν “ἐναποτῖσαι χρήματα᾽ εἰς τὸ φιλόδικον τῶν ᾿Αθηναίων, ὅτι συκοφαντού-
μενοι οἱ πολλοὶ ἀπέτινον χρήματα.
49 οἱ μὲν γὰρ οὖν τέττιγεξ: παρὰ τοῦτο καὶ 6 Φιλήμων.
“ἡ μὲν χελιδὼν αὐτὸ τὸ θέρος, ὦ γύναι,
λ ; λ εἶ 32}
τὸ δὲ “ ἐπὶ τῶν κραδῶν᾽ ὅτι ἀπὸ ἑνὸς τὰ ἄλλα πάντα δένδρα ἐμφαίνει.
42 τόνδε τὸν βάδον: ἐν παιδιᾷ παρεσχημάτισται' ὡς γὰρ ἀπὸ τοῦ πατεῖν
πάτος * Ὅμηρος"
οὕτως ἀπὸ τοῦ βαδίζειν βάδος.
γἄλλως": εἴρηται μὲν ὁ Bados: ὅμως ye μὴν οἱ κωμικοὶ παίζειν εἰώθασι τὰ
τοιαῦτα, ὡς Εὔπολις Χρυσῷ Τένει"
66 "rs ὃ φῶνος", ὧ ῥαψῳδέ; 99
τὸν βάδον : τὴν πορείαν.
43 κανοῦν δ᾽ ἔχοντε: τὰ πρὸς θυσών κομίζουσιν ἵνα οἰκήσαντες ἐν τῇ
ἱδρύσει Oiowow ὅτι δὲ χύτραις ἵδρυον εἴρηται ἐν Elpyvy. Δίδυμος δέ
φησιν ἀμυντήρια τῶν ὀρνέων αὐτὰ βαστάζειν, ἀντὶ ὅπλου μὲν τὸ κανοῦν,
ἀντὶ δὲ περικεφαλαίας τὴν χύτραν, ἵνα μὴ ἐφιπτάμενα τὰ ὄρνεα τύπτῃ
αὐτούς, τὰς δὲ μυρρίνας πρὸς τὸ ἀποσοβεῖν.
45 ὅπον καθιδρυθέντε:: τοῦτο πρὸς τὰ ἔμπροσθεν, “ ἀνεπτόμεσθ᾽ ἐκ τῆς
πάτον ἀνθρώπων ἀλεείνων."
89 Φιλήμων: Μ. IV 64; K. 11 682. --- αὐτὸ τὸ θέρος xré.: Γ, anticipating
the conjecture of Dobree. τὸ θέρος, ὦ γύναι, λαλεῖ [ Bentley. αὖ τὸ θέρος, γύναι,
λαλεῖ (nuntiat)| Kock. πᾶν τὸ θέρος, γύναι, λαλεῖ Β]ΔΥἀ66. --- piv. . . λαλεῖ :
‘“‘ubi sine dubio sequebatur: σὺ δὲ πάντα τὸν βίον, aut simile’? Bergler. So
Meineke and Cobet, who supply the antithesis differently.
42 Suid. βάδος, who has the right order of words. — γὰρ: M. —"Opnpos:
Nl. Z 202.
ἄλλως: the diacritical mark in VE after ἀλεείνων (:) points to a following
ἄλλως (inserted by P), and this is demanded by the controversial character of
the ποῖο. --- εἴρηται μὲν xré.: the annotator denies that Aristophanes was the
first writer to use βάδος, but concedes, in what follows, that the comic poets do
indulge in such sportive creations, and quotes an example. Meineke, failing
to note this, proposed to read, first, εἴρηται μὲν od (for ὁ), and afterwards, (odx)
εἴρηται xré. Mehler supports the last reading. — Εὔπολιαᾳ Χρνσῷ Γένει: M. II
543; K. I 338. — lg ὁ φῶνος: Nauck. τίς ὁ σόβος Lobeck.
43 Suid. κανοῦν. --- οἰκήσαντες : having fixed their settlement, inceptive
aorist. οἰκίσαντες (editors) must be rejected since οἰκίζω is not used absolutely. ᾿
— ἐν: “rectius ἐν᾽᾽ Bernhardy. Cf. ἔθος γὰρ ἣν ἐν ταῖς ἱδρύσεσι Schol. Plut.
1101. --- ἐν Elpfvy : 923. --- αὐτὰ : Qu. ταῦτα ϑιυϊὰ,, ὅτι ἀμυντήρια τῶν ὀρνέων
ἐβάσταζον, supports the reading αὐτούς (R). —twa. . . αὐτούς : the clause relates
to both the preceding clauses, ἀντὶ ὅπλου... χύτραν ; the following clause
names the weapon of offense.
SCHOLIA ON THE AVES 23
ἐμβιώναι καὶ ἑνοικεῖν, εἶπεν ἐναποτίσαι χρήματα. εἷς τὸ φιλόδικον τῶν
ἀθηναίων ὅτι συκοφαντούμενοι οἱ πολλοί. ἀπέτινον χρήματα: --
39 inf.) οἱ μὲν γὰρ οὖν τέττιγες : -- παρὰ τοῦτο καὶ ὁ φιλήμων. ἡ μὲν
χελιδῶν αὐτο θέρος ὦ γύναι λαλεῖ τὸ δὲ ἐπι τῶν κραδῶν. ὅτι ἀπὸ ἑνὸς. τὰ
ἄλλα πάντα δένδρα ἐμφαίνει : ---
Fol. 986”. Wv. 40-67.
42 sup. 8 τόνδε] τόνδε τὸν βάδον : — ἐν παιδιᾶι παρεσχημάτισται- ὡς ἀπο
τοῦ πατεῖν πατος οὕτως ἀπὸ τοῦ βαδίζειν βάδος. ὅμηρος πάτον ἀνθρώπων
ἀλεείνων : εἴρηται μὲν ὁ βάδος. ὅμως γε μὴν οἱ κωμικοὶ παίζειν εἰώθασι τὰ
τοιαῦτα. ὡς εὔπολις. χρυσῶ γενει τι TO φῶνος ὦ ραψωιδέ: ---
42 R 53” τὸν βάδον) την πορείαν.
43 sup.] κανοῦν δ᾽ ἔχοντε: -- τὰ προς θυσίαν κομίζουσι. ἵνα οἰκήσαντες.
ἐν ryt ἱδρύσει θύσωσι. ὅτι δε χυτραις ἴδρυον. εἴρηται ἐν ειρήνη δίδυμος δε
φησι. αμυντηρία τῶν ὀρνέων attra βαστάζειν. ἀντι ὅπλου μὲν το κανοῦν
περικεφαλαίας δὲ τὴν χύτραν. ἵνα μὴ ἐφιπτάμενα τὰ ὄρνεα τύπτη αὐτοὺς.
τὰς δε μυρρίνας πρὸς τὸ ἀποσοβεῖν : —
45 sup. et ext.] ὅπου καθιδρυθέντες : — τοῦτο πρὸς τὰ ἔμπροσθεν. ἀνεπτό-
τὸ φιλόνεικον αἰνίττεται τῶν ἀθηναίων - πολλοὶ γὰρ συκοφαντούμενοι M ---οἱ]
om. Ε -- --ἀπέτινον] ἀπέτιον α ἀπέτεινον P
399 Κα τίττιγες Γ΄ 8 ἐπὶ Μ- ἐπὶ τῶν κραδῶν) αὶ J] παρὰ... ὅτι] om. R—
παρὰ... λαλεῖ] om. Μ ---μὲν] μὲν γὰρ ΓΤ -- αὐτο] αὐτὸ τὸ Γ --- τὸ... ἐμφαίνει)
᾿ ἀπὸ τῆς κράδης- ἐδήλωσε καὶ τὰ ἄλλα δένδρα Μ --- ἑνὸς) ἑνὸς δένδρου Σ ---
πάντα] om. ΒΕ. - δένδρα] om. Σ-- δένδρα ἐμφαίνει) ἐμφαίνει τῶν δένδρων I
42 Om. RI—S διαταῦτα Μ --- 41, 42) I? [{πτόνδε τὸν βάδον] rovdl τὸν
βάδον G J] as] ὥσπερ γὰρ M ὡς γὰρ Σ --- οὕτως .. . ἀλεείνων] Ὅμηρος,
πάτον ἀνθρώπων ἀλεείνων" οὕτως ἀπὸ τοῦ βαδίζειν βάδος Σ ---- οὕτως] οὕτω καὶ
G— ὅμηρος) καὶ ὅμηρος Μ ---εἴρηται. .. ραψωιδέ] om. Μ --- ἔρηται) ἄλλως.
εἴρηται Ἐ ---- τι] τί Ὁ --- τι. . ραψωιδῆ τι σοῴωνος ὦ ῥαψωδέ E τι σοφῶν ὦ
ῥαψῳδέ P
42 Om. VGTEMP
43 8. κανοῦν ΓΜ [ κανοῦν δ᾽ ἔχοντε] και χύτραν καὶ puppivas Βα κανοῦν
δ᾽ ἔχοντε καὶ χύτραν T J] κομίζουσι] κομίζοντες Μ.--- ἐν] ΓΞ ἐπι RIMS—&}]
om. M— yvurpas] TE χύτρας Γ Εν — ἵδρνον] ἔθυον Μ --- ἔρηται] καὶ Ρ ---
αὐτα] αὐτοὺς R — τὸ] om. Σ --- περικεφαλαίας 82] αντι δε περὶκεφαλαίας RE —
τὴν] om. & — ἀποσοβεῖν] ἀσεβεῖν E
45 Om. M—S ὅποι Γ' {ὅπου καθιδρυθέντες] ἀπράγμονα R ὅποι καθι-
δρυθέντες Γ΄ 1] ἀνεπτόμεσθα) ἀνεπτόμεθα GRP ἀνεπτόμεσθ᾽ Τ --- δ᾽ om. ΒΓ
45 The lemma indicates the last stage of the action which began with
ἀνεπτόμεσθα. The account of the middle stage (πλανώμεθα), to which the
24 ARISTOPHANES
πατρίδος ἀμφοῖν ποδοῖν᾽ - εἶτα ἐφεξῆς, “κανοῦν δ᾽ ἔχοντε᾽ καὶ τὰ ἑξῆς τὰ
47 τὸν ἔποπα: λείπει τὸ γενύμενον.
48 ᾧ ᾿πέπτατο: Grou ἔπτη.
50 ἄνω τι φράζει: ὡς ἄνω αὐτῆς νευούσης ἐπί τινα τόπον ὑψηλόν.
ὅδ τῇ κεφαλῇ: παίζει πρὸς τὸ ‘To σκέλει.᾽
57 τὸν ἔποπα wat καλεῖς : οὐ πιθανόν, φησίν, ἐπὶ ὀρνέον olxiav ἐλθόντα
«παῖ mat’ καλεῖν" οὐ γάρ dow ἄνθρωποι ὥστε καὶ παῖδας ἔχειν.
58 ἐποποῖ: Σύμμαχος καὶ Δίδυμος προπαροξύνουσιν, οἱ δὲ περισπῶσιν,
iv’ ἦ ἐπίρρημα ἀντὶ τοῦ " ἐποπιστί᾽ εἰ δὲ προπαροξύνοιτο, δῆλον ὅτι ἐσχημά-
τισται ὡς ἀπὸ εὐθείας τῆς ‘ ἔποπος.᾽
60 τίνες οὗτοι: τροχίλος εἷς τῶν ὀρνέων ὑπακούει οἰκέτης τοῦ ἔποπος.
61 τοῦ χασμήματος: ἐπεὶ πρόσωπον ὀρνέου "ἐφόρησεν" ὁ ὑποκριτὴς ἔχοντος
τὸ ῥάμφος κεχηνός, διὰ τοῦτο εἶπε ‘xaopnparos.’
62 ὀρνιθοθήρα τοντωί: νομίζει τοὺς ἄνδρας διὰ τὸ θηρᾶσαι τὰ ὄρνεα
ἐληλυθέναι.
63 οὕτω ᾽στὶ δεινόν;: τὸ “κάλλιον᾽ ἀντὶ τοῦ ἀπολύτου κεῖται, ἀντὶ τοῦ
«οὐδὲ καλὸν λέγειν τὸ ἡμᾶς ὑποπτεύεσθαι τοιούτους εἶναι. ἑορακὼς δὲ αὐτὸν
annotator calls attention, is given in κανοῦν δ᾽ ἔχοντε κτὰ. --- τὰ δὲ ἄλλα μεταξὺ :
i.e. 86-42.
55 τὸ: E, anticipating Rutherford’s conjecture.
58 Suid. ἐποποῖ. ----αἰ δὲ προπαροξύνοιτο : an indication that the annotator
accented his lemma é¢rorot (Bothe éroro). — os: I'Z; it is required since ἔποπος
is a supposititious nominative. The annotator in M, feeling the difficulty,
resorted to a violent change. — εὐθείας τῆς ἔποπος : the regular formula; cf.
Schol. 288, 952. The reading in E is to be rejected.
60 τροχίλος: this cannot be made the lemma, since it occurs neither in the
text nor before 60 and the following verses as the name of the persona here
introduced (θεράπων troros or θεράτων MSS. and P).
61 ἐφόρησεν: Capps. Cf. Ulp. ad Dem. 421: οἱ μέν φασιν ὅτι ἐν ταῖς πομπαῖς
ἔλοιδοροῦντο ἀλλήλοις προσωπεῖα φοροῦντες, ὑποκάτω δὲ πιλίδια ἐφόρουν. The reading
of the MSS., πρόσωπον ὀρνέου ἐποίησεν, might seem to mean had procured (or got)
α mask, but the voice is wrong. Rutherford interprets did (played) the part of a
bird, ἐποίησεν occurring in place of the more exact ὑπεκρίνατο which ὑποκριτὴς
makes unnecessary.
63 The text of the play in all the annotated MSS. reads οὕτω ‘orl δεινόν with
ἃ stop after δεινόν, and this is obviously the text which the original annotator had
before him, namely : οὕτω ‘orl δεινόν; οὐδὲ κάλλιον λέγειν. The alternative view
ἐλθεῖν] ἐληλυθέναι RIP ἐληλυθέναι τοὺς ἄνδρας M
63 85. οὕτω στὶ T S οὕτω Μ [{οὗτω ᾽στι Savov] ovde κάλλιον λέγειν R
οὕτως τὶ δεινὸν Γ οὕτως τί δεινόν P J] ἀντι] ἀντὶ του GI — οὐδε] οὐδὲν M
.--- ἡἣμᾶ4] μας ΒΕ --- ἐωρακῶς} ἑορακὼς ΚΕ --- τοῦτο] G τούτω Gv—otre ...
SCHOLIA ON THE AVES 25
μεσθα δ᾽ ἐκ τῆς πατρίδος ἀμφοῖν ποδοῖν εἶτα ἐφεξῆς κανουν δ᾽ ἔχοντε καὶ τὰ
ἐξῆς τὰ δὲ ἄλλα μεταξὺ εἴρηται : —
47 R54’ δεομένων) Acura τὸ γενόμενον
48 R 54’ ἢ) ὅπου.
ὅ0 ext.] ἄνω τί φράζει: --- ὡς ἄνω αὐτῆς νευούσης ἐπί τινα τόπον ὑψηλόν: --
54 R 54’ int.] παίζει πρὸς τὼ σκέλει : — |
57 ext. S τὸν] τὸν- ἔποπα wat καλεῖς: — οὐ πιθανως φησὶ ἐπι ὄρνεον οἰκίαν
ἐλθόντα παῖ παῖ καλεῖν οὐ γαρ εἰσὶν ἄνθρωποι. wore καὶ παΐίδας ἔχειν : —
58 ext.S trowct] ἐποποῖ: : — σύμμαχος καὶ δίδυμος προπαροξύνουσιν. of
δὲ περισπῶσιν- iv ἦι ἐπίρρημα. ἀντι του ἐποπιστί. εἰ Se προπαροξύνοιτο
δήλον ὅτι ἐσχημάτισται. ἀπο εὐθείας τῆς ἔποπος : --
60 R 54’ ext.] τροχῖλος εἷς τῶν ὀρνέων ὑπακούει οἰκέτης ἔποπος : ---
61 R 54’ οχί.] τοῦ χασμήματος:: — ἐπεὶ πρόσωπον ὀρνέου ἐποίησεν ὁ ὗπο-
κριτης ἔχοντος τὸ ράμφος κεχηνὸς δια τοῦτο εἶπεν χασμήματος : —
62 ext.] ὀρνιθοθήρα τοντωί: --- νομίζει τοὺς ἄνδρας δια τὸ θηράσαι τὰ
ὄρνεα ἐλθεῖν : ---
63 ext. οὖ inf.] οὕτω ᾽στι δεινον: — τὸ κάλλιον ἀντι ἀπολύτον κεῖται. ἀντι
του οὐδὲ καλὸν λέγειν τὸ ἡμᾶς ὑποπτεύεσθαι τοιούτους εἶναι ἑωρακῶς δὲ
-- ἀμφοῖν] ἀμφοῖν τοῖν ΒΡ .---2᾽ om. αὶ τ᾽ Γ ---ἔχοντε) ἔχοντες GR—&
ἄλλα] δ᾽ ἄλλα Ἐ ---- ἔρηται) εἰρήνης E
47 Om. VGIMP—roy ἔποπα) ΓΕ; J] λειπει] om. Γ"--- τὸ] τὸν ΓΕ —
γενόμενον] γενόμενον δηλονότι ΤΞ
48 Om. VGIMP—% ᾿πέπτατο) I? πέπτατο) E 1] ὅπον] ὅπου ἔπτη ΓΕ
50 8. φράζει Γ 8 ἄνω Μ [ ἄνω τί φράζει] om. R J] vevotons] vevons
Ἑ --- τόπον ὑψηλόν] ὑψηλὸν τόπον RIM
δά Om. ΨΟΤΜΡ.---τῇ κεφαλῇ) E J] πρὸ9] πρὸς τὸ E
57 S οὗτος ΓΤ S ἔποπα Μ [ ‘rév.. . καλεῖἘ] om. αὶ οὗτος τὸν . ..
καλεῖς Γ' J] οὐ] ΓΞ ὡς Γ ---πιθανω9] πιθανὸν ΒΜ -- ἐπι ὄρνεον οἰκίαν] ἐπιοικίαν
ὀρνέου R—-wat wat] παῖ Μ
δ8 S ἐποποῖ in59T S ἐποποῖ Μ [{[ἐποποῖ] om. R J] προπαροξύνουσιν]
I? προπαροξύνονται T προπαροξυτόνως ἀπὸ τον οἱ érora R προπαροξύνει
M— περισιτῶσιν] περισπωμένως R — tv] ἵνα R — ἐποπιστί] om. Μ «ο---εἰ] day
ἘΣ — προπαροξύνοιτο)] προπαροξύνεται M προπαροξύνηται Σ --- ἀπο) ὡς ἀπὸ
TX ἀπὸ τῆς E—ctOelas] τῆς γενικῆς Μ
60 Om. VGE-—S οὗτοι T S τίνες M [ rives οὗτοι TP J] els] τὶς ΓΡ
tis ἐκ Μ — ὑπακούει] om. M ἀκούει ΓΡ --- ἔποπο:] τοῦ ἔποπος ΓΡ τοῦ ἔπο-
wos ὑπάρχει Μ
61 Om. VGE—S χασμήματος T S τοῦ Μ J] χασμήματο!] τοῦ χασμή-
ματος Μ
62 Om. E—S ὀρνιθοθῆρα RI 8. οἴμοι M [{{ὃὀρνιθοθήρα τοντω(] om. Β
ὀρνιθοθήρα TP 1 τοὺς ἄνδρας] ὁ οἰκέτης Μ --- δια] δι R ὄρνεα] ὀρνίθια Ἡ R—
20 ARISTOPHANES
φοβούμενον τοῦτό φησιν" “οὕτω δεινὸν πρᾶγμά ἔστιν οἱ ὀρνιθοθῆραι; οὐκ
ὥφειλες οὐδὲ ἡμῖν εἰπεῖν. of δὲ ἐν ἤθει τὸν λόγον ἀκούουσιν οὕτως" “"οὕτως"
τι δεινόν; οὐδὲ κάλλιον λέγειν, τουτέστιν “οὕτω τι δεινὸν ἔχομεν ἐκ τῆς
ὄψεως ὥστε ὀρνιθοθῆραι νομίζεσθαι; οὐδὲ λέγειν σε τοῦτο. κάλλιόν ἐστιν ὅτι
ἐσμὲν ὀρνιθοθῆραι.᾽
65 ὑποδεδιώς: ὄνομα ἔπλασεν ὀρνέου εὑποδεδιώς᾽᾽. Λιβυκὸν’ δὲ ἐπεὶ οἱ
Λέβνες βάρβαροι καὶ δειλοὶ ἢ ἐπεὶ πολύορνις ἡ Λιβύη.
66 καὶ μὴν ἔρον τὰ aa ποδῶν : γράφεται ‘Kal μὴν épwra’- ‘Ta πρὸς
ποδῶν᾽ σαφέστερα, καὶ τάχα ἂν εἴη κατὰ τὴν παλαιὰν onpaciav γεγραμμένον
τὸ ἔρου “Γἔρο",᾽ μετελήφθη δὲ εἰς τὸ w. ἔν τισι δὲ γράφεται “καὶ μὴν ἐρώτα
πρὸς τίνων, ἣ καὶ οὕτω “καὶ μὴν ἐρώτα πρὸς ποίων, ἀντὶ τοῦ “πρὸς τί-
νων ἐσμὲν ὀρνέων ἐρώτα καὶ τίσι προσήκομεν. ἔστι δὲ τὸ ὅλον λόγον οὐκ
ἔχον καὶ ἔτι τὸ “καὶ μὴν’ ἀκαίρως ἐστὶ λεγόμενον. κάλλιον οὖν τὸ “πρὸς
moduy,’— -πυνθάνου τῶν ποδῶν ὅτι ὄρνεά ἐσμεν. λέγει δὲ ὡς ὑπὸ τοῦ δέους
ἐναφεικώς.
68 ἐπικεχοδώς : καὶ τοῦτο ὡς ὄνομα ὄρνιθος ira παρὰ τὸ φαίνεσθαι αὐτοῦ
τὸ σκῶρ.
ᾧασιανικός: errr vee παρὰ τὸ φαίνειν, (ἣ) “μετὰ φασιανῶν εὑρισκόμενος »᾽
69 ἀλλὰ σὺ τί θηρίον wor’ εἶ: δών εἰπεῖν “ὄρνεον,᾽ πρὸς τὸ τεραστικὸν τοῦ
σώματος ' θηρίον᾽ εἶπεν.
(οἱ δὲ ἐν ἤθει xré.) makes the unessential change to οὕτως τι, but keeps the divi-
sion of the verse : οὕτως τι δεινόν ; οὐδὲ κάλλιον λέγειν. --- οὕτω δεινὸν πρᾶγμα cré. :
this is the first interpretation of the verse. The assumption is that Euelpides
speaks fiercely : Are bird-catchers such terrible folk? Don't you call us that!
According to the second view his tone is jocular and familiar, i.e. he speaks ‘in
comic character’ (ἐν ἦθει): Do we look so shocking that you think we’re bird-
catchers? You'd better not call us bird-catchers ]
66 “καὶ μὴν ἐρώτα. ' τὰ πρὸς ποδῶν σαφέστερα : Jackson. καὶ μὴ» ἐρώτα
πρὸς ποδῶν ὅτι σαφέστερον Dindorf. ὅτι σαφέστερον ΟΟΟΌΣΒ ἰῃ P. ὅ καὶ σαφέστερον
Blaydes. —épo: this change is required. For the meaning οὗ παλαιὰ σημασία
as here used, cf. Schol. Il. A 104 ὦ : ὅτι Ζηνόδοτος γράφει ‘Sy wor’ ᾿Αχιλλεύς᾽᾽ "
μήποτε δὲ πεπλάνηται, γεγραμμένον τοῦ o ὑπ᾽ ἀρχαϊκῆς σημασίας ἀντὶ τοῦ w, προσθεὶς
τὸ ». Schol. Pind. Nem. i 84 καταλείπεται δὲ τῇ ἀρχαίᾳ σημασίᾳ τὸ ‘éodés’- ἡ
γὰρ ἀντίστροφος ἀπήτει τὸ ν (ἰ.6. ἐσλού:).
68 Suid. ἐπικεχοδώς.
Suid. φασιανικός. Cf. Schol. Ach. 726. — (4): the definitions penton? are
alternatives.
68 S φασιανικός — φασιανικός) R [ gacravis}] om. RE φασιανικός T
— φασιανικὸς δὲ M* φασιανὸς δὲ ΡΟ 1] παρα τὸ φαίνειν] ἀπὸ τοῦ daivw- 6 M
69 8 τί θηρίον T S ἀλλὰ M [ ἀλλὰ σὺ τι (τί RG) θηρίον of] τί (τὶ F)
θηρίον πότ᾽ (ποτ᾽ E) εἶ ΓῈΡ 1 τεραστικὸν] τερατικὸν EP τερατῶδες Μ
SCHOLIA ON THE AVES 27
αὐτὸν φοβούμενον τοῦτο φησὶ οὕτω δεινὸν πρᾶγμα ἐστὶ of ὁρνιθοθῆραι- οὐκ
ὥφειλες οὐδε ἡμῖν εἰπεῖν. of δὲ εν ἤθει τὸν λόγον ἀκούουσιν οὕτως οὕτωσι
τι δεινὸν οὐδε κάλλιον λέγειν. τοῦτεστι οὕτω τι δεινὸν ἔχομεν ἐκ τῆς
ὄψεως. wore ὁρνιθοθῆραι νομίζεσθαι. οὐδὲ λέγειν σε κάλλιον ὅτι ὄρνιθο-
θῆραι ἐσμὲν: --
65 int.) ὑποδεδιὼς ἔγωγε: — ὄνομα ἔπλασεν ὀρνέου ὑποδεδιὼς - λιβυκον
δὲ. ἐπεὶ οἱ λίβυες βάρβαροι καὶ δειλοῖ 7 ἐπεὶ πολύορνις ἡ λιβῦύι: -- |
66 inf. S μὴν] καὶ μὴν ἔρον τὰ προς ποδῶν: — γράφεται καὶ μὴν ἐρώτα.
τὰ προς ποδῶν σαφέστερα. καὶ ταχα ἂν εἴη κατὰ τὴν παλαιὰν σημασιαν
γεγραμμένον τὸ ἔρον. ἔρω. μετελήφθη δὲ εἰς τὸ w- & τισὶ δὲ γραφεται.
καὶ μὴν ἐρώτα πρὸς τίνων 7 καὶ ovrw καὶ μὴν ἐρῶτα πρὸς ποίων. ἀντι τον
προς τίνων ἐσμὲν δρνέων- ἐρώτα. καὶ τίσι προσήκομεν. ἔστι δὲ τὸ ὅλον.
λόγον οὐκ éxov- καὶ ἔτι τὸ καὶ μὴν: ἀκαίρως ἐστὶν λεγόμενον. κάλλιον
οὖν τὰ πρὸς ποδών. πυνθάνου τῶν ποδῶν. ὅτι ὄρνεα ἐσμὲν λέγει δὲ ὡς ὗπο
τοῦ δέους ἐναφεικώς : — :
Fol. 97’. Vv. 68-98.
68 sup.) ἐπικεχοδῶς ἔγωγε: -- καὶ τοῦτο ws ὄρνιθος ἔπαιξεν παρὰ ro
φαίνεσθαι αὐτοῦ τὸ σκῶρ: --
68 sup.] φασιανὸς: — συκοφάντης. παρα τὸ daivery μετα φασιανῶν
εὑρισκόμενος : --
69 sup.] ἀλλὰ σὺ τι θηρίον εἴ: -- δέον εἰπεῖν ὄρνεον πρὸς τὸ τέραστικὸν
τοῦ σώματος θηρίον εἶπεν: --
εἰπεῖν] om. Β ---- οὐκ] καὶ οὐκ Μ ---- εἰπεῖν) om. G—ol δὲ... ἐσμὲν] τουτέστιν
οὐδὲ λόγῳ τοῦτο ἀκοῦσαι ἐβουλόμεθα- ὅτι ἐσμὲν ὀρνιθοθῆραι Μ--οὕτων] οὕτω
RP— οὗτωσι τι] otrwot τί αὶ οὕτω ‘ore E—n) τέ ov ---- οὕτω τι] οὕτως τὸ
Γ-- τι] om. Ῥ τί G—oe κάλλιον] σε τοῦτο κάλλιον ἐστι ΒῈ σε τοῦτὸ
ἐστιν κάλλιον TP — ὀρνιθοθῆραι ἐσμὲν] ἐσμὲν ὀρνιθοθῆραι ἈΓῈΡ
65 Om. Γ- 8 ὑποδεδιὼς αὶ 8 ἀλλ᾽ Μ [[ὑποδεδιὼς ἔγωγε] om. R ὑποδε.
Suis EP 1) ὑποδεδιὼξ] ὑποδεδιός Μ ---λιβυκον... - δειλοῖ ἢ] om. Β.-- ἐπὰ.
λιβύι] ὡς ἐν λιβύη πολλων και εκτραπέλων ὄντων ὀρνέων R— πολύορνις ἡ λιβύι]
ἡ λιβύη πολύορνις Μ ---λιβύι] λιβύη GEP
66 Om. TE—S ἔρου Μ καὶ. . ποδῶν} καὶ μὴν pov R τὰ πρὸς
ποδῶν Ῥ J] γράφεται... λέγει δὲ] ΒΙΣΑΡΕ ΘΕ ΉΘΗΣ ΞΒ καὶ περιβλέπου ὅτι
ἐσμὲν ὄρνιθες Ἐ --- γράφεται... οὖν τὰ πρὸς ποδῶν] om. Μ --- καὶ μὴν] om. P
— σαφέστερα] ὅτι σαφέστερον Ῥ--- παλαιὰν] πάλαι Ρ --- γεγραμμένον... pere-
λήφθη] τὸ ἔρεο ἔρου- μετεβλήθη Ὁ ---- δὲ] om. Ὁ --- καὶ... προσήκομεν] om.
P—ion δὲ] ἔστι δὲ καὶ Ρ .--- ἐστὶν] ἔσται Ρ --- πυνθάνον] πυνθάνου φησὶ τὰ
_ παρὰ Μ.-- ἐναφεικώς] ἀποπατησάντων ὑπο τοὺς ποδας R
68 Κα ἐπικεχοδὼς ΓΝ --- 68) E [ε πικεχοδῶς ἔγωγε] om. Εἰ ὑπεικεχοδώς R
ἐπικεχοδώς RvP 1] καὶ ... ὄρνιθος] ἔστι δὲ καὶ τοῦτο ὄνομα Σ --- és] ὡς ὄνομα
ΕΒ — ἔπαιξεν] ἔπαιξε δὲ Σ --- ἔπαιξεν παρὰ το] ἔπαιξε δὲ ἀπὸ τοῦ M
28 ARISTOPHANES
70 ὄρνις ἔγωγε: σημείωσαι ὅτι καὶ τὴν εὐθεῖαν τοῦ ὄρνις ἐκτείνουσιν
᾿Αττικοί.
ἡττήθης τινὸς ἀλεκτρυόνος: φυσικὸν τοῦτο, ἐν ταῖς συμβολαῖς τῶν ἀλεκ-
τρυόνων τοὺς ἡττηθέντας ἕπεσθαι τοῖς νενικηκόσι. καὶ Θεόκριτος"
“ἐ ὀρνίθων φοινικολόφων τοιοίδε κυδοιμοί᾽
70 ἀφύας Φαληρικάς: ὅτι πληθυντικῶς λέγουσι τὰς ἀφύας. ᾿Αρίσταρχος
δὲ οὐκ ἀποδέχεται πληθυντικῶς - διὸ τὸ x. Φαληρεὺς δὲ λιμὴν τῆς ᾿Αττικῆς.
78 ἔτνους: ἀθάρας. τορύνη δὲ λέγεται τὸ κινητήριον τῆς χύτρας.
σημειωτέον δὲ ὅτι τορύνῃ πανταχοῦ ἐκτέταται εἰ μὴ παρ᾽ Εὐπόλιδι.
79 τροχῖλος ὄρνις οὑτοσί: ἐπεὶ συνεχῶς εἶπε τὸ “τρέχω;,᾽ πέπαιχε “τροχῖ-
dos’ εἰπών. ἔστι δὲ καὶ ὄρνεον τροχῖλος καὶ λέγεται εἶναι δριμύ. ἀξιοῦσι δέ
τινες τὴν μέσην ὀξύνειν.
82 μύρτα καὶ σέρφονε: σέρφος σκωληκῶδες ζωύφιον ἣ μα
ταῦτα δὲ νέμονται τὰ ὄρνεα. καὶ ἡ παροιμία"
“ἐ ἔνεστι κἀν μύρμηκι κἀν σέρφῳ χολή.
Νικοφῶν ἐν ᾿Αφροδίτης Γοναῖς "
“( ἅπερ ἐσθίει ταντὶ τὰ πονήρ᾽ ὀρνίθια,
σέρφους ἴσως, σκώληκας, ἀκρίδας, πάρνοπας.᾽"
μύρτα δὲ καλεῖται ὃ τῆς μυρσίνης καρπός, ὅς ἐστιν οἰκεῖος ὄρνισιν εἰς τὸ
ἐσθίειν.
70 Suid. ἡττήθη: ἐπὶ τῶν δούλων» 7 θεραπόντων ὁπομένων τοῖς δεσπόταις" φυσι-
κόν ἐστι τοῦτο xré. Cf. Apost. viii 10. ---- ἐν ταῖς... τοὺς ἡττηθέντας ἕπεσθαι xré.:
ἐπεὶ ἐν ταῖς... οἱ ἡττηθέντες ἕπονται xré. Suid. FR alone has καὶ ὄν, but καὶ isa
futile and disturbing intrusion. — Θεόκριτος : Id. xxii 72.
76 Cf. Suid. ἀφύα és rip.
78 Suid. τορόνη. Cf. Draco Straton. 86 17.
79 Suid. τροχίλος. --- εἶπε : "ὁ προεῖπε (male προσεῖπε) ᾽" ΒΟΙ6. --- ἀξιοῦσι...
ὀξύνειν : the annotator had τροχῖλος in his text.
82 Suid. σέρφος and μύρτα. Phot., Hesych., μύρτα. ---- ἣ παροιμία : cf. Scholl.
Vesp. 352; Suid. ἔνεστι κἀν μύρμηκι ; Greg. Cyp. M. iii 8. — ΝΙικοφῶν ἐν "Adpo-
Sirens Tovats: M. Π 848; K. I 775. —toesg: ‘‘latere suspicor nomen animal-
culae’’ van Herwerden. def Blaydes.
Σ --- κἀν] καὶ M— κἂν] καὶ M— χολὴν] χολή EMPS — νικοφῶν. . . πάρνο-
was] om. Μ .--- ἔστι] ἐσθίει ἘΡΣ ---- τἀντὶ] ταῦτα Σ --- δὲ] om. EPS — ἀκρίδας]
καὶ ἀκρίδας Ἐ --- μύρτα... καλεῖται) μύρτα καλεῖται οτι της μυρσίης R —
ὁ . . . καλεῖται] καλεῖται, ὁ τῆς μυρσίνης ἘΜ --- μυρσίνη] μυρτίνης Ῥ μυρ-
ρίνης Σ --- ἐσθίειν] ἐσθίων - σέρφος δὲ σκωληκῶδες ζωύφιον R
SCHOLIA ON THE AVES 29
10. sup. et ext.] ὄρνις ἔγωγε: — σημειώσαι ὅτι καὶ τὴν εὐθείαν τοῦ ὄρνις
ἐκτεινουσιν ἀττικοί: --
10 ext.) ἡττήθης τινὸς ἀλεκτρνόνος: --- φυσικὸν τοῦτο ἐν ταῖς συμβολαῖς
τῶν ἀλεκτρυόνων. τοὺς ἡττηθέντας ἔπεσθαι τοῖς νενικηκόσι καὶ θεόκριτος.
ὀρνίθων φοινικολόφων. τοῖσι δὲ κυδοιμοί: --
70 ext.) ἀφνίας φαληρικᾶς: --- ὅτι πληθυντικῶς λέγουσι τὰς ἀφνίας. ἀρί.
σταρχος δὲ. οὐκ αποδέχεται πληθυντικῶς. διὸ τὸ X- φαληρεύς δὲ λιμὴν τῆς
αττικῆς : —
78 ext.) ἔτνους: -- ἀθάρας . τορύνη δὲ Acyerat- το κινήτηριον τῆς χύτρας.
σημειωτέον δὲ ὅτι το τορύνη πανταχοῦ ἐκτέταται. εἰ μι παρ᾽ εὕπολιδι : —
19 ext.) τροχῖλος ὄρνις οὐτοσὶ: -- ἐπεὶ συνεχῶς εἶπε τὸ τρέχω πέπαιχε
τροχῖλος εἰπών ἔστιν δὲ καὶ ὄρνεον τροχῖλος καὶ λεγεται εἶναι δριμύ. ἀξιουσι
δέ τινες τὴν μέσην ὀξύνειν : --
82 ext. et inf.] μύρτα και σέρφους: -- σέρφος σκωληκωδες ζωύφιον 7
μυρμηκῶδες. ταῦτα δὲ νεμονται τὰ ὄρνεα καὶ ἡ παροιμία. ἔνεστι κἀν μύρ-
μῆκι κἂν σέρφω χολὴν. νικοφῶν ἐν αφροδίτης γοναῖς ἅπερ ἔστι τὰντὶ τὰ
πονηρὰ ὀρνίθια σέρφους δὲ ἴσως. σκώληκας ἀκρίδας. πάρνοπας μύρτα δὲ.
ὁ τῆς μυρσίνης καλεῖται καρπος - ὅς ἐστι οἰκεῖος ὄρνισιν εἰς το ἐσθίειν :
70 Om. RM—S ἔγωγε ΓΜ (but M omits the schol.) [ὄρνις ἔγωγε] ὄρνις
ἔγωγε δοῦλος (SovAis E) TEP J
Τὸ 8 ἀλεκτρυόνος Τ' 8 ἡττήθης M [refine τινὸν ἀλεστρυόνο!] ἠττήθης
τινός ΒΞ ἀλεκτρνόνος TEP J] φυσικὸν] φυσικόν ἐστὶ ἘΣ --- ἐν] καὶ εν R ἐπεὶ
ἐν Σ --- τοὺς... ἕπεσθαι] οἱ ἡττηθέντες ἕπονται Σ --- καὶ... κυδοιμοί] om.
RM — τοῖσι δὲ] Γ΄ τοιοίδε ΓΡΣ --- κυδοιμοί] κυδιμοὶ G
76 8. φαληρικάς ΓΜ “--- φαληρικάς) RI? [{ἀφνίας (ἀφύας VvG) φαληρικᾶς]
om. R φαληρικάς TE φαληρικὰς ἀφύας P J] ὅτι. .. Χ] om. RAM -Ὁ-
dpvias] ἀφύας VVGTEP — διὸ] διὰ ΓῈ --- Χ] xo Γ --- δὲ] om. ΕΓ — τῆς]
I? om. TE
78 8 ἐπιθυμεῖ Τ' S ἔτνους M— ἔτνους) R [ érvovs] om. αὶ ἔτνους δ᾽ ἐπι-
θυμεῖ TEP 1 G0dpas] ἀθάρας - ἔστι δὲ - εἶδος ὀσπρίον M — τορύνη. . . εὗπο-
λιδι} om. R— τορύνη] κορύνη ΓῈ --- το τορύνη] τορύνη GEM τὸ ῥύνη ΤῈ --
ἐκτέταται] ἐκτείνεται Σ --- μι] μὴ ΟἸΤΈΜΡ καὶ Σ --- εὔπόλιδι) εὐπόλιδι ὡς εἴρη-
ra P
79 S τροχίλος ΓΜ --- τροχίλος) R [ τροχῖλος . . . οὐτοσὶ] om. R J]
ἐπεὶ... εἰπών) ὄνομα τοῦ ὑπηρέτου ἔποπος᾽ παρὰ τὸ τρέχω Σ --- ἐπεὶ] παρα
To τρέχω ἐπεὶ Ἀ --- εἶπε] αντι εἰπεν αὶ προσεῖπε ΓῈΡ ---τὸ . . . ὀξύνειν] om.
R— πέπαιχε] παρὰ τὸ τρέχω TEP ἀπὸ τοῦ τρέχω πέπαιχε Μ ---λεγεται]
λέγεται δὲ α λέγουσιν αὐτὸ Μ ---- dfrover . . . ὀξύνειν] om. Μ
82 Ομ. Γ---3. μύρτα R S καταφαγὼν M [{ἐμύρτα και σέρφονε) om. R
μύρτα καὶ σέρφους τινάς E J] σέρφος . . . πάρνοπαε] om. RK — ζωύφιον] ζῳον
80 ARISTOPHANES
85 κακῶς σύ γ᾽ ἀπόλοιο: πρὸς τὸν θεράποντα ἔποπος λέγει εἰσελθόντα
καὶ κεχηνότα.
87 ὑπὸ τοῦ δέου: : ἰδὼν γὰρ τὸν δοῦλον κεχηνότα ἐφοβήθη.
89 "καταπεσών": ἀντὶ τοῦ φοβούμενος.
90 ἀπέκτατο: εἰς τὸ αὐτὸ κατήντησε τοῦ γελοίου χάριν.
91 ὃς ἀνδρεῖος cl: ὡς ΄ πολύ᾽- ἐν εἰρωνείᾳ δὲ τὸ ὡς.
92. ἄνοιγε τὴν ὕλην: δέον εἰπεῖν “ τὴν θύραν" - ἀλλ᾽ ἐν ὕλαις διάγουσιν oi
ὄρνεις. |
93 τουτὶ τί wor ἐστὶ: τὸν ἔποπα ᾿θεασάμενος τοῦτο λέγει.
94 τίς ἡ πτέρωσις : ἐπειδὴ ὁρῶσι ξένην ὄψιν τοῦ ἔποπος καταπλήττονται᾽
ἔστι γὰρ τῇ πτερώσει τὸ ὄρνεον κατάπυκνον καὶ τρεῖς ἔχον ἄκρας ἐν τῷ Addy.
τῆς τριλοφίας : ἐπεὶ τρεῖς λόφους ἔχει ὁ ἔποψ.
95 τίνες εἰσί p οἱ ζητοῦντες: εὐθὺς οἰωνιζόμενοι εἰώθασι λέγειν πρὸς
τὸ ‘ris ὁ ζητῶν; ᾽ θεοῦ τινὸς ὄνομα ἢ ὑγείαν ἡ τι τοιοῦτον καὶ νῦν οὖν ἔφη
Sot δώδεκα θεοί" τὸ δὲ ἑξῆς παρ᾽ ὑπόνοιαν, ἐπεὶ ἔκσκενος φαίνεται αὐτοῖς.
96 εἴξασιν ἐπιτρῖψαί σε: δύναται μὲν ἐπὶ τοῦ ἔποπος λέγειν" “ οὗτοι
ζητοῦσί σε ἐπιτρῖψαι διὰ τὴν ὄψιν" δύναται δὲ καὶ ἐφ᾽ ἑαυτῶν λέγειν᾽
86 θεράποντα ἕἔποπος : τοῦ ἔποπος has the authority only of M and of the
implication in R; but θεράπων ἔποπος became a fixed phrase in the play as the
designation of the persona (MSS.).
89 Suidas, καταπεσών, supplies the lemma.
92 ἀλλ᾽ : nevertheless.
93 The fanciful transposition of words is a characteristic feature of I.
94 R alone makes the lemma ὦ Ἡράκλεις. --- ξένην : τὴν ξένην Rutherford. —
ἔστι γὰρ... κατάπυκνον : whereas this particular Epops is featherless. Note
yap. Cf. 103 f.
95 Suid. ὑγεία. --- ἔφη : replies, not inquires. Suidas’s amplification has
justification in so far as he wished to quote the verses, but Musurus, in
imitating Suidas, confused a clear note. —dxoxevos: cf. Poll. iv 141.
96 The lemma in R is ill-chosen. — ἥξασιν : or possibly ἥκασιν (both late
forms) — these fellows (the Epops and his attendant) have come out to do us.
94 Om. VGEMP—S rpuodias T [ τῆς τριλοφώς I J] tpets . . . drop]
ὁ ἔποψ τρεῖς λόφους ἔχει T
95 Om. REM—S rives εἰσὶ Γ' [ of {nrotwres] om. Γ΄ J] εὐθύς] om. Σ ---
θεοῦ τινὸς} om. --- ἢ] ἡ τί Γ΄ ἣ τὶ Ρ ἥ τι Σ --- καὶ νῦν... abrots] καὶ ὁ
ἔποψ ἔφη. τίνες οἱ ζητοῦντες ; οἱ δὲ ἔφασαν, οἱ δώδεκα θεοὶ εἴξασιν ἐπιτρῖψαί σε
Σ --- ἔφη] ἔφη τίνες οἱ ζητοῦντές με πρὸς Ὁ ἐπάγει P—&] δ᾽ Ὁ --- φαίνεται
αὐτοῖς] αὑτοῖς φαίνεται ΓΡ
96 S εἴξασιν ΓΜ [ efaow . .. σε] οἱ δώδεκα θεοι R J] Meo] λέγεσθαι
G λεγεν REMP λέγουσιν ΓΤ --- οὗτοι] οὕτω ΓῈ --- ἐπιτρίσαι] ἐπιτρύψαι
GRIEMP — δύνανται] δύναται TEMP— καὶ] δὲ καὶ ἘΜ δὲ TEP— οὗτοι
SCHOLIA ON THE AVES 81
85 ἰπἴ. κακῶς σύ γ᾽ ἀπόλοιο: -- πρὸς τὸν θεραποντα ἔποπ΄.. λεγει εισελ-
θοντα καὶ xexnvora. --
87 R 54” ext.] ἰδὼν γὰρ τὸν δοῦλον κεχηνότα ἐφοβήθη: —
89 R 54” int.) αντι του φοβούμενος: --
90 R 54” ext.] ἀπέπτατο: -- εἰς τὸ αὐτὸ κατήντησεν. τοῦ γελοίου χά-
pw: --
91 R54” ὡς ἀνδρεῖος) ὡς πολυ
91 R54” ᾿πι.] ἐν ειρωνείαι τὸ ὡς : --
92 inf.) ἄνοιγε τὴν ὕλην: -- δέον εἰπεῖν τὴν θύραν. ἀλλ εν ὕλαις διάγουσιν
αἱ ὄρνις : —
93 1 119” ext. S τουτὶ τί] τοντὶ τί wor ἐστί: — τὸν ἔποπα τοῦτο θεασά-
μενος λέγει : —
94 inf. S ἡ] τίς ἡ πτέρωσις: --- επειδη ὁρωσι ξένην ὄψιν τοῦ ἔποπος κατα-
πλήττονται. ἔστι γὰρ τῆι πτερώσει τὸ ὄρνεον κατάπυκνον καὶ Ὑ ἔχων ἄκρας
ἐν τῶ λόφω: —
94 R 54’ τῆς τριλοφώ-) επεὶ τρεῖς λόφους έχει ὁ ero : —
9ὅ inf. S τίψες) τίνεβ.- εἰσί p οἱ ζητοῦντες: -- εὐθύς οἱωνιζόμενοι εἰω-
θασι λέγειν πρὸς τὸ τίς ὃ ζητῶν θεοῦ τινὸς ὄνομα- ἣ ὑγείαν ἡ τοιοῦτον
καὶ νῦν οὖν ἔφη of ιβὶ θεοὶ τὸ δε ἐξῆς παρ᾽ νπόνοιαν. ἐπεὶ ἔκσκευος φαίνε-
ται αὑτοῖς : —
96 inf.) ἕἔξασιν ἐπιτρίψαι σε: --- δύναται μὲν ἐπι τοῦ ἔποπος λέ... - οὗτοι
ζητοῦσι σε ἐπιτρίσαι δια τὴν ὄψιν- δύνανται καὶ ἐφ᾽ ἑαυτῶν λέγειν. ἐοίκασιν
85 8 σύγ᾽ Τ' 8 κακῶς σὺ Μ --- κακῶς) R [| κακῶς . .. ἀπόλοιο] om.
R 1 ἕἔποπ..]} ἔποψ G τοῦτο ro ἔπος αὶ ἔποπος TEP τοῦ ἔποπος Μ M— καὶ
κεχηνοτα] om. R
87 Om. VGM—S SéousT [ to τοῦ δέους TEP 1
89 Om. VGIEMP (Cf. Suid. καταπεσών.)
90 Om. VG—S ἀπέπτατο ΓΜ 1 ro... χάριν] om. M
91 Om. VG (For TEMP see the next scholium.)—S ἀνδρεῖος M 1 ὡς
πολν] yeAoiov χάριν M
91 Om. VG—S ἀνδρεῖος εἶ Τ 8 ὦγάθ᾽ Μ [ὡς ἀνδρεῖος εἶ ΤῈΡ 1 by]
ὡς πολὺ ἐν TEP καταπολὺ ἀνδρεῖος ef dy M—apevelas τὸ as] εἰρωνεία δέ TE
εἰρωνία δὲ Ῥ εἰρωνεία δὲ λέγει Μ
92 S ἄνοιγε ΓΜ [ &Svorye τὴν ὕλην] pyr’ ἄνοιγε τὴν πύλην (ὕλην Γ΄)
TE 1 θύραν. ἀλλ] θύραν ἣ τὸν οἶκον τὴν ὕλην εἶπεν - καὶ γὰρ Ἐ ---ἀλλ. ..
ὄρνιν) διὰ τὸ διάγειν ἐν ὕλῃ τοὺς ὄρνις - τὴν ὕλην φησί Μ --- αἱ ὄρνις] οἱ ὄρνεις
R οἱ ὄρνιθες ΤΡ οἱ ὄρνις E
93 Om. VGREMP
94 Κα πτέρωσις Γ S τὶς M [ τίς ἣ πτέρωσις} ὦ ἡράκλεις R J] ton...
πτερώσει) om. ΓῈ --- ἔχων] ἔχον ΕΓῈΜΡ --- Sxpas . . . λόφω] ἐν τῷ λόφῳ
ἄκρας ΤῈ
82 ARISTOPHANES
‘"Héaow' οὗτοι ἡμᾶς ἐπιτετριφέναι ὧδε "ἐλθόντες",,) ἐκφοβεῖ γὰρ αὐτοὺς
τὸ προσωπεῖον. τὸ δὲ “εἴξασιν᾽ ἢ ἐοίκασιν ἣ παρεγένοντο.
99 ῥάμφος: τὸ τοῦ ὀρνέου πρόσωπον.
100 τοιαῦτα μέντοι "Σοφοκλέης": ἐν γὰρ τῷ Τηρεῖ Σοφοκλῆς ἐποίησεν
αὐτὸν ἀπωρνιθωμένον καὶ τὴν Πρόκνην" ἐν ᾧ ἔσκωψε πολλὰ τὸν Τηρέα.
102 πότερον ὄρνις ἢ rams: ἔπαιξε" δέον γὰρ εἰπεῖν ‘dvOpwros’ “ταὡς᾽ εἶπε"
"δασύνεται" δὲ καὶ περισπᾶται. ὁ μῦθος δὲ λέγει τὸν “Apyov εἰς rawva
μεταβεβλῆσθαι" διὰ τοῦτό φησι ‘ πότερον ὄρνις εἶ σὺ "ἢ ταὡς" ὁ λεγόμενος
Τηρεὺς παρὰ τὸ τηρεῖν τὴν Ἰώ;᾽ τὸ δὲ ὄνομα περισπῶσιν οἱ ᾿Αττικοί.
ὄρνις ἣ ταὡς: ὡς ἐοικότος "ὄρνιθι" πρὸς τὸ μέγεθος δὲ τοῦτο λέγει ἣ
διὰ τὴν ποικίλην ἐσθῆτα ἣν ἐνεδύσατο.
ἄλλως : ἔπαιξε τὸ γενικὸν εἰπών, εἶτα ἐπαγαγὼν τὸ εἰδικόν.
104 ἐξερρύηκε: παρόσον ἄνθρωπος ἐξελήλυθε μὴ ἔχων πτερὰ πλὴν τῆς
κεφαλῆς ὄρνιθος ἐπτερωμένης.
106 φύομεν: ὡς ἐπὶ τῶν φυτῶν.
See the note just below on παρεγένοντο. ---- ἐλθόντες : ὧδε ἐλθόντες refers to the
appearance of the Epops and his attendant, to judge from their looks, and bal-
ances διὰ τὴν ὄψιν of the preceding interpretation. The annotator immediately
adds ἐκφοβεῖ γὰρ αὐτοὺς τὸ προσωπεῖον. --- ἐκφοβεῖ γὰρ : ἐπεὶ ἐφόβει Dobree, correct-
ing the vulgate εἰ ἐφόβει. --- παρεγένοντο : indicates a reading ἥξασιν or ἥκασιν.
ἥξασιν is the reading in the text of the play in both M and U, and the editors
of Suidas before Gaisford read ἥξουσιν s.v. ὑγεία. Kiister even says: ‘* Apud
Aristophanem hodie minime recte legitur εἴξασιν.᾽᾽
99 Cf. Suid. ῥάμφος. ---- πρόσωπον : Qu. προσωπεῖον ὃ
100 ἐν ᾧ : equivalent to ἐφ᾽ ᾧ, quam ob causam, van Leeuwen. — ἔσκωψε : i.e.
ὁ ᾿Αριστοφάνης.
102 Suid. ταῶς. --- VE have the right lemma; in ΓΡ the lemma conforms
to the mistaken interpretation which substituted ἄνθρωπος for ὄρνις, not for rads.
The correct interpretation in V appears rewritten in M: ἔδει γὰρ εἰπεῖν ἄνθρωπος
καὶ εἶπε raws. The form of the note in E shows how the error arose. Van
Leeuwen’s interpretation, ‘homo an nugator,’ assumes the wrong form of the
echolium. — δασύνεται : Suid. (cod. AV) alone has the correct reading. Cf.
Athen. ix 398 a: οἱ “Arrixol καὶ δασύνουσι καὶ περισπῶσι (on the authority of
Seleucus). Cf. 379 (Trypho). Suid. (cod. V) has the lemma rawds. — ἢ rads
ὁ λεγόμενος Τηρεὺς : ἢ rads got misplaced in the MSS. The transposition
restores the sense and is confirmed by the beginning of the note in Suid. : raws -
ὁ rnpets. Are you a bird, or the well-known peacock (i.e. Argus, once an
&v6pwros) who got the name of Tereus, etc. No MS., it should be added, gives
even a hint that 7 rads contains a concealed lemma. ;
ὄρνιθι : ὄρνιθος G and the editors. —wpds τὸ μέγεθος κτέ. : in explanation of
rads. This is the word whose interpretation is sought in all three notes on 102 ;
ὄρνις needs no interpretation.
104 ἐξελήλνθε : ἐξεληλύθει has the authority only of R.
SCHOLIA ON THE AVES 33
οὗτοι ἡμᾶς ἐπιτετριφέναι ὧδε ἐλθόντας. εἰ ἐφόβει αὐτοὺς τὸ προσω-
πεῖον : —
Fol. 97”. Vv. 99-126.
99 RB 54’ S pdudos] τὸ του ὀρνέον πρόσωπον: ---
100 δυρ.] τοιαντα μέντοι σοφοκλῆς: — ἐν yap τῶ τηρεῖ σοφοκλῆς .- ἐποί-
noe αὗτον ἀπωρνιθωμένον καὶ τὴν πρόκνην. ἐν ὧι ἔσκωψε πολλὰ τὸν
τηρά: --
102 sup.] πότερον ὄρνις ἢ ταὼς: -- ἔπαιξεν δέον εἰπεῖν ἄνθρωπος. rads
εἶπεν ὀξυνεται δὲ καὶ περὶσπᾶται. ὁ μυθος δὲ λεγει τὸν ἄργον εἰς ταῶνα μετα-
βεβλῆσθαι διὰ τοῦτο φησὶ πότερον ὄρνις εἶ σὺ ὃ λεγόμενος τηρεὺς.- παρα τὸ
τηρεῖν τὴν ἰώ ἢ ταῶς. τὸ δὲ ονομα περισπῶσιν ἀττικοὶ : --
102 sup. et ext.] ὄρνις: ἣ ταῶς: --- ὡς ἐοικότος ὄρνιθ.. πρὸς τὸ μέγεθος
δε τοῦτο λέγει ἣ διὰ τὴν ποικίλην ἐσθῆτα ἦν ἐνεδύσατο : --- ἄλλως ἔπαιξεν τὸ
γενικὸν εἰπὼν. εἶτα ἐπαγαγων τὸ εἰδικὸν : —
104 οχί.] ἐξερρύηκεν: — παρ᾽ ὅσον ἄνθρωπος ἐξεληλυθε μὴ ἔχων πτερα-
πλὴν τῆς κεφαλῆς ὄρνιθος ἐπτερωμένης : ---
106 R 54” φύομεν) ὡς em των φυτων
pas] om. M — ἡμᾶς ἐπιτετριφέναι] ἐπιτετριφέναι ἡμᾶς Ἐ --- εἰ ἐφόβει] εἰ ἐφόβοι
α ἐκφοβεῖ γὰρ R— προσωπεῖον] add. τὸ δὲ εἴξασιν - ἢ ἐοίκασιν - ἢ παρεγένοντο
ΤΡ.--- ΓΞ and E have also ἣ καὶ (ἢ καὶ om. E) ἐοίκασιν ἢ παρεγένοντο (inter-
linear). |
99 Om. VGEP—S 5 ῥάμφος Γ --- τὸ ῥάμφος) M [ τὸ ῥάμφος ἡμῖν σου
γελοῖον T J] τον ὀρνέον πρόσωπον] πρόσωπον τοῦ ὀρνέου ΓΜ
100 S roatra ΓΜ [{{στοιαντα. . . σοφοκλῆς] om. R τοιαῦτα μέντοι ΓΡ
σοφοκλῆς λυμαίνεται E J] τηρεῖ] τηρεῖν Γ --- σοφοκλῆς)] σοφοκλέους M —
ἀπωρνιθωμένον] ἀπωρνιθωμένην Τ'
102 S ὄρνις I S τηρεὺς Μ [πότερον ... rads] om. R πότερον ὄρνις
TP ὄρνις ἣ rads E J] ἔπαιξεν... weplowira] om. R— δέον] δέον yap E
ἔδει γὰρ M— rads εἶπεν] ἢ rads Γ΄ ἢ ταῶς P εἶπεν ἢ ταώς E καὶ εἶπε ταώς
Μ — ὀξυνεται δὲ] δασύνεταί τε Σ --- ὁ μυθος δὲ] οτι ο μῦθος R — διὰ τοῦτο φησὶ]
om. E— ov] 7 Μ --- παρα τὸ] ἀπὸ τοῦ M— ἰώ) ἠῶ Μ --- τὸ... ἀττικοὶ]
om. E — τὸ δὲ ονομα] τοῦτο δὲ M— ἀττικοὶ] of ἀττικοὶ GIP
102 Om. ΒΓ [ ὄρνις: ἣ rads] ἄλλως G—E*M*P* ἢ ὡς. .. ἐνεδύ-
σατο] om. EMP— ὄρνιθ.. ὄρνιθος Ὁ --- ποικίλην... ἦν] ποικιλότητα τῆς
ἐσθῆτος - ἣν Ὁ --- ἄλλω:] ἢ EP — tra ἐπαγαγων] ἔπειτα ἐπήγαγε G
104 8. ἐξερρύηκε ΓΜ [{ἐξερρύηκεν) om. R ἐξερρύηκε TEP 1 παρ᾽ ὅσον]
παρόσον EMP— ἐξεληλνθε] ἐξεληλύθει BR --- ὄρνιθοΞ] ὡς ὄρνιθος M — ὄρνιθος
ἐπτερωμένηξ] ἐπτερωμένης ὄρνιθος ΤΡ
106 Om. VGTEMP
84 ARISTOPHANES
107 ve; Bporé: πρὸς τὴν παράθεσιν τῶν λέξεων ὅτι ἐκ παραλλήλου ἡ
διαφορὰ δηλοῦται" τὸ δὲ χ πρὸς τὸ συνεχὲς τῶν δυϊκῶν.
108 ὅθεν αἱ τριήρεις αἱ καλαί: ἀντὶ τοῦ “ἐξ ᾿Αθηνῶν᾽- μέγα γὰρ ἐφρό-
γουν "οἱ ᾿Αθηναῖοι ἐπὶ ναυμαχίᾳ.
109. ἡλιαστά: δικασταί, ἀπὸ τοῦ μεγάλον δικαστηρίου τῆς ‘Halas:
οὕτω δὲ ἐκλήθη διὰ τὸ ἐν ὑπαίθρῳ εἶναι τόπῳ καὶ ὑπὸ τοῦ ἡλίου βάλλεσθαι.
γμἀλλὰ" θατέρου τρόπου : πέπονθε "τοῦτο" κεῖται δὲ ἀντὶ τοῦ “ οὔκ, ἀλλὰ
θατέρου τρόπον,᾽ τοντέστι μισόδικοι.
γένους : γράφεται τρόπου. ᾿
110 ἀπηλιαστά: ἀντὶ τοῦ μισόδικοι.
σπείρεται γὰρ τοῦτο : τὸ μισόδικον.
111 ὀλίγον ζητῶν ἂν ἐξ ἀγροῦ: τοῦτο λέγει ὅτι οἱ ἄγροικοι μόνοι εἰσὶν
οἱ μὴ φιλοδικασταί, ὡς ὀλίγων ὄντων τῶν μισοδίκων καὶ τούτων ἀγροίκων, ----
ἀεὶ δὲ τούτους τε καὶ τοὺς ἱππεῖς ἐπαινεῖ, ----ἅμα δὲ καὶ ὅτι τὰ σπανίζοντα
τῶν σπερμάτων μᾶλλον παρὰ τοῖς ἀγροίκοις εὑρίσκεται.
118 σοὶ ξυγγενέσθαι: ἀντὶ τοῦ “εἰς ὁμιλίαν σοι ἐλθεῖν."
120 ταῦτα: διὰ ταῦτα.
121 εὔερον: οἷον ‘ μαλακὴν ὥσπερ σισύραν "εὕερον".᾽ "λέγεται δὲ παρὰ
1070 νῴ; βροτώ: cf. ΓΤ. The following interpretation clearly indicates the
sharp separation of the words in the lemma. The text of 107 in BC and in
Vp2 reads, as here in the lemma, γώ; βρωτώ.
108 Suid. ὅθεν αἱ τριήρεις. ---- ναυμαχίᾳ : ναυπηγίᾳ Haupt.
109 Suid. ἡλιαστής. Cf. Schol. Eq. 255, Nub. 862, Vesp. 88, 772; Bek.
A. 6. 810 32 ff.
πέπονθε τοῦτο : an instance of ecthlipsis. Cf. Schol. Av. 840.
110 Suid. ἀπηλιαστής. Zon. 238.
111 καὶ τούτων... ἱππεῖς : R alone gives the note in intelligible form.
121 Suid. ebepor. — μαλακὴν ὥσπερ σισύραν εὔερον : a rearrangement (‘7d ἐξῆς ἢ
of part of the text of 121 f. with slight paraphrase ; the annotator (wrongly) con-
strued evepor with σισύραν, not πόλιν. ---- εὔερον : εὐέριον MSS. and Suid., but cf.
Phryn. cxxii (Rutherford) : εὐέριον μὴ λέγε, GAN εὕερον ἱμάτιον, τρισυλλάβω: καὶ ἄνεν
τοῦι. ---λέγεται. . . προβάτων : placed after ford» only in P; after Ὑπερβόλῳ in V
and Σ (cod. ABVE), where the words cannot stand, since such an intrusion before
a poetical quotation is without parallel in the scholia. For Aéyerac rapa cf. I.
εὑρίσκεται om. M — τῶν] τούτων R— τούς re larwete] τούτους τε καὶ τοὺς ἱππῆς
Ε --- τε] om. T— ἅμα] ἅμα δὲ R— παρὰ] περι R — εὑρίσκεται] εὑρίσκονται P
118 Om. VGP—S ξυγγενέσθαι T— ξυγγενέσθαι) EM [ cot ξυγγενέσθαι
DP J] ἀντι... ελθειν] ὁμιλῆσαι M—avn του] om. E—at] εἰς ΓῈ ---- ὁμιλίαν]
ὁμιλίαν σοι Τ' '
120 Om. ΟΓΙῈΡ «--- ταῦτ ΓΜ 1) ταῦτα] om. ΓΜ
121 Om. REM—S evepovT’ 1] οἷον μαλακὴν] εὐάερον πόλιν" ἣ μαλακήν Σ
— ἄσπερ] καὶ ὥσπερ G— ὑπερβόλω. . . προβάτων] om. P— λέγει δὲ περὶ]
SCHOLIA ON THE AVES 30
107 ext.) νὼ βροτώ: — πρὸς τὴν παράθεσιν τῶν λέξεων ὅτι ἐκ παραλ-
λήλου ἡ διαφορὰ δηλοῦται: --
108 οχί.7 ὅθεν αἱ τριήρεις αἱ καλαί: --- ἀντι του ἐξ αθηνῶν μέγα γὰρ ἐφρό-
νουν ἀθηναῖοι ἐπι ναυμαχώ : --
109 ext.] ἠλιαστὰ: -- δικασταὶ ἀπὸ τοῦ μεγάλον δικαστηρίου τῆς ἡλιαίας -
οὕτω δὲ ἐκληθη- δια το ἐν υπαΐίθρω εἶναι καὶ ὑπο ἡλίου βάλλεσθαι: --
109 οχί.] μάλα θατέρον τρόπον: -- πέπονθεν. κεῖται δὲ αντι του ovK- ἀλλα
θατέρου τρόπου. τοντεστι μισοδικ..: --
109 γένους) γραφεται τρόπου
110 RB 54” ἀπηλιαστάλ) μισόδικοι
110 R 54” σπειρεται) τὸ μισόδικον
111 ext. et inf.] ὀλίγον ζητῶν ἂν ἐξ ἀγροῦ: — τοῦτο λεγει ὅτι οἱ ἄγρικοι
μόνοι. εἰσὶ οἱ μη φιλοδικασταὶ ὡς ὁλίγον ὄντων τῶν μισοδίκων καὶ τῶν
ἀγροίκων. ἀεὶ δὲ τούς τε ἱππεῖς ἐπαινεῖ ἅμα καὶ οτι τὰ σπανίζοντα τῶν σπερ-
μάτων μᾶλλον παρὰ τοῖς ἀγροῖκοις εὑρίσκεται : --
1183 R 54” int. S ξυγγενώσθαι] αντι του εἰ ὁμιλίαν ελθειν
120 ΒΕ 54” ταῦτα) δια ταῦτα
121 int. S εὕερον] εὔερον: — οἷον μαλακὴν- ὥσπερ σισύραν εὑέριον-
πλάτων ὑπερβόλω λέγει δὲ περὶ τῶν προβάτων. καὶ τοσοῦτον τῆς εὐερίας
107 Om. RE—S va, βροτὼ T 8 νὼ M [ we βροτώ] νὼ, βροτώ Γ J]
δηλοῦται] δηλοῦται. τὸ δὲ Χ πρὸς τὸ συνεχὲς τῶν δυικῶν ΓΡ
108 S om. text Γ' S αἱ τριήρεις M—ai τριήρεις) R [ ὅθεν. .. καλαί]
om. R ὅθεν αἱ τριήρεις E 1] ἀντι τον] om. αὶ τουτέστιν Σ --- μέγα... ναν-
μαχία] om. R— ἀθηναῖοι] of ἀθηναῖοι Σ
109 S ἡλιαστὰ TM [{ἡλιαστὰ] μῶν ἡλιαστά RIE J] δικασταὶ] δικαστὴς
ἘΣ --- τοῦ] om. Σ --- οὕτω] οὕτως Ρ -- δια τὸ] ἀπὸ τοῦ Μ --- ἐν] om. R—
εἶναι] εἶναι τόπωι ἘΣ --- ὕπο ἡλίου] ἐν ἡλίῳ P— ἡλίου] τοῦ ἡλίν RMS
109 5'. μάλα Μ [ μάλα θατέρου τρόπου] om. αὶ μάλα θατέρου Τ' μή. ἀλλὰ
θατέρου ἘΞ μὴ ἀλλὰ θατέρου τρόπου P μάλα θάτερον Σ J] πέπονθεν... ἀλλα]
om. ΚΕ --- πέπονθεν. . . οὔκ] τὸ μάλα - ἀντὶ τοῦ οὐδαμῶς M — πέπονθεν] πέπονθε
μισώδους G μισόδικοι ΒΓΜΡ0 μισοδίκου E μισόδικος Σ
109 Om. GRFEMP
110 Om. VGP— ἀτηλιαστὰ) IT? [ M* τὸ δὲ ἀπηλιασταί Γ J) μισόδικοι]
ἀντὶ τοῦ μισόδικοι Τ' ἥγουν μισόδικοι T? μισόδικοι. οἷον of ἀποηλιασταὶ - of ἐν
μὴ δικαστηρίοις διατρίβοντες Μ
110 Om. ΥΟΙῈΜΡ
111 Om. E—S ὀλίγον Μ {ὀλίγον . . . ἀγροῦ] εξ αγροῦ λάβοις αὶ ὀλίγον
ζητῶν ἂν Τ' ὀλίγον ζητῶν P J] οἱ] om. Ρ --- ἄγρικοι] ἄγροικοι GRIMP — οἱ
“ον Φιλοδικασταὶ) μὴ φιλόδικοι M— μη φιλοδικασταὶ) μισοδικασταὶ Ρ --- μη]
om. I'— ὀλίγον ὀλίγων RIMP — μισοδίκων] μισοδικαστῶν 6 --- καὶ. ..
86 ARISTOPHANES
τῶν προβάτων." Πλάτων “YrepBdry-
“ καὶ τοσοῦτον τῆς εὐερίας ἀπολέλαυκεν ὦστε ἀθλιώτατός ort.”
Κρατῖνος "Πυλαΐᾳ- |
“ἐ γλῶσσαν εὐέρων Boray.”’
«ὕερον: ἀντὶ τοῦ “εὐάερον᾽ - τοιαύτην γὰρ ζητοῦσιν οἱ μετοικιζόμενοι" ἣ
« μαλακήν,᾽ ἀπὸ μεταφορᾶς τοῦ ἐρίον.
122 ὥσπερ σισύραν: σισύρνα καὶ σισύρα καὶ cious "διαφέρουσι "" σισύρα
μὲν γάρ ἐστι τὸ ἐξ αἱἰγείων δερμάτων ἔτι τὰς τρίχας "ἐχόντων" "στέγαστρον",
"σισύρναν δὲ" οἱ κατὰ Λιβύην λέγουσι τὸ ἐκ τῶν κωδίων ῥαπτόμενον ἀμπε-
χόνιον, σίσυς δέ ἐστι παχὺ ἱμάτιον καὶ εὐτελές, πρὸς δὲ καὶ μικρόν, ἐπιτή-
δειον εἰς ἕν ἅπτεσθαι οἷον ἐξωμέδιον..-
σισύραν: yAaivns εἶδος εὐτελοῦς οἷον ἁπλοΐδος ἢ ἐξωμίδος ἢ τοιούτον
τινός. ᾿Αριστοφάνης ἐν Νεφέλαις"
(ὁ ἐν πέντε "σισύραις.᾽;
ὁ δὲ ᾿Ερατοσθένης ὡς ἔστι “Bairn': καθάπερ (δὲ) τὸ δένδρον τὸ αὑτὸ καὶ
“ἄνδραχνον" καὶ ᾿ἀνδράχνην" καλοῦμεν, οὕτως ᾧοντο σισύραν καὶ σίσυν ἐπὶ
The formula (a metaphor from sheep) has the same meaning as ἀπὸ μεταφορᾶς
τοῦ éplov (see the next scholium).— Πλάτων Ὑπερβόλῳ: M. 11 671; Κα I 645.
-- καὶ τοσοῦτον... ἐστι: the rhythm is uncertain. Dobree restored the verses
as Eupolidean :
“ἐ καὶ τοσοῦτον edeplas ἀπτολέλαυχ᾽ Ὑπέρβολος,
ὥστ᾽ αὐχμότατός ἐστι.᾽"
Rossbach and Westphal agree, and this rhythm has been generally accepted,
but the word Ὑπέρβολος is now seen to have the authority only of P, and the
resolved metre in the second verse is doubtful. Meineke objected to αὐχμότατος
on account both of the form and of the meaning, and proposed wore γ᾽ ἀθλιώ-
τατος, but αὐχμώτατος is now seen to be the reading of I as well as P, and
merits consideration. αὐχμέστατος Bothe. καὶ τοσοῦτον edeplas | ἀπολέλαυχ᾽
Ὑπέρβολος, ὥστ᾽ | ἀθλιώτατός ἐστιν (dimeters) Fritzsche. «xal| τοσοῦτον edeplas
ἀπολέλαυχ᾽ wore νῦν | αὐχμηρός ἐστι Blaydes. — Κρατῖνος IlvAalg: M. II 114;
K. I 66. — IlvAalg : πυλαιάρχῳ V, πυλαιαν Z (cod. A), corrected by Pearson.
wuhadpyw γλώσσαν (V): ‘in quo κατάρξω γλῶσσαν similemve designationem
sacrificii mihi videor agnoscere”’ Bernhardy. IIvAalg- ἀρχή" Capps. Cf. Schol.
278. --- γλῶσσαν : γλῶτταν (‘si ex trimetro’’) Kock.
μαλακήν: cf. M. ὁ βαλεῖν R, ὁμαλήν Dindorf. —T (last note on 122) shows
@ trace of this note.
122 The writer of this scholium accepts Eratosthenes’s distinction of σισύρα
and σισύρνα, and differentiates also σισύρα and cievs. For the doctrine of Eratos-
thenes cf. the next scholium and the following: ᾿Ερατοσθένης φησὶ σισύραν στέ-
αστρον ἐξ alyelwy δερμάτων τετριχωμένων, σίσυρναν δὲ τὸ ἐκ κωδίων ῥαπτόμενον
ἀμπεχόνιον Cod. Graec. Taur. 179 (quoted by Peyron, E. Gud. 1080). σισύραν "
SCHOLIA ON THE AVES 37
ἀπολέλαυκεν, wore αθλιώτατός ἐστι: Kparivos πυλαιάρχω γλώσσαν εὕὔερων
βοτῶν: --
121 R 54” int.) αντι του εὐάερον. τοιαῦτα yap ζητουσιν- οἱ μετοικιζό-
μένοι: --- ἣ ὃ βαλειν ἀπο μεταφορᾶς του epiov: —
122 int.) ὥσπερ σισύραν: -- σισύρνα καὶ σισύρα καὶ σίσυς. διαφέ.. -
σισύρα μὲν γάρ ἐστὶ. τὸ ἐξ αἰγείων δερμάτων ἔτι τὰς τρίχας ἔχον σκέπασμα.
τὴν δὲ σισύρναν. οἱ κατα λιβύην λέγουσι τὸ ἐκ τῶν κωδίων ραπτόμενον ἀμπε-
χόνιον- σίσυς δὲ ἐστὶν παχὺ ἱμάτιον καὶ εὐτελές - πρὸς δὲ καὶ μικρὸν ἐπιτή-
δειον εἰς ἕν ἄπτεσθαι οἷον ἐξωμίδιον : —
122 ἰηΐ.] σισυραν: --- χλαίνης ειδος εὐτελοὺς - οἷον ἁπλοίδος ἢ ἐξωμιδος ἣ
τοιούτον τινὸς ἀριστοφανὴς ἐν νεφέλαις . ἐν € σισύρεσιν. ὁ δὲ ἐρατοσθένης ὡς
λέγεται παρὰ Τ ---- τῆς] om. Ρ --- ἀπολέλαυκεν] ἀπολέλωκεν G ἀπολέλαυκεν ὃ
ὑπέρβολος Ῥ --- αθλιώτατος) αὐχμώτατος TP ἀθλιωτάτῃη Σ --- κρατῖνος...
βοτῶν] om. I'— πυλαιάρχω] om. P πυλαιάρχο α πυλαιαν Σ --- εὔερων βοτῶν]
εὐὲραν βροτῶν Σ --- βοτῶν] βοτῶν - λέγει δὲ περὶ τῶν προβάτων P
121 Om. ΟΓῈΡ --- evepoyv Μ 1) τοιαῦτα] τοιαύτην Μ .--- ἢ . . . ερίον]
μαλακήν - εὐάερον - ὥσπερ σκύραν εὑάερον M
122 Ομ. ΒΓῈΜ [ ὅσπερ] οἴη. Ῥ ὡσπερεὶ α 1] σισύρνα. . . διαφέ..]
διαφέρουσι σισύρνα καὶ σισύρα καὶ σίσυς P — Bradt. ] διαφέρει G — γάρ] om. P
--ἶτι... σκέπασμα] ἔχον ἔτι τὰς τρίχας σκέπαστρον Ρ --- ἔτι] ἔστι G — of]
τὴν 6 --- κωδίων] κωδωνίων G— καὶ] om. P— πρὸς δὲ καὶ] om. P— ἐξωμίδιον]
ἐξωμίδαν Ῥ
122 Om. RTEM [{σισυραν] om. P ἄλλως. σισύρα G— P* J] χλαί-
wns... σισύρεσιν] om. P—é δὲ... βέτη] ἐρατοσθένης δέ φησιν ὅτι P—
᾿Ερατοσθένης σισύραν φησὶ στέγαστρον ἐξ αἰγείων δερμάτων τετριχωμένων, σισύρναν δὲ
τὸ ἐκ τῶν κωδίων ῥαπτόμενον ἀμπεχόνιον ὃ γούνναν φασίν Schol. Plat. Eryx. 400 κ.
Cf. Ammonius 128 (Valck.-Schaef. 123); Hesych. σισύρα and σίσυρνον; Phot.
σισύρα ' βαίτη. ---- ἐχόντων : Strecker. Cf. τετριχωμένων (bis) above. —oréyacrpov :
following Eratosthenes. —owbpvav δὲ: cf. Cod. Taur. 179 and Schol. Plat.
quoted above. —Aéyovor: καλοῦσι Hesych. σίσυρνον. --- σίσνε : cf. Hesych., Zon.,
olovs.— παχὺ : Qu. τραχὺ --- εἰς dv: in unum. The garment was such that it
could be fastened with a brooch over the breast or shoulder. See Hermann,
Lehr. ἃ. Gr. Antig. 1118 177. Jackson queries whether we should not read
εἰσενάπτεσθαι.
The second note is polemical. The writer combats the view that the σισύρα is
ἃ βαίτη. M. Schmidt attributes the note to Didymus. Both views got cur-
rency. Cf. Schol. Vesp. 788 (where note ol δὲ ἀκριβέστεροί φασι xré.); E. Μ. 714
24 ff.; Tim., Moer., owdpa. — yAalvns .. . τινός : cf. Schol. Ran. 1459 init. —
dv Νεφέλαις: 10. — σισύραις : σισύρεσιν VG. —Balry: Dindorf. — ἀνδράχνην :
Gelenius, Portus, Ktister. — govro: i.e. Eratosthenes and his school. — σισύραν
καὶ σίσυν: i.e. two names for the same thing, which, like ἄνδραχνος and ἀνδράχνη,
38 ARISTOPHANES
Tov αὐτοῦ ἐκδέχεσθαι, καὶ τρίτην προσλαμβάνουσι "σισύρναν" of κατὰ
Λιβύην "τὸ ἀμπεχόνιον τὸ ἐκ τῶν κωδίων" καλούμενον, καὶ τὴν σισύραν
' Bairny’ ὑπέλαβον εἶναι. τὸ δὲ οὐκ ἔστιν ἀληθές, ἀλλὰ χλαίνης εἶδος εὖτε-
λοῦς οἷον ἐξωμίδα ἢ "ἁπλοΐδα" ἡ "τι" τοιοῦτον. οὕτως ἐν τῷ λεξικῷ.
"ἐγκατακλινῆναι" : οὕτως ᾿Αττικοί, ὡς ἐν Νεφέλαις "
“GAG κατακλινεὶς Sevpi.”
τὸ δὲ κλινθῆναι κοινόν.
128 τῶν Κραναῶν: τῶν ᾿Αθηνῶν, διὰ τὸ τραχὺ καὶ λεπτόγεων' ἢ ἀπὸ
Κραναοῦ βασιλέως.
124 προσφορωτέραν δὲ νῷν : ἀντὶ τοῦ ‘Hiv ἐπιτηδείαν ἄλλην ζητοῦμεν."
125 ἀριστοκρατεῖσθαι: ἀντὶ τοῦ ὀλιγαρχεῖσθαι. ᾿Αριστοκράτης δὲ Σκε-
λίου vids ἐπεβούλευσεν εἰς κατάλυσιν τῷ δήμῳ.
ἄλλως : “ ἀρίστους κεκριμένους θέλεις ἔχειν ἄρχοντας τοῦ δήμου καὶ τῆς
πόλεως;᾽ οἷα ἡ παρὰ Λακεδαιμονίοις πολιτεία ἦν" ἡ γὰρ τῶν ᾿Αθηναίων
δημοκρατία ἦν.
126 καὶ τὸν Σκελίον: παρὰ τὸ ὄνομα πέπαιχεν, ἐπεὶ ᾿Αριστοκράτης
Σκελίον υἱὸς ἦν, ov ὁ ῥήτωρ Δημοσθένης "ἐγράψατο. ἀριστοκρατία δὲ ἡ
differ in form but not in meaning. --- ἐκδέχεσθαι : ὀνόματος λέγεσθαι Bernhardy,
correcting Ρ. --- σισύρναν : Portus. —rd ἀμπεχόνιον... . καλούμενον : the sheep-
skin ἀμπκεχόνιον, as they call it. The speaker is still the critic οὗ Eratosthenes. τὸ
ἐκ τῶν κωδίων τὸ ῥαπτόμενον ἀμπεχόνιον καλουμένην Bernhardy. τὸ ἐκ τῶν κωδίων
ῥαπτόμενον ἀμπεχόνιον τὸ γούνναν καλούμενον Strecker. — ὑπέλαβον : Eratosthenes
and his school, as before. τινὲς (G) is simply a conjecture of the scribe, who
has dealt very freely with this note. —4AAa χλαίνης εἶδος κτό. : a reaffirmation
of the view given at the beginning of the note. The ‘likeness’ meant does not
relate to the form of the garment, but to its cheapness: like the étwuls or
ἁπλοῖς or any other such cheap garment. — ἐξωμίδα ἢ dwiot6a: Gulick. Cf. above
ἑπλοΐδος ἢ ἐξωμίδος, and Schol. Ran. 1459 ἐξωμίδα 7 ἀπλοΐδα. --- τι τοιοῦτον : Schol.
Ran. 1459. — The writer of this scholium, then, differs from the author of the
preceding scholium in holding that the σισύρα is a form of cheap χλαῖνα and, by
implication, that the cious is a coat of skins (βαίτη).
ἐγκατακλινῆναι : following the text of R. — ἐν Νεφέλαις : 694.
The following note in V: μαλθακὴν : — μαλακὴν λέγει δὲ τὴν (Qu. λέγει δὲ περὶ ὃ
ΟΣ λέγεται δὲ rapa?) τῶν προβάτων is apparently a mutilated repetition of a part
of the first note on 121. Cf. I, which adds a part of the second note on 121
found in RM.
128 Suid. κραναῶν. Hesych. κραναῶν πόλιν. |
124 Suid. νῶιν. --- ἄλλην: Qu. πόλιν (cf. M)? Or possibly μᾶλλον ? Or may
the annotator have had in his text of 124 the vicious reading πρόσφορον ἑτέραν ὃ
125 Σκελίον : see Kirchhoff on CIA I 422.
126 Suid. Σκελλίον υἱός. --- Δημοσθένης : the annotator has in mind, — but he
is in error, —the action in which Demosthenes supported Euthycles (Or. xxiii),
— ἐγράψατο : Rutherford. —8n καὶ : for ὅτι = wore, cf. Schol. Theoc. Id. ix 26,
SCHOLIA ON THE AVES 39
ἔστι βέτη καθάπερ τὸ δένδρον τὸ αὐτο. καὶ ἀνδρόχαιον καὶ ἀνδρόχην καλοῦμεν -
οὕτως ὥὦιοντο σισύραν καὶ σίσυν ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ ἐκδέχεσθαι καὶ τρίτην προσλαμ-
βάνουσιν σισνυρνὴν of κατα λιβύην τὸ ἐκ τῶν κωδίων τὸ ἀμπεχόνιον καλούμενον
καὶ τὴν σισύραν βέτην ὑπέλαβον εἶναι τὸ δὲ οὐκ ἐστι αληθες ἀλλὰ χλαίνης ειδος
εὐτελοῦς οἷον ἐξωμίδα. ἣ διπλοίδα. ἢ τοιοῦτον οὕτως ἐν τῶ λεξικώ: —
122 inf.) ἐγκατακλινθεῖναι: --- οὕτως αττικοὶ ὡς ev νεφελαις. ἀλλὰ κατὰ
κλινεῖς δευρὶ τὸ δὲ κλινθεῖναι κοινόν : --
122 inf.] μαλθακὴν: --- μαλακὴν λέγει δὲ τὴν τῶν προβάτων: --
128 inf.) τῶν κραναῶν: — τῶν ἀθηνῶν δια το τραχὺ καὶ λεπτόγεων ἣ ἀπο
κραναοῦ βασιλέως: --
124 inf. S προσφορωτέραν] προσφορωτέραν δε νῶν: --- ἀντι τον ἡμῖν ἐπι-
τηδεία ἄλλην ζητοῦμεν : ---
126 inf.) ἀριστοκρατεῖσθαι: --- ἀριστοκρατεῖσθαι ἀντι του ὁλιγαρχεσθαι .
ἀριστοκρατὴης δε σκελιον υἱὸς ἐπεβούλευσεν εἷς κατάλυσιν τῶ δημῶ: ἀλλως: --
ἀριστους κεκριμενους θέλεις ἔχειν apyovras του δήμου καὶ τῆς πολεως. οἷα
ἡ παρὰ λακεδαιμονίοις πολιτεια ἦν ἦ γαρ τῶν αθηναιων δημοκρατία ἦν: ---
126 inf.] καὶ τὸν σκελιον: — παρὰ τὸ ονομα πεπαιχεν ἐπεὶ ἀριστοκρά-
τῆς. σκελίου υἷος ἦν: ὃν ὁ ρητωρ ὃ δημοσθενης ἔγρ.. αριστοκρατία δὲ ἡ
ἀνδρόχαιον καὶ ἀνδρόχην] ἄνδραχνον καὶ ἀνδρόχνην Ρ --- οὕτω:] ἢ οὕτως 6 ---
ἐκδέχεσθαι) μετέχεσθαι Ρ --- προσλαμβάνονυσιν. . . λιβύην] προσλαμβάνεσθαι
σισύραν παρὰ τοῖς ἐν λιβύη Ὁ --- τὸ ἀμπεχόνιον] τὸ om. (ὁ --- καὶ... λεξικῶ])
om. P— εἶναι} εἶναι τινὲς G — τοιοῦτον] τοιοῦτόν τι G
122 Om. ΒΕΜ -- Ξϑ ἐγκατακλι θηναι Γ' {ἐγκατακλινθεῖναι] ἐγκατακλιθῆναι
GP ἐγκατακλινθῆναι Τ' 1] ds] om. G— ἀλλὰ κατὰ κλινεῖς)] ἀλλ᾽ ἐγκατακλινῇ
ΤῈ --- τὸ δὲ... κοινόν] τὸ δὲ ἀλλόκοινον τουτέστι τὸ ἐγκατακλινθῆναι Ρ ---
κλινθεῖναι] κλινθῆναι Γ' κατακλινθῆναι G
122 Om. REMP—S 8 μαλακὴν T— μαλακὴν) G 1] προβάτων] προβάτων .
τοιαύτην γὰρ ζητοῦσιν οἱ μετοικιζόμενοι Τ'
128 S κραναῶν I 8 μείζω Μ «--- κραναῶν) GR 1] τῶν] κραναῶν τῶν Μ M —
ἀθηνῶν] ἀθηναίων Riv — τραχὺ] τραχὺν Γ --- λεπτόγεων)] λεπτόγαιον αὶ λεπτό-
γειον Σ --- . .. βασιλέωε] om. R
124 Om. R—S νῶν Γ΄ S προσφορωτέραν Μ --- προσφορωτέραν) G
[ νῶν] νων Γ΄ ἢ] ἡμῖν... ἄλλην] ἐπιτήδειαν ἡμῖν πόλιν M— ἐπιτηδεία]
ἐπιτηδείαν TEP— ζητοῦμεν] ζητοῦμεν καὶ οὐχὶ μείζονα M
125 S om. text Γ' 8. ἀριστοκρατεῖσθαι M 1] ἀριστοκρατεῖσθαι) om.
GRIEMP— ἀντι τον] om. --- ὀλιγάρχεσθαι) ὀλιγαρχεῖσθαι 6ἘΡ ---- σκελιον]
σκελλώ αὶ σκελλίου Ῥ σικελίου Μ «--- εἰς. . . δημῶ] τῷ δήμῳ εἰς κατάλυσιν Μ
--ἄλλως . . . δημοκρατία ἦν] om. R—nexpipevovs] κεκριμμένους I' — 4] καὶ G
126 Om. Γ--- 85 τὸν σκελλῶν αὶ 8S ἥκιστα M—126, 127) ΓΞ [{καὶ τὸν
σκελιον] om. αὶ καὶ τὸν σκελλίουυ P J] σκελίον] σκελλίυυ GRI?P_ σικελίου
M— vlos ἦν] ἦν υἱὸς ΒΜ --- ὁ δημοσθενη:] δημοσθένης ΕΓΞΕΜῈ --- ἔγρ ..7 om.
40 ARISTOPHANES
ὀλιγαρχία. ‘ovrws’ οὖν φησι ‘mod τὴν ἀριστοκρατίαν ὅτι καὶ τὸν 'Αρι-
στοκράτην μισώ ὅτι κέκληται τῷ ὀνόματι τούτῳ.
129 ἐπὶ τὴν θύραν μον πρῴ: νῦν οὐ “τὴν πρωίαν, ἀλλ᾽ ἴσον τῷ “ἐν.
ὥρᾳ πρῴ οὕτω γὰρ μονοσυλλάβως λέγουσι "τὸ πρῴ." Εὔπολις Βάπταις"
(ὁ ἐκεῖ yap "ἕξεις" ἀγαθὰ πολλὰ δὴ πρῴ.
“τοῦ πρωὶ γὰρ συναίρεσίς" ἐστι τὸ πρῴῷ᾽ διὸ ὀξύνεται- τὸ δὲ πρῶν περι-
σπᾶται. "“Καλλίμαχος᾽
“ob πρῶν μὲν ἡμῖν ὃ τραγῳδὸς qyepe.”
132 λουσάμενα πρῴ: οὕτως ᾿Αττικοί: ὀξύνεται δὲ καὶ τὸ « ἔχει ἀπὸ
τοῦ πρωί γενόμενον, ἀπὸ βαρείας καὶ ὀξείας.
134 μή μοι τότε Υ ἔλθῃε: παροιμία ἐπὶ τῶν μὴ συνερχομένων τοῖς
φίλοις ἐν κινδύνοις. παίζει δὲ εἰς τὸ ἐναντίον: ἡ γὰρ παροιμία"
“un μοι τότε γ᾽ ἔλθῃς, ὅταν ἐγὼ πράττω καλῶς.᾽
1856 ταλαιπώρων: ἐν εἰρωνείᾳ.
139 ὦ Στιλβωνίδη: “ὦ λαμπρέ᾽ “ὦ ἀπὸ βαλανείων κεκαλλωπισμένε;᾽
ἢ ὄνομα κύριον, “ὦ SriABwvos wat.’ διασύρει δὲ τοῦτον ὡς "παιδικὰ"
ἔχοντα.
xX 14. --- κέκληται: xéxAnro Bernhardy.
129 Suid. πρῴ. Cf. Io. Alex. 82 7; Cramer, An. Oz. II 468 13; Hesych.
πρῴ; Eustath. 1025 38; Schol. Eccl. 291. — ‘dv ὥρᾳ apg’: cf. Thuc. vii 39 τῆς
ὥρας πρῴτερον. Rutherford has ἀλλ᾽ ἴσον τῷ ἐν ὥρᾳ. πρῴ: οὕτω μονοσνλλάβως
aré, — Εἰὔπολις Βάπταις : Μ. II 468; K. 1 276. --- ἕξεις : Dindorf. — δὴ πρῴ : πρὼ
πάνυ Blaydes. —ro8 πρωὶ: Suid. Cf. Io. Alex. 82 7 (Herodian i 494 7): τὸ
μέντοι πρῷ μονοσύλλαβον wap ᾿Αττικοῖς ὀξύνεται - ἐπεὶ ἐκ τοῦ πρωί δισυλλάβου ὀξυ-
γομένον κατὰ συναίρεσιν γέγονε" τὸ δὲ πρῶιν (leg. πρῶν) περισπᾶται, οἷον ‘od πρῶιν
(leg. πρῶν) μὲν ἡμῖν ὁ τραγῳδὸς ἤγειρεν,᾽ ἐπεὶ ἐκ τοῦ πρώην. The phrasing in τοῦ
πρωί... τὸ πρῷ is due to Suidas, but the doctrine is found also in ΓΜ. --- πρῶν :
M(which places the iota subscript with care)E, πρῶιν TZ(cod.AV). Cf. Hero-
das v 62. — Καλλίμαχος : frag. 84. —od.. . ἤγειρε: Suid., Io. Alex. For other
poetical quotations from Callimachus in the echolia on this play, see Schol. 261,
598, 872. |
184 Suid. μή μοι. --- τότε y: τό Ὑ P Junta II, τότ᾽ Gelenius. — τότε γ᾽: τότ᾽
RMP Junta II Gelenius.
138 Suid. Στιλβωνίδης. ---- ὦ ἀπὸ : καὶ ἀπὸ Dindorf, who mistakenly supposed
that this reading was found in Ἡ. --- ὄνομα κύριον: RE. The second 7 in R
shows a confusion of meaning that raises the grave doubt whether the preced-
ing part of the note in R (drAd@s ὄνομα κύριον τινὸς Ἀόγει) is not the result of
rewriting ; but ὄνομα κύριον probably occurred in the archetype. —qwat. διασύρει :
παϊδιασύρει P, παῖδα σύρει Junta II, raida- σύρει Gelenius, παῖδα διασύρει Portus!
- παιδικὰ: Rutherford. For παῖδα ἔχοντα Bothe proposed παίδων ἐρῶντα.
SCHOLIA ON THE AVES 4]
δλιγαρχια οντως ow φησὶ pice THY aptoToKpariayv- ὅτι καὶ τον ἀριστοκρά-.
τὴν οτι κεκλῆται TO ὀνόματι τούτω
Fol. 98.. Vv. 127-157.
129 sup.) ἐπι τὴν θύραν pov πρώ: — viv ov τὴν πρωίαν. ἀλλὰ ἴσον τῶ
ἐν ὧρα πρώ οὕτως γάρ ἐστὶ τὸ πρώ. διὸ ὀξύνεται τὸ δὲ πρῶ περισπᾶ-
ται: --
182 δυρ.} λονσαμένω πρῶι: -- οὕτως ἀττικοὶ. ὀξύνεται δὲ καὶ τὸ ἴ ἔχει
ἄπο τοῦ πρωὶ γενόμενον. ἀπο βαρείας καὶ οξειας : --
134 κυρ. et ext.] μή μοι τότε γ᾽ ἔλθης: -- παροιμία ἐπι τῶν συνερχομένων
τοῖς φίλοις ἐν κινδύνοις παίζει δὲ εἰς τὸ ἐναντίον - ἦ γὰρ παροιμία μή μοι
τότέ γ᾽ ἔλθης. ὅτ᾽ ἂν ἐγὼ πράττω καλῶς: --
135 ΚΕ 55’ int.) ἐν εἰρωνεία τὸ νη δία: --
139 οχί.] ὦ στιλβωνίδη: — ὦ λαμπρὲ ὦ ἀπο βαλανείων κεκαλλωπισμένε-
ἢ στίλβωνος παῖ. διασύρει δὲ τοῦτον ὡς παιδα ἔχοντα : --
R ἔγραψεν ΑἸῈΜΕ ---- αριστοκρατία. . . ὀλιγαρχια] om. R— ow] om. R —
ἀριστοκράτην) ἀριστοκράτην μισῶ ἘΣ --- οτι] διότι M — τούτω] τούτῳ βδελύτ-
τομαι Μ
129 Sapo ΓΜ [ =pé] πρῶ. G πρῶιν αὶ πρωζ{ΓΡ πρώι Ἐ 1] πρωίαν]
πρωΐαν (προίαν Rv) λέγει ΒΕ ---ἀλλὰ. . . ὀξύνεται] I? οὕτω μονοσυλλάβως
λέγουσι. —— τοῦ ἔστι τὸ πρῶι διὸ ὀξυτόνως Τ --- ἀλλὰ] ἀλλ᾽ GRM —
τῶ] τὸ Β ---πράώ] E om. 3 πρωΐ ΟΕΥΡ πρῶ R πρῴ Μ --οὕτως. .. περι-
σπᾶται] οὕτω μονοσυλλάβως λεγουσι- εὐπολις βαπταῖς - ἐκεῖ γὰρ ἕξης ἀγαθα
πολλα δὴ πρωί αὶ οὕτως μονοσύλλαβον λέγεται συναίρεσις γάρ ἐστι τὸ πρῷ'
διὸ καὶ ὀξύνεται M — οὕτως... πρώ] om. G τοῦ πρωὶ συναίρεσίς ἐστι τὸ
πρῷ Σ --- πρώ] πρώι E πρωί Ρ --- τὸ δὲ πρῶ] τὸ δὲ πρῶ. G τὸ δὲ πρῶιν
T'S(cod.AV) τὸ δὲ πρῶν EM τὸ δὲ πρῷ Ρ
132 Om. --- 35 λουσάμενα Γ΄ 8 λουσάμενοι M [[ωΧλουσαμένω πρῶι] λουσά-
μενα πρωὶ (πρῴ Ε πρῷῴι P) TEP 1 ἀπο βαρείας] ὡς ἀπὸ Bapeias P— βαρείας
καὶ ofaas] ὀξείας καὶ Bapeias '— ofaas] ὀξείας ὃν ὡς τὸ ἑσταὼς, ἑστώς P
134 Spol S μή μοι Μ [ τότε ¥ ἔλθηε] τό γ᾽ ἔλθῃς P J τῶν] om. P
— συνερχομένων] μὴ συνερχομένων ΒΓΕΜΡῈ --- κινδύνοις] τοῖς κινδύνοις T
κινδύνω Ε ---- παίζει... γὰρ] παιζει δὲ ᾿Αριστοφάνης" εἰς τὸ ἐναντώον γὰρ ἡ Σ
— παροιμία] add. ἐστι R— τότέ γΥ ἔλθη:] τότ᾽ ἐλθης RMP τότε γ᾽ ἔλθοις Γ΄ ποτ᾽
ἔλθης 3 — ἄν] om. ME
1385 Om. VGr— — ταλαιπώρων) ΓῈΜ [{{ταλαιπώρων P J τὸ νη δία] om.
ΓΈΜΡ
139 8 στιλβωνίδη Τ' S om. text M J ὦ ἀπο] ὡς ἀπὸ αὶ ἀπὸ M— βαλα-
ψγείων] βαλανείου ἈΣ --- κεκαλλωπισμένε] κεκαλλωπισσμένε '— ἢ στίλβωνος wat ]
ἢ ἁπλῶς ὄνομα κυριον τινὸς eye: ἣ ὦ στίλβωνος παῖ R ἢ ὄνομα κύριον Σ ---
παῖ. διασύρει] παϊδιασύρει P
42 ARISTOPHANES
141 οὐκ ἕκυσας, οὐ προσεῖπας: 6 μὲν τὰς τῆς γαστρὸς τρυφὰς ἐβού-
Aero, ὁ δὲ τὰς αἰσχρὰς ἧδονάς. ‘ (οὐ) προσηγάγον᾽ δὲ ἀντὶ τοῦ “οὐ περιε-
πλέξω,᾽ ‘ov πρὸς ἑαυτὸν ἔλαβες eis συνουσίαν.
142 οὐκ ὠρχιπέδισας": ἀντὶ τοῦ οὐ τῶν ὄρχεων ἥψω καὶ κατέσχες αἰσχρῶς."
143 ὁ δειλακρίων : “ὦ δειλότατε κακόδαιμον."
ὦ δειλακρίων σὺ τῶν κακῶν: ἐν ἤθει" ἣ ἀληθῶς λέγει.
145 παρὰ τὴν ἐρυθρὰν θάλασσαν: ἡ ἐρυθρὰ θάλασσα παρὰ τὸν ἀνατο-
λικὸν ὠκεανόν.
147 κλητῆρα: ἀντὶ τοῦ μάρτυρα.
4 Σαλαμινία: δύο εἰσὶ νῆες παρὰ τοῖς ᾿Αθηναίοις ὑπηρέτιδες ταχυδρόμοι,
ἢ Πάραλος καὶ ἡ Σαλαμινία, ὧν ἡ μὲν Σαλαμινία τοὺς ἐγκαλουμένους εἰς
κρίσιν ἦγεν, ἣν καὶ ἐπὶ ᾿Αλκιβιάδην φησὶ πεμφθῆναι Θουκυδίδης, ἡ δὲ Πάρα-
λος τὰς θεωρίας ἀπῆγεν, τοντέστι τὰ εἰς θυσίαν πεμπόμενα.
149 τί οὐ τὸν λεῖον Δέπρεον: καθ᾽ ὕφεσιν τοῦ « τὸ Λέπρειον εἶπεν.
ἔστι δὲ τῆς Τριφυλίας πλησίον "Πύλου πόλις τῆς Πελοποννήσου. Δίδυ-
μος δέ φησι Λέπρεον ὠνομάσθαι ἣ διὰ τὸ τὴν χώραν αὐτῶν "λεπρὰν eva’:
(διαφαίνονται γὰρ ἐκ τῆς ὀρεινῆς") πέτρας γὰρ εἶναι αὐτόθι ποικίλας τῷ
141 Suid. προσηγάτγον. ---- ἑαντὸν : σεαυτὸν may be right.
142 Suid. ὠρχιπέδησας. Cf. Hesych. ὀρχιπεδίζειν; Phot. ὀρχιπεδεῖν. --- ὦρχι-
πέδισας : the lemma in Hesych. indicates the proper form. — ἥψω καὶ: Qu.
nyw, ob? Cf. οὐ περιεπλέξω, οὐ πρὸς ἑαυτὸν ἔλαβες in the scholium on 141.
143 Suid. ὦ δειλακρίων σύ.
147 Suid. Σαλαμινία ναῦς. Apost. xv 31. Cf. Hesych. Σαλαμινία; Phot.
πάραλοι and wdpados. — δύο: ἐπὶ (i.e. ἐπεὶ) δύο Τ΄. --- ὑπηρέτιδες : καὶ ὑπηρέτιδες
Apost. — ταχυδρόμοι : ΓΣΑΡοΘΒΙ. --- ᾿Αλκιβιάδην : ΕΣΑΡοΒί. --- Θονκνδίδης : vi 538.
— θυσίαν : θεωρίαν Apost.
149 Suid. ἀγορανομίας and Λέπρεον. Phot. Λέπρεον. (Suid. repeats the abbre-
viated form of the scholium found in Phot. and adds to this the first half of
the scholium proper.) Cf. Hesych. Aéwpeor. — Πύλον πόλις : Dobree. Πύλου
(omitting πόλι) Rutherford. πολὺ MSS. Cf. τῆς Τριφυλίας πόλις Suid., Phot. ;
Λεπρέου πολίσματος τῆς Πελοποννήσου Schol. Ach. 724; καὶ πόλις ἐστὶν ἐν τῇ
Τριφυλίᾳ Λέπρεος Paus.v 55. Dindorf’s πόλις for πολὺ leaves Τριφυλίας in con-
struction with πλησίον, which is impossible. — λεπρὰν εἶναι : Toup, who proposed
also λεπρᾶν and λεπριᾶν. λέτειν MSS. and PE. λυπρὰν εἶναι ἣ ἀπὸ τῆς λέπρας
Kiister (‘‘corruptum et mutilum λέπειν ’’), who overlooked the alternative ἢ διὰ τὸ
. κατεσχῆσθαι below. Kiister had previously suggested λευκὴν εἶναι (in Suid.).
New pay εἶναι, is scaly or rough. Cf. λεπρώδης, \erpds. —Sradhalvowrar. . . ὀρεινῆς:
τριφυλίάς GRE τριφυλλίας EP τρυφηλλίώαος I? — πελοπονήσον] πελοποννή-
σου ΒΕΡ «“-- δίδυμος... ὠνομᾶσθαι} λέπρεον δὲ δίδυμος φησι ὠνομάσθαι R
οὕτω δὲ ἐκλήθη Σ --- λέπρεον ὠνομᾶσθαι] οὕτω κεκλῆσθαι Μ ρ---ἣ . .. εἶναι]
διὰ τὸ εἶναι πέτρας Μ .--- αὐτὸν] Γν αὐτῶν ἈΓῚΣ αὐτὸ P— δρεινῆς] ὀρινῆς ΓΞ
— τῶ] om. P— καὶ διαλεύκον:] om. Μ --- λέπριωσι] λεπρῶσιν Μ --- καὶ...
SCHOLIA ON THE AVES 43
141 οχί.] οὐκ ἔκυσας οὐδὲ wpooelwas: — ὃ μεν τὰς τῆς γαστρὸς τρυφὰς
ἐβούλετο. ὁ δὲ τὰς αἰσχρὰς ἡδονὰς προσηγάγον δὲ. ἀντι του προς εαυτὸν
ἔλαβες εἰς συνουσῶν: --
142 intm. int. ἃ. v. S ὠρχιπέδησας) αντι τῶν ὄρχεων ἥψω και κατεσχες
αἰσχρῶς:
143 Τ' 120’ inf.] ὦ δειλακρίων : --- ὦ δειλότατε κακόδαιμον : —
148 RB 55’ οἵων) ἐν ἤθει. ἣ dAnOws λέγει-
145 ext.] παρα τὴν ἐρνθρᾶν θάλασσαν: --- ἦ ἐρυθρᾶ θάλασσα παρὰ τὸν
ἀνατολικὸν ὠκεανὸν : —
147 BR 55’ int. 8 κλητῆρ᾽] ἀντὶ τοῦ μάρτυρα
147 ext.) 4 σαλαμινία: -- δυό εισὶν νηες παρὰ τοῖς αθηναίοις ὑπηρέτιδες . ἡ
πάραλος καὶ ἡ σαλαμινί. ὧν ἡ μὲν σαλαμινια τοὺς ἐγκαλουμένους εἰς κρίσιν
ἦγεν. ἡ δε πάραλος τῆς θεωριας ἀπήγεν. τοντεστι τὰ εἷς θυσιαν πεμπόμενα: ---
149 ext. et inf.] τί οὐ τὸν ἠλεῖον λέπρεον: --- καθ᾽ υφεσιν του ἴ τὸ λέπρειον
εἶπεν ἔστιν δὲ τῆς τρνυφυλίας πλησίον πολὺ τῆς πελοπονήσον. δίδυμος δὲ
φησι: λέπρεον ὠνομᾶσθαι ἣ δια το τὴν χώραν αὐτὸν λέπειν.- διαφαίνονται yap
ἐκ τῆς ὀρεινῆς πέτρας γὰρ εἶναι αὐτοθι ποικίλας τῶ χρώματι καὶ διαλεύκους -
141 8. ἔκυσας TM [ οὐκ. . . προσείπαξ)] ov προσηγάγου R οὐκ ἔκυσας
οὐ προσεῖπας ΓΡ 1] ὁ μεν] αντι του ov περιεπλέξω- ὁ μεν γὰρ R ἀντὶ τοῦ
περιεπλέξω παρὰ σεαυτὸν ἔλαβες Σ ---- προς εαντὸν] οὐ προσεαυτον Rov (om.T)
περιεπλέξω οὐ (καὶ I?) πρὸς ἑαυτὸν TT? πρὸς σεαυτὸν Σ --- ἔλαβε: ἤγαγες M
142 S ἀρχιπέδησας T S οὐκ M --- ὠρχιπέδησας) GIVE [| oix ὠρχιπέ.
δησας Γ΄ ὠρχιπέδησας P 1] avn] om. αὶ ἀντὶ τοῦ GIT7EMP— τῶν ὄρχεων
Hye] I? οὐχ᾽ ἥψω ὀρχέων Τ --- ἤψω καὶ xarecxes] ἥψω' ἣ μετὰ τῶν ὄρχεων
αὐτὸν ἐπέσχες Μ --- κατεσχε!] ΓΞ κατέσχ Γ
1483 Om. VGRM — ὦ δειλακρίων) ΓΈ [{δειλακρίων δὲ P* J] ὦ] om. Ρ
143 Om. VGM—S κακῶν — τῶν κακῶν) E [ ov τῶν κακῶν οἵων ἐρᾶς Τ'
- ν᾿ ἢ 4θε] ἤθει δὲ P— ἀληθω:] ἄλλως EP — Mya] I? λέγεις Γ
146 8. ἐρυθράν IT 8 παρὰ Μ [ παρα. . . θάλασσαν] om. GR ἐρυθρὰν
θάλατταν Τ' J] ἣ . . . θάλασσα] om. Μ --- παρὰ] περὶ Μ --- τὸν. . . ὠκεανὸν]
τὸν ὠκεανὸν τὸν ἀνατολικόν (1 ---- ὠκεανὸν] add. κατὰ δὲ ἄλλους τὴν εὐδαίμονα
ἀῤῥαβίαν λέγει P
147 Om. VGI(see next note)EMP
147 8. κλητῆρ T 8 codamvia M [ 4 σαλαμινία) om. αὶ κλητῆρ᾽ ἄγουσ᾽
T ] 8v6) μάρτυρα ἡ σαλαμινία Se ἐπὶ δύο Τ --- εἰσὶν] ἦσαν Σ --- παρὰ...
ὑπηρέτιδε:] ὑπηρέτιδες παρὰ τοῖς ἀθηναίοις P— ὑπηρέτιδες] add. ταχυδρόμοι T'S
-ἶν..... cadrapivia] om. M — μὲν] om. 6 --- ἐγκαλουμένου:] ἐκκαλουμενους
TEMP— ἦγεν] add. ἥν καὶ ἐπι ἀλκιβιάδην (᾿Αλκιβιάδου Σ) φησι πεμφθηναι
θουκυδίδης - RX --- ris] ras REPS
149 Om. Γ--ϑ τὸν M [ τί οὐ... . λέπρεον] ἡλεῖον λέπρεον I? 1) καθ᾽
. ...- πολὺ] ἔστι τὸ λέπρεον πλησῶν M— νφεσιν] ὑφαίρεσιν R --- rpvpvAlas]
44 ARISTOPHANES
χρώματι καὶ διαλεύκους ὁμοίας "τὰς ὄψεις τοῖς" λεπριῶσι καὶ διὰ τοῦτο οὕτως
ὠνομάσθαι ἐκ τοῦ πάθους. ἣ διὰ τὸ τοὺς πρώτως οἰκήσαντας τὴν πόλιν
ταύτῃ τῇ νόσῳ κατεσχῆσθαι" τοὺς οὖν πλησιοχώρους Λεπρεώτας αὐτοὺς
καλεῖν, τοὺς δὲ μὴ βουλομένους δοκεῖν ἄχθεσθαι τῷ ὀνόματι “Λέπρεον᾽ τὴν
πόλιν καλέσαι" οὐδετέρως γὰρ λέγεται ἡ πόλις “τὸ Λέπρεον;,᾽ ὃ δὲ ἀρσενικῶς
εἶπεν.
1560 ὅς οὐκ ἰδὼν: “οὐκ ἰδών, ἀλλ᾽ ἐξ ἀκοῆς μαθών᾽ - πλεονάζει δὲ
τὸ ‘Os.’
161 ἀπὸ Μελανθίον: Μελάνθιος 6 τραγικὸς κωμῳδεῖται (ds) λεπρὸς καὶ
κακοπράγμων. Πλάτων δὲ αὐτὸν ἐν ᾿Σκευαῖς ὡς ὁ λάλον ᾽ σκώπτει. Καλλίας
Πεδήταις -
“A "τί δ᾽ ἄρα"; τοὺς Μελανθίους τῷ γνώσομαι ;
Β οὕς ἂν μάλιστα λευκοπρώκτους εἰσίδῃς.᾽;
εἶχε δὲ Μελάνθιος λέπραν, ἐκωμῳδεῖτο δὲ καὶ εἰς μαλακίαν καὶ ὀψοφαγίαν.
152 ἀλλ᾽ εἰσὶν ἕτεροι: λείπει “τόποι. ᾿Οποῦς δὲ πόλις Λοκρίδος, ἧς
μέμνηται Ὅμηρος ἐν τῷ καταλόγφ᾽
“ Ὀπόεντά τε Καλλίαρόν re.”
1568 ἀλλ᾽ ἔγωγ ᾿Οπούντιος: οὗτος ᾿ὁ Οπούντιος" συκοφάντης πονηρὸς
καὶ μονόφθαλμος - ἔπαιξεν οὖν ὅτι ΄ οὐκ ἂν γενοίμην τυφλός."
ἄλλως : ὅτι ἑτερόφθαλμός τις ἦν, ὅθεν οὕτω τοὺς τυφλούς φασιν.
Οπούντιος : ἤγουν τυφλός.
occupy α conspicuous position at the foot of the mountains. The ruins of ancient
Lepreon lie on a spur of the mountains overlooking the fertile valley of the
modern Strovitza. See Curtius, Peloponnesos II 64. Cf. ἀπὸ τοῦ παρακειμένον
τραχέος ὄρους Phot., Suid. The mood of διαφαίνονται shows that the sentence
is parenthetical and probably not a part of the original explanation of Didy-
mus. — τὰς ὄψεις τοῖς : τὰς ὄψεις with ὁμοίας as a designation of πέτρας. --- ἢ
διὰ τὸ... καλέσαι: cf. οἱ δ᾽ ἀπὸ τοῦ τοὺς κτίζοντας αὐτὴν νόσῳ χρήσασθαι λέπρᾳ
Phot., Suid. The same explanation in Paus. v 5 5.—wpéres: πρώτους Wright
(with I'2). — τοὺς οὖν : τοὺς μὲν οὖν Blaydes.
151 Suid. Λέπρεος and βδελύττεσθαι. ---- os: Capps. — lv Σκεναῖς : Μ. IT 661;
K. I 686. — Σκεναῖς : Pierson. —KadAlag Πεδήταις: M. Π 738; K. I 696. —
τί 8 dpa: Nauck. ‘Malim τῷ (i.e. τίνι, 86. τεκμηρίῳ) ᾽"" Blaydes. πῶς apa
Dindorf. ris αὖρα ; or ris ris ἄρα; Bothe. τί δ᾽; εἶτα Blaydes. — Μελανθίονε :
Μελανθίου Dindorf. —+§: πῶς Blaydes. —pédAtora λευκοπρώκτους : μάλιστα Ὑ
edpumpwxrovs Kock. μάλιστ᾽ ἂν εὐρυπρώκτους Blaydes. — λευκοπρώκτουξ : λακ-
κοπρώκτους Nauck. λειοπρώκτους Kock. --- ἐκωμῳδεῖτο. .. ὀψοφαγίαν : the note
above in V, κωμφῳδεῖται γὰρ εἰς μαλακίαν καὶ ὀψοφαγίαν, lacks proper connexion
with the preceding words. It is probably a misplaced repetition of the note at
the end, since one or the other note is omitted in R*M. For the phraseology,
cf. Schol. Pac. 804.
SCHOLIA ON THE AVES 45
ὁμοίας τοῖς τὰς ὄψεις λέπριωσι καὶ δια τοντο οὕτως ὠνομᾶσθαι ἐκ τοῦ πάθους.
ἡ δια το τοὺς πρώτως οἱκήσαντας τὴν πόλιν. ταύτη τῇ νόσω κατεσχῆσθαι.
τοὺς οὖν πλησιοχώρους λεπρεώτας αὐτοὺς καλεῖ. τοὺς δὲ μη βουλομενους
δοκεῖν αχθεσθαι τῶ ονοματι, λέπρεον τὴν πόλιν καλέσαι. οὐδετέρως yap λεγε-
ται ἡ πόλις τὸ λέπρεον- ὁ δὲ ἀρσενικῶς εἶπεν : ---
150 R55’ int.] οὐκ ἐδὼν ἀλλ᾽ εξ axons μαθὼν πλεονάζει δε τὸ ds
161 int. 8 ἀπὸ μελανθίου] ἀπο μελανθιον: --- μέλανθιος 6 τραγικὸς κωμω-
Sara: λεπρὸς καὶ κακοπραγμων κωμωδειται γὰρ εἰς μαλακίαν καὶ opodayiar-
πλάτων δὲ αὐτὸν ἐν σκυθαις ὡς λαλον σκώπτει: καλλίας. πεδηταις τίς ἄρα
τοὺς μελανθιους τῶ- γνώσομαι. οὖς ἂν μαλλιστα λευκοπρώκτους εἰσίδης -
εἶχε δὲ μελάνθιον λέπραν. ἐκωμωδεῖτο δὲ καὶ εἰς μαλακίαν: ---
152 int. S ἀλλ᾽ ἀλλ εἰσιν ἕτεροι: --- λείπει rdw ι- ὀποῦς δὲ. πόλις λοκρί-
δος ἧς μεμνηται ὅμηρος ἐν τῶ καταλόγω ὁπόεντά τε καλλιαρόν τε: --
1568 int.] ἀλλ᾽ ἔγωγ᾽ ὁπουντιος: -- οὗτος συκοφάντης ὁπούντης πονηρὸς
και μονόφθαλμος ἔπαιξεν οὖν ὅτι οὐκ ἂν γενοίμην τυφλός : — ἄλλως ὅτι ετε-
ροφθαλμος τίς ἦν οθεν οντω τοὺς τυφλοὺς φασι: --
1583 R55’ ὀπούντιος) ηγουν τυφλός.
πάθον:] om. M— οὕτως} om. R—# δια. .. εἶπεν] om. R— πρώτως: πρώ-
τους Γ" --- τοὺς... καλέσαι] om. Μ --- καλεῖ] καλεῖν ἘΡ ---- γαρ] δὲ Μ -’--- τὸ
λέπρεον] om. M — εἶπεν] ἐξήνεγκε Σ — I? and E have also τόπος τῆς τριφυλ-
Mas οὕτω δὲ λέγεται ἡ πόλις ἀρσενικῶς δὲ εἶπεν (interlinear).
150 Om. VGM—S os Γ --- ὃς οὐκ ἰδὼν) ΓΕ [ ros θεοὺς ὃς οὐκ ἰδὼν T
ὃς οὐκ ἰδών P J] οὐκ Sav] om. MEP οὐκ ἰδών φησι Τ'
161 Om. T—S 5 ἀπὸ μελανθίου M — μελανθίου) T? J] μέλανθιος. .. εἰσί-
Sys] om. Η --- τραγικὸς] τραγῳδικὸς M — καὶ] ds ---πλάτων. . . εἰσίδης] om.
M — πλάτων] πλαττων I? — weSqras) παιδήταις Ρ P— ἄρα τοὺς] ἔτους I? — ἄρα]
ἔστι G — μαλλιστα] μάλιστα GIVEP— etxe . . . μαλακίαν] om. Γ" --- δὲ] om.
R δὲ καὶ Μ --- μελάνθιον] om. M μελάνθιος REP— ἐκωμωδεῖτο. . . μαλα-
κίαν] om. M
152 S εἰσὶν Γ΄ S ἕτεροι M [ GAA εἰσιν ἕτεροι] ὁπούντιοι αὶ J] λείπει]
λείπεται Ὁ --- τόποι] τὸ τόποι M— fe . . . καλλιαρόν τε] om. ΚΕ ---ἧ ...
καταλόγω] ἧς καὶ ὅμηρος ἐν τῷ καταλόγῳ μέμνηται M — μεμνηται Sunpos] ὅμηρος
μέμνηται TD
168 S ἔγωγ᾽ I S ἀλλ ΜΊΙ ΒΕ" ] otros. . . οθεν] om. ΚΕ --- συκοφάν-
ms . .. wownpds] ὀκνηρὸς ΡΒ --- συκοφάντης ὁπούντης) ἐσυκοφαντεῖτο ὡς Σ ---
éwotyrns] οπι. Γ᾽ ὀπούντιος EM — ἔπαιξεν οὖν] λέγει δὲ Σ --- ἄλλως... φασι]
T* om. ΓΜ --- ἄλλω] om. E — ουτω] ὀπουντίους δὲ R
168 Om. VGFEMP
152 τόποι: τὸ τόποι M, anticipating Rutherford’s conjecture. —“Opnpos ἐν τῷ
καταλόγῳ: Il. B 631.
153 Suid. ᾿Οπούντιος. --- ὅτι : introducing the direct quotation.
46 ARISTOPHANES
156 ἐς τὴν τριβήν: ἀπὸ μεταφορᾶς τῶν εὐυφῶν ἱματίων τῶν ὑπουργούν-
των εἰς τρίψιν καὶ φόρεσιν πολλοῦ χρόνου.
ἄλλως : ὡς ἐπὶ ἐσθῆτος ἡ μεταφορὰ ἀντὶ τοῦ ‘eis τὴν διατριβήν."
1567 ἄνευ βαλλαντίου : ἀντὶ τοῦ “ἄνευ ἀργυρίον καὶ δαπάνης."
1568 κιβδηλίαν: τὸν ἐκ τοῦ ἀργύρου ῥύπον, μοχθηρίαν καὶ ζηλοτυπίαν,
ἅμα δὲ ὅτι τὰ νομίσματα κίβδηλα λέγεται παρὰ τὸ ὑπὸ “᾿ Χίων" δεδηλῇσθαι.᾽
159 σήσαμα καὶ μύρτα καὶ μήκωνα καὶ σισύμβρια : εἴδη φυταρίων.
1600 σισύμβρια: φύλλα οἷς στεφανοῦνται οἱ νυμφίοι.
101 νυμφίων βίον: ἢ ὅτι οἱ γαμοῦντες στεφανοῦνται ἢ ὅτι ἡδυπαθοῦσι
πρὸς τὰς τῶν γάμων ἡμέρας.
1010 φεῦ: ἔστι μὲν καὶ σχετλιαστικὸν καὶ θαυμαστικόν, viv δὲ θαυμα-
στικόν.
106 μὴ περιπέτεσθε: ἀντὶ τοῦ ‘iva τόπον ἔχετε."
κεχηνότες : ‘ws μωροί τὸ γὰρ κεχηνέναι ἐπὶ τῶν ἀνοήτων λαμβάνεται.
1606 αὐτίκα: οἷον ‘ εὐθέως -᾽ ἅμα τῷ πυθέσθαι ὅτι τις ἄστατος εὐθέως
ἄτιμον νομίζουσιν.
156 Suid. τριβή. ---- Φόρεσιν : φόρησιν Bothe.
ἐπὶ : ἀπὸ Meineke.
168 Suid. κιβδηλία. --- μοχθηρίαν καὶ ζηλοτυπίαν : οἷον is inserted before
these words in M (τοντέστι in Suid.) to introduce the metaphorical interpreta-
tion of κιβδηλίαν». ---- Χίων : the emendation occurs first in ed. Basil. (Gelenius),
διὰ τὸ ὑπὸ Χίων κτὲέ. Cf. E. M. 612 44; Cramer, An. Oz. 11 325 τς (καὶ ‘ χίβδηλα᾽
ταῦτα ἐκάλουν). --- δεδηλῆσθαι : Qu. δεδηλῶσθαι ὃ or δεδολῶσθαι ?
169 The note is attached to σήσαμα in R, to σισύμβρια ἴῃ E. This fact and
the plural εἴδη indicate the true lemma.
160 Suid. σήσαμα. --- The note is attached to σισύμβρια in allthe MSS. The
lemma in Suid. is σήσαμα καὶ μήκωνα καὶ σισύμβρια. Schol. Pac. 869 (not in R or
V): σήσαμα δὲ καὶ μήκωνες καὶ σισύμβρια " φύλλα ols στεφανοῦνται ol νυμφίοι. On the
evidence of this scholium Mayer would include μήκωνα in the lemma. Cf.
Suid. νυμφίου βίον " ἐστέφοντο σισύμβροις καὶ φυτοῖς τισι. φύλλα is an odd defini-
tion of σισύμβρια. Qu. σήσαμα καὶ μύρτα καὶ μήκωνα καὶ σισύμβρια : φυτὰ (φύλα in
ΜΟΙ) οἷς στεφανοῦνται οἱ νυμφίοι ὃ Or the original note may have combined the
two notes on 159 and 160. Qu. σήσαμα. .. σισύμβρια : εἴδη φυταρίων (or φυτῶν,
cf. M) ols στεφανοῦνται οἱ νυμφίοι ὃ
.161 Suid. νυμφίου βίον and ὑμεῖς μέν. Cf. Apost. xii 15.—Suidas’s addition
(bis) σισύμβροις καὶ φυτοῖς τισι may have been a part of the original scholium.
1610 Cf. Suid. φεῦ and E. Gud. 689 12.
165 Suid. κεχηνότες. ---- dg μωροί: i.e. μὴ περιπέτεσθε ws μωροί. Cf. T ἀντὶ
τοῦ xré.
- 166 Om. R—S avrixa I S ὡς τοῦτ᾽ M [ atrixa] ἐστιν αὐτίκα T J
οἷον ευθεω8] τὸ κεχηνέναι φησὶν - ἄτιμόν ἐστιν épyov- αὐτίκα δὲ M — evOeos] om.
6 ---ὅτι. .. ἄτιμον] εὐθέως ὅτι τὶς ἄστατος - τὸν κεχηνότα M — ὅτι] ὅτε G
SCHOLIA ON THE AVES 47
166 inf. 8 τὴν τριβὴν] ἐς τὴν τριβὴν: — ἀπο μεταφορας τῶν εὐνφων ἱμα-
τίων τῶν νπουργούντων εἰς τρίψιν καὶ φόρεσιν πολῶν χρόνων: --- ἄλλως ὡς
ext ἐσθῆτος ἡ μεταφορα ἀντι τον εἰς συντριβὴν: --
1567 ἰπί.] ἄνευ βαλαντιον: — ἀντι τοῦ ἄνευ ἀργυρίου καὶ Saravys
Fol. 98”. Vv. 158-187.
158 sup.) κιβδηλίαν: --- τὸν ἐκ τοῦ ἀργύρου ῥύπον. μοχθηρῶαν καὶ ζηλοτυ-
πίαν. ἅμα δὲ ὅτι τὰ νομισματα κίβδηλα λέγεται παρα τὸ ὑποκιὸς δεδηλῇσθαι :---
1600 sup.] σισύμβρια: --- σισυμβρια φύλα οἷς στεφανοῦνται οἱ vypdior ---
1600 intm. int. p. v.] εἴδη φυταρίων
161 sup. et ext.] νυμφίων βίον: --- ἢ ὅτι of γαμοῦντες στεφανοῦνται ἣ
ὅτι ἡδνπαθοῦσι πρὸς τὰς τῶν γαμων ἡμέρας : —
1610 intm. int. p. ν.] ἔστι μὲν καὶ σχετλιαστικὸν νῦν δὲ θαυμαστικόν
165 Τ' 120“ ext. 8 περιπέτεσθε] μὴ περιπέτεσθε: --- ἀντὶ τοῦ ἕνα τόπον
ἔχετε.
1056 οχί.] κεχηινότες: -- ὡς μωροῖ τὸ yap κεχηνέναι ἐπι τῶν ἀνοήτων
λαμβα..: --
106 οχί.] αὐτίκα: --- οἷον εὐθεως ἅμα τῶ πύθεσθαι ὅτι τίς ἄστατος. εὐθεως
ἄτιμον νομίζουσιν : —
166 5. τὴν ΓΜ [ &) εἰς RE 1] εὐνφων] εὐάφων Ρ --- καὶ φορεσιν] om. Μ
— πολῶν χρόνων] πολλονυν χρόνου ΒΓΕΜΡῈ ---- πολῶν] πολλῶν Ὁ ---΄Ὡἄλλως...
as] T* om. ΒΓΜ --- συντριβὴν] om. ΒΓΜ τὴν διατριβὴν SEP
157 Om. Μ----ϑ8 ἄνευ Γ --- βαλλαντίου) R [{βαλαντιον] βαλλαντών ΓῈΡ 1
ἄντι τοῦ Gvev] om. R — ἄνευ) ΓΞ om. Γ
168 8 κιβδηλίαν ΓΜ [{κιβδηλίαν] τοῦ βίου κιβδηλείαν Γ΄ 1) τὸν] 6 M—
ἀργύρου] Γ΄ ἀργυρίου 7M — ῥύπον] ῥύπος οἷον M — δὲ] δὲ καὶ GP— ὅτι] om.
Μ — κίβδηλα λέγεται] κιβδηλεύεται ἘΣ --- παρα... δεδηλῆσθαι) om. R—
παρα] ἀπὸ Μ διὰ Ρ᾽ --- τὸ] τοῦ M— ὑποκιὸς] ὑπὸ κιὸς GEM ὑπὸ κώοις Σ ---
δεδηλῆσθαι] Γ δεδηλωμένον Γ᾽ δεδομένον Σ add. καὶ βεβλῆσθαι Τὴν
160 8 σισύμβρα ΓΜ J] σισυμβρια] om. αὶ εἶδος φυτοῦ - καὶ σισύμβρα Μ
- φύλα] Γ' φύλλα τινὰ ἐν αὶ φύλλα τινά Σ φύλλα ΓἘΜΦΡΕ --- στεφανοῦνται]
στέφονται αὶ ἐστεφανοῦντο P
160 Om. GI'M(see preceding note)P—Acvxa σήσαμα) αὶ σισύμβρωα) Ε 1
161 Om. R—S νυμφών Γ S ὑμεῖς Μ 1] στεφανοῦνται] ἐστέφοντο (στέ-
φονται SV) σισύμβροις καὶ φντοῖς τισι Σ
1610 Om.G—S φεῦΓ-- φεῦ φεῦ) Μ [φεῦτ' φεῦ φεῦ P 1 ἔστι μὲν καὶ]
ἐπίρρημα M — καὶ] om. ΓῈ --- σχετλιαστικὸν] σχετλιαστικὸν καὶ θαυμαστικον R
165 Om. VGRM — περιπέτεσθε) E [ μὴ] om. P ἢ
165 8. κεχηνότες M [ xexnevéres] κεχηνότες GEP μὴ περιπέτεσθε R—
τὸ δὲ κεχηνότες T* J] dsj] om. G ἀντὶ τοῦ ὡς Γ΄ οἱ P—nexnvévar] κεχηνότες
G—)Aapfa--jom.M λαμβάνομεν α λαμβάνεται TEP παραλαμβάνεται ἘΣ
48 ARISTOPHANES
167 τοὺς πετομένους ἣν ἔρῃ: ἀντὶ τοῦ “περὶ τῶν πετομένων. ἔστι δὲ Ὅμη-
ρικὸν τὸ σχῆμα"
“ εἰρόμεναι παῖδάς τε κασιγνήτους Te.”
ὁ δὲ Τελέας "σκωπτόλης "" λέγει οὖν ’ ἐάν τις ἐρωτήσῃ περὶ τῶν πετομένων,
τίς ὄρνις οὗτος ; ὁ Τελέας ἐρεῖ ταῦτα. οὗτος δὲ διεβάλλετο ὡς εὐμετά-
βλητος τοὺς τρόπους" πρὸς γὰρ τῇ κιναιδίᾳ καὶ δειλίᾳ καὶ ὀψοφαγίᾳ καὶ
νοσφισμῷ καὶ πονηρίᾳ ὀνειδίζουσι "τόδε Τελέᾳ.".
108 τίς ὄρνις οὗτος ὁ Τελέας ; Πλάτων Σύρφακι ἐπὶ τοῦ Τελέου"
“yor μὲν ἕτερ᾽, ἕτερα δὲ τῇ γλώττῃ λέγει."
κωμῳδεῖται δὲ εἰς πολλά. Σύμμαχος δὲ πρὸς οὐδέν, ἢ ὅτι τελώιςς ὄρνεον,
ἐπεὶ καὶ ἐν τοῖς ἑξῆς ὄρνεόν τι καταλέγει"
“ τελέᾳ καὶ τετράδι
καὶ ταὧνι καὶ βασιλίσκφ.᾽
τίς ὄρνις οὗτος ὁ Τελέας; διαβάλλει τὸν Τελέαν ὡς πλανήτην.
170 ἀτέκμαρτος : οἷον ΄ σημεῖον διὰ τῆς πτήσεως οὐκ ἐμφαίνων.
ἀτέκμαρτος : δόλιος.
172 μίαν πόλιν: καλεῖ νῦν πόλιν τὸ περιέχον ἅπαν.
175 βλέπε νῦν ἄνω: ὡς καὶ τὰ ἐν κύκλῳ ἰδεῖν.
167 Suid. Ἰελέας ἐρεῖ ταδί. ----Ὁμηρικὸν : Dl. 2 2389. --- σκωπτόλης: cf. Ar.
Vesp. 788. The genuineness of the word σκωπτίλος (and also οὗ σκωπτηλόε) is
doubtful. — ὀνειδίζουσι τόδε Τελέᾳ : cast this reproach on Teleas, namely εὐμετα-
βλήτῳ εἶναι. The ordinary interpretation (with the reading τὸν Τελέαν, but V τὸ
redéa), in addition to his unnatural lust Teleas is reproached also with coward-
ice, etc., ignores γὰρ and violently separates δειλίᾳ and the following datives
from κιναιδίᾳ, along with which they are naturally construed in dependence on
πρὸς. Kiister, observing this difficulty, reads καὶ ἐπὶ δειλίᾳ in both Suidas and
the scholium, but this leaves yap unexplained.
168 Suid. Tedéas ἐρεῖ ταδί. --- Πλάτων Σύρφακι: M. II 668; K. I 642. —
vost] φρονεῖ Nauck. — ἕτερ᾽ : ἄλλ᾽ Schneider. —€repa δὲ τῇ γλώττῃ λέγει : ἕτερα
δὲ γλώττῃ φθέγγεται Grotius (cf. Suid.). ἡ γλῶττα δ᾽ ἕτερα φθέγγεται Bothe
(‘‘quum λέγει speciem habeat interpretamenti’’). —év τοῖς ἑξῆς : 884 f., but
mutilated in quotation. There is no evidence that redéas is a bird-name, and
furthermore the bird named in 886 is the ἐλεᾶς. Qu. ἣ ὅτι ἐλεᾶς ὄρνεον, ἐπεὶ καὶ
ἐν τοῖς ἑξῆς ὄρνεόν τι καταλέγει" ‘‘é\eg καὶ Baoxg’’ xré.? Symmachus’s note will
then mean that the only purpose Aristophanes could have had in choosing the
name Tedéas was to point a pun on ἔλεᾶς. Note the lemma: What bird is this
Teleas? This lemma is required also for the following note, διαβάλλει κτέ.
(found also in Suid.), in which πλανήτην = πετόμενον. Capps proposes Σύμμαχος
δὲ πρὸς οὐδὲν (ἄλλον ἣ ὅτι ἔλεᾶς ὄρνεον.
170 Suid. ἀτέκμαρτον. --- διὰ τῆς πτήσεως : διαθέσεως (animi, morum) Bothe,
SCHOLIA ON THE AVES 49
167 ext.) τοὺς weropevous ἣν tpn: — αντι περι τῶν πετομένων. ἔστι δὲ ὁμηρι-
κὸν τὸ σχῆμα. εἰρόμενε παίδαις τὲ κασιγνήτους τε- ὁ δὲ τελέας. σκωπτῖλος λέγει
οὖν ἐάν τις ἐρωτήση- περι τῶν πετομένων τίς OVTOS ὄρνις ὁ τελέας ἐρεῖ ταῦτα.
οὗτος δὲ διεβάλλετο ὡς εὐμεταβλητος Tous τρόπους . προς yap τῆι κιναιδία καὶ
δειλία. καὶ ὀψοφαγία καὶ νοσφισμώ καὶ πονηρία. ὀνειδίζουσι τὸ τελέα: --
168 ext. οὐ inf.] τίς ὄρνις οὗτος ὁ τελέας: πλάτων σύρφακι. ἐπι τοῦ
τελέου νοεῖ μὲν ἕτερα érepa δὲ τῆι γλώτη λέγει: κωμωδειται δὲ εἰς πολλὰ.
συμμαχος δὲ πρὸς οὐδὲν. ἢ ὅτι τελέας ὄρνεον. ἐπεὶ καὶ ἐν τοῖς ἐξῆς ὄρνεόν
τι καταλέγει: τελεα καὶ τετράδι καὶ ταών-. καὶ βασιλίσκω: --
108 intm. int. p. v.] διὰ βάλλει τὸν τελέαν ὡς πλανήτην
170 = inf.] ἀτέκμαρτος : --- οἷον σημεῖον διὰ τῆς πτήσεως οὐκ ἐμφαίνων: ---
1710 R 55’ ἀτέκμαρτος) δόλιος
172 R55” ext.] καλεῖ νῦν πόλιν τὸ περιέχον ἅπαν: --
17δ βλέπε νῦν ἀνω) ὡς καὶ τα ἐν κυκλω ἰδὼν.
167 Om. ΓΙ .--- 85 τὶς ὄρνις M [ rovs . . . ἔρη] τοὺς πετομέγνους R J] awn
“οὐ. κασιγνήτους τε] om. Μ --- αντι] ἀντὶ rou GRIPEP— εἰρόμενε] εἰρόμεναι
REP εἰρέμεναι G εἰρήμίαι T?— παίδαις] παῖδας ΘΕΓΈΕΡ--ὁ δὲ... σκω-
πτῖλος] σκωπτίλος ὁ τελώς ἦν Μ --- σκωπτῖλος] σκωπτικος ἀανγθρωπος ἘΣ ---
οὖν] δὲ οτι R οὖν ὅτι MEP ὅτι M— ἐάν] ἦν R --- ovros ὄρνις] ὄρνις οὗτος R
- δὲ] om. RM — διεβάλλετο] διαβάλλεται ΡῈἘ--- εὐμεταβλητος] μετάβλητος Ρ ---
Tovs τρόπου] τοῖς τρόποις Μ --- yap] δὲ Μ --- καὶ δειλία] om. M— ὀψοφαγία]
ἀψοφαγώ Ἀ --- καὶ νοσφισμῶ] οπι. Β --»νοσφισμῶ . .. τελέα] τοῖς λοιποῖς κακοῖς -
καὶ σκωπτίλος ἦν Μ --- τὸ] τῶ GI? τὸν ἘΡ --- τελέα] τελῶν RP
168 Om.R—SrisT [ τίς. .. reddas] τίς... τελώῶς ἐρεῖ ταδὶ α τίς
ὄρνις οὗτος '— M* 1 πλάτων. .. πολλὰ] om. Μ -- σύρφακι - ἐπι] ἐν σύρ-
φακι περὶ Σ --- τελόον] τελάι 6 --- γλώτη] γλώττη ΟΤῈΡΣ --- λέγει] φθέγγεται
Σ- συμμαχος. .. ὅτι] ἄλλως σύμμαχος φησίν - ὅτι M— τελεα)] I? τελέαν
ΓΝ ---καὶ... βασιλίσκω] om. M— ταῶν] ταῶνι TEP
168 Om. GRIMP— ὄρνις οὗτος) I* JJ
170 Om. R—S 3 ἀτέκμαρτος ΓΜ [ dréxpapros] ἀτέκμαρτον G J] οἷον] οἱονεὶ
Γ' μὴ καταλαμβανόμενος - τὸ δὲ οὐδὲν - οἷον M — οὐκ ἐμφαίνων] I? ἀποφαίνων
Γ ---ἐμφαίνων)] ἐμφαίνων - δύναται δὲ τοῦτο καὶ ἐπὶ ἀτέκμαρτος νοεῖσθαι M
170 Om. VGTEMP
172 Om. VG—S πόλιν Γ΄ 8 οἰκίσατε M— piav πόλιν) E [μῶν πόλιν
TP J] καλεῖ νῦν πόλιν] καλεῖ πόλιν νῦν TEP πόλιν νῦν καλεῖ Μ
175 Om. GM—S περᾶγε R 8 νῦν ἄνω Τ --- νῦν ἄνω) E [βλέπε νῦν ἄνω
TP 1 os] wore R— ἰδὼν] ἰδεῖν ΒΓῈΡ
but the received reading is sound: ‘‘ex cuius volatu nullum augurium capi
potest’ Bernhardy.
172 νῶν: i.e. presently he will call it πόλος.
50 ARISTOPHANES
177 εἰ διαστραφήσομαι: “εἰ τὸν τράχηλον KAdow.’
179 ὀρνίθων πόλος: τὸ μέν τι παραφρᾶζει "τὸ προειρημένον" τῶν ὀρνί-
θων, ὅτι ἔστι τόπος τις αὐτῶν ἐν ᾧ διατρίβουσι, τὸ δὲ καὶ πρὸς τὸν σχημα-
τισμὸν τοῦ ὀνόματος παίζει, καὶ ’ τόπος ᾽ καὶ ΄ πόλος. ἑξῆς δὲ ἐτυμολογεῖ
αὑτὸν ἀπὸ τοῦ πολεῖσθαι" πόλον γὰρ οἱ παλαιοὶ οὐχ ὡς οἱ νεώτεροι σημεῖόν
τι καὶ πέρας ἄξονος ἀλλὰ τὸ περιέχον ἅπαν. Εὐριπίδης Πειρίθῳ"
“xal τὸν ᾿Ατλάντειον φρουρῶν πόλον "᾽»
αὐτοῦ τε περιπολουμένου καὶ δι᾿ αὐτοῦ πάντων ἐρχομένων.
πόλος: πόλος παρὰ τὸ πολεῖσθαι ἐν αὐτῷ πάντα.
180 πόλος; τίνα τρόπον; θαυμάζει τὴν λέξιν.
181 ὅτι δὲ πολεῖται : ὑπετυμολογεῖν βούλεται τὴν πόλιν.
188 ἣν δ᾽ οἰκίσητε τοῦτο : οἷον “ἐὰν τὸ μέσον τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς
περιτειχίσητε."
184 κεκλήσεται πόλις : ἔπαιξε παρὰ τὸ “πόλος᾽ σχηματίσας τὴν ‘wed.’
186 ὥσπερ παρνόπων: εὐχείρωτοι γὰρ "τοῖς ὀρνέοις οἱ πάρνοπες " ἔστι
δὲ εἶδος ἀκρίδων, of δὲ κωνώπων "λέγουσι".
186 τοὺς δ᾽ αὖ θεούς: ἐν τοῖς Πελοποννησιακοῖς κατὰ πάντων "τῶν "Μη-
λίων" Νικίαν πέμψαντες ᾿Αθηναῖοι ἐπὶ τοσοῦτον ἐπολιόρκησαν αὐτοὺς ὦστε
179 Suid. πόλος. ----τὸ προειρημένον : Suid. (τῶν προειρημένων MSS.). If this
is right, παραφράζει τὸ προειρημένον τῶν ὀρνίθων xré. means the poet uses another
expression (πόλος) for what has previously been said to belong to the birds (namely
τὰς νεφέλας γε καὶ τὸν οὐρανόν), to wit that they have a place, etc., but this seems
strained. An original expression may lurk in τῶν προειρημένων of which the
MSS. give no hint. Blaydes would read τὸ προειρημένον (xepl) τῶν ὀρνίθων. ----
καὶ τόπος καὶ πόλος : the ‘schematism’ is fantastic, although it is true that the
two words vary only in a single letter. καὶ πόλις καὶ πόλος Capps. — Εὐριπίδης
Πειρίθῳ: Nauck 649. ---- καὶ τὸν. . . πόλον: the rhythm halts. Cf. Clemens
Alex. Strom. v 667: τὸν ᾿Ατλάντειον τηροῦσι πόλον (anapaestic), where van Her-
werden proposes φρουροῦσι.
πόλοῃ... πάντα: the note stands in RE after 179. In I the lemma shifts
to 180, since combines this and the following note.
181 ὑπετυμολογεῖν. . . πόλιν : i.e. through the successive stages indicated by
πολεῖσθαι and πόλος, one ultimately reaches the true derivation of πόλις! Cf. the
scholium on 184.
183 οἷον ἐὰν : οἱονεὶ (οἷον εἰ MSS. except R) Kiister, retaining ἐὰν before
wepiraxlonre.
185 rots ὀρνέοις : Rutherford (οἱ ὄρνεις R). — λέγονσι : Dindorf, who thought
this was the reading in R.
186 Suid. λιμὸς Μηλιαῖος. Apost. x 70. Cf. Schol. 862. --- πάντων τῶν:
τῶν ἀποστάντων Wolf. τῶν Kiister. —MryAlov: Palmerius, for Μηλιέων, Malians,
of the MSS. This geographical misconception may, in the transmission of the
comment, have induced the statement made below Mf os δέ ἐστι πόλις Θεσσαλίας.
— Νικίαν: Tila» Wasse. Cf. Thuc. v 84. But it is more likely that Νικίαν
SCHOLIA ON THE AVES 51
177 intm. int. p. v.] τὸν τράχηλον κλασω:
179 = inf.] ὀρνίθων πόλος: --- τὸ μέν τι παφράζει τῶν προεἰρημένων. τῶν
ὀρνίθων ὅτι ἔστι τόπος τίς αὐτῶν ἐν ὧι διατρίβουσι. τὸ δὲ καὶ πρὸς τὸν
σχηματισμὸν τοῦ ὄνοματος παίζει: καὶ τόπος καὶ πόλος. ἐξῆς δὲ ετυμολογεῖ
αὐτὸν ἀπο τοῦ πολεῖσθαι. πόλον γὰρ of παλαιοί. οὗχ᾽ ὡς οἱ νεώτεροι σημεῖόν
τι καὶ πέρας αξονος. ἀλλὰ τὸ περιέχον ἅπαν. εὐριπίδης πειρίθω. καὶ τὸν
ἀτλάντιον φρουρὸν πόλον. αὐτοῦ τὲ περιπολουμένον. καὶ διαυτοῦ πάντων
ἐρχομένων: --
179 R55” ext.] πόλος παρὰ τὸ πολεῖσθαι εν αὐτῶ τὰ πάντα: —
180 ὥσπερ) θαυμάζει την λεξιν
181 intm. int. p. v.] νφετυμολογειν βουλεται τὴν πολιν
183 inf.] ἣν δι᾽ οἰκισητε τοῦτο: --- οἷον εἰ τὸ μέσον τοῦ ουρανοῦ.. καὶ τῆς
γῆς ἐὰν περιτειχίσητε: --
184 intm. int. p. v.] ἐπαιξεν παρα το πολος σχηματίσας τὴν πόλιν: --
1856 99΄ sup.] ὥσπερ παρνόπων: — εὐχείρωτοι γὰρ of πάρνοπες ἔστι δὲ ειδος
ακριδ.. οι δὲ κώνωπες : —
186 99’ sup. et ext.] τοὺς δ᾽ αὖ θεοὺς: -- * * πελοποννησιακοῖς κατα πάν-
τῶν μηλιέων vixiav πεμψαντες ἀθηναῖοι ἐπι τοσοῦτον επολιωρκησαν αὐτοὺς
17 Om. GM—S διαστραφήσομαι T [ εἰ διαστραφήσομαι Τ᾿ --- διαστρα-
φήσομαι δὲ P* 1) τὸν] εἰ τὸν αὶ ἀντὶ τοῦ τὸ Γ΄
179 Om. RM—S πόλος Γ΄ [ὀρνίθων πόλος] ὀρνίθων πόλου E J] παφρά-
ta] παραφράζει GTEPS — τῶν προεἰρημένων] τὸ προειρημένον Σ --- rls] om. G
— ἑξῆς δὲ] ἐξῆς δὲ καὶ Γ᾽ ἑξῆς P—afowos] I? ἄξιον Τ΄ -- ἀτλάντιον] ἀτλάντειον
T'— dpovpiv] ΓΞ φρουρῶν GPP — αὐτοῦ] ὡς αὐτοῦ P
179 Om. VGP—S τίνα I S πόλος Μ [{πόλος; τίνα τρόπον Γ J] πόλος
.. . πάντα] ἐτυμολογεῖ αὐτὸν ἀπὸ τοῦ πολεῖσθαι. ὅ ἐστιν ἀναστρέφεσθαι M —
πόλος] om. E — τὰ] om. Γ'
180 Om. 6ΜΡ ---- πόλος, riva) R ὥσπερ dra) E [ T* 1] θαυμάζει τὴν
λέξιν] θαυμάζει δὲ τὴν λέγουσιν I θαυμάζει δὲ τίνα λέξιν ΓΞ
181 Om.GM—S διέρχεται Γ' [διέρχεται Γ' ὅτι δὲ πολεῖται P J) νφετυ-
μολογειν] ὑπετυμολογεῖν R — τὴν πολιν] τὸν πόλον R
188 Sokxionre Τ' 8 ἣν Μ [ ἣν & οἰκισητε τοῦτο] om. R ἣν δ᾽ οἰκίσητε
Τ' ἣν δ᾽ οἰκύσητε τοῦτο EP J] εἰ] εἰς ΒΕ --- μέσον] μέσον φησὶ Μ --- ἐὰν] om.
M (erasure in I’) — περιτειχίσητε] περιτειχίσετε ΓΜ
184 Om.G—Sp.v.R S κεκλήσεται Γ΄ S τοῦ Μ [ xexAnoerat πόλις
ΓΡ Ἰ] παρα ro πολο:] ἐκ τοῦ πόλος Μ ἐκ τοῦ πόλου ΡΒ --- τὴν πόλιν) om. M
186 S παρνόπων ΓΜ [ dowep παρνόπων] om. αὶ παρνόπων Τ' J] οἱ πάρ-
vowes] οἱ ὄρνεις οἱ πάρνοποι ἈΒ --- ακριδ..7 ἀκρίδος ΟΜ ἀκρίδων ἘΓῈΡ ---
κόνωπε:) κωνώπων λεγει αὶ κωνώπων ΓῈΜΡ
186 Οὐ. ΒΓΜ J] " *] vellum destroyed Υ ἐν τοῖς ΑΓΈῈΕΡ ---- πελοποννη-
σιακοῖ:] πελοπονησιακοῖς GI2— μηλιέων] om. Σ μηλιαίων ΡῈ --- επολιωρκησαν]
~
52 ARISTOPHANES
λιμῷ διαφθεῖραι: τῷ δὲ πρώτῳ ἔτει Νικίας Μῆλον παρεστήσατο οὗ μόνον
μηχανῶν προσαγωγῇ ἀλλὰ καὶ λιμῷ διὰ τὸ ἀποστῆναι αὐτῶν πρώην ὑποτελῆ
οὖσαν.
λιμῷ Μηλίῳ: ἀντὶ τοῦ “μεγίστῳ᾽: Μῆλος δέ ἐστι πόλις Θεσσαλώς, καὶ οἱ
Μήλιοι πολιορκούμενοι ὑπὸ ᾿Αθηναίων λιμῷ "ἐπιέσθησαν" καὶ προδεδώκασιν
ἑαντούς.
189 Βοιωτοὺς δίοδον αἰτούμεθα : πολέμιοι ἦσαν οἱ Βοιωτοὶ τοῖς ᾿Αθηναίοις
"συλλαβόντες" Λακεδαιμονίοις διὰ Δεκέλειαν μαχομένοις - ὅτε οὖν θέλουσιν
᾿Αθηναῖοι εἰς Πυθὼ ἀπελθεῖν, δηλοῦσι Βοιωτοῖς παρακαλοῦντες ὑποχωρῆσαι
τῆς ὁδοῦ.
ἄλλως: τινές φασι μεταξὺ Πυθοῦς καὶ ᾿Αττικῆς εἶναι τὴν Βοιωτίαν καὶ
οὐχ οἷόν τε εἶναι ἀπελθεῖν ᾿Αθηναίους εἰς Πυθὼ εἰ μὴ παρέλθωσι Βοιωτῶν.
παίζει δέ: τότε γὰρ μόνον δίοδον ζητοῦσιν ὅταν στράτευμα διάγῃ, ὅταν δὲ
ὀλίγοι καὶ εἰρηνικοὶ ἢ καθ᾿ ἕνα, οὐκέτι.
192 καὶ τοῦ χάους: χάους ἀντὶ τοῦ ἀέρος νῦν, ws Ἴβυκος"
“ἐ ποτᾶται δ᾽ ἐν ἀλλοτρίῳ χάει.᾽
1938 διαφρήσετε: διαφορήσετε, διαπέμψετε.
194 μὰ νεφέλας: νεφέλη εἶδος δικτύου θηρευτικοῦ. οὕτω δὲ τὰ προστυ-
χόντα ὥμνυον᾽
“Γμὰ γῆν, μὰ κρήνας", μὰ ποταμούς."
occurs by confusion of the expedition of 416 Βιο. with that of 426 B.c. Cf.
Thuc. iii 91. --- αὐτῶν : Qu. αὐτὴν ὃ
ἐπιέσθησαν : Porson. — προδεδώκασιν : the tense seems wrong. Qu. προδιδόα-
ow? παραδεδώκασιν Portus.
The note in Photius, λιμῷ Μηλίῳ " παροιμία - ἐπεὶ Αθηναῖοι ἑκάκωσαν Μηλίους πολι-
ορκοῦντες λιμῷ ὡς Θουκυδίδης ἐν τῇ πέμπτῃ, Was Originally, probably, a note on Aves
186. Cf. Suid. λιμὸς Μηλιαῖος ; Hesych. λιμῷ Μηλίῳ ; Zenob. iv 94; Diog. vi 14.
189 συλλαβόντες : συμβαλόντες MSS., but συμβάλλω expresses the idea of
hostile encounter, not assistance.
Suid. ws Πυθῶδε. ---εἰ : with the subjunctive.
192 Suid. xdos. —"IPuxos: Bergk III 246. Theascription of the verse to Iby-
cus is probably an error, and the verse is wrongly quoted. Cf. Bacchylides v 27 (ed.
Kenyon) : »wyua-|ra: δ᾽ ἐν drpéry xde, in description of the eagle. ἀλλοτρίῳ in the
scholium repeats ἀλλοτρίας of the text of Aves 192. Suid. (cod. A) has πωτᾶται.
193 Suid. ws Πυθῶδε, διαφρήσετε, and οὐ διαφρήσετε.
194 Suid. νεφέλαι and μὰ γῆν. --- The scholiast quotes such parts as suit his
purpose of the ἔμμετρος Spxos ascribed to Demosthenes (Plut. Dem. 9), of which
Antiphanes and Timocles made jest. Cf. M. 11166 and 618; K. II 128 and 466.
194 8 νεφέλας TM [ pa vedas] om. R 1] νεφελη εἶδος] νεφέλη οὐ μόνον
ἡ καπνώδης τῆς γῆς ἀναθυμίασις ἀλλὰ καὶ εἶδος P ἡ καπνώδης ἐκ γῆς ἀναθυμί-
ασις καὶ εἶδος Σ ---- θηρεντικοῦ] θηρατικοῦ Τ᾿ -- otras . . . ποταμοὺς] om. Μ ---
οὕτω:] οὕτω ΕΓῈΡΣ --- προστυχόντα] τυχόντα Σ --- xpnvas] κρήνης R
SCHOLIA ON THE AVES 53
wore λιμῶ διαφθεῖραι- τῶι Se πρώτω ἔτει νικίας μῆλον παρεστήσατο ov
μονον μηχανων προσαγωγῇ ἀλλα καὶ λιμώ. δια τὸ ἀποστεῖναι αὐτῶν πρώην
ὑποτελη οὖσαν: --
180 99’ ext) λιμῶ - μηλίω: --- ayre του μεγίστω. μῆλος γάρ ἐστὶ πόλις
θεσαλίας καὶ οἱ μήλιοι πολιορκούμενοι tro αθηναίων λιμῶι ἐπεισθησαν καὶ
_ προδεδωκασιν ἐαντοὺς : —
Fol. 99’. Vv. 188-219.
189 ext.] βοιωτοὺς δίοδον αἰτουμεθα: — πολέμιοι ἦσαν οἱ Bowrot τοῖς αθη-
γαιοις συμβαλοντες λακεδαιμονιοις . διὰ δεκέλειαν μαχομένους. ὅτε οὖν θελου-
σιν αθηναιοι: εἰς πυθὼ ἀπελθεῖν δηλοῦσι βοιωτοῖς παρᾶκαλουντες ὑποχωρῆσαι
τῆς ὁδοῦ: ἄλλως τινὲς φασι μεταξὺ πυθοὺς καὶ αττικῆς εἶναι την βοιωτίαν
καὶ οὐχ οἷον τε εἶναι ἀπελθειν ἀθηναιους εἰς πυθὼ εἰ μὴ παρέλθωσιν βοιωτίαν-
παίζει δὲ τότε yap μόνον δίοδον ζητοῦσιν. ὅταν στράτευμα διάγη. ὅτ᾽ ἂν δὲ
ὀλίγοι καὶ εἰρηνικοί. ἢ καθ᾽ ἕνα οὐκέτι: —
192 ext.] καὶ τοῦ xaous: --- χαους ἄντι του αέρος νῦν ὡς ἴβυκος ποτάται
δὲ ἐν αλλοτρίω χαει —
193 R 55” διαφρήσετε) διαφορησεται διανεβ crus
194 οχὶ.] μα νεφέλας: -- νεφελη εἶδος δικτυουν θηρευτικοῦ οὕτως δὲ τὰ
προστυχόντα ὥμννον μα κρηνας.- μὰ γὴν μα ποταμοὺς: --
ἐπολιόρκησαν ΓΕ --- ὥστε] ὥστε καὶ G— διαφθεῖραι] Mv διαφθείρειν Γ" ----
ἀποστεῖναι] ἀποστῆναι ΟΓΈΡΣ
186 S μηλίω TM [ Ape] om. R J ἀντι] λιμῴ μηλίῳ. ἀντὶ M— γάρ]
δὲ ΕΓΕῈΜΡῈ --- ἐστὶ] om. ΒΣ --- πόλις] πόλις ἀθηναίων xai T— Gerad las] θεσ-
σαλίς GRTEMP — καὶ οἱ] of δὲ Σ ---- ὑπο αθηναίων λιμῶι] λιμῷ ὑπὸ ᾿Αθηναίων
Σ --- αθηναίων] τῶν ἀθηναίων Μ
189 S δώδον Γ᾽ S πυθὼ Μ [{βοιωτοὺς δίοδον αἰτουμεθα] πυθὼ δὲ βοιωτούς
R Bowrors δίοδον T 1] πολέμιοι. . . ἄλλως] om. ΚΒ --- τοῦς αθηναιοι8] τῶν
ἀθηναίων EP— ovpBadrovres] συμμαχοῦντες G — μαχομενον:] I? μαχομένοις
GIEMP — θδλουσιν] θέλωσιν Γ — ὑποχωρῆσαι] ὑποχωρεῖν TM — ἄλλως...
οὐκέτι) om. Γ---δδωλλως . . . παίζει δὲ] om. Μ «“-- ἄλλως} om. [2— πυθοὺ:]
πειθοῦς ΓΕ τῆς πυθοῦς Σ --- αττικῆς] τῆς ᾿Αττικῆς Σ --- βοιωτίαν] βιωτείαν
I?— ἀπελθεν. . . πυθὼ] ᾿Αθηναίους εἰς Πυθὼ ἀπελθεῖν Σ ---- πυθὼ] πειθῶ T?
— βοιωτίαν] βοιωτείαν T?— παίζει... ζητοῦσιν) ἢ ovrw μόνον yap τότε δίο-
δον αἰτοῦσιν R—rére yap . . . ζητοῦσιν] τότε δὲ ζητοῦσιν ἐν δώροις διελθεῖν
M — μόνον δίοδον] δίοδον μόνον Γ --- ζητοῦσιν] ὕτουν Σ --- ὄλιγοι . . . καθ᾽ ἕνα]
καθ᾽ ἕνα καὶ εἰρηνικῶς ἣ καθένα Ἢ ---- καθ᾽ ἕνα] καθὲν M
192 S χάους ΓΜ [[ καὶ τοῦ xaovs] om. R J] χαους. . . νῦν] τοῦ αέρος
vov λεγει R— xaovs] om. --- ἀντι. . . νῦν] νῦν ἀντὶ τοῦ ἀέρος Τ --- ὡς...
Χαει] om. R— ὡς] καὶ M — ποτάται] πωτᾶται Σ --- αλλοτρίω] I? om. I
193. Om. VGM—S διαφρήσετε ΓΤ T— δι φρήσετε) E [ Sadhpyoere Τ' δια-
φρήσετε Se P* J] διαφορησεται διαπεμψεται] διαφορήσετε διαπέμψετε TEPS
διαφορήσετε, διαπέμψεσθε Sv
δ4 ARISTOPHANES
199 PapPépovs ὄντας : ἀντὶ τοῦ ᾿ἀφώνους᾽ ἢ ‘dvyxdous ἀνθρώπων καὶ μὴ
εἰδότας αὐτῶν τὴν φωνήν᾽᾽ ἵνα δὲ μὴ θαυμάσῃ ἀκούσας, ---΄ σὺ αὐτοῖς
διηγήσῃ ὀρνέοις οὖσι, ὅτι νοοῦσιν ἐξ ἐμοῦ διδαχθέντες."
202 λόχμην: τόπος σύμφυτος.
203 τὴν ἐμὴν ἀηδόνα : ἀηδόνα τὴν Πρόκνην γαμετὴν οὖσαν, ἥτις εἰς ἀηδόνα
μετεβλήθη.
204 καλοῦμεν αὐτούς : ἐν σχήματι εἴρηκεν ἀπὸ τοῦ ἑνικοῦ εἰς τὸ πληθυν-
τικόν. καὶ πρὸς τὸ σχῆμα τὸ χ.
καλοῦμεν αὐτούς : γράφεται καὶ ’ καλοῖμ᾽ ἂν αὐτούς.
209 ἄγε σύννομέ μοι: ὡς μετέχουσα τοῦ αὐτοῦ βίου καὶ τῆς αὐτῆς νομῆς"
τοῦτο δὲ ὡς ἐπὶ ὀρνέων. "λέγει δὲ τοῦτο ὁ ἔποψ πρὸς τὴν ἀηδόνα." μελι-
κῶς δὲ ἄρχεται, τὸ δὲ μέτρον ἐστὶν ἀκατάληκτον ἀναπαιστικὸν δίμετρον.
210 χῦσον: γράφεται λῦσον καὶ ᾷσον.
211 Opnvets: λείπει παῖδα.
212 πολύδακρυν Ἴτυν: τὸν Ἴτυν διακόψασα παρέθηκε τῷ πατρὶ πρὸ τῆς
ἀπορνεώσεως.
Ἴτυν: τὸν Ἴτυλον ὡς Ὅμηρος λέγει.
213 ἱλελιζομένη: ἀντὶ τοῦ στρεφομένη.
διεροῖς : διύγροις, ἐκ τῶν δακρύων.
215 μίλακος: μίλαξ εἶδος φυτοῦ.
199 Suid. βαρβάρους.
202 Suid. λόχμη.
209 Suid. σύννομε. ---- λέγει δὲ. . . ἀηδόνα: the phraseology of Suidas. But
the fact is stated also in variants of the first scholium on 209. In all the
MSS. the first note on 209 (see the Transcript) stands just before the verse.
210 Suid. λῦσον νόμους.
211 The note stands after 211 in R as well asin V; as interlinear over θρηνεῖς
in E. The lemma, therefore, is θρηνεῖ. The scholiast interprets the verse to
mean that you chant in lament of our child, Itys mine and thine.
212 “Ὅμηρος: Od. T 522.
ἄσον] αντι του ἄισον ἘΣ γράφεται καὶ λῦσον - ἀντὶ τοῦ ἐφάπλωσον . καὶ doov-
ἀντὶ τοῦ τραγῴδησον Μ
211 Om. 6ΓΜΡ-- θρηνεῖ) E J]
212 Om. R—S πολύδακρυν ΓΜ 1] ἴτυλον] ἴτυν TEP
212 Om. VGrEMP
213 Sa.v.R S διεροῖς Γ S ἐλελιζομένη M [ dcepots μέλεσι '— διεροῖς
δὲ P* J] Sivypows] αντι του στρεφομένη ἠχὼ αντι τοῦ ἡ φωνή σου διεροῖς δὲ
a eee ἢ ἐξηχουμένη. καὶ διεγειρομένη - διεροῖς δὲ διύγροις M
- ἐκ] ὑπὸ
216 Om. ΓΤ --- σμίλακος) R μίλακος) VE [ M*P* ]] pag] om. Β
pirat δέ ἐστιν M μίλαξ δε P— φυτοῦ] βοτάνης P
SCHOLIA ON THE AVES 55
199 ext. et inf.] βαρβάρονς ὄντας : — ἀντι τοῦ αφώνους - ἣ ανηκόους ἀνθρω-
πων καὶ μη εἰδότας αὐτῶν τὴν φωνὴν. ἵνα δὲ μὴ θαυμάση ἀκουσας. σὺ αὐτους
διηγήση ὀρνέοις οὖσι. ὅτι νοουσιν ἐξ ἐμοῦ διδαχθέντες : —
202 R 55” λόχμην) τόπος σύμφυτος
203 inf.) τὴν ἐμὴν ἀήδονα: — ἀηδόνα τὴν πρόκνην γαμετὴν οὖσαν ἢ της
εἰς αηδόνα pereBANOy : —
204 inf.) καλούμεν αὐτοὺς : — ἐν σχήματι εἴρη... - ἀπὸ enxod εἰς τὸ πλη-
θυντικον καὶ προς τὸ σχῆμα: τὸ Χ: --
204 R55” καλοῦμεν αὐτοὺς) γραφεται καὶ καλοῖμι ἂν αὐτούς.
209 intm. ἃ. ν.] ἔποψ πρὸς τὸν ἄνδ...
209 = inf.) ἄγε σύννομέ μοι: --- ὡς μετέχουσα τοῦ αὐτου βίου. καὶ τῆς αὐτῆς
νομῆς: τοῦτο δὲ ws emt ορνέων μελικώς δὲ ἄρχεται τὸ δε μέτρον ἐστὶ καταλη-
κτικὸν ἀναπαιστικὸν δίμετρον : —
210 Γ᾽ 121’ inf. S χῦσον] χῦσον δ᾽ ἱεροὺς νόμους ἱερῶν ὑμνῶν : — μερικῶς
ἄρχεται. ἔστι δὲ μέτρον καταληκτικὸν ἀναπαιστικὸν δίμετρον: --
210 int. 5 χύσον] γραφεται λῦσον καὶ σον
211 intm. ext. p. v.] λειπει παῖδα
212 = inf.) πολύδακρυν. ἵτυν: — τὸν ἴτυλον διακόψασα. παρεθηκε τῶ πατρι
προ τῆς ἀπορνεώσεως: --
212 ΒΕ 55” irw) τὸν ίτυλον ὡς ὅμηρος λεγει
2138 int. S depots] διυγροις ἐκ τῶν δακρύων : --
215 int. 8 μίλακος] μίλαξ εἶδος φυτοῦ: —
199 8. αὐτοὺς Γ΄ S βαρβάρους M [| PapBdpovs ὄντας βαρβάρους R ἐγὼ
γὰρ αὐτοὺς βαρβάρους ὄντας Τ' ἢ ἢ] om. R—tva . . . διδαχθέντη:) om. R
— δὲ] om. P— atrovs] αὐτοῖς GFEP— οὖσι] οὖσί φησιν P
202 Om. VGIM—Acypyv) IPE [L ἐς τὴν λόχμην P 1] τόπος σύμφντο!]
σύμφντος τόπος ΓΕ; λόχμη δασὺς τόπος πλαγία σύμφντος καὶ λοχμώδης PS
203 S ἀηδόνα ΓΜ [ thy ἐμὴν dhSova] om. R ἀηδόνα P 1] ἀηδόνα...
οὖσαν] ἐμὴν ἀηδόνα λεγει" ἐπεὶ ἡ πρόκνη γαμετὴ αὐτοῦ ἦν R --- ἀηδόνα] om. P
τὴν ἀηδόνα Τ --- ἤ rns] ἴτυς G ἥτις ΕΓΕΜΡ
204 Om. R—Sa.v. Tl S καλοῦμεν M J apne] εἰρήνης G εἴρηκεν
TEP εἴρηται M “--- ἀπο] ἀπὸ τοῦ Γ --- καὶ... Χ] om. M—xalj om. I
204 Om. VGTMP— καλοῦμεν) ΓΈ 1 καὶ] om. ΓΕ — av] γ᾽ ἂν ΓΈ
209 πρὸς τὸν ἄνδ ..] οἴη. RIP πρὸς τὸν ἄνδρα ΓΕ; πρὸς τὴν ἀηδόνα GI*v¥M
209 S σύννομε TM J] ορνέων] ὀρνέων λέγει Se τοῦτο ὁ ἔποψ πρὸς τὴν
ἀηδόνα Σ --- μελικῶς. . . δίμετρον] μελικως ἄρχεται R— μελικῶς δὲ] μερικῶς
T— καταληκτικὸν. . . δίμετρον] ἀνάπαιστον (ἀναπαιστικὸν I*) δίμετρον ἀκα-
τάληκτον (add. ἀνάπαιστον I?) ὁ δὲ ἔποψ πρὸς ἀηδόνα Τ' ἀνάπαιστος δίμετρος
ἀκατάληκτος Μ |
210 Om. VGREMP J καταληκτικὸν] erased I?
210 Om. TP—S χύσον Μ---- λῦσον) R χύσον) ME 1] γράφεται. ..
δ0 ARISTOPHANES
ἠχώ: ‘h ἱερὰ ἠχὼ ἀνέρχεται "᾽ τὸ δὲ χωρεῖ ἀντὶ τοῦ χωρήσει.
ἠχώ: ἀντὶ τοῦ “ἡ φωνή cov.’
217 τοῖς σοῖς ἐλέγοις : ἀντὶ τοῦ “τοῖς θρήνοις, εἴρηται δὲ ἀπὸ τοῦ “ἔ ἔ
λέγειν. Δίδυμος δέ φησιν ὅτι οἱ πρὸς αὐλὸν ἀδόμενοι θρῆνοι, τὸν γὰρ αὐλὸν
πένθιμον ὑπειλῆφθαι.
218 ἀντιψάλλων: ἀντὶ τοῦ ἀνακρούων, ψαλμὸς δὲ κυρίως ὁ τῆς κιθάρας
>
ἦχος.
"2225 athe: τοῦτο παρεπιγέγραπται δηλοῦν ὅτι μιμεῖταί τις τὴν ἀηδόνα
ὡς ἔτι ἔνδον οὖσαν ἐν τῇ λόχμῃ.
224 κατεμελίτωσε: ‘ ἡδύτητος ἐπλήρωσεν."
225 οὗτος: τί ἔστιν; οὐ σιωπήσει; πρὸς ἀλλήλους διαλέγονται.
227 bs: rol: wd: πό᾽ πό᾽: ταῦτα δεῖ ὀξυτόνως προφέρεσθαι τῇ φωνῇ
ὦστε ἦχον ὀρνέου προφαίνεσθαι κατὰ μίμησιν.
228 ἰώ ϊώ ἱτώ: προσκαλεῖται τοὺς ὄρνιθας ἵνα συμβουλεύσῃ τὴν πόλιν
κτίσαι. τὸ δὲ ὅλον εὐκαίρως ὁ ποιητής ᾿ βούλεται (γὰρ) τὸν χορὸν " εἰσᾷξαι"
τῶν ὀρνέων. |
231 κριθοτράγων : κριθοφάγων᾽ κοινῶς δὲ εἶπεν, οὐ yap πᾶν ὄρνεον κριθὰς
ἐσθίει.
215 ἠχώ: the last two notes (cf. R on 213) paraphrase καθαρὰ χωρεῖ ἠχὼ.
Qu. καθαρὰ χωρεῖ: ἡ ἱερὰ φωνή cov ἀνέρχεται ὃ ᾿
218 ἀνακρούων : pulsans. The definition ignores the force of ἀντι- in ἀντι-
ψάλλων as obvious. — ψαλμὸς. . . ἦχοι: the other meaning the writer has in
mind is the ‘twanging’ of the bowstring. (Cf. ψαλμοὶ τόξων Eur. Ion 173.) He
does not intend, in κυρίως, to point a distinction between φόρμιγξ and κιθάρα.
The two instruments were manipulated in precisely the same manner, and in
Homer are identical.
224 Suid. κατεμελίτωσεν.
227 Suid. éworot. —éwé- ποῖ᾽" wé: wé: wé: the reading of the text of the
play in V. —rq φωνῇ : in Suid. as well as in R. — προφαίνεσθαι : προφέρεσθαι is
the vulgate reading in Suid., adopted by all the editors, but προφαίνεσθαι has
there the support of cod. ABVE.
228 ἰώ ἰώ ire: the reading of the text in V. — rd δὲ ὅλον. .. χορὸν : τὸ δὲ
ὅλον εὐκαίρως ὁ ποιητὴς λέγει" βούλεται γὰρ τὸν χορὸν Clausen. —«logga: : Wright,
citing Nub. 548: οὐδ᾽ εἰσῇξε δᾷδας ἔχουσ᾽, οὐδ᾽ ἰοὺ ἰοὺ βοᾷ.
231 Suid. κριθοτράγων. ---- κοινῶφ δὲ εἶπεν : the poet is using the word generally,
i.e. generically. The note is rhetorical. For other similar cases of synecdoche
remarked by the commentator, cf. Schol. Av. 89, 254, 1611.
συμβουλεύση] συμβουλεύσηται M— τὴν πόλιν κτίσαι} περὶ τῆς πόλεως M —
ὅλον] λον Ρ --- εὐκαίρως... βούλεται] ὁ ποιητὴς βούλεται. εὐκαίρως M
231 S κριθοτγράγων RIM [{κριθοτράγων] om. R J] κριθοφάγων κοινῶε]
ἀντὶ τοῦ εἰπεῖν κριθοφάγων εἶπε κριθοτράγων - οὐ κοινῶς M — κριθοφάγων] αντι
του κριθοφάγων R — κοινῶς} ὅκοινῶς P— ἐπεὶ οὐ] εἶπεν ov yap R
SCHOLIA ON THE AVES 57
215 int. S ἠχὼ] ἡ ἱερὰ ἠχὼ ἀνέρχεται τὸ Se χωρεῖ, ἀντι τον χωρήσει: --
217 int. S τοῖς] τοῖς σοῖς ἐλέγοις: — avre του τοῖς θρήνοις. εἴρηται δὲ
ἀπὸ τοῦ ὃ ὃ λέγειν δίδυμος δέ φησι ὅτι οἱ πρὸς αὐλὸν ἀδόμενοι θρῆνοι τὸν
γὰρ αὐλὸν πένθιμον ὑπειλῆφθαι : —
218 int. S ἀντυψάλλων] ἀντιψαλλων: --- ἀντι τοῦ ἀνακρούων ψαλμος δὲ
κυρίως. ὃ τῆς κιθάρας ἦχος: --
Fol. 99”. Vv. 220-249.
222> sup.] αὐλεῖ: — τοῦτο wapemyéyparra- δηλοῦν ὅτι μιμεῖταί τις
τὴν ἀηδόνα ὡς ἔτι ἔνδον οὖσαν ἐν τῆι λοχμη: --
224 intm. int. S κατεμελίτωσε] ἧδυτητος ἐπληρωσεν: —
22ὅ int. S οὗτος] προς αλλήλους διελέγοντο
227 = sup.] ἐπὸ wol! — πό πό πό: ταῦτα δεῖ δξυτονως προφέρεσθαι ὥστε
ἦχον ὀρνέου προφαίνεσθαι καταμίμησιν : —
228 sup. et ext.) ἴω ἰώ ind: — προσκαλεῖται. τοὺς ὄρνιθας ἵνα συμβον.
λεύση τὴν πόλιν κτίσαι ἐῶν ὧν εὐκαίρως ὁ ποιητὴς βούλεται τὸν χορον
εἰσάξαι τῶν ὀρνέων : --
231 οχί.7 κριθοτράγων: --- ΡΘΟΥΝ κοινώς δὲ - ἐπεὶ οὐ πᾶν ὄρνεον κρι-
θὰς ἐσθίει: ---
216 8. ἠχὼ Γ 8 διὰ Μ --- χωρεῖ) Βὶ [ μίλακος ἠχώ Γ ἠχώ ᾽ Th...
χωρεῖ] om. R— ἀνέρχεται] ΓΞ ἀπέρχεται Τ΄ --- τὸ δε χωρεῖ] om. G
217] Sé&eyosT S χρυσοκόμας Μ [ rots σοῖς Aéyors] om. R J] ἀντι του]
ἐλέγοις R τοῖς ἐλέγοις ἀντὶ τοῦ Γ΄ χρυσοκόμας ἀκούων τοῖς ἐλέγοις - ὅ ἐστι M
— δίδυμος... ὑπειλῆφθαι] om. R
218 S ἀντιψάλλων ΓΜ 1) ἀντι τοῦ] om. RM — δὲ) I? γὰρ RE — δ] on R
The thirteenth quire of the Codex Estensis, containing verses 221-601 of
the Aves, has been lost.
222> Om. ΓΤ -- 8 αὐλεῖ Μ --- αὐλεῖ) I? J ὅτι] ὡς M— as... . λοχμη]
om. R — os] om. Μ
224 Om. M—S xareperirwoe --- κατεμελιτωσε) G [ olov κατεμελίτωσε
T— xarepeXirwcey: ῬΡ 1] ἡδυτητος] κατεμελίτωσεν - αντι του ἡδύτατος αὶ οἷον
ἡδύτητος T— ἐπληρωσεν] ἐπλήρωσε G
225 Sante τί δαί αὶ 5. σιωπήσει Γ' S οὗτος Μ M—ri δαὶ) G [ ov σιωπή-
cal οὐ σιωπήσεις P 1] διελέγοντο] διαλέγονται ΕΓΜΡ
227 Sa.v. 228 R 8 ἐπὸ Γ (ἐπό I%) S ἐποποί Μ [ two wol:— πό πό
πό:} οἵη. R ἐποποί. πο- πο: 6 ἐποποί Γ' ἐποποὶ ποποπὸ P 1) ταῦτα] τὸ δὲ
ἐποποὶ καὶ τὰ τοιαῦτα P— Set] δὴ ΚΕ --- προφέρεσθαι προφέρεσθαι τῆι φωνῆ
RX --- ἦχον ὀρνέου] ὀρνέου ἦχον ἘΣ --- προφαίνεσθαι) I? προφέρεσθαι TM
προφαίρεσθαι Ῥ
228 8. ἰὼ Τ' S ἴτω (220) M [ to ἰώ ἰτώ] ἰὼ. ἰὼ. ἴτω. G ἔτω ἔτω R
ἰώ ἰώ Γ ἰὼ ἰτὼ ἰτώ P J] προσκαλεῖται] προκαλεῖται ΒΓ συγκαλεῖται M—
δ8 ARISTOPHANES
232 σπερμολόγων: of γέρανοι.
234 Scar ἐν ἅλοκι: “ἐν τῇ τομῇ τοῦ ἀρότρου {περὶ τὴν βῶλον),᾽ ἀντὶ
τοῦ “περὶ τὴν βῶλον τῆς avAaKos.’
235 τιττυβίζεθ᾽ : ’ ποιὸν ἦχον ἀποτελεῖτε.᾽
237 τιό τιό τιό: μιμούμενος πάλιν τὴν φωνὴν τῶν ὀρνέων καλεῖ αὐτὰ ὃ
ἔποψ. ὁμοίως δὲ καὶ ταῦτα ὀξυτονητέον.
238 ἐπὶ κισσοῦ κλάδεσι: ἀντὶ τοῦ “τοῖς κλάδοις, dr εὐθείας δὲ τῆς
κλάδος ὡς τὸ τέκος.
240 κοτινοτράγα: κότινον ἐσθίοντα, τουτέστι ἀγριέλαιον.
κομαροφάγα: κόμαρον ἐσθίοντα.
242 τριοτό" τριοτό- τοτοβρίξ : ἑκάστου ὀρνέου μιμεῖται φωνήν.
243 of © ἑλείας : ἑλώδεις τόπους στενούς, τοὺς ἑλείους στενοὺς τόπους,
ἀπὸ τοῦ ‘6 "ἕλειος".᾽ |
244 tuwiSas: ζῷόν ἐστιν “rapa τοῖς" ὕδασι γινόμενον ὅμοιον τῷ κώνωπι
μεῖζον δὲ τῇ περιοχῇ, κατὰ τὸ μέσον λευκῷ περιεζωσμένον.
245 κάπτεθ᾽ : ἐσθίετε.
232 οἱ γέρανοι: cf. γέρανος, ὅστις καὶ σπερμολόγος καλεῖται Du Cange 8. Vv.
σπερμολόγος. But the σπερμολόγος was probably the rook, which had no special
name. Cf. Harp. σπερμολόγος" λέγεταί τι μικρὸν ὀρνιθάριον κολοιῶδες σπερμολόγος,
ὠνομασμένον ὡς ἔοικεν ἀπὸ τοῦ τὰ σπέρματα ἀναλέγειν, οὗ μνημονεύει ᾿Αριστοφάνης ἐν
"Ὄρνισι. Cf. Suid., Hesych., E. M., σπερμολόγος, where the epithet κολοιῶδες is
repeated. Qu. al κορῶναι ὃ
234 Suid. ἄλοκι. --- ὅσα τ᾽ ἐν ἄλοκι: the lemma, if complete, would be ὅσα
τ΄ ἐν ἄλοκι θαμὰ βῶλον Audi. In R the signum is attached to βῶλον.
235 Suid. rirruBlfere. — τιττυβίζεθ᾽ : in the text of all the annotated MSS.
except Ὁ dug: and τιττυβίζετε are separated, respectively ending and beginning
two verses.
237 Suid. ἐποποῖ.
238 Suid. κλάδεσι.
240 Suid. κοτινοτράγα.
242 τριοτό- τριοτό" τοτοβρίξ: the reading of the fezt in R. — ὀρνέου : ὀρνέου
γένους T', γένους ὀρνέου Ὁ.
243 Suid. ἐλείας.
244 Suid., Hesych., ἐμπίς. Zon. 701. Cf. Schol. Nub. 167. --- παρὰ rots:
Suid., Hesych.; ἐν τοῖς Zon., Portus. Cf. εἶδος κώνωπος παραποτάμιον ζώνην
ἔχοντος Schol. Nub. 167. ἐστ᾽ ἐν ὕδασι for ἐστιν ὕδασι Wright.
245 Suid. ἐμπίς.
γινόμενον] γενόμενον [— τῶ] om. Σ — μεῖζον] μείζων M— κατὰ] καὶ κατὰ &
— περωζωσμένον] περιεζωσμένη Μ
245 Ομ. ΓΜ ---κάπτεθ᾽' GI?) [{κάμπτετε δὲ P* J] ἐσθίετε] ἐσθίεται T?
καταβάλλετε ἐσθίετε Ῥ
SCHOLIA ON THE AVES δ9ῳ
2392 intm. int. p. v.] of γέρανοι
234 ext.) ὅσα τ᾽ ἐν άλοκι: — ἐν τῇ τομὴ τοῦ ἀρότρου- ἀντι τοῦ περι THY
βώλον. τῆς avAaxos : —
235 intm. int. p. v.S om. text] ποῖον ἦχον ἀποτελεῖτε.
237 ext.) τιό τιό τιό: — μιμούμενος πάλιν τὴν φωνὴν τῶν ὀρνέων καλεῖ
αὐτὰ ὁ ἔποψ: --
238 οχί.] ἐπι κισσοῦ κλάδεσιν: — ἀντι του τοῖς κλάδοις ἀπ᾽ εὐθείας δὲ τῆς
κλάδος ὡς τὸ τέκος : --
240 intm. int. p. ν.] κότινον ἐσθίοντα τουτεστι ἀγριέλαιον :
240 intm. int. p. ν.] κόμαρον ἐσθίοντα: ---
242 ἱπίπι. int. p. v.] ἑκάστου dpveov μιμειται φωνήν: —
243 ext.] οἱ θ᾽ ελείας: -- ἐλώδεις τόπους στενούς. τοὺς ἐλείους στενοὺς
τόπους. ἀπὸ τοῦ ὁ ἑλείώας : —
244 οχί.] ἐμπίδας: ζῶον ἐστὶ ὕδασι γινόμενον ὅμοιον τῶ κώνωπι- μεῖζον “
δὲ τῇ περιοχῆι: κατὰ τὸ μέσον λευκῶ περιεζωσμένον: : —
245 κάπτεθ᾽) ἐσθιετε: --
232 Om. GRIMP
234 S βῶλον αὶ 8. ἄλοκι Γ΄ 8. ὅσα Μ [ Scar ἐν ddom] om. αὶ ἐν ἄλοκι
Γ η ἐν... τοῦ] ἐν τῇ αὕλακι τῇ ἐν τόμῳ rou --- τῇ᾽ἭὔΎ I? om. ΒΓ --- τὴν]
om. M
235 Om. '—S τιττυβίζεθ᾽ M— τιττυβίζεθ᾽) T? [ ἀμφιτιττυβίζετε P J
ποῖον... ἀποτελεῖτε] ποιὸν ἀποτελεῖ τὸ φθέγγεσθε M — ἦχον] μέλος P—
ἀποτελεῖτε] ἀποτελεῖται ΓΞ
237 Srol SroM [ τιό τιό τιό] τιὸ τιὸ τιὸ α rorwR τιὸ τιὸ Γ΄ τιὸ
TOP J] μιμούμενος] μιμούμενος δὲ Ρ̓ --- τῶν ὀρνέων] om. --- ὀρνέων] ΓΞ ὀρνίθων
T'— ἔποψ) add. ὁμοίως δὲ καὶ ταῦτα ὀξυτονητέον R ὀξυτονητέον δὲ καὶ ταῦτα
ὁμοίως Γ' καὶ ταῦτα δὲ . ὁμοίως ὀξύτονα Μ καὶ ταῦτα ὀξυτονητέον Σ
Three pages that follow in the Codex Ravennas, folios 56” 57’ 57”, contain
no scholia.
238 S κισσοῦ Γ 8 ἐπὶ M J] ἀντι τον trols] om. --- ἀπ᾽] ἀπὸ Γ΄ ἐγένετο
δὲ ἀπὸ Μ --- δὲ] TI? om. ΓΣ --- κλάδος] Γ τὸ κλάδος ΓΜ --- τὸ] om. ΜΣ
240 S κοτινοτράγα ΓΜ [[κοττινοτράγα I κοτινοτράγον P 1) ἀγριέλαιον]
ἀγριελαᾶάν Μ
240 Om. ΓΜ --- κομαροφάγα) GI? [[ xopapopdya P J
242 Om. ΓΜΡ -- τριοτό) Γἕ 1] ὄρνεον] ὀρνέου γένους T?
243 8 areas ΓΜ [ of θ᾽ ελείαε] ὅσα θ᾽ ἑλείας P J] ἐλάδεις... ὁ Delos]
I® εἰς τόπους στενοὺς T— ἐλόδεις] τὰς ἑλώδεις διώρυχας " ἢ ἑλώδεις Σ --- στε-
νούς] 7) τοὺς στενούς Μ --- τοὺς... ὁ Actas] om. Μ --- στενοὺς réwovs] τόπους
στενοὺς (6 --- ἀπὸ . .. elas] ἀπὸ τοῦ ἕλος, ἕλειος, ἑλεία Σ
244 S ὀξυστόμους Τ 8 ἐμπίδας Μ [{ἐμπίδας) ὀξυστόμους ἐμπίδας Τ' ἢ)
ζῶον ἐστὶ} ζωύφιον Σ --- ὕδασι] ἡ ἐμπὶς ὕδασι Μ παρὰ τοῖς ὕδασι Σ ---
60 ARISTOPHANES
249 drrayas: ὁ ἀτταγᾶς ὃ ἔχων τὸν λειμῶνα τοῦ Μαραθῶνος " τὰ γὰρ
λιμνώδη καὶ λεῖα χωρία καταβόσκεται ὁ ἀτταγᾶς.
250 dvr’ ἐπὶ πόντιον οἶδμα: ὁ ‘ré’ περιττός. ἔστι δὲ παρὰ τὸ ᾿Αλ-
κμᾶνος"
“Gor ἐπὶ κύματος ἄνθος ἅμ᾽ ἀλκυόνεσσι "ποτῆται..᾽
διὸ καὶ Δωρικῶς εἴρηται. τὸ δὲ ἑξῆς " “ dvre φῦλα ἐπὶ πόντιον οἶδμα θαλάσ-
σης ἅμ᾽ ἀλκνόνεσσι ᾿ποτῆται". ἡ δὲ ἀλκυὼν θαλάσσιόν ἐστιν ὄρνεον, καὶ
ἱστορίαν τοιαύτην περὶ ᾿αὐτῆς φασιν, ὅτι ἀπ᾿ ἀνθρώπων ἀπωρνεώθη.
252 νεώτερα: ἀπαγγέλματα δηλονότι 7 πράγματα.
254 ταναοδείρων: μακροτραχήλων τὸ μερικὸν δὲ ἐπὶ πάντων ἔταξεν,
οὐδὲ γὰρ πάντα ταναόδειρα τὰ ὄρνεα.
250 καινὸς γνώμην : οἷον “νέαν γνώμην ἐξηγούμενος.
261 κικκαβαῦ: μίμημα τοῦτο ποιᾶς φωνῆς τῆς γλαυκός. ἔστι δὲ ἱερὰ
τῆς ᾿Αθηνᾶς, διὸ καὶ εἶδος αὐτῆς πολὺ ἐν τῇ ᾿Αττικῇ καὶ εἰς τιμὴν τῆς θεοῦ
ἐν τοῖς νομίσμασιν ἐγχαράττουσι τὴν γλαῦκα" διὰ τὸ χαλκῶδες δὲ ἔχειν τὸ
πτερὸν λέγεται καὶ χαλκίς " λέγεται δὲ καὶ κύμινδις.
ἄλλως: τὰς γλαῦκας οὕτω φωνεῖν λέγουσιν, ὅθεν κικκάβας αὐτὰς λέγουσιν,
ἔστι δὲ ἱερὰ τῆς ᾿Αθηνᾶς. οἱ δὲ “xixvpidas', ὡς Καλλίμαχος"
249 Suid. ἀτταγᾶς. —Adka: VGI®MPU. λεῖα is also the vulgate reading
in Suidas and has the support of cod. ABCE; Kiister first read fea. On the
other hand Γ has ἑλώδη. Cf. Schol. Vesp. 257 εὑρισκόμενον ἐν τοῖς ἕλεσι καὶ τερπό-
μενον ἐν τοῖς πηλώδεσι τόποις καὶ τέλμασιν.
250 ὁ ‘ré’ περιττός : the scholiast’s explanation οὗ τέ in 250 as τέ παρα-
πληρωματικόν is an error. —qwapd τὸ ᾿Αλκμᾶνος : Bergk ΠῚ 47.— dor’: aptly
illustrates the scholiast’s view. —qorffra:: the scholiast himself prescribes the
Doric form even for Aristophanes. Cobet first corrected the text in 261. —
αὐτῆς : αὐτοῦ (I) disagrees with the preceding ἡ ἀλκύων, and αὐτῶν (I'M) with the
following ἀπωρνεώθη. If αὐτοῦ stands, it must be made to refer to ὄρνεον. ---- For
a long note found in TMP (ἔστι δὲ. . . νεοττούς, Diibner 216 31-42), see
the Supplementary Notes.
252 dwayyApara: λείπει in 2M is due to misunderstanding.
256 Suid. καινὸς γνώμην. --- ἐξηγούμενος : set forth. Cf. 162 ff., 550 ff. εἰση-
γούμενος in Suid., which Toup defends.
261 κικυμίδας : Bentley. — KadAluayos: frag. 318, — xecvpls: Musurus.—
λέγεται καὶ χαλκὶς - λέγεται δὲ (δὲ om. P) καὶ κύμυνδις (κύμιδις P) ΓΉ --
χαλκῶδε:] G διὰ τὸ χαλκῶδες Gv — κύμινδις . . . ἄλλως] om. Μ --- τὰς...
λεγουσι} φασὶ γὰρ οὕτω τὰς γλαῦκας φωνεῖν M —ovre] οὔτε 6 --- φωνὴν] Γ'
φωνεῖν IP — λεγουσι] λέγουσιν ἔχειν G — ὅθεν] ὅθεν καὶ MP— κικαβᾶς] κικκα-
βὰς ΤΜΡ ---λέ..1 λέγειν α λέγουσιν ΓΜΡ --- ἐστι. . . ἀθηναε] om. M—
ἱερὰ] ἱερεῖα TP— κικυμωίδα:} κικκυβοίδας Μ κικυμοίδας P— καλλίμαχος
SCHOLIA ON THE AVES 61
249 ext.] ἀτταγᾶς: — 6 drrayas- 6 ἔχων τὸν λειμῶνα τοῦ μαραθῶνος. τὰ
γὰρ λιμνώδη καὶ λεῖα χωρία καταβόσκεται ὁ ἀτταγᾶς : —
Fol. 1005: Vv. 250-277.
250 sup. S ὧν] ὁ τὲ περιττός ἔστι δὲ παρὰ τὸ dApavos: ὅς τ᾽ ἐπι κύματος
ἄνθος ἅμ᾽ ἀλκυόνεσι ποτᾶται διὸ καὶ δωρικως εἴρηται τὸ δὲ ἐξῆς ὧν τε φύλλα
ἐπι πόντιον οἶδμα θαλάσσης ἅμα ἀλκυόνεσι ποτᾶται : --
252 intm. ext. p. v.] ἀπαγγέλματα δηλον ὅτι ἣ πράγματα: --
254 sup. S ταναοδείρων μακροτραχείλων τὸ μερικὸν δὲ ἐπι πάντων ἔταξεν
οὐδὲ yap πάνταναόδειῥα. τὰ ὅ ὄρνεα:
256 intm. ext. p. v.] οἷον νέαν γνῶμην ἐξηγούμενος
261 sup. et ext. 8 κικκαβαῦ] μίμημα. τούτο ποιας φωνῆς τῆς ᾿γλαυκὸς
ἐστὶν δὲ ἱερὰ τῆς ἀθηνας διὸ καὶ εἶδος αὐτῆς πολὺ ἐν τη ἀττικῆ καὶ els τιμὴν
τῆς θεοῦ ἐν τοῖς νομίσμασιν ἐν χαράττουσιν τὴν γλαῦκα χαλκῶδες ἔχειν τὸ
πτερὸν κύμινδις λεγεται: — ἄλλως. τὰς γλαύκας ovTw φωνὴν λεγουσι- ὅθεν
κικαβᾶς αὐτὰς λέ»... ἐστι δὲ ἱερᾶ τῆς ἀθηνας of δὲ κικυμωΐίδας ὡς καλλίμαχος
249 SdrrayasTM 1) ὃ] om. M—é drrayds] om. Ὁ -- τὸν] om. M— τὰ
yap... καταβόσκεται] Γἕ παρὰ γὰρ τὰ ἑλώδη καὶ λιμνώδη βόσκεται χωρώ Τ'
250 S ὧν τ᾽ TM—250, 251) ΓΞ [ὧν τ᾽ ἐπι ποντιον οἶδμα Τ' ὧν τ᾽ ἐπὶ
πόντιον Ῥ J] περιττός] Γ᾽ περισσὸς ΓΜ --- ἔστι... εἴρηται] om. Μ --- τὸ]
Tl om.T ra --- ἀλμᾶνος] ἀλκμᾶνος αΤῈ --- ὅς τ᾽ ὡς τ᾽ Γ --- ἀλκνόνεσι] ἀλκυ-
όνεσσι ΤΡ ἀλκυὸν [?— ποτᾶται]) επιποτᾶται T?— δὲ] δ᾽ P— φύλλα] φῦλα MP
- ἅμα] T ἅμ᾽ 6ΤἘ --ἀλκνόνεσι] ἀλκυόνεσσι TP ἀλκυόν Cae ϑοιοται Γ
ἐπιποτᾶται ΓΈ add. q δε ἀλκνὼν θαλάσσιον ἐστὶν ὅ ὄρνεον καὶ ἱστορίαν (δὲ add.
ΓΊΜΡ᾽ τοιαύτην περὶ αὐτοῦ (αὐτῶν ΓΜΡ) φασι ὅτι (ὡς ΓΜ) ἀπ᾽ ἀνθρώπων
ἀπωρνεώθη TT7MP
252 Om. 6" --- ὶ νεώτερα M — νεώτερα) T? [ 7a νεώτερα P J] ἀπαγγᾶ-
ματα. . . πράγματα] πράγματα δηλονότι P — ἀπαγγέλματα] λείπει (τὰ add.
M) ἀπαγγέλματα ΓΜ --- ϑηλον ὅτι] om. Μ
254 Om. T—S οἰωνὼν M— ταναοδείρων) T? [[ὐταναοδεῤων ΟΡ 1]
μακροτραχείλων) μακροτραχήλων ΟἸΓΜΡΕ --- ἐπι πάντων] ἐπάντων Palais οὐ
GP— yap] γάρ ἐστι 1" --- πάνταναόδειῥδα τὰ ὄρνεα) πάντα τὰ ὄρνεα ταναό-
δειρα T#— eae πάντα ταναόδειρα GMP
256 Om. GM—S καινῶν Γ --- γνώμην) T? [[καινῶν ἔργων τ᾽ ἐγχειρητής
LT καινὸς γνώμην P J] οἷον] οἵη. ΓΡ ἤγουν Γἔ ἀντὶ τοῦ Σ --- wav] IT? γεώ-
τερον ΓΈ --- ἐξηγούμενοε] εἰσηγούμενος Σ
261 S κικκαβαῦ ΓΜ ---261) I? [{κικκαβαῦ TP J Order of notes 2,1
Ρ---μίμημα.. . . λέγεται] I? om. Γ --- ποια5] τῆς Ὁ --- ἱερὰ τῆς d0nvas] τῆς
ἀθηνᾶς ἱέρεια Μ-- ἅδον] τὸ εἶδος G — τιμὴν] τὴν τιμὴν G — ἐν rots] om. Μ .---
rots νομίσμασιν] τῷ νομίσματι Ὁ --- ἐν χαράττουσιν] ἐγχαράττουσι ΑΓΜΡ -“---
τὴν] om. [7M — χαλκῶδες . .. Acyeras] διὰ τὸ χαλκῶδες δὲ ἔχειν τὸ πτερὸν
62 ARISTOPHANES
“xdpt ἀγαθὴ “xexupis’.”
καὶ Ὅμηρος δέ"
“ἐ χαλκίδα κικλήσκουσι θεοί, ἄνδρες δὲ κύμινδιν.ἢ
τὴν δὲ γλαῦκα ἀπὸ τῆς φωνῆς χαλκίδα λέγει, (ἢ) ἐπεὶ χαλκίζει τῷ χρώματι.
2606 ἐμβὰς ἐπῷζε: ἐπῴζειν ἐστὶ τὸ ἐπὶ τοῖς wots καθεζόμενα τὰ ὄρνεα
κράζειν “χαραδριὸς᾽ δέ ἐστιν εἶδος ὀρνέου, μεταβαλλόμενος εἰς τὰ προκείμενα,
διχῶς δέ- ἐπὶ μὲν τοῦ ὀρνέου χαραδριὸν ὀξυτονητέον, εἰ δὲ ἐπὶ τῆς χαράδρας,
Bapvroveira: ἐπεί, φασί, καὶ ai χαράδραι τρόπον τινὰ διὰ τῶν ῥευμάτων μελῳ-
δίας ποιοῦνται.
Χαραδριὸν μιμούμενος: Εὐφρόνιος ἐκ τοῦ (χαραδριὸν μιμούμενος᾽ ἀξιοῖ
δέχεσθαι ’ ἀποκεκρυμμένος.᾽ ἐπεὶ γὰρ τοὺς ἰκτεριῶντας ὠφελεῖ ὃ χαραδριὸς
ὀφθείς, οἱ πωλοῦντες αὐτούς, φασί, κρύπτουσιν ἵνα μὴ πρὸ τοῦ ὠνήσασθαί
τις ἰαθῇ "παρέργως.
ἄλλως : C6 eel τ πε ’ 1, γα 1 . γ “ 3)
καί "μιν" "καλύπτεις"; "μῶν" χαραδριὸν "περνᾷς;
Ὅμηρος: Il. ΚΞ 291. ---- κύμινδιν : κύμινδις and κικυμίς are here identified. Hesychius,
however, has κικυμίς - γλαῦξ, but κύμινδις" εἶδος ὀρνέου. --- ἀκὸ ris φωνῆς χαλ-
κίδα : cf. the epithets χαλκεόφωνος and χαλκοβόας in Homer and Sophocles, and
χάλκεον ὀξὺ βόων Hes. Sc. 243. For χαλκίς = γλαῦξ, cf. Suid. χαλκίς and γλαῦξ
ἵπταται. --- ἢ: Capps, to whom the preceding note is due. ἢ might easily dis-
appear before the first syllable of ἐπεί. The emendation restores meaning to a
difficult passage. Musurus boldly changed φωνῆς to poppijs.—Adye (M): 1.9.
Homer, though perhaps we should read λέγουσι = κικλήσκουσι.
266 Suid. érydier and χαραδριός. ---- μεταβαλλόμενος . . . ποιοῦνται : the note
appears to interpret the word χαραδριός (as if we had μεταβάλλεται δὲ τοῦτο τὸ
ὄνομα els τὰ xré.), as follows: the charadrius is a kind of bird, (the word) chang-
ing into the readings here found, and there are two of these (namely χαραδριὸν
and χαράδριον ---- observe that the tert of I’ has χαράδριδν): χαραδριὸν (accusative
singular masculine), ozytone, if the word signifies the bird, but χαράδριον, if
uw means torrent. The annotator then guards against one’s natural surprise
that the same word (χαραδριός, χαράδριον) should signify now ‘bird,’ now ‘tor-
rent,’ by the statement that torrents too are melodious! Bernhardy adopts
Ktster’s interpretation of this passage in Suidas: ‘‘ est autem genus avis, quae
in quosvis colores mutetur—ceterum χαραδριὸς acuitur in ultima, contra xapd-
3pa in paenultima.’’ This must mean that the bird changed color according to
its habitat, for no bird changes color, like the chameleon, at will. But the con-
text does not suggest the idea of color, and Kiister’s version leaves διχῶς δέ
unexplained. — It is just possible that the scholiast, mistaking the form of the
name of the bird, wrote χαραδριὸν (cf. χαραδρικόν in T') δέ ἐστιν εἶδος ὀρνέου, μετα-
βαλλόμενον xré. There would thus be no difference in form.— et δὲ ἐπὶ : ἐπὶ 32
Mz. εἶτα ἐπὶ Capps.
Suid. χαραδριός. Cf. Schol. Plat. Gorg. 494 B: χαραδριὸς ὄρνις τις. . . εἰς ὃν
ἀποβλέψαντες, ws λόγος, οἱ ἱκτεριῶντες ῥᾷον ἀπαλλάττονται" ὅθεν καὶ ἐγκρύπτουσιν
SCHOLIA ON THE AVES 63
capt ἀγαθὴ κικυμωίς καὶ ὅμηρος δὲ χαλκίδα κικλήσκουσι θεοὶ. ἄνδρες
δὲ κύμινδιν τὴν γλαῦκα ἀπὸ τῆς φωνὴης χαλκίδα ἐπεὶ χαλκίζει τῶ χρώ-
ματι: --
206 int S ἐπῶζε) ἐπώζειν ἐστι τὸ ἐπι τοῖς ὠιοῖς καθεζόμενα τὰ ὄρνεα.
κράζειν. χαραδριὸς δὲ ἐστι ados ὀρνέου μεταβαλλομένου εἰς τὰ προκείμενα.
διχως δὲ ἐπι μὲν τοῦ δρνέου χαραδριὸν δξυτονητέον εἰ δὲ ἐπι τῆς χαράδρας
βαρντονεται ἐπεὶ φασι. καὶ χαράδραι. τρόπον τινὰ διὰ τῶν ῥευμάτων μελω-
δίας ποιοῦνται: --
266 int. S χαραδριὸν) εὐφρόνιος ἐκ τοῦ χαραδριὸν μιμούμενος ἀξιοῖ δέχε-
σθαι ἀποκεκρυμμένος- ἐπεὶ γὰρ τοὺς ἱκτεριῶντας ὠφελεῖ 6 χαραδριὸς ὀφόθεις .
οἱ πωλοῦντες αὐτοὺς φασι κρύπτουσιν. ἵνα μὴ πρὸ τοῦ ὥνησασθαι τίς ἰαθῆ
περιέργως : --- ἄλλως καὶ μὴν καλύπτει ὡς χαραδριὸν πέρνας - ἀνδρᾷς δέ φησι
καλλίμαχος φησὶ Μ --- apr] I? κάρτα Τ --- κικυμωίς] κικκυβοίς Μ κικυμὶς Ρ
— 8] om. M — κύμινδιν] κίμυνδιν P— τὴν] T? τὴν δὲ Γ΄ δῆλον δὲ ὅτι τὴν Μ
- ἀπο τῆς φωνης] om. Μ --- φωνη:] μορφῆς Ρ P— χαλκίδα] χαλκίδα λέγει M —
ἐπεὶ] ἐπεὶ δὴ Ρ
266 8 ἐμβὰς Τ' 8 ἐπῶζεΜ [ἐμβὰς erate (ἐπῶζε ΡῚ ΤΡ 1) ἐπάζειν] ἐπω-
αζειν ΟΣ --- καθεζόμενα)] καθεζόμενον G καθέζεσθαι ΜΣ --- τὰ ὄρνεα κράζειν] ἣ
καὶ τὸ ἐπὶ τοῖς ὠοῖς καθεζόμενον κρώζειν M — κράζειν] add. ἐνταῦθα δὲ ἀντὶ τοῦ
ἐκρύπτετο P— xapaSpids] ΓΞ χαραδρικόν Τ'-- μεταβαλλομένον] I? μεταβαλλό-
μενος Γ΄ μεταβαλλόμενον Σ --- ὀξντονητέον] ὀξύνεται Σ --- εἰ δὲ ἐπι} ἐπὶ δὲ
ΝῈ --- xapéSpas] χαράξεως Μ --- Bapvroverar] βαρυτονεῖται TMP βαρύνεται
Σ --- ἐπεὶ] Γ2 ἐπεὶ καὶ ΓΣ --- φασι) om. Σ --- καὶ] αἱ ΓΡΣ --- χαράδραι τρό-
πον] χαράδραν τόπον ( --- μελωδίας ποιοῦνται] μελωδίαν ποιοῦσι Σ --- ποιοῦνται]
ποιοῦντα G
266 Om. Μ-“---ὶ χαρὰάδριὸν Tl [[αχαραδριὸν μιμούμενος TP J] εὐφρόνιος . ..
Gsroxaxpuppévos] χαραδριὸν μιμούμενος ἐπὶ τῶν ἀποκρυπτομένων " οὕτως Εὐφρό-
vos’ Σ --- ἀποκεκρυμμένος] ἀποκεκρυμμένον ἃ ἀποκεκρυμμένως ΓῈῸ --- ἱκτερι-
G@vras] Γ ἰκτερικοὺς T2P— ol πωλοῦντες αὐτοὺξ} καὶ τοῦτον οἱ περνῶντες Σ ---
atrots] αὐτὸν Ρ --- φασι] φησι Γ --- ἰαθηὴ] ΓΞ ὀνηθῆ T— περιέργω:] παρέργως
GP— ἄλλω] T? om. ΓΡ --- καὶ... wipvas] om. ΓΡ καὶ μὴν καλύπτει"
μῶν χαραδριὸν περνᾷς; οὕτως ᾿Ιππώναξ Σ --- ἀνδρέας. . . ἱκτεριώντων) οἱ
αὐτὸν οἱ πιπράσκοντες ἵνα μὴ προῖκα ὠφελῶνται οἱ κάμνοντες. "" καί μιν καλύπτει"
μῶν χαραδριὸν περνάς .᾽" ὥς φησιν Ἱππῶναξ. Cf. Apost. xviii 12; App. Prov.
_ v¥ 28. - ἥ φασί: Dindorf (with I) φησί, i.e. Euphronius, but note ὡς λόγος in the
Schol. Plat. —waplpyes: this word has the authority of only P and G (an inde-
pendent conjecture), but is probably right. περιέργως, by his meddling, would
suggest some busybody who got cured undeservedly.
“καί. .. περνᾷς: the verse is from Hipponax (Schol. Plat., Suid.). Cf.
Bergk 11 480. — μιν : Schol. Plat. — xaAdéwres: Ruhnken. — μῶν : Schol. Plat.,
Suid. — wepvgs: Suid.
64 ARISTOPHANES
᾿Ανδρέας δέ φησι τῶν ἱκτεριώντων οὐ τοὺς ἰδόντας ἀλλὰ τοὺς φαγόντας ἀπαλ-
λάττεσθαι τοῦ πάθους.
207 "“τοροτίξ᾽: οἶμαι καὶ ταῦτα τοῦ ἔποπος ἐπικαλουμένου, of δὲ ὀρνέου
παριπταμένου.
208 καὶ δή τις ὄρνια ἔρχεται : τοῦτο ἀποδέδωκε πρὸς τὰ ἄνω ἃ εἶπεν ὁ
ἕτερος, ’ ἄλλως ἄρ᾽ οὕποψ.᾽
210 οὗτος αὐτὸς νῴν : “ὁ ἔποψ ἐρεῖ ἡμῖν."
212 φοινικιοῦς : ἦν γὰρ φοινικόπτερος " λέγει οὖν ἀντὶ τοῦ ᾿πυρρός", περι-
σπᾶται δὲ τῷ λόγῳ τῶν εἰς ‘-ods’ ἁπλῶν. καὶ ἔστι παρὰ τὴν φοίνικος
γενικὴν " φοινικόεις᾽, καὶ ‘" φοινικιόες "᾿ ἐν ὑπερθέσει καὶ " φοινικιοῦς ᾿ ἐν συναι-
ρέσει.
213 ᾧοινικόπτερο: : ἀντέστρεψεν ἔδει γὰρ αὐτὸν τῷ χρώματι τὸ ὄνομα
ἕπεσθαι. ᾿
214 ὦ σέτοι: λείπει τὸ ‘ καλῶ.
275 ἔξεδρον χώραν ἔχων: ἐκ “τῆς Σοφοκλέους δευτέρας Tupods: ἀρχή"
“ris ὄρνις οὗτος ἔξεδρον χώραν ἔχων ;”
ἕξεδρον "χρόαν" ἔχων: ὡς εἰ εἶπε “ παρεξηλλαγμένην τὴν χροιάν.ἢ
267 τοροτίξ : this is the form in the text οὗ R before correction and in the
text of V in 260. — Dindorf’s text of the following note is that of the Princeps.
— ἐπικαλουμένον (I'): ποικιλλομένου (V) may be right; it would refer to the art
with which the Epops has embellished his song (227-262) by the new word of
call, τοροτίξ. Cf. the use of ποικίλλω in the rhetoricians.
272 Suid. φοινικιοῦ. Cf. Suid. ἐπλᾶ. ---- ἁπλῶν : simple words, in contrast
with σύνθετα. Cf. Arcad. 98 6. — φοινικιόες : φοινικίοες Suid. (cod. A). Lobeck
accents φοινικιόεςΣ. The vulgate in Suidas is φοινικόες.Ό Ktister reads φοινικίεος.
273 αὐτὸν: should perhaps be omitted (so M),— the name was bound to agree
with the color instead of he had to keep the color, etc.
275 τῆς: τοῦ seems inadmissible, since the names of authors quoted in
the scholia are cited without the article. — Σοφοκλέους : Nauck 2738. — ἀρχή:
ef. Schol. Ran. 1182 (R): ἐξ ᾿Αντιγόνης Εὐριπίδου - ἔστι δὲ ἀρχὴ τοῦ δράμα-
ros. Cf. Schol. Ran. 1206, 1211, 1225, 1288; Schol. Eq. 529. Qu. ἐκ τῆς Σοφο-
κλέους δευτέρας Τυροῦς ἀρχῆς Cf. M. ἧς ἡ ἀρχή Kiister. Cf. Ath. $42 p, 559 F.
οὗ ἡ ἀρχή Jackson. Cf. Schol. 281. ἐκ τῆς τῆς Σοφοκλέους. .. ἀρχῆς Blaydes.
ἀρχή τίς οὗτος ἔξεδρον χώραν ἔχων; Nauck, who thinks ἀρχή is corrupt and may
have displaced a word like ἄθρει. ἐν τῇ Σοφοκλέους. .. ἀρχῇ Wright. — ὄρνις
οὗτος : οὗτος ὄρνις Bothe.
Suid. ἔξεδρος. Cf. Zon. 789. --- ἔξεδρον χρόαν ἔχων : thus quoted by Suid. and
Zon.; the scholium also implies χρόαν. --- ὡς εἰ ([P): the loss of εἰ (V) is due to
haplography. Note τουτέστι as the equivalent in MZ of ws εἶπεν.
évroros ἀνήρ P— ὡς εἶπεν] ὡς εἰ εἶπεν Γ΄ τουτέστι ΜΣ — παρεξηλαγμένην]
παρεζηλλαγμένην ΓΜ παρηλλαγμένην Σ
SCHOLIA ON THE AVES 65
τῶν ἱκτεριώντων οὐ τοὺς ἰδόντας ἀλλὰ τοὺς φαγόντας ἀπαλλάττεσθαι τοῦ
πάθους: --
267 ext. S τοροτίγξ] οἶμαι καὶ ταυτα τοῦ ἔποπος ποικιλομένου. οἱ δὲ ἡ
ὁρνέου περιπταμένου:
268 ext. 8 p. ν.] τοῦτο ἀποδέδωκεν πρὸς τὰ ἄνω ἃ εἶπεν ὃ ἕτερος. αλλως :
dpa ἔποψ: —
270 ext. 8 p. v.] ὁ ἔποψ ἐρεῖ ἡμῖν
272 ext. 5 φοινικιοῦς) ἦν γὰρ φοινικόπτερος. λε.. οὖν ἀντι του πυρός.
περισπᾶται δὲ τῶ λόγω τῶν εἰς οὖς ἁπλῶν. καὶ ἐστι παρὰ τὴν φοίνικος γενι-
κην- φοινικόεις - καὶ φοινίκεος ἐν ὑπερθέσει- καὶ φοινικιοῦς ἐν συναιρέσει :
273 Τ' 122’ S φοινικόπτερος] φοινικόπτερος: — ἀντέστρεψεν ἔδει γὰρ ai-
τὸν τῷ χρώματι τὸ ὄνομα ἕπεσθαι: --
274 ὦ. σέ τοι) τὸ καλῶ
275 ext. S ἔξεδρον] ἐκ τοῦ σοφοκλέους B τυρους ἀρχὴ. τίς ὄρνις οὗτος
ἔξεδρον χώραν ἔχων:
215 χώραν ἔχων) ὡς εἶπεν παρεξηλαγμένην τὴν χροιάν
δέ φασιν Σ --- ἱκτεριώντων) ἱκτερικῶν P— ἰδόντας] ἰδότας Ρ --- τοῦ πάθονε] τῆς
νόσον =
267 S τοροτὶγξ ΓΜ [ roporiy§ I’ τοροτίξ Ῥ J] οἶμαι... ταντα] οἱ
μὲν καὶ τοῦτο Ρ - - οἶμαι] εἶναι δὲ οἶμαι Ὁ --- ταῦτα... ποικιλομένον] ταῦτα
τὸν ἔποπα λέγειν M — ταυτα] πάντα G — τοῦ trowes] Γ ἔποπός ἐστι Γ΄“ --ποι-
κιλομένον] ἐπικαλουμένου Γ' καλουμένον I? λέγουσιν εἶναι P— ὀρνέον περιπτα-
μένου] ὀρνέου παρισταμένου Τ' dpvéov παριπταμένου I? ὄρνεον περιιπτάμενον
M ὄρνιθός τινος περιιπταμένου - καὶ τοῦτο δὲ τῶν εἰρημένων ὀρνέων P
268 SeaiT 8. ὦγάθ᾽ Μ [ καὶ δή τίς ὄρνις ἔρχεται I καὶ δήτις ὄρνις: P J
6] ὅτι Μ --- αλλως: dpa trop] ἄλλως ἄρ᾽ οὕποψ ἐρεῖ ἡμῖν α ἄλλως ἄρ᾽ οὕποψ
T ἄλλως dp’ ovrop Μ ἄλλως dp’ οὕποψ Ῥ
270 Om. G, but cf. preceding note.—S οὗτος ΓΜ [{ὁὃυοὗτος αὐτὸς vow T
οὗτος αὐτός P J] ὁ] ἀντὶ τοῦ 6 ΤῈ --- trop] ἔποψ φησὶν M
272 8 φοινικιοῦς ΓΜ [{οκαὶ φοινικοῦ Γ΄ καλός γε καὶ φοινικιοῦς P J] λε..7
λέγεται α λέγει ΓΜ} --- οὖν] οὖν ὅτι P— πυρός] πυρρός ἘΣ ---τῶ . . . ἁπλῶν]
τῶν εἰς ους ἁπλῶν τῷ λόγῳ Σ --- ἐστι] om. Ὁ --- παρὰ τὴν] ἀπὸ rou M— γενι-
anv] om. Μ .--- καὶ φοινίκεος) καὶ φοινίκειος GF φοινικίοες Σ -“--- φοινικιοῦς}
φοινικοῦς ΜΡ
213 Om. 76Ρ--- ὶ βαβαὶ M ἢ) αὐτὸν] om. M— ἔπεσθαι] ἐπιθέσθαι M
274 Om. 61 --- ὦ σέ το) Μ 1] τὸ καλῶ] λείτει τὸ καλῶ Μ
275 Om. T—S ἔξεδρον Μ [ e€edpov χώραν ἔχων P J] ἐκ . . . ἀρχὴ] ἐκ
τῆς σοφοκλέους δευτέρας ἀρχῆς τυροῦς M— τοῦ] τῆς P—B rvpovs] om. G
βωτυροῦς Τὸ
275 Om. G—S ἔξεδρον I [ eedpor χώραν ἔχων T— M*P* 1 ὡς...
Χροιάν] ὡς εἰ εἶπε χροιὰν ἔξεδρον δὲ παρηλλαγμένην σοφοκλῆς οὐκ ἔξεδρος ἀλλ᾽
66 ARISTOPHANES
276 ὁ μουσόμαντις : ὁ κομπώδης, τοιοῦτοι γὰρ of μάντεις Kai of ποιηταί.
ἄτοπος ὄρνις : τοῦτο εἶπεν εἰς τὸ τερατῶδες τοῦ ὄρνιθος ἀφορῶν, "οὐδὲ"
πρὸς τὸ προκείμενον. παρὰ τὰ ἐξ "᾿Ηδωνῶν᾽ Αἰσχύλου"
“ris ποτ᾽ "ἔσθ᾽" ὃ μουσόμαντις, ἄλαλος, “dBpopos', ὃν σθένει ---"
218 ἄνεν καμήλον: ὡς τῶν Μήδων ὡς ἐπὶ πολὺ ἐπὶ καμήλων ὀχουμένων ἐπὶ
τῇ τῶν πολέμων ἐξόδῳ. τοὺς δὲ ᾿Εκβατάνων ὄρνεις ΄“ Περσικούς᾽ φασι πρὸς
τὸ ξένον τῆς Deas. ζητεῖται δὲ εἴ “ye ὄντως" καλεῖταί τις ὄρνις “Μῆδος.
279 ἕτερος αὖ λόφον κατειληφώς : ἀντὶ τοῦ λόφον ἔχων, ἀπὸ τῶν ἐν τοῖς
πολέμοις. τοῦτο δέ φησιν ἐπειδὴ ἕτερός τις ὄρνις ἀναφαίνεται λόφον ἔχων
ὡς 6 drop: διαβάλλει δὲ τὸν Φιλοκλέα ὡς ὀξυκέφαλον.
λόφον κατειληφώς : “ἐπί τινος λόφου καθήμενος."
281 οὗτος μέν ἐστι Φιλοκλέους: οὗτος ὁ Φιλοκλῆς ἔποπα ἐσκεύασεν ἐν
τῇ Πανδιονίδι τετραλογίᾳ, οὗ ἡ ἀρχή"
“ot τῶν "ἁπάντων" (ζἬλιε) δεσπότην A€yw.”
ἄλλως : Φιλοκλεῖ ἐστι δρᾶμα Τηρεὺς ἢ “Ewow.
ἄλλως : 6 Σοφοκλῆς πρῶτος τὸν Τηρέα ἐποίησεν, εἶτα Φιλοκλῆς, διὰ τοῦτο
δὲ εἶπεν ““ ἐγὼ δὲ πάππος ᾽᾿ ἀντὶ τοῦ ‘apd αὐτοῦ ἐγράφην.᾽ τοῦτο δὲ θέλων
κωμῳδῆσαι Καλλίαν ὡς ἀπολέσαντα πάντα τὰ χρήματα.
ἄλλως : ἐν ἐνίοις ὑπομνήμασιν ὅτι προκέφαλός ἐστιν ὃ Φιλοκλῆς ὡς ὁ
ἔποψ, ἀλλ᾽ οὐδαμοῦ κεκωμῴδηται. εἴη ἂν οὖν τὸν ἔποπα ἐσκευοποιηκὼς τῇ
276 Suid. μουσόμαντις.
εἰς τὸ. . . προκείμενον : with regard (ἀφορῶν) to the marvellous appearance of
the bird, and not to the ‘ situation,’ i.e. ἄτοπος means out of the way, strange, and
does not refer to ‘ place’ (réros). — οὐδὲ : G. Hermann. — ἐξ ᾿Ηδωνῶν Αἰσχύλον :
Nauck 21. — τίς : ri only in P.— ποτ᾽ ἔσθ᾽ : πότε ἐστὶν in I’. — ἄλαλος, &Bpopos,
ὅν σθένει : speechless and dumb, whom in power — Dionysus before Lycurgus ?
But the text is very uncertain. ἄλαλος, ἄβροτος, ὃν θένει Brunck. ἄλαλος, ἄβρος,
ἀσθενής or ἄλαλος: ἀφραδὴς ὧν στένει Bothe. ἄλαλος, ἄβροπος, ἐν στέφει Reisig.
ἄλαλ᾽ ὃς ἄβροτά τ᾽ εὐθυνεῖ or ἅμαλος ἀβροβάτης σθένει G. Hermann. ἀλλὰ Bare σὺν
σθένει Nauck. τί ποθ' ὁ μουσόμαντις ἄλαλος ἀβροβάτης τόσον σθένει Fritzsche.
278 Cf. Suid. κάμηλος. --- εἴ γε ὄντως : εἰ ὄντως or εἰ καὶ ὄντως Dindorf.
281 Suid. προκέφαλος and Φιλοκλῆς. --- Πανδιονίδι rerpadoyla: Nauck 759. —
τῶν: τῶνδε Dindorf. —dwavrev: Dindorf (1826). —“HAuw: Rose. — Nauck pro-
poses Ἥλιε, σὲ πάντων τῶνδε δεσπότην λέγω.
‘Saya δὲ πάπποιρ᾽᾽ : VIM, anticipating Dobree’s correction of the vulgate.
φιλοκλεῖ] om. Γ --- τὸν] τῶν P— δεσπότην] δεσπότην λέγω ΓΜΡ --- ἄλλως. ..
ἄλλως] om. Μ --- φερεκλεῖ] φιλοκλεῖ ΓΈ “---- ἄλλως} om. Ρ εἰς τὸ αὐτό I? — ὁ σο-
φοκλῆς πρῶτον] ὁ σοφοκλῆς πρῶτος ΓΞ πρῶτος δὲ 6 σοφοκλῆς Μ --- δὲ πάππο!]
δ᾽ ἔποπος Ρ P— ἀντὶ] ἀντι τοῦ ΓΜΡ “-- δὲ] om. Γ΄ --- ἄλλως] om. I7MP— ἐνίοις]
ἐνίοις δὲ ΓΊΜΡ --- ἐστι] ἦν Σ --- φιλοκλῆς] σοφοκλῆς P— ἀλλὰ] ἀλλ᾽ I27P— ety
SCHOLIA ON THE AVES 67
276 ext. S ἄτοπος) ἄτοπος Spws: τοῦτο εἶπεν eis τὸ τερατῶδες τοῦ ὄρνι-
Gos. ἀφορῶν οὐδὲν πρὸς τὸ προκείμενον. παρὰ τὰ ἐξ ἡδονῶν αἰσχύλου- τίς
wor ἔσται ὁ μουσόμαντις. ἄλλος ἀκρατοῦς. ov σθενει: : —
276 = intm. ext. p. v. 277] ro εἶπεν εἰς το τερατῶδες τοῦ ὄρνιθος - ἀφορῶν
οὐδὲν προς τὸ προκείμενον : --
276 ext. 8 ὀρειβάτης) & κομπῶδης. τοιοῦτοι γὰρ οἱ μάντεις καὶ οἱ
ποιηταί:
Fol. 100”. Vv. 278-300.
278 sup. S ἄνευ] ὡς τῶν μηδων ὡς ἐπι πολὺ ἐπι καμήλων ὀχουμένων ἐπι
τῇ τῶν πολέμων ἐξόδω. τοὺς δὲ ἐκγαμάτων ὄρνεις περσικοὺς φασι. πρὸς ποξέ-
νον τῆς θέας. ζητεῖται δὲ εἰ δεόντως καλεῖται τις ὄρνις μῆδος : --
219 sup. 8 ἑτέρος] ἀντι τοῦ λόφον ἔχον ἀπὸ τὸν ἐν τοῖς πολεμίοις τοῦτο
δέ φησι: ἐπειδὴ ἕτερος ὄρνις ἀναφαίνεται λόφον ἔχων ὡς ὁ έποψ.. διαβάλλει
δὲ τὸν φιλοκλέα ὡς δὀξυκεφαλον: --
219 λόφον κατειληφώς) ἐπί τινος λόφου καθ...
281 = sup. et ext. S οὗτος) οὗτος ὃ φιλοκλῆς ἔποπα ἐσκεύασεν. ἐν τῇ war
διονίδι τετραλογία οὗ ἡ ἀρχὴ σὲ τὸν παντων δεσπότην : ἄλλως : --- φερεκλεῖ
ἐστὶ δραμα τηρεὺς ἢ ἔποψ : ἄλλως : ὁ σοφοκλῆς πρῶτον τὸν τηρέα ἐποίησεν.
εἶτα φιλοκλῆς δια τοντο δὲ εἶπεν. ἐγὼ δὲ πάππος. ἀντὶ πρὸ αὐτοῦ ἐγράφην.
τοῦτο δὲ θέλων κωμωδῆσαι καλλίαν ὡς ἀπολεσαντα πάντα τὰ χρήματα: --
ἄλλως : --- ἐν ἐνίοις ὑπομνήμασιν. ὅτι προκέφαλός ἐστι & φιλοκλῆς ὡς ὁ
ἔποψ. ἀλλὰ οὐδαμοῦ κεκωμώδηται.- εἴη ἂν οὖν. τὸν ἔποπα ἐσκενοποιηκὼς τῆι
276 SdrorosT 8. μουσόμαντις M [| Growos ὄρνις] ἄτοπος ὄρνις ὀρειβάτης
Γ΄ ὁ μουσόμαντις P J] τοῦτο. . . ἀφορῶν] τοῦτο δὲ εἶπεν. ἀφορῶν εἰς τὸ
τερατῶδες τοῦ ὄρνιθος M — ἀφορῶν] Γ2 φορῶν Γ --- οὐδὲν. . . σθενει) om. Μ
- ἡδονῶν] ἡδωνῶν Ρ --- τί] τί Ρ --- ποτ᾽ dora] πότε ἐστὶν Τ -- ἄλλος . ..
σθένει] om. Γ΄ ἄλαλος ἀβρατὰ ὃν σθένει Γ--- ἄλλος] ἄλλο G ἄλαλος ἘΣ “--
ἀκρατοῦς] ἀβρατεὺς ΡΣ
276 Ομ. ΓΜΡ J] το] τοῦτο G
216 8. μουσόμαντις Γ [ 6 μουσόμαντις T—M*P* 1 ποιηταί] ποιμένες M
218 S μῆδος ὦναξ Τ' S εἶτα Μ [{Ἀἠμῆδος ἐστὶν TP 1 ὡς ἐπι] ἐπὶ M—
πολὺ] τὸ πολὺ TP— καμήλων] τῶν καμήλων Ρ P— τοὺς . . . μῆδος] om. Μ “---
δὲ] om. P— ἐκγαμάτων) ἐκβατάνων ΓῈ ---- ὄρνεις] ὄρνις ΟΤῚ --- πρὸς ποξένον]
προσποιούμενον G πρὸς τὸ ξένον ΤῈ --- ὄρνις μῆδος] μῆδος ὄρνις I
219 8 κατειληφὼς Γ΄ 5 ἕτερος Μ [{ἕτερος αὖ λόφον α λόφον κατειληφώς
ΓΡ J ἔχον) ἔχων GIMP— τὸν] τῶν TMP— πολεμίοις] πολέμοις ΓῈ ----ἐπειδὴ]
ἐπεὶ ΓΜΡ -“-ε- ἕτερος] ἕτερός τις ΓΡ --- δὲ] om. Γ --- φιλοκλέα] φιλοκλέους M
2179 Om. GIMP— ἕτερος αὖ λόφον) T? J] ἐπί. .. καθ..7 ἢ ἀντὶ τοῦ
ἐπί τινα λόφον καθήμενος ΓΞ
281 S οὗτος M [ οὗτος μέν ἐστι φιλοκλέους P—I* J] οὗτος] οὗτος δὲ Γ
- πανδιονίδι rerpadoyla] παρὰ διωνίδῃ τεταρατολογίᾳ Μ --- οὗ... νεωτέρω
68 ARISTOPHANES
Πανδιονίδι τετραλογίᾳ, ἣν καὶ ᾿Αριστοτέλης ἐν ταῖς Διδασκαλίαις ἀναγράφει.
ἔστι δὲ ὁ Φιλοκλῆς “τραγῳδίας ποιητὴς καὶ Φιλοπείθους υἱὸς ἐξ Αἰσχύλον
ἀδελφῆς, ὅσοι δὲ ᾿Αλμίωνος αὐτόν φασιν, ἐπιθετικῶς λέγουσι διὰ τὸ πικρὸν
εἶναι, ἅλμη γὰρ ἡ πικρία. γεγόνασι δὲ Φιλοκλεῖς δύο τραγῳδιῶν ποιηταί"
εἷς μὲν ὁ Φιλοκλέους ἀπόγονος " ἐκείνον μὲν "υἱὸς" Μόρσιμος, τούτου
δὲ ᾿Αστυδάμας, ἐκ τούτον δὲ Φιλοκλῆς καὶ ἕτερος ( Aorvdduas) 6 κατὰ τὴν
αὐτὴν ἡλικῶν περιπεπτωκὼς τῷ νεωτέρῳ Φιλοκλ εῖϊ.
283 Ἱππόνικος Καλλίου: ὁ Ἱππονίκου Καλλίας ἐδόκει τὰ πατρῴα διε-
σπαρκέναι εἰς ἀσέλγειαν. κωμῳδεῖται δὲ εἰς ἀσέλγειαν καὶ ὡς ληφθεὶς
μοιχεύων ἀπέτισε χρήματα: κεκωμῴδηκε δὲ αὐτὸν ἱκανῶς Εὔπολις ἐν τοῖς
Κόλαξι.
ἄλλως : λέγεται καταψεύδεσθαι τῶν ὑπομνημάτων ὅτι οἱ Ἱππόνικοι καὶ of
Καλλίαι ἄνωθεν ἐκ διαδοχῆς ἀπὸ πατέρων ἐπὶ παῖδας καθήκουσιν, ὅπερ ἐστὶ
ψεῦδος. ὁ πρῶτος γοῦν Καλλίας ᾿Φαινίππου" πατρός ἐστιν, ὁ νενικηκὼς
ἵππῳ τὴν τετάρτην καὶ πεντηκοστὴν ὀλυμπιάδα.
28ὅ τύλεται: τὸ “τίλλεται᾽ ἀπὸ τῶν ὀρνέων. νῦν δὲ ἴσον τῷ “πλούσιος
τὸ (γενναῖος, καὶ πρὸς τὴν πορνοκοπίαν τοῦ Καλλίου καὶ ὅτι μοιχεύων
χρήματα ἐδίδον.
288 οὑτοσὶ κατωφαγᾶς: ὅτε βαρύνεται ἐπίθετον, ὅτε δὲ περισπᾶται
κύριον. ἴσως δὲ ἐκ τοῦ καταφαγεῖν τὸ ὄνομα πεποίηκε διὰ τὴν τοῦ Κλεωνύ-
μου πολνυφαγίαν.
κατωφαγᾶς : ὄρνεόν ἐστιν οὕτω καλούμενον ὀρύσσον τὰ σπέρματα.
τραγῳδίας : Kiister. Cf. below γεγόνασι δὲ Φιλοκλεῖς δύο τραγῳδιῶν ποιηταί. ----
εἷς μὲν : a correlative clause, e.g. ἕτερος δὲ αὐτὸς ὁ Φιλοκλῆς οὗτος, is omitted,
because the fact is sufficiently made known in the following account. But
Bickh proposed es μὲν (ὁ Φιλοπείθους vids, ἕτερος δὲν ὁ Φιλοκλέους ἀπόγονο-. ---
vids: Dindorf, comparing Suid. Φιλοκλῆς - καὶ ἔσχεν vid» Μόρσιμον. Bickh pro-
posed ἥν. --- ἕτερος ᾿Αστυδάμας : ᾿Αστυδάμας Bickh.
283 Suid. Καλλία: πτερορρυεῖ. ---- εἰς ἀσέλγειαν καὶ ὡς (because)... χρήματα:
cf.in the note on 286 καὶ πρὸς τὴν πορνοκοπίαν τοῦ Καλλίου καὶ ὅτι μοιχεύων χρήματα
ἐδίδουν, where καὶ. . . καὶ mark the pairing. The variants in FP (the omission
of καὶ before ws, and καὶ drorleas) appear to be attempted corrections of the
original note.
. . . ὑπομνημάτων : some of the commentaries are said to allege. —
Φαινίππον : Dindorf, comparing Herod. vi 121.
285 πορνοκοπίαν : πορνοσκοπίαν ‘ Anonymus.’
288 Suid. κατωφαγᾶ:. --- βαρύνεται : ὀξύνεται Boissonade, but the oxytone
κατωφαγάς lacks all analogy.
οὕτω καλούμενον : ΓΣ. --- ὀρύσσον ra: ὀρύσσοντα in I.
ἐδηδοκέναι Μ κατωφαγᾶς δὲ ὄρνεόν ἐστιν οὕτω καλούμενον ὀρύσσων τὰ σπέρ-
para δ ᾿
SCHOLIA ON THE AVES 69
πανδιονίδι τετραλογια- ἣν καὶ dpwrroreAns: ἐν ταῖς διδασκαλίαις ἀναγράφει.
ἔστιν δὲ ὃ φιλοκλῆς. κωμωδίας ποιητὴς - καὶ φιλοπείθους υἱὸς - ἐξ αἰσχύλου
ἀδελφῆς ὅσοι δὲ ἁλμίωνος αὐτὸν φασι: ἐπιθετικῶς λέγουσι δια τὸ πικρὸν
εἶναι. ἅλμη γὰρ ἡ πικρία- γεγόνασι δὲ φιλοκλεῖς . dvo τραγωδιῶν ποιηται-
εἷς μὲν ὁ φιλοκλέους ἀπόγονος. ἐκείνον μεν γὰρ ἄρης μόρσιμος. τούτου δὲ
ἀστυδάμας. ἐκ τούτου δὲ φιλοκλῆς. καὶ ἕτερος ὁ κατὰ τὴν αὐτὴν ἡλικίαν
περιπεπτωκὼς τῶ νεωτέρω φιλοκλεῖ: --
283 inf. S ἱππονίκου)] ὃ ἱππονίκου καλλίας ἐδόκει τὰ πατρῶα διεσπακέναι.
εἰς ἀσέλγειαν. κωμωδειται δὲ εἰς ἀσέλγειαν. καὶ ὡς ληφθεὶς μοιχεύων. ἀπέ.
τισε χρήματα. κεκωμώδηκε δὲ αὐτὸν ἱκανῶς εὕὔπολις ἐν τοῖς κόλαξι ἄλλως : --
λέγεται καταψεύδεσθαι τῶν ὑπομνημάτων ὅτι οἱ ἱππόνικοι οἱ καλλίαι ἄνωθεν
ἐκ διαδοχῆς ἀπο πατερων ἐπι παῖδας. καθήκουσιν - ὅπερ ἐστὶ ψεῦδος - ὁ πρῶ-
τος γοῦν καλλίας φανίππου πατρος ἐστὶ ὁ νενικηκὼς ἵππω τὴν τετάρτην καὶ
πεντηκοστὴν ὀλυμπιάδα : --
285 int. 8 τίλλεται] τὸ τίλλεται. ἀπὸ τῶν ὀρνέων. νῦν δὲ ἴσον τῶ πλού-
σιος τῶ γενναῖος καὶ πρὸς τὴν πορνοκοπίαν τὴν καλλίου- καὶ ὅτι μοιχεύων
χρήματα ἐδίδου : --
288 int. S κατωφαγᾶς] ὅτε βαρύνεται ἐπίθετον. ὅτε δὲ περισπᾶται κύριον.
ἴσως δὲ ἐκ τοῦ καταφαγεῖν τὸ ὄνομα πεποίηκε διὰ τὴν τοῦ κλεωνύμου πολυ-
φαγών: : —
288 κατωφαγᾶς) opveov ἐστι Kase οὗ ὀρύσσω τὰ σπέρματα
Ls. νεωτέρω φιλοκλεῖ] om. Μ -- ἔστιν] ἦν S— ὁ] om. P— ἁλμίωνοε] dpi:
wva Σ --- φιλοκλεῦς δύο] 8 φιλοκλεῖς Γ΄ --- ἐκείνου] ἐκεῖνος G — τούτον] ἐκ τούτου
I? P— γεωτέρω] verepw G
288 S ἱππόνικος TM [{ἱππόνικος καλλίου ΓΡ 1] καλλίας] καλλίου M—
διοσπακέναι) Γ διεσπαρκέναι ΓΈΡ --- κωμωδειται. . . ἀσέλγειαν] om. Ῥ καὶ
τούτῳ κωμωδεῖται Μ --- καὶ) Γ᾽ om. ΓΈ --- ἀπέτισε] Γ᾽ καὶ ἀποτίσας ΓΈ «--
αὐτὸν] τοῦτον M— ἄλλω] om. ΓΜΡ-- λέγεται] λέγεται δὲ ὅτι Τ' λέγει δὲ Μ
λέγεται δὲ P— οἱ καλλίαι] καὶ οἱ καλλίαι Τ' καὶ ὁ καλλίαι P— ἐκ διαδοχῆξ] om.
M --- ὅπερ] ὅ Μ --ὁ . . . ὀλυμπιάδα] om. M — νενικηκὼξ] νενικηκὼς δὲ Γ ---
ἵππω) Γ΄ δια above ἵππω ΤΣ
285 8 τίλλεται ΓΜ [{ τίλλεται ΓΡ 1] τίλλεται] ΓΞ om. Τ᾽ --- ἴσον] ἴσως
Μ — τῶ πλούσιος τῶ γενναῖος] om. M — τῶ γενναῖος] Γ τὸ γενναῖος I27P— τὴν
καλλίον] τοῦ καλλών TMP
288 8. κατωφαγᾶς TM [{{ουοὑτοσὶ κατωφαγᾶς Γ᾽ κατωφαγᾶς P 1] ὅτε] ὅτε
μὲν Σ --- ἐπίθετον] ἐστὶν ἐπίθετον Σ --- δὲ] om. Μ ---ἴσως δὲ ἐκ] ἴσως δὲ ἀπὸ
TPS ἀπὸ δὲ Μ --- καταφαγεῖν] κατατρώγειν ἀπλήστως Μ --- πεποίηκε] I?
πεποίηται T'— τὴν τοῦ] τοῦ τὴν Γ --- πολνφαγίαν] ddndayiav M
288 Ομ. ΟΡ [ ΓΟ Με 1 opveov . . . σπέρματα] ἐστὶ δὲ καὶ ὄρνεον οὕτω
καλούμενον ὀρύσσοντα σπέρματα T ἣ διὰ τὸ τὰ κατακεχωσμένα σπέρματα
70 ARISTOPHANES
290 οὐκ ἀπέβαλε τὸν λόφον: τὸν τῆς περικεφαλαίας" ὡς ῥίψασπιν δὲ δια-
βάλλει τὸν Κλεώνυμον.
292 ἢ ᾿κὶ τὸν δίαυλον ἦλθον : δίαυλος ὃ διττὸν ἔχων τὸν δρόμον ἐν τῇ
πορείᾳ, τὸ πληρῶσαι τὸ στάδιον καὶ ὑποστρέψαι, δολιχοδρόμοι δὲ οἱ ἑπτὰ
τρέχοντες" διὸ καὶ "διαυλοδρόμοι", οἱ γὰρ σταδιοδρόμοι "ἁπλοῦν" ποιοῦνται
τὸν δρόμον.
ἄλλως : ὁπλίτην δρόμον, μεθ᾽ ὅπλων γὰρ ἠγωνίζοντο.
ἄλλως : ἐπεὶ οἱ διαυλοδρομοῦντες pe ὅπλων τρέχοντες ἔχουσι λόφον
ἐπὶ τῆς κεφαλῆς.
ὥσπερ οἱ Κᾶρες μὲν οὖν: ὡς τῶν Καρῶν τὰ ἐχυρὰ καταλαμβανόντων διὰ τὸ
στρατιωτικοὺς εἶναι ἢ ὅτι ἐν πέτραις ᾧκουν ὑπὲρ ἀσφαλείας, ἢ ὅτι λόφον
ἔχουσιν ἐπὶ τῶν κρανῶν.
ἄλλως : γενναιότατοι οἱ Κᾶρες τὰ πολεμικὰ καὶ τοὺς λόφους καταλαμ-
βάνοντες ἐν τοῖς πολέμοις" θαλασσοκρατήσαντές τε πολλὰ μέρη τῆς οἷκου-
μένης κατέλαβον, καὶ τοὺς λόφους ᾧκουν ὡς ἂν “ἐχυρωτέρους", ὅθεν καὶ
Καρικαὶ καὶ "Καροπόλεις ἐλέγοντο αἱ οἰκήσεις. |
296 πετομένων τὴν εἴσοδον: τὸν οὐρανὸν ἢ τὸν ἀέρα, εἴσοδος δὲ λέγεται
ἡ ὁ χορὸς εἴσεισιν εἰς τὴν σκηνήν᾽ καὶ ἐν ταῖς Νήσοις '
“A τί σὺ λέγεις ; εἰσὶν δὲ ποῦ;
Β αἱδὲ κατὰ ταύτην ἣν βλέπεις τὴν εἴσοδον."
207 οὑτοσὶ πέρδιξ: ἀπὸ τούτου } καταρίθμησις τῶν εἰς τὸν χορὸν συντει-
νόντων προσώπων κδ΄, ἐν περιττῷ ληφθέντων τῶν προκατειλεγμένων᾽ ὃ δὲ
τραγικὸς ιε΄ πρόσωπα ἔχει. ἐντεῦθεν ἀριθμήσας εὑρήσεις τὰ κδ΄ πρόσωπα ἐξ
ὧν ὁ κωμικὸς χορὸς συνίσταται.
292 Suid. δίαυλος. ---ὁ . . . δρόμον : sc. τόπος (ὁ διστάδιος τόπος in Suid.). —
διὸ: resumes δίαυλος. . . ὑποστρέψαι. --- διαυλοδρόμοι : the repetition of δολιχο-
δρόμοι, though it is supported by the MSS. and Suid., is without proper meaning.
δολιχο- might easily displace διαυλο-, occurring just after δολιχοδρόμοι. ---- ἁπλοῦν :
Kiister. Clausen proposes οἱ γὰρ σταδιοδρόμοι (axdoiv, διαυλοδρόμοι δὲν διπλοῦν.
ἹἙΚαροπόλεις : a shift in etymologizing between Καρικαὶ and καραπόλεις (MSS.)
is improbable. Dindorf proposes ὅθεν καὶ Kapixal ἐλέγοντο οἰκήσεις, καὶ κάρηνα αἱ
ἀκροπόλεις.
296 ἐν rats Νήσοις : Μ. II 1109; K. I 493. --- εἰσὶν δὲ ποῦ; Β αἰδὶ: Reisig.
εἰσὶν δὲ ποῦ | αἱδί ; Porson. —xard ταύτην : κατ᾿ αὐτὴν ΓΡ. wap αὐτὴν Blaydes. —
ἦν: ἡ Blaydes.
ἐν τῇ σκηνὴ ΓΆΡ -- καὶ... εἴσοδον] om. Μ --- αἰδὶ] ἡδὲ Γ' --- κατα ταύτην]
κατ᾽ αὐτὴν ΓΡ
297 S οὑτοσὶ ΓΜ 1) προκατειλεγμένων] ΓΞ προκατειλημμένων Τ' ---ὁ . ..
συνίσταται] om. Μ --- ἐντευθεν. . . εὑρήσει6] ἐνταῦθα δὲ εὑρήσεις ἀριθμήσας P
SCHOLIA ON THE AVES “1
290 int. p.v.] τὸν τῆς wepixe ας. ws ῥίψασπιν δὲ διαβάλλει τὸν
κλεώνυμον : --
292 inf. 8 8. ν.] δίαυλος ὁ διττὸν ἔχων τὸν δρόμον. ἐν τῇ πορεία τοῦ
πληρῶσαι τὸ στάδιον καὶ ὑποστρέψαι. δολιχόδρομοι δὲ οἱ ἐπτὰ τρέχοντες
διὸ καὶ δολιχόδρομοι of γὰρ σταδιοδρόμοι διπλοῦν ποιουνται τὸν δρόμον:
αλλως : ὁπλίτην δρόμον. μεθ΄ ὅπλων γὰρ ἠγωνίζοντο: --- ἄλλως : --- ἐπεὶ οἱ
διαυλοδρομοῦντες μεθ᾽ ὅπλων τρέχοντες ἔχουσι λόφον ἐπὶ τῆς κεφαλης : —
292 int. S δίαυλον] δίαυλος λεγεται- ὁ διττὸν ἔχων δρόμον ἐν τῇ πορεία.
τὸ πληρῶσαι τὸ στάδιον καὶ ὑποστρέψαι. δολιχοδρόμοι δὲ . οἱ ἑπτὰ τρέχον-
Tes: οἱ γὰρ σταδιοδρόμοι- διπλοῦν ποιοῦνται τὸν Spdpov: -
292 inf. S ὥσπερ] ὡς τῶν καρῶν τὰ ἐχυρὰ καταλαμβανόντων διὰ τὸ
στρατιωτικοὺς εἶναι. ἢ ὅτι ἐν πέτραις ὥκουν ὑπὲρ ἀσφαλείας. ἢ ὅτι λόφον
ἔχουσι ἐπὶ τῶν κρανῶν : αλλως γενναιότατοι οἱ κάρες τὰ πολεμικα- καὶ τοὺς
λόφους καταλαμβάνοντες ἐν τοῖς πολέμοις - θαλασσοκρατήσαντες τε: πολλὰ
μέρη τῆς οἰκουμένης κατέλαβον καὶ τοὺς λόφους ὥικουν - ὡς ἂν ἐχυροτέρους..
ὅθεν καὶ καρίκαὶ καὶ καραπόλεις ἐλέγοντο αἱ οἰκήσεις : —
290 inf. S πετομένων] τὸν ουρανὸν ἣ τὸν ἀέρα. εἴσοδος δὲ λεγεται.- ἢ ο
χορος εἴσεισιν εἰς τὴν σκηνήν. (Fol. 101’ sup.) καὶ ἐν ταῖς νήσοις - τί σὺ
λέγεις. εἰσὶ δέ που aid κατα ταύτην ἣν βλέπεις τὴν εἴσοδον: —
297 101’ sup.] οὑτοσὶ πέρδιξ: -- ἀπὸ τούτου ἡ καταρίθμησις τῶν εἰς τὸν
χορὸν συντεινόντων προσώπων Kd. ἐν περιττῶ ληφθέντων τῶν προκατειλε-
γμένων. & δὲ τραγικος ιξ πρόσωπα ἔχει ἐντευθεν ἀριθμήσας . εὑρήσεις τὰ Kd
πρόσωπα. ἐξ ὧν ὁ κωμικος χορος συνίσταται:
290 S ἀπέβαλε ΓΜ [[υοὐκ ἀπέβαλε τὸν λόφον GI οὐ κατέβαλε τὸν
λόφον PJ] ῥίψασειν . . . κλεώνυμον] ῥίψασπις δὲ διαβάλλεται ὁ κλεωνυμος I’
ῥίψασπις καὶ δειλὸς διαβάλλεται κλεώνυμος P — τὸν] om. Μ
292 S δάυλον ΓΜ [ ἢ ᾿τι δίαυλον ἦλθον α ἣ ᾿πὶ τὸν δίαυλον ἦλθον Τ'
ἐπὶ τὸν δίαυλον ἦλθον P J] Order of notes 8, 1, 2 ΓΡ --- δίαυλος . .΄. ἡγωνί-
ἴοντο: -- ἄλλως] om. M —Slavdos] 7 δίαυλος Γ' ἄλλως. Stavros ΓΊΡ --- τοῦ]
τὸ ΓΡΣ --- ποιουνται] ἐποίουν Σ --- μεθ᾽ ὅπλων] μετὰ ὅπλων ΓΡ --- ἄλλως] om.
ΓΡ --- διαυλοδρομοῦντε:] αὐλοδρομοῦντες Μ --- τρέχοντες ἔχονσι] τρέχουσιν ἔχον-
τες ΓΜΡ
292 Om. GIMP
292 Om. '—S ol xdpes M { ὥσπερ of κᾶρες G ὥσπερ of xdpes μὲν οὖν
᾿ΤΊΡ 1 ἔχνρα] ὀχυρὰ ΓΊΜ --- στρατιωτικοὺς) στρατιωτῖνοι M— ἐπὶ] ἐπὶ τῆς
κεφαλὴης ἐπὶ G—addws . . . οἰκήσεις] om. M — αλλως γενναιότατοι] γενναιό-
τατοι δὲ T2P — θαυλασσοκρατήσαντε:] θαλαττοκρατήσαντες G— ἂν] om. G—
dxvporipous] éxupwrépous I? ἐχυρωτέρους P — καρίκαὶ]) xapi- 1?
296 S ὑπ᾽ αὐτῶν I S πετομένων Μ [ ry εἴσοδον G ὑπ᾽ αὐτῶν πετο-
μένων Τ' πετομένων τὴν εἴσοδον P 1) εἴσοδος] εἴσοδον G— δὲ] yap Γ' --- λέγεται}
λέγει G—F.. . εἴσεισιν] διὰ τὸ εἰσιέναι τὸν χορὸν M —als τὴν σκηνήν] Γ
72 ARISTOPHANES
299 ὅστις ἐστί; κηρύλος: Εὐφρόνιός φησι τοὺς Δωριεῖς λέγειν (κηρύλον) -
“" βάλε δὴ βάλε κηρύλος any,”
τοὺς δὲ ᾿Αττικοὺς κείρυλον, φησὶ δὲ Δίδυμος τὸ κατὰ φύσιν ὄνομα κηρύλος
λέγεσθαι" ᾿Αντίγονος δέ φησι τοὺς ἄρσενας τῶν ἀλκυόνων κηρύλους λέγεσθαι,
οὕς καὶ γηράσκοντας αἱ θήλειαι βαστάζουσι τοῖς πτεροῖς. μήποτε παρὰ τὸ
κείρειν ἐσχημάτικεν. ὁ δὲ Σποργίλος ἦν κουρεύς, μνημονεύει (δὲ) αὐτοῦ
Πλάτων “ἐν Sodurrais :
“τὸ Σποργίλου κουρεῖον, ἔχθιστον réyos.””
τοῦτο οὖν ἔστω σημεῖον τοῦ καὶ τὸν κηρύλον ἴσως παρὰ τὸ κείρειν ᾿ἦτυμο-
λογηκέναι" τὸν ᾿Αριστοφάνην' ἀντέθηκε ‘you’ αὐτῷ κουρέα.
ὅστις ἐστί; κηρύλος : ὁ ἄρσην ἀλκυὼν κηρύλος λέγεται, ἐν δὲ ταῖς συνου-
σίαις ἀποθνήσκει. 6 δὲ Σποργίλος κουρεὺς ἦν, διαβάλλει δὲ αὑτὸν ὡς εὐτελῆ.
901 τίς γλαῦκ᾽ ᾿Αθήναζ᾽ ἤγαγεν : παροιμία ἐπὶ τῶν μάτην ἐπισωρευόντων
τινὰ ἐπὶ τοῖς προὐπάρχουσιν, οἷον εἴ τις ἐν Αἰγύπτῳ σῖτον "ἐπαγάγοι" 7
ἐν Κιλικίᾳ κρόκον. ἐνταῦθα οὖν, ἐπεὶ ᾿Αθήνηθέν ἐστιν ἡ γλαῦξ, κατὰ τὴν
παροιμίαν λέγει ‘ris εἰς ᾿Αθήνας γλαῦκ᾽ ἐνήνοχεν ;᾽ Δήμων δέ φησιν ὅτι οὐ
τοῦ ζῴου μόνου πληθύνοντος ἐν τῇ πόλει ἀλλὰ καὶ τοῦ νομίσματος, καὶ οὐκ
ἐν ἀργύρῳ "μόνῳ᾽ ἀλλὰ καὶ ἐν χαλκῷ χαράσσουσι τὴν γλαῦκα .--- διὸ τὴν
παροιμίαν εἰρῆσθαι. μήποτε δὲ ἐπὶ τοῦ ζῴου εἰκός ἐστι λεχθῆναι μόνον.
299 Suid. κηρύῦλος and Σποργίλος. Phot. κειρύλοι. Hesych. κειρύλος and κηρύ-
dos, Tzetz. in Lyc. 887. Cf. Schol. Plut. 689; Eust. 12543; Eudoc. 36. — βάλε
... @yv: the half-verse is from Alcman. Bergk III 47. --- κείρυλον : in agree-
ment with Tzetzes, who gives Euphronius as authority for both the form and
the accent. — κηρύλος : the form in VI, but the testimony of the MSS. in such
a case is of slight weight. τὸ κατὰ φύσιν ὄνομα, however, points to this form.
Didymus held the view that most birds received their names from their peculiar
note (σχεδὸν γὰρ τὰ πλεῖστα τῶν ὀρνέων ἀπὸ τῆς φωνῆς ἔχει τὴν ὀνομασίαν Ath.
892 F), and von Leutsch suggests that Didymus associated the κηρύλος with the
cry κῆνξ. Cf. Dion. de Av. fi 7: καὶ τὰς pdds δ᾽ ef καταπαύειν μέλλοιεν (ἰ.6. al
Gdavbves), xfvE κῆυξ συνεχῶς: ἐπειποῦσαι σιγῶσιν. Schol. Luc. i178 identifies the
xfivé (the male ἀλκυών) with the «xnpddos. —’Avrlyovos: Hist. Mir. 27, where the
verses are given. M. Schmidt, not believing that Euphronius quoted the frag-
ment, would rearrange the scholium : Εὐφρόνιός φησι rods Δωριεῖς λέγειν κηρύλον,
τοὺς δὲ ᾿Αττικοὺς κείρυλον. ᾿Αντίγονος δέ φησι... πτεροῖς. (lacuna) βάλε δὴ βάλε
κηρύλος εἴην. φησὶ δὲ Δίδυμος. .. λέγεσθαι. μήποτε xré. Bernhardy suggested a
lacuna after λέγειν. The quotation certainly is harshly introduced, and the
original scholium may have read Εὐφρόνιός φησι τοὺς Δωριεῖς λέγειν (κηρύλον, ὡς
wap ᾿Αλκμᾶνι") βάλε δὴ βάλε xré. —bv Σοφισταῖς: Μ. II 662; K. I 637. --- καὶ
τὸν κηρύλον : the scholiast’s text of 299, therefore, read ὅστις ἐστί; κηρύλος, and
xnpodos, found in all the best MSS., is right. The form κείρυλος is a pure fiction.
To foist it into the text of Aristophanes is a mistake, since it is not the poet’s
practice to explain his puns.
ἀποθνήσκει: (ynpdoas) ἀποθνήσκει, ‘* bis in’s alter leben der κηρύλος und ἀλκυών
SCHOLIA ON THE AVES 13
299 101’ sup. et ext.] ὅστις ἐστὶ κήρυλος: --- εὐφρόνιος φησι. τοὺς δωριεῖς
λέγειν. βάλλε δὲ βάλε κήρυλος εἴην. τοὺς δὲ ἀττικοὺς κήρυλον. φησὶ δὲ
δίδυμος. τὸ κατὰ φύσιν ὄνομα κήρυλος λέγεσθαι. ἀντίγονος δέ φησι τοὺς
ἄρσενας τῶν ἀλκνόνων κηρύλους λέγεσθαι. οὖς καὶ γηράσκοντας. ai θήλειαι
βαστάζουσι τοῖς πτεροῖς - μήποτε παρα τὸ κειρειν ἐσχημάτικεν. 6 δὲ σποργῖ-
λος ἦν κουρεύς . μνημονεύει αὑτοῦ πλάτων ἐν σοφισταῖς. τὸ σποργῖλου Kov-
ρεῖον ἔχθιστον τέγος - τοῦτο οὖν ἔστω σημειον. τοῦ καὶ τὸν κήρυλον ἴσως παρα
τὸ κείρειν ἐτυμολογηκέναι τὸν ἀριστοφάνην. ἀντέθηκεν οὖν αὐτῶ κουρέα: ---
299 Γ 122” ext. S κηρύλος (κειρύλος ΓΞ κιρύλος T*v)] ὅστις ἐστὶ κίρυλος
(κείρυλος I?): -- ὁ ἀρσὴν ἀλκυών κήρύλος λέγεται: ἐν δὲ ταῖς συνουσίαις
ἀποθνήσκει. ὃ δὲ σποργίλος κουρεὺς ἦν. διαβάλλει δὲ αὐτὸν ὡς εὐτελῆ : —
Fol. 101΄. Vv. 801-335.
301 int. et inf. S γλαῦκ᾽ παροιμία ἐπι τῶν μάτην ἐπισωρευόντων
τινὰ ἐπι τοῖς προὑπάρχουσιν οἷον εἰ τις ἐν αἰγύπτω σῖτον ἀπαγάγοι ἢ
ἐν κιλικία. κρόκον. ἐνταυθα οὖν ἐπεὶ ἀθήνηθεν ἐστὶν ἡ γλαῦξ κατὰ την
παροιμίαν λέγει τίς εἰς αθηνας γλανκα ἐνήνοχεν. δημων δὲ φησὶ ὅτι οὗ
τοῦ ζώου μόνου. πληθύνοντος ἐν τῆι πόλει. ἀλλὰ καὶ τοῦ νομίσματος καὶ
οὔκ ἐν αργύρω μόνον ἀλλὰ καὶ ἐν χαλκῶ χαράσσουσι τὴν γλαῦκα. διὸ
τὴν παροιμιαν εἰρῆσθαι μήποτε δὲ ἐπι τοῦ ζώου εἶκος ἐστὶ λεχθῆναι μόνον:
299 Om. I'M [{κήρνλο!) κειρύλος I? κηρύλος P 1] βάλλε δὲ] βάλε
δὴ Σ --- βάλε] βάλλε GI2P — κῆρνλοε] κειρύλος ΓΈ κηρύλος ΓΉΨΡΣ --- κἠρυλον]
κείρυλον ΓΈΣ κήρυλον Tv — κήρυλοε] I? κείρυλος ΓῪΡ --- ἄρσενας] ἄρρενας
Σ --- κηρύλους:) T2v κειρύλους T?— καὶ] om. I?P — ἐσχημάτικεν] ἐσχημάτιζεν
I? ἐσχημάτισται Σ ---- τέγος] στέγος (cod. ) — κήρνλον] κηρύλον I? κειρύ-
λον T2v — ἐτυμολογηκέναι) ἡτυμολογηκέναι Ῥ
299 Om. VGM [ P* J] ὁ ἀρσὴν] ἄλλως. ὁ ἄρσην Ῥ ὃ ἄρρην Σ
801 S γλαῦκ᾽ ΓΜ [{γλαῦκ᾽ ἀθήναζε G τίς γλαῦκ᾽ ἀθήναζ᾽ ἤγαγεν T τίς
γλαῦκ᾽ ἀθήναζε P ἢ Order of notes 2, 1 ΓΡ --- παροιμια] παροιμία δέ ἐστιν ΤῊ
παροιμία ἐστὶν Μ --- τινὰ] τὶ Μ --- ἀπαγάγοι) Γ᾽ ἀπαγάγη ΓΞ" ἐπαγάγη P—
κατὰ τὴν παροιμίαν] om. Μ “-- λέγει] λέγεται Γ --- εἰ αθηνα4] ἀθήναζε M —
Ὑλαυκα] γλαῦκ᾽ P— ἐνήνοχεν] I? μετήγαγεν T— Sqpov . . . πράγματα] om.
ΜΝ — φησὶ] dace T— ὅτι om. G— μόνον] μόνον P— τοῦ] ὅτι rou P— καὶ]
ὡς α καὶ drs P— μόνον] μόνῳ P— χαλκῶ] χαλκείω G — phwore . . . λεχθῆναι]
in steter freundschaft und verkehr mit einander ᾽᾽ von Leutsch, who cites Tzetzes
in Lyc. 387: ἐν δὲ τῇ συνουσίᾳ γηράσαντες ol ἄρρενες τελευτῶσι.
901 For similar proverbs, cf. Suid. γλαῦκα εἰς ᾿Αθήνας; Hesych. γλαῦκ᾽
᾿Αθήναζε; Zen. iii 6; Diog. ii 18, iii 81; Apost. v 46; Greg. Cyp. ii 11. —
ἐπαγάγοι: Dindorf. Cf. P.— Δήμων... εἰρῆσθαι : the thought is expressed
harshly, but probably the text is sound in the main. Reduced to more exact
expression, the passage would read δήμων δέ φησιν, od τοῦ Sou... χαρασσό»-
τῶν αὐτῶν τὴν γλαῦκα, διὰ τοῦτο xré.
74 ARISTOPHANES
ἄλλως : παροιμία. τὸ δὲ x ὅτι ἤλλαξε τὸ τοπικόν, ἔδει yap “ἐξ ᾿Αθηνῶν,
οὐκ “εἰς ᾿Αθήνας,᾽ εἰπεῖν. οὐ προσποιεῖται δὲ ὅτι οὐκ ἐν ᾿Αθήναις τὰ πράγματα.
302 κορυδὸς ἐλεᾶς : ὁ κορυδὸς παρὰ ᾿Αριστοτέλει κορυδὼν λέγεται, εἰ μὴ
ἕτερός ἐστι, ποικίλα yap τὰ ὀνόματα. ὁ δὲ ἐλεᾶς μήποτε ἐλέα' ἐστὶν ἐν
τοῖς Καλλιμάχου ᾿ἀναγραφομένη", φησὶ γὰρ “ "ἐλέα" μικρόν, φωνῇ ἀγαθόν."
ἀναγέγραπται δὲ καὶ ἡ ὑποθυμὶς καὶ ὁ νέρτος καὶ ὃ ἐρυθρόπους καὶ ἡ πορ-
φυρὶς καὶ ὁ δρύοψ καὶ ἡ ἀμπελίς.
908 κεβλήπυρις : μήποτε οὐχ ἕν ἐστιν ἀλλὰ δύο, φησὶν ὁ Σύμμαχος, καὶ
γὰρ ἐν τοῖς Καλλιμάχου ἀναγέγραπται “κέβλη.᾽ εἶτα "παρ᾽ ἙἭ ρμίππῳ ἐν
τοῖς Terpapérpors :
“ καὶ Θεμιστοκλέα “ye "πρώην", ὅστις ὧν KéBAn πυρίς τις ὀνομάζεται."
wore ἐνθάδε 7 ἐκεῖ ἡμάρτηται τὸ ἕν "περὶ" τὴν γραφήν.
ἄλλως: οὐ δύναται δύο εἶναι διὰ τὸν ἀριθμὸν τῶν εἴκοσι τεσσάρων.
802 παρὰ ᾿Αριστοτέλει: Η. A. ix 1, p. 609 B, τῶν δ᾽ ὀρνίθων ποικιλίδες καὶ
κορυδῶνες καὶ πίπρα καὶ xdwpets. — da: Schneider, noting the discrepancy
between the traditional forms of the name here (é\elas) and below in the quota-
tion from Callimachus (fea), a fact not observed by Bentley, and comparing
Arist. H. A. ix 16, p. 616 B, ἡ δ᾽ ἐλέα. . . ἔστι δὲ τὸ μὸν μέγεθος βραχύς, φωνὴν
δ᾽ ἔχει ἀγαθήν. The words of Callimachus are so similar as to make it manifest
that Aristotle was his authority. — dvaypadopévyn: Schneider. ἀναγραφόμενος
Bast. —édéa: Schneider.
303 καὶ γὰρ ἐν rots Καλλιμάχον : καὶ ἐν τοῖς Καλλιμάχου μὲν Blomfield. —
εἶτα wap Ἑρμίππῳ ἐν τοῖς Τετραμέτροις : the transmitted text is in a sad
tangle, but certifies the ascription of the following verse to Hermippus. For
the formula here adopted, cf. Schol. Vesp. 1169. εἶτα πυρίς. “Epuwros Terpap-
μέτροις. Kiister. (ἐν d¢) ‘Epulrwou Terpaupérpas Meineke. εἶτα μῶν ἐν ἑρμη-
γευτέον ἐν ἙἭ, μίππον ΤἸετραμέτροις .. .; Capps. εἶτα ἄλλο ἐξ Ἑρμίππου (ζήτει ἐν
Terpapérpos) Wright.— καὶ Θεμιστοκλέα... ὀνομάζεται : the quotation from Her-
mippus has proved to be a crux. The vuilgate reads καὶ Θεμιστοκλέους τὸν
πρωνός Tis ὧν κεβλήπυρίς τις ὀνομάζεται. ‘*‘ Non expedio.’? Meineke. ‘‘ Quae autem
sequuntur, τὸν Θεμιστοκλέους τὸν πρωνός etc., emendatione itidem indigent, sed
non absque ope meliorum codicum, ni fallor, tentanda.”? Kiister. The help
Ktister desired seems to be furnished by V, which has Θεμιστοκλέα (supported
by I), πρῶν (i.e. πρώην), and ὅστις. These readings were overlooked by Din-
dorf and his copyist, Dibner. τὸν before πρώην disturbs the rhythm, but 7
might easily displace τὸ or yé or δὲ Since Hermippus undoubtedly wrote
κεβλήπυρις his verse must have admitted the same sort of double interpretation
as the verse of Aristophanes, which Symmachus erroneously proposed to read
vépros ἱέραξ φάττα κόκκυξ ἐρυθρόπους κέβλη πυρίς. Hermippus seems to have
written a
“Α καὶ Θεμιστοκλέα γε πρώην, ὅστις ὧν xeBrhrups —
Β τίς ὀνομάζεται;""
In these scurrilous verses Θεμιστοκλέα depends in construction on some verb in
SCHOLIA ON THE AVES 75
adAws παροιμια τὸ δὲ X ὅτι ἤλλαξε τὸ τοπικὸν ἔδει yap ἐξ αθηνων οὐκ εἰς
αθηνας εἰπεῖν οὐ προσποιεῖται δε ότι οὐκ εν ἀθήναις τὰ πράγματα: ---
902 ext. et inf. S κόρυδος] κόροιδος δ᾽ ἐλαιας: — κόροιδος παρα ἀριστο-
τέλει κοροίδων λεγεται. εἰ μὴ ετερός ἐστι ποικιλα yap τὰ ονοματα. 6 δὲ ελεᾶς
μήποτε ἐλείας ἐστὶν ἐν τοῖς καλλιμαχον ἀαναγραφομενοις φησι yap ελεια
μικρον φωνῆ ἀγαθὸν. ἀναγέγραπται δὲ καὶ ἡ ὑποθυμις καὶ ὃ νέρτος καὶ 6
ερυθρόπους καὶ ἡ πορφυρίς καὶ ὁ δρύοψ καὶ ἡ ἀμπελίς : --
903 ext. S κεβλήπυρις) κεβλήπυρις: -- μήποτε οὐκ ἐν ἐστιν ἀλλὰ δύο
φησὶ ὁ σύμμαχος καὶ γὰρ ἐν τοῖς καλλιμαχον ἀναγέγραπται. κέβλη- εἰ
ταμαωνερμιζετονιππου τετραμέτροις καὶ θεμιστοκλέα τὸν πρῶν ὅστις wy
xeBAn- πυρις τίς ὀνομαζεται. ὦστε ἐνθάδε ἢ εκεῖ ἡμάρτηται. τὸ ἕν παρα
τὴν γραφην: --- αλλως : οὐ δύναται δύο εἶναι δια τον ἀριθμὸν τῶν xd: --
I? om. ΓΙ --- μόνον] om. I μόνου Γ --- αλλωε] om. Τ᾽ --- αλλως παροιμια]
om, Ρ --- δὲ] Γ΄ om. ΓΈ --- οὐκ εἰς a€nvas] om. G
802 Κα κοροιδός (κορυδός I?) Γ΄ S κόρυδος M [{κόροιδος δ᾽ ἐλαιας] κόροιδος
ἐλεᾶς α κορυδὸς ἐλεᾶς ΓΡ 1] κόροιδος] κορυδὸς ΓΡ κόρυδος Μ --- παρα] παρὰ
τῶ Τ --- κοροίδων] κορύδων ΓΜΡ --- ποικιλα] πὸρ (with lacuna) G— creas]
γυρᾶς Ὁ --- ἀναγραφομενοι8} om. Μ ---- μικρον] μικρᾶ G— ἀναγέγραπται...
ἀμπελίς] om. M — 4 πορφυρίςε) ὁ πορφυρίς Γ
808 Om. ΓΜ --- κεβλήπυρις) T? 1) ἐν ἐστιν] ἔνεστιν G --- γὰρ ἐν τοῖς καλλι-
μαχου] ἐν τοῖς καλλιμάχου γὰρ ΓΈ “--- εἰ ταμαωνερμιζετονιππου] εἰ ταμαὼν ἑρμί-
ζετο νίππου G εἶτα μύρμηξ (μύρμυξ P) ἑρμίππου ΤΈΡ --- θεμιστοκλέα τὸν πρῶν
ὅστις ὧν κεβλη - πυρις τίς dvopaferas] θεμιστοκλάα τὸν πρώην ὅστις ὧν κεβλή-
πυρις τίς ὀνομάζεται α θεμιστοκλέα τὸν πρωνὸς τὶς ὧν καὶ βληπυρις τις ὀνομά-
ζεται T? θεμιστοκλέους τὸν πρωνός τις ὧν κεβλήπυρίς τις ὀνομάζεται P— τὴν
γραφην] τῇ γραφῇ ΓΆΡ --- αλλωε] om. G— εἰκδ) x5 6 εἴκοσι τεσσάρων I?P
the context, such as ‘we arraigned,’ and the situation is similar to that in
Aves 1290 ff., where men are given birds’ names. It means, then, something
like: A And lately Themistocles also, who is indeed a κεβλήπυρις ---- Ὁ What's the
name he gets? The first speaker interrupts the other with an apposite instance,
and is in turn interrupted. (A B Capps.) Various proposals for healing the
text, based on the vulgate, have been made. ‘In Hermippo qu. an legendum
κοπρώνης. Nescio; sed credo ws τις ὧν κοπρώνης.᾽ Dobree. καὶ Θεμιστοκλέους
κοπρῶνος,͵ ὥς Tis ὧν κεβλήπυρις Hartung, not regarding τίς ὀνομάζεται as part οὗ the
quotation. Θεμιστοκλέους τε τῶν προσηκόντων τις ὧν] κεβλήπυρις Tis. . . ὠνομάζετο
Kock. καὶ Θεμιστοκλῇς ὁ πρὶν κεβλήπυρις ὀνομάζεται Blaydes. Biset has ἃ curi-
ous note: ἵνα δὲ ὁ τῶν σχολίων ἀριθμὸς τῶν xd τοῦ χοροῦ προσώπων μὴ ὑπερβάλλῃ,
τινὲς ταῦτα δύο ὀνόματα, φήνη καὶ δρύοψ, συνεζευγμένως οὕτως ἐκφέρουσι, φηνοδρύοψ,
ὅπερ καλῶς ἔχειν δοκεῖ. --- ὥστε ἐνθάδε 1] ἐκεῖ... γραφήν : 7 Jackson, ἢ the previous
editors. So that in the verse of our poet (ἐνθάδε) as in that of Hermippus (ἐκεῖ)
the single word is a scribe’s error.—qmept: Dobree. Cf. Schol. Eur. Phoen. 682 :
γέγονε δὲ περὶ τὴν γραφὴν ἁμάρτημα.
10 ARISTOPHANES
304 πορφυρίς : ἡ πορφυρὶς ἀναγέγραπται, καὶ ἡ κολυμβὲς δὲ φαίνεται xat
ὃ δρύοψ καὶ ἡ ἀμπελίς, κερχνὴς δὲ οὐκ ἀναγέγραπται ἀλλὰ κέρχνη Δίδυμος
δὲ τὸν μικρὸν ἱέρακά φησι.
907 οἷα "πιπίζουσι": κατὰ μίμησιν τῶν ὀρνέων πεποίηται ἡ λέξις. λέγε-
ται δὲ οὕτως καὶ τὸ ποτίζειν πιπίζειν.
917 κοινὸν ἀσφαλῆ : ἀντὶ τοῦ “ κοινωφελῇ, ἀσφαλῇ;,᾽ τουτέστιν ’ ἀληθῆ καὶ
σφαλῆναι μὴ δυνάμενον.᾽
318 λεπτὼ λογιστά: “ἀφίκοντο λεπτοὶ εἰς τὸ λογίσασθαι."
319 ποῦ; πᾷ; διαταράττονται ἀκηκοότες ἄνδρας παρεῖναι ὑποπτεύοντες
αὐτοὺς ὀρνιθοθήρας.
921 ἔχοντε πρέμνον : “στέλεχος καὶ ῥίζαν πράγματος,᾽ ὅ ἐστι χρήσιμόν τι,
‘ εἰσηγούμενοι."
922 ὦ μέγιστον: ἐπεὶ ἀνθρώπους ἐδέξατο θηρευτὰς τῶν ὀρνίθων.
ἄλλως : “ τῶν ἡμαρτημένων ἐξότε ἐτέχθην."
324 τῆς ξννουσίας: “τῆς ἡμῶν τῶν ὀρνέων κοινωνίας καὶ διαγωγῆς."
426 εἰ παρ᾽ ὑμῖν εἴμ᾽ ἐγώ: “εἰ ἐγὼ παρ᾽ ὑμῖν εἰμι, καὶ ἐκεῖνοι, παρ᾽ ἐμοὶ
γάρ dow.’
929 ὁμότροφά θ᾽ ἡμῖν : οἷον ‘ τὴν αὐτὴν ἡμῖν κατανομὴν νεμόμενος.᾽
304 κολυμβιὶς : κολυμβὰς Bentley, comparing Ath. 396 Ε.
307 Suid. rirrlfovo:. Hesych. πιπίζειν. Phot. πιπίζειν (cod. πιππίζειν) καὶ
τιτίζειν. ---- λέγεται δὲ... πιπίζειν : the meaning ποτίζειν also is expressed by this
word πιπκίζειν. The scholiast, therefore, had πιπίζουσι (πἴπίζουσι) in his text of
Aristophanes. Cf. Schol. Thesm. 393: ὁ Σύμμαχός φησι παρὰ τὸ πιπίζειν τὸν
οἶνον > ἐγὼ δὲ οὐχ ὁρῶ τὸ πιπίζειν ἐπὶ ταύτης τῆς ἐννοίας παρὰ τοῖς ᾿Αττικοῖς κείμενον,
ἀλλὰ κατὰ μίμησιν φωνῆς λεγόμενον. Cf. πῖπος, πιτώ. Bothe, mistaking the
meaning of this note, proposed λέγει δὲ οὗτος κατὰ τὸ ποτίζειν πιππίζειν.
317 Suid. rdpe.—In V the note is attached by a signum to ὠφελήσιμον,
but the scholiast’s definition covers κοινὸν ἀσφαλῇ ὠφελήσιμον. The lemma
κοινὸν ἀσφαλῇ represents the usual practice of this MS.
819 twowreGovres: has the authority of the scholium in I and seems to
underlie brorrevorde in V.
321 Suid. πρέμνον. --- ὅ ἐστι : ‘id est,’ as in the note on 386. Cf. Suid.
329 τὴν αὐτὴν ἡμῖν κατανομὴν νεμόμενος (SC. ἣν) : a paraphrase of ὁμότροφά
θ᾽... wap ἡμῖν of the text, which is preceded by the phrase ὃς γὰρ φίλος ἣν. The
reading νεμόμενα (ΓΞ) is harsh.
324 Om. ΓΜ — éwovoias) ΓΞ [τῆς fvvovoms G τῆς συνουσῶς P J
826 8 παρ᾽ ΓΜ [ ei παρ᾽ ὑμῖν εἶμ᾽ ἐγώ TP 1 εγὼ παρ υμιν εἰμὶ] wap
ὑμῖν ἐγὼ M— καὶ ἐκείνοι] κἀκεῖνοι Μ --- παρ enor] παρ᾽ ἡμῖν Μ — γὰρ]
om. P
829 S ὁμότροφα ΓΜ [{ὀὁμότροφα θ᾽ ἡμῖν Γ΄ ὁμότροφα P 1) κατανομὴν}
νομὴν M — νεμόμενοι] νεμόμενος ΓΜ νεμόμενα ΤΡ
SCHOLIA ON THE AVES 17
304 inf. S πορφυρίς] ἡ πορφυρὶς ἀναγέγραπται κερχνις δὲ ove avayeypa-
πται αλλὰ κερουμή διδυμος δὲ τὸν μικρὸν ἱέρακα φησι:-
407 inf. 8 πιππίζουσι) κατα μίμησιν τῶν ὀρνέων πεποίηται ἡ λέξις λεγε-
ται δὲ ovrws καὶ τὸ ποτίζειν πιπίζειν : —
917 inf. S ὠφελήσιμον] αντι του κοινωφελῇ ἀσφαλη τοντεστι ἀληθὴη καὶ
σφαλῆναι μη δυνάμενον : —
918 λεπτὼ λογιστὰ) αφίκοντο λεπτοὶ εἰς το λογίσασθαι.
919 ποῦ wit) διαταράττονται ακηκοότες ἄνδρας παρεῖναι ὑποπτευονδε
avrouvs ὀρνιθοθῆρας
$21 inf. 8 πρέμνον] στέλεχος καὶ play πράγματος ὅ ἐστι χρησιμόν τι
εἰσηγούμενοι : —
322 inf. S ὦ μέγιστον] ἐπιανους ἐδεξατο θηρευτὰς τῶν ὀρνίθων : αλλως :
τῶν ἡμαρτημενων εξοτε ἐτέχθην
924 inf. 8 ξυνουσίας] της ἥμων τῶν ὀρνέων κοινωνῶς καὶ διαγωγῆς : --
926 intm. ext. p. v.] εἰ εγὼ παρ υμιν dpi καὶ ἐκείνοι wap ἐμοι γὰρ
εἰσὶ
329 intm. ext. p. v.] οἷον τὴν αὐτην ημῖν κατανομὴν νεμόμενοι: : —
804 Om. M—S πορφυρὶς T {{πορφυρίς TP—G* 1 κερχνις} κερχνηὶς
GI'— οὐκ avayeypawra:] οὐκ ἀανεγεγράφει G οὔ. Τ --- αλλὰ κερουμή] om. Γ'
ἀλλὰ κερχνή T2P— διδυμος] καὶ ἡ κολυμβὲς (δὲ add. I?) φαίνεται καὶ ὁ δρύοψ
καὶ ἡ ἀμπελὶς- κερχνηὶς δὲ οὐκ ἀναγέγραπται ἀλλὰ κερχνὴ - δίδυμος Τ' καὶ ἡ
κολυμβὲς Se φαίνεται καὶ 6 δρύοψ - καὶ ἡ ἀμπελὶς - δίδυμος P
807 Κα πιππιζουσι Γ T—Sms πίζουσι Μ [ ola πιππίζουσι GP πιππιζουσι καὶ
τρέχουσι Τ' J] λέγεται δὲ ουτωξ] λέγει δὲ οὗτος Ρ --- πιπίζειν] πιππίζειν GEM
πιππύζειν P
317 Om. Γ --- Καὶ κοινὸν M — 288) I? [ xowdv: ἀσφαλῆ G κοινὸν ὠφελή-
σιμον P J] ἀντι τον. .. δυνάμενον] κοινωφελῇ I? --- ἀσφαλη] ἀσφαλὴ δὲ MP
— καὶ] om. M
318 Om. ΓΜ--λεπτὼ λογιστὰ) GI? [{λεπτὼ λογιστά P 1) αφίκοντο]
om. Ρ ἤγουν I
319 Om. M—S om. text I [ ποῦ παῖ. πῶς φής Γ' ποῦ πᾶ Ρ 1 δια.
ταράττονται] I? διαταράττοντες Γ΄ διαταράττονται of ὄρνιθες P — ὑποπτενονδε] Γἕ
ὑπώπτευον α ὑποπτεύοντες Γ ὑποπτεύουσι yap P—atrovs] I’ αὐτοὺς ὡς I?
αὑτοὺς εἶναι Ῥ
821 8. πρέμνον T S ἥκετον δ᾽ Μ [{1πρέμνον GI ἔχοντε πρέμνον P ἢ
πράγματο!ξ] τοῦ πράγματος α πράγματος δὲ πελωρίου TMP
322 Om. 6Τ --- μέγωυτον Μ [[ὦ μέγιστον ἐξαμαρτὼν ΓΡ J] tmavovs]
ἐπεὶ ἀνθρώπους ΜΡ ἐδεξατο] édei£aro P — θηρευτὰς] θηρατὰς ΓΜΡ --- αλλως]
καὶ ἄλλως M — ἡμαρτημενων) ἐξημαρτημένων T2P — ἐἔξοτε ἐτέχθην] ἐξότου ἐτέ-
χθη Μ
78 ARISTOPHANES
331 παρέβη piv θεσμούε : ws τούτου νενομοθετημένου αὐτοῖς τὸ μὴ συνᾶ:
ναι ἀνθρώποις.
8386 ὕστερος λόγος: ὅ ἐστιν “ὕστερον αὐτῷ μαχησόμεθα, ὡς wap
‘Oo v4 ὦ
eee aN ἢ τοι μὲν ταῦτα μεταφρασόμεσθα καὶ abris.”
4399 αἴτιος μέντοι σὺ νῴν : ἀλλήλοις ἀντεγκαλοῦσιν οἱ πρεσβῦται ἀμηχα-
vouvres ἐκφυγεῖν πως τὸ παρὸν κακόν.
8343 ta ἰώ, ἔπαγε: παρακελεύονται ἑαυτοῖς ὡς ἐν πολεμικῇ παρατάξει βον-
λόμενοι κατ᾽ αὐτῶν ὁρμῆσαι.
346 ἐπίβαλε περί τε: “ὡς ὅπλον πανταχοῦ τὴν πτῆσιν τὴν ἐπὶ φόνῳ
γενομένην wepiaye.’
348 καὶ δοῦναι ῥύγχει φορβάν: παρὰ τὸ Εὐριπίδου ἐξ ᾿Ανδρομέδας "
66 ἐκθεῖναι κήτει φορβάν;,᾽"
ὡς ᾿Ασκληπιάδης φησί, τὰ "ἐκ τῆς μηδέπω διδαχθείσης τραγῳδίας παρατιθέ-
μενος; ὡς καὶ τό" ae ae . ᾿
“ga yap (ra) πάντα ταῦτα καὶ
τὸ τῇδε καὶ τὸ κεῖσε καὶ
(τὸ) δεῦρο᾽»
παρὰ τὰ ἐκ τῶν μηδέπω διδαχθεισῶν Φοινισσῶν φησι"
199
“κἀκεῖσε καὶ τὸ δεῦρο, μὴ δόλος τις ἡ.
καὶ ὅλως πολὺ παραπλήσιον τὸ τοιοῦτον.
"ἄλλως" : γράφεται καὶ ῥάμφει, ὅπερ καὶ βέλτιον: ῥάμφος γὰρ ἐπὶ ὀρνέον,
ἐπὶ δὲ χοίρου ῥύγχος.
331 ὡς τούτον... ἀνθρόποις : since ἐξ had been ordained that they were not to
associate with men. Bothe would read τοῦ μὴ συνεῖναι. But cf. Schol. 1049: ws
τούτου τοῦ ἐγκλήματος ὄντος τὸ μὴ εἰσδέχεσθαι κτὰ.
336 Suid. ὕστερος λόγος. ---- παρ Ὁμήρφ: Il. A 140.
346 πανταχοῦ: it is evident that τοῦτο γὰρ τὸ πάντα (i.e. παντᾷ) γε οὗ the
vulgate was added by Musurus. The scholiast attached φονίαν to πτέρυγα.
348 The brief first note on 348 (see the Transcript) is found in TMP, the
second in VGr*(notT)P. The first note, therefore, seems to be an excerpt from
the original of the second. Musurus simply joined them. — Suid. ῥάμφος. Cf.
Schol. Av. 422. --- ἀξ ᾿Ανδρομέδας : Nauck 395. — rd... τραγῳδίας : τὰ μηδέπω
διδαχθείσης τῆς: τραγῳδίας MSS. Cf. below τὰ ἐκ τῶν κτὰ. --- ὧς καὶ τό: Av.
428 ff.—ik τῶν... Φοινισσῶν: 266. --- παραπλήσιον: παρὰ πᾶσι Dindortf.
παρὰ πλείστοις Fritzsche.
ἐκδιδαχθεισῶν I?— μὴ δ᾽ Stes] μηδόλως Ρ --- τίση] τίσθῃ ΓΈ τίσση P— πολὺ
παραπλήσιον] παραπλήσιον πολὺ Ρ --- τοιοῦτον] τοιοῦτο [?—-ypaderm .. .
ῥύγχοε] om. ΓΡ
SCHOLIA ON THE AVES 79
9391 intm. ext. S ἀρχαίους ὡς τούτον νενομοθετημενον αὐτοῖς τὸ μὴ
συνεῖναι ἀνθρωποις: --
Fol. 101”. Vv. 336-367.
336 sup. 8 λόγος] ὅτι ὕστερον αὐτῶ paynodpe ὡς και παρ ὁμήρω αλλ
ἥτοι μὲν ταντα μεταφρασσόμεθα καὶ αὖθις : ---
339 sup. 5 κακῶν τουτων] αλλήλοις ἀντεγκαλοῦσιν of πρεσβύται. dur
Χχανοῦντες ἐκφυγεῖν πῶς τὸ παρὸν κακὸν: --
943 T 123’ sup. 8 ἔπαγε] ἰὼ ἰὼ ἔπαγε: --- παρακελεύονται ἑαυτοῖς . ws ἐν
πολεμικῇ παρατάξει βονλόμενοι κατ᾽ αὐτῶν ὁρμῆσαι: --
346 TI 123’ sup. S ἐπίβαλε] ἐπίβαλε περίτε: — ὡς ὅπλον πανταχοῦ τὴν
πτῆσιν τὴν ἐπὶ φόνω γενομένην περιάγε: --
348 Γ΄ 123’ sup. et ext. S δοῦναι] καὶ δοῦναι ῥύγχει: --- ἀσκληπιάδης φησι
ἀπὸ ἀνδρομέδας εἶναι. ὡς καὶ τὸ σα γὰρ ταῦτα πάντα καὶ ἐκεῖσε καὶ δεῦρο.
γράφεται καὶ ῥάμφει ὅπερ καὶ βέλτιον: ῥάμφος γὰρ ἐπὶ ὀρνέου. ῥύγχος δὲ
ἐπὶ χοίρου: —
348 sup. et ext. S φορβάν] παρα τὸ εὐριπιδ.. ἐξ avdpopédas- ἐκθεῖναι
κήτει φορβάν. τὰ μηδέπω διδαχθείσης τῆς τραγωδίας παρατιθέμενος. ὡς καὶ
τό σα γὰρ πάντα ταῦτα καὶ τὸ τῆδε. καὶ τὸ κεῖσε: παρα τὰ ἐκ τῶν μηδεων
διδαχθεισῶν φοινισσῶν φησι. καὶ ἐκεῖσε καὶ δεῦρο μὴ δ᾽ ὅλως τίση. καὶ ὅλως
πολὺ παραπλήσιον τὸ τοιοῦτον. γραφεται καὶ ράμφει ὅπερ καὶ βέλτιον.
ῥάμφος yap ἐπὶ ὀρνέου. ἐπὶ δὲ χοίρον. ῥύγχος : ---
381 S θεσμοὺς T S παρέβη Μ [θεσμοὺς Γ΄ παρέβη μὲν θεσμοὺς ΓΈΡ 1
τούτου] τοῦτο Γ
886 S λόγος ΓΜ [{ ὕστερος λόγος GIP 1] ὅτι] ὅ ἐστιν IMP τουτέστιν
Σ ---οΟὐτῶ] αὐτοῖς ΜΣ --- μαχησόμεθ μαχησόμεθα ΑΤΜΡΣ --- ὡς και παρ ὁμήρω]
παρὰ τὸ ὁμηρικόν Σ --- και] om. ΓΝΡ --- μεταφρασσόμεθα] μεταφρασόμεθα
GIS μεταφρασόμεσθα MP — αὖθις] αὖτις ΓΜ
339 8 αἴτιος Γ Spey Μ [αἴτιος μέντοι σὺ νῶν (vow Γ) GI airs μέν-
τοι σύ P J] αλλήλοις ἀντεγκαλοῦσιν) ἀντεκαλοῦσιν ἀλλήλοις Γ ἀλλήλους αἰτιῶν-
ται M — wés] πως P
348 Om. VG—S ἰὼ Μ [ law ἔπαγε] ἔπαγε J
346 Om. VG—S ἐπίβαλε Μ [ἐπίβαλε περίτε] add. κύκλωσαι P J] wavra-
x00] πανταχοῦ : τοῦτο yap τὸ πάντα ye P— γενομένην περιάγε] γινομένην περιάγει M
8348 Om. VG—S dotva M [ xal δοῦναι ῥύγχει] add. φορβάν P 1) γρά-
erat] γράφε M — ὅπερ] ὅπλα M — ἐπὶ] ex’ M — ῥύγχος δὲ ἐπὶ χοίρον] ἐπὶ δὲ
χοίρου ῥύγχος MP
348 Οπι. ΓΜ [ xai δοῦναι ῥύγχει φορβὰν Ὁ --- ΓΤ ν ἢ παρα] ἄλλως :
παρὰ ΤΈΡ --- εὑριπιδ..7 ἐν εὑριπ.. G εὐριπίδου T?P— ἐκθεῖναι) ἐκεῖναι G —
φορβάν] φορβὰν. ὡς ἀσκληπιάδης Γ3Ε --- μηδέπω] μὴ δὲ ΓΞ --- ὡς] om. P— πάντα
ταῦτα] ταῦτα πάντα ΓΈ --- τὰ] τὴν Ὁ --- μηδεων] μηδέπω T2P— διδαχθεισῶν]
80 ARISTOPHANES
349 οὔτε γὰρ Spos: εἰς ἃ μάλιστα ἀπόφευξίς ἐστιν ἀσφαλής.
3.58 ἐπαγέτω τὸ δεξιὸν κέρας : ἀντὲ τοῦ “ προηγείσθω τὸ δεξιὸν μέρος,᾽ ὡς
ἐπὶ πολέμου δὲ τοῦτό φησι.
355 πῶς γὰρ ἂν τούτους : ἐπεὶ μὴ δυνάμεθα φυγεῖν.
957 μένοντε: “κἂν μείνωμεν.
958 γλαῦξ μὲν οὐ πρόσεισι νῷν: οὐ ‘da τὴν χύτραν od πρόσεισιν, ὡς
Εὐφρόνιος, τοῦτο γὰρ κοινῶς πάντα τὰ ὄρνεα φοβεῖ, ἀλλὰ διὰ τὸ ᾿Αττικὸν
εἶναι τὸ (pov: ᾿Αττικοὶ δὲ καὶ αὐτοί,
959 τὸν ὀβελίσκον ἁρπάσας : “πολέμει᾽ προσυπακουστέον, (πρὸς αὐτὴν) δὲ
« πρὸς χύτραν."
961 ἢ τρύβλιον: μεῖζον τὸ τρύβλιον τοῦ ὀξυβάφου.
963 ὑπερακοντίζεις σύ y ἤδη Νικίαν : ᾿Ξύμμαχος " πρὸς τὴν Μήλου πολιορ-
κίαν. Φρύνιχος Μονοτρόπῳ᾽
«ἀλλ᾽ ὑπερβέβληκε πόλν τὸν Νικίαν
στρατηγίας πλήθει τε κἀξευρήμασιν.᾽"
ἢ ὅτι" φρονιμώτατα λιμῷ Μηλώους ἀνεῖλεν.
964 "Dedede": ἐπίφθεγμα πολεμικὸν τὸ "ἐλελελεῦ". οἱ γὰρ προσιόντες εἰς
πόλεμον τὸ ᾿ἐλελελεῦ" ἐφώνουν μετά τινος ἐμμελοῦς κινήσεως, καθὸ καὶ᾿Αχαιὸς
Ἐρετριεὺς ἐν τῷ Φιλοκτήτῃ ποιεῖ τὸν ᾿Αγαμέμνονα παραγγέλλοντα τοῖς ᾿Αχαι-
ee "Spa βοηθεῖν ἐστ᾽ - ἐγὼ δ᾽ ἡγήσομαι.
προσβαλλέτω τις χεῖρα φασγάνου λαβῇ,
σάλπιγγι δ᾽ ἄλλος ὡς τάχος σημαινέτω"
ὥρα ταχύνειν, ἐλελελεῦ.᾽
μἥποτε καὶ τὸ Καλλιμάχειον"
~ 9 “θεῷ τ᾽ ἀλάλαγμα νόμαιον
τοιοῦτόν ἐστιν."
355 Possibly the lemma should be οὐκ οἶδ᾽ ὅπως ἄν (856).
357 The scholiast’s interpretation is erroneous, but that fact, as many
instances show, is not proof that the text of the note is not sound. The union
of this and the preceding note, as in ΓΞ, makes nonsense: ἐπεὶ μὴ δυνάμεθα
φυγεῖν, κἂν μείνωμεν Musurus, perceiving this, rewrote the composite note.
359 πολέμει προσυπακονστέον: supply πολέμει in the thought. The scholiast
did not perceive that ἁρπάσας modifies the subject of κατάπηξον. The remain-
der of the note explains πρὸς αὐτόν of the vulgate text (MSS.) of verse 360, .
which however must have been πρὸς αὐτήν (Trendelenburg’s conjecture) in the
text before the scholiast. Cf. Musurus’s paraphrase: πῆξον αὐτὸν (i.e. τὸν
ὀβελίσκον) πρὸς τὴν χύτραν. For this meaning of προσνκακούω, cf. Schol. Ach. 86:
καὶ τίς εἶδε πώποτε: λείπει τὸ οὐδείς, ὡς καὶ παρὰ τῷ 'Ομήρῳ “rls ἂν τάδε γηθήσειεν
ἐδών;᾽" προσνπακούεται τὸ οὐδείς. The scholiast on 359, of course, mistakes the
real situation. Cf. 886 f. wore τὴν χύτραν τώ τε τρυβλίω καθίει.
361 Suid. ὀξύβαφον.
363 Suid. ὑπερακοντίζεις, who alone preserves the first part of the note.
SCHOLIA ON THE AVES 81
349 intm. et int. p. ν. εἰς ὦ μαλιστα αποφενυξίς ἐστὶν ἀσφαλής :
953 int. p. ν.] ἀντι προηγείσθω τὸ δεξιὸν μέρος. ὡς ἐπι πολέμον δὲ
τοῦτο φησὶ.
956 int. p. v.] ἐπεὶ μὴ δυνάμεθα φυγεῖν : —
957 int. p. v.] κἀν μείνωμεν : --
358 ext. S νῶιν] δια τὴν χύτραν οὐ πρόσεισιν ὡς εὐφρόνιος τοῦτο γὰρ
κοινῶς. πάντα τὰ ὄρνεα φοβεῖ. ἀλλὰ δια το ἀττικὸν εἶναι τὸ ζῶον. ἀττικοὶ
δὲ καὶ αὐτοὶ : —
959 int. p. v.] πολέμει προσὑπακουστέον τὸ προς χύτραν.
361 int. p. v.] μείζον τὸ τρύβλιον τοῦ dfvBadov : —
363 int. p. v.] φρονιμώτατα λιμῶ μηλίους ἀνεῖλεν : —
364 ext. S dered] ἐπίφθεγμα πολεμικὸν τὸ ἐλελεῦ . of yap προσιόντες els
πόλεμον- τὸ ἐλελεῦ ἐφῶνουν. μετά τινος ἐμμελοῦς κινήσεως Kad Kai ἀχαιὸς
ἐρετρεὺς - ἐν τῶ φιλοκτίτη ποιεῖ τον ἀγαμέμνονα παραγγέλλοντα τοῖς ἀχαιοῖς :
349 Om. IM —oire γὰρ ὄρος) I? [ ovre γὰρ ὄρος P 1] μαλιστα] μᾶλλον
μάλιστα T2— ἀποφενξίς] ἀποφυγή tis P
8683 S ἐπαγέτω Γ΄ S ποῦ M [ éexayerw τὸ δέξιον κέρας TP 1] ἀντι] ἀντὶ
τοῦ αΓΜ} --- τὸ] ἐπὶ τὸ Γ΄ κατὰ τὸ ΓΜΡ -ρῬ-- ἐπι] ἐπὶ τοῦ ΟΤ --- δὲ] om. T
356 Om. ΓΜ --- 866) G 356, 867) I? [ὅτι μένοντε (357) P ἢ
357 Οπι. ΓΜ [ ΟΡ ΓΡΡ̓Ὸ0 J κἀν μείνωμεν] κἂν μαχεσώμεθα μένοντες P
358 S γλαὺξ ΓΜ [{ γλαῦξ μὲν οὐ πρόσεισι νῶιν (πρόσεισιν νῷν P) TP ἢ
δια] οὐ διὰ TMP— ὡς... φοβεῖ] om. M— ὡς] καὶ Γ΄ ὡς καὶ Ρ --- εὐφρόνιος]
φρώνιος Τ΄ ---- ἀττικοὶ . . . αὐτοὶ] καὶ αὐτοὶ δὲ ἀττικοί M
359 Om.,T'—S ὀβελίσκον ΓΜ [ τοῖς δὲ γαμψώνυξι G τὸν ὀβελίσκον
ἁρπάσας Ῥ Ἢ πολέμει... χύτραν] πῆξον αὐτὸν πρὸς τὴν χύτραν Ρ --- πολέμει]
πολεμεῖ α λείπει πόλεμε T? λείπει τὸ πολέμει M — προσύπακουστεον] add.
δὲ Μ --- τὸ] om. GM — χύτραν] τὴν χύτραν ΑἸ Μ
361 Om. T—S τρύβλιον Μ --- πρόσθου λαβὼν) I? [ ἣ τρύβλιον P J
μείζον τὸ τρύβλιον] τὸ τρύβλιον μείζον G ὅτι τὸ τρύβλιον μεῖζον P
8683 S ὑπερακοντίζεις Γ΄ S ταῖς Μ [{ὄὑπερακοντίζεις σύ γε Τ' wxiav P J
φρονιμώτατα] φρονιμώτα γὰρ καὶ Γ' φρονιμώτατος γὰρ M φρονιμώτατα γὰρ P
— Dupo] Ad γὰρ C— Dips padlovs] μηλώυτί yw Ὁ
364 S ἐλελεῦ ΓΜ [{ἐλελεῦ GF ἐλελελεῦ P 1) τὸ ἐλελε0] om. Ῥ τοῦτο
M τὸ ἐλελελεῦ Σ --- οἱ γὰρ] καὶ γὰρ οἱ δ ---- γὰρ προσιόντεξ} προσιόντες γὰρ.
ΤΜΡ -- cls] πρὸς Μ -- ἐλελεῦ] ἐλελελεῦ ΡΣ --- καθὸ... ἀχαιοῖς] om. M—
ἐρετρεὺς] ἐρετριεὺς ῬΣ ---φιλοκτίτη] φιλοκτήτη GP ἐφιλοκτήτη Τ' --- παραγγᾶ-
λοντα] παραούχελοντα I
“ Suidas integrioribus scholiis in hunc locum usus fuisse videtur.”’ Kiister. —
Φρύνιχος Movorpéwy: M. II 589; K. 1 877.
364 Suid. ἐλελελεῦ, who alone preserves the poetical quotations. ‘‘ Haec
sane ex bene antiquis et optimae notae scholiis descripta esse apparet.’°
Kister. — ἐν τῷ Φιλοκτήτῃ : Nauck 755. — τὸ Καλλιμάχειον : frag. 310.
82 ARISTOPHANES
365 xe, rAde: καὶ Κρατῖνος "
“ σφάττε, Sipe, κόπτε.᾽
τὴν χύτραν δέ, εἰς ἣν ἐπερείδονται, δεικνύντες ὅτι καταφρονοῦσιν αὐτῆς.
968 φυλέτα: "συμπατριώτα᾽. ὅτι καὶ ἡ Πρόκνη ᾿Αττικὴ ἦν Πανδίονος
θυγάτηρ.
469 μᾶλλον ἡμεῖς ἣ λύκων : “ μᾶλλον τούτων" φεισόμεθα ἥπερ "λύκων";
ἔστι δὲ παροιμιῶδες: ἐπεὶ τὸ παλαιὸν τοὺς λύκους ἀπέκτεινον ἐν τῇ
᾿Αττικῇ καὶ νόμος ἦν λυκοκτονεῖν, διὸ ὁ μὲν φονεύων τέκνον λύκου τάλαντον
ἐλάμβανεν, ὃ δὲ τέλειον Svo. ὅθεν καὶ τὸν ᾿Απόλλωνα λύκειόν φασιν.
974 τοῖσι πάπποις τοῖς ἐμοῖς : ὅπερ ἐστὶν ‘éx προγόνων ἐχθροὶ ἡμῖν
ὄντες. καὶ Μένανδρος ᾿
“οὐχ ὅθεν ἀπωλλύμεσθα σωθείημεν ay.”
9715 ἀλλ᾽ ἀπ᾽ ἐχθρῶν: φοβούμενος γάρ τις τοὺς ἐχθροὺς ὠφελεῖται παρ᾽
αὐτῶν: ὃ γὰρ τῶν ἐχθρῶν φόβος πολλὰ χρήσιμα ἔσθ᾽ ὅτε διδάσκει πρὸς
φυλακὴν καὶ πρόνοιαν.
᾿ς 379. ναῦς τε κεκτῆσθαι μακράς: τὰς τριήρεις " "ταῦτα" δὲ εἰς Συρακουσίους
αἰνίττεται, ‘ot ἐνίκησαν ᾿Αθηναίους διὰ τὸ ταπεινὰς ἔχειν τὰς πρῴρας.
481 ἔστι μὲν λόγων ἀκοῦσαι: τὸ ἑξῆς “ ἔστι μὲν χρήσιμον τὸ ἀκοῦσαι
πρῶτον ép ὅτῳ ἐληλύθασιν."
383 «ἴξασιν: ἐοίκασιν.
366 Ἐρατῖνος: Μ. II 224; Καὶ. 1116.
368 συμπατριώτα : the correction is due to the scribe οὗ G.
369 Suid. φεισόμεσθα. --- τούτων... λύκων : the transposition is required,
unless we assume that the scholiast made this an affirmative sentence. The
right order of words is indicated in ὕ'. --- ἀπέκτεινον : VI and three MSS. of
Suidas read ἀπέκτενον, which Dindorf thought represented ἀπέκτεννον. Cf. Eust.
1604 11: οὕτω δὲ καὶ ἐπὶ τοῦ κτείνω κτέννω" οὗ χρῇσις καὶ ἐν τῷ "" τὸ παλαιὸν λύκους
ἀπέκτεννον ἐν τῇ ᾿Αττικῇ καὶ νόμος ἣν λυκοκτοννεῖν, καὶ τῷ κτείναντι μὲν τέκνον λύκου
τάλαντον δίδοσθαι, τῷ δὲ τέλειον δύο." '
374 Suid. dx’ ἐχθρῶν. --- Mévavipos : M. IV 296; K. III 226. --- ἀπωλλύμεσθα :
V, anticipating Kock’s conjecture. — σωθείημεν Gv: ἴσως σωθεῖμεν ἄν Porson.
καὶ σωθεῖμεν ἄν Dobree. — The verse should not be punctuated as a question.
379 ταῦτα: only in P. —ot ἐνίκησαν. .. πρῴρας : Dobree.
GIMP —évixnoa] ἐνίκησαν GIP καὶ ἐνίκησαν M — πύργους ἔχειν] εἶναι τοὺς
πύργους Τ' ἔχειν τοὺς πύργους P
381 Κα ἔστι ΓΜ [{ἔἀστι μὲν λόγων ἀκοῦσαι ΓΡῚ 1) τὸ ἐξῆε] om. GM — μὲν]
μέν φησι Μ᾿ πρῶτον] πρὸς τὸ Τ- ἐφότα] ἐφ᾽ ᾧπερ M
883 Om. ΟΙΡ} --- εἴξασιν) I? J
SCHOLIA ON THE AVES 83.
365 ext. S ἕλκε: τίλλε-] καὶ κρατῖνος . opdrre. Sipe κόπτε- τὴν χύτραν
δὲ - εἰς ἣν ἐπερείδονται δεικνύντες ὅτι καταφροῦσιν αὐτῆς: --
Fol. 102΄. Vv. 868--401.
368 sup. 8 φυλέτα.] συμπατριῶται. ὅτι καὶ ἡ πρόκνη. ἀττικὴ ἣν πανδίο-
vos θυγάτηρ: -- |
369 sup. S λύκων. μᾶλλον λύκων φεισόμεθα ἥπερ τούτων ἔστι καὶ
παροιμιῶδες. ἐπεὶ τὸ παλαιὸν τοὺς λύκους ἀπέκτενον. ἐν ἀττικῆ - καὶ νόμος
ἦν λυκοκτονεῖν. διὸ ὃ μὲν φονεύων τέκνον λύκου. τάλαντον ἐλάμβανεν. ὁ δε
τέλειον δνο ὅθεν καὶ τὸν ἀτολλωνα. λύκειον φασι: —
374 sup. et ext. S τοῖσι πάπποις] ὁπέρ ἐστιν ἐκ προγόνων ἐχθροὶ ἡμῖν
ὄντες καὶ μένανδρος οὐχ ὅθεν ἀπωλλυμεσθα σωθείημεν ἂν: --
475 ext. S εχθρῶν] φοβούμενος γάρ της τοὺς ἐχθροὺς ὠφελεῖται παρ
αὐτῶν ὃ γὰρ τῶν ἐχθρῶν φόβος πολλὰ χρήσιμα ἐσθότε διδάσκει προς φυλα-
κὴν καὶ πρόνοιαν: ---
379 ext. S ναῦς τε] τὰς rpinpeas- ταύτας δὲ εἰς συρακοσίους αἱνίττεται
οὕς ἐνίκησα ἀθηναῖοι δια το ταπεινοὺς πύργους ἔχειν : ---
381 ext. S ἔστι μὲν] τὸ ἐξῆς ἔστι μὲν χρήσιμον τὸ ἀκοῦσαι πρῶτον ἐφ-
ὅτω ἐληλύθασιν: ---
383 εἴξασιν) ἐοίκασιν
365 S ἕλκε τίλλε T S τὴν M [ ἕλκε τίλλε TP 1) δεῖρε] δεῖραι M—
κόπτε] κώπτε P — εἰς ἣν] εἰσιν Τ' --- καταφροῦσιν] καταφρονοῦσιν GIMP
368 S φυλέται I S φυλέτα Μ [ vAeraG καὶ φυλέτα TP J συμπα-
τριῶται] συμπατριώτα G ξυμπατριῶται Tl ξυμπατριώτας P
869 Κα μᾶλλον ἡμεῖς T 5. φεισόμεσθα M [ μᾶλλον ἡμεῖς ἣ λύκων TP J
μᾶλλον] τουτέστι μᾶλλον Σ --- ἧπερ] ἥπερ GIP ἢ Μ --- ἔστι] μήποτε δὲ Σ ---
καὶ] δὲ ΓΜ — τὸ παλαιὸν . . . ἀττικῆ] τοὺς λύκους ἀπέκτενον (ἀπέκτεινον P)
τὸ παλαιὸν ἐν τῇ drrun TP ἐν ἀττικῇ τὸ παλαιὸν. τοὺς λύκους ἀπέκτεινον Μ
τὸ παλαιὸν τοὺς λύκους ἀπέκτεινον (ἀπέκτενον cod. ABE) ἐν τῇ ᾿Αττικῇ Σ ---
λυκοκτονεῖν] λυκοκτενεῖν Ὁ --- τέκνον λύκον] λύκου τέκνον ΓΡ --- λύκειον] λύκιον
ΟΜ λΔύκειον καὶ λυκοκτόνον P
874 Καὶ τοῖσι πάπποις Γ 5. τοῖσι Μ [ rotor πάπποισιν G τοῖσι πάπποις
τοῖς ἐμοῖς ΓΡ 1] ὁπέρ ἐστιν] τουτέστιν M— ἐχθροὶ ἡμῖν ὄντες] ἡμῖν ἐχθροὶ
ὄντες TP ἡμῖν ὄντες ἐχθροὶ Μ .--- ἀπωλλυμεσθα) ἀπολλύμεθα GIP ἀπολοί-
μεθα M ἀπωλόμεσθα Σ
375 85 ἀλλ᾽ ἀπ᾿ Τ' 5. πολλὰ M [[ ἀλλ᾽ ἀπ᾽ ἐχθροῦ G ἀλλ᾽ ἀπ᾽ ἐχθρῶν δὲ
(δὴ P) πολλὰ TP 1] γάρ ms] φησὶ τὶς Μ --- της] τις GEP— παρ αντῶν]
om. Μ
879 S μακρὰς Γ΄ S ναῦς Μ [ ναῦς τε κεκτῆσθαι μακρᾶς GIP J] τὰς τριη-
pas] om. G— τὰς] om. M — ταύτας δὲ] ταῦτα P— cvpaxoclovs] συρακουσίους.
84 ARISTOPHANES
Gvay ἐπὶ σκέλος: ἀντὶ τοῦ “ὑπαναχώρει ὀλίγον ὑπὸ πόδα. παρὰ τὸ
“Oo 4 a
( Opnpixov) “ς γόνυ γουνὸς ἀμείβων."
τοῦτο δὲ ὡς ὑποποδισάντων αὐτῶν ὑπὲρ τοῦ δέους.
384 καὶ δίκαιόν γ᾽ ἐστί: τοῦτο ὃ ἔποψ πρὸς τοὺς ὄρνιθας, ἐπειδὴ ἔφασαν
εἷς λόγους βούλεσθαι ἐλθεῖν τοῖς ἀνθρώποις.
386 Sore τὴν χύτραν: ἔξωθεν τὴν σύν: “σὺν τῷ τρυβλίῳ. τῷ δὲ
ὀβελίσκῳ ἐχρῶντο ἀντὶ δόρατος. “ καὶ τὸν ὀβελίσκον, φησίν, ‘dors ἐστὶν
ἡμῶν δόρυ, ἐντὸς τῶν ὅπλων χρὴ (τὸ) λοιπὸν ἔχειν. λέγει δὲ ἀντὶ “τῶν
χυτρῶν. ἔθος δὲ εἶχον ἔσω τῶν ἀσπίδων ἔχειν τὰ δόρατα.
987 καθίει: ἀντὶ τοῦ ‘ydAa’ αὐτά.
388 καὶ τὸ δόρυ χρή, τὸν ὀβελίσκον : ‘Tov ὀβελίσκον, ὅς ἐστιν ἡμῖν δόρυ,
χρὴ περιπατεῖν ἔχοντας ἐντός, μὴ πάλιν γένηται πόλεμος."
489 περιπατεῖν ἔχοντας : παραινεῖ οὖν μήτε παντάπασιν ἀμελεῖν μήτε μὴν
φανερῶς πολεμεῖν.
990 τῶν ὅπλων ἐντός : κέχρηται τῇ λέξει ἀντὶ τοῦ "τῶν ἱματίων, ὡσανεὶ
εἶπε ' καὶ ἔχειν τὸ δόρυ παρὰ τὴν ἀσπίδα. οὕτω γὰρ ποιοῦσιν οἱ πολέμιοι
τοῦ μὴ ἐξόπλους εἶναι ἀλλὰ καθωπλίσθαι.
παρὰ τὴν χύτραν: τουτέστι δεῖ καὶ μὴ φοροῦντας ἐγγύθεν αὐτὴν ἔχειν.
392 ὡς οὐ φευκτέον νῷν : ‘ws οὔτε φεύγειν (δεῖ) οὔτε ἀπαρασκευάστους
εἶναι."
395 ὁ Κεραμεικὸς δέξεται νώ : οἱ ἐν πολέμῳ ἀναιρούμενοι ἐν τῷ Κεραμεικῷ
383 ὑπὸ πόδα: ἐπὶ πόδα Bothe, but cf. the following ὑποποδισάντων = ἀποπο-
δισάντων». --- τὸ ‘Opnpixdy: Π. A 547.
386 ἔξωθεν τὴν σύν: cf. the rewriting in M. The scholiast either did not
have re in his text or ignored it, or his reading may have been τῷ ye. But it is
possible that the reading of the scholium in V, simply ἔξωθεν τῶ (ἰ.6. τὼ) τρυβλίω,
signifies that in his text of the poet the annotator had were τὴν χύτραν καθίει,
and that, apprehending exactly the scenic situation (cf. v. 860 f.), he saw τώ re
τρυβλίω was to be supplied. —ré: Wright. — λέγει δὲ : sc. τῶν ὅπλων.
387 Suid. καθίει.
390 ἐξόπλους: ἔξω ὅπλων Portus, in correction of Musurus’s ἐξ ὅπλων.
The note τουτέστι «ré. stands after 398 in V, but it has been crowded from its
true position by the intramarginal note on 389. Cf. I.
8392 ds: has the same force in the paraphrase as in the text. The reading
in U is ovre dwapacxevdcrous δέον εἶναι judas.
395 Suid. Κεραμεικός. Cf. Harp. Κεραμεικό:. ---- MevexAfig: Miller IV 449. —
τὴν χύτραν ἄκραν - τουτέστι M — αὐτὴν ἐγγνθεν] ἐγγύθεν αὐτὴν ΓΡ
The Scholia in R are resumed.
395 S xepapexds Γ [ὁ κεραμεικος δέξεται vow R ὁ xepapexds δέξαται
TP—M* J] οἱ ἐν. .. ovre] om. M—] ἐν τῶ ΓΡ --- μενεικλεις] μενεκλῆς
SCHOLIA ON THE AVES 85
383 ext. S dvay ἐπι] ἀντι τοῦ ὑπαναχώρει ὁλίγον νπο ποδα γόνν youvés
ἀμείβων. τοῦτο δὲ ὡς ὑποποδισάντων αὐτῶν ὕπερ τοῦ δέους : --
384 Γ 128“ ext. S δίκαιόν] καὶ δίκαιόν γ᾽ ἐστι: --- τοῦτο ὃ ἔποψ πρὸς τοὺς
ὄρνιθας. ἐπειδὴ ἔφασαν εἰς λόγους βούλεσθαι ἐλθεῖν τοῖς ἀνθρωποις -
386 ext. 8 χύτραν] ἔξωθεν τῶ τρυβλίω. τὼ δε ὁβελίσκω ἐχρῶτο ἀντι
δόρατος καὶ τὸν ὁβελίσκον φησι 6 ὅστις ἐστὶ ἡμῶν δόρυ ἐντὸς τῶν ὅπλων χρὴ
λοιπὸν ἔχειν λεγει δὲ ἀντι τῶν χύτρων ἔθος δὲ εἶχον ἔσω τῶν ἀσπίδων ἔχειν
τὰ δόρατα: --
987 intm. ext. p. v.] ἀντι χαλᾶ αὐτά.
388 οχί. 8 καὶ τὸ] τὸν ὁβελίσκον ὅς ἐστι ἡμῖν δόρν χρὴ περιπατεῖν ἔχον-
τας ἐντὸς μὴ παλιν γένηται πόλεμος : --
389 intm. ext. p. v.] παραινει av παντάπασιν ἀμελεῖν μήτε μὴν φανερῶς
πολεμεῖν : ---
990 ext. 8 ὅπλων] κέχρηται τῆ λέξει ἀντι τον τῶν ἱματίων. ὡσανεὶ εἶπεν
καὶ ἐχειν τὸ δόρυ παρα τὴν ἀσπίδα οὕτω γὰρ ποιοῦσιν οἱ πολέμιοι τοῦ μὴ
ἐξόπλας εἶναι αλλὰ καθωπλισθαι: ---
4392 ὡς οὐ φευκτέον) ὡς ουτε φεύγειν ουτε απαρασκεναστους εἶναι
393 intm. ext. p. v.] τουτεστιν δεῖ καὶ μη φοροῦντας αὐτὴν ἐγγυθεν
ἔχειν: —
395 int. S οὐ xepapexds] οἱ ἐν πολέμω ἀναιρούμενοι ἐν τῶ κεραμεικῶ
383 Semi σκέλος Γ΄ 8. ἄναγ᾽ Μ [ away ἐπὶ σκέλος GIP 1) ὑπαναχώρει]
ἀναχώρει ΤῈ --- γόνυ] παρὰ τὸ γόνυ ΓΡ ἀπὸ τοῦ γόννος : Μ --- ὑποποδισάντων]
ὑποπηδησάντων Τ' ὑποδεισάντων Ρ --- ὑπερ τοῦ δέους] τῷ δέει Γ --- ὑπερ] ὑπὸ
GMP
384 Om. VG—S δίκαιόν M [ nai δίκαιόν γ᾽ ἔστι P 1] βούλεσθαι] om. M
386 Κ' τὴν Γ 8 τῷ (887) M [ adore τὴν χύτραν GI τὴν χύτραν P 1 ἔξω-
θεν] ἔξωθεν τὴν σῦν. σὺν ΓΡ ἔξωθεν δεῖ λαβεῖν τὴν σύν - ἵν᾽ ἦ σὺν Μ --- ἐχρῶτο]
ἐχρῶντο GIMP — φησι] δέ φησι ΤῸ --- ἐντὸς} ἐν τοῖς Γ --- ἔχειν] ἔχει M—
ἀντι] οἵη. Μ ἀντὶ τοῦ P
387 Om. TP—S 5 καθίι Μ .--- καθίει) G J ἀντι] om. 6 --- ἀντὶ τοῦ ἐν τῷ
τρυβλίῳ ἐπίθες Μ ἀντὶ τοῦ κατάφερε fj ἐπίθες τῷ τρυβλίῳ ἀντὶ τοῦ Σ
888 S δόρυ ΓΜ [ ani τὸ δόρυ χρὴ τὸν ὀβελίσκον TP J] δε] ὅστις ΓΡ
ὅσπερ M — ἡμῖν] ἡμῶν M — ph... πόλεμος] om. P
389 T*®M*P* J) παραινει] παρανεῖ P— ἀν) μὴ α οὖν μήτε TMP— μὴν]
om. ΓΜΡ
390 8. τῶν ΓΜ [[΄ὄτῶν ὅπλων ἐντός TP J κέχρηται... ἀσπίδα] om. M
— του] om. GP— εἶπεν] εἰπεῖν Γ --- ἐξόπλαε] ἐξόπλων Γ΄ ἐξόπλους Μ ἐξ ὅπλων
P— καθωπλισθαι] καθοπλίζεσθαι TMP
392 Om. GM—S οὐ Γ' [ as οὐ φεκτέον (φευκτέον P) vow TP J] οντε
φεύγειν] om. P— awapacxevacrovs] ἀπαρασκεύαστοι ΓΡ
8983 Swapa Γ [ παρὰ τὴν χύτραν ΓΡ --- ΜῈ 1) τοντεστιν] om. G παρὰ
86 ARISTOPHANES
ἐθάπτοντο, ws MevexAns ᾿ἢ Καλλικράτης ἐν rp” περὶ ᾿Αθηνῶν “ovyypdupari
φησιν" οὕτω ““ καλεῖται δὲ καὶ ὁ τόπος οὗτος ἅπας Κεραμεικός - ἔστι γὰρ ὁ
αὐτὸς δῆμος. βαδίζουσι δὲ ἔνθεν καὶ ἔνθεν εἰσὶ στῆλαι ἐπὶ τοῖς δημοσίᾳ τεθαμ-
μένοις " εἰσὶ δὲ οὗτοι οἱ ὑπὸ τοῦ δήμου πεμφθέντες ot ἐν αὐτῇ τῇ χώρᾳ ὑπὲρ τῆς
πόλεως τετελευτήκασιν * ἔχουσι δὲ ai στῆλαι ἐπιγραφὰς ποῦ ἕκαστος ἀπέθανεν.
ὁ ἹΚεραμεικὸς : ἔπαιξεν εἰς τὴν χύτραν, ἀντὶ τοῦ “ἐνταῦθα ὀρυχθήσομαι,᾽ ἐπεὶ
οἱ ἐν πολέμῳ ἀναιρούμενοι ἐν τῷ Κεραμεικῷ ἐθάπτοντο.
499 “Opveats: παρὰ τὸ “ὄρνεα᾽ ἔπαιξεν" ἔστι δὲ τῆς ᾿Αργείας πόλις ἧς
Ὅμηρος μνημονεύει λέγων"
« Ὀρνειάς τ᾽ ἐνέμοντο.
ἴσως δὲ ὅτι ἐν ᾽Ορνεαῖς μάχη ἐγένετο Λακεδαιμονίων καὶ ᾿Αργείων.
400 ἄναγ᾽ ἐς τάξιν : ὁ χορὸς ἐγκελεύεται ἑαντῷ παῦσαι τῆς ὀργῆς.
402 παρὰ τὴν ὀργὴν: woe ὁπλίτην κελεύων εἶπε “τὸ ‘odxos’.’ παρὰ τὸ
EY a ἀσπίσι κεκλιμένοι, παρὰ δ᾽ éyyea —”’
οἷον ‘ ὅπλα μὴ ἔχων θυμῷ πολέμει "μόνῳ.
Μενεκλῆς. . φησιν: the corrections are due to Dindorf. Cf. Schol. Pac. 145:
ws Καλλικράτης φησὶν ἣ Μενεκλῆς ἐν τῷ περὶ ᾿Αθηνῶν γράφων οὕτως. Harp.
Kepapeccés: δηλοῖ Καλλικράτης ἣ Μενεκλῆς ἐν τῷ περὶ ᾿Αθηνῶν. Id. ἑκατόμπεδον. ὡς
Μενεκλῆς 4 Καλλικράτης ἐν τῷ περὶ ᾿Αθηνῶν. Id. ἙἭ, ρμαῖ" Μενεκλῆς ἣ Καλλικράτης
ἐν τῷ περὶ ᾿Αθηνῶν γράφει ταυτί. The authorship of the book was uncertain. —
εἰσὶ δὲ... τετελευτήκασιν : Dindorf’s supposition that this statement is not part
of the quotation is not convincing. Much more reasonable is Cappe’s suggestion
that it is a reminiscence of the actual phraseology of the inscriptions on the
monuments. Cf. for example CIA I 433: ᾿Ερεχθηίδος οἵδε ἐν τῷ πολέμῳ ἀπέθανον
ἐν Κύπρῳ ἐν Αἰγύπτῳ ἐν Φοινίκῃ ἐν ᾿Αλιεῦσιν ἐν Αἰγίνῃ Meyapot τοῦ αὐτοῦ ἐνιαυτοῦ. ----
ἐν αὐτῇ τῇ χώρᾳ: on the spot, lit. in that very land, i.e. the foreign land to which
they had been sent (reupbévres). Curtius (Stadtgeschichte v. Athen 120) cites the
words of . . . τετελευτήκασιν in sole support of his view that there was a section in
the Ceramicus in which those were buried who had fallen in Attica, but the sen-
tence will not bear this interpretation when brought into proper relation with the
context. Possibly the phrase ἐν αὐτῇ τῇ χώρᾳ has been displaced and we should
read ἐπὶ τοῖς δημοσίᾳ ἐν αὐτῇ τῇ χώρᾳ τεθαμμένοι.. Miiller proposes ταφθέντες for
πεμφθέντες. Then the probable reading would be ταφθέντες ἐν αὐτῇ τῇ χώρᾳ οἵ κτὰ.
ὁ Kepapacnds: the joke lies in the answer to Euelpides’s question, and the
lemma cannot be κατορυχθησόμεσθα. The position of the note is very exactly
marked in V, and ἐνταῦθα ὀρυχθήσομαι of the scholiast’s explanation of the answer
is the jesting equivalent of ὁ Κεραμεικὸς (i.e. ἡ χύτρα) δέξεται νώ.
399 παρὰ. ... ἔπαιξεν : a play upon the word ὄρνεα. ----- Ὅμηρος : Π. B 571.
402 Suid. ὁπλῖται. ΤῊΪΒ may have been two notes in the archetype. Cf. MP.
If not, we must assume that the lemma in V, which appears in the body of the note,
has got misplaced. The note in V is otherwise in some confusion ; ὡς before εἶπε
is an intrusion, and M omits it. Itis to be noted that the scribe of G mistook ὡσεὶ
ὁπλίτην for the lemma.—odxos : the word probably represented by cin VG. παρὰ
. SCHOLIA ON THE AVES 87
ἐθάπτοντο ὡς μενεικλεις καὶ καλιστράτης περι αθ.. συγγράμασιν φασι ovrw
καλειται δὲ καὶ ὁ τόπος. οὗτος κεραμεικὸς - ἔστι γὰρ ὃ αὐτος δημος. βαδί-
ζουσι δὲ ἔνθεν καὶ ἔνθεν εἰσὶ στῆλαι ἐπι τοῖς δημοσία τεθαμμένοις.. εἰσὶ δὲ
οὗτοι οἱ ὑπὸ τοῦ δήμου πεμφθέντες. οἱ ἐν αυτῇ τῆι χώρα ὑπὲρ τῆς πόλεως
τετελευτήκασιν ἔχουσι δὲ αἱ στῆλαι. ἐπιγραφάς. ποῦ ἕκαστος ἀπέθανεν: ---
4395 intm. ext. p. v.] ἔπαιξεν εἰς τὴν χύτραν αντι ἐνταυθ.. ὁρυχθήσομαι
ἐπεὶ οἱ ἐν πολέμω αναιρούμενοι ἐν τῶ κεραμεικω ἐθάπτοντο: --
499 int. et inf. S ὀρνεαῖς] παρα τὸ ὄρνεα ἔπαιξεν ἔστιν δὲ τῆς ἀργειίας
πόλις ἧς ὅμηρος μνημονεύει λέγων. ὄρνεας τ᾽ ἐνέμοντο. ἴσως δὲ ὅτι ἐν ὀρνε-
αἷς μάχη ἐγένετο. λακεδαιμονίων καὶ ἀργείων : --
400 ΒΕ 58’ int.] ὃ χορὸς ἐγκελεύεται εαυτῶ παύσαι της ὀργης
Fol. 102“. Vv. 402-437.
402 sup. S ὁπλίτης] ὡσεὶ ὁπλίτην κελεύων ὡς εἶπεν τὸ σα.. παρὰ τὴν
ὀργὴν παρα τὸ ὁμηρικὸν ἀσπίσι κεκλιμένοι παρα δ᾽ ἐγχεα οἷον ὅπλα μὴ ἔχων
θυμῶ πολέμει μόνον : —
GRIPS — καλιστράτη:] καλλιστράτης GRI'3(cod. ABEV) καλλίστρατος P
— περι αθ.. συγγράμασιν] περὶ ἀθηναίων ἐν τοῖς συγγράμμασιν G περι ἀθηνῶν
(ἀθηναίων RY) συγγράμμασι RIX ἐν τοῖς περὶ ἀθηνῶν συγγράμμασι P— οντω]
om. ΒΡ οὕτως Γ --- otros] ovros ἅπας ΕΓΜ ---ἔστι. .. καὶ ἔνθεν] om. Μ «-“--
δημο:] καὶ δῆμος G— δὲ] γὰρ Γ --- καὶ ἔνθεν] καὶ ἐντεῦθεν (γράφεται καὶ ἔνθεν
I?) TP— εἰσὶ] καὶ εἰσὶ α εἰσὶ δὲ καὶ Μ --- στῆλαι] στῆναι Γ --- εἰσὶ. .. τετε-
λευτήκασιν] ἐκεῖσε δὲ ἐθάπτοντο. οἱ ὑπὲρ τῆς πόλεως ἀποθανόντες Μ «--- οἱ ὑπὸ]
ὑπὸ ΓΡ-- ot] οἷον ΕΓΡ --- 8] δὲ καὶ ΓΡ
896 5 κατορυχθησόμεθα T 8. ὁ κεραμεικὸς Μ [{κατορυχθησόμεθα TP—
R* 1 ἔπαιξεν... χύτραν] λεγει δὲ παρ νπόνοιαν τὰς χύτρας R—awn...
ἐθάπτοντο] om. R—avwn] ἀντὶ τοῦ ΟΓΙΜΡ ---- ἐντανθ .. ἐνταῦθα GIMP— dpv-
χθήσομαι] ὀρυχθησόμεθα M — ἐν] ἐν τῷ TMP
899 ΒΚ ὀρνεαῖς Γ S ἀποθανεῖν Μ [{ἐν ὀρνεαῖς GR ὀρνεαῖς TP 1] παρα]
αντι του παρὰ R— τὸ] τὰ REMP— τῆς] τις ΓΡ --- dpyetas] dpyeias RM ἄργει
tas. ἐν ἄργει ἰὰς P— μνημονεύει] μέμνηται Μ .--- λέγων] om. ΓΜΡ --- dpveas]
ὀρνειάς ΜΒ --- τἼ om. TP τεα
400 Om. VGI'P—S ἄναγ᾽ M J εαυτῶ] αὐτῷ Μ — παύσαι] παύσασθαι M
402 Om. Γ --- 5 τὸν (401) M [ wapa τὴν ὄργην Ἀ καὶ τὸν θυμὸν κατάθου
P J don... ὀργὴν] om. Η --- ὡσεὶ... τὸ σα..7 ὡσεὶ ὁπλίτῃ ἐγκελεύων
εἶπε. (εἶπε om. P) τὸ δόρυ καταθέσθαι παρὰ τὴν ἀσπίδα ΜΡ --- ὡσεὶ ὁπλίτην]
ὥσπερ ὁπλίτ .. G— παρὰ τὴν ὀργὴν] as lemma Ρ S παρὰ Μ --- παρα τὸ ὁμη-
ρικὸν] ἀπὸ τοῦ ὁμηρικοῦ Μ --- παρα δ᾽ eyxea] om. M—eyxea] ἔγχεα μακρὰ
πέπηγεν P — μὴ) om. M — πολέμει] πολέμια Ὁ ---- μόνον] om. αὶ povy P
τὴν ὀργὴν in 402 is the metaphorical equivalent of the military phrase παρὰ τὴν
ἀσπίδα (παρὰ τὸ odxos). — τὸ Ομηρικόν : Il. Γ 188.--- μόνῳ : Musurus.
88 ARISTOPHANES
409 σοφῆς ἀφ᾽ Ἑλλάδος : 7) ὅτι σοφῶν οἰκητήριον ἡ ᾿Αττικὴ 7 καθὸ of
βάρβαροι ἐφρόνουν περὶ Ελλήνων ὡς νοερωτάτων.
413 ἐννοικεῖν : λείπει ἡ διά.
414 τὸ πᾶν: ἀντὶ τοῦ “ὅλον᾽ ἣ ‘eis τὸ πᾶν τῆς ζωῆς."
417 ὁρᾷ τι κέρδος : γράφεται καὶ δίχα τοῦ ι τὸ “᾿ὅρα",᾽ ἵνα εἴη προστακτι-
κόν" τινὲς δὲ μετὰ τοῦ ι, ἵνα εἴη ἐρωτηματικόν, ὡς ὁ λόγος ‘Spa τις αὐτῶν
ὠφέλειαν διαγωγῆς μᾶλλον παρ᾽ ἡμῖν οὖσαν ἢ "κατακρατῆσαι" ἐχθρῶν ἣ φίλους
ὠφελῆσαι, ἐν οἷς μάλιστα ἥδονται οἱ ἄνθρωποι ;’
ἄλλως: σημειωτέον ὅτι ἑνικῶς εἶπεν ἐπὶ τῶν δύο.
419 ἣ τὸν ἐχθρὸν ἢ: ὁ “η᾽ ἀντὶ τοῦ ‘Kai’: οὕτω τινὲς ἵνα ἢ ‘ov ἐὰν 7
καιρός."
422 ὡς σὰ γὰρ: ὅτι πάντα τὰ ἐν τῷ κόσμῳ σά ἔστι, καὶ τὸ τῇδε καὶ τὸ
ἐκεῖσε, τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν. τὸ δὲ τῇδε καὶ τὸ ἐκεῖσε τοῦτο ἐκ τῶν
μηδέπω διδαχθεισῶν Φοινισσῶν φησι"
« κἀκεῖσε" καὶ τὸ δεῦρο, "μὴ δόλος" τις 7.”
καὶ ὅλως πολὺ παρὰ πᾶσι τὸ "τοιοῦτον".
425 προσβιβᾷ: προσβιβάζειν τὸ κατ᾽ ὀλίγον πείθειν, ἣ "ἐφαρμόζειν",
"συμβιβάζειν᾽.
427 ἄφατον ὡς φρόνιμος : “ὡς ἀφατόν᾽ φησι “ καὶ μέγιστον φρονῶν ἐρεῖ
ταῦτα; ἣ ἀντὶ τοῦ “μεγάλως.
429 κίναδος: ἀπὸ κοινοῦ τὸ “ἔνεστιν αὐτοῖς, τὸ δὲ “κύρμα᾽ ἀντὶ τοῦ
417 δίχα τοῦ ι: i.e. ὅρα. --- τὸ Spa: subject. —xaraxparfioa:: cf. the read-
ing in 6. --- φίλονς ὠφελῆσαι : φίλων ὠφέλησιν Rutherford.
419 οὗ ἐὰν ᾿ἶ καιρός : whatsoever there may be opportunity to do; ἰ.ο. ἣ ... ἣ
... do not introduce alternatives, but like καὶ... «al... are inclusive.
422 σά ἐστι: Qu. σοῦ dori? Cf. σύνεστι in Υ͂. ---τὸ δὲ τῇδε καὶ τὸ ἐκεῖσε
τοῦτο: this τῇδε and ἐκεῖσε. --- Φησί: i.e. Asclepiades. Cf. the note on 348. —
τοιοῦτον : Dindorf, comparing the note on 848.
425 ἐφαρμόζειν, συμβιβάζειν : parallel in construction with τὸ πείθειν.
427 ἐρεῖ: that ἐρεῖ is here a present, as frequently in later Greek, is con-
firmed by the interlinear note in I; but note that ἐρεῖ as a future would
conform with προσβιβᾷ of the text.— ἧ : sc. ἄφατον as.
429 ἕνεστιν atrots: the scholiast’s interpretation of ἔνι of the preceding
verse; but αὐτοῖς (for αὐτῷ) is a misinterpretation, and the scholiast mistakes
the construction of κίναδος, to which he gives the general meaning of subtlety
(on συκνότατον U has the comment ἤγουν φρόνησιε), and of the following
συμβιβάζοι] ἀναπείθει T? προσβιβᾶ δὲ συνεφαρμόζει P — eappdtor: συμβιβά-
You] συμβιβάζοι- συνεφαρμόζοι Μ
427 5. ἄφατον ΤᾺ --- ἄφατον) I? [ἄφατον ὡς φρόνιμος RIP J] ds...
μεγάλως] ἥγουν μεγάλως φρονῶν λέγει ταῦτα I?— ἄφατον] ἄφας I’ ἀφάτως P
-- μεγίστω:) μέγιστον R
428 8 κίναδος (429) ΓΜ [ κίναδος TP J] ἕνεστιν] &- ἐστὶν Γ --- αὐτοῦ]
SCHOLIA ON THE AVES 89
409 intm. et int. p. v.] ἢ ὅτι σοφὸν οἰκητήριον ἢ αττικὴ 7 καθὸ οἱ βάρ-
βαροι ἐφρόνουν περι ἑλλήνων ὡς νοερωτάτῶν : ---
418 RB 58’ ξυνοικειν) λειπει ἡ δια
414 intm. int. p. v.] ἀντι τον ὅλον ἣ εἰς τὸ πᾶν τῆς ζωῆς.
417 ἰπύπι. et int. p. v.] γραφεται καὶ διχα τοῦ t τὸ ὁρῶ ἵνα εἴη προστα-
κτικὸν. τινὲς καὶ μετὰ τοῦ ἴ ἵνα εἴη ἐρωτηματικὸν ὡς ὁ λόγος ὁρᾶι τις αὐτῶν
ὠφέλειαν. διαγωγῆς μᾶλλον παρ ἡμῖν οὖσαν. ἢ κατα κράτησιν εχθρῶν. ἢ
φίλους ὠφελήσαι ἐν οἷς μαλιστα ἥδονται οἱ ἄνθρωποι ἄλλως σημειωτέον ὅτι
ἑνικ.. εἶπεν ἐπι τῶν δύο
419 R 58’ intm. ext.] 6 αντι του και: οὕτω τινες ἵνα ἦ οὗ ἐὰν ἢ καιρός
422 sup. 8 ws] ὅτι πάντα τὰ ἐν τῶ κόσμω σύνεστι καὶ τὸ τῆδε καὶ. τὸ
ἐκεῖσε τὸ ουρανὸν καὶ τὴν γῆν- τὸ δὲ τῆδε καὶ τὸ εκεῖσε τοῦτο ἐκ τῶν μὴδέπω
διδαχθεισῶν. φοινισσῶν φησι καὶ τὸ κεῖσε καὶ τὸ δεῦρο δῆλος τις ἦ καὶ ὅλως
πὸλυν παρα πᾶσι τὸ τοιοῦτος : —
422 intm. et int. 8 p. ν. ὅτι πάντα ἐν τω
425 R 58’ int. 5 πρὸσβιβᾶι) προσβιβάζειν τὸ κατ᾽ ὀλίγον πείθειν. ἣ
εφαρμόζοι. συμβιβάζοι
427 intm. et int. Ρ. ν.] ὡς ἄφατον φησι καὶ μεγίστως φρονῶν ἐρεῖ ταντα.
ἢ ἀντὶ τοῦ μεγάλως: : —
428 intm. et int. p. v.] ἀπὸ κοινοῦ τὸ ἔνεστιν αὐτοῖς. τὸ δὲ κῦρμα ἀντὶ τοῦ
409 Om. M—S ξεψω Γ {σοφῆς ἀφ᾽ ἑλλάδος GRP ξείψω σοφῆς Γ J
σοφὸν] σοφῶν ΟΕΓῈ ---οἰκητήριον]) οἰκιστήριον P
413 Om. ΟΓΜΡ
414 Om. 6ΤῈ --- τὸ πὰν) Μ 1] dwn... . ζωῆς] ἀντὶ τοῦ διόλου Μ
417 8. ὁρᾷ ΓΜ [ dpa (ὁρᾷ IP) τι κέρδος GIP J] Order of notes 2,1 Μ
-- γράφεται καὶ] om. M— διχα] χωρὶς Ρ --- τὸ ὁρῶ] om. P— ὁρῶ] ὁρᾶι R
opi Τ' ῥά Μ ----ἶνα εἴη] WY ἦ Γ΄ Wy Μ ba ἦ Ρ-- τινὲς] γράφεται δὲ P—
καὶ] δὲ ΒΜ ---ἶνα εἴη] ἵνα ἡ αὶ WAT VY GM ἕνα ἢ Ρ --- ὠφέλειαν] ὠφέ.
λει ΤΆ --- κατα κράτησιν] κατακρατησει Ὁ --- εχθρῶν] om. M — οἷς] 7 Ὁ --- μα-
λιστα] μᾶλλον Μ “--- οἱ] om. G— ἄλλως . . . δύο] om. ἢ --- ἄλλωξ) om. MP
— ὅτι] δὲ, ὅτι Ρ P— ἑνικ .. 7 ἑνικῶς GRM ἑνικὸν Ρ --- ἔπι] αντι KR
419 Om. VGIMP
422 Om. G—S ride (424).T 8 σὰ (423) M [ os σα γὰρ πάντα R τὸ
τῇδε καὶ τὸ ᾿κεῖσε ἔτι TT —P* J] ὅτι. . . γῆν. τὸ δὲ τῆδε καὶ τὸ ἐκεῖσε] om. I —
ὅτι... καὶ] τὸ δὲ ταῦτα πάντα ἃ ἐν τῷ κόσμῳ εἰσί P— ὅτι] ἀντι rov --- τὰ]
om. Ἐ --- σύνεστι] σὰ ἐστι αὶ σά εἰσι Μ --- τὸ τῆδε. .. ἐκεῖσε] τὸ τῆδε καὶ τὸ κεῖσε
ἔτι as lemma P— ἐκεῖσε] κεῖσε R— τὸ] 0m. αὶ τὸν Μ ἤγουν τὸν Ρ P— γῆν] γην
λεγει Ε --- τὸ δὲ... τοιοῦτο!] om. Ε --- τὸ & . . . ἐκεῖσε] om. MP — τοῦτο]
τοῦτο δὲ Μ --- καὶ ro . . . τοιοῦτο!] om. M— δῆλος τις ἦ] om. ΓΡ --- τὸ] om. ΓΡ
422 Om. GRIMP
425 Om. VGr—S 8 προσβιβᾳ Μ «“--- προσβιβᾶ) T? 1 προσβιβάζειν. ..
90 | ARISTOPHANES
“ἐπιτυγχάνοντες ἐν πᾶσιν."
ἄλλως : “πάνυ φρόνιμος,᾽ κίναδος γὰρ ἡ ἀλώπηξ.
.430 κύρμα: ‘ éxirevypa,’ παρὰ τὸ κυρεῖν.
ἄλλως : “ἔντευγμα "πράγματος πολλοῦ ,, τρίμμα δὲ “ὁ τετριμμένος ἐν τοῖς
πράγμασιν."
ἄλλως : κύρμα “πολλοῖς ἐντετυχηκὼς πράγμασι, παιπάλημα δὲ “πολλὰς
ἐκτροπὰς καὶ διόδους ἔχων, κυρίως δὲ τὸ λεπτὸν ἄλευρον.
431 λέγειν λέγειν : κέλευε αὐτῷ λέγειν por.’
433 ἀνεπτέρωμαι : οἰκεῖον ὄρνισι τὸ “ἀνεπτέρωμαι᾽ ἀντὶ τοῦ “μετεώρημαι.᾽
434 ἄγε δὴ σὺ καὶ od: πρὸς τὸν (Πειθέταιρον καὶ τὸν) Εὐελπίδην φησὶν
ὁ drow: ἄμεινον δὲ πρὸς τοὺς θεράποντας, ὡς ἐν τοῖς ἑξῆς"
καὶ Μανόδωρε.᾽" a δὴ ates
πάλιν: δίχα ἀπιόντες.
436 els τὸν ἱπνὸν εἴσω : ἱπνὸς μὲν ἧ κάμινος, καταχρηστικῶς δὲ ἡ ἐσχάρα.
ἐπιστάτη δὲ θηλυκῶς, χαλκοῦς τρίπους χυτρόποδος ἐκτελῶν χρείαν. οἱ δὲ
words. His point of view, however, determines the number of the following
ἐπιτνγχάνοντες. ---καιπάλημ ὅλον in R is an intrusion from the note on 480, in
which R omits the last set of interpretations.
430 Suid. κύρμα δἀῃὰ παιτάλημα. Hesych. κύρμα. --- ἔντευγμα πράγματος πολλοῦ :
in the verse of Aristophanes κύρμα is applied not to the thing, as in Homer, but
to a person, and means sharper. It is defined in the notes on 429, 480, first as
ἐπιτυγχάνων ἐν πᾶσι, one who succeeds in everything, and secondly as πολλοῖς
ἐντετυχηκὼς πράγμασι, one who has had varied experience. Both definitions aim
to express the etymological relation of κύρμα to κυρεῖν. As the former is summed
up in the word ἐπίτευγμα, a ‘ success,’ Β0 possibly the latter in the phrase ἔντενγμα
πράγματος πολλοῦ, an ‘ experiencer’ of many an affair, i.e. a man of large experi-
ence, by a shift, like that in κύρμα, from the idea of conversance to that of con-
versant. πράγματος πολλοῦ represents the vulgate σπάραγμα τοῦ νοῦ, which is οὗ
dubious meaning although it is the reading of the best MSS. It should signify
one who rends (or attacks) the mind, but this meaning is not pertinent. Kiister
suggested κυνῶν for τοῦ voi, Bernhardy τῶν ἀνθρώπων. Rutherford deletes
σπάραγμα and transfers τοῦ νοῦ to the next definition, ἐν τοῖς πράγμασιν τοῦ νοῦ.
But if τοῦ νοῦ is sound, we should perhaps convert ἔντενγμα σπάραγμα τοῦ νοῦ into
ἔντευγμα els πράγματα τοῦ νοῦ (M has πρᾶγμα τοῦ νοῦ), understanding that the
scholiast affirms that Aristophanes’s κύρμα is not a vulgar thief, but an accom-
plished and persuasive swindler. — πράγμασιν : here also V has σπαράγμασι.
ἐντετυχηκὼς : the variant ἐγκεκυρηκὼς by the corrector in V is noteworthy.
434 ἹἸΠΠειθέταιρον καὶ τὸν : Rutherford (reading Πεισθέταιρον), felicitously cor-
recting a carelessly expressed note. — ἐν rots ἑξῆς : 656.
436 Suid. ἐπιστάτης and ἱπνός. Cf. Eust. 1827 55: ἕτεροι δὲ ἐπιστάτην φασὶ
ξύλινόν Te πολλοὺς καττάλους ἔχον, ἐξ οὗ ol μάγειροι ἀπεκρέμων, φασί, τὰ κρέατα καὶ
τὰ ἐργαλεῖα. ἄλλοι δὲ ἐπιστάτην οἴδασί τινα πήλινον πλαττόμενον παρὰ ταῖς ἐσχάραις,
SCHOLIA ON THE AVES 91
ἐπιτυγχάνοντες ἐν πᾶσιν : ἄλλως : — πάνυ φρόνιμος - κίναδος yap ἡ ἀλώπηξ: —
430 ext. S κύρμα] ἐπίτευγμα παρα τὸ κυρεῖν: --- ἄλλως : -- ἔντευγμα
σπάραγμα τοῦ νοῦ. τρίμμα δὲ ὁ τετριμενος ἐν τοῖς σπαράγμασι: — ἄλλως :
κύρμα πολλοῖς ἐντετυχηκῶς πράγμασι: παιπαλημα δὲ πολλὰς ἐκτροπὰς καὶ
διόδους ἔχων- κυρίως δὲ τὸ λεπτὸν ἄλευρον : --
480 inf.S rpippa] κύρμα. ἄντι του ἐπιτυγχάνοντες ἐν πᾶσι: ἄλλως:
κύρμα. ἐπι τευκτικόν. παρα το κυρεῖν: -- ἀλλως : évrevypa- σπάραγμα τοῦ
νοῦ- τρίμμα δὲ. ὃ τετριμμένος ἐν τοῖς πράγμα..: --- ἄλλως κύρμα: πολλοῖς
ἐγκεκυρηκὼς mpdypase --
431 intm. p. ν.] κέλευε αὐτῶ λεγειν μοι
433 int. p. v.] οἰκεῖον ὄρνισι τὸ ἀνεπτέρωμαι αντι του μετεώρημαι: --
434 ext.S dye] προς τὸν εὐελπίδην φησι. ὁ ἔποψ. ἄμεινον δὲ πρὸς τοὺς
θεράποντας ὡς ἐν τοῖς ἐξῆς. ἄγε δὴ ξανθία καὶ μανόδωρε: --
435 intm. et int. p. v.] διχα ἀπιόντες : --
436 ext. et inf.] εἰς τὸν ἱπνὸν εἴσω: — ἱπνὸς μὲν ἣ κάμινος καταχριστικως
δὲ ἡ ἐσχάρα ἐπιστατη δὲ θηλνυκως.- χαλκοὺς τρίππους. χυτρόποδος ἐκτελῶν
I? αὐτοὺς Γ --- ἐν πᾶσιν] ἔμπαλιν Μ --- ἄλλως] ἢ G ἄλλως :-- ἄλλως - κίναδος
ἀντὶ τοῦ Γ΄ ἄλλως. κίναδος ἀντὶ τοῦ MP — φρόνιμος) φρόνιμος - παιπάλημ᾽
ὅλον. R
430 S σόφισμα ΓΤ S κύμα Μ [ κύμα GR σόφισμα κύρμα ΤῸ 1) ἐπί-
τενγμα] ἐπιτευτικὸν Γ᾽ ἐπιτατικὸν P— παρα τὸ] ἀπὸ τοῦ M — ἄλλω] ἢ R—
ἔντευγμα] ἐπίτευγμα 6 --- σπάραγμα] πρᾶγμα Μ “--- τετριμενο:] τετριμμένος
GRIMP— σπαράγμασι] πράγμασι ΑΕΓΜΈΕ --- ἄλλως... ἄλευρον] om. RI
— ἄλλω] ἢ Ρ --- ἐντετυχηκῶξ) ἐγκεκυρηκὼς ΜΡ --- πολλὰ] ὁ πολλὰς Σ --- διό-
Sous] διαδοχὰς P— ἔχων] ἔχον Μ :
480 Om. GRIMP
431 Om. GRI'MP
433 Om. T'—S ὃ λέγεις (432) M— ἀνεπτέρωμαι) GM [{ἀνεπτέρωμα P J
οἰκεῖον. . . μετεώρημαι] μετεώρισμαι [2— ἀνεπτέρωμαι . . . μετεώρημαι] dvewre-
ρῶσθαι.. ofovel φησι μετεώρημαι M — avr τον μετεώρημαι} οἷον μετεώρισμαι P
— μετεώρημαι] μετηώρημαι R
434 85 ἅγεδὴ ΓΜ [ dye δὴ σὺ καὶ σύ REP 1] φησι] om. Μ
435 Om. GRIMP
436 S ἱπνὸν ΓΜ [ dow] dow πλησίον TP 1] twves] ἡ ἱιπνὸς αὶ ἔσω
πλησίον τοῦ ἐπιστάτου - ἱπνὸς Μ --- καταχριστικω:} καταχρηστικῶς GREMPX
- ἔπιστατη)] ἐπιστάτης R ἐπιστατεῖ M — θηλνκωε] om. Β θηλυκὸς M—
τρίππου:] τρίπους RIMPS — ἐκτελῶν] ὁ ἐκτελῶν ΓΡ --- πήλινον] πήλιον Μ ---
ὥσπερ παρὰ ταῖς καμίνοις ἩΗφαίστους πλάττουσι. τινὲς δὲ λέγουσι καὶ ἐπίστατόν τι,
ὡς δηλοῖ ὁ εἰπὼν ὅτι ἐπίστατος (Qu. ἐπίστατον ) ὁ καὶ πυρίστατος καλούμενος, ὃν
δηλαδὴ πυροστάτην οἱ ἀγροικότεροι λέγουσι. Καλλίστρατος δὲ τὸν (Qu. 7d?) ἐσχάρᾳ
ἐπιτεθειμένον οὕτω λέγει. ---- ἣ κάμινοφ : here culina. —bmordéry: this form must
92 ARISTOPHANES
πήλινον Ἥφαιστον πρὸς ταῖς ἑστίαις ἱδρυμένον ws ἔφορον τοῦ πυρός, ἔνιοε
δὲ καὶ ξύλον ἐπίμηκες πεπασσαλωμένον ὅθεν ἐξαρτῶσι τὰ μαγειρικὰ σκεύη.
ἄλλως : ἐπιστάτην Καλλίστρατος τὸ τῇ ἐσχάρᾳ ἐπιτιθέμενον ξύλον, οἱ
δὲ πυριστάτην πλαττόμενόν "τινα" "πήλινον᾽ ἐν ταῖς ἐσχάραις, ὡς ἐν ταῖς καμί-
vos τὸν Ἥφαιστον ἀναπλάττουσιν.
ἄλλως : ὁ ἐπιστάτης ξύλον ἐστὶ κόρακας ἔχον ἐξ οὗ κρεμῶσι τὰ μαγει-
ρικὰ ἐργαλεῖα, οἱ δὲ τρίποδα χαλκοῦν ᾧ ἐπιτιθέασι τὸν λέβητα καὶ ὑποκαίου-
σιν, οἱ δὲ ἀνδριάντα πήλινον πρὸς ταῖς ἐσχάραις.
437 σὺ δὲ τούσδ᾽ : σὺ τοὺς λόγους τούτους δίδαξον καὶ φράσον ἐφ᾽ οἷς
τούτους ἤγειρα ἐγώ.᾽
439 διαθήκην: ἀντὶ τοῦ συνθήκην.
440 ἥνπερ ὁ πίθηκος: Σύμμαχος: Αἰσωπείον λόγου ἢ τοιούτον τινὸς
ὅοικε μεμνῆσθαι, Καλλίστρατος δὲ τοσοῦτόν φησιν, ΄ ἐκ διηγηματίον τινὸς
εἵλκυσται, καὶ Δίδυμος ὅτι αἰσχρός τις τὴν ὄψιν συνεχῶς τῇ γυναικὶ πλη-
κτιζόμενος συνέθετο ἐπὶ φίλων μήτε τύπτειν μήτε τύπτεσθαι μήτε δάκνειν
αὐτὸν φιλοῦντα μήτε δάκνεσθαι. οἷον ‘od μὲν οὐχ ἑλκύσεις τῶν ὀρχιπέδων
οὐδὲ ἐγὼ τῶν τριχῶν. ἔοικε δὲ Παναίτιον κωμῳδεῖν, ὃν καὶ ἐν Νήσοις "
“ καταλιτὼν Παναίτιον πίθηκον,"
ἔνθα καὶ ““μαγείρου πατρός" " πίθηκον δὲ αὐτὸν εἶπε διὰ τὸ πανοῦργον,
μαχαιροποιὸν δέ, ‘Tov μαχαίραις ἐργαζόμενον, ὡς μάγειρον" καὶ γὰρ ἐν
be assumed throughout the first note. R alone has ἐπιστάτης and omits θηλυκῶς.
For the form ἐπίστατον, cf. Eust. quoted above and see Bickh on CIG 8. The
word probably means tripod in Aristophanes.
ἐπιστάτην Καλλίστρατος... ξύλον : probably the equivalent of ξύλον éri-
μηκες. .. σκεύη in the first definition and of ξύλον. . . ἐργαλεῖα in the third. —
nwa: Suidas and Eustathius, for ὄντινα in the MSS. (which is due to dittogra-
phy). —wAivov: Eustathius, approved by Bltimner. — ds lv: ὥσπερ ἐν, attrib-
uted by Kock and others to Lobeck, is the reading of Γ and of the Princeps.
439 Suid. διαθήκην διαθώμεθα.
440 Suid. διαθήκην διαθώμεθα. --- τοσοῦτον : ταὐτόν Schneider, but τοσοῦτον
indicates Callistratus’s doubt whether the tale is to be attributed to Aesop.
— πληκτιζόμενο! : διαπληκτιζύμενος in Suid., preferred by Ktister. —éwl φίλων:
i.e. ws ἐπὶ φίλων ὄντων. Cf. Schol. 448. ἐπὶ φιλίᾳ Capps. — αὐτὸν : ipsum. —
ἐν Nfoow: M. 121111; K. 1 494. The verse is the close of an iambic tetram-
eter, but Blaydes would divide καταλιπὼν Παναίτιον | πίθηκον. --- τὸ πανοῦργον :
equivalent to τὴν πανουργίαν. RK alone adds εἶναι. --- τὸν μαχαίραις ἐργαζόμενον :
‘performer with knives’ is a good designation for a Greek μάγειρος ' μαχαίραις
is the reading in ΤΣ, and reveals an excellent Aristophanic pun. μαχαιροποιός
in the text of 441 has proved to be a ‘vox molesta’ to the modern editors.
Panaetius, then, did not own a knife-factory, but was a ‘cutler’ in a less noble
λέγει αὑτόν Σ --- πιθηκὸν . . . εἶπεν] πίθηκον μὲν Σ --- πανοῦργον] πανοῦργον
εἶναι R— μαχαιροποιὸν . . . ἄλλω] om. Ρ--- τὸ paxalpas] τὸν μαχαίρας R
SCHOLIA ON THE AVES 93
χρείαν. οἱ δὲ πήλινον ἥφαιστον. πρὸς ταῖς ἑστίαις ἱδρύμενον. ws ἐφορον
τοῦ πυρὸς. ἔνιοι δὲ καὶ ξῦλον ἐπίμηκες. πεπασσαλωμένον. ὅθεν ἐξαρτῶσι τὰ
μαγειρικα σκεύη: --- ἄλλως : ἐπιστάτην καλλιστρατος τὸ TH εσχάρα επιτιθέ-
μενον ξῦλον. οἱ δὲ πυριστάτην πλαττόμενον ὅντινα ξύλινον ἐν ταῖς ἐσχαραις
ὡς ταῖς καμίνοις τὸν ἥφαιστον ἀναπλάττουσι: --- ἄλλως 6 ἐπιστάτης ξῦλον
ἐστι κόρακας ἔχων ἐξ ov κρεμῶσι τὰ μαγειρικὰ ἀργαλεία. οἱ δὲ τρίποδα χαλ-
κοῦν.- ὦ επιτιθέασι τὸν λέβητα. καὶ ὑποκαίουσιν οἱ δὲ ἀνδριάντα πήλινον προς
ταῖς ἐσχάραις : —
437 σὺ δὲ τοὺσδ᾽) οὐ τοὺς λόγους τούτους δίδαξον καὶ φρασον. ἐφ οἷς
τούτοις ἤγειρα ἐγὼ
Fol. 1085. Vv. 438-470.
439 BR 58” int. S διαθήκην] avre του συνθήκην
440 sup. et int. S ἥνπερ] σύμμαχος αἰσωπείου λόγον. ἣ τοιούτου τινὸς
ἔοικε μεμνῆσθαι καλλίστρατος τοσοῦτον φησὶ ἐκ διηγηματίου τινὸς εἴλκυσται.
καὶ δίδυμος ὅτι αἰσχρός τις τὴν ὄψιν. συνεχῶς τῆι γυναικὶ πληκτιζόμενος
συνέθετο ἐπι φίλω. μήτε τύπτειν. μήτε τύπτεσθαι μήτε δάκνειν αὐτὸν
φιλοῦντα μήτε δάκνεσθαι. οἷον σν μὲν οὐχ ελκύσεις τῶν ὀρχιπεδων. οὐδὲ ἐγὼ
τῶν τριχῶν ἔοικε δὲ παναίτιον παναίτιον κωμωδεῖν ov καὶ ἐν νήσοις καταλιπῶν
wavaitvov πίθηκον ἔνθα καὶ μαγείρου πατρος. πιθηκὸν δὲ αὐτὸν εἶπεν. δια τὸ
᾿ πανοῦργον. μαχαιροποιὸν δὲ τὸ μαχαίραις ἐργαζόμενον ὡς μάγειρον. καὶ γὰρ
πρὸς ταῖς ἑστίαιΙ] πρὸ τῶν ἑστιῶν G πρὸς τὰς ἑστίας Ρ --- καὶ] om. Σ ---
ἐπίμηκε:] ἐπὶ ξύλῳ Μ --- πετασσαλωμένον. . . ξῦλον] om. Δ --- πεπασσαλωμένον]
πεπαλαλωμένον ΟΕ --- μαγειρικα] μεγαρικὰ ΓΡ --- ἄλλως... ἀναπλάττουσι om.
Ε --- ἄλλως : ἐπιστάτην καλλιστρατο:) καλλίστρατος δὲ ἐπιστάτην Τ' καλλί-
στρατος ἐπιστάτην Ῥ Καλλίστρατος δὲ Σ --- εσχάρα] ἐσχάρη Γ --- οἱ δὲ...
ξύλινον] om. P — πυριστάτην] πυροστάτην T --- πλαττόμενον] πεπλασμένον Μ
— ὄντινα] τινα Σ --- ds] ὥσπερ ἐν Γ ὥσπερ Μ ὡς rapa Σ --- ταῖς] τοῖς Γ ---
ἄλλως ὁ] ὁ δὲ M — ἔχων] ἔχον ΕΓΜΡῈ --- μαγειρικὰ] μαγαρικὰ ΓΤ --- ἀργαλεία]
ἐργαλεῖα TMP — τὸν] om. ΓΡ --- καὶ] om. P — ὑποκαίουσιν)] ὑποκαιόμενον ΓΡ
—ol δὲ... éoxdpais] om. M
431] Om. RM—S σὺ δὲ Γ --- οἷσπερ τοῖς λόγοις) G [ od δὲ τοὺσδ᾽ ἐφ᾽
οἷς TP J} οὐ] σὺ ΓῈ --- τούτον] om. P --- τούτοιἘ] τούτους P
439 Om. VGIMP (but in 3)
440 Sivrep ΓΜ [ jeep ὃ πίθηκος GR ἥνπερ 6 πίθηκος τῇ γυναικὶ διέ:
θετο ΓΡ J] σύμμαχος . .. ὅτι] om. ΚΕ --- καλλίστρατος. .. καὶ] om. M—
καλλίστρατος] add. δὲ ΓΡ - -«Ἄκυσται] εἴλκυσθαι P— SiSvpos] add. δὲ Μ --
αἰσχρός . .. ὄψιν] οὗτος αἰσχρὸς τὶς ἦν τῇ dye R — πληκτιζόμενος] πλησιαζό-
μενος ΓΡ διαπληκτιζόμενος Σ ---- συνέθετο] διέθετο Σ --- φίλω] φίλων RTMPS —
μήτε τύπτειν] om. Μ --- αὐτὸν] οἵα. ΓῚ ὡς αὑτὸν Σ --- οἷον. . . μικροφνὴς qv]
om. M — παναίτιον παναίτιον] παναίτιον GRIP τὸν Παναίτιον Σ --- ἦν .. ἢ
warpos] om. R—év] ὡς Σ --- πατρος] πατρὸς αὐτὸν λέγει Ρ πατρὸς εἶναι
94 ARISTOPHANES
Νήσοις ““ μαγείρου πατρός" αὐτόν φησιν, ἢ καὶ αὐτόθι “ μαχαιροποιόν᾽"
φησιν.
ἄλλως : ὃ Παναίτιος μάγειρος μικροφνὴς ἦν, διαβάλλει δὲ αὐτὸν ὡς κατα-
λαβόντα τὴν γυναῖκα αὑτοῦ μοιχευομένην' ἐδυναστεύετο γὰρ ὑπ᾽ αὐτῆς
μεγάλης οὔσης μικροφνὴς αὐτὸς ὦν.
442 μήτ᾽ ὀρχίπεδ᾽ ἕλκειν: “μὴ διασπᾶν τοὺς ὄρχεις,᾽ “μὴ ὀρύττειν τὸν πρω-
Krov, τὸν πρωκτὸν γὰρ δεικνύς φησιν “οὔτι ‘zou’ tov —;”
ἄλλως: τοῦτο ὁ ἔποψ 7 ὁ χορὸς δεικνὺς τὸν πρωκτόν, ὡς ἐν κωμῳδίᾳ δὲ
ταύτην πρώτην τιμωρίαν ὁρίζεται. '
444 διατίθεμ᾽ : ἀντὶ τοῦ συντίθεμαι.
445 ὄμνυμ᾽ ἐκὶ τούτοις: ἀντὶ ‘ εὔχομαι, οὐκ ὄμνυσι γὰρ ἀλλ᾽ εὔχεται, ----
“ὄμνυμι μένειν ἐν τούτοις, ὡς πᾶσι τοῖς κριταῖς νικᾶν᾽ " χαριέντως δέ, εὐχό-
μένος ὑπὲρ τῆς νίκης.
ἄλλως: ἔκριναν ζπέντε) κριταὶ τοὺς κωμικούς, of δὲ λαμβάνοντες τὰς
πέντε ψήφους εὐδαιμόνουν.
446 ἔσται τανταγί; ἐπειδὴ περὶ νίκης εὔχεται, ποιεῖ αὐτὸν ὃ ποιητὴς
εὐφημοῦντα “ἔσται tavrayi.’
sense, being (ws in V) a cook and the ‘son of ἃ cook.’—4 καὶ... φησι:
momentary doubt as to the reading in the ‘Islands’ (uayelpov πατρός or μαχαι-
powows), the writer not having the book before him. Jackson proposes ὃ καὶ
αὐτόθι, as in the place before us.
μάγειρος : Bothe unnecessarily proposes paxatporows and Harwardt μαγείρου
υἱὸς.
442 τοῦτο: i.e. οὔτι που τόν ---; --- τιμωρίαν : R alone has κωμῳδίαν ; the read-
ing is probably due to the preceding κωμφῳδίᾳ.
444 Suid. διαθήκη.
. 445 Suid. ὄμνυμι. --- ἀντὶ εὔχομαι : the interlinear note in V. —év τούτοιξδ:
the scholiast apparently mistakes the meaning of ἐπὶ τούτοις in the text of 445,
ὄμνυμι μένειν ἐν τούτοις in the scholium meaning I promise to stand by the agree-
ment. — χαριέντως δέ: sc. τοῦτό φησιν. The clause that follows νίκης in IMP is
inconsistent alike with the preceding interpretation in the scholium and with
the true interpretation.
πέντε κριταὶ τοὺς κωμικούς : note that none of the MSS. has the reading πέντε
κριταὶ except G (πέντε ἔκριναν xpcral), and there πέντε has no more authority
than attaches to a learned scribe. The Princeps has οἱ κριταὶ, from which
Dindorf devised ¢ κριταὶ. Nevertheless πέντε is clearly implied before κριταὶ
by the following τὰς πέντε ψήφους, and the fact is abundantly confirmed by
other testimony. Cf. Zen. iii 64; Suid. ἐν πέντε κριτῶν γόνασι; Hesych. πέντε
κριταί.
446 The note is carelessly written, since αὐτὸν does not refer to the subject
of εὔχεται but to Peithetaerus. The scribe of M, perceiving this, wrote τοῦτον.
utherford’s strict interpretation of αὐτὸν would make fora ravrayi a part of
the speech of the chorus.
SCHOLIA ON THE AVES τ 9
ἐν νησοις μαγείρου πατρος αὐτὸν φησι- ἢ καὶ αὐτοθι μαχαιροποιὸν φησι: --
ἄλλως : --- ὁ παναίτιος μάγειρος μικροφνὴς ἦν διαβάλλει δὲ αὐτὸν ὡς καταλα-
βόντα τὴν γυναῖκα αὐτοῦ μοιχενομένην. ἐδυναστευετο γὰρ ὑπ αντῆς. μεγαλῆς
442 int. 5 ὀρχίπεδ᾽ μὴ διασπᾶν τοὺς ὄρχεις μὴ ὀρύττειν τὸ πρωκτὸν᾽
τὸν πρωκτὸν γὰρ δεικνὺς φησὶ οὔτι τόν: --- ἄλλως: -- τοῦτο ὁ ἔποψ᾽ ἢ ὁ
χορὸς δεικνὺς τὸν πρωκτὸν. ὡς ἐν κωμωδία δὲ ταύτην πρώτην τιμωρίαν ἐργά-
ζεται: ---
444 διατίθεμ᾽ ἐγώ) ἀντι του συντίθεμαι :
445 int. et inf. S ὄμνυμ᾽ οὐκ όμνυσι yap αλλ᾽ εὐχεται ὄμνυμι μενειν ἐν
τούτοις ὡς πᾶσι τοῖς κριταῖς - νικᾶ χαριέντως - καὶ εὐχόμενος ὑπὲρ τῆς νίκης: —
αλλως: --- ἔκριναν κριται τοὺς κωμικοὺς οἱ δὲ λαμβανοντες τὰς ε ψήφους - εὐδαι-
γουν: --
445 ὄμνυμι) ἄντι ευχομαι:
446 ext.Sp.v.] ἐπειδη περι νίκης εὐχεται- ποιεῖ αυτὸν ὁ ποιητης εὐφη-
μοῦντα ἔσται ταύταγι: ---
τὸν μαχαίραις ΓΣ --- as . . . μικροφνὴς qv] om. ΚΕ --- ὡὧξ] ἢ Γ --καὶ γὰρ...
wavalrios] αὐτόθεν οὖν φησιν αὐτὸν μαχαιροποιόν - ὁ γὰρ Παναίτιος Σ--ἢ . ..
μικροφνὴς ἦν] om. Γ --- ὁ wavalrios] ὁ μαχαιροποιὸς : -- ὃ παναίτιος ΤΡ — μάγει-
pos} add. δὲ I* add. καὶ Ρ --- διαβάλλει... αὐτοῦ] διαβάλλει αὐτὸν παναίτιον
τὸν μαχαιροποιὸν ὡς τὴν ἑαυτοῦ γνναῖκα καταλαβόντα Μ --- αὐτὸν] Γ΄ αὐτοῦ Γἕ
αὐτὸν ᾿Αριστοφάνης Σ ---- αὐτοῦ] ἑαυτοῦ ΓΡ --- obeys] οὔσης: μικροφνὴς αὐτὸς
ὧν ΓΡ
442 8. ὀρχιπεδ᾽ RIM [ pit’ ὀρχίπεδ᾽ (ὀρχιπέδων P) ἕλκειν TP 1) τὸ
πρωκτὸν] om. Β -- τὸ] τὸν ΟΓΜῈ “-- τὸν πρωκτὸν γὰρ] om. P —Saxvis φησὶ]
φησι δεικνὺς Μ --- οὔτι] οὔτι που Ρ --- τόν] τὸν λέγοντα M— ἄλλως. . . ἐργά-
ζεται] T® om. ΓΡ --ἄλλως . . . πρωκτὸν] om. Μ --- ταύτην... ἐργάζεται)
ταύτην πρώτην κωμωιδίαν δρίζεται αὶ ταύτην (τὴν add. M) τιμωρίαν πρώτην
δριζεται ΓΜ
444 Om. GI “--- διαατίθεμ᾽) RM [{ἔδιατίθεμ᾽ ἐγώ P J] dvr του συντίθεμαι)
Σ συντίθημι Ὁ συντίθημι ἐγώ Μ ὑπισχνοῦμαι. συντίθεμαι P
445 Om. R—S ὶ ὄμνυμ᾽ ΓΜ [ὄμνυμι (ὄμνυμ᾽ 1) ἐπὶ τούτοις GF ὄμνυμ᾽
ἐπὶ τούτοις πᾶσιν Ῥ 1] οὐκ] ἀντὶ τοῦ εὔχομαι. οὐκ ΓΜΡ --- γὰρ] om. “--- ἐν
«ν΄. WHE] ἐν πᾶσι τούτοις τοῖς κριταῖς νικᾶν Μ --- ὡς . . . wed] om. P — ds]
ἐν Τ' — νικᾶ] νικᾶν ΓΣ --- καὶ] δὲ ΓΜΡῈΕ --- ὑπὲρ] ὑπὸ Γ --- νίκη] viens. ὄμνυμι
φησὶ τὸ νικᾷν TP νίκης φησὶν - ὄμνυμι τὸ νικᾶν Μ --- αλλως: -- ἔκριναν] ἔκρι-
vay γὰρ Σ --- αλλω:] om. Μ --- ἔκριναν] € ἔκριναν G ἔκρινον ΓΜ ἔκρινον of P
- δὴ I? yap ---“Ἴ om. M
445 Om. GIMP —dpvp’) R τούτοις πᾶσι) I? 1) ἀντι] om. Γἧ
446 Santedora αὶ 5 ταῦταγί ΓΜ [ dorm ravrayi TP 1) αντὸν] τοῦτον
Μ.ο--ἔσται ταύταγι] om. Μ “-- ταύταγι] ταῦτα γε G
96 ARISTOPHANES
447 εἰ δὲ παραβαίην: πιθανῶς, ws ἔλαττόν τι ἕξων εἰ μὴ πᾶσι νικῴη,
ἐποιωνιζόμενος δὲ ᾿αὑτῷ τὴν νίκην ταῦτα λέγει.
448 ἀκούετε λεῴ: κῆρύξ ἐστιν ἢ "Πειθέταιρος" (i) ὃ ἔποψν, ὁ δὲ λόγος ὡς
ἐπὶ πολεμίων σπεισαμένων κήρνγμα εἰρήνης κηρύσσει. παίζει δὲ εἰς τὰς
χύτρας “ὁπλίτας᾽ φάσκων. τὸ δὲ “νυνμενὶ᾽ ἀντὶ τοῦ “νυνὶ μέν, πολλαχοῦ δὲ
οὕτω χρῶνται.
450 ἐν τοῖς πινακίοιΒ: ἐπεὶ ἔθος ἦν τοὺς ταξιάρχους διὰ "κηρύγματος"
ἀπαγγέλλειν τοῖς ἑαυτών στρατιώταις τὰ δεδογμένα, οἷον ποῖ δεῖ πορεύεσθαι
καὶ πόσων ἡμερῶν δεῖ σιτία προνοεῖσθαι.
ὅ τι ἂν προγράφωμεν: "ἐπεὶ" τὰς στρατείας οὕτω προέγραφον. ἡ δὲ μετα-
φορὰ ἀπὸ τῶν φυλετῶν, "οὕστινας" προγράφουσι τοὺς στρατευσίμους ἐν
πίνακι.
454 & τι μοι wapopds: ‘wapemvoeis’ ἢ ‘ εὑρίσκεις."
456 παραλειπομένην ὑπ᾽ ἐμῆς φρενὸς : “ἦν ἡμεῖς οὐ νοοῦμεν."
461 ὃς τὰς σπονδὰς: ‘po καταγνώσεως,᾽ φησίν, ‘ob παρασπονδοῦμεν."
462 καὶ μὴν ὀργῶ: “ἐπιθυμητικῶς exw’: ἀπὸ τῶν ἀλφίτων, ὁμοῦ γὰρ
ἐφύρων, εἶτα εἰς μάκτρας διενέμοντο. τὸ δὲ ἑξῆς παίζει "ὡς περὶ" δείπνου
λέγων καὶ τῷ λόγῳ μέλλων αὐτοὺς εὐωχεῖν.
447 αὑτῷ: Bothe.
448 Suid. νυνμενί. --- ἢ ὁ ἔποψ: Capps. Cf. Schol. 442. --- ὁ δὲ λόγος. ..
κηρύσσει : the words make proclamation of peace, etc. Rutherford proposes ὁ
λόγων, construing this with the preceding clause. — εἰς rdg χύτρα : τοὺς χυτρο-
φόρους Musurus, interpreting the jest.
450 Suid. πινακίοι. Cf. Schol. Pac. 1183 and 312; Schol. Ach. 147.
«- διὰ κηρύγματος : διὰ κήρυκος MSS., but the fact cannot be established that
the proclamation was oral. For κήρυγμα, the order inscribed on the rud-
κιον, cf. Schol. Pac. 1183: ἐν ols ἐγράφοντο οἱ στρατιωτικοὶ κατάλογοι καὶ ra
κηρύγματα.
ἐπεὶ : Blaydes. — οὔστιναβ : Capps. Dobree proposed φυλάρχων for φυλετῶν,
but the phylarchs had nothing to do with the conscription or control of the
infantry. This was the duty of the taxiarchs (cf. Ar. Pac. 1172 ff.), acting for
the generals. For the intimate relation of the ταξίαρχος with the φυλέται, cf.
Arist. Ath. Pol. 61 3.
456 The note is a paraphrase of παραλειπομένην . . . ἀξυνέτου.
461 ‘ No breaking of truces by us till we've heard and condemned you!’ The
scholiast mistakes the point of view of the comparison in πρότερον.
462 Suid. dpyd.—épod. . . διενέμοντο : they mized the barley-meal into dough,
then distributed this in kneading-troughs. This is, at best, a slovenly description
of the process. See Bliimner, Tech. u. Term. I 60. Cary, comparing μάζας
ποιούντων in the next scholium, proposes μάζας διέματτον for els μάκτρας διενέμοντο
(διένεμον Suid.). Suidas has els μοίρας διένεμον, which seems to refer to dividing
the dough into proper portions for the baking-pans, κρίβανοι. --- καὶ ry: the
variant καίτοι (Τ Μὴ) is noteworthy.
SCHOLIA ON THE AVES _ 97
447 ext. 8 παραβαίην] πιθανῶς ὡς ἐλαττον τι ἔξων εἰ μὴ πᾶσι νικώιην
«ποιωνιζόμενος δὲ αὐτῶ τὴν νίκην ταύτα λεγει: --
448 ext.S ἀκούετε] κήρυξ ἐστὶν ἢ πεισθέταιρος. ὁ λόγος ὡς ἐπι πολε-
μίων. σπεισαμένων κήρυγμα εἰρήνης κηρύσσει παίζει δὲ εἰς τὰς χύτρας
ὁπλίτον φάσκων- τὸ Se νῦν pevi ἀντι τοῦ νυνὲ μὲν πολλαχοῦ δὲ ουτω
χρῶνται: --
450 ext. 8 ἐν rots] ἐπεὶ ἔθος ἦν τοὺς ταξιάρχους δια κήρυκος ἀπαγγέλειν
τοῖς ἑαυτῶν στρατιώταις τὰ δεδογμενα οἷον ποῖ δεῖ πορεύεσθαι καὶ πόσων ἧμε-
ρῶν δεῖ σιτία. προνοεῖσθαι: --
450 intm. ext. p. v.] em τὰς orpares ovrw προέγραφον ἡ δὲ μεταφορα
κατα τῶν φυλέτων οἵτινες προγράφουσι τοὺς στρασίμους ἐν πίνακι : —
454 R 58” ὅτι μοι) παρεπινοεῖς - ἣ ευρίσκεις
457 ἀξυνέτου) ἣν ἡμεῖς οὐ νοοῦμεν
461 ext. S παραβῶμεν] προ καταγνώσεως φησὶ οὐ παρασπονδοῦμεν:: --
462 ext.S μὴν] ἐπι θυμητικὸν ἔχω- απο τῶν ἀλφίτων. ομοῦ γὰρ ἐφύρων-
εἶτα εἰς μακτρᾶς. διενέμοντο. τὸ δε ἐξῆς παίζει ὥσπερ δείπνου λέγων καὶ TS
λόγω μέλλων αὐτοὺς εὐωχεῖν : —
447 Om.R—Sd δὲ ΓΜ [{εἰ δὲ παραβαίην TP 1 fev) I? ἔχων [Ὃ --“--
πᾶσι] om. Μ --- νικώιην] νικώη ΓΜΡ --- εποιωνιζόμενος δὲ] οἰωνιζόμενος δέ φησιν
M — δὲ] ΓΕ om. Γ --- λεγε} φησ Μ
448 S ἀκούετε ΓΜ [ dxovere λεώ RIP 1) ὁ] ὁ δὲ Μ «“---- εἰρήνηΞ] εἰρήνη Γ'
-- παίζει... φάσκων] παίζει τοὺς χυτροφόρους ὁπλίτας φάσκων P— ὁπλίτον)
ὁπλίτας RI'M — μενὶ] μὲν G— νυνὶ] νῦν MP — μὲν] om. G — ovre χρῶνται] οὕτω
χρῆται Σ --- ουτω] τούτω IMP
450 8. πινακίοις ΒΓ SroisM [{ἔἐν τοῖς πινακίοις GIP 1] τοὺς ταξιάρχονε
τοῖς ταξιάρχοις Μ — dwayyAav] απαγγέλλειν GRIMP2— ποῖ] ποῦ Σ
450 Om. R—S 5 προγράφωμεν M [ Gre ἂν προγράφωμεν TP J] em...
προέγραφον) om. [MP ἐπειδὴ τὰς στρατείας οὕτως προέγραφον I? — δὲ] om.
T'MP— κατα] ἀπὸ ΓΜΡΣ --- προγράφονσι] γράφουσιν Τ᾿ --- στρασίμον:] στρα-
τηγησίμους G στρατευσίμους TP τρωσίμους Μ στρατιώτας Σ
464 Om. VGI'M --- παροράᾶς) I? [{παρορᾶς P J] ἣ evploxas] om. ΓΞ
457 Om. M—S 8 παραλειπομένην Τ --- ἀξυνέτου) GR παραλειπομενην) T?
[ παραλειπομενὴν τ᾽ (τ᾽ om. P) ὑπ᾽ ἐμῆς φρενός TP 1 ἣν... νοοῦμεν] Γ'
ἐγκαταλιμπανομένην καὶ ἥν ἡμεῖς οὗ νοοῦμεν δηλονοτι I? ἐγκαταλειπομένην ἣν
ἡμεῖς οὐ νοοῦμεν Ὁ ---- ἣν] ὃν G
461 Om. RM—S τὰς σπονδὰς Γ [ as τὰς σπονδὰς TP : προ] ὅτι προ
ΓῈ --- παρασπονδοῦμεν] παρασπονδῶμεν GT
462 Om. R—S ὀργῶ ΓΜ [ καὶ μὴν ὀργῶ Gr ρῶν 1 ἐπι
θυμητικὸν] ἐπιθυμητικῶς ΟΥΜΡῈΣ ---- απο] om. M— opod . . . διενέμοντο] om.
Μ---μακτρᾶς ] paxrpas I? μακρὰς Τ --- ὥσπερ) ὡς περὶ P—xal τῶ] καίτοι
TMP— λόγω μέλλων] μελλων λόγω Ρ ---- μέλλων abrots] μέλων αὐτὸ I
98 ARISTOPHANES
προπεφύραται : “ εὐτρέπισται᾽ - ἡ μεταφορὰ ἀπὸ τῶν ἄλευρα φυρώντων, εἶτα
μάζας ποιούντων.
463 φέρε wat στέφανον: τοῖς γὰρ εὐωχουμένοις περιέκειντο οἱ στέφανοι
καταψύχοντες τὸ κρανίον ἀπὸ τῆς τοῦ οἴνου θέρμης.
465 λαρινὸν ἔπος : καὶ διὰ τούτον πολλῇ τῇ τροπῇ ἐπέμεινε τῆς εὐωχώς,
ὡς ἐπὶ βοὸς δὲ τοῦτό φησιν, ὡς ἐν ᾿ Λαρίνῃ μεγάλων βοῶν γινομένων ἔστι
δὲ πόλις Θεσπρωτάας.
ἄλλως : ἀντὶ “ λιπαρόν, ἐκ μεταφορᾶς τῶν βοῶν, λέγονται γάρ τινες ‘Aape-
νοὶ βόες, ὡς λιπαροὶ ἡ μεγάλοι, ἀπὸ Λαρινοῦ τινος νομέως εὐμεγέθους,
νέμονται δὲ τὴν "ἥπειρον οὖσαι τῶν Γηρνόνος βοῶν ἀπόγονοι.
466 θραύσει: πείσει, καταπραῦύνεϊ, καταπαύσει.
471 οὐδ᾽ Αἴσωπον πεπάτηκας: τὸν λογοποιὸν Αἴσωπον διὰ σπουδῆς εἶχον"
ἣν δὲ Αἴσωπος Θρᾷξ ἠλευθερώθη δὲ ὑπὸ "᾿Ιάδμονος" τοῦ κωφοῦ, ἐγένετο δὲ
πρῶτον Ἐϊάνθου δοῦλος. ὁ δὲ κωμικὸς Πλάτων καὶ ἀναβιῶναί φησιν αὐτὸν ἐν
τοῖς Λάκωσιν οὕτως"
“A καὶ μὴν ὅμοσόν μοι μὴ τεθνάναι. Bro σῶμ᾽ ἐγώ",
ψυχὴν δ᾽ ᾿ἀνήκειν᾽ ὥσπερ Αἰσώπου ποτέ.᾽"
463 Suid. κατὰ χειρός and στέφανος.
406 Cf. Suid. λαρινοὶ βόες and Schol. Pac. 920. --- λαρινὸν ἔπος : the lemma
should not include μέγα (Γ), since λαρινός itself involves the idea not only of
λιπαρός but also of μέγας. Cf. Schol. Pac. 925: λαρινῷ Bot: ἀντὶ τοῦ μεγάλῳ καὶ
εὐτρεφεῖ. ---- πολλῇ : Qu. πολὺ, or πολὺς ?— Δαρίνῃ : cf. Ath. 876 c: 7 ἀπό τινος
κώμης ᾿Ηπειρωτικῆς Aaplyns. Cf. also Eust. 1388 2.
ὡς... μεγάλοι: sc. ὄντες. --- εὐμεγέθους : a fanciful prop to the etymology ;
this has its coordinate in Schol. Pac. 925 Opépavros els εὐεξίαν. ‘Larinus was
a very big man who reared well-conditioned cattle, —a big, sleek ox, therefore,
was Called λαρινός᾽ 1 Cf. Cramer, An. Ox. III 362 20. But this interesting
granger appears not to be called εὐμεγέθης elsewhere. Cf. Suid.; Schol. Pac. ;
Phot. λαρινοὶ βοῦς (Apost. x 45); Ath. 376 c; Eust. 1383 2.
466 Hesych. θραύσει. --- πείσει : πιέσει Rutherford.
471 Suid. ἀμάθητος and πατῆσαι. Mant. Prov. ii δ4. Cf. Schol. Vesp. 1259.
— dv λογοποιὸν. . . δοῦλος : the source of this statement is Aristotle (cf. frag.
578). Cf. the statement below, καὶ ᾿Αριστοτέλης xré., and Herac. Pont. (Miiller
II 215): Αἴσωπος δὲ ὁ λογοποιὸς εὐδοκίμει τότε. ἣν δὲ Θρᾷξ τὸ γένος, ἠλευθερώθη
δὲ ὑπὸ Ἴδμονος τοῦ κωφοῦ, ἐγένετο δὲ πρῶτον Ξάνθου δοῦλος. --- ᾿Δάδμονος : notwith-
standing the MSS. Cf. Herod. ii 184; Plut. Mor. 657 a; Suid. Αἴσωπος Σάμιος,
᾿Ιάδμων, and ἹΡοδώπιδος ἀνάθημα. --- κωφοῦ : σοφοῦ Gelenius. —év rots Δάκωσιν:
M. II 640; K. I 619. Cf. Suid. ἀναβιῶναι. --- τὸ σῶμ᾽ ἐγώ: due to Suidas.
Cobet suggested the distribution to speakers given above. Ktister had pro-
posed, in his edition of Aristophanes, A καὶ νῦν... Β ἐγώ. A ψυχὴν... ---
δ᾽ ἀνήκειν : ‘vir doctissimus’ quoted by Gaisford. — Various emendations have
been proposed : σῶμα μὲν τεθνηκέναι (or σῶμα μέν μου τεθνάναι), | ψυχὴν δ᾽ ἐπανήκειν
Κυρίοσ. τὸ σῶμά γε, | yuxh δ᾽ ἐπανῆκεν Cobet. Β ἐγώ" | ψυχὴ δ᾽ ὁπανήκῃς (sic)
SCHOLIA ON THE AVES 99
462 ext.S προπεφύραται]) ευτρεπίζεται ἡ peradopa κατα τῶν adevpa
φυρῶντων εἶτα μάζας ποιοῦντων :
463 ext. S φέρε παῖ] τοῖς γὰρ εὐωχουμένοις - περιέκειντο οἱ στέφανοι.
καταψύχοντες τὸ κρανίον. ἀπο τῆς τοῦ οἶνου θέρμης : --
405 ext. et inf. S ἔπος] καὶ εἰ τούτου πολλὴ τῇ τροπῆ - ἐπέμεινεν. τῆς εὐω-
χίας ὡς ἐπι βοὸς δὲ τοῦτο φησι. ὡς ἐν λαρίση μεγάλων βοῶν γινομένων. ἔστιν
δὲ πόλις θεσπρωτείας : αλλως: ἀντι λιπαρον ἐκ μεταφορὰς τῶν Body. λέγονται
γάρ τινες λαρινοὶ βόες ὡς λιπαροὶ ἣ μεγάλοι. ἀπο λαρινοῦ τινὸς ῥωμέως εὐμε-
γέθους - νέμονται δὲ τὴν ἥπειρον οὖσαι τῶν γηρύονος βοῶν ἀπόγονοι: ---
406 ext. 8 θραύσει] πείσει καταπραῦνει καταπαυσει : --
Fol. 108“, Vv. 471-503.
471 sup. et ext.] οὐδ᾽ αἴσωπον πεπάτηκας: -- τὸν λογοποιὸν alcwrov-
δια σπουδῆς εἶχον. ἦν δὲ αἴσωπος θρᾶιξ. ἠλευθερώθη δὲ υπο ἴδμονος
τοῦ κωφοῦ ἐγένετο δὲ πρῶτος. ξάνθον δοῦλος. ὁ δὲ κωμικος πλάτων-
ws ἀναβιῶναι φησι αὐτὸν. ἐν τοῖς λακωσιν οὕτως καὶ μὴν ὅμοσόν μοι
μὴ τεθνᾶναι. ψυχὴν δ᾽ αὖ ἥκειν. ὥσπερ αἰσώπου ποτὲ. τῶν δὲ μῦθων οἱ
402 S προπεφύραται ΓΜ --- προπεφύραται) RI? [{πεφύραται λόγος G καὶ
προπεφύραται 1' καὶ προσπεφύραται P 1) ευτρεπίζεται] εὐτρέπισται Γ ἀντι
του ηντρέπισται ΤῈ καὶ προευτρέπισται Μ ηὐτρέπισται ῬΣ ---ἢ . .. ποι-
οὔντων] om. R—xara] ἀπὸ ΓΜΡο--- αλευρα] τὰ ἄλευρα TMS ἄλφιτα Sv —
φυρώντων] φρουρούντων IT φυρόντων Μ
463 5. στέφανον αὶ Som.textIM [ wat στεφάνους G παῖ στέφανον Τ'
φέρε παῖ τὸν στέφανον P 1) γὰρ] om. Μ --- ἀπο ... θέρμη:] om. R— ἀπο]
ἐκ M — θέρμη:] I? θερμόττος Τ' θερμασίας α μέθης καὶ θέρμης Σ
465 S πάλαι μέγα Τ' S λαρινὸν M [| Aapwwor ἔπος αὶ μέγα καὶ λαρινὸν
ἔπος τι (ἔπος τι οἵα. Ρ) ΓΡ J] καὶ... ἀντι] om. R—ral. . . εὐωχίας] om.
Μ “--- εἰ] διὰ ΓΡ --- τούτον] τοῦτο Γ΄ --- δὲ] om. Μ --- λαρίση] λαρίσση GIMP—
γινομένων] γενομένων P— θεσππρωτείας] θεσπρωτώς ΓΜΡ ---αἀλλως . . . ἀπό-
γονοι] om. Μ --- αλλως: ἀντι] καὶ λαρινὸν ἔπος - ἀντὶ τοῦ Ὁ --- ἀντι] om. T
λαρινὸν ΤΡ ---λιπαρον. .. τινε} Γἕ om. Γ΄ --- ὡς λιπαροὶ ἣ μεγάλοι] of γμῖ-
λοι Γ΄ οἱ λιπαροὶ of μεγάλοι Τὸ --- ds] οἱ ἘΡ ---- ῥωμέως] ῥωμαλέου ἃ βοσκοῦ R
νομέως TP— οὖσαι] οὖσαι: οὖσαι R
466 Om. M—S ὅτι Γ΄ --- θραύσε) R [θραύσει G ὅτι τὴν τούτων θραύ-
oa ψυχήν T—P* J] πείσει... καταπαύσει] πείσει R θραύσει δὲ πραυνεῖ P
411 Om. R—S 5 οὐδ᾽ ΓΜ 1) τὸν] ὅτι τὸν Ἐ --- εἶχον] εἶχεν Ὁ --- αἴσωπος]
ὁ αἴσωπος GP — ἠλευθερώθη] ἐλευθερώθη Τ΄ ---- Bpoves] ἴδμωνος Γ --- κωφοῦ])
κῶφος M— πρῶτος] Γ΄ πρώτου I? πρῶτον GM — ξάνθον] ξανθίου Ὁ --- és]
καὶ TMP — ἀναβιῶναι) ἀναβιῶσαι GP — φησι αὐτὸν] αὑτόν φησι MP — αὐτὸν]
οὕτως Γ --- obras . . . ηὐδοκιμηκεναι] om. M — οὕτως] om. Γ --- καὶ μὴν. ..
ποτὲ] καὶ νῦν ὄμοσόν μοι μὴ τεθνάναι τὸ σῶμα ἐγώ" ψυχὴ δ᾽ ἀπὸ νίκης ὥσπερ
100 ΑΒΙΒΤΟΡΗΑΝ ΕΞ
τῶν δὲ μύθων οἱ μὲν τερὶ ἀλόγων ζέων Αἰσώκααι, οἱ δὲ περὶ ἀνθρώπων Σεβε-
ρετικοί- εἰσὶ δέ τινες οἵ τοὺς βραχεῖς καὶ σιντύόμους λέγουσι Συβορέτιδας,
καθάπερ Ἰδνησίμαχοι ἐν Φαρμακοκώλη. διὰ σπουδῆς δὲ εἶχον τὸν Aisurer,
«αἱ ᾿Αριστοτέλης ἐν τῇ Σαμίων Πολιτεία εἰπόντα φησὶν αὐτὸν μᾶθον εὐδοκε-
4“ ἜἜΞΕΟΕΊΘΕ φαίνονται τὸ τοιοῦτον exer Αἰσώπῳ ἀνατιθέντες "
τὸ δὲ πατῆσαι ἴσον ἐστὶ τῷ “ ἐνδιατρέψαι,͵ ὡς τὸ "ἀφικέσθαι᾽ ποῦ λέγομεν.
ἄλλον Ee eye ee ee ee παι ον ΤΥ ΘΙ ee
᾿ς ἂν τὸ ποφαλῇ κατορύξαι: "ἐπειδὴ λόφον ἔχει ἦ κορυδός. θηλυκῶς δὲ
τὴν κορυδόν, Πλάτων δὲ ἀρσενικῶς.
“8 ἐόν Kaas: προσέκαιξε τὸν δῆμον, Κεφαλεῖς γὰρ τῆς ᾿Ακα-
μαντίδος φυλῆς.
479 χρὴ ῥύγχος βόσπειν σε: οἷον “μῶρον ἑστάναι μάτην ῥύγχος ἔχοντα;
ἢ ὡς ἐν κωμῳδίᾳ φησὶ ‘ploy τι ὀφείλεις ἔχειν ῥύγχος᾽ - πάλιν δὲ ἀντὶ τοῦ
ῥάμφος
480 τῷ δρυκολάπτῃ: ὄρνεον ἐν ταῖς δρυσὶν εὑρισκόμενον ζητοῦν σκώλη-
Kas, ὁ καὶ πολλάκις ἀνορύττον καταβάλλει. "ἔπαιξεν οὖν ἐπεὶ ἡ δρῦς τοῦ
Διός ἐστιν.
ἄλλως: ἔπαιξε παρὰ τὴν δρῦν, 7 ἐστιν ἱερὰ τοῦ Διός, ἣ ἐπεὶ ἐκ ξύλον τὸ
σκῆπτρον, δρῦς δὲ παρὰ τοῖς ἀρχαίοις πᾶν ξύλον.
Bothe. Β τὸ σῶμ᾽ ἐγώ. ]Α ψυχὴ δ᾽ ἐπανήκεις ΤύρρεϊΙ. Β τὸ σῶμ᾽ ἐγὼ, | Yuyao
δ' ἀνῆκεν (ac. “Acdns) Kock. τὸ σῶμά γε, | γυχὴ δ᾽ ἀνήκειν Blaydes. ἡ Αἰσώπου
(αἰσώπου) Burgess. — Συβαρίτιδας : Συβαριτικούός Meineke. — Μνησίμαχος: Γ΄,
anticipating the correction of Menagius.
φαίνονται τὸ τοιοῦτον ἅπαν: this note in V is attached to 471 by a signum,
but begins in the outer margin just before 483, and the second hand has blun-
deringly added περὶ ἀλεκτρνόνων to ἅπα». --- ἀφικέσθαι: ἐφικέσθαι Jackson.
475 ἐπειδὴ : Dindorf.— Πλάτων: Euthyd. 291 pn.
476 Kebedsts: I confirms the word Κεφαλεύς as the designation of the mem-
ber of the deme. Cf. CIA I 898, iv 2, 251b; Steph. Byz. βοὸς κεφαλαί.
419 πάλιν: in reference to the scholium on 348.
480 The lemma in V is hidden. —é: οὖς Bothe, unnecessarily. — ἔπαιξεν οὖν
ἐπεὶ: it is not possible that both ἡ δρῦς τοῦ Διός ἐστιν and ἥ ἐστιν ἱερὰ τοῦ Διός
atood in the same clause (asin R). V inserts ἄλλων, and the later MSS., which
invert the two notes, indicate the proper correction.
(; ---δ.. καταβάλλει) om. R— dvr dpurrev] dvopvrroy IMP — era .
ἄλλω] om. M — 868] διός (add. ἐστιν I*P) ἔπαιξε παρὰ τὴν δρῦν: : — rP—
ἄλλω] om. RIP — τὴν δρὺν] τὸ δρῦς G—F . . . ἱερὰ] # εἰς τὴν ἱερὰν M—
4) 9Gr Fre ΓῈΡ ---ἶκ.. ᾿ 800s] τὸ ξύλον ἐξ ξύλου M — δὲ παρα] παρὰ δὲ Μ
«- [λον] ἔυλον. δρῦς Μ
SCHOLIA ON THE AVES 101
μὲν περι αλόγων ζώων. αἰσώπειοι. of δὲ περι ἀνθρώπων. συβαριτικοὶ εἰσί δε.
τινες οἱ τοὺς βραχεῖς καὶ συντόμους. λέγουσι συβαρίτιδας καθάπερ μνησίλο-
χος- ἐν φαρμακοπώλῃ. δια σπουδῆς δὲ εἶχον τὸν αἴσωπον. καὶ ἀριστοτέλης
ἐν τῆι σαμίων πολιτεία: εἰπόντα φησι αὐτὸν μῦθον ηὐδοκιμηκέναι : —
471 ext. S οὐδ᾽ φαίνονται τὸ τοιοῦτον ἅπαν περι ἀλεκτρυόνων. αἰσώπω
ἀνατιθέντες τὸ δὲ πατῆσαι ἱσόν ἐστι τὸ ἐνδιατρίψαι ὡς τὸ ἀφικέσθαι πον
λέγομεν : — ἄλλως : --- ἀντι ἀνέγνως - ταῦτα μὲν κωμικώτερον παιζει. τὸν δε
κορυδὸν ἔνιοι κορυδαλὸν λέγουσι γῆς δὲ pov ὄρνιν νομίζουσιν εἶναι : —
476 int. 8 κορυδοῦ] ἐπεὶ δὲ λόφον ἔχει ἡ κορυδος θηλυκως δὲ εἴρηκα
τὴν κόρυδον πλάτων δὲ ἀρσενικως : --
476 Τ' 124“ ext. S τεθνεὼς] τεθνεὼς κεφαλῆισι: — προσέπαιξε τὸν δῆμον-
κεφαλεῖς γὰρ τῆς ἀκαμάντιδος φυλῆς : --
479 ext. S χρὴ ῥύγχος) οἷον μωρὸν ἐστᾶναι μάτην ρύγχος ἔχοντα 7
ὡς ἐν κωμωδια φησι μεῖζόν τι ὀφείλεις ἔχειν ῥύγχος πάλιν δὲ ἄντι του
« ’
480 int. S δρυκολάπτῃ] δρνκολαπτη ὄρν.. εν ταῖς δρυσὶν εὐρισκόμενον
ζητοῦν σκώληκας ὃ καὶ πολλάκις ἀντ ὀρυττων καταβάλλει ἐπεὶ οὖν ἡ δρῦς
τοῦ διός ἐστὶν: --- ἄλλως: -- ἔπαιξεν παρα τὴν δρὺν ἡ ἐστὶ ἱερὰ τοῦ διὸς ἢ
ἐπεὶ ἐκ ξύλον τὸ σκῆπτρον δρῦς δὲ παρα τοῖς ἀρχαίοις πᾶν ξύλον : ---
Αἰσώπου ποτέ Σ ---[ώων] ζώων εἰσὶν ΓῸ --- συβαριτικοὶ] συβαρτικαὶ Γ ---- λέγουσι]
ἔλεγον Τ ----συβαρίτιδα:] συβαρίτας Τ' --- μνησίλοχος] Γ᾽ μνησίμαχος Γ — εἶχον]
εἶχε T --- αὐτὸν μῦθον] μῦθον αὐτὸν Γ --- ηὐδοκιμηκέναι) εὐδοκιμηκέναι GIP
471 πεπάτηκας) R [ werdryxas G—T*M*P* ἢ Order of notes 2, 1
ΓΥΡ- φαίνονται. . . ἄλλω] om. --- φαίνονται. . . ἀνατιθέντεξ] om. M—
φαίνονται) φαίνονται δὲ ΓΡ --- περι ἀλεκτρυόνων] om. GIP — ἀνατιθέντε:] ἀνα-
τιθέναι Ὁ --- πατῆσαι] περιπατῆσαι G ἐμπατῆσαι Μ “-- τὸ] τῶ ΟΜΡῈ --- ὡς
. παίζει] om. M— és] T* ἢ Γ --- ἄλλω:] ὁ πατὴρ ἄρα τῆς κορυδοῦ as lomma
G τὸ δὲ πεπάτηκας ΤῈ --- ἀντι] ἀντὶ τοῦ ΕΓΡ --- ταῦτα... εἶναι] om. R —
τὸν . . . ἔνιοι] (S κόρυδον in 472) τὸν κόρυδόν τινες M — τὸν] τὴν Ὁ — ὄρνιν]
ὄρνεον Ῥ --- εἶναι] T* om. ΓΜ
416 Om. RTM—S κατορύξαι and 475) I* [[κορυδὸν πάντων ὄρνιθα G
ἐν τῇ κεφαλῇ κατορύξαι Ῥ Ἴ δὲ] om. ΤΡ --- ἢ] ὃ ΓᾺΡ --- εἴρηκα] εἴρηκε GI*P
— τὴν] τὸν ΤῈ
476 Om. VGR—S κορυδοῦ M 1] κεφαλεῖς] κεφαλῆς P—ris] δῆμος τῆς
MP — φυλῆς] om. Μ :
419 Om. R—S ῥύγχος Τ' 8 χρὴ Μ [ πάνυ τοίνυν χρὴ ῥύγχος ἃ ῥύγ-
χος βόσκειν σε ΤῸ J] ὀφείλει] ὥφειλες G ὀφείλεις Ρ --- πάλιν... τον] ὅ
ἐστι Μ
480 8. δρυκολάπτῃ ΓΜ [{ὄδρνυκολάπτη] τῶ Spuxoddrrm ΒΓΡ J] Order of
notes 2, 1 ΓΜ} --- ὄρν .. ὄρνεα α ὄρνεον R δρυκολάπτης δὲ ὄρνεον ΓΜ’ ---
rats] τοῖς Ρ --- εὑρισκόμενον] εὑρισκόμενα α διατρίβον καὶ Μ ---ἰητοῦν] ζητοῦντα
102 ARISTOPHANES
484 δΔαρείον καὶ Μεγαβύζον: οὗτος σατράπης Δαρείου 6 τὴν Αἴγυπτον
ἑλὼν οὗ μνημονεύει Θουκυδίδης ἐν τῇ πρώτῃ γράφων οὕτως “ Μεγάβυζον
τὸν Ζωπύρου πέμπει ἄνδρα Πέρσην μετὰ πολλῆς στρατιᾶς, ὃς ἀφικόμενος
κατὰ γῆν τούς τε Αἰγυπτίους καὶ τοὺς συμμάχους μάχῃ ἐκράτησε καὶ ἐκ
Μέμφιδος ἥλασε τοὺς Ἕλληνας."
Δαρείον καὶ Μεγαβύζον : Δαρεῖος βασιλεὺς ἦν, Μεγάβυζος δὲ στρατηλάτης
πορθήσας "Μεμφίτας..
485 ὥστε καλεῖται Περσικός: μήποτε καὶ ἐν τοῖς πρόσθε τὸν ἀλεκτρνόνα
‘Mydov’ ὄρνιν καλεῖ, ἐπεὶ καὶ τοὺς Πέρσας Μήδους ἔλεγον.
486 διαβάσκει: ἀντὶ τοῦ περιέρχεται, περιέτπει.
487 τὴν κυρβασίαν : τοῦτο ἐξ ἱστορίας εἴληφε πᾶσι γὰρ Πέρσαις ἐξῆν
τὴν τιάραν φορεῖν, ἀλλ᾽ οὐκ ὀρθήν, ὡς Κλείταρχος ἐν τῇ δεκάτῃ" “μόνοι δὲ
οἱ τῶν Περσῶν βασιλεῖς ὀρθαῖς ἐχρῶντο, τὴν δὲ ἐπὶ κεφαλῆς κίταριν ᾽ (ἔστι
δὲ αὕτη καθὰ προείπομεν τιάρα) “rots μὲν ἄλλοις ἔθος καὶ ἐπτυγμένην καὶ
προβάλλουσαν εἰς τὸ μέτωπον ἔχειν, τοῖς δὲ βασιλεῦσιν ὀρθήν.᾽"
489 ὄρθριον doy: καλῶς τὸ ‘doy,’ “κοκκύζει᾽ γὰρ κυρίως, ὅταν παρ᾽ ἑαυτῷ
μετὰ νίκην τῆς μάχης ᾷσῃ.
491 ἀλφιταμοιβοί: οἱ ἔμποροι.
484 Μεγαβύζου : the particularity with which the scholiast quotes Thucydi-
des indicates that he had Μεγαβύζον in his text of 484. It is found in the text
of ABU. —l& τῇ πρώτῃ: Thuc. i 1009. --- πολλῆς στρατιᾶς: στρατιᾶς πολλῆς
Thuc. —fAace: ἐξήλασε Thuc.
στρατηλάτης: the point of view shifts. R alone has σατράπης here. —
Mepdiras: the general that plundered the Memphians. One could say in the
street even in Aristophanes’s time (Ach. 164) πορθεῖν τινά τι. For πορθεῖν with
the accusative of the person, cf. also Diod. xi32. The accusative of the name
of the town is Μέμφιν, not Μεμφίδα (only in P), and the accent in I strongly
supports the correction suggested by VT.
485 ἐν rots πρόσθε: 277.
486 Suid., Zon., διαβάσκει. --- περιέπει : goes about. Cf. the early uses of
ἐφέπω and dugiérw. Hesychius’s definition ranges the meanings in an orderly
manner: wepiéwes: περιέρχεται, wepepydtera:, φυλάττει, θεραπεύε. Rutherford’s
περιέρπει gives the wrong sense.
487 Phot., Hesych., κυρβασίαν. --- ἕν τῇ δεκάτῃ: Miiller (Scriptores Rerum
Alezandri Magni) 79. — μόνοι δὲ : δὲ and the following ὀρθαῖς show that the quo-
tation is literal. τῶν Περσῶν, therefore, is not to be rejected. —xlrapiw: cf. Suid.,
Hesych., Phot., κίδαρις, and Plut. Artox. 28: οὐδὲν ὀνίνησιν ἡ κίταρις ἑστῶσα περὶ
τῇ κοφαλῇ τοὺς ὑφ᾽ αὑτῶν μὴ ζητοῦντας ὀρθοῦσθαι τοῖς πράγμασι. --- προείπομεν : in
the first part of the note.
489 Cf. Bek. A. G. 21 24; Poll. v 87.
491 Om. VGIMP— ἀλφιταμοιβοί) IT? 1) ἐμποροι] of ἔμποροι T?
SCHOLIA ON THE AVES 103
484 ext. 8 μεγαβάζον) οὗτος σατράπης δαρείου ὃ τὴν αἴγυπτον ἑλῶν οὗ
μνήμονενει θουκυδίδης. ἐν ry πρῶτη γραφῶν οὕτως μεγάβυζον τὸν ζωπύρου
πέμπει ἄνδρα πέρσην μετα πολλῆς στρατιὰς. ὅς ἀφικόμενος κατα γῆν τούς
τε αἰγυπτίους καὶ τοὺς συμμάχους μάχη ἐκράτησεν καὶ ἐκ μέμφιδος ἤλασεν
τοὺς ἕλληνας
485 int. p. v.] δαρεῖος βασιλεὺς ἦν μεγάβαζος δὲ στρατηλάτης. πορ-
θήσας μέμφιδας: --
485 int. 8 περσικὸς] μήποτε καὶ ἐν τοῖς προσθε τὸ ἀλεκτρυόνα μῆδον
ὄρνιν καλει ἐπεὶ καὶ τοὺς πέρσας μήδους ἔλεγον: --
486 R59 int. S διαβάσκει] αντι του περὶέρχεται. περιέπει
487 ext. et inf. S xvpBaciay] τουτο ἐξ ἱστορίας εἴληφεν. πᾶσι γὰρ
πέρσαις εξῆν τω τιαραφορεῖν αλλ᾽ ουκ ορθ.. ὡς κλείταρχος. ἐν τῇ t μόνοι
δὲ οἱ τῶν περσῶν βασιλεῖς. ορθαῖς ἐχρῶντο τὴν δὲ ἐπι τῆς κεφαλης κίταριν
ἔστι δὲ αὕτη καθὰ προείπομέν τι ἦρα. τοῖς μὲν ἄλλοις ἔθος καὶ ἐπτυγμένην.
καὶ προβάλλουσαν as τὸ μέτωπον ἔχειν τοῖς δε βασιλευσιν ορθην: ---
489 int. 8 doy] καλῶς τὸ doy κωκκύζειν γὰρ κυριως. ὅταν παρ᾽ ἑαυτῶ
μετὰ νίκην τῆς μάχης don: --
491 R59 βαλανῆς) έμποροι
484 Om. M—S 5 μεγαβάζου R [ xai peyaBdLov --- ΓΕ. 1) ὁδλῶν] λα-
βών Τ΄--- τὴ πρώτη] πρώτω Γ΄ τῶ πρώτω P— γραφῶν] τῶν συγγραφῶν G
- οὕτως] οὗτος α οὕπως P— μεγάβυζον] μεγάβαζον R— τούς τε. . . συμμά-
xous] [2 τῶν τε αἰγυπτίων καὶ τῶν συμμάχων ΤῸ T— μάχη] om. P— OdAnvas]
ἕλλενας T
485 S dapeiov RM 8 καὶ Γ' [ Sapeiov καὶ μεγαβάζου ἃ δαρείου καὶ μεγα-
βύζου TP J] ἦν] περσῶν M — μεγάβαζος] μεγάβυζος I2P— στρατηλάτης) σα-
τράπης R— πορθήσας μέμφιδας] om. R— μέμφιδα:} μεμφίδ.. Γ΄ μέμφιν M
μέμφιδα Ῥ
485 Om. M—S mepouds RS καλέεται Γ' [ ὥστε καλεῖται περσικὸς
ὄρνις (ὄρνις om. P) TP J] καὶ... αλεκτρνόνα] τὸν ἀλεκτρυόνα. καὶ ἐν τοῖς
πρόσθε R—«al] ΓΞ om. Γ --- προσθε τὸ] πρόσθεν τὸν 67 --- ἔλεγον] ΓΞ
ἐκάλουν Τ'
486 Om. VGIMP— δια βάσκει) TM 1] avn . . . περιέπει] περιέρχεται T?
487 S κυρβασῶν ΓΜ [ rv κυρβασίαν RIP 1) τω τιαραφορεῖν] τῶ παρα-
φορεῖν α την τιάραν φορεῖν (φορὴῆν Γ) RTMP— ορθ..7 ὀρθῶς α ὀρθὴν RIMP
— ορθαῖε] ὀρθῶς Τ --- τὴν . . . ορθην] om. Εὶ --- τὴν . .. κίταριν] om. P—
κίταριν) Μ κίδαριν Mv — αὕτη καθὰ προείπομέν] καθὰ προείπομεν αὕτη M —
προείπομέν] I? εἴπομεν Τ᾽ --- τι dpa] τοι ἄρα α τιάρα ΓΜ -“-- ἐπτυγμένην] I?
ἐπυγμένην T -- ἔχειν] Γ ἔχων IT -- τοῖς δε] πρὸς σὲ T
489 Om.M—S ὄρθιον Τ' [ὄρθιον dion αὶ ὁπότ᾽ ἂν μόνον ὄρθριον doy Τ'
ὄρθριον aon Ῥ 1] καλῶς τὸ Gon] om. P— κωκκύζειν] κοκκύζειν GIP κοκκύ:
ζει R
104 ARISTOPHANES
493 Φρυγίων ἐρίων: ἣ ἀπὸ Φρυγίας ἢ ἀπὸ δήμον, ἐκεῖ yap ἁπαλὰ καὶ
καλὰ ἔρια.
494 ἐς δεκάτην γάρ ποτε: ὅτι τὴν δεκάτην εἱστίων ἐπὶ τοῖς γεννηθεῖσι καὶ
ἐν αὐτῇ τὰ ὀνόματα ἐτίθεντο τοῖς παισί, καθάπερ Ἐριπίδης ἐν Αἰγεῖ"
“ri oe parnp ἐν δεκάτᾳ τόκου ὠνόμαζεν; ᾽"
ὁ δὲ ᾿Αριστοτέλης ἐν ταῖς ἑβδόμαις φησὶν ἐπιτίθεσθαι τὰ ὀνόματα γράφων
οὕτως “ra πλεῖστα δὲ ἀναιρεῖται πρὸς τὴν ἑβδόμην, διὸ καὶ τὰ ὀνόματα τότε
τίθενται ὡς πιστεύοντες τότε μᾶλλον τῇ σωτηρίᾳ."
ὑπέπινον: περιττεύει ἡ ὑπό.
495 κἄρτι καθηῦδον: ἀντὶ τοῦ ΄“ ἀρχὴν εἶχον τοῦ ὕπνον."
496 ᾿Αλιμουντάδε: δῆμος τῆς Λεοντίδος φυλῆς.
498 ὁ δ᾽ ἀπέβλισε: “ ἀφείλετο᾽ - ἡ μεταφορὰ “ἢ ἀπὸ τῶν κηρίων ἣ ἀπὸ
τῶν γάλα ἀμελγόντων.
501 προκυλινδεῖσθαι rots ἱκτίνοις: ἔαρος ἀρχομένου ἰκτῖνος φαίνεται εἰς τὴν
Ἑλλάδα, ἐφ᾽ ᾧ ἡδόμενοι κυλινδοῦνται - ὡς ἐπὶ γόνυ πέσας οὖν ‘Bac φησι
τὸ “ κυλινδεῖσθαι,᾽ ἴδιον γὰρ βασιλέως τὸ γονυπετεῖσθαι ὑπὸ ἀνθρώπων.
493 Suid. Φρυγίων ἐρίων. ---- ἢ ἀπὸ δήμον : the district (not a deme) was called
τὰ Φρύγια. Cf. Thuc. ii 22; Steph. Byz. Φρυγία.
494 Suid. δεκατεύειν. --- γεννηθεῖσι: V. The second hand substitutes τικτο-
μένοις (RZ), but the tense is wrong. —év Αἰγεῖ : Nauck 868. --- μάτηρ : Elmsley.
The verse is lyric, as the Doric forms prove, and the attempts that have been
made to restore it as a trimeter are futile. Bothe proposes ris ce μᾶτερ ἐν δεκατᾷ
τοῦ τόκον ὀνομάζει; as ἃ Priapeus. —év rats ἑβδόμαις: H. A. viil2. Cf. Harp.
ἑβδομενομένου. --- δὲ ἀναιρεῖται... ἑβδόμην : δ᾽ ἀναιρεῖται πρὸ τῆς ἑβδόμης Aristotle.
- τότε μᾶλλον : ἤδη μᾶλλον Aristotle. ;
496 Cf. Harp. ᾿Αλιμούσιοι.
498 Suid. ἀπέβλισεν and ἀποβλίσας. Zon. ἀπέβλυσεν. --- ἢ ἀπὸ τῶν γάλα
ἀμελγόντων: cf. Bek. A. Ο. 426 τό: ἀποβλίσαι" ἀποπιέσαι, ἀποθλῖίψα. This
seems to invalidate Rutherford’s assumption of a lemma ἀπέβλυσε for the second
part of the note. Furthermore, ὁ δ᾽ ἀπέβλυσε θοἰμάτιόν pov is a difficult conception.
Zonaras’s ἀπέβλυσεν (three MSS.) is doubtless due to iotacism.
501 Suid. ἰκτῖνος and προκυλιν»δεῖσθαι. --- ἀρχομένου : ἐρχομένου only in R. —
ὡς ἐπὶ yovu . . . κυλινδεῖσθαι : he uses the word κυλινδεῖσθαι, then, as if he had
prostrated himself (πέσας, late aorist) before the King. πέσας seems to have mis-
led Musurus, who joined ws ἐπὶ γόνν with what precedes, omitted ἴδιον γὰρ. . .
γοννπετεῖσθαι, and read παίξας ody ὡς βασιλεῖ φησι τὸ κυλινδεῖσθαι ὑπὸ ἀνθρώπων.
This is critical procedure run wild. His reading παίξας has been adopted by
all subsequent editors. Suidas, as it frequently happens, is nearer the mark.
In V the note is confused by its position ; récas οὖν φησι is at the bottom of one
folio and βασιλεύς φησι at the top of another. βασιλεῖ is probably right; cf.
Herod. v 86, és γούνατα γάρ σφι αὐτὰ πεσεῖν, and the usage with γονυπετεῖν. Jack-
son would read πεσόντος or πεσόντας. ---- γοννπετεῖσθαι ὑπὸ ἀνθρώπων : representing
the active construction γοννπετεῖ τίς τινι.
SCHOLIA ON THE AVES | 105
493 int.S φρυγίων] ἢ ἀπο φρυγιας ἢ ἀπο δήμου ἐκεῖ yap ἁπαλὰ καὶ
«ada ἔρια: --
494 int. S δεκάτην] ὅτι την δεκάτην εἱστίων ἐπι τοῖς γεννηθεῖσι καὶ τὰ
ὀνόματα τότε ἐτίθεντο : --
494 inf. S δεκάτην] ἐς δεκάτην γάρ ποτε: -- ὅτι τὴν δεκάτην εἱστίων ἐπὶ
τοῖς τικτομένοις -. καὶ ἐν αὐτῇ τὰ ὀνοματα ἐτίθετο τοῖς παισί. καθάπερ εὐρι-
πίδης ἐν αἰγεῖ. τί σε μάτερ ἐν δεκάτω τόκου ὠνόμαζεν. ὁ δὲ ἀριστοτελης.
ἐν ταῖς ἑβδόμαις φησι ἐπιτίθεσθαι τὰ ὀνόματα. γράφων οὕτως. τὰ πλεῖστα
δὲ ἀναιρεῖται πρὸς τὴν ἑβδόμην. διὸ καὶ τὰ ὀνόματα rore τίθενενται. ὡς
πιστεύοντες τότε μᾶλλον τῆι σωτηρίαι: --
404 R 59’ int. S ὑπέπινον] περιττεύει ἡ ὑπὸ
495 R 59 int. 8 ἃ. v.] αντι τοῦ ἀρχην εἶχον του ὕπνου
496 R 59’ int. 8 ἀλιμούνταδε] δῆμος της λεοντίδος φυλῆς
498 R 59’ ἱπί. 8 ἀπέβλισε) ἀφείλετο ἡ μεταφορὰ ἀπὸ των κηρίων. ἣ
ἀπο των γάλα ἀμελγόντων |
501 inf. S ixrivos (499)] προκυλινδεῖσθαι τοῖς οἰκτίνοι . ἔαρος ἀρχομένου.
. ἔκτινος φαίνεται εἰς τὴν ἑλλάδα. ἐφ ὧι ἡδόμενοι κυλινδοῦνται ὡς ἐπὶ γόνυ.
πέσας οὖν φησι [104΄ sup.] βασιλεὺς. φησι τὸ κυλινδεῖσθαι. ἴδιον γὰρ
4983 8 dpvyiww T—S φρυγίων ἐρίων) M [ φρυγίων ἐρίων RIP J
494 Om. RIMP
494 Om. T—S 58 δεκάτην M [ és δεκάτην] ἐνδεκάτην Γ --- γάρ ποτε] om. R 1
τὴν] διά τὴν Μ --- τικτομένοιΞ] γεννηθεῖσιν T*MP— ἐτίθετο] ἐτίθεντο RI*PS
---καθάπερ. . . σωτηρίαι} om. ΒΕ --- καθάπερ] om. ---- ἐν] om. Σ --- τί] τίς
Σ --- μάτερ] μάτερ μάτερ T* μᾶτερ MPS — ἐν δεκάτω) ἐν δεκάτα ΓῚΡΙΣ évde-
κάτα Ν “--- τόκου] τόκον Ρ --- ἐπιτίθεσθαι) ἐτίθεσθαι 1" ---- γράφων... σωτη-
φίαι] om. M — τὰ] om. Σ --- τίθενενται) τίθενται GI'*P— τότε μᾶλλον] μᾶλλον
τότε ΤΡ
494 Om. VGIM —izérwov) Il [ P* 1) περιττεύει] περισσὴ I? τοῦ δὲ
ὑπέπινε περιττὴ P
495 Om. VGrMP
496 Om. VGM —S ἀλιμοῦντα δε T [ἁλιμοῦντα δὲ ΓΡ J
498 Om. VGM—S ἀπέβλισε {ὅδ᾽ ἀπέβλισε θοιμάτιόν pov (pov om. P)
TP 1 ἀφείλετο] ἀντὶ τοῦ ἀφείλετο Ρ --- μεταφορὰ] μεταφορὰ ἢ Σ --- γάλα] τὸ
γάλα Σ --- ἀμελγόντων] ἀμελγούντων P
601 58 προκυλινδεῖσθαι TM [{Σππροκυλινδεῖσθαι τοῖς οἰκτίνοις (ἰκτίνοις GI')]
προπροκυλινδεῖσθαι R προκυλινδεῖσθαι P 1] ἀρχομένον] ἐρχομένου R — κυλιν-
δοῦνται] ΓΞ κυλίνδονται ΓΜ ἐκυλινδοῦντο Σ ----ὧὦ,, . . . κυλινδεῖσθαι] om.
Ε-- πέσας. . . ἀνθρωπων] παίξας οὖν ὡς βασιλεῖ φησι τὸ κυλινδεῖσθαι td
ἀνθρώπων Ρ --- πόσας. .. κυλινδεῖσθαι] om. M πίπτοντες εἰς βασιλώ Σ ---
extras] πέρσας G— οὖν φησι] οὖν Γ --- Barrer] βασιλ... ? Γ΄--- φησι] om. G
--ἰδιον γὰρ] ἐστι δὲ ἴδιον αὶ ἴδιον δὲ M— βασιλέως. . . καὶ] βασιλέων τὸ ἐξ
106 ARISTOPHANES
ἄλλως: τοὺς ἀνθρώπους δηλονότι" τὸ διὰ μεταβολὴν δὲ καιροῦ γινόμενον
εἰς βασιλικὴν ἐπέτρεψε τιμήν. οἱ γὰρ ἰκτῖνοι τὸ παλαιὸν ἔαρ ἐσήμαινον"
οἱ πένητες οὖν ἀπαλλαγέντες τοῦ χειμῶνος ἐκυλινδοῦντο καὶ προσεκύνουν
αὑτούς.
508 ὀβολὸν κατεβρόχθισα: “κατέπιον, φησίν, “ὧν εἶχον ἐν τῷ στόματι
ὀβολὸν ἵνα ὠνήσωμαι ἄλφιτα, προσκυλιόμενος τῇ τοῦ ἰκτίνου ἐπιφανείᾳ."
δ05 κόκκν: ποιὰ φωνὴ τὸ ‘ κόκκυ᾽ ἢ ἀντὶ τοῦ “ ὀλίγον,᾽ ἔστι δὲ παροξυ-
τόνως πρὸ θερισμοῦ δὲ φαίνεται ὃ κόκκυξ ἐν τῇ Φοινίκῃ" Ἡσίοδος "
Amos κόκκνξ KOKKUCEL.”
507 κόκκν, ψωλοὶ πεδίονδε: παρὰ τὴν παροιμίαν, ὅτι ἐπὶ τῶν Αἰγυπτίων
ἦσαν ψωλοὶ πολλοί, καὶ ὅταν ὁ κόκκυξ εἴποι ‘KOK,’ τότε ὅλοι "οἱ ψωλοὶ"
ἤρχοντο εἰς τὸ πεδίον.
ἄλλως: τὸ αἰδοῖον, ἐπίτηδες δὲ συνήγαγε τὰς δύο λέξεις, ἵνα εἴπῃ αἰσχρῶς
καὶ γέλωτα κινήσῃ. ἔστι δὲ παροιμία παρὰ Φοίνιξι ““κόκκυ ψωλοὶ πεδίονδε,᾽
ἀντὶ τοῦ ‘ κόκκυγος κράζοντος τὰ πεδία θερίζομεν.᾽
510 ἐπὶ τῶν σκήπτρων ἐκάθητ᾽ ὄρνις: ἵνα μετέχῃ τῆς αὐτῆς Swpodoxias, ἐν
γὰρ τοῖς σκήπτροις τῶν βασιλέων ἦν ἀετός. ἔστιν οὖν ‘dpa’ μὲν τὰ ἐπὶ
δωροδοκίᾳ διδόμενα, ‘dwped’ δὲ ἐπὶ τιμῆς.
τοὺς ἀνθρώπους δηλονότι : sc. κατέδειξέν Ὑ οὗτος προκυλινδεῖσθαι.
503 Suid. κατεβρόχθισε.
505 ὀλίγον: cf. Bek. A. G. 105 22 οὐδὲ κόκκυ ἀντὶ τοῦ οὐδὲ βραχύ. Hesych.
κόκκυ" τὸ ἐλάχιστον. In an affirmative clause in Attic speech it might mean
‘Quick!’ Suid. κόκκυ "᾿Αττικῶς ἀντὶ τοῦ ταχύ. Cf. E. M. 524 22. — παροξντόνως :
8C. λεγόμενον, but cf. M παροξύτονον. Before this word RIP insert μόνως, M μόνο».
Beginning with the second Juntine edition, the early editors of the scholia read
μόνος. If the word is sound, μόνως (μόνον) rapoturéyws probably means ‘ paroxy-
tone only.’ Rutherford makes it a definition of κόκκυ with the meaning ‘ but
once.’ Cf. ὀλίγον, βραχύ, above. —‘HoloSos: Op. 486.
507 Suid. ψωλός. --- ἐπὶ τῶν Alyuwrley: the writer thinks of the Egyptians
as παλαιοί. Αἰγυπτίων ζὧν) Rutherford. — ὅλοι of ψωλοὶ. . . πεδίον : the cir-
cumcised went afield in a body. Qu. πολλοὶ of ψωλοὶ, in great numbers? The
logs of of after ὅλοι is due to haplography. ὄχλοι ψωλοὶ Bentley. οἱ λαοὶ ψωλοὶ
‘Hotibius.’ Suid. has ὅταν ὁ κόκκυξ κοκκύσῃ, ol ψωλοὶ ἤρχοντο els τὸ πεδίον, Which
suggests simply οἱ ψωλοὶ, but he may have omitted ὅλοι as well as τότε. R alone
has dua τῇ φωνῇ. |
τὸ αἰδοῖον: interprets πεδίον. Cf. Ar. Lys. 88 νὴ μὰ Ala Βοιωτία, | καλόν γ᾽
ἔχουσα τό πεδίον. --- τὰς δύο λέξεις : ψωλοί, πεδίον ‘+ Ludit, ut videtur, in ambiguo
sensu vocis πεδίον.᾽") Blaydes.
510 Suid. δῶρα καὶ δωρεαί. --- στιν οὖν. .. τιμῆς : the note is appropriate.
The scholiast says in effect, ‘Note that he says ὅ τι δωροδοκοίη, not ὅ τι Swpotro.’ —
τιμῆς : τιμῇ Rutherford.
SCHOLIA ON THE AVES 107
βασιλέως τὸ yoru πετεῖσθαι ὑπὸ ἀνθρωπων: --- ἄλλως :— τοὺς ἀνθρωπους
δηλονότι. καὶ τὸ δια μεταβολὴν δὲ καιροῦ γινόμενον. εἰς βασιλικὴν ἐπέτρεψε
τιμὴν οἱ γὰρ ἵκτινοι τὸ παλαιὸν. ἔαρ ἐσήμαινον of πενήτες οὖν ἀπαλλαγέν-
TES τοῦ χειμῶνος. ἐκυλινδοῦντο καὶ προσεκύνουν αὐτοὺς: --
503 104’ ext. S κατεβρόχθισα] κατέπιον φησὶ ὃν εἶχον τῶ στόματι ὁβο-
λὸν ἵνα ὠνήσωμαι ἄλφιτα. προκυλιόμενος τῇ τοῦ ἰκτίνου ἐπιφανείαι : —
Fol. 104’. Vv. 504-538.
505 sup. et ext. S κόκκυ] ποιὰ φωνὴ τὸ κόκκυ.: ἢ ἀντι ὁλίγον core δὲ
παροξυτόνως. προ θερισμον δὲ φαινεται ὁ κόκκυξ ἐν τη φοινίκη- ἡσιόδος
ἦμος κόκκυξ κοκκύσῃ:
507 ext. S ψωλοῖ] παρα τὴν παροιμίαν. ὅτι ἐπὶ τῶν αἰγυπτίων ἦσαν
ψωλοὶ πολλοί- καὶ ὅταν ὁ κόκκυξ εἴποι κόκκυ- τότε ὅλοι κῶλοι ἤρχοντο εἰς
τὸ πεδίον : --- αλλως : τὸ αἰδοῖον. ἐπίτηδες δὲ συνήγαγεν. τὰς B λέξεις - ἵνα
εἴπη αἰσχρῶς καὶ γέλωτα κινήση. ἔστι δὲ παροιμια παρα φοινιξι κοκκυ
ψωλοὶ πεδίονδε αντι κοκκυγος κραζοντος τὰ πεδια θερίζομεν : ---
ὅ10 ext. S dwpodoxoin] ἵνα μετέχη τῆς αὐτῆς δωροδοκίας ἐν γὰρ τοῖς
σκήπτροις τῶν βασιλεων ἦν αετὸς. ἔστι avy δῶρα μὲν τὰ ἐπὶ δωροδοκία
ἀνθρώπων γονυπετεῖσθαι" ἢ ὅτι Σ --- γονν πετεῖσθαι) κυλινδεῖσθαι ΓΜ --- ὑπὸ]
ὑπ’ ΓΜ --- ἄλλως... αὐτοὺς] om. '— rots . . . τιμὴν] om. R— καὶ] om.
GI'°MP — τὸ] τὸ δὲ Ὁ -- μεταβολην δὲ] μεταβολῆς Σ --- δὲ) om. Μ καὶ 6 ---
«πέτρεψε) ἔτρεψε M — παλαιὸν) om. Σ --- “σήμαινον)] ἐς ἦμαρ G σημαζΐνουσι Σ
— τοῦ] om. 3 — ἐκυλινδοῦντο) προεκυλινδοῦντο 3 — atrovs] αὐτόν R
503 SoBodrowI'M [{ κατεβρόχθισα ΔᾺ ὀβολὸν κατεβρόχθισα TP 1) κατέ-
mov] αντι του κατέπιον Ἐ --- τῶ] Γ΄ ἐν τῶ ΓΡ «“--- ἵνα) ἵν’ M — προκυλιόμενος]
προσκυλιόμενος P ᾿
505 85. xoxxuT S yard M [ 6 κόκκυξ εἶποι κόκκυ α κόκκυ RP εἴποι
κόκκυ T J] φωνη] φωνὴ cai P— τὸ κόκκυ] om. Γ --- 4] I? om. Γ΄ --- αντι] ἀντὶ
τοῦ GRMP— δὲ] δὲ μονως RIP δὲ μόνον M — wapoturéves] παροξύτονον M
— ἐν] om. Μ --- κοκκύση] om. Γ΄ κοκκύζει ISMP
δ07 5. κόκκυ Γ΄ S ἀληθῶς M [ Ywrdot πεδίονδε ἃ ψωλοί R ἀληθῶς
κοκκύ ψωλοι wedi δεὸν Γ΄ κόκκυ ψωλοὶ P 1] ὁ κόκκυξ εἴποι] εἴποι ὁ κόκκυξ Μ
εἴποι... κῶλοι] κοκκύσῃ, οἱ ψωλοὶ Σ --- εἴποι] εἴπῃ Ρ --- κῶλοι ἤρχοντο] κώ-
λοιν ἤρχοντοι Τ --- κῶλοι] ἅμα τῇ φωνῆι αὶ ψωλοὶ Ρ P— ἤρχοντο] ἐξήρχοντο R
—addos . . . θερίζομεν] ΓΞ om. ΒΓ --- αἰδοῖον] αἰδοῖον φησίν M — ἔπη] om.
Μ .--- παρα φοινιξι] om. P — awn] ἀντὶ τοῦ GI27MP2 --- κραζοντος] φράζοντος M
κράζοντος Σ — θερίζομεν] θερίζωμεν P
610 S δωροδοκοίη (513) Γ΄ 8 ἐπὶ τῶν M [{ἐὄδωροδοκοίη G ἵνα δωροδοκοίῃ
R_ ὅτι Swpodoxoty Γ᾽ μετέχων ὅτι δωροδοκοίη P J] Order of notes 2, 1 ΓΜΡ
—tva] ἵνα φησὶ Μ ---- αὐτῆς] om. M—5epoSoxias] δωρεὰς R—aerds] aleros
R—ovw] δὲ RMP μὲν Γ --- μὲν] om. Γ --- δωροδοκία] δωροδοκώις Μ ---
108 | ARISTOPHANES ᾿
ἄλλως: ἐπεὶ εἰώθασιν ἐν τοῖς σκήπτροις ἐπὶ τοῦ ἄκρου ἐκτυποῦν ὄρνιθας
εἰς κόσμον.
512 ὁπότ' ἐξέλθοι Πρίαμός τις : “ἐν ταῖς τραγῳδίαις ὑποκρίνεταί τις τὸ Πρι-
ἄάμου βασιλικὸν πρόσωπον ἔχων ὄρνιν ἐπὶ τοῦ σκήπτρου, τὸν Λυσικράτην
τηρῶν μὴ δωροδοκήσῃ.᾽ οὗτος δὲ στρατηγὸς ἐγένετο ᾿Αθηναίων, κλέπτης τε
καὶ πανοῦργος, διεβάλλετο δὲ ὡς SwpoddKxos: ἔνιοι δὲ τραγικὸν αὐτόν φασι,
κλέπτην καὶ σφόδρα ἄσημον.
515 αἰετὸν ὄρνιν ἔχων ἐπὶ τῆς κεφαλῆς : δέον εἰπεῖν “ἐπὶ τοῦ σκήπτρον, οὕτω
mem “εὕδει δ᾽ ἀνὰ σκάπτρῳ Διὸς alerds.”
ccs ie “ἢ σκηπτροβάμων alerés, κύων Διός."
ἢ ἐπειδὴ "εἰώθεσαν" τὰ ἀφιερωμένα ἑκάστῳ θεῷ ὄρνεα ἐπὶ κεφαλῆς ἱδρύεσθαι.
τῆς δὲ ᾿Αρχηγέτιδος ᾿Αθηνᾶς τὸ ἄγαλμα γλαῦκα εἶχεν ἐν τῇ χειρί, ὁ δὲ ᾿Απόλ-
λων τὸν ἱέρακα ὡς μαντικὸν ὄρνεον, καὶ ὡς θεράπων δὲ τοῦ Διός - ἐπεὶ μικρό-
Tepos τοῦ ἀετοῦ ὁ ἱέραξ.
ὅ20 ὥμνυε τ᾽ οὐδείς : οὕτως καὶ τῶν θεῶν εὐδαιμονέστεροι οἱ ὄρνεις.
ὅ21 Λάμπων δ᾽ ὄμνυσ᾽ ἔτι: (κατὰ) τῶν εἰκῇ δαιμόνων "οὐ" πρῶτοι οἱ Σω-
κρατικοὶ ἐπετήδευσαν οὕτως ὀμνύναι, "Σωσικράτης γὰρ ἐν τῷ δωδεκάτῳ τῶν
Κρητικῶν οὕτω φησί: “Ῥαδάμανθυς δὲ δοκεῖ διαδεξάμενος τὴν βασίλειαν
512 Suid. Λυσικράτης. ---ν rats . . . δωροδοκήσῃ: φησί (TMP) shows that this
is a paraphrase. —tnp&v: nominative. The scholiast adopted the word from the
text of 518, wrongly supposing that ὁ δὲ in that verse referred to Πρίαμος in 512.
τηρῶν is sound, but is a misinterpretation. ὄρνις (VM) cannot be defended.
515 δέον... σκήπτρου: R alone adds—for ἵγΤῸ8 --- εἶπεν ἐπὶ τῆς κεφαλῆς.
-- Πίνδαρος : Pyth. i 9, where σκάπτῳ. --- Σοφοκλῆς : Nauck 818. --- ἱδρύεσθαι :
Musurus’s printer made this ἱδρύε, which was changed to ἱδρύειν by Gelenius, and
ἱδρύειν was adopted by subsequent editors till Dindorf’s Oxford edition.
520 οὕτως: inferential, ‘so.’
521 Suid. Λάμπων. --- τῶν εἰκῆ δαιμόνων : heretofore printed as an independ-
ent sentence, pointed by the period, but the editors are silent as to the con-
struction of the genitive.—ot: Bothe. The negative is required, since the
quotation from Sosicrates is introduced to prove (note γὰρ) that this form of oath
began in the time of Rhadamanthus. Furthermore, the phrase τοιοῦτοι δὲ καὶ
οἱ Σωκράτους ὅρκοι (‘of Socrates also’) is a fixed part of the accounts of the
‘Oath.’ Cf. Suid., Phot., ἹΡαδαμάνθυος ὅρκος; Schol. Plat. Apol. 21 κε; Apost.
xv 17; Eust. 1871 5s. —o¥res: as Lampon makes oath in 521 ‘‘ By the Goose! '”
- Σωσικράτης: Meursius. Cf. Miiller IV 601. --- δωδεκάτῳ : cf. Zen. v 81: ὡς
καὶ Σωσικράτης ἐν δευτέρῳ Ἀρητικῶν. Whether β΄ or ιβ' should be read cannot be
determined. ‘ Vix putaverim tam amplum operis ambitum fuisse’’ von Leutsch.
ΤῬ --- οἱ] om. 3 — ἐπετήδευσαν obras] οὕτως ἐπιτήδευσαν Ρ --- σωκράτης . . -
φασι] om. Σ --- φασι] φησι ΓΡ --- δὲ] om. P— δεξάμενο:) διαδεξάμενος ΓΡ ---
SCHOLIA ON THE AVES 109
διδόμενα. δωρεὰ δὲ ἐπὶ τιμῆς : — ἄλλως : επεὶ εἰώθασιν ἐν τοῖς σκήπτροις
ἐπι τοῦ ἄκρον ἐκτυποῦν ὄρνιθας. εἰς κόσμον: --
512 ext. S a.v.] ἐν ταῖς τραγωδίαις ὑποκρίνεται τις τὸ πριάμον βασιλι-
κὸν πρόσωπον ἔχων ὄρνις em. τοῦ σκήπτρου τὸν δυσικράτῃ τηρῶν μὴ δωρο-
δοκήση- οὗτος δε στρατηγὸς ἐγένετο αθηναιων κλέπτης τε καὶ πανοῦργος.
διεβαλλετο δὲ ὡς δωροδόκος- ἔνιοι δὲ τραγικὸν αὐτὸν φασι κλέπτην καὶ
σφόδρα ἄσημον: —
5156 ext. et inf. S a. ν.] δέον εἰπεῖν em τοῦ σκήπτρου οὕτω γὰρ πίνδα-
ος: Pa δ᾽ ava ᾿σκάπτρω᾽ διὸς αἰετὸς καὶ σοφοκλῆς. ὁ σκηπτροβάμων
αἰετός κύων διός 7 «πειδὴ εἰ ώθεισαν τὰ ἀφιερωμενα ἐκάστω θεῶ. ὄρνεα ἐπι
Kepadys ἱδρύεσθαι. τῆς δὲ ἀρχιγέτιδος ἄθηνας τὸ ἄγαλμα γλαῦκα εἶχεν ἐν
τῆι χειρὶ- ὁ δὲ ἀπόλλων τὸν ἱέρακα. ws μαντικὸν ὄρνεον - καὶ ὡς θεράπων
δὲ τοῦ διὸς. ἐπεὶ μικρότερος τοῦ αἰετοῦ ὁ ἱέραξ: -
ὅ20 R 59” sup.] ὥμννε τ᾽ οὐδεις : -- οὕτως. καὶ των θεων. εὐδαιμονέ-
στεροι οἱ ὄρνεις
521 int. S λάμπων] τῶν eixy Te ὅτι πρῶτοι of σωκρατικοὲὶ
ἐπετήδευσαν οὕτως ὁμνῦναι. σωκράτης yap ἐν τω cB τῶν κρητικῶν . οὕτω
φασι. ραδάμανθυς δὲ δοκεῖ δεξάμενος τὴν βασιλειαν. δικαιότατος γεγενῆσθαι
ἄλλως . . . κόσμον] om. R— ἄλλω) om. Μ ἐπὶ τῶν σκήπτρων ἐκάθηντο as
lemma and S τῶν Γ΄ ἐπὶ τῶν σκήπτρων as lemma P— ἐπι τοῦ ἄκρου) om.
Μ --- κτυποῦν... κόσμον] ὄρνιθας ἐκτυποῦν χάριν κόσμου M — ἐκτυποῦν] T?
ἐκτυποῦσθαι Τ'
512 S ἐξελθοι T 5. ὁπότ᾽ Μ [{ὀὁπότ᾽ ἐξέλθοι (ἐξέλθῃ P) πρώμος (add.
τις T) GRIP 1) ns] τίς φησι TMP— τὸ] om. Μ τοῦ α τὸ τοῦ ΓΡ --- ἔχων
ἔχων δὲ R — ὄρνις] ὄρνιν ἘΓΡ --- τοῦ] om. Μ ---τὸν . . . ἄσημον] om. M —
δυσικράτη)] λυσικράτην ΒΡ λυσοκράτη Γ --- δωροδοκήση] I? δωροδοκήσει Τ ---
és] om. R—oe . . . ἄσημον] om. ΒΕ --- ἔνιοι] τινὲς Γ
515 Som.textR δ ὄρνιν ΓΜ [ αἰετὸν ἔχων R ὄρνιν ἔχων ἐπὶ τῆς κεφαλῆς
ΓΡ 1) δέον εἰπεῖν] ἐπὶ τῆς κεφαλῆς δὲ εἰπὼν M — σκήπτρον] σκήπτρου εἶπεν ἐπὶ
τῆς κεφαλῆς R—obre . . . ἢ] om. R— πίνδαρος] ὁ πίνδαρος Γ --- ἧδει] Fda
G εὕδει TMP— δ] γ᾽ P— sis om. P—exawrpe] σκῆπτρα Gl σκήπτρῳ
M ἀσκήπτρῳ Ρ --- αἰετὸς . . . S68] om. P—alerds] ἀετὸς ΟΤ --- καὶ...
ἐπειδὴ] om. Μ --- codons]: ὁ σοφοκλῆς Γ -- κύων... ἢ] κύων διὸς - G—
εἰάθεισαν] εἰώθασι RE εἰώθασι δὲ Μ εἰώθεσαν Ρ P— τὰ ἐδ ρομιναῚ om.G τὰ
ἀμφιερωμένα Τ --- ἱδρύεσθαι] ἱδρύε Ρ P— δὲ] om. R— ἀρχιγέτιδος) ἀρχηγέτιδος
GRMP— γλαῦκα... χειρὶ] εἶχεν ἐν τῇ χειρὶ γλαῦκα M — γλαῦκα] γλαῦκαν R
- τὸν. .. ὄρνεον] ὡς μαντικὸν ὄρνιν τὸν ἱέρακα M — καὶ] om. P— θεράπων)
θεράποντα M — δὲ] om. RIM --- αἰετοῦ] ἀετου RMP— ὁ ἱέραξ] T* om. Γ
δ20 Om. VGIMP— ἀνθρώπων θεόν) T? J] των] om. I?— Spvas] ὄρνις I?
521 Om. G—S λάμπων ΓΜ [ Adpurwv δ᾽ ὄμνυσ᾽ ἔτι (ἔτι om. P) TP ἢ
τῶν... ὅμοια ὁ δὲ] om. M—réav . . . ὅμοια] οτη. ἢ --- δαιδαιμόνων] δαιμόνων
110 ARISTOPHANES
δικαιότατος γεγενῆσθαι πάντων ἀνθρώπων, λέγεται δὲ αὐτὸν πρῶτον οὐδένα
ἐᾶν ὅρκους ποιεῖσθαι κατὰ τῶν θεῶν, ἀλλ᾽ ὀμνύναι κελεῦσαι χῆνα καὶ κύνα καὶ
κριὸν καὶ τὰ ὅμοια." ὁ δὲ Λάμπων θύτης ἦν, χρησμολόγος καὶ μάντις, ᾧ καὶ
τὴν εἰς Σύβαριν τῶν ᾿Αθηναίων ἀποικίαν ἔνιοι περιάπτουσιν, αὐτὸν ἡγήσασθαι
λέγοντες ᾿Αθηναῖον ὄντα σὺν ἄλλοις θ. ὥμννε δὲ κατὰ τοῦ χηνὸς ὡς μαντι-
κοῦ ὀρνέου, ἔτυχε δὲ καὶ τῆς ἐν πρυτανείῳ σιτήσεως.
εἰς τὸ αὐτό: ὅτι οὗτος χρησμολόγος" ἔζη δὲ ἐπὶ τῆς τῶν ᾿Ορνίθων διδα-
σκαλίας, οὐχ, ws τινες, ἐτεθνήκει, πολλῷ γὰρ ὕστερον: Κρατῖνος (οὖν) ἐν
τῇ Νεμέσει oldev αὐτὸν ζῶντα καὶ ταῦτα πολλῴ ὕστερον.
523 Mavis: ἀπὸ τοῦ Μανῆς᾽ πρὸς δὲ "τῷ “ἀνδράποδα᾽ καὶ ὄνομα εἶπε
δουλικόν, ὡσεὶ ἔλεγε ‘ τοὺς δούλους "Μανᾶς",᾽ οὕτω γὰρ ἐκάλουν τοὺς οἰκέτας
πολλάκις.
524 μαινομένους : ᾿ὥσπερ᾽ μανιώδεις βάλλουσιν ὑμᾶς τοῖς λίθοις.
526 ὀρνιθεντής: “ὀρνιθοθήρας".
527 ῥάβδους: εἶδος δικτύου ὃ χρίουσιν if, (δίκτυα δὲ) ἀντὶ τοῦ “θηρατικὰ
δίκτνα,᾽ καὶ al πηκταὶ δὲ εἶδος δικτύου.
530 βλιμάζοντες: βλιμάζειν κυρίως τὸ τοῦ ὑπογαστρίου καὶ τοῦ στήθους
— οὐδένα dav: is οὐδένα οὐκ ἐᾶν (MSS.) impossible in Greek of this period to
express the idea permitted nobody?
Kopartvos οὖν ἐν τῇ Νεμέσει: the younger comic poet Cratinus. See the dis-
cussion of this scholium by Capps in The Nemesis of the Younger Cratinus, Har-
vard Studies in Classical Philology XV (1904) 61 ff.
523 Suid. Μάνης. ὄνομα κύριον olxérov. — τῷ : Jackson.
524 ὥσπερ: cf. 12. The text of 524 has ὥσπερ.
526 Suid. ὀρνιθευτής. Cf. Harp. ὀρνιθευτής.
527 Cf. Suid. πηκτή.
530 Suid. βλιμάζειν. Cf. E. M. 200 37; E. Gud. 110 19; Schol. Lys. 1164;
R— λεγε] ἔλεγον M — pévys] om. R paves G μάνιν Γ΄ μάνην M μανᾶς P
— ores] οὕτω ΓΡ
524 Om. GIMP—S μαινομένους R— βάλλουσ᾽ ὑμᾶς) I? J panddas]
αντι του μανιώδεις R ὡς μανιώδεις T2— dps] ἡμᾶς RT?
δ26 Om. ΥΟΓΜΡ ---ὀρνιθευτής) I? J] ὀρνιθοθηρενυτή:] ὀρνιθοθηρατὴς I? ὁ
ὀρνιθοθήρας Σ
δ27 S δίκτυα TM [{παγίδας G ῥάβδους RP δίκτυα πηκτάς T J) εἶδος
-.. EB) T* om. ΓᾺ -ο-- εἶδος) ἐστι dos αὶ γράφεται σταυρούς - ἔστι δὲ εἶδος
I*P — ἰξῶ] ifov R—awn . . . δίκτυα] om. ΚΕ --- αντι] δίκτυα - ἀντὶ P — θηρα-
τικα] θηρεύτικα ΟΜ -“--- καὶ. . . δὲ] πηκτὰ δὲ Μ --- δικτόον)] I? δικτύων I
πηκτοῦ δικτύου Μ
530 Οπι. " --- 8 βλιμάζοντες M [ of δ᾽ ὠνοῦνται βλιμάζοντες G βλιμά-
ζοντες RI?P J] Order of notes 2, 1 ΓΞΡ -- βλιμάζειν] βλιμάζειν δὲ ΓΊΡ ψηλα-
φῶντες - βλιμάζειν γὰρ Μ --- τὸ] om. Ἐ ---- τοῦ] om. M— τοῦ] om. Μ ---στήθου!]
SCHOLIA ON THE AVES 111
πάντων ἄνθρωπων λέγεται δὲ αὐτὸν πρῶτον οὐδένα οὐκ cay ὅρκους ποιεῖσθαι
κατὰ τῶν θεῶν. αλλ ὁμνῦναι κελεῦσαι χῆνα καὶ κυνα καὶ κριὸν καὶ τὰ ὅμοια.
ὁ δὲ λάμπων. θύτης ἦν χρησμολόγος καὶ μάντις ὧι καὶ τὴν εἰς σύβασιν
τῶν αθηναίων ἀποικίας. ἔνιοι περιἄάπτουσι αὐτὸν ἡγήσασθαι λεγοντες
αθηναιον ὄντα συν αλλοις O ὦμννε δὲ κατὰ τοῦ χηνὸς ὡς μαντικοῦ ὀρνέου.
ἔτυχε δὲ καὶ τῆς ἐν πρντανειω σιτήσεως: --- εἰς αὐτο: ὅτι οὗτος χρησμο-
λόγος. ἔζη δὲ καὶ ἐπι τῆς τῶν ὀρνίθων διδασκαλίας ουχ ws τινες ἐτεθνήκει -
πολλῶ γὰρ ὕστερον κρατῖνος ἐν τῇ νεμεσὴ οἶδεν αὐτὸν ζῶντα καὶ ταῦτα
πολλῶ ὕστερον: : —
521 inf. S λάμπων] λάμπων δ᾽ ὄμνυσ᾽ ἔτι. τῶν εἰκῆ δαιμόνων. ὅτι πρῶτοι
οἱ σωκρατικοὶ ἐπετήδευσαν. οὕτως ὀμνύναι. σωκράτης γὰρ ἐν τῶ ιβ τῶν
κρητικῶν οὗτως φησι: ῥαδάμανθυς δὲ δοκεῖ διαδεξάμενος τὴν βασιλειαν.
δικαιότατος γεγενῆσθαι πάντων ἀνθρωπων. λέγεται δὲ αὐτὸν πρῶτον οὐδένα
οὐκ ἐᾶν ὅρκους ποιεῖσθαι κατα τῶν θεῶν. ἀλλ᾽ ὀμνύναι κελεῦσαι χῆνα καὶ
κύνα. καὶ κριὸν. καὶ τὰ ὅμοια. & δὲ λάμπων θύτης ἦν. χρησμολόγος καὶ
μάντις. & καὶ τὴν εἰς [104” sup. et ext.] σύμβασιν τῶν αθηναίων ἀποικίαν
ἔνιοι περιάπτουσιν. αὐτὸν ἡγήσασθαι λέγοντες ἀθηναῖον ὄντα. σὺν ἀλλοις
6. ὥμνυε δὲ κατὰ τοῦ χηνὸς ὡς μαντικοῦ ὀρνέου. ἔτυχε δὲ καὶ τῆς ἐν mpura-
γειω σιτήσεως: -- εἷς το αὐτο: ὅτι οὗτος χρησμολόγος. ἔζη δὲ καὶ ἐπὶ τῆς
τῶν ὀρνίθων διδασκαλίας. οὐχ᾽ ὡς τινες ἐτεθνήκει. πολλῶ γὰρ ὕστερον κρα-
τῖνος ἐν τῇ νεμεσει οἶδεν αὐτὸν ζῶντα. καὶ ταῦτα πολλῶ ὕστερον : --
522 104” ext. S ὑμᾶς] ἀπὸ τοῦ μάνης. πρὸς δὲ τὰ ἀνδράποδα καὶ ὄνομα
εἶπε δουλικόν. ὡσεὶ ἔλεγε τοὺς δούλους μάνης οὕτως γὰρ ἐκάλουν τοὺς οἰκέ-
τας πολλάκις: --
ὅ24 intm. p.v.] μανιώδεις βάλλουσιν ὑμᾶς τοῖς λίθοις
526 R 59” ὀρνιθευτὴς) ὀρνιθοθηρεντής
527 int. S παγίδας εἶδος δικτύου. ὃ χρίουσιν ἰξῶ- ἀντι του θηρατικα
δίκτυα. καὶ ai πηκταὶ δὲ εἶδος δικτύου :-
930 104“ ext.S βλιμάζοντες] βλιμάζειν κυρίως. τὸ τοῦ ὑπογαστρίου καὶ
οὐδένα] om. 3 --- οὐκ] om. P— κελεῦσαι} om. Σ --- ὁ δε λάμπων] ὁ λάμπων R
- ἣν] ἦν καὶ ἘΡ --- ὧι. .. 87] om. ΒΜ --- σύβασιν] I? σύβαριν TS σύμβα-
σιν Ῥ--- αθηναίων ἀποικίας) ἀποικίαμν ἀθηναίων Σ --- αθηναίων] ἀθηνῶν Τ ---
ἀποικία) ἀποικών ΤῈ --- ἔνιοι) om. Σ τινὲς Γ --- τοῦ] τῆς Γ --- ἔτυχε... . χρη-
σμολόγος] om. M— καὶ] om. R—alsg . . . πολλῶ ὕστερον] om. R— als avro]
om. I ἄλλως ΓΡΡ --- ὅτι. . . χρησμολόγος I? om. [— ἔζη δὲ καὶ] ἕξει de
λάμπων Μ ἔζη δὲ Ρ ----οὐχ . . . πολλῶ ὕστερον] om. Μ --- οὐχ . . . ἐτεθνήκει]
om. Γ΄ ---- νεμεσὴ] νεμέσει ΓΡ
521 Om. ΒΓΜΡ J otras] οὕτω Ὁ --- ῥαδάμανϑυς] ῥαδάμανθις Ὁ --- αὐτὸν] ai-
τῶν Ὁ --- οὐκ] om. 6 --- καὶ κύνα] om. Ὁ ---ὅτι. . . ἔζη] χρησμολόγος λάμπων
ἔζησε G — ἐτεθνήκει] ὅτι ἐτεθνήκει G — νεμέσει] νεμέση G — οἶδεν] εἶδεν G
622 8 ἡλιθίους Τ' 5 μανᾶς Μ [ἠλιθίους μανάς Γ΄ μανᾷς P 1] ἀπὸ] ἀντι
112 ARISTOPHANES
Exreabe:, ὅτερ ἑπείουν οἱ res ὄρονθως ἀσούμεναι, οἷον - δλιβορόζειν᾽ - Abe
μος δε βαιμάζοντες ἄντι τοῦ “ κακοῦντες. crevices γὰρ cai mxrestheven.
- 29 #2»
ἄλλως: ὅτι νεωτερικὴ ἧ λέξις. Καλλίστρατος ᾿ὑηλαφαν φησιν αὐτήν,
ὅφικε δὲ πλόον τι σηριαίψει» τὸ μετὰ σιντορίως.
522 ἀλλ΄ ἐπιανάσι: “οὗτοι δὲ οὐ μόνον ἱμᾶς ἔφουσιν ἀλλὰ ani σιυτρίβουσιν.᾽
ἀλλ΄ ἐπιανάσι: “ἐκιβάλλουσι συντρίῤαντες,᾽ ταρὰ τὸ κναίειν, τὸ διαφθεί-
ρέν. σίλφωον δὲ ῥίζα ἡδίοσμοι πρὸς ἄρτεμα.
524 σίλφιον: τὸ ἐν AiBoy γινόμενον, ὃ θεραπεύει πολλὰ καὶ ἔστι πολν-
i , καὶ ἐν Πλούτ. ιν"
ἀμ eee 5 a PS 3 or a
τὸν Πλοῦτον αὐτὸν καὶ τὸ Βάττου σίλφιον."
535 κανάχυσμα γλυκὺ καὶ λιπαρόν: ζωμόν, rapa τὸ χεύεσθαει, ΄ γλυκὺ᾽
δὲ μέλετι δεδευμένον. :
ἄλλως: οὐδὲν πλέον ἢ κατάχυμα, ὦστε ἀκὸ τούτου cai "τὸ κατάχυσμα
536 κανεσιάδασαν: κατέχεαν.
δ26 nevGiglev: κατὰ ἐναλλαγὴν τῶν στοιχείων ἀντὶ τοῦ νεκριμαίων, ὡς
Hesych., Zon., βλιμάζειν. --- Πλιβομάζειν : Suid. δλιμάζειν͵ for which Stephanus
meaning. — evvreplas: συντονίας Dindorf.
633 οὖτοι. . . συντρίβουσιν: not only roast you but rub up a mixture for
you. Perhaps we should read συντρίβουσι (cxardyxvoya). The scholiast is con-
trasting the indignity described in the verses which begin with ἀλλ᾽ ἐπικνῶσιν
with the previous statement, and chooses the salient word in order to make his
point. His text of the play probably read ἀλλ᾽ ἐπικνῶσι . . . ὄξος συντρίψαντες
καγάχυσμ᾽ «7d. For the meaning he attached to συντρίψαντες, cf. Plut. Mor.
436 κ: ἄνευ δὲ φαρμάκων συντριβέντων xré.
ὀπιβάλλονσι σνντρίψαντοι : put the deadly mixture on you when they have
rubbed (ἐ up. — παρὰ τὸ xvalav, τὸ διαφθείρειν : cf. E. M. 522 55 Φιλόξενος - ἀπὸ τοῦ
κνῶ γίνεται παράγωγον κναίω, τὸ διαφθείρω. Id. 126 35 ἀποκναιόμενοι, τὸ διαφθειρόμενοι,
ἀποκοντόμενοι, ἁπολλυόμενοι, λυπούμενοι, ὀδυνώμενοι. --- ἄρτνμα : τὸ ἄρτυμα U.
δ84 Build. Βάττου σίλφω»ν. --- bv Τλούτῳ: 924.
5635 Build. κατάχυσμα. --- γλνκὺ καὶ λυπαρόν : the gender οὗ γλυκὺ shows that
the phrase is a part of the lemma and not a modifier of ζωμόν.
οὐδὲν wiley 4 κατάχνμα : cf. Suidas’s equivalent, οἷον κατάχυμα.
638 Suid. κενεβρίων.
636 Om. GIMP— κατεσκέδασαν) R 1] κατέχεαν] κατέχεον R
538 8S xeveBplov TM [{κενεβρίων] ὥσπερ xeveBpiov IP 1) ἐναλλαγὴν τῶν
στοιχείων) μεταφορὰν croxeiou P— νεκριμαίων] νεκριμέων R — rd] τῶν REMP
- κριῶν] Γ΄ νεκρῶν T?— ποικιλωτέραε) ποικιλότερας G — dpréciss δεομένων]
SCHOLIA ON THE AVES 113
τοῦ στήθους ἅπτεσθαι. ὅπερ ἐποίουν of τὰς ὄρνιθας ὠνούμενοι οἱονεὶ θλιβο-
μάζειν δίδυμος δὲ βλιμάζοντες βλιμάζοντες - ἀντι τον κακοῦντες - ἀποτίλ-
λουσι γὰρ καὶ κατεσθίουσιν : GAAWs- ὅτι νεωτερικὴ ἡ λέξις. καλλίστρατος
ψηλαφᾶν φησι αὖτ... ἔοικε δὲ πλέον τί σημαίνειν . τὸ μετὰ συντομίας:
ὅ33 ἀλλ᾽ ἐπικνῶσι) οὗτοι δὲ οὐ μόνον ὗμας ἐψουσιν ἀλλὰ καὶ συντρίβουσι.-
533 extm. ext. S ἐπικνῶσι] ἐπιβάλλουσι συντρίψαντες παρα το κναίειν
τὸ διαφθείρειν. σίλφιον δὲ ρίζα. ἢδύοσμα πρὸς ἄρτυμα:-
534 104” ext. 8 σίλφιον] σίλφιον. τὸ ἐν λιβύη γινόμενον ὃ θεραπεύει
πολλά. καὶ ἔστι πολνυτίμητον. καὶ ἐν πλούτω φησι οὐδ ἂν εἰ δοίης γε τὸν
πλοῦτον αὐτὸν καὶ τὸ βάτον σίλφιον: --
535 104” ext. S κατάχυσμ᾽ γλνκὺ καὶ λιπαρὸν ζωμὸν παραχεύεσθαι.-
γλυκεῖ δὲ μέλιτι δεδευμένος : — ἄλλως: οὐδὲν πλέον ἢ καταχύματα. wore
ἀπὸ τούτον καὶ τὰ καταχύματα λέγεσθαι: --
536 intm. p. v. et ὃ κατεσκεδασαν] κατέχεαν
538 104” ext. et inf. 8 xeveBpiwy] κενεβρίων : κατα ἐναλλαγὴν τῶν στοι-
χείων. ἀντι του νεκριμαίων. ὡς τὸ θνησιμαίων κρεῶν. ποικιλωτέρας ἀρτύσεως
γήθους Ρ ---- ὅπερ... ὠνούμενοι) τοῦτο γὰρ καὶ of τὰς ὄρνις ὠνούμενοι ποιοῦσιν
Μ ---- τὰς] τοὺς ΓΈΡ --- θλιβομάζειν] θλιμάζειν 3 ---- βλιμάζοντες βλιμάζοντες] βλι-
μάζοντες GRMP Bradley T? — κακοῦντες) κακοῦν I? καλοῦντες M — ἀπο-
τίλλουσι. . . cvvropias] ἄλλος δέ τις οὕτω φησίν - ὅτι ἀποτίλλοντες τὰ πτερὰ
οὕτως ὀπτησάμενοι ἐσθίουσιν - ἣ εἰς ἐπιθυμίαν ἐρχόμενοι - Μ --- ἄλλῶς... συν-
τομίας] om. R— ἄλλὥς] om. ΓΞΡ --- νεωτερικὴ] νεωτερικοὶ Ὁ ---- ψηλαφᾶν] ἀντὶ
τοῦ ψηλαφᾶν ΓΈΡ --- φησι atr--] om. IP φησι αὐτὰ G
533 Om. ΓΜΡ --- 5 δρᾶν (681) R— ὀττησάμενοι) ΓΞ J] οὗτοι δὲ] om. R
— ὑμᾶ2] ἡμᾶς Γ΄ --- συντρίβονσι] συντρίβους R
5633 8. ἐπικνῶσι ΓΜ [[5ἐπικνῶσι ΟΕ ἀλλ᾽ ἐπικνῶσι τυρόν Γ΄ ἀλλ᾽ ἐπικνῶ-
σιν 1) ἐπιβάλλουσι... διαφθείρειν] ἐπικνῶσιν - ἐπιβάλλουσιν τρίψαντες - ἀπὸ
τοῦ κναίειν - ὃ δηλοῖ τὸ διαφθείρειν - M — ἐπιβάλλουσι] αντι του ἐπιβάλλουσι R
- συντρίψαντες) συντρίβουσι G— σίλφιον. . . ἄρτυμα] om. M — ἢδύοσμα]
ἢ ἡδύοσμα G ἡδύοσμος ΕΓΡΣ --- ἄρτυμα] ἄλφιτα R
δ84 Om. Γ --- αὶ σίλφιον Μ [[σλφιον] om. R J] τὸ ἐν] λέγει δὲ τὸ ἐν RK
σίλφιον ῥίζα ἡδύοσμος πρὸς ἄρτυμα τὸ ἐν M — ἐν] ἐν τῇ Σ --- γινόμενον] yevo-~
μενον ΓΈΡ --- ὃ θεραπεύει] θεραπεύει δὲ RI7MP --- πολλά] πολύ M — καὶ ἔστι
ἔστι και T? ἔστι δὲ καὶ Ρ --- πολυτίμητον] πολύτιμον ΟἿΣ --- ἂν] om. G — al]
om. Σ --- γε] γέ μοι RI27PY — βάτον] Barrov ἘΣ τοῦ βάτου ΤᾺ
δ8δ S κατάχυσμ᾽ TM [{γλυκὺ καὶ λιπαρὸν] καταχύσματ᾽ ἕτερον Γ' κατά-.
χυσμα Ῥ J] ζωμὸν] γλυκὺ καὶ λιπαρὸν ζωμὸν G — παραχεύεσθαι] περιχεύεσθας
G παρὰ τὸ χεύεσθαι αὶ παρὰ τὸ χέεσθαι TPS ἡἠρτυμένον - ἀπὸ τοῦ χεῖσθαι M—
γλυκεῖ] γλυκὺ ΒΓΜΡ — δεδευμένος] δεδευμένον ΕΓΜΡ — ἄλλως... λέγεσθαι]
om. ΒΕ ---λλως . . . ἢ καταχύματα] om. M—ot6iv] οὐδὲ Ὁ --- καταχύματα]
καταχύμα Γ' καταχύσμα ΓΈ .---τὰ] ΓΞ οπι. Γ-- καταχύματα] Γ΄ καταχύσματα ΓΒ
114 ARISTOPHANES
ἄλλως : τὰ θνησιμαῖα κρέα οὕτως ἐκάλουν.
“ οὐκ ἔσθω "κενέβρειον" - ὅταν "θύσῃς (ri, κάλει με).᾽"
ὅ39 χαλεπωτάτους λόγους: ἀντὶ τοῦ ‘Aurnpous,’ ‘ χαλέψαι δυναμένους.
ὅ40 ὃς ἐδάκρυσά γ᾽ ἐμῶν : ἐρεθισθέντες ἀπὸ τῶν πρεσβυτέρων καταβοῶσι
τῶν πατέρων ὡς ἀπολεσάντων τὴν βασιλείαν.
543 ἐπ᾽ ἐμοῦ: Ἢ εἰς ὅσον αὐτοὺς ἐγὼ χρόνον διεδεχόμην."
546 ἀναθεὶς γὰρ ἐγώ σοι: ταῦτα εἰώθαμεν πρὸς τοὺς εὐήθεις τῶν ἀνθρώ-
πων λέγειν: ὡσεὶ εἶπεν “ἐμὲ καὶ τὰ τέκνα μου ἀνατίθημί σοι ὥστε διοικεῖν.
550 πρῶτα διδάσκω : ‘ore ὀφείλετε μίαν ἔχειν πόλιν."
551 τοντὶ τὸ μεταξύ: γῆς καὶ οὐρανοῦ" "σημαίνει" ὅτι ‘ro {ζμεταξὺν᾽ ἀήρ.
552 πλίνθοις owrats: φασὶ γὰρ τὴν Βαβυλῶνα ἀπὸ ὀπτῶν πλίνθων
οἰκοδομηθῆναι καὶ ἀντὶ γύψου ἀσφάλτῳ συνδεθῆναι τὰς πλίνθους" ἡ Σεμί-
ραμις δὲ ἔκτισε τὴν Βαβυλῶνα.
553 ὦ KeBpidva καὶ ΤΠορφυρίων : ὄρνεόν τι τὸν κεβριόνην ἔπαιξεν, ὡσεὶ
ἔλεγεν “ὦ θεοὶ ὡς σμερδαλέον τὸ πόλισμα,᾽ ἐπιτηδείως δὲ τὸν πορφυρίωνα
παρέλαβεν καὶ ὅτι ὄρνις καὶ ὅτι εἷς τῶν γιγάντων ὁμοίως τῷ Κεβριόνῃ, ὃν
ἐχειρώσατο ἡ ᾿Αφροδίτη. ἐπίτηδες οὖν τῶν θεομάχων ἐμνήσθη, ἐπεὶ καὶ
αὐτοὶ θεομαχήσουσι.
Erotian 82 8: κενέβρεια rd νεκριμαῖα κρέα οὕτω καλοῦνται, ὡς καὶ ᾿Αριστοφάνης" οὐκ
ἔσθ᾽ ὃ κενέβρειον ὅταν θύῃς τι καλεῖ με. ---- οὐκ ἔσθω κτέ. : Μ. ΠῚ 1201; K. I 561.
41 eat no carrion; when you sacrifice
Some cleanly creature — call me for a slice.’’
- ἔσθω: ΓΜ, anticipating Bentley’s conjecture. —@toys: ΒΟΙΡΈ. --- οὐκ ἔσθω
κενέβρειον " ὅταν θύῃς τι, κάλει με Bentley. οὐκ ἔσθω κενέβρεϊ - ὁπόταν δὲ θύῃ: τι, κάλει
με Heringa. οὐκ ἔσται, κενέβρειον ὅταν θύσῃ τι, καλεῖν με Dindorf (1829). οὐκ
ἔσθω κενέβρεϊ - ὁπόταν θύῃς τι, καλεῖν με Blaydes.
589 Suid. χαλεπωτάτους λόγους.
δ40 ἀπολεσάντων : ἀπολυσάντων U.
553 Suid. πορφυρίων. --- Κεβριόνα : found in the text of all the MSS., implies
a nominative Κεβριόνας. --- ὄρνεόν τι... ἔπαιξε: a jocular reference to a bird, the
cebrion. ὄρνεόν τι τὸν κεβριόνην must be brought into construction with ἔπαιξε.
Note the reading in TMP. Musurus, perceiving the difficulty, boldly supplied
φησί. The first part of the note, ὄρνεόν τι τὸν κεβριόνην, has been displaced in R
by the interlinear. — ὁμοίως : R, anticipating Bothe’s conjecture.
553 Om. VG—S κεβριόνα TM [ & κεβριόνα TP 1) ἔπαιζεν] ὄρνεόν τι
(φησι add. P) τὸν κεβριόνην - ἔπαιξε δὲ TMP — ἀξ] om. P— πτόλισμα] πόλι-
σμα P— πορφυρίωνα] κεβριόνην Μ --- or] καὶ ὅτι ὄρνις καὶ ὅτι ΓΡ ὅτι ὄρνις
καὶ ὅτι M — alg] ἐκ Γ΄ .---- ὁμοίω:] ὅμοιος ΓΡ καὶ ὅτι ὅμοιος M — κεβριόνι} κεβρι-
ὄνῃ ΓΜΡ-- ἐπίτηδε;] ἐπέτηδες P
553 Om. ΟΙΜΡ
SCHOLIA ON THE AVES 115
δεομένων : ἄλλως. τὰ θνησιμαῖα κρέα οὕτως ἐκάλουν. οὐκ ἔσθ᾽ ὦ κενέβριον
ὅτἂν θύση: --
Fol. 104”. Vv. 539-572.
539 int. S χαλεπωτάτους] ἀντι του ληπηρούς - χαλέψαι δυναμένους -
ὅ40 int. Ρ. ν.] ἐρεθισθέντες δὲ ἀπὸ τῶν πρεσβυτέρων. καταβοῶσι τῶν
πατερων ὡς ἀπολεσάντων τὴν βασιλειαν-
543 intm. int. p.v. S κατέλυσαν] εἰς ὅσον αὐτους ἐγὼ χρόνον διεδεχόμην -
546 int. S ἀναθεὶς] ταῦτα εἰώθαμεν πρὸς τους εὐήθεις τῶν ἀνθρώπων
λεγειν : ὡς εἰ εἶπεν ἐμε καὶ τὰ τέκνα μου ἀνατίθημί σοι. wore διοικεῖν.
950 int. 8 πρῶτα] ὅτι ὀφείλετε μιαν- ἔχειν πόλιν : --
551 intm. ext. a. v.] γῆς καὶ οὐρανοῦ ση.. ὅτι τὸ ἀὴρ
552 int. S ὀπταῖς] φησι γὰρ τὴν βαβυλῶνα. ἀπὸ ὀπτῶν πλίνθων οἰκοδο-
μηθῆναι.. και ἀντὶ γύψου, ἀσφάλτω συνδεθῆναι τὰς πλίνθους . ἡ σεμίραμις δὲ
ἔκτισε τὴν βαβυλῶνα:
ὅδ8 R 59” 8 a. ν.] ἔπαιζεν. ὡσεὶ ἔλεγεν ὦ θεοι- ὡς σμερδαλέον τὸ
πτόλισμα. ἐπιτηδείως δὲ τὸν πορφυρίωνα παῤέλαβεν. ort εἷς των γιγάντων
ὁμοίως τῶ κεβριόνι. dv ἐχειρώσατο ἡ ἀφροδίτη- ἐπίτηδες οὖν των θεομάχων
ἐμνήσθη. ἐπεὶ καὶ αὐτοὶ, θεομαχησουσι: --
ὅδ3 R59” ὦ κεβριόνα) ονομα ὀρνέου.
δεομένων ἀρτύσεως Μ --- ἄλλως... θύση] om. Ε --- ἄλλω:] om. --- τὰ...
ἐκάλουν] τὰ θνησιμαῖα δὲ ἐκάλει οὕτως - ἄλλοι δὲ οὐ τὰ θνησιμαῖα - ἀλλὰ τὰ ὀδω-
δότα Μ --- ἔσθ᾽ ὦ] ἔσθ OG ἔσθω ΓΜ ἔσται P
689 8. χαλετωτάτους ΓΜ [ yxarerwrarovs λόγους RIP 1] ἀντι τον] om.
ΤΡ --- ληπηρούξε] λυπηρούς GRTMP— χαλέψαι) κλεψαι %
540 Om.R [ T*M*P* J δὲ] ΓΡ οπι. ΓΡΥ- ἀπὸ] P ὑπὸ Py— πρεσβυ-
τέρων] πρεσβυτῶν TMP
δ43 Om. ΓΜ — ἐμοῦ κατέλυσαν) T* [ἐπ᾽ ἐμοῦ P J] ἐγὼ χρόνον] χρόνον
ἐγώ G — διδεχόμην] διαεδεχόμην R
δ46 58 ἀναθεὶς ΓΜ [ dvabeis γὰρ ἐγώ σοι GI τὰ νεόττια P J] Order of
notes 2,1 ΓΜΡ --- ταῦτα... λεγειν] om. ΒΕ --- ταῦτα] ταῦτα δὲ TMP— clé-
θαμεν] εἰώθασι MP— ὡς εἰ] οἱονεὶ M— tue. . . σοι] ἀνατίθημι σοι ἐμαντὸν Ῥ
--- ἀνατίθημι] ΓΞ ἀντιτίθημί T
550 Om. ΓΡ--- αὶ μίειν Μ --- πρῶτα διδάσκω) Γἕ [{[.κκαὶ δὴ τοίνυν πρῶτα
διδάσκω G J] ἔχειν πόλιν] πόλιν ἔχειν RK
551 Om. 6αΤΜΡ} --- τουτὶ τὸ μεταξύ) Γἕ 1] γῆς] τὸ μεταξὺ - λεγει γῆς R—
ones ὅτι τὸ ἀὴρ] om. RI
552 8. πλίνθοις Γ΄ 8 περιτειχιζειν M [{ὀπταῖς ὥσπερ βαβυλῶνα α βαβυ-
λῶνα αὶ πλίνθοις ὀπταῖς TP 1) φησι] φασι ΕΓ --- πλίνθων] λίθων Ὁ --- και]
om. Γ --- ἀσφάλτω. .. πλίνθον: συνδεθῆναι τὰς πλίνθους ἀσφάλτῳ M — δὲ]
I om.T
116 ARISTOPHANES
555 γνωσιμαχήσῃ: γνωσιμαχῆσαί ἐστι τὸ γνόντα τινὰ ὅτι πρὸς κρείτ-
τους αὐτῷ ἡ μάχη ἡσυχάσαι.
556 ἱερὸν πόλεμον: ἱερὸς πόλεμος ἐγένετο ᾿Αθηναίοις πρὸς "Δελφοὺς"
βουλομένους ἀφελέσθαι Φωκέων τὸ μαντεῖον, νικήσαντες δὲ Φωκεῦσι πάλιν
ἀπέδωκαν, ὡς Φιλόχορος ἐν τῇ δ΄. δύο δὲ ἱεροὶ πόλεμοι γεγόνασιν, οὗτός
τε καὶ ὁπότε Φωκεῦσιν ἐπέθεντο Λακεδαιμόνιοι.
ἱερὸν πόλεμον : ἐν ἐνίοις τῶν ὑπομνημάτων ταῦτα λέγεται" “ἱερὸν πόλε-
μον λέγει καθὸ πρὸς θεοὺς ἔσοιτο, ἅμα δὲ τοῦ ἱεροῦ πολέμου μνημονεύει τοῦ
γενομένου ᾿Αθηναίοις πρὸς Φωκέας ὑπὲρ τοῦ ἐν Δελφοῖς ἱεροῦ.᾽ ἐσχε-
δίασται δὲ ὑπ᾽ αὐτῶν, ob γὰρ πρὸς Φωκέας ὑπὲρ τούτου ἐπολέμησαν, ἀλλ᾽
ὑπὲρ Φωκέων διὰ τὸ πρὸς Λακεδαιμονίους ἔχθος. γεγόνασι δὲ δύο πόλεμοι
ἱεροί, πρότερος μὲν Λακεδαιμονίοις πρὸς Φωκεῖς ὑπὲρ Δελφῶν, καὶ κρατή-
σαντες τοῦ ἱεροῦ Λακεδαιμόνιοι τὴν προμαντείαν παρὰ Δελφῶν ἔλαβον,
ὕστερον δὲ τρίτῳ ἔτει τοῦ πρώτου πολέμου ᾿Αθηναίοις πρὸς ᾿ Δελφοὺς"
ὑπὲρ Φωκέων, καὶ τὸ ἱερὸν ἀπέδωκαν Φωκεῦσι, καθάπερ καὶ Φιλόχορος ἐν τῇ
δ΄ λέγει. καλεῖται δὲ “ἱερὸς ὅτι περὶ τοῦ ἐν Δελφοῖς ἱεροῦ ἐγένετο -
ἱστορεῖ περὶ αὐτοῦ καὶ Θουκυδίδης καὶ ᾿Ερατοσθένης ἐν τῇ θ΄ καὶ Θεόπομπος
ἐν τῇ κέ.
558 ᾿Αλκμήνας: διὰ τὸ "πληθυντικὸν" ηὔξησε τὴν διαβολήν.
ὅ59 καὶ τὰς ᾿Αλόπας: ᾿Αλόπη Κερκυόνος θυγάτηρ, ἧς καὶ Ποσειδῶνος
υἱὸς Ἱπποθόων.
ὅ62 θύειν ὄρνισι: ‘po τῶν θεῶν.᾽
555 Cf. Hesych. γνωσιμαχῆσαι; Bek. A. G. 233 20; E. Μ. 287 11. --- ἢ μάχη:
omitted in V, but necessary, as it supplies the second element in the formation
οὗ γνωσιμαχέω.
556 Suid. ἱερὸς πόλεμος. Cf. Hesych. ἱερὸν πόλεμον ; E. Μ. 469 22. --- Δελφοὺς:
Dobree. λακεδαιμονίους Lenz. — βουλομένους : V, anticipating Dobree’s correc-
tion. Cf. I. —Ardxopos: Miller I 398. — οὗτός re καὶ : the form of statement
in R, otros δὲ ὁπότε xré., not found elsewhere, identifies the Lacedaemonian
attack on the Phocians with the Athenian attack on the Delphians, and flatly
contradicts the explicit statement of the next note. R omits the following
note.
ἐσχεδίασται δὲ ὑπ᾽ αὐτῶν : on σχεδιάζυμαι, cf. the caustic comment of the critic
in Schol. Vesp. 544: edxepets δέ εἰσι περὶ ὧν under ἔσχον εἰπεῖν σαφὲς ἀποσχεδιάζοντες |
— τὴν προμαντείαν. . . ἔλαβον: Plut. Per. 21. --- Δελφοὺς : Λακεδαιμονίους MSS.,
for which Dindorf proposes Βοιωτοὺς. --- Θονκνδίδης : i 112.
πληθυντικοῦ ΓῚ τοῦ πληθυντικοῦ P
559 Om. Ε---3. ἀλόπας ΓΜ [[ καὶ τὰς ἀλόπας ΓΡ J ἦε] ἐξ fs M ἣ Ρ
— υἱὸς ἱπποθόων] γίνεται ἱππόθοος M — ἱπποθόων] I? ὑποθόων Gr
562 Om. VGIM [ὀθύειν ὄρνισι P J
SCHOLIA ON THE AVES 117
555 int. S γνωσιμαχήση] γνωσιμαχῆσαι ἐστι τὸ γνόντα τινὰ ὅτι πρὸς
κρείττους αὐτῶ. ἡσυχάσαι.
556 extm. ext. 8 πόλεμον] ἱερὸς πόλεμος ἐγενετο ἀθηναιοις πρὸς βοιω-
τοὺς. βονλομένους ἀφελέσθαι φωκέων τὸ μαντεῖον. νικήσαντες δὲ φωκεῦσι
πάλιν ἀπέδωκαν. ὡς φιλόχορος ἐν τ.-. ὃ δύο δὲ ἱεροὶ πόλεμοι γεγόνασιν.
οὗτος τὲ: καὶ ὁπότε φωκεῦσιν ἐπέθεντο λακεδαιμόνιοι.
556 inf. S a. v.] ἱερὸν πολεμον. ἐν ενίοις τῶν νπομνημάτων ταῦτα
λέγεται. ἱερὸν πόλεμον λέγει: καθὸ πρὸς θεοὺς ἔσοιτο [105’ sup. et ext.]
ἅμα δὲ τοῦ ἱεροῦ πολέμου μνημονεύει τοῦ γενομένου ἀθηναίοις προς φωκεας
ὑπὲρ δὲ ἐν δελφοῖς cepod ἐσχεδίασται δὲ ὑπ αυτῶν οὐ γὰρ προς φωκέας ὑπὲρ
τούτον ἐπολέμησαν- adr’ ὑπερ φωκέων. δια ro προς λακεδαιμονίους ἔχθος
γεγόνασι δὲ δύο πόλεμοι ἱεροί πρότερος μὲν λακεδαιμονίοις προς φωκεῖς
ὕπερ δελφῶν καὶ κρατήσαντες τοῦ ἱεροῦ λακεδαιμόνιοι τὴν προμάντειαν παρα
δελφῶν ἔλαβον. ὕστερον δὲ τρίτω ἔτει τοῦ πρῶτον πολέμον ἀθηναίοις προς
λακεδαιμονίους ὕπερ φωκέων . καὶ τὸ ἱερὸν ἀπέδωκαν φωκεῦσι- καθάπερ καὶ
φιλόχορος ἐν τῇ ὃ λέγει. καλεῖται δὲ ἱερὸς. ore περι τοῦ ἐν δελφοῖς ἱεροῦ
ἐγένετο. ἱστορεῖ περι αντοῦ καὶ θουκυδιδης καὶ ἐρατοσθένης ἐν te. 8 καὶ
θεόπομπος ἐν Ke: — |
558 int. S αλκμήνας] διὰ τὸ πληθυντικ .. - ηὔξησε τὴν διίαβολήν-
559 int. S a. v.] ἀλόπη- κερκυόνος θυγάτηρ. ἧς καὶ ποσειδῶνος . υἱὸς
ἑπποθόων:
562 R 60’ ὡς ὀρνίθων) προ των θεων-
δδδ Om. [T—S γνωσιμαχήσῃ M [ γνωσιμαχήσῃ Ῥ J] γνωσιμαχῆσαι
2 2» ἡσυχάσαι) γνωσιμαχῆσαι ἐστὶ. τὸ ὅν τις γινώσκει. τούτῳ μάχεσθαι.
ὡσεὶ ἔλεγεν. ὁ ζεὺς ἡσυχάσει καὶ γνωσιμαχήσει: ἀντὶ τοῦ γινώσκων ὡς πρὸς
τίνας μέλλει πολεμήσαι ἡσυχάσει Μ «--- τινὰ] om. RP — κρείττους αὐτῶ] κρείτ-
τονας αὐτῶ ἡ μάχη RP
556 Om. M—S ἱερὸν Γ' [ἱερὸν πόλεμον ΟΡ ἱερὸν πόλεμον πρὠνδᾶν Γ ἢ
ἱερὸβ ὁ ἱερὸς RI'P— Bovdopévous] βουλομένοις RP ὀλομένους Γ --- φωκέων]
I? φωκώους Γ.--- φωκεῦσι πάλιν] πάλιν φωκεῦσιν 6 --- ἐν τ΄.. δ] λέγει Ε --- τ...
om. G ry ΒΓ --- ἱεροὶ) om. Ρ --- οὗτος τὲ] ὁ τότε Ρ --- τὲ . καὶ] δὲ R — ἐπέ-
θεντο] ἔθεντο R
556 Om. --- ὃ ἱερὸν Μ [{ἰὕερὸν πολεμον] ἄλλως α om. T*P* ἢ ἐν...
λέγεται] om. M ---- eviows] ἐνώις δὲ ΓΡ --- ravra] om. G --- ἱερὸν] ὅτι ἱερὸν G —
τοῦ γενομένον] καὶ τοῦ γενομένου Γ΄ γενομένον Ρ --- δὲ) om. G τοῦ TMP —
ἐσχεδίασται . .. ἐν κε] om. M — ἐσχεδίασται] ἐσχεδίασε ( --- ὑπὲρ τούτον] om.
6 --- προ:] πρὸς τοὺς Γ --- παρα] I? περὶ Γ --- ἀπέδωκαν] ἀποδεδώκασι Ρ «---
ἱστορεῖ] ἱστορεῖ δὲ Τ ---τ..7 τῇ α ἐν τῇ Γ᾽ τῷ Ρ --- θεόπομπο!] θεόπλωπτος
Εα --κε] xen α τῇ κα τῷ κε P
558 Om. RIM [{ ἀλκμήνας ἃα μοιχεύσοντες P 1] τὸ πληθνντικ..}
118 ARISTOPHANES -
563 προσνείμασθαι: “ μερίσαι καὶ προσοικειῶσαι ἕκαστον ὄρνιν ἑκάστῳ
θεῷ, ἱέρακα ᾿Απόλλωνι καὶ τὰ ἑξῆς.
ὅθ6 ἣν᾿᾿Αφροδίτῃ θύῃ: πυροὺς λέγει τῇ ᾿Αφροδίτῃ θύειν, ἐπεὶ οἱ ἑφθοὶ
πυροὶ πρὸς συνουσίαν éyeprixot. ἡ δὲ φαληρὶς ὄρνεον λιμναῖον εὐπρεπές,
ἐσχημάτισε δὲ παρὰ τὸν ᾿ φαλλόν".
ὅ06 ἣν δὲ Ποσειδῶνι : γράφεται '" ἣν δὲ Ποσειδῶνι βοῦν τις θύῃ.᾽ νῆττα
δὲ παρὰ τὸ νήχεσθαι, ἐπεὶ ἔνυδρον τὸ ζῷον, καὶ τῷ Ποσειδῶνι δὲ ἐν ὑγρῷ
ἡ δίαιτα. |
567 ἣν δ᾽ Ἡρακλεῖ θύῃ τις: τὸν λάρον διὰ τὴν ddndayiav Ἡρακλεῖ
προσανάπτει. ναστὸς δὲ μέγας πλακουντώδης ἄρτος.
ναστοὺς θύειν "μελιτοῦντας": τὸ ᾿μελιτοῦντας ἀρσενικῶς, ἔστι δὲ ἐπίθετον
τῶν ναστῶν.
568 κἂν Διὶ θύῃ: ἐπλάσατο τὸ ὄνομα ὄρνιθος: ἐπεὶ κατωφερὴς ὃ Ζεὺς
καὶ μοιχός, διὰ τοῦτο ὀρχίλον "παρείληφε" διὰ τοὺς ὄρχεις. τὸ δὲ ‘ σέρφον
ἐνόρχην᾽ ὡς “ κριὸν ἐνόρχην,᾽ δῆλον δὲ ἐντεῦθεν ὅτι οὐχ ὡς οἴονταί τινες
σπερμάτιον ὃ σέρφος" ἔστι δὲ ζῷον μυρμηκῶδες.
570 ἤσθην σέρφῳ: ὡς καταφρονῶν αὐτοῦ φησι, καὶ Δωρίζειν πολλάκις
ἐπιτηδεύουσι.
571 κολοιούς: ἀντὶ τοῦ ‘ εὐτελεῖς ὄρνιθας."
δ68 ἱέρακα ᾿Απόλλωνι: does this suggest that a verse has been lost from
the text? Or is it a reminiscence of Schol. Av. 515?
565 Suid. ἑφθοὶ rupol, πυρὸς ὁ σῖτος, and gadnpls. Cf. Athen. vii 325 8. --- παρὰ
τὸν φαλλόν : Athenacus has κατὰ συνέμφασιν τοῦ φαλλοῦ.
566 Ποσειδῶνι βοῦν τις : Dobree queries whether we should not write Ποσειδῶ
(dative) βοῦν τις in this variant. Note that M has Ποσειδῶνί τις βοῦν.
567 The note reads in U: διὰ τὴν ἀδδηφαγίαν τοῦ ἡρακλέως εἶπε τὸν λάρον.
Suid. percroGrra. Cf. Hesych. μελιτοῦντας. --- μελιτοῦντας : μελιττοῦτα R,
μελιττούτας T2MP. The same form prevails in the text of the play: μελιττοῦτας
R, μελιττούτας ΓΜ, peXrobrras Vv. The note in R (cf. Suidas) establishes
Meineke’s correction in the text, μελιτοῦντας. Cf. the lemma in Hesychius.
568 Suid. σέρφος. --- The redundant clause with which the note begins in
I'MP is to be rejected. —wapeAnge: Blaydes. παρέλαβε P, and in the redun-
dant clause in TMP. — τὸ δὲ σέρφον κτό. : cf. Schol. Av. 82.
570 αὐτοῦ: i.e. Zeus, followed immediately by the note on the Doric form
Ζάν.
ὅτι οὐχ᾽ RIMP— οἴονται τινες} τινες οἴονται M — σπερμάτιον] σπέρματι TMP
— alpdos] σέρφος:--- εστι δὲ ζῶον μυρμηκωδες αὶ σέρφος. - ζῶον γάρ ἐστι μυρμη-
κῶδες P
570 Om. VGM—Scepgol ἥσθην σέρφω ΓΡ 1] καταφρονων] ὡς κατα-
φρονῶν TP— ἐπιτηδεύονσι] ἐπιτηδεύουσιν - σέρφος δὲ ζῶον μυρμηκῶδες T
571 Om. VGIMP
SCHOLIA ON THE AVES 119
563 inf. S πρὸσνείμασθαι) μερίσαι καὶ προσοικειῶσαι ἕκαστον ὄρνιν
ἑκάστω θεῶ. ἱέρακα ἀπόλλω. καὶ τὰ ἑξῆς:
ὅ65 inf. S a. ν.] πυροὺς λέγει τῇ ἀφροδίτη θύειν. ἐπεὶ οἱ ἐφθοὶ πυροὶ
πρὸς συνουσίαν éyeprixoi- ἡ δὲ φαληρὶς. ὄρνεον λιμναῖον εὐπρεπές. ἐσχη-
μάτισε δὲ παρα το φαλόν: ---
566 inf. Sa. v.] ἣν δὲ ποσειδῶνι βοῦν τις θύη- νήττα δὲ παρα το
νήχεσθαι . ἐπεὶ ἔνυδρον τὸ ζῶον. καὶ τῶ ποσειδῶνι δὲ ἐν ὑγρῶ ἡ δίαιτα: : —
ὅ67 T 126’ inf. S ἡρακλεῖ] ἣν δ᾽ ἡρακλεῖ θύη τις: -- τὸν λάρον διὰ τὴν
ἀδηφαγίαν ἡρακλεῖ προσανάπτουσι ναστὸς δὲ μέγας πλακουντώδης ὄρνις: --
567 R 60’ sup.) τὸ δὲ μελιττοῦτα ἀρσενικως. core δὲ ἐπίθετον των
ναστων: --
568 105’ ext. S θύη] καν διὶ θύη: -- ewddoaro τὸ ὄνομα ὄρνιθος επεὶ
κατωφερὴς ὁ ζεὺς καὶ μοιχεὺς δια τουτο ὀρχίλον παρείληχεν δια τους ὄρχεις -
τὸ δε σέρφον ἔνορχ.. ws κρίον ἐνορχ.. δῆλον δὲ ἐντεῦθεν οὐχ ὡς οἴονται
τινες σπερμάτιον ὃ σέρφος: --
570 R 60’ S ἥσθην] καταφρονων avrov φησι καὶ δωρίζειν πολλάκις
ἐπιτηδεύουσι: ---
571 BR 60’ ext.] αντι του εὐτελεῖς ὄρνιθας -
563 8. προσνείμασθαι M {[προσνείμασθαι δὲ πρεπόντως ἃ προσνείμασθαι
R_ προσνείμασθαι δὲ T*P* J] μερίσαι] αντι τοῦ μερίσαι R— Upaxa . . . fs]
om. ΡἘ--- ἀπόλλω] ἀπόλλωνι GRIM — τὰ] om. M |
565 S ἀφροδίτη I S πυροὺς M [ Fv ἀφροδίτη θύη πυροὺς GP ἣν ddpo-
δίτη Gin T J tyeprixol] % διεγερτικοί Tv — padnpls] νεφεληρὶς G— ὄρνεον
λιμναῖον] ὄρνις λιμναώ Σ --- ὄρνεον] I’ ὄρνεον ἐστι RI27P— εὐπρεπές . . . φαλόν]
om. ΚΕ --- ἐσχημάτισε] ἐσχημάτισται ΜΣ --- παρα] ἀπὸ Μ -- το φαλόν] τὴν
φάλον I τὸν φάλον I? τοῦ φαλός Μ τὸν φαλλόν Ρ τὸ φαλόν &
566 8 ποσειδῶνι ΓΜ [ fv δε ποσειδῶνι RIP 1] ἢν δὲ. . . θύη] om. R
γράφεται ἣν . .. τὶς βοῦν θύῃ Μ γράφεται ποσειδῶνι βοῦν τις θύη P— δὲ]
om. ΚΕ ---- παρα το] ἀπὸ τοῦ M — καὶ] om. P
567 Om. VGR—S jpoxrAdtM 1] προσανάπτουσι]) προσανάπτει ΤΡ προσ-
άπτουσι M — ὄρνις] ἄρτος ΜΡ
567 Om. VGI [{ I%*M*P* J] τὸ δὲ... ναστων] μελιττούτας δὲ μέλιτι
δεδευμένον (δεδευμένας Ῥ) . τὸ δὲ πλῆρες " ναστοὺς καὶ μελιττούτας (μελιττούται
Ργ. λείπει γὰρ ὃ και σύνδεσμος ΤΡ λείπει δὲ ὁ καὶ ἵν᾿ ἦ καὶ μελιττούτας M
ὅτι ἡ μελιτοῦττα ἐπίθετον τῶν ναστῶν Σ
568 S ὄρνις ΓΤ S ὀρχίλος Μ [[ καν διὶ θύη]) ὀρχῖλος ὄρνις ΓΡ 1] ewdd-
σατο] διὰ τὰς μοιχείας τοῦ διὸς τὸν ὄρνιν παρέλαβεν - ἐπλάσατο δὲ TMP— ὄρνι-
Gos] τοῦ ὄρνιθος GRI?P τῆς ὄρνιθος ΓΜ ---καὶ. . . ὄρχεις] om. Γ' --- μοιχεὺς]
μοιχὸς GRISMP— fia . . . ὄρχεις] διὰ δὲ τοὺς ὄρχεις ὀρχίλον εἶπε M — παρεί-
ληχεν] παρέλαβε Ῥ.--- ἔνορχ --] ἔνορχιν GP ἐνόρχην Γ' ἐνόρχῳ Μ -“--- ds] ὡσεὶ
Μ — ἐνορχ ++] ἔνορχιν ΠΡ ἔνορχον αὶ ἐνόρχην Γ΄ εἴληφεν ἔνορχον M — οὐχ]
120 ARISTOPHANES
574 αὐτίκα Νίκη πέταται : vewrepixov τὸ τὴν Νίκην καὶ τὸν "Ἔρωτα
ἐπτερῶσθαι. ΓΑρχερμον γάρ φασί τινες" τὸν Βουπάλου καὶ ᾿Αθήνιδος
πατέρα, οἱ δὲ ᾿Αγλαοφῶντα τὸν Θάσιον ζωγράφον, πτηνὴν ἐργάσασθαι τὴν
Νίκην, ὡς οἱ περὶ Καρύστιον τὸν Περγαμηνόν φασι.
515 Ἴριν δέ γ᾽ Ὅμηρος : ὅτι ψεύδεται παίζων, οὐ γὰρ ἐπὶ Ἴριδος ἀλλ᾽ ἐπὶ
᾿Αθηνᾶς καὶ Ἥρας -
al δὲ βάτην τρήρωσι πελειάσιν ἴθμαθ᾽ ὁμοῖαι."
οἱ δὲ ἐν ἑτέροις ποιήμασιν Ὃμήρον φασὶ τοῦτο φέρεσθαι, εἰσὶ γὰρ αὐτοῦ
καὶ “ὕμνοι. |
579 σπερμολόγων: ὄνομα dpvéwy: ἐκ τοῦ ὀρύττειν τὰ σπέρματα καὶ
ἐσθίειν οὕτως ἐκλήθησαν.
ἀνακάψαι : ‘ καταφαγεῖν.᾽
ὅ80 μετρείτω: “ παρεχέτω,᾽ παρόσον "εὑρετής" ἐστι τῶν καρπῶν.
ὅ81 οὐκ ἐθελήσει : καὶ Ὅμηρος -
“ovd ἔθελε προρέειν.
ἀντὶ τοῦ ‘ov δυνήσεται.᾽
582 ‘ol δ᾽ αὖ κόρακες": “ ἐπιβουλεύετε," φησί, ‘Trois ἀνθρώποις ἐὰν μὴ
τιμήσωσιν ὑμᾶς" τοὺς γὰρ βοῦς ἐπὶ γεωργίαν χρειώδεις ὄντας ἀνθρώποις
τυφλοῦτε καὶ τὰ πρόβατα ἐξ ὧν τὴν ἐσθῆτα ἔχουσι.᾽
τῶν ζευγαρίων : τῶν ταύρων.
583 ἐπὶ πείρᾳ: ἐπὶ βλάβῃ, ἢ ‘iva πειραθῶσιν ἡμῶν εἰ θεοί ἐσμεν."
574 "Αρχερμον γάρ φασί tives: ἄρχεννος γάρ φησι καὶ MSS., but ΓΑρχεννος is
unknown, and the word is certainly a corruption of the name of the father of
Bupalus and Athenis. This was "Apxeppos. Cf. Plin. N. H. xxxvi 11 (Cod. Bam-
berg.) ; Tzetzes in Cramer, An. Oz. III 366 4. For the name, cf. also Liwy,
Inschr. Griech. Bildh. 1; CIA IV 350 a (p. 181) and 878 (95). With the corrup-
tion of the name the case shifted and the common interchange of φασί and φησί
occurred. καὶ has no meaning in the vulgate ; τινές, although a mere conjecture,
furnishes a proper antithesis to the following ol δὲς (Dindorf reads” Apyevvor γάρ
φασι.) The corruption, however, may be greater, and may involve the logs of
the name of the person cited as authority, e.g. ΓΑρχερμον γάρ φησι ¢... PY)
τὸν καὶ Βουπάλου καὶ ᾿Αθήνιδος πατέρα xré. Wright would read “Apyepuor γάρ φησι
(Ξενοκράτης), understanding οἱ δὲ to signify οἱ δὲ (wept Πολέμωναν. --- πτηνὴν :
{ζπρῶτον) πτηνὴν Rutherford, but the idea of πρῶτον is perhaps sufficiently
expressed at the beginning of the note. —ol περὶ Καρύστιον τὸν Περγαμηνόν:
Miinzer (Hermes XXX 624) suggests that Carystus of Pergamum is here con-
fused with Antigonus of Carystus, who settled in Pergamum. This reasonable
supposition points to the reading ws οἱ περὶ ᾿Αντίγονον τὸν Καρύστιόν φασι.
575’ al δὲ βάτην : Il. E 778. --- ὕμνοι : Bergler.
579 Cf. Harp. σπερμολόγος ; Apost. xv 61. — ὀρνέων : in place of ὀρνέον seems
odd, but in 232 the σπερμολόγοι are referred to as a class.
Suid. ἀνακάψαι.
SCHOLIA ON THE AVES 121
Fol. 105’. Vv. 573-604.
574 int. S αὐτίκα] vewrepixdv τὸ τὴν νίκην καὶ τὸν ἔρωτα ἐπτερῶσθαι
ἄρχεννος γάρ φησι. καὶ τὸν βονπάλου καὶ ἀθήνιδος πατερα. οἱ δὲ ἀγλαο-
φῶντα τὸν θάσιον ζωγράφον πτηνὴν ἐργάσασθαι τὴν νίκην. ὡς of περὶ
καρύστιον. τὸν περγαμηνὸν φασι: --
575 int. S ἶριν] ὅμηρος ὅτι ψεύδεται παίζων. οὐ γὰρ ἐπὶ ἴριδος - ἀλλ᾽ ἐπὶ
αθηνᾶς καὶ ἥρας αἱ δὲ βάτην τρήρωσι πελειᾶσιν ἴθμαθ᾽ ὁμοῖαι. οἱ δὲ ἐν
ἑτέροις ποιήμασιν ὁμήρου φασι- τοῦτο φέρεσθαι εἰσι γὰρ αὐτοῦ καὶ κυμινοι: --
579 int. S σπερμολόγων] ὄνομα ὀρνέων. ἐκ τοῦ ὀρύττειν τὰ σπέρματα
καὶ ἐσθίειν οὗτως ἐκλήθη .. : —
579 ΚΑ 60΄ ἀνακάψαι) καταφαγειν: ---
ὅ80 ext. S μετρείτω] παρεχέτω παρόσον εὑρετίς ἐστι τῶν καρπῶν: ---
ὅ81 int. S οὐκ] καὶ ὅμηρος οὐδ᾽ ἐθέλει προρρέειν ἀντι του οὗ δυνήσεται: --
582 τῶν ζευγαρίων) τῶν ταυρων
ὅ83 ext. 5 rapa] ἐπὶ βλάβη ἢ ἵνα πειραθῶσιν ἧμων εἰ θεοί ἐσμεν: --
574 Om. M—S αὐτίκα T [αὐτίκα νίκη πέταται (τέτταται T) GRIP J
ἄρχεννο:] ἀρχέννους P — ἀθήνιδο:] I? ἀθηνίδου I ἀθήνηδος G — πτηνὴν] Γἕ
πτηνὰ I’ — φασι] φησι R
575 Κι ἴριν Γ΄ S ἥρην δέ Μ {[{ὃὄὅμηρο!ε] ἶριν δέ τ’ (δ᾽ x Γ' δὲ γ᾽ P+) ὅμηρος
RIP Jj γὰρ] ΓΞ om. " --- τρήρωσι] ΓΞ τρύρωσιν I --- πελειᾶσιν ἴθμαθ᾽ ὁμοῖαι]
‘T? om. Γ -- οἶ δὲ. . . κυμινοι] om. RM — ποιήμασιν ὁμήρου φασι] φασὶ ποιή-
μασιν. ὁμήρου ΤΡ ---- αὐτοῦ] om. P
579 Om. IM—S a. v. R—xal σπερμολόγων) ΤῈ [[σπερμολόγων GP J
ἐκ] ἃ ἐκ P --- ἐκλήθη .. ἐκλήθη G ἐκλήθησαν αὶ ὠνομάσθησαν ΤΡ
579 Om. VGIMP— ἀνακάψαι) I? J]
580 Om. RIMP J etperls] eiperns G
581 Om. 6 --- 5 ἐθελήσει M—oix ἐθελήσει) Τὸ [ otc ἐθελήσει P J
Order of notes 2 (ἀντὶ τοῦ xré), 1 ΤΜΡ οὀ-ο- καὶ] om. RI*P— ἐθέλει] ἔθελε
M — προρρέειν] προρέειν RP — δυνήσεται] Σ᾽ δύναται and δυναθῇ Xv
582 Om. GIMP — τῶν ζευγαρίων) R J |
583 S ἐπι πειραι αὶ S πείρα ΓΜ [ἐπὶ πείρᾳ ΓΡ 1) ἐπὶ] αντι του ἐπι R
--- ἡμων] ἡμῖν οἱ θεοὶ Μ ---- I? ὅτι I
580 Suid. μετρείτω.
581 Suid. ἐθελήσει and οὐ θελήσει. Zon. ἐθελήσει. -----Ὅμηρος : Il. Φ 366.
582 The displacement of the note (it is attached to 592) and the wrong
lemma in VRI (cf. P) are noteworthy. — tpas: the imperative seems to bar
ἡμᾶς, the variant reading, but cf. the scholium on 583.
583 Cf. Hesych. ἐπὶ relpg: ἐπὶ διαπείρᾳ ἢ ἐπὶ λῃστείᾳ καὶ πειρατικῇ βλάβῃ. ---
ἡμῶν εἰ θεοί ἐσμεν: ‘‘dicendum erat ὑμῶν. . . tore’? Sobolewski. But the
scholiast here conceives that Peithetaerus identifies himself with the birds.
112 ARISTOPHANES
ἅπτεσθαι, ὅπερ ἐποίουν of τὰς ὄρνιθας ὠνούμενοι, olovel “ θλιβομάζειν᾽ - Δίδυ-
μος δὲ βλιμάζοντες ἀντὶ τοῦ ‘ κακοῦντες,᾽ ἀποτίλλουσι γὰρ καὶ κατεσθίουσιν.
ἄλλως: ὅτι νεωτερικὴ ἡ λέξις: Καλλίστρατος “ψηλαφᾶν᾽ φησιν "αὐτήν",
ἔοικε δὲ πλέον τι σημαίνειν τὸ μετὰ συντομίας.
ὅ33 ἀλλ᾽ ἐπικνῶσι:: “οὗτοι δὲ οὐ μόνον ὑμᾶς ἔψουσιν ἀλλὰ καὶ συντρίβουσιν.ἢ
ἀλλ᾽ ἐπικνῶσι: “ἐπιβάλλουσι συντρίψαντες, παρὰ τὸ κναίειν, τὸ διαφθεί-
ρειν. σίλφιον δὲ ῥίζα ἡδύοσμος πρὸς ἄρτυμα.
534 σίλφιον: τὸ ἐν Λιβύῃ γινόμενον, ὃ θεραπεύει πολλὰ καὶ ἔστι πολυ-
τίμητον, καὶ ἐν Πλούτῳ pyciv: οὐδ᾽ ἂν εἰ δοίης γέ μοι
τὸν Πλοῦτον αὐτὸν καὶ τὸ Βάττον σίλφιον.
535 κατάχυσμα γλυκὺ καὶ λιπαρόν: ζωμόν, παρὰ τὸ χεύεσθαι, “ γλυκὺ
δὲ μέλιτι δεδευμένον.
ἄλλως : οὐδὲν πλέον ἢ κατάχυμα, ὦστε ἀπὸ τούτον καὶ "τὸ κατάχυσμα"
λέγεσθαι.
536 κατεσκέδασαν: κατέχεαν.
ὅ38 κενεβρίων: κατὰ ἐναλλαγὴν τῶν στοιχείων ἀντὶ τοῦ νεκριμαίων, ὡς
τῶν θνησιμαίων κρεῶν ποικιλωτέρας ἀρτύσεως δεομένων.
Hesych., Zon., βλιμάζειν. ---- θλιβομάζειν : Suid. θλιμάζειν, for which Stephanus
proposed θλιβάζειν.
ἔοικε δὲ. . . ovvroplag: but the concise expression probably has a broader
meaning. — ovvroplag: συντονίας Dindorf.
5383 οὗτοι. . . συντρίβουσιν : not only roast you but rub up a mixture for
you. Perhaps we should read συντρίβουσι (xardxvoua). The scholiast is con-
trasting the indignity described in the verses which begin with ἀλλ᾽ ἐπικνῶσιν
with the previous statement, and chooses the salient word in order to make his
point. His text of the play probably read ἀλλ᾽ ἐπικνῶσι. . . ὄξος συντρίψαντες
xardxvop’ xré. For the meaning he attached to συντρίψαντες, cf. Plut. Mor.
436 B: ἄνευ δὲ φαρμάκων συντριβέντων xré.
ἐπιβάλλονσι συντρίψαντες : pul the deadly mixture on you when they have
rubbed it up. — παρὰ τὸ xvalav, τὸ διαφθείρειν : cf. E. M. 522 55 Φιλόξενος - ἀπὸ τοῦ
κνῶ γίνεται παράγωγον κναίω, τὸ διαφθείρω. Id. 126 35 ἀποκναιόμενοι, τὸ διαφθειρόμενοι,
ἀποκοπτόμενοι, ἀπολλυόμενοι, λυπούμενοι, ὀδυνώμενοι. --- ἄρτυμα : τὸ ἄρτυμα U.
534 Suid. Βάττον σίλφιον. --- ἐν λούτῳ: 924.
535 Suid. κατάχυσμα. --- γλνκὺ καὶ λιπαρόν : the gender οὗ γλυκὺ shows that
the phrase is a part οὗ the lemma and not a modifier of ζωμόν.
οὐδὲν πλέον ἦ κατάχυμα : cf. Suidas’s equivalent, οἷον κατάχυμα.
538 Suid. κενεβρίων.
536 Om. GIMP— κατεσκέδασαν) R 1 κατέχεαν] κατέχεον R
538 S κενεβρίων ΓΜ [ xeveBplev] ὥσπερ κενεβρίων ΤῸ J] ἐναλλαγὴν τῶν
στοιχείων) μεταφορὰν στοιχείου P— νεκριμαίων] νεκριμέων R— τὸ] τῶν RIEMP
- κρεῶν] Γ᾽ νεκρῶν Γ,--- ποικιλωτέρα:) ποικιλότερας Ὁ --- ἀρτύσεως δεομένων]
SCHOLIA ON THE AVES 113
τοῦ στήθους ἅπτεσθαι. ὅπερ ἐποίουν of τὰς ὄρνιθας ὠνούμενοι οἱονεὶ θλιβο-
μάζειν δίδυμος δὲ βλιμάζοντες βλιμάζοντες - ἀντι του κακοῦντες . ἀποτίλ-
λουσι γὰρ καὶ κατεσθίουσιν : GAAWs- ὅτι νεωτερικὴ ἡ λέξις. καλλίστρατος
ψηλαφᾶν φησι αὐτ.. ἔοικε δὲ πλέον τί σημαίνειν . τὸ μετὰ συντομίας:
ὅ33 ἀλλ᾽ ἐπικνῶσι) οὗτοι δὲ οὐ μόνον ὑμας ἐψουσιν ἀλλὰ καὶ συντρίβουσι.
533 extm. ext. S ἐπικνῶσι] ἐπιβάλλουσι συντρίψαντες παρα το κναίειν
τὸ διαφθείρειν. σίλφιον δὲ ρίζα. ἢδύοσμα πρὸς ἄρτυμα:.
534 104“ ext. S σίλφιον] σίλφιον. τὸ ἐν λιβύη γινόμενον ὃ θεραπεύει
πολλά. καὶ ἔστι πολυτίμητον. καὶ ἐν πλούτω φησι. οὐδ ἂν εἰ δοίης γε τὸν
πλοῦτον αὐτὸν καὶ τὸ βάτου σίλφιον: ---
535 104” ext. S κατάχυσμ᾽ γλνκὺ καὶ λιπαρὸν ζωμὸν παραχεύεσθαι.
γλυκεῖ δὲ μέλιτι δεδευμένος : --- ἄλλως: οὐδὲν πλέον ἢ καταχύματα. wore
ἀπὸ τούτον καὶ τὰ καταχύματα λέγεσθαι: --
ὅ80 intm. Ρ. v. et ὃ κατεσκεδασαν] κατέχεαν
538 104” ext. et inf. 8 κενεβρίων] κενεβρίων : κατα ἐναλλαγὴν τῶν στοι-
xeiwv: ἀντι τον νεκριμαίων- ὡς τὸ θνησιμαίων κρεῶν- ποικιλωτέρας ἀρτύσεως
γήθους P — ὅπερ. . . ὠνούμενοι] τοῦτο γὰρ καὶ of τὰς ὄρνις ὠνούμενοι ποιοῦσιν
Μ — τὰς] τοὺς ΓΈΡ --- θλιβομάζειν] θλιμάζειν Σ --- βλιμάζοντες βλιμάζοντες] βλι-
μάζοντες GRMP βδλιμάζειν Τῇ --- κακοῦντε:) κακοῦν ΓΞ καλοῦντες M — ἀπο-
τίλλουσι . . . cvvroplas] ἄλλος δέ τις οὕτω φησίν - ὅτι ἀποτίλλοντες τὰ πτερὰ
οὕτως ὀπτησάμενοι ἐσθώουσιν. 7 els ἐπιθυμίαν ἐρχόμενοι. M — ἄλλώς ... συν-
τομία4] om. R— ἄλλὥς} om. I2P — νεωτερικὴ] νεωτερικοὶ Ὁ --- ψηλαφᾶν] ἀντὶ
τοῦ ψηλαφᾶν ΤΈΡ --- φησι αὖτ... οἵα. IP φησι αὐτὰ G
ὅ38 Om. ΓΜΡ «“-ρ-- 5 δρᾶν (531) R— ὀπτησάμενοι) I? J] οὗτοι δὲ] om. R
— ὁμᾶ8] ἡμᾶς T? — συντρίβουσι] συντρίβους R
δ88 8. ἐπικνῶσι ΓΜ [ Gruvio.GR ἀλλ᾽ ἐπικνῶσι τυρόν Τ' ἀλλ᾽ ἐπικνῶ-
σιν J] ἐκιβάλλουσι.... διαφθείρειν] ἐπικνῶσιν - ἐπιβάλλουσιν τρίψαντες - ἀπὸ
τοῦ κναίειν - ὃ δηλοῖ τὸ διαφθείρειν - M — ἐπιβάλλουσι] ἀντι του ἐπιβάλλουσι R
- συντρίψαντες) συντρίβουσι Ὁ --- σίλφιον. . . ἄρτυμα] om. M — ἢδύοσμα]
ἢ ἡδύοσμα α ἡδύοσμος ΕΓΡΣ --- ἄρτυμα] ἄλφιτα R
δ84 Om. Υ--- 5 σίλφιον Μ σίλφιον) om. αὶ J] τὸ ἐν] λέγει δὲ τὸ ἐν KR
σίλφιον ῥίζα ἡδύοσμος πρὸς ἄρτυμα τὸ ἐν Μ --- ἐν] ἐν τῇ Σ --- γινόμενον] γενό-.
μενον ΓΈΡ --- ὃ θεραπεύει] θεραπεύει δὲ RI2MP— πολλά] πολύ Μ .--- καὶ ἔστι}
ἔστι και T? ἔστι δὲ καὶ Ρ --- πολυτίμητον] πολύτιμον GMX — ἂν] om. 6 --- εἰ]
om. Σ --- γε] γέ μοι ΕΓΈΡΣ --- βάτον] Barrov RY τοῦ βάτου ΓΞ
535 S κατάχυσμ᾽ ΓΜ [{γλυκὺ καὶ λιπαρὸν] καταχύσματ᾽ ἕτερον Γ' κατά-.
χυσμα Ῥ 1] ζωμὸν] γλυκὺ καὶ λιπαρὸν ζωμὸν G — παραχεύεσθαι] περιχεύεσθαε
G παρὰ τὸ χεύεσθαι αὶ παρὰ τὸ χέεσθαι TPS ἠρτυμένον - ἀπὸ τοῦ χεῖσθαι Μ ---
γλυκεῖ] γλυκὺ ΕΓΜΡ «-- δεδευμένο:] δεδευμένον ΒΓΜΡ --- ἄλλως... λέγεσθαι]
om. ΒΕ ---δἥλλως . . . ἣ καταχύματα] om. Μ --- οὐδὲν] οὐδὲ Ὁ --- καταχύματα]
καταχύμα Γ καταχύσμα ΓΡ.- --τὰ] I? οπι. Γ΄--- καταχύματα] Γ᾽ καταχύσματα ΓΡ
124 ARISTOPHANES
G02 καὶ τὰς ὑδρίας dvoptrre: ἐν ὑδρίαις yap ἔκειντο of θησαυροί.
606 πῶς δ᾽ εἰς γῆρας : ἀντὶ τοῦ ‘ras εἰς πολυχρονιότητα προκόψουσιν ;
609 οὐκ οἶσθ᾽ ὅτι : κακῶς καὶ τοῦτο παρὰ τὸ Ἡσιόδειον παίζει"
“éyvéa γὰρ ζώει γενεὰς λακέρυζα κορώνη.᾽
611 οὐ γὰρ πολλῷ: “ οὗτοι κρείττους εἰσὶ τοῦ Διός ; ἢ
6018 λιθίνους αὐτοῖς : τοὺς ναοὺς ὡς τοῖς θεοῖς.
614 θάμνοις: συμφύτοις τόποις.
615 πρινιδίοις : ἀντὶ τοῦ πρίνοις.
616 σεμνοῖς : τιμίοις.
617 δένδρον ἐλάας: ὅτι εὕρημα θεῶν, ᾿Αθηνᾶς γάρ.
018 κοὺκ εἰς Δελφούς: ἔνθα τὰ μαντεῖά εἰσιν, ἐν μὲν Δελφοῖς "τὸ τοῦ
᾿Απόλλωνος, ἐν δὲ Λίβυσι "τὸ" τοῦ “Appouvos.
620 ταῖσιν κομάροις : ὅτι τὰς μὲν κομάρους θηλυκῶς φησιν, ἀρσενικῶς
δὲ τοὺς κοτίνους " εἴδη δὲ δένδρων ταῦτα.
626 & ἐχθίστον : “ἀπὸ τῆς ἔχθρας εἰς φιλίαν μεταπίπτων.᾽
609 κακῶς παρὰ τὸ Ἡσιόδειον παίζει : a jocular misinterpretation of He-
siod’s verse, 88 (καὶ τοῦτο) 575 is a jocular misquotation from Homer. The
scholiast does not refer to πέντε (which is a mere matter of metre) in con-
trast with ἐννέα, but to γενεὰς. In the verse of Aristophanes γενεά neces-
sarily means ‘generation,’ but in Hesiod it signifies ‘year.’ Cf. Plut. Mor.
415 ο, where the verse is quoted. — τὸ Ησιόδειον : frag. 183 Rzach. —ydp: ro
Hesiod.
611 τοῦ Διός: the words are an interlinear in V over 610, which omits them
from the text. They seem, therefore, a mere correction of the text, but the
interlinear in T indicates that they were once part of a note on πολλῷ in 611.
Ὁ has κρείττονες τοῦ διὸς as interlinear over πολλῷ.
616 Suid. σεμνόν.
618 ἔνθα τὰ: R, corrupted into ἐνταῦθα in V. Cf. M.—vrd ... τὸ:
Rutherford.
620 Suid. xoudpous. — τὰς μὲν xopdpovs: ταῖς μὲν κομάροις Rutherford. — τοὺ
κοτίνους : τοῖς κοτίνοις Rutherford.
618 Om. T—S κούκ M [ dédpov ἐλαίας G κοὐκ εἰς δελφοὺς ΓΕΡ J
ἐνταῦθα] ἔνθα τὰ αὶ ἔνθα IEP ὅπου M
620 Om. Γ--- ταῖσι M [[ taiow κομάροις R ταῖσι κομάροις TEP J
ὅτι... ταῦτα] εἴδη δένδρων θηλυκῶς μὲν εἴρηται τὸ κομάροις - τὸ δὲ Korivors -
ἀρσενικῶς. M— φησι) φασι ΓῈΣ --- δὲ] om. G— ἀρσενικῶς... κοτίνου:
τοὺς δὲ xorivous ἀρσενικῶς ΓΞΕΡ ;
626 S εχθίστον RIM — μεταπίπτων) E [ἐξ ἐχθίστον μεταπίπτων Τ' ἐξ
ἐχθίστου P J] τῆι] I? om. Γ --- μεταπίπτων) πίττων RM
SCHOLIA ON THE AVES 125
602 inf. S ἀνορύττω] ἐν vdpuus γὰρ ἔκειντο of θησαυροί: : —
Fol. 105”. Vv. 605-636.
606 ext. a. ν.] ἀντι του πῶς εἰς πολυχρονιότητα προκύψουσι
609 ext. ἃ. v.] κακῶς. καὶ τοῦτο δὲ παρα τὸ ἡσιόδειον. παίζει évvéa γὰρ
γενεὰς ζώει λακέρυζα κορώνη : —
610 οὗτοι ἡμῖν) του διὸς
613 R60” 8 ἃ. v.] ἀντι του τοῖς ναοῖς ὡς τοῖς θεοῖς : —
014 ext. a. ν.] συμφύτοις τόποις :
6156 οχί. a. v.] ἄντι Tov πρίνοις -
616 cepvois) τιμίοις
616 ext. a. ν.] ὅτι εὕρημα θεῶν. ἀθηνᾶς γάρ
618 ext. ἃ. v.] ἐνταῦθα μαντεῖα εἰσίν. ἐν μὲν δελφοῖς τὰ τοῦ ἀπόλλωνος .-
ἐν δὲ λίβυσι τὰ τοῦ ἄμμωνος
620 int. p. v.] ὅτι τὰς μὲν κομάρους θηλυκως φησι- ἀρσενικῶς δὲ τοὺς
κοτίνονς - εἴδη δὲ δένδρων ταῦτα-
626 ext. a. ν.] ἀπὸ τῆς ἔχθρας. εἷς φιλίαν μεταπίπτων : --
The Scholia in E are resumed.
602 S Spas ΓΜ «“-- ὑδρίας) E [καὶ ras ὑδρίας ἀνορύττω (ἀνορύττων I’)
GI κτῶμαι- σμινύην αὶ τὰς tdpias P J
606 Ομ." --- ὶ 8. ν- ΒΕ Ses Μ --- πῶς δ᾽ εἰς γῆρας) I* [{πῶς δ᾽ εἰς γῆρας
GEP 1 wés] om. ISEP— πολνχρονιότητα)] πολυχρονών Μ «--- προκύψουσι]
προκόψουσιν ΓΈΜΡ
609 8 οἶσθ᾽ ΓΜ [{πεντε γενεὰς ἀνδρῶν ζώ α οὐκ οἶσθ᾽ ὅτι ΓῈ οὐκ οἶσθ᾽
ὅτι πέντε γενεᾶς P J] κακῶς] καλῶς Μ “--- καὶ] I? om. Τ' --- δὲ] om. RTEP—
παρα τὸ] om. Μ «--- ἐννέα] ἐννε R --- yeveds ζώει) ζώει γενεὰς ΕΓῈΡ --- γενεὰς}
om. M —{éa] fan GM
610 Om. RTEMP— κρείττους) G πολλῷ) I? J] του διὸς] τοῦ διὸς δηλον-
οτι G οὗτοι κρείττους εἰσὶ τοῦ διὸς δηλονοτι T?
618 Om. VGT—S θυρῶσαι M — νεὼς ἡμᾶς) T? [{ἐυὐδὲ θυρῶσαι Ῥ J] avn
του] om. "EMP — rots ναοῖς as] τοὺς ναοὺς ὡς MEP τοὺς ναοὺς δῆλον ὅτι.
ὥσπερ καὶ Μ
614 8 ἀλλ Γ΄ 8 θάμνοις M— ὑπὸ θάμνοις) T? [{Σπρινιδίοις οἰκήσουσι G
ἀλλ᾽ ὑπὸ θάμνοις Τ᾿ --- θάμνοις δὲ P* 1] συμφύτοις réwors] θάμνοις συμφύτοις
τόποις I’ συμφύτοις τόποις καὶ δένδροις T? ἐν συνδένδροις τόποις - ἢ ἐν κλά-
δοις Μ
615 Om. GFEMP— πρινιδίοις) I? J] ἄντι τον 1 om. I
616 Om. GRIM — σεμνοῖς) ME [ ceprots δὲ P* 1] ryplow) τοῖς τιμίοις
ΓΊΕΡ
616 Om. ΒΕΓ --- 5 δένδρον Μ --- δένδρον ἐλαίας) Τῷ [{Ἔβδδένδρον ἐλαίας P—
G* J] ὅτι... θεῶν] ὅτι ἔρημα θνητῶν Ὁ --- γάρ] om. G
126 ARISTOPHANES
628 ἐπανχήσας: “μεγαλοφρονήσας διὰ τῶν σῶν λόγων."
629 ἐπηπείλησα καὶ κατώμοσα : “ἐπαγγειλάμενος ὥμοσα.᾽
635 τρίψειν: χαριέντως εἶπε τρίψειν ὡς ἐπὶ ἐσθῆτος.
639 οὐδὲ μελλονικιᾶν : ὅτι βραδὺς ἦν περὶ τὰς ἐξόδους καί, ὡς οἱ δια βάλ-
λοντες, οὐχὶ προνοητικὸς ἦν ἀλλὰ μελλητής, τινὲς δέ φασι τὸ προνοητικὸν
καὶ μὴ προπετὲς τοιοῦτον αὐτὸν εἶναι.
μελλονικιᾶν: ὁ Νικίας, υἱὸς Νικηράτου, os ἀνεβάλλετο ἀπελθεῖν εἰς
Σικελίαν.
640 ἀλλ' ὡς τάχιστα: ὁ ἔποψ παρακελεύεται αὐτοῖς εἰς τὴν νοσσιὰν
εἰσελθεῖν ἵνα αὐτῶν ἀποστάντων σχοίη καιρὸν ἡ παράβασις.
642 καὶ τἀμὰ κάρφη: ἐκ παραλλήλου τὸ αὐτό.
644 rede: γράφεται “τῳδί.
645 ΚΚριῶθεν: γράφεται καὶ “Θριῆθεν;,᾽ καὶ ἔστι δῆμος τῆς Olvnidos, ἐὰν δὲ
“Κριῶθεν,᾽ τῆς ᾿Αντιοχίδος.
ἄλλως : "Κριῶα" δῆμος τῆς ᾿Αντιοχίδος φυλῆς ἀπὸ Κριοῦ τινος ὠνομα-
σμένος. ἀναγράφει δὲ τοὺς ἐπωνύμους τῶν δήμων καὶ φυλῶν Πολέμων.
628 Suid. ἐπαυχοῦσι.
629 Suid. ἐπηπείλησα. --- Tho lemma from Suidas.
639 Suid. μελλονικιᾶν. --- μελλητής : E and Hesych. pedromxtav> ἐπεὶ βραδὺς
καὶ μελλητὴς ὁ Νικίας é\éyero. Cf. the word μελλο-νικιᾶν. The correction in
Suidas was made by Kiister. —rd προνοητικὸν . . . wpowerés: in respect of his
qualities of foresight and caution. But this ‘causal’ accusative is doubtful.
Musurus inserted 3a. The rewriting in M is suggestive. Qu. τῷ προνοητικὸν
καὶ uh προπετῇ (εἶναι (εἶναι lost before εἶναι) ὃ Qu. τῷ προνοητικῷ καὶ μὴ προπετεῖ ὃ
Gulick, regarding ἀμελητής as the proper antithesis to προνοητικός͵ would read
ὅτι βραδὺς ἣν wept τὰς ἐξόδους καὶ CuehAnris ὁ Νικίας. ἄλλγως: οἱ διαβάλλοντες (Src)
οὐχὶ προνοητικὸς GAN ἀμελητής᾽ τινὲς δέ φασι τῷ προνοητικὸν καὶ μὴ προπετῇ (εἶναι
τοιοῦτον αὐτὸν ὑπάρχειν. --- τοιοῦτον : i.e. μελλητήν.
Νικηράτου: ΓΕ. The vulgate of Suidas (ed. Med.) reads Νικηράτου, cod.
ABVE of Suidas have ᾿Αλκιβιάδου.
642 The scholium is placed before 642 in V and breaks the continuity of the
scholium on 648.
644 τῴδε: in V, which alone has the note, the verse ends with τῶδε δὲ τί.
645 Cf. Suid. Κριός; Hesych. Κριῶθεν. The text of the play reads κριῶθεν
VRI%, κριόθεν GE, θριῶθεν Τ', θριῆθεν T2VP, θρίηθεν M. For Θριῶθεν, cf. CIA IV 2,
8840, col. 1, line 32 (p. 202), and Steph. Byz. Θρῖα.
Kpéa: Meursius on Suidas. — Πολέμων : Miiller ΠῚ 117.
καὶ... ἀλλωε] οἷον ἀπὸ Sypov τῆς οἰνηίδος φυλῆς Ρ --- καὶ ἔστι] Opia M
— οἰνηίδο:] ἀντιοχίδος Τ᾽ --- κριῶθεν] κριύθεν GEM θρίηθεν Τ — ἀντιοχίδος]
olovidos Γ ---ἀλως. . . πολέμων] om. Μ --- κυρίως] κριὸς ΓῈΡ - φυλῆς!)
om. R
SCHOLIA ON THE AVES 127
628 ext. a. v.] μεγαλοφρονήσας διὰ τῶν σῶν λόγων:
629 int. p. v.] ἐπαγγειλάμενος ὅμοια.
635 ext. a. ν.] χαριέντως εἶπε τρίψειν. ὡς ἐπὶ ἐσθῆτος.
Fol. 106΄. Vv. 637-669.
639 sup. 8 a. v.] οὐδὲ μελλονικιᾶν. ὅτι βραδὺς ἦν περι τὰς efddovs- καὶ
ws οἱ διαβάλλοντες οὐχὶ προνοητικὸς ἦν: ἀλλ᾽ ἀμελητής . τινὲς δὲ φασι τὸ
προνοητικὸν καὶ μὴ προπετὲς. τοιοῦτον αὐτὸν εἶναι : --
639 ext. S μελλονικιᾶν)] ὃ νικίας. υἱὸς ἀλκιβιάδου. ὃς ἀνεβάλλετο.
ἀπελθεῖν εἰς σικελίαν: --
640 sup. et ext. 5. a. v.] ὁ ἔποψ παρακελεύεται αὐτοῖς els τὴν νοσσιὰν
εἰσεχθεῖν. ἵνα αὐτῶν ἀποστάντων. σχοίη καιρὸν } παράβασις : —
642 int. ἃ. v.] ἐκ παραλλήλον τὸ αὐτό:.
θ44 intm. ext. Ρ. v.] γραφεται τωδί-
645 ext. p. v.] γραφεται θρίηθεν. καὶ ἔστι δῆμος τῆς οἰνηίδος. ἐὰν δὲ
κριῶθεν, τῆς ἀντιοχίδος : --- ἄλλως: κυρίως δῆμος τῆς ἀντιοχίδος φυλῆς - ἀπὸ
κριοῦ τινὸς ὠνομασμένος: ἀναγράφει δὲ τοὺς ἐπωνύμους τῶν δήμων καὶ
φυλῶν. πολέμων:.-
628 Om.T—Sa.v.R 5 ἐπαυχήσας Μ --- ἐπαυχήσας δὲ) I*® [{ἐπαυχήσας
EP J] μεγαλοφρονήσαι] ἀντὶ του μεγαλοφρονήσας Ἐ --- διὰ... λόγων] τοῖς
σοῖς λόγοις G
629 Om. T—S ἐπηπείλησα Μ --- ἐπτηπείλησα) Τὸ [ ἐπηπείλησα EP J
ἐπαγγειλάμενος) ὡς ἐπαγγειλάμενος M — ὅμοια] ὥμοσα RISEMPS
636 Om. R—S τρίψειν ΓΜ {{τὰ ‘pa (τἀμὰ P) τρίψειν TP J] χαριέντω:]
xaptevros 6 --- τρίψειν] om. M— és] I? καὶ Γ΄ καὶ ὡς Ρ
639 58 μελλονικιᾶν ΓΜ J] ὅτι] οὗτος γὰρ Μ «ο--- ἐξόδονς:] διεξόδους Μ --- ὡς
» « « οὐχὶ] ὡς οὐχὶ διαβάλλοντες Γ΄ ὡς οἱ διαβάλλοντες ΓἜ --- οὐχὶ] οὐ Σ ---
προνοητικὸς} προνοητικῶς 6 --- ἀλλ᾽ ἀμελητήρ] E(cod. ΑΒΕ) ἀλλὰ μελητὴς
(μελλητὴς Ε) TEP2(Med.) — τὸ] τῷ Μ διὰ TO P— καὶ μὴ . .. εἶναι] εἶναι -
τοιοῦτον αὐτὸν ὑπάρχειν Μ
639 Om. P [| M* ἄλλως Γ" 1 ὁ] om. M—vids] vids ἦν Ὁ ---ἀλκιβιά-
Sov] I’ γικηράτου ΓῈ --- ἀνεβάλλετο] ἀνεβάλετο (cod. A)
640 8. τάχιστα Γ΄ 8 ὡς Μ [[ἔεἰσέλθετ᾽ εἰς νεοττῶν G ἀλλ᾽ ὡς τάχιστα
δὴ (δὴ om. T) ΒΓ ἀλλ᾽ ὡς τάχιστα δεῖ τι δρᾷν EP 1] νοσσιὰν] Ev νοσιᾶν
RE voecowy P
642 Om. TM—d¢pvyora) IME [ 16 δὲ κάρφη καὶ φρύγανα P* J] τὸ αὐτό]
om. P
644 Om. GRIEMP
645 8 εὐελπίδης Γ΄ S θρίηθεν M [ cvermidys θρίηθεν T κριόθεν ἘΞ κριῶ-
θεν P J] Order of notes 2, 1 P— γράφεται θρίηθεν] γραφεται καὶ θρίηθεν R
γράφεται καὶ κριῶθεν Τ' γράφεται καὶ κριόθεν Μ γράφεται δὲ καὶ θριῆθεν P —
128 ARISTOPHANES
648 ἀτὰρ τὸ δεῖνα: πρὸς ἀλλήλους τοῦτό "φασι".
δεῦρ᾽ ἐπανάκρουσαι : “ἐπανάκαμπτε,, ἡ δὲ μεταφορὰ ἀπὸ τῶν τὰς ἡνίας
ἀνακρονομένων ἢ τὰς ναῦς.
ἄλλως : “ὑπόστρεψον, “ἐπάνιθι᾽ - ἐπανάκρουσις δέ ἐστι κυρίως τὸ ἐπισχεῖν
τὴν ἐπερχομένην ναῦν μεθ᾽ ὁρμῆς εἰς τὸν ὅρμον ἵνα μὴ προσελθοῦσα
Γθραυσθῇ", καὶ νῦν δὲ τὸ “ πάλιν᾽ ἐπὶ τοῦ “ ὀπίσω, ἀπὸ τῶν εἰς τοὔύμπρο-
σθεν ἐρεσσόντων: ἣ ἀντὶ “"ᾷσας" πρὸ τούτου πάλιν doo καὶ ἐπανάλαβε." ᾿
651 as ἐν Αἰσώπον λόγοις: ὅτι σαφῶς ἀνετίθεσαν Αἰσώπῳ τοὺς λόγους,
καὶ τοῦτον τὸν παρὰ ᾿Αρχιλόχῳ λεγόμενον, καίτοι πρεσβυτέρῳ ὄντι.
654 μηδὲν φοβηθῇς: ἐπειδὴ μετὰ ὀρνίθων ὄντες ἀπορνιθωθῆναι ἔμελλον,
προκατασκευάζει dt ὧν ἔμελλον τούτου τυχεῖν.
656 οὕτω: οἷον “ἐπὶ ταύταις ταῖς συνθήκαις.
ἄγε δὴ Ἐξανθία: ὀνόματα οἰκετῶν per αὐτῶν πρὸς ὄρνιθας ἀφικομένων.
θ59 ἐξύμφωνον Μούσαις : ἀντὶ τοῦ “μουσικήν.
660 ἐκβιβάσας: ἐξαγαγών.
παίσωμεν μετ᾽ ἐκείνης : ἀντὶ τοῦ “συγχορεύσωμεν αὑτῇ."
θ62 ἐκβίβασον ἐκ τοῦ βοντόμον: φυτάριον παραπλήσιον καλάμῳ ὃ ἐσθίου-
σιν οἱ βόες.
648 ἀτὰρ τὸ δεῖνα: the tradition is preserved in some οὗ the MSS. that
these words (a8 ἴωμεν in the preceding verse) were spoken by Peithetaerus
and Euelpides in concert. To 648 I prefixes the direction ἀνθρώπω 7 troy,
U ol δύο.
Suid. ἐπανάκρουσαι πάλιν. Cf. Hesych. ἐπανάκρουσαι; E. M. 353 32; Schol.
Vesp. 898; Schol. Thuc. i 50. —xal νῦν δὲ. . . ἐρεσσόντων : now also (as in 2)
πάλιν is used in the sense of ὀπίσω, of those who are rowing bows on— and are
told to reverse the stroke. In the part of the note that follows, πάλιν is given the
sense of again. — ἐπὶ : ἀντὶ Wright. Cf. Schol. 2.—deag: Suidas. The copyists
have given the word rough treatment, whatever it was. Cf. the Collation. A
new metaphorical interpretation of ἐπανάκρουσαι is here proposed in which dvaxpodw
is to have the meaning that attaches to it as a musical term. The original note
may have employed some form of this word where we now have dvr ἀνίσας in V.
Qu. ἢ ’ ἀνακρουσάμενος πρὸ τούτου ἐπαναβαλοῦ καὶ πάλιν ᾷσον;᾽ strike up a second time
and sing again. ἐπαναβαλοῦ (for ἐπανάλαβε) would thus be the exact equivalent
of ἐπανάκρουσαι. ἔβαλον and ἔλαβον are frequently confused in the MSS.
651 παρὰ ᾿Αρχιλόχφ: Bergk II 407.
660 Suid. ἐκβιβάσας.
Suid. παίσωμεν per αὐτῆς.
662 Suid. βούτομον.
αὐτῇ συγχορεύσωμεν αὶ συγχωρεύσωμεν αὐτῇ IY χορεύσωμεν PX συγχορεύ-
σωμεν αὐτῇ EXv
662 8 ἐκβίβασον (663) M [ Bovropov αὶ ἐκ τοῦ βοντόμου τοὐρνίθιον T
ἐκ τοῦ βουτόμον EP 1] φντάριον] βούτομόν ἐστι φντὸν M— δ) ὅπερ ἃ ----
SCHOLIA ON THE AVES 129
648 R61’ Sa. v.] προς αλλήλους τουτο φησι: —
648 sup. et int. S ἐπανάκρουσαι] δεῦρ᾽ «πανάκρουσαι : ὑπόστρεψον. ἐπάνιθι.
ἐπανάκρουσις δὲ ἐστὶ κυριως τὸ ἐπισχεῖν τὴν ἐπερχομένην ναῦν μεθ ὁρμῆς
εἰς τὸν ὅρμον. ἵνα μὴ προσελθουσα Opavon καὶ νῦν δὲ τὸ παλιν ἐπι τοῦ
ὀπίσω. ἀπὸ τῶν εἰς τούμπροσθεν ἐρεσσόντων. ἢ ἀντ ἀνίσας. πρὸ τούτου-
παλιν σον καὶ επανάλαβε
51 int. S αἰσώπου] ὅτι σαφῶς ἀνετίθεσαν αἰσώπω τοὺς λόγους. καὶ
τοῦτον τὸν παρὰ ἀρχιλόχω λεγόμενον καὶ τοῖς πρεσβυτέροις ὄντι: --
654 int.Sa.v.] ἐπειδὴ μετὰ ὀρνίθων ὄντες ἀπορνιθῶσθῆναι ἔμελλον
προκατασκευάζει δι ὧν ἔμελλον τούτου τυχεῖν-
θ60 R 61’ int. S οὕτω] οἷον ἐπι ταύταις . ταῖς συνθήκαις
656 intm.et ext.p.v.] ὀνόματα οἰκετῶν μετα τῶν πρὸς ὄρνιθας ἀφικομένων.
659 ext. p. v.] αντι του μουσικὴν
660 R 61’ ἐκβιβάσας) ἀγαγών.
660 ext. p. ν.] ἀντι τον συγχώρησον αὐτῆ-
662 int. et inf. 8 βουτόμου] φυτάριον παραπλήσιον καλάμω ὃ ἐσθίουσιν
648 Om. VGIMP — δεῖνα) E 1] τοντο φησι] om. E
648 S ἐπανάκρουσαι I'M [| Se0p ewavdxpovom] éravaxpovon RIEP 1
ὑπόστρεψον) αντι του ὑπόστρεψον R ἐπανάκαμπτε. ἡ δὲ (δὲ om. EP) μεταφορὰ
ἀπὸ τῶν τὰς (τὰς om. E) ἡνίας ἀνακρονομένων. ἧ τὰς ναῦς- ἄλλως (ἢ Σ): --
ὑπόστρεψον TEPS, δεῦρο ὑπανάκαμψαι . ἤγουν ὑπόστρεψον Μ --- ἐπάνιθι] ὑπάνιθι
Γ ὑπανάβηθι T? ἐπανάβηθι ἘΡ --- ἐστὶ) om. Ὁ ---- μεθ ὁρμῆς) μεθ᾽ ὁρμίσαι Τ'
καὶ μεθορμίσαι T2EP — θραυση] θραυσθῆ P— τῶν] τοῦ Ρ -- ἀντ ἀνίσας] ἀντὲ
τοῦ ἀνύσας G αντι του ανίσας R ἀντὶ τοῦ ἐὰν ἦσαν Γ΄ ἀντὶ τοῦ ἐὰν ἦσας EMP
ἀντὶ τοῦ gous & ἀντιάσας X(cod.V)
651 Om. M—Saicwrovl [ ds (om. R) ἐν αἰσώπου λόγοις GRIT ὅρα
viv, ὡς ἐν αἰσώπου λόγοις EP 1) ὅτι] om. G— ἀνετίθεσαν] ἀνατιθέασιν G —
παρὰ ἀρχιλόχω] περὶ ἀρχιλόχων G παρὰ τοῦ ἀρχιλόχου E παρὰ τῷ ἀρχιλόχω
ΓΡ -- καὶ τοῖς πρεσβντέροις] καίτοι πρεσβυτερωι ἈΓῈΡ
654 S ῥιζῶν ΓΜ [{ωμηδὲν φοβηθῆς GEP ἔστι γάρ τι ριζίον RI J] ἀπορ-
γιθῶσθῆναι ἔμελλον] ἀπορνιθωθῆναι ἔμελλον ἈΓῈΡ ἔμελλον ἀπορνιθωθῆναι M
— προκατασκενάζει. . . ἔμελλον] I? om. Sema ov M
656 Om. VG—Sotrol S εἰσίωμεν M — οὕτω μὲν doiwpev) Εἰ [ οὕτω
μὲν εἰσίωμεν Τ΄ ---- τὸ δὲ οὕτω P* 1 οἷον] ἀντὶ rou P
656 Ομ. ΓΜΡ [ ἄγε δὴ ξανθία R 1] οἰκετῶν] τῶν οἰκετῶν R — μετα τῶν]
per’ αὐτῶν ΤΕ
659 Om. TMP—S ἀηδόνα R --- ἀηδόνα) α ξύμφωνον) I? ἀηδόνα μούσης)
E 1) avn τον] om. GI? τὴν E
660 Om. VGIM — ἐκβιβάσας) I*E [ ἐκβίβασον δὲ (662) P* J] dyayév]
ἐξαγαγών IME ἔκβαλον ἐξάγαγε P
660 Om. ΓΜ — παίσωμεν per’ ἐκείνης) T? {παίσωμεν δὲ P* J ayn...
180 ARISTOPHANES
ἄλλως: φυτάριον παραποτάμιον ὃ τοῖς βουσὶ wapacxevd{over. τοῦτο δὲ
λέγεται ὡς τῆς Πρόκνης ἐγκρυπτομένης τῇ ὕλῃ.
663 αὐτοῦ: “ αὐτόθι ἐν τῷ θεάτρῳ."
664 τὴν ἀηδόνα: ποικίλον γὰρ καὶ ἄξιον θέας.
667 ὁ Ζεῦ πολυτίμηθ᾽: ἑταιρίδιον πρόσεισι τὰ ἄλλα μὲν κεκαλλωπισμένον
τὴν δὲ κεφαλὴν ὄρνιθος ἔχον ὡς ἀηδόνος.
668 ὁς δ᾽ ἁπαλὸν: ἅμα λέγων ψηλαφᾷ αὐτήν.
669 διαμηρίζοιμ᾽: συνουσιάσαιμι.
670 ὅσον δ᾽ ἔχει τὸν χρυσόν: ἅμα πρὸς τὸ ποικιλόδειρον τοῦ dpvéov καὶ
πρὸς τὸν πολὺν κόσμον τῆς ἑταίρας.
672 ῥύγχος ὀβελίσκοιν ἔχει: εἰς ὀξὺ γὰρ λήγει ἡ κεφαλὴ ὡς ὀβελίσκος.
673 "ὥσπερ φὸν": ἀπολεπίσαντα δέον φαγεῖν.
ἀπολέψαντα χρή: ὡς ἐν θυμέλῃ προσωπεῖον ἐξῆλθεν ἔχουσα.
ἄλλως: “ἀφελόντα τὸ προσωπεῖον,᾽ τῇ τροπῇ δὲ ἐχρήσατο.
676 ὁ φίλη, ὦ ξονθή: ἔλυσεν ᾿Αριστοφάνης τὸ ζήτημα εἰ ἡ ὄρνις προγενε-
στέρα τοῦ ἄρρενος ἣ ὃ ἄρρην τῆς ὄρνιθος.
ξονθή: ἀντὶ τοῦ “εὐμορφοτάτη."
6078 πάντων ξύννομε: ὡς πρὸς τὴν ἀηδόνα μὲν δοκεῖ λέγειν, φυσικώτερον
δέ τινες πρὸς τὴν Μοῦσαν ἀπὸ τοῦ μουσικοῦ ὀρνέου.
6079 ἐἔξύντροφ᾽ ἀηδοῖ: ὡσεὶ ἔλεγε “συγχορεύτρια.᾽
ὧς τῆς Πρόκνης : if φησὶ is sound (VR), it means the Chorus says (660).
664 καὶ ἄξιον θέας : and well worth looking at (cf. θεασώμεσθα). For ποικίλον
cf. the scholium on 670.
670 τὸ ποικιλόδειρον : in allusion to the variegated plumage of the bird’s
head. Cf. the scholium on 667.
673 Suid. ἀπολάψεις. --- ἀπολεπίσαντα κτό. : the note completes the con-
struction of ὥσπερ gd» of the text, i.e. ὥσπερ ἀπολεκίσαντα δέον wor φαγεῖν. ---
Suidas has the variant reading ὥσπερ god.
676 ἢ ὁ ἄρρην τῆς ὄρνιθος : for the meaning cf. Μ (θηλείας).
εὐμορφοτάτη : Suid. ξουθόν " οἱ δὲ ποικίλον, evecdés, διανγές. Cf. Phot., Hesych., 8.ν.
679 ξύντροφ᾽ : ξύνχορ᾽ (?) Rutherford.
θυμέλη γὰρ TEP— προσωπεῖον ἐξῆλθεν] ἐξῆλθεν προσωπεῖον Τ΄--- ἀλλω:} ἀντὶ
τοῦ ΓῈΜῈ “--- ἐχρήσατο] ἐχρήσατο- δέον δὲ εἰπεῖν φαγεῖν εἶπε φιλεῖν P—I*
has φιλεῖν) δέον φιλεῖν (674)
676 Om. 6ΕΜἘ --- ξουθή) I? [{ἔἐουθὴ δὲ T* 1 «ὐμορφοτάτη] ἀντὶ τοῦ
εὐμορφωτάτη I’ εὕμορφος T?
677 Om. R— —§ ξούθη M [ ὦ φίλη ξουθή T ὦ φίλη ὦ ξουθή EP 1
Ovew] ἔλυσεν δὲ P— τοῦ] τοῦ τοῦ G — &pevos] ἄρρενος TEMP— ἄρρην] ἄρην
6 --- ὄρνιθοε] θηλείας Μ
678 [{Ἀπάντων] πάντων ξύννομε ΒΕ R—T*E*M*P* 1 μεν] δὲ TEMP
679 Om. EMP—S ξύντροφ᾽ R [ fivrpod’ ἀηδοῖ T J] συγχορεύτρια]
συνχορεύτριαα R
SCHOLIA ON THE AVES 131
of βόες : ἄλλως : φυτάριον παραποτάμιον. ὃ τοῖς βουσὶ παρασκευάζουσι.
τοῦτο δὲ λέγεται. ὡς τῆς πρόκνης φησι ἐνκρυπτομένης τῆι ὕλη: —
663 R 61’ int. S αὐτοῦ] αὐτόθι ἐν τῶ θεάτρωι: --
664 intm. et ext. p. v.] ποικῖλον καὶ ἄξιον θεας
667 ext. Ρ. ν.] ἑταιρίδιον πρόσεισι τὰ ἄλλα μεν κεκαλλωπισμένον. τὴν
δὲ κεφαλὴν ὄρνιθος ἔχων ὡς ἀηδόνος : —
668 inf. S ἁπαλόν] ἅμα λέγων ψηλαφᾶ αὐτὴν: --
669 inf. S διαμηριζοιμ᾽ συνουσιάσαιμι-
Fol. 106”. Vv. 670-703.
670 ext. a.v.] dua πρὸς τὸ ποικιλόδειρον τοῦ ὀρνέου. καὶ πρὸς τὸν
πολὺν κόσμον τῆς ἑταίρας: --
6072 ext.Sa.v.] εἰς ὀξὺ γὰρ λήγει ἣ κεφαλὴ ὡς ὀβελίσκος ἀπολεπι-
σαντα δέον φαγεῖν: --
673 int. Ρ. v.] ὡς ἐν θυμέλη προσωπεῖον ἐξῆλθεν ἔχουσα : ἀλλως: --
αφελόντα τὸ προσωπεῖον τῆι τροπῇ δὲ ἐχρήσατο: --
676 intm. int. p. v.] εὐμορφοτάτη
677 int. p. v.] ἔλυσεν ἀριστοφάνης τὸ ζήτημα. εἰ ἡ ὄρνις προγενεστέρα
τοῦ ἄρενος 7) ὁ ἄρρην τῆς ὄρνιθος: -- :
678 ext. S πάντων] πάντων: ὡς πρὸς τὴν ἀηδόνα μεν δοκεῖ λέγειν φυσι-
κώτερον δέ τινες πρὸς τὴν μοῦσαν ἀπο τοῦ μουσικου ὀρνέον: --
6079 intm. int. p. v.] ὡσεὶ ἔλεγεν συγχορεύτρια
ἄλλως. . . ὅλη] om. [— ἄλλως] ἄλλως: βούτομον Ὁ ---ὃ . . . παρασκευά-
fovor] om. R— φησι) om. ΓῈΜΡ -- ἐνκρυπτομένηξ] ἐν ἀποκρυπτομένης R
ἐγκρυπτομένης GISEMP
663 Om. VGIM —aitrov) ΓΕ [ αὐτοῦ δὲ P* J
664 Om. TMP— ἀηδόνα) RI* J] καὶ) om. G yap καὶ ΒΓΕ
667 S-rodvripnf M [ ὡς καλὸν τοὐρνίθιον Τ' ὦ Led πολυτίμηθ᾽ EP 1) ἕται-
ρίδιον] ἑταιρίδιον μὲν Τ' ---- τὰ ἄλλα] T? τἄλλα Γ' τἄλλα Μ ---ἔχων] ἔχον RTEMP
668 Om. Γ΄--- ἁπαλὸν M— ἅπαλον) ΓΕ [ἁπαλὸν α ὡς δ᾽ ἁπαλόν J
ψηλαφ8] καὶ ψηλαφᾷ Μ
669 Om. RIM — διαμηρίζοιμ.) GPE [{διαμηρίζοιμ᾽ ἂν, ῬΡ 1] συνονσιά-
σαιμι] συνουσιάσαιμι αὑτῇ ΓΞ συνουσιάζοιμι E
670 8. ὅσον Μ [ doov δ᾽ ἔχει (δὲ ἔχει T) τὸν χρυσὸν GIP τὸν χρυσὸν-
ὥσπερ πάρθενος R J] πρὸς] Γ᾽ μὲν πρὸς ΓΞ μὲν ἘΡ --- τὸ] τὸν R— πολὺν}
πόλεμον I’ γράφεται πολὺν ΓΞ
612 5. ὀβελίσκοιν RM [{ὀῥύγχος ὀβελίσκοιν Γ ῥύγχος ὀβελίσκοιν (ὀβολί-
σκοιν G) ἔχει GEP 1) γὰρ] om. ΓῈΜΡ --- ἀπολεπισαντα δέον φαγεῖν] om.
GRIEMP ἀπολέψαντα δέον φαγεῖν α ἀπολεπίσαντα ὥσπερ you --- ᾿Ξ has
ἀπολέψαντα) ἀπολεπίσαντα
673 S ἀπολέψαντα M [{ἀπολέψαντα χρή TEP—R* 1 Order of notes
2,1, 3 (τῆι τροπῇ xré.) TEMP— ὡς ἐν θυμέλη) ἐνθεμένη γὰρ M — θυμέλη]
132 ARISTOPHANES
682 κρέκονσ᾽ αὐλόν: ὡς αὐλὸς γάρ ἐστι φθεγγομένη ἣ ἐξῆλθεν ἔχουσα
αὐλόν. τὸ δὲ ‘xpéxovoa’ νῦν ἀντὶ τοῦ “᾿αὐλοῦσα",᾽ --- κυρίως δὲ τὸ τὴν κιθάραν
κρούειν, ----πολλάκις γὰρ πρὸς αὐλὸν λέγουσι τὰς παραβάσεις.
683 ἠρινοῖς : “ἐαρινοῖς᾽ εἶπε παρόσον τῷ ἔαρι ἐν τῇ ᾿Αττικῇ φαίνονται
ἀηδόνες. τὸ δὲ ὅλον πάλιν πρὸς τὴν Μοῦσαν, ὅτι τῷ ἔαρι ἐν ἄστει τελοῦσι
τὰ Διονύσια.
θ85 φύλλων γενεᾷ: μετάβασις ἀπὸ τῶν ἔσω πρὸς τὸ θέατρον, καὶ ἔστιν
ἀνάπαιστος - ὡς θεοὶ δὲ ἐσόμενοι προευτελίζουσι τοὺς ἀνθρώπους, παρὰ τὸ
Ὁμηρικόν" ας οἴη περ φύλλων γενεή, τοίη δὲ καὶ dvdpav.”’
687 ἐφημέριοι ταλαοί: “ὦ τληπαθεῖς καὶ τὰ καθημερινὰ εἰδότες, μὴ προ-
ορώμενοι δὲ τὰ μέλλοντα᾽ - ἕνιοι δὲ τὸ “ταλαοί᾽ διαιροῦσιν wore εἶναί “ {τ᾿
ἀλαοί:᾽
691 φύσιν οἰωνῶν: καλῶς “φύσιν᾽ εἶπεν “οἰωνῶν᾽ καὶ “γένεσιν θεῶν."
692 pode: ὅτι οὐκ ὀρθῶς Καλλίμαχος τὸν Πρόδικον ἐν τοῖς ῥήτορσι
καταλέγει, σαφῶς γὰρ ἐν τούτοις φιλόσοφος. μέμνηται δὲ τούτου καὶ ἐν
Νεφέλαις.
693 Χάος ἦν καὶ Νύξ: ταῦτα οὐκ ἀναγκαῖον ἀπευθύνειν πρὸς τὰ Ἡσιόδον
ἣ πρός τινα ἄλλου τινὸς γενεαλόγου.
695 τίκτει πρώτιστον ὑπηνέμιον: ὑπηνέμια καλεῖται τὰ δίχα συνουσίας καὶ
μίξεως. καὶ τοῦτο δὲ οὐχ ὡς ἔτυχεν αὐτῷ προσέρριπται, ἀλλ᾽ ἀπὸ ἵστο-
pias τῆς κατὰ τοὺς Διοσκούρους " φασὶ γὰρ ἐξ φοῦ αὐτοὺς γεγονέναι. καὶ
682 Suid. κρέκουσα. ---- αὐλοῦσα : Suidas.
685 ἀνάπαιστος : cf. Schol. Ven. Nub. 510: παράβασις ὁμωνύμως, ἣ καὶ ἀνά-
παιστο: καλεῖται, ἐπεὶ πολλάκις ἐν ταύτῃ τῇ (read τῷ) ἀναπαίστῳ χρῆται. Ruther-
ford’s change to ἀνάταιστα (for which οἱ ἀνάπαιστοι would have been better, cf.
Ach, 627, Av. 684, Eq. 504, Pax 735) seems, therefore, to be unnecessary. —
τὸ Ὁμηρικόν: Tl. Z 146.
687 Suid. ἐφημέριοι and radaol. — ph: Suidas od. —+ ἀλαοί: Suidas.
692 Καλλίμαχος : frag. 1004 22. — ἐν τούτοις φιλόσοφος : ἐστιν ἐν τοῖς φιλο-
σόφοις Blaydes, but he mistakes the meaning. --- ἐν Νεφέλαις: 361, where cf. the
scholiast.
696 Suid. ὑπηνέμια and ἄνεμος. Cf. Bek. A. G. 81 32, 401 14. --- καὶ τοῦτο δὲ
. ἀπὸ ἱστορίας : cf. the note on 487, τοῦτο ἐξ ἱστορίας εἴληφεν. The phrase is
notuncommon. Cf. the note on 880. --- προσέρριπται : προέριπται Rutherford. —
695 Om. R—S xdosM [ rixra πρώτιστον ὑπηνέμεον ἃ χάος ἦν καὶ νύξ
(693) TEP 1) ταῦτα] ταῦτα δὲ M — ra] τὰ τοῦ M
696 ΒΚ τίκτει Μ {{πτικτει πρώτιστον ὑπηνέμιον] τίττει πρώτιστον αὶ ὑπηνέ.
μιον Τ —G* 1 ὑπηνίμια)] ὑπηνέμια δὲ G — δὲ] I? om. I — προσέρριπται]
προσέριπται R — ἀλλ ἀλλὰ RI'P --- ἀπο] ἀφ᾽ M— γὰρ] ΓΕ om. I — ἐξ ὡοῦ
atrovs] αὐτοὺς, ἐξ ὠοῦ EMP --- γεγονέναι) γεγονέναι αὐτοὺς Μ — ἀνεμίδιον]
SCHOLIA ON THE AVES 133
683 ext. S αὐλὸν] ὡς αυλός γάρ εστὶν φθεγγομένος ἡ εξῆλθεν ἔχουσα
αὐλόν. τὸ δὲ κρέκουσα νῦν αντι του λαλοῦσα. κυρίως γὰρ τὸ τὴν κιθαραν
κρούειν. πολλάκις γὰρ πρὸς ανλὸν λέγουσι τὰς παραβάσεις : —
683 int. Ρ. v.] ἐαρινοῖς εἴπεν πάροσον τῶ ἔαρι ἐν τῆι αττικη φαίνονται
ἀηδόνες τὸ δὲ ὅλον πάλιν προς τὴν μοῦσαν. ὅτι ἔαρι ἐν ἄστει τελοῦσι τὰ
διονύσια : —
685 sup. S φύλλων] μετάβασις ἀπο τῶν ἔσω πρὸς τὸ θέατρον. καὶ ἔστιν
ἀνάπαιστος. ὡς θεοὶ δὲ ἐσόμενοι- προευτελίζουσι τοὺς ἀνθρωπους παρα τὸ
ὁμηρικον οἴη περ φύλλων γενεῇ τοίη δὲ καὶ ἀνδρῶν: --
687 ext. ἃ. ν. 688] ὦ τληπαθεῖς και τὰ καθημερινὰ εἰδότες μὴ προδρώ-
μενοι δὲ τὰ μέλλοντα ἔνιοι δὲ τὸ ταλαοὶ διαιροῦσιν ὥστε εἶναι ἀλαοί
691 οχί. 58 dicw] καλῶς φύσιν εἶπεν οἱονῶν καὶ γένεσιν θεῶν: : —
692 ext. S προδίκω] ὅτι οὐκ ορθῶς καλλίμαχος τὸ πρόδικον ἐν τοῖς
ῥήτορσι καταλέγει. σαφῶς γὰρ ἐν τούτοις φιλόσοφος μεμνηται δὲ τούτον
καὶ ἐν νεφέλαις : --
θ95 οχί. 8. τίκτει] ταῦτα οὐκ ἀναγκαῖον ἀπευθύνειν πρὸς τὰ ἡσιόδου 7
πρὸς τινα ἄλλον τινος γενεαλόγου::
695 inf.) τικτει πρώτιστον ὑπηνέμιον: --- ὑπηνέμια καλειται τὰ δίχα συνου-
σίας καὶ μίξεως. καὶ τοῦτο δὲ ovy ὡς ἔτυχεν αὐτῶ προσέρριπται. add’ ἀπο
ἱστορίας τῆς κατὰ τοὺς διοσκούρους φασι γὰρ ἐξ ὡοῦ αὐτοὺς γεγονέναι. καὶ
688 S καλλιβόαν Μ [[ κρέκουσ᾽ αὐλὸν G ἀλλ᾽ ὦ καλλιβόαν RI ἀλλ᾽ ὦ
καλλιβόαν κρέκουσα EP 1] ἐστὶν φθεγγομένοΞ] φθέγγεται M — φθεγγομένος
φθεγγόμεν.. Ὁ φθεγγομένη ΤΓῈΡ--τὸ δὲ] om. ΓΕΜΡ---νῦν] δὲ M— da
λοῦσα] αὐλοῦσα Σ --- γὰρ] δὲ GIEP κρέκειν M — κιθαραν] κινυρ .. 6 --- γὰρ]
om. R
683 S φθέγμασιν Μ [{φθέγμασιν ἡρινοῖς ἃ φθέγμασιν npwavl ἡἠρινοῖς
EP— ἦρινοις δε, R* J] ἑαρινοῖς εἴπεν] om. G — ὅτι ἔαρι) ὅτι τὸ Gop R ὅτι τῷ
ἔαρι ΤΈΜΡ-- τελοῦσι] τελοῦνται R
θ86 S dye δὴ Μ {ὄᾧφύλλων γενεά αὶ φύλλων γενεᾶ προσόμοιοι TEP J
μετάβασις:) παράβασις ( --- καὶ ἔστιν ἀνάπαιστος] om. P—otn περ] ὅσηπερ Μ
--- τοίη . .. ἀνδρῶν] om. Μ
687 8. ταλαοί Μ [ raraoi ΟΤῈΡ ἐφημέριοι R J ὦ] Γ΄ ὡς MEP— μὴ]
καὶ μὴ Μ od --- δὲ τὰ μέλλοντα] τὸ μέλλον Σ --- δὲ ra] τὰ Μ καὶ τὰ R— τὸ]
I? om. Γ.--- εἶναι] I? om. Γ --- ἀλαοί] τ᾽ ἀλαοί Σ
691 S φύσιν M [ φύσιν οἰωνῶν ΑΕΓ φύσιν P 1) φύσιν εἶπεν] εἶπε
φύσιν GIEMP — olovav] οἰωνῶν GREEMP— καὶ γένεσιν) γέννεσιν καὶ Τ'
γένεσιν δὲ ΓῈΜΡ
692 Om. Μ [εἰδότες ὀρθῶς προδίκω G προδίκωι RI προδίκω παρ᾽ ἐμοῦ
EP 1 Order of notes 2 (μέμνηται xré.), 1 TEP — ὅτι οὐκ ορθῶ:] οὐκ ὀρθῶς δὲ
ΤῈΡ -.--- τὸ] om. Ρ τὸν GREE — πρόδικον] om. P — δὲ] om. E— τούτον] τοῦ
προδίκου TEP — ἐν] ἐν ταῖς Γ
184 ARISTOPHANES
ὅτι σύνηθες αὐτοῖς μᾶλλον "ἀνεμιαῖον᾽ λέγειν, καὶ Πλάτων ἐν Θεαιτήτῳ"
“γόνιμον (ἣν) "ἀνεμιαῖον᾽ τυγχάνει.᾽"
697 εἰκὼς ἀνεμώκεσι δίναις: “ταῖς τοῦ ἀνέμου ὠκείαις συστροφαῖς ἐοικώς;
οἷον “ταχύς. ἡ δὲ ὅλη σύστασις ὅτι ἐκ τοῦ "πτερωτοῦ “Ἔρωτος τὰ ὄρνεά
ἐστιν" ἀτόπως piv’ καὶ ἀπιθάνως τῇ γενεαλογίᾳ κέχρηται.
701 ξυμμιγνυμένων δ᾽ ἑτέρων: "τῆς συνουσίας μετέδωκεν.
703 ἐσμὲν Ἔρωτος: λείπει" ἵν᾽ 7 “υἱοί.
704. καὶ τοῖσιν ἐρῶσι: Σύμμαχος" διὰ τὸ τοὺς ἐραστὰς ὄρνιθας εὐγενεῖς
χαρίζεσθαι τοῖς ἐρωμένοις, Δίδυμος δὲ ἐπεὶ ἡ σίττη καὶ εἴ τι τοιοῦτον ὄρνεον
δεξιὰ πρὸς ἔρωτας φαίνεται"
“ἐγὼ μὲν "ὦ Λεύκιππε" δεξιὴ σίττη."
705 ἀπομωμοκότας: ἀποταξαμένους.
πρὸς τέρμασιν ὥρας: “μετὰ τὴν νεότητα ἠναγκάσαμεν ae ἑταιρεῖν."
707 ὁ μὲν cpreye: “δεδωκότες ἡμᾶς."
Περσικὸν ὄρνιν: τὰ πολυτελῆ πάντα οἷς βασιλεὺς ἐχρῆτο éxaXeiro ‘Tlep-
oud,’ καὶ νῦν οὐκ ἰδίως τις ὄρνις ‘ Περσικός,᾽ τινὲς δὲ τὸν ἀλεκτρυόνα.
709 πρῶτα μὲν ὥρας φαίνομεν: παρὰ τὰ Ἡσιόδου
“ἐ φράζεσθαι δ᾽ εὖτ᾽ ἂν γεράνου φωνὴν ἐπακούσῃς,
7 τ᾽ ἀρότοιό τε σῆμα φέρει καὶ χείματος ὥρην."
αὐτοῖς: i.e. the Attics. Kiister would substitute ᾿Αττικοῖς for αὐτοῖς. --- dveps-
atov: Kiister. Cf. Bek. A. G. cited above. — ἐν Θεαιτήτῳ : 151 Ε. --- γόνιμον.
τυγχάνει: Kiister first restored to the scholium the reading of the MSS. of Plato.
697 Suid. πτερόεντι. Suidas errs in this lemma, — πτερωτοῦ : Dobree. —
μήν : Dindorf.
701 The interlinear notes in ΓΒΕ; determine the lemma. — τῆς : τὰς may be
right. Cf. ef uh μεταδοῖεν αὐτοῖς πυρούς Xen. Anab. iv 5 5.
704 Suid. ἀεὶ rots ἐρῶσιν. --- τοὺς . . . εὐγενεῖς : rods εὐγενεῖς ἐραστὰς ὄρνιθας
Blaydes, but εὐγενής is applied to lower animals (ὄρνιθες, Polyb. i 58 7) and even
to things. —éye μὲν κτέ. : Bergk III 695. —& Δεύκιππε: Bentley.
705 Suid. ἀπομώμοκα.
Suid. τέρμα. --- μετὰ τὴν νεότητα : μετὰ (διὰ in V) agrees with the point of view
the scholiast assumes in using ἀποταξαμένους as the explanation of ἀπομωμοκότας.
707 The name Περσικὸς ὄρνις must not be applied to the peacock on the
authority of this scholium. The Princeps alone has οἱ δὲ τὸν rady (rad).
109 τὰ Ἡσιόδου : Op. 448, 450.
G (ὁ ἀλέκτωρ %) ἀλεκτυόνα T?
709 S om. text M [ πρῶτα. -Gotwousy | om. daivopev EMP 1 το
ἡσιόδειον)] τὰ ἡσιόδον REP τοῦ ἡσιόδου Γ' τὰ ἡσιόδεια M — φράζεο] φράζεσθ᾽
R φράζεΜ φράζεσθαι P—8& cbr] δ᾽ εὖ. εὖτ᾽ G εὖτ᾽ ΒΜ --- εράνον] γεράνων
Μ --- φωνῆς] φωνὴν ΕΓΕΜΡ — ἐπακουση:] Γ᾽ om. αὶ ἐπακούσαις [3ῈὉ" ἐπα.
κούσοις Μ ---ἥ τ᾽. .. πῆμα] ἢ τὰ νότοιό τε σήματα Μ --- πῆμα] σῆμα ἘΓῈΡ
SCHOLIA ON THE AVES 135
ὅτι συνήθες αὐτοῖς μᾶλλον ἀνεμίδιον λέγειν καὶ πλάτων ἐν θεαιτήτω. γόνιμον
ἀνεμίδιον τυγχάνει: ---
697 int. p. ν. ταῖς τοῦ ἀνέμου ὠκείαις ΄συστροφαῖς ἐοικῶς . οἷον ταχύς -
ἡ δὲ ὅλη σύστασις. ὅτι ἐκ τοῦ πτεροῦ τοῦ epwros τὰ ὄρνεά ἐστὶν ἀτόπως
μὲν καὶ ἀπιθάνως τῇ γενεαλογία κέχρηται: —
701 R61” int.) ras cvvoveias μετέδωκεν
«3 Φ
103 ἐσμὲν ἔρωτος) λείπει iv’ ἦ υἱός.
Fol. 107΄. Vv. 704-737.
704 sup. 8 τοῖσιν] σύμμαχος διὰ τοὺς ἐραστὰς ὄρνιθας εὐγενεῖς χαρίζε-
σθαι τοῖς ἐρωμένοις . δίδυμος δὲ ἐπεὶ ἡ σίττη. καὶ εἴ τι τοιοῦτον ὄρνεον δεξιὰ
πρὸς ἔρωτας φαίνεται. ἐγὼ μὲν ὡς λευκίπη δεξιὴ σίττη : -
705 ext. S a. ν.] διὰ τὴν νεότητα - ἠναγκάσαμεν ἀκαίρως ἑταιρεῖν: ---
706 ἀπομωμοκότας) ἀποταξαμένους -
107 int. ἃ. v.] δεδωκότες ἡμᾶς:
107 Γ' 128’ sup.] περσικὸν ὄρνιν: --- τὰ πολυτελῆ πάντα οἷς βασιλεὺς
ἐχρῆτο. ἐκαλεῖτο περσικά. καὶ νῦν οὐκ ἰδίως - τὶς ὄρνις περσικός : —
707 = intm. ext. p. ν.] τὸν ἀλεκτρυόνα
709 sup. et ext. S a. ν.] πρῶτα μὲν ὥρας φαίνομεν. παρα το ἡσιόδειον.
φράζεο δ᾽ εὖτ ἂν γεράνου φωνῆς ἐπακουσης. ἥ τ᾽ ἀρότοιό τε πῆμα φέρει καὶ
χείματος ὥρην: --
ἀνεμίδια Μ M— ἐν] T? om. Γ --- γόνιμον ἀνεμίδιον) ἀνεμέδιον γόνιμον I
697 S ἀνεμώκεσι Μ [[ elxws ἀνεμώκεσι δίναις ΑΓῈΡ οὗτος δὲ χάει πτερό-
evre (698) R J] ἐοικῶς] ἐοικότι Σ --- τοῦ πτεροῦ] πτεροῦ M — ἐστὶν) εἰσίν M —
μὲν] δὲ TEMP— ἀπιθάνω:)] ἀμηχάνως Μ
701 Om. VGIMP — ξυμμιγνυμίνων) TPE J
703 Om. RIM --- ἔρωτος) GE [ éopév ἔρωτος P 1) λείπει... vids]
υἱοὶ δηλονοτι G λείπει υἱοί ΓΡ λείπει iva ἦ viot E
704 Som. text Μ [ xal τοῖσιν ἐρῶσιν (ἐρῶσι EP) GEP καὶ τοῖς ἐρῶσι R
καὶ yap τοῖσιν ἐρῶσι Τ' J] διὰ] T διὰ τὸ PEMPS— καὶ] om. P— φαίνεται) I?
καταφαίνεται Τ --- λευκίπη] λευκίτπη ἈΓῈΜΡ --- Sesh] T? om. Γ' δεξιὰ Σ
705 S om. text M [[καὶ πρὸς γάμον ἀνδρὸς (718) G πρὸς τέρμασιν
ὥρας Γ πολλοὺς δὲ καλούς Ρ J] διὰ] μετὰ TEMPS — διὰ τὴν] αντι του R—
ἠναγκάσαμεν] ἠνάγκασεν Τ «--- ἑταιρεῖν] ἐρεῖν αὶ ἁμαρτεῖν Γ
705 Om. ΟΙΜ --- ἀπομωμοκότας) RIPE [ἀπομωμοκότας δὲ P* JI
ΟἿ Om. TEMP — διεμήρισαν) R 1] ἡμᾶ4] ἡμῖν G
707 Om. VGR—S om. text M [[περσικὸν ὄρνιν] ὁ δὲ πέρσικον ὄρνιν
(ὄρνεον P) EP 1 βασιλεὺ] μόνος βασιλεὺς ΓῈΡ ὁ βασιλεὺς Σ «“--- τὶς] om.
Σ-- περσικόε] περσικός. τινὲς δὲ. τὸν ἀλεκτρυόνα φασὶν ἰδίως εἰρῆσθαι M
περσικός. τινὲς δὲ τὸν ἀλεκτρυόνα. οἱ δὲ τὸν ταῦ P
707 Om. TMP — περσικὸν ὄρνιν) RIVE J) τὸν ἀλεκτρνόνα] τὸν ἀλέκτορα
.᾿
186 ARISTOPHANES
711 καὶ πηδάλιον: καὶ τοῦτο παρὰ τὸ ‘Howddaov-
“αὐτίκα πηδάλιον μὲν ὑπὲρ καπνοῦ καταθεῖο.᾽
“ἐχῃδάλιον δ᾽ εὐεργὲς ὑπὲρ καπνοῦ κρεμάσασθαι.""
712 εἶτα δ᾽ ᾿Ορέστῃ: Ὀρέστης μανίαν προσποιούμενος ἐν τῷ σκότει τοὺς
ἀνθρώπους ἀπέδνεν.
718 ἱκτῖνος αὖ μετὰ ταῦτα: ἐν Ἑλλάδι καιρῷ ἔαρος ἰκτῖνος φαίνεται ὅτε
κουρεύεται τὰ θρέμματα.
714 πικτεῖν: ποκάζειν.
Ἴ1δὅ λῃδάριον: θερίστριον ἢ εὐτελὲς ἱμάτιον θερινόν.
πρίασθαι : σημειωτέον ὅτι ἐν συστολῇ τὸ πρίασθαι.
717 λθόντει γὰρ πρῶτον : μαντευσάμενοι γὰρ πρῶτον ἐκ τῶν ὀρνεομάν-
τεων οὕτως ἐπὶ τὰ ἔργα χωρεῖτε.
719 ὄρνιν τε νομίζετε: πάντα γὰρ ‘opus’ καλοῦσι, καὶ τὰ μὴ ὄρνεα.
721 ξύμβολον ὄρνιν: καὶ γὰρ ᾿πάντα" ‘Eup Bodous’ ἐποίουν τὰ πρῶτα
συναντῶντα "ὡς" ἐξ ἀπαντήσεώς τι προσημαίνοντα. ταῦτα δὲ πάντα Δημή-
τερι ἀνέκειτο, ὦ ὥς φησι Φιλόχορος.
και"
711 παρὰ τὸ Ἡσιόδειον : ΟΡ. 46. --- αὐτίκα : αἶψά xe in Hesiod. — καί : Op. 629.
Ἴ12 Suid. ᾿Ορέστης.
714 Suid. πεκτεῖν.
715 Suid. λῃδάριον.
ἐν συστολῇ τὸ πρίασθαι: the note is so inane that Toup suggests ληιδάριον
and Rutherford πρίεσθαι (cf. Suidas πρίεται σχίζεται) for πρίασθαι. ‘*Scholion
autem ortum videtur ex errore hominis, qui aut notatu dignum putabat id
quod nemo nescit, verbi πρίασθαι litteram iota brevem esse, aut eiusdem verbi
litteram alpha non ex contractione esse ortam.’’ van Ijzeren.
719 Suid. οἰωνοί. ---- ὄρνις : the repeated use of the word ὄρνις in 719-721
makes it unlikely that the original commentator wrote οἰωνούς (MSS.) in this
note. Such lack of precision is less credible than that the word should have
been changed in transmission. It should be noted that Suidas has transferred
the note to the lemma οἰωνοί (but nevertheless quotes θεράποντ᾽ ὄρνιν ἢ); he has it
again ὄνον ὄρνιν. --- For the form ὄρνις, cf. Suid. ὄρνις + καὶ rd πληθυντικὸν τοὺς ὄρνις,
where he defines ὄρνις as omen.
721 Suid. ξύμβολον ὄρνιν and ξυμβόλου.. Cf. Phot., Hesych., ξυμβόλους ; Schol.
Pind. Ol. xii 10; Apost. xii 27.— rd πρῶτα... wpoonpalvovra: Suidas has the
masculine τοὺς πρῶτα συναντῶντας xré. (see the Collation), but this limitation of
the application of σύμβολος to chance meetings with pergons is unlikely. Cf. Luc.
Pseud. 17; Plut. Timol. 26. — és: om. MSS., Suid. xa’. — Δημήτερι : MSS. and
the Princeps; Δήμητρι Suid., Hesych., Apost.; Δήμητρῃ Phot. (codex). — Φιλό-
xopes: Miiller 1416. Philochorus is cited as authority for this statement also
by Hesychius and in Schol. Pind. Ol. xii 10.
προσημαίνοντ .. προσημαίνοντα GM προσημαίνοντος TEP προσημήναντος
Ev — πάντα] om. M — ἀνέκειτο] ἀνέκειντο Γ ΕΜ — ὡς φησι] ἱστορεῖ Μ
SCHOLIA ON THE AVES 137
111 οχί. S a. ν.] καὶ πηδάλιον. καὶ τοῦτο παρα το ἡσιόδειον. αὐτίκα
πηδάλιον μὲν ὑπὲρ καπνοῦ καταθεῖο. καὶ πηδάλιον δ᾽ εὐεργὲς ὑπὲρ καπνοῦ
κρεμάσασθαι: --
112 = int. a. v.] ὀρέστης μανίαν προσποιούμενος ἐν τῶ σκότει τοὺς ἀνθρω-
πους ἀπέδυεν:
7118 ext. 8 a. v.] ἐν ἑλλάδι καιρω dapos ἵκτινος φαίνεται. ὅτε κουρεύεται
τὰ θρέμματα.
714 πέκτειν) ποκάζειν.
715 int. 8 ληιδάριόν τι] θερίστριον. ἢ εὐτελὲς ἱμάτιον θερινόν.
715 int. 8 πρώσθαι] σημειωτέον ὅτι ἐν σνστολη τὸ πρίασθαι.
117 ext. S πρῶτον] μαντευσάμενοι γὰρ πρῶτον ἐκ τῶν ὀρνεομάντεων:
οὕτως ἐπὶ τὰ ἔργα χωρεῖτε: -
719 int. S a. v.] πάντα γὰρ οἰωνοὺς καλοῦσι καὶ τὰ μὴ ὄρνεα.
121 int. S ξύμβολον] ξύμβολον ὄρνιν. καὶ γὰρ ταῦτα ξυμβόλους ἐποίουν
τὰ πρῶτα συναντῶντα. ἐξ απαντήσεώς τι προσημαίνοντ .. - ταῦτα δὲ πάντα
δημήτερι ἀνέκειτο. ὡς φησι φιλόχορος: --
711 Κα πηδάλιον Μ [ cal πηδάλιον] καὶ πηδάλιον τότε REP καὶ πηδάλιον
τῶ τε ναυκλήρω Τ' J] ro] τὸν Γ --- αὐτίκα. . . κρεμάσασθαι] om. M — καὶ
. + κρεμάσασθαι) om. ἘΓ --- 87 om. I%E — εὐεργὲς ὑπὲρ καπνοῦ] ὑπὲρ καπνοῦ
εὐεργες T® ὑπὲρ εὐεργὲς καπνοῦ Ty
712 8. ὀρέστηι RM [ dra δ᾽ ὀρέστη (add. χλαίναν ὑφαίνειν T) ΑἸΤῈΡ 1
προσ ποιούμενο:] ὑποκρινόμενος TEMP
718 Sixrwos Μ [{ txrwos αὖ α ἔκτινος ἑτέραν ὥραν Ἐ ἵκτινος αὖ μετὰ
ταῦτα φανείς (om. φανείς EP) TEP 1 ἐν. . . θρέμματα] ὅτε κουρεύεται τὰ
θρέμματα ἔαρος . φαίνεται ἴκτινος ἐν τῇ ἑλλάδι M — ἐν] αντι του ἐν αὶ ἐν τῇ TEP
— καιρω] om. RTEP— ἴκτινος φαίνεται) φαίνεται ἴκτινος ROEP— κουρεύεται
τὰ θρέμματα] τὰ θρέμματα κουρεύεται Τ'
714 Om. ΒἘΓΜ “-- πέκτειν) G πέκειν) ΓΕ [{πέκειν δὲ P* 1] ποκάζειν]
ποκάζειν συμπλέκειν ΓΞ
715 S ληιδάρων Μ [{λἀληιδάριόν τι G ληιδάριον REP καὶ ληιδάριόν τι
πρώσθαι Τ' ἢ θερίστριον] Γ θέριστρον ΤΕΣ --- ἢ] om. Μ ---ΤΞ has also
ληιδάριον) καὶ αἰθερινὸν ἱμάτιον
715 Om. Γ - --- 5 πρώσθαι Μ .--- πρασθαι) E [ G*R*P* 1 σημειωτέον
ὅτι] om. ἢ σημείωσαι δὲ ore --- ἐν συστολη] ἐν συστολὴ δὲ, εἶπεν R
717 Sa.v.R 8 ἐλθόντες M [{ἐλθόντες γὰρ ἐπ᾽ ὄρνις G ἐλθόντες γὰρ
πρῶτον TEP 1) γὰρ] om. R — χωρεῖτε] χορεῖτε Μ
719 Om. TE—S πάνθ᾽ RM [{ ὄρνιν τε νομίζετε GPP 1 R gives the
note twice. — καλοῦσι] ἐκάλουν >
721 Om. RI—S ξύμβολον M 1 καὶ yd « . Ξροσημαίνοντ «- ] ἐπειδὴ συμ-
βόλους ἑποίουν τοὺς πρῶτα συναντῶντας καὶ ag ἀπαντήσεως προσημαίνοντας >
— ξυμβόλου:] συμβούλους Γ᾽ συμβόλους Ἐ --- τὰ] τοὺς E— συναντῶντα]
ξυνατῶντα ξυμβόλους. Τὸ ξυναντῶντα ξυμβόλους. EP ἔξυναντῶντα Μ ---
138 ARISTOPHANES
θεράποντ᾽ ὄρνιν: ἐπεὶ πολλάκις εἰώθαμέν τινας τῶν θεραπόντων ‘KadXi-
ποδας᾽ λέγειν καὶ “καλλοιωνίστους.᾽
ὄνον ὄρνιν: λέγεται γάρ τι Towvrov’ ὡς συμβολικὸς ἐρωτώμενος περὶ
ἀρρώστου εἶδεν ὄνον ἐκ πτώματος ἀναστάντα, ἀκήκοε δὲ ἑτέρου λέγοντος
“βλέπε πῶς ὄνος ὧν ἀνέστη᾽" 6 δὲ ἔφη “ὁ νοσῶν ἀναστήσεται."
723 ἡμᾶς: τοὺς ὄρνιθας.
Ἴ24 μάντεσι Μούσαις: ‘wore χρῆσθαι ἡμῖν καὶ εἰς μουσικὴν καὶ εἰς
μαντείαν, πολλὰ γὰρ τῶν ὀρνέων μουσικά.
725 αὔραις Spas: ὅτι καὶ ἀνέμους καὶ καιροὺς προσημαίνουσιν.
χειμῶνι θέρει : ταῖς τροπαῖς.
726 μετρίῳ πνίγει : συμμέτρῳ καύματι, λέγει δὲ “τῷ ἔαρι.
Ἴ28 ὅσπερ ὁ Ζεύς: “νεφεληγερέτα "᾽ γάρ.
131 πλουθυγίειαν: ἔμιξε τὰ δύο "δι᾿ a’ μάλιστα οἱ ἄνθρωποι χαίρουσι καὶ
δοκοῦσι τὸν βίον ἐπανορθοῦσθαι, ἐκ τούτου ἔμφασιν εὐδαιμονίας ἐμφαίνων.
132 γέλωτα: (καὶ τὰς ἄλλας ἡδονὰς & ὧν γέλως ἐστὶ καὶ χορεῖαι καὶ
εὐωχίαι." |
733 γάλα τ᾽ ὀρνίθων : τοῦτο ἐν παροιμίᾳ ἐπὶ τῶν λίαν εὐδαιμονούντων Kai
πάντα κεκτημένων.
Suid. οἰωνοί and ὄνον ὄρνιν.
Suid. ὄνον ὄρνιν. --- συμβολικὸς : one skilled in interpreting omens. — was: ὡς
Blaydes. —é νοσῶν : ὄνος wy!
726 Suid. πνίγει perply.
The note that follows, μακρόν, τὸ πνῦγος, found only in V, was doubtless pre-
fixed to 728 in the archetype to indicate the εἶδος of the parabasis which begins
here, and in consequence of misunderstanding was subsequently transferred to
πνίγει in 726. Similarly ἐπίρρημα is now found prefixed to 753 in R and I.
731 Suid. wrdovdvyleay. —Suidas has the proper lemma. The error in the
MSS. was first pointed out by Dobree.—6& d: Blaydes, διὸ MSS., δ ὧν
Suid.
732 Suid. πλουθυγίεια».
733 Suid. γάλα ὀρνίθων. Cf. Diog. Vind. ii 16.
30 SatrotsM [ atrots παισὶν ΟΕ παισὶ παίδων raciT παίδων παισίν
EP 1) διὸ] διὸ δὲ TEP & ὧν Σ --- μάλιστα οἱ ἀνθρωποι] of ἄνθρωποι μάλιστα
ΜΝ --- ἐμφαίνων] I? ἐμφαίνουσιν Τ' ἐμφαίνει MP
732 Om. ΓΜῈ -“-- γέλωτα) T* [ yedkora R J] ἐστὶ] ἔσται Σ --- χορεία καὶ]
χορεία καὶ θαλεία G χορείαι καὶ edwxias REX χωρεῖαι καὶ εὐωχεῖαι T*
38 5. γάλα M J] ἐν παροιμία] I? παροιμίᾳ I ἐκ παρ᾽ dias Β ἐν
παροιμίαις Μ καὶ ἐν σφηξὶν ἐν παροιμία δὲ Ρ --- πάντα] πάντων G — ὀρνίθων
νον παρέξομεν] om. Β --- ὀρνίθων] Γ οἴη. Ῥ ὄρνιθα ΓΕ τὰ ἀγαθά Μ-- τοῦτο
. 6. ἔλαττον] τοῦτο. σπάνιον καὶ δυσεύρετον. M — τοῦτο] τοῦτο οὖν Γ΄ τοῦτο
φησὶ E— τῶν] om. 6 --- ἔλαττον] om. EP ἔλα... φησι Ἢ --- φασι] om. Μ
SCHOLIA ON THE AVES 139
721 ext. Sa. v.] ἐπεὶ πολλάκις εἰώθαμεν τινὰς τῶν θεραπόντων καλλό-
wodas λέγειν καὶ καλλοιωνίστους : —
21 ext. et inf. 8 ὄρνιν] ὄνον ὄρνιν. λέγεται γὰρ τι τοιοῦτον: ὡς συμβο-
λικῶς ἐρωτώμενος περι ἀρρώστον. εἶδεν ὄνον ἐκ πτώματος ἀναστάντα.
ἀκήκοε δὲ ἑτέρου λέγοντος. βλέπε πῶς ὄνος ὧν ἀνέστη. ὃ δὲ ἔφη. ὃ νοσῶν
ἀναστήσεται: : —
723 R61” ἣν οὖν) τους ὄρνιθας
724 οχί. 8 ἃ. ν.] dore χρῆσθαι ἡμῖν καὶ εἰς μουσικὴν καὶ εἰς μαντείαν.
πολλὰ γὰρ τῶν ὀρνέων μουσικά: --
725 ext. 8 ἃ. v.] ὅτι καὶ ἀνέμους καὶ καιροὺς προσημαίνουσιν : ---
725 intm. ext. p. v.] ταῖς τροπαῖς -
726 = int. a. v.] συμμέτρω καύματι. λέγει δὲ τῶ ἔαρι: : —
726 μετρίω πνίγει) μακρὸν τὸ πνῖγος
728 intm. ext. p. v.] νεφεληγερέτας γάρ.
730 = inf. S παισὶν] ἔμιξε τὰ δύο- διὸ μάλιστα of ἄνθρωποι χαίρουσι. καὶ
δοκοῦσι τὸν βίον ἐπανορθοῦσθαι. ἐκ τούτου ἔμφασιν εὐδαιμονίας ἐμφαίνων: --
732 inf. S γελωτα] καὶ τὰς ἄλλας ἡδονάς. & ὧν γέλως ἐστὶ καὶ χορεία
183 inf. 8 γάλα] γάλα τ᾽ ὀρνίθων. τοῦτο ἐν παροιμώ. ἐπὶ τῶν λίαν εὐδαιμο-
vouvrwy καὶ πάντα κεκτημένων ὀρνίθων: --- ἄλλως: --- τοῦτο ἐπὶ τῶν σπανίων.
721 Sa.v.R S θεράποντ᾽ Μ [{θεράποντ᾽ ὄρνιν GIEP 1) ἐπεὶ... τινὰ]
ἐπεὶ τινὰς εἰώθασι Μ --- εἰώθαμεν] Σ εἰώθασι Sv — καλλόποδας] καλλόπιδας
G καλλίποδας R καλόποδας ΕΜΡῈ --- λέγειν καὶ καλλοιωνίστον:] καὶ καλλοί-
ὠνιστας λέγειν Τ --- καλλοιωνίστου:}] I? καλοοιωνίστους M καλοιωνίστους ΡΣ
721 ὄρνιν M J] συμβολικῶς] Σ(οοά. C) συμβολικος ἈΡΣ(οοά. A) —
ἀρράστον] ἀρώστον Ἡ R—awréparos] Γ᾽ πώματος T2?— βλέπε] om. Σ βλέπεις M
— ὄνος ὧν] ὧν ὄνος Ε --- ὧν ἀνέστη) ὄνον ἔσθει; Μ .--- ἀναστήσεται) add. καὶ
ἀνέστη Σ
723 Om. VGIMP— ἡμᾶς) E J
724 8. χρῆσθαι Μ --- μάντεσι) R [ μάντεσι I μάντεσι μούσαις EP J
καὶ] I? om. ΕΓ .--- καὶ. . . μουσικά] om. --- καὶ] ΓΞ om. [—yde] δὲ T
— μουσικά] I τὰ μουσικά ΓΞ
725 Om. '—S 5 αὔραις Μ --- αὔραις) R ὥραις) I* [ atpas G χειμῶνι
P 1 ὅτι καὶ] om. R
725 Om. GTEMP— χειμῶνι, θέρει) R 1
726 Om. G—S πνίγει M — μετρίωι πνίγει) R [ perpiw πνίγει Τ' --- μετρίω
δὲ πνίγει P* 1 συμμέτρω] I? om. M τω RE — λέγει] λείπει R— τῶ ἔαρι] τὸ
ἄρ REP
726 Om. GRFEMP
728 Om. ΒΓΜ -- ὥσπερ) I? {ὥσπερ ὃ ζεύς P 1) vechednyeptras] vederr-
γέρετης ΓῈΡ
140 ARISTOPHANES
ἄλλως : τοῦτο ἐπὶ τῶν σπανίων ᾿ἔταττον. “τὰ σπάνια᾽ οὖν φησι “καὶ
δυσεύρετα τῶν ἀγαθῶν παρέξομεν.᾽
734 κοπιᾶν ὑμῖν: ‘dy πλησμονῇ γενόμενοι τῶν ἀγαθῶν drapyKévac
μέλλετε."
737 Μοῦσα λοχμαία: τὴν ἑαυτῶν λέγει, οἷον “λοχμίδα,᾽ Δίδυμος (δὲ) ὅτι
ἐγκεκρυμμένοι ἐν ταῖς λόχμαις εἰώθασι φωνεῖν.
ἄλλως : μέλος ὡς ὄρνιθος, οἰκείως (δὲ) ‘Aoxpalav’ Μοῦσαν καλοῦσι διὰ
μέσου τὸ τῆς φωνῆς μίμημα καὶ ἐπιμίγνυσι τῷ τῆς ἀνθρωπείας. ἔστι δὲ
τὸ ἑξῆς οὕτως" “Μοῦσα λοχμαία ποικίλη, μεθ᾽ ἧς ἐγὼ νόμους ἱεροὺς ἀνα-
φαίνω.᾽
739 μεθ᾽ ἧς ἐγά : ὁ λόγος ἀπὸ τοῦ ποιητοῦ...
744 δι ἐμῆς: ἀντὶ τοῦ “τῶν ἀνθρώπων."
γέννος ξουθῆς : τὰ γὰρ πλεῖστα τῶν ὀρνέων ξουθὰ φαίνεται.
745 Ravi: ἐπεὶ νόμιος ὃ θεὸς καὶ ὄρειος, καὶ τῶν ὀρνέων δὲ ἐν ὄρεσιν αἱ
διατριβαί.
Ἴ46 σεμνᾷ τε μητρὶ: τῇ Ῥέᾳ
Ἴ48 ἔνθεν: “ἀπὸ τῶν ἐμῶν ποιημάτων ὥσπερ ἡ μέλιττα ἀπεβόσκετο.᾽
ἄλλως : ὀρνίθων, which precedes this word in VI (ὄρνιθα Γ3Ε) is doubtless
trace of an original repetition of the lemma. —&rarrov: Dindorf. —obv φησι:
the combination is sufficiently singular. Cf. Schol. 766, 807. In Schol. 767
simply οὖν. The normal expression is found in Schol. 768 φησὶν od» xré. It
is clear that in none of these places the inferential force of of» belongs to the
paraphrase. Whatever form the phrase takes, it signifies he means, then, or so
what he means is.
734 Suid. γάλα ὀρνίθων.
137 Suid. λοχμαία Μοῦσα. -“-- The first interpretation lays the stress on
Aoxuala: the nightingale is the chorus’s‘own Muse,’ because the nightingale
haunts the copses. The second interpretation (Didymus’s) makes Μοῦσα the
important word: this chorus invokes the nightingale, because it is a chorus of
singing birds. λοχμίδα and φωνεῖν, each the last word in its clause, respectively
point the contrast. This view assumes that Didymus’s interpretation does not
precisely agree with the other. Cf. the scholia on 48, 580, 704, etc.
μέλος ὡς ὄρνιθος : i.e. here begins a ‘ bird-song.’
739 d&Adyos . . . ποιητοῦ: the poet speaks.
744 Gvri... ἀνθρώπων: it.is men, in fact, who are singing.
745 The repetition of the note in V is instructive. It first occurs before
789 ff. and the scribe of G adopted as lemma κορυφαῖσί τ᾽ ἐν dpelais. The note
interprets κορυφαῖς ἐν dpelas Πανὶ, for Pan haunts not only pastures, but also moun-
tains, and there too live birds. (Cf. the epithets φιλωρείτης, ὀρειάρχης, ὀρειώτης,
montivagus, etc., applied to Pan, since in the heat of summer shepherds drive
their flocks to the mountains.) νόμιος, if sound, obviously sustains no relation
to νόμους (‘ musical strains’) of the text. Perhaps the collocation of Πανὶ and
γόμους in the text suggested νόμιος to some copyist and this word displaced another
SCHOLIA ON THE AVES 141
ἔλαττον. τὰ σπάνια οὖν φασι καὶ δυσεύρετα τῶν ἀγαθῶν. παρέξομεν: —
734 intm. ext. p. ν.] ἐν πλησμονῆ γενόμενοι τῶν ἀγαθῶν. ἀπειρηκέναι
μέλλετε:.
1387 107’ sup. Sa. ν.)] τὴν ἑαυτῶν λέγει: οἷον λοχμίδα. δίδυμος. ὅτι
ἐγκεκρυμμενοι ἐν ταῖς Adxpais- εἰώθασι φωνεῖν : — ἄλλως. μέλος ὡς ὄρνιθος
οἰκείως λοχμαίαν μοῦσαν καλοῦσι: διὰ μέσου τὸ τῆς φωνῆς μίμημα. καὶ
ἐπιμίγνυσι τὸ τῆς ἀνθρωπείας. ἔστι δὲ τὸ ἑξῆς οὕτως. μοῦσα λοχμαία
ποικίλη. μεθ᾽ ἧς ἐγὼ νόμους ἱεροὺς ἀναφαίνω.
Fol. 107”. Vv. 738-770.
739 ext. a. ν.] ἐπεὶ νόμιος ὁ θεος καὶ ὄρειος. καὶ τῶν ὀρνέων Se, ἐν
ὄρεσιν ai διατριβαί :.
39 int. p. ν.] ὁ λόγος ἀπὸ τοῦ ποιητοῦ.
744 ext. a. ν.] ἀντι του τῶν ἀνθρωπων:
744 int. p. ν.] τὰ γὰρ πλεῖστα τῶν ἀνθρωπων ξουθὰ φαίνεται.
745 ext. a.v.] ἐπεὶ νόμιος ὃ θεος καὶ ὄρειος. καὶ τῶν ὀρνέων δὲ ἐν
ὄρεσιν ai διατριβαι:.
746 R 62’ int. S μητρι] τῆι ρέαι:
748 οχί. ἃ. ν.] ἀπὸ τῶν ἐμῶν ποιημάτων ὥσπερ ἡ μέλιττα ἀπεβόσκετο-
φησὶ TEP — παρᾷομιν] παρέξομεν φησώ Μ
784 Om. TM—s.v.) ΓῚ [κοπιᾶν ὑμῖν αὶ κοπιᾶν Ρ J] πλησμονῇ] πλει-
σμονῆ R— μέλλετε] φήσετε P
137] 8. μοῦσα Μ [ μοῦσα λοχμαῖα GTE λοχμαῖα Ε --- μοῦσαν δὲ λοχμαίαν
P* ἢ τὴν... φωνεῖν] ΓΞ om. ΓΜ --- τὴν... δίδυμος] ἢ R—olow λοχμίδα)
om. Ρ --- ἐγκεκρυμμενοι] ἐνκεκυρυμμένοι α ἐνκεκριμμένοι T? — εἰώθασι φωνεῖν]
φωνεῖν εἰώθασιν ΓΕ φωνεῖν εἰώθασι. ὁ λόγος δὲ ἀπὸ τοῦ ποιητοῦ. ΡἈὶ--- ἄλλω]
om. ΒΓῈΜ μοῦσα λοχμαώ ΒΡ P — μέλος] αντι του μέλος KR — ὄρνιθος] ὄρνιθες T
ὀρνίθων ἈΓΈΕΡ --- τὸ ris] τῶ της ἘΡ --- ἀναφαίνω) om. E
739 Om. ΒΓῈΜΡ [{κορυφαῖσι τ᾽ ἐν ὀρείαις G J
739 Om. TMP—S ποικίλη I? 1 ἀπὸ] ὡς ἀπὸ R
144 Om. GRIMP— yas) ΓΕ 1
744 Om. ΓΜ --- μελέων) I? [ fovbijs δὲ εἶπε παρόσον P* J] γὰρ] om. P
— ἀνθρωπων] ὀρνέων ISP ὀρνίθων E
745 Om. GF—S πανὶ Μ .--- πανὶ) Γἕ [πανὶ νόμους ἱερούς R πανὶ
νόμους Ῥ J] ἐν ὄρεσιν] ἔνρεσιν R
746 Om. ΟΙΜ --- σεμνᾷ) E [ cepva δὲ μητρὶ P* ἢ
748 Om. IM—Sa. v. 749 Ε --- ἔνθεν) E [ Sb ὥσπερ αὶ ἔνθεν P ἢ
ἀπὸ . .. ἀπεβόσκετο] καὶ ἀφ᾽ οὗ ἤγουν ἀπὸ τῶν χορευμάτων I? — ἢ] om. EP
reading. Qu. ἐπεὶ νηπαῖος ὁ θεὸς ὃ Cf. Schol. Nub. 144, ναπαίου ᾿Απόλλωνος.
142 ARISTOPHANES
749 Φρύνιχος: τραγῳδοποιὸς ὅς ἐπὶ μελοποιίαις ἐθαυμάζετο. τέσσαρες
δὲ ἐγένοντο Φρύνιχοι- ὃ μὲν εἷς οὗ νῦν μνημονεύει, Πολυφράδμονος παῖς,
ποιητὴς ἡδὺς ἐν τοῖς μέλεσιν" ὃ ἕτερος Χοροκλέους παῖς, ὑποκριτής "
τρίτος Φρύνιχος ὃ κωμικός, οὗ μέμνηται Ἕρμιππος ἐν Φορμοφόροις ὡς
ἀλλότρια ὑποβαλλομένον ποιήματα τέταρτος δέ ἐστιν ᾿Αθηναῖος τὸ γένος,
& στρατηγήσας τὰ περὶ Σάμον καὶ ᾿Αστυόχῳ προσθέμενος, ἐπιχειρήσας
δὲ καὶ τῇ τοῦ δήμου καταλύσει" περὶ ὧν ἐν τοῖς Βατράχοις ἱκανῶς εἰρή-
καμεν.
753 εἰ per ὀρνίθων: “εἰ per ὀρνίθων τις ἡδέως βούλεται διάγειν τὸ
λοιπόν, ὡς ἡμᾶς ἐλθέτω.
755 τῷ νόμῳ: νόμον νῦν οὐ πάντως τὸν γεγραμμένον φησὶν ἀλλὰ τὸ
ἔθος.
759 alpe πλῆκτρον: ὅπλον ἀμυντήριον: ἡ μεταφορὰ ἀπὸ τῶν ἀλεκτρυό-
γων, κἀκεῖνοι γὰρ ἔχουσι πλῆκτρα ἐν οἷς μάχονται, ἃ ἡμεῖς “κέντρα᾽ λέγομεν
“τῶν ὀρνίθων;,᾽ ἐκεῖνοι “πλῆκτρα᾽ - πλῆκτρα δέ εἶσι τὰ ἔμβολα τὰ χαλκᾶ τὰ
ἐμβαλλόμενα τοῖς πλήκτροις τῶν ἀλεκτρυόνων.
761 ἀτταγᾶς: ὁ ἀτταγᾶς κατάστικτός ἐστι ποικίλοις πτεροῖς.
762 <XmvOdpov: Σπίνθαρος κωμῳδεῖται ὡς βάρβαρος καὶ Φρύξ, φρυγίλος
δὲ ὄνομα ὀρνέου. ὡς Φρὺξ δὲ καὶ ὁ Φιλήμων κωμῳδεῖται.
764 καὶ Κάρ: προείπομεν ὅτι ξένος οὗτος, πολλαχοῦ δὲ καὶ παρὰ τοῖς
ἄλλοις κωμῳδεῖται. νῦν δὲ ὅτι Kap.
749 TloAvdpdSpovos: for the Attic spelling, cf. CLA II 977 8. --- ᾿Αθηναῖος
τὸ γένος : ᾿Αθηναΐων στρατηγός is suggested by Rutherford. — ἐν τοῖς Βατράχοιῃ:
18, 688, 910, 1298 f.
769 Suid. alpe πλῆκτρον. Cf. Suid. πλῆκτρον.
761 Suid. drrayas. — The note occurs in U.— otros wap ἡμῖν in I (cf. the
order of words in E) is an intrusion from the text. Suidas and the Princeps
omit the words.
62 Suid. Σπίνθαρος, Spt μηδέν, and φρυγίλος ὄρνις.
764 καὶ Κάρ: a hidden lemma in V (ὡς κάρ). The note in Suidas 8. v. φρνγί-
hos ὄρνις is even worse confused. I*%EP make the lemma ’Efnxeorlins. — --ροείπο-
μεν: cf. Schol. 11. πολλαχοῦ that precedes προείπομεν in TSEP is not sound; it
contradicts the fact, and was probably induced by the following πολλαχοῦ.
οὗτος P— φρυγίλος . . . κωμωδεῖται) ἔτι δὲ καὶ ὁ φιλήμων P— φρυγίλος δὲ]
φρυγῖλος (as lemma) Γ φρυγίλος ὄρνις (as lemma) E — δὲ] om. ΓΜ --- ὄνον
ὀρνέον] νέος φρυγίλος Ἐ E— ὄνον] ὄνομα GREMS— ὀρνέου] ὄρνιθος Μ M—ds . ..
κωμωδεῖται} om. ΗΕ ---ὡφ ... ὁ] ὁ δὲ 6 --- ὡς κάρ. .. καὶ καρ] om. '— ds
κάρ] om. ΓΜ, but S ἐξηκεστίδης T* S δὲ (764) Μ καὶ καρ αὶ ἐξηκεστίδης (88
lemma) EP— πρὸ εἴπομεν] πρὸς ὃ εἴπομεν α προείπομεν ἈΜ πολλαχοῦ προεί-
πομεν IEP — ξένος] γέγονεν M — καὶ] δὲ καὶ TSEMP --- τοις αλλω:] ἄλλοις α
SCHOLIA ON THE AVES | 143
749 int. p. v.] φρύνιχος. τραγωδοποιός. ὅς ἐπι μελοποιίαις ἐθαυμάζετο.
ὃ ἐγένοντο φρύνιχοι.- ὁ μὲν εἷς. οὗ μνημονεύει πολυφράδμονος παῖς. ποιητὴς
ἡδὺς ἐν τοῖς μέλεσι: ὁ ἕτερος χοροκλέους παῖς. ὑποκριτής - τρίτος. φρύνιχος
ὃ κωμικός. οὗ μέμνηται ἕρμιππος ἐν φορμοφόροις. ὡς ἀλλότρια ὑποβαλλο-
μένον ποιήματα: τέταρτος δέ ἐστιν ἀθηναῖος τὸ γένος. ὁ στρατηγήσας τὰ
περι σάμον καὶ ἀστυόχω προσθέμενος ἐπιχειρήσας δὲ καὶ ryt τοῦ δήμου
καταλύσει: περι ὧν ἐν τοῖς βατράχοις ἱκανῶς εἰρήκασι : —
7538 Τ' 128” ext.] εἰ per’ ὀρνίθων : ---οἰ μετ᾽ ὀρνίθων τίς ἡδέως βούλεται
διάγειν τὸ λοιπὸν ὡς ἡμᾶς ἐλθέτω: --
755 Ἃ 62’ κρατούμενα) νόμιμον νῦν τὸ έθος.
159 ext. S a. v.] dipe πλῆκτρον. ὅπλον ἀμυντήριον. ἡ μεταφορὰ ἀπὸ τῶν
ἀλεκτρυόνων. κακεῖνοι γὰρ ἔχουσι πλῆκτρα ἐν οἷς μάχονται. ἃ ἡμεῖς κέντρα
λέγομεν τῶν ὀρνίθων, ἐκεῖνοι πλῆκτρα. πλῆκτρα δέ εἰσι τὰ ἔμβολα τὰ
χαλκᾶ: τὰ ἐμβαλλόμενα τοῖς πλήκτροις τῶν ἀλεκτρυόνων: --
761 1128” ext.] ἀτταγᾶς: --- 6 ἀτταγᾶς οὗτος παρ᾽ ἡμῖν κατάστικτος
ἐστιν ποικίλοις πτεροῖς: ---
762 108’ ext. p. v. 782] σπινθάρον. σπίνθαρος κωμωδεῖται ὡς βάρβαρος
καὶ ppvé- φρνγίλος δὲ ὄνου ὀρνέου. ὡς φρὺξ δὲ καὶ ὃ φιλήμων κωμωδεῖ-
ται. ὡς κάρ πρὸ εἴπομεν. ὅτι ξένος οὗτος πολλαχοῦ- καὶ παρα τοις ἀλλως
749 S φρύνιχος M [{ὄᾧφρύνιχο!) φρύνιχος ἀμβροσίων TEP 1) τραγωδο-
ποιό] οὔ. EP τραγωιδιας ποιητης ἢ οὗτος τραγωδοποιός Τ᾿ --- δ] add. δὲ ΜΡ
—é μὲν εἷς... ἱκανῶς εἰρήκασι) om. Μ --- οὗ] οὗ νῦν ΒΓῈΡ --- τρίτος.
dptvixos] ΓΞ τρίτος Γ --- ὁ] om. G— ἕρμιππο!} I? om. I --- δῆ om. R—
ἐστιν] I? om. Γ ---καὶ ἀστνόχω προσθέμενος. . . ἱκανῶς εἰρήκασι) om. Η ---
προσθέμενοΞ] προθέμενος I --- καὶ] om. Ρ --- τοῦῇ Γ΄ ἅδου Γ΄ -- εἰρήκασι] I
εἰρήκαμεν GIPEP
753 Om. VGR—S μετ᾽ Μ J] ἡδέως . .. διάγειν] διάγειν βούλεται ἡδέως
EP
755 Om. VG —S vopwT* 5 τῷ M— ὅσα yap) T® νόμῳ) Ε'ὶ {τῷ νόμῳ
P 1 νόμιμον... Bos] νόμον viv ov πάντα τὸν γεγραμμένον φησὶ ἀλλὰ
τὸ ἔθος ΤΕ! νόμον ἐνταῦθα. οὐ πάντως τὸν γεγραμμένον φησίν. ἀλλὰ τὸ
ἔθος Μ
759 Salpe Μ [[ἀἄιρε πλῆκτρον] αἶρε πλῆκτρον εἰ μάχει (I? ἐν μάχῃ Τ'
εἰ μάχῃ Ε) TEP 1 ὅπλον] πλῆκτρον ὅπλον ΓῈΡ --- ἀμυντήριον] ἀμυντείριον E —
πλῆκτρα] πλῆκτρον Γ --- τῶν... πλῆκτρα] om. Μ «--- ἐκεῖνοι] of δὲ Σ --- εἰσι]
ἐστι Μ ---τὰ ... χαλκᾶ] om. Σ ἔμβολα χαλκᾶ P — ἀλεκτρνόνων] ἀλεκτρυό-
νὼν τὰ χαλκᾶ Σ
761 Om. VGRM «ο-- ἀτταγᾶς) E 1] οὗτος wap ἡμῖν] om. Σ γὰρ P—
παρ᾽. .. ἐστιν] κατάστικτος ἐστὶ παρ᾽ ἡμῖν E
762 8. σπινθάρου α S φρυγίλος Μ --- σπινθάρου) E [σσπινθάρον] μηδὲν
ἧττον σπινθάρου G J] σπίνθαρος . . . φρύξ] om. Μ --- σπίνθαρος] om. TE
144 ARISTOPHANES
765 φυσάτω πάππους: Εὐφρόνιός φησι πάππον ὄρνεόν τι εἶναι" πρὸς τὸ
ὄνομα οὖν παίζει, ὅτι ‘el ἀναβάς τις πρὸς ἡμᾶς γεννήσει πάππους, ἔξει ἀποδει-
κνύναι φράτορας, ὅ ἐστι συγγενεῖς - οἱ yap εὐθυνόμενοι ὡς ξένοι ὀφείλουσι τοὺς
ἰδίους πάππους ἀποδεικνύναι ἐκ φρατρίας ἄνωθεν ὄντας. Καλλίμαχος οὐκ ἀνα-
γράφει τὸν πάππον. |
φανοῦνται dpdropes: τρίτη μοῖρά ἐστι τῆς φυλῆς ἡ Pparopia, "ἦν τινες τριτ-
τὺν λέγουσιν".
766 εἰ δ᾽ ὁ Πισίου: οὐδὲν σαφὲς ἔχομεν οὔτε τίς ὁ Πισίου οὔτε περὶ τῆς
προδοσίας, ὅτι δὲ τῶν λίαν πονηρῶν ἐστι δηλοῖ Κρατῖνος ἐν "Χείρωσι", "Πυλαίᾳ",
Ὥραις. en δ᾽ ἄν τι συμπεπραχὼς τοῖς Ἑ ρμοκοπίδαις ὁ Πισίου, οἵτινες ὡς Φιλό-
χορός φησιν ἐπὶ Χαβρίου θάνατον κατεγνώσθησαν καὶ τὰ ὀνόματα αὑτῶν ἐστη-
λιτεύθη καὶ ἐδημεύθησαν, καὶ τῷ κτείναντι κατ᾽ ἄνδρα ἐκηρύχθη τάλαντον.
ἄλλως : οἱ μὲν τὸν Πισίαν ἕνα τῶν ᾿Ερμοκοπιδῶν εἶναι, οἱ δὲ τὸν υἱὸν αὐτοῦ.
ἐτηροῦντο δὲ οὗτοι ὅπως "ἀποδοῖεν" τῆς περικοπῆς τιμωρίαν. ‘el’ οὖν φησιν “ὃ
υἱὸς Πισών ὅμοιος βούλεται εἶναι τῷ πατρί, γενέσθω πέρδιξ πανοῦργος. Kpa-
τῖνος "Χείρωσι""
“ καὶ πρῶτον" μὲν παρὰ ναντοδικῶν ἀπάγω τρία κνώδαλ᾽ dvady,”
Πισών, ᾿Οσφύωνα, Διωτρέφη.
765 γεννήσει: U, anticipating Bothe, who proposed γεννήσει πάππους for the
vulgate γενήσεται πάππος. Rutherford γεννήσεται πάππου-. --- ὀφείλουσι... ἄνω-
θεν ὄντας : have to prove that their proper ancestors belonged to a phratry by descent.
The reading in REM is && re φρατρίας, for which Bothe proposes ἐκ τῇς φρατρίας.
But if this reading is adopted the meaning probably is have to identify their
grandfathers and prove that these belonged οἷο. --- ἀναγράφει: M, anticipating
Bentley’s correction of the vulgate. Cf. Schol. 1181. M. Schmidt would read
Καλλίμαχος" οὐκ dvaypddw τὸν πάππον.
ἦν τινε τριττὺν λέγουσιν : for the correction (οὕστινας τριτοὺς λέγει V), cf.
Steph. Byz. φρατρία" ἐξ ἧς οἱ φράτορες λέγονται οἱ ἐκ τῆς φρατρίας τῆς αὐτῆς ὄντες
«ον ἥν τινες τριττὺν λέγουσιν. The mistaken identification οὗ φρατρία and τριττύς
occurs frequently in the lexicographers. Cf. Harp. γεννῆται, Suid. γεννῇται
and ¢pdropes, with Harp., Suid., τριττύς.
766 Xelpwor, Πυλαίᾳ : Dindorf, here and below. — Φιλόχορος : Miiller I 402.
— XafPplov: i.e. Xaplov. See note on Argument III. — θάνατον : θανάτῳ TEMP,
θανάτου Siebelis. — ἐδημεύθησαν: EM. The singular ἐδημεύθη (VI) involves the
ellipsis of τὰ χρήματα, but this is harsh after τὰ ὀνόματα ἐστηλιτεύθη.
ἀποδοῖεν: MSS. ἂν δοῖεν. --- Χείρωσι: M. II 152; K. 1 88. --- πρῶτον : Porson.
πρῶτα μὲν (οὖν) Meineke. — ναντοδικῶν : ναυτοδίκας Blaydes. — Πισίαν, ᾽Οσφύ-
eva, Διιτρέφη: Hanow first suggested that the names were not part of the
quotation but were added by the commentator, and Dindorf compares Schol.
Nub. 1001, where after quoting scurrilous verses from Eupolis’s Demi against
the sons of Hippocrates the scholiast adds τὰ δὲ ὀνόματα αὐτῶν Τελέσιππος, Δημο-
φῶν, Περικλῆς. It should also be noted that Suidas 8. v. νεόττιον gives the names
in the nominative, Milas, ᾿Οσφύων, Διιτρεφής. Futile attempts have been made
SCHOLIA ON THE AVES 145
κωμωδειται. νῦν δὲ ὅτι καὶ καρ. τρίτη μοῖρα δὲ εἰσὶ τῆς φυλῆς ἡ φρα-
Topia οὕστινας τριτοὺς λέγει : —
765 ext. et inf. S ἃ. v.] φυσάτω πάππους. εὐφρόνιος φησι πάππον
ὄρνεόν τι εἶναι. πρὸς τὸ ὄνομα οὖν παίζει- ὅτι εἰ ἀναβάς τις πρὸς ἡμᾶς
γενήσεται. πάππους ἕξει ἀποδεικνύναι φράτορας. ὅ ἐστι συγγενεῖς. οἱ γὰρ
εὐθυνόμενοι ὡς ξένοι. ὀφείλουσι τοὺς ἰδίους πάππους ἀποδεικνύναι. ἐκ
φατρίας ἄνωθεν ὄντας . καλλίμαχος οὐκ ἀναγράφω τὸν πάππον: --
106 inf. 5 a. v.] εἰ δ᾽ ὁ πισίον. οὐδὲν σαφὲς ἔχομεν. οὔτε τις ὁ πισίου-
οὔτε περι τῆς προδοσίας. ὅτι δὲ τῶν λίαν πονηρῶν ἐστι- δηλοῖ κρατῖνος ἐν
χείροσι πυλαίαις ὥραις. εἴη δ᾽ ἄν τι συμπεπραχὼς τοῖς ἑρμοκοπίδαις ὁ
πισίου. οἵτινες ὡς φιλόχορος φησι ἐπὶ χαβρίον θάνατον κατεγνώσθησαν . καὶ
τὰ ὀνόματα αὐτῶν ἐστηλιτεύθη καὶ ἐδημεύθη- καὶ τῶ κτείναντι [108’ sup.
et ext.] κατ ἄνδρα ἐκηρύχθη τάλαντον :- ἄλλως : -- of μὲν τὸν πισίαν ἕνα
τῶν ἑρμοκοπίδων εἶναι. οἱ δὲ τὸν υἱὸν avrov- ἐτηροῦντο δὲ οὗτοι. ὅπως ἂν
δοῖεν τῆς περικοπῆς τιμωρίαν. εἰ οὖν φησι 6 υἱὸς πισίον - ὅμοιος λέγεται εἶναι
τῶι πατρι- γενέσθω πέρδιξ πανοῦργος - κρατῖνος χείροσι καὶ πρῶτα μεν παρα
ναυτοδικῶν ἀπάγω τρία κνώδαλα ἀναιδῆ πισίαν. ὀσφύωνα. διιτρεφῆ.
Tot ἄλλοις R τοῖς ἄλλοις ΓΜ’ -“---ὅτι καὶ καρ] or: καρ ΒΓΞἘΡ --- τρίτη. . .
λέγε] οἵα. RIM 8 φανοῦνται Γῇ φανοῦνται φράτορες) Ἐ:-- τρίτη] τρέτη δὲ GP
- 8] om. GM*EP— εἰσὶ] ἐστι GI*EP— φυλῆς) φιλῶς 6 G — τριτοὺς λέγει] om.
I%— τριτοὺξ] τριτυν EP
765 S φυσάτω Μ J γενήσεται πάππονΞ:] γενήσεται πάππος EP—yadp] om.
R— ὡς ξένοι] om. M— ἀποδεικνύναι) Γ᾽ ἐπιδεικνύναι ΓΕΡ --- ἐκ φατρίας] ἔκ
τε tpuasR ἔκτε φρατρῶς (φρατορῶς M) TEMP— ἀναγράφω] ἀναγράφει M
766 SmotovM [εἰ δ᾽ ὁ πισίον] add. προδοῦναι EP 1 οὐδὲν. .. ἄλλω)
om. R— οὔτε] om. P— τιβ ὁ πισίον] τῆς ὀπίσου Τ' τῆς ὀπισίου M — ὅτι] ἔτι
Μ --- πυλαίαις) om. M πολνυαι Γ΄ πολναις. Γἢ--- Spas] om. --- τι) ΓΞ τις
ΓΝ “«τἴ«-ο- ὁ πισίον] ὀπίσου Γ΄ ὁπισίου Μ “--- φιλόχοοος φησι] φησι φιλόχορος Μ M —
XaPplov] χαυρών Μ --- θάνατον] θανάτῳ Γ' θανάτῳ re EMP — τὰ ὀνόματα] τῷ
ὀνόματι Μ --- ἐστηλιτεύθη] ἐστηλιτεύθησαν ΜΡ --- καὶ ἐδημεύθη] om. P καὶ ἐδη-
μεύθησαν ἘΜ --- κτείναντι) κτείνοντι M— ἄλλως. . . τιμωρίαν] I® om. Γ---
ἕνα] ἕνα εἶναι R— εἶναι) om. ἘΜ --- οἱ δὲ... τιμωρίαν] om. R— ἐτηροῦντο
. . » διιτρεφῆ] om. Μ --- ἐτηροῦντο] ἕτεροι δε ἐτηροῦντο Ε ---- οὖν] μεν οὖν G —
ὁ] om. -- πισίον] Γ΄ αὐτοῦ τοῦ motov [SEP — λέγεται φαίνεται εἶναι erased
Υ γραφεται βούλεται Vmarg. βούλεται ἈΓῈΡ --- πατρι. . . πανοῦργος]
πατρι: --- πέρδιξ γενέσθω. πέρδιξ Ὁ ---- κρατῖνος . . . διιτρεφῆ) om. R — παρα
ναντοδικῶν] περὶ αὐτοδικῶν Ὁ --- ἀπάγω] ἀπάγων Ἐ --- τρία... διιτρεφῆ) τρία
κνώδαλ᾽ ἀναιδῆ, Πισίας, ᾽᾿Οσφύων, Δωτρεφής Σ --- διιτρεφῆ] σιιτρεφῆ G
by G. Hermann and Fritzsche to reduce the names to anapaestic rhythm ;
Bergk even supposes that they constitute a rhythm consisting of cretic and
glyconic, added to the anapaestic tetrameter.
146 ARISTOPHANES
767 τοῦ πατρὸς νεόττιον: ὡς καὶ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ τοιούτου ὄντος,
(‘ ἐκπερδικίσαι᾽ δὲ) ἀποδρᾶναι, ἀπὸ τῆς τοῦ ‘répdixos | πανουργίας.
eis (τὸ) αὐτό: ὃ πέρδιξ πανουργίᾳ ἐξαπατᾷ τοὺς θηρευτάς. ‘el’ οὖν ‘nai
ὁ υἱὸς αὐτοῦ βούλεται ὅμοιος αὐτῷ γενέσθαι, πέρδιξ γενέσθω ὅμοιος τῷ
πατρί.
708 ἐκπερδικίσαι : διὰ τὸ “πέρδικα αὐτὸν γενέσθαι᾽ - εἴρηται δὲ ἀπὸ τοῦ
τοὺς πέρδικας καταλαμ βανομένους ὑπ᾽ ἀνθρώπων μηχανᾶσθαι τοιαύτην σωτη-
ρίαν" λαμβάνοντες γὰρ κάρφη τοῖς ποσὶν ὑπτίους ἑαυτοὺς ῥίπτουσι καὶ
οὕτως ἐπικαλύπτουσι καὶ ἐκκλίνουσιν.
ἄλλως : ἀντὶ τοῦ φυγεῖν, διαβάλλει δὲ ὡς κατεγνωσμένον ἐπὶ προδοσίᾳ
καὶ φυγῇ ζημιωθέντα. οἱ δὲ πέρδικες πανοῦργοι ὄντες εὐχερῶς διαδιδρά-
σκουσι τοὺς θηρευτάς, πολλάκις ὕπτιοι γενόμενοι καὶ ἐπιβάλλοντες ἑαντοῖς
κάρφη. φησὶν οὖν ὅτι ‘xai παρ᾽ ἡμῖν γενόμενος δύναται πάλιν φυγεῖν."
ἄλλως : ἐξάγων τοὺς νεοσσοὺς ὁ πέρδιξ εἰς κατανομὴν ἐπὰν ἄνθρωπον ἴδῃ
συρίζει, οἱ δὲ ὑπτίους ἑαντοὺς τιθώσιν ὡς μηδὲ ψηλαφῶντά τινα ἐπιγνῶναι"
εἶτα ὀλίγον παρελθόντος τοῦ ἀνδρὸς πάλιν συρίζει ὁ πατήρ, οἱ δὲ ἐξίπτανται.
τοῦτο οὖν ἐστι τὸ ἐκπερδικίσαι.
ἄλλως: Δίδυμος ἐν τῷ περὶ διεφθορνυίας λέξεως οὕτως - “ἐπὰν ἴδῃ τὸν
θηρευτὴν ἡ πέρδιξ προκαλινδεῖται αὐτοῦ ἐπισπωμένη πρὸς ἑαυτήν, ὡς δὲ
γίνεται περὶ τὸ ἀγρεῦσαι αὐτὴν οἱ νεοσσοὶ φεύγουσιν, εἶτα καὶ αὐτὴ διαδρᾶσα
ὕστερον αὐτοὺς συνάγει."
61] ὠεκαὶ ... πανουργίας: the vulgate does not admit a reasonable inter-
pretation. In support of the corrections, cf. Suid. éxwrepduica:: τὸ διαδρᾶναι"
ἐκ μεταφορᾶς τῶν περδίκων, πανούργων ὄντων. Zon. ἐκπερδικίσαι" διαδρᾶναι πανούρ-
Ὑως" ἀπὸ μεταφορᾶς τῶν περδίκων, πανοῦργον γὰρ τὸ ζῷον καὶ διαδιδράσκει τοὺς θηρευ-
τάς. Cf. also Hesych. ἐκπκερδικίσαι; Apost. vi 96 = Diog. ii 57 (where ἀποδρᾶναι
occurs).
ὁ πέρδιξ. . . τῷ πατρί: the form that the note assumes in V (cf. the other
MSS.) isnoteworthy. The authority of Γ΄ is lacking in determining one’s choice
of reading. R here agrees with the later MSS.
768 διὰ Td... γενέσθαι: i.e. the use of the word ἐκπορδικίσαι is suggested
by πέρδιξ γενέσθω in 767.
τιθέασιν: M, anticipating Dindorf’s correction. — τινα ἐπιγνῶναι : τιν ἂν ἔτι
γνῶναι Blaydes.
ἐπισπωμένη πρὸς : ἐπισπωμένη (us) πρὸς Wright.
771 For the note in V, see 766 at the end.
ὁ G— προκαλινδεῖται] προκυλινδεῖται P— tro-wepives] ἐπισπώμενος G ἐπι-
σπωμένη ΤΡ --- ἑαυτὴν] ἑαυτὸν 6 --- οἱ] ὁ G— νεοσσοὶ] νεοττοὶ Γ --- αὐτὴ]
αὐτὰς G — διαδρᾶσαι] διαδιδράσκη α διαδιδράσκει Gv διαδρᾶσα 1" Ε} --- συνά-
ye] συνάγων ἃ
71 Om. GRIEMP
SCHOLIA ON THE AVES 147
767 ext. et extm. ext. S warpos] τοῦ πατρος νεόττιον : ὡς καὶ τοῦ πα-
τρος αὐτοῦ τοιούτου ὄντος, ἀποδράναι ἀπο τῆς τοὺ πατρος πανονργίας: --
εἰς αὐτο: 6 πέρδιξ. πανονργία ἐξαπατᾶ τοὺς θηρεντας. εἰ οὖν καὶ ὃ υἱὸς
αὐτοῦ βούλεται ὅμοιος αὐτῶ γενέσθαι. πέρδιξ γενέσθω ὅμοιος τῶ πατρι
768 108’ ext. et inf.) ἐκπερδικῖσαι : -- διὰ τὸ πέρδικα αὐτὸν γενέσθαι.
εἴρηται δὲ ἀπο τοῦ τοὺς πέρδικας καταλαμβανομένους vr ἀνθρωπων. μηχα-
νᾶσθαι τοιαύτην σωτήριαν: λαμβάνοντες γὰρ κάρφη τοῖς ποσὶν. ὑπτίους
ἑαυτοὺς ῥίπτουσι καὶ οὕτως ἐπικαλύπτουσι καὶ ἐκκλίνουσιν : ἄλλως. ἀντι
τον φυγεῖν. διαβάλλει δὲ ὡς κατεγνωσμένον ἐπὶ προδοσία καὶ φυγῇ ζημιω-
θέντα. οἱ δὲ πέρδικες πανοῦργοι ὄντες εὐχερῶς διαδράσκουσιν τοὺς θηρεντας
φησι οὖν ὅτι καὶ παρ᾽ ἡμῖν γενόμενος δύναται πάλιν φυγεῖν : ἄλλως : ἐξάγων
τοὺς νεοσσοὺς ὃ πέρδιξ. εἰς κατανομὴν: ἐπὰν ἄνθρωπον idn- συρίζει- οἱ δὲ
ὑπτίους ἑαυτοὺς τιθεῖσιν ὡς μηδε ψηλαφῶντα τινὰ ἐπιγνῶναι. εἶτα ὀλίγον
προἐλθόντας τοῦ ἀνδρὸς πάλιν συρίζει 6 πατὴρ οἱ δὲ ἐξήπταται. τοῦτο οὖν
core τὸ ἐκπερδικίσαι : ἄλλως : δίδυμος ἐν τῶ περι διεφθορυῖας λέξεως . οὕτως
ἐπὰν ἴδη τὸν θηρευτὴν ἡ πέρδιξ προκαλινδεῖται αὐτοῦ. ἐπισπωμένως προς
ἑαυτὴν ὡς δὲ γίνεται περι τὸ αγρευσαι αὐτὴν οἱ νεοσσοὶ φεύγουσιν ara καὶ
αὐτὴ διαδρᾶσαι νυστερον αὐτοὺς συνάγει: --
Fol. 108’. Vv. 771-808.
771 = intm. ext. p. v.] πίσιαν ὀσφύωνα διιτρεφῆ:
767 S πατρὸς T? S βούλεται M [ 100 πατρος νεόττιον] ἐκπερδικίσαι R
νεόττιον Τ' ΠΠ és . . . αὐτο] om. --- καὶ] om. [—els αὐτο... τῶ warp]
om. Γ --- εὀἰς αὐτο] om. M ἄλλως GIPEMP — ὁ πέρδιξ... Onpevras] πανοῦρ-
γον δὲ ὄρνεον ὃ πέρδιξ" ὅπερ ἐξαπατᾶ τοὺς ἀντὸ θηρεύοντας Μ ---- πανουργία. ..
Onpevras] ὄρνεον πανοῦργον ὅπερ ἐξαπατᾶ τοὺς θηρεύοντας.- αὐτό- ΒΓΕ «--- οὖν]
οὖν φησι ἈΓΈΈΜΕ --- ὁ] om. Γ--- βούλεται... γενέσθαι) τοιοῦτος βούλεται
γενέσθαι RI7EMP
168 S ἐκπερδικίσαι M [| R* 1 διὰ... φυγεῖν: ἄλλω:] om. Μ --διὰ
νον wipS&ixas] om. R— rots] I? om. Γ--- καταλαμβανομένους . . . τοιαύτην]
καταλαμβανόμενοι. tro των ανθρωπων. μηχανῶνται. οὕτω την Ἐ --- νπΊ ὑπὸ GE
- λαμβάνοντοι)] Γἕ λαμβάνουσι Τ' --- γὰρ] om. R— éavrois] ἑαυτὰς G—
οὕτω] οὕτω R --- ἐκκλίνουσιν] ἐγκλίνουσιν Τ΄--- ἄλλως... συνάγει] om. R—
ἄλλως] εἰς τὸ αὐτό EP— os] καὶ Τ᾽ --- ἐπὶ προδοσία] om. Ρ --- διαδράσκονσιν]
διαδιδράσκουσι ΑΤῈΡ --- φησι οὖν. . . συνάγει] om. Γ --- φησι οὖν] πολλάκις
ὕπτιοι γενόμενοι καὶ ἐπιβάλλοντες ἑαυτοῖς κάρφη- φησὶ οὖν ΓἘΡ --- φνγεῖν]
φεύγειν T*P— ἄλλως. .. ἐκπερδικίσαι} om. (ὁ ---ξάγων. . . πέρδιξ] ἐκφυ-
γεῖν καὶ γὰρ ἐξάγων ὃ πέρδιξ τοὺς νεοσσοὺς Μ --- τιθεῖσιν] τιθώσιν M — εἶτα
.. . ξξήπταται] εἶτα πα παρελθόντος πάλιν συρίζει. καὶ ἐξίπτανται M — προδλ-
θόντα:) προελθόντος ΓῈΡ — ἐξήπταται] ἐξίπτανται ΓῈΡ --͵ἀτλλως. . . συνά-
ye] om. M— ἄλλω:] εἰς τὸ αὐτὸ ΓἘΡ --- διεφθορυῖας} διαφθορνΐας Ὁ --- 4].
148 ARISTOPHANES
772 κρέκοντες : ἀντὶ τοῦ ‘jxovwres,’ διὰ yap τῆς τῶν πτερύγων κινήσεως
ὕμνουν τὸν ᾿Απόλλωνα.
774 παρ᾽ Ἕβρον: Θράκης ποταμὸς τὰ ῥεύματα ἔχων ἐκ Ῥοδόπης τοῦ
Θρᾳκικοῦ ὄρους. ἐν δὲ τοῖς ποταμοῖς ποιοῦνται τὰς διατριβὰς τὰ ὄρνεα.
. 718 κύματά τ᾽ ἔσβεσε: οἷον “ὑπὸ τῆς εὐαερίας λῆξις κυμάτων ἐγένετο, τοῦ
γὰρ ἀέρος " εὐδεινοῦ" ὄντος καὶ ἡ θάλασσα ἡσύχασεν.
ἄλλως : ἀντὶ τοῦ “ἡσύχασεν ἡ θάλασσα κυμαίνουσα κατακηλουμένη.᾽
780 ἐπεκτύπησ᾽ : ἀντὶ τοῦ ἐκτύπησε.
781 ἄνακτας: τοὺς θεούς, ἔνθεν καὶ ’ ἀνάκτορα, τὰ ἱερά.
783 ἐπωλόλνξαν : εὐφήμησαν.
787 τοῖς χοροῖσι τῶν τραγῳδῶν : ὡς μακρῶν ὄντων τούτων.
790 «εἴ τε Πατροκλείδης : δοκεῖ ὁ Πατροκλείδης πολιτικὸς εἶναι καὶ λόγωος,
ἄλλως δὲ κατασχημονῶν τῶν στρωμάτων, διὸ καὶ “Χεσᾶς᾽ ἐλέγετο.
791 ἐξίδισεν: ἐξετίλησεν, ἀπεπάτησεν.
193 εἴτε μοιχεύων: ἀντὶ τοῦ “μοιχὸς ὅστις ὧν ὑμῶν."
794 ἐν βονλευτικῷ : οὗτος τόπος {τις) τοῦ θεάτρου ἀνειμένος τοῖς βουλευ-
ταῖς “᾿ BovAeurixdy’’ (καλούμενος), ὡς καὶ 6 τοῖς ἐφήβοις “"ἐφηβικόν .᾽
795 παρ᾽ ὑμῶν: ἐκ τοῦ θεάτρου.
772 Suid. κρέκω. ---- ὕμνουν τὸν ᾿Απόλλωνα: the text (772) reads ἴακχον ᾿Απόλλω.
R alone has ἥλιον for ᾿Απόλλωνα.
774 Suid. “Epos.
778 εὐδεινοῦ: Junta Π. Cf. Choeroboscusin Cramer, An. Oz. II 207: εὐδεινόε -
ει, Ws ποθεινός " εὐδεινότερος γὰρ τοῦ σνγκριτικοῦ. Cf. Suid. εὐδιεινός ; Hesych. εὐδινά.
κατακηλουμένη : κατακηρουμένη Victorius, but cf. Hesych. κατακηλούμενοι" ἐξοι-
στρούμενοι (‘oestro liberati’ Hemsterhuys), καταθελγόμενοι; Phot. κατακηλοῦσαν"
θέλγουσαν, πραῦνουσαν.
780 1.6. the compound has here no special significance.
787 Suid. χοροῖσι.
790 Suid. xefyridy. — ΠΙατροκλείδης : Προκλείδης in the Princeps (bis) is due
to a misreading of the abbreviated form in which some of the MSS. give this
name, — ἄλλως δὲ : ἀλλὰ Gelenius. — Χεσᾶς : cf. Poll. v 91.
791 Suid. ἐξίδισεν.
794 Suid. βουλευτικός. Cf. Hesych. βουλευτικόν ; Poll. iv 1922. --- οὗτος : ὅτι
Rutherford, but οὗτος is found in all the MSS., in the Princeps, and in Suidas.
- τις : Hesychius. — ἀνειμένος : Suidas. ὁ ἀνειμένος MSS. — βουλευτικὸν καλού-
μένος : suggested by Hesychius. — ἐφηβικόν : Hesychius.
794 8. καθορᾷ M ἐν βουλευτικῶ GREEP 1) οὗτος réwos] τόπος οὗτος
Σ --- ὁ] om. %(bis)— βουλεντικός} om. P — ds] om. M — nfs] ἐφηβικός
RIEMPS
795 Om. VG'—S av Μ --- παρ᾽ ὑμῶν) TPE [ wap ὑμῶν δὲ P* J] wap
νμων] om. ISEP— εκ] ἀπὸ ἀντὶ P
SCHOLIA ON THE AVES 149
772 Ἂ 62” int. S xpéxovres] αντι του ἠχοῦντες δια yap τῆς των wrepwv
κινήσεως ὕμνουν τὸν NALOV : —
772 R62” int.) αντι του exrvmyoe : —
774 inf. S εβρον] θράκης worapos τὰ ῥευματα ἔχων ἐκ ῥοδόπης τοῦ
Opaxixod ὄρους ἐν δὲ τοῖς ποταμοῖς ποιοῦνται τὰς διατριβὰς τὰ ὄρνεα: --
718 Τ' 129 sup.] κύματ᾽ ἔσβεσε: — οἷον ὑπὸ τῆς εὐαερίας λῆξις κυμάτων
ἐγένετο. τοῦ γὰρ ἀέρος εὐδινοῦ ὄντος . καὶ ἡ θάλασσα ἡσύχασεν: --- ἄλλως: : —
ἀντὶ τοῦ ἡσύχασεν ἡ θάλασσα κυμαίνουσα κατακηλουμένη
181 intm. ext. p. v.] τοὺς θεοὺς ἔνθα καὶ ἀνάκτορα τὸν ἱερέα
7838 intm. ext. p. v.] εὐφήμησαν : -- |
187 intm. ext. p. v.] ὡς μακρῶν ὄντων τουτων
7190 int. 8 εἴ τε] δοκεῖ ὁ πατροκλείδης πολιτικὸς εἶναι καὶ λόγιος : ἄλλως
δε κατασχημονων τῶν στρωμάτων διὸ καὶ ουέσας ἐλέγετο: --
7191 intm. ext. p. v.] ἐξετιλησεν ἀπεπάτησεν
1938 εἴ τε μοιχεύων) αντι τοῦ μοιχος ὅστις ἀν ὑυμων
794 int. 5. βουλευτικῶ) οὗτος τόπος τοῦ θεάτρον ὃ ἀνειμένος τοῖς βον-
λευταῖς βουλευτικός ὡς καὶ ὁ τοῖς ἐφήβοις ἐφηβιής : --
1956 R 62” οὗτος) παρ υμων εκ του θεατρον: --
2 Om. VGIM—S ἀπόλλω I? [ xpéxovres P J] ἀντι του] om. EP
— γὰρ] om. ΓῈΡ --- πτερων] πτερύγων F2EP — ηλιον] ἀπόλλωνα F2EP
772 Om. VGTEMP
774 Om. RE—S ἔβρον M [ wapeBpov Τ' παρ᾽ ἔβρον P 1) θράκης ποτα-
pos] ποταμὸν θάκης Ρ ποταμὸς Θράκης Σ --- worapos] ποταμὸς οὗτος G ποτα-
pos ὁ ἔβρος Ν---ἴχων] ἔχοντα P—ev . . . ὄρνεα] om. P— τὰ ὄρνεα] of ὄρνις
ΓΜ
778 Om. VGR—S κύματά Μ [{κύματ᾽ ἔσβεσε) νήνεμος αἴθρη Ῥ 1) εὐ-
δινοῦ] εὐδιεινοῦ EMP — ἄλλως. . . κατακηλουμένη) om. EMP
781 Om. ΓΜ --- ἄνακτας) ΓΕ [ dvaxras P 1] rots] αντι τὸν τοὺς R—
ἔνθα] ἔνθεν RIPEP — τὸν ἱερέα] τὰ ἱερὰ T2EP
783 Om. ΟΙῈΜΡ — ἐπωλόλυξεν) ΓΞ J] εὐφήμησεν] ἐβόησαν ΓΞ
787 Ομ. ΓῈΜ [{αχοροῖσι τῶν τραγωιδῶν P 1] μακρῶν] μικρῶν R
790 S πατροκλείδης Μ [ dre (εἴ τε R) πατροκλείδης GRE εἴτε προκλεί-
dys Ῥ πατροκλείδης Γ΄ J] δοκεῖ ὁ] δοκεῖ μὲν dT δοκεῖ μὲν EP — πατροκλείδη)
προκλείδης P — πολιτικο9] πολίτης G— ἄλλως . . . ἐλέγετο] διεβάλλετο de. ὡς
καταχέσας τα στρώματα αὐτοῦ R χεζητιῶν) προείρηται περὶ τούτου ὅτι χεσᾶς
ἐκαλεῖτο Ev — δε] om. P — ovieas] χεσᾶς TEMPS
791 Om. M—S ἐξίδισεν R— ἐξίδισεν) GE [ otk ἂν ἐξίδισεν T— ἐξίδισε
δὲ Ῥ 1] ἐξετιλησεν] ἐξετίλλησεν EP
798 Om. P—S μοιχεύων Μ --- εἴ τε μοιχεύων) G τυγχάνει) E [ doris
τυγχάνει Τ' J] μοιχος Ser ἀν υμων] ὅστις ὧν μοιχὸς ἐξ ὑμῶν Μ --- dv) ὧν
TE
150 ARISTOPHANES
798 ὡς Διιτρέφης ye: Εὐφρόνιος τὰ παρὰ τῷ τραχήλῳ τῆς πυτίνης
κρεμάμενα ᾿"ἱμαντάρια" ἑκατέρωθεν “πτερά᾽ καλεῖσθαι, καὶ ὅτι οὗτος πυτίνας
ἔπλεκεν: ἀμάρτυρα δὲ ἀμφότερα. τινὲς δὲ εἰς πένητα εἰρῆσθαι διὰ τὸ
ἀνυπόκριτον, ὡσεὶ ἔφη ’ μηδὲν ἔχων ἄλλο ἀλλ᾽ ἣ πίθον πόδας ἢ χύτρας
"ὀμφαλόν᾽".᾽ ὅτι δὲ ἦν νεόπλουτος οὗτος ἐνεφαίνετο καὶ ἐν τοῖς Ἥρωσι-
“κἀπὸ τῆς "Διειτρέφους τραπέζης,
εἰ μὴ ἐν εἰρωνείᾳ, καὶ πανταχοῦ ἅρπαξ καὶ πονηρός. Πλάτων δὲ ἐν ‘Eoprais-
| ‘6 καὶ ξένον
τὸν μαινόμενον, τὸν Κρῆτα, τὸν μόγις ᾿Αττικόν.᾽"
ἄλλως: οὗτος θάλλινα ποιῶν ἀγγεῖα ἑπλούτησε καὶ ἱππάρχησε καὶ
ἐφυλάρχησεν.
Διιτρέφης : οὗτος πολυπράγμων.
πντιναῖα: ὄρνεον μικρὸν ἡ πυτίνη.
πυτιναῖα: πυτίνη πλέγμα ἐστίν.
800 μεγάλα πράττει κἀστὶ νυνί : "παραγραφέντα᾽ ἐκ Μυρμιδόνων Αἰσχύ-
λου, λέγει δὲ ὅτι ἤδη μέγας ὄρνις γέγονε καὶ οὐχ ὁ τυχών.
ἱππαλεκτρνών : βουλευτής, ὁ γὰρ ἀλεκτρνὼν ἐν τοῖς ὄρνισιν ἐντιμότατος.
801 ταντὶ τοιαυτί: ἐξῆλθον οἱ δύο ἐπτερωμένοι καθὼς εἴπομεν καὶ ἀλλή-
λων χλευάζωτες τὰ σχήματα.
798 Suid. Διιτρέφης and πυτίνη. Cf. Schol. Av. 1442. --- παρὰ: περὶ (ΡΣ)
would not comport with ἑκατέρωθεν. --- μηδὲν : for οὐδὲν (cf. M) under the false
influence of Weel. — ὀμφαλόν: read by Rutherford, who properly leaves πόδας
undisturbed. —év rots Ἥρωσι: M. II 1071; K. 1 471. —xdord: Elmaley, for καὶ
ἀπὸ of the vulgate. — Διειτρέφους : first suggested by Elmsley, and now abun-
dantly confirmed for Aristophanes’s time by inscriptions (Meisterhans® 50). —
ἐν ‘Eoprats: M. II 626; K. I 609. — καὶ vow: Meineke connects the words with
what precedes, as if the scholium ran Πλάτων δὲ... καὶ ξένον (λέγει), and argues
that καὶ ξένον are not a part of the quotation, since the words are not found in
Suidas; but in this statement he was misled by their accidental omission from
Ktister’s edition, where Kiister nevertheless has οἱ peregrinum in his version.
- μόγιε : μόλις Bachmann.
ὄρνεον μικρὸν : it is noteworthy that the words are attached to Aurpégys in
T2EM and that the corresponding note in M (ὄνομα κύριο») sounds polemical. The
statement of the text in 798 (Διειτρέφης. . . μόνον ἔχων πτερὰ) might have led to
such a note as Aurpégns: ὄρνεον puxpdy !
. 800 Suid. Διιτρέφης. --- παραγραφέντα: cf. I’. Fritzsche, recognizing that
παρὰ τὰ γραφέντα ἐκ xré. (MSS.) is an unusual and difficult form of expression,
deletes γραφέντα. --- ix Μυρμιδόνων: cf. Nauck 48. The ‘imitation’ consists in
Aristophanes’s appropriation of Aeschylus’s ξουθὸς ἱππαλεκτρνών. Cf. Schol.
Pac. 1177; Schol. Ran. 932.
801 καθὼς εἴπομεν : cf. Schol. Av. 654.
SCHOLIA ON THE AVES 151
798 int. S ds dirpepys] εὐφρόνιος τὰ παρα τραχήλω- τῆς πυτίνης Kpe-
papeva- αἱμαντάρια ἑκατέρωθεν πτερὰ καλεῖσθαι- καὶ ὅτι οὗτος πυτίνας
ἔπλεκεν. ἀμάρτυρα δὲ ἀμφοτερα τινὲς δὲ εἰς πένητα εἰρῆσθαι δια το ἀνυ-
πόκριτον. ὡσεὶ ἔφη μηδὲν ἔχων ἄλλο αλλ ἣ πίθου πόδας ἢ χυτρας ὀμφα-
λοὺς- ὅτι δὲ ἦν νεόπλουτος οὗτος évedaivero καὶ ἐν τοῖς ἥρωσι καὶ vip
τῆς διϊτρεφοὺς τραπέζης εἰ μὴ ἐν εἰρωνεία καὶ πανταχοῦ ἅρπαξ καὶ πονηρὸς
πλάτων δὲ ἐν εορταῖς καὶ ξένων τὸν μαινόμενον τὸν κρῆτα τὸν μόσις ἀττι-
κον : ἄλλως : οὗτος θάλινα ποιῶν ἱπάρχησεν καὶ ἐπλούτησεν καὶ ἐφυλάρχησεν
798 ὡς διϊτρεφής γε) οὗτος πολυπράγμων
798 πυτιναῖα) ὄρνεον μικρον πντίνη δὲ πλεγμα ἐστὶ.
800 int. S μεγάλα] παρα τὰ γραφέντα ἐκ μυρμηδόνων αἰσχυλου. λέγει
δὲ ὅτι μέγας ὄρνις γέγονεν καὶ οὐχ ὁ τυχών: —
800 ἱπαλεκτρυών) βουλευτὴς ὃ γὰρ αλεκτρυὼν ἐν τοῖς ὄρνισιν ἐντιμότατος:
801 intm. ext. 8 ταυτὶ τοιαυτί] εξῆλθον οἱ δύο ἐπτερωμενοι καὶ ἀλλη-
καθὼς εἴπομεν
798 ὃ. δὡτρέφης Μ [{πυτιναῖα α ὡς δωτρεφής (διτρέφης EP) ye RTEP 1
τὰ] om. Μ --- παρα τραχήλω] περιτραχήλλα α παρὰ τῶ τραχήλω ΒΓῈΜ περὶ
τῷ τραχήλῳ ἘΣ --- αἰμαντάρια]) αἱμεντάρια G αἱμαντήρια R ἱμαντάρια (ἱμαντή-
pea cod.E) Σ --- wurlvas] πυτίνης G — ἀμάρτυρα] ἀναμάρτυρα G — δὲ] δέ φασιν
Γ.--- τινὲς δὲ] τινὲς Ρ --- μηδὲν ἔχων ἄλλο] οὐδὲν ἄλλο ἔχων M — ἔχων ἄλλο] ἄλλο
ἔχων Σ --- αλλ] om. TEMP— § xvurpas] καὶ χύτρας Σ --- καὶ ἐν... εἰρωνεία]
om. ΚΕ --- υπὲρ)] ἀπὸ ΓῈΜΡ --- πλάτων . . . ἐφυλάρχησεν) om. RM — ξένων]
ξένον ΟἸῈΡΣ --- τὸν κρῆτα] τὸ κρῆτα G—péors] μουσ .«. α μόγις ΓΕΡΣ --
ἀττικον] ἀττικῆς G — ἄλλωε] εἰς τὸ αὐτό EP— otros . . . ἐφυλάρχησεν] οὗτος
(ὃς Σ) θάλινα (θάλλινα EPS) ποιῶν ἀγγεῖα ἐπλούτησε καὶ ἱππάρχησε καὶ ἐφυ-
λάρχησεν ΓῈΡΣ — ἱπάρχησεν] ἱππάρχησε G
798 Om. MP— durpedys) α [ R*I* E* 1 οὗτος πολυπράγμων] Γἕ καὶ
πολυπράγμων R οὕτω πολυπρᾶγμον T
798 Om. Ρ .--- πυτιναῖα) G durpépys) IPE διὶιτρέφης) M [{[Σσπυτιναῖα
μόνον ἔχων T’ 1] ὄρνεον μικρον] ὄνομα κυρίον M—-aurivy.. . ἐστὶ] om. M
ἡ πυτίνη R --- δὲ] om. ΓῈ — πλεγμα] πέγμα G — ἐστὶ] ἐστίν T*
800 8. νυνὶ Μ [μεγάλα πράττει G εἶτ᾽ ἐξ οὐδενὸς Γ εἶτ᾽ ἐξ οὐδενὸς
μεγάλα πράττει ΓῈΡ J] παρα... αἰσχνυλον] om. ΚΕ --- παρα τὰ γραφέντα]
I®¥ παραγραψέντα ΤῸ --- μυρμηδόνων] μυρμιδόνων ΓῈΜΡ --- λέγει. . . τυχών]
e+ δὲ ἀρτιως μέγας ὄρνις καὶ οὐχ ὃ τυχών ΒΕ --- μέγας] Γ΄ ἤδη μέγας PEMPS
— ὁ τυχών] Γἕἣ οὕτως Γ
800 Om. ΓΜ --- 5 ἱππαλεκτρνών R [[ὀὃἂὗππαλεκτρυὼν PEP J] βουλευτὴς]
αντι βουλευτής RK --- ἐντιμότατος) ἐντιμώτερος αὶ ἐντιμότερος Σ᾽ μετριώτερος
I¥ ryuwrepos EP
801 Om. --- 8 ταυτὶ Μ --- ταυτὶ τοιαυτύ I® [ ravri τοιαυτί Ρ 1] εξῆλθον]
ἐξῆλθον καὶ G ἐξῆλθον μὲν R ἐξῆλθον δὲ Ρ -- καὶ... εἴπομεν] καὶ αλλήλων
152 ARISTOPHANES
803 ἀὠκνπτέροις: τῶν πτερῶν τὰ μὲν καλεῖται wrida, τὰ δὲ πτερά, τὰ δὲ
ὠκύπτερα.
805 als εὐτέλειαν : “εὐτελῶς γεγραμμένῳ xnvi.’
806 ἀποτετιλμένῳ: ἀποκεκαρμένῳ᾽ δύο δὲ εἴδη κουρᾶς, σκάφιον καὶ
κῆπος" τὸ μὲν οὖν σκάφιον “τὸ ἐν χρῷ, ὁ δὲ κῆπος “τὸ πρὸ μετώπου
κεκοσμῆσθαι".
807 ταυτὶ μὲν ἠκάσμεσθα": ἐκεῖνος γὰρ Λιβυστικὴν αὐτὴν καλεῖ παροιμίαν"
Γδδ᾽ ἐστὶ μύθων τῶν Λιβυστικῶν λόγος, ----
"πληγέντ᾽" ἀτράκτῳ τοξικῷ τὸν αἰετὸν
εἰπεῖν ἰδόντα μηχανὴν πτερώματος"
ἐΓτάδ᾽" οὐχ ὑπ᾽ ἄλλων ἀλλὰ τοῖς αὑτῶν πτεροῖς
"ἁλισκόμεσθα".᾽ ”
πεποίηκε γὰρ ὁ Αἰσχύλος αἰετὸν τετρωμένον λέγοντα ταῦτα ἐπειδὴ εἶδε τὸ
βέλος ἑπτερωμένον καὶ ἐμπεπαρμένον αὐτῷ. “καὶ ἡμεῖς᾽ οὖν φησιν “οὐχ
ὑπ᾽ ἄλλων πάσχομεν ταῦτα ἀλλὰ τῇ ἑαυτῶν γνώμῃ."
᾿ἠβκάσμεσθα" : διεσκώμμεθα.
808 τοῖς αὑτῶν πτεροῖς: ὅλον τοῦτο ἐκ Μυρμιδόνων Αἰσχύλου, τὸ δὲ
᾿ἐοὐχ tr’ ἄλλων ἀλλὰ τοῖς αὑτῶν πτεροῖς ᾿ἁλισκόμεσθα"" ἀντὶ τοῦ “ ἑαυτοῖς
ταῦτα πεποιήκαμεν."
809 ἄγε δὴ τί χρή: ἔν τισιν ὅλον ἕν, ἐν ἐνίοις δὲ τὸ “ἄγε δή᾽ τοῦ ἔποπος.
803 Suid. πτίλον.
805 Suid. πτίλον.
806 Suid. κῆπος. Cf. Suid. κόψιχος and σκάφιον; Phot. κῆπος ; Hesych. σκά-
guy; Schol. Eur. Troad. 1175.— πρὸ perdwov: προμετωπιδίῳ Bernhardy (for
προμετώπῳ in Suidas).
807 Suid. ταυτὶ μέν. ---- ὅδ᾽ ἐστὶ κτέ. : Nauck 46. ----ὅδ᾽ dori: Suidas; ὡς δέ ἐστι
MSS. ; ὧδ᾽ ἐστὶ Diog. Praef. 180; εἷς δ᾽ ἔστι Reisig ; ὃς δ᾽ ἐστὶ Bernhardy ; ὡς δὲ ἔστι
Rutherford. Jackson suggests that ws δ᾽ ἐστὶ (the reading of the MSS.), with a
comma after πτερώματος, would give a complete sentence: as the eagle is said to
have said, we are taken with our own plumage. — rév Διβυστικῶν : καὶ Λιβυστι-
κῶν Junta II. — Διβυστικῶν λόγος : Λιβυκῶν τὸ κλέος Diog. ibid. — ἁλισκόμεσθα :
Suidas, anticipating Porson’s correction. — τετρωμένον λέγοντα: R. The reading
of the other MSS. and of the Princeps (τρωννύμενον καὶ λέγοντα) is noteworthy.
Suid. εἰκάσμεθα, where ἀντὶ τοῦ ἐσκέμμεθα ; but cf. Suid. ἀνεικάσασθε: ἀνασκώ-
ψατε (= Hesych. ἀνεικάσασθε, Bek. A. G. 596 24); Hesych. εἰκάζειν: σκώπτειν,
dodger (“" fort. γελοιάζειν ᾽" Meineke), τὸ λέγειν ‘ ὅμοιος εἶ τῷδε."
809 ἐν ἐνίοις... drowos: not thus assigned in the text of RVGATEMUVp?2
or the Princeps.
δόνων] μυρμηδόνων GI — αὐτῶν] ἑαυτῶν Γ΄ αὑτῶν EPS
809 Sdye dy) Μ [ dye δὴ τι χρη δρᾶν (δρᾶν om. T) ΟΓῈΡ 1) ὅλον ἕν] ἔν
τισιν ὅλον ἕν RIEP ἔν τισιν ἕν ὅλον πρόσωπον Μ “--- τὸ ἄγε δὴ] om. M—
τοῦτο] ἔστι τοῦ α τοῦ RM — ἔποπο!] ἔποπος. ἢ εὐελπιδος Μ
SCHOLIA-ON THE AVES 153
803 inf. S ὠκυπτέροις] τῶν πτερῶν τα μὲν καλειται πτῖλα- τα δὲ πτερὰ.
τὰ δὲ ὠκύπτερα: : —
Fol. 108”. Vv 804-835.
805 int. p. v.] εὐτελῶς γεγραμμένω χηνί
806 int. 8 ἀποτετιλμένωι) ἀποκεκαρμένω. δύο δὲ εἴδη κουρᾶς - σκάφιον
καὶ κῆπος. τὸ μὲν οὖν σκάφιον τῶ ἐχθρῶ. ὁ δὲ κῆπος τῶ προμετώπω
κεκοσμημένος.
807 sup. et ext. S a. ν.] raurl μὲν ἠκάσμεθα: dices yap λιβυστικὴν
αὐτὴν καλεῖ παροιμίαν. ws δέ ἐστι μῦθος τῶν λιβυστικῶν λόγος. πληγέντα
ἀτράκτω τοξικῶι τὸν αἰετὸν εἰπεῖν. ἰδόντα μηχανὴν πτερώματος. τὰ δὲ ody’
ὑπ᾽ ἄλλων. ἀλλὰ τοῖς αὐτοῖς πτεροῖς ἀλισκόμεθα.. πεποίηκε γὰρ ὃ αἰσχύλος
αἰετὸν τρωννύμενον καὶ λέγοντα ταῦτα. ἐπειδὴ εἶδε τὸ βέλος ἐπτερωμένον καὶ
ἐμπεπαρμένον αὐτῶ. καὶ ἡμεῖς οὖν φησι οὐχ᾽ ὑπ ἄλλων πάσχομεν ταῦτα-
ἀλλὰ τῇ ἑαυτῶν γνώμηι.
807 ext. 8 ἠκάσμεθα] διεσκώμμεθα : —
808 ext.] τοῖς αὐτῶν πτεροῦ. ὅλον τοῦτο, ἐκ μυρμιδόνων αἰσχύλον.. τὸ δὲ
ody’ ὑπ᾽ ἄλλων ἀλλὰ τοῖς αὐτῶν πτεροῖς ἁλισκομεθα, ἀντι του éavrois ταῦτα
πεποιήκαμεν : ---
809 int. 8 a. ν.] ὅλον ἕν. ἐν ἐνίοις δὲ τὸ dye δὴ- τοῦτο ἔποπος
803 Om.T S ὠκυπτέροις Μ [{ὠκυπτέροις ΓΕΡ J] τῶν] ἐπὶ τῶν M—
καλειται] ἐστι Μ
806 Om. Γ --- συγγεγραμμένω) ΟἸῈ εὐτέλειαν) M [ εἰς εὐτέλεαν Ρ J
εὐτελῶς] ἀντὶ τοῦ εὐτελῶς Σ --- χηνί] om. Μ
806 8. ἀποτετιλμένῳ Μ [[ἀποτετιλμένω ΟΓῈΡ 1) ἀποκεκαρμένω] αντι τοῦ
ἀποκεκαρμένω Ὲ ἀποκεκαρμένων Μ ἀποκεκομμένῳ Ρ --- σκάφιον καὶ κῆπος]
σκάφιον καὶ κῆπος καὶ σκάφιον G—rd . . . κεκοσμημένος] om. Ἀ --- τῷ
ἐχθρώ] τὸ ἐν χρῷ ΡΣ -“-- — χθρῷ] ἐν Χρῷ Mv — τῶ προμετώπω κεκοσμημένος] Γ᾽
τῶ προμετώπου κεκοσμημένω ΓῈ τὸ πρὸ μετώπου κεκοσμῆσθαι P τὸ (τῷ
cod. EV) προμετώπῳ κεκοσμῆσθαι Σ᾿
807 S κατὰ τὸν M [[ τ αντὶ μὲν ἠκάσμεθα] ταυτὶ μὲν εἰκάσμεθα Ὲ ῃκά-
σμεθα Τ' κατὰ τὸν αἰσχύλου Ῥ J] ἐκεῖνος] εἰκάμεθα κατὰ τὸν αἰσχύλου. ἐκεῖνος
Μ — ὡς δέ ἐστι] ὅδ᾽ ἔστι Σ --- μῦθο:] μύθων ΒΓΕῈΜΡΣ --- πληγέντα) πληγέντ᾽
ΡΣ --- τοξικῶι] τοξικὸν Γ ---- αἰετὸν] ἀετὸν TEM --- εἰπεῖν] εἰπεῖν τάδε Μ ---- πτε-
ρώματος] τὴν τοῦ πτερώματος ΝΜ --- τὰ δὲ] om. Μ τάδε TE τάδ᾽ ΡΣ --- αὐτοῖς]
αὑτῶν REX αὐτῶν ΓΜΡ ο--- ἀλισκόμεθα] ἁλισκόμεσθα Σ --- αἰετὸν] ἀετὸν RP
- τρωννύμενον καὶ] τετρωμένον Re teva) om. ΚΕ --- τὸ βέλος ἐπτερωμένον]
ἑπτερωμένον τὸ βέλος Γ — ἐμπεπαρμένον] ἐνπεπαρμένον R — οὖν] om. G— ὑπ)
ὑπὸ T — ἰαντῶν)] αὑτῶν >
807 Om. ΟΤᾺ ---ἠκάσμεθα) IME εἰκάσμεθα) M [ ταυτὶ μὲν ἠκάσμεθα
P J) διεσκώμμεθα] διεσκέμμεθα P ἐσκέμμεθα (ἐσκώμεθα cod. B) Σ
808 Om. ΒΜ [ tots] ἀλλὰ τοῖς Γ --- αὐτῶν] αὐτοῖς G αὑτῶν Εἰ 1] μνρμι-
154 ARISTOPHANES
810 μέγα: “παράδοξον;,᾽ “ὃ οὐκ ὠνόμασταί rore.’
τοῖς θεοῖς: τοῖς ὄρνισι δηλονότι.
815 Σπάρτην γὰρ ἄν: ἔοικε καὶ ἐκ τούτων ‘Sardpry’ (ἡ) πόλις καλεῖσθαε
τότε.
816 οὐδ᾽ ἂν χαμεύνῃ : Δίδυμός φησιν “οὐδ᾽ ἂν ᾿σπαρτίῳ᾽ χρησαίμην, οὕτω
μισῶ τὴν Σπάρτην. χαμεύνη δὲ ταπεινὴ κλίνη, ὅθεν καὶ τὸ ὄνομα εἴληφεν.
ἄλλως : “οὐδ᾽ ἂν τὴν χαμεύνην ὀνομάσαιμι Σπάρτην, εἴ γε κειρίας ἔχοιμε
καὶ μὴ σπαρτίον ᾿δεήσαι μοι" αὐτῇ ἐντεῖναι. ἡ δὲ χαμεύνη εὐτελής ἐστιν,
ἡ κειρία δὲ εἶδος ζώνης ἐκ σχοινίων παρεοικὸς ἱμάντι, ἣ δεσμοῦσι τὰς κλίνας.
819 χαῦνον: ἀντὶ τοῦ “ὑπερήφανον; “πλατὺ καὶ μέγιστον; τὰ γὰρ χαῦνα
εἰς πλάτος ἁπλοῦται.
Νεφελοκοκκυγίαν: παρὰ τὰς νεφέλας καὶ τὸν κόκκυγα, ἔστι δὲ εἶδος ὀρνέον.
822 ἵνα καὶ τὰ "Θεογένουξ": προείρηται ὅτι πένης οὗτος, ἔλεγε δὲ ἑαντὸν
πλούσιον εἰσὶ δὲ ἄλλοι δύο "Θεογένεις., εἷς μὲν ὁ περὶ ‘Opypov γράψας,
ἕτερος δὲ ὁ ἐπὶ μαλακίᾳ σκωπτόμενος.
ἄλλως : λέγεται ὅτι μεγαλέμπορός τις ἐβούλετο εἶναι περαΐτης ἀλαζὼν
ψευδόπλουτος, ἐκαλεῖτο δὲ ‘ Καπνός ᾽ ὅτι πολλὰ ὑπισχνούμενος οὐδὲν ἐτέλει.
Εὔπολις ἐν Δήμοις.
816 Suid. κειρίαβᾳ. Cf. Suid. χαμεύνης. --- σπαρτίῳ : cf. Μ. ---ὅθεν. .. An-
dev: i.e. χαμεύνη suggests the play on words, the ὄνομα in question being Σπάρτη.
Thy χαμεύνην ὀνομάσαιμι: τῇ χαμεύνῃ ἐντείναιμι Blaydes.— δεήσαι pow: for δεή-
cayu(MSS.). The correction is due to Musurus, but iscertain. In his reference
to the passage Eustathius (192 33) employs the personal construction with δέομαι :
καὶ ὁ κωμικὸς δὲ τοῦτο παρεμφαίνει ἐν τοῖς ΄Ορνισιν, ἔνθα παίζων περὶ τῆς Λακωνικῆς Σπάρ-
τὴξ ὡς παρωνυμουμένης ἀπὸ φυτοῦ σπάρτου φησὶ ‘uh ἂν δεηθῆναι σπάρτης κειρίαν ἔχων,
nro μὴ δεηθῆναι σπαρτίνον πλέγματος, ἐὰν ἄλλην ἔχῃ κειρίαν ἤτοι δεσμὸν κλίνης.
819 Suid. χαῦνον.
Cf. Suid. Nededoxoxxvyla. — ἔστι δὲ : 8C. οὗτος Cf. the form the note assumes
in M. |
822 Suid. Θεαγένους χρήματα.
ἐβούλετο εἶναι wepatrns ἀλαζὼν ψευδόπλοντος : this order of words is not pos-
sible in prose, and indicates that the writer unconsciously followed the arrange-
ment of words in Eupolis’s verses. περαΐτης (cf. the use of περατής in the
Septuagint), in the sense of ‘foreigner,’ may have displaced the word, carrying
with it a copula, that was current in the time of the comic poets to express this
idea. On this supposition, Eupolis’s verses in the Demi (cf. M. II 474; K. I
290) may have run: ‘6 μεγαλέμπορός res εἶναι βούλεται
ξένος ὧν ἀλάζων ψευδόπλουτος, Θεογένης,
Καπνὸς δὲ καλεῖται - πολλὰ γὰρ ὑπισχνούμενος
οὐδὲν τελεῖ.""
ἄλλω] εἰς τὸ αὐτό EP— περαΐτης] om. ΣΣ --- ἐτέλει] ἐποίει G — δήμοιΕ] ἐν δήμοις
ΓῈΡ
SCHOLIA ON THE AVES 156 :
810 int. S μέγα] παράδοξον. ὃ οὐκ ὠνόμασται ποτέ.
810 intm. p. v.] τοῖς ὄρνισι δηλονοτι.-
815 ext. S ἃ. v.] ἔοικε καὶ ἐκ τούτων: σπάρτη πόλις καλεῖσθαι τότε.
816 int. 8 ἃ. ν.] δίδυμος φησι. οὐδ᾽ ἂν σπαρτον ὧι χρησαίμην. οὕτω
μισῶ τὴν σπάρτην: χαμεύνη δὲ, ταπεινὴ κλίνη. ὅθεν καὶ τὸ ὄνομα εἴληφεν: --
ἄλλως :. οὐδ ἂν τὴν χαμεύνην ὀνομάσαιμι σπάρτην. εἴ γε κειρίας ἔχοιμι καὶ
μὴ σπαρτίον δεήσαιμι αὐτὸν ἐντεῖναι. ἡ κειρία δὲ εἶδος ζώνης ἐκ σχοινίων.
παρεοικὸς ἱμάντι. ἧι δεσμοῦσι τὰς κλίνας: --
819 ext. 8 ἃ. ν.] ἀντι του ὑπερήφανον. ἄντι του πλατὺ καὶ μέγιστον. τὰ
yap χαῦνα, εἷς πλάτος ἁπλοῦται : —
819 R 63’ ext.] νεφελοκοκκυγια: παρὰ τὰς νεφέλας καὶ τὸν κόκκυγα. ἐστι
δὲ εἶδος . ὀρνέου: —
822 οχί. οὐ inf. 58 a.v.] προείρη.. ὅτι πένης οὗτος. ἔλεγε δὲ ἑαυτὸν
πλούσιον. εἰσὶ δὲ ἄλλοι δύο θεαγένεις. εἷς μὲν περι ὁμήρου γράψας . ἕτερος
δὲ, ἐπι μαλακία σκωπτόμενος : --- ἄλλως : λέγεται ὅτι μεγαλέμπορός τις
ἐβούλετο εἶναι περαΐτης ἀλαζων. ψευδόπλουτος.- ἐκαλεῖτο δὲ καπνὸς. ὅτι
πολλὰ ὑπισχνούμενος οὐδὲν ἐτέλει. εὔπολις δήμοις :
810 Ομ. Γ΄---ὃ μέγα R Som. text M— θέσθαι τι μέγα) I? μέγα καὶ
κλεινὸν) E [[ἊἙθέσθαι τι μέγα G μέγα J
810 Om. I — τοῖς θεοῖς) GRIVEM [[ rots θεοῖς P J] τοῖς] ἤγουν τοῖς I?
— δηλονοτι] om. ΓΜ
815 Om. RIEMP [ σπάρτην γὰρ ἂν θείμην G 1
816 S χαμεύνη M [ td ἂν χαμεύνη GREE 68 ἂν χαμεύνην P 1 Order
of notes 2, 1 M— διδυμος . . . χρησαίμην] om. R— ἂν σπαρτον] ἄσπαρτον
TEP —o-aaprov ὧι] σπάρτῳ M — χρησαίμην] ἐχρησάμην Τ' — οὕτω] οὕτως R
— σπάρτην] πόλιν ταύτην (Ὁ --- κλίνη] κλίηγι Ἐ --- ἄλλως . . . κλίνας] om. Γ --
ἄλλωε] εἰς τὸ αὐτὸ SEP — τὴν χαμεύνην] χαμεύνη G — κειρίαΞ] xepias ΓῈ ---
σπαρτίον] σπαρτίου Ὁ --- δεήσαιμι αὐτὸν] δεήσαι μοι αὐτῇ Ῥ ---- αὐτὸν] αὐτὴν GM
αὐτῇ ΤῈ --- ἐντεῖναι... δὲ] ἐντεῖναι. ἡ δὲ χαμευνὴ εὐτελής ἐστιν. ἡ δὲ Kepia
ΓῈΡ ἐντεῖναι. ἡ δὲ χαμεύνη- ἡ ἐπὶ τῆς γῆς ἐστρωμένη- ἡ δὲ κειρία M—4] ἣ
G --- δὲ] ἔστι GR — παρεοικὸς] παρεοικυῖα αὶ ἐοικυὰ M
8194 Om. Gr'—S χαῦνον αὶ Π PS*E*M*P* 1) dvr του ὑπερήφανον. ..
μέγιστον] ὑψηλόν. ἢ πλάτυ καὶ μέγα Σ ---ἄντι τον ὑπερήφανον] om. EMP
ὑπερήφανον I? — dvr τον πλατὺ] πλατὺ ἢ χαῦνον δὲ ἀντὶ τοῦ πλατὺ ΓῈΜΡ
— ἁπλοῦται] ἁπλοῦνται ΓΕ; δίδοται M
819 Om. VG --- vederoxoxxvyia (821) Γδ S χαῦνον Μ [{{ὁνεφελοκοκκυ-
για] νεφελοκοκκυγίαν EP 1] παρὰ] περὶ T%— τὸν] τὴν Γἧ--- ἐστι δὲ] κόκκυξ δέ
ἐστιν M — εἶδος] εἶδο P
822 8 θεαγένους Μ [ iva (om.T) καὶ τὰ θεαγένους GRIEP 1) προείρη ..]
εἴρηται α προείρηται ἈΓΕΜ προείρηκεν Ἐ --- αντὸν)] αὐτὸν MP — εἰσὶ] of M
- wept] & περὶ RTEMPS — ἐπι] ὁ ἐπὶ ΓΡ- --ἄλλως.... Spo] om. RTM —
156 ARISTOPHANES
823 τά τ᾿ Αἰσχίνον ye ἅπαντα: καὶ οὗτος πένης θρυπτόμενος καὶ αὐτὸς
ἐπὶ πλούτῳ καὶ λέγων ἑαυτὸν πλούσιον. ἦν δὲ Αἰσχίνης Σέλλου, ἔλε-
γον δὲ ἐκ μεταφορᾶς τοὺς τοιούτους “Σέλλους᾽ καὶ τὸ ἀλαζονεύεσθαι ‘ced-
λίζειν.᾽
824 τὸ Φλέγρας πεδίον: ἔξωθεν ὑπακουστέον τὸν ΄ ᾽ διασαφητικὸν σύν-
δεσμον" “ βέλτιον, φησί, “πιστεύειν τὰ χρήματα τούτων ἐν Νεφελοκοκκυ-
γίᾳ ἀποκεῖσθαι ἢ εἰς τὸ Φλέγρας πεδίον. διαβάλλει δὲ αὐτὸ ὡς κἀκεῖνο
πεπλασμένον ὑπὸ τῶν ποιητῶν, --- ἔστι δὲ τῆς Θράκης πεδίον, ---- Δίδυμος
δέ φησι διὰ τὴν ὁμοιότητα τῶν ὀνομάτων τῆς “Φλέγρας᾽ καὶ τῆς ‘Nede-
λοκοκκυγώας.᾽
825 καθυπερηκόντισαν: δέον ‘xareroAgunoay, φησὶ ‘rots ἀλαζονεύμασιν
ὑπερεβάλλοντο αὐτούς.
827 τῷ ξανοῦμεν τὸν πέπλον: τῇ ᾿Αθηνᾷ πολιάδι οὔσῃ πέπλος ἐγίνετο
παμποίκιλος ov ἀνέφερον ἐν τῇ πομπῇ τῶν ᾿Αθηναίων.
828 τί δ᾽ οὐκ ᾿Αθηναίαν: ὅτι τὴν θεὸν οὕτως ἔλεγον “᾿Αθηναίαν,᾽ διὸ καὶ
τὴν πολῖτιν οὐκ “᾿Αθηναίαν, φεύγοντες τὴν ὁμωνυμών, ἀλλ᾽ ““᾿Αττικήν ᾽.
φαίνονται μέντοι καὶ τὴν πολῖτιν “᾿Αθηναίαν᾽ λέγοντες πανταχοῦ.
830 ὅπου θεὸς γυνὴ: “ἐὰν τὴν ᾿Αθηνᾶν στήσωμεν πολιοῦχον γυναῖκα
οὖσαν;
περαΐτης has given serious offense and various substitutes have been proposed:
περιλαλητὴς Casaubon; καίπερ ἀΐτης (?) Toup (comparing Hesych. afrys: πτω-
x6s); ἐπαίτης or προσαίτης Meineke (comparing Phot. rrwxés); πράκτης Kock ;
πένης ὧν OF καίπερ πένης ὧν Blaydes (comparing Suidas); πράτης Jackson.
823 Suid. σεσέλλισαι. ----Σάλλου : Suid. Cf.Schol. Vesp.3825,where σέλλου (V),
and Schol. Vesp. 1267, where σέλλος, σέλλον (V).
824 The form of the note implies the reading Ago» in a passage of the text
that has been much discussed. Bentley proposed καὶ λῷον μὲν 7 for καὶ Agoror
μὲν οὗν, but interpreted the passage differently from the scholiast, whose view is
erroneous. — διὰ τὴν... Νεφελοκοκκυγίας : ‘similarity of the terms’ in appli-
cation, not in sound, which could signify only the jingle of the letters ¢ A γ.
Didymus remarks that each expression denotes a place that is a figment of the
imagination. Cf. the preceding ὡς κἀκεῖνο (this too) πεπλασμένον ὑπὸ τῶν ποιητῶν.
Gulick queries whether Didymus may not have written πολισμάτων instead of
ὀνομάτων. Rutherford, believing that Didymus alludes to similarity of sound,
conjectures that he may have edited or even found in his text the reading τὸ
Φλεγυῶν πεδίον. But it is incredible that Didymus accepted so bad a verse as
this would give.
825 Suid. καθνπερηκόντισαν.
827 ἐν rq... ᾿Αθηναίων: in the well-known Athenian procession. Bergler
proposes Παναθηναίων.
828 ᾿Αττικήν: cf. Suid.°A@yralas: ὁ Meyaxdeldns οὔ φησι καλεῖσθαι τὰς γυναῖκας
᾿Αθηναίας ἀλλ᾽ ᾿Αττικάς. --- Φαίνονται xré.: polemical. — πανταχοῦ: Dindorf sug-
gests ἐνιαχοῦ.
SCHOLIA ON THE AVES 157
823 inf. S a. v.] τά τ᾽ aloxivov ye ἅπαντα. καὶ οὗτος πένης. θρυπτόμε-
vos Kai αὐτὸς ἐπὶ πλούτω καὶ λέγων ἑαυτὸν πλούσιον. ἦν δὲ αἰσχίνης σελ-
λοῦ. ἔλεγον δὲ ἐκ μεταφορᾶς τοὺς τοιούτους σελλούς. καὶ ἀλαζονεύεσθαι
σελλίζειν : —
824 inf. 8 ἃ. ν.] τὸ φλέγρας πεδίον. ἔξωθεν ὑπακουστέον τὸν ἢ διασαφη-
τικὸν σύνδεσμον. βέλτιον φησι πιστεύειν τὰ χρήματα τούτων ἐν νεφελοκοκ-
κυγία ἀποκεῖσθαι, ἣ εἰς τὸ φλέγρας πεδίον. διαβάλλει δὲ αὐτὸ ὡς κακεῖνο
πεπλασμένον ὑπὸ τῶν ποιητῶν. ἔστι δὲ τῆς Opa
825 καθυπερηκόντισαν) δέον κατεπολεμησαν φησι τοῖς ἀλαζονεύμασιν
ὑπερέἐβάλλοντο αὐτούς: --
827 τῶ ξανοῦμεν) τῆι ἀθηνα πολιάδι οὔση πέπλος ἐγίνετο παμποίκιλος
ὃν ἀνέφερον ἐν τῇ πομπη τῶν ἀθηναίων : ---
828 intm. S τί δ τὴν θεον οὕτως ἔλεγον αθηναιαν διὸ καὶ τὴν πολῖτιν
οὐκ αθηναίαν φεύγοντες τὴν ὁμονυμίαν αλλ᾽ αὐτὴν φαίνοντι μέντοι καὶ τὴν
πολίτην αθηναιαν λεγοντες πανταχοῦ : —
830 intm. int. p. v.] ἐᾶν τὴν ἀθηνὰν στήσωμεν πολιοῦχον γυνᾶκα
οὖσαν.
8238 Saicxivou Μ [ ye dwavra]om. RI 1] καὶ] om. P --- καὶ αὐτὸς} om.
Μ αὐτὸς Ρ --- σελλοῦ] Σέλλου Σ --- ἔλεγον] ἔλεγε M—de . . . τοιούτους] τοὺς
τοιούτους ἐκ μεταφορὰς Μ --- σελλούς] Σέλλους Σ --- καὶ] καὶ τὸ RTEMPS —
ἀλαζονεύεσθαι] ἀλαζονεύεσθαι δὲ ΓῈΡ
824 S φλέγρας Μ J] διασαφητικὸν σύνδεσμον) σύνδεσμον διασαφητικόν Μ
- πιστεύειν τὰ χρήματα] τὰ χρήματα πιστεύειν Γ --- αὐτὸ. . . πεπλασμένον]
αὐτὰ ὡς πεπλασμένα Μ - ton δὲ τῆς Opa] om. GM — τῆς θρα] τῆς (om. FP)
θράκης πεδίον. δίδυμος δὲ φησι": δια τὴν ὁμοιότητα. τῶν ὀνομάτων. τῆς φλέ:
γρας, καὶ τῆς νεφελοκοκκυγιας ἈΓῈΡ
825 Om. Γ ΄--- 5. καθ᾽ ὑπερηκόντισαν RS ὑπερηκόντισαν Μ «“--- καθυπερη-
κόντισαν) G [[καθυπερηκόντισαν I* dP? ὑπερηκόντισαν EP 1] δέον] om. G
δέον εἰπεῖν R — φησι] φησὶν οὖν ὅτι M — ὑπερέἐβάλλοντο] αὐτῶν. ὑπερεβάλοντο
R ὑπερέβαλον ΓΡ ὑπερέβαλλον E— αὐτούς] αὐτοῖς M
827 Om. Γ--- ξανοῦμεν M [ 70 ξανοῦμεν τὸν πέπλον ΟἸἜΡ 1) πολιάδι
ποδιάδι M — ἐγίνετο] ἐτείνετο α ἐγένετο M — ἀνέφερον] έφερον R
828 Om. R—S ἀθηναίαν Μ [ τί δ᾽ (δ᾽ om. P) οὐκ ἀθηναῖαν ΓῈΡ J] τὴν]
ὅτι τὴν TEMP — οὕτω] οὕτω Ὁ --- αθηναιαν] om. Ὁ --- ὁμονυμίαν] ὁμωνυμίαν
ΟΓΈΜΡ --- αλλ᾽ αντὴν φαίνοντι. . . λεγοντες πανταχοῦ] om. «--- αλλ] ἀλλὰ
Μ--- αὐτὴν] ἀστὴν TEMP— φαίνοντι μέντοι. . . Acyowres πανταχοῦ] τινὲς δὲ
καὶ τὴν πολῖτιν ἀθηναίαν λέγουσιν Μ --- φαίνοντι] φαίνονται ΓῈΡ --- πολίτην]
πολῖτιν ΓῈΡ
830 Om. ΒΓ-- 8 ἂν ἔτι (829) Μ --- πανοπλίαν) G καὶ πῶς ἂν) T* [ wat
πῶς ἂν ἔτι γένοιτ᾽ dv (γένοιτο P) EP 1) ἐᾶν] δῆλον ὅτι ἐὰν Μ --- γυνᾶκα οὖσαν]
om. M— γυνᾶκα] γυναῖκα ΟΙΓῈΡ
158 ARISTOPHANES
831 Κλεισθένης: ὡς γυναικώδης οὗτος κωμφῳδεῖται.
832 τὸ Πελαργικόν : ᾿Αθήνησι τὸ Πελαργικὸν τεῖχος ἐν τῇ ἀκροπόλει, οὗ
μέμνηται Καλλίμαχος "
“Τυρσηνῶν τείχισμα Πελαργικόν.᾽"
833 ὄρνις ἀφ᾽ ἡμῶν: μήποτε νῦν τὸν ἀλεκτρυόνα λέγει, “Μῆδος᾽ γὰρ
λέγεται" ‘“Apews’ δὲ “νεοττός᾽ ἐπεὶ ἄλκιμος καὶ μάχιμός ἐστιν.
835 "“Αρεως νεοττός : ‘veorrot’ τινες ἀλεκτρυόνες λέγονται ὡς καὶ “Μηδι-
κοί ἴσως δέτις ἦν καλὸς mais‘ Neorrds’ τοὔνομα πρὸς ὃν παίζει “ὦ Neorre
δέσποτα.᾽" οὕτω Δίδυμος.
ἄλλως : ἐπεὶ μάχιμος ὁ ἀλεκτρνών, φασὶ δὲ αὐτὸν ἄνθρωπον ὄντα κατα-
σταθῆναι trtp “Apews ἐν τῷ οἴκῳ Ἡ φαίστον τηρεῖν αὐτοῦ τὴν ἄφιξιν διὰ τὴν
μοιχείαν τῆς ᾿Αφροδίτης - ὃ δὲ ἀπεκοιμήθη" φωραθεὶς οὖν 6 “Apys εἰς τὸ
ὄρνεον αὐτὸν μετέβαλεν ὡς ἠμεληκότα τῆς φυλακῆς.
836 ὧς δ᾽ ὁ θεὸς ἐπιτήδειος: τὸ γὰρ Πελαργικὸν καὶ αὐτὸ τραχύ ἀλλὰ
διὰ τί “ἐπιτήδειος ἐπὶ πετρῶν οἰκεῖν, εἶπερ ἀλεκτρυών ἐστιν; --- εἰ μὴ τὸν
πελαργὸν λέγει ἅμα παίζων καὶ πρὸς τὸ ὄνομα. ἀλλὰ διὰ τί “Περσικοῦ ἢ
ἐγ Ἄρεως" νεοττός᾽;
ἐπὶ πετρῶν : Δίδυμός φησι τὸ Πελαργικὸν τεῖχος ‘ert πετρῶν᾽ κεῖσθαι.
839 χάλικας: λίθους.
831 Suid. Κλεισθένης.
832 Καλλίμαχος: frag. 283.
833 See the Collation on μηδος. . . ἐστὶν, 835 at the end.
835 Νεοττός τοὔνομα: dubbed ‘ The Chicken.’
836 τὸ γὰρ. .. τραχύ (rugged, rocky) : the sentence interprets ἐπὶ πετρῶν, the
phrase οἰκεῖν ἐπὶ πετρῶν being equivalent to κατέχειν τὸ Πελαργικόν (832), —for
the Pelargicon is also itself τραχύ, like the Acropolis. U has ἐπεὶ τραχὺ τὸ redap-
γικὸν καὶ πετρῶδες. The reason here given for the equivalence of the phrases
is fanciful ; the real ground is given in the next scholium and in the scholium on
832. — ἐπιτήδειος... ἐστιν: the order of words in M is noteworthy. — λέγει: M,
anticipating Blaydes. Dindorf suggested παρέλαβεν or παρείληφεν. --- ἀλλὰ διὰ τί
Περσικοῦ xré.: a well-founded objection to the assumption, just expressed, that
the bird the poet had in mind was the stork. — Περσικοῦ : Dindorf, in stating
that either Περσικόν (MSS.) must be changed to Περσικός or νεοττός in the follow-
ing phrase to veorréy, overlooked the fact that both expressions were quoted
from the text.
839 Cf. Hesych. χάλικες " οἱ els τὰς οἰκοδομὰς μικροὶ λίθοι, and Suid. χάλιξ μικρὸν
λιθίδιον.
πελαργὸν λέγει Μ --- ἀλλὰ. .. νεοττός] om. M— δια τῇ διὰ τὸ α διατί IPE
διατὶ Ρ
880 Om. .--- ἐπὶ πετρῶν) G [ T*E*M*P* ἢ) φασι] φησι GRIMEMP
π-τ- τεῖχος... κεῖσθαι] om. G
839 Om. ΕΓΕΜΡ --- χάλικας) G J
SCHOLIA ON THE AVES 159
831 κλεισθένης) ὡς γυνακώδης οὗτος κωμωδειται
832 inf. 5 πελαργικόν] ἀθήνησι τὸ πελαργικον- τεῖχος ἐν τῇ ἀκροπόλει
οὗ μέμνηται καλλιμαχος τυρσηνῶν τείχισμα πελαργικὸν
835 109’ sup. S ἄρεως] ἄρεως νεοττός : veorrot τινὲς ἀλεκτρυόνες λεγονται
ὡς καὶ μηδικοὶ ἴσως δέ τις ἣν καλὸς παῖς νεοττὸς τοὔνομα προς ὃν παίζει ὦ
νεοττε δέσποτα. οὗτως διδυμος : ἄλλως : --- ἐπεὶ μάχιμος ὁ ἀλεκτρυών φασι
αὐτὸν ἄνθρωπον ὄντα κατασταθῆναι ὑπὲρ ἄρεως. ἐν τῶ οἴκω ἡφαίστον τηρεῖν
αὐτοῦ τὴν ἄφιξιν δια τὴν μοιχειαν τῆς ἀφροδίτης - ὁ δὲ ἀπεκοιμήθη. φωραθεὶς
οὖν ὁ dpns- εἰς τὸ ὄρνεον αὐτὸν μετέβαλεν μηδος γὰρ λέγεται ἄρεως νεοττιός
επεὶ ἄλκιμος καὶ μάχιμός ἐστὶν : —
Fol. 1095. Vv. 836-867.
836 int. a. v.] ὡς δ᾽ ὁ Geos: τὸ γὰρ πελαργικὸν καὶ αὐτὸ τραχὺ ἀλλὰ δια
τ ἐπιτήδειος ἐπι πετρῶν οἰκεῖν εἶπερ ἀλεκτρυὼν ἐστὶν εἰ μὴ τὸν πελαργὸν
ἅμα παίζων καὶ πρὸς το ὄνομα ἀλλὰ δια τ περσικόν ἣ ἄρεος νεοττός: : —
836 intm. p. ν.] διδυμος φασι τὸ πελαργικὸν τειχος ἐπι πετρῶν κεῖσθαι:
839 χαλίκας) λίθους
831 Om. TEP—S κλεισθένης M — κλεισθένη) GRI? J] ὡς... κωμω-
Sera] οὗτος διεβάλλετο ὡς γυναικώδης αὶ οὗτος ὡς γυναικώδης κωμωδεῖται ΓΞ
ὡς γυναικώδης γὰρ διεβέβλητο Κλεισθένης Σ --- γυνακώδη:) γυναικώδης GM
832 5. πελαργικόν RM [ 16 πελαργικόν Τ' τῆς πόλεως τὸ πελαργικόν EP 1
ἀθήνησι) ὅτι ἀθήνησι ΓῈΜΡ “-- ἐν τῇ ἀκροπόλει) om. ΒΚ --- ἐν] ἦν ἐν M—
τυρσηνῶν. . . πελαργικὸν] om. M — πελαργικὸν] τὸ πελαρκικόν G
835 S νεοττὸς I? S dpews M [ &pews νεοττός] om. ΒΓ dpews veorré G
dp ὡς νεοττός P J] νεοττοὶ. . . ἄλλως] om. RI'— νεοττοὶ. . . δέσποτα om.
M — τις ἣν] τισι "EP — obras] οὕτω GP οὕτω φησὶ καὶ M — Bros] om. M
ds τὸ αὐτό EP — ἐπεὶ) dpews veorros: — ἐπεὶ RI’ ἐπειδὴ M — μάχιμος ὁ ἀλεκ-
τρνών] ἀλεκτρνὼν μάχιμος Μ --- φασι) φασὶ δὲ ΒΓῈΝΡ --- ὑπὲρ] ὑπὸ RM —
pews] ἄρεος Μ .ο-- τὴν μοιχειαν] τὸν μοιχὸν G— φωραθεὶς οὖν] καὶ φωραθεὶς
M — φωραθεὶς] lacuna ΚΒ --- τὸ] om. Μ --- ὄρνεον. . . μετέβαλεν] τοιοῦτον
αὐτὸν, μετέβαλεν ὄρνεον, ὡς ημεληκότα τῆς φυλακῆς : R— μετέβαλεν] μετέ-
βαλλεν Τ᾿ -- μηδος. . . ἐστὶν] μηδικός τις λέγεται α τοῦ περσικοῦ in 888) τὸν
ἀλεκτρνόνα λέγει R ὄρνις ἀφ᾽ ἡμῶν τοῦ γένους (τοῦ γένους om. EP):— (as
lemma) μήποτε νῦν τὸν ἀλεκτρυόνα λέγει: μῆδος γὰρ λέγεται. ἄρεως δὲ νεοττός.
ἐπεὶ καὶ (καὶ om. EP) ἄλκιμος καὶ μάχιμος TEP S ὄρνις (888) τὸν ἀλεκτρν-
όνα λέγει- μῆδος γὰρ οὗτος λέγεται: ἄρεος δὲ νεοττὸς ἐπεὶ ἄλκιμος καὶ μάχιμος
M (The note on 833 got displaced in V because of lack of space on 1085.)
836 Om. ΕΓ --- 858. θεὸς M [| os δ᾽ ὁ Geos] add. ἐπιτήδειος ΓΕ; ὡς θ᾽ ὁ θεὸς
ἐπιτήδειος P J] Order of the two notes on 886: 2,1 ΓῈΜΡ --- τὸ... τραχὺ]
om. M — τὸ γὰρ] ἄλλως : τὸ MEP— δια τ] διὰ τὸ ΟΜ διατί SE dari P—
ἔπι πετρῶν. .. ἐστὶν] εἴπερ ἀλεκτρνών ἐστιν. ἐπὶ πετρῶν οἰκεῖν M — πελαργὸν]
160 ARISTOPHANES
ἀποδὺς ὄργασον: κυρίως ‘‘xiccwoov ,’ ‘dpyy’ yap rap Ἴωσιν ἡ πίσσα.
onpaive: δὲ καὶ τὸ “σπαργᾶν,᾽ "ὀργίζεσθαι". νῦν δὲ ἀντὶ τοῦ “μάλαξον. Ev-
πολις Προσπαλτίοις"
» 3)
πηλὸν ὀργάζειν᾽ τινά.
ὄργασον: φύρασον, μάλαξον.
840 κατάπεσ᾽ ἀπὸ τῆς κλίμακος: τοῦτο ἔκθλιψιν πέπονθε τοῦ ‘ κατάπεσεὔἶ
δευτέρον ἀορίστου" οὐ γὰρ ἐν χρήσει τὸ “ἔπεσα;᾽ ἵνα καὶ τὸ “ πέσον."
841 τὸ xp ἔγκρυπτ᾽ del: εἰώθασι γὰρ ἐν ταῖς φυλακαῖς "πυρὰ" καίειν.
ἄλλως : ἵνα σχῇ αὐτὸ εἰ χρεία γενήσεται φυλακῆς.
842 κωδωνοφορώῶν: οἱ περίπολοι οἱ τὰς φυλακὰς περισκοποῦντες ἐρχό-
μενοι ἐπὶ τοὺς φύλακας κώδωνας εἶχον καὶ τούτοις ἐψόφουν, πειράζοντες τὸν
καθεύδοντα καὶ ἵνα οἱ φυλάττοντες ἀντιφθέγγωνται. μήποτε δὲ παρακωμῳ-
δεῖ τὸν Εὐριπίδου Παλαμήδην οὐ πρὸ πολλοῦ δεδιδαγμένον.
843 κήρυκα δὲ πέμψον : ἐπεὶ μεταξὺ γῆς καὶ οὐρανοῦ ἐστιν ὁ ἀήρ.
846 οἴμωζε wap ἐμέ: παίζων φησὶ τοῦτο ἐπειδὴ εἶπεν one ‘rap ἐμέ.
848 τοῖσι καινοῖσιν θεοῖς : ὡσεὶ ἔλεγε “ τοῖς aad
849 πέμψοντα: πομπεύσοντα.
850 τὴν χέρνιβα: τὸ ὕδωρ.
“ἢ cr
Suid. ὄργασον. --- σημαίνει... ὀργίζεσθαι : the scholiast confuses ὀργάζω with
ὀργάω. ---- ΠΙροσπαλτίοις : Μ. II 524; K. 1 826. --- ἢ : δεῖ Blaydes. — πηλὸν dpyd-
Yev: Ruhnken.
840 ἵνα. .. πέσον: i.e. the imperative of the first aorist, if it occurred,
would be πέσον.
841 πυρὰ: the MSS. have πυρκαιὰς or rupxady, but this is the wrong word.
The regular expression in Homer and elsewhere is πυρὰ καίειν. -xasas OF -καιαν
may be due to the following καίειν.
842 Suid. κωδωνοφορῶν. Cf. Phot., Hesych., κωδωνοφορῶν. --- τούτοις : Suidas
has τούτους, but κώδωνα ψοφεῖν is doubtful usage. —The added note in R ὅπερ
. » « τελούμενον is original with the scribe of that MS.
843 The note interprets 843, 844.
850 Suid. χερνίβα.
προπολου] προ πολλοῦ M — δεδεγμένον] δεδιγμένον Γ΄ δεδιδαγμένον ΓΕΜΡ
843 Om. 6Γ -«--- 5. οἵη. schol. Μ --- εἰς θεοὺς ἄνω) T* [ eis θεοὺς ἄνω P J
ya] γῆς ἈΓῈΜΡ — ἐστιν] om. ΓῈΜΡ
846 Om. 6Ὁ--- κ παρ᾽ ἐμέ ΓἯἜ--- οἴμωζε) M [{οἴμωζε wap ἐμέ P 1 παί-
ἴων... εἶπεν] παίζει κἀν τούτῳ. εἶπε γὰρ M — παίζων] παιζει T*— φησι τοῦτο͵
τοῦτό φησιν P— τοῦτο ἐπειδὴ] om. R ‘
848 Om. VGFEMP— xawoww θεοῖς) T? 1)
849 Om. VGIMP—réupovra) PE 1
850 Om. GEM — χέρνιβα) I? [{κτὴν χέρνιβα Ῥ 1) τὸ] avre τον τὸ KR
SCHOLIA ON THE AVES 161
839 ext. S ἀποδὺς} κυρίως πισσῶσαι ὀργῇ γὰρ παρ ἴωσιν ἡ πίσσα.
σημαινει δὲ καὶ τὸ σπαργαν οργίζεσθαι νῦν δὲ ἀντι του μάλαξον. εὔπολις
προσπαλτίοις. ἡ πηλος ὀργιάζει τινὰ : ---
839 ext. 8 ὄργασον] φύρασον μάλαξον: --
840 int. S κατάπεσ᾽] τοῦτο ἔκθλιψιν πέπονθεν. τοῦ κατέπεσεν δευτέρον
ἀορίστον. οὐ γὰρ ἐν χρήσει τὸ ἔπεσα ἵνα καὶ τὸ πεσόν: ---
841 οχί. 5 ἀεί] εἴωθε γὰρ ἐν ταῖς φυλακαῖς πυρκαιὰς καίειν : ἄλλως:
ἵνα σχῆ αὐτὸ εἰ χρεία γένηται φυλακῆς : --
842 εχί.] κωδωνοφορῶν: -- of περίπολοι of τὰς φυλακὰς περισκοποῦντες
ἐρχόμενοι ἐπι τοὺς φύλακας κώδωνας εἶχον καὶ τοῦτον ἐψόφουν. πειραζοντες
τὸν καθεύδοντα καὶ ἵνα of φυλάττοντες . ἀναφθεγγωνται μήποτε δε παρὰκω-
μωδεῖ τὸν εὐριπιδον παλαμὴην οὐ προπολου δεδεγμένον: ---
843 κήρυκα δὲ πέμψον) ἐπεὶ μεταξὺ γῆ καὶ οὗρανον ἐστιν ὁ ἀὴρ
846 intm. p. ν.] παίζων φησι τοῦτο ἐπειδὴ εἶπεν αὐτῶ παρ᾽ ἐμὲ: ---
848 R 63” int.) ὡσεὶ ἔλεγε τοῖς ὀλυμπίοις : —
849 R 63” πέμψοντα) πομπεύσοντα: ---
8560 χερνίβα) τὸ ὕδωρ
839 S ὄργασον Μ [{6πηλὸν ἀποδὺς ὄργασον G ἀποδὺς ὄργασον REP
ὄργασον I’ 1] κνριωξ] ὀργάσαι κυρίως Μ --- πισσῶσαι]) πισῶσαι Γ΄ πείσωσαι ΓΞ
πίσσωσαι E τὸ πισσῶσαι M πίσωσαι P τὸ πίσσωσον Σ --- παρ] παρὰ Τ ---
σημαινει. .. τινὰ] om. Η --- καὶ) I? om. Γ --- σπάργαν οργίζεσθαι] σπαργα-
νίζεσθαι Ὁ --- οργίζεσθαι] τὸ ὀργίζεσθαι Μ καὶ ὀργιάζεσθαι Σ --- νῦν... τον]
καὶ τὸ Σ --- μάλαξον] I? μαλακόν Γ --- εὔπολις. . . τινὰ] om. Μ --- ὀργιάζει]
ὀργιάζειν TEP
839 Om. RIEMP— opyacov) GI? J] φύρασον] om. ΓΞ
840 Om. R—S κατάπεσ᾽ M [ xardwece G κατάπεσ᾽ ἀπὸ τῆς κλίμακος
TEP 1) κατέπεσεν] κατέπεσε GE καταπέσε Τ' κατ᾽ ἔκθλιψιν M κατάπεσε P
- τὸ] τοῦ Γ΄ ὁ Μ ---- ἔπεσα] ἔπεσεν G — πεσόν] ἔπεσον TE πέσον MP
841 8. κωδωνοφορῶν (842) Μ ---τὸ wip) G [ 1rd (om. L) πῦρ ἔνκρυπτ᾽
(ἔγκρυπτ᾽ TEP) ἀεί ἈΓῈΡ 1 Order of notes 2, 1 TEMP— εἴωθε] εἰώθασι
RIEMP --- πνρκαιὰς] πυρκαιὰν Ε; πυρκαιὰν P— ἄλλως : ἵνα σχῆ αὐτὸ εἰ χρεία
γένηται φυλακῆς] om. Ε--- ἄλλω:] om. TEMP— γένηται] γενήσεται TEP γέ:
voto M
842 S κήρυκα (843) M J] περίπολοι] Γ΄ παράπολοι T?— ol] om. REP
οἱ περὶ G — περισκοποῦντεξ) περιπολοῦντες Γ᾽ περισκοποῦσι δὲ T?— τοὺς] T?
τὰς Γ΄ --- τοῦτον] Γ᾽ διὰ τούτων ΓῈΡ τουτ.. Βὶ τούτοις Μ τούτους 3—
ἐψόφουν] ἐφόβουν Μ -“--- καὶ] om. M— ol] T? om. Γ --- ἀναφθεγγωνται) Γ΄ ἀνα-
φθέγγονται G ἀναφθεγγ..ται α ἀντιφθέγγωνται T7EMPS add. ὅπερ
εθεασαμην. καντὸς ἔγωγε, ἐν τῇ ᾽μῆι πατριδι τελούμενον R --- μήποτε... δεδε-
Ὑμένον] om. R— δε παρἀκωμωδεῖ] κωμφῳδεῖ Μ «“---- εὐριπιδου] εὐριπίδην- MP—
162 ARISTOPHANES
851 ὁμορροθῶ: Σοφοκλέους ἐκ Πηλέως, ἀντὶ rot “τὸ αὐτὸ φρονῶ.
ὁμορροθεῖν δὲ κυρίως τὸ ἅμα καὶ συμφώνως ἐρέσσειν, νῦν δὲ ἀντὶ τοῦ
‘cuvepy®’ τῇ εἰς θεοὺς θυσίᾳ.
852 συμπαραινέσας ἔχω: ἀντὶ τοῦ ᾿συμπαρήνεσα..
853 προσόδια μεγάλα: ἀπὸ τῶν προσόδων. οὕτω δὲ ἔλεγον τὰς προσα-
γομένας τοῖς θεοῖς πομπὰς καὶ τὰ εἰς πανηγύρεις τῶν θεῶν ποιήματα παρὰ
τῶν λυρικῶν λεγόμενα.
854 σεμνὰ: τοῦ παιᾶνος εἰκόνα.
857 ἴτω ἴτω: βοᾷ ὁ αὐλητής - εἴρηται δὲ ὅτι καὶ ἐπὶ ταῖς θυσίαις ηὕλουν.
Πνθιὰς Bod: ἡ μετ᾽ αὐλοῦ γινομένη βοή, τὸ Πύθιον μέλος, ἔνθεν καὶ
ἐπυθαυλής᾽ γίνεται" οὕτω δὲ ἔλεγον τὸν παιᾶνα.
᾿Πινθιὰς Bod τῷ θεῷ: καὶ τοῦτο ἐκ Πηλέως.
858 συνᾳδέτω δὲ: ἔξεισιν ἱερέα καὶ αὐλητὴν ἔχων.
ΣΧαΐρις gSdv: Χαῖρις κιθαρῳδός, μνημονεύει δὲ αὐτοῦ καὶ Φερεκράτης ἐν
"᾿Αγρίοις""
“A φέρ᾽ ἴδω κιθαρῳδὸς τίς κάκιστος ἐγένετο;
B "δ' Πεισίου Μέλης. μετὰ "τὸν" Μέλητα "δ᾽" ἦν ---
A ἔχ᾽ ᾿ἀτρέμ᾽", ἐγῴῷδα, Χαῖρις.᾽"
ἔστι καὶ ἕτερος, αὐλητής, οὗ μνημονεύει Κρατῖνος ἐν Νεμέσει.
ΣΧαΐρις ῴδάν: ὡς αὐτομάτως ἐπιόντος αὐτοῦ ταῖς εὐωχίαις " ἦν δὲ κιθαρῳδὸς
ψυχρὸς καὶ γέγονεν αὐλητής.
851 Suid. ὁμορροθεῖ. --- ἐκ Πηλέως : Nauck 449.
852 Suid. συμπαραινέσας ἔχω.
853 Suid. προσόδια. --- προσαγομένας : προαγομένας Rutherford. — καὶ ra: R.
If καὶ προσόδια τὰ οὗ V and the other MSS. is retained, we should probably read
προσόδια (δὲν καὶ τὰ xré.
854 τοῦ παιᾶνος εἰκόνα: after the manner of the paecan. —eladva: for εἰκός
(VRI*) Rutherford would read εἶδος, with the lemma Πυθιὰς fod, against the
authority of RIE.
857 βοᾷ ὁ αὐλητής: this erroneous note implies fog in the text of 857, and
this form occurs in fact in VEM and the Princeps, as if the verse were {rw {rw
δὲ Πυθιάς" Bog θεῷ. ---- εἴρηται : cf. Schol. Pac. 951.
Suid. Πνθιὰς βοή. --- per αὐλοῦ : Suidas. The MSS. and the Princeps all have
wer αὐτοὺς. Gelenius read μετ᾽ αὐλοὺς (80 Suid. cod. AB) and Portus per’ αὐλοῦ.
ἐκ Πηλέως : Nauck 460.
868 Suid. Χαΐρις. --- ἐν ᾿Αγρίοις : Μ. II 267; K. I 146. —’Ayploig: Meursius.
—6: Musgrave.—perd τὸν Μέλητα δ᾽ fv—: Dobree. A μετὰ δὲ Μέλητα τίς;
Porson. —darpés : Porson.
ὡς αὐτομάτως... εὐωχίαις : the note belongs here. Peithetaerus in 849 only
858 S yaips M [ xalpis ὠδὰν TEP— ἄλλως G* J] ἐπιόντως αὐτοῦ] αὐτοῦ
ἐπιόντος G — ἐπιόντω:] ἐπιόντος RI"EMP ἐπιόντες T— δὲ] δὲ ὁ χαῖρις οὗτος
TEMP— Wvxpes] om. TEMP
SCHOLIA ON THE AVES 163
851 int. a. v.] σοφοκλέους ἐκ πηλέως.. αντι τὸ αὐτὸ φρονῶ ὁμορροθεῖ δὲ
κυριως τὸ ἅμα καὶ συμφώνως ἐρέσσειν νῦν δὲ ἀντι συνεργῶ τῇ εἰς θεοὺς
θυσία: ---
852 intm. p. v.] ἀντι παρήνεσα:
858 ext. S προσόδια] ἀπο τῶν προσόδων. οὕτω δὲ ἔλεγον τὰς προσαγο-
μένας τοῖς θεοῖς πομπάς καὶ προσόδια τὰ εἰς πανηγύρεις τῶν θεῶν ποιήματα
παρα Twv λυρικῶν λεγομενα: ---
854 intm. p. ν.] τοῦ παιᾶνος εἰκός .
857 int. 8 ἴτω] χοαὶ αὐλητὴς είρηται δὲ καὶ emt ταῖς θυσίαις ηὔλουν:
857 ext. 8 πυθιὰς) ἡ per avrous γινομένη βοή. τὸ πύθιον μέλος ἔνθεν
καὶ πυθαύλης γινεται. οὕτω δὲ ἔλεγον τὸν παιᾶνα : —
857 βοᾷ τῶ θεῶ) καὶ τοῦτο ἐκ πηλέως
858 συναδέτω) ἔξεισιν ἱερέα καὶ αὐλητὴν ἔχων. ;
858 ext. et inf. S om. text] χαῖρις ὠιδάν: χαίρις κιθαρωδος μνημονεύει
δὲ αὐτοῦ καὶ φερεκράτης. ἐν ἀγροῖς φέρ᾽ ἴδω κιθαρωδός τις κάκιστος ἐγένετο
πεισον μέλης μετα μέλητα ἣν ἔχ᾽ ἀτρέμας ἐγὼ δ᾽ ἀχαὶρις ἐστὶ καὶ ἕτερος
αὐλητής. οὗ μνημονεύει κρατῖνος.- ἐν νεμεσεί: ---
858 int. S diddy] ὡς αὐτομάτως ἐπιόντως αὐτοῦ ταῖς εὐωχίαις ἣν δὲ
κιθαρωδος ψυχρὸς καὶ γέγονεν αὐλητὴς : —
851 Om. R—S ὁμορροθὼ Μ [{ὁμορροθῶ ΑΤῈΡ J] σοφοκλέους ἐκ πηλέως]
om. Μ “--- τὸ] τοῦ τὸ TEP τοῦ Μ --- φρονῶ] φρονῶν Γ --- ὁμορροθεῖ] ὁμορροθεῖν
TEMPS — ἀντι] ἀντὲ τοῦ GFEMPS
862 Om. ΟΓΝ ---- συμπαραινέσας) IPE [ ovpmapawecas ἔχω P J ἀντι)
om. E ἀντι τὸν ΡΣ ἤγουν Γ΄--- παρήνεσα] συμπαρήνεσα P
853 S προσόδι Μ {[{Ἀἀωπροσόδια μεγάλα ΟΙῈΡ προσοδιαμεγαλα -:--- προσ-
ὁδια :--- R 1] ἀπο τῶν προσόδων] om. GRM — οὕτω δὲ] οὕτως RM — πομπάς)
ΓΤ θυσώς T27EP— προσόδια] om. ΚΕ --- τὰ] Γ2 τῶν Τ --- τῶν] om. X(cod. V)
περὶ τῶν Σ(οοά. A) — των λυρικῶν] τοῖς λυρικοῖς R
8δ4 Om. 6ΓΜΡ---σεμνὰ) RIVE J] παιᾶνοξ] παιῶνος T2— εἰκός] εἰκόνα E
867 Om. M—Sa.v.R [ wvOtas Boa T πυθιὰς Boa E πυθιὰς Bog P
—G* 1) xoal] Boa 6 --- δὲ καὶ] ὅτι R — δὲ] ὅτι TEP— καὶ] Vv(V?) asG
857 Om.M [I πυθιὰς α πυθιὰς Boa --- ἄλλως T# E*P* J] per avrovs]
per αὐλοῦ Σ --- βοή] om. R— τὸ] καὶ τὸ Γ --- γινεται} om. G λέγεται 2—
οὕτω] οὕτως R
857 Om. GIM— πρόβατόν) R Boa (βοᾷ E) τῶ θεῶ) ΓΕ [ P* ἢ) καὶ]
om. R — τοῦτο] τοῦτο δὲ P
858 Om. ΒΡ --- παῦσαι M— φυσῶν) I? παῦσαι) E [ παῦσαι ov P J
ἔξεισιν] ἔξεισιν ὁ πεισθέταιρος Μ ἔξεισι δ᾽ P—epla] ἡ par ME
858 [ TeE*M*P* 1) χαίρις κιθαρωδος] om. TEMP—dép . . . νεμεσεί] om.
M — wewov... καὶ] om. Ε --- πεισου pAns] πεῖσι μέλης Γ --- πεισον] raciov
T2EP --- para] Μέλητος Σ --- ἐγὼ δ᾽ dxalpis] χαῖρις δὲ α ἐγῴδα. χαῖρις TEPS
-- ἐστὶ καὶ] δὲ Τ' -- αὐλητής] om. Σ αὐλητής ἐστιν Τ' --- νεμεσε(] ΓΞ νεμέσῃ Γ
164 ARISTOPHANES
861 οὕπω xépax’ εἶδον: ἴσως ὡς μέλανα σκώπτει, ἔοικε δὲ ὁ αὐλητὴς
διεσκενάσθαι εἰς κόρακας opBiov δέ ἐστι τὸ περικείμενον τῷ στόματι τοῦ
αὐλητοῦ δέρμα ἵνα μὴ σχισθῇ τὸ χεῖλος αὐτοῦ.
Γἐμπεφορβειωμένον": φορβειά ἐστιν ὃ χαλινός - Ἡρωδιανὸς δὲ ἐν τῇ βίβλῳ
φησὶ τῆς ᾿Οδυσσειακῇς προσῳδίας τὸ ‘hopBad’ ὀξυτόνως καὶ διὰ τῆς a
διφθόγγου "γράφεσθαι".
864 εὔχεσθε τῇ Ἑστίᾳ: ἐμιμήσατο τὰ τῶν ἀνθρώπων ἤθη, καὶ γὰρ ἔθος
ἀπὸ τῆς Ἑστίας ἀπάρχεσθαι ἐν ταῖς θυσίαις, ἔμιξε δὲ τὰ ἐπὶ τῶν θεῶν τοῖς
ὀρνέοις, “Ἑστίᾳ ὀρνιθείῳ᾽ καὶ “ἰκτίνῳ ἑστιούχῳ.᾽
868 ὦ σοννιέρακε: ἐπεὶ περὶ ὀρνίθων & λόγος, ἀντὶ τοῦ ‘Zovndpare’-
φαίνεται δὲ εἶναι Ποσειδῶνος τὸ ἐπίθετον, καὶ ἐν Ἱππεῦσιν"
«ὦ δελφίνων μεδέων ΣΣουνιάρατε.᾽
παρὰ τὸ ἐν τῷ Σουνίῳ ἄκρῳ τῆς ᾿Αττικῆς τὰς εὐχὰς καὶ τὰς ἀρὰς δέχεσθαι.
Τελαργικέ: ἀντὶ τοῦ “Πελασγικέ,᾽ ἅμα δὲ ἴσως καὶ me Tov πελαργὸν καὶ
ὅτι 6 Ποσειδῶν πελάγους ἔφορος.
872 οὐκέτι KoAdawls: παρὰ τὴν τῶν φωνῶν ὁμοιότητα, ᾿Αρτέμιδι (γὰρ)
ἐπώνυμον “ ἡ Kodavis.’ Μεταγένης δὲ ἐν Avpais-
“A τίς ἡ Κολαινὶς ΓΑρτεμις;
Β ἱερεὺς γὰρ ὧν τετύχηκα τῆς Κολαινίδος.᾽
makes provision of a priest. When the procession, which consists οὗ Peithe-
taerus, the priest, and attendants, enters at 858, the Chorus sees that Chaeris
has joined it uninvited, and genially suggests that he too shall take part. —
καὶ γέγονεν αὐλητής : here he assumes the réle of a flute-player, though by profession
he is a citharist.
861 Suid. φόρβιον.
Suid. φορβειά». ---ν τῇ βίβλῳ : ‘fort. ἐν τῇ β΄ βίβλῳ᾽" Bothe. The numeral,
B’, might easily be lost before βίβλῳ. Some numerical designation of the book
is required, in order to account for the following genitive.
864 Cf. Schol. Vesp. 846. --- ἐπὶ : ἐπίθετα Musurus. — τοῦς ὀρνέοιῃ : τοῖς (τῶν
ὀρνέων Rutherford.
868 καὶ ἐν: ὡς ἐν Rutherford. —év ἱππεῦσιν : 560.
Cf. Hesych. πελαργικόν" ἀντὶ τοῦ Πελασγικόν.
872 Suid. ἀκαλανθίς and Κολαινίς. Hesych. ἀκαλανθίς and Κολαινὶς “Apres.
— τὴν τῶν φωνῶν ὁμοιότητα: similarity in the sounds, i.e. of the two words Κολαι-
vis and dxadavls. Only the Princeps has the singular τῆς φωνῆς. --- ἐν Atpas:
M. IL 762; K. 1705. — ele 4: τί σοι Kock, who assigns both verses to one speaker.
—ydp: i.e. (It’s proper you should ask me) for I am her priest. —ydp ὧν : ἐγὼ
oer) τῆς φωνῆς Ρ --- μεταγένης . . . xodawls] om. G— — vs] om. P— δὲ]
δὲ καὶ T— «λλανικο!] ἑλλαν : G — — ἀρτέμιδο:] om. P— re δ] τῇ τετάρτη I τῇ
SCHOLIA ON THE AVES 165
- 861 inf. S a. v.] οὕπω xépax’ αἴδον: — ἴσως ὡς μέλανα σκώπτει. ἔοικεν
δὲ ὁ αὐλητὴς διεσκενᾶσθαι εἰς κόρακα φορβίον δὲ ἐστὶν τὸ περικείμενον τῶ
στόματι τοῦ αὐλητοῦ δέρμα. ἵνα μὴ σχισθῆ τὸ χεῖλος αὐτοῦ: : —
861 int. S ἐμπεφορβιωμένον] φορβειά ἐστὶ ὃ χαλινὸς ἡρωδιανος ἐν τῶ
βίβλω φησὶ τῆς ὀδυ.. προσωδίας τὸ φορβεια ὄξυτονως καὶ δια διφθογ-
υ!--
864 inf. 8 εὔχεσθε] ἐμιμήσατο τὰ τῶν ἀνθρωπὼων ἤθη καὶ γὰρ ἔθος ἀπὸ
τῆς ἑστίας ἀπάρχεσθαι ἐν ταῖς θυσίαις ἐμιξε δὲ καὶ τὰ ἐπι τῶν θεῶν τοῖς
ὀρνέοις. ἑστία ὀρνιθείω καὶ ἱκτίνω ἑστιούχω : —
Fol. 109”. Vv. 868-901.
868 sup. 8 ὦ σουνιέρακε] ἐπεὶ περι ὀρνίθων ὃ λόγος ἀντι συνιαρατε. dai-
ψεται δὲ εἶναι ποσειδῶνος τὸ ἐπίθετον καὶ ἐν ἱππεῦσιν ὦ δελφίνων μεδέων
σοννιάρατε παρα τω ἐν τῶ σουνίω.- ἄκρω τῆς ἀττικης τὰς ευχὰς καὶ τὰς ἀρὰς
δέχεσθαι : --
868 R63” int.) avre του πελασγικε: ἅμα δὲ ἴσως καὶ παρα τον πελαργόν-
καὶ ott ὃ ποσειδῶν πελάγους ἔφορος: : —
872 sup. et int. S κολαινὶς] παρα τὴν τῶν φωνῶν ὁμοιότητα ἀρτέμιδι
ἐπώνυμον ἡ κολαινις μεταγένης δὲ ἐν atpas τίς ἡ κολαινὶς ἄρτεμις - ἱερεὺς
γὰρ ὧν τετύχηκα τῆς κολαινίδος φησι δὲ ελλανικος κολαινον ἑρμοῦ ἀπόγονον
861 Om. E—S οὕπω M [ xépax’] κόρακα Ὁ “--- αἴδον] ἴδον ΟΕ εἶδον
ΤΡ J] μέλανα] peravas P— ἔοικεν] ἔοικε TMP — φορβίον) RM φόρβιον ΑΟΤΡΣ
φόρβειον Σ(εοὰ. V) — τοῦ] om. Μ
861 Om. ΒΓ [[ἐμπεφορβιωμένον EP—M* ἄλλως 6" 1] φορβειά ἐστὶ]
κυρίως φορβειὰ M— φορβειά] φορβεῖον G— hpwSiavos . . . διφθογγον] om.
Μ --- ἐν τῶ] δὲ ἐν τῇ ΓΞ ἐν τῇ EP — βιβλω] βιβλίῳ G — dbv--] ὀδυσσεώς G
ὀδυσσιακῆς I? ὀδυσσειακῆς EP—dopBaa . . . διφθογγον] φορβειὰ δὲ (δὲ om.
EP) διὰ τῆς & (τῆς & om. Σ) διφθόγγον γράφεται (γράφεσθαι P) καὶ ὀξύνε-
ται (ἀξυτόνως EP) ΓΈΡΣ --- φορβεια] φορβεῖον G
864 Om. E—S εὔχεσθε Μ [[ εὔχεσθε τῇ éoria ΑᾺΓ' τῇ ἑστίᾳ τῇ ὀρνι-
(θείῳ Ῥ 1) ἐν ταῖς θυσίαι4] om. R— καὶ] om. --- «πι} ἐπίθετα P — τῶν θεῶν]
om. Μ --- rots] τῶν G — ὀρνιθείω] ὀρνιθεία G τῇ ὀρνιθείῳ M
868 8. σουνιάρακε M [ ὦ σουνιέρακε REP ὦ σοῦν ἱέρακε Τ' 1] ὀρνίθων]
ὀρνέων --- ἀντι] ἀντὶ τοῦ ΟΚΓΕΜῈ --- συνιαρατε] Γ΄ σουνιάρατε GRI“P
σουνιάρατε τὸ σουνιάρακε φησί M — εἶναι ποσειδῶνος} ποσειδῶνος εἶναι Τ΄ --- τὸ]
om. G — ἐν] om. P— μεδέων] om. M — παρα τω] ἀπὸ τοῦ Μ --- τω] τὸ TEP —
ἐν τῶ] ἐν ΓΡ --- τὰς. .. dpds] om. M
868 Om. VG [πελαργικὲ δὲ T*E*M*P* 1 dyn... ὀφορος] om. M—
$2) δὲ καὶ T
872 Om. EM [ ovxért xoAavis GIP J] παρα. . . addws] om. R— τῶν
106 ARISTOPHANES
φησὶ δὲ Ἑλλάνικος Κόλαινον Ἑρμοῦ ἀπόγονον ἐκ pavreiov ἱερὸν ἱδρύσα-
σθαι Κολαινίδος ᾿Αρτέμιδος, καὶ Φανόδημος ἐν τῷ δ΄. Εὐφρόνιος δέ φησιν
ὅτι ἐν ᾿Αμαρύνθῳ ἡ Κολαινίς, διὰ τὸ τὸν ᾿Αγαμέμνονα θῦσαι αὐτῇ ἐκ τοῦ
καιροῦ κόλον' ἐπὶ ταύτης δὲ Καλλίμαχος λέγει"
“env ᾿ὡγαμέμνων", ὡς ὁ μῦθος, εἴσατο,
τῇ καὶ λίπουρα καὶ μόνωπα θύεται.᾽"
τοῦτο δὲ μήποτε ἐσχεδίασται- of γὰρ "Μυρρινούσιοι" ‘ Κολαινίδα ᾽ ἐπονομά-
ζουσι τὴν Αρτεμιν, ὥσπερ "Πειραιεῖς" “τὴν Μουνυχίαν᾽ "Φιλαΐδαι" δὲ “τὴν
Bpavpwviay.’
ἄλλως : ἔπαιξε πάλιν, “xoAdavis’ yap εἶδος dpvéov, διό φησιν Αρτεμιν
ἐὀρνιθείαν᾽ καλεῖσθαι. ἔστι γὰρ καὶ “Apress Κολαινίς.
Κολαινὶς : κολαινίς ἐστιν ὄνομα ὀρνέου.
ἀκαλανθὶς : ἡ κύων, παρὰ τὸ αἰκάλλειν ἴσως τοὺς γνωρίμους ὑλακτεῖν δὲ
τοὺς ξένους, ὅθεν ’“κώδωνα᾽ προσαγορεύει αὐτὴν ᾿Αριστοφάνης ἐν Eipyvy, —
(ἐπειγομένη τυφλὰ τίκτει.
ἔστι δὲ καὶ εἶδος ὀρνέου ἡ ἀκαλανθέίς.
873 καὶ φρνυγίλῳ Σαβαζίῳφ: παίζει πρὸς τὸ ὄνομα ἐπεὶ οἱ Φρύγες τὸν
Σαβάζιον τιμῶσι. τίς δέ ἐστιν οὗτος ὁ θεὸς (Νύμφις) ὁ Ἡρακλεώτης περὶ
Blaydes, —‘EAAdvixos: Miiller I ὅθ. --- ἱερὸν : ἱερὸν αὐτῆς MSS., but αὐτῆς and
Κολαινίδος ᾿Αρτέμιδος cannot both stand. αὐτῆς is probably a reminiscence of a
shorter form of the note which omitted Κολαινίδος ᾿Αρτέμιδος altogether. Cf.
the Princeps, which omits "Apréu:dos. — Φανόδημος : Miller I 366. — κόλον : cf.
Hesych. xddov- μέγαν τράγον κέρατα οὐκ ἔχοντα. Dobree proposed ἐκεῖ κριὸν κόλον
as a correction of the vulgate ἐκ τοῦ κηροῦ (sic) κόλον. The reading ἐκ τοῦ καιροῦ
is now established by VI, and the phrase is interpreted by Theognis’s ὅτ᾽ és
Τροίην ἔπλεε νηυσὶ Goats. Cf. Theognis 11, 12. — Καλλίμαχος : frag. 76. — Kad-
λίμαχος λέγει: Καλλίμαχον λέγειν Dindorf (in the Thesaurus). — ὡγαμέμνων :
Bentley, who also proposed λίπουρα (the reading in V) in correction of the vul-
gate. — Μνυρρινούσιοι : Dindorf. — Πειραιεῖς : Gelenius, in correction of the read-
ing πεῖρα. Meursius deleted the following ἐπὶ. --- Φιλαῖδαι : Hemsterhuys, who
also independently proposed Βραυρωνίαν (the reading in VI).
κολαινὶς : Suidas, κόλαινον VR. The note, with either reading, is a mere
‘shot,’ for there is no bird named either colaenis or colaenon. Cf. the illumi-
nating remark in Athenaeus (898 c): ἔθος δὲ γραμματικῶν παισὶν περὶ πάντων τῶν
προβαλλομένων λόγειν" " εἶδος φυτοῦ," ‘ εἶδος ὀρνέου," " εἶδος λίθου, 1 Jackson would
read ἔπαιξε πάλιν ἀκαλανθὶς γὰρ εἶδος ὀρνέον δ ὅ φησιν xré.
ἀκαλανθὶς : for ἀκαλανθίς meaning κύων as well as ὄρνεον, cf. Suid. ἀκαλανθίς "
εἶδος ὀρνέον ἣ ὁ κύων. Hesych. ἀκαλανθίς" ταχεῖα κύων, ὀνοματικῶς, καὶ ὄρνεον μικρόν.
E. Μ. 44 27 ᾿Ακαλάνθις καὶ ᾿Ακαλάνθεια- ἴσως ἐπισήμου κυνὸς ὄνομα, παρὰ τὸ ἀκαλὸν
θεῖν ἀκαλάνθις. οὕτως ᾿Ωρίων. Cf. Schol. Ven. Pac. 1078. The scholiast here
gives both definitions without indicating which he thinks appropriately explains
-the present passage. — ἴσως : the scribe of E interpreted the word as ‘ perhaps,’
SCHOLIA ON THE AVES 167
ἐκ μαντείον ἱερὸν αὐτῆς ἱδρύσασθαι κολαξνίδος ἀρτέμιδος καὶ φανόδημος ἐν
τω ὃ εὐφρόνιος δέ φησι ὅ ὅτι ἐν αμαρένθω ἡ κολαινὶς δια τὸν ἀγαμεμνονα θῦσαι
αὐτῶν ἐκ τοῦ καιροῦ κόλον ἐπι ταύτης δὲ καλλιμαχος λέγειν τὴν ὦ ἀγαμέμνον
ὡς ὁ μῦθος εἴσατο τῇ καὶ λίπουρα καὶ μόνωπα θύεται τοῦτο δὲ μήποτε ἐσχε-
δίασται of γὰρ μυρινούσιοι κολαινίδα ἐπονομάζουσι τὴν ἄρτεμιν ὥσπερ πεῖρα
ἐπι τὴν μουνυχίαν φιλαύτης δὲ τὴν Bpavpwviav: αλλως : ἔπαιξεν πάλιν
κόλαινον γὰρ εἶδος ὀρνέον διὸ φασι: ἄρτεμιν ὀρνιθα καλεῖσθαι. ἐστι γὰρ
dot es κολαινίς : --
872 R 63” κολαινίς) ὀνομα ὀρνέου : --
872 int. 8 ἀκαλανθὶς} παρα το αἰκάλλειν ἴσως τοὺς γνωρισμούς ὑλακτεῖν
δὲ τοὺς ξένους ὅθεν κωδωνα προσαγορευον αὐτὴν ἀριστοφανης ἐν εἰρήνη επει-
γομένην τυφλα τίκτειν ἐστι δὲ εἶδος ὄρνεου ἀκαλανθέίς : —
873 int. et inf.S σαβαζίω] παίζει πρὸς τὸ ὄνομα ἐπεὶ οἱ φρύγες τὸ σαβά.
ζιον τιμῶσι τίς δὲ ἐστι ὃ αὐτὸς θεός ὃ ἡρακλεώτης περὶ ἡρακλείας ἐν τῶ ιβ
5 P— αμαρένθω] ἀμαρέθω G ἀμαρύνθω ΤῈ --- τὸν] τὸ α τὸ τὸν ΓΡΣ --- αὐτῶν]
αὑτῇ ΑΤΡΣ — καιροῦ] κηροῦ ΡῈ --- ἐπι. . . βραυρωνίαν] om. I'— λέγειν] λέγει
GI? — ἀγαμέμνον] ἀγαμέμνων Γ .Ῥ--- 16808] μῦθος λέγει, G — Alwovpa] λείπουρα
TI*P— θύεται] θύει G — μνρινούσιοι] μυριννούσιοι P — κολαινίδα] κολονίδα G —
πεῖρα] πεῖραν G— φιλαύτης] φιλιάτης P— βρανρωνίαν] βραυνωνίαν G φανρω-
νίαν Ρ P—addos . . . κολαινίς] om. ΓΡ --- κόλαινον] Κολαινίς Σ --- διὸ φασι] δι
ὃ φησι R— ὀρνιθα] ὀρνιθειαν R— γὰρ] γὰρ καὶ R— dpr.. κολαινίς] ἀρτεμικο-
λαινὶς G ἄρτεμις κολαινίς R
872 Om. VGIMP— κολαινὶς) T? 1] ὄνομα ορνέον] κολαινίς ἐστιν ὄνομα
ὀρνέου ΤΕ
872 8. ἀρτέμιδι Μ {{ἀλλ᾽ ἀκαλανθὶς G ἀλλὰ κάλανθις ΓΤ' ἀκαλανθίς R
ἀκαλανθὶς ἄρτεμις ΓΕ; καλανθὶς ἄρτεμις P J] παρα το] ἄρτεμις ἡ κύων: παρὰ
τὸ ΒΓ ἡ κύων παρὰ τὸ ΓΡ ἡ κύων: ἴσως παρὰ τὸ Ε' ἡ καλανθὶς ἄρτεμις. 7
κύων ἀπὸ του Μ «--- ἴσωε] om. E --- γνωρισμούς] γνωρίμους RTEMPS — ὅθεν
. ἀκαλανθίς] om. Γ -- ὅθεν] ὅθεν καὶ Μ --- κωδωνα] κύνα ἘΡ --- προσαγορενον]
προσηγόρενον G προσαγορεύει RIVEP προσαγορεύων ---ειρήνη] εἰρήνῃ φησὶν
Μ --- επειγομένην. . . τίκτειν] οτι ἐπειγομένη τυφλὰ τίκτει ἈΒ --- δὲ] δὲ καὶ
ΓῈΜΡ --- ἀκαλανθίς] ἡ ἀκαλανθίς T2EP
873 S φρυγίλῳ Μ [ σαβαζίω GI καὶ φρυγιλω R καὶ φρυγίλω σαβα-
ζί ΓΈΕΡ 1 wae .. . αλλω:] om. ΒΕ --- τὸ ὄνομα] τὸν νοῦν Μ --- τὸ σαβά-
ἴιον] τὸν σαβάζιον ΤΙΞΕΡ --- τιμώσι) Γ' τιμῶσιν ΓΞ καλοῦσιν ΓΉ --- τίς δὲ
ἐστι] ἔστι δὲ M— ὁ αὐτὸς] οὗτος ΓΜ οὗτος ὁ ΓῈΡ --- ὁ] om. Τ' --- ἡρακλεώ-
τῇ] ἡρακλεάτης Γ᾽ ἡρακλειώτης Μ --- περὶ. . . obres] om. M — οὕτω] om.
not ‘alike.’ —atrhy: i.e. τὴν ἀκαλανθίδα κύνα. --- ἐν Elpfivy: 1078. — ἐπειγομένη
τυφλὰ τίκτει : 8c. προστιθείς.
873 Suid. ZaBdfws. Harp. Σαβοί. Schol. Lys. 888. Cf. Schol. Vesp. 9; Phot.
Zafol; Hesych. σαβάζειν and Σαβάζιος. --- Νύμφις : Reinesius. Cf. Harpocration.
168 ARISTOPHANES
Ἡρακλείας ἐν τῷ "β΄" φησὶν otras: “φαίνεται yap ἐξ ὧν εὑρίσκομεν "συλ-
λογιζόμενοι" πολλαχόθεν ὅτι Διόνυσος καὶ Σαβάζιος εἷς ἐστι θεός, τυχεῖν δὲ
τῆς προσηγορίας ταύτης παρὰ τὸν γινόμενον περὶ αὐτὸν ᾿εὐασμόν᾽. τὸ γὰρ
εὐάζειν οἱ βάρβαροι ‘caBdlav’ φασίν, ὅθεν καὶ τῶν Ἑλλήνων τινὲς ἀκολου-
θοῦντες τὸν εὐασμὸν “σαβασμὸν᾽ λέγουσιν.
ἄλλως : παίζει πρὸς τὸ ὄνομα ἐπεὶ Φρύγες τὸ εὐάζειν “σαβάζειν᾽ φασὶ καὶ
ἐκ τούτον ‘SaBdfiov’ τὸν Διόνυσον. “σάβους᾽ δὲ ἔλεγον καὶ τοὺς ἀφιερω-
μένους αὐτῷ τόπους καὶ τοὺς βάκχους τοῦ θεοῦ" ὁ αὐτὸς δὲ "Yas καὶ “Evios"
καλεῖται. ἔστι δὲ καὶ εἶδος ὀρνέου 6 καλεῖται φρυγίλος - παρὰ τοῦτο οὖν
ἔπαιξε τὸν Διόνυσον “"ὀρνίθειον᾽ ᾽ φάσκων τιμᾶσθαι.
ἄλλως : ἐπεὶ Φρυγῶν 6 θεός, καὶ ἐν Ὥραις"
τὸν Φρύγα τὸν αὐλητῆρα τὸν Σαβάζιον.᾽
874 καὶ στρούθῳ μεγάλῃ: ὅτι ἐπὶ τῆς στρονθοκαμήλον τὸ “ μεγάλη
προσετίθεσαν, ἔπαιξε δὲ διὰ τὸ μέγεθος τῇ Ῥέᾳ ταύτην προσεικάσας.
876 Κυβδη: Κυβέλην φασὶ τὴν Ῥέαν παρὰ τὰ Κύβελα ὄρη; ὀρεία γὰρ
ἡ θεός " διὸ καὶ ἐποχεῖται λεόντων ζεύγει. τὸ δὲ “μῆτερ Κλεοκρίτου᾽ παρ᾽
ὑπόνοιαν ἐπήγαγε βονλόμενος αὐτὸν διαβαλεῖν ὡς στρονθόποδα, τοντέστι
μεγαλόπουν' ἐκωμῳδεῖτο δὲ ὡς ξένος καὶ δυσγενής.
Κλεοκρίτον: Svupaxos: προείρηκεν ὅτι ξένος καὶ τάχα ὑποκριτής, νῦν δὲ
φαίνεται ὅτι καὶ τὴν ὄψιν στρονυθώδης. ὁ δὲ Δίδυμος: “᾿μῆτερ᾽ Κλεο-
xpirov’ ὅτι ὡς γυναικίας καὶ κίναιδος κωμῳδεῖται, ἐν δὲ τοῖς μυστηρίοις
τῆς Ῥέας μαλακοὶ πάρεισι" καὶ ἴσως ἕτερος ἂν ein τοῦ παρ᾽ ᾿Εὐπόλιδι" ἐν
Δήμοις καὶ Κόλαξι.
Miiller III 14. --- β΄: Dindorf, following Harpocration. — συλλογιζόμενοι: G,
anticipating Dindorf. —ebarpdv: Stein. Cf. Schol. Lys. 388 τυχεῖν δὲ τῆς προσ-
ηγορίας ταύτης διὰ τὸν γινόμενον περὶ αὐτὸν εὐασμόν.
αὐτῷ : κοινῇ αὐτῷ in G is due to a misreading of Υ͂. --- ΕἸἰδιος : ‘‘legendum enim
est eos: ut recte ad marginem exemplaris Postelwaythiani emendaverat vir doc-
tus.” Ktister. εὕιμος Portus. edaios Toup. etxos or εὕσιος Lobeck (cf. E. M. 891
12). — ὀρνίθειον : Portus. Cf. “Αρτεμιν ὀρνιθείαν in the second scholium on 872,
and ‘Ecrig τῇ ὀρνιθείῳ ἴῃ the text of 864.
ἐν Ὥραις: M. ID 1178; Καὶ I 586.
874 προσετίθεσαν : 8c. στρούθῳ.
876 Suid. Κυβέλη, Κλεόκριτος, and Κυβέλης νἱός. --- The note is not in its proper
place in V. (See the Transcript on 882.)
προείρηκεν : i.e. Aristophanes, in some passage now lost, since Ran. 1437 does
not apply. Dindorf suggests προειρήκαμεν or προείρηται, that Symmachus, and
not Aristophanes, may be made the authority for the following statement. —
Ἑιπόλιδι: Dindorf.
δήμοις κόλαξιν Τ' δήμοις καὶ κόλαξιν T7E— ἄλλως. . . προσωδια8] om. RI
— ἄλλωε] orpovde (as lemma) G στρουθὲ μῆτερ (as lemma) T?7EP— βάσκ
SCHOLIA ON THE AVES 169
φησι οὕτως φαίνεται yap ἐξ ὧν ευρίσκομεν συλλογιζόμενος πολλαχόθεν ὅτι
διόνυσος καὶ σαβάζιος εἷς ἐστι ὁ θεος. τυχῶν δὲ τὴν προσηγοριαν ταύτης
παρα τὸν γινόμενον περι αὐτὸν θίασον τὸ γὰρ εναζειν οἱ βάρβαροι καβάζειν
φησι Oey καὶ τῶν ελλήνων τινὲς ἀκολουθοῦντες τὸν ενασμὸν σεβασμὸν:
αλλως : παίζει προς τὸ ὄνομα. ἐπεὶ φρύγες τὸ ευαζειν σαβαζειν φασι. καὶ ἐκ
τούτου σαβάζξιον τὸν διόνυσον. σαβοὺς δὲ ἔλεγον καὶ τοὺς ἀφιερωμένους αὐτῶ
τόπους. καὶ τοὺς βάκχους τοῦ θεοῦ ὁ αὐτος δὲ [spatium] καὶ εὔαιος καλεῖται.
ἔστι δὲ ειδος ὀρνεον ὃ καλειται φρύγιλος παρα τοῦτο οὖν ἔπαιξεν τὸν διόνυσον
ὀρνιθοθειαν φάσκων τιμᾶσθαι : ἄλλως : ered φρυγῶν ὃ θεος καὶ ἐν ώραις τὸν
φρύγα τὸν αὐλητῆρα τὸν σαβάζιον: ---
874 στρουθῶ μεγάλῃ) ὅτι καὶ ext τῆς στρουθοκαμήλου τὸ μεγάλη προσ-
eriBecay ἔπαιξεν δὲ δια τὸ μεγεθος
876 ext. 8 κυβέλῃ] κυβίλη: στρονθ.. σύμμαχος προείρηκεν ὅτι ξένος καὶ
τάχα vroxpitys νῦν δὲ φαίνεται ὅτι καὶ τὴν ὄψιν στρουθώδης ὃ δὲ διδυμος
μητερα λεοκρίτου. ort ὡς συναικίας καὶ κίναιδος κωμωδεῖται ἐν δὲ τοῖς
μυστηρίοις τῆς ῥέας μαλακοὶ πάρεισι καὶ ἴσως ἕτερος ἂν εἴη τοῦ παρ evrd-
λιδος ἐν δήμοις καὶ κόλαξ ..: — ἄλλως : ηρωδιανος ἐν rd βάσκ᾽ ἴθι ἴρι ταχεία
P ὅτι I? οὐ Ἐ ---ευρίσκομεν] εὑρήσομεν Μ --- σνλλογιζόμενος πολλαχόθεν] om.
M — σνλλογιζόμενος] συλλογιζόμενοι G — πολλαχόθεν] πολαχόθεν I? — ὁ]
om. GIT’EMP— tux Gv] τυχεῖν G2EP— τὴν προσηγοριαν] τῆς προσηγορίας
GIT?EMPS — ταύτης] om. M— θίασον] θείασμον I θειασμὸν 7EMPS —
καβάζειν φησι] σαβάζειν φασὶ G σαβάζειν pacity 7EMPX σαβάζειν ἔλεγον
Τ.--- σεβασμὸν] σαβασμὸν λε.. I’ σαβασμὸν λέγειν I? σαβασμὸν λέγουσιν
EPS σαββασμὸν λέγοντες Μ ---αλλως. . . αὐλητῆρα τὸν σαβάζιον] om. ΓΜ ---
addws] εἰς τὸ αὐτό ΓΈΈΡ --- φασι) λέγουσι αὶ φησίν Ρ --- καὶ] om. ΓῈΡ --
Διόνυσον] διόνυσον λεγουσι ΚΕ --- αὐτῶ] κοινῇ αὐτῶ G— τοὺς βάκχονε] τὰς βακχας
R — αὐτος δὲ καὶ] αὐτὸς δὲ καὶ φρυγίλος καλεῖται καὶ G avros δὲ vas, καὶ R
αὐτὸς δὲ tas καὶ ΓΕ --- εὔαιο9] εὔβαιος ΓΕΡ --- ἔστι... σαβάζιον] om. Ε ---
δὲ] δὲ καὶ P— οὖν] δὲ G — ὀρνιθοθειαν] ὀρνιθόθειον ΓΞἘΡ ---- τὸν φρύγα] om. G
874 Om. R—S στρουθῷ M [{στρουθῶ μεγάλη Τ' στρουθῶ ΤῈ καὶ
στρουθῶ μεγάλη EP 1] ὅτι] om. Μ --- καὶ] I? om. 6Γ --- τῆς] τοῦ GM
-- μεγάλη] μέγα Μ “--- προσετίθεσαν) ἐτιθ.. Γ΄ -- ἔπαιξεν... μεγεθο8} om.
Ὁ --μεγεθο9)] add. τῇ ῥέα (νέᾳ T) ταύτην (αὐτὴν Γ) προσεικάσας (προσοι-
κειώσας M) ΓΓῈΜΡ
876 Om.M [ «vB: στρονθ». om. Γ΄ κυβέλη- στρονθίον. G κυβέλη
ΓῈΡ 1 σύμμαχος . . . στρονθώδη:] om. Γ --- σύμμαχος . . . viroxpirys] om.
T!EP— φαίνεται) ἐμφαίνεται ΓΕΡ --- στρουθώδης] ὀρνιθώδης Σ --- ὁ δὲ διδυμος
εὐνὺν λεοκρίτον] μῆτερ κλεοκρίτον: --- (as lemma, om. I?) δίδυμος δὲ T—
'λεοκρίτον] κλεοκρίτον ΓΕΡ --- συναικίας καὶ] om. Ἀ --- συναικίας yuvaixias
GIT?EPS — κίναιδος] κύναιδος Γ κίναδος T2— δὲ) ΓΞ τὲ Γῆ --- ἕτερος ἄν] Γἧ
ἂν ἕτερος Τ' --- δήμοις καὶ κόλαξ .. δήμου καὶ κόλαξ α δημοις, καὶ κόλαξι RP
170 ARISTOPHANES
ἄλλως : Ἡρωδιανὸς ἐν τῷ
“βάσκ᾽ ἴθι Ἶρι ταχεῖα τὸν Ἕκτορι μῦθον ἐνίσπες"
ἐπιμερισμῷ φησι τὸν "Χαίριδα" λέγειν βαρύνειν "᾿Αττικοὺς τὸ στροῦθος,
ὁμοίως καὶ ἐν τῷ ᾿ἔκτῳ᾽ τῆς καθόλον λέγων καὶ "Τρύφωνα" μεμνῆσθαι ἐν
δευτέρῳ περὶ ᾿Αττικῆς προσφῳδίας.
880 Χίοισιν ἥσθην: καὶ τοῦτο ἀφ᾽ ἱστορώς ἔλαβεν, ηὔχοντο γὰρ ᾿Αθη-
vaio. κοινῇ ἐπὶ τῶν θυσιῶν ἑαντοῖς τε καὶ Χίοις, ἐπειδὴ ἔπεμπον οἱ Χῖοι
συμμάχους εἰς ᾿Αθήνας “Gre χρεία πολέμου προσῆν, καθάπερ Θεόπομπος ἐν
τῷ ιβ΄ τῶν Φιλιππικῶν φησιν οὕτως “of δὲ πολλοὶ τοῦ ταῦτα πράττειν
ἀπεῖχον, ὦστε καὶ τὰς εὐχὰς κοινὰς καὶ περὶ ἐκείνων καὶ σφῷν αὐτῶν
ἐποιοῦντο, καὶ σπένδοντες ἐν ταῖς θυσίαις ταῖς δημοτελέσιν ὁμοίως ηὔχοντο
τοῖς θεοῖς Χίοις διδόναι "τἀγαθὰ" καὶ σφίσιν αὐτοῖς." λέγει δὲ περὶ τῆς
[4 Α 4 4 <
Χίον καὶ Evroks ἐν Hodeow: ἢ es χε eS ὗς τς
πέμπει γὰρ ὑμῖν ναῦς μακρὰς ἄνδρας "θ᾽" ὅταν δεήσῃ,
καὶ τἄλλα πειθαρχεῖ καλῶς, ἄπληκτος ὥσπερ ἵππος."
τὰ αὐτὰ τοῖς Θεοπόμπου καὶ Θρασύμαχός φησιν ἐν τῇ μεγάλῃ τέχνῃ, ὃ δὲ
Ὑπερίδης ἐν τῷ "Χιακῴῷ᾽ καὶ ὅτι Χῖοι ηὔχοντο ᾿Αθηναίοις δεδήλωκεν.
882 καὶ πελεκᾶντι: μήποτε “πελέκας᾽ "προενεκτέον᾽ ὡς ἀλίβας" ὃ δὲ
πελεκῖνος τῷ πελεκᾶντι προσέρριπται" “πελεκάν᾽ μέντοι “πελεκᾶνος᾽ κοινῶς,
“πελεκᾶς πελεκᾶντος᾽ ᾿Αττικῶς, “πελεκᾶς πελεκᾶ᾽ Δωρικῶς.
ἩἩρωδιανὸς : οὗ. Herodian I 144 16 (Lentz, = ΠῚ 947 29): σημειῶδες ἄρα τὸ στρουθός
ὀξυνόμενον" Χαῖρις δέ φησιν ᾿Αττικοὺς βαρύνειν τὸ ὄνομα, ὡς καὶ Τρύφων μέμνηται ἐν
δευτέρῳ περὶ ᾿Αττικῆς προσωδία-. --- βάσικ᾽ ἴθι : Π. A 186. --- Χαίριδα: Blau (χάριτα
in V). ---᾿ ᾿᾿Αττικοὺς τὸ: Kiister, who proposed as an alternative βαρύνεσθαι ᾿Αττι-
κῶς 7rd. — ἑκτῷ : Nauck. — Τρύφωνα : Kiister.
880 Θεόπομπος: Miller I 296. —év Πόλεσιν: M. II 609; K. I 321. —
v—wv: πάρεστι G. Hermann. Πόσειδον or φίλε Ζεῦ van Herwerden. πολιτῶν
Bothe. μὲν αὕτη Blaydes. — Χιακῷ : Bickh. Δηλιακῷ Meursius.
882 Suid. πελεκᾶντι. ---πτροενεκτέον : Suidas. Cf. Schol. 227, 1077.—6 δὲ
awedextvog . .. προσέρριπται : the pelican is thrown in after the woodpecker. The
writer is thinking of the birds rather than of the words, but Rutherford would
read rd πελεκίνῳ for ὁ πελεκῖνος.
wedexdvros] πελεκᾶντος ΓΕ --- καὶ] om. RTEMPS — κιβίλην . . . Svo-yevis]
om.’ in GRI?EMP under 876—-rapa . . . dpela] ἀπὸ τοῦ κύβελα . ὃ δηλοι
τὰ ὄρη. ὀρεινὴ M — τὸ] om. RIFEPX— διὸ καὶ] δ᾽ ὃ R — κλεοκρίτον] Acwxpi-
του Μ --- ὑπονοια] ὑπόνοιαν ΟΒΓΈΈΜΡΣ --- ἐπήγαγεν] εἶπε Σ ---- διαβαλεῖν] δια-
βάλλειν T7EP — ds) καὶ R— μεγαλόπονν] μεγαλόπολιν ΕΞ μεγαλόποδα Μ ---
καὶ δυσγενήε] om. ΒΕ καὶ τάχα ὑποκριτὴς ΓΕΡ
SCHOLIA ON THE ΑΥ̓͂ΕΒ᾽ 171
τὸν éxropa μυθον enowes ἐπιμερισμω φησι Tov χάριτα Acyev βαρυνειν αττι-
κης στροῦθος ὁμοίως καὶ ἐν τῶ ις τῆς καθόλον λέγων καὶ τρυγόνα μεμνῆσθαι
περι αττικης προσωδιας:
880 ext. et inf.] χίοισιν ἥσθην: — καὶ τοῦτο ἀφ ιστορίας ἔλαβεν ηὔχοντο
γὰρ ἀθηναῖοι κοινῆ ἐπι τῶν θυσιών ἑαυτών τε καὶ χίων καθάπερ θεόπομπος ἐν
τω ιβ τῶν φιλιππικῶν φησι οὕτως οἱ δὲ πολλοὶ τοῦ ταῦτα πράττειν ἀπεῖχον
ὦστε καὶ τὰς εὐχὰς κοινὰς καὶ περι ἐκείνων καὶ σφῶν αὐτῶν εποιοῦντο καὶ
σπεύδοντες ἐν ταῖς θυσίαις ταῖς δημοτέλεσιν ὁμοίως ηὔχοντο τοῖς θεοῖς χίοις
διδόναι τὰ ἀγαθα καὶ σφῖσιν αὑτοῖς λεγει δὲ περι τῆς xlop καὶ εὔπολις ἐν
πόλεσιν αὕτη χῖος καλὴ πολις-: πέμπει γὰρ ὑμῖν vals μακρὰς ἄνδρας τε ὅταν
Sejon καὶ τᾶλλα πειθαρχεῖ καλῶς ἅἄπληκτος ὥσπερ ἵππος τὰ αντὰ τοῖς θεο-
πόμπον καὶ θρασύμαχος φησι ἐν τῇ μεγάλη τέχνη [110 sup.] ὁ δὲ ὑπεριδης
ἐν τῶ χαλκῶ καὶ ὅτι χῖοι ἥυχοντο ἀθηναίοις δεδήλωκεν : —
882 ext. S πελεκᾶντι)] μήποτε πελέκας προσενεκτέον ὡς αλίβας ὁ δὲ
πελεκῖνος TW πελεκάντι προσέρριπτε πελεκᾶν μέντοι πελεκάνος κοινῶς πελε-
κάς πελεκάντος. ἀττικως πελεκᾶς καὶ πελεκᾶ δωρικως : κυβέλην φασι τὴν
ρέαν παρα τὸ τὰ κύβελα ὄρη dpeia γὰρ ἡ θεος διὸ καὶ ἐποχεῖται λεόντων
ζεύγει τὸ δὲ μητερ κλεοκρίτου παρ ὕπονοια ἐπήγαγεν βουλόμενος αὐτὸν δια-
βαλεῖν ὡς στρουθόποδα τουτεστι μεγαλόπουν. ἐκωμωδεῖτο δὲ ὡς ξένος καὶ
δυσγενής : —
βάπω T?— τὸν ἔκτορα] τὸν, ἔκτορι α τὸν δ᾽ ἕκτορι ΓΕΡ --- ἕνισπεξ] ἔνισπε
GEP ἔνωσ᾽ ["--- χάριτα] χάρητα ISEP— βαρυνειν] βασιλώ Ὁ «--- αττικη:]
ἀττικὴ ἘΡ ---ἰς AS α ἑκκαιδεκάτῳ Ρ --- τρυγόνα] τρυγόνου Ὁ G— περι] ἐν β
περὶ ΤΕ; ἐν δευτέρῳ περὶ P
880 8 αὐτοῖσι Μ [[αχίοισιν ἥσθην] καὶ χίοισιν R J] ἔλαβεν] εἴληφεν TEMP
- ηὔχοντο] ηὔξοντο M — κοινῇ ἐπι τῶν θυσιῶν] ΓΞ ἐπὶ τῶν θυσιῶν κοινῇ T
— ἐπι] om. G — ἑαυτῶν] ἑαυτοῖς ΟΕΓΕῈΜΡ — χίων] χίοις GRM yioow TE
χίοισι P add. ἐπειδὴ ἔπεμπον of χίοι συμμαχους eis ἀθήνας, ὁτὰν χρεῖα πολε-
μου προσὴν R— καθάπερ. . . δεδήλωκεν] om. ΚΕ --- καθάπερ... σφῖσιν atrots]
om. Μ --- καὶ] om. ΕΡ --- εὐχὰς] ἐυχὰς καὶ Ε --- κοινὰ} om. P — eworotvro]
ἐποίουν G — σπεύδοντε: σπένδοντες TEP — bv] καὶ Ρ --- ὁμοίως] om. --- τὰ
ἀγαθα] τἀγαθὰ Ρ «--- λέγει. .. πόλεσιν] καὶ εὕπολις λέγει περὶ τῆς χίου Μ “--
δὲ] δὲ καὶ Τ --- ὑμῖν] ἡμῖν GM — πειθαρχεῖ] πειθαρχήσας M—ré avrd...
δεδήλωκεν] τούτου χάριν ηὔχουν ἑαυτοῖς τε καὶ χίοσιν Μ — rots] τῆς Ὁ --- δεδή-
λωκεν] δεδηλώκαμεν Γ΄ δεδήλωκαν T?
882 S πελεκάντι Μ [ xai πελεκάντι ἈΓΕῈΡ 1] μήποτε. . . δωρικωξ] om.
α --- μήποτε. . . προσενεκτέον] μήποτε βαρυτόνως προενεκτέον δ --- πελέκαε]
πελεκὰς Μ -“--- ὧς] καὶ R— wedextvos] πελεκεῖνος Γ᾽ πελεκίων M — πελεκάντι]
πελεκαντι ἢ πελεκᾶντι EP — προσέρριπτε] προσέρριπται ROEM --- πελεκᾶν
μέντοι) ἐκ τοῦ πελεκὰν μὲν. Μ--- πελεκᾶν] πελεκὰν ΒΕΡ --- πελεκάνο!] πελεκᾶνος
TEM — πελεκάε] πελεκᾶς Ro πελεκᾶς δὲ Γ᾽ πελεκὰς δὲ EP καὶ πελεκᾶς Σ ---
172 ARISTOPHANES
883 καὶ φλέξιδι: ἐπισκεπτέον περὶ τούτων ἐκ τῆς τῶν ζῴων ἱστορίας τίς
& τέτραξ καὶ φλέξις καὶ ἐλασᾶς - "δ᾽ γὰρ " βασκᾶς" καὶ "καταρράκτης ᾿ εἰσὲ
παρὰ Καλλιμάχῳ "ἀναγεγραμμένοι", καὶ ἀντὶ "ἐρωδιοῦ" "ἐδώλιος", ὁ δὲ αἰγί-
θαλλος (od), οὔτ᾽ ἐρισάλπιγξ' ἔστι δὲ ὑπὸ τὸν ἱέρακα, οὕτως δὲ ὠνομάσθη,
ὥς τινες, παρὰ τὸ ἐξ αἰγὸς τεθηλακέναι.
890 ἐπὶ ποῖον: τοῦτο εἰς διαβολὴν τοῦ χορηγοῦ ὅτι μικρὸν δέδωκεν lepeiov-
891 ἁλιαιέτους: εἶδος ἀετοῦ ἐν θαλάσσῃ διαιτώμενον.
893 ἄπελθ᾽ ἀφ᾽ ἡμῶν: πρὸς τὸν ἱερέα λέγει ὡς μικροῦ ὄντος τοῦ ἱερείου
καὶ δυναμένου καὶ αὐτοῦ πρὸς τὴν θυσίαν αὐτουργῆσαι.
899 μάκαρας, ἕνα τινὰ μόνον: εἰπὼν πληθυντικῶς ἔλαβε τὸ davrod λέγων
να:
εἴπερ ἱκανὸν : ‘el καὶ dvi μόνῳ ἀρκέσει τὸ θῦμα."
902 γένειόν τ᾽ ἐστι καὶ κέρατα : ἐπὶ τῶν ἱερείων τῶν μὴ ἐχόντων σάρκας
τοῦτό φησιν" ἀπὸ παροιμίας οὖν, ὡσεὶ ἔλεγε “τρίχες καὶ κέρατα."
904 Νεφελοκοκκυγίαν τὴν εὐδαίμονα : ἔρχεταί τις ποιητὴς ὡς ἐπὶ νεοκτί-
στου πόλεως ἐγκώμια λέξων.
883 Cf. Athen. 898 ο. --- ὁ γὰρ βασκᾶς καὶ καταρράκτης ... ἀναγεγραμμένοι =
Callimachus certainly did not enter ‘‘ xarapd«ra:’’ (sic) as the name οὗ a bird
in his list. The form seems to be an aural misapprehension of ‘xarapdxrn”
(a: = 7) and this to be a feminine nominative invented to fit the dative καταρρά--
xry of the poet’s text of 887. Similarly βάσκα (MSS.) seems to have been
devised as the nominative of Bacxg. Aristotle vouches for the καταρράκτης,
and the bird named by Aristophanes (βασκᾷ) in 885 must have been ὁ βασκᾶς.
Cf. Hesych. βασκᾶς" ὄρνεόν τι. The author of the original note is not likely to
have read his Callimachus carelessly, but the errors might easily have been
committed by a copyist. —wapd Καλλιμάχῳ : frag. 1005 1 ς.--- ἐρωδιοῦ : Bentley.
---- ἐδώλιος : Schneider. Cf. Hesych. ἐδώλιος - ὀρνέου εἶδος. --- οὔ, οὔτ᾽ : Ruther-
ford. οὔτε δὲ Meineke. Schneider would have the words after ἐδώλιος read &
τε αἰγίθαλλος, (ἀλλ᾽ οὔτε μελαγκόρυφο:ν οὔτε ἐρισάλπιγξ. ---- ἔστι 88: i.e. ὁ αἰγίθαλλος,,
as the last part of the note shows; but the αἰγίθαλλος is the titmouse.
890 Cf. Pac. 1022.
893 δυναμένον. . . αὐτουργῆσαι : μὴ δυναμένου πρὸς τὴν θυσίαν αὐταρκῆσαι,
Dindorf, who observes that αὐτουργῇσαι is inappropriate to the reading μὴ
δυναμένου πρὸς xré., which is peculiar to R.
899 τὸ ἑαντοῦ : ifs own piece of the victim, or his own piece if the scholiast.
supposed that the words καλεῖν δὲ μάκαρας xré. were chanted by the priest. The
antode is assigned to the priestin VRAIE etc. Bentley, from a different point
of view, proposed τὸ ὀνικόν.
902 Suid. θύματα. ---- γένειόν τ᾽ ἐστι : τ᾽ is omitted in E as well as in P, but it
occurs in V(G)I. SBentley’s statement, therefore, that the scholiast omits it,
must be modified. —dwd παροιμίας : from some proverb. The proverb has not
been preserved, and the reading for: δὲ παροιμιῶδες, which is found only in R,
may be correct. — rplxes: the scholiast correctly interpreted γένειον as barda.
904 ἔρχεται: VIM, anticipating Gelenius’s correction of the Princeps. — és
SCHOLIA ΟΝ THE AVES 173
883 110’ sup. et ext.] καὶ φλέξιδι: ἐπισκεπτέον περι τούτων ἐκ τῆς τῶν
ζώων ἱστορίας τίς ὁ τέτραξ καὶ φλέξις καὶ ἐλασας ἡ γὰρ βάσκα καὶ καταρά-
κται εἰσι παρα καλλιμαχω ἀνεγεγραμμέναι καὶ ἀντι ἐδωλιου εἰδώλιος ὁ δε αἰγί-
θαλος ovr ἐρισάλπιγξ ἐστι δὲ ὑπὲρ τὸν ἱέρακα. οὕτως δὲ ὠνομάσθη ὧς τινες
παρα τὸ ἐξ αιγὸς τεθηλακέναι : —
890 R 64’ intm. S ἱερεῖον] τοῦτο εἰς διαβολὴν του χορηγου- ὅτι μικρὸν
δέδωκεν ἱερεῖον : ---
891 R 64’ int. S a. ν.] εἶδος ἀετου ἐν θαλάσσηι διαιτώμενον: --
898 110’ ext.] ἄπελθ᾽ ἀφ ἡμῶν: πρὸς τον ἱερέα λέγει ὡς μικροῦ ὄντος τοῦ
ἱερείου καὶ δυναμένον καὶ αὐτοῦ προς τὴν θυσίαν αὐτουργῆσαι: --
899 R 64’ intm. ext.) εἴπων πληθυντικως. ἔλαβεν το ἑαυτου λέγων ἕνα: ---
900 R 64’ int. S a. ν.] εἰ καὶ évi μόνωι ἀρκέσει τὸ θῦμα : —
Fol. 110’. Vv. 902-935.
902 ext.) γένειόν τ᾽ ἐστὶ καὶ xepara: — ἐπι τῶν ἱερείων τῶν μὴ εχόντων
σάρκας τοῦτο φησι ἀπο παροιμιας οὖν ὡσεὶ ἔλεγεν τρίχες καὶ κέρατα : --
904 int.a.v.] ἔρχεται ποιητὴς ὡς ert νεοκτίστου πόλεως ἐγκώμια λέξων:
883 Om. ΓΜ “-- 883) I? 1] τούτων] τούτου Γ--- καταράκται) καταράκτα
T? καταρράκται Ρ --- παρα] περὶ T?— καλλιμαχω] καλλιμάχον Ὁ --- καὶ...
εἰδάλιο:] om. R— ἀντι] ἀντὶ τοῦ T? -- αἰγίϑαλος] αἰγίθαλλος RB — ἐρισάλπιγε]
ἐρισάλπιξ RE— ἐστι] ὅτι [2 — ὑπὲρ] ὑπο RIPEP --- οὕτω:] οὕτω Ε ---- παρα τὸ]
παρὰ τὸ δὲ ΓΈ --- τεθηλακέναι] τεθηλέναι α
890 Om. VGI'—S 5 ποῖον M— 890) I* [{[ἐπὲὶ ποῖον ὦ κακόδαιμον Εἰ ἐπὶ
ποῖον P J] δέδωκεν] ἔδωκεν P
891 Om. VGr—S ἁλιαιέτους Μ --- 891) IPE [{ἁλιαιέτους P 1] ἀετου)
ἀετοῦ ὁ ἁλιαίετος “EP ἀετοῦ θαλασσῶν: τοντέστι τοῦ Μ --- διαιτώμενον] διαιτώ-
μενος IMEP— διαιτώμενον] διαιτωμένου M
8983 Om. Γ--- 8 ἄπελθ᾽ M— dre’ ἀφ᾽ ἡμῶν) T* {[{ημῶν] add. καὶ σύ R
add. καὶ σὺ καὶ τὰ στέμματα P 1) δυναμένον καὶ αὐτοῦ] μη δυναμένου R
899 Om. VG—S padxapas Μ [ paxap ἕνα τινὰ μόνον T pdxapas éva
twa P 1] éavrov] ἑαυτοῦ μόνου M — λέγων ἕνα] ἕνα λέγων Γ'
900 Om. VGP— 898) E [ἱκανὸν ἕζει τ᾽ ὄψον Τ' --- Μ5 1] μόνωι] om.
TE φησν M
902 S γένειον M [ yévady τ᾽ εστὶ καὶ xepara]om. αὶ yevedy ἐστι καὶ κέρατα
EP 1 ἐπι] I? παρὰ Γ-- σάρκαε] I σάρκα [ΞῈΡ -- τοῦτο... οὖν] I? om.
Γ΄ ἐστι δὲ παροιμιῶδες R— tplxes] τρίχας TEMP
904 Sa.v.R 8 ve οκκυγίαν Μ [[ vededoxoxxvyiav Γ΄ νεφελοκοκκυ-
γίαν τὴν εὐδαίμονα EP J] ἔρχεται ποιητὴς] εὔχεται τίς ποιητὴς REP ἔρχεταί
τις ποιητὴς εὐχόμενος M — ἐγκώμια] ἐγκώμιον M
... πόλεωξ: as was the fashion in case of a newly founded town. Cf. Schol. 448.
The scholiast’s omission of τῆς is intentional.
174 ARISTOPHANES
909 Μουσάων θεράπων: περισσά τινες ταῦτα.
911 δοῦλος ὧν κόμην ἔχεις : διὰ τὸ “θεράπων᾽ “δοῦλος᾽ εἶπεν" ἦν δὲ τῶν
ἐλευθέρων τὸ κομᾶν.
918 Μονσάων θεράποντες ὀτρηροί: ἐπειδὴ “ὀτρηροί᾽ ἐπὶ τῶν θεραπόντων
λέγεται. ἐπεπίστεντο δὲ καὶ ὁ Μαργίτης τοῦ Ὁμήρον εἶναι, ἐν ᾧ εἴρηται -
«Μουσάων θεράπων᾽ καὶ ἑκηβόλον ᾿Απόλλωνος.
915 οὐκ érds ὀτρηρὸν : παίζει παρὰ τὸ “ὀτρηρὸν᾽ ὅτι “τετρημένον᾽ ἦν
αὑτοῦ καὶ τὸ ἱμάτιον.
918 κύκλιά τε πολλὰ : τὰ τὴν αὐτὴν ὑπόθεσιν ἔχοντα, ταῦτα “κύκλια᾽ ἔλεγον.
919 καὶ παρθενεῖα: ἀντὶ τοῦ ‘a αἱ παρθένοι δον. κύκλια δὲ καλοῦνται
μέλη τὰ ἐπεκτεταμένα, ἔστι δὲ "διηγηματικά".
καὶ κατὰ τὰ Σιμωνίδον: ἥτοι κατάτεχνα, ποικίλα, οἷον ὕμνους, παιᾶνας,
προσόδια, καὶ τὰ λοιπὰ τούτοις παραπλήσια. προπερισπωμένως δὲ τὸ ὄνομα
τὸ “παρθενεῖα,᾽ ἔστι δὲ τὰ εἰς παρθένους ἀδόμενα.
909 Μουσάων θεράπων : the proper lemma is unequivocally indicated in I?
and M, and is confirmed by the error of the scribe of I, who misread the
scholium to the effect that Μουσάων was to be written Moved». In Rthe scholium
is attached to the corresponding phrase Μουσάων θεράποντες in 918. Why ‘some
scholars doubted the genuineness of the reading Μουσάων θεράπων" is indicated in
the scholium on 913, — the phrase does not occur ‘in Homer,’ and yet the ‘ Poet’
affirms that he speaks κατὰ τὸν “Ομηρονὶ This scholium, therefore, περισσά τινες
ταῦτα, must not be made to apply, with Rutherford, to verses 911-914, ἔπειτα
. «+ Ὅμηρον, nor, with van Leeuwen, to 910, κατὰ τὸν Ὅμηρον. Rutherford
notes that 911-914 are not found in A, but their accidental omission from that
MS. is due to a familiar error, to which all the scribes must occasionally plead
guilty. The verses are read in the other MSS. (VRTEMUBCVp2). Dindorf’s
numbering of the verses in his Oxford edition of the scholia has misled some
scholars in regard to the appertinence of the note περισσά τινες ταῦτα ; 914 in that
edition is 918 of the more recent books.
911 Suid. δοῦλος ὦν.
913 ἐπειδὴ . .. λέγεται : even in Homer (e.g. Il. A 321, Od. A 109). ‘And
the Margites,’ the note continues, ‘was once believed to be Homer’s, and this
contains the phrase Μουσάων Gepdwwy.’ This is the phrase in dispute. Cf. the
note on 909.
915 The lemma is established by ΓΕ and is inevitable. The note is wrongly
placed in VR and Μ. --- καὶ : Bothe would omit, but he failed to see the fanci-
ful etymological connexion of érpnpés with τετρημένος which the scholiast.assumes.
καὶ, in fact, determines the choice of the reading τετρημένον (EP) in preference
to τετριμμένον (VRI'M).
918 Suid. κύκλια. --- τὴν αὐτὴν ὑπόθεσιν: the same subject throughout. The
dithyramb treated a continuous theme in a sustained manner. It was, there-
fore, of some length; moreover, it was narrative. See the next scholium.
919 Suid. παρθενεῖα and Σιμωνίδης λυρικός. ---- καὶ παρθενεῖα : here in the lemma,
SCHOLIA ON THE AVES 175
910 ext. p. v.] παίζει παρα τὸ ὀτρηρὸν ὅτι τετριμμένον ἦν αὐτοῦ καὶ τὸ
ἱμάτιον: --- δια το θεράπων δοῦλος εἶπεν ἦν δὲ τῶν ἐλευθέρων τὸ κομᾶν: --
918 ΒΕ 64’ int.) περισσὰ τινὲς ταῦτα:
918 ext. p. v.] ἐπειδη ὀτρηροὶ ἐπι τῶν θεραπόντων λέγεται ἐπεπίστευτο
δὲ καὶ ὁ μαργίτης τοῦ ὁμηρου εἶναι ἐν ὦ εἴρηται μουσάων θεράπων καὶ ἑκη-
βολον ἀπολλωνος :
918 ext. p. v.] τὰ τὴν αὐτὴν ὑπόθεσιν ἔχοντα ταυτα κύκλια ἔλεγον: --
919 ext. Ρ. v. 8 παρθενεῖα] αντι ἃ αἱ παρθενοι ἦδον. κύκλια δὲ καλοῦνται
μέλη τὰ επεκτεταμένα ἔστι δὲ διηγηματικ-..: —
919 ext. 5 κατὰ τὰ] τοι κατάτεχνα ποικίλα οἷον ὕμνους παιᾶνας προσό-
δια καὶ τὰ λοιπὰ τούτοις παραπλήσια προπερισπωμένως δὲ τὸ ὄνομα ἔστι δὲ
τὰ els παρθένους διδόμενα :-
910 S ὀτρηροί (914) Μ [οὐκ ἐτὸς ὀτρηρὸν (915) TEP 1 παρα] περὶ M
— érpnpiv] ὀτρηροί ΓῈΜΡ ---ὅτι. . . ἱμάτιον] ὅτι καὶ τὸ ἱμάτιον αὐτοῦ τετριμ-
μένον ἦν M — τετριμμένον] τετρημένον ἘΡ ---δια το. .. κομᾶν] om. Γ΄--- δια
το] δια τοῦτο α δοῦλος ὧν κόμην ἔχεις (as lemma) :--- διὰ τὸ TSEP_ 85. ὀτρη-
pos (910) διὰ τὸ M — δοῦλος] ὁ δοῦλος G — τὸ] τὸ ταῖς θριξὶ Μ
913 Om. VGTEP—S 5 μουσάων (909) Μ «ο--- μουσάων in 909) I? J] πε-
ρισσὰ τινὲς ταῦτα] τινές φασιν: ὡς περισσὰ ταῦτα M — περισσὰ] περισπᾶσι T'*
913 Om. ΒΓ [ povodwr θεράπων G θεράποντες ὀτρηροί ΓῚῈΡ --- ἄλλως
M* 1 orpnpol] τὸ ὀτρηροὶ M
918 Om. M—Sa. κύκλια R [ xara τὰ σιμωνίδον 6 κύκλιά τε πολλὰ
TEP 1) τὰ τὴν αὐτὴν] τὴν τοιαύτην R
919 Om. Μ [ παρθενεῖα G—R* παρθενεῖα δὲ T*E*P* J] awn] ἀντὶ
τοῦ GREP --- καλοῦνται μέλη] μέλῃ καλοῦνται ἃ καλοῦνται :--- ἄλλως :--
μέλη T— «πεκτεταμένα] ἐπιτεταμένα ἃ ἐκτεταμένα R— διηγηματικ...1 Ro dty-
γηματικὰ GT διηγηματικόν ΓΕΡ
919 Om. R—S ὑμετέρας Μ [ ἄλλως G*T*E*P* J] ἤτοι] om. Γ΄ ἀντὶ
τοῦ EMP τουτέστι Σ --- κατάτεχνα] κατὰ τέχνην Γ΄ κακότεχνα καὶ (καὶ om.
Xv) Σ --- προσόδια] προσῴδια EP προσῴδια, παρθένια Σ ---- λοιπὰ] om. Μ ---
προπερισπωμένω:] προπερισπᾶται Μ --- τὸ ὄνομα] τὸ ὄνομα τὸ (τὰ EP) παρθενεῖα
TEP ra παρθενεῖα M - ἔστι] εἰσὶ Μ- διδόμενα] ἀδόμενα TEMPS
and in the next note (προπερισπωμένως xré.), the MSS. all treat the word as a sub-
stantive and accent it παρθενεῖα, in agreement with the doctrine there enunci-
ated. (Cf. Arcad. 121 11.) This scholium, therefore, cannot be cited as
authority for the distinction between παρθένεια, as ‘songs sung by virgins,’
and παρθενεῖα, as ‘songs sung in honor of virgins.’ The scholiast gives two
definitions, but makes no distinction in accent. The text of 919, in all the MSS.,
has wapGeveia. Cf. Suid. παρθενεῖα. ---- κύκλια δὲ : the scholiast sometimes returns,
in this manner, to a preceding item in order to give it fresh definition. Cf. the
repeated definition of παρθενεῖα in the next scholium.
176 ARISTOPHANES
κατὰ τὰ Σιμωνίδου: ἀντὶ τοῦ ‘xara Σιμωνίδου, οὕτω δὲ εἶπεν διὰ τὸ
ελοῖον.
922 οὐκ ἄρτι θύω: πρὸς τὸ ἔθος, εἴρηται δὲ πρότερον ὅτι ἐπὶ ἐνεστῶτος
(τὸ ἄρτι)" σαφὲς δὲ ὅτι τὰ ὀνόματα τῶν παίδων ἐτίθεσαν τῇ δεκάτῃ.
924 ἀλλά τις ὠκεῖα Μουσάων: “ἡ τῶν Μουσῶν φάτις ταχεῖά ἐστιν ὡς
ἵππος wxeia, 7 τοι δὲ καθολικῶς λέγει ἐπεὶ πτερόεντα τὰ ἔπη καὶ ταχέως
διαγγέλλοντα τὰ πράγματα, (ἣ) πρὸς ἑαυτὸν ταχέως γράφοντα τὰ ποιήματα.
926 σὺ δ᾽ ὦ πάτερ: ἐκ τῶν Πινδάρου ὑπορχημάτων᾽
“ξύνες ὅ τοι λέγω, ζαθέων ἱερῶν
ἐπώνυμε πάτερ, κτίστορ Airvas:”
ἐπειδὴ ὁ ᾿Ιέρων ἔκτισεν αὐτήν.
927 [ζαθέων ἱερῶν: παίζει πρὸς τὸ Πινδαρικόν.
929 τεᾷ κεφαλῇ: τῇ γὰρ κεφαλῇ ἐπινεύουσιν οἱ βασιλεῖς.
930 ἐμὶν τεῖν : χλευάζει τῶν διθυραμβοποιῶν τὸν συνεχῆ ἐν τοῖς τοιούτοις
"Δωρισμόν᾽", καὶ μάλιστα τὸν Πίνδαρον συνεχῶς λέγοντα ἐν ταῖς αἰτήσεσι
τὸ “ἐμίν.᾽
933 σὺ μέντοι σπολάδα: πρὸς τὴν σπολάδα ὅτι διφθέρα ὁποιαοῦν. Σοφο-
κλῆς Αἴαντι Λοκρῷ᾽ ὃ , ν
καταστίκτου κυνὸς
σπολὰς "Λίβυσσα", παρδαληφόρον δέρος.᾽"
Καλλίστρατος δὲ οἷον ἐφαπτὸν “Sepydriov', Εὐφρόνιος δὲ χιτῶνα δερμάτι-
γον. παρήχθη δὲ ἴσως ἐκ τοῦ “΄ἐπισπᾶσθαι",᾽ οὐκ ἐξὸν ἐνεζῶσθαι διφθέραν.
ἀντὶ τοῦ “κατὰ Σιμωνίδον᾽" : the scholium isfound ΟὨΪΥ ἰῃ Γ. Such notes are rare.
922 πρὸς τὸ Hos: cf. Schol. 1704, Schol. Pac. 1019, Ran. 685, etc. — τὸ
ἄρτι: Rutherford. — σαφὲς δὲ ὅτι: cf. Schol. 494.
924 Suid. duapvyds. —% τοι: is not the grammarians’ ἤτοι = ἤγουν, but is
used to introduce the first half of an alternative explanation. The second 7
is due to Musurus, for which in Greek of the Alexandrine period a second ἤ τοι
would be normal.
926 Πινδάρον: Bergk I 408. --ὅ τοι: M. Cf. 945. — ἐπόνυμε: the MSS.
offer no variant, Cf. 927.
930 Δωρισμόν : Gelenius.
933 Suid. στολάς. Cf. Phot. σπολά:-.--- Αἴαντι Δοκρῷ: Nauck 183.— Λίβυσσα:
Suid. Cf. Poll. vii 70. — ἐφαπτὸν : adopting the accent found in Suidas. — Sep-
μάτιον : cf. Phot. δερμάτιον ἐφαπτῶδες. --- παρήχθη : for the meaning cf. Schol. 3.
- ἐπισπᾶσθαι: ἐπιζσπᾶσθαι καὶ ἐπι) φέρεσθαι Rutherford. — οὐκ... διφθέραν :
the ordinary Doric χιτών of a man, on the contrary, could be put on without
drawing it over the head, and it was girt.
οὐκ... οἰκίαι) om. R—otx] ἄλλως. οὐκ 6 ---ἐξὸν] Γ ἐξ ὧν PEM—
SCHOLIA ON THE AVES 177
919 1131’ sup.] κατὰ τὰ σιμωνίδου : — ἀντὶ τοῦ κατὰ σιμωνίδου. οὕτω
δὲ εἶπεν διὰ τὸ γελοῖον : --
922 ἰπί. 5 οὐκ] πρὸς τὸ ἦὖθος εἴρηται δὲ πρότερον ὅτι ἐπι ἐνεστῶτος.
σαφὲς δὲ ὅτι τὰ ὀνόματα τῶν παίδων ἐτίθεσαν τῆι δεκάτη:
924 ext.Sp.v.] ἡ τῶν μουσῶν φάτις. ταχεῖα ἐστιν: ὡς ἵππος ὠκεία.
ἥτοι καὶ καθολικώς λέγει - ἐπεὶ πτερόεντα τὰ ἔπη καὶ τάχεως διαγγέλοντα τὰ
πράγματα προς ἑαυτὸν ταχέως γράφοντα τὰ ποιήματα: --
926 ἰπὶ. Κὶ ὦ πατερ] σὺ 8 ὦ πατερ: ἐκ πινδαρου ὑπορχημάτων ξύνες ὅτι
λέγω ζαθέων ἱερῶν ἐπώνυμε πατερ κτίστορ αἴτνας. ἐπειδὴ ὁ ἱέρων ἔκτισεν
αὑτήν: --
927 intm. p. v.] παίζει προτὸ πινδαρικόν
929 intm. p. ν.] τῇ γὰρ κεφαλῃ ἐπινεύουσιν οἱ βασιλεις :
930 inf. S πρόφρων] χλευάζει τῶν διθυραμβοποιῶν tov συνεχῇ ἐν τοῖς
τοιούτοις διορισμὸν καὶ μάλιστα τὸν πίνδαρον. συνεχώς λέγοντα. ἐν ταῖς
αἰτήσεσι τὸ ἐμίν:
933 int. et inf. S σπολάδα] πρὸς τὴν σπολάδα. ὅτι διφθέρα. ὁποία οὖν
σοφοκλὴς αἴαντι λοκρῶ καταστίκτον κυνὸς σπολὰς καὶ βύσσα παρδαληφόρον
δέρος . καλλίστρατος δὲ - οἷον ἔφαπτον δερμάτινον. εὐφρονιος δὲ. χιτώνα δερμά-
τινον. παρήχθη δὲ ἴσως ἐκ του ἐπιφέρεσθαι: --- οὐκ ἐξὸν ἐνεζῶσθαι διφθέραν.
919 Om. VGREMP
922 Sa.v.R 8 δεκάτην Μ [ otk ἄρτι θύω τὴν δεκάτην GI οὐκ ἄρτι
θύω EP J] ἦθο:] «Bos RTEMP — ὅτι] om. G— bn . . . δεκάτη] τὴν δεκάτην
τὰ ὀνόματα τοῖς παισὶν ἐτίθεσαν M —cadis δὲ) I ἄλλως I? ἄλλως : σαφὲς
EP — τῶν παίδων ἐτίθεσαν] ἐτίθεσαν τῶν παίδων Τ'
924 S ἀλλά τις Μ [ dxeia μουσάων φάτις α ἀλλά τις ὠκεῖα μουσάων
(add. φάτις T') ΒΓῈΡ J] ταχεῖα] ὠκέῖα ΓΜ --- καὶ] δὲ RIEMP — καθολικῶς}
καθολικὸν Ρ ---- λέγει] λέγεται M — πτερόεντα τὰ ἔπη] πτερόεντες οὗ λόγοι Σ ---
- τὰ] I? om. ΒΓ --- διαγγέλοντα] διαγέλλοντα R διαγγέλλοντα TEMP —
προς... ποιήματα] om. Μ --- προ8] ἢ πρὸς Ρ
926 S ζαθέων R S πάτερ Μ [ od δ᾽ ὦ warep] om. αὶ add. κτίστορ
TEP 1 ἐκ] ἐκ τῶν ΒΓῈΜΡ --- ὅτι] ὅτοι Μ --- πατερ] καὶ M— ἐπειδὴ] ἐπεὶ M
—Upev] Γ΄ γέρων ΓῈ ἐρων R
927 Om. ΓῈΜΡ 1) προτὸ] πρὸς τὸ GR — πινδαρικόν] πινδάρειον G
929 Om. EMP [ reg κεφαλῇ Γ J
930 85. ἐμν R S πρόφρων Μ [[πρόφρων δόμεν α ἐμὶν rev TEP 1) ἐν]
om. EP— τοῖς τοιούτοιἘ] I? τούτοις Γ
933 8. οὗτος Μ [ ov μέντοι σπολάδα GEP σπολάδα καὶ χιτῶν' ἔχεις RT i
πρὸς THY σπολάδα] om. G — διφθέρα] διφθέρῳ ['— ὁποία οὖν] I? ὁποῖῳ (?) I
ὁποιαοῦν M — σπολὰς καὶ βύσσα] . =e mae Puce, Bese καὶ βύσσα] Λίβυσσα
Σ --- παρδαληφόρον] παρὰ τὸ δηληφόρονα μέρος Τ --- φαπτον] ἐφ᾽ αὑτὸν Μ
ἐφαπτὸν Σ --- εὐφρονιος. . . δερμάτινον] T® om. ΓΜ --- χιτῶνα] χειτῶνα I
178 ARISTOPHANES
τὸ δὲ Σοφόκλειον ἐπὶ τοῦ δέρματος εἴρηται τοῦ κρεμαμένου πρὸς τῇ ᾿Αντή-
vopos οἰκίᾳ.
935 πάντως δέ μοι ῥιγῶν: ὡς μὴ ἀρκουμένου αὐτοῦ μόνῃ τῇ σπολάδι ὃ
"Πειθέταιρός" φησι, μετὰ τὸ ἀποδύσασθαι τὸν ἱερέα" τὸ δὲ “ῥιγῶν᾽ Δωρικῶς
ἐστι κατὰ τροπὴν τοῦ ο εἰς w, “ "ῥιγῶν “ῥιγῶν.
940 οὐκ ἀπαλλαχθήσεται: ὡς ᾿ἐπιμένοντος τοῦ ποιητοῦ καὶ ἐνοχλοῦντος
αὐτοῖς τοῦτό "φησιν.
941 νομάδεσσι γὰρ: καὶ ταῦτα παρὰ τὸ ἐκ Πινδάρου, ἔχει δὲ οὕτως"
“γρμάδεσσι γὰρ ἐν Σκύθαις ἀλᾶται στρατῶν
ὃς ἁμαξοφόρητον οἶκον οὐ πέπαται,
ἀκλεὴς (δ᾽) ἔβα."
"Av δὲ λαβὼν ἡμιόνους παρ᾽ ᾿Ιέρωνος καὶ ἥτει αὐτὸν καὶ "ἁρμάτιον".
νομάδεσσι γὰρ : "διὰ τῆς νομῆς ἔχουσι τὸν βίον.
942 ἀλᾶται στρατῶν : ἐπειδὴ οἱ Σκύθαι τῷ χειμῶνι διὰ τὸ ἀφόρητον αὐτοῦ
ἐπὶ ἁμαξῶν τὰ πράγματα βάλλοντες ἑαυτῶν "ἀπαίρουσιν᾽" εἰς ἄλλην χώραν, 6
μὴ ἔχων δὲ ἐκεῖσε ἅμαξαν ἄτιμος παρ᾽ αὐτοῖς κρίνεται.
935 Suid. ῥιγοῖ. Cf. Schol. Vesp. 446. --- φησι : i.e. τοῦτό φησι. --- τοῦ ο: τοῦ
ov Pierson. — ῥιγόν : cf. Schol. 66.
940 Suid. νομάδες. --- tnplvovros: Dindorf.
941 ἐκ Πινδάρον: Bergk 409. --- στρατῶν : ex agmine, I, anticipating Ltib-
bert’s correction. στρατῶν is read also in the text of 942 in A; all the other
MSS. have orpdrw». — ἀμαξοφόρητον : E, anticipating G. Hermann’s correction.
- ἀκλεὴς δ᾽ ἔβα: and is (ἔβα, incedit) dishonored. Cf. Schol. 942 ὁ μὴ ἔχων δὲ
ἐκεῖσε ἅμαξαν ἄτιμος wap αὐτοῖς κρίνεται, and Schol. 944 ἀτιμότερος ὁ ἀνήρ. --- :
ΒὕοΚΗ. ----ν δὲ λαβὼν xré.: here begins the scholiast’s account οὗ Hiero’s char-
ioteer, for whom Pindar pleads in his hyporcheme. The editors of the fragment
of Pindar quoted by the scholiast give the full point after wéwara: and add τῶν-
δε (EP) to ἀκλεὴς ἔβα, assuming that words have been lost. Brunck, abandoning
τῶνδε, even proposed ἀκλεὴς δ᾽ ἔβα (ζεῦγος ἡμιόνων Arep Epyaros). But the frag-
ment seems to be complete and to express a single continuous thought : nomades
inter Scythas is qui plaustrum non possidet ex agmine pellitur et ignobdilis incedit
(habetur). If this explanation is correct, the reading in V, βάτην δὲ λαβὼν (ἔβα
τήνδε λαβὼν GF, ... τὴν δὲ M) naturally yields ἣν δὲ λαβὼν. The editors vio-
lently remove καὶ before gre, which is read in all the MSS. Dindorf, following
Bergler, deletes not only καὶ but also the words that follow πέπαται, and con-
tinues λαβὼν δὲ ἡμιόνους xré. —dppdtiov: ἅρμα Dindorf (‘‘quum litera δ indicio
sit syllabas 310» e proximo δῆλον esse natas’’).
διὰ τῆς νομῆς: τῆς διανομῆς V, but the meaning demanded by the context
cannot be established for διανομή. ---ἔχονσι : ἔχου V.
942 Suid. νομάδες and ὑφαντοδόν»ητον. --- στρατῶν: ΓΤ. Cf. the first note on
041. —dwalpovow: Suidas.
SCHOLIA ON THE AVES 179
τὸ δὲ σοφόκλειον. ἐπι του δέρματος εἴρηται. τοῦ κρεμαμένου πρὸς τῆι ἀντή-
vopos οἰκίαι: "
934 inf. 8 ἀπόδυθι] ὡς μὴ ἐξὸν ἐνεζῶσθαι διφθέραν τὸ δὲ σοφόκλειον-
ἐπι τοῦ δέρματος εἴρηκεν τοῦ κρεμαμένου. προς τῇ ἀντήνορος οἰκία : ---
935 inf. 5 ῥιγῶν] ὡς μὴ αρκουμένου αὐτοῦ μόνη τῆς πολάδι- ὁ πεισθε-
ταιρος φησὶ μετὰ το ἀποδύσασθαι τὸν ἱερέα τὸ δὲ ῥιγῶν δωρικως ἐστι κατὰ
τροπὴν τοῦ ὁ εἰς ὦ ριγοῦν ριγῶν: : —
Fol. 110”. Vv. 936-979.
940 απαλλαχθήσεται) ὡς ἐπιμένοντα τοῦ ποιητον καὶ ἐνοχλοῦντος αὐτοῖς
τούτο φασιν: --
941 sup. S νομάδεσι] ravra παρα τὸ ἐκ πινδάρον ἔχει δὲ οὕτως νομά-
δεσι yap ἐν σκύθαις ἀλᾶται στράτων ὡς ἀμαξηφόρητον οἶκον οὐ πεπαται
ἀκλεῆτε βάτην δὲ λαβὼν ἡμιόνους - παρ᾽ ἱέρωνος. καὶ ἥιτει αὑτὸν καὶ ἁμά-
διον- δῆλον δὲ ὅτι χιτῶνα αἰτεῖ. τῆι σπολάδι:
941 νομάδεσι) τῆς διανομῆς ἔχου τὸν βίον
942 R 64“ ext.] ἀλᾶται στράτων: -- Οἐπειδὴ οἱ σκῦθαι τῶι χειμῶνι δια
τὸ ἀφόρητον αὐτοῦ. ἐπι ἁμαξων τα πράγματα βάλλοντες ἑαυτῶν. atpov-
σιν εἰς ἄλλην χώραν. ὁ μὴ ἔχων δὲ ἐκεῖσε ἅμαξαν ἄτιμος παρ᾽ αὐτοῖς
κρίνεται: --
τὸ δὲ] τῷ δὲ T— σοφόκλειον] σοφόκλει Γ᾽ --- του] τινος G --- τῆι] τῇ του EP
934 Om. GRIEMP
935 8. δέμοι αὶ S ῥιγῶν Μ [πάντως δέ μοι ῥιγῶν δοκεῖς (δοκεῖς om. EP)
GIEP 1 τῆς πολάδι] τῆι σπολάδι RTEMP—& ῥιγῶν] ῥιγῶν δὲ TEMP—
δωρικω:] δωρικὸν ΓΈΜΡ --- ἐστι) om. G—o] υ I — ριγοῦν] ῥιγοῦν καὶ M
940 Om. ΕΓῈΝΡ — ἀπαλλαχθήσεται) G 1] ἐπιμένοντα] ἐπιβαίνοντα G
--- φασιν] φησὶ G—Suidas, under the lemma νομάδες (941), has ἐπὶ τῶν
παρενοχλούντων καὶ ἐπιμενόντων and also φησὶν οὖν καὶ οὗτος ἐνοχλούμενος.
941 Om. R—S νομάδεσι Μ [ vopuddecr (νομάδεσσι T) γὰρ GI νομάδεσι
γὰρ ἐν σκύθαις EP 1) ταντα] καὶ ταῦτα ΓῈΜΘΡ --- παρα τὸ] om. --- τὸ) τὰ GEP
— νομάδεσι] νομάδεσσι ΓῈΜ --- στράτων] στρατών Τ΄ --- ὡς] ὃς ΜΡ ---ἀμαξηφόρη-
τον] I? ἁμαξιφόρτον Τ' ἀμαξοφόρητον Ἐ; ἁμαξηφόρον M — πεπαται] πέ Μ ---
ἀκλεῆτε βάτην δὲ] ἀκλεὴς ἔβα. τήνδε (τῶνδε EP) ΘἸΙΈΡ ἀκλεής (lacuna)
τὴν δὲ Μ — ἁμάδιον] ἁρμάδιον ΑΓῈΡ “--- χιτῶνα] χειτώνα P
941 Om. ΟΕΓΕῈΜΡ
942 Om. VG—S ἀλᾶται M [ ovpérev] στρατῶν Γ΄ J] ἐπειδὴ) ἀλᾶται
ἔφη ἐπειδὴ TEP ἀλᾶται ἔφησεν. ἐπεὶ M — αὐτοῦ] τοῦ κρύους M— βάλλοντες
ἑαυτῶν . αἴρουσιν] βάλλοντες, ἀπαίρουσιν Σ αὐτῶν βάλλοντες ἀπαίρουσιν Lv —
ὁ. .. κρίνεται] οτῃ. Μ ---ὁ ... δὲ] ὁ δὲ μὴ ἔχων Σ
180 ARISTOPHANES
944 ἀκλεὴς δ᾽ ἔβα σπολὰς : δῆλον ὅτι χιτῶνα αἰτεῖ πρὸς τῇ σπολάδι-
« ἀκλεής, φησὶν (6 μὲν ᾿Αριστοφάνης), " ἡ σπολὰς ἄνευ χιτώνος οὖσα, (ὃ δὲ
Πίνδαρος) “ἀτιμότερος ὁ ἀνήρ."
946 χιτωνίσκον: τὸ ὑποκοριστικὸν τοῦ χιτῶνος, ἐπὶ ἀρσενικοῦ μόνως
χιτώνος λέγεται, ἐπὶ δὲ θηλυκοῦ ‘ χιτώνιον.᾽
947 δεῖ γὰρ: rp ‘EveAridy λέγει.
949 κἀς τὴν πόλιν : “ἀπελθὼν ποιήσω ποιήματα εἰς τὴν πόλιν.᾽
950 κλῇσον ὦ χρυσόθρονε: διαβάλλει τοὺς ποιητὰς ὡς τῷ κόμπῳ τών
λέξεων ἀπατῶντας μηδὲν δὲ λέγοντας.
951 τὰν τρομερὰν κρνεράν: ἐπειδὴ ἐν rw ἀέρι τὸ πλάσμα τῆς οἰκοδομῆς
τ τ παίζων φησὶ τὸ “τρομεράν᾽ μὲν διὰ τὸ ἀστήρικτον, “κρνεράν᾽
— : τὴν κρύους ᾿μεταλαμβάνουσαν᾽ - διὰ τὸ éx αὐτὴν καταράσσειν καὶ
τὴν δρόσον καὶ τὴν ψυχρότητα.
952 νιφόβολα πεδία: ἀντὶ τοῦ “νιφόβολον καὶ πολύπορον ὁδόν᾽ κατὰ
μεταπλασμόν, μεταπλασμῷ δὲ ἐχρήσατο εἰπὼν “νιφόβολα᾽ ὡς ἀπὸ τῆς
944 The scholium on 944 (see the Transcript and Collation) is disturbed in
the MSS. The note δῆλον. .. σπολάδι occurs both here and in the note on 941
in rE and the Princeps ; in V and M it is found only at the end of the scholium
on 941, wrongly attached to the explanation of the verses quoted from Pindar ;
R omits it altogether. Similarly the words ἀτιμότερος ἀνήρ, which are an inter-
pretation of ἀκλεὴς ἔβα as used by Pindar, baldly follow, in the scholium on
944, the explanation of Aristophanes’s parody of Pindar’s verse. This points
to some restoration such as is given above. Cf. M. The words ἀκλεὴς (sc. ἐστῇ
ἡ σπολὰς ἄνεν χιτῶνος οὖσα in the scholium are a paraphrase of the words ἀκλεὴς
δ᾽ ἔβα ἡ σπολὰς ἄνευ χιτῶνος in the text, where ἔβα, as Aristophanes uses it, is
difficult. Rutherford holds that the paraphrase differs so slightly from the
original as to imply that the author of the note did not find σπολὰς ἄνευ χιτῶνος
in his text of the play.
946 +d... xerdvog: i.e. ‘ χιτωνίσκος, the diminutive of χιτών, is used’ etc. —
. . λέγεται: is used only of the tunic worn by men. ἐπεὶ ἀρσενικῶς μόνον
χιτὼν χιτῶνος λέγεται Porson. ἐπεὶ ἀρσενικῶς μόνως χιτὼν Aéyera: Dindorf, who
reports that the Princeps has μόνον, but he isin error. ἐπὶ ἀρσενικοῦ μόνον χιτὼν
λέγεται Blaydes. ἐπὶ ἀρσενικοῦ μόνως χιτωνίσκος λέγεται Strecker. — μόνως : μόνον
Rutherford.
947 τῷ Εἰελπίδῃ λέγει: an aside to Euelpides. It is not probable that the
lemma is ἀπόδνθι (R). It is the priest that the scholiast strips of his outer gar-
ment in Schol. 9385; he may have got hold of the wrong man, but it seems
unlikely that he so densely confused the situation as to suppose that Peithetaerus
here demands the undergarment from somebody else. — Εελπίδῃ: Rutherford.
961 U has διότι ἐν τῷ “Ady (!) τὸ πλάσμα τῆς οἰκοδομῆς.
962 The paraphrase of the words νιφόβολα πεδία πολύπορά re in 952 which
the scholiast happily supplies, namely νιφόβολον καὶ πολύπορον ὁδόν, shows that he
construed νιφόβολα as a neuter accusative plural with wedia. When he adds
SCHOLIA ON THE AVES 181
944 sup. 8 ἀκλεὴς] ἀκλεὴς φησὶ ἡ σπολὰς ἄνευ χιτῶνος οὖσα. ἀτιμότερος
ἀνὴρ: --
946 οχί.] χιτωνίσκον : τὸ ὑποκοριστικον τοῦ χιτῶνος ἐπι ἀρσενικ.. μόνως
χιτῶνος λεγεται ἐπι θηλυκου χιτώνιον : —
947 δεῖ γὰρ) τῶ εὐέλπιδι λεγει-
949 R 64” int.) ἀπελθὼ ποιήσω. ποιήματα εἰς την πόλιν: —
950 ext. S κλῆσον] διαβάλλει τοὺς ποιητας ὡς τῶ κόμπω τῶν λέξεων
ἀπατώντας μηδὲν δὲ λέγοντας : —
951 ext. S τρομερὰν] ἐπειδὴ ἐν τῶ ἀέρι τὸ πλάσμα τῆς οἰκοδομῆς
συποτίθεται παίζων φησι τὸ τρομερᾶν μὲν δια το ἀστήρικτον. κρνερὰν δὲ τὴν
«ρύους μεταλαμβάνουσαν δια το ἐπ αὐτὴν καταράσσειν καὶ τὴν δρόσον καὶ
τὴν ψυχρότητα:
952 ext. 8 νιφοβόλα] ἀντι νιφόβολον καὶ πολύπορον ὁδὸν κατα μετα- —
πλασμὸν. μεταπλασμῶ δὲ ἐχρῆσατο εἰπὼν νιφόβολα ὡς ἀπὸ τῆς νιφοβόλας
944 S ἀκλεής M [{ἀκλεὴς δ᾽ (δ᾽ om. EP) ἔβα σπολὰς TEP 1 dxdchs]
δῆλον ὅτι χιτῶνα αἰτεῖ πρὸς τῇ σπολάδι ἀκλεὴς ΓῈΡ --- φησὶ] om. R— οὖσα
. . . ἀνὴρ] om. Ε -- οὖσα] om. M— ἀτιμότερος ἀνὴρ] καὶ ὁ ἀνὴρ δὲ ὁ ἀτιμό-
τερος Μ '
946 Om. Μ [χιτωνίσκον] τὸν χιτωνίσκον λαβεῖν T 1] ἐπι] ἐπεὶ EP—
ἀρσενικ .. ἀρσενικοῦ Γ΄ ἀρσενικῶς ΓΈΕΡ ---ἰπι] ἐπὶ δὲ ΓῈΡ ---θηλυκου] Γ΄ οὐδε-
τέρου ΤῈΡ
94Ὶ Om. GIMP—S ἀπόδυθι RS ἀπόδυθι (934) E J
949 Om. VG—S 5 κἀστὴν Μ --- κἀς τὴν πόλιν) E [ xds τὴν πόλιν γ᾽ ἐλθών
T κἀς τὴν πόλιν P Ἴ ἀπελθὼ.. .. πόλιν] ἀπελθών φησιν εἰς τὴν πόλιν . ποι-
How ποιήματα M — ἀπελθὼ] ἀπελθὼν ΓῈΡ --- ποιήματα] τὰ ποιήματα EP
960 Om. MP.(but see 952) --- 8. νυ. R [|κλῆσον ὦ χρυσόθρονε G—T* 1
διαβάλλει] add. δὲ Γ --- μηδὲν δὲ] καὶ μηδὲν T
951 S τρομερὰν Μ [τρομερὰν G τὰν τρομερὰν R τὰν τρομερὰν κρνερὰν
Τ' τρομερὰν κρνερὰν EP J] πλάσμα. . . νποτίθεται] τῆς οἰκοδομῆς ὑποτίθεται
πλάσμα Ν --- τὸ] om. ΒΕ τὴν G — κρνερὰν] τὸ κρνερὰν M — br. . . καταράσ-
σειν] καταράσσειν ἐπ᾿ αὐτὴν Μ --- ψυχρότητα] ὑγρότητα Μ
962 S νιφοβόλα M [ νιφοβόλα media GRIEP J] avn] om. G avn
τοῦ ἈΓΕΜΡ --- κατα μεταπλασμὸν] om. M—wpofédras] Γ᾽ νιφοβόλος T2EP
that the poet ‘has resorted to metaplasm in using the form γιφόβολα, as if from
the nominative νιφόβολος,᾽ he implies that the nominative m@4fodos is not known
to him. He implies also that he has in mind such metaplastic forms as νιφο-
βόλος, νιφοβόλι, νιφοβόλα (genitive, dative, and accusative) ; otherwise his refer-
ence to metaplasm is without meaning. His doctrine may be illustrated as
follows. As the metaplasts φύλαξ, φύλακος, and μάρτυς, μάρτυρος, yield respec-
tively ὁ φυλακός and ὁ μάρτυρος (cf. Herodian ii 747 30), 80 to νιφοβόλος, νιφοβόλι,
ψιφοβόλα, is to be ascribed the nominative νιφόβολος with its accusatives νιφόβολον
182 ARISTOPHANES
ἐγιφόβολος᾽ εὐθείας" "ἐπεὶ δὲ" δοκεῖ ἐν τῷ ἀέρι οἰκοδομεῖσθαι, παρὰ τὸ ‘ βάλ-
λεσθαι ὑπὸ τοῦ νιφετοῦ᾽ ἔπαιξεν. ἐπίτηδες δὲ ἀδιανοήτως λέγει, ὅπως διὰ
τοῦ ὄγκον τῶν λέξεων δοκῇ τινα φαντασίαν ἔχειν.
958 αὖθις σὺ περιχώρει: πρὸς τὸν ἱερέα φησὶ “περίελθε καὶ περίρραινε.᾽
959 μὴ κατάρξῃ : ἔπαιξε πρὸς τὸ εὐφημία᾽ εἰπὼν τὸ ‘uy.’
961 μὴ φαύλως φέρε: ἀντὶ τοῦ “μὴ dndiLov,’ ἐπὶ τῷ χρησμῷ.
962 ὡς ἔστι Βάκιδος : τρεῖς Βάκιδες, ὡς Φιλητᾶς ὁ ᾽᾿Εφέσιός φησιν οὕτως "
“Σίβυλλαι δὲ τρεῖς ἐγένοντο, ὧν ἡ μέν ἐστιν, ὡς διὰ τῆς ποιήσεώς φησιν,
᾿Απόλλωνος ἀδελφή, δευτέρα δὲ ἡ ᾿Ἐρυθραία, τρίτη δὲ ἡ Σαρδιανή" καὶ
Βάκιδες ὁμοίως τρεῖς, ὁ μὲν ἐξ ᾿Ἐλεῶνος τῆς Bowrias, 6 δὲ ᾿Αθηναῖος, ὁ δὲ
᾿Αρκάς.᾽ Θεόπομπος δὲ ἐν τῷ θ΄ τῶν Φιλιππικῶν τά τε ἄλλα πολλὰ περὶ
τοῦ Βοιωτοῦ Βάκιδος ἱστορεῖ παράδοξα καὶ ὅτι ποτὲ τῶν Λακεδαιμονίων
μανείσας τὰς γυναῖκας ἐκάθηρεν ᾿Απόλλωνος αὐτοῖς τοῦτον καθαρτὴν δόντος.
966 ἀλλ᾽ οὐδὲν οἷον: “ἀλλ᾽ οὐδὲν κωλῦόν ἐστι καὶ νῦν ἀκοῦσαι τῶν
χρησμῶν."
ἄλλως : οὕτως ἔλεγον τὰ λυσιτελοῦντα, “οὐδὲν olov’ ἀντὶ τοῦ “οὐδὲν κωλῦον.᾽
967 λύκοι: λύκους τοὺς γέροντάς φησι.
and νιφόβολα. The note has the same polemical intention as Schol. Ran. 926:
‘dyrpwra’ ἀπὸ τοῦ " ἄγνωτος,᾽ οὐ yap παρασχηματίζεται ἀπὸ τοῦ ‘dyruws’ els οὐδέ-
repoy γένος. Similarly νιφόβολα must be ascribed to a nominative νιφόβολος,
since γιφοβόλος, mpoBbd., νιφοβόλα cannot be taken as neuter forms. Ruther-
ford’s view that the scholiast read νιφοβόλα in his text of the play, and construed
this as a modifier of πόλιν along with τὰν τρομερὰν xpvepdy, seems to be unten-
able. — ἐπεὶ δὲ : ἐπειδὴ MSS. — δοκεῖ : sc. ἡ Νεφελοκοκκνγία.
959 ἔπαιξε: i.e. the poet, in bringing in the oracle-monger’s ‘Nay’ imme-
diately after the call for silence.
961 Suid. φαύλως.
962 Schol. Pac. 1071. Suid. Βάκις. --- οὕτω : the following quotation from
Philetas is direct. Note not only οὕτως, but also the following δὲ. Schnee, how-
ever, would read 7 οὕτως, equivalent to 4\Aws. — Θεόπομπος : Miiller I 291. --- τά
τε ἄλλα: ἄλλα τε Dindorf, following Schol. Pac. 1071.
966 Suid. οὐδὲν δὲ οἷον.
967 ‘* The annotator, I fear, had λευκοί in his text, or, even worse, regarded
λύκοι 88 ἃ PUN ON λευκοί.᾽) Rutherford.
τῶν χρησμῶν] τὸν χρησμὸν ἀκοῦσαι M— ἄλλως : ores] οὕτως yap TEP οὕτω
γὰρ Μ -- ἔλεγον] ἔλεγε Μ --- τὰ λυσιτελοῦν] τὰ λυσιτελοῦντα 6Β τὸ λυσιτε-
λοῦν TEMPS --- οὐδὲν... κωλύον] οὐδὲν (add. οἷον I) ἀντὶ τοῦ τὸ κωλύον
οὐδὲν Γ' ---- οἷον] οἷον ἀντὶ τοῦ EMP
967 S ἀλλ᾽ M—xopivOov) E [ Avnovs] λύκοι πολιά tre T—P* λύκους
de R* 1) rovs γέροντας φησι] om. EP λύκους. τοὺς γέροντας φησὶ TM —
μιμεῖσθαι} ἐν ταυτῶ τὸ: -- (a8 lemma) μιμεῖται Γ᾽ μιμεῖται E (8 xopivbov)
μιμεῖται Μ μιμεῖται γὰρ Ρ --- ἀσυνάρτητον] Γῇ ἀσυνάντητον T
SCHOLIA ON THE AVES 183
εὐθείας ἐπειδὴ δοκεῖ ev τῶ ἀέρι οἱκοδομεῖσθαι παρα βάλεσθαι ὑπὸ νηφε-
τοῦ. ἔπαιξεν. ἐπίτηδες δὲ ἀδιανοήτως λέγει. ὅπως διὰ ὀγκου τῶν λέξεων.
δοκῇ τινὰ φαντασίαν ἔχειν.
958 int. S χερνίβα:) προς τὸν ἱερέα φησι περιελθὲ καὶ περιραινε:
959 111’ sup. S a. ν.] εὐφημιάστω : ἔπαιξε προς τὸ εὐφημία εἰπὼν τὸ
Bij: —
961 R 64” int.) αντι του μὴ ἀηδίζον. ἐπὶ τῶ χρησμῶ: : —
962 ext. et inf. S βάκιδος] ὥς ἐστι βάκιδος : τρεῖς βάκιδες. ὡς φιλη-
τὰς ὁ ἐφέσιος φησι οὕτως. σιβύλλαι δὲ τρεῖς ἐγένοντο. ὧν ἡ μὲν ἐστὶν ὡς
διὰ τῆς ποιήσεως φησι ἀπόλλωνος ἀδελφή. δευτέρα δὲ ἐρυθραία. τρίτη δὲ ἡ
σαρδιανή. καὶ βάκιδες ὁμοίως τρεῖς. ὁ μὲν ἐξ ἐλεῶνος τῆς βοιωτιάς. ὁ δὲ
ἀθηναῖος. ὁ δὲ ἀρκας. θεόπομπος δὲ ἐν τῶ O τῶν φιλιππικῶν. τά τε ἄλλα
πολλὰ περι τοῦ βάκιδος τοῦ βοιωτοῦ ἱστορεῖ παράδοξα. καὶ ὅτι ποτὲ τῶν λακε-
δαιμονίων μανείσας ἐκάθηρεν ἀπόλλωνος αὐτοῖς τοῦτον καθαρτὴν δόντος : --
966 111’ sup. S ἀλλ᾽] ἀλλ οὐδὲν κωλῦον ἐστὶ καὶ νῦν ἀκοῦσαι τῶν
χρησμῶν: -- ἄλλως : οὕτως ἔλεγον τὰ λυσιτελοῦν οὐδὲν οἷον οὐδὲν κωλύον :---
967 111’ sup.] Avxovs: τους γέροντας φησι μιμεῖσθαι τὸ ἀσυνάρτητον
τῶν χρησμῶν: --
γιφόλας Μ «--- ἐπειδὴ] ἐπεὶ M— παρα] καὶ πᾶσαν α παρὰ τὸ REEP παρὰ τοῦ
Μ-- βάλεσθαι] βάλλεσθαι ΘΕΓΈΜΡ- ὑπὸ νηφετοῦ] ὑπὸ (του add. RT) nude
τοῦ GRTEMP --- ἀδιανοήτως) ἀδινοήτως G— διὰ] δ᾽ α δια τοῦ REMP διὰ
τῶν Τ' ---- ὄγκον] ὄγκων Γ --δοκῆ. . . ἔχειν] Γ΄ ἀπατῶντας μηδὲν δὲ λέγοντας
(add. διαβάλλῃ τοὺς ποιητάς P) ΓῈΕΡ --- δοκῆ] δοκεῖ GM
958 Om.G—S αὶ χερνίβα αὶ 8 αὖθις Μ --- περιχώρει) E [ αὖθις σὺ περιχώ-
ρει T—ro δὲ περιχώρει ῬΘ J) φησι] pact --- περιλθὲ] ἀντὶ τοῦ περέλθε P
- περιραινε] Γ΄ περίρραινε ΓΜ πέραινε ΓὟΎΕΡ
969 Om.M—Sa.v.R ϑκατάρξῃ E [ εὐφημιάστω] εὐφημιάσθω α μὴ
κατάρξη τοῦ τράγου Τ' εὐφημία ἴστω P J] ἔπαιξε] ἔπαιξε δὲ Ρ --- εὐφημία] εὐφη-
μιάσθω G εὐφημῶν T
961 Om. VGF—S δαιμόνιε Μ --- τὰ θεῖα) T* μὴ φαύλως φέρε) E [ μὴ
φαύλως φέρε P J] avn του] ἀντὶ τοῦ εἰς τὰ θεῖα Μ --- ἐπὶ τῶ χρησμῶ] τοῖς
χρησμοῖς [SEP ἤγουν. ἐν τοῖς χρησμοῖς Μ ἐπὶ τοῖς χρησμοῖς Σ
962 S βάκιδος Μ 1) τρεῖς βάκιδε:] om. EP τρεῖς βάκιδας Ἢ --- ὁ ἐφέσιος
φησι] φησὶ ὁ ἐφέσιος Τ' --- οὕτωε] om. Μ οὕτω R—8] om. G— és] ἡ Γ ---
ipvOpala] ἡ ἐρυθραῖα RTEMP—al . . . rpets] οἱ δὲ βάκιδες Μ --- βάκιδε:
βάκιδες δὲ E— ὁμοίως) om. G— ἐλεῶνοΞ] ἐλαιῶνος ΟΜ «--- τῆς] om. R — θεό-
πομπὸς δὲ] ὁ δὲ θεόπομπος Μ .---ν . . . δόντος] πολλὰ καί παράδοξα ἱστορεῖ περὶ
τοῦ βοιωτοῦ βάκιδος Μ --- τῶ 6] τῇ O R τῇ ἐνάτη ΓῈΡ --- τοῦ βάκιδος τοῦ
βοιωτοῦ) του (τῆς I) Bowrov βάκιδος RTEP—paveloos] Γ' μανέντων G
μανείσας τὰς γυναῖκας I2EP --- ἐκάθηρεν] ἐκάθηραν Ρ --- δόντος} δόντες Γ'
966 [ἀλλ᾽ οὐδὲν οἷον (add. ἔστ᾽ ἀκοῦσαι EP) ΓΕΡ --- Μ5 1) ἀκοῦσαι
184 ARISTOPHANES
968 ἐν ταὐτῷ τὸ μεταξὺ : μιμεῖται τὸ ἀσυνάρτητον τῶν χρησμῶν.
τὸ μεταξὺ Koplv8ou: παρὰ τὸν λεγόμενον χρησμόν᾽
“εἰ τὸ μέσον "κτήσαιο᾽" Κορίνθου καὶ Σικνῶνος,᾽
ἐπεὶ καὶ ἡ πόλις μεταξὺ οὐρανοῦ καὶ γῆς ἴδρνται.
ἄλλως: Αἰσώπῳ τῷ μυθογράφῳ χρωμένῳ περὶ πλούτου ὁ θεὸς εἶπεν"
"εἶ" τὸ μέσον ᾿κτήσαιο" Κορίνθου καὶ Σικνῶνος "᾽
εὔφορος γὰρ αὕτη ἡ χώρα. τὸ δὲ ὅλον παίζει.
971 Πανδώρᾳ: τῇ γῇ, ἐπειδὴ πάντα τὰ πρὸς τὸ ζῆν δωρεῖται, ἀφ᾽ οὗ καὶ
« ζείδωρος᾽ καὶ “ἀνησιδώρα.᾽
974 kwon: ἀντὶ τοῦ “γέγραπται ἐν τῷ χρησμῷ;
λαβὲ τὸ βιβλίον: “λαβέ,᾽ φησί, ‘xal σκόπησον.
976 καὶ σπλάγχνα διδόν᾽ ἔνεστι: ᾿Αριστοφάνειον τὸ ἐκ τοῦ ἀναλαμβά-
vey γελοιάζειν.
978 αἰετὸς ἐν νεφέλῃσι: οὐχ ἁπλῶς τοῦτό φησιν ἀλλ᾽ ὅτι χρησμὸς ἦν
τοῖς ᾿Αθηναίοις δεδομένος τοσοῦτον αὐξήσεσθαι ὅσον αἰετὸς τῶν ἄλλων ὀρνέων
ἐν ταῖς νεφέλαις προὔχει. τοῦτον καὶ αὐτὸν εἰς τὸν ᾿Πειθέταιρον᾽ πλάττεται
ὅπως ἄν ‘ri’ λάβῃ.
αἰετὸς ἐν νεφέλῃσι: τούτου καὶ ἐν τοῖς Ἱππεῦσι μέμνηται, εἰς τὴν πόλιν
εἰρῆσθαι δοκοῦντος ἐν τοῖς Βάκιδος.
982 ἐξεγραψάμην : ἀντὶ τοῦ ‘ ἐμνημόνευσα."
983 αὐτὰρ ἐπὴν ἄκλητος : τῷ αὐτῷ μέτρῳ ἀναπλάττεται καὶ αὐτὸς χρησμόν.
968 Suid. εἰ τὸ μέσον κτήσαιο. Athen. 2194. Cf. Zen. iii 57; Eust. 291 30.
--- εἰ : Μ. --- κτήσαιο : Suidas and Athenaeus.
εἰ... κτήσαιο: Suidas and Athenaeus. — εὔφορος : cf. Zenobius and
Eustathius.
971 Phot. Πανδωρίαᾳ. Hesych. Πανδώρα.
978 Schol. Eq. 1018 and 1086. Cf. Zen. ii 50. — αὐξήσεσθαι : αὐξηθήσεσθαι
UP. — καὶ αὐτὸν : all by himself, equivalent to καὶ μόνον, to be construed with
Πειθέταιρον. But Blaydes αὐτὸς, comparing Schol. 988.
ἐν rots Ἱππεῦσι : 1018. — εἰς: Musurus has ws εἰς, and ws may possibly lie con-
cealed in καὶ in Γ' (καὶ εἰς τὴν xré.).
982 Suid. ἐξεγραψάμην. --- ἐμνημόνευσα : the meaning that here attaches to
μνημονεύω is noteworthy. ἐμνημονευσάμην Rutherford.
αὐξζηθήσεσθαι Ῥ --- τοῦτον... λαβη] om. Μ --- αὐτὸν] om. G — ἂν] ἄν τι P
978 Om.GRM [ I*E*P* J καὶ) δὲ Γ΄ δὲ καὶ ΕΡ --- ἐν. . . μεμνηται]
μέμνηται ἐν τοῖς ἱππεῦσι καὶ T --- εἰς] ὡς εἰς Ρ --- εἰρῆσθαι δοκοῦντοεἾ δοκοῦντος
εἰρῆσθαι ἘΡ
982 Om. GMP — ἐξεγραψάμην) RE [{ἐξεγραψάμην Τ' 1
988 8.8. ν. αὶ 8 παρά (982) Μ [ αὐτὰρ ἐπὴν ἄκλητος TEP 1 ἀναπλάτ-
τεται] πλάττεται Μ --- αὐτὸξ] αὐτὸν Μ --- χρησμὸν] om. αὶ χρησμοὺς α τὸν
χρησμὸν ΓῈΜ
SCHOLIA ON THE AVES 185
968 inf. S ravrayi in 954] τὸ μεταξὺ κορινθου παρα τὸν λεγομένον
χρησμὸν εἷς TO μέσον κτίσαιο κορινθοῦ Kat σικνῶνος ἐπεὶ καὶ ἡ πόλις μεταξὺ
ουρανοῦ καὶ γῆς ἵδρνται : --- ἄλλως : αἰσώπω τῶ μυθογράφω χρωμένω περι
πλούτου ὁ θεος εἶπεν εἰς το μέσον κτίσαι κορίνθου καὶ σικνῶνος - ἔφορος γὰρ
αὕτη ἡ χώρα τὸ δὲ ὅλον παίζει: --
971 111’ sup.) πανδῶρα: τῆι γῇ ἐπειδὴ πάντα τὰ προς τὸ ζῆν δωρεῖται
ἀφοῦ καὶ ζείδορος καὶ ἀνησιδώρα :
974 R 65’ int.] αντι του γέγραπται. ἐν τῶ χρησμώ: --
974 λαβὲ τὸ βυβλίον) λάβε φησὶ καὶ σκόπησον
976 inf. 8 λαβὲ] ἀριστοφά... τὸ ἐκ τοῦ ἀναλαμβάνειν γελοιάζειν :
978 111’ sup. et ext. S ἃ. v.] aleros οὐχ απλῶς τοῦτο φησι. αλλ᾽ ὅτι
χρησμὸς ἦν rots αθηναιοις δεδομένος τοσοῦτον αὐξήσεσθαι ὅσον αἰετὸς τῶν
ἄλλων ὀρνέων. ἐν ταῖς νεφέλαις προῦχει τοῦτον καὶ αὐτὸν εἰς τὸν πεισθεται-
ρον πλάττεται. ὄπως ἂν λαβη: --
978 intm. int. p. v. οὖ inf.] τούτου καὶ ἐν τοῖς ἱππεῦσι μεμνηται εἰς τὴν
πόλιν εἰρῆσθαι δοκοῦντος ἐν τοῖς βάκιδος
Fol. 111. Vv. 980--1018.
982 intm. ext. p. v.] ἀντι τοῦ ἐμνημόνευσα : —
983 ext. 8 ἀλαζὼν] τῶ αὐτῶ μέτρω ἀναπλάττεται καὶ αὐτὸς χρησμὸν: : —
968 S ἐν ταυτῷ Μ [ 1d. .. κορινθον] κορίνθουν καὶ σικνῶνος Γ΄ εἰ τὸ
μέσον κτήσαιο Κορίνθου καὶ Σικυῶνος Σ J] λεγομενον] om. G— χρησμὸν] χρη-
σμὸν λέγει 6 «“-- ale] εἰ Μ --- κτίσαιο] κτίσαι TEP — κορινθοῦ] κόρινθον : T—
+74] om. Γ -- χρωμένω] χρώμενος Ὁ --- θεος. .. κτίσαι] εἶπεν ὁ θεὸς κτίσαι
εἰς τὸ μέσον E — ὁ θεος εἶπεν] εἶπεν ὁ θεὸς Μ --- εἶπεν . .. σικυῶνος] ἀνεῖλε τὸ
λόγιον τοῦτο Σ --- ἔφορος] εὔφορος RTEMP— γὰρ] δὲ Γ--- παίζει] LT? συκυάζει
Γ σικυάζει T?v
971 πανδώρῳ) Μ 1) τῆι] om. Μ --- ἐπειδὴ) ἐπεὶ Μ --- τὰ] om. P— προς}
Τ' κατὰ ΓΈΕΡ --- τὸ ζῆν] τροφὴν Μ --- ἀφοῦ... . ἀνησιδώρα] om. R — ζείδορος]
είδωρος Μ --- καὶ] om. Τ᾽ --- ἀνησιδώρα] ἀνυσιδώρα E
914 Om. VGIP—S 8 σπλάγχνα (976) M — ἔνεστι in 976) IPE 1) γέγρα-
πται- ἐν] ἔνεστι Μ
974 Om. GP—S λαβὲ Μ---λαβὲ) R λαβὲ τὸ βυβλίον) E [λαβὲ τὸ
βυβλώῶν (βιβλών T*)T J) λάβε] ἀντὶ τοῦ λάβε Μ --- φησὶ] om. ΗΕ --- σκόπησον]
Γ᾽ σκόπισον T
976 Om. GRP —7ro βυβλίον) E {καὶ σπλάγχνα διδόναι T — καὶ σπλαγ-
xva διδόναι M* J] ἀριστοφά .. ἀριστοφάνειον (add. δὲ Μὴ TEM—rd...
γελοιάζειν] τὸ ἐπαναλαμβάνειν πρὸς τὸ γελοιάζειν Μ — ἀναλαμβάνειν γελοιάζειν]
T* γελοιάζειν λαμβάνειν Τ'
978 8 αἰετὸς M [[ aleros] αἰετὸς ἐν νεφέλησι (νεφέλαις Ε νεφέλῃσιν P)
GTEP 1) χρησμὸς. .. αθηναιοις] τοῖς ἀθηναίοις ἦν χρησμὸς Μ ---αὐξήσεσθαι]
186 ARISTOPHANES
984 σπλαγχνεύειν : “σπλάγχνων μεταλαβεῖν."
987 καὶ φείδου μηδὲν : πλάττεται ὡς καὶ τούτου ὄντος ἐν τοῖς χρησμοῖς.
988 μήτ᾽ ἣν Δάμπων ἦ: χρησμολόγος ὁ Λάμπων. “ μήτε, φησίν, “ἐὰν
αὐτὸς ἢ ὁ Λάμπων φείδου αὐτοῦ, ἐὰν λέγῃ ὅτι καὶ ὡς αἰετὸς γενήσῃ."
ἄλλως : εἴρηται περὶ Λάμπωνος, ὃ δὲ Διοπείθης νῦν μὲν ὡς χρησμολόγος,
ἑτέρωθι δὲ ὡς κυλλὸς καὶ δωροδόκος, Σύμμαχος δὲ καὶ μανιώδη φησί.
μήτ᾽ ἣν ὁ μέγας Διοπείθης : Σύμμαχος " ὅτι Διοπείθης ὃ ῥήτωρ ὑπομανιώδης
ἦν, ὡς Τηλεκλείδης ἐν ᾿Αμφικτύοσι δῆλον ποιεῖ. παράκειται δὲ καὶ τὰ
Φρυνίχου ἔμπροσθεν ἐν Κρόνῳ᾽
(ἀνὴρ᾽ χορεύει καὶ τὰ τοῦ θεοῦ καλά"
βούλει Διοπείθη " μεταδράμω" καὶ τύμπανα;
καὶ ᾿Αμειψίας ἐν ᾿Κόννῳ᾽"
“ὥστε ποιοῦντες χρησμοὺς ᾿αὐτοὶ
διδόασ᾽ ἄδειν"
Διοπείθει τῷ παραμαινομένῳ.᾽
994 τίς ὁ κόθορνος : οἷον “τί ὑποδησάμενος πάρει;᾽ οὕτω μὲν Σύμμαχος,
Δίδυμος δὲ ’ πρὸς τί ᾿ὑποδέδεσαι" τὸ “ἀμφοτεροδέξιον"᾽ ; τίς ἡ ἐπίνοια τῆς
ὁδοῦ ; ’
997 Μέτων: ἄριστος ἀστρονόμος καὶ γεωμέτρης " τούτον ἐστὶν ὁ ἐνιαυτὸς
984 σπλάγχνων μεταλαβεῖν : this reading is found also in U.
988 χρησμολόγος: cf. Schol. 521. χρησμολογεῖ VR; ἐχρησμολόγει Ruther-
ford.
εἴρηται : Schol. 521. —érépef: cf. Eq. 1085 and the scholium. — μανιόδη :
cf. Vesp. 880 and the scholium.
ἐν Κρόνῳ: M. Π 583; K. I 872. --- ἀνὴρ : Dindorf. —peradpdpe: Dindorf.
The previous editors read μεταδραμῶ. --- ἐν Κόννῳ: M. II 704; K. I 673. —
Kévve: Christianus. —atrol διδόασ᾽ G5av: Dobree. αὐτοῖς δῶρον δεῖν φημὶ
δίδοσθαι, closing a tetrameter, Fritzsche. αὐτοί φασι δεδόσθαι Διοτείθει, closing a
tetrameter, Schneider. — παραμαινομένῳ : παραπαιομένῳ Halbertsma, but errone-
ously, since the form would be παραπαίοντι.
994 Suid. κόθορνος. --- ΓΜ preserve the note in the form that is presumably
nearest to the original. — πρὸς ri: all the MSS. except R have πρὸς τὸ τί. Qu.
Δίδυμος δὲ πρὸς τὸ (“" rls ὁ κόθορνος .᾽᾽ ‘rl ὑποδέδεσαι τὸ ἀμφοτεροδέξιον.᾽ ὃ Or Qu.
Δίδυμος δὲ οὕτω πρὸς τὸ ‘rl ὑποδέδεσαι τὸ ἀμφοτεροδέξιον; ᾽" ‘rls ἐστιν ἡ ἐπίνοια τῆς
ὁδοῦ.) ὃ Didymus would thus object to the literal interpretation that some
other scholar had advanced, and would himself interpret Aristophanes’s phrase
(rls ὁ κόθορνος ; ) metaphorically. — ὑποδέδεσαι τὸ ἀμφοτεροδέξιον : Zacher. Cf.
Suid. κόθορνος " ὑπόδημα ἀμφοτεροδέξιον. ᾿Αριστοφάνης' ““τίς ὁ κόθορνος τῆς ὁδοῦ .᾽7
The simple τὸ δέξιον (why have you your right boot on?) is meaningless. I? has
τῶ δεξιῶ as variant (cf. EP). Qu. τί ὑποδέδεσαι ὧδε δεξιῶς ; the loss of -de in ὧδε
being due to haplography ?
SCHOLIA ON THE AVES 187
984 σπλαγχνεύειν) σπλαγχνα μεταλαβεῖν
987 Γ΄ 181“ inf.] καὶ φείδον μηδὲν : -- πλάττεται ὡς καὶ τούτου ὄντος ἐν
τοῖς χρησμοῖς : --
988 int. 8 μήτ᾽ (init.)] χρησμολογεῖ ὃ λάμπων. μήτε φησι ἐὰν αὐτὸς ἢ
6 λάμπων φείδου αὐτοῦ ἐὰν λέγη ore καὶ ὡς αετὸς γενήσῃ : ἄλλως : εἴρηται
περι λάμπωνος ὃ δε διοπείθης νῦν μὲν ὡς χρησμολόγος. ἐτέρωθι δὲ ὡς κυλ-
Abs καὶ δωροδόκος συμμαχος δὲ καὶ μανιωδη φησι: —
988 int. S ὁ μέγας] σύμμαχος ὅτι διοπειθης ὃ ρήτωρ vropavwdys ἦν ὡς
τηλεκλείδης - ἐν αμφικτύοσι δηλον ποιεῖ παράκειται δὲ καὶ τὰ φρυνίχον ἔνπρο-
σθεν ἐν κρόνω ἀνὴρ χορεύει καὶ τὰ τοῦ θεοῦ καλὰ βούλει διοπειθη μεταδραμω
καὶ τύμπανα καὶ ἀμειψίας ἐν κοινῶ ὥστε ποιοῦντες χρησμοὺς αὐτοῖς διδοσθαι
δεῖν διοπειθει τω παραμαινομένω : —
994 ext. 8 ris (init.)] δίδυμος οὕπρος ro τί νποδέδεται τὸ δεξιὸν. τίς
ἐστὶν ἡ ἐπίνοια τῆς ὁδοῦ: --
994 τίς ὁ κόθορνος) οἷόν τι υποδησάμενος πάρει:
997 ext. et inf. S μέτων] μέτων: ἄριστος ἀστρονόμος καὶ γεωμέτρης του
984 Om. GM —omAayyvevav) RI? [{καὶ σπλαγχνεύειν Γ΄ σπλαγχνεύειν
EP 1 σπλαγχνα] I? σπλαχνων REP— μεταλαβεῖν] ἐπιθυμεῖ αὶ μεταλαμβά-
γειν Γ΄ λαμβάνειν T?
987 Om. VGRMP— μὴδ᾽ αἰετοῦ ἐν νεφέλῃσὴ E J
988 8 λάμπων ἡ Μ [[ μήτ᾽ ἣν (ἦν E) λάμπων (add. ἦ TEP) ΟΤῈΡ
μήτ' ἦν ὃ λάμπων R J) χρησμολογεῖ] χρησμολόγος ΓῈΜΡ --- ὁ λάμπων φείδου]
φείδου Τ' —aerds] αἰετὸς REP— ἄλλως... μανιωδη φησι] om. R ---- ἄλλως
«νὸν λάμπωνοε] om. ΓῈΜΡ ---ἐτέρωθι δὲ] om. Μ ἑτέρωθι Τ --- μανιωδη] μανιώ-
δεις Ὁ --- φησι] add. τὸν διοπείθη (διοπείθην M) τὸν ῥήτορα TEMP
988 Οπι. Μ [[διοπειθης R—T*E*P* J] σύμμαχος... ἦν] om. ΓῈΡ ---
νπομανώδηξ] ὑπερμανιώδης G υπομανιώδης Β --- os] ὡς καὶ TEP — δηλον ποιεῖ]
δηλοποιεῖ Ὁ --- παράκειται... παραμαινομένω] om. R— φρυνίχου] φνυνίχου
P — ἔνπροσθεν] ἔμπροσθεν ΑΤῈΡ “--- μεταδραμω] peradpayw G μεταδραμῶν Τ'
μεταδραμῶ EP — χρησμοὺς αὐτοῖς} αὐτοῖς χρησμοὺς Γ --- διοπειθει] διοπείθη G
994 8. κόθορνος Μ [ τίς ἡ érivoa GR ὁ κόθορνος Τ' τίς ὁ κόθορνος EP Jj
Order of notes on 994: 2, 1 TEMP — δίδυμος... τί] οὕτω μὲν σύμμαχος.
διδυμος δὲ πρὸς τὸ τὶ ΓΜ οὕτω σύμμαχος πρὸς τὸ τί EP — δίδυμος] καὶ δίδυ-
μος R --- οὕπρος το τί] οὐ πρὸς τουτὶ α οντω- τι ΚΕ ---οαποδέδεται] I? ὑποδέ.
χεται ΓΜ ὑποδέδοται G — τὸ δεξιὸν] Γ τῶ δεξιῶ T? τῴ δεξιῴ ΕΡ ---τίς. . .
ὁδοῦ] om. EP — ἐστὶν] om. ΓΜ — τῆς 6500] T? τῆς θεοῦ Γ᾽ τοῦ θεοῦ G
994 Om.GR [ T*E*M*P* ἢ
997 S μέτων [ pérov] ὅστις ey’ ἐγώ T 1] ἄριστος) μέτων ἄριστος T —
ἀστρονόμος καὶ γεωμέτρη:] ἰατρὸς καὶ ἀστρονόμος Σ --- τον ἐστι] Γ΄ τούτου ἐστι
997 Suid. Μέτων. --- τούτον ἐστὶν : see the Collation ; but cf. οὗ ὁ ἐνιαυτὸς at
the end of the second scholium on 997, where the correction (P) is required. —
188 ARISTOPHANES
ὃ λεγόμενος Merwvos. φησὶ δὲ Καλλίστρατος ἐν Κολωνῴῷ ἀνάθημά τι elvac
αὐτοῦ ἀστρολογικόν, Εὐφρόνιος δὲ ὅτι τῶν δήμων ἦν ἐκ Κολωνοῦ" τοῦτο
μὲν οὖν ψεῦδος, Φιλόχορος γὰρ "Λευκονοέα" φησὶν αὐτόν, τὸ δὲ τοῦ Καλ-
λιστράτον "ἄδηλον", ἴσως γὰρ ἦν τι καὶ ἐν Κολωνῴ: ὁ δὲ Φιλόχορος ἐν
Κολωνῷ μὲν αὐτὸν οὐδὲν θεῖναι λέγει, ἐπὶ ᾿Αψεύδους δὲ "τοῦ" πρὸ Πυθοδώρον
ἡλιοτρόπιον ἐν τῇ νῦν οὔσῃ ἐκκλησίᾳ πρὸς τῷ τείχει τῷ ἐν τῇ πνυκί.
“μήποτε οὖν τὸ χωρίον;,᾽ φασί τινες, “ἐκεῖνο "ἅπαν, ᾧ περιλαμβάνεται" καὶ ἡ
πνύξ, Κολωνός ἐστιν ὃ ἕτερος ὃ μίσθιος λεγόμενος, οὗ μέρος τι νῦν σύνηθες
γέγονε Κολωνὸν καλεῖν τὸ ὄπισθεν τῆς μακρᾶς στοᾶς᾽ - ἀλλ᾽ οὐκ ἔστι,
Μελίτη γὰρ ἅπαν ἐκεῖνο, ὡς ἐν τοῖς δὁρισμοῖς γέγραπται τῆς πόλεως. ἴσως
δὲ ἐν Κολωνῴ κρήνην τινὰ κατεσκευάσατο φησὶ " γοῦν" Φρύνιχος Μονοτρόπῳ -
“A τίς "δ᾽ ἔστιν ὃ μετὰ ταῦτα φροντίζων; Β Μετὼν
ὁ Λευκονοιεύς. A "οἶδ᾽, ὃ τὰς κρήνας dywv.”
καθεῖται δὲ καὶ 6 Μονότροπος ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ " χρόνον", ‘ds εἴρηται.
” . ἢ 2 a a , VF , 7 4 >
ἄλλως : tows ἐν τῷ Κολωνῷ κρήνην τινὰ κατεμηχανήσατο᾽ τέως οὖσαν,
αὐτοῦ. .. δὲ ὅτι : the scribe οὗ V appears to have omitted a whole line from his
original. — τῶν δήμων : τὸν δῆμον VI. The same error occurs, in the expression
of this formula, in the MSS. of other authors. — Φιλόχορος: Miiller I 400. —
Aevxovola: Dindorf. All previous editors here read Aevxwréa. The form Aevxo-
νοεύς gradually displaces Δευκονοιεύς in Attic inscriptions. —&§mAow : Dobree, whose
reason is conclusive : ‘‘ Malim ἄδηλον, servato γάρ. The emendation is adopted
by von Wilamowitz and Maass. — ἐπὶ ᾿Λψεύδους : V, anticipating the correction
of Scaliger. — τοῦ : Dindorf.— ἅπαν ᾧ: Wachsmuth. πᾶν Dobree. ἐπάνω ᾧ
Forchhammer. --- περιλαμβάνεται : Dobree. — ὦ ἕτερος : οὗ ἕτερος Dobree, but his
interpretation of this part of the passage must be rejected: ‘‘a quo diversus
fuerit alter Colonus ὁ μίσθιος.᾽" --- μίσθιος : MSS., anticipating Meursius’s correc-
tion. —o¥v: V and probably I, anticipating Sauppe’s emendation. — Κολωνὸν :
Sauppe. τὸ Κολωνὸν MSS. τὸ is here due, probably, to the following τὸ ὄπισθεν
xré, — γοῦν : von Wilamowitz, and adopted by van Leeuwen. ‘‘ Fortasse ὅ φησιν
δ᾽" Bothe. — Μονοτρόπφ: M. II 589; Κι I 876. — ὁ μετὰ ταῦτα φροντίζων : it
is impossible to determine, without the context, whether this phrase gives a
reasonable sense. It may be that μετὰ conceals the proper name, and that
the verses should read:
“A rls δ᾽ ἔσθ᾽ ὁ Μέτων ὁ ταῦτα φροντίζων; Β Μέτων
ὁ Δευκονοιεύς. Δ οἶδ᾽, ὁ τὰς κρήνας ἄγων.᾽"
If the assumption that μετὰ displaced Mérw» seems improbable, we might read :
A τίς δ᾽ ἔστιν ὁ μετὰ τοῦτον ; Β ὁ φροντίζων Μέτων
(Meton, the deep thinker !), but the form of the anapaest in the fourth foot is
here doubtful. Cf. the editors on Vesp. 1869. — The verses have been variously
emended: ris δ᾽ ἐστὶν ὁ μετὰ ταῦτα ταύτης φροντίσων ; Kiister. τίς δ᾽ ἐστὶν ὁ μετὰ
SCHOLIA ON THE AVES 189
ἐστι ὁ ἐνιαυτος ὁ λεγόμενος perwvos φησὶ δὲ καλλίστρατος ἐν κολωνῶ ἀνα-
θήματι εἶναι τὸν δῆμον ἦν ἐκ κολωνοῦ τοῦτο μεν οὖν ψεῦδος φιλόχορος γὰρ
λευκονεᾶ φησι αὐτὸν. τὸ δὲ τοῦ καλλιστράτον δῆλον. ίσως γὰρ ἣν τί καὶ ἐν
κολωνῶ ὁ δὲ φιλόχορος ἐν κολωνῶ μὲν αὐτὸν οὐδὲν θεῖναι λέγει em ἀψευδοὺς
δὲ προ πυθοδώρον ἡλιοτρόπιον ἐν τῇ νῦν οὔση ἐκκλησία πρὸς τῶ τείχει τῶ
ἐν πύκη μήποτε οὖν τὸ χωριον φασὶ τινὲς ἐκεῖνο ἐπάνω παραλαμβάνεται καὶ
ἡ πνύξ κολωνός ἐστὶν ὁ ἕτερος ὁ μίσθιος λεγόμενος οὗ μέρος τι νῦν σύνηθες
γέγονε τὸ κολωνὸν καλεῖν τὸ ὄπισθεν τῆς μακρᾶς στοὰς. αλλ᾽ οὐκ ἐστὶ μελίτη
γὰρ ἅπαν ἐκεῖνο ὡς ἐν τοῖς ὁρισμοῖς γέγραπται τῆς πόλεως. ἰσως δὲ ἐν κολωνῶ
κρήνην τινὰ κατεσκευάσατο. φησὶ ὃ φρύνιχος μόνος τρόπω τίς δὲ ἐστιν ὃ μετα
ταντα ταύτης φροντίζων. μέτων ὁ λευκονοιεύς οἶδα ὁ τὰς κρήνας ἄγων καθει-
ται δὲ ὁ μονοτρόπος ἐπι τοῦ αὐτοῦ χωρίον εἴρηται: -- ἄλλως : ἴσως ἐν τω
I? τούτου ἐστὶν EPS τουτέστιν GRM—6 tnavros . . . pereovos] ὁ λεγό-
μενος Μέτωνος ἐνιαυτός Σ --- νιαντος] ἐνιαυτοῦ Ὁ --- perwvos] μετεῶνος α μέτων
Μ --- φησι... εἶναι] Καλλίστρατος δέ φησιν αὐτοῦ ἐν Κολωνῷ ἀνάθημά τι
ἀστρονομικόν. Εὐφρόνιος δὲ, ὅτι Σ --- ἀναθήματι] ἀναθήματα R ἀνάθυμά τι
Γ᾽ ἀνάθεμά τι T27EP— εἶναι τὸν δῆμον] εἶναι αὐτοῦ ἀστρολόγικα R εἶναι αὐτοῦ
ἀστρολογικὸν. εὐφρόνιος δὲ ὅτι τὸν δῆμον (τῶν δήμων EMP and Σ in cod.
ABV) TEMP --- τὸν δῆμον. . . ἢ ἀνάθημα ἀστρολογικον] om. R — ἦν] om. M
- ἐκ] I? εἰς Γ' --- μεν οὖν] δὲ ΓῈΜΡ --- γὰρ] δὲ TEMP --- λευκονεᾶ] λευκονέα
T λευκωνά ΕΜ λευκανάι Ρ --- φησι αὐτὸν] αὐτόν φησι. ψευδὲς δὲ καὶ τοῦτο
Μ---ἰσως . .. εἴρηται: --- ἄλλως] om. Μ --- φιλόχορος] I? φρύνιχος T --- μὲν]
μὲν οὖν Ὁ --- αὐτὸν οὐδὲν] οὐδὲν αὐτὸν Ε ---- θεῖναι λέγει] λέγει θεῖναι ΓῈΡ ---
θεῖναι} εἶναι G—em ἀψευδοὺ:} ἀψευδῶς Γ΄ ψευδῶς ΓῈΡ --- προ] προὸ T—
πύκη] πνυκὶ GL τῇ πνυκὶ EPS — τινὲς ἐκεῖνο] ἐκεῖνο τινὲς Γ-- ἐπάνω] ὃ ἐπάνω
6 --- μίσθιος] μίσθος Ρ --- οὗ] οὗ Γ΄ οὕτως ΓῈΡ “--- νῦν] om. GI — τινὰ κατε-
σκενάσατο)] κατεσκευάσατο τινα Τ --- μόνος τρόπω] μονοτρότω ΟΓΓΕΡΣ -- δὲ
ἐστιν] δ᾽ ἐστιν ΡΣ --- ταύτη] om. Σ --- λευκονοιεύς] λευκονιεύς Γ΄ λευκωνιεύς EP
Λυκονοιεύς Σ (cod. AB) —otBa] οἶδ᾽ Σ (cod. ΑΥ̓) -- δὲ] δὲ καὶ ΓῈΡ ---ἄλλως....
ταῦτα ταύτης φροντιῶν; Dindorf. A τίς δ᾽ ἐστὶν ὁ μετὰ ταῦτα φροντίζων ; Β Μέτων
Bergk. τίς δ᾽ ἔσθ᾽ ὁ μετ᾽ αὐτοῦ ταῦτα φροντίζων; Μέτων Fritzsche. τίς δ᾽ ἐστὶν ὁ
μεγάλ᾽ ἅττα φροντίζων; Μέτων Bothe. τίς δ᾽ ἔστὶν ὁ τὰ τοιαῦτα φροντίζων ; Μέτων
Kock. τίς δ᾽ ἔστιν ὁ μετὰ ταῦθ᾽, ὁ φροντίζων; Μέτων von Wilamowitz. The sec-
ond verse: Μέτων ὁ Λευκονιεύς, ὅδ᾽ ὁ τὰς κρήνας: ἄγων Scaliger. Μέτων ὁ Λευκονιεύς,
οἶδ᾽, ὁ (sic) κρήνας ἄγων Kiister. ὁ Λευκονοεύς͵ εὖ οἶδ᾽, ὁ τὰς κρήνας ἄγων Toup.
Μέτων ὁ Λευκονοεύς, ὁ τὰς κρήνας: ἄγων Dindorf. ὁ ΔΛευκονοεύς. A ὀγῷδ᾽, ὁ τὰς
κρήνας ἄγων Bergk. Α ὁ τὰς κρήνας ἄγων; Blaydes. For Δευκωνιεύς (P) Bentley
proposed Κολωνιεύς (Λευκω-, Κολω-). --- χρόνον : Dobree. χωρίου MSS. Xafplov
Bentley. — ὡς : Dobree. The alternative would be to read ὅτι δὲ καθεῖται κτέ.
— εἴρηται : in the third hypothesis. ‘‘ εἴρηται vel προείρηται" Meineke.
κρήνην... οὖσαν: i.e. Meton took a source which was there in those days
1. ARISTOPHANES
ἄγαλμα ἢ ἀνάθημα ἀστρολογικὸν κατεσκενάσατο ᾿αὐτοῦ" ὅτι δὲ "ἐκ
Κολωνοῦ" ἦν τῶν δήμων ψεῦδος, Φιλόχορος “γὰρ Λευκονοέα᾽ φησὶν αὐτόν.
οὗτος δέ ἐστιν ὁ Μέτων "οὗ" ὁ ἐνιαυτὸς 5 λεγόμενος Μέτωνος.
1000 αὐτίκα γὰρ ἀήρ: Δίδυμος τοιοῦτος ἀήρ ἐστι τῇ γῇ περικείμενος,
ὅμοιος πνιγεῖ, καθαπερεὶ πῶμά τι περικείμενος. τὰ δὲ ἑξῆς, φησὶ Σύμμαχος,
ἐπίτηδες ἀδιανόητα.
1001 κατὰ πνιγέα μάλιστα: “ὥσπερ,᾽ φησί, ’ πνιγεὺς περίκειται τῇ γῃ."
τὰ δὲ ἑξῆς ἀδιανόητα. πνιγεὺς δὲ ὁ κρίβανος ἣ ἡ κάμινος.
1004 ὀρθῷ μετρήσω κανόνι : διόλου ἀνοηταίνει.
1005 ὁ κύκλος γένηταί σοι: παίζει, ἀδύνατον γὰρ τὸν κύκλον γενέσθαι
τετράγωνον.
1007 ὥσπερ "δ᾽ ἀστέρος" : λείπει τὸ ἵνα, ---- “ ἵνα ὥσπερ "ἀστέρος."
1008 αὐτοῦ κυκλοτεροῦς ὄντος: ‘iva τοῦ μέσον κυκλοτεροῦς ὄντος αἱ dot
αὐτῷ παρεκταθῶσιν ὡς ἀκτῖνες ἀστέρων."
1009 "ἄνθρωπος" Θαλῆς: τοῦ “κύκλουν᾽ ἐν σαρκασμῷ φησιν" ἔστι δὲ ὁ
Θαλῆς οὗτος εἷς τῶν ἑπτὰ φιλοσόφων ἐπὶ γεωμετρίᾳ διαβεβοημένος.
᾿Αθηναῖοι περισπῶσιν, ἡ δὲ κοινὴ βαρύνει, καὶ ὅτε μὲν περισπᾶται, ‘@adov’
ἐστιν ἡ γενική, ὅτε δὲ βαρύνεται, “Θάλητος.᾽
1011 κἀμοὶ πειθόμενος : “ὡς φίλος σοι συμβουλεύω ὑπαναχωρῆσαι ἔνθεν."
(κρήνην τινὰ τέως οὖσαν) and reconstructed it artificially. —atrod: there. Qu. ἐν
αὐτῷ ? — ἐκ ΚΚολωνοῦ : Blaydes, comparing the phraseology used above. — τῶν
δήμων: TEM, anticipating Dindorf’s correction. —ydp Aeveovola: Dindorf.
Cf. above. —o¥v: Musurus, for ὁ.
1000 The signum in V indicates the true lemma. — ὅμοιος : ὁμοίως Dindorf
(in the Thesaurus). — καθαπερεὶ πῶμά τι : Didymus was thinking of the rounded
top and sides of a charcoal-kiln, where the earth was packed hard about the
wood. (See Bltimner, Tech. u. Term. II 348.) Cf. Schol. Nub. 96: κυρίως πνι-
γεὺς ἔνθα ol ἄνθρακες ἔχονται καὶ πνίγονται. The word πνιγεύς itself never means lid.
1007 Cf. the form of the scholium in M. — ἀστέρος : cf. the next scholium.
1009 Suid. Θαλῆς. ---τοῦ. . . σαρκασμῷ : with sarcastic reference to his
‘ circle.’ — Φιλοσόφων : ‘ fort. σοφῶν ᾽᾽ Bothe.
1008 Om. VG—S 8 ἀκτῖνες M [{αὐτοῦ κυκλοτεροῦς ὄντος (ὄντος om. EP)
TEP J]
1009 S ἄνθρωπος αὶ S θαλῆς M [ dvOpmwos θαλῆξ) om. R add. μέτων
Ll J rod... δὲ] om. ΚΕ --- τοῦ κύκλον] om. TEMP — φησι] φασὶ I — δὲ]
om. —ds . . . φιλοσόφων] τῶν ἑπτὰ φιλοσόφων els --- εἷς] ἐστι εἷς Ε --- ἐπι]
τῶν ἐπὶ T Γ-- διαβιβοημένο:] T? βεβοημένος Τ' περιβόητος Ἂ --- αθηναιοι.
Gadnros] om. ἈἩ --- κυνη] κοινὴ ΟΓῈΜΝΡ “--- θαλοῦν] θαλοῦ ΘΙΈΜΡ--οτι)
ὅτε GTEMP
1010 Om. G—S ris ὁδοῦ R 85. κἀμοὶ M [{κακάμοι πειθόμενοι T κἀμοὶ
πειθόμενος EP J] φίλοΞ] φίλω ΓΤ «“--- ἐνθεν] I? om. I
SCHOLIA ON THE AVES 191
κολωνῶ κρήνην τινὰ κατα μηχανήν τὲ οὖσαν ἢ ἄγαλμα. ἣ ἀνάθημα dot podo-
yixov : —
1000 ext. 8 αὐτίκα] προστιθεὶς οὖν δίδυμος τοιοῦτος ἀήρ ἐστὶ τῇ γῇ περι-
κείμενος ὅμοιος πνίγει : καθάπερ ει πωμάτι περικείμενος τὰ δε ἑξῆς φησι συμ-
μαχος ἐπίτηδες ἀδιανόητα : —
1000 R 65” sup.) αλλως. ὡς πνιγεὺς οὖν περικειται τῇ γῆι" τα δὲ εξης
ἀδιανόητα. πνιγεὺς δὲ ὁ κρίβανος ἢ ἡ κάμινος : --
1003 R65” int. 8 οὐ μανθάνω] διόλον avoyraive : —
1005 R 65” int. 8 τετράγωνος] παίζει ἀδύνατον yap τον κύκλον γενεσθαι
τετράγωνον: --
1007 R 65” ὥσπερ) λειπει τὸ ἵνα: ὥσπερ ἀστέρες.
1008 R 65” int.] ἵνα τον μεσου κυκλοτεροὺς ὄντος al οδοὶ αὐτῶι παρ᾽
εκταθῶσιν. ὡς ἀκτῖνες ἀστερων: --
1009 inf. S ἄνθρωπος] ἀνθρωπος θαλῆς: --- τοῦ κύκλον ἐν σαρκασμῶ φησι
ἐστι δὲ ὁ θαλὴς ovros εἷς τῶν ἑπτὰ φιλοσόφων ἐπι γεωμετρώ διαβεβοημένος.
αθηναιοι περισπώσιν. ἡ δὲ κυνη βαρύνει. καὶ ὅτε μεν περισπᾶται- θαλοῦν ἐστι
ἡ yevixn ore δὲ βαρνυνεται θαλητος:
1010 φιλῶ σ᾽ εγώ) ὡς φίλος σοι συμβουλεύω υπαναχωρῆσαι ἐνθεν-
4 ἀνάθημα ἀστρολογικον] ΓἕῚ om. Γ ΄--- κατα μηχανήν] κατεμηχανήσατο Σ «---
τὲ οὖσαν] om. Σ --- τὴ] τέως ΓῈΜΡ ---- ἀστρολογικον] ἀστρονομικὸν κατεσκενά-
σατο Σ add. κατεσκευάσατο αὐτῶ. ὅτι δὲ κολωνὸς (κολωνῶν M) ἦν τῶν
δήμων (τῷ δήμῳ P)- ψεῦδος - φιλόχορος δὲ λευκονάα (Acuxwvéa P) φησὶ αὐτὸν
(φιλόχορος . . . αὐτὸν om. M)- οὗτος (οὕτως EM) δὲ (γάρ M) ἐστιν 6
μέτων (ὁ μέτων om. M oom. P) ὁ (οὗ P) ἐνιαυτὸς (ὁ add. MP) λεγόμενος
μέτωνος ΓῈΜΡ
1000 S κατα πνιγάα M [[προστιθεὶς οὖν] αὐτίκα γὰρ ἀὴρ G προστιθεὶς
οὖν ἐγώ Τ' J] Order of notes on 1000: 2, 1 TEMP — δίδυμος] προστιθεὶς
οὖν ὁ δίδυμος G δίδυμός φησί M — καθάπερ ει] καθάπερ GR καθαπερεὶ TEMP
--- πωμάτι] πῶμά τι ΟἘῈΡ πώματι αὶ πώμάτι Γ΄ πτώματι Μ M— φησι συμμα-
xos ἐπίτηδε:] φησὶ ὁ σύμμαχος φησι Γ΄ φησὶ ὁσυμμαχος EMP— φησι) om. R
1000 Om. VG [{αλλω:] om. M* κατὰ πνιγάχα μάλιστα (88 lemma)
TEP 1 és] ὥσπερ φησι ΓῈΡ ὥσπερ M—oov]om.TEP φησι M—snyeis
δὲ] πνιγεὺς δὲ οὕτως ἣ Γ΄ πνιγεὺς δὲ οὗτος EMP
1003 Om. VGIMP — κανόνι προστιθεὶς in 1004) E 1)
1005 Om. VG—S κύκλος M [ 0 κύκλος γενήσεται (add. γραφεται γένη-
ται σοι Γ Τ' κύκλος E ὁ κύκλος Ρ 1] παίζει. . . γενεσθαι} παίζει yap
ἀδύνατον δὲ γενέσθαι τὸν κύκλον Γ --- τον] om. M— γενεσθαι τετράγωνον] τε-
τράγωνον γενέσθαι EP
1007 Om. 761} --- ὥσπερ δ᾽ dorepes) E [ ΜῈ J] Anwar... ἀστέρε:] λεί-
we δὲ ὅ ἵνα σύνδεσμος. ἵν᾽ ἢ οὕτως. iva ἀπολάμπωσιν ὡς ἀστέρες M — τὸ ἵνα]
ὁ ἵνα- ἵνα E
192 ARISTOPHANES
1013 ἐξενηλατοῦνται: περὶ τῆς ἐν Λακεδαίμονι ξενηλασίας Θεόπομπός
φησιν ἐν τῇ τρίτῃ καὶ τριακοστῇ.
καὶ κεκίνηνται : ποτὲ γὰρ ἐκεῖσε σιτοδείας γενομένης ξενηλασία γέγονεν, ὡς
Θεόπομπος ἐν τῇ "λγ΄ φησιν.
1014 μῶν στασιάζετε : ‘dpa μὴ εἰς ἀλλήλους μάχεσθε; ᾽
1016 σποδεῖν: τύπτειν.
1017 ὡς οὐκ οἶδ᾽ ἂν εἰ φθαίης: “οὐκ οἷδ᾽ ἂν εἰ φθαίης ἀπιέναι πρὶν ἀπο-
τυμπανισθῆναι,᾽ ἅμα δὲ τύπτει αὐτόν.
1018 ἐγγὺς αὑταιί: αἱ πληγαί, ἅμα δὲ λέγων τύπτει αὑτόν.
1020 οὐκ ἀναμετρήσεις : ὅτι γεωμέτρης" ἅμα δὲ “οὐ μέτρια φρονήσεις
πλάττων τινὰ ἀρχὴν καινήν; οὐδεμία γὰρ ᾿Αθήνησι.᾽
1021 ποῦ πρόξενοι: προξένους ἐκάλουν τοὺς τεταγμένους εἰς τὸ ὑποδέχε-
σθαι τοὺς ξένους τοὺς ἐξ ἄλλων πόλεων ἥκοντας.
τίς ὁ Σαρδανάπαλλος : οὗτος υἱὸς ᾿Ανακυνδαράξον βασιλεὺς Nivov Περσικῆς
χώρας, ὃς ἐν μιᾷ ἡμέρᾳ Ταρσὸν καὶ ᾿Αγχιάλην ἔκτισεν, ἐκτράπελος ταῖς
τρυφαῖς" φασὶ γὰρ αἰσχρῶς αὐτὸν καλλωπίζεσθαι καὶ μυρίζεσθαι, τοῖς τε
οἰκείοις μὴ ὁρᾶσθαι εἰ μὴ εὐνούχοις καὶ κόραις. πεπυρπολημένου δὲ τοῦ
1013 Suid. ξενηλατεῖν. --- ξκυνηλασίας : V adds, probably, γεγονυίας, but no
other MS. has it, and it is presumably an intrusion from the following
scholium. — Θεόπομπος : Miller I 311.
ἐν τῇ Ay’: VRI vouch for thirty-siz, but the unit is expressed in each MS. by
the numerical sign ; \7 brings the statement into accord with that in the pre-
ceding scholium.
1016 Suid. σποδεῖν.
1017 ὡς οὐκ οἶδ᾽ Gv: both the lemma and the acholium in ©? confirm the
reading οἶδ᾽ ἂν in the text of the play.
1020 ὅτι γεωμέτρης: Qu. ὅ ἐστιν (cf. Schol. 765) ‘ od -yewperphoas;’? Cf.
TEM. — μέτρια φρονήσειῃ: i.e. Aristophanes is punning in ἀναμετρήσεις σαντὸν. ----
πλάττων: M, anticipating Blaydes’s conjecture. — οὐδεμία γάρ ᾿Αθήνησι : “ No
Surveyor General to the Athenian State !”’
1021 Suid. προξένους.
Suid. Σαρδαναπάλους and ᾿Αγχιάλη. Phot. Σαρδαναπάλους. Hesych. Lapdard-
wados. Cf. Strab. 671 9; Diod. Sic. ii 28; Arrian, Anab. iiv; Athen. 386 a,
1021 Om. GRFEMP
1021 S σαρδανάπαλος ΜΠ σαρδανάπαλον] τίς ὁ ae ee (capdara-
mados EP) REP ὁ σαρδανάπαλος οὑὗτοσί Τ' 1] otros] σαρδανάπαλος Γ΄ ὁ δὲ
Σαρδανάπαλος οὗτος Σ --- vids] υἱὸς ἦν ΜΣ --- ἀνακυνδαράξου) ἀνακινδαράξου P
— βασιλεὺς] βασιλέως Σ --- ἀγχιάλην] Γ ἀγχώλον GI? — ἐκτράπελος] εὐτρά-
weros αὶ ἐκτράπελος δὲ Γ΄ .--- φασι] om. M— γὰρ] δὲ ΓΣ --- αἰσχρῶς αὐτὸν}
αὐτὸν αἰσχρῶς TMS — καὶ μυρίζεσθαι} om. EPS — εὐνούχοιΞ] εὐνούχω G—
πεπυρπολημένον) 122 πεπυρπολημένος ΟΓΜΣ(οοά. ABVE) --- τῶ ofve] rw
SCHOLIA ON THE AVES 193
1013 inf.) ξενηλατοῦντες : — περι τῆς ἐν λακεδαιμόνι ξενηλασίας yéyo--
θεόπομπος φησι. ἐν τῆι τρίτη καὶ τριακοστῆ : --
1013 inf. S xextvyvrai] ποτε γὰρ éxeioe σιτοδειᾶς γενομένης ξενηλασία
γέγονεν. ὡς θεόπομπος ἐν λς φησι: --
Fol. 111”. Vv. 1014-1047.
1014 R 65” μῶν) apa μη εἰς αλλήλους μάχεσθε
1016 ΒΕ 65” σποδεῖν) τύπτειν
1017 E 184’ οχί.] ὡς οὐκ οἶδ᾽ ἄρ᾽ εἰ φθαίηε: οὐκ οἶδα εἰ φθαίης ἀπιέναι.
πρὶν ἀποτυμπανισθῆναι. ἅμα δὲ τύπτει αὐτόν:
1018 R 65” int. S αὐται( αἱ πληγαί. ἅμα δε λέγων τύπτει αὐτόν: --
1020 ext. et inf. 8 ἀναμετρήσει) ὅτι γεωμέτρης ἅμα δὲ οὐ μέτρια φρονή-
σεις πλάττειν τινὰ ἀρχὴν. καινὴν οὐδεμία γὰρ ἀθήνησιν: --
1021 inf.] ποῦ πρόξενοι: --- προξένους ἐκάλουν τοὺς τεταγμένους εἰς τὸ
ὑποδέχεσθαι τοὺς ξένους τοὺς ἐξ ἄλλων πόλεων ἥκοντας: --
1021 int. p. v.] προξένους ἐκάλουν τοὺς τεταγμένους εἷς τὸ ὑποδέχεσθαι
τοὺς ξένους.
1021 sup. et ext.] σαρδανάπαλος: --- οὗτος υἱὸς ἀνακυνδαράξον.- βασιλεὺς
νίνου περσικῆς χώρας Os ἐν μιᾶ ἡμέρα, ταρσον καὶ ἀγχιάλην ἔκτισεν. ἐκτρά-
πελος ταῖς τρυφαῖς . φασι γὰρ αἰσχρῶς αὐτὸν καλλωπίζεσθαι καὶ μυρίζεσθαι.-
τοῖς τε οἰκείοις μὴ ὁρᾶσθαι. εἰ μὴ εὐνούχοις καὶ κόραις - πεπυρπολημένον δὲ τῶ
1018 8. ξενηλατοῦνται Μ {{ἔενηλατοῦντες] ξενηλατοῦνται ἈΓῈΡ J] ἐν λακε-
δαιμόνι] ἐκ λακεδαίμονος ἘΡ --- γεγο ..7 om. ΒΓΕῈΜΡ0 γεγον .. 6 --- θεόπομ-
wos] θεόπος R
1013 [καὶ xexivyran GR—T*E*M*P* 1) σιτοδειᾶς] σποδιᾶς ἘΓΕΈΜΡΣ
— ds... φησι] om. Μ ---ἐν Ag] om. EP ἐν τῇ τριακοστὴ ς Β ἐν τῇ
As T
1014 Om. VGIM —oracidfere) I? [ pov στασιάζετε P J] apa...
μάχεσθε] μάχεσθε κατ᾽ ἀλλήλων T?
1016 Om. ΟαΓΙΓῈΜΡ
1017 Om. VGRIM [ἄρ] ἂν I* 1) οἶδα] οἶδ᾽ ἂν T°
1018 Om. VGM —airau) E- {{ ἐγγὺς αὐταιί TP 1) δε] om. Τ --- λέγων)
om. ΓῈΡ
1020 S ἀναμετρήσῃ Μ [οὐκ ἀναμετρήσει (ἀναμετρήσεις T) σεαντὸν GP
οὐκ᾽ ἀναμετρήσεις (ἀναμετρήσει P) REP J] ὅτι] om. G ὅτι οὐ TEP οὐ
M — γεωμέτρη:] γεωμετρήσεις ΓῈΜΡ “-- οὐ] ὅτι οὐ P— πλάττειν] πλάττων
M — τινὰ ἀρχὴν] τινὰ doxyy τινά (with τινά erased) R— ἀρχὴν καινὴν] και-
νὴν ἀρχὴν ΓΜ — καινὴν] om. G
1021 8. πρόξενοι Μ J] els) πρὸς M — ὑποδέχεσθαι] ὑποδέξασθαι Τ᾿ ---- πόλεων
ἥκοντα] ἥκοντας πόλεων M
194 ARISTOPHANES
οἴκου, ἔνδον εὑρεθεὶς ἀπέθανεν. ᾿Απολλόδωρος δὲ ταῦτά φησιν ἐγγεγράφθαι
ἐν τῷ τάφῳ αὐτοῦ ᾿Ασσυρίοις γράμμασι" ““Σαρδανάπαλλος ᾿Ανακυνδαράξου
παῖς Ταρσόν τε καὶ ᾿Αγχιάλην ἔδειμεν ἐν μιᾷ ἡμέρᾳ. ἔσθιε πῖνε ὄχευε, ὡς
τἄλλα οὐδενός ἐστιν ἄξια." ὁ δὲ Ἑ) λλάνικος ἐν τοῖς Περσικοῖς δύο φησὶ
Σαρδαναπάλλους γεγονέναι.
ἄλλως : Περσῶν βασιλεύς, ὃς ἐν τρυφῇ ὡρίζετο τὴν εὐδαιμονίαν, λέγεται
δὲ περὶ αὐτοῦ ὅτι ἐν μιᾷ ἡμέρᾳ δύο πόλεις ἔκτισε τῆς ᾿ Κιλικίας, Ταρσὸν
καὶ ᾿Αγχιάλην. ἦν δὲ τῷ βίῳ τρυφηλὸς καὶ τῷ εἴδει ἐκτράπελος καὶ τῷ
σχήματι ἀλλόκοτος " διὸ λέγουσιν ἐν τῷ τάφῳ αὐτοῦ ἐπιγεγράφθαι τοῦτο τὸ
ἐπίγραμμα
“εὖ δεδαὼς ὅτι θνητὸς ἔφυς ὃν θυμὸν "ἄεξε"
τερπόμενος θαλίῃσι" θανόντι τοι ov τις ὄνησις.
καὶ γὰρ ἐγὼ σποδός εἶμι Νίνου μεγάλης βασιλεύων.
ταῦτ᾽ ἔχω, ὅσσ᾽ ἔφαγον καὶ ἐφύβρισα καὶ per’ ἐρώτων
Ξ τέρπν᾽ ἔπαθον, τὰ δὲ πολλὰ καὶ ὄλβια κεῖνα λέλειπται"
ἡ δὲ σοφὴ βιότοιο παραίνεσις οὐδέποτ᾽ ἐσθλή᾽"
κεκτήσθω δ᾽ 6 θέλων σοφίης τὸν ἀπείρονα πλοῦτον.
1022 ἐπίσκοπος ἥκω: πλάττει καινὴν ἀρχήν, οὐ γὰρ ἦν ᾿Αθήνησι.
τῷ κνάμῳ λαχών: ἀντὶ τοῦ “κληρωθεὶς ταύτην τὴν ἀρχήν.᾽
1028 Φαρνάκῃ: στρατηγὸς Περσῶν ὃ Φαρνάκης (6) Φαρναβάζου. ἀλα-
ζονικῶς οὖν σκήπτεται κοινωνίαν ἔχειν μετ᾽ ἐκείνου.
1029 ἄπιθι λαβών: ῥαπίσας αὐτὸν ταῦτα λέγει.
1030 ἐκκλησία περὶ Φαρνάκου: παίζει πρὸς τὸ παρ᾽ αὐτοῦ εἰρημένον.
1032 τὼ κάδω: τοὺς κάδους τοὺς ἀμφορικούς, εἰς ovs τὰς ψήφους καθιᾶσιν.
529 κ-ὅ808; App. Prov. iv 68; Apost. xv 88. --- εὑρεθεὶα : αἱρεθεὶς Blaydes. —
"᾿Απολλόδωρος: Miiller I 440. — Σαρδανάπαλλος. .. ἄξια : Σαρδανάπαλλος ὁ Ava-
κυνδαράξεω παῖς ΛΎχιάλην καὶ Ταρσὸν ἔδειμεν ἡμέρῃ μιῇ. ἔσθιε πῖνε παῖζε, ὡς τἄλλα
τούτου οὐκ ἄξια Strabo, quoting Aristobulus. Cf. Athen. 580 8. Σαρδανάπαλλος
"Avaxuvdapdiew ᾿ΑὙχιάλην ἔδειμε καὶ Ταρσὸν μιῇ ἡμέρῃ, ἀλλὰ νῦν τέθνηκεν Athen.
529 ΚΕ, quoting Clearchus. Cf. Suid. ὄχενε. --- μιᾷ ἡμέρᾳ : ἡμέραις cy in Μ, prob-
ably a confusion οὗ ἡμέραιμιῇ. ----λλάνικος : Miiller 167. Cf. Suid.: Σαρδανα-
πάλλους ἐν β΄ Περσικῶν δύο φησὶ γεγονέναι Καλλισθένης. --- Τὴ form of statement
in M, ἄλλως - οὗτος ὁ Σαρδανάπαλος᾽" καὶ γὰρ xré., seems to indicate that the scribe
regarded the Episcopus as the second Sardanapallus mentioned by Hellanicus!
Κιλικίας : Gelenius. —ed δεδαὼς κτέ. : for a complete list of the ancient authors
who quote these celebrated verses, in whole or in part, and for a critical state-
ment of variations in the text, see Kinkel, Epic. Graec. Frag. I 308 ff.
1022 The first scholium is wrongly placed in R.
1080 The scholium is wrongly placed in R.
1031 Om. 760 --- 5 ἐπίσκοπος (1022) Μ [ érioxoros ἧκω (1022) EP J
1082 Om. VGRIM (but in I“P)
SCHOLIA ON THE AVES 195
οἴνω ἔνδον. εὑρεθεὶς ἀπέθανεν. ἀπολλόδωρος δὲ ταῦτα φησι ἐγγεγρᾶφθαι
ἐπὶ τῶ τάφω αὐτοῦ, ἀσυρίοις γράμμασι σαρδανάπαλος. ἀνακυνδαράξον
παῖς. ταρσόν τε καὶ ἀγχίαλον ἔδειμεν. ἐν μιᾶ ἡμέρα. ἔσθιε. πίνε ὄχενε. ὡς
τᾶλλα, οὐδενός ἐστὶν ἄξια. ὁ δὲ ἑλλάνικος ἐν τοῖς. περσικοῖς δύο φησὶ σαρ-
δανοπάλους γεγονέναι : --- ἄλλως : περσῶν βασιλεὺς. ὃς ἐν τροφῇ ὡρίζετο
τὴν εὐδαιμονίαν. λεγεται δὲ περι αὐτοῦ ὅτι ἐν μιᾶ ἡμέρα δύο πόλεις τῆς
λυκίας ἔκτισεν. ταρσὸν καὶ ἀγχιάλην. ἦν δὲ τῶ βίω τρνφηλὸς καὶ τῶ εἴδει
ἐκτράπελος. καὶ τῶ σχήματι ἀλλόκοτος. διὸ λέγουσιν. ἐν τῶ τάφω αὐτοῦ
ἐπιγεγράφθαι τοῦτο τὸ ἐπίγραμμα. εὖ δεδαὼς ὅτι θνητὸς ἔφυς. ὃν θυμὸν
age τερπόμενος θαλίησι θανόντι τοι οὔ τις ὄνησις. καὶ γὰρ ἐγὼ σποδὸς εἰμὶ
vivov μεγάλης βασιλεύων. ταῦτ᾽ ἔχω ὅσ᾽ ἔφαγόν τε καὶ ἐφύβρισα καὶ μετ
ἐρώτων τέρπν᾽ ἔπαθον. τὰ δὲ πολλὰ καὶ ὄλβια κεῖνα λέλειπται. ἡ Se σοφὴ
βιότοιο παραίνεσις, οὐδέ ποτ᾽ ἐσθλή. κεκτήσθω δ᾽ ὃ θέλων σοφιης. τὸν ἀπεί-
ρονα πλοῦτον: --
1022 Γ' 132’ inf.] τῶ κνάμω λαχών: --- ἀντὲ τοῦ κληρωθεὶς ταύτην τὴν
ν: -α
1028 = inf.] φαρνάκη : στρατηγὸς περσῶν ὃ φαρνάκης. φαρναβάζου. ἀλα-
ζονικῶς οὖν σκήπτεται κοινωνιαν ἔχειν. per εκείνου :
1029 ΚΕ θὅ“ ἄπιθι) ραπίσας αὐτὸν ταῦτα λέγει
1031 RK 65” int.) πλάττει καὶ νην ἀρχην οὐ yap ἦν ἀθήνησιν: --
1032 E 184’ ext.] τὼ κάδω: τοὺς κάδους τοὺς ἀμφορικούς. εἰς οὖς τὰς
ψήφους καθιᾶσιν.
οἴκω ΤΙΣ(οοά. ΒΕ) ἐπὶ τῷ οἴκῳ Σ(οοά. AV) τοῦ οἴκου ΓΕΡΣ --- ἀπολλό-
δωρος . . . ἐγγεγρᾶφθαι] γράφει δὲ Σ --- ἐγγεγρᾶφθαι) γεγράφθαι Μ --- ἐπὶ] ΓΞ
ἐν ἘΓ --- ἀσυρίοιΞ] ἀσσυρίοις GREMPS — capSavérados] I σαρδανάπαλλος
RI? — ἀνακυνδαράξον)] ἀπὸ κυαξανδάρου Γ΄ --- wats] υἱὸς G— ἀγχίαλον] ἀγχιά-
λην ἘΜ.--- pad ἡμέρα] ἡμέρα μιὰ ΤῈΡ ἡμέραις εἰ M—ds] καὶ 6 ---ὃ δὲ...
ἐπίγραμμα] ἄλλως . οὗτος ὁ σαρδανάπαλος . καὶ γὰρ ἑλλάνικος δύο φησὶ σαρδανα-
πάλους τῷ τρυφᾶν ὡρίζετο τὸ εὐδαιμονεῖν . ἦν γὰρ τρυφηλός.. καὶ τῷ εἴδει ἐκτρά-
πελος . καὶ τῷ σχήματι ἀλλόκοτος . φασὶ δὲ καὶ τοῦτο τὸ ἐπίγραμμα ἐν τῷ τάφῳ
αὐτοῦ ἔχειν. Μ --- ὁ 8. . . βασιλεὺς} om. --- φησὶ] om. Γ΄ --- σαρδανοπά-
Aovs] σαρδαναπάλους GFEP σαρδαναπάλλους T?— γεγονέναι) I? γενέσθαι Τ'
— ἄλλως. .. πλοῦτον] om. Γ΄--- ἄλλως] εἰς τὸ αὐτό EP— ds . . . ὡρίζετο
δριζετο δε ovros ἐν τρυφὴ ΒΕ --- τροφῇ] τρυφῇ 6ΤΙἘΡ --- λέγεται. . . πλοῦτον]
om. R—Aeyera] λέγει ΓΞ ἜἘΡ --- τῆς λνκίας ἔκτισεν] ἔκτισε τῆς λυκίας (λυδίας
E) ΓΈ: -“--- ἀγχιάλην] ἀγχίαλον GI*—Atyovow] λέγει 6 --- ἄιξε] δάιξον Μ
ἄεξε Ἐ ---- ὅσ᾽ ὅσσ᾽ ΜΡ «--- τε] om. --- ποτ᾿] ποτε Μ — σοφιη:] σοφιὰν G
1022 Om. VGR [{ λαχὼν δὲ E*M*P* 1
1028 8. φαρνάκη Μ [{{ὄφαρνάκη)] φαρνάκης R 1] στρατηγὸς . . . φαρνά-
ens] ὁ φαρνάκης στρατηγὸς περσῶν I'— φαρνάκη] om. R
1029 Om. VGP—§ ὁ μισθὸς M — ἄπιθι λαβών) Ε [{ὁ μισθὸς οὑτοσί T ἢ
196 ARISTOPHANES
1035 ἐὰν δ᾽ ὁ Νεφελοκοκκνυγιεὺς : προσέρχεται "οὗτος" καθ᾽ ἑαυτὸν μελετῶν
νόμους οὖς ἐβούλετο ὡς πρὸς νεοκατασκεύαστον πόλιν μισθῷ πωλεῖν.
1038 ψηφισματοπώλης : οὖς “νομορήτοράς᾽ φαμεν, of τοὺς νόμους ἐπὶ
μισθῷ πωλοῦσιν.
1040 Νιεφελοκοκκυγιᾶς : περισπωμένως ὡς “ Μηλιᾶς, λέγει γὰρ τοὺς
πολίτας.
Νεφελοκοκκνγιᾶς : τὸ τέλειον “ Νεφεχοκοκανγεέας ᾽. ἂν κράσει.
1041 ψηφίσμασι: ἀντὶ τοῦ 'γόμοις.
1042 καθάπερ ᾿Ολοφύξιοι: ὑπὸ τῷ ᾿Αθῳ ἡ ᾿Ολόφυξος πόλις πρὸς οὖς
καὶ προστάγματα ἔπεμπον ᾿Αθηναῖοι.
1046 καλοῦμαι: “γράφομαι,᾽ “εἰς τὸ δικαστήριον καλῶ."
1047 ἐς τὸν Μοννιχιῶνα μῆνα: ὡς ἐν τούτῳ τῶν ἐναγομένων ξένων ἀπὸ
τῶν πόλεων καλουμένων. οὐκ ἦν δέ, ἀλλ᾽ ὁ Μαιμακτηριών, ὡς Φιλέταιρος ἐν
Myai δηλοῖ"
“A τίς ἐστι Μαιμακτηριών; B μὴν δικάσιμος."
Μουνιχιῶνα: ἔδει εἰπεῖν ‘Mapaxrypi@va’: εἰς τοῦτον γὰρ ἦσαν αἱ κρίσεις.
Μουνιχιῶνα: τότε γίνεται τὸ περὶ ὕβρεων δικαστήριον.
1049 ἐὰν δέ τις ἐξελαύνῃ : ὡς τούτον τοῦ ἐγκλήματος ὄντος τὸ μὴ εἰσδέ-
χεσθαι τὸν ταττόμενον ἄρχοντα δικαστήν.
1060 κατὰ τὴν στήλην: “κατὰ τὴν δημοσίαν ἀναγραφήν. ὅτι τὰ
ψηφίσματα καὶ τοὺς νόμους ἐν ταῖς στήλαις ἔγραφον.
1052 καὶ γράφω σε: "ὀφείλειν" τῇ θεῷ.
1053 τὼ κάδω διασκεδῶ: ᾿ἀποπλήττεται" τὸν συκοφάντην.
1085 otros: Ὠἱηάοτί. --- μισθῴ : ἐπὶ μισθῷ Blaydes, comparing Schol. 1088.
1042 Cf. the reading in V (Transcript). Qu. ὑπὸ τοῖς ᾿Αθηναίοις (7 αθ in the
archetype) ἡ ᾿Ολόφυξος πόλις - ἣν δὲ καὶ ὑπὸ Αθῳ xré. ὃ
1047 Cf. Schol. 1479. --- ἐναγομένων : εἰσαγωγίμων Blaydes. —év Μησὶ: Μ.
III 297; K. II 234.
1049 τὸ μὴ εἰσδέχεσθαι : the lack of grammatical congruence between τούτον
τοῦ ἐγκλήματος and τὸ μὴ εἰσδέχεσθαι seems to be intentional, although the scribe
of G felt the difficulty. Cf. Schol. 381.
1052 Qu. λείπει ὀφείλειν τῇ θεῷ ὃ
1068 He drives him off with blows. The note is written in V directly after
verse 1053, in the form πλάττεται τὸν συκοφήντην, but has the appearance of being
@ part of the scholium on 1078 (cf. Schol. 642), since it follows πόλει (Tran-
script); it was made a part of this scholium by the scribe of G, who thereby fell
1050 Om. RIM —xara τὴν στήλην) TE [ xara τὴν στήλην GP 1 ὅτι
. . ἔγραφον] om. IMEP
. 1052 Om. GRIEMP
1053 Om. RIEMP (but compare the next scholium) 1] συκοφήντην]
συκοφάντην G
SCHOLIA ON THE AVES 197
1038 R 65” int. S a. v.] παίζει προς το παρ avrov εἰρημένον: : —
1035 inf. Sa. v.] προσέρχεται οὐ καθ εαυτὸν μελετῶν νόμους οὖς éBov-
Acro ὡς προς νεοκατασκεύαστον πόλιν μισθῶ πωλεῖν-
1038 inf. 5 a. ν.] οὖς νομορήτορας φαμὲν of τοὺς νόμους eri μισθῶ
πολοῦσιν: --
1040 int. Ρ. ν.] περισπομένως ὡς μηλιᾶς λεγει γὰρ τοὺς πολίτας :
1040 νεφελοκοκκυγιᾶς) τὸ τελειον νεφελοκοκκυγιέας ἐν κράσει
1041 intm. p. ν.] ἀντι του νόμοις
1042 intm. et int. p. v.] ὑπο τῶ ἄθω ἣ ὁλόφυξος πόλις. ἦν δὲ καὶ ὑπο
ἀθω προς οὕς καὶ προσταγματα ἔπεμπον ἀθηναῖοι: ---
1046 intm. et int. p. ν.] γράφομαι δικαστήριον καλῶ: --
1047 int. S ἃ. ν.] ὡς ἐν τούτω τῶν εναγομενων ξένων ἀπο τῶν πόλεων
καλουμένων οὐκ ἣν δὲ ἀλλ᾽ ὁ μαιμακτηρίων. ὡς φιλέταιρος ἐν μησὶν δηλοῖ.
τις ἐστὶν μαιμακτηρίων. μὴν δικάσιμος: --
1047 inf. 8 μουνιχιῶνα] ἔδει εἰπεῖν μαιμακτηρίωνα εἰς τοῦτον γὰρ ἦσαν
αἱ κρίσεις
1047 τπίπι. et int. p. v.] τότε γίνεται τὸ περι ὕβρεων δικαστήριον: : —
Fol. 112’. Vv. 1048-1081.
1049 ἐξελαύνηι) ὡς τούτου τοῦ ἐγκλήματος ὄντος τὸ μὴ εἰσδέχεσθαι τὸν
ταττόμενον ἄρχοντα δικαστὴν
1060 sup. S στήλην] κατα τὴν δημοσίαν ἀναγραφὴν ὅτι τα ψηφίσματα
καὶ τοὺς νόμους ἐν ταῖς στήλαις ἔγραφον: --
1052 Spaxpas) ὀφει-.. τῇ θεῶ.
1058 ext. p. v.] πλάττεται τὸν συκοφήντην: --
1038 Om. VGP—S φαρνάκου (1080) Μ .--- περὶ φαρνάκον in 1080) E
L περὶ φαρνάκου (1080) I J] παρ] ὑπ᾽ Τ΄--- αὐτοῦ] ἐκείνον M
1085 Om. ΒΓῈΜΡ [ éav δ᾽ ὁ νεφελοκοκκυγιεὺς G J] προσέρχεται) προ-
έρχεται G — νόμους obs] τὸν νόμον ὃν G
1038 Om. RTEMP [ ψηφισματοπώλης G ἢ}
1040 Om. RIEMP 1) περισπομένω:] περισπωμένως G
1040 Om. GRIFEMP
1041 Om. GRTEMP
1042 Om. RTEMP 1) δὲ καὶ] δὲ G— ἀθηναῖοι] of ἀθηναῖοι G
1046 Om. ΒΕΓΜ ---- καλοῦμαι) TE [{καλοῦμαι P 1] γράφομαι] γραφόμενος
T*— δικαστήριον] εἰς τὸ δικαστήριον T*EP
1047 Om. RTEMP [[ és τὸν μουνιχιῶνα G 1] ἐναγομενων] ἀναγομένων G
1047 Om. GRIM [ és τὸν μουνυχιῶνα ΓῈΡ J] ἔδει... τοῦτον] εἰς (ἐς
Pv) τὸν μαιμακτηριῶνα SEP — ἦσαν] εἰσιν ΓῈΡ
1047 Om. GRTEMP
1049 Om. ΒΓΕΜΡ ---- τοὺς ἄρχοντας) G 1] és] καὶ Ὁ --- τὸ] rov G
198 ARISTOPHANES
1054 κατετίλας : ἀπεπάτησας, κατέχεσας.
1057 θύσοντες εἴσω: σκήπτεται ποιεῖν ἔνδον τὴν θυσίαν, ἵνα μὴ σφάξῃ
τὸ πρόβατον.
1058 ἤδη ‘po. τῷ παντόπτᾳ: εἰώθασι μετὰ τὴν τελείαν παράβασιν ἐπιρρη-
ματικὴν ποιεῖσθαι συζυγίαν, ὥσπερ καὶ ἐν Ἱππεῦσι πεποίηκεν.
ἄλλως : δευτέρα παράβασις, ὡς καὶ ἐν Ἱππεῦσι.
1001 πᾶσαν μὲν γὰρ: ἑρμηνεύει τὸ ‘ παντόπτᾳ.᾽
1008 κτείνων παμφύλων: τὰ μικρὰ λέγει, τὰς puias.
κτείνων παμφύλων: καὶ θηρίοις γὰρ πολέμιοι ὄρνιθες, ὡς λαγωοῖς ἀετός.
1065 ἐκ κάλυκος : νῦν κάλυκες καταχρηστικῶς, πάντα τὰ ἀκρόδρνα.
1069 καὶ δάκετα: ‘xai τὰ ἄλλα Sdxera,’ ὥσπερ εἰ τύχοι ὁ σκορπίος. "
1073 Διαγόραν τὸν Μήλιον: οὗτος μετὰ τὴν ἅλωσιν Μήλου ᾧκει ἐν
᾿Αθήναις, τὰ δὲ μυστήρια εὐτέλιζεν ὡς πολλοὺς ἐκτρέπειν τῆς τελετῆς.
τοῦτο οὖν ἐκήρυξαν κατ᾽ αὐτοῦ ᾿Αθηναῖοι καὶ ἐν χαλκῇ στήλῃ ἔγραψαν, ὡς
φησι Μελάνθιος ἐν τῷ περὶ μυστηρίων.
ἄλλως : ταῦτα ἐκ τοῦ ψηφίσματος εἴληφεν. οὕτως γὰρ ἐκήρυξαν, τῷ
μὲν ἀποκτείναντι αὐτὸν τάλαντον λαμβάνειν τῷ δὲ ἄγοντι δύο. ἐκηρύχθη δὲ
τοῦτο διὰ τὸ ἀσεβὲς αὐτοῦ, ἐπεὶ τὰ μυστήρια πᾶσι διηγεῖτο κοινοποιῶν αὐτὰ
into difficulties and omitted the following words, ἔγραψαν. .. μυστηρίων. The
vagrant ἀπο of the next note in V (Transcript) probably belongs with πλάττεται,
the two yielding dworAdrrerac. This gives ἀποπλήττεται rather than dwadAdrre-
ται, which would require τοῦ συκοφάντου. Cf. TEM (1054) and Dindorf.
1063 μικρὰ: this note shows that the scholiast had in mind the form θηρίων
(insects), whatever he may have had in his ἰοχί. ---- μυίας : μύας Rutherford,
which he renders mice.
The note καὶ θηρίοις xré. stands after verse 1063 in E. It is to be separated
from the preceding note (as in VE), not joined to it (as in RM), since the point
of view differs in the two explanations.
1065 πάντα τὰ ἀκρόδρνα: πᾶν βλάστημα in U.
1069 καὶ τὰ ἄλλα Sdxera: i.e. there are other (λοιπὰ in Μὴ δάκετα besides
snakes (&pwera).
1073 Suid. Διαγόρας ὁ Μήλιος. Cf. Eudoc. 131. --- κατ᾽ αὐτοῦ: κατατοῦ V.
κατὰ τούτου Wright. —Meddvéios: ΜύΠοΣ IV 444.
ἀθήναις ᾧκει ἘΡ ---- εὐτέλιζεν] om.G ηὐτέλιζεν EP οὕτως ηὐτέλιζεν Σ --- és] καὶ
6 --- τῆς] om. ΡἘ--- οὖν] I? καὶ Γ --- κατατοῦ] κατὰ τοῦ α κατ᾽ αὐτοῦ ΕΓΕΜΡΣ
— πόλει] πύλη αὶ στήλη TEMP --- ἔγραψαν. = μυστηρίων] om. G— ὡς
ἐκήρνξαν] om. M — μελάνθιος] μελάνθης P— ἄλλω] εἰς τὸ αὐτό EP—
ἐκ] ἐκ τοῦ BEBE nee) Tl? ἔλαβεν ἃ εἰληφὼς Γ΄--- οὕτω:] οὕτω GR —
τῶ... ἄγοντι] τὸν μὲν ἀποκτείναντα λαμβάνειν τὸν δὲ ἀγαγόντα P— αὐτὸν]
om. Σ-- ἄγοντι Tl ἀγαγόντι ΤΕ ζῶντα ἄγοντι Μ --- ἐπὲ . . . δύο] om. M
— κοινοποιῶν] καινοποιῶν G— καὶ μικρὰ ποιῶν] om. P— ἀποτρέπων) ἀποτρέπω
SCHOLIA ON THE AVES 199
1054 κατέτιλας) ἀποπατήσας ἀπο
1057 intm. int. S θύσοντες] σκήπτεται ποιεῖν ἔνδον τὴν θυσίαν ἵνα μὴ
σφάξη τὸ πρόβατον
1059 sup. 8 a. v. .] εἰώθασι μετα τὴν τελείαν παράβασιν. ἐπιρρηματικὴν
ποιεῖσθαι συζύγιαν ὥσπερ καὶ ἐν ἱππεῦσι πεποιηκεν: --- ἄλλως : -- δευτέρα
παράβασις ὡς καὶ ἐν ἱπεῦσιν : —
1061 R 66’ intm. ext.) ερμηνεύει τὸ παντόπτα
1063 παμφύλων γένναν) τὰ μικρὰ λέγει Tas pias:
1064 intm. int. ἃ. v.] καὶ θηρίοις πολέμιοι ὄρνιθες ὡς λαδέγοίς ἀετός "."
1067 intm. int. a. ν.] νῦν κάλυκες καὶ καταχριστικως πάντα τὰ ἀκρόδρνα:
1069 intm. int. ἃ. v.] καὶ τὰ ἀλλὰ δάκετα ὧσπερ εἰ τυχη ὃ σκορπιός : --
1073 sup. et ext. 8 διαγόραν] διαγόραν τὸν μήλιον: -- οὕτω μετα τὴν
ἄλωσιν μήλου ὥικει ἐν αθῆναις τὰ δὲ μυστήρια εὐτέλιζεν ὡς πολλοὺς ἐκτρέ-
πειν τῆς τελετῆς. τοῦτο οὖν ἐκήρυξαν κατατοῦ αθηναιοι καὶ ἐν χαλκῇ πόλει
ἔγραψαν ὡς φησι μελάνθιος . ἐν τῶ περι μυστηρίων: -- ἄλλως : ταυτα ἐκ
ψηφισματος εἴληφεν οὕτως γὰρ ἐκήρυξαν τῶ μεν αποκτείναντι αὐτὸν τάλαν-
tov λαμβάνειν τῶ δὲ ἄγοντι δυδ ἐκηρύχθη δὲ τοῦτο δια το ἀσεβὲς αὐτοῦ
ὲ Ν ὰ , a 8 a a a8 8 ‘ a Ν δ
TE TA LVOTYPLA πασι OLYYELTO Κοινοποίων αντὰ καὶ PLKPG ποίιὼν καὶ TOUS
1064Ὼ4 Om. G—S 5 αἰβοί Μ --- κατετίλησας) R ἑσπέρας) E [ xarériAas
Γ διασκεδῶ P J) ἀποπατήσας ἀπο] κατέχεσας R ἀντὶ τοῦ ἀπεπάτησας ἀπαλ-
λάττεται τοῦ συκοφάντου Τ' ἀποπατήσας ἀπαλλάττεται τοῦ χυκοφάντου ΓῈΜΡ
1067 8. θύσοντες M [ Ovoovres Τ' θύσοντες εἴσω EP 1] ποιεῖν ἔνδον]
ἔνδον ποιεῖν G ἔσωθεν ποιεῖν Τ᾽ --- ἔνδον] dow EP ἔσω M
1059 Om. R—S παντόπτα Μ [ 787 μοι τὼ παντόπτα (παντεπόπτα E)
TEP 1 Order of notes 2 (δευτέρα xré.), 1 Μ «“--- εἰώθασι] εἴωθε T εἰώ
γὰρ Μ --- ὥσπερ. . . ἀλλω:] om. Μ --- ὥσπερ] ὥστε Ὁ --- ἱπεῦσιν) ἱππεῦσιν
αΓῈΜΡ
1061 Om. VGIMP (but in Γ᾿)
1063 Om. TP—S 5 παμφύλων ἘΜ “---- γένναν ἃ κτείνων παμφύλλων)
E 1) τὰ μικρὰ] μικρὰ E τὰς μικρὰς Μ «“--- λέγει] λέγει δὲ E— rds] om. M—
putas] pias R paias. ἢ καὶ θηρία φασί M
1064 Om. Tl [ κτείνων παμφύλων P—R*M* 1) Onplow] θηρίοις yap
REMP— πολέμιοι] πολεμικοὶ M —Aablyols] λαγῶ ἃ λαγοῖς αὶ Aaywots EP
Aaywo M — ἀετός] αἰετός EP
1067 Om. P—S κάλυκος M—xdAvxos) G [ ex κάλυκος αὐξανόμενα T
ἐκ κάλυκος ΓΕ J] νῦν κάλνκες καὶ] om. G κάλυκες R viv κάλυκας (κάλυκος
Ev) φησὶ TEM — καταχριστικω:] om. Μ καταχρηστικῶς GREE
1069 Om. [—S 5 δάκεθ᾽ M — ὅσα πέρ ἐστ G δακεθ᾽) Il [ ἕρπετα καὶ
Sdxera P J] καὶ. . . σκορπιός] Saxera μικρὰ ερπετα. σκορπίοι καὶ τὰ λοιπά
R ὡς ὁ σκορπίος Τ- ἀλλά] λοιπὰ M — τυχη] τύχοι EMP— δ] καὶ M
1073 8. ἀποκτείνη Μ 1] οὕτω] οὗτος GRTEMPS — ὥικει ἐν αθῆναι:} ἐν
200 ARISTOPHANES
καὶ μικρὰ ποιῶν καὶ τοὺς βουλομένους μνεῖσθαι ἀποτρέπων, καθάπερ Kpd-
ἴτερος ἱστορεῖ, ἐκκεκήρυκται δὲ μάλιστα ὑπὸ τὴν ἅλωσιν τῆς Μήλου, οὐδὲν
γὰρ κωλύει πρότερον. Μελάνθιος δὲ ἐν τῷ περὶ μνστηρίων προφέρεται τῆς
χαλκῆς στήλης ἀντίγραφον, ἐν yf "ἐξεκήρνξαν" καὶ αὐτὸν καὶ τοὺς (μὴ)
ἐκδιδόντας Πελλανεῖς, ἐν ἦ γέγραπται καὶ ταῦτα ““ἐὰν δέ τις ἀποκτείνῃ
Διαγόραν τὸν Μήλιον, λαμβάνειν ἀργυρίου τάλαντον" ἐὰν δέ τις ζῶντα
ἀγάγῃ; λαμβάνειν δύο."
1074 τίς τινα: τινὲς “twa” ὡσεὶ εἶπε' “τινὰ τῶν ἀνηκόντων αὐτῷ ὃς
ἐὰν φονεύσῃ.
1075 τῶν τεθνηκότων: “τῶν ἐπὶ θανάτῳ φευγόντων;,᾽ ἐν δὲ τοῖς ὑπὸόμνή-
μασιν οὕτω γέγραπται" ““ἐν ὑπερβολῇ ‘kai τοὺς τεθνηκότας ἀποκτείνειν, ὥστε
μηδέν᾽ (ἐκφυγεῖν) ,. πλαγιάζονται δὲ ἐν τῇ ἀμφιβολίᾳ, λέγει γὰρ “ἐάν τις
τινὰ τῶν τοῖς τυράννοις προσηκόντων ἀποκτείνῃ τάλαντον λήψεται,᾽ οἷον
γύναιον, ἀδελφόν, τέκνον, τοὺς συνωμοσίους καὶ συμπράξαντας τῇ τυραννίδι.
1077 τὸν Στρούθιον : ἄνω εἶπεν “᾿οὗκ" τῶν ὀρνέων, ‘ Στρούθιον᾽ δὲ εἶπεν
ὡς “Μήλιον;᾽ διὸ καὶ οὕτω "προενεκτέον." ᾿
1079 ὅτι συνείρων τοὺς σπίνονς : εἶδος ὀρνέον ὁ σπίνος" τρία δὲ αὐτοὺς
Κράτερος : Miiller II 621. --- μάλιστα ὑπὸ τὴν wow: μάλιστα, here used with
ὑπὸ τὴν ἅλωσιν as elsewhere with numerals, shows that the writer does not feel
confident about the date of the proclamation. Cf. γὰρ in the following clause.
The date was uncertain (cf. Schol. Nub. 830, Schol. Ran. 820), although the
writer of the preceding scholium on 1073 speaks with decision. —ot8iw γὰρ
κωλύει πρότερον : for it may well have been earlier. Bergk, understanding ὑπὸ
τὴν ἅλωσιν to mean at the time of the capture, proposed to read οὐδὲν δὲ κωλύει Or
οὐδὲν γὰρ κελεύει. Fritzsche likewise, in order to account for γὰρ, proposed to
make the words οὐδὲν... πρότερον the denial of an objector, supplying τοῦτο
ψεῦδος before them. — Μελάνθιος : I’, anticipating Bentley’s conjecture. — &e-
«xfpufav: von Wilamowitz. — μὴ : Fritzsche.
1074 τινὲς ““ τινα ᾽᾽ ὡσεὶ κτέ.: cf. the interpretation in M. — ὃς ἐὰν : cf. οὗ ἐὰν
Schol. 419.
1076 τῶν ἐπὶ θανάτῳ φευγόντων : the explanation occurs also in Suid., pre-
ceded by τουτέστι, and seems to have been a part of the original scholium,
although it is not read in V or R. — dy δὲ τοῖς ὑπομνήμασιν : for similar critical
references to the ὑπομνήματα, see Schol. 281 and 556. — ἐκφυγεῖν : the lacuna is
clearly marked in R and P. ‘'Namque jurarem paene, hoc scriptum in com-
mentariis istis fuisse - ὥστε μηδ᾽ ἐν “Aidou σώζεσθαί τινα, si juratis (Wolfii utor ver-
bis) crederetur in arte critica’? Schneider! — πλαγιάζονται : cf. Schol. I. A 59:
πλαγιασθεὶς δὲ ἐντεῦθεν ‘Holodos νεώτερόν φησι τὸν Ala. — Two interpretations are
given in the first part of the scholium. The author of the first (that τῶν τεθνη-
κότων means ‘civilly dead’) is not named. The second (that τῶν τυράννων τινὰ
τῶν τεθνηκότων ἀποκτείνειν is hyperbole) ‘‘ is found in the Commentaries.” Both
these interpretations make τῶν τυράννων a partitive genitive. The compiler of
the scholium rejects them both, and offers a third explanation.
SCHOLIA ON THE AVES 201
[βουλομένους μνεῖσθαι ἀποτρέπων καθάπερ καθάπερ κρατερὸς ἱστορεῖ ἐκκεκή-
pura: δὲ μάλιστα ὑπο τὴν ἅλωσιν τῆς μήλου οὐδὲν γὰρ κωλύει πρότερον.
“μέλαν δὲ ἐν τῶ περι μυστηρίων προφέρεται τῆς χαλκῆς στήλης ἀντίγραφον
ἐν ἢ επεκήρνξαν αὐτὸν καὶ τοὺς ἐκδιδόντας πελανεὶς ἐν ἡ γέγραπται καὶ
Trauta ay δέ τις ἀποκτείνη διαγόραν τον μήλιον λαμβάνειν ἀργύριον τάλαν-
τον ἐὰν δέ τις ζῶντα ἀγάγη. λαμβάνειν δύο: —
1074 int. 5 τινὰ] τινὲς τινὰ ὡσεὶ εἶπεν τινὰ τῶν ἀνηκόντων αὐτῶ ὃ ἐὰν
φονεύση : --
1075 int. S τεθνηκότων] ἐν τοῖς ὑπομνήμασι οὕτω γέγραπται ἐν υπερ-
Born καὶ τοὺς τεθνηκότας ἀποκτείνειν wore μηδέν᾽ πλαζιάζονται δὲ τῆι
ἀμφιβολια λέγει γὰρ ἐάν τις τινὰ τῶν τοῖς τυράνοις προσηκόντων ἀποκτείνη
τάλαντον λήψεται οἷον γύναιον. ἀδελφόν. τέκνον τοὺς συνομοσίους καὶ συμ-
πράξαντας τῆι τυραννίδι: --
1077 int. S στρούθιον] ἄνω εἶπεν ἐκ τῶν ὀρνέων. στρούθιον δὲ εἶπεν ὡς
μήλιον διὸ καὶ οὕτως πρὸς ἑνεκτέον : —
1079 int. S not in text] εἶδος ὀρνέου τρία δὲ αὐτοὺς λυπεῖ ὅτι θηρεύει.
T— καθάπερ καθάπερ] καθάπερ GREEP— ἐκκεκήρυκται. .. δύο] om. R—
ἐκκεκήρνκται] ΓΞ ἐκκήρυκται T— μάλιστα] om. G— μέλαν] μελάνθιος Τ' καὶ
μενανδρος ΓΞ μένανδρος ἘΡ --- στήληξ] πόλεως Ὁ --- αὐτὸν] καὶ αὐτὸν TEP —
ἐκδιδόντας] ἐκδιδόντες E — wedavels] πελλανεῖς ἘΡ --- ἀργύριον] ἀργυρίου TEP
—{@vra] om. EP ζῶν 6 --- ἀγάγη] ΓΞ ἀγάγοι Τ᾽ --- λαμβάνειν] λαβεῖν TEP
1074 Om. R—S ἥν τε M [ rev τυράννων τίς τινά Γ΄ ἦν (ἄν P) τε τῶν
τυράννων τις EP J] τινὲς... εἶπεν] τινές φασιν. ὅτι εἶπε M — τινὲς] τίνας G
— πεν] ἔλεγε ΕΡ --- δ] ὃς ΑΓἸῈΜΡ
1076 8. τεθνηκότων Μ [ rev τεθνηκότων (add. ἀποκτείνῃ T) GRIEP J
ἐν] τῶν ἐπὶ θανάτω φευγόντων. ἐν δὲ TEMP— νπερβολη] ὑποβολῆι R — ὥστε
«ον. ἀμφιβολια] om. Μ --- μηδέν᾽] μηδένα α μηδὲν Γ΄ μὴδ᾽ ἐν Ἐ μηδεν᾽ (and
lacuna) αὶ pd’ ἐν (and lacuna) P— πλαζιάζονται) πλαγιάζονται GRE πλα-
γίζονται Τ' πλασιάζονται P— δὲ] om. I — τῆι] ἐν τῇ R— λέγει] λέγεται M —
τυράνοις9] τυράννοις GREMP— ἀδελφόν - τέκνον] τέκνον ἀδελφὸν TEMP — σννο-
μοσίον:] συνωμοσίους GEP ἀνωμοσίους Τ' συνωμόσαντας M
1077 85. φιλοκράτη Μ [ rov στρούθιον ΑΟἸῈΡ J] διὸ] δὲ ὃ R— obras]
οὕτω GR
1079 S ὅτι συνείρων ἢ 8. σπίνους Μ [ συνείρων τοὺς πίνους α τοὺς oni-
ψοὺυς Γ΄ σπίνους EP J] εἶδος. . . λνπεῖ] τρισσῶς λυπεῖ τοὺς ὄρνις M — dpviov]
1077 Suid. Φιλοκράτης ὁ Στρούθιος. --- ἄνω : in verse 18. ---Στρούθιον δὲ εἶπεν ὡς
“Μήλιον: i.e. Aristophanes had devised the proper name Στρούθιος from στρου-
-66s, on the analogy of Μήλιος, and it must here be so pronounced, Στρούθιον, not
“στρουθίον. στρουθίον was ἃ, familiar word, but Στρούθιος had never been heard by
anybody until Aristophanes invented it. — wpoevexréov: cf. Schol. 882.
202 ARISTOPHANES
λυπεῖ, ὅτι θηρεύει, ὅτι πωλεῖ, ὅτι ζ΄ τοῦ ὀβολοῦ ds εὐτελίζων αὐτούς.
1081 τοῖς τε κοψίχοισιν : of κόψιχοι γὰρ φοτοκοῦντες κεντοῦσι τὰ ᾧά-
οἱ οὖν ὀρνιθοθῆραι πτερὰ αὐτοῖς ἐμβάλλουσι πρὸς τὸ ἀμβλῦναι τὰ ῥάμφη
τῇ μαλακότητι τῶν πτερῶν: ἣ ἵνα μὴ κορυζῶσιν" ἢ μετὰ τὸ σφάξαι πτερὰ
"ἐμβάλλουσιν" wore ἐξ αὐτῶν αὐτοὺς κρεμαμένους ὁραθῆναι πᾶσιν. ἐμῴαν-
τικὸν δὲ πλήθους τὸ ‘ ἐγχεῖ.᾽
ἐγχεῖ τὰ πτερά: βιαίως ἀντὶ τοῦ “διείρει,) εἴροντες γὰρ διὰ τῶν ῥινῶν καὶ
κρεμῶντες ἐπώλουν.
1088 παλεύειν : “θηρεύειν, “ προκαλεῖσθαι,᾽ εἰώθασι γὰρ ἐκτυφλοῦντές
τινα τῶν ὀρνέων ἱστάναι ἐν δικτύῳ, ὅπως τῇ φωνῇ προκαλοῖτο τὰ ὁμοιογενῆ,
καὶ τοῦτο γλωσσηματικῶς “παλεύειν ᾽ ἔλεγον.
ἄλλως : “θηρεύειν καὶ προκαλεῖσθαι βοσκόμενα᾽ - οὐ περὶ τῶν κοψίχων δὲ
τοῦτο, ἐπεὶ ΄ δεδεμένους᾽ ἂν εἶπεν, ἀλλὰ μετέβη ἐπὶ περιστερὰς ἣ φάττας.
1087 παλεύσετε: “θηράσετε.᾽"
1088 εὔδαιμον φῦλον: ἐν σχήματι εἴρηται ὁ λόγος “εὔδαιμον φῦλον, οἵ
χειμῶνος,᾽ πρὸς γὰρ τὸ σημαινόμενον τοῦ ' φύλουν᾽ πληθυντικὸν ὃν ἔφη τὸ ‘08.’
1090 οὐκ ἀμπισχνοῦνται: “οὐκ ἀμφιέννυνται.᾽
1091 οὐδ᾽ αὖ θέρμῃ πνίγουσ᾽ : τινὲς τὸ “πνίγους᾽ κατὰ γενικήν φασιν, ἵνα
ἦ “οὐδὲ ἐν θέρους θερμασίᾳ ἐπίκειται ἡμῖν."
1081 Suid. κόψιχος. ---- πτερὰ ἐμβάλλουσιν : ἐμβάλλουσιν Suidas.
1083 Suid. παλεῦσαι.
1087 θηράσετε: E, anticipating Blaydes’s correction.
1091 οὐδ᾽ αὖ θέρμῃ πνίγουσ᾽ : there is doubt as to what reading the scholiast
had in his text of the play. Ktster suggested πνίγουσ᾽ (feminine participle);
Dobree thought that the acholiast regarded ‘ r»lyous’ as an adjective, modifying
ἡμᾶς, or that he may have had θέρμης πνῖγος or θέρμῃ πνῖγος in his text. θέρμῃ
πνίγουσ᾽ seems not unlikely. — γενικήν : VRI, anticipating Ktister’s correction
of the vulgate. —ot5s . . . ἡμῖν : as paraphrase of οὐδ᾽ αὖ θέρμῃ πνίγους ἡμᾶς
θάλπει, with ἀκτὶς τηλαυγὴς as subject of ἐπίκειται. Dobree proposed οὐδὲ ἡ
θέρους θερμασία ἐπίκειται ἡμῖν, for which van Ijzeren would substitute οὐδ᾽ αἱ
θέρους θερμασίαι ἐπίκεινται ἡμῖν. Rutherford reads οὐδὲ ἐν θέρους θερμασίᾳ ἐπίκεινται
ἡμῖν, with ol ἄνθρωποι (Ὁ) supplied as subject. Qu. οὐδὲ αὖ θέρους (or οὐδὲ ἐν θέρει)
θερμασία ἐπίκειται ἡμῖν, comparing Μ ?
1088 Om. M—Sa.v.R {εὔδαιμον φῦλον ΑΤῈΡ 1) σχήματι] σχήματι
δὲ P— οἷον] οἱ GEP— πληθυντικον] τὸ πληθυντικον R — ot] οἷον T
1088 Om. VGrEMP
1090 Om. VGTEMP— ἀμπισχνοῦνται) I? 1] otk’ ἀμφιέννννται) ἐνδέδυν-
ται ΓΞ
1091 8. θάλπει Μ [ Oeppy πνίγους (add. ἡμᾶς T) GI πνίγους αὶ οὐδ᾽
αὖ θερμή EP Ἴ τινὲς. . . ἡμῖν] ἀντὶ τοῦ ἐν θέρει. θερμασία οὐδαμῶς ἐπίκειται
ἡμῖν Μ-- τὸ] τοῦ TEP— γενικην] Γ ἑνικήν ΓῈΡ --- θερμασίω] θερμασία ΟΤΈΡ
— ἡμῖν] ὑμῖν P
SCHOLIA ON THE AVES 203
ὅτι πωλεῖ ὅτι { τοῦ ὄβολου εὐτελίζων αὐτούς
1081 int. et inf. ἃ. v.] οἱ κόψιχοι yap ὠιοτοκοῦντες κεντοῦσιν τὰ ὥα. οἱ
οὖν ὀρνιθοθῆραι. πτερὰ αὐτοῖς ἐμβάλουσι προς τὸ ἀμφλῦναι τὰ ῥάμφη TH
μαλακότητι τῶν πτερῶν ἣ ἵνα μὴ κορύξωσιν- ἣ μετὰ τὸ σφάξαι πτερὰ ἐπι-
βάλλουσιν. wore ἐξ αὐτῶν αὐτοὺς κρεμάμεναι ὁραθῆναι πᾶσιν ἐμφαντικὸν
δὲ πλήθους τὸ ἐγχεῖ : ἐγχεῖ τὰ πτερὰ: βιαίως ἀντι διείρει εἴροντες γὰρ δια
τῶν ῥινῶν καὶ κρημῶντες ἐπώλουν: --
Fol. 112”. Wv. 1082-1115.
1083 sup. S παλεύειν] θηρευειν προκαλεῖσθαι- εἰώθασι ἐκτυφλοῦντες
τινὰ. τῶν ὀρνέων: ἱστᾶν ἐν δικτύω ὅπως τῇ Pwvy προσκαλοῖτο τὰ ὁμοιο-
γενῆ. καὶ τοῦτο γλωσσηματικ.. παλεύειν ἔλεγον : αλλως : θηρεύειν καὶ προ-
καλεῖσθαι βοσκόμενα. οὐ περι τῶν κοψίχων δὲ τοῦτο ἐπεὶ δεδεμένους ἂν
εἶπεν ἀλλὰ μετέβη ἐπι περιστερᾶς ἣ φάττας: --
1087 ἈΚ 66” int.] θηράσατε: --
1088 sup. et ext. 8 a. v.] ἐν σχήματι εἴρηται ὁ Aoyos- εὔδαιμον φῦλον οἷον
χειμῶνος- προς γὰρ τὸ σημαινόμενον. τοῦ φυλου πληθύυντικον ὃν ἔφη τὸ δι: --
1088 RK 66” intm. int.] σχῆμα φῦλον. οἷον χειμῶνος μὲν:
1090 R 66” intm. int. S οὐκ αμπισχοῦνται] οὐκ᾽ ἀμφιέννυνται
1091 ext. S πνίγους] τινὲς τὸ πνίγους κατὰ γενικὴν φασι ἵνα ἢ οὐδὲ ἐν
θέρους θερμασίω ἐπίκεινται ἡμῖν :
ὀρνέου ὁ σπινος Β --- ὅτι ζἴ) καὶ ὅτι ἑπτὰ ΗΕ --- εὐτελίζων] ὡς εὐτελίων ΒΓῈΡ
ἐξευτελίζων Μ
1081 S τοῖς τε Μ [ τοῖς τε κοψίχοισιν GREP κοψίχοισιν Γ' J οἱ...
ἐπώλουν] μετὰ τὸ σφάξαι οἱ ὀρνιθοθῆραι πτερὰ ἐπιβάλλουσιν. ὥστε ἐξ αὐτῶν
αὐτοὺς κρέμασθαι. τὸ δὲ ἐγχεῖ. ἐμφαντικὸν πλήθους . σημαίνει Se. ἀντὶ τοῦ διεί-
ρει. ἢ τοῦτο ποιοῦσιν ἵνα μὴ κορύζωσιν Μ --- πτερὰ αὐτοῖς) πτεροῖς αὐτὸν Τ' ---
ἐμβάλουσι)] ἐμβάλλουσι GRIVEPS ἐκβάλλουσιν Τ΄--- ἀμφλῦναι)] ἀμβλύναι
GRIEPS --- κορύξωσιν] κορύξωσι ΒΕ --- ἢ μετὰ] ἢ ὅτι μετὰ Σ — ἐπιβάλλουσιν]
, ἐμβάλλουσιν Σ --- αὐτοὺ:} αὐτὰ Ο ---- κρεμάμεναι) κρεμάμενα ἃ κρεμαμένους
ΒΓΕΡΣ ---γχ] Γ΄ ἐγχεῖν GI? — ἐγχεῖ τὰ πτερὰ :} om. TEP ἐγχεῖ (as lemma)
R— Prales] βιαίως δὲ τὸ ἐγχεῖ ΓῈΡ --- αντι} om. Ῥ avre του ΒΓῈ --- διείρει]
om. P —xpnpavres] κρεμῶντες GE κρε.. Βὶ κρημνῶντες Γ΄ κρεμοῦντες P
1088 S κἀπαναγκάζει Μ [ warevey GRIEP 1) Onpevav] αντι του θηρεύ-
εἰν R — προκαλεῖσθαι] om. R — εἰώθασι] εἰώθασι yap ΜΣ --- ἐκτυφλοῦντε:) ἐκτυ-
drow Σ --- ἰστᾶν] Γ΄ ἱστᾶναι I? ἱστάναι EP καὶ ἱστᾶν Σ --- προσκαλοῖτο]
προκαλοῖτο I'— ὁμοιογενῆ] ὁμογενῇ Μ --- γλωσσηματικ .. 1 γλωσσημαντικῶς
GM γλωσσηματικῶς αὶ γλωσσημαντικῆ Γ᾽ γλωσσημαντικὸν EP— αλλωφ...
φάττα:] om. ΒΕὶ --- ἀλλως .. . βοσκόμενα] om. M — καὶ] om. TEP— εἶπεν] εἷ-
ποις Μ
108] Om. ΥΟΓΙΜΡ -- παλεύσετε) I? παλεύετε) E 1] θηράσατε] θηράσετε
Ἐ; προκαλέσεσθε πλανήσετε T?
Ν
204 ARISTOPHANES
1094 φύλλων ἐν κόλποις: “ἐν κόλποις. τῶν φύλλων;,᾽ ὡσεὶ ἔλεγεν “ὑπὸ τὰ
φύλλα."
1095 ἡνίκ᾽ ἂν ὁ θεσπέσιος: ὃ τέττιξ δηλονότι. τρία δὲ γένη τεττίγων,
οἱ μὲν γὰρ ἀχέται οἱ καὶ ἄρσενες, αἱ δὲ κερκῶπαι αἱ θήλειαι, ἕτερον δὲ γένος.
“σίγιον᾽ καλεῖται παρὰ τὴν σιωπήν.
1096 ὑφ᾽ ἡλίῳ μανεὶς : τέρπεται γὰρ καὶ ἐπιμαίνεται τῷ ἡλίῳ 6 τέττιξ.
1099 ἠρινά: ἐαρινά.
παρθένια: διὰ τὸ ἐπιμελῶς τὰς γυναῖκας καὶ τὰς παρθένους τὰ μύρτα
ἐσθίειν.
1100 λευκότροφα: (“λευκὰ καὶ τρυφερά, τοιαῦτα γάρ dow μήπω
πεπανθέντα.
Χαρίτων τε κηπεύματα: ἀντὶ τοῦ ‘xexapirwpéva ἄνθη. πλεονάζει δὲ ὃ
“τέ.
1102 τοῖς κριταῖς εἰπεῖν τι: πολλάκις ἐν ταῖς παραβάσεσι καὶ οἱ ποιηταὶ.
λέγουσί τινα εἰς τὰ ἑαυτῶν χρήσιμα διὰ τοῦ χορικοῦ προσώπου, ὡς νῦν πρὸς.
τοὺς κριτὰς ἀποτείνει τὸν λόγον ὅπως ἂν αὐτῷ ψηφίσωνται τὴν νίκην.
1104 τῶν ᾿Αλέάάνδρον : τοῦ Πάριδος, ὧν ἔλαβε παρὰ ᾿Αφροδίτης.
1105 πρῶτα μὲν γὰρ: ἀπὸ κοινοῦ τὸ “δώσομεν.
1106 γλαῦκες ὑμᾶς: ἀντὲ τοῦ ‘vopiopata’: ἡ γὰρ γλαῦξ ὄρνεόν ἐστιν
᾿Αθηνᾶς, ὅπερ πάνυ τιμῶντες ᾿Αθηναῖοι διὰ τὴν θεὸν ἐν τοῖς τετραδρά-
χμοις ἐνεχάραξαν νομίσμασιν - αἰνίττεται δὲ καὶ εἰς τὸ φιλάργυρον τῶν
᾿Αθηναίων.
ἄλλως : ἡ γλαῦξ ἐπιχάραγμα ἦν τετραδράχμου, ὡς Φιλόχορος, ἐκλήθη δὲ τὸ
νόμισμα τὸ τετράδραχμον τότε ‘yAavk,’ ἦν γὰρ γλαῦξ ἐπίσημον καὶ πρόσωπον:
1094 ἐν κόλποις τῶν φύλλων : in VRE, is not to be regarded as the lemma.
1096 Suid. ἡλιομανής.
1089 ἐπιμελῶς : the underlying conception is ‘solicitude,’ not ‘ delight.’
1100 λευκότροφα: λευκότρυφα Dobree.
1106 dmydpaypa: VI. Cf. Hesych. as quoted in the next note. — Φιλόχο--
pos: Miiller I 410.
1104 S ἀλεξάνδρου M — ἀλεξάνδρου) ἃ [[πολλῶ (om. LP) τῶν ἀλεξάνδρου
TEP 1 $v) ὧν G(IMP— παρα] zap GM
1105 Om.G [ T#E*M*P* 1 xowov) κοινοῦ δὲ TEMP
1106 S γλαῦκες M 1) ἀντι νομισματα 4 γὰρ] ἡ M— dwn] ἀντὶ τοῦ GREEP
— πάνυ] om. M— αθηναιοι] οἱ ἀθηναῖοι Τ' οἱ θεοὶ Μ ---ἂν .. . νόμίσμασιν}
τοῖς νομίσμασιν αὐτὸ ἐνεχάραττον (ἐνεχάραξαν Mv) M —erpaSpdypous] τε-
τραδράχμοις TEP—as .. . αθηναιων] τὸ τῶν ἀθηναίων φιλάργυρον M—
φιλάργυρον] ΓΞ φυλάργυρον Τ' --- ἄλλως... ἐχόντων] om. M — ἐπιχαράγμα}
ἐπιχάραγμα GI ἐπι yapayparos RIIEP— ἦν] ἐστὶ Γ --- τετράδραγχμον] rerpa-
δραχμου REP τετραδράχνου I'— τετραδραχμον] τετράδραχνον '— γὰρ γλαῦξ]
SCHOLIA ON THE AVES 205
1094 ext. S φύλλων] ἐν κόλποις τῶν φύλλων ὡσεὶ ἔλεγεν ὑπὸ ta
φύλλα: —
1095 int. Ρ. v.] ὁ τέτιγξ δηλον ὅτι τρία δὲ γένη τεττίγων οἱ μεν γὰρ
ἄχεται οἷ καὶ ἄρσενες αἱ δὲ κερκῶπαι αἱ θήλειαι ἕτερον δὲ γένος σίγιον καλει-
ται παρα τὴν σιωπὴν
1096 ΒΕ 66” ext.] ὑφ᾽ ἡλιω μανεὶς: — τέρπεται yap καὶ ἐπιμαίνεται. τῶι
ἡλίω ὁ τέττιξ : —
1099 intm. ext. a. v.] ἑαρινὰ
1100 λευκότροφα) λευκὰ καὶ τρυφερὰ τοιαυτα εἰσὶ μήπω πέπανθέντα: --
1100 μυρτα) da το ἐπιμελῶς τὰς γυναῖκας καὶ τὰς παρθενους τὰ μύρτα
ἐσθίειν : --
1100 int. p. ν.] κεχαριτωμένα ἄνθη πλεοναζει δὲ ὁ τέ: ---
1102 ext. 8 τοῖς κριταῖς] πολλάκις ἐν ταῖς παραβάσεσι καὶ οἱ ποιηται
λέγουσι τινὰ es τὰ ἑαυτῶν χρησιμα δια τον χορικοῦ προσώπου ὡς νῦν πρὸς
τοὺς κριτὰς ἀποτείνει τὸν λόγον ὅπως ay αὐτῶ ψηφίσωνται τὴν νίκην : --
1104 ἀλεξάνδρου) τοῦ πάριδος ὃν ἐλαβε παρα ἀφροδιτης
1105 int. p. ν.] ἀπὸ κοινον τὸ δώσομεν: : —
1106 ext. S γλαῦκες] γλαῦκες ὑμᾶς: --- ἀντι νομίσματα ἡ γὰρ γλαῦξ ὄρνεον
ἐστι αθηνας ὅπερ πάνυ τιμῶντες αθηναιοι δια τὴν θεὸν ἐν τοῖς τετραδράγμοις
ἐνεχάραξαν νομίσμασιν αἰνίττεται δὲ καὶ εἰς τὸ φιλάργυρον τῶν αθηναιων:
ἄλλως: --- ἦ γλαῦξ ἐπιχαράγμα ἦν τετράδραγχμον ὡς φιλόχορος ἐκληθη δὲ
τὸ νομισμα τὸ τετράδραχμον τότε γὰρ γλαῦξ ἐπίσημον. καὶ πρόσωπον
1094 S φύλλων Μ “--- ἐν κόλποις) E φύλλων ἐν κόλποις (add. ἐνναίω I)
GIP ] ἐν. .. φύλλων] om. GIMP— νπο] Γ ὑπὲρ Γ΄ --- φύλλα] φύλλα
αὑτά Μ ᾿
1095 Om. RIEP—S ὀξυβελὴς M J] ὁ... .. σιωπην] 6 τέττιξ. μανεὶς
δὲ. ἀντὶ τοῦ τερφθείς M — τέτιγξ] τέττιξ Ὁ --- αἴ] οἱ Ὁ --- καλειται) om. Ὁ ---
σιωπὴν] σκοπὴν G
1096 Om. VGIM (but cf. preceding scholium) --- μεσημβρινοῖς) E ἢ)
τέρπεται. .. τέττιξ] ὁ τέττιξ. ἐπιμαίνεται γὰρ τῷ ἡλῴῳ Σ
1099 Om. ΓΜ -«“--- ἡρινά) GE
1100 S λευκότροφα R — λευκότροφα) G [[1ἀλευκότροφα δὲ T* E* M*P* ἢ
λευκὰ] ἀντὶ τοῦ λευκὰ ΓῈΜΡ --- τοιαντα] τοιαῦτα yap RTEMP
1100 S μύρτα M [ Aevxdrpoda (om. I) μύρτα TE παρθένια Ῥ 1) δια
. . . παρθένου] om. ΚΕ --- δια] παρθένια. τὰ μύρτα διὰ Μ «“--- τὰ] om. G—
τὰ μύρτα ἐσθίειν] ἐσθίειν αὑτά M
1100 Om. MP [ κηπεύματα Τ' ἢ] κεχαριτωμένα) avr: του κεχαριτωμένα
(κεχαρισμένα E) RIE --- πλεοναζει. . . re] om. R
1102 S κριταῖς M [ τοῖς κριταῖς εἰπεῖν τι (add. βουλόμεσθα ΓΤ) GI τοῖς
κριταῖς EP 1] χορικοῦ] xwpuov R—apds] ΓΞ εἰς Γ΄ -- αὐτῶ] Γ' αὐτοῦ G
αὑτοῖς T2EP
206 ARISTOPHANES
᾿Αθηνᾶς, τῶν προτέρων διδράχμων ὄντων ἐπίσημόν τε βοῦν ἐχόντων.
ΔΛαυριωτικαί: ἐπεὶ ἐν Λαυρίῳ "μέταλλα" ἦν ἀργυρίον ᾿Αθήνησι.
1108 κἀκλέψουσι: δέον εἰπεῖν “καὶ "λεπίσουσι",᾽ λεπίζουσαι γὰρ τὸ φὸν
ἐκφέρουσι τὰ νεόττια.
1110 ἐρέψομεν πρὸς αἰετόν: διὰ τὰ ἐν τοῖς ναοῖς ἀετώματα, ἀντὶ τοῦ ‘ore-
γάσομεν πρὸς ἀέτωμα" - τὰς γὰρ τῶν ἱερῶν στέγας Ἢ πτερά᾽ καὶ “αἰετούς᾽
καλοῦσιν, ws φησιν Ἴων ἐν ᾿Αγαμέμνονι.
1111 κἂν λαχόντες ἀρχίδιον : ὑποκοριστικῶς τὴν “ἀρχήν. διαβάλλει δὲ
αὐτοὺς ὡς ἅρπαγας.
1112 ὀξὺν ἱερακίσκον: “ἁρπάγην ὀξεῖαν, Δίδυμος (δὲ) “τάχος ὡς ἱέρακος,
ἵνα ταχέως φύγῃ.
1118 πρηγορεῶνας: κυρίως τῶν ὀρνίθων ὃ λεγόμενος πρόλογος, ἑκάτερον
δὲ ἀπὸ τοῦ συναθροίζειν ἐκεῖ τὴν τροφήν.
πρηγορεῶνας : Δίδυμος " τοὺς βρόγχους τῶν ὀρνέων, κυρίως τοὺς λεγομένους
προλόγους, ὅτι συλλέγεται ἐν αὐτοῖς τὰ σιτίᾳ. λέγεται δὲ καὶ ἐπὶ ἀνθρώπων
ἐ πρηγορεών᾽ πάλιν ὁ βρόγχος, ἑκάτερον δὲ ἀπὸ τοῦ προαθροίζειν ἐκεῖ τὴν
τροφήν.
Suid. γλαῦξ ἵπταται. Hesych. γλαῦκες Λαυριωτικαί- ἐν Λαυρίῳ γὰρ τὰ μέταλλα
τὰ ἀργυρεῖα " γλαῦξ δὲ τὸ ἐπιχάραγμα τοῦ στατῆρος. Cf. App. Prov. i 765.
1108 δέον... λεπίσονσι: i.e. the proper word to use was λεπίζω (from
λεπίς), ποῦ λέπω (or éxAéww). Cf. Schol. 678. The form of the lemma in Fr,
κἀκκλόψουσι (καὶ ἐκκλέψουσι) points to a different (and impossible) reading in the
text and to another application of the scholium.
1110 Suid. derwyara. Pollux vii 119: ὅταν δὲ οἱ ποιηταὶ φῶσιν "" ἐρέψομεν
πρὸς ἀετόν," “" στεγάσομεν,᾽ φασί, " πρὸς ἀέτωμα., Hesych. ἐρέψομεν πρὸς ἀετόν"
στεγάσομεν πρὸς dérwua. Cf. Apost. i 44. --- πρὸς ἀέτωμα : gable-wise (the roofs
of ordinary Greek houses were flat), not ‘to their gable-end,’ for there is
no reason to suppose that the scholiast failed to appreciate the poet’s jest. —
ortyas: ‘‘immo ἐξοχάς, ἄκρα, vel quoddam ejusmodi’’ Bothe. Qu. τὰς γὰρ τῶν
ἱερῶν στεγῶν πτέρυγας (cf. Suidas) καὶ ‘alerods’ καλοῦσιν ὃ Rutherford suggests
τὰ γὰρ τῶν ἱερῶν πτερὰ καὶ alerods καλοῦσιν. Ὁ has τὰ εἰς τὰς στέγας γὰρ ξύλα
πτερὰ καὶ ἀετοὺς καλοῦσι. But the text of the scholium is probably sound; cf.,
for στέγας (Suidas στεγάσματα), E. M. 20 59: ‘derés’ καὶ (also) στέγασμά τι τῶν
οἴκων, ἐμφερὲς τῇ πτήσει τοῦ ἔψον. --- Ἴων : Nauck 738.
1111 Suid. ἀρχίδιον. ᾿
1112 ἁρπάγην: cf. Bek. A. Ο. 446 10: ἑρπκαγή' ὀξυτόνως ἡ dpxayh, τὸ δὸ
σκεῦος βαρυτόνως ἵν᾽’ 7 ὄνομα. |
1113 Hesych. πρηγορεών' τῶν ὀρνέων ὁ πρόλοβος ὅτι προσυλλέγεται ἐν αὐτοῖς τὰ
σιτία. Zon. 1572: πρηγορεών᾽' ὁ λαιμὸς ἢ τόπος ὅπου ἀγείρεται ἡ τροφή παρὰ τὸ
ἀγεῖραι. οὕτως λόγει᾿Απολλώνιος. Cf. Suid. πρηγορεῶνος ; E. Μ. 688 12. --- πρόλο-
yos: the editors all read πρόλοβος, against the testimony of the MSS., but the evi-
dence of the Fayam Fragment (see below) is final. Ὁ reads οἰσοφάγος.
Suid. προηγορεῶνας. --- πάλιν : in turn. — ἑκάτερον : i.e. πρηγορεών and πρόλογος.
SCHOLIA ON THE AVES 207
ἄθηνας τῶν προτέρων διδράχμων ὄντων ἐπίσημόν τε βοῦν ἐχόντων: : —
1106 int. p. v.] ἐπεὶ ἐν λαυριω μάτελα ἦν ἀργυρίου ἀθήνησιν: --
1108 ext. 8 κἀκλέψουσι] δέον εἰπεῖν καὶ λεπίζουσι λεπίζουσι γὰρ τὸ ὡιὸν
ἐκφέ.. τὰ νεόττια: --
1110 ext. 8 πρὸς αἰετόν] δια τα ἐν τοῖς ναοῖς ἀετώματα ἀντι στεγάσωμεν
πρὸς aeTwpa τὰς γὰρ τῶν ἱερῶν στέγας πτερὰ καὶ αἰετοὺς καλοῦσιν ὡς φησὶ
ων ἐν ἀγαμέμνονι: --
1111 R 66” int.] ὑποκοριστικως τὴν ἀρχην- διαβάλλει δὲ αὕτους ὡς
ἅρπαγας ᾿
1112 ext. S ὀξὺν] ἀρπαγην ὁξείαν διδ.. τάχος ὡς iepaxos ἵνα τάχεως
1118 Τ' 133” ext.] πρηγορεῶν : --- κυριως λέγεται 6 τῶν ὀρνίθων πρόλο-
γος λεγόμενος ἑκάτερον δὲ ἀπὸ τοῦ συναθροίζειν ἐκεῖ τὴν τροφὴν
1118 int. et inf.) πρηγορεῶνας: -- διδυμος τοὺς βρόγχους τῶν ὄρνεων
κυρίως τοὺς λεγομένους προλόγους ὅτι συλλέγεται ἐν avrois τὰ σιτία λεγεται
δὲ καὶ ἐπι ἀνθρωπων πρηγορεὼν πάλιν ὁ βρογχος ἑκάτερον δὲ εκ τοῦ προα-
θροίζειν ἐκεῖ τὴν τροφὴν: --
γλαῦξ RI ἡ (om. Ε) γλαύξ. ἦν γὰρ γλαὺξ EP— διδράχμων] I? δραχμῶν I
— ὄντων ἐπίσημόν τε] ἐπισήμων (ἐπίσημον I?) ὄντων Τ᾿ --- ἐπίσημόν τε] om. R
1106 Om. RTEMP [ λαυριωτικαὶ G J] ἐπὲ. . . ἀθήνησιν] παρόσον ἐν
Aavpiy τῆς ᾿Αττικῆς γίνονται χρύσεια μέταλλα Σὲ
1108 S ἐννεοττεύσουσι M [ xaxAafovot GRIP κἀκκλέψουσι T2 J] καὶ
λεπίζουσι] καὶ λεπίσουσι P— λεπίζουσι γὰρ τὸ cdv] τὸ γὰρ ὠὸν λεπίζουσαι M
— λεπίζουσι] λεπίζουσαι EP— ἐκφέ.. 7 ἐκφέρειν α ἐκφέρουσι RTEMP
1110 S γὰρ Μ [ xpos ἀετὸν G ερέψομεν πρὸς ἀετόν αὶ ἐρέψομεν ΤῈ
τρέψομεν P J) avn] ἀντὶ τοῦ GRTEMPS --- στεγάσωμεν] στεγάσομεν TEMPS
- πρὸς aerwpa] πρὸς ἀετώματα GEMP προσαέτωμεν Τ᾿ --- rds. . . ἀγαμέ-
pvon] om. Μ --- τὰ . .. alerots] τὰ τῶν ἱερῶν στεγάσματα πτέρυγας καὶ
ἀετοὺς Σ — ἱερῶν] ἱερέων Τ᾿ --- alerots] ἀετοὺς ΟΓῈΡ
1111 Om. VG—S λαχόντες M [{ἀρχίδιον IT κἂν λαχόντες ἀρχίδιον
EP 1) ὑποκοριστικω:] ἀρχίδιον ὑποκοριστικὸν T
1112 8 ἱερακίσκον M — ἱερακίσκον) ἃ [{ἔὀξὺν ἱερακίσκον RTEP 1) ἀρπα-
γὴν] ἀντὶ τοῦ ἁρπαγὴν TEMP— διδ..7 om. Βὶ δίδωσιν G διδυμος TEP dp-
πακτικὸν γὰρ καὶ ταχὺ τὸ ὄρνεον. δίδυμος M — és] om. Βὶ
1118 Om. VGR—S58€ rov M [{[πρηγορεῶν] πρηγορεῶνας EP J] λέγεται
ὁ] om. EMP— apédoyos λεγόμενος] ὃ λεγόμενος πρόλογος (πρόλοβος MvP)
ΕΜΡ
1118 [ T*E*M*P* J] διδυμος] δίδυμος δὲ TEMP— Bpsyxovs] βρόχους
T'— κυρίως] om. TEMP— προλόγους] I? τῶν ὀρνέων Τ' προλόβους Ρ P— δὲ]
om. M — πάλιν] om. M --- βρογχος] βροῦχος Γ --- ἑκάτερον. . . τροφὴν] om.
M— ex} ἀπὸ ΒΓῈΡ --- προαθροίζειν] συναθροίζειν TEP
208 ARISTOPHANES
πρηγορεῶνας : “ddpvyas ὀρνέων.
1114 ἣν δὲ μὴ κρίνητε: “ ἐὰν δὲ μὴ κρίνητε ἡμᾶς νικᾶν, ἐπίθεσθε ὥσπερ
οἱ ἀνδριάντες μηνίσκους ἐπὶ ταῖς κεφαλαῖς. ποιοῦσι γὰρ ἔνιοι ὦστε μὴ
ἐφάπτεσθαι τὰ ὄρνεα.
ἄλλως: μηνίσκους, σκεπάσματα τῶν ἀνδριάντων, ἅπερ ἐπιτιθέασι ταῖς
κεφαλαῖς τῶν ἀνδριάντων διὰ τὸ μὴ ἀποπατεῖν κατ᾽ αὐτῶν τὰ ὄρνεα. φησὶν
οὖν ὅτι “μέλλομεν ὑμῶν ᾿καταποπατεῖν.᾽
χαλκεύεσθε: κατασκευάσατε.
1116 μήνην: μηνίσκον.
1118 τὰ μὲν ἱέρ᾽ ἡμῖν : τὰ ἐν τοῖς θύμασι σύμβολα.
1121 ἀλλ᾽ οὑτοσὶ: Σύμμαχος " “οὗτος οὕτω συντόνως τρέχει ὡσεὶ "OAvp-
πιακὸς σταδιοδρόμος;,᾽ ᾿ἀπό τοῦ παραρρέοντος ποταμοῦ, ὁ δὲ Δίδυμος παρὰ
τὸ Πινδάρου"
υ.
“ ἄμπνευμα σεμνὸν ᾿Αλφεοῦ
διχῶς δέ τινες Αλῴφειον πνέων.
1126 πΠροξενίδηε : ἔπαιξε παρὰ τὸν “κόμπον, προείρηται δὲ περὶ αὐτῶν
ἀμφοτέρων ὅτι κομπασταί. Τηλεκλείδης δὲ ἐν “Ἡσιόδοις " ὡς παρειμένον τῷ
σώματι κωμῳδεῖ αὐτόν.
φάρνγας : the note has the great authority of the Fayfim Fragment (see the
Introduction, p. 76), which reads πρόλογος ἡ τῶν ὀρνίθων pdpvt. Cf. also Schol.
Eq. 374: τὸν πρηγορεῶνα: τὸν λεγόμενον γαργαρεῶνα. . . κυρίως δὲ ἡ τῶν ὀρνέων
φάρνγξ, ἐν ὃ ἀγείρεται ἡ τροφή. So Suidas 7 φάρυγγας ὀρνέων.
1114 Suid., Phot., μηνίσκους. Hesych. μηνίσκοι. --- ποιοῦσι γὰρ ἔνιοι : i.e. the
practice of thus protecting statues was not universal. — ὥστε μὴ ἐφάπτεσθαι (Qu.
ἐφίπτασθαι ὃ) τὰ ὄρνεα: cf. in the next scholium διὰ τὸ μὴ ἀποπατεῖν κατ᾽ αὐτῶν τὰ
ὄρνεα. Phot. ἵνα τὰ ὄρνεα μὴ προσίζηται. Hesych. ἵνα μὴ τὰ ὄρνεα ἐπικαθέζηται.
xarawowarety: G, anticipating Rutherford’s emendation.
1121 Suid. ἀλλ᾽ οὑτοσί and ᾿Αλφειός. --- ἀπὸ. . . ποταμοῦ: due to Suidas.
Πινδάρου: Nem. i 1. — διχῶς : forthe meaning, cf. Ammon. 114: πόμα καὶ πῶμα
διχῶς λέγουσι. ----“Αλῷφειον : for the accent, cf. ΓΡ. U has τινὲς δὲ ἄλφιον.
1126 προείρηται: for Proxenides, cf. Schol. Vesp. 826, but the note there
given cites this passage inthe Aves. For Theogenes (Theagenes), cf. Schol. Av.
822. ----σιόδοις : MSS.'Hoddy, but cf. ‘Hoddns in CIG XIV 1098 a, Schol. Vesp.
1187, and Schol. Thesm. 168.
ἀλφειὸν GEM ἄλφειον P—M (with S πνέων) adds the note τὸ σφοδρὸν
τοῦ δρόμου ἐδήλωσεν. ἀπὸ τοῦ ῥέοντος ποταμοῦ:
1126 S μεγαλοπρεπέστατον M [{[μεγαλοπρεπεστατον] καὶ ἀὐδναλ κι ειεξ ας
τον R προξενίδης καὶ θεαγένης P J) ὑπόσχεσι:] T* ὑπόστασις Γ΄ --- δὲ] δὲ καὶ
TEMP— 4 τοῦ relxovs] τοῦ τείχους ἡ Μ
1126 8. προζενίδης Μ [[προξενιδη:] ὁ κομπασεύς Ρ 1) τὸν] τὸ Ε --- προείρη-
ται] εἴρηται 6 --- αὐτῶν] om. M
SCHOLIA ON THE AVES 209
1113 πρηγορεῶνας) φαρτας ὄρνεων
1114 inf.) ἢν δε μὴ κρίνητε: — ἐᾶν Se μη κρίνετε μὴ ἡμᾶς νικᾶν ἐπίθεσθε
ὥσπερ οἱ ἀνδριάντες μηνίσκους ἐπι ταῖς κεφαλαῖς ποιοῦσιν yap eno ὦστε
μὴ ἐφάπτεσθαι τὰ ὄρνεα :--- αλλως : -- μηνίσκους. σκεπάσματα τῶν ἀνδριάν-
των ἅπερ ἐπιτιθέασι ταῖς κεφαλαῖς τῶν ἀνδριάντων δια το μὴ ἀποπατεῖν κατ
αὐτῶν τὰ ὄρνεα. φησι οὖν ὅτι μέλλομεν ὑμῖν καταπατεῖν : —
1114 χαλκεύεσθε) κατασκενασητε
1115 intm. int. p. v.) ἀντι τον μηνίσκον |
Fol. 118’. Vv. 1116-1147.
1118 R 66” ὄρνιθες) τὰ εν τοῖς θύμασι σύμβολα
1121 112“ inf.] αλλ οὐτοσί:--- σύμμαχος οὕτως οὕτως συντόνως τρέχει
ὡς ὀλυμπικὸς σταδιοδρόμος ὁ δε δίδυμος παρα το πινδάρον ἄμπνευμα σεμγὸν
ἀλφεοῦ διχως δέ τινες. αλφιον πνέων: --
1125 sup. 8 μεγαλοπρεπέστατον) μεγαλοπρεπέστατον : ἐκ τουτων πιστοῦται
τὸ ἀνυπόστατον τοῦ τείχους ἐπειδὴ καπνοὶ ἦσαν καὶ κομπασταὶ καὶ μόνον
ὑπόσχεσις τοιαύτη δὲ ἡ τοῦ τείχους οἰκοδομὴ : --
1126 sup.] προξενιδης : -- ἔπαιξεν παρα τὸν κόμπον. προείρηται δὲ περι
αὐτῶν ἀμφοτέρων ὅτι κομπασταὶ. τηλεκλείδης δὲ - ἐν ἡσιόδω ὡς παρειμένον
. τῶ σώματι κωμωδεῖ αὐτὸν: ---
1113 Om. ΒΓῈΜΡ --- πρηγορεῶνας) ἃ 1] φαρτας] φάττας G
1114 S&M [ qv(avP) . .. κρίνητε] add. χαλκεύετε Γ΄ 1] μη κρίνετε μὴ
ἡμᾶ4]) .. κρίνητε μὴ ἡμᾶς αὶ μὴ ἡμᾶς κρίνητε TEMPS — ἐπίθεσθε] ἐτίθεσθε E
τίθεσθε Ῥ ---- τὰ ὄρνεα) τοῦ ὀρνέου [—addos] om. M εἰς τὸ αὐτὸ P— μηνί-
oxovs] μηνίσκοι δὲ Μ .--- σκεπάσματα) αντι του σκεπάσματα Β ---ἅπερ. ..
ἀνδριάντων) om. P ταῖς κεφαλαῖς αὐτῶν ἐπετίθουν M — ἐπιτιθέασι] ἐπετίθεσαν
T—rats . .. ἀνδριάντων] τοῖς ἀγάλμασι Σ --- ἀποπατεῖν. . . ὄρνεα] ἐφιζά-
γνοντα τὰ ὄρνεα ἀποπατεῖν Σ --- κατ αυτῶν] καθ᾽ αὑτῶν Μ ---ὑμῖν] ὑμῶν RTEMPS
--- καταπατεῖν] καταποπατεῖν α
1114 Om. TEMP— χαλκεύεσθε) G 1] κατασκενάσητε) κατασκευάσετε G
κατασκενάσατε R
1116 Om. GRE—S μήνην M— μήνην) PE [py P 1) ἄντι του] om.
ΓΈ .--- μηνίσκον] μηνίσκον. 6 ἐστι σκέπασμα M μηνίσκον. μήνῃ yap ἔοικε P
1118 Om. VGIMP— ra μὲν ἱερὰ) T? 1] θύμασι] θυμιάμασι E ᾿
1121 Om. R—S ἀλφειὸν Μ [ add obroct] add. τρέχει EP ἀλφειὸν
πνέων G 1] σύμμαχος . . . δε] om. M—otrus . . . cuvréves] οὗτος. οὕτως
ὡς T οὕτω συντόνως PEP οὕτω συντόμως Σ --- ὡς ὀλυμπικὸς] doe ὀλυμπια-
κὸς ΓῈΡΣ --- σταδιοδρόμοε] add. ἢ ἀπὸ τοῦ παραρρέοντος ποταμοῦ. ἀντὶ τοῦ δίκην
ῥεύματος ταχέως φερόμενος P ἀπὸ τοῦ παραρρέοντος ποταμοῦ Σ --- δίδυμος] I?
δύδιμος T—ro mvbdpov] τῷ πινδάρῳ Μ -“ρ--- ἀμπνευμα)] Γ΄ ἄμπνευσμα ΓΞ
ἔμπνευσμα Ἐ --- σεμνὸν) ΓΞ σεμνοῦ Τ' --- ἀλφεοῦ)] ἀλφειοῦ TEP— αλφιον]
210 ARISTOPHANES
1128 ἵππων ὑπόντων: οὐ πιθανὸν κοινῶς λέγειν αὐτόν, ἀλλὰ περὶ τοῦ
χαλκοῦ τοῦ ἐν ἀκροπόλει. ἀνέκειτο γὰρ ἐν ἀκροπόλει ‘"Sovpuos | ἵππος᾽ ἐπι-
γραφὴν ἔχων “Χαιρέδημος Ἐαγγέλου ἐκ Κοίλης ἀνέθηκεν. δύναται δὲ καὶ
ὁ ἐν ἸΙλίῳ λαμβάνεσθαι.
ἵππων ὑπόντων: ἐν ἀκροπόλει χαλκοῦς ἵππος ἀνέκειτο κατὰ μίμησιν τοῦ
Ἰλιακοῦ.
μέγεθος ὅσον ὁ "δούριος": ἐκ τούτων πιστοῦται τὸ ἀνυπόστατον τοῦ τείχους,
ἐπειδὴ καπνοὶ ἦσαν καὶ κομπασταὶ καὶ μόνον ὑπόσχεσις. τοιαύτη δὲ καὶ ἡ
τοῦ τείχους οἰκοδομή.
1138 οὐκ Αἰγύπτιος : οἱ Αἰγύπτιοι ἐκωμῳδοῦντο ὡς ἀχθοφόροι. καὶ ἐν
Barpayos ἰός be y ἄραιντ᾽ οὐδ᾽ ἑκατὸν Αἰγύπτιοι.᾽
ἄλλως : ὅτι ἴδιον τῶν Αἰγυπτίων ἐνόμισαν τὸ ἀχθοφορεῖν.
1137 γέρανοι θεμελίους : διὰ τὸ ἐν ὕψει πέτεσθαι καὶ τῇ εἰς εὐθὺ ὁρμῇ τὴν
ἐπὶ κάτω θέαν ἐμποδίζεσθαι λίθους βαστάζουσιν, ὅπως κάμνονσαι τῇ πτήσει
ῥίπτοιεν καὶ αἴσθοιντο πότερον ἐπὶ γῆς ἢ ἐπὶ θαλάττης φέρονται, καὶ εἰ μὲν
ἐπὶ θαλάττης ἥκοι ὁ λίθος, ἀνύουσι τὴν ὁδόν, εἰ δὲ ἐπὶ γῆς, ἀναπαύονται.
καταπεπωκνῖαι λίθονς: ἐπεὶ αἱ γέρανοι λίθους καταπίνουσι καὶ ἐπὶ τὴν
Αἴγυπτον παραγίνονται.
1138 ἐτύκιζον: τύκος ἐργαλεῖόν τι ᾧ τοὺς λίθους περικόπτουσι καὶ
1128 Cf. Suid. δούρειος ; Hesych. δούριος ἵππος and κριὸς ἀσελγόκερως. ---- ἐν ἀκρο-
πόλει: cf. Paus. i 28 8. --- δούριος ἵππος: a ‘ Trojan horse.’ Cf. the language
used by Pausanias: ἵππος δὲ ὁ καλούμενος δούριος ἀνάκειται χαλκοῦς. --- ἐπιγραφὴν :
CIA I 406.
ἵππων ὑπόντων : the concealed lemma in VR is ὑπὸ τοῦ πλάτους ἂν (οὖν R),
which in the text stands just under ἵππων ὑπόντων. A scribe might easily be
deceived, in copying, by the similarity in sound of the first words of the two
verses ({rrw», ὑπὸ). The lack of a connective (VR), the repetition of the fact
stated in the preceding note on 1128, and the variation in reading (here χαλκοῦς,
above dotpios), all confirm the supposition that a new note begins here.
ἐκ τούτων πιστοῦται κτέ. : the note is repeated in V, but with a different
lemma. The lemma in the first instance, μεγαλοπρεπέστατον (which occurs also
in RIEM), is inappropriate. It was changed by Musurus to Προξενίδης καὶ
Θεαγένης. U places the note after 1126. — ὑπόσχεσις : ὑποσχέσεις Rutherford.
1133 Cf. Suid. Αἰγνπτιάζειν ; Zon. 6. --- ἐν Barpdxois: 1406. — ἀχθοφόροι :
πλινθοφόροι U.
1137 Suid. γέρανοι λίθους καταπεπωκυῖαι. Cf. App. Prov. i 70. --- κάτω: ra
κάτω U, as in ΜΡ ΣΦ. --- dvbover: τέμνουσι U.
ἐπὶ τὴν Αἴγυπτον : ἐκ τῆς Αἰγύπτου Rutherford, with ἐκ μέν ye Λιβύης (1186) as
lemma.
1138 Suid. τύκος and xpéé.
1138 S ἐτύκιζον M [ éréxitov] τούτου δ᾽ ἐτύκιζον EP 1] περικόπτονσι] Γ'
SCHOLIA ON THE AVES 211
1126 ext. S xpoferidys] προξενίδης : — ἔπαιξεν παρὰ τὸν κομπον. προεί-
ρηται δὲ περι αὐτῶν ἀμφοτέρων ὅτι κομπασταὶ τηλεκλείδης δὲ ἐν ἡσιόδω ὡς
παρειμένον τῶ σώματι κωμωδεῖ αὐτὸν: --
1128 ext. S ὑπόντων] οὐ πιθανὸν κοινῶς λέγειν αὐτὸν ἀλλὰ περὶ τοῦ
χαλκοῦ. τοῦ ἐν ἀκροπόλει. ἀνέκειτο γὰρ ἐν ακροπόλει δούρειος ἵππος. ἐπι-
γραφὴν ἔχων χαῖρε δῆμος εὐαγγέλου ἐκ κοίλης ἀνέθηκεν δύναται δὲ καὶ ἐν
ἱλίω: λαμβάνεσθαι υπο τοῦ πλάτους ἂν ἐν ἀακροπολει χαλκοὺς ἵππος ἀνεκειτο
κατα μίμησιν τοῦ ἱλιακοῦ: --
1128 sup. et ext.] μέγεθος ὅσον ὁ δουριεύς: --- ἐκ τούτων πιστοῦται.- τὸ
ἀνυπόστατον τοῦ τείχους ἐπειδὴ καπνοὶ ἦσαν καὶ κομπασταὶ καὶ μόνον ὑπό-
σχεσις τοιαύτη δὲ καὶ ἡ τοῦ τείχους οἱκοδομη : —
1133 ext.] οὐκ αἰγυπτιος: — αἰγυπτιοι ἐκωμωδοῦντο ὡς ἀχθοφόροι καὶ ἐν
βατράχοις οὐκ ἂν ἄρετ᾽ οὐδ ἑκατὸν αἰγύπτιοι αλλως ὅτι ἴδιον τῶν αἰγυπτίων
ἐνόμισαν τὸ ἀχθοφορεῖν: ---
1137 ext. οὐ inf.] γέρανοι θεμελίους : --- δια το ἐν ὕψει πέτεσθαι. καὶ τῆι
εἰς εὐθὺ ὁρμὴ τὴν em κάτω θέαν ἐμποδίζεσθαι λίθους βαστάζουσιν ὅπως
κάμνουσαι τῆι πτήσει. ῥίπτοιεν καὶ αἴσθοιντο πρότερον ἐπὶ γῆς 7 ἐπὶ θαλάσ-
σης φέρονται. καὶ εἰ μὲν ἐπὶ θαλάττης ἧκοι ὁ λίθος ἀνύουσι τὴν ὁδόν. εἰ δὲ
ἐπι γῆς, ἀναπαύονται. --
1137 R 67’ int.] ἐπεὶ αἱ γέρανοι λίθους καταπίνουσι- καὶ ἐπὶ τὴν
αἴγνπτον παραγίνονται: ---
1138 ἰηΐ.]ἐτύκιζον: --- τύκος ἐργαλεῖον ri. ὦ τοὺς λίθους περικόπτουσι καὶ
1126 Om. ΑΒΓΕΜΡ
1128 Om. M [ ἵππων trovravG μέγεθος ὅσον ὃ δουρι.. R ὁ δουριέος
Γ' ὅσον ὃ δούρειος (δούριος P) EP J] δούρειος] δουρε.. R δούριος P— χαῖρε
δῆμο!:] χαιρέδημος TEP— καὶ] om. P— ἐν] ὁ ἐν RTEP— We] ἡλώ 6 --- veo
... ἂν] om. ΓῈΡ ---- νπο] ὑπὲρ G — ἂν] οὖν R— ακροπολει} ἀκροπόλει δὲ TEP
—dvexaro] Γ ἀνέκειτο καὶ T2— ἰλιακοῦ] ἡλιακοῦ GI
1128 Om. GRIEMP
1188 S αἰγύπτιος M [ otk αἰγυπτιος]) αἰγύπτιος πλινθοφόρος EP 1] alyv-
aro] of αἰγύπτιοι TEMP— οὐκ] Γ΄ ovs οὐκ ΓΈΕΡ --- ἂν Gper’] ἂν dpar’G ἂν
ἄραιντ᾽ ΓΊΜ ἂν ἄραιντ᾽ ἂν Ἐ; ἄραιντ᾽ ἂν Ρ --- οὐδ ἑκατὸν αἰγύπτιοι] οὐδὲ κατὰ τὸν
αἰγύπτιον G—addws . . . ἀχθοφορεῖν] om. ΓΜ --- αλλωξ] om. ΕΒ εἰς τὸ αὐτὸ
I'*P— τῶν] om. SEP— ἐνόμισαν] om. P
1137 S yépavoe M [{ὁγέρανοι GeysAlovs] γέρανοι I’ γέραν θεμελίους P J]
δια] αἱ γέρανοι διὰ C— τῆι] τὸ τῇ M— κάτω] τὰ κάτω ΡΣ — κάμνουσαι] κά-
μνουσι R — πρότερον] πότερον ΠΕΓΕΜΡΣ --- ἢ ἐπὶ) Γ ἡ διὰ Γ᾽ ἢ Σ --- θαλάσ-
ons] θαλάττης ἘΣ --- φέρονται) φέρωνται Ρ --- θαλάττη:] θαλάσσης TEMP—
ἥκοι] ἴκοι Γ΄ ---- ἀναπαύονται) om. M
1187 Om. VG [[πεπτωκυῖα Γ΄ καταπεπωκυῖαι (καταπεπωκυῖα E) λίθους
EP—M® 1 ἐπεὶ] πεπτωκυῖα ἐπεὶ Γ᾽ καταπεπτωκυῖαι. ἐπεὶ Μ --- ἐπὶ] κατὰ E
212 ARISTOPHANES
ξέουσιν᾽ ἐπιτήδειον οὖν τὸ ἔργον ταῖς μακρὸν ἐχούσαις ῥύγχος. κρὲξ δὲ
εἶδος ὀρνέου ὀξὺ πάνυ τὸ ῥύγχος καὶ πριονῶδες ἔχον.
1139 πελαργοὶ μνρίοι: διὰ τὸ Πελαργικὸν τεῖχος τοὺς ἀπὸ Τυρρηνίας
ἥκοντας ἀναστῆσαι.
1141 οἱ xapaSpol: ὠνοματοπεποίηται τὸ ὄρνεον παρὰ τὸ "ἐν᾽ ταῖς χαρά-
δραις διατρίβειν.
1142 ἐρωδιοὶ: παρὰ τὴν “ἔραν᾽ πέπαιχεν, ἐπεὶ ὃ πηλὸς ἐκ τῆς ἔρας,
τουτέστι τῆς γῆς. ταῦτα δὲ ὡς ἐν κωμῳδίᾳ ἐσχημάτισται.
1143 λεκάναισι: τὸ μὲν κοινὸν ‘Aaxdyn’ παρὰ τὸ ‘da’ ἐπιτατικὸν καὶ τὸ
« χαίνω,᾽ πλατὺ γάρ, τὸ δὲ ᾿Αττικὸν “λεκάνη.᾽
1145 οἱ χῆνες ὑποτύπτοντες : διὰ τὸ πλατύποδας τῶν ἄλλων μᾶλλον εἶναι
τοὺς χῆνας.
1147 τί δῆτα πόδε: : παρὰ τὴν παροιμίαν᾽
τί δῆτα χεῖρες οὐκ ἂν épyacaiaro;”
1148 καὶ νὴ AC αἱ νῆτται: ἡ νῆττα εἶδος ὀρνέου ἔχον τὴν πτέρωσιν ἐκ
φύσεως ὥσπερ ζώνην λευκήν" παρὰ τοῦτο οὖν ἔπαιξεν ὡς ἂν ἐζωσμένην
εἰρηκὼς αὑτήν. ὑπαγωγέα δὲ τὸν ξυστῆρά φησι, πλατὺ δέ ἐστι σίδηρον ᾧ
ξέουσι τὸν πηλόν.
ἄλλως : τινὲς τῶν νησσῶν ἔχουσι πτέρωσιν ὡς ζώνην ἐν κύκλῳ λευκήν.
1150 ὅσπερ παιδία: βαστάζουσαι αὐτὸν ὥσπερ εἰώθασι βαστάζειν τὰ
παιδία.
1141 ἐν: Gelenius.
1143 Suid. λακάνη. --- λακάνη: VIE, anticipating the correction οὗ Nunne-
sius. λεκάνη RUP. — λεκάνη : λεχάνη U.
1148 Suid. ὑπαγωγεύς. ---- ὡς ἂν ἐζωσμένην κτό. : this seems to mean speaking
of itasif really girdled. Cf.thenextscholium. R omits ws ἅν, but does not read,
as we should expect, ‘repe{woudrny.’ —trayewyla: M has ἐπαγωγέα, but never-
theless retains the traditional interpretation of the word. See below on 1161.
1150 βαστάζονσαι. .. παιδία : carrying it (τὸν braywyéa) as men are accus-
tomed to carry their children, sc. ἐπὶ τῶν ὦμων (cf. the next scholium). Ruther-
ford restores the note so that it reads βαστάζουσαι αὐτὸν ὥσπερ παιδία, ἐν τοῖς
στόμασιν, and then condemns it as nonsense.
ἔπαιζεν οὖν ὡς ἂν] om. R — ἔπαιζεν οὖν] om. TEMP— ἔξωσμενην] ἐζωσμένοις M
-- αὐτὴν] αὐτοῖς Μ --- ὑπαγωγέα] éraywye. Μ “--- δὲ] om. Ὁ --- φησι] om. EP
φασί -“--- σίδηρον] σιδήριον Μ --- ὦ) ὃ Ε --- ξαίουσι τὸν πηλὸν] τὸν πηλὸν ξύουσιν
M --- ξαίουσι] ξῶυσι ΟΕ ἔύουσι TEP— addws . . . λευκὴν] om. RM — νησ-
σῶν] νηττῶν G — πτέρωσιν] om. TEP— ἐν κύκλω λευκὴν] λευκὴν ἐν κύκλω E
1160 8. ἐπέτοντ᾽ Μ --- παιδία) R [ gxovou (ἔχουσα 1) κατόπιν (add. ὥσ-
περ παιδία E) TEP 1 βαστάζονσιν. . . ὅσπερ] ὥσπερ παιδία βαστάζουσαι
αὖ- αὐτὸν. ὡς P— βαστάζονσιν) a acca os TEM — εἰό-
θασι βαστάζειν τὰ] om. R
SCHOLIA ΟΝ THE AVES | 213
ξέουσι. ἐπιτήδειον οὖν τὸ ἔργον. ταῖς μακρὸν ἐχουσαις ῥύγχος. κρεξ δὲ ειδος
ὀρνεου. ὀξὺ πάνυ τὸ ῥύγχος καὶ πριονῶδες ἔχον: : —
1139 ἰπί.] πελαργοὶ μυρίοι : — δια το πελαργικὸν τεῖχος τοὺς απὸ τυρ-
ρηνίας ἥκοντας ἀναστῆσαι: --
1141 int. a. ν.] ὁὀνοματοπεποίηται τὸ ὄρνεον παρα τὸ ταῖς χαράδραις
διατρίβειν: : —
1142 intm. ext. et ext. p. v.] παρα τὴν ἔραν πέπαιχεν. επεὶ ὁ πηλὸς ἐκ
τῆς ἔρας τουτεστι τῆς γῆς" Tavta δὲ ὡς ἐν κωμωδία ἐσχημάτισται : --
1148 int. ἃ. v. 1144] τὸ μὲν κοινὸν λακάνη, παρα το Ad ἐπιτατικον καὶ
τὸ χαίνω. πλατύ yap: τὸ δὲ ἀττικον. λεκάνη : --
1145 inf.S ἅμαις] δια τὸ πλατύποδας τῶν ἄλλων εἶναι μᾶλλον τὰς χῆνας: --
1147 sub vers.] παρὰ τὴν παροιμιαν. τί δῆτα χεῖρες οὐκ ἂν ἐργασαίατο: --
Fol. 118΄. Wv. 1148-1179.
1148 sup. καὶ νη δ αἱ νήττεται : — 4 νήττα εἶδος dpveov ἔχον τὴν πτέ-
ρωσιν ἐκ φύσεως. ὦσπερ ζῶνην λευκὴν παρα τοῦτο οὖν ἔπαιξεν ἔπαιζεν
οὖν ὡς ἂν ἐζωσμενην. εἰρηκῶς αὐτὴν. ὑπαγωγέα δὲ τὸν ξυστῆρα φησι. πλατὺ
δὲ ἐστὶν σίδηρον ὦ ξαίουσι τὸν πηλὸν : αλλως : -- τινὲς τῶν νησσῶν ἔχουσι
πτέρωσιν ὡς ζώνην ἐν κύκλω λευκὴν : --
1160 int. Ρ. ν.] βαστάζουσιν αὐτὸν ὥσπερ εἰώθασι βαστάζειν τὰ maida : —
περιτύκουσι [27EP— οὗν] δὲ TEMP— τὸ] om. P— κρεξ΄ . .. ῥύγχο!] T* om.
T'— ogy . . . ἔχον] ὀξὺ καὶ πριονῶδες τὸ ῥύγχος ἔχον M — πριονῶδε8] πρίω «-
Ε --- ἔχον] ἔχων E lacuna R
1189 S δ᾽ Μ [ πελαργοὶ μυρίοι] πελαργοὶ Γ΄ 1] δια το] διὰ τὸ, TOE διὰ
τὸ ἀναστῆσαι τὸ M — rots] om. Ὁ --- ruppynvias] τυρρηννῶς Μ --- ἥκοντα:] I?
ἔχοντας Γ --- ἀναστῆσαι] om. Μ
1141 S χαράδριοι RM [ ais οἱ χαραδριοὶ G οἱ (om.T) χαραδριοί TEP 1
ὀνοματοπεποίηται] ὠνοματοπεποίηται EMP— παρα τὸ] ἀπὸ rou Μ
1142 S épwhot M [ of (om. Γ) ερωδιοί ΒΓ ἐρωδιοὶ λεκάναισι EP 1
παρα] οἵα. G παρὰ τὸ Μ --- πέπαιχεν] I? τέτυχεν Τ' --- ὁ] om. P—&] ἀπὸ
M — τῆς γῆ] ἐκ τῆς γῆς Γ
1143 Om. Μ [ λεκάναις G λεκάνεσι ΚΕ --- λακάνῃ γὰρ T* λακάνη δὲ E*
λεκάνη δὲ ῬΡ J] rd... Ad] τὸ κοῖλον ἐκ τοῦ λᾶ Γ' τὸ κοινὸν παρὰ τὸ λα ΓΈ τὸ
κοινὸν παρὰ τὸ Aad EP— λακάνη] λεκάνη R— παρα ro] ἀπὸ τοῦ G — ἐπιτατικον)
ἐπιτατικοῦ μορίου 6Τ --- τὸ] τοῦ G — χαίνω] χαίψειν Σ --- πλατύ yap] om. EP
1146 S χῆνες M [ ἅμαις α οἱ χῆνες ὑποτύπτοντες REP εἰς τὰς λεκάνας
ἐνέβαλον Τ' ἢ τῶν . . . μᾶλλον] μᾶλλον τῶν ἄλλων εἶναι α μᾶλλον εἶναι τῶν
ἄλλων Τ ---- εἶναι μᾶλλον] μᾶλλον εἶναι EP— μᾶλλον] om. Μ --- rds] τοὺς EMP
1147 Οτὰ.6 --- δῆτα Μ [ τι δῆτα πόδες REP πόδες ἂν Γ' J] χεῖρες] χεὶρ Μ
1148 8 δί᾽ Μ [ wal... νήττεται] καὶ νὴ δί᾽ αἱ νῆτται GREP αἱ νῆτταί
ye TU 1 ἡ νήττα] αἱ νῆτται Μ --- ἔχον] εἰς α ἔχουσαι Μ -“-- παρα] om. EP—
214 ARISTOPHANES
1151 τὸν πηλὸν: ἀσαφῶς λέγει, λέγει yap τὰς χελιδόνας τὸν ὑπαγωγέα
ἐπὶ τῶν ὥμων αὐτὰς κομίζειν, τὸν δὲ πηλὸν ἐν τοῖς στόμασι, ---- καὶ ποιοῦσι
τοῦτο ὅταν τὰς νεοσσιὰς κατασκευάζωσιν. 6 δὲ ὑπαγωγεύς, ὥς τινες, σιδη-
ροῦν τι οἷον πτυΐδιον ᾧ χρῶνται οἱ κονιαταί, οἱ δὲ ἐργαλεῖον οἰκοδομικὸν ᾧ
ἀπευθύνουσι τὰς πλίνθους πρὸς ἀλλήλας, τινὲς δὲ αὐτὸ παράξυστον καλοῦσιν,
-- αἰ μὴ ἄρα πηλόν τινα “ὑπαγωγέα᾽ καλοῦσι. τοιοῦτον γάρ τι καὶ “Epper-
πος ἐν τοῖς Τριμέτροις ἐμφανίζει"
"ὠξύνεστι γὰρ δεσμῷ μὲν οὐκέτ᾽ οὐδενί,
μόνοισι δ᾽ ὑπαγωγεῦσι τοῖς αὑτοῦ τρόποις."
1156 ἀπεπελέκησαν: παρὰ τὸ “πελεκᾶν τὰ ξύλα᾽ τῷ ὀνόματι τοῦ ὄρνιθος
πιθανῶς παίζων ἐχρήσατο, καὶ ὅτι ῥάμφος ἔχει μέγα.
1158 πεπύλωται: τεθύρωται.
1159 καὶ βειβαλάνωται: ὡσεὶ εἶπε ‘ κεκλείδωται,᾽ ὅτι ‘ βάλανοι" λέγονται
τὰ μάγγανα τῆς κλειδώσεως.
1160 ἐφοδεύεται: “διοδεύεται,᾽ τὸ δὲ “κωδωνοφορεῖται᾽ ἀντὶ τοῦ “δοκιμά-
ζεται ἡ τῶν φυλάκων φρουρά."
1101 φρυκτωρίαι: ‘ai διὰ τῶν "πυρσῶν᾽ φυλακαί, παρὰ τὸν ‘' φρυκτόν
καὶ τὸ ‘ wpevev.’
1161 Suid., Phot., Hesych., ὑπαγωγεύς. Cf. E. Μ. 777 20; Poll. vii 125. —
ἐπὶ τῶν ὥμων : the interpretation of ἄνω in 1149 of the text, which the scholiast
construed with ἔχουσαι (βαστάζουσαι in the preceding scholium). — τῶν ὥμων : in
all the MSS. except V (G), which reads τῶν drwy. Qu. τῶν νώτων» ? —al ph ἄρα
... καλοῦσι: cf. Hesych. dbrayuryets: πρὸς πλίνθων οἰκοδομὴν πηλός. Suidas also,
8. Vv. ὑπαγωγεύς, has ol δὲ πηλόν (πῖλον cod. BC) τινα. Stephanus restored πῖλον,
tomentum, to the scholium, in place of πηλόν, and Dobree approved the change.
But πηλόν is probably right, being a reminiscence of an interpretation of the
original reading éraywyéa in the text of 1149, which was early supplanted by
ὑπαγωγέα. Cf. CIA IT, 8345, line 60 (p. 516): μισθωτοῖς rots τὴν γῆν βωλοκοτήσασι
καὶ διαττήσασιν els τὸν éwayuyéa (calcem) τοῦ τείχους καὶ els rods πύργους καὶ els τὴν
περιαλοιφὴν τοῦ τείχους ἀνδράσιν. ---ν τοῖς Τριμέτροις : Μ. 197; K. 1246. The
verses are preserved by Suidas. —ydp: the vulgate in Suid. γὰρ δὴ has the
authority of cod. ABVE.— οὐκέτ᾽ : Blaydes. οὗτος Meineke.—pévorwr: Blaydes,
who proposes also χρῆται δέ y. Meineke τούτοισι. ---- ὑπαγωγεῦσι: cf. the in-
scription cited above, line 81: ἐπιξέστῃ καὶ ὑπαγωγεῖ τοῖς ἐργασαμένοις ἐπὶ τῷ
πυλῶνι κτό. The verses have been variously restored: ξύνεστι γὰρ δὴ δεσμίῳ μὲν
οὐδενί, | ὑπό τισι δ᾽ ὑπαγωγεῦσι τοῖς αὑτοῦ τροποῖς Hermann. ξύνεστι γὰρ δὴ ᾽ναισίμῳ
μὲν οὐδενί, | τοῖσι δ᾽ ὑπαγωγεῦσίν γε τοῖς ταὐτοῦ τρόπου Bernhardy. And the sec-
ond verse: ἔχει δ᾽ ὑπαγωγέα γε τοὺς αὑτοῦ τρόπους Blaydes.
1159 Suid. βαλανάγρα. Cf. Schol. Vesp. 165 and Schol. Eccl. 8601. ---- ὅτι:
ἐπεὶ Μ.
1160 Suid. ἐφοδεύεται and κωδωνοφορεῖται. --- ἀντὶ τοῦ... φρουρά: U has ἡ
τῶν φυλάκων φρουρὰ δοκιμάζεται.
SCHOLIA ON THE AVES 215
1151 ext. S τὸν πηλὸν] ἀσαφῶς λέγει. λέγει γὰρ τὰς χελιδόνας τὸν
ὑπαγωγέα ἐπι τῶν ὥτων αὐτὰς κομίζειν. τὸν δὲ πηλὸν ἐν τοῖς στόμασιν καὶ
ποιοῦσιν τοῦτο ὅταν τὰς νεοσσίας κατασκευάζωσιν. ὁ δὲ ὑπαγωγεὺς. ὥς
τινες σιδηροῦν τι. οἷον πτυίδιον ὦ χρῶνται οἱ κονιάται.. οἱ δὲ ἐργαλεῖον οἰκο-
δομικὸν. ὦ ἀπευθύνουσι τὰς πλίνθους προς ἀλλήλας τινὲς δὲ αὐτὸ παράξυστον
καλοῦσιν εἰ μὴ ἄρα πηλόν τινα ὑπαγωγέα καλοῦσιν. τοιοῦτον γάρ τι καὶ
ἔρμιππος ἐν τοῖς τριμέτροις ἐμφανίζει: ---
1156 int. p. v.] παρα τὸ πελεκᾶν τὰ Evra τῶ ὀνόματι τοῦ ὀρνιθος
πιθανῶς παίζων ἐχρήσατο καὶ ὅτι ῥάμφος ἐχει μέγα: —
1168 R 67’ πεπύλωται) τεθύρωται
1159 int. 8 βεβαλάνωται] ὡσεὶ εἶπεν ὅτι κεκλείδωται. ὅτι βαλανοι λέγον-
ται: τὰ μάγγανα τῆς κλειδώσεως :
1160 int. 8 ἐφοδεύεται] διοδενεται τὸ δε κωδωνοφορεῖται ἡ τῶν φυλάκων
φρουρά: --
1161 int. S dpuxrwpia] αἱ διὰ τῶν πύργων φυλακαὶ παρα τὸν πυρσὸν καὶ
τὸ ὡρεύειν '
1161 Om.R [ τὸν πηλὸν ἐν τοῖς στόμασιν αἱ χελιδόνες G—T*#E* M* P* ἢ
ἀσαφῶςε)] ἀσαφῶς δὲ TEMP— λέγει γὰρ] φησὶ γὰρ Τ΄ .--- ὥτων] ὥμων TEMP—
νεοσσίας] νοσσιὰς M— ὥς... τι] σιδηροῦν τι ὥς τινες Γ' --- πτνυίδιον] πτυίσκος
Μ — χρῶνται) ἐχρῶντο Ρ --- κονιάται] κονιῶντες Μ --- ἀλλήλας] ΓΣ ἀλλήλους
Ρ--- τινὲς... ἐμφανίζει) om. M — τινὲς δὲ αὐτὸ] ὅ reves --- εἰ μὴ . . . ἐμφα-
νίζει] οἱ δὲ πηλόν τινα καθὼς καὶ Ἕρμιππος " ξύνεστι γὰρ δὴ δεσμῷ μὲν οὐδενί’
τοῖσι δ᾽ (τοῖς δ᾽ cod. A) ὑπαγωγεῦσι τοῖς ἑαυτοῦ τρόποις Σ --- τι] τοι Γ'
1166 8 σοφώτατοι (1166) Μ {[πελεκάντες RTEP 1 τὸ] τοῦ M— τῶ...
ἐχρήσατο] παίζων τῷ ὀνόματι τοῦ ὄρνιθος ἐχρήσατο πιθανῶς M — τῶ ὀνόματι] τὸ
ὄνομα G — παίζων ἐχρήσατο] ἐχρήσατο παίζων EP— ἐχει] ἔχοι T
1158 Om. ΥΟΓΜΡ «--- πεπύλωται) E 1] τεθύρωται] ἀντὶ τοῦ τεθύρωνται E
1169 S βεβαλάνωται M [ καὶ (om. GR) βεβαλάνωται GRIEP 1 ὡσὲ
“ον ὅτι] ἀντι τὸν Η --- εἶπεν ὅτι] εἶπε TEMP— ὅτι βαλανοι] βάλανοι δὲ Βὶ
ἐπεὶ βάλανοι M
1160 S ἐφοδεύεται M [{ἐφοδεύεται GRTEP J] διοδενεται] αντι του διοδεύ-
εται R—4] ἀντι του δοκιμάζεται (διακομίζεται Τὺ ἡ ΕΓΕΜΡΣ --- φυλάκων]
λάκκων Μ
1161 Om. R—S φρυκτωρώε M [ καὶ (om. GEP) dpuxrwpiae ΑἸΤῈΡ 1
al] ἡ 3— διὰ] om. TEMP— πύργων] S(cod.ABE) πύρρων 3(cod.V) —
φυλακαὶ) παραφυλακὴ νυκτερινή Σ--- παρα τὸν πυρσὸν] παρὰ τὸ τὸν πυρσὸν Γ'
ἀπὸ τοῦ πυρσοῦ M — τὸ ὡρεύειν] ΓΞ τὸ ἀρεύειν Γ΄ τοῦ ὀρεύειν Μ τὸ ὠρεῖν Σ
1161 Suid. φρυκτωρία. --- πυρσῶν : Bernhardy in Suidas. πύργων (MSS.)
may be due to πύργοις in the text of 1162. — dpvarév: Kiister. πυρσόν is impos-
sible. — The definition seems to be watch and ward by signal-fires, but the text
of the scholium is uncertain.
216 ARISTOPHANES
φρνυκτωρίαι : of ἐπὶ τῶν πύργων πυρσοί.
1163 ἀπονίψομαι: ᾿ἥγουν᾽ ἀπὸ πηλοῦ ἢ κονίας, ὡς ἀπὸ τῶν ἔργων.
τἄλλα δρᾶ: ἀντὶ τοῦ ‘mparre’ προστακτικῶς.
1167 ἴσα γὰρ ἀληθῶς: διὰ τὸ παράδοξον.
1169 ἐσθεῖ: εἰστρέχει.
πυρρίχην : “ἔνοπλον καὶ πολεμικόν TL, ἐνόπλιος γὰρ ὄρχησις ἧ πυρρίχη.
πυρρίχην βλέπων : ὡς ἐκπλαγέντος αὐτοῦ.
1173 εἰς τὸν ἀέρα: δέον εἰπεῖν “εἰς τὴν πόλιν.
1174 ἡμεροσκόπους: τοὺς ἐν ἡμέρᾳ φρουροῦντας.
1177 περιπόλους: τοὺς φύλακας ἢ ζητητάς, ἀπὸ τοῦ περιπολεῖν. τὸ δὲ
ἑξῆς “οὐκ ἐχρὴν περιπόλους πέμψαι ;’
1178 “κατ᾽ αὐτὸν": (τὸ xt) πρὸς τὴν ἐν ᾿Ιλιάδι γραφὴν τὴν ---
“χθιζὸς ἔβη κατὰ daira.”
οὕτω γὰρ "ἀξιοῖ" ᾿Αριστοφάνης γράφειν.
1179 ἱπποτοξότας: ἀπὸ μὲν τοῦ “ἵππου᾽ τὴν ὀξεῖαν αὐτῶν πτῆσιν δηλοῖ,
ἀπὸ δὲ τοῦ “τόξου᾽ τὸ ἐπικαμπὲς τών ὀνύχων.
1180 ἠγκνλωμένος: ἀγκύλη εἶδος ἀκοντίου.
1181 κύμινδις : τὴν κύμινδιν οὐκ ἀνέγραψεν ὁ Καλλίμαχος - μήποτε οὖν
“κικυμηΐς γραπτέον. ὃ δὲ τριόρχης εἶδος ἱέρακος.
1184 ἐνταῦθά πον ἤδη ᾽στίν : ὥστε ἐλπίζειν τὴν ἅλωσιν.
Schnee would combine the scholium in R with the preceding and read
φρνκτωρίαι: al διὰ τῶν ἐπὶ τῶν πύργων πυρσῶν παραφνυλακαὶ νυκτεριναί. Cf. Suidas.
1103 ἤγουν: Bothe.
Suid. δρᾶ.
1167 Cf. Suid. ἴσα γάρ.
1174 Suid. ἡμεροσκόποι.
1177 Suid. περιπόλους.
1178 τὸὐχῖ πρὸς... δαῖτα: ‘‘Scholion antiquum ipsius Aristophanis Byzan-
tini, ut arbitror, ad nos pervenit. ... Criticus in Aristophane legendo et
illustrando Homeri nusquam immemor hunc locum ἐσημειώσατο ad scripturam
Nliadis aut stabiliendam aut explicandam.’’ Cobet, to whom the corrections
are due. —év ᾿Ιλιάδι: I. A 424.— xara: TE, μετὰ Ρ. --- οὕτω γὰρ xré.: “Αἀ-
scripsit aliquis ad vetus scholion.’? Cobet. —’Aprrodduns : ΓΞ, ἀριστοφάνην EP.
1180 Suid. ἀγκύλη. Cf. Hesych. ἀγκύλη" ἀκόντιον.
1181 stxvpnis: as variant form of κικυμίς. Cf. xeyxpls, xeyxpnls, and Schol.
261. κίμινδις is due solely to Musurus. |
1181 S κύμινδις Μ {{κίμινδις G κύμινδις RP κύμινδις alerds T 1) κύ-
μινδιν] κύμιδιν Ρ ---- οὐκ ἀνέγραψεν] οὐ κατέγραψεν Ὁ --- ὁ] I? om. Γ --- οὖν]
om, EP— nlow6is] κύσινδις Μ κίμινδις P — τριόρχηξ] τριόρχις GM
1185 Om. GRFEMP
SCHOLIA ON THE AVES 217
1161 R 67’ φρυκτωρίαι) of ext των πύργων πυρσοί: —
1163 int. S ἀπονίψομαι) ἦν yap ἀπο πηλοῦ ἡ κονίας ὡς κατὰ τῶν ἔργων
1163 [:πίπι. int. p. v.] αντι του πράττε προστακτικως: --
1167 ἱπίπι. int. p. v.] δια το παράδοξον
1169 intm. ext. ἃ. v.] εἰστρέχει
1169 πυρριχην) ἔνοπλον καὶ πολεμικον τί ἐνόπλιος yap ὄρχησις ἡ πυρρίχη-
1169 int. p. v.] ὡς ἐκπλαγέντος αὐτοῦ : —
1173 intm. p. v.] δέον εἰπεῖν εἰς τὴν πόλιν
1174 intm. p. v.] τοὺς ἐν ἡμέρα φρουροῦντας:
1177 ἙἘ 187’ ext.] τοῦτ᾽ ἴσμεν: πρὸς τὴν ἐν ἰλιάδι γραφήν. τὴν χθιζὸς
ἔβη κατὰ δαῖτα. οὕτως γὰρ ἀξιοῦσιν ἀριστοφάνην γράφειν:
1177 ext. 8 om. text] τοὺς φύλακας ἢ ζητητὰς κατὰ τοῦ περιπολεῖν τὸ
δε ἐξῆς οὐκ ἐχρὴν περιπόλους πέμψαι: —
1179 ext. S ἱπποτοξότας) ἀπο μὲν τοῦ ἵππου τὴν ὀξείαν αὐτῶν πτῆσιν
δηλοῖ ἀπο δὲ τοῦ τόξου τὸ ἐπικαμπὲς τῶν ὀνύχων: --
Fol. 114΄.- Vv. 1180-1214.
1180 ext. p. v.] ἀγκύλη ados ἀκοντίου :
1181 ext. p. v.] τὴν κύμινδιν οὐκ ανέγραψεν ὃ καλλίμαχος μήποτε οὖν
κίσινδις γραπτέον ὁ δὲ τριόρχης εἶδος ἱέρακος : --
1185 ext. p. ν.] ὥστε ἐλπίζειν τὴν ἅλωσιν
1161 Om. VGFEMP
1163 S ἀπονίψομαι M [ viipoua G ἀπονίψομαι TEP 1) ἢ] καὶ G—
κονίας] κόνεως M — κατὰ] dro RTEMP
1163 [[ ra@\Aa (τἄλλα EP) δρᾶ ΓῈΡ --- τὸ δὲ pg M* 1] προστακτικω!]
προστακτικὸν ΟΜ
1167 Om. GRFEMP
1169 Om. GTEMP— éo6e) RI? 1 εἰστρέχει] τρέχει ΓΞ
1169 S πυρρίχην M [ πυρρίχην βλέπων (βλέπων om. T) RTEP 1) ἐνο-
πλον] ἔνοπλον τί Τ ---- πολεμικον] πολεμικὴν G— τῇ om. 6Γ --- «νόπλιος] ἕνο-
πλος M — πυρρίχη] πυρίχη G
1109 Om. RIEMP
1173 Om. [M—dépa) E [ εἰς τὸν dépa P J
1174 Om. I'M — ἡμεροσκόπου:) GI*E [{ἡμεροσκόπους: P ἢ)
117 Om. VGRIM J κατὰ] I® μετὰ P— ἀριστοφάνην] ἀριστοφάνης T?
1177 S περιπόλους M [ weperddous (ἐχρὴν add. Γ) GREP 1 rovs]
περιπόλους τοὺς M — κατὰ] ἀπὸ ΕΓΕΜΡΣ --- οὐκ... πάμψαι) ἐχρῆν σε τὰ
περὶ τῆς ζητήσεως ἐκπέμψαι Μ
1179 Si oras M {ἱπποτοξότας GREP 1) μὲν] om. MP
1180 S ἠγκυλωμένος M — ἠγκυλωμένος) GE {[{Ἀὴγκυλωμένος ΓΡ 1] ἀκον-
tlev] ἀκατίου G
218 ARISTOPHANES
1188 πόλεμος αἴρεται : διὰ τὴν ὑπερβολήν, ἀντὶ τοῦ ‘éyeiperas καὶ perew-
pera.’ ἔν τισι δὲ τῶν ἀντιγράφων εἰς δύο κῶλα διήρηται τὸ ἕν, ἐν δὲ
ἄλλοις συνῆπται.
1192 ἀέρα περινέφελον: ἀέρα λέγει τὴν ἀορασίαν, τὸ σκότος.
1197 πεδαρσίον: μετεώρου, πετομένου, παρὰ τὸ “ἐκ τοῦ πέδον αἴρεσθαι.
1199 αὕτη σύ: πρὸς τὴν Ἶρίν φησι καταλαβὼν αὐτήν.
1203 πλοῖον ἣ κννῆ: πλοῖον μὲν καθὸ ἐπτέρωται καὶ τὰ πτερὰ διαπέπτα-
ται ὡς κῶπαι, κυνῇ δὲ ὅτι ἔχει περικεφαλαίαν τὸν πέτασον, ὡς ὁ Ἑρμῆς ἄγγε-
λος ὦν: παρὰ Σοφοκλεῖ ἐν ᾿Ινάχῳ ἐπὶ τῆς Ἴριδος -
“γυνὴ τίς; "ἢ Κυλληνὶς ᾿Αρκάδος κυνῇ ;”
φασὶ δὲ καὶ ‘xuvéav’ τὸν πέτασον λέγεσθαι ἐν Πελοποννήσφ.
ἄλλως : πέτασον γὰρ ἐπὶ τῆς κεφαλῆς φορεῖ ὡς ὃ Ἑρμῆς, πρὸς ὃν τὴν
κυνῆν dre: καὶ Πελοποννήσιοι δὲ τὸν πέτασον κυνῆν καλοῦσι. πλοῖον δὲ
διὰ τὸ ἐν τῷ δρόμῳ αὐτῆς κεκολπῶσθαι τὸν χιτῶνα, ἢ ἐπεὶ πτερωτὸς ἦν, αἱ
δὲ νῆες ἀντὶ πτερῶν τὰς κώπας ἔχουσι.
1204 Πάραλος § Σαλαμινία: αὗται ἱεραὶ τριήρεις δημόσιαι ἐπὶ τὰς τῆς
πόλεως χρείας πεμπόμεναι καὶ ταχυναντοῦσαι.
ἄλλως: ἐπεὶ “ταχεῖαν᾽ "αὑτὴν εἶπεν. αὗται δὲ αἱ τριήρεις, ὡς ἂν ὑπηρέτιδες
1188 ἔντισι... συνῆπται : the reference is to 1188, 1189 (πόλεμος αἴρεται...
¢gards), which are written as a single verse (dochmiac ‘dimeter) in all the anno-
tated MSS.; but the original scholium perhaps applied to all the eight cola
constituting the strophe. In some copies these were written singly, in other
copies they were grouped by twos, two cola constituting a single verse (τὸ ἕν).
Cf. Schol. 1262.
1192 The lemma must include περινέφελον. The poet’s phrase recalls the
Homeric meaning of ἀήρ to the commentator’s mind.
1197 Suid. redapclov.
1203 Suid. κυνῇ and πλοῖον ἢ κυνῆ. --- καθὸ ἑπτέρωται : the addition of the
clause καὶ ἐξωγκωμένον ἔχει τὸν χιτῶνα, which is found only in R, is blundering
workmanship. A single explanation of πλοῖον μὲν is offered in the first scholium
(winged Iris is likened to a ship with its oars spread on both sides); in the
second scholium, which R omits, two explanations are offered, but they are
alternatives (ἢ). --- παρὰ Σοφοκλεῖ: Nauck 250. Rutherford would read παρὰ
(ra) Σοφοκλέους, ‘a travesty of the words of Sophocles,’ but cf. ws rap 'Ομήρῳ
Schol. 886; ἔστι καὶ παρὰ Μενάνδρῳ ἐν Δαρδάνῳ Schol. 1563; ws παρὰ Σοφοκλεῖ
Schol. Nub. 616; καὶ παρὰ τῷ Σοφοκλεῖ ἐν Χρύσῃ Schol. Ran. 191. Cf. also
Schol. 302, 651, 883, Vesp. 886, Ran. 704. --- ἐπὶ τῆς Ἴριδος : cf. καὶ ἐν Σφηξὶν ἐπὶ
τῆς αὐλητρίδος Schol. Ran. 1808. Cf. also Schol. 168. --- γυνὴ τίς; . .. κυνῆ:
R. Ellis. γυνὴ τίς ἥδε; κυκλὰς ᾿Αρκάδος κυνῆς Toup. γυνὴ τίς ἥδ᾽ οὐχ Ἑλλάς ;
᾿Αρκάδος κυνῇ F. G. Schmidt. γυνὴ τίς ἥδε γυμνάς ; ᾿Αρκὰς ἡ κυνῇ (where Blaydes
9 κυνῇ;) Nauck. γύναι, τίς ἥδε κυκλὰς ᾿Αρκάδος κυνῆς; Blaydes. γυνὴ τίς ἥδε;
q... |... τίς εἶδ, σύ; Ληνὶς ᾿Αρκὰς 4 κυνῇ; Rutherford, comparing Suid. ληνίς,
Hesych. ληναί, E. Μ. 564. 4 ληνίς.
SCHOLIA ON THE AVES 219
1188 ext. p. v.] δια τὴν ὑπερβολὴν αντι ἐγείρεται καὶ μετεωρίζεται : ἔν
τισι δὲ τῶν ἀντιγράφων εἰς δυὸ κῶλα διήρηται τὸ ἕν ἐν δε ἄλλοις συνῆπται: --
1194 intm. int. a. v.] τὴν ἀορασίαν. καὶ τὸ σκότος:
1197 ext. p. v.] μετεώρου πετομένου παρα τὸ ἐκ τοῦ πέδου αἴρεσθαι: : —
1199 ext. Ρ. v.] πρὸς τὴν ἴριν φησι καταλαβὼν αὐτὴν: —
1203 sup. et. int. S κυνῇ] πλοῖον ἣ κννή : πλοῖον μὲν καθὸ ἐπτέρωται καὶ
τὰ πτερὰ διαπέπταται ὡς κῶπαι κυνὴ δὲ ὅτι ἔχει περικεφαλαίαν τὸν πέτασσον-
ὡς ὁ ἑρμῆς ἄγγελος ὧν παρα σοφοκλεῖ ἐν idyw τῆς ἔριδος. γυνή τις ἡ δὲ
συληνᾶς ἀρκάδος κυνῇ. φασι δὲ καὶ κυνέα τὸν πέτασον λέγεσθαι ἐν πελο-
ποννήσω: ἄλλως : πέτασον γὰρ ἐπι τῆς κεφαλῆς φορεῖν ὡς ὁ ἑρμῆς. προς
ov τὴν κυλήνην εἶπεν. καὶ πελοποννήσιοι δὲ τὸ πέτασον κυνῆν καλοῦσιν.
πλοῖον δὲ δια το ἐν τω δρόμω αὐτῆς κεκολπῶσθαι τὸν χιτῶνα. ἢ ἐπεὶ πτερω-
τὸς ἤν. αἱ δὲ νῆες ἀντι πτερῶν τὰς κώπας ἔχουσιν: --
1204 114” ext.] πάραλος ἢ σαλαμινία: --- αὗται ἱεραῖ τριήρεις δημόσιαι
ἐπὶ τὰς τῆς πόλεως χρείας πεμπόμέναι καὶ ταχυθανατοῦσαι : --- ἄλλως : --
ἐπεὶ ταχείαν αὐτὴν εἶπεν. αὗται δὲ af τριήρεις ὡς ἂν ὑπηρετίδες οὖσαι ταχείαι
1188 8. αἴρεται RM [{πόλεμος αἴρεται TEP 1) ἀντι] ἀντὶ τοῦ GRFEMP—
xal]om. ΚΕ ---ἰν.... συνῆπται] om. RTEMP
1194 Om. Γ --- 5 ἀέρα (1192) Μ --- ἔρεβος ἐτέκετο) G ἀέρα) T® [ dépa
περινέφελον EP J] τὴν] ἀέρα λέγει τὴν ΓΕΜΡ “--- καὶ] om. GRIMEMP
Also I? ἔρεβος) τὸ σκότος
1197 8. πεδαρσίον M — πεδαρσίου) G πεδαρσίου ΒΓῈΡ 1) πετομένου]
πεδίον M — παρα τὸ] om. ΜΣ παρὰ τοῦ Γ --- ἐκ] ἀπὸ M — πέδον] παίδου R
1199 Om. ΒΓΕῈΝΡ -- ἥσυχο) α 1
1203 S πλοῖον Μ J] ἐπτέρωται) ἑπτέρωται. καὶ ἐξωγκωμενον ἔχειν τὸν
χιτῶνα R ἐπέστρωται Μ ἑπτέρωνται ai τριήρεις Σ ἑπτέρωτο ἡ Tos Sv — δια-
πέπταται ..« πετασθαι R διατέτταται Τ' διαπέταται EP διατέταται ΜΣ --- as]
ὥσπερ Σ --- κῶπαι] Γ΄ κώπῃ T27EP— περικεφαλαίαν] ὡς περικεφαλαῶν M “ἶ--
πέτασσον)] πέτασον GTEMPS— ὁ] om. ΒῈΡ --- ἄγγελος] lacuna R— ὧν]
om. M — ἰάχω] ἰνάχω GRIEMP — τῆς] ἐπὶ τῆς RTEMP— ἢ δὲ] ὅδε
ΕΓῈΜΡ ἢ δε Γ"--- συληνᾶε] G συληνὰς Gv κυνῇ. ναῦς Γ΄ κυλῆ. ναῦς Γἕ
κυληνᾶς EP κυνηνὰς Μ «--- κυνῆ. φασι] lacuna R — κυνῇ] γυνὴ Γ κυνὴ T? —
καὶ] om. ΒΓ --- κυνέα] κυνῶν RTEMP --- πέτασον] πέτασσον Ἀ --- πελοπον-
γήσω] πελοπονήσω GE — ἄλλως . . . ἔχουσιν] om. RM «--- ἄλλω] om. ΓΕΡ ---
φορεῖν] φορεῖ ΓῈΡ ---- as] om. TEP ὅτι FT? — bv] qv Γ --- κυλήνην] κυνῆν TEP
— πελοποννήσιοι] πελοπονήσιοι GE — τὸ] τὸν ΓῈΡ --- τω] om. EP — πτερῶν]
πτερώ Τ'
1204 S πάραλος M [ πάραλος ἢ σαλαμινία] πάραλος ἡ σαλαμινία P 1
ταχνυθανατοῦσαι} ταχὺ θανατοῦσαι G ταχυναυτοῦσαι ἈΓΕΜΡΣ — ἄλλως...
αὐτὴ πάραλος καὶ σαλαμινία] om. ΚΕ --- ἄλλως] om. α 8. σαλαμινώ Μ «“-ἶ- beet
1204 Suid. Πάραλος 7 Σαλαμινία. Cf. Schol. 147.
220 ARISTOPHANES
οὖσαι, ταχεῖαι ἦσαν, Πάραλος καὶ Σαλαμινία. ἐὰν δὲ δασέως ἐν ἄρθρου μέρει,
ἔσται ἡ αὐτὴ Πάραλος καὶ Σαλαμινώ.
1206 ἀναπτάμενος rplopxos: ᾿ἐπειδὴ ἑταίρα ἦν, ἔπαιξε τὸ ‘ rpiopyos.’
1208 κατὰ ποίας πύλας: ἀντὶ τοῦ “διὰ ποίων πυλῶν ;᾽
1212 πρὸς τοὺς κολοιούς : γράφεται καὶ “πρός τοὺς κολοιάρχους was“ ἐσῆλ-
θες";" ἡμεροφύλακες γὰρ οἱ κολοιοί.
1213 σφραγῖδ᾽ tas: οἷον σύμβολον ἐπὶ τῷ συγχωρηθῆναι παρελθεῖν.
παρὰ τῶν πελαργῶν: ὡς τῶν πελαργῶν φυλάκων ὄντων.
1214 ὑγιαίνεις μέν: “ὑγιαίνεις᾽ φησὶ ‘xai οὐ μαίνῃ τοιαῦτα ἐρωτῶν; ᾽
1216 μὰ AC οὐκ ἔμοιγε: πρὸς τὸ ΄“ἐπέβαλεν᾽ ὅτι καὶ νῦν ἐπὶ τοῦ συνουσιά-
σαι, ὃ καὶ ἐνόμισε λέγειν ἡ Ἶρις " διὸ παραιτεῖται.
1218 καὶ τοῦ χάονς: ἀντὶ τοῦ ‘dépos,’ διὰ τὸ ΄“κεχύσθαι᾽ εἰς ἄπλωμα.
1222 πασῶν Ἰρίδων: ἀντὶ τοῦ “ὑπὲρ τὰς ἄλλας Ἴριδας "᾽ παίζει δὲ ἢ ὡς
τοῦ ἀέρος ποικίλας ἴριδας ποιοῦντος ἢ ἀντὶ τοῦ εἰπεῖν “ θεαινῶν.᾽
1223 τῆς ἀξίας : τῆς τιμωρίας.
1225 ἐμοὶ δοκεῖ : ἀντὶ τοῦ ‘as γε ἐμοὶ δοκεῖ.᾽
1227 ἀκολαστανεῖτε: “ἀκόλαστα καὶ ἄτακτα πράξετε."
1228 ἀκροατέον ὑμὶν ἐν μέρει: ἀντὶ τοῦ “κατά τι μέρος ἡμῖν ὑποταγῆναι
ὀφείλετε."
ἄλλως : “ὅτι δεῖ πείθεσθαι ἡμῖν τοῖς κρείττοσιν."
ἐὰν δὲ δασέως : the implied variant ἡ (for ἢ) is impossible, and the scholiast’s
protest against the identification of the Paralos and Salaminia is right. Musu-
rus, nevertheless, has ἡ in the lemma.
1216 πρὸς τὸ ἐπέβαλεν : i.e. in the question asked in 1215. Both Rand 1"
rightly draw the lemma from 1216. — καὶ νῦν : as just above in 1206. — wapa:-
τεῖται: cf. Schol. Pac. 854 λείχειν ἄνω: τοῦτο καὶ rd ἑξῆς διὰ τὸ κακέμφατόν τινες
παραιτοῦνται (deprecate).
1223 The form of the note in RI shows that the failure to apprehend the
poet’s use of ἀξίας implied by λείπει in EP is not to be attributed to the original
scholiast.
1228 ὅτι: the lemma assumed in this part of the scholium is ὅτι ἀκροατέον xré.
ἢ ὡς RE — ποιοῦντος] ποιοῦντας Γ
1223 Om. VGM — déias) E {ἐπὶ τῆς ἀξίας ἐτύγχανες Γ΄ τῆς ἀξίας P JJ
τιμωρία] dfias τῆς τιμωρίς Γ΄ λείπει τιμωρίας EP
1226 Om. PP —S δοκεῖ M— δοκεῖ) E 1] ἄντι του] om. G—ye] γ᾽ α
1227 S ἀκολαστανεῖτε Μ [[ dxodacraveire ΑΓῈΡ 1] πράξητ...] πράξητε
G πράξηται R πράξετε TEMP
1228 8 τῶν κρειττόνων R S dxpoaréovM [[ dxpoaréoy ἡμῖν 6 ἀκροατέον
ὑμῖν ἐν μέρει T ἐν μέρει τῶν κρειττόνων EP 1] ἀντι τον] om. EP ἀντὶ τοῦ
δεῖ ἀκροᾶσθαι σε Μ --- ἡμῖν ὑποταγῆναι] ὑμῖν ὑποταγὴν ΒΕ --- ὀφείλετε] ὀφείλει Μ
--- αλλως..... κρείττοσιν] om. ΕΓΕῈΜΡ - ὅτι] om. G
SCHOLIA ON THE AVES 221
ἦσαν πάραλος καὶ σαλαμινία. éav δε δασέως ἐν ἄρθρου μέρει ἐσται ἡ αὐτὴ
πάραλος καὶ σαλαμινώ :
1206 int. 8 τί δὲ] ἐπεὶ δὲ εταῖρα ἦν ἐπαιξεν τὸ τρίορχος: --
1210 R θ8’ ext.} δια ποίων πυλων: --
1212 int. S πρὸς τοὺς] ἡμεροφύλακες γὰρ of κολοιοὶ: : —
1213 int. S σφραγῖδ᾽ οἷον σύμβολον ἐπι τῶ συγχωρηθῆναι παρελθεῖν: : —
1213 ext. p. v.] ὡς τῶν πελαργῶν φυλάκων ὄντων: --
1214 int. 8 tyaives] ὕγιαινεις φησι και οὐ μαίνη τοιαντα ἐρωτῶν: : —
Fol. 114”. Vv. 1215-1247.
1215 ext. a. v.] πρὸς τὸ eréBarev ὅτι καὶ viv ἐπι τοῦ συνουσιάσαι ὃ Kai
ἐνόμισεν λέγειν ἡ ἴρις διὸ παραιτεῖται : —
1218 R 68’ ext.] καὶ τοῦ χάονς: --- αντι του ἀέρος διαα τὸ κεχύσθαι. εἰς
ἅπλωμα: ---
1222 ext. 8 πασῶν] ἢ ὡς τοῦ ἀέρος ποικίλας ἔριδας ποιοῦντος. 7 ἀντι
του εἰπεῖν θεαινῶν: : —
1223 R 68 ἀξίώς) τιμωρῶς : —
1225 int. p. v.] ἀντι του ὥς ye ἐμοὶ δοκεῖ: --
1227 int. p. ν.] ἀκόλαστα καὶ ἄτακτα πράξητ ..: —
1228 int. p. ν. 8 κρειττόνων] ἀντι τον κατά τι μέρος ἡμῖν ὑποταγῆναι
ὀφείλετε: — αλλως : -- ότι δεῖ πείθεσθαι ἡμῖν τοῖς κρείττοσιν : —
... σαλαμινία] om. Μ --- αν δε] ἐὰν Μ --- δασέως} IT? δασώς ΓΜ ο--- tora]
ἔσται δὲ G — αὐτὴ] αὕτη Γ
1206 8. rpiopyos Μ [ tpiopyos I ἀναπτάμενος τρίορχος EP 1) δὲ] om.
GRIEMP — ἦν] I? om. Γ --- τρίορχο!ξ] τρίορχον G
1210 Om. VGIMP— κατὰ ποίας πύλας in 1208) E 1) δια] ἀντὶ τοῦ διὰ E
1212 Om. P —S κολοιάρχους M — πρὸς τοὺς κολοιοὺς) GE [ was προσ-
ἦλθες T J] ἡμεροφύλακε:] γράφεται καὶ πρὸς τοὺς κολοιάρχους πῶς εἰσῆλθες ;
ἡμεροφύλακες E
1213. Om. Γ --- ἃ. σφραγίδ᾽ ΒΜ --- σφραγῖδ᾽ ἔχεις) T? [{σφραγῖδ᾽ ἔχων
παρὰ τῶν πελαργῶν (τῷ πελαργῷ P) EP 1] οἷον] ποῖον Μ ---- τῶ] τὸ RK
1218 Om. RTEMP — παρὰ τῶν πελαργῶν) G ἢ
1214 Om. Γ--- 5. ὑγωίνεις Μ --- ὑγιαίνει) T* [{ὑγιαίψεις μέν EP 1
μαίνη] poive τὰ M
1216 8. ἐπέβαλεν Μ {ἐπέβαλεν οὐδεῖς R μὰ Si” οὐκ ἔμοιγ᾽ ἐπέβαλεν
(1216) Γ΄ ἐπέβαλεν ὀρνίθαρχος EP 1] πρὸς τὸ ἐπέβαλεν] ἐπέβαλεν G τὸ ἐπέ.
βαλεν Μ ---ὅτι.... διὸ] ἐπὶ συνουσίας νοητέον. ὃ καὶ ἐνόμισεν ἴρις . καὶ M
1218 Om. VG—S διὰ Μ [ kal τοῦ xdovs] τῆς ἀλλοτρίας καὶ τοῦ χάους
EP 1) avn] χάους ΓῈΜΡ --- διαα] διὰ TEP φησί. διὰ Μ
1222 8. δικαιότατ᾽ Μ [πέτεσθαι τοὺς θεοὺς (1219) G πασῶν ἰρίδων
ἘΓῈΡ 1 ἢ és] ἀντι του ὑπὲρ τὰς ἄλλας ἴριδας.. παιζει δέ. (παιζει δέ om. E)
222 ARISTOPHANES
1229 +a πτέρνγε wot ναυστολεῖς : ἔπαιξεν ὡς ἐπὶ νεῶν “ποῦ παρασκενάζῃ
καὶ ἐπὶ ποίαν ὁδὸν τὴν πτῆσιν ἔχεις ;’
1237 ἀλλὰ μὰ AC οὐ τῷ Διί: ἔπαιξε πάλιν ‘pa Δί᾽ εἰπὼν ὡς ἐν κω-
μφῳδίᾳ.
1240 Διὸς μακέλλῃ: τοῦτό φησι παρὰ τὸ Σοφόκλειον (ἐν) Χρνυσῇ
“ μακέλλῃ Ζηνὸς ἐξαναστραφῇῃ.᾽"
1242 Λικυμνίαις βολαῖς: ἐν Λικυμνίῳ δράματι Εὐριπίδον εἰσήχθη τις
κεραυνοβολούμενος.
Δικυμνίαις βολαῖς : ὁ μὲν Καλλίμαχος “ γράφων οὕτως “Λικυμνώαις is?”
Φησὶ " 'ταύτης τῆς διδασκαλίας "οὐδὲ" μέμνηται." ἐν δὲ ἐνίοις τῶν σχολικῶν
ὑπομνήμασι ταντὶ γέγραπται" “tows ὃ Λικύμνιος ἐνεπύρισέ τινων oixias.” ἐν
δὲ τοῖς ἐπιγραφομένοις ᾿Απολλωνίου ταῦτα γέγραπται ὅτι ἡμίφλεκτόν τινα
εἰσάγει" εἰς τοιοῦτό τι λέγει κεκεραυνωμένον ἀπὸ τῆς περιστάσεως ἐκείνης.
εἴη δ᾽ ἂν τοῦ Εὐριπίδον μεμνημένος ἀγγέλου τοῦ ἐν τῷ Λικυμνίῳ, λέγει γὰρ
ἐπὶ τελευτῆς ἐκεῖνος" so .
1243 τῶν παφλασμάτων: ἐκπρησμῶν, "ἀναζεμάτων."
1237 ἔπαιξε πάλιν : another jest. Cf. Schol. 1206, 1222, 1229. The comic
poet (ὡς ἐν κωμῳδίᾳ), says the scholiast, under cover of the fictitious situation in
which Peithetaerus fiercely assails the goddess, cracks his jokes for the amuse-
ment of the spectators: ‘ No sacrifice, by Zeus, to Zeus!’
1240 τὸ Σοφόκλειον : Nauck 288. —év: Fritzsche, who suggests that the
following defective trimeter began -with ὅταν or ws ἄν or ὃς ἄν.
1242 dv Λικυμνίῳφ: Nauck 507.
Suid. Acyws. Cf. Hesych. Λικυμνίοις βολαῖς. ---- ταύτης τῆς διδασκαλίας οὐδὲ
μέμνηται : i.e. the poet (Aristophanes), when he uses the words Λικυμνίαις βολαῖς
_ is not thinking of the tetralogy (cf. Plut. Per. 5 ὥσπερ τραγικὴν διδασκαλίαν,
Cim. 8 πρώτην γὰρ διδασκαλίαν τοῦ Σοφοκλέους ἔτι νέου xadévros) of which the
Licymnius was part. ‘‘Quaeritur enim utrum verba tangant Euripidis fabu-
lam, an proverbialem contineant locutionem, qua in re ut saepe .. . adver-
santes sibi invicem Apollonium et Callimachum cernimus.’’ Ranke. Dobree’s
restoration of the passage seems to indicate a misapprehension of its meaning :
ὁ μὲν Καλλίστρατος γράφων . τοῦτο ἐκ Λικυμνίον Σοφοκλέους" φησὶν, ταύτης αἱ διδα-
σκαλίαι οὐ μέμνηνται. --- τῶν σχολικῶν ὑπομνήμασι: cf. Ath. iii 88 5 ἔκ τινων
σχολικῶν ὑπομνημάτων. ““ Commentarios scholae dicit, h.e. scholae vel scholasti-
corum usui destinatos, non in publicum editos.’’ Lehrs. — ὑπομνήμασι : ὑπο-
μνημάτων G, anticipating Schneider's correction of the vulgate ὑπομνήματα. ---
EtpialSov: Εὐριπιδείον Bothe.
1243 ἀναζεμάτων: cf. Hesych. παφλάζει" βράζει, ἀναζεῖ and also Bek. A.G.
60 13: παφλάσματα- ψευδεῖς καὶ ἀλαζύνες λόγοι, καὶ dvatéovres ὥσπερ ἐκ πυρός. The
correction first appears in the Λεξικὸν τῶν Ἕπτά and was adopted by Portus,
Kiister, Bentley.
SCHOLIA ON THE AVES 223
1229 int. S ναυσταλεῖς] ἔπαιξεν ἐπι νεῶν παρασκενυάζη καὶ ἐπι ποίαν ὁδὸν
τὴν πτῆσιν ἔχεις : --
1237 int. S du] ἔπαιξεν πάλιν. μα δί᾽ εἰπῶν ὡς ἐν κωμωδια: : —
1240 int. S δίκη] τοῦτο φησι παρα το σοφόκλειον χρυσὴ μακελλη ζηνὸς
ἐξαναστραφῆ : —
1242 int. p. v. 1240] ἐν λυκυμνιω δραματι: --- edpimidov εἰσήχθη ris
KexpavvoBovrAdpevos ---
1242 ext. et inf. S λικυμνώις] ὃ μεν καλλίμαχος γράφων οὗτως λικυμνί-
os βολαῖς: φησι. ταύτης τῆς διδασκαλίας οὐδὲν μέμνηται ἐν δὲ ἐνίοις τῶν
σκολικῶν ὑπομνήμασι ταντὶ γεγραπται. ἴσως ὃ λικυμινιος ἐνεπύρισε τινῶν
οἰκίας ἐν δὲ τοῖς επιγραφομένοις ἀπολλωνίου ravra γέγραπται- ὅτι ἡμίφλε-
κτον τινὰ εἰσάγει. εἰ τοιοῦτο τι λέγει κεκεραυνωμένον ἀπο τῆς περιστάσεως
ἐκείνης ein δ᾽ ἂν τοῦ εὐριπίδου μεμνημένος ἀγγέλου τοῦ ἐν τῶ λικυμνίω- λέγει
γὰρ ἐπι τελευτῆς ἐκεῖνος : ---
1243 παφλασμάτων) ἐκπνησμῶν ἀναζητηματων: : —
1229 8. φράσον Μ [[ποῖ ναυσταλεῖς G ναυστολεῖς R ποῖ ναυστολεῖς Γ'
τῶ (τὼ P) πτέρυγε (add. ποῖ P) ναυστολεῖς EP 1] ἐπι νεῶν παρασκευάζη] ὡς
ἐπι νεῶν παρασκευάσει G ὡς ἐπὶ νεῶν παρασκευάζηι ΒΓ ὡς ἐπὶ νεῶν. ποῦ
παρασκευάζῃ EP ὡς ἐπὶ νηὸς εἰποῦσα. φησὶ δὲ Μ — καὶ] om. M
1237 Om. M—S οἷς R [ ἀλλὰ μὰ δί᾽ οὐ τῶ 84 TEP J] πάλιν] ποτε
Duy Τ' -- δι δὰ ΤΡ
1240 S pa (1287) M {{ἔδιὸς μακέλλη GRIP διὸς μακέλλην E 1] φησι]
om. ΒΓ ---- παρα] περὶ M— ζηνὸς] dds M— ἐξαναστραφῆ] ἐξαναστροφῆ T
ἐξαναστροφή M
1242 [[ λικυμνώις βολαῖς ΒΕ R—T*E*M*P* J] Order of notes on 1242:
2,1 TEMP—Avnvpre] λικυμνώάᾳ δὲ ΓΜ λικυμνίω δὲ E λικυμνίοις δὲ P—
κεκραυνοβουλόμενοξ] κεκεραυνωμένος G κεραυνοβολούμενος ΓῈΜῬ
1242 S καταιβαλώσῃ M [[ἅἀλικυμνώις βολαῖς TEP—R* 1 ὁ pov...
οἰκίας] ὃ λικύμνιος ἐνεπύρισεν οἰκίας τινῶν Μ --- ὁ μεν . . . μέμνηται] om. R—
γράφων οὕτως] οὕτω γράφων Ὁ --- obres] οὕτω E — λικυμνίοιΞ] λικυμνίαις ΓῈΡ
— φησι] om. 6 οὕτω φησὶ T — οὐδὲν] φησὶν οὐδὲν ὁ οὐ TEP — σκολικῶν]
σχολικῶν GIEP— ὑπομνήμασι] Γ ὑπομνήματα T?EP ὑπομνημάτων G—
λικυμινιο:] λικύμνιος ΟΒΓῈΡ --- ἐνεπύρισε) I? ἐνεπυρίσατο Τ' ἐνεπόρισε G —
esrypadoptvors] ἀπογραφομένοις Γ ἐπιγραμμένοις P— ὅτι ἡμίφλεκτον τινὰ
.. . ἐκεῖνος] om. R—at τοιοῦτο] ἢ τοιοῦτόν G εἰς τὸ τοιοῦτό I’ εἰς τοιοῦτό
EMP — λέγα] om. ΜΡ --- μεμνημένος ἀγγέλου] ἀγγέλον μεμνημένος M ---λικυ-
μνίω] Γἔ λυκυμνίω T
1243 Om. R—S 3 παφλασμάτων Μ --- παφλασμάτων) α [ rev παφλα-
σμάτων TEP J ἐκπνησμῶν] ἐκπρησμῶν TP ἐμπρησμῶν ἘΞ ἐκπρημῶν M—
ἀναζητηματων] ζητημάτων G
224 ARISTOPHANES
1245 μορμολύττεσθαι: ἀντὶ τοῦ ἐκφοβεῖν.
1246 pe λνπήσει πέρα: ἀντὶ τοῦ “πέρα τοῦ Séovros’: παρατραγφδεῖ καὶ
αὐτός.
1247 καὶ δόμους ᾿Αμφίονος: ἐκ Νιόβης Αἰσχύλου, "ἐξέρραπται" δὲ τὸ
᾿Αμφίονος ἐκ μονῳδίας.
1248 πυρφόροισιν αἰετοῖς : κεραυνοφόρον γὰρ τὸ ζῴον.
.1249 πορφυρίωνας: εἷς τῶν γιγάντων ἐγένετο ὃ Πορφυρίων: καὶ ὄνομα
ὄρνιθος.
1250 παρδαλᾶς: παρδάλεων Sopds- ἔπαιξε πρὸς τὴν πτέρωσιν αὐτῶν, κυά-
γεοι γάρ εἰσιν.
1252 εἷς Hlopduplov: ὁ γίγας ὁ τῷ Ad πολεμήσας, ὃν ἐχειρώσατο ᾿Αφρο-
δίτη.
1254 διαμηριῶ: ἀντὶ τοῦ “συνουσιάσω,᾽ ὡς ἐπὶ κόρης.
1256 τριέμβολον : “πολλάκις ἐμβαλεῖν δυνάμενον. μήποτε δὲ καὶ πλοίον
τις ἦν κατασκευή, καὶ γὰρ ‘SexéuBorov’ Αἰσχύλος εἶπε τὴν τοῦ Νέστορος
ναῦν ἐν Μυρμιδόσιν.
1258 εὐρὰξ πατάξ: ἔπλασεν ἐπίφθεγμα παρὰ τὸ ‘edpéws’ σοι μιγήσομαε
Q
καὶ τὸ “πατάξαι, ὅθεν καὶ “χαμαιτύπαι᾽ αἱ πόρναι. καὶ Μένανδρος "
“πρώην "ἄρας ἐπάταξα."
1245 Suid. ταυτὶ λέγουσα.
124Ί ἐκ Νιόβης: Nauck δ. --- ἐξέρραπται : ἐνέρραπται G. Hermann. προσέρ-
ραπται (cf. Schol. 1876) or προσέρριπται (cf. Schol. 695) Dindorf. — τὸ ᾿Αμφίονος :
what he says about Amphion, in distinction from the poet’s preceding imitation
of the Alcestis in verses 1244 f.
1250 Suid. παρδαλῆ.
1252 dév...’AdpoSlry: cf. Schol. 553.
1254 Suid. διεμήρισαν. Cf. Schol. 669.
1256 Suid. τριέμβολον. --- ἐν Μυρμιδόσιν: Nauck 43. — The meaningless
clause τριέμβολον οὖν ἀντὶ ἐπίφθεγμα τάχους (Transcript), found in varying form
in V(G)R and Suidas, but not in the other MSS. nor in the Princeps, is due
apparently to an early confusion by which one of the definitions of edpag πατάξ
(see Schol. 1258) got attached to the lemma of Schol. 1256. οὖν may indicate,
as Dindorf suggested, that a scholium on τριέμβολον has been lost, such as τριόμ-
βολον οὖν ‘* ἐμβόλοις πολλοῖς ᾽", (cf. Ar. frag. 817 Kock ὅστις ἐπεγερεῖ τὸν ἔμβολον).
1258 Suid. ἐποποῖ. --- πατάξαι: πατάξω M, anticipating Blaydes. Cf. Suidas.
— Μένανδρος: M. IV 299; K. ITI 282. — ἄρας : Bentley. Compare Eq. 1130. —
Meineke, following R, rejects the quotation and reads the last part of the scho-
lium thus: ὅθεν καὶ ‘ χαμαιτύται᾽ al πόρναι rapa Μενάνδρῳ.
ὅθεν. ὅθεν R— χαμαιτύποι] χαμαιτύπαι TEMPS --- αἱ πόρναι) om. R— καὶ
... «πάταξα] ΓΣ om. [MS παρα μενάνδρωι R — ἄρη:] dp’ G
SCHOLIA ON THE AVES 225
1245 intm. p. v.] ἐκφοβεῖν:
1246 int. S πέρα] ἀντι περα τοῦ δέοντος παρατραγωδεῖ καὶ αὐτὸς : —
1247 R68’ ext.] ἐστι δὲ ex νιόβης αἰσχυλου: --
Fol. 116. Vv. 1248--1288.
1248 πυρφόροισι αἰετοῖς) κεραυνοφόρον γὰρ τὸ ζῶον
1249 ext. p. ν.] εἷς τῶν γιγάντων ἐγένετο ὁ πορφυρίων καὶ όνομα
ὄρνιθος :
1250 R 68” ext.] παρδαλὰς: --- παρδάλεων δορὰς - ἔπαιξεν προς τὴν wre
ρωσιν αὑτων κυάνεοι γὰρ εἰσίν: : —
1252 ext. 8 els] 6 γίγας τῶ Su πολεμήσας ὃν ἐχειρώσατο ἀφροδίτη :
1254 RB 68” int.] αντι του συνουσιάσω ὡς ἐπι κόρης : --
1256 sup.] τριαίμβολον: πολλάκις ἐμβαλεῖν δυνάμενον μήποτε δὲ καὶ
πλοίον τίς ἣν κατασκενή. καὶ yap δεκέμβολον αἰσχύλος εἶπεν: τὴν τοῦ
νέστορος ναῦν. ἐν μυρμιδόσι τριέμβολον οὖν αντι ἐπίφθεγμα τάχους: --
1258 sup. οἱ ext.] εὑράξ πατάξ: --- ἔπλασεν ἐπίφθεγμα. παρα το εὐρέως
σοι μιγήσομαι καὶ τὸ πατάξαι ὅθεν καὶ χαμαιτύποι ai πόρναι καὶ μένανδρος
πρώην ὄρης επάταξα: ---
1245 Om. ΟΙῈΜΡ “ρ--- μορμολύττεσθαι) I? J] ἐκφοβεῖν] ἀντι του εκφοβεῖν
R ἐκφοβεῖν εἰς φόβον ἐμβάλλειν ΓΞ
1246 Om. T—S πέραι R S πέρα Μ [ εἴ με λυπήσει πέρα EP J] ἀντι]
ἀντὶ τοῦ GREMP — περα τοῦ] om. R — παρατραγωδεῖ καὶ αὐτὸς] om. GR
1247] Om. ΟΜ [{{μέλαθρα μὲν αὐτοῦ καὶ δόμους Γ΄ καὶ δόμους ἀμφίονος͵
EP 1 em δὲ] om. ΓῈΡ --- αἰσχνλον] add. ἐξέρριπται δὲ τὸ duciovos (τ᾽ ἀμ-
diovos EP) ἐκ μονωδίας TEP
1248 Om. EMP—S alerots R [πυρφόροισιν αἰετοῖς [ J]
1249 Om. RTEMP [ zopdupioy α 1
1250 Om. VG—S ὃ παρδαλᾶς M 1 παρδάλεων] παρδάλων P— ἔπαιξεν]
ἔπαιξε δὲ Μ --- εἰσίν] om. EP
1262 8. πορφυρίών M [ dls πορφυρίων (add. αὐτῶ T) RIEP— G* ἢ
6] αντι τον ὁ R—+e Sil wodepfoas] πολεμήσας τῷ bi. εἰς φόβον αὐτὸν
ἐνέβαλεν M — τῶ] ὃ τω R— dv. . . ἀφροδίτη] ἐχειρώθη τῇ ἀφροδίτη G
1254 Om. Υ6Ε!} --- 5 διαμηριῶ Μ [ διαμηριῶ Γ΄ J] avn τον] om. ΓΜ
1266 S τριέμβολον M [[τριαίμβολον] τριέμβολον GREEP 1 ἐμβαλεῖν]
ἐμβάλλεσθαι Σ ---- δὲ] om. R— δικέμβολον] δεκάμβολον G — μυρμιδόσι] μυρμη-
δόσι G — τριέμβολον . . . raxous] om. ΓῈΜΡ ---αντι] οἵα. ΟΣ εστι δὲ Β
1268 S εὐράξ πατάξ R [ T*E*M*P* 1) ἔπλασεν ἐπίφθεγμα] om. TEMP
ἐπιφθέγματα τάχους Σ --- ἐπίφθεγμα] ἐπίφθεγμα τάχους ἈΕ --- παρα... . πατάξαι}
ἀπὸ τοῦ εὑρέως πατάξω σε. καὶ μιγήσομαί σοι M — παρα το] αντι rov Ἡ --- σοι
μιγήσομαι] συμμιγήσομαι EP μιγήσομαι Σ --- τὸ πατάξαι] πατάξω Σ --- ὅθεν]
220 ARISTOPHANES
edpag πατάξ: ἐπιρρήματά τινα ἔπλασεν εἰς τὸ κακέμφατον.
εὐρὰξ πατάξ: ἐπίφθεγμα τάχους.
1260 οὔκουν ἑτέρωσε πετομένη καταιθαλώσεις: ταῦτα πρὸς τὴν Ἶριν λέγει
ὡς ἑταιρίδιον > “καταιθαλώσεις᾽ οὖν τῷ ἔρωτι, ἅμα δὲ πρὸς τὰ προκείμενα πρὸ
ὀλίγου ὑπ᾽ αὐτῆς.
1202 ἀποκεκλήκαμεν: ἀπηγορεύσαμεν. ἔν τισι δὲ κατὰ δύο κῶλα συνῆ-
πται ταῦτα.
1208 τῇδε βροτῶν: τὸ “τῇδε᾽ ἀντὶ τοῦ “ἐν τούτῳ τῷ τόπῳ᾽ ἐν ᾧ ἐστιν ἡ
πόλις ἀντὶ τοῦ “δι᾿ ἀέρος."
καπνόν: τὸ ἑξῆς “ἱερόθυτον καπνόν."
1269 δεινόν γε τὸν κήρυκα: τοῦτο ᾿Αττικὸν τὸ σχῆμα, εἰσὶ yap αἰτιατικαὶ
ἀντὶ εὐθειῶν ἐνδεῖ δὲ τὸ σχῆμα, ἔδει γὰρ ‘6 κἣρνξ εἰ μὴ νοστήσει.᾽
ἄλλως : ἀντὶ “ὁ κῆρυξ," αἰτιατικὴ ἀντὶ εὐθείας.
1271 ὦ "Πειθέταιρ᾽": ἄγγελος πεμφθεὶς εἰς ἀνθρώπους ἐξ ὀρνίθων ὑπο-
στρέφει λέγων ὅτι πάντες ἥδονται οἱ ἄνθρωποι ὄρνιθας κρατεῖν.
1273 κατακέλευσον: οἱονεὶ “σιωπὴν κήρυξον." of γὰρ κελευσταὶ πολλάκις
σιωπὴν παραγγέλλειν εἰώθασι, ‘oma’ λέγοντες καὶ ‘dxove’ καὶ τὰ ὅμοια"
οὕτω Δίδυμος.
ἄλλως : ἐπεὶ πολλάκις εἴρηκεν ‘a’ καὶ οὐκ ἐπίσχει αὐτὸν ὁ “Πειθέταιρος ",
ὁ ἄγγελός φησι “(ὧ) κατακέλευσον ὥσπερ τοῖς ἐρέσσουσι;,᾽ καὶ “ὧ᾽ λέγει ‘wav
σασθαι παρακέλευσαί μοι᾽ " οὕτως Σύμμαχος.
1262 Suid. ἀποκεκλύκαμεν. --- ἕν τισι... συνῆπται : the reference is to 1262,
1268 (ἀποκεκλύήκαμεν διογενεῖς θεοὺς), which are written as a single verse in M, as
two in V(G)RIE; byt the original scholium doubtless referred to all the eight
dochmiac cola which constitute the antistrophe (ἀποκεκλήκαμεν. . . καπνόν) The
scholiast says that ‘in some copies they are grouped by twos’ (κατὰ δύο κῶλα).
This would give four dochmiac dimeters in all. Cf. Schol. 1188, which relates
to the strophe.
1273 Suid. κατακέλευσον. ---- σιώπα. . . ἄκονε: σιωπᾶτε λέγοντες καὶ ἀκούετε
Rutherford.
ἐπίσχει αὐτὸν : ἐπακούει αὐτοῦ Cary. — ὦ: due to Suidas. —& λέγει : τοῦ λέγειν
Schnee, comparing τοῦ ἄδειν in Schol. 1894.
. « « ἄλλω!) om. M— οἷον εἰς] οἱονεὶ TEP ἀντὶ τοῦ Y— κελευταὶ] κελευσταὶ
TEP --- πολλάκις σιωπὴν] σιωπὴν πολλάκις Γ --- σιωπὴν] σιωπᾶν Σ --- παραγ-
γέλλειν] καταγγέλειν ἘΡ --- ἀκούει} ἄκονε ΓῈΡΣ --- οὕτω!) ovrw ΒΕΡ «--- ἀλλωε)
om. TEP —éwa] ἐπειδή TP ἐπεὶ δὲ E— εἴρηκεν] εἴρηται EP εἶπε τὸ M—
«πίσχη] ἐπίσχει REP ἐπέσχεν Μ ἤκουέ Σ --- αὐτὸν] αὐτῶ Β --- ὦ... ἄγγελο!)
om. Μ “--- κατακέλευσον] ὦ κατακέλευσον Σ --- ὥσπερ... συμμαχο!] ἀντι τοῦ
παύσασθαι παρακέλευσον M --- ὥσπερ] καὶ ὥσπερ Τ --- ἐρέσονσι) ἐρέσσουσι
GRIEP — καὶ... συμμαχο] om. ΒΕ --- ὦ) αὖ 6 --- οὕτως συμμαχο!] om. TEP
— οὕτω:] οὕτω G
SCHOLIA ON THE AVES 227
1258 οὐκ αποσοβησεις) ἐπιρη .« τινὰ ἔπλασεν εἰς TO κακέμφατον.
1258 R 68” ἱπί.] ἐπίφθεγμα τάχους: --
1260 ext. 8 οὐκοῦν] ταύτα προς τὴν ἶριν λέγει ὡς ἐταιρίδιον καταιθαλώ-
σης οὖν τῶ ἐρωτι ἅμα δὲ προς τὰ προκείμενα: προ ὀλίγου ὑπ αὐτῆς : —
1262 intm. ext. p. v.] ἀπηγορευσαμεν ἔν τισι δὲ κατα δύο κωλα συνῆ-
πται ταῦτα:
1207 intm. ext. p. ν. τὸ τῆδε αντι του ἐν τῶδε τῶ τόπω ἐν ὦ εστὶν ἡ
πόλις ἀντι δι αέρος: --
1208 intm. ext. p. ν.] τὸ ἑξῆς ἱερόθυτον καπνόν: --
1269 int. S δεινόν γε] τοῦτο τὸ σχῆμα εἰσὶ yap αιτιατικαὶ.- ἀντι bs
δεῖ δὲ τὸ σχῆμα ἔδει yap ὁ κήρυξ εἰ μὴ νοστήσει : ἄλλως : αντι ὁ κήρνξ αιτια-
τικη ἀντι εὐθειας : --
1271 int. et inf. 8 a.v.] ἀγγελος πεμφθεὶς εἰς avOpwrovs ἐξ ορνίθων
ὑποστρέφει λέγων ὅτι παντες ἥδονται οἱ ἄνθρωποι ὀρνιθας κρατεῖν: --
1273 int. 5. κατακέλευσον] κατακέλευσον : --- οἷον εἰς σιωπὴν κήρυξον. of
yap κελευταὶ. πολλάκις σιωπὴν παραγγέλλειν εἰώθασι. σιώπα λέγοντες καὶ
ἀκούει καὶ τὰ ὅμοια. οὕτως διδυμος : --- ἀλλως : --- ἐπεὶ πολλάκις εἴρηκεν ὦ
καὶ οὐκ επίσχη αὐτὸν ὃ πεισθέταιρος ὁ ἄγγελος φησι κατακέλευσον ὥσπερ
τοῖς ἐρέσουσι καὶ ὦ λεγει παύσασθαι παρακέλευσαί μοι οὕτως συμμαχος: --
1288 Om. GR—S rdyews Μ [{εὐρὰξ πατὰξ TEP J] émpn--] ἐπιρρή-
ματα TEMPS - ἔπλασεν als] ἀνέβαλε διὰ Σ --- ἔπλασεν] ἀνέτλασεν TEMP —
εἰς τὸ κακέλμφατον) ἐν τοῖς ἀνεμφάτοις Μ
1258 Om. ΥαΙΈΜΡ, but cf. 1256.
1260 Om. RIM — καταιθαλώσεις) T? [[ἀωκαταιθαλώσεις GEP 1) καταιθα-
λάση:] καταιθαλώσεις GIPEP — ἅμα. .. αὐτῆς] om. SEP
1262 S ἀποκεκλήκαμεν M [ἀἀποκεκλήκαμεν ἈΓῈΡ 1 ἕν. ... ταῦτα] om.
Μ..--- κατα] om. P
1267 Om. GEP—S τῇδε Μ [ ride βροτοῖσι (βροτὸν T) RI J] τὸ...
τον] om. M— τὸ τῆδε] om. R— τῶδε] τουτωι RI M— wérss . . . ἀέρος] πόλις
. .“ . λεγει δὲ τὸν ἀέρα R— ἀντι] ἀντὶ τοῦ ΓΜ
1268 Om. ἘΜΡ .-- καπνὸν) G [[ἐἱερόθυτον IT J] τὸ ἑξῆς] ἐξ ἧς τὸ Γ
1269 5 δεινόν M— δεινόν γε) G [ Seavey γε τὸν κήρυκα REP 1) τοῦτο]
τοῦτο ἀττικον ἘΓῈΡ --- σχῆμα] σχῆμα ἀττικόν Μ .--- εἰσὶ] ἔστι ΑΕΓῈΜΡ} --
yop} δὲ Μ “--- αἰτιατικαὶ] αἰτιατικον α αἰτιατικὴ ΓῈΜΡ «--- εὖθ... εὐθειῶν R
εὐθεὰς ἘΜ εὐθείας ἀντὶ τοῦ 6 κήρυξ ΤῊ --- δεῖ... σχῆμα] om. ΟΜ «--- δεῖ δὲ]
ἐνδεῖ δὲ Β ἐνδεῖ οὖν ΓΡ ἔδει οὖν Ε --- γὰρ] γὰρ εἰπεῖν ΟΜ ---ὁ ... νοστήσει}
μὴ νοστήσειεν ὃ κήρυξ Μ --- ἄλλως. .. εὐθειας} om. ΟΕΓΕΜΡ
1271 Om. ΘΕ -- κὶ πεισθέταιρ᾽ Μ [ & πεισθέταιρ᾽ TE ὦ πισθέταιρ P J
εἰς... ορνίθων] ἐξ ὀρνίθων εἰς ἀνθρώπους M — ὑποστρέφει] ὑποστρέφῃ M —
οἱ] om. Γ'
1273 S κατακέλευσον M [{κατακέλενσον)] ὦ κατακέλευσον EP J] οἷον
228 ARISTOPHANES
1281 ἐλακωνομάνουν: «τῆς τῶν Λακώνων ypwv πολιτείας. ἄρχεται δὲ
διαβάλλειν διαβάλλει δὲ τὸν Σωκράτην ὡς ῥνπαρὸν καὶ πένητα. ᾿
ἄλλως : τὸ “ἐλακωνομάνουν᾽ εἶπε διὰ τὸ ὑπερέχειν τοὺς Λάκωνας τῷ πο-
λέμῳ τότε. ;
1282 ἐκόμων: εἰπὼν τὸ “ἐκόμων᾽ καὶ τὰ ἑξῆς ἐπιτηδείως ἐπάγει τὸ ‘éow-
κράτουν,᾽ τοιοῦτοι γὰρ καὶ οἱ φιλόσοφοι" ἐκόμων δὲ καὶ οἱ Λάκωνες ὡς rpv-
φῶντες.
1283 σκντάλι᾽ ἐφόρουν: σκυτάλη ἥτοι Λακωνικὴ ἐπιστολὴ ἢ βακτηρία,
ἐφόρουν γὰρ βαρείας βακτηρίας οἱ Λάκωνες. τοῦ δὲ “σκντάλιον᾽ τὸ a ἐκτεί-
νεται, ὡς ἐν Ολκάσιν, ἔνθα καὶ τὸ Νικοφῶντος ἐξ ᾿Αφροδίτης ᾿Γονῶν" παρε-
τέθη. “οὐκ ἐς κόρακας τὼ χεῖρ᾽ ἀποίσεις ἐκποδὼν
ἀπὸ τοῦ σκνυταλίον (re) καὶ τῆς διφθέρας ;”’
οὕτω Σύμμαχος. ὁ δὲ Δίδυμος σκυτάλια ἐτύμως τὰς βακτηρίας αἷς τὰ
‘“oxvra’’ τύπτουσιν, 6 ἐστι τοὺς “τραχήλους᾽"
“ἣ "παίσει" (τυ) βάκτρῳ καλίνῳ Kar’ τὰ σκύτα
Φρὺξ ἀνήρ."
ἄλλως : σκυτάλη᾽ Λακωνικὴ ἐπιστολή. οὗτοι γὰρ μέλλοντες πέμπειν
στρατηγὸν εἷς τὸν πόλεμον ἐποίουν δύο ῥάβδους ᾿"ἰσοπαχεῖς καὶ ἰσομήκεις, καὶ
τὴν μὲν τῷ στρατηγῷ μέλλοντι ἐξιέναι εἰς πόλεμον ἐδίδουν, τὴν δὲ παρ᾽ "αὗ-
τοῖς εἴων. καὶ ὅτε βούλοιντο ἀπόρρητόν τι σημᾶναι τῷ ἀπόντι στρατηγῷ,
ταύτῃ λευκὸν δέρμα περιειλίξαντες ἔγραφον εἰς αὐτό, καὶ ὁ στρατηγὸς λαβὼν
αὐτὸ καὶ περιελίξας τῇ wap αὑτῷ ῥάβδῳ ἀνεγίνωσκεν.
1281 Suid. ἐλακωνομάνουν. --- ὁνπαρὸν: VRIE (ῥυπῶντα GM), anticipating
Dobree’s correction of the vulgate.
1282 Suid. ἐσωκράτουν.
1283 +d α ἐκτείνεται: the necessary corollary of this false doctrine is the
correption of « in νυνὶ in Symmachus’s text of 1288, unless he there read
νῦν. — ᾿Αφροδίτης Tovav: M. Π 848; K. I 776. --- --αρετέθη : was quoted. —
οὐκ ἐφ κόρακας: ἐς xépaxas: οὐ Blaydes. — ἀποίσεια : ἀπόσχες Naber. ἀφέξεις
Blaydes. —dwd.. . διφθέρας : ἃ false trimeter, since Symmachus’s theory that
a is long in σκυτάλιον is erroneous. re is due to Dindorf. Meineke conjectures
that Nicophon wrote ἀπὸ τοῦ σκνταλίου (τοῦδε) καὶ τῆς διφθέρας. --- ἐτύμως : TPE.
Cf. V éroluws. —oxbéra: von Wilamowitz. Cf. Hesych. σκύτα" τὸν τράχηλον.
Σικελοί. ---- τοὺς : MEP. —h waloan... ἀνήρ : Hemsterhuys was in doubt whether
the verses ought to be ascribed to Epicharmus or to Sophron; von Wilamo-
witz however assigns them definitely to Epicharmus’s Odysseus (Transfuga). —
παίσει: Dindorf for καύσει of the MSS. Hemsterhuys had suggested πλαγεὶς
or παισθεὶς. ‘Qu. ἢ παισθῇ βάκτρῳ καλλίω» --- ut sensus idem sit atque in pro-
verbio apud Suid. Φρὺξ ἀνὴρ πληγεὶς ἀμείνων etc.’? Dobree.—rv: Kaibel. — xar
τὰ σκύτα: Kaibel. κατασκύτα V; καὶ τὰ σκύτα 13. κατὰ σκύτα E; oxtrada P.
αὑτοῖς, αὑτῷ : Cary.
SCHOLIA ON THE AVES 229
1281 int. S ἐλακωνομάνουν] τῆς τῶν λακώνων ypwv πολιτείας apxerat
δὲ διαβάλλειν. διαβάλλει τὸν cwxparny ὡς ῥυπαρὸν καὶ πένητα: ἄλλως : τὸ
ἐλακωνομάνουν εἶπεν. δια το ὑπερέχειν τοὺς λάκωνας τῶ πολέμω τότε: --
1282 ext. 8 ἐκόμων] ἐκόμων: εἰπὼν τὸ ἐκόμων καὶ τὰ ἑξῆς ἐπιτηδείως
ἐπάγει τὸ ἐσωκράτουν τοιοῦτοι γὰρ καὶ οἱ φιλόσοφοι ἐκόμων δὲ καὶ οἱ λάκωνες
ὡς τρυφῶντες: --
1283 ext. et inf.] σκυτάλι' ἐφόρουν: -- σκυτάλη ἤτοι λακωνικὴ ἐπι-
στολή ἣ βακτηρία. ἐφόρουν γὰρ βαρείας βακτηρίας λάκωνες τοῦ δε σκυτά-
'λιον τὸ ἃ. ἐκτείνεται. ὡς εν ὀλκᾶσιν. ἐνθα καὶ τὸ νικοφῶντος ἐξ αφροδιτης
τὸ T' παρετεθ.. οὐκ ες κόρακας τὼ χείρε ἀποίσεις ἐκποδῶν ἀπο τοῦ σκυτα-
λίον καὶ τῆς διφθέρας οὗτω σύμμαχος ὁ δε δίδυμος σκντάλια ἐτοίμως τὰς
βακτηρίας αἷς τὰ σκύταλα τύπτουσιν ὁ ἐστι τραχήλους ἢ παύσει βάκτρω.
καλίνω κατασκύτα. φρὺξ ἀνὴρ: --- ἀλλως : -- σκντάλη λακωνικη- ἐπιστολή.
οὗτοι γὰρ μέλλοντες πέμπειν στρατηγὸν εἰς πόλεμον ἑποίουν δύο ῥάβδους ἵσο-
πήχεις καὶ ἱσομήκεις- καὶ τὴν μεν τῶ στρατηγῶ μέλλοντι ἐξιέναι εἰς πόλεμον
ἐδίδουν. τὴν δε παρ αντοῖς εἴων. καὶ ὅτε βούλοιτο ἀπόρρητόν τι onpavar- τῶ
ἀπόντι στρατηγῶ ταύτη λευκὸν δέρμα περι εἰλίξαντες - ἔγραφον εἰς αὐτὸ - καὶ
ὁ στρατηγὸς λαβὼν αὐτὸ καὶ περιειλίξας τῆι παρ αυτῶ ῥαβδω. ἀνεγίνωσκεν: ---
1281 S ἐλακωνομάνουν Μ [[δἐλακωνομάνουν GREP ἐλακονομάνουν Γ ἢ}
ἥρων] ἦρα Τ' ---᾽ἀρχεται. . . τότε] τοῦτο δὲ (δὲ om. I’) εἶπε διὰ τὸ ὑπερέχειν
(ὑπεραίρειν M) τοὺς λάκωνας τῷ πολέμῳ. τότε δὲ ἄρχεται (πολέμῳ τότε.
ἄρχεται δὲ EP πολέμῳ τότε. ἄρχεται οὖν M) διαβάλλειν. διαβάλλει (πρῶτα
for διαβάλλει M) δὲ (καὶ add. IE) τὸν σωκράτην (σωκράτη P) ὡς ῥυπαρὸν
(ῥνπῶντα Μ λιπαρὸν P) καὶ (7) Μ) ὡς πένητα TEMP — ῥυπαρὸν) ῥυπῶντα G
— ῳἄλλως. .. τότε] om. R — ἐλακωνομάνουν] λακωνομάνουν Ὁ G— τοὺς... τότε]
τότε τοὺς Λάκωνας τῷ πολέμῳ Σ
1282 S ἐκόμων Μ [{ἐκόμων] om. αὶ ἑκόμων ἐπείνων EP 1] εἰπὼν...
yap καὶ] om. Β --- καὶ ra dfs] om. Μ --- γὰρ καὶ] γὰρ ΓῈΡ --- οἱ] om. G—
δὲ] ὡσαύτως R τὲ M — ὡς τρνφῶντε:] om. R
1283 Om. " --- 5 8. νυν. αὶ S σκυτάλ᾽ Μ J] σκντάλη .. . ἀλλω:] om. RM
-- ἢ] roe E —Adxeves] of λάκωνες ΓῈΕΡ --- σκυτάλιον] σκυταλίου Ὁ “--- as]
om. ΓῈῈ — νικοφῶντος] ξενοφῶντος Ὁ --- τὸ Γ' παρετεθ.. γόνου παρετέθη T?
γόνον παρετέθη ἘΞ γόνων παρετέθη Ρ ---- παρετεθ ». παρέθεντο G — τὼ χείρε]
τὰς χεῖρας Εἰ --- χείρε] χεῖρ᾽ ΓΡ --- οὗτω] οὕτως T? — ἐτοίμω:] om. Ῥ ἑτύμως
IVE --- τραχήλους] τοὺς τραχήλους ΓΕΡ --- βάκτρω] βάκρω ΓῈ ---- ὥκατασκύτα]
καὶ τὰ σκύτα ΓΞ κατὰ σκύτα Ε σκύταλα P — σκντάλη] σκυτάλη ἐστι R — als]
els τὸν I7EP — ἰσοπήχεις καὶ] om. Ρ --- καὶ ἰσομήκεις] om. Μ --- μέλλοντι...
πόλεμον] εἰς πόλεμον μέλλοντι ἐξιέναι M — βούλοιτο] βούλοιντο GIFEP
ἐβούλοντο Μ ---- ταύτη] ταύτην Μ ---καὶ 6 . . . ἀνεγίνωσκεν) om. P (substi-
tuting the note in ῬΒοίι 8) --- καὶ ὁ] ὅδε R— περιειλίξα)] περιελίξας ΓΕ
ἀνελίξας Μ-- τῆι. . . ῥαβδω] om. M
230 ARISTOPHANES
σκντάλι᾽ ἐφόρουν: ἀντὶ τοῦ “ἐλακώνιζον,᾽ ὅτι Λακωνικὸν τὸ τῆς σκυτάλης"
ἔγραφον δὲ οὐ μόνον ταῖς σκυτάλαις ἐγχαράσσοντες τὰς ἐπιστολὰς ἀλλὰ καὶ
ταῖς βακτηρίαις.
1284 ὀρνιθομανοῦσι: ἀντὶ τοῦ ’ τῶν ὀρνίθων ἐπιθυμοῦσιν; 6 ἐστιν ἐρημίας."
1288 ἐς τὰ βιβλία: ἔπαιξεν εἰς τὸ φιλόδικον εἰπὼν “εἰς τὰ βιβλία ἀντὶ
τοῦ “εἰς τὰ ψηφίσματα."
ἄλλως : ὡς ἐπὶ ὀρνίθων καθεζομένων δέον εἰπεῖν ‘els τοὺς λειμῶνας."
1289 “ἀνενέμοντ᾽ " : ἐνταῦθα συναληλιμμένον " ἀμφίβολόν ἐστιν, ὃ καὶ ἐπι-
τετήδευκε' "διότι" τὸ μέν ἐστιν ’ (ἂν) ἐνέμοντο, τὸ δὲ “ ἀνενέμοντο,᾽ τουτέστιν
‘ ὀνεγίνωσκον."
1292 πέρδιξ μὲν εἷς κάπηλος : ὁ μὲν “Πέρδιξ᾽ σαφῶς ὄνομα κύριον, Με-
νίππῳ δὲ ἐπώνυμον ἦν “χελιδών, τὸ δὲ ἑξῆς κατὰ τὸ οἰκεῖον εἴληπται --- τῷ
᾿᾽Οπουντίῳ λέγω τὸ “κόραξ;,᾽ ὅτι ἅρπαξ καὶ ἀναιδής, ὅτι δὲ καὶ μονόφθαλμος
οὗτος προείρηται --- οὐ πάντως δὲ ὡς ἐπώνυμον.
ἄλλως : κάπηλος ἀντὶ τοῦ μάγειρος, ἔσκαζε δὲ οὗτος " εἴρηται δὲ ἐν τοῖς
πρόσθεν ὅτι χωλὸς οὗτος ὃ Πέρδιξ' ἀφ᾽ οὗ φασι τὴν παροιμίαν “Πέρδικος
σκέλος᾽ ἐπὶ τῶν λεπτοπόδων.
ἄλλως : ὁ Πέρδιξ ὄνομα καπήλου, χωλὸς δὲ ἦν οὗτος " μνημονεύει δὲ αὐτοῦ
καὶ ἐν ᾿Αναγύρῳ"
“ καὶ μὴν χθές “γ᾽ ἦν Πέρδιξ χωλός."
Suid. σκυτάλι᾽ ἐφόρουν.
1284 The scholium is found only inRM,andinRis placed before ὠὡρνιθομά-
your in 1290, but originally it was probably attached to ὀρνιθομανοῦσι in 1284.
Generally the scholiast does not change the tense of the verb in passing from
lemma to paraphrase. Cf. Schol. 1188, 1214, 1226, 1227, 1229, 1246, 1254, 1260,
1278, 1281, 1283, ete.
1288 εἰς τὰ ψηφίσματα: in all the MSS. The unsatisfactoriness of the
scholiast’s explanation should not condemn the reading. The great variety of
explanations of the poet’s word-plays in 1287-1289 offered by modern editors
shows how uncertain the meaning is.
ὡς ἐπὶ. . . εἰπεῖν: ‘when, to be appropriate to birds that are alighting, he
ought to say,’ etc. The text of the scholium here given is found in I.
1289 διότι: note διατι in V.—&v: Cobet. Cf. ἂν κατῇρον in the text of
1288. — ἀνενέμοντο : RVI, anticipating Kappeyne van de Coppello, who first read
κατῇρον and ἂν ἐνέμοντ᾽ in the text of the play (1288, 1289). — Dobree, with the
lemma of the Princeps before him (εἶτ᾽ ἀπενέμοντ᾽ ἐνταῦθα), queried whether the
scholiast meant ‘' Alii legunt ἀπένεμον τἀνταῦθα, alii ἀπενέμοντ᾽ ἐνταῦθα vel ἀπενέ-
porro Taira.’
1292 ὄνομα κύριον: the scholiast’s error is natural. The comic poets
dubbed this man ‘Partridge’ so persistently that his real name ultimately was
lost. — τὸ δὲ ἑξῆς... ἐπώνυμον : the next name in order, ὀφθαλμὸν οὐκ ἔχων κόραξ,
‘One-eyed Raven,’ the scholiast says had been appropriately (κατὰ τὸ οἰκεῖον)
chosen, since the man was a shameless thief, but it was not simply a nickname,
SCHOLIA ON THE AVES 231
1283 sub v.] avr: τον ἐλακώνιζον - ort λακωνικον τὸ σκυταλὴη
Fol. 11δ΄. Vv. 1284-1316.
1288 sup. 8 βιβλία] ἔπαιξεν εἰς τὸ φιλόδικον εἰπὼν εἰς τὰ βιβλία. ἀντι
του εἰς τὰ ψηφίσματα: ἄλλως ὡς ἐπι ορνίθων καθεζομένων. δέον δε εἰπεῖν
εἰς τοὺς λειμῶνας : --
1289 sup. S εἶτ᾽] ἐνταυθα συναληλιμένον ἀμφίβολον ἐστι ὃ καὶ ἐπετήδευ-
κεν" διατι δὲ τὸ μεν ἐστι ἐνέμοντο τὸ δὲ ἀνενέμοντο τοντεστιν ἀνεγίνωσκον : --
1290 Β 69’ int.] avre του των ὀρνίθων. ἐπιθυμοῦσιν. ὃ ἐστι ἐρημιας
1292 sup. et ext. S πέρδιξ] ὁ μὲν πέρδιξ σαφῶς ονομα κυριον- μενίππω
δὲ ἐπώνυμον ἦν χελιδὼν. τὸ δὲ ἐξῆς κατὰ τὸ οἰκεῖον εἴληπται: τῶ ὀπουντίω
λέγω τῶ κόραξ. ὅτι ἅρπαξ καὶ ἀναιδὴς . ὅτι δε μονόφθαλμος οὗτος εἴρηται.
οὐ πάντως δὲ ὡς εὐώνυμον : ἄλλως κάπηλος ἄντι τον payepos- ἔσκαζεν δὲ
οὗτος εἴρηται δὲ ἐν τοῖς πρόσθεν ὅτι χωλὸς οὗτος ὁ πέρδιξ ἀφ οὗ φασι. τὴν
παροιμίαν πέρδικος σκέλος. ἐπι τῶν λεπτοπόδων : --- ἄλλως : ὃ πέρδιξ ονομα
καπήλου χωλος δὲ ἦν οὗτος μνημονεύει δὲ αὐτοῦ καὶ ἐν αγύρω καὶ μὴν χθὲς
1288 Om.GR [ σκντάλι᾽ (σκυτάλια Ε) ἐφόρουν ΓῈΡ --- M* J] avn] πά-
λιν ἀντὶ EP σκυτάλια οὖν ἐφόρουν ἀντὶ M —on.. . σκνταλη] om. --- on]
καὶ ὅτι TEP — τὸ σκνταλη] τὸ τῆς σκυτάλης . ἔγραφον δὲ οὐ μόνον ταῖς σκυτά-
Aas ἐγχαράσσοντες τὰς ἐπιστολάς ἀλλὰ καὶ (ταῖς add. I’) Baxrypias (add.
ἄλλως: -- σκυτάλη ἤτοι λακωνικὴ ἐπιστολή Γ) TEP
1288 S κἄπειτ᾽ Μ [ ἐς τὰ βιβλ (βυβλία R)GR κατῆραν εἰς τὰ βυβλία
(BiB\ia. EP) TEP 1) Order of notes 2, 1 TEMP—«els] Γ δὲ εἰς ΓΊΡ δὲ
καὶ εἰς Μ -ο- βιβλία] βυβλία ΤΥ ---- ἀντι τον] τουτέστιν T7EP — ἄλλως} om.
TEMP --- δε] om. Γ --- εἰ6] καὶ εἰς M
1289 Om. M [ dr’ (om. ΓΤ) ἀπενέμοντο GI εἶτ᾽ ἀπενεμονθ (ἀπενέμοντ᾽
EP) ἐνταῦθα REP J] συναληλιμένον] συναληλιμμένον GREEP — ἐπετήδενκεν]
πεπητήδευκεν G ἐπετήδευσεν Γ' ἐπετετήδευκεν T? ἐπιτετήδευκε EP — διατι]
διατὶ α δια R διελόντι ΓῈΡ --- ἀνενέμοντο] ἀπενέμοντο EP
1290 Om. ΥΟαΙῈΜΡ
1292 S πέρδιξ Μ [ wépdf μὲν εἷς κάπηλος RIEP 1 ὁ piv... λεπτο-
πόδων : -- ἄλλως] om. M — ὁ μὲν πέρδιξ] as lemma G — τῶ] τὸ R— ὀπουντίω]
ὀσπουντίω G — τῶ] τὸ ΒΓῈΡ — κόραξ] κόρακι 6 ---- καὶ] I? ὅτι Γ --- ἀναιδὴς}
ἀηδής Ρ ---δε] δὲ καὶ ΕΓῈΡ ---ἴρηται] προειρηται ἈΓῈΕῈ --- εὐώνυμον] ἐπώνυμον
ΘΕΓῈΡ --- ἄλλω] om. ΓῈΡ.- κάπηλος] κάπηλος δὲ ΓῈΡ -- οὗτοξ] ἦν 6 --
φασι] φησὶ Γ — ἄλλως... σκέλος] I* οἵη. Γ --- ἦν οὗτος] οὗτος ἦν Ε ἦν Μ --
αγύρω] ἀναγύρω ἈΓῈΜΡ --καὶ... μέμνηνται] om. Μ --- χθὲς... πέρδιξ]
for he had actually lost one eye, as already narrated. Cf. 8080). 18. —
τὴν παροιμίαν : “" ἐν παντὶ μύθῳ καὶ τὸ Πέρδικος σκέλος.᾽" Cf. App. Prov. ii 65,
iv 56; Plut. Prov. ii 24.
ἐν ᾿Αναγύρῳφ: M. 11 962; K. I 405. — καὶ μὴν... χωλόφ: γ᾽ is due to Porson.
282 ARISTOPHANES
τούτον St πολλοὶ μέμνηνται, ἀπὸ τούτου δέ φασι τὴν παροιμίαν ‘Tlépdixos
σκέλος;,᾽ ἧς καὶ ᾿Αριστοφάνης ἐν ταῖς ἀμέτροις παροιμίαις μνημονεύει.
1293 Μενίππῳ δ᾽ ἦν χελιδών: διὰ τὸ ἱπποτρόφον εἶναι καὶ (τῷ) καυτηρίῳ
"τούτῳ χρῇσθαι οὕτως ὠνομάσθη.
1294 ᾿Οπουντίῳφ δ: Δίδυμος: ὡς τοιούτου τὴν ὄψιν ὄντος μνημονεύει
αὐτοῦ καὶ μέγα ῥύγχος ἔχοντος καὶ ὃ τὰς ᾿Αταλάντας γράψας καὶ Εὔπολις
ἐν Ταξιάρχοις. Svppaxos: φαίνονται τὸν Λυκοῦργον Αἰγύπτιον εἶναι νο-
μίζοντες ἣ τὸ γένος ἣ τοὺς τρόπους. Φερεκράτης ᾿Αγρίοις᾽
CA οἶμαι δ᾽ αὐτὸν κινδυνεύειν εἰς τὴν Αἴγυπτον ..---
Β οἴκους λέξεις, ἵνα μὴ συνέχῃ τοῖσι Λυκούργου mar puurrass.””
μήποτε οὖν εἰς τὸ αὐτὸ καὶ Κρατῖνος Δηλιάσι"
“"rovrowe δ᾽ ὄπισθεν ἴτω δίφρον φέρων Λυκοῦργος
ἔχων καλάσιριν.᾽"
ὁ δὲ “καλάσιρις᾽ χιτὼν πλατύσημος, φησὶ δὲ Κηφισόδημος ὅτι Αἰγυπτίων ἡ
λέξις. διαβάλλει δὲ αὐτὸν ἢ ὡς ξένον ἢ ὡς πονηρόν.
καὶ μὴν γὰρ ἐχθὲς χωλὸς ἣν Πέρδιξ .,; Brunck. καὶ μὴν χθὲς raphy | Πέρδιξ ὁ
χωλός Nauck, for which Kock, since χθές is an inadmissible form in a trimeter,
proposed καὶ δὴ 'x6és παρῆν etc.
1293 The meaning of the scholium is uncertain. The common interpreta-
tion (see the form of the scholium in R as given in the Transcript), that
Menippus was called χελιδών because he was a horse-breeder and a horse’s
‘frog’ was called χελιδών, seems remote. The clause καὶ xaurnply (καντηρίᾳ
EMP) τοῦτον χρῆσθαι is found in TEMP. καυτήριον in the sense of ‘ branding-
iron’ seems possible. Cf. Phot. orlgac: rd ἐγκαῦσαι ἵππον. Eustath. 785 30
ὥσπερ σαμφόραν, ᾧ o ἐγκέκοπται ἣ éyxéxavrar. Luc. Pisc. 52 ὀλίγων μὲν τῶν
στεφάνων, πολλῶν δὲ τῶν καυτηρίων δεησόμεθα. The branding of the xorrarlas
and σαμφόρας is a familiar fact; but the mark was sometimes more elaborate.
Cf. Schol. Nub. 28 οὐδὲ γὰρ ‘ Bouxepddas’ καλοῦμεν διὰ τὸ μορφὴν τοιαύτην ἔχειν,
ἀλλὰ διὰ τὸ οὕτω κεχαράχθαι (branded), οἷος οἶμαι καὶ ὁ τοῦ ᾿Αλεξάνδρου τοῦ Μακε-
δόνος ἵππος ἦν. And for the branding of men, cf. Plut. Per. 26 οἱ δὲ Σάμιοι τοὺς
αἰχμαλώτους. . . ἔστιζον els τὸ μέτωπον γλαῦκας" καὶ γὰρ ἐκείνους οἱ ᾿Αθηναῖοι
σάμαιναν (cf. Arist. frag. 64 Kock and Aelian V. H. ii 2); Nic. 29 καὶ τούτους...
ἐπώλουν στίζοντες ἵππον els τὸ μέτωπον. Cf. also Arist. Av. 760, Lys. 381, Herod.
vii 233, Luc. Pisc. 46, 47 (where note καυτήριον), and the much-discussed word
ἐλαφόστικτος. The conjecture, therefore, seems not unreasonable that χελιδών,
along with its various other applications, may have signified also the brand of a
horse, —the ‘swailow brand.’ Qu. καὶ καντηρίῳ τοιούτῳ ? Qu. καὶ καυτηρίῳ ro-
obry τοῦτον χρῆσθαι Capps ὃ
SCHOLIA ON THE AVES 233
γὰρ ἦν πέρδιξ χωλός. τούτου δὲ πολλοὶ μέμνηνται. ἀπο τούτου δὲ φασι τὴν
παροιμίαν πέρδικος σκέλος . ἧς καὶ ἀριστοφάνης ἐν ταις ἀμέτροις παροιμίαις
μνημονεύει: -- ͵ ΘὮ. |
1293 R 69% int. S μενάίτπω] δια τὸ ἱπποτρόφον εἶναι. ovrws wyvo-
4
1294 ext. S drovriw] δίδυμος ὡς τοιούτον τὴν ὄψιν ὄντος μνημονεύει
αὐτοῦ καὶ μεγα ῥύγχος ἔχοντος καὶ 6 τας αταλάντας γράψας καὶ εὔπολις ἐν
ταξιάρχη: σύμμαχος - φαίνονται τὸν λυκοῦργον αἱγύπτιον εἶναι. νομίζοντες ἣ
τὸ γένος ἢ τοὺς τρόπους. φερεκράτης ἀγρίοις - οἶμαι δ᾽ αὐτὸ κινδυνεύειν εἰς
τὴν αἴγυπτον οἷκους λέξεις ἵνα μη συνέχη τοῖσι AvKovpyou πατριώταις μήποτε
οὖν εἰς τὸ αὐτὸ καὶ κρατῖνος δειλιας τούτοις δὲ ὅπισθεν ἴτω δίφρον φέρων
λυκοῦργος ἔχων καλασιριν. ὃ δε καλάσιρις χιτὼν πλατύσημος. φησι δὲ
κιφησόδημος ὅτι αἱγνυπτίων ἡ λέξις διαβάλλει δὲ αὐτὸν ἢ ὡς ξένον ἣ ὡς
πονηρὸν: --
πέρδιξ χθὲς ἦν Ἐ --- τούτον δὲ πολλοὶ μέμνηνται... μνημονεύει] om. Η --- δὲ
φασι τὴν παροιμιαν.... μνημονεύει] γοῦν ἦ παροιμία. ἐπὶ τῶν λεπτοπόδων.. πέρ-
δικος σκέλος Μ |
1293 Om. VGI'—S χωλὸς M — μενίτππω δ᾽ ἣν χελιδὼν τοὔνομα) T* [ pe-
virrw δ᾽ ἦν χελιδών EP 1) εἶναι] add. καὶ καυτηρίω (xavrnpig EMP) τοῦτον
χρῆσθαι ΤῈΜΡ — ὠνομάσθη] ἐπωνομάσθη Μ
1294 Om. Γ ---Ακα ὀπουντῴῳ M [{ὀπουντίω δ᾽ R ὀπουντίω δ᾽ ὀφθαλμὸν
EP— G* 1 δίδυμος] om. R— μνημονεύει... πονηρὸν] διαβάλλει αὐτόν. εἶχε
yap. καὶ μέγα ῥύγχος M— καὶ ὁ... πονηρὸν] om. R— ταξιάρχη] ταξιάρχαις
EP — αὐτὸ] αὐτὸν EP— olxovs] οἰκείους G— Sadtas] δηλιάσι EP — δίφρον
φέρων] φέρων δίφρον EP — καλάσιρις] κάσιρις G — κιφησόδημος] κηφισόδημος
EP — αἰγυπτίων] αἰγυπτιακὴ G aiyvrria E
1294 &... γράψας: possibly Strattis: M. II 767; K. I 713. — Ταξιάρχοις :
Dindorf. —’Ayplow: M. II 257; Καὶ I 148. The MSS. which report the verses
{VE) and the Princeps show no variation of text, and the rhythm is faultless.
Bergk suggested that an Egyptian word (cf. Cephisodemus’s statement given
below about the word καλάσιριε) signifying ἐς οἴκους originally ended the first
verse, and that the second speaker objected and insisted that the first speaker
should drop Egyptian and talk Greek! Attempts to ‘restore’ the verses begin
early. Portus proposed εἰς τὸν Αἴγυπτον φέροντα οἰκείας λέξεις, with obvious dis-
regard of the rhythm. Kock, adopting Bothe’s suggestion of ἀποικεῖν and εἰκός,
would read A οἶμαι δ᾽ αὐτὸν κινδυνεύσειν els τὴν Alyurroy ἀποικεῖν. B εἰκός Ὑ᾽ "
Seo’, ty “Αρη ξυνάγῃ τοῖσι Λυκούργον πατριώταις. --- Δηλιάσι: M. Π 81; K. 121].
--- τούτοισι δ᾽: Dobree, followed by G. Hermann. The rhythm is prosodiac
tetrameter, as in Vesp. 1528 ff. Various futile attempts have been made to re-
store the verses as iambics or anapaestics. — χιτὼν πλατύσημος:: cf. Suid., Phot.,
Hesych., καλάσιρις.
234 ARISTOPHANES
1295 κορυδός: μήποτε ὀξυκέφαλος ἦν εἰς τὸ ἄνω καὶ ὀρνιθώδης τὴν
κεφαλήν, ὅτι δὲ αἰσχρὸς ἦν καὶ ἐν Θεσμοφοριαζούσαις δηλοῖ.
χηναλώπηξ: πανοῦργος fy: διὸ “ἀλώπηξ᾽ " καὶ ὅτι οὐ μόνον ἀναίσθητος ----
τοῦτο γὰρ καὶ φανερόν ---- ἀλλὰ καὶ πονηρός. ὁ δὲ Δίδυμος "Θεογένη καὶ
Φιλοκλέα φησὶν ὀρνιθώδεις εἶναι.
1296 ἴβις Δυκούργῳ: ἢ ὡς Αἰγυπτίου ἢ ὡς μακροσκελοῦς - ἴβις δὲ
ὄρνεον πλεονάζον ἐν Αἰγύπτῳ.
Χαιρεφῶντι: ὁ Χαιρεφῶν μέλας καὶ ὠχρὸς (ὡς) προείρηται, “νυκτερίς δὲ
καὶ παρὰ τοῖς ἄλλοις " οὗτος δ᾽ ἂν εἴη Χαιρεφῶν ὁ Σωκρατικός.
1297 Συρακοσίῳ δὲ κίττα : οὗτος γὰρ τῶν περὶ τὸ βῆμα, καὶ Εὔπολις ὡς
λάλον ἐν "Πόλεσι" διασύρει"
(Συρακόσιος δ᾽ ἔοικεν, ἡνίκ᾽ ἂν λέγῃ,
τοῖς κυνιδίοισι "τοῖσιν" ἐπὶ τῶν τειχίων"
ἀναβὰς γὰρ ἐπὶ τὸ Bay ὑλακτεῖ περιτρέχων."
δοκεῖ δὲ καὶ ψήφισμα τεθεικέναι μὴ κωμῳδεῖσθαι ὀνομαστί τινα, ὡς Φρύνιχος
ἐν Μονοτρόπῳ φησί:
“Wal ἔχοι" Συρακόσιον.
ἐπιφανὲς γὰρ αὐτῷ καὶ μέγα τύχοι"
ἀφείλετο γὰρ κωμῳδεῖν οὖς ἐπεθύμουν.
1296 κορνυδός : Schol. 281 and especially Schol. Thesm. 168, where this pas-
sage in the Aves is cited, show that the note relates to Philocles, and therefore
that the lemma in VR is wrong.
καὶ ὅτι. . . wownpés: οὐ μόνον in TEP (ὁμώνυμον V) is confirmed by the fol-
lowing ἀλλὰ καὶ (VGIEP). The note is rewritten in R, φθονερὸς being a bad
substitute for φανερὸν of the other MSS. The χηναλώπηξ was the Egyptian
goose. The original name was probably Egyptian, which popular etymology
converted into χηναλώπηξ. The word does not occur often in classical literature,
but the creature was known. It was obvious, therefore, according to the scho-
liast, that the name when applied to Theogenes would carry the connotation
stupid ; it was less likely that the force of the second part of the word would
be appreciated, and therefore the scholiast emphasizes it.— The scholiast’s con-
fident assumption that the χήν was a stupid bird is curiously modern.
1296 μέλας καὶ ὠχρὸς: cf. Schol. Nub. 104 and δ04. --- νυκτερίς : cf. 1564
and Schol.
1297 ἘἘϊπολις ἐν Πόλεσι: M. IT 511; K. I 316. — Πόλεσι : Ktister. — τοῖσιν:
Grotius, who first read κυνιδίοισι τοῖσιν for the vulgate xumdlos τοῖς. Kiister pro-
posed κυνιδίοις τοῖς οὖσιν. --- τειχίων : V, anticipating Dobree’s correction of the
vulgate. Cf. Hesych. τειχίον" οἱ ᾿Αττικοὶ τὸν περίβολον τοῖς χωρίοις. --- τὸ: MSS.,
anticipating Grotius’s correction of the Princeps. — Φρύνιχος ἐν Μονοτρόπῳ :
M. II 690; K. 1 877. — ψῶζ᾽ ἔχοι Συρακόσιον : various attempts have been made
to restore these verses in anapaestic rhythm or as trimeters. They are prob-
ably lyrical. Cf. the elaborate humorous lyrical imprecation in Ach. 1150 ff.
SCHOLIA ON THE AVES 235
1295 int. S χηναλώπηξ)] πανοῦργος ἣν ἀλώπηξ καὶ ὅτι ὁμώνυμον avai-
σθητον γὰρ τοῦτο καὶ φανερὸν ἀλλὰ καὶ πονηρὸν ὁ δὲ δίδυμος θεαγένει καὶ
φιλοκλέα φησι ὀρθώδεις εἶναι : ---
1295 inf.] θεαγένει: μήποτε ὀξυκέφαλος ἦν καὶ ὀρνιθώδης - την κεφαλὴν
ὅτι δὲ αἰσχρὸν ἦν. καὶ ἐν θεσμοφοριαζούσαις δηλοῖ: --
1296 ἴβις λυκούργω) ἣ ὡς αἰγύπτιον 7 ὡς μακρυσκέλους (Bis δὲ ὄρνεον
πλεοναζον ἐν αἱγύπτω
1296 int.] χαιρεφωντι: -- 5 χαιρεφὼν μέλας καὶ ὠχρος προεΐρηται .. νυ-
κτερις δὲ καὶ παρὰ τοῖς ἄλλοις οὗτος δ᾽ ἂν εἴη χαιρεφὼν. ὃ σωκρατικος: ---
1297 ext. et inf. S συρακουσίω] οὗτος γὰρ τῶν περι το βῆμα καὶ εὐυπολις
ὡς λάλον ἐν πύλεσι διασύρει συρακόσιος δὲ ἔοικεν ἡνίκα ἂν λέγη τοῖς κυνιδί-
oe τοῖς ἐπι τῶν τειχίων ἀναβὰς γὰρ ἐπι τὸ βῆμα. ὑλακτεῖ περιτρέχων δοκεῖ δὲ
καὶ ψήφισμα τεθεικέναι μὴ κωμωδεῖσθαι δνομαστί τινὰ ὡς φρύνιχος ἐν μονο-
τρόπω φησι: Wap ἔχεν συρακόσιον. ἐπιφανὲς yap καὶ μεγα τύχοι. ἀφείλατο
1296 8. χηναλώπηξ M [[χηναλώπηξ θεαγένει G. χηναλώπηξ RIEP J
ἦν] ἦν διὸ R ἦν διὸ ΓΕῈΜΡ -- cal .. . εἶναι) om. M — ὁμώνυμον] om. R οὐ
μόνον TEP — ἀναίσθητον] I? ἀναίσθητος RE — γὰρ τοῦτο] om. αὶ τοῦτο γὰρ
ΓῈΡ --- φανερὸν. . . πονηρὸν] φθονερὸς . καὶ πονηρος Β --- πονηρὸν] I? πονηρὸς
T --- θεαγένει)] θαιγένην ΟΕ. θεαγένη TEP— φιλοκλέα] φιλοκλέην Β — ὀρθόδεις]
ὀρνιθώδεις GREP ὀρνιθόδεις Τ'
1296 S κόρυδος M [ Gcayéva] om.G κορυδὸς TEP 1] μήποτε] om. M —
qv) ἦν. εἰς (ἐν Γ) τὸ ἄνω ΒΓ ἦν ἐν τῷ ἄνω EP οὗτος Μ --- ὅτι... δηλοῖ]
καὶ τὸ εἶδος αἰσχρός M — δὲ] δὲ καὶ ΓῈΡ --- αἰσχρὸν] αἰσχρὸς ΕΓῈΡ --- καὶ]
om. ΓῈΡ --- θεσμοφοριαζούσαις] θεσμοφοριαζουσαι R
1296 Sa.v. R S ifs Μ --- 1296) G [ ἔβις λυκούργω TEP 1) αἰγύπτιον
... paxpuoxitous] μακρόσκελον αὐτὸν διαβάλλει. ἢ ὡς αἰγύπτιον Μ “--- αἰγύ-
“ππτιον] αἰγυπτίου RIE αἰγυπτίῳ Ρ --- μακρυσκέλον:] paxpurxerous G μακρο-
σκελοὺς RE μακροσκέλους Γ᾽ μακροσκελεῖ Ρ --- (Pus δὲ] ἡ ἔἴβις γὰρ M—
“ππλεοναζον] om. GM — ἐν αἰγύπτω] αἰγυπτιακὸν . μακρόσκελον M
1296 S χαιρεφῶντι M [ xaspehovn] om. R χαιρεφῶν E J] ὁ χαιρεφὼν
«++ ἄλλοι] om. M— μέλας] ὁ μέλας α μέγας TEP — ὠχρος] ἰσχνὸς TEP —
woxrepis .. . obros] om. R—S ἂν εἴη χαιρεφὼν. ὁ] ἐστι δὲ ὁ αὶ ἄν εἴη Μ
1297 S συρακουσίῳ M [ ovpaxovoiw δὲ (καὶ Tl) xirra αΓῈΡ συρακουσίω
R 1 οὗτος... βῆμα] om. ---- γὰρ] om. M— καὶ] τοῦτον καὶ Ε --- ἐν πύλεσι]
om. R ἀνπύλαις α ἐν πύλαις TEP αὐτὸν M— συρακόσιος . . . προφέρονται]
om. M — συρακόσιος] συρακούσιος GI συρακούσιον R— δὲ] δὲ. ἢ ὡς ξένον.
ἢ ὡς πονηρόν Β ---ἴοικεν.. . . προφέρονται] om. Η ---- λέγη] λέγουσιν Γ΄ λέγει I?
-- κυνιδίοισι κυνιδίοις EP— τειχίων] τειχέων ΓῈΡ --- τὸ] om. Ρ --- ὀνομαστί
τινὰ] τινὰ ὀνομαστὶ G— ἔχεν] ἔχει Γ΄ ἔχε ΕΡ --- συρακόσιον] συρακούσιον GT
— ἐπιφανὲς] ἐπιφανὴς ΕΡ --- γὰρ] γὰρ αὐτῷ ΓΕ --- ἀφείλατο] ἀφείλετο TEP—
236 ARISTOPHANES
διὸ πικρότερον αὐτῷ προσφέρονται, ὡς AdAw δὲ τὴν ‘xirray’ παρέθηκεν.
Μειδίας δ᾽ ἐκεῖ ὄρτυξ: ὁ μὲν Δίδυμος οὕτως - ὁ ᾿Αμμώνιος φήθη ἐξ ἐπιθέτον
Μειδίαν “ὄρτυγα᾽ καλεῖσθαι γελοίως διὰ τὸ κυβέευτὴν εἶναι καὶ ἐν ᾿ γύρῳ᾽ τοὺς
ὄρτυγας κόπτειν" οὕτως αὐτὸν νῦν ᾿Αριστοφάνης προσεῖπε. δηλοῖ δὲ τοῦτο
“Ἡλάτων᾽ ἐν "Περιαλγεῖ "
χρηστόν (γε) μὴ κατὰ Μειδίαν ὀρτυγοκόπον.᾽
δια βάλλεται δὲ καὶ εἷς τε πονηρίαν, ὡς Πλάτων ἐν Νίκαις, καὶ κλοπῆς δημο-
σίων, ὡς Μεταγένης ἐν “Ομήρῳ, καὶ cvxopavria. “κόβαλός᾽ τε ἐλέγετο εἶναι
καὶ “πτωχαλαζών;,᾽ ὡς Φρύνιχος ἐν ᾿Εφιάλτῃ. λέγει δὲ ἐν Ποαστρίαις ὃ αὐτός,
ὡς καὶ περὶ ἀλέκτορας αὐτοῦ ἐσπουδακότος. ὁ δὲ Σύμμαχος “ἥκειν᾽ éq κει.
ἐὄρτυγα᾽ δὲ λέγει ὅτι ὀρτυγοκόπος ἦν, περὶ οὗ προείρηται. φέρεται δὲ ἐν
τοῖς πλείστοις “ὑπὸ στυφοκόμπου;᾽ καὶ σαφὲς οὐδὲν ἔστιν εὑρεῖν. Διονύσιος
The MSS. read ydp. This is doubly impossible (cf. Herodian i 262 11, 582 29
Lentz), but probably points to ψῶζ᾽; ψώρα, the commoner word, has sup-
planted ψῶζα. For ψῶζα, cf. Eupolis in the Maricas (M. II 506; Κι. 1 311): ὃς
θνμήνας τοῖς στρατιώταις λοιμὸν καὶ ψῶζαν ἔπεμψεν. An original ἔχοι (Dindorf) has
probably passed by iotacism through ἔχει (cf. Γ) into the forms recorded in the
other MSS. ἔχοι is demanded by the following τύχοι. The first γὰρ is confirm-
ative. —ddeMero .. . ἐπεθύμουν : these words clearly belong to the quotation,
since they are the necessary confirmation of the scholiast’s preceding statement.
— The verses have been variously restored: gdp ἔχθε Συρακόσιον" | κἀπιφανὴς
yap: | καὐτῷ τι τύχοι μέγ, ἀφείλετο γὰρ | κωμῳδεῖν obs ἐπεθύμουν G. Hermann.
(Bothe suggests ἴσχε for ἔχθε.) ψώρα δὲ Συρακόσιον κατέχοι, τρυγικοῖς ἐφάνη γὰρ
ἅπασιν | μέγα πῆμα χοροῖσιν, ἀφείλετο γὰρ κωμῳδεῖν οἷς ἐπεθύμουν Cobet. yap ἔχε
Συρακόσιον. | εἴθ᾽ ἐπιφανὲς γὰρ αὐτῷ | καὶ μέγα τύχοι κακόν Usener, who restores
the verses as paeonics and regards ἀφείλετο γὰρ κτὲ. as part of the scholiast’s
comment. τόν γε Συρακόσιον | δεινή τις ἔχοι ψώρα, καὶ κακὸν | αὐτῷ τι τύχοι μέγ.
ἀφείλετο γὰρ | κωμῳδεῖν obs ἐπεθύμουν or as trimeters, rejecting ἀφείλετο γὰρ xré.,
ψώρα δ᾽ ἔχοι Συρακόσιον, εἶτ᾽ ἐπιφανὲς | αὐτῷ τύχοι καὶ μέγα κακόν Blaydes.
otros: points to a quotation that is to follow, as in Schol. Av. 1681. (For
the converse usage, cf. Schol. Av. 994, 1273 bis, and 1283.) Didymus, therefore,
quotes Ammonius, and the following δὲ (MSS.) should be deleted, as Schnee
suggests; Schnee notes that it is due to the preceding μὲν, whereas the real
antithesis to ὁ μὲν Δίδυμος is found below in ὁ δὲ Lvppaxos. — γελοίως : jocularly.
For γελοίως = γέλωτος χάριν, cf. Schol. Ach. 95 ad fin. and 97. M. Schmidt
separates γελοίως by full punctuation from both the preceding and the follow-
ing words and interprets it to express adverse criticism of the foregoing state-
ment. But it is difficult to see how one could say that Aristophanes here calls
Meidias ὄρτυξ because he bet on quails matched in the ring and yet deny that
ὄρτνξ was applied to him ἐξ éri@érov. Furthermore, this interpretation involves
a harsh asyndeton after γελοίως. --- γύρῳ : Leopardus, who hazarded also πύργῳ.
Cf. Suid. dpruyoxéros: παιδιά ris, ἐν § Sprvyas ἱστᾶσιν ἐν γύρῳ xré. Lobeck oxlpy.
Bothe ἐμπείρως for ἐν rupy. — οὕτως... προσεῖπε: Didymus accepts Ammonius’s
SCHOLIA ON THE AVES ο 287
γὰρ κωμωδεῖν οὖς ἐπεθύμουν διὸ πικρότερον αὐτῶ προφέρονται: --
1298 int. 8 ὄρτυξ] 6 μεν δίδυμος οὗτως ὁ δὲ ἀμμώνιος ὠήθη ἐξ exBerov
μιδίαν ὅρτα καλεῖσθαι γελοίως δια το κυβευτὴν εἰναι καὶ. ἐν πυρῶ τοὺς ὄρτυ-
yas σκοπεῖν οὕτως αὐτὸν νῦν ἀριστοφάνης [lacuna equal to a line] py
κατα μιδίαν ὀρτυγοκόπον λεγει δὲ ἐν ποαστριαις ὁ αὐτὸς ὡς καὶ περι αλέκτο-
ρος αὐτου ἐσπουδακότος διαβάλλεται δὲ καὶ εἷς τε πονηρίαν ὡς πλάτων ἐν
νίκαις καὶ κλόπης δημοσίων ὡς μετα γένους ἐν ὁμηρω καὶ συκοφαντία κόβαλός
τε ἐλέγετο εἶναι καὶ πτωχαλαζὼν ὡς φρύνιχος ἐν ἐεπιάλτη ὁ δὲ σύμμαχος
ἥικειν ἐώκει- ὀρτυγα δὲ λέγει ὅτι ὀρτυγοκόπος ἦν περι οὗ προείρηται φέρεται
δὲ τοῖς πλείστοις υπο στυφοκόμπου καὶ σαφὲς οὐδὲν ἐστὶν εὑρεῖν διονύσιος
προφέρονται) προσφέρονται TEP add. ὡς λάλω δὲ τὴν κίττα παρέθηκεν Τ'
σνυρακουσίω δὲ, κίττα) ὡς λάλῳ τὴν κίτταν παρέθηκεν E
1298 8 ὄρτυξ M {{ μειδίας δ᾽ ἐκεῖ ὄρτυξ (ἐκαλεῖτο add. 6) ΘΕΡ pudias
(μειδίας ΤῊ δ᾽ ἐκεῖ ΒΓ 1 ὠήθη] om. M — μιδίαν] peddiay ΟΤῈΡ «“--- ὅρτα]
ὄρτυγα GIEMP .-ya ΒΕ --- πυρῶ] πυρᾷ Μ --- σκοπεῖν] κόπτειν RTEMP —
otras . . . ὀρτυγοκόπων om. R— lacuna] μειδίας δ᾽ ἐκεῖ ὄρτυξ ἐκαλεῖτο as
lemma α προσεῖπεν (προσεῖπε P). δηλοῖ δὲ τοῦτο ἀριστοφάνης ἐν περὶ
ἀγγείων (περιαγγεῖ EP). χρηστὸν TEP προσεῖπε Μ --- py . . . προείρηται] om.
Μ — μιδίαν] pediayv GIEP— ὁ] καὶ G— adduropos] ἀλέκτορα G ἀλέκτορας
TEP --- καὶ] om. ΓῈΡ --- εἴς τε] εἰς Γ --- μετα γένους] Γ μετὰ γένης I? κατα-
γὼς α μεταγένης ἘΡ --- ἔλεγετο εἶναι] εἶναι ἐλέγετο ΓῈΡ --- πτωχαλαζὼν] πτῶμα
χαλαζῶν 6 --- επιάλτη] I? ἐφιάλτη T— 6 δὲ... ἐώκει) om. 6 --- ἥικειν] ἥκειν
ΓΤ ἥϊκον EP ἥκει Σ --- rote] ἐν τοῖς TEMP— υπο στνφοκόμπου)] ὑπὸ στυμφο-
κόμπου Τ' ὑποστυφοκόμπος Μ --καὶ σαφὲς... τῶν ὀρτυγοκόπων] om. M —
view and confirms it by a quotation from the Perialges. — Πλάτων ἐν Περιαλγεῖ:
M. Π 658; K. I 680. The corrections are due to Meursius. Cf. Schol. Luc.
II 696: ὁ δὲ Μειδίας ὀρτνγοκόπος ἦν, ws Πλάτων Περιαλγεῖ" καὶ ws πονηρὸν δὲ καὶ
κόβαλον καὶ τῶν δημοσίων νοσφιστὴν Φρύνιχος καὶ Πλάτων διαβάλλουσιν. Schneider
proposed δηλοῖ δὲ τοῦτο πλὴν τοῦ ᾿Αριστοφάνους Πλάτων xré., and Fritzsche δηλοῖ δὲ
rotro Ἀριστοφάνης ἐν Πελαργοῖς καὶ Πλάτων κτό. But ᾿Αριστοφάνης probably has
supplanted Πλάτων in the MSS. under the influence of the preceding 'Aporo-
φάνης. --- ye: Bergk; δὲ Bothe. χρηστόν τιν ἄνδρα, μηδὲ κατὰ τὸν Μειδίαν, | τὸν
ὀρτνγοκόπον Cobet. — κλοπῆς: κλοπὴν Schneider. — σνκοφαντίᾳ : συκοφαντίαις
Bentley. συκοφαντίας or συκοφαντίαν Dindorf. — λέγει. . . ἐσπουδακότος : the
transposition of the words was independently proposed by both Dindorf and
Schneider. — ἥκειν : I (cf. V), establishing the form for the text of the play,
where all the MSS. are in error, and anticipating Porson’s correction. Cf. Suid.
ἥικει. --- προείρηται : i.e. in the preceding part of the scholium. Cf. Schol. 487.
The words ὄρτυγα δὲ λέγει ὅτι xré. are to be ascribed to Symmachus, not to the
compiler of the note. — καὶ σαφὲς οὐδὲν ἔστιν εὑρεῖν : the scholiast felt uncertain
about the meaning of the first part of the word στυφοκόμπου, which he had
never met elsewhere. Dionysius wrote, not στυφοκόμπου, but ὀρτνγοκόμπον, and
288 ARISTOPHANES
δὲ ὁ Ζωπύρου γράφει ‘ix ὀρτυγοκόμπου;,᾽ καὶ ἐξηγεῖτο ὅτι ἔγκειται τὸ μ᾽
θέλει γὰρ εἰπεῖν “ὀρτυγοκόπου,᾽ ἐπεὶ καὶ αὐτὸς τῶν ὀρτυγοκόπων.
1299 ὑπὸ στυφοκόμπου: “στυφοκόμπος᾽ λέγεται ὁ μάχιμος ὄρτυξ, παρὰ
τὸ “στερεῶς κόπτειν."
ἄλλως : ὄνομα ὀρνέου ἔπλασε παρὰ τὸ κολάπτειν τὴν κεφαλήν, ὃ συμβαίνει
τοῖς ὄρτυξιν.
1301 ὅπον χελιδὼν ἦν nus: ἀντὶ τοῦ ἢ “ἐν μέλει᾽ ἢ “ἐν ποιήματι᾽ " εἰς τὰ
Σιμωνίδου δὲ μέλη αἰνίττεται"
“ κυανέα " χελιδοῖ .᾽
1802 § πηνδοψ: ὁ πηνέλοψ νήττῃ μέν ἐστιν ὅμοιον, περιστερᾶς δὲ
μέγεθος, μέμνηται δὲ αὐτοῦ Στησίχορος καὶ Ἴβυκος.
ἄλλως : τὰ μὲν ἄλλα ἐν συμπληρώματι, ὃ δὲ πηνέλοψ μείζων μὲν ἢ κατὰ
νῆτταν ὅμοιος δέ.
1303 ἢ πτέρυγες ἢ πτεροῦ τι: “καὶ ὅπου μέρος τι ἢ μόριον ὀρνέου ὑπῆρχεν
ἐν ποιήματι, ἦδον αὐτό.
. 1808 οὐκ dpa μὰ AC ἡμῖν: ταῦτα πρὸς τὸν Μανὴν λέγει εἰς τὸ χορηγεῖν
τοῖς βουλομένοις ὀρνιθωθῆναι.
1309 τὰς dpplxous: τὸ x διὰ τὸ θηλυκῶς εἰπεῖν ‘ras ἀρρίχους.᾽
"ἄλλως": ἡ "ἄρριχος᾽ θηλυκῶς. ἐξηγοῦνται δέ τινες ’ κόφινον ᾽΄- ἡγητέον
οὖν ἐκ μὲν τοῦ αὐτοῦ γένους εἶναι, διάφορον δέ τι. λέγουσι δὲ καὶ νῦν σωρά-
κων τι εἶδος “ἀρρίχους.᾽
explained that μ was here ‘inserted’; the poet, he continued, evidently meant
to express the idea of dprvyoxéros, since the man himself (Meidias) belonged to
that class. — Zewtpov: VI’.
1299 Suid., Hesych., στυφοκόμπος. The word is ἅπαξ εἰρημένον, and the
false spelling is early: all the MSS. read στυφοκόμπονυ in the text of 1299. The
scholiasts are at sea in regard to its meaning.
1301 τὰ Σιμωνίδον μέλη : τὸ Σιμωνίδου μέλος Bothe. — κνανέα χελιδοῖ : frag.
74 Bergk. For χελιδοῖ (Dindorf), see Schol. 1410.
1302 ὅμοιον : ὅμοιος Bothe (cf. the next note). ὄρνεον ὅμοιον Graeven. — περι-
στερᾶς : περιστέρᾳ Rutherford; but the scholiast seems to have governed μέγεθος
by an implied ἔχων. |
τὰ μὲν ἄλλα κτέ.: i.e. the other birds here named (the χήν and περιστερά) are
merely complementary. The scholiast thus clearly implies that the πηνέλοψ, as
well as the yews, is the subject of song (cf. the preceding scholium), and pro-
ceeds to describe it. —pelfov μὲν ἢ κατὰ νῆτταν: cf. the contradictory state-
ment, περιστερᾶς δὲ μέγεθος, in the preceding scholium. This uncertainty as to
the size of the πηνέλοψ indicates that it was not well known.
1308 The note stands after 1308 in E.
1309 Suid. dpplyous. — The later MSS. seem to combine two notes, of which
the first does not appear in V. — νῦν : νῦν ἔτι Suid.
SCHOLIA ON THE AVES 239
δὲ ὁ ζωπύρον ypade vr ορτυγοκόμπου καὶ ἐξηγεῖτο ὅτι ἔγκειται το μ. θέλει
γὰρ εἰπεῖν ὀρτυγοκόπου ἐπεὶ καὶ αὐτὸς τῶν ὀρτνγοκόπων: ---
1299 R 69’ inf.) στυφοκομπος δὲ λεγεται ὁ μάχιμος ὄρνις. παρα τὸ στε-
ρεῶς κόπτειν. ἢ παρα. τὸ κολάπτειν τὴν κεφαλην- ὁ συμβαίνει τοῖς ὄρτυξιν : --
1801 ὅπου χελιδὼν) εἰς τὰ σιμωνίδου μέλη αἰνίττεται κνανέα χελιδών
1802 R 69’ inf.) ἢ πηνέλοψ: --- ὁ πηνέλοψ. νήττηι μὲν ἐστι ὅμοιον περι-
στερὰς δὲ μέγεθος. μέμνηται δὲ αὐτοῦ στησίχορος.. καὶ ἴβυκος. ἄλλως : τὰ
μὲν ἄλλα- ἐκ συμπληρώματος . ὁ δὲ πηνέλοψ μ. .. ἣ xara... αν ὅμοιος δέ:
1803 int.) 4 πτερόν τι : καὶ ὅπου μέρος τί ἢ μόριον ὀρνέου ὑπῆρχεν ἐν
ποιήματι ἦιδον αὐτὸ: --
1309 116’ sup.] τὰς dplxas: ἡ αρίχη θηλνκως. ἐξηγοῦνται δέ τινες
κόφινον. ἡγητέον οὖν ἐκ μὲν τοῦ αὐτοῦ γένους εἶναι διάφορον δέ τι λέγουσι
δὲ καὶ viv. σωρακων τι εἶδος ἀρριχους :
1310 R 69’ intm. ext. S ἐμπίπλη) ταῦτα προς τὸν pavyv λεγει- εἰς τὸ
xopryav τοῖις βονλομένοις ὀρνιθωθῆναι:: : —
ἰωπύρου)] I ζωπύρος ΓΞ ζώπυρος ἘΡ --- νπΊ ὑπὸ I --- ορτυγοκόμπου] ὀρτυ-
γοκόπου Ἐ --- καὶ... ὀρτυγοκόπον] Γἕ om. ['— ὀρτυγοκόπον] τὸν dprvyoxo..
I* τὸν ὀρτυγοκόμπον E τῶν ὀρτυγοκόμπων P — ὀρτυγοκόπων] ὀρτυγοκόμπων P
1299 Om. ΟΜ [{ὑπὸ στυφοκόμπου I στυφόκομπος E J] στνφοκομπος
δὲ Aeyerar] om. E — δὲ λέγεται} om. ΓῸ --- ὄρνις] ὄρτυγξ Γ' ὄρτυξ ἘΡΣ --- ἢ]
I’ ὄνομα (ἄλλως. ὄνομα E) ὀρνέου ἔτλασε ΓΕΡ
1301 Sa.v. R S χελιδὼν Μ [ mov χελιδὼν ἦν τις Γ΄ ὅπον χελιδών
EP J els] ἀντὶ τοῦ ἢ ἐν μέλει. ἣ ἐν ποιήματι. εἰς T— σιμωνίδον] σιμωνίδους
R σιμωνίδου δὲ Γ' E has also ἐμπεποιημένη) ἢ ἐν μέλει ἢ ποιήματι
1302 Om. VG—S πηνέλοψ M L[ § πηνέλοψ] ὁ πηνέλοψ Ε J ὁ πηνδοψ
..- ἄλλως] om. Μ --- νήττηι] νήσσῃ TE νώση Ρ--- ἐστι] om. ΓΕΡ --- ἄλλως
. . - ὅμοιος δῆ om. Γ .--- ἄλλω] εἰς τὸ αὐτὸ ΓΞ ΕΡ --- ἐκ συμπληρώματος] ἐν συμ-
πληρώματι ΓῈΜΡ --- πηνέλοψ] πέλοψ Μ ΄---μ. .-. αν] μείζων μὲν ἢ κατὰ
γήτταν (νῆτταν MP) ΓῈΜΡ ---- ὅμοιος δῆ ὅμοιον ΓΕΡ
1803 8. πτεροῦ RS πτέρυγες Μ [ 4 πτερόν τι] ἢ πτέρυγες Γ΄ ἣ πτέρν-
γες ἢ πτεροῦ τί EP J] καὶ] om. ΕῬ ---- τί] τις Γ΄ τὶ πτεροῦ Ρ P— ὀρνέου ὑπῆρχεν]
ὑπῆρχεν ὀρνέου α ὑπῆρχεν P— ἐν ποιήματι] om. 6 --- αὐτὸ] αὐτῷ ΓΜ
1309 Κα ὡς M—ras ἀρρίχους) R [| rds dplxas] τὰς ἀρρίχας G τὰς dppi-
χους TEP J] ἣ αρίχη. .. rrves] om. R—4... OnAvaws] τὸ x (xwpiov M) διὰ
τὸ θηλυκῶς εἰπεῖν τὰς dppixous ἡ ἀρρίχη TEMP θηλυκῶς τὰς dppixous, ἡ dppixn
Σ --- κόφινον] εἶδος κοφίνου R --- ἡγητέον... dpprxovs] om. R --- διάφορον δέ
τι] διάφορόν τι δε Γ --- λέγουσι... dpptxovs] om. M — νῦν] νῦν ἔτι Σ ---- σωρα-
κων τι εἶδος] σωρακοντηΐδος G — ἀρριχου:] ἀρρίχην α ἀρρίχης T
1310 Om. VGI'—S τοὺς κοφινας Μ [{ἐμπίπλη πτερῶν P J ταῦτα...
λεγε.) om. EMP— els] πρὸς EMP — rots] τοῖς EMP— δρνιθωθῆναι} add. τῶν
ἀνθρώπων εἴρηται ταῦτα P
240 ARISTOPHANES
1310 "ἐμπίμπλη": ᾿Αττικόν, ἦν yap τὸ κοινὸν ἀπὸ τοῦ πίμπλημι “πίμ-
πλαθι᾽ ὡς “ἵσταθι.᾽ ὅμοιον δέ ἐστι καὶ τὸ
“Κύκλωψ τῇ πίε olvov,”
παρὰ τῷ ποιητῇ. ᾿Αττικοὶ γὰρ οὐ τρέπουσιν ἐπὶ τῶν εἰς με τὸ μ εἰς τὸ θ ἐν
τοῖς προστακτικοῖς καὶ συστέλλουσι τὴν παραλήγουσαν ὡς ἡ κοινή, ἵστημι
ἐἵσταθι᾽ (αὐτοὶ δὲ ‘iorn’), πίμπλημι “πίμπλαθι,᾽ ᾿Αττικοὶ δὲ τελείαν ἀπο-
βολὴν τῆς μι ποιούμενοι ““πίμπλη "᾽ λέγουσιν, ὦσπερ καὶ ἀπὸ τοῦ τῆμι τὸ ‘TH.’
Γἐμπίμπλη" : γέμισον.
1816 ἐμᾶς πόλεως : λείπει “ἀνθρώπους᾽" “ἕνεκα τῆς πόλεως τῆς ἐμῆς"
φησι “κατέχουσιν οἱ ἔρωτες τοὺς ἀνθρώπους,᾽ ἀντὶ τοῦ “ ἐρῶσιν οἱ ἄνθρωποι
τῆς ἐμῆς πόλεως.
1317 θᾶττον φέρειν: τοὺς κοφίνους τῶν πτερῶν. δῆλον ὅτι ταῦτα πρὸς
τὸν Μανὴν.
θᾶττον φέρειν: πρὸς τὰ ἄνω.
1319 μετοικεῖν : γράφεται καὶ ‘peréxev.’
1321 “τῆς ἀγανόφρονος: τῆς πρᾷου καὶ προσηνοῦς.
1323 ὡς βλακικῶς: ἀντὶ τοῦ ’ βραδέως. "Πειθέταιρος" πρὸς τὸν Μανὴῆν.
1324 οὐ θᾶττον ἐγκονήσεις: "οὐ ταχύτερον" ἐνεργήσεις ;
1326 σὺ δ᾽ αὖτις ἐξόρμα: ἀποστρέφει τὸν λόγον ὁ χορὸς πρὸς τὸν ᾿Πειθέ-
ταιρον᾽ εἰσιόντα ἐπεῖξαι τὸν οἰκέτην. τὸ δὲ ἑξῆς “ὅρμα αὐτὸν od.’
1329 Μανῆς γάρ ἐστι δειλός: ἀποφαντικῶς " ἀντὶ τοῦ “δείλαιος, πρὸς
ἄλλον δὲ λέγει τύπτων τὸν Μανῆν.
1810 Suid. ἐμπίπλη. --- παρὰ τῴ ποιητῇ : Od. I 847.
1316 Suid. κατέχουσι δ᾽ ἔρωτες ἐμὰς πόλεις.
1317 τὰ ἄνω: cf. 1811.
1821 Suid. ἀγανόφρονος, to whom the note is due.
1323 Suid. βλακικῶς.
1324 Suid. od θᾶττον ἐγκονήσεις, to whom οὐ ταχύτερον is due.
1319 Om. GRIEMP
1821 Om. VGRIEMP
1828 Om. TE—S 5 βλακυτῶς RM— 1324) G Braxuds)T? {ὡς βλακι-
κῶς P 1) dvr του] om. I?— βραδέω:] add. διακονεῖς M — πεισθεταιρος} ὁ
πισθέταιρος M — xpos] φησὶ πρὸς M
1324 Om. RTEMP— ἐγκονήσεις) G 1] ἐνεργήσεις) οὐ ταχύτερον ἐνεργή-
σεις Σ
1326 Om. ΓῈ --- 5 οἴῃ. text Μ [ ov δ᾽ αὖτις ἐξόρμα (ἐξώρμα P) RIVP 1
εἰσιόντα] προσιόντα Μ --- τὸ... αὐτὸν] om. P— ἑξῆς. ὅρμα] εξόρμα Ἀ ----- αὐ-
τὸν] αὐτὸν τὸν οἰκέτην T?
1329 Om. TE—S 5 δειλός RM — 1329) I? {{ἈΣμανῆς γάρ ἐστι δειλός P J
dmwoparixes] ἀποφαντικῶς MP— λέγει] φησι M— τύπτων] τύπτε G
SCHOLIA ON THE AVES 241
1310 116’ sup. et ext.] ἐμπίπλη:: αττικον ἦν yap τὸ κοινὸν: εκ Tov πί-
πλημι- πίπλαθι. ws ἵσταθι ὅμοιον δέ ἐστὶ καὶ τὸ κύκλωψ. τῇ πίε οἶνον παρα
τῶ ποιητη: ἄττικοι γὰρ οὐ τρέπουσιν ἐπι τὰ εἰς μι τὸ p- εἰς τὸ θ ἐν τοῖς
προστακτικοῖς καὶ συστελουσι τὴν παραλήγουσαν ὡς ἡ κοινή: ἵστημι ἵσταθι
αὐτοὶ δὲ ἵστη πίπλημι. πίπλαθι ἀττικοι δὲ τέλειαν ἀποβολην τῆς εἰς μι:
ποιούμενοι. πίπλη λέγουσιν ὥσπερ καὶ κατὰ TOU τῆμι τὸ τῆ: --
1316 116’ ext.] ἐμᾶς πολεως: -- λειπει ἀνθρωπους ἕνεκα τῆς πόλεως τῆς
ἐμῆς φησι. κατέχουσιν οἱ ἔρωτες τοὺς ἀνθρωπους. αντι epwow οἱ ἄνθρωποι
τῆς ἐμῆς πόλεως: ---
Fol. 116΄. Vv. 1317-1346.
1317 int. a. v.] τοὺς κοφίνους τῶν πτερῶν δηλον ὅτι τὰ πρὸς τὸν μάνην-
1917 intm. p. v.] πρὸς τὰ ἄνω
1319 μετοικεῖν) γραφεται καὶ μετεχειν
1323 intm. ext. p. v. 1322] ἀντι του βραδεως πεισθεταιρος προς τὸν
μανῆν: --
1324 ext. p. v.] ἐνεργήσεις -
1326 intm. ext. et ext. p. v.] ἀποστρέφει τὸν λόγον ὁ χορος πρὸς τὸν
πεισθέταιρον εἰσιόντα ἐπεῖξαι τὸν οἰκέτην. τὸ δὲ ἑξῆς. ὅρμα αὐτὸν ὠδί: --
1329 intm. ext. et ext. p. v.] ἀποφατικως ἀντι του δείλαιος προς ἄλλον
δὲ λέγει τύπτων Tov μανῆν: --
1310 Om. T—S 5 ἐμπίπλη M— ἐμπίπλη) R [{ἐμπίπλη] ἄλλως. ἐμπίπλη
P* ἢ) αττικον] ἀττικῶς G γέμισον exe δε ἀττικον R— ἦν... τὸ τῇ͵ om. R
—«] ἀπὸ ΓΈΜΡΣ «---ο πίπλημι)] πίμπλημι ΟἸ ἜΣ ἐμπίπλαμαι Μ ἐμπίπλημι
Mv— πίπλαθι)] πίμπλαθι ΟἸΞἜΣΣ πίπληθι Σ(οοά. ΒΝῈ and Med) — καὶ τὸ]
τῷ ΜΝ --- οἶνον] add. ἐπεὶ φάγες ἀνδρόμεα xpéa --- τὰ] τῶν ΑἸ ἜἘΜΡΣ --- τὸ
Δ] τὸ μὲ ΜΡ --- τὸ ὅ] τὸ Oi Μ Θ᾽ Σ --- συστελουσι] συστέλλουσι ΑἸΕΜΡΣ ---
ὧς] καὶ M— αὐτοὶ δὲ torn] om. ---δὲ7 om. M— πίπλημι] Σ(οοα. 7) πῴπλημι
ΟΑΙῈΣ πίμπλημι. ἄχρηστον Μ᾿ καὶ πίμπλημι Ἐ --- πίπλαθι] Σ(οοα. ΒΥ Ὲ)
πίμπλαθι GI2EMS πίμπληθι Ῥ ---- ἀττικοι. . . λέγουσιν] αὐτοὶ de. riumAn A’
youot. τελείμν ἀποβολὴν ποιούμενοι M — ἀττικοι δὲ] ἀλλὰ Ρ --- εἰς] om. ΓΕΡΣ
— pt] ἃ T?— - ποιούμενοι] ποιοῦσι Σ --- πίπλη] Σ(οοά ΒΨ Ὲ) πῴπλη GS om.
IVE πίμπλη καὶ ἵστη P— λέγουσιν] λέγοντες καὶ ἐμπίπλη Σ --- ὡσπερ] οὕτω
Σ --- κατὰ] παρὰ α ἀπὸ ΓΕΜΡΣ --- τοῦ] τὸ G — τὸ] om. EP
1816 Om. TE—S ἐμᾶς I? S κατέχουσι Μ J] λείπει} λέγει Γ.--- τῆς πό-
λεως... φησι] φησι τῆς ἐμῆς πόλεως Γ--- ris] τῆς τῆς Ὁ --- ἐμῆς] ἐφ᾽ ἡ M —
φησι] om. M — οἱ] om. M— awn] ἀντὶ τοῦ ΘΕΓΡΣ ay M
1317 Om. RTE—S θᾶττον M [θᾶττον φέρειν κελεύω (κελεύω om. P)
ΤΊΡ 1 δηλον ὅτι] δηλονοτι GI? δῆλον δὲ ὅτι P— τὰ] ταῦτα ΓΜΡ--- μάνην]
pavny ΓΜΡ
1317 Om. GRrEMP
242 ARISTOPHANES
1331 διάθες τάδε κόσμῳ: ἀντὶ τοῦ ΄διάκρινον τὰ πτερὰ κατὰ τάξιν ἑκάστῳ
ἀνδρὶ προσοικειώσας.᾽
1332 τά τε μουσίχ᾽ ὁμοῦ: “μουσικά᾽ δὲ λέγει κύκνων καὶ ἀηδόνων καὶ
"οἷα" μάλιστα εὔφωνά ἐστι, ἐμαντικά᾽ δὲ κοράκων καὶ ἀετῶν καὶ τῶν λοιπῶν
ὅσοις οἰωνίζονται, ’“ θαλάττια᾽ δὲ λάρων καὶ αἰθυιῶν καὶ τῶν ὁμοίων.
1333 ὅπως φρονίμως : “ὅπως πτερώσῃς ἕκαστον ἁρμοδίως.᾽
1335 οὔ τοι μὰ τὰς κερχνήδαε: τύπτων τὸν δοῦλον τὸν Μανῆν ταῦτα λέγει
6 "Πειθέταιρος.
σχήσομαι : ἀνέξομαι.
1337 γενοίμαν ἀετὸς: ἐν τοῖς Καλλιστράτον" ταῦτα ἐξ Οἰνομάον τοῦ
Σοφοκλέους. πρόσεισι δὲ πατραλοίας ἀκηκοὼς τὰ ἐν ὄρνισι νόμιμα, ὅτι ἐξὸν
τὸν πατέρα τύπτειν. λέγει δὲ ταῦτα ὑφ᾽ ἡδονῆς ὁ παμπόνηρος.
1339 λίμνας: καὶ οὗτος “ λίμνην᾽ τὴν θάλασσαν εἴρηκεν.
1340 οὐ ψευδαγγελὴς εἶν᾽: “ οὐ ψευδῇ ἀπηγγελκέναι.᾽
οὐ ψενδαγγελὴς : ἐπειδὴ ἐν τοῖς προτέροις ἔφη ὁ ἄγγελος πολλοὺς ἥξειν
ἀνθρώπους.
1341> alfot: οὐ μόνον ἐπὶ σχετλιασμοῦ τὸ αἰβοῖ, ἀλλὰ καὶ ἐπὶ ἡδονῆς,
ὡς καὶ νῦν.
1842 οὐκ ἔστιν οὐδὲν τοῦ πέτεσθαι γλυκύτερον: μετὰ τοῦτον ἑνὸς στίχου
φέρουσί τινες διάλειμμα, καὶ ᾿Αριστοφάνους" πλήρωμα οὕτως"
“( ἐρῶ δ᾽ ἔγωγε τῶν ἐν ὄρνισιν νομῶν.
1332 οἷα: MSS. ὅτι. Rutherford reads ὅσα. Qu. ἅττα ὃ
1897 ἐξ... Σοφοκλέους : Nauck 235.
1339 καὶ οὗτος : he too, as wellas Homer. Cf. Suid., Hesych., Phot., λίμνῃ;
Schol. Eur. Hec. 446. The scholiast probably refers to Sophocles.
1341> Suid. αἰβοῖ.
1342 ᾿Αριστοφάνους: the Grammarian. The form ᾿Αριστοφάνους occurs in M9,
8 lucky shot. The other MSS. leave it undetermined. Musurus read 'Aporo-
φάνης, and Nauck proposed πληροῖ, Blaydes ἐπλήρωσεν, for πλήρωμα. --- νομῶν:
γόμων V by correction, νομίμων Τ', νομὸν T'2E, νομῶν P. The verse is found in
the text of each of the fifteen MSS. that contain this play. Ten (including RV.A)
read νόμων; four (including ΓΕ) νόμῶν ; one (B) νομῶν by correction.
1341> S aiBot M [ aiBot TP 1] οὐ] τὸ αἰβοῖ. οὐ Ρ --- τὸ αἰβοῖ] om. G
ἐστὶ τὸ alBot E ἐστι Ῥ P— ἀλλὰ καὶ ἐπὶ] ἀλλ᾽ ἐπὶ Τ' ---- ὡς και νῦν] ΓΏ om. RM
καὶ νῦν T
1342 Om. ΒΜ [{ οὐκ ἔστιν οὐδὲν τοῦ πέτεσθαι (γλυκύτερον add. Γ) TEP J
ἀριστοφά .. ἀριστοφάνης Ἐ --- οὕτως] om. G — εγώ τι] ἔγωγε TEP— τῶν] τὸν
E — νόμων] νομίμων I νομὸν ΓΕ νομῶν Ρ
SCHOLIA ON THE AVES 243
1331 intm. ext. et ext. p. v.] ἀντι του διάκρινον τὰ πτερὰ κατὰ τάξιν
éxdorw ἀνδρὶ rpocolxawcas : —
1332 ext. et extm. p. v.] μουσικα δὲ λέγει κύκνων καὶ ἀηδόνων. καὶ ὅτι
μάλιστα εὔφωνά ἐστι μαντικὰ δὲ κοράκων καὶ ἀετῶν καὶ τῶν λοιπῶν. ὅσοις
οἰωνίζονται : --- θαλάττια δὲ - λάρων καὶ αἰθύων καὶ τῶν ὁμοίων:
1334 intm. p. v.] ὅπως πτερώσης ἕκαστον dppodius
1335 ext. S σχήσομαι) ἀνέξομαι. τύπτων τὸν SovAoy τὸν μανῆν, ταυτα
λέγει ὁ πεισθεταιρος
1337 ext. p. v. 1888] γενοίμαν ἀετός. ἐν τοῖς καλλιστράτου ravra ἐξ
οἰνομάου τοῦ σοφοκλέους. πρόσεισι δὲ πατραλοίας. ἀκηκοὼς τὰ ἐν ὄρνισι
γόμιμα ὅτι ἐξὸν τὸν πατερα τύπτειν: ---
1339 ext. S λῴινας] καὶ οὗτος λίμνην τὴν θαλασσαν εἴρηκεν: ---
1340 οὐ ψευδαγγελὴς εἶν) οὐ ψευδῆ ἀπηγγελκέναι.
1340 int. a. ν.] ἐπειδὴ ἐν τοῖς προτέροις ἔφη ὃ ἄγγελος πολλοὺς ἥξειν
ἀνθρωπους: ---
1341> intm. ext. p. αἰβοῖ] οὐ μόνον ἐπὶ σχετλιασμοῦ τὸ alBot ἀλλὰ καὶ
ἐπὶ ἡδονῆς ὡς και νῦν: --
1342 inf. S γλυκύτερον] μετὰ τοῦτον: ἑνὸς στίχον φέρουσί τινες διά-
λειμμα- καὶ ἀριστοφά.. πλήρωμα οὕτως. ἐρῶ δ᾽ εγώ τι τῶν ἐν ὄρνισι
νόμων: ---
_ 1331 Om. ΓῈ --- δὲ (1880) M [{{ διάθες rade κόσμω ἘΓΡ 1
1332 Om.TE [ rd τε μουσικὰ α τά τε povoly’ ὁμοῦ R—I**M*P* J
μονσικα] οἴῃ. ΟΕ μουσικὴν Γ" --- δὲ λέγει] οἵα. R λέγει δὲ G — κύκνων] κύκνον
ΓΡ .--- ἀηδόνων] ἀηδόνα T2P— καὶ ὅτι... μαντικὰ δὲ] om. M— καὶ] om. P—
κοράκων) τὰ τῶν κοράκων G = § τὰ (init. 1882) τὰ τῶν κοράκων Μ --- καὶ ἀε-
τῶν] om. M — ὅσοις] ὅσα Ὁ “---- οἰωνίζονται] οἰωνίζεται Ρ ---- θαλάττια... ὁμοίων]
om. 6 --- θαλάττια δὲ] om. Β -- λάρων] S 8. ν. 1388 λάρων Β -- αἰϑύων] ai-
θυιῶν MP
1338 Om, TEMP
1335 S οὗτοι αὶ S μὰ M [ oyxjoopa G οὗτοι μὰ τοὺς κερχνῆδας (τὰς
κερχνῇδας EP) TEP 1) ἀνέξομαι] om. ΕΓΕΜ’ ---- τύπτων] τύπτειν Ὁ --- τὸν
δουλον] om. Μ --- λέγει ὁ πεισθεταιρο:] φησίν M RI? have also σχήσομαι)
ἀνέξομαι, E σχήσομαι) ἀντὶ τοῦ ἀνέξομαι
1337 Sa.v.R S γενοίμαν Μ [γενοίμαν derés] οἵα. Β΄ γενοίμην ἀετός G
γενοίμαν αἰετός T J] ταυτα] οἵη. Γ΄ τὰ ΓἙ δὲ τὰ Ρ --- ἐξ... σοφοκλέονς] om.
M— δὲ] om. EP—&n] om. E— τύπτειν] add. λεγει δε ταῦτα: td’ ἡδονῆς.
ὁ παμπόνηρος R
1839 8 λῴμνας ΒΜ --- λίμνας) GE [ én’ οἶδμα λίμνας Τ' λίμνας Ρ J] καὶ
οὗτο!] οἵη. Μ οὐ Ὁ ."- λίμνην] λίμναν P— θυλασσαν] θάλατταν G
1840 Om. ΓΜ -“--- 5 ψευδαγγελὴς Ε ---- ἄγγελος) G [ od ψευδαγγελής P J
1340 Om. ΒΓῈΜΡ
244 ARISTOPHANES
1346 ποίων νομῶν: γῦπες yap καὶ κόρακες epi νεκροὺς νέμονται, of δὲ
λάροι τὴν θάλατταν. “ποίας οὖν νομῆς τῶν πλησίον ἐπιθυμεῖς ;’
1848 ἄγχειν καὶ δάκνειν: ὡς πατραλοίας τοῦτον ἀποδέχεται τὸν νόμον,
τοιοῦτοι δὲ οἱ ἀλεκτρνόνες. ᾿
1349 ἀνδρεῖόν ye πάνν νομίζομεν: τὸν ὄρνιν ἐκεῖνον.
1350 πεπλήγῃ : ἀντὶ τοῦ πλήξῃ.
1352 πάντ᾽ ἔχειν: τὰ χρήματα αὐτοῦ.
1354 ἐν ταῦ; τῶν πελαργῶν κύρβεσιν: κύρβεις χαλκαῖ σανίδες ἔνθα τοὺς νό-
μους γράφουσι, κατὰ δὲ ἐνίους ἄξονες τρίγωνοι ἐν οἷς ἦσαν οἱ τῶν παλαιῶν
νόμοι γεγραμμένοι καὶ αἷ δημόσιαι ἱεροποιίαι, καθάπερ καὶ ᾿Αριστοτέλης ἐν
τῇ τῶν ᾿Αθηναίων πολιτείᾳ φησὶ καὶ ᾿Απολλόδωρος. "κύρβεις" δὲ ἤτοι παρὰ
τὸ κεκορυφῶσθαι εἰς ὕψος ἀνατεταμέναι ἢ ἀπὸ τῶν Κορυβάντων, ἐκείνων γὰρ
εὕρημα, ὡς φησι "Θεόφραστος" ἐν τῷ περὶ εὐσεβείας. φησὶ δὲ ᾿Αριστοτέ-
λης ἀληθῆ εἶναι τὸν περὶ τῶν πελαργῶν λόγον, ὁμοίως δὲ αὐτοῖς ποιεῖν καὶ
τοὺς “ἀέροπας." διὸ καὶ ἐν τοῖς σκήπτροις ἀνωτέρω μὲν πελαργὸν τυποῦσι,
κατωτέρω δὲ ποτάμιον ἵππον, δηλοῦντες ὡς ὑποτέτακται ἡ βία τῇ δικαιοπρα-
γίᾳ. οἷ γὰρ πελαργοὶ δικαιοπραγεῖς ὄντες éxi πτερῶν βαστάζουσι τοὺς πα-
τέρας γεγηρακότας, ot δὲ ἱπποπόταμοι ζῷον ἀδικώτατον.
κύρβεσιν: ταῖς ἀναγραφαῖς.
1346 νομῶν: here, in the text of the play, eight MSS. (including RV AT)
read νόμων, five (including ME) νόμῶν, and three (including Γ3) νομῶν.
1354 Suid. κύρβεις οὖν παρὰ τὸ κεκορυφῶσθαι els ὕψος dvarerauévas: ἣ ἀπὸ τῶν
Κορυβάντων- ἐκείνων γὰρ εὕρημά φησι ᾿Απολλόδωρος (leg. Θεόφραστος). Phot.
κύρβεις" τρίγωνοι ἄξονες 7 πίνακες ἔχοντες τοὺς πολιτικοὺς νόμους καὶ τὰς δημοσίας
ἀναγραφάς" εἴρηται δὲ ἀπὸ τοῦ κεκορυφῶσθαι εἰς ὕψος 7 κατεσκειρῶσθαι, ὡς ᾿Απολλό-
Swpos. Θεόφραστος δὲ ἀπὸ τῶν Ἐρητικῶν Κορυβάντων. τῶν γὰρ KopuBarrucdy
ἱερῶν οἷον ἀντίγραφα αὐτοὺς εἶναι. Lex. Pat. p. 160 xtpBas: κατασκενάσματά τινα
ξύλινα τρίγωνα, ἐν οἷς τὸ παλαιὸν ἀναγεγραμμένοι ἦσαν οἱ πολιτικοὶ νόμοι. ὠνομάσθησαν
δὲ οὕτως ἤτοι ἀπὸ τοῦ κεκορυφῶσθαι ἣ κατασκιρρῶσθαι, ὅ ἐστι λελευκάνθαι͵ ὡς ᾿Απολλό-
Swpos. Θεόφραστος δὲ ἀπὸ τῶν Κρητικῶν Κορυβάντων καὶ Κορυβαντικῶν ἱερῶν, οἷον
ἀντίγραφα αὐτοῖς εἶναι. --- παλαιῶν : the reading of Γ. Cf. τὸ παλαιὸν in Lex. Pat.
quoted above and Hesych. xtpfis: στήλη τρίγωνος, ἣ ξύλινος ἄξων, ἐν ᾧ τὸ παλαιὸν
οἱ νόμοι ἐγράφοντο. Clausen proposes οἱ τῆς πόλεως νόμοι. ---- Αριστοτέλης. ..
πολιτείᾳ : "AO. πολ. 7 2.— κύρβεις : Dindorf. —dvarerapévar: the reading of V.
Cf. Suid. quoted above (dvarerayévas) and Harp. 8. v. κύρβεις : ἀπὸ δὲ τῆς els ὕψος
dvardcews διὰ τὸ κεκορυφῶσθαι κύρβεις ἐκάλουν. Cf. Schol. Apoll. Rh. iv 280. —
Θεόφραστος : Ruhnken. Cf. Phot., Lex. Pat., quoted above. — φησὶ δὲ. .. d&-
κώτατον : Suid. ἀντιπελαργεῖν. Apost. xiv 1ὅ. ---᾿ Αριστοτέλης : cf. Schol. 1857. —
ἀέροπας: cf. Schol. 1857. Hesych. dépowes: ὄρνεά τινα. Cf. Arist. H. A. vi 1
(559 a): ὃν δ᾽ ol Βοιωτοὶ καλοῦσιν εἴροπα (Bekker, ἀέροπα Schneider, μέροπα MSS.).
ταῖς ἀναγραφαῖς : cf. Schol. Apoll. Rh. iv 280: κύρβεις δέ εἰσι στῆλαι, ἐν αἷς
νόμοι εἰσὶ γεγραμμένοι, ws φησιν ὁ κωμικός᾽ ᾿Απολλόδωρος δὲ πᾶσαν δημοσίαν γραφὴν
καὶ νόμον κύρβεις καλεῖσθαι.
SCHOLIA ON THE AVES 246
1346 inf.) ποίων vopev: γυπες yap καὶ κόρακες. περι νεκροὺς νέμονται.
οἱ δε λαροι τὴν θάλατταν ποίας οὖν νομῆς - τῶν πλησίων επιθυμεῖ: --
Fol. 116“. Vv. 1847-1878.
1348 int. p. v.] ὡς πατραλοίας τοῦτον ἀποδεχεται τὸν νόμον. τοιούτοι δὲ
οἱ ἀλεκτρνόνες: ---
1349 int. S νομίζομεν] τὸν ὄρνιν ἐκεῖνον ἀντιπλήττει:
1350 R 69” int.) αντι του πλήττει : --
1352 int. p. v.] τα χρήματα αὐτοῦ
1354 sup. et ext. 5 τῶν] κύρβιες - χαλκαὶ σανίδες. ἔνθα τοὺς νόμονς γρά-
φουσιν κατὰ δὲ ἐνίους. ἄξονες τρίγωνοι εν οἷς ἦσαν οἱ τῶν πόλεων νόμοι
γεγραμμένοι. καὶ αἱ δημόσιαι ἱεροποιίαι. καθάπερ καὶ ἀριστοτέλης ἐν τῇ τῶν
ἀθηναίων πολιτεία φησι καὶ ἀπολλόδωρος. κυρβιδες δὲ ἤτοι παρα τὸ κεκο-
ρυφῶσθαι εἰς ὕψος ἀνατεταμέναι ἢ κατὰ τῶν κορυβάντων εκείνων γὰρ εὕρημα.
ὡς φησὶ θεόπομπος ἐν τῶ περι εὐσεβείας φησι δε ἀριστοτέλης ἀληθη εἶναι
τὸν περι τὸν πελαργῶν λογον ὁμοίως δὲ αὐτοὺς ποιεῖν καὶ τοὺς ἀερόποδας διὸ
καὶ ἐν τοῖς σκήπτροις ἀνωτέρω μὲν πελαργὸν τυποῦσι κατωτέρω δὲ ποτάμιον
ἵππον δηλοῦντες. ὡς υποτέτακται ἡ βία TH δικαιοπραγία οἱ γὰρ πελαργοὶ δικαιο-
πραγεῖς ὄντες ἐπι πτερῶν βαστάζουσι τοὺς πατερας γεγηρακότας οἱ δὲ ἵππο-
πόταμοι ζῶον ἀδικώτατον : ---
1354 κύρβεσιν) ταῖς ἀναγραφαῖς :
1346 8. ποίων νόμῶν M [| wolwv νομων] Γ᾽ ποίων νόμῶν R ποίον νομὸν
ΓΤ πολλοὶ γὰρ ὀρνίθων P J] γὰρ] om. TEMP— vaxpots] I? νεκρῶν '—
τῶν πλησίων] om. EP τῶν πλησίον ΓΜ --- ἐπιθυμεῖ) ἐπιθυμεῖς REEMP
1348 Om. ΕΓΕΜΡ [ ἄγχειν καὶ δάκνειν G J
1349 Om. RTEMP 1) ἀντιπλήττει) om. G
1350 Om. ΥΟΓΜΈΕ “--- πεπλήγη) TE 1 avn τον] om. I? — πλήττει]
πλήξη T2E
1352 Om. RTEMP— πάντ᾽ ἔχειν) G
1364 S xipBeow M [ τῶν πελαργῶν κύρβεσιν G ἐν ταῖς τῶν πελαργων
(add. κύρβεσιν EP) REP κύρβεσιν Τ' J κύρβι.8] om. Τ' κύρβεις ἘΡ --- δὲ
ἐνίον:] ἐνίους δὲ E --- πόλεων] ΓΖ παλαιῶν Τ ---- γεγραμμένοι) ἐγγεγραμμένοι Τ ---
καθάπερ. . . ἀδικώτατον] om. Μ --- καθάπερ... εὐσεβεία4] om. R --- ἀπολλόδω-
pos] ἀπολόδωρος G — κυρβιδε6] κύρβιες TEP κύρβεις Σ --- dvareraplves] dva-
τεταμμένον Τ' ἀνατεταμένον EP ἀνατεταμένας Σ --- κατὰ] ἀπὸ ΓῈΡΣ --- γὰρ]
I? om. Γ΄--- φησι δε ἀριστοτέλη:] ἀριστοτέλης δέ φησιν I -- περι τὸν] περὶ τῶν
RIEPS — ὁμοίω:] οἱμοίως G — abrovs] αὐτοῖς GTEPS — ποιεῖν] ποιεῖν φησι
= — καὶ ἐν] ἐν RTEPS — πελαργὸν] ἀετὸν R — δὲ] οὖν Τ᾽ — πτερῶν] τῶν πτερύ-
γων Σ --- βαστάζουσι... yeynpaxéras] Γ βαδίζουσι τοὺς πατέρας γεγηρακότας
βαστάζοντες TSEP — οἱ δὲ ἱπποπόταμοι] T? ὁ δὲ ποτάμιος ἵππος T
1364 Om. Γ --- κύρβεσιν) GREM 1) rats] om. Μ
246 ARISTOPHANES
1357 τὸν πατέρα πάλιν τρέφειν : περὶ τοῦ τοὺς πελαργοὺς ἀντιτρέφειν τὸν
πατέρα ᾿Αριστοτέλης ἱστορεῖ προσθεὶς αὐτοῖς καὶ τοὺς ἀέροπας, λέγων οὕτως"
“ περὶ μὲν οὖν τῶν πελαργῶν ὅτι ἀντιτρέφονται θρυλεῖται παρὰ πολλοῖς,
φασὶ δὲ καὶ τοὺς ἀέροπας τοῦτο ποιεῖν.
1360 οὐδέν ye: ἀντὶ τοῦ “οὐδενὸς κακοῦ ἀπολαύσεις,᾽ ‘ οὐδὲν πείσῃ.
1361 ὥσπερ ὄρνιν ὀρφανόν: “ὡς μὴ ἔχοντα πατέρα" - “θάρρει οὖν, οὐ γὰρ
θρέψεις τὸν πατέρα,᾽ ἢ ὅτι καὶ οὕτως ἐστὶν ὄρνις καλούμενος.
1362 ὑποθήσομαι : συμβουλεύσω.
1368 ἔμαθον ὅτε παῖς ἧ: γράφεται καὶ ἦν, αἱρετώτερον δὲ τὸ ἢ ἀντὶ
τοῦ ἔα.
1304 “ταντηνδὶ λαβὼν": Σύμμαχος " καθοπλίζει αὐτὸν τῇ μὲν πτέρυγι ὡς
ἀσπίδι, τῷ δὲ πλήκτρῳ ὡς ξίφει, τῷ δὲ λόφῳ ὡς περικεφαλαίᾳ, Δίδυ-
μος δέ" ἀντὶ μὲν τῆς πτέρυγος ἀσπίδα δίδωσιν αὐτῷ, ἀντὶ δὲ τοῦ πλήκ-
τρου ξίφος" ἦλθε γὰρ ὡς ἀλεκτρυὼν πτερωθῆναι, ἐπεὶ ἐκεῖνοι τοὺς πατέρας
τύπτουσι.
1805 πλῆκτρον "θάτέρᾳ": ξίφος ἢ δόρν αὐτῷ δίδωσι.
1367 ἀφρούρει στρατεύον: συμβουλεύει αὐτῷ ποιεῖν ἃ πρέπει νέοις καὶ μὴ
μάτην ἐκ τοῦ δημοσίον τρέφεσθαι.
ἄλλως : παρακελεύεται αὐτῷ στρατεύεσθαι καὶ μισθὸν λαμβάνειν καὶ ἐκ
τούτου drorpéper Ga’ μισθοῦ γὰρ στρατεύονται ὑπὲρ ἄλλων πόλεων. κω-
μῳδεῖ δὲ ᾿Αθηναίους ὡς μὴ στρατεύοντας.
1357 Suid., Phot., Hesych., πελαργικοὶ νόμοι. ---᾿ Αριστοτέλης: Η. A. ix 13
(615 B): wept μὲν οὖν τῶν πελαργῶν ὅτι ἀντεκτρέφονται θρυλεῖται παρὰ πολλοῖς" φασὶ
δέ τινες καὶ τοὺς μέροπας ταὐτὸ τοῦτο ποιεῖν.
1861 ὡς: ὥσπερ Bergler. Cf. the lemma. Note the reading in G: ws μὴ
ἔχων τὸν πατέρα θάρρει κτὰ. 1 --- οὕτως : ὄντως Bergier.
1363 Suid. 4.
1864 ἀλεκτρυὼν : ἀλεκτρυόνα Schneider.
1367 πρέπει: MSS., anticipating Portus’s correction of the ἘΠΕ
στρατεύονται: i.e. οἱ μισθοφόροι, implied in the context. The next clause,
κωμῳδεῖ δὲ xré., shows that this scholiast (rightly or wrongly) thinks of this
young man — who is certainly excellent material for a freebooter — not as an
Athenian, but as a mercenary in Athenian employ. The scholiast’s interpreta-
tion may have been affected by his knowledge of the vicious practice that pre-
vailed in the fourth century, but nevertheless this practice began early.- At
the date of this play, μισθοφόροι were serving under the Athenians in Sicily
(Thuc. vii 57), and μισθοφόροι were recruited by foreign states even in Athe-
nian territory as early as 438 s.c. (Thuc. i 35). Rutherford’s interpretation
of the scholium, ‘‘they (the Athenians) are paid for military service at a
higher rate than any other state,’’ seems to be erroneous. The two scholia
on 1867 assume, as we should expect, different points of view in interpreting
μισθοφορῶν of the text.
SCHOLIA ON THE AVES 247
1357 ext. S a. v. 1355] τὸν warepa πάλιν τρέφειν περι τοῦ τοὺς weAap yous
ἀντιτρέφειν τὸν πατερα ἀριστοτέλης ἱστορεῖ προσθεὶς αὐτοῖς καὶ τοὺς a€po-
πας λέγων οὕτως περι μὲν τῶν πελαργῶν ὅτι ἀντιτρέφονται θρυλλειται παρα
πολλοῖς φασι δὲ καὶ τοὺς ἀερόπας τοῦτο ποιεῖν: ---
1360 ext. S οὐδὲν] ἀντι του οὐδενος κακοῦ ἀπολαύσειν οὐδὲν πεισεις :
1861 ext. S ὄρνιν] ὡς μὴ ἔχοντα πατερα- θάρρει οὖν οὐ yap θρέψεις τὸν
πατερα ἢ ὅτι καὶ οὗτως ἐστίν ὄρνις καλούμενος: ---
1362 Ἀ 70΄ ὑποθήσομαι) συμβουλεύσω: —
1363 int. p. v.] γραφεται καὶ ἣν aiperdrepov δὲ τὸ ἢ αντι του ἔα: ---
1363 ext. et inf. 8 ἔμαθον] σύμμαχος καθοπλίζει αὑτὸν τῇ μὲν πτέρυγι ὡς
ἀσπίδι τῶ δὲ πλήκτρω ὡς ξίφει. τῶ δὲ λόφωω ὡς περικεφαλαία. δίδυμος δὲ ἀντι
μὲν τῆς πτερυγος ἄσπιδα δίδωσιν αὐτῶ ἀντι δὲ τοῦ πλήκτρου. ξίφος ἦλθεν
γὰρ ὡς ἀλεκτρυὼν πτερωθῆναι ἐπεὶ ἐκεῖνοι τοὺς πατερας τύπτουσιν: ---
1365 πλῆκτρον θ᾽ ἡτέρα) ξίφος ἢ δόρυ αὐτῶ δίδωσι
1307 int. 5 φρούρει] φρονρει: συμβουλεύει αὐτῶ ποιεῖν ἃ πρέπει νέοις
καὶ μὴ μάτην ἐκ τοῦ δημοσίου τρέφεσθαι : ἀλλως: --- παρακελεύεται αὐτῶ
στρατεύεσθαι καὶ μισθὸν λαμβάνειν καὶ ἐκ τούτου ἀποτρέφεσθαι μισθοῦ γὰρ
στρατεύονται ὑπερ ἄλλων πολεων κωμωδει δὲ αθηναιους ὡς μη στρατεύον-
Tas :—
1357 Om. GRM [ T*E*P® 1 περι] περὶ μὲν (add. οὖν EP) TEP—
atrots] I? om. [— alpowas] I? ἀερόποδας ΓΤ --- μὲν] μὲν οὖν TEP— θρυλλει-
ται] θρυλεῖται. EP— παρα] παρὰ τοῖς Ε ---- depéwas] ἀερόποδας Γ΄ ἀέροπας ΓΕΡ
— τοῦτο] αὐτὸ Γ
1360 Om. [P—S οὐδέν RS ἐπειδήπερ M—1858) G 1 ἀπολαίσειν
ἀπολαύσεις παραπολαύσεις M — races) πείση. RM
1361 S ὄρνιν Μ [ὥσπερ ὄρνιν ὀρφανὸν GRIEP 1) ἔχοντα] ἔχων τὸν G
-- οὖν] om. Μ γοῦν Γ --- obras . . . καλούμενος] οὗτος ὄρνις ἐστὶν οὕτω καλού-
μενος I’ ὄρνις τίς ἐστι καλούμενος ὀρφανός Μ
1362 Om. VGTEMP — ὑποθήσομαι) T? 1] συμβουλεύσω] συμβουλεύσο-
μαι ΓΞ
1363 Om. GRIEM [ épuabov ὅτε παῖς ἦ P 1] γραφεται. .. ἔα] ἀντὶ τοῦ
ἦν ἀττικῶς P
1368 Κα οἷαπερ Μ [ ravry λαβὼν τὴν πτέρυγα ἃ ἔμαθον R αὐτὸς (om,
E) ἔμαθον ὅτε παῖς 7 TE—P* 1 σύμμαχος] om. Μ “--- μὲν] om. EP— δὲ
Adder] λόφῳ δὲ Μ--δᾶνρος. . ξίφος] om. M — μὲν] om. EP— αὐτῶ] αὐτοῦ
G αὐτὸν Βα αὐτω Rv— ἐκεῖνοι] κἀκεῖνοι Μ
1365 Om. ΒΓῈΜΡ -- τοῦτο τὸ πλῆκτρον) G τὸ πλῆκτρον) T* J
1867 8. φρούρει M [ φρονρει] φρούρει στρατεύου TEP—G* 1 πρέπει]
dd ποιῶν M πρέπειν P—véos] I νέους ἐργάζεσθαι T27EP— καὶ... τρέφε-
σθαι] om. ΚΕ --- ἄλλως... orparetovras] om. M— ἄλλων] ΓΞ ἄλλον --- πο-
λεων) I? πολεμοῦντες — στρατεύοντας}) στρατεύονται P
248 ARISTOPHANES
1369 εἰς τἀπὶ Θράκης : ἐπεὶ συνεχῶς ἐγίνοντο ai στρατιαὶ ἐπὶ Opaxns τοῖς
᾿Αθηναίοις, 7 ὅτι ἱερόν ἐστι χωρίον τοῦ "Apews ἡ Θρᾷκη.
1372 ἀναπέτομαι δὴ : παρὰ τὰ ᾿Ανακρέοντος "
“ ἀναπέτομαι (δὴ) πρὸς "Ὄλυμπον πτερύγεσσι κούφαις
διὰ τὸν “ἔρωτ᾽", οὐ γὰρ ἐμοὶ (παῖς) "ἐθέλει" συνηβᾶν.᾽"
διὸ καὶ τὸ x ἔχουσι οἱ δύο στίχοι.
1374 ἄλλοτ᾽ ἐπ᾽ ἄλλαν: διὰ "τούτων" dw ἄλλων εἰς ἄλλα μέλῃ τρέπεσθαι
ὕλεται δηλοῦν.
1375 τοντὶ τὸ πρᾶγμα φορτίον : διὰ τὸ συνεχῶς αὐτὸν λέγειν “ πέτομαι᾽
καὶ ‘ πτερύγεσσι."
1376 ἀφόβῳ φρενὶ: εἰς τὸ ἀνόητον" ἐκ δὲ τῶν αὐτοῦ Κινησίου παρα-
πλοκὴν ἔχει.
1377 σώματι "γενεὰν" ἐφέπων: τινὲς “ἐπέων. ἐπίτηδες ἀδιανοητεύεται,
θέλων διαβάλλειν τὰ Κινησίον ποιήματα ὡς ἀδιανόητα. ἀσυνάρμοστον δὲ
τὸ κῶλον τοῦτο προσέρριπται, ἔδει γὰρ εἰπεῖν “ ἀφόβῳ σώματι πέτομαι
γενεὰν ὀρνίθων ἐφέπων;,᾽ ἀντὶ “ μετιών.
γγενεὰν": τὴν τῶν ὀρνίθων δηλονότι. ἐπίτηδες δὲ ὡς ἀσαφῆ αὐτὸν διασύρει.
1378 φιλύρινον Κινησίαν: Καλλίστρατος ‘ χλωρόν, ἡ γὰρ φιλύρα χλω-
pov, χλωρὸς δὲ καὶ οὗτος. Εὐφρόνιος “ κοῦφον;,᾽ ὡς ἂν διθυραμβοποιὸν εὐ-
TAH καὶ κοῦφα ποιοῦντα, τοιοῦτον γὰρ τὸ ξύλον κοῦφον καὶ ἐλαφρόν.
διαβάλλει δὲ αὐτὸν καὶ ὡς χωλὸν διὰ τοῦ ““πόδα σὺ κυλλόν.᾽
1372 παρὰ τὰ ᾿Ανακρέοντος: Bergk III 268, .--δὴ: Hephaest. 9 (p. 30
Consbruch). The corrections in the next verse are due to Porson. —ol δύο
στίχοι: i.e. πέτομαι . . . μελέων (written as two verses in V) of the text of the
play.
1376 ἀνόητον : ἀδιανόητον Dindorf. Cf. Schol. 1377. But either form was
admissible. Cf. Schol. 1004 with Schol. 1000 and 1001.
1377 γενεὰν: the note clearly implies that the scholiast had σώματι γενεὰν ἐφέ-
πων before him. This reading is found in the text of Vpa, H, and (Ὁ.
1878 Suid. φιλύρινος Κινησίας.
περιπέτομαι Τ' πέτομαι EP— dvr μετιών] ἀντὶ τοῦ μετίων Γ΄ ἀντὶ τοῦ μετρῶν
ΓῈΡ RK has ἐφέπων) αντι του μετιών
137 Om. VGIMP—S ἐφέπτων E— 1877) Γὅ Ἢ δηλονοτι] add. ἐπίτηδες
δὲ ὡς ἀσαφῆ αὐτὸν διασύρει ΓΕ
1378 S φιλύρινον M [[φελύρινον (add. xuwnoiay RI) GRE φελλύρινον
(φιλλύρινον P) πολιτείαν EP 1] χλωρον] χλωρὰν ["--- φιλυρα] φέλυρα G
φελλύρα Β φιλλύρα P— χλωρο:] χλωρὸν M — κοῦφα] κοῦφον 6 ---- ποιοῦσα]
οἴῃ. ἃ ποιοῦντα ΓΕΜΈ -“--- τὸ ξύλον] ἡ φιλύρα M — διαβάλλει... χωλὸν] om.
Μ --- καὶὶ I? καὶ ὡς R om. Γ---δια. . . κυλλόν] om. ΚΕ --- τὸν ποδα συ]
τοῦτο. δασύ Μ --- τον] τὸ G — κυλλόν] κυλὸν G
SCHOLIA ON THE AVES 249
1369 inf. S τἀπι] ἐπεὶ συνεχῶς ἐγίνοντο ai στρατιαὶ ἐπι θράκης τοῖς αθη-
ναιοις- ἢ ὅτι ἱερον ἐστὶ χωριον. τοῦ ἀέρεως ἡ θράκη: --
1372 intm. int. Ρ. v.] παρα τὰ ἀνακρέοντα ἀναπέτομαι προς ὄλυμπον
πτερύγεσι κούφαις δια τον ἔρωτα οὐ γὰρ ἐμοὶ θελει συνηκᾶν διὸ καὶ τὸ ὃ
éxovar οι β στιχοι
1374 inf. 8 ἄλλοτ᾽ δια το ἀπ αλλων εἰς αλλα μέλη τρέπεσθαι βούλεται
δηλοῦν: —
1375 R 70’ intm. ext. S δεῖται] δια τὸ συνεχῶς avrov λέγειν πέτομαι
1376 intm. ext. a. v.] εἰς το dvoyrov ἐκ δὲ τῶν avrov κινησίον παραπλο-
κὴν ἔχει: —
1377 int. S σώματῶ τινὲς ἐπεων ἐπίτηδες. ἀδιανοητεύεται θέλων διαβάλ-
λειν τὰ κινησίον ποιήματα ὡς ἀδιανόητα ἀσυνάρμοστον τὸ κῶλον τοῦτο
προς ἔρριπται. ἔδει γὰρ εἰπεῖν ἀφόβω σώματι παραπέτομαι γενεὰν ὀρνίθων
ἐφέπων. ἀντι μετιών: ---
1377 R70’ intm. ext.] τὴν των ὀρνίθων δῆλονοτι
1378 int. et inf. 5 φελύρινον] καλλίστρατος χλωρον ἧ yap φιλυρα χλω-
pov χλωρος δὲ καὶ οὗτος εὐφρόνιος κοῦφον ὡς ἀν διθυραμβοποιὸν εὐτελῆ καὶ
κοῦφα ποιοῦσα τοιοῦτον γὰρ τὸ ξῦλον κοῦφον καὶ ἐλαφρὸν διαβάλλει δὲ
αὐτὸν καὶ χωλὸν. δια τον ποδα συ κυλλόν: --
1369 Sa.v.R S τἀπὶ M [ dis τὰ ᾽πὶ (τἀπὶ P) θράκης ΑΤῈΡ 1) συνε-
Χῶς] συνεχεῖς ΓῈΜΡ «--- αἰ) om. PEMP— στρατιαὶ] στρατεῖαι M — ἔπι θράκης
τοῖς αθηναιοις] τοῖς ἀθηναίοις ἐπὶ θράκης E τοῖς ἀθηναίοις εἰς τὰ ἐπὶ θράκης M
— ἐστὶ] om. GR— xeprov.. . θράκη] χωρίον τοῦ dpeos (ἄρεως RI’) ἡ (ἐν T)
Opdxn (θράκης R) GRY τοῦ dpews χωρίον ἡ θράκη EP ἡ θρᾷκη τοῦ dpeos M
1372 Οπ.. ΒΜ [ dvaréropa (884. δή EP)TEP 1) παρα] περὶ α ταῦτα
δὲ παρὰ Ρ --- τὰ] om. — ἀνακρέοντα] ἀνακρέοντος TEP— πτερύγεσι] πτερύ-
γεσσι TEP— Sa. . . στιχοι] om. G — θελει] ΓΣ θέλουσι Τ΄ --- συνηκᾶν] συνη-
βᾶν TEP— 6] x TEP—o] om. P
1374 Om. 6" .--- 8 ἄλλοτ᾽ M — 1374) Γδ μελέων) E [ dAdor’ ἐπ᾽ ἄλλαν
P J δια] om. RYEMP— pan τρέπεσθαι] τρέπεσθαι μέλη ΓΞ
1375 Om. VGr—S 8 τουτὶ M— 1375) I°E [ rovri τὸ πρᾶγμα φορτίον
P 1 πέτομαι] add. καὶ mrepvyeow (πτερύγεσσιν EP) [MEP πτερύγεσιν.
ἔπαιξεν M
1376 Om. ΒΓ ---- 5 ἀφόβῳ M— φρενὶ) T* 1 δὲ] om. M —avrov] αὐτοῦ
τοῦ M — παραπλοκὴν] περιπλοκὴν G τὴν πλοκὴν Μ
1877 85. σώματι Μ [σώματί τε veay (add. ἐφέτων RIEP) GREP 1
τινὰ} τινὲς γράφουσιν Μ — ἐπίτηδε:] ἐπίτηδες δὲ M— διαβάλλειν] διαβαλεῖν
TEMP — ποιήματα] om. M— ὡς ἀδιανόητα] om. ΡἘ----ἀσυνάρμοστον) ἀσυνάρμο-
στον δὲ TEMP— τὸ κῶλον τοῦτο] τοῦτο τὸ κῶλον ἘΡ --- τοῦτο... μετιών]
om. M — προς ἔρριπται) I? προσσέρριψεν G προσεπίρριπται Γ' προσέρραπται
P— ἀφόβω] ἀφόβως Ὁ --- παραπέτομαι. . . μετιών] om. R --- παραπέτομαι]
250 ARISTOPHANES
1379 τί δεῦρο πόδα σὺ κυλλὸν : ὅτι πολλάκις τὸ μὲν ‘KvAAGV’ ἐπὶ τοῦ
ποδὸς ἔτασσον, ὡς ὃ ποιητής "
“ὄρσεο, κυλλοπόδιον.᾽
τὸ δὲ “χωλόν᾽ ἐπὶ τῆς χειρός, ὡς Εὔπολις"
“ ὅτι χωλός ἐστι τὴν ἑτέραν " χεῖρ᾽ οὐ λέγεις.
καὶ Εὐφρόνιος μὲν χωλὸν εἶναι τὸν Κινησίαν φησίν" ἣ τάχα, ἐπεὶ πολλάκις
ἐστὶ παρ᾽ αὐτοῖς ‘rod κούφφ᾽ ἣ ΄ ποδὶ λευκῷ ἢ ‘dda τιθείς ᾿ ἡ τι τοιοῦτον,
τὸ “ κυλλόν᾽ προσέθηκεν.
ἄλλως : Διδυμος μέν “κύκλον, ἐπεὶ κυκλίων ἀσμάτων ποιητής ἐστι,
ἐκυλλόν᾽ δὲ ἐπεὶ χωλός ἐστιν. εἴρηται δὲ περὶ αὐτοῦ ἐν Βατράχοις. ὁ δὲ
᾿Αριστοτέλης ἐν ταῖς Διδασκαλίαις δύο φησὶ γεγονέναι. ΣΣύμμαχος οὕτως -
Εὐφρόνιος - ἐπειδὴ κυλλὸς ἦν ὁ Κινησίας. τοῦτο δὲ οὐκ ἔστιν εὑρεῖν, ἀλλ᾽
ἐπειδὴ πολὺ παρ᾽ αὐτοῖς ἐστι τὸ ‘ ποδὲ λευκῷ ᾿ καὶ ὁ“ ποδὲ κούφῳ᾽ καὶ “πόδα
τιθείς᾽ ἡ τι τοιοῦτον, τὸ ὁ κυλλόν᾽ προσέθηκεν.
1381 λιγύμοχθος: “ λιγύμοχθος᾽ ἔφη διὰ τὸν μόχθον καὶ τὸν θρῆνον τὸν
ἡδυτάτως ἐξ αὐτῆς εἰς τὸν παῖδα γινόμενον.
λιγύφθογγος : γράφεται καὶ ΄ λιγύμνθος ᾽ ἢ “λιγύμοχθος."
1383 ὑπὸ σοῦ πτερωθεὶς : ‘ βούλομαί᾽ φησι ‘ πτερωθῆναι ὑπὸ σοῦ, ἵνα διὰ
τοῦ ἀέρος πετόμενος ἐξεύρω εἰς τὰ προοίμια λέξεις νιφοβόλους καὶ depodo-
νήτους.᾽ παίζει δὲ πρὸς τὰ ποιήματα τῶν διθυραμβοποιῶν, ἔθος γὰρ αὐτοῖς
τοιαῦτα ἐπίθετα λέγειν.
1385 ἀναβολάς: προοίμια. παίζει δὲ πρὸς τὰ ἐπίθετα τῶν διθυραμβο-
ποιῶν καὶ πρὸς τὸ κοῦφον αὐτῶν.
1379 Suid. κνυλλός (2). — ὡς ὁ ποιητής : Il. ᾧΦ 8331. --- ὡς Εὔπολις : M. II 567;
K. 1848. Cf. Schol. Eq. 1085 and Suid. κυλλός (1) : Εὔπολις ὅτι χωλὸς εἶ σὺ τὴν
χεῖρα σφόδρα. Suid. χωλός - Etvwodis: ὅτι χωλὸς τὴν χεῖρα σὺ σφόδρα (cf. K. I 826,
frag. 247). Pollux iv 188: ὅτι χωλός ἐστι τὴν ἑτέραν χεῖρ᾽ εὖ σφόδρα. Emendations
of the verse have been proposed: χεῖρ᾽ εὖ λέγεις Toup. χεῖρ᾽ οὐχ ὁρᾷς; F. W.
Schmidt. ὁ δὲ for ὅτι Blaydes. The fact, often remarked, that R omits od λέγεις,
is not significant, since it omits also what follows. —q τάχα : in antithesis to
Εὐφρόνιος μὲν. Qu. τάχα 82? —atrols: i.e. τοῖς διθυραμβοποιοῖς. --- πόδα τιθείς :
the phrase occurs also in tragedy. Cf. Ar. Thesm. 1100 and Eur. frag. 124; also
Eur. Iph. Taur. 32, Hel. 1628, Rhes. 571. Cary proposes ’ ποδὶ λευκῷ᾽ ἦ τι τοιοῦ-
τον, "πόδα᾽ τιθεὶς τὸ " κυλλόν᾽ προσέθηκεν.
ἐν Βατράχοις : Schol. Ran. 1437. — πόδα τιθείς : see above.
1381 Suid. λιγύμοχθος. --- λιγύμοχθος : the text of the MSS. has λιγύφθογγος
or λιγύμυθος, with λιγύμοχθος given as variantin TEB. ‘The latter part of this
note suggests γλυκύμοχθος.,) Rutherford.
1385 Suid. ἀναβολάς.
1385 Om. TEMP (but see above) —dvaBords) R J] παίζει... αὐτῶν]
om. R
SCHOLIA ON THE AVES 251
Fol. 117’. Vv. 1379-1409.
1379 sup. et ext. S πόδα] ὅτι πολλάκις τὸ μὲν κυλλὸν ἐπι τοῦ ποδὸς ἔτασ-
σον ὡς ο ποιήτης- ὄρσε κυλλοπόδιον. τὸ δὲ χωλὸν ὡς ἐπι τῆς χειρὸς ὡς
εὔπολις ὅτι χωλος ἐστὶ τὴν ἑτέραν χείρα οὐ λέγεις, καὶ εὐφρόνιος μὲν χωλὸν
εἶναι τὸν κινησίαν φησι- ἢ πάχυν ἐπεὶ πολλάκις ἐστὶ παρ αντοῖς rod κούφω.
ἢ ποδῶ λευκῶ- ἢ πόδα τιθεὶς ἢ τί τοιοῦτον τὸν κυλλὸν προσέθηκεν: --
ἄλλως: --- δίδυμος μὲν κύκλον. επεὶ κυκλίων ἁσμάτων ποιητης ἐστὶ κυλλὸν
δὲ ewel χωλός ἐστὶ εἴρηται δὲ περι αντου ἐν βατράχοις ὃ δὲ ἀριστοτέλης ἐν
ταῖς διδασκαλίαις δύο φησι γεγονέναι σύμμαχος οὕτως εὐῴρονιος ἐπειδὴ κυλ-
λὸς ἦν ὁ κινησάς. τοῦτο δὲ οὐκ ἔστι εὑρεῖν αλλ᾽ ἐπειδὴ wap αντοῖς ἐστι τὸ
ποδι λευκῶ.. καὶ ποδὲ κούφω καὶ πόδω τιθεὶς ἢ τί τοιοῦτον: τὸ κυλλὸν προσέ-
θηκεν: —
1381 int. 8 ἃ. v.] λιγύφθογγος ἐφη δια τὸν μόχθον καὶ τὸν θρῆνον τὸν
ἡδυτάτως. ἐξ αντῆς εἰς τὸν παῖδα γινόμενον : —
1381 intm. int. a. v.] γραφεται καὶ λιγόμνθος
1383 int. S ὑπὸ] βούλομαι φησι πτερωθῆναι νπο σοῦ ἵνα δια τον ἀέρος
πετόμενος ἐξεύρω εἰς τὰ προοίμια λέξεις νιφοβόλους καὶ ἀεροδονήτους παίζει
δὲ προς τὰ ποιήματα τῶν διθυραμβοποιῶν ἔθος γὰρ αὐτοῖς τοιαῦτα ἐπίθετα
λέγειν : —
1385 int.] ἀναβολάς: --- προοίμια παίζει δὲ πρὸς τὰ ἐπίθετα. τῶν διθυραμ-
a \ δ δ a a a,
βοποιῶν καὶ πρὸς τὸ κοῦφον αὐτῶν: : —
* 1379 S ἀνὰ κύκλον M [τί δεῦρο πόδα σὺ κυλλὸν GREP πόδα σὺ κυλλόν
Γ ἢ ὅτι... ἄλλω] om. M— ds ο ποιητηξ] om. EP— ὅρσε] ὄρσεο RTEPS
- κιλλοπόδιον] κύλλιος ποδί Γ΄ κυλλοποδών T2EP— és] om. ΕΓῈΡΣ ---
χείρα] χεῖρ᾽ % — οὐ λέγεις... δίδυμος μὲν] om. R — πάχυν] τάχα ΓῈΡ --- wap]
om. Γ --- ποδῶ] ποδὲ ΑΓῈΡΣ --- τὸν] τὸ TEP— μὲν] om. Μ --- κύκλον] τὸ δὲ
ἀνακύκλον αὶ κύκλον φησίν M — ema] ἐπειδὴ RM --- κνκλίων ἁσμάτων) Γἕ κυ-
κλιασμάτων Τ --- ποιητης ἐστὶ] ποιηταὶ εἰσὶ G ἦν ποιητής Μ --- κυλλὸν ... προσ-
ἔθηκεν] om. R— ἐστὶ] ἦν TEMP— ἔρηται... προσέθηκεν] om. M — δύο...
σύμμαχο:] σύμμαχος δύο φησὶ γεγονέναι ἃ --- φησι] φασι Τ --- παρ] πολὺ παρ᾽
ΓΕΡΣ — τὸ ποδι λευκῶ] τὼ πόδε λευκὼ Ὁ --- πόδω] πόδα GTEP
1381 S λιγύφθογγος Β S λιγύμυθος Μ [{λιγύφθογγος Γ' λιγύφθογγος
ἀηδών EP J] AvyépOoyyos] I? λιγύφθογγον Ὁ λιγύμοχθος T λιγύθυμος ἣ
λιγύμνθος ἀηδών. διὰ τὸ γλυκὺ τῶν θρήνων. καὶ λιγύμοχθος . οἱονεὶ . ἡ ἐπὶ κακῷ
μοχθοῦσα M — én] om. Μ — μόχθον καὶ τὸν θρῆνον] θρῆνον καὶ τὸν μόχθον Τ'
θρῆνον M — γινόμενον] γενόμενον EP
1381 Om. GRIM (but see above) — λιγύφθογγος) ME [ P* 1] καὶ A
γόμνθος] λιγύμυθος ἣ λιγύμοχθος TEP
1388 Sind Μ [{ὑπὸ σοῦ πτερωθεὶς (βούλομαι add.GR) GREP πστερω-
θείς Τ' J] πετόμενοξ] πετάμενος P— ἀεροδονήτον:) ἀεροδινήτους ἘΡ --- λέγειν]
add. ἅμα δὲ (add. καὶ EP) πρὸς τὸ κοῦφον αὐτῶν TEMP
252 ARISTOPHANES
1387 κρέμαται μὲν οὖν ἐντεῦθεν : οἷον ὁ“ ὕλη ἐστὶ τῶν ποιημάτων ἡμῶν ἡ
τῶν νεφελῶν σύστασις.
1389 ἀέρια καὶ σκότιά γε: ἔτι αὐτῶν" μέμνηται.
σκότιά γε καὶ κνανανγέα: ταῦτα γὰρ συμβαίνει τῷ ἀέρι, ὅθεν φησὶ τὰς
λέξεις αὐτοὺς θηρᾶσθαι.
1390 πτεροδόνητα: ἀντὶ τοῦ ‘ ταχέα.
1392 ἅπαντα γὰρ δίειμί σοι: “Ὕ ἅπαντα γάρ σοι τὰ περὶ τοῦ ἀέρος διεξέρ-
χομαι. πλείστῃ γὰρ αὐτῶν ἡ λέξις τοιαύτη, ὁ δὲ νοῦς ἐλάχιστος, ὡς ἡ
il a cca “καὶ διθυράμβων νοῦν ἔχεις ἐλάττονα."
1395 ὠόπ: παρακελεύεται αὐτῷ παύσασθαι τοῦ ἄδειν, ὡς of ἐρέσσοντες.
κέλευσμα γάρ ἐστι τὸ ‘wor’ τῶν ἐρεσσόντων καταπαῦον τὴν κωπηλασώων.
τὸν ἅλα δρόμον: “ τὸν εἰς ἅλα δρόμον;᾽ λείπει γὰρ ἡ “ εἰς "᾽ "ἔνιοι" δὲ τῇ ovr
θέσει ἀδιανόητα ποιοῦσι ταῦτα, οὐδὲ (ἐν) ταῖς λέξεσι συνθετά᾽. χλευάζει δὲ
τοὺς διθυραμβοποιούς.
1396 βαίην: γράφεται ‘ βαίνων."
1897 νὴ τὸν Δί᾽ ἦ ᾽γώ: τοῦτο ἅμα λέγων ὃ "Πειθέταιρος" παίει αὐτόν.
1400 ἀλίμενον αἰθέρος : “τὴν τέλος οὐκ ἔχουσαν οὐδὲ ὅρμον, ἀπὸ μεταφο-
pas τῶν νεῶν " τρόπον γὰρ πελάγονς δοκοῦσι διανήχεσθαι τὸν ἀέρα of ὄρνιθες.
1401 χαρίεντά y ὦ πρεσβῦτα: ἔτι Κινησίας φησὶ τοῦτο πρὸς τὸν γέροντα
τὸν ‘ Πειθέταιρον᾽ τὸν τύψαντα αὐτόν.
1389 αὐτῶν: i.e. the epithets show that Cinesias is still thinking οὗ the clouds
as the source of dithyrambic inspiration.
τῷ ἀέρι: Capps suggests ταῖς νεφέλαις. This is doubtless what the scholiast
should have written, but he may have in mind 1192 f., where see his note.
1392 Suid. διθυράμβων νοῦν.
1395 Suid. ἐποποῖ. ---- ἔνιοι : Capps, whose emendation restores meaning to a
hard passage. Cf. the reading in V. — οὐδὲ συνθετά : i.e. the scholiast failed to
find ἐλάδρομον in his ‘lexicons.’ Cf. Schol. Av. 122, Pax 969.
1400 Suid. ἀλίμενον.
R— ποιοῦσιν] om. TEMP— ravra δὲ] ταῦτα TE
1396 Om. GRTEMP
1397 Om. GYM —S a. v. R—1397) I* [ καταπαύσω P 1] ἅμα] om. R
— παίει] παίζει ΓΕ --- αὐτὸν] αὐτά I*
1400 S ἀλίμενον Μ [ἀλίμενον α αλίμενον αἰθέρος REP ἑλύμενον αἰθέ-
pes T J] τῶος. ... οὐδὲ] λιμένα μή ἔχουσαν .. μὴ δὲ M — νεῶν] om. M — διανή-
χασθαι] I? περᾶν Τ --- ὄρνιθες] ὄρνις Ρ
1401 8. χαρίεντ᾽ Μ [ χαρίεντα γ᾽ ὦ πρεσβυτα] χαρίεντά γ᾽ (γε E) TE 1
κινηστα] κιννησῶς Τ --- τὸν γέροντα] I? τὸν Γ᾽ om. E— τὸν πεισθεταιρον...
αὐτὸν] τὸν τύψαντα τὸν πεισθέταιρον. ἐπεὶ ἔπληξεν αὑτὸν ὁ πεισθέταιρος M
— ἄλλω] om. TEMP— ἐπειδη) ἐπειδὴ δὲ Μ .---- κινεῖ αὐτὸν] αὐτὸν κινεῖ Τ ---
SCHOLIA ON THE AVES 253
1387 ext. p. v.] ὑλῃ ἐστὶν τῶν ποιημάτων ἡμῶν ἡ τῶν νεφελῶν σύστα-
σις: - ;
1389 intm. int. a. v.] ἐτι αὐτὸν μεμνηται:
1389 ext. p. v.] ravra yap συμβαίνει τῶ ἀέρι ὅθεν φησι τὰς λέξεις
αὐτοὺς θηρᾶσθαι: ---
1390 R70’ πτεροδόνητα) ἀντι ταχέα
1392 ext. Ρ. v.] ἅπαντα γάρ σοι τα περι αέρος διἐξέρχομαι πλείστη γὰρ
αὐτῶν ἡ λέξις. τοιαύτη ὁ δε νοῦς ἐλάχιστος. ὡς ἡ παροιμια καὶ διθυράμβων
νῦν ἔχεις ἐλάττονα: ---
1395 ext. p. ὠόπ] παρακελενεται αὐτὸν παύσασθαι τοῦ ἄδειν ὡς οἱ ερέσσον-
τες κελευσμα γάρ ἐστὶν τὸ ὦ ὅπ τῶν ἐρεσσόντων καταπαύων τῶν κωπηλασίων
1395 intm. int. S τον] τὸν εἰς άλα δρόμον λειπει γὰρ ἡ εἰς ἐνιαυτη συν-
θεσει ἀδιανόητα ποιοῦσιν ταυτα δὲ οὐδὲ ταις λέξεσιν συνετα χλευάζει δὲ τοὺς
διθυραμβοποιούς:
1396 intm. ext. p. v.] γραφεται βαίνων
1397 int. a. v. 1898] τοῦτο dua λέγων ὃ πεισθεταιρος παίει αὐτὸν: : —
1400 int. a. v.] τὴν τέλος οὐκ ἔχουσαν οὐδὲ ὅρμον ἀπο μεταφορᾶς τῶν
νεῶν τρόπον γὰρ πελάγους δοκοῦσι διανήχεσθαι τὸν ἀέρα of ὀρνιθες: ---
1401 oxt.] χαρίεντα γ᾽ ὦ πρεσβυτα: -- ἔτι κινησιας φησὶ τοῦτο πρὸς τὸν
γέροντα τον πεισθεταιρον τὸν τύψαντα αὐτὸν : ἄλλως: -- ἐπειδη κινεῖ αὐτὸν
1387 58. κρέμαται RM [ éx τῶν νεφελῶν καινὰς λαβεῖν α κρέμαται μὲν οὖν
ἐνταῦθα (ἐνταῦθεν T?) Γ' κρέμαται μὲν (add. οὖν P) EP J] ὑλη] οἷον ὕλη
RTEMP— ἐστὶν] κατὰ Ρ --- τῶν] ΓΣ οἵη. Γ΄ ἡ τῶν νεφελῶν. ἡ τών M—
ἡμῶν] T? ὑμῶν Γ — ἣ τῶν νεφελῶν] om. M
1389 Om. GRFEMP
1389 Om. M—S κναναυγὰᾷᾳ R [ dépia καὶ σκότια G καὶ πτεροδόνητα
TEP 1) ravra] ἀντὶ τοῦ ταχέα. ταῦτα TEP— yap] om. G δὲ TEP— αὐτοὺς]
αὐτοῦ TEP
1390 Om. VGIMP, but for ΤῈ see above. — πτεροδόνητα) TPE 1] avn]
ἀντὶ τοῦ ΤΕ
1392 8. ἅπαντα M [ arayra γὰρ δίειμί σοι (σου ΓΡῚ GFEP ἅπαντα γὰρ
δι R J) ἅπαντα... alpos] om. 6 --- ἅπαντα] πάντα TEP— περι] περὶ τοῦ
TEMP — διἐξέρχομαι] διέρχομαι M — διθυράμβων] διθυραμβικῶν T διθυραμβι-
ποιῶν ΓΈ διθυραμβοποιῶν EP— νῦν] νοῦν TEMP
1395 S ddr R 58 ὦ ὅτ Μ [ ade ΟΓῈΡ J] αὐτὸν] αὐτώ ΒἘΓῈΜΡ «-“-- τὸ
«ον ἐρεσσόντων] τῶν ἐρεσσόντων τὸ dor ΓΈ ο-- τὸ ὦ ὅπ] om. ΓῈ τὸ ὧόπ ἃ τὸ
ὦ ox Ἐ --- καταπαύων] καταπαῦσον G καταπαῦον ἈΓῈΜΡΣ --- τῶν κωπηλα-
σίων] om. Μ τὴν κωπηλασὰν ἈΓΕΡΣ
1395 S ante τὸν αὶ 8 τὸν Μ [ rov ἅλα δρόμον GL τὸν ἁλαδρόμον P J
τὸν] om. R — λα δρόμον] τόν αλάδρομον R — λειπει] I? λείπεται α λεγ.. Γ
— ἐνιαυτη] ἐν τοιαύτη G ἔνια τῆι ΒΕ ἔνια δὲ τῇ ΓῈΜΡΕ -ῥ--- ἀδιανόητα] ἀδιαανόητα
284 ARISTOPHANES
ἄλλως: ἐπειδὴ κινεῖ αὐτὸν ws ἰσχνὸν ὄντα τῷ σώματι, λέγει ὅτι ‘ χαριέν-
tus ἐσοφίσω, ἵνα τῷ κινεῖσθαι "δόξω" ἔχειν πτερά."
1402 πτεροδόνητος : ἀντὶ τοῦ “πτεροῖς πληχθείς,᾽ παίζει δὲ πρὸς τὰ
προειρημένα.
1403 τὸν κυκλιοδιδάσκαλον: ᾿Αντίπατρος καὶ Εὐφρόνιος ἐν τοῖς ὑπο-
μνήμασί φασι τοὺς κυκλίους χοροὺς στῆσαι πρῶτον " Λᾶσον᾽ τὸν ἙῬρμιονέα,
οἱ δὲ ἀρχαιότεροι, Ἑλλάνικος καὶ Δικαίαρχος, “᾿Αρίονα᾽ τὸν Μηθυμναῖον,
"Δικαίαρχος μὲν ἐν τῷ περὶ Διονυσιακῶν ἀγώνων, Ἑλλάνικος δὲ ἐν τοῖς
"Καρνεονίκαις."
κνκλιοδιδάσκαλον : ἀντὶ τοῦ “ διθυραμβοποιόν᾽ - εἴρηται γὰρ ὅτι " κύκλια"
διδάσκουσιν.
1404 ὃς ταῖσι φνλαῖς: ἑκάστη γὰρ φυλὴ Διονύσῳ τρέφει διθυραμβο-
ποιόν. ᾿
1406 Δεωτροφίδῃ: ἐπειδὴ καὶ οὗτος τῶν σφόδρα λεπτῶν, ἢ ὅτι καὶ οὗτος
διθυραμβοποιὸς κοῦφος. φησὶν οὖν ‘ βούλει τῷ Λεωτροφίδῃ τὴν Κεκροπίδα
φνλὴν διδάσκειν; ἀπὸ γὰρ ταύτης ἦν ὃ Λεωτροφίδης. τινὲς δὲ ὅτι κοῦφος
καὶ χλωρὸς ἦν ὡς ἐοικέναι ὄρνιθι. Θεόπομπος δὲ ἐν ταῖς Καπήλισι.
“ Λεωτροφίδης ὃ “τροχίλος ὡς "Λεόντιος"
Ν ris , ba] 4 , 9 ,΄ 99
εὔχρως τ ἐφάνη τις Kal χαρίεις ὡσπερ νεκρός.
ἄλλως: ἐπειδὴ καὶ οὗτος τῶν σφόδρα λεπτῶν, καὶ ὁ Κινησίας δέ. Ἕρμιπ-
πος ᾿'Κέρκωψιν"" ᾿
1402 Suid. rrepodévnros. — πληχθείς : παταχθεῖίς Valckenaer.
1403 Suid. κυκλιοδιδάσκαλος. Phot. κύκλιον χορόν. Hesych. κυκλιοδιδάσκαλον.
— Δᾶσον : λασὸν Gelenius. Cf. Suid., who has πρῶτος Λάσος xré. —’ Aplova:
Musurus. — Δικαίαρχος μὲν : Joensen. Miiller 11 240. ---.ἰλλάνικος : Miiller I 57.
— Kapveovixarg: Miiller. Cf. Athen. 635 F.
εἴρηται : Schol. Nub. 333. Cf. Schol. Av. 918, 919, 1879. — κύκλια: Ruther-
ford.
1404 τρέφει: ἔτρεφε U.
1406 Suid. Aewrpodldns. — Θεόπομπος ἐν ταῖς Καπήλισι: M. IT 800; Καὶ. 1739.
—tpoxMos: the scholiast quotes Theopompus to prove that Leotrophides
χλωρὸς ἣν ὡς ἐοικέναι ὄρνιθι. The impossible word rpiyerpos, therefore, seems to
have displaced the name of some bird, perhaps the rpoxfAos. The epithet χλωρός
admirably fits this bird, which is variously called the golden, yellow, or green
plover (charadrina pluvialis). Aristophanes has the word four times: Av. 79,
80, Ach. 876, Pac. 1004. — Λεόντιος : Bergk. Λεοντῖνος (TEP) is impossible and
Aeéyrivos without parallel. — Various emendations have been proposed: ws
Λεόντιος, | εὔχρως τεθνάναι re (Ὁ) xré. Bergk, citing Plat. Rep. iv 489 Ε for Leon-
tius. πεφάνθαι for re φάναι Meineke. ὁ τρίπεδος, ὡς Λεοντίῳ | εὔχρως πεφάνθαι
κτὰ. G. Hermann. ὁ κρουσίμετρος Λεοντίῳ | εὔχρως πέφανται κτὲ. van Herwerden.
ὡς Λεόντιχος | εὔχρως ἐφάνη μοι Fritzsche. Λεωτροφίδης δέ, rpluerpos ὡς Λεόντιος, |
εὔχρως τις ἐφάνη καὶ χαρίεις χὥσπερ νεκρός Bothe. ὁ τρίμνεω: Λεοντίῳ | εὔχρως τε
SCHOLIA ON THE AVES 255
ws ἰσχνὸν ὄντα τῶ σώματι λέγει ὅτι χαριέντως. ἐσοφίσω iva τῶ κινεῖσθαι
δόξης ἔχειν πτερά: --
1402 R70” int. S rrepodivyros] αντι του πτεροῖς. πληχθεις. παίζει δε.
προς τα προειρημένα: --
1403 ext. 8 τὸν] ἀντιπατρος καὶ εὐφρόνιος ἐν τοῖς ὑπομνήμασιν φασι
τοὺς κυκλίους χοροὺς στῆσαι πρώτον λάγον τὸν ἑρμιονέα οἱ δὲ ἀρχαιότεροι
ἐλλανικος. καὶ δικαίαρχος ἀρείονα τὸν μιθυμναῖον δήμαρχος μὲν ἐν τῶ περι
διονυσιακῶν ἀγωνων ἑλλάνικος δὲ ἐν τοῖς καρναικοῖς :
1403 τὸν κυκλιοδιδάσκαλον) ἀντι του διθυραμβοποιὸν εἴρηται γὰρ ὅτι.
εγκύκλια διδάσκουσιν: --
1404 int. 8 ὃς] ἑκάστη γὰρ φυλὴ διονύσω τρέφει διθύρα «.« :: —
1400 ext. οἱ inf.] λεωτροφίδι: ἐπειδὴ καὶ οὗτος τῶν σφόδρα λεπτῶν ἣ
ὅτι καὶ οὗτος διθυραμβοποιὸς κοῦφος φησὶ οὖν βούλει τῶι λεοτροφίδη τὴν
κεκροπίδα φνλὴν διδάσκειν ἀπὸ γὰρ ταύτης ἦν ὃ λεωτροφίδης τινὲς ὅτι κοῦ-
gos καὶ χλωρὸς ἦν ὡς ἐοικέναι ὄρνιθι θεόπομπος δὲ ἐν ταῖς καπηλησι λεωτρο-
φιδης ὁ τρίμετρος ws λεόντινος εὖχρως τε φάναι καὶ χαρίεις ὥσπερ νεκρός: --
ἄλλως ἐπειδὴ καὶ οὗτος τὼν σφόδρα λεπτῶν καὶ ὁ κινησίας δὲ ἕρμιπος κέκροψι.-
és] I? om. --- ὄντα] om. EP— λέγει] λέγει δὲ EP— δόξηξ] Songs P— ἔχειν]
ἔχων G
1402 Om. VGIM —-arepoddvyros) ΤῈ [{[πτεροδόνητος γενόμενος P J
avn τον] om. “EPS — προειρημένα] εἰρημένα TSEP
1403 Om. RM [{Ὃκυκλιοδιδάσκαλον G—T*E*P* 1] dvrwwarpos] ἀντὶ
πατρὸς G—xal] δὲ καὶ ΓῈΡ --- πρώτον] Γ2 πρὸς τὸν Γ΄ --- λάγον] λέγον G
λαγὸν EP— Aranxos] ἑλλάνικον G— Sixalapxos] δικαίαρχον Ὁ --- ἀρείονα]
ἀρίωνα ΤῈ ἀρίονα P— μιθνμναῖον] μηθυμναῖον ΓῈΡ --- δήμαρχος] δήμαρχον G
— μὲν] δὲ Τ᾽ -- περι] παρὰ Τ--- καρναικοῖς] κραναικοῖς TEP
1403 S κυκλιοδιδάσκαλον Μ M — κυκλιοδιδάσκαλον) ἃ [ rov(om. I) κυκλιο-
διδάσκαλον REP 1) τον] τοῦ τὸν M — διθυραμβοποιὸν] διθυραμβοποιοὺς G —
εἴρηται] εἴρηκε M — γὰρ] δὲ Ρ ---- εγκύκλια] ἐγκύκλιον G
1404 Om.M [ Ss (ὡς P) ταῖσι φυλαῖς ΒΡ ταῖσι φυλαῖς TE 1) διονύσω]
T διονύσου ΤΡ --- διθύρα .. ] διθύραβον G διθυραμβοποιὸν ἘΓῈΡ
1406 S λεωτροφίδη M [{[Ἀλλεωτροφίδι] λεωτροφίδηι RP λεωτροφίδη χορόν
TE J) ἐπειδη] ἐπεὶ TE — καὶ] δὲ Μ ---- ὅτι] om. ΓῈΜῈ --- λεοτροφίδη] λεωτρο-
φίδη RTEM P— κεκροπίδα] κεκροπίδου M — ἦν ὁ] ἦν EP— τινὲς... διδάξω] om.
Μ.-- τινὲς] τινὲς δὲ ΒΡ --- καπηλησι] καπηλίσι GRVEP καπηλῆισι αὶ καπήλισι
Τ--- τρίμετρος] τρίμερος I’ — ds . . . νεκρός] om. Ἐ ---- λεόντινος] λεοντῖνος ΓΕΡ ---
εὔχρως τε φάναι] φᾶναι εὔχρως re --- φάναι] ava: ΓῈ --- 8] om. E— ἔρμιπο:)
φαίνεται χαρίεις θ᾽ ὥσπερ νεκρός Kock. ὀρίβατος ὡς λεοντιδεύς Blaydes, who also sug-
gests ὠχρός, ὁ τρίλιτρος, and ἐν Acorriy.
Ἕρμιππος Κίρκωψιν: Μ. II 8398; K. I 233. — Κέρκωψιν: Dindorf. Κέρκοψιν
Portus. For the verses, cf. Athen. xii 5514: οἱ γὰρ πενόμενοι ἀνάπηρά σοι xré. —
256 ARISTOPHANES
“ ἀνάπηρά σοι θύουσιν ἤδη ‘ βούδια",
Λεωτροφίδου λεπτότερα καὶ Θουμάντιδος.ἢ;
ἐ θέλεις οὖν καὶ τῷ Λεωτροφίδῃ χορὸν ὀρνέων διδάξαι ;’
1410 δὄρνιθές τινες οἵδε : συκοφάντης τις πενόμενος καὶ εἰς τὴν ἑαυτοῦ πε-
νίαν ἄδων, ἐπειδὴ μηδὲν ἔχων ἦλθεν.
ὄρνιθες τίνες οἵδε: ἐκ πρώτων λόγων συκοφαντεῖ τοὺς ὄρνιθας, ws ἐναν-
τίως ἐχόντων τὸ σχῆμα τῆς φύσεως τῶν ὀρνέων, dy δ᾽ ἂν ds τὸ σχῆμα τοῦ
πρεσβυτέρου ἀφορῶν.
ἄλλως : τινὲς παρὰ τὸ ᾿Αλκαίου"
“ὄρνιθες τίνες οἵδ᾽ ὠκεανῶ γᾶς (τ᾽) dard ᾿περράτων'
ἦλθον πανέλοπες "ποικιλόδερροι" τανυσίπτεροι;᾽»
καὶ παρὰ τὸ Σιμωνίδου"
a ἄγγελε κλυτὰ ἔαρος ἁδυόδμον
κνανέα x 7.”
1413 κακὸν οὐ φαῦλον: ἀντὶ τοῦ ‘ov φαύλως κακόν.
1414 μινυρίζων : ἀντὶ τοῦ “ὀχληρὸς av.’
1415 ποικίλα μάλ᾽ αὖθις : τὸ “pdr αὖθις ποικίλα᾽ φησὶ πρὸς τὸ ῥνπα-
ρὸν καὶ ποικίλον τοῦ ἱματίου αὐτοῦ.
βούδια: Dindorf, comparing Bek. A.G. 85 29: βούδια" οὐ μόνον βοίδια. “Ἕρμιππος
Κέρκωτι. ΄
1410 The first scholium requires the lemma ὄρνιθές τινες οἵδε (Here comes a
bird ἢ. The scholiast thinks that the sycophant, as he enters, is singing the
burden of his own poverty, —els τὴν ἑαυτοῦ πενίαν ᾷδων. --- συκοφάντης . . .
ἦλθεν: a verb is not required in this formula. Cf. θεράπων, ὡς δέ τινές φασιν,
δούλη Περσεφόνης Schol. Ran. 508 (cod. V); ἀνήρ τις ἐπανιὼν ἀπὸ τῆς ἐκκλησίας
Xpéuns Schol. Eccl. 372 ; οὗτος δανειστὴς Στρεψιάδου Πασίας, ἄγων σὺν ἑαυτῷ μάρτυρα,
ᾧ διαλέγεται κτὰ. Schol. Nub. 1214. Cf. also Schol. Av. 2; Thesm. 295; Ran.
551, 880; Eccl. 977, 1065. The scholiast, however, when he notes the introit
of a speaker, generally expresses the verb. There is, e.g., a second scholium
on Ran. 503, which reads θεράπαινα Περσεφόνης λέγει ταῦτα πρὸς τὸν Ξανθίαν ἔχοντα
τὴν λοοντῆν (cod. V). The verb is often ἔρχεται : Schol. Ach. 729, 860, 969, 1018,
1048, 1071, 1084; Pac. 1210; Av. 904; Lys. 387. Sometimes ἐξέρχεται (Schol.
Pac. 236); προσέρχεται (Av. 1035); or προέρχεται (Eccl. 1). Other appropriate
verbs expressing motion occur:.#A6or (Schol. Av. 1565); πρόσεισιν (Av. 1887) ;
παραγίνεται (Vesp. 1417); παραγέγονεν (Plut. 1171); ὑποστρέφει (Av. 1271); or
παρόπονται (Vesp. 248). The verb may be simply λέγει: Schol. ΝᾺ. 25 (where
V has ὑποφθέγγεται) ; Vesp. 903; Pac. 180 (ἐστιν. . . λέγων); Ran. 88, 608,
549; Eccl. 80; φησί: Schol. Pac. 180, 1052; Av. 1; ἀπαγγέλλει: Av. 1494;
ὑπακούει: Schol. Ach. 395; Av. 60; or δεῖται: Schol. Vesp. 1388. Cf. also
Schol. Nub. 889; Lys. 820; Thesm. 101; Plut. 415, 969. ---- ἔχων ἦλθεν : T
SCHOLIA ON THE AVES 257
dvarepd σοι θύουσιν ἤδη Bada λεωτροφιδου λεπτότερα καὶ τοῦ μάντιδος
θέλεις οὖν καὶ τῶ λεωτροφίδι χορὸν ὀρνέων διδάξω
Fol. 117”. Vv. 1410-1440.
1410 sup. et ext. S ὄρνιθες] συκοφάντης τίς πενόμενος καὶ els τὴν ἑαυτοῦ
πενίαν ἄιδων. ἐπεὶ μηδὲν εἶχεν. ἐκ δε πρῶτων λόγων συκοφαντεῖ τοὺς ὄρνιθας
ὡς ἐναντίως ἐχόντων τὸ σχῆμα τῆς φύσεως τῶν ὀρνέων. εἴη δ᾽ ἂν εἰς τὸ σχῆμα
τοῦ πρεσβύτερον ἀφορῶν: αλλως: --- τινὲς παρα τὸ ἀλκαίον. ὄρνιθες τινες
οἷδε. ὠκεανῶι γᾶς ἀπο περάτων ἦλθον παναΐλοπες - ποικιλόδειροι: τανυσίπτε-
po καὶ παρα τοῦ σιμωνίδον. ἄγγελε κλυτὰ ἔαρος ἀδυόδμον κνανέα χελδοῖ:
1418 R70” intm. ext. S φαύλως] αντι τον οὐ φαύλως . κακον
1414 R70” μινυρίζων) οχληρός ὧν
1415 ext. 8 ποικίλα] τὸ μᾶλον αὖθις ποικίλα φησὶ πρὸς τὸ ρυπαρὸν καὶ
a ma @ ’ 3 Ca!
ποικῖλον TOU ἱματίου αὑτοῦ: --᾿
ἕρμιππος ΑΕΓΕΡ --- dvawepd . . . τοῦ μάντιδος] om. ΚΕ --- ἀναπερά] ἀναπηρά
ΓῈΡΣ --- θύουσιν] bis .--- τοῦ μάντιδο:] τῆς μάντιδος α θουμάντιδος ΓῈΡΣ ---
λεωτροφίδι] λεωτροφίδη 6 ΕΓῈΡ --- διδάξω] διδάξαι ΒΓῈΡ
1410 S ὄρνιθες M [ὄρνιθες τίνες οἷδε RTEP 1] ἑαυτοῦ] αὐτοῦ TEP—
ἐπεὶ] ἐπειδη ΓΕῈΜΡ --- εἶχεν] ἔχων ἦλθεν Γ --- δε] om. TEP— συκοφαντεῖ τοὺ]
σνυκοφαντεῖται Ὁ --- φύσεως τῶν ὀρνέων] τῶν ὀρνέων φύσεως Ρ P— δ᾽ ἂν] δ᾽ οὖν R
— τοῦ πρεσβύτερον] τῷ πρεσβυτ .. Τ --- αλλωε] om. ΒΓῈΜΈ --- τινὲς] τινὲς δὲ
ΓΕΜΡ-- τὸ] τοὺς G om. Γ᾽ τὰ EMP— ὄρνιθε... . οἶδε] om. R— ὄρνιθε5}
ὄρνιθας Ὁ --- ὠκεανῶι) ὠκεανῶ R— yas] γὰρ P—dwo] Γ dav RI?— ἦλθον]
ἦνθον Ὁ ἤλυθον Μ --- παναίλοπεξ] πανέλλοπες Γ᾽ πανέλοπες EMP— καὶ...
χελδοῖ] om. M — καὶ] ποικίλα χελιδοῖ. (as lemma) καὶ Ὁ -- τοῦ] τὸ GR_ om.
Γ τὰ ΓΈΕΡ --- σιμωνίδον] ΓΞ σιμωνίδα Γ΄ --- κλντὰ] κλητὰ TEP— tapos] TE
ἕαρος καὶ ΓΈΕΥΡ --- ἀδνόδμον)] I? ἀδυοδμᾶς Γ --- χελδοῖ] yervdot G χελιδοῖ
ΒΓΕῈΡ
1413 Om. VGIMP— κακὸν οὐ φαῦλον) T* 1
1414 Om. VGIMP— μινυρίζων) ΤῈ J] ὀχληρὸς] ἀντὶ τοῦ ὀχληρός ΓΕ
1416 8. μάλ᾽ Μ [[ τανυσίπτερε (om. TEP) ποικίλα μάλ᾽ αὖθις ΟἸΓῈΡ τα-
νυσίπτερε ποικίλα R J] rd... ποικίλα] οἵη. ΑΒ τοῦτο TEMP— φησὶ] om. R
ὄρνιθες τίνες οἵδε : the second scholium requires this form of the lemma. The
non-occurrence of δὲ after ἐκ in TEP may indicate that these notes were originally
separate, as they are here given. — ὡς ἐχόντων : sc. αὐτῶν, i.e. Peithetaerus and
the chorus. — πρεσβντέρον : πρεσβύτον U and Rutherford. Τ' is doubtful. See
the Collation.
παρὰ τὸ "Adxalov: Bergk III 178. Cf. Schol. Thesm. 162. — yas: γὰρ (for
which Bentley proposed y' dp’, Blomfield yas) is found only in Ρ. --- τ᾽ - Heker.
— περράτων : Seidler. πειράτων Bentley. — ἦλθον: ἦνθον R. — ποικιλόδερροι :
Schneidewin. — παρὰ τὸ Σιμωνίδον : Bergk ΠῚ 419.
208 ARISTOPHANES
1417 οὐκ ὀλίγων χελιδόνων: ἐπειδὴ συνεχῶς χελιδόνα λέγει, τοιοῦτόν τί
φησιν" “ἔαρος xpyle, παλαιὸν γὰρ χιτῶνα ἔχει. μετείληφε δὲ τὸν νοῦν
τῆς παροιμίας" “μία χελιδὼν ἔαρ οὐ ποιεῖ. ὁ ὁ
1418 le ὁ πτερῶν: πρὸς τὸ σχῆμα ᾧ χρῶνται συνεχῶς οἱ νεώτεροι συγ-
γραφεῖς, ‘ris ὁ πτερῶν; ἀντὶ τοῦ ‘ τίς wrepoi.’
1420 πτερῶν πτερῶν δεῖ : παρὰ τὸ Αἰσχύλου ἐκ Μυρμιδόνων-
“ὅπλων ὅπλων Sei.”
1421 μῶν εὐθὺ Πελλήνης: ἐπεὶ ἐν Πελλήνῃ ἐν τοῖς Ἡ ραίοις ἄθλον éri-
Gero χλαῖνα, of δὲ ὅτι Ἑρμαῖα ἄγεται ἐν Πελλήνῃ τῆς ᾿Αχαΐας καὶ τοῦτο
ἔπαθλον τίθεται. χλαῖναι δὲ διαφέρουσαι ἐν Πελλήνῃ γίνονται.
1422 κλητήρ εἰμι: ἐκλητήρ᾽ λέγεται ὁ καλῶν εἷς τὸ δικαστήριον πάντας,
σημαίνει δὲ ἡ λέξις καὶ τὸν μάρτυρα. “νησιωτικός᾽ δὲ ὁ τοὺς τὰς νήσους
οἰκοῦντας συκοφαντῶν καὶ εἰς δικαστήριον ἄγων.
1425 κύκλῳ περισοβεῖν : ‘ περιίπτασθαι " ὡς" εἰς δικαστήριον καλούμενος.
1426 ὑπὸ πτερύγων: ἀντὶ τοῦ ‘pera πτερύγων. Ἡσίοδος -
“rot γε μὲν οὖν γελόωντες ὑπ᾽ ᾿αὐλητῆρος ἕκαστος ----᾽;
᾿Αρχίλοχος᾽
“ ἄδων ὑπ᾽ αὐλητῆρος.᾽"
ἄλλως: ἀντὶ τοῦ ’ σοφώτερόν᾽ φησι “τὸ μετὰ πτερύγων καλεῖν; ἢ
1427 οἱ λῃσταί: “οἱ πειραταί᾽ καὶ Ὅμηρος
“old τε ληιστῆρες.᾽"
1417 Suid. ἔαρος χρύζει. --- rig: παρὰ τῆς van Leeuwen. --- παροιμία : cf.
Apost. xi 63.
1420 παρὰ τὸ Αἰσχύλον ἐκ Μυρμιδόνων : Nauck 46.
1421 Suid. Πελλήνη. Phot., Hesych., Πελληνικαὶ χλαῖναι. Poll. vii 67. —
τοῖς ‘Hpalow: this is the right reading, although it is an error of statement.
This error is corrected in the part of the scholium that follows, in which the
order of words should be noted. Only one Pellene is mentioned in the entire
scholium.
1422 Suid. κλητήρ.
1426 ὑπὸ: the reading of the text of A. —‘HeloSeg: Scut. Herc. 288. —
"ApxQoxos: Bergk II 422. Cf. Schol. Il. Σ 492.
1427 Ὅμηρος: Od. Γ 738.
γελύοντες G — αὐυλητῆρι] atAyripos P— avn] ἀντὶ τοῦ GREMP— φησι] om.
RE — τὸ] om. M — πτερῶν] πτερύγων REMP— καλεῖν] add. ἣ τὶ σοφώτερον
μετὰ πτερύγων καλεῖν M
1427 Om. VG—S μὰ M—ol λῃσταί γε) E [ λῃσταί Ῥ 1] πειραταί
add. καὶ ὅμηρος οἷά τε ληϊστῆρες EMP
SCHOLIA ON THE AVES 209
1417 ext. S χελιδόνων] ἐπεὶ συνεχῶς χελιδόνα λέγει τοιοῦτον τι φησι
ἔαρος χρήζει- παλαιὸν γὰρ χιτῶνα ἔχει μετείληφεν δὲ τὸν νουν τῆς παροι-
μίας. μία χελιδὼν ἔαρ οὐ ποιεῖ: --
1418 ext. 8 ris] προς τὸ σχῆμα ὧι χρῶνται συνεχῶς οἷ νεώτεροι συγ-
γραφεῖς τίς ὃ πτερῶν ἀντι τίς πτεροῖ: --
1420 R70” int. S πτερῶν] παρα τὸ αἰσχυλου ἐκ μυρμιδόνων.- ὅπλων.
ὅπλων δεῖ
1421 ext. S μῶν] ἐπεὶ ἐν πελήνη ἐν τοῖς ηραίοις ἦθλον ἐτίθετο χλαίνα οἱ
δὲ, ὅτι ἑρμαῖα ἄγεται ev πελλήνη τῆς ἀχαίας καὶ τοῦτο ἔπαθλον τίθεται: ---
1422 ext.] κλητῆρ εἰμὶ: κλητὴρ λέγεται ὁ καλών εἰς το δικαστήριον
πάντας σημαινει δὲ ἡ λεξις καὶ τὸν μάρτυρα- νησιωτικὸς δὲ ὁ τὰς νήσους
συκοφαντῶν καὶ εἰς δικαστήριον ἔχων
1425 int. p. ν.] περιίστασθαι καὶ εἰς δικαστήριον καλούμενος : --
1426 ext. S dat] ἀντι μετα πτερύγων- ἡσίοδος τοί γε μεν οὖν γελοωντες
tor αυλητῆρι ἕκαστος. ἀρχίλοχος ἄιδων ὑπ αυλητῆρος : ἄλλως : -- avre σοφώ-
τερον φησι: τὸ μετα πτερῶν καλεῖν : --
1427 R70” ληισταί) οἱ πειραταί
1417 S δεῖσθαι Μ [ és θοιμάτιον τὸ σκολιον R οὐκ ὀλίγων χελιδόνων
TEP 1 ἐπεὶ] ἐπειδὴ REMP— χελιδόνα] χελιδόνας Ρ --- τι] om. Γ΄ --- γὰρ] om.
TE — μετείληφεν... παροιμίας] τὸν νοῦν δὲ τῆς παροιμῶς μετείληφεν TEMP
— δὲ] καὶ R— μία] τὸ pia EP
1418 Om. Μ [ τίς ὁ πτερῶν ΟἸῈΡ lacuna R J] συνεχῶς] om. E—
νεώτεροι] I? γέοι ΓῈΡ --- συγγραφεῖς... πτερῶν] om. R—avwn] ἀντὶ τοῦ
GRIrEP
Fol. 188 of Codex Laurentianus XXXI 15 (1), containing verses 1420-
1491, has been lost.
1420 Om. VGEM [ πτερῶν πτερῶν df P ἢ)
1421 SpovM [ μῶν (“ὧν E τῶν P) εὐθὺ πελλήνης GREP 1) πελήνη]
πελλήνη GREMPS --- ηραίοις] ἡρακλείοις M — χλαίνα] add. χλαῖναι δὲ ἐν πελ-
λήνῃ διαφέρουσαι (διαφέρουσαι ἐν πελλήνῃ MP) γίνονται ἘΜ) --- τίθεται) add.
οἱ δὲ ore χλαῖναι διάφοροι: ἐν πελλήνη ἐγίνοντο Ὁ ἐν δὲ πελλήνῃ διάφοροι
χλαῖναι ἐγίνοντο Σ
1422 Om. R—S μὰ Μ {{κλητῆρ εἰμὶ] om. G ἀλλὰ κλητὴρ dul νησιω-
τικός E J] λέγεται] om. M — πάντας) om. M— τὰς νήσους] τοὺς τὰς νήσους
οἰκοῦντας EPS τοὺς οἰκοῦντας τὰς νήσους M — δικαστήριον] δικαστήρωα Μ «“-“-
ἔχων] ἄγων EMPS
1425 8. πόλεις R S κύκλῳ M— καλούμενος) G περισοβεῖν) E [[περισο-
Bey P J) περιίστασθαι] περιίπτασθαι REMP— ral. . . καλούμενος} ἐκκαλού-
μενος ds δικαστήρια M — καλούμενος] καλεῖν EP
1426 S trai M [ trai πτερύγων (πτερύνων Ῥ add. τί EP) GREP 1
dyn... ἄλλω] om. M— ἀντι] ἀντὶ τοῦ GREP — οὖν) om. EP— yedouvres]
200 ARISTOPHANES
1429 ἀνθ᾽ ipparos: “ἀντὶ λίθον". ἐπεὶ ai γέρανοι "πετόμεναι" ἐν τῷ στό-
ματι ψήφους ἔχουσιν.
ἄλλως : πολλάκις γὰρ καὶ στηρίγματος ἕνεκα περιφέρουσι τοὺς λίθους αἱ
γέρανοι πρὸς τὸ μὴ παραφέρεσθαι ἀνέμοις.
1432 οὐκ ἐπίσταμαι: ἀντὲ τοῦ “οὐ δύναμαι. εἴρηται δὲ παρὰ τὴν
μίαν
μα. ἢ "βαδίζω." (νᾶν γὰρ οὐκ ἐπίσταμαι)"
« σκάπτειν οὐκ ἐπίσταμαι."
1442 ὁ Διιτρέφης: ἐπεὶ πλούσιος καὶ δυνάμενος ἱπποτροφεῖν οὗτος.
εἴρηται δὲ περὶ αὐτοῦ ἀνωτέρω, ὅτι 5 Διιτρέφης πυτινοπλόκος ὧν γέγονε
φύλαρχος καὶ ἵππαρχος.
ἄλλως : ἵππαρχος γὰρ γενόμενος καὶ εὐτυχήσας συνεβούλευε καὶ ἄλλοις
“ἱπποτροφεῖν."
1444 ὁ δέτις: ἄλλος δέ τις.
1454 ἱέρακος ἢ κερχνῇδος : ἐπεὶ ἁρπακτικά.
1455 ἐνθαδὶ : ἐπὶ τὸ δικαστήριον.
1456 κατ᾽ αὖ πέτωμαι πάλιν: ‘iva πάλιν enue Oue ἐν ταῖς νήσοις ταχέως
ἄλλους προσκαλέσωμαι.᾽
1457 ὠφλήκῃ δίκην: ἀντὶ τοῦ ’καταδικασθείη πρὶν φθάσαι ἐν τῇ ᾿Αττικῇ.᾽
1458 ἐνθάδε πρὶν ἥκειν: τοιοῦτόν τι θέλει λέγειν: ‘iva καλεσάμενός τινα
1429 Suid. ἀνθ᾽ ἕρματος and ἕρμα (4). ---- πετόμεναι : twice in Suidas. Cf. ἐν τῷ
πέτεσθαι with ἔχουσιν in EP.
1432 Suid. ἐπίστω and οὐκ ἐπίσταμαι. Cf. Schol. Veap. 959; E. M. 604 46.
1442 Suid. Aurpédns and πυτιναῖα. --- εἴρηται : in Schol. 798.
ἱπποτροφεῖν: is due to Bernhardy, who thus relieves Diitrephes of the charge
of stupidity.
1454 ἐπεὶ ἁρπακτικά: U adds τὰ ta.
1455 For the source of the note prefixed to the scholium on this verse by
Musurus, cf. the second scholium on 1468.
1456 προσκαλέσωμαι : προκαλέσωμαι is found in no MS., but has been adopted
from Musurus by all the editors.
1457 καταδικασθείη: R, anticipating Pierson’s correction of the vulgate. —
φθάσαι : in the simple sense arrive, as in other late Greek writers. This is the
meaning of φθάνω also in both parts of the following scholium.
1458 8. ὅπως (1457) Μ [ἐνθάδε πρὶν ἥκειν 6 ξένος G ἐνθάδε πρὶν R—
E*P* ἢ τοιοῦτον... παραγίνεται) ἵνα φησὶν ἐγκληματισάμενος αὐτὸν εἰς τὸ
δικαστήριον. καὶ πεμφθεὶς πρὸς τὸ αὐτὸν ἀγαγεῖν . καὶ πάλιν ταχέως ὑποστρέψας
πρὶν ἐκεῖνον φθάσαι. ὄφλῃ δίκην ὡς μὴ ὑποταττόμενος τοῖς δικάζουσιν. ἀλλ᾽
ἐγχρονιζων καὶ μὴ βονλόμενος ἐλθεῖν. ὃ δὲ νοῦς - τοιοῦτος . ἐγὼ μέν φησι μετὰ
τὸ ἐκεῖνον καλέσαι ταχέως ἐν τῷ δικαστηρίῳ. παραγενήσομαι ὑπόπτερος ὧν.
ἐκείνου ἐγχρονίζοντος τὸ δύκμιον ἐγὼ λέγω. ὡς μὴ βουλομένου ἐλθεῖν M — τι] δέ
SCHOLIA ON THE AVES 261
1429 int. p. v.] ἀντι λίθου ἐπεὶ al γέρανοι. ἐν τῶ στόματι ψήφους ἔχου-
σιν: αλλως : πολλάκις γὰρ καὶ στηρίγματος ἕνεκα περιφέρονσι τοὺς λίθους
αἱ γέρανοι προς τὸ μὴ παραφέρεσθαι ἀνέμοις :
1432 int. 8 ἐπίσταμαι) ἀντι του οὐ δύναμαι εἴρηται δὲ παρα τὴν παροι-
puav πεζῇ βαδίζων σκώπτειν οὐκ επίσταμαι: —
Fol. 118’. Vv. 1441-1474.
1442 sup. S διιτρεφὴς] ὁ διιτρεφής : ἐπει πλούσιος καὶ δυνάμενος irmo-
τροφεῖν. οὗτως εἴρηται δὲ περὶ αὐτοῦ ἀνωτέρω ὅτι ὃ διιτρεφὴς πυτινοπλόκος
ὧν. γέγονε φύλαρχος . καὶ ἵππαρχος: --- αλλως : ἵτπαρχος γὰρ γενόμενος καὶ
εὐτυχήσας συνεβούλενε καὶ ἄλλοις ἱππαρχεῖν: —
1444 R71’ int}. ἄλλος δέ τις
1454 R71’ int. S ἱέρακος] ἐπεὶ ἁρπακτικά
1455 R71’ ἐνθαδί) ἐπὶ τὸ δικαστήριον
1450 sup. S κατ᾽] ἵνα πάλιν πετασθεὶς ἐν ταῖς νήσοις. ταχέως ἄλλους
προσκαλέσομαι:
1457 R71’ ext.) ὠφλήκη δίκην: -- αντι του καταδικασθείη
1458 sup. et ext. S ἐνθάδε] τοιοῦτον τι θέλει λέγειν ἵνα καλεσάμενος τινὰ
1429 5. ἀνθ᾽ Μ [{ ἀνθ᾽ ἕρματος GREP J] ἀντι] Σ ἀντὶ τοῦ EPSv— λί-
@ov] Σ λίθους Σ᾽ --- ἐν] πετόμεναι ἐν Σ --- τῶ στόματι] τοῖς στόμασι EP—
ψήφου:) Σ λίθους δὲν --- ἔχουσιν] ἔχουσιν ἐν τῷ πέτεσθαε E ἐν τῷ πέτεσθαι
ἔχουσιν P φέρουσι Σ --- αλλως] om. Μ .--- γὰρ] om. Ρ --- ἕνεκα] ὄνεκεν EM —
προ] διὰ Μ — παραφέρεσθαι] περιφέρεσθαι M — ἀνέμοις] add. ἔπαιξε δέ Μ
1432 8 ἐπίσταμαι Μ [ οὐκ ἐπίσταμαι ΠΡ σκάπτειν γὰρ οὐκ ἐπίσταμαι E 1
εἴρηται... επίσταμαι] om. Κ --- δὲ] om. G --- παρα] κατὰ M — σκώπτειν] oxd-
πτειν EMP
1442 S διιτρεφὴς Μ [ 6 Surpepts] ὁ διιτρέφης EP 1] obras] ovros
REMP3 — δὲ] om.G δὲ, καὶ R—&n] om. G—6.. . bv] πιτυνοπλόκος ὧν ὃ
δωτρεφὴς M — διιτρεφὴ:] διιτρέφης EP— πντινοπλόκος Gv. γέγονε] πιτυνοπλό-
κος ὧν γέγονε EP πρότερον πυτινοπλοκῶν γέγονε Σ πυτινοπλόκος ἦν. ἔπειτα
ἐγένετο Sv — φύλαρχος] καὶ φύλαρχος Μ --- αλλως .. . ἱππαρχεῖν] διιτρεφὴς δέ
ἐστι. κύριον ὄνομα. λεγεται δὲ καὶ ὁ τὸν δία τρέφων. καὶ ὁ ὑπὸ διὸς τρεφόμενος
M—addws] εἰς τὸ αὐτό Ρ P— συνεβούλευε] S(cod.A) συνεβούλευσε PS
1444 Om. VGEMP
1454 Om. ΥΟΜΡ --- ἱέρακος) E 1] ἁρπακτικά] ἁρπακτικός E
1455 Om. VGEM [{κάτ᾽ ἐγκεκληκώς P J] ἐπὶ] ἔγκλημα κατ᾽ αὑτῶν γρα-
ψάμενος βραδυτῆτος . ἐνθαδὶ δὲ ἤγουν εἰς P
1466 5. κἀτ᾽ Μ [ xdr’ αὖ πάλιν πέταμαι α κᾷἄτ᾽ αὖ πέτομαι (πέτωμαι P)
πάλιν EP J] rats] τοῖς Μ --- προσκαλέσομαι] προσκαλέσωμαι GREM προκα-
λέσωμαι P
1457 Om. ΟΜ [{ὀἀφλήκη δίκην] ὅπως ἂν ὠφλήκη EP 1] καταδικασθείη]
δωυαισθείη πρὶν φθάσαι ἐν τῇ ἀττικῆ EP
262 ARISTOPHANES
εἰς δίκην σὺ μὲν ws ἂν πετόμενος φθάσης πρὸ αὐτοῦ, εἶτα καταδικάσας αὐτὸν
ἐξ ἐρήμου πάλιν ἐπὶ τὰ αὐτοῦ πέτῃ ἐν ᾧ ἐκεῖνος πλέων ἐνθάδε παραγίνεται."
ἐνθάδε πρὶν ἥκειν : ‘iva’ φησὶν “ἐκεῖσε ὧν ὑπεύθυνος καὶ ἑτέρας δίκης ὁ
ξένος γένηται ὑπὸ τοῦ βράδους, σοῦ φθάσαντος (πρὸ) αὐτοῦ ἐνθάδε.᾽
1400 πάντ᾽ ἔχεις: “ἅπαντα ἔγνωκας.
1461 βίμβικοι : “εὔστροφον καὶ εὐκίνητον δεῖ εἶναι. ὁ δὲ βέμβιξ ἐργα-
λεῖόν ἐστιν ὃ μάστιγι στρέφουσιν of παῖδες, ἢ παίγνιον τῶν παίδων ὡς τρο-
χὸς ὅς μάστιγι δερόμενος στρέφεται.
1463 Kopxvpata: λέγεταί τις ‘ Κορκυραία᾽ μάστιξ. συνεχῶς δὲ παρὰ
Κορκυραίοις ἀταξίαι γίνονται" διὰ τὸ στασιάζειν οὖν ἐπεπόλασε παρ᾽ αὐτοῖς
ἡ μάστιξ, ὥστε διπλαῖς χρῆσθαι μεγάλαις καὶ ἐλεφαντοκώποις" ἣ ὅτι οἱ
Κορκυραῖοι χαλεπῶς τύπτουσιν. εἰπὼν δὲ τοῦτο τύπτει αὐτόν.
ἄλλως : λέγεταί τις “᾿Κορκυραία"᾽ μάστιξ. Φρύνιχος Σατύροις"
ἐἐ Kopxupatat "δ᾽ οὐδὲν...
ἐπιβάλλουσιν μάστιγες.᾽"
wore καὶ εἰς παροιμίαν ἤδη ἐλθεῖν. ᾿“᾿Αριστοφάνης δὲ τὸ ‘ Κορκυραία μά-
στιξ᾽ λέγων φησὶν οὕτως : διὸ καὶ τὰς κώπας αὐτῶν ἐλεφαντίνας ἐποιήσαντο
καὶ τῷ μεγέθει περιττάς: ὅθεν ἡ Κορκυραία ἐπεπόλασε μάστιξ καὶ εἰς
παροιμίαν ἦλθε.
1458 The lemma of the second scholium cannot be κἄπειθ᾽ ὁ μὲν πλεῖ, a8
given in the MSS., since the scholium does not interpret this verse. It does
interpret the preceding Srws dy... ὁ ξένος, and it is evidently an explanation
of these words made from the point of view of the defendant, which — it should
be noted —is that also of the text of the play. The first scholium on 1458
explains the facts from the point of view of the prosecuting sycophant. — va...
βράδους: in order that the alien, being still there, may fall liable also to a second
suit, because of his slowness. The scholiast supposed that a defendant who lost
his suit by default was still liable for contumacy. —dxetoe ὧν : ἐκεῖ σοῦ ὄντος
Rutherford. — φθάσαντος πρὸ αὐτοῦ: φθάσαντος αὐτοῦ VGR. Cf. above φθάσῃς
πρὸ αὐτοῦ. EP have αὐτὸν, and φθάσαντος αὐτὸν may be right.
1460 Suid. πάντ᾽ ἔχεις.
1461 Suid. BéuBnt. — δερόμενος : διωκόμενος Suid. ὃ... δερόμενον Rutherford.
1463 Hesych. Kepxupala μάστιξ. Zen. iv 49. Cf. Miller, Mélanges de litt.,
p. 870 (Prov. III 3’). — Kopxvpata: V (with one exception) and R in this scho-
lium give the earlier form Κορκ- as established by inscriptions.— χαλεπῶς: R,
μεγάλως E. —elrav.. , αὐτόν: U also has the note.
Φρύνιχος Σατύροις: M. II 607; K.1 382. Kepxupalas δ᾽ οὐδενί γ᾽ | ἐπιβάλλουσιν
μάστιγας Bothe. Kopxvupaia δ᾽ οὐδὲν (uerplws) xré. Kock. Κορκυραῖαι μὰ Al’ οὐκ
ὀλίγας (8c. πληγὰς) xré. Blaydes. —'Aproroddwns: ὁ γραμματικός. Bentley pro-
posed ᾿Αριστοτέλης on the authority of Hesych., but Nauck notes the difference
in statement. Hesych. has ὑπερηφάνους δὲ εὐπραγοῦντας τοὺς Κερκυραίους φησὶν
᾿Αριστοτέλης γενέσθαι (= Zen. iv49). But note Miller, Mélanges, p. 810: ὁ Kep-
κυραῖος μαστιγούμενος ἅμα αὐτὸν ἐργολάβηκεν : al μάστιγες al Κερκυραῖαι λόγονται
SCHOLIA ON THE AVES 263
εἰς δίκην. σὺ μὲν ὡς ἂν πετόμενος φθάσεις προ αὐτοῦ εἶτα καταδικάσας αὐτὸν
ἐξ ἐρήμου πάλιν. ἐπι τὰ αὐτοῦ πετη ἐν ὦ ἐκείνου πλέων ἐνθάδε παραγίνεται: —
1459 ext. 8 xdrar’] ἵνα φησι ἐκείσε ὧν ὑπεύθυνος καὶ ἑτέρας δίκης -
ὁ ξένος γένηται ὑπερ τοῦ βράδους σον. φθάσαντος αὐτοῦ ἐνθάδε: ---
1460 R71’ ext. 8 ἔχεις] ἅπαντα ἐγνωκας
1461 οχί.] βέμβικος: --- εὔστροφον καὶ εὐκίνητον δεῖ εἶναι ὁ δε βέμβιξ ἐρ-
γαλεῖον ἐστὶν ὃ μάστιγι στρέφουσιν οἱ παῖδες ἢ παίγνιον τῶν παίδων ὡς τρο-
χός. ὅς μάστιγι δερόμενος στρέφεται: ---
1468 ext.] nopxvpata: λέγεται τις κορκυραῖα μάστιξ. συνεχῶς δὲ παρα
κοκυραίοις ἀταξίαι γίνονται. δια το στασιάζειν σὖν ἐπεπόλασεν παρ avrois ἡ
μάστιξ. ὦστε διπλαῖς κεχρῆσθαι μεγάλαις καὶ ἐλεφαντοκώποις :— ἄλλως :
λεγεται τις κερκυραῖα μάστιξ. φρύνιχος - σατυροις. κορκυραῖα δὲ οὐδὲν ἐπι-
βάλλουσι μάστιγες ὦστε καὶ εἰς παροιμιαν ἤδη ἐλθεῖν ἀριστοφάνης δὲ τὸ
κορκυραῖα μάστιξ λέγων φησι οὕτως. διὸ καὶ τὰς κώπας αὐτῶν ἐλεφαντίνας
ἐποιήσαντο. καὶ τῶι μεγέθει περιττάς. ὅθεν ἡ κορκυραῖα επεπόλασεν μάστιξ
καὶ εἰς παροιμίαν ἦλθε: --
τι P— φθάσει] φθάσης ΒΕ --- ρήμον] ἐρήμης 6 --- ὦ] ὅσω EP— ἐκείνου]
ἐκεῖνος EP — πλέων ἐνθάδε] ἐνθάδε πλέων G
1459 Om. Μ [κἄπειτα 6 μὲν πλεῖ δεῦρο G καπειτ᾽ (κἄπειθ᾽ P) 6 μὲν
πλεῖ REP 1) ὁ ξένος] om. P— γένηται] ὑπεύθυνος γένηται Ε ---- ὑπερ] ὑπὸ EP
— βράδους σον] βραδέως R — αὐτοῦ] αὐτὸν EP
1460 Om. VGEMP J ἅπαντα] πάντ᾽ Σ
1461 S βέμβικος M [ βέμβικοε] βεμβικος οὐδέν (add. διαφέρει EP)
REP 1) εὕστροφον. . . εἶναι] δεῖ σε εὕστροφον καὶ εὐκίνητον εἶναι Μ ἀντὶ
τοῦ εὐκίνητον καὶ εὔστροφον εἶναι δεῖ Σ --- βέμβιε] βέμβηξ Σ --- μάστιγι...
waldes] στρέφουσιν οἱ παῖδες μάστιγι Μ --- Sepspevos] δαιρόμενος Εἰ διωκόμενος
Σ δακόμενος Σ(οοά. ΑΥ̓ΤΟ)
1463 8 κάλλιστα Μ [{ακορκνυραῖα] κορκυραῖα πτερά αὶ κερκυραῖα P J] κορ-
xvpata ] κερκυραῶ MP— παρα] om. P—xoxvpalows] κορκυραίοις GR κερκυραίοις
EMP — ἐπεπόλασεν)] Rv ἐπεπώλασεν R — wap avrots] om. M παρ᾽ αὐτών G
— κεχρῆσθαι] χρῆσθαι EMP— μεγάλαις] καὶ μεγάλαις M— nal... ἦλθε] ἢ ore
ol κορκυραίοι χαλεπῶς τύπτουσιν. εἰπὼν δὲ τοῦτο τύπτει αὐτόν Ε --- ἐλεφαντοκό-
ποι8] ἐλεφαντοκόποις EP — ἄλλως... περιττά] om. M — κερκυραῖα] κορκυραῖα
6 — μάστιξ] μάστιγξ 6 ---- κορκνραῖα δὲ] κερκυραῖαι δὲ EP— τὸ κορκυραῖα] τὸ
κερκυραία EP— μάστιξ] μάστιγξ Ὁ --- διὸ... αὐτῶν] om. P— ἐλεφαντίνα:]
ἐλεφαντίνοις P— xopxvpata] κερκυραώ MP— ἦλθε] add. ταῦτα δὲ λέγων τύπτει
αὐτόν PE has also: κορκυραῖα) οἱ γὰρ κορκυραῖοι μεγάλως τύπτουσιν. εἰπὼν
δὲ τοῦτο τύπτει αὐτόν
διάφοροι εἶναι παρὰ τὰς ἄλλας, ὡς ἱστορεῖ ᾿Αριστοτέλη: ἐν ry Κερκυραίων πολιτείᾳ.
Cf. Plut. Prov. i 12.
264 ARISTOPHANES
1464 wrepd: δυϊκῶς ἀντὶ τοῦ ‘wrepd,’ "τὸ (yap) ‘ μάστιγε᾽ παρέλαβεν.
ἴσως δὲ διπλῆ ἦν.
1465 βεμβικιᾶν: ἀντὶ τοῦ ‘ περιστρέφεσθαι."
1467 οὐκ ἀπολιβάξεις : “λιβάς᾽ ἡ σταγών, ἧς οὐδὲν ταχύτερον ἐν τῷ
πίπτειν" ἢ ’ οὐκ εἷς κόρακας καὶ Λιβύην ἀποφθερεῖ;᾽
1468 στρεψοδικοπανουργίαν : διχῶς “ στρουθοδικοπανουργίαν. ἀναχω-
ρήσαντος δὲ αὐτοῦ τοῦτό φησι. συνέθηκε δὲ τὴν λέξιν παρὰ τὸ “στρεβλόν᾽
ἦθος καὶ συκοφαντικὸν αὐτοῦ καὶ τὴν " δίκην καὶ τὴν ‘ πανουργίαν."
1471 πολλὰ δὴ καὶ καινὰ: “ ἔπτημεν ds πολλὰ καὶ παράδοξα καὶ θαν-
μάσια καὶ εἴδομεν ---᾿ βούλεται δὲ κωμῳδῆσαί τινας.
1473 ton γὰρ δένδρον πεφυκὸς : δένδρῳ αὐτὸν ἀπεικάζει ἣ ὡς μέγαν ἣ ὡς
ἀναίσθητον καὶ ξύλινον, ὡς ὃ ποιητής ᾿
“ἀλλ᾽ ὥς τε στήλην ἣ δένδρεον ὑψιπέτηλον.᾽
drake δὲ ὡς ἐπὶ ὀρνίθων νεμομένων περὶ τὰ δένδρα" εἶτα διηγούμενος ποῖον
εἶδεν ἔκτοπον δένδρον ἐπάγει τὸν Κλεώνυμον. “Καρδίας ᾿ δὲ ‘dxwrépw’ ὡς
ἄν τις εἴποι “μικρὸν ἀπωτέρω πόλεως;,᾽ ἅμα δὲ καὶ εἰς τὸ ‘dxdpdiov’ καὶ
ἀνόητον αὐτοῦ.
1474 ἕκτοπόν τι Καρδίας: διὰ τὸ μακρὸν εἶναι καὶ δειλόν, dua δὲ Καρ-
δία ἐστὶν ὄνομα πόλεως μιμεῖται οὖν τοποθεσίαν: ἣ καὶ ὡς ξένον αὐτὸν
κωμῳδεῖ, Καρδία γὰρ πόλις Θρᾷκης, ἧς οἱ πολῖται Καρδιανοί.
1464 παρέλαβεν: sc. the poet. The scholiast mistook μάστιγ in the text of
the play for the dual.
1467 Suid. ἀπολιβάξεις and οὐκ ἀπολιβάξεις. Cf. Phot. λιβάξεις ; Hesych.
ἀπολιβάξαι and λιβάξεις ; Zon. ἀπολιβάξαι (p. 265); Bek. A. G. 4381 10; E. M.
127 1 ff. The note in Suidas (ἀπολιβάξει) and Zon. begins συντόμως (συντόνως
Kilster) ἀναχωρήσεις (the reading also in Junta II). This may have been part of
the original scholium.
1468 Suid. στρεφοδικοπανουργία. --- διχῶς : i.e. γράφεται καὶ. Cf. the rewriting
in M: διχῶς ἡ γραφή.
1471 Musurus, whose note begins with τὸ δὲ ἑξῆς, correctly apprehended
that the scholiast is indicating the order of words. —rivag: τίνα ὁ ποιητήτ
Rutherford. Cf. R.
1473 Suid. ἔκτοπον. --- ὁ ποιητής: Il. N 437. — μικρὸν : the scholiast con-
strues τι of the text, not with δένδρον, but with ἀπωτέρω.
1474 μακρὸν εἶναι : sc. αὐτόν.
ἀποτέρω τῆς πόλεως α ἀπωτέρω πόλεως EP — δὲ καὶ εἰς] δὲ εἰς P
1474 S τοῦτο μὲν Μ [[ὄἔκτοπόν τι καρδιας] καρδίας ἀτωτέρω ἘΡ --- αλλως
R* 1 διὰ... 4] om. R— dpa... καρδιανοί placed after οὐκ ἔχει καρδίαν at
end of scholium M — wodss] ὄνομα πόλεως EP — καὶ ὡς... Opdxns] καρδία
ὄνομα εστι πόλεως θρακικης - καὶ ds ξένον αυτὸν κωμωιδεῖ R — addws] om. RM
εἰς τὸ αὐτό EP add. καρδίας ἀπωτέρω. διά τὸ μακρὸν εἶναι καὶ δειλόν ΡΒ P— ἐν]
ovros ἐν R ἐπεὶ ἐν Μ ὅτι ἐν P— μὲν] μὲν γὰρ G— ptyas] μέγας ἦν M —
SCHOLIA ON THE AVES 20:
if
1464 B71’ int S rrepe] ἀντι τοῦ πτερά. τὼ μάστιγε παρέλαϑδεν. ἴσως
δὲ ἄτλῃ ἣν
1465 ΒΕ ΤΊ’ inte. ext.] aor τος περιστρέφεσθαι
1467 int S drei Salas] λιβάς ἡ σταγών ys οὐδὲν ταχύτερον ἐν τῷ κί
πτεῖν § οὖκ as κόρμηας καὶ λιβίην ἀποφθερεῖ:
1468 int S στρεφψοδικοαανοιργίαν) διχως στροιθοδικοκανοιργίαν. ἀνα-
χωρήσαντος δὲ αὗτοῦ τοῦτο φησι. σινέθηκε δὲ τὴν λέξιν. παρα re στρευλὸν
ἦθος- καὶ συκοφαντικον αὐτοῦ- καὶ τὴν δίκην καὶ τὴν πανοιργίαν: --
1471 τηΐσι. et ext. p τ.] ἔπημεν εἰς πολλὰ καὶ θαυμαστὰ καὶ παράδοξα.
ani ἰδομεν βούλεται δὲ κωμωδῆσαι τινὰς: --
1473 int. 5 ἔστι γὰρ] ἔστιν δένδρον wounds: -- δένδρω αὐτὸν ἀπεικάζει..
ἢ ὡς μέγα. ἣ ὡς ἀναίσθητον καὶ ξύλινον ὡς ο ποιγτὴς. ἀλλά τε στύήλγν ἡ
δέσδρεον- ἔπαιξεν δὲ ὡς ἐπι ὀρνίθων νεμομένων περὶ τὰ δένδρα εἶτα διψγούμενος
ποῖον εἶπεν ἔκτοπον δένδρον. ἐπάγει τὸν κλεώνυμον καρδίας δε ἀποτέρω ὡς ἂν
τις ποι μικρὸν ἀποτέρω πόλεως. ἅμα δὲ καὶ εἰς τὸ ἀκάρδιον καὶ dydyrov
1474 inf.) ἕκτοπόν τι καρδιαῃ: -- διὰ τὸ μακρὸν εἶναι καὶ δειλὸν. ἅμα δε
καρδία ἐστι πολις μιμεῖται οὖν τοποθεσών. ἣ καὶ ὡς ξένον αὐτὸν κωμωδεῖ.
καρδία γὰρ πολις θράκης. ἧς οἱ πολίται καρδιανοί : --- αλλως : mdash,
1464 Om. VG—S 5. πτερὼ M [ πτερὼ μὲν οὖν EP J vec) δοκῶν ἀνε
ἘΜΡ- ἦν] οὖν P
1465 Om. VGMP— βεμβικίαν) E 1) avn τον] om. E τὸ 3
1467 S ἀπολιβάζεις M [ ovx ἀπολιβάζεις ἃ ἀπολιβάξεις ἃ οὐκ ἀπολι-
βάξεις EP 1) ἐν τῶ] εἰς τὸ M— ἢ) φησὶ γὰρ Μ ἀντὶ τοῦ Σ --- ae] ἐς EPS —
adppnas] κόρμεας G κόρακας REMPS --- καὶ] om. EP — ἀποφθερε] ἀποφθερῇ
EPS ἀποφθαρῆ Μ
1468 S δικοπανουργαν αὶ S ὄψει Μ [ Scxowavovpyiav GR στρεψοδικο-
“πανουργίαν EP J] διχω) διχῶς ἡ γραφή . καὶ M — ἀναχωρήσαντο!) ἀναχορή-
σαντος ΒΒ ἀναχωρῶν M — αὐτοῦ] om. M — στρενλὸν] στρεβλὸν GREMPS —
αὐτοῦ] om. P
1471 Sa.v.R 8 πολλὰ Μ [ πολλὰ δὴ καὶ καινά EP 1) ἔπημεν) ἔπτημεν
GEM avr του ἔπτημεν R τὸ δὲ ἑξῆς ἔπτημεν P— θανμαστὰ.... ἰδομεν] παρά-
δοξα. καὶ θαυμάσια. καὶ (om. M) ἔδομεν (εἴδομεν M) RM παράδοξα εἴδομεν καὶ
θαυμάσια EP— τινὰς] τινὰς. ὁ ποιητῆς R
1478 S ἔστι γὰρ Μ [ ton δένδρον πεφνκώς) ἔστι (add. γὰρ ED) δένδρον
πεφυκὸς GREP 1) ἀπεικάζει]) εἰκάζει ἘΜ --- μέγα] μέγαν GEMPS— το...
δένδρεον] om. M — ἀλλά τε] ἀλλ᾽ ὥστε ΒΕΡ ---- στήλην] στήλη EP— ἢ] καὶ P
— δένδρεον] δένδρον (δέδρεον P) ὑψιπέτηλον EP — νεμομένων] πετομένων EMP
— περὶ] om. EP παρὰ ΟΜ ο--- τὰ δένδρα] τὸ δένδρον Μ --- εἶπεν ἔκτοπον] ἔκτο-
“πον εἶδεν P— εἶπεν] οπι. 6 εἶδεν REM — δένδρον) ὄρνιν EP— τὸν] om. M —
καρδίας... αὐτοῦ) om. M --- ἀποτέρω)] ἀπωτέρω GREMP— ἀποτέρω πόλεω]
266 ARISTOPHANES
ἄλλως: “ἐν μὲν τῇ εἰρήνῃ μέγας καὶ λαμπρός, ἐν δὲ τῷ πολέμῳ ῥίψαστις "᾽
διὸ καὶ “Καρδίας᾽ αὐτὸν εἶπεν “ἀπωτέρω;,᾽ τοντέστιν “καρδίαν οὐκ " ἔχοντα".
1478 τοῦτο μὲν ἦρος: τῷ γὰρ "Μουνιχιῶνι᾽ μηνὶ τοῦ ἔαρος γυμνάζονται
αἷ πρὸς τοὺς ξένους δίκαι.
1480 τοῦ δὲ χειμῶνος : ὅτι ἔν τισι τὰ δύο κῶλα ἕν ἐστι, λέγω ἀπὸ τοῦ
( τοῦ δὲ χειμῶνος ᾽ ἕως τοῦ ‘“ φυλλορροεῖ."
1481 φυλλορροεῖ : ἐπειδὴ ῥίψασπις ὁ Κλεώνυμος ἔπαιξε δὲ πάλιν, ἐπεὶ
τὰ δένδρα φνλλορροοῦσιν.
1485 τοῖς ἥρωσιν : διὰ τὸ ὄνομα "αὐτοῦ" φησι ‘Trois ἥρωσι συνδιάγειν."
1487 πλὴν τῆς ὁσπέρας: ἀντὶ τοῦ “τῇ σκοτίᾳ" " πέπαικται δὲ ἀπὸ "τοῦ"
«Σκυθῶν ἐρημία. χαριέντως δὲ τοῦτο, ὅτι σκότους ὄντος Opéorys ὁ Τιμο-
κράτους "ἐλωποδύτει" τοὺς προστυγχάνοντας" τὰς νύκτας γὰρ μόνας ἐλή-
στευεν ᾽Ορέστης. ᾿
1489 ἐνντυγχάνειν : ξυντυγχάνειν καὶ ἐντυγχάνειν ταὐτόν.
1490 εἰ γὰρ ἐντύχοι ns: οἱ ἥρωες δυσόργητοι καὶ χαλεποὶ τοῖς ἐμπελά-
Cover γίνονται, καθάπερ Μένανδρος ἐν ᾿Συνεφήβοις"
ἀγαθὸν γάμον "δίδωσι χειμῶνος θεός",
ἥρωσι "δ᾽ οὐκ᾽ ζἔστιν) "δύναμιν εἰς τοῦτ᾽" (ἔχειν) "
τουτέστιν : τοῦτ᾽ ἣν Wright. τούτην V.
1478 Cf. Scho). 1047.
1480 ὅτι ἕν τισι... ἐστι : of existing MSS. only A combines the two verses.
Cf. Schol. 1188, 1262.
1485 It is the footpad’s name that suggests the idea of ‘hobnobbing with
heroes.’— αὐτοῦ : note the order of words in EP, αὐτόν φησι. The text of 1485
(note ἄνθρωποι) forbids αὐτὸν.
1487 ἐλωποδύτει : Bothe. Cf. the following ἐλύήστενεν.
1490 Suid. "Opéorns (2). --- Μένανδρος tv Συνεφήβοις : cf. M. IV 204; K. 1Π
181. Both Meineke and Kock read Συνεφήβοις, adopting Heringa’s conjecture.
- ἀγαθὸν γάμον κτό.: the scholiast quotes freely, but this is not a paraphrase.as
in Schol. 822. Menander greatly affects medial caesura. Cf. frag. 66 (M. IV
89; K. III 22), where three instances occur in six verses, et passim. — ἥρωσι
8 οὐκ ἔστιν δύναμιν: for » making position, which is especially common in
Menander, cf. Menander frag. 386 (M. IV 170; K. III 98): παρ᾽ ἐμοὶ γάρ ἐστιν
ἔνδον, ἔξεστιν δέ μοι, frag. 490 (M. IV 215; K. IT] 141): δυσπαρακολούθητόν τι
πρᾶγμ᾽ ἐστὶν τύχη, et passim. Qu. οὐδ᾽ ἐστὶν ἥρωσιν δύναμιν For », cf. Menan-
der frag. 483 11 (M. IV 212; K. ITI 189): ef μή τις ἄλλως ὀνόμασιν χαίρει κενοῖς,
frag. 514 (M. IV 321; K. III 147): τἄνω κάτω φασίν, τὰ κάτω δ᾽ ἄνω, et passim. —
1490 Om. M [ εἰ γὰρ ἐντύχοι ris ἥρωϊ G εἰ yap ἐντύχει R—E*P* J
οἱ fipwes] of ἥρως R ἥρωες δὲ EP— δυσόργητοι] δύσοργοι EP— συνερίφοις]
σερίφοις R συνερίθοις EP— ὅτι] ὅτ᾽ Ὁ --- ἀγαθ..7 ἀγάθ᾽ α ἀγαθὸν REP—
Geos] ὁ θεὸς ΒΕΡ --- ἥρωσιν] ήρωσι RE ἥρωες ΡἘ ---εἰς... δύναμιν] a lacuna in
ΒΕ --- εἰ}]ὴ κεὶς ΕΡ ---- δύναμιν] δύναμαι Ε δύνανται Ρ --- ἀποπλήκτω:} ἀποπλήκτους
SCHOLIA ON THE AVES 267
εἰρήνη μέγας καὶ λαμπρὸς. ἐν δε τῶ πολέμω ρίψασπις.. διὸ καὶ καρδίας αὐτὸν
εἶπεν ἀτωτέρω τούτην. καρδιαν οὐκ ex ++: —
Fol. 118”. Wv. 1475-1507.
1479 βλαστάνει καὶ συκοφαντεῖ) τῶ γὰρ μουνονιχίωνι μηνὶ τοῦ ἀέρος
γυμνάζονται af προς τοὺς ξένους δίκαι : —
1480 int. p.v.] ὅτι ἔν τισιν τὰ β κῶλα ἐν ἐστι λέγω τοῦ τοῦδε χει-
1481 sup. 8 φυλλοροεῖ] επεὶ ρίψασπις. ὃ κλεώνυμος.. ἔπαιξεν δὲ πάλιν.
ἐπεὶ τα δένδρα φυλλοροοῦσιν: : —
1485 R71” intm. ext.] δια τὸ ὄνομα φησι αὐτὸν τοῖς ήρωσι διάγειν
1487 int. p. v.] ἀντι τού τῇ σκοτία πέπαικται ἀπὸ τῶν σκυθῶν ἐρημίαν.
χαριέντως δὲ τοῦτο- ὅτι σκότους ὄντος. λωποδυτεῖ τοὺς προστυγχάνοντας-
τὰς νύκτας γὰρ μόνας ἐλήστενεν ὀρέστης : --
1489 R71” ξυντυγχάνειν) και ἐντυγχάνειν αὐτόν
1490 sup. εὖ extm. 8 εἰ] ἥρωα αὐτὸν φησὶ. διὰ τὴν ὁμωνυμών τὴν πρὸς
τὸν ἀγαμέμνονος υἱόν. οἱ ἥρωες δὲ δυσόργητοι.
1490 sup. et ext. 8 ei] of ἥρωες δυσόργητοι καὶ χαλεποὶ. τοῖς ἐμπελά-
ζουσι γίνονται. καθάπερ μένανδρος ἐν συνερίφοις. ὅτι ἀγαθ.. γάμον χει-
μῶνος Geos δίδωσιν. οὐδ᾽ ἥρωσιν εἰς τοῦτο δύναμιν. ἀλλ᾽ ἀποπλήκτως μὲν
διὸ... οὐκ ἐχ ..7 om. Κ --- τούτην] τοῦ τὴν 6 τουτέστιν EMP— καρδιαν οὐκ
εχ ..7 xapdiay οὐκ ἔχοντα G οὐκ ἔχει καρδίαν EMP
1479 S τὰς (1481) Μ [ rovro μὲν ἦρος EP 1) μοννονιχίωνι] μουνιχιῶνε
GP μουνυχιῶνι REM — ἀέρος] expos REMP— γυμνάζονται] δικάζονται EP
1480 Om. RM [ τοῦτο δὲ χειμῶνος EP 1) ὅτι] om. G—B] δύο EP—
ἐν] ἕν GEP— ἐστι] εἰσι G — λέγω] λέγειν G — τοῦ τοῦδε] τοῦδε τοῦ α ἀπὸ τοῦ
SE ἀπὸ τοῦτο δὲ Ρ ---- χειμῶνο!] add. ἕως τοῦ φυλλοροεῖ (φυλλορροεῖ P) EP
1481 [ κλεώνυμος (1475) 6 G—E*P* ἄλλως M* 1 end] ἐπειδὴ R ἐπεὶ
δὲ EP— 4] ἦν ὃ ΕΝΡ --- δὲ] om. EMP— πάλιν] εἰπὼν ἀσπίδας M — δένδρα]
δέδρα P— φυλλοροοῦσιν] φυλλορροοῦσιν EP φυλλορροεῖ. χειμῶνα δὲ τὸν και-
pov λέγει τοῦ πολέμου M
1485 Om. VGM — rots ἥρωσιν) E [ 6a τοῖς ἥρωσι Ῥ J] φησι αὐτὸν]
αὐτόν φησι EP — διάγειν] συνδιάγειν EP
1487 S ξύνεισι Μ [πλὴν της ἑσπέρας R καὶ (om. P) ξύνεισι πλὴν τῆς
ἑσπέρας EP 1) τῇ] om. GRM —exorla] cxorias --- ἀπὸ] δὲ ἀπὸ R δὲ ἀπὸ
τῆς M— τῶν] rov --- ἐρημίαν] ἐρημίας RM ἐρημίᾳ EP— λωποδυτεῖ] ὀρέστης
ὃ τιμοκρατους λωποδυτεῖ REMP— προστνγχάνοντα!] παρατυγχάνοντας ΗΒ ---
τὰ] om. Μ
1489 Om. VGMP— ξυντυγχάνειν) E 1] και] ξυντυγχάνειν καὶ E — αὐτόν]
ταυτόν E
1490 Om. GREMP
268 ARISTOPHANES
(οὗτοι yap) ἀποπλήκτους "δύνανται μὲν ποιεῖν",
τὸ "δ᾽ ὠφέλημά γ᾽ οὐδὲ" κέκτηνται (πάνυ).
διό μοι δοκοῦσι καὶ of τὰ ἡρῷα παριόντες σιγὴν ἔχειν, ὡς Μυρτίλος ἐν "Τιτα-
νόπασί᾽ φησιν. 6 δὲ ᾿᾽Ορέστης λωποδύτης.
ἦρφ: “ἡἥρωα᾽ αὐτόν φησι διὰ τὴν ὁμωνυμίαν τὴν πρὸς τὸν ᾿Αγαμέμνονος
υἱὸν ᾿Ορέστην. °
1493 πάντα "τἀπὶ δεξιά" : οἷον τὰ δεξιὰ τῆς ὄψεως " “ἐπλήττοντο᾽ yap of
συντυγχάνοντες αὐτῷ. ἢ ‘ra ᾿πιδέξια,, ὀφθαλμοὺς καὶ κεφαλήν. ἅμα δέ,
ἐπεὶ οἱ ἐντυγχάνοντες νυκτὸς ἥρωσι " διεστρέφοντο᾽ τὰς ὄψεις. '
1494 οἴμοι τάλας: ὁ Προμηθεὺς ἀπαγγέλλει αὐτῷ τινα συγκεκαλυμ-
μένος.
1498 πηνίκ᾽ ἐστὶν ἄρα τῆς ἡμέρας : ἀντὶ τοῦ “ποία dpa ἐστὶ τῆς ἡμέρας ;”
τοῦτο δὲ εἶπεν ἐπεὶ ‘ ὥρας᾽ ἐξήταζον, οὐ ‘ καιρούς."
1600 4 περαιτέρω: ἢ νύξ.
1502 ἀπαιθριάζει τὰς νεφέλας: ἀντὶ τοῦ “σκορπίζει, “ εὐδίαν ἄγει. ‘ovr
νεφεῖ᾽ δὲ ἀντὶ τοῦ “συνάγει τὰ νέφη. οὐχ ὁρᾷ γὰρ ὁ Ζεὺς αὐτὸν νεφῶν
ὄντων.
ὠφέλημα: cf. Com. Anon. frag. 106, 107 8 (M. IV 605; K. III 428): καὶ τοῖσιν
Axwheiow ὠφέλημ (or ὠφελίαν) ἔχει. Qu. τὴν δ᾽ ὠφελείαν οὐδὲ Or Qu. τὸ δ᾽
ὠφελές σοι Ὑ οὐδὲ ὠφελές (MSS.) lacks a parallel, but cf. ἀνωφελής. ---- Schnee
would read, as prose: ὅτι ἀγαθὸν καλόν τε μόνος ὁ θεὸς δίδωσιν, οὐδ᾽ ἥρωσιν els τοῦτο
δύναμις. Bothe thus: . . . ὅτι ἀγαθὸν γάμον | χειμῶνι θεὸς δίδωσιν, οὐδ᾽ ἥρωες εἰς |
τουτὶ δύναντ᾽, ἀλλ᾽ ἢ ᾿ποπλήκτους μὲν ποιεῖν, | τὸ δ᾽ ἀφελὸς (or ἀσφαλὲς) οὐ κέκτηντ᾽
(or κέκτηντο). --- Μίνρτίλος ἐν Τιτανόπασι: Μ. II 419; K. 1268. Kock suggests:
ἡρῷα παριών, εἰ φρονεῖς, σιγὴν ἔχε. ---- Τιτανόπασι : Meineke.
1498 Suid. ᾿Ορέστης (2).— τὰ δεξιὰ τῆς ὄψεως : the right side of the face. —
ἐπλήττοντο : got a ‘stroke,’ with humorous appreciation of the original. The
more exact expression would be ἀπεπλήττοντο. Cf. ἀποπτληγέντες in Hippocra-
tes, used of those who have had an apoplectic (hemiplectic) fit. —ra πιδέξια: his
nobler parts. — διεστρέφοντο τὰς ὄψεις: had their eyes distorted. διεστρέφοντο is
found in the vulgate of Suidas, and was independently suggested as the proper
reading in the scholium by Blaydes.
1494 αὐτῴ: αὐτοῖς GRIF, anticipating Dindorf.
1498 Suid. πηνίκ᾽ ἐστίν. --- ἐξηταῖζον : ἐζήτουν Suid.
1602 Suid., Zon. (p. 258), ἀπαιθριάζει.
1602 S ἀπαιθριάζει M [ ἀπαιθριάζει] ἀπαιθριάζει ras νεφέλας Γ' ὗπαι-
θριάζει P J] ἀντι τὸν σκορπίζει] σκορπίζει αντι του ΒΓ σκορπίζει EP σκορπί-
ζει τὰ νέφη M --- εὐδίαν] εἰς εὐδίαν G — ἄγει] add. καὶ ὑπαιθριάζει Σ --- συνεφεῖ]
συννεφεὶ GREMPS — ἀντι τον] om. ΕΜΡῈ --- fers αὐτὸν] αὐτὸν ὁ Leis
GrEMP
SCHOLIA ON THE AVES 269
ποιεῖν δύνανται. τὸ Se ὠφελὲς οὐ κέκτηνται. διό μοι δοκοῦσι καὶ of τὰ ἡρῶα
παριόντες σιγὴν ἔχειν. ὡς μυρτῖλος ἐν τιτανωπάσι φησι. 6 δέ ὀρέστης
λωποδύτης : -
1490 int. S ἥρωι] ypwa αὐτὸν φησι. διὰ τὴν ὁμωνυμίαν τὴν πρὸς τὸν
ἀγαμέμνονος υἱὸν ὀρέστην : --
1493 τὰ ᾿πιδέξιλ) ὀφθαλμ .. Kedase
1493 ext. S πάντα ta] οἷον τὰ δεξιὰ τῆς ὄψεως. ὀφθαμούς κεφα.. -
(these two words added above) ἐπλήττοντο γὰρ οἱ συντυγχάνοντες αὐτῶ -
9 τὰ ᾿πιδεξια. ὀφθαλμοὺς κεφαλ... (ἦ . . . κεφαλ.. deleted) ἅμα δὲ ἐπεὶ of
ἐντυγχάνοντες νυκτὸς ἥρωσι, διέστρεφον τας ὄψεις : --
1494 ext. S οἶμοι)] ὁ προμηθεὺς ἀπαγγέλλει αὐτοὺς . τινὰ συγκεκαλυμμέ-
vos : --
1498 ext. S πηνίκ᾽ ἀντι τον ποία dpa ἐστὶν τῆς ἡμέρας. τοῦτο δὲ. ἐπεὶ
ὦρας ἐξήταζον οὐ καιρούς : —
1500 R71” int.] ἢ νῦξ
1502 ext.] ἀπαιθριάζει : αντι του σκορπίζει εὐδίαν ἄγει- συνεφεῖ δὲ ἀντι
του συνάγει τὰ νέφη οὐχ ὁρᾶ γὰρ ὃ ζεὺς αὐτὸν νεφῶν ὄντων: --
EP— ποιεῖν] srociy P— δύνανται) δύναται GR --- ὠφελὲς] ὠφελεῖν G — κέκτην-
ται] κέκτηται R — ἔχειν] ἔχουσιν Ὁ --- as... φησι] om. R— τιτανωπάσι φησι]
τιτάνω πασιφάης G τῇ τανοπάση φησί EP
1490 Sd γὰρ Μ [ εἰ γὰρ ἐντύχη (ἐντύχοι P) τις ἥρωι EP J] ὀρέστην]
om. Μ
The Scholia in Τ' (Codex Leidensis 52) are resumed.
1493 Om. GTEMP— ταπιδέξια) R 1] ὀφθαλμ .. κεφα .. ] ὀφθαλμους καὶ
κεφαλην R
1493 8 πάντα Μ [ πάντα ταπίδεξιά (τὰ ᾿πιδέξια EP) REP αντιδέξια
Τ' 1 οἷον] ὀφθαλμοὺς (a word erased) οἷον I ὀφθαλμούς. κεφαλήν. οἷον
EMP— δεξιὰ] δεξιὰ πάντα M — ὄψεωε) φύσεως TEMP— ὀφθαμούς κεφα .. |
om. RTEMP— ἐπλήττοντο] ἐξεπλήττοντο Τ --- γὰρ] om. Μ --- συντυγχάνοντε:}
συντυχάνοντες ἢ ἐντυγχάνοντες ΜΣ --- ἢ . .. κεφαλ .. 1 om. ΟΓῈΜΈΕ --- κε-
gad .. 7 κεφαλης R — ἐπεὶ] om. M — ἥρωσι} ἥρωσ P
1494 Om. T—S οἴμοι M—oipoe τάλας) T® [ oto τάλας GREP 1] ὁ
«οὖν συγκεκαλυμμένος] συγκεκαλυμμένος παραγενόμενος ὁ προμηθεὺς ἀπαγγέλλει
αὐτοῖς τὰ ἐν τοῖς θεοῖς γινόμενα M — προμηθεὺς} προμηθεὺς δὲ Ρ --- αὐτοὺς] ai-
τοῖς GRI® αὐτῷ EP— συγκεκαλυμμένος] συγγκεκαλυμμένος G συγκεκαλυμέ-.
γος ΓΞ
1498 5' πηνί᾽ Μ [πηνίκα α mix’ ἐστιν dpa της ἥμερας αὶ πηνίκ᾽ ἐστὶν
dpa EP 1] ἀντι τον] ὅτι M — ὥρα ἐστὶν] ἐστὶν dpa Ρ --- δὲ] δὲ εἶπεν Ἀ --- ἐπεὶ
Spas] ἐπὶ ὥρας TEMP ὥρας yap --- ἐξήταζον] ἐξήταζεν M ἐζήτουν Σ --- οὐ
καιρού!] Γ᾽ οὐκαίρως I? εὐκαίρως EP οὐκ ἐπὶ καιροῦ M
1600 Om. VGIMP—4 περαιτέρω) E
270 ARISTOPHANES
1503 οὕτω piv ἐκκεκαλύψομαι : κεκαλυμμένος ὧν ἐκκαλύπτεται, καὶ ὁρᾷ
αὐτὸν ὃ πρεσβύτης. ἔπαιξε δέ, ὡς γὰρ ἐκείνον εἰρηκότος ὅτι ‘ ξυννεφεῖ τὰς
vepéAas καὶ οὐκ ὄψεταί ce,’ φησὶν ‘ ἐκκεκαλύψομαι᾽ . ἣ ὡς ἐν κωμῳδίᾳ, ὡς
καλόν τι ἀκούσας τὸ “ olpwle,’ ἀποκαλύπτεται φανερὸν "αὑτὸν δεικνύς.
1604 ὁ φίλε Προμηθεῦ: γνωρίζει αὐτὸν ἀποκαλνφθέντα.
1606 ἀπὸ γὰρ ὀλέσει : ὁ Ζεὺς δηλονότι.
1508 τουτὶ λαβών pov τὸ σκιάδειον : "κατασκέπασμά᾽ τι τὸ "σκιάδειον,"
ὅπερ ἔχουσιν αἱ κανηφόροι ἀπιοῦσαι εἰς τὰ ᾿Ελευσίνια ὑπὲρ τοῦ μὴ καίεσθαι
ὑπὸ τοῦ ἡλίου. δίδωσι δὲ αὐτῷ τοῦτο ἵνα καλύψῃ αὐτὸν καὶ μὴ ὁραθῇ ὑπὸ
τοῦ Διός.
σκιάδειον : ἐν τοῖς “᾿Ατταλίοις ᾿ εὗρον “σκιάδιον᾽ καὶ ἐν τῷ παλαιῷ τῷ ἐμῷ.
1512 ὑπόδνθι: ἀντὶ τοῦ ‘ καλύπτου ζὑπὸν τὸ σκιάδειον.᾽
1614 πηνίκ᾽ Grr’ ἀπώλετο : οὐκ ᾿Αττικὸν τὸ “ πηνίκ᾽ ἅττ᾽ ἀπώλετο᾽ οὐδὲ
“ἀρχαϊκῶν᾽ οὐδὲ ἀκριβῶν. ἔστι δὲ ἀντὶ τοῦ “πότε δῆτα;᾽ παρέλκει γὰρ τὸ
‘arta’ νῦν. ἀλόγως δὲ κεῖται: οὔτε γὰρ τὸ ‘tid’ σημαίνει οὔτε τὸ
‘driva’+ οὐδενὶ γὰρ τούτων ἁρμόζει τὸ ‘ πηνίκα."
1521 ὅσπερ Ἰλλυριοὶ : ἀνέπλασέ τι γένος θεῶν βαρβάρων “Τριβαλλῶν;
ἀνώτατον, οἷον ὥσπερ ἐπὶ τῶν ἀνθρώπων βάρβαρα ἔθνη πορρωτάτω καθε-
στήκασι. περὶ Θρᾷκην δέ εἶσιν of ᾿Ιλλυριοί, --- τινὲς δὲ Περσίδος φασὶν
1608 ἐκκαλύπτεται: VGRI, anticipating Blaydes.
1608 Suid. σκιάδειον. --- κατασκέπασμα : Suid. (Cod. A). —txovor al κανη-
φόροι: ‘have’ in a loose sense (not ‘carry’). For a more exact statement,
cf. Schol. 168]. ---δίδωσι δὲ αὐτῷ τοῦτο: Prometheus hands it to him (i.e.
to Peithetaerus).
᾿Ατταλίοις : Dindorf.
1612 Suid. ὑπόδυθι. ---- καλύπτου : Qu. ὑποκαλύπτου ὃ Τ' has ἐκκαλύπτου.
1614 Suid. πηνίκ᾽ ἐστίν. ---- οὐδὲ ἀρχαϊκῶν οὐδὲ ἀκριβῶν : cf. the readings of Γ΄.
Suid. has οὐδὲ ἀρχαϊκὸν οὐδὲ ἀκριβές, and Portus adopted this reading in the
scholium. —wapé\xe.: as in Schol. Nub. 488, 1111, Thesm. 852, Ran. 434, but
the passive wapé\xera: is read in Schol. Ach. 815, Eccles. 858, 1151.
1521 Suid. "DAvpiol, xexpryéres, and xpvy}. —dvérarov: ἀνώτατον ὅν Ruther-
ford. —olov: to wit.
ἀρχαϊκῶ T'— dxpPav] ἀκριβὸν GI? ἀκριβῶ Τ' ἀκριβές Σ --- πότε] ποτὲ T—
παρέλκει... νῦν] τὸ δὲ ἅττα. νῦν παρέλκει M — ἄττα] ἅττα G --- ἀλόγως γὰρ]
ἀλόγως δὲ Τ' --- ἅτινα) τὸ ἅτινα EPS --- οὐδενὶ] οὐδὲν REPS — ἁρμόττει] ἁρμόζει
ΕΓῈΜΡΣ -- τὸ] Γ΄ τῷ ΓΈΡΣ --- πηνίκα] ὁπηνίκα 3(cod.ABVE and Med)
1621 S πεινῶντες Μ [ ἰλλυριοί Β ὥσπερ (πεινῶντες ὥσπερ EP) ἰλλυριοι
TEP 1) ἀνέπλασέ οπι. 6 δίδυμος ὥσπερ βάρβαροι. ἀνέπλασε δέ TEMP — τι]
om.GM τὸ Γ--- γένοε] om. Μ --- βαρβάρων θεῶν] θεῶν βαρβάρων ἈΓῈΜΤ ----τρι-
βαλλῶν] τριβαλῶν Ὁ ---- ἀνώτατον) ἀνώτερον ΓΤ ---- καθοστήκασι]ὔ καθέστηκεν Μ ---
περι... dvprol] of ἰλλυριοὶ δέ εἰσι περι θράκην M — θράκην δὲ] δὲ θράκην TEP
SCHOLIA ON THE AVES 271
1503 ext. S οὕτω] κεκαλυμμένος ὧν ἐκκαλύπτεται καὶ ὁρᾶι αὐτὸν ὁ
πρε... ἔπαιξεν δὲ. ὡς γὰρ ἐκείνον εἰρηκότος ὅτι ξυννεφεῖ τὰς νεφέλας καὶ
οὐκ ὄψεταί σε φησι. ἐκκεκαλύψομαι- ἢ ὡς ἐν κωμωδία ὡς καλόν τι ἀκούσας
τὸ οἴμωξζε ἀποκαλύπτεται. φανερὸν αὐτὸν δεικνύς : —
1608 intm. p. ν.] γνωρίζει αὐτὸν ἀποκαλυφθέντα: ---
1506 R71” int.] ὁ ζεὺς δηλονοτι
Fol. 119’. Vv. 1508-1541.
1508 sup. S σκιάδειον] κατασκεύασμά τι τὸ σκιάδ... ὅπερ ἔχουσιν αἱ
κανηφύροι ἀπιοῦσαι εἰς τὰ ἐλευσίνια. ὑπὲρ τοῦ μὴ καίεσθαι ὑπὸ τοῦ ἡλών.
δίδωσι δὲ τοῦτο αὐτῶ. ἵνα καλύψη αὐτὸν καὶ μὴ ὁραθῆ ὑπὸ τοῦ διός: --
1508 ext. p. ν.] ἐν τοῖς ἀττιλίων εὗρον σκιάδιον. καὶ ἐν τῶ παλαιώ τῶ
ἐμώ: --
1608 int. ἃ. ν.] ὑπὲρ τοῦ μὴ καίεσθαι ὑπὸ τοῦ ἡλίου :
1512 int. a. ν.] ἀντι του καλύπτου τὸ σκιάδειον
1514 ext. S mpix’] οὐκ ἀττικον τὸ πηνίκ᾽ ἅττα ἀπώλετο... οὐδὲ ἀρχαϊκὸν-
οὐδὲ ἀκριβών.. ἔστι δὲ ἀντι του πότε δῆτα. παρέλκει γὰρ τὸ ἅττα νῦν- ἀλόγως
γὰρ κεῖται. οὔτε γὰρ τὸ τινὰ σημαινει οὔτε ἅτινα. οὐδενὶ γὰρ τούτων ἁρμότ-
τει τὸ πηνίκα:
1621 ext. S not in text] ἀνέπλασέ τι γένος βαρβάρων θεῶν τριβαλ-
λών ἀνώτατον. οἷον dowep ἐπὶ τῶν ἀνθρωπων βάρβαρα ἔθνη πορρωτάτω
καθεστήκασι. περι θράκην δὲ εἰσὶν of ἰλλυριοί. τίνες δὲ περσίδος φασι
1603 S οὕτω μὲν Μ [ οὕτω μὲν ἐκκαλύψομαι (ἐκκεκαλύψομαι T) RTEP J
κεκαλυμμένος. .. ἢ] om. M — ἐκκαλύπτεται) ἐκκεκάλυπται ἘΣ --- πρε.. πρε-
σβυτερος ΑΤΞΒΞΡ πρεσβυτης RI add. καὶ γνωριζει Τ᾽ -- ξυννεφεῖ] ξυνεφεῖ RT
— αὐτὸν] ἑαυτὸν M — δεικνύς] ἀποδεικνύς Γ ποιῶν EP
1503 Om. RI(but see preceding note)M—& ὦ φίλε προμηθεῦ) ΓΕ [ὦ
φίλε προμηθεῦ P J
1506 Om. VGTEMP
1508 S rovri M [ rovri λαβὼν (add. μου REP) τὸ σκιάδιον (σκιαδειον
REP) GREP λαβών pov τουτί Τ' Π] κατασκεύασμα] κατασκέπασμα %(cod. A)
--- τὸ σκιάδ ..7 τὸ σκιάδιον G om. RTEMPS — ἔχουσιν] ἐφόρουν Σ --- ἀπιοῦ.-
σαι els] ἀπελθοῦσαι ἐπὶ Μ --- καίεσθαι] κάεσθαι ΓῈΡ “--- τοῦτο αὐτῶ] αὐτῶ τοῦτο
RIEMP— καὶ] ὡς M
1508 Om. ΑΒΓῈΜΡ
1508 Om. GRIEMP
1512 Om. EMP—S ὑπόδυθι R [Πὑπόδυθι ταχὺ δὴ T 1] ἀντι τον] om.
Τ' --- καλύπτον] κάλυπτε α ἐκκαλύπτου Τ᾽ --- τὸ σκιάδειον) om. G
1614 S πηνύ᾽ Μ [ mpix ἄττα G πηνίκ᾽ drt ἀπώλετο TEP J] οὐκ...
ἀντι τον] om. M — οὐκ] ὅτι οὐκ ΓῈΡ --- πηνίκ᾽] πηνικα Ε -- ἄττα] ἅττα α ἅττ᾽
R_ ἄττ᾽ ΓῈΡ --- ἀπώλετο] om. G — οὐδὲ... ἀκριβῶν] om. R — ἀρχαϊκὸν] I?
272 ARISTOPHANES
αὐτούς, --- ot γεωργεῖν μὲν οὐκ ἔχουσι γῆν, λῃστεύοντες δὲ τρέφονται.
ὥσπερ Ἰλλνριοὶ: Δίδυμος: ὥσπερ βάρβαροι" τὸ δὲ “ κεκριγότες᾽ μίμησίς
ἐστιν οὐκ εἰς τὸν ἦχον, ἀλλ᾽ εἷς τὴν ἀσάφειαν τῶν βαρβαρικῶν διαλέκτων.
κεκριγότες : οἷον ‘ ποιὰν φωνὴν ἀποτελοῦντες᾽ ἀπὸ λιμοῦ οἱ Τριβαλλοὲὶ θεοί,
ἣ τὸ “κεκριγότες᾽ εἰς τὴν ἀσάφειαν τῆς φωνῆς αὐτῶν’ “κριγή᾽ γὰρ 6 τῶν
ἀποθνῃσκόντων τρισμὸς τοῖς ὀδοῦσι γινόμενος. "ἄνωθεν" δέ φησιν αὐτοὺς
οἰκεῖν, ὡς τῶν Ἑλλήνων ἀνωτέρω οἰκοῦσι καὶ πορρωτέρω οἱ βάρβαροι.
1522 ἐπιστρατεύσειν : “ἔφασαν᾽ φησίν “οἱ Τριβαλλοὶ "πολεμήσειν" πρὸς
τὸν Δία, εἰ μὴ παρέξει αὐτοῖς τὴν δίοδον τῶν ἐμπορίων. παίζει δὲ εἰς τὸν
νομιζόμενον τετειχίσθαι ἀέρα μεταξύ, ὡς ἐκείνων ἀποκεκλεισμένων.
1527 ὅθεν ὁ πατρῴος: ὅτι κατ᾽ ἔλλειψίν ἐστι τοῦ “᾿Απόλλωνος,᾽ δέον
εἰπεῖν “ὃ πατρῷος ᾿Απόλλων᾽ ἣ ἄλλος τις τῶν θεῶν. “πατρῴῷον᾽ δὲ τιμῶσιν
᾿Απόλλωνα οἱ ᾿Αθηναῖοι ἐπεὶ Ἴων, ὁ πολέμαρχος ᾿Αθηναίων, ἐξ ᾿Απόλλωνος
καὶ Κρεούσης τῆς Ἐϊούθου ἐγένετο.
᾿Εξηκεστίδηε: ὅτι βάρβαρος ᾿Βξηκεστίδης προείρηται.
1530 ἐντεῦθεν dpa τοὐπιτριβείης: παρὰ τὸ “Τριβαλλοί᾽ φησὶ παίζων
γεγονέναι τὸ ἐπὶ ὕβρει τὸ ’ἐπιτριβείης.᾽
1536 καὶ τὴν Βασίλειαν: Εὐφρόνιος ὅτι Διὸς θυγάτηρ ἡ “Βασίλεια;,᾽ καὶ
δοκεῖ τὰ κατὰ τὴν ἀθανασίαν αὕτη οἰκονομεῖν, ἣν ἔχει καὶ παρὰ Βακχυλίδῃ ἡ
Cf. Zon. κεκριγότες (1195), κριγμός (1250), and κριγή (1284). --- ἄνωθεν : in
1622, 1526, of the text of the play.
1522 πολεμήσειν : ἔφασαν πολεμεῖν, declared war, may be right.—e μὴ
παρέξει: M, as in the text of the play, but ἵνα παρέξῃ (late aor., REP) is pos-
sible. Cf. Schol. Pac. 480, Schol. Thuc. iii 21.
1527 ᾿Απόλλωνος: Schnee would read ᾿Απόλλων (approved by Rutherford),
but cf. the note on Schol. 26.— δέον : δέον γὰρ MSS., except U. γὰρ may imply
that originally the scholium read ἔδει γὰρ (Blaydes) or that some such apodosis
as "ὁ rarpyos’ εἶπεν was understood after τῶν θεῶν. Cf. Schol. 15, 69, 92, etc.
προείρηται : cf. Schol. 11, 764. :
1530 ἐπὶ ὕβρει: ““ Corruptum videtur ex ἐπιτριβείης.," Blaydes.
1636 αὕτη: αὐτῇ P, for which Caesar proposed αὐτὴ, anticipating E. — ἥν
ἔχει: ἥν ἐστι Kaibel, deleting the following τὴν ἀθανασίαν. For ἣν Neue pro-
posed ὃ. Rutherford reads οἰκονομεῖν ἣν ἔχει" καὶ παρὰ xré., ‘keep and dispense.’
Capps would read τὰ κατὰ τοὺς ἀθανάτους πάντα οἰκονομεῖν, ὃ ἔχει xré., and just
below δώσασα (late aorist).
- τριβαλλοὶ] τρυφαλλοὶ I’ τρυβαλλοὶ ΓΞ τριβαλλὸς EP — γεγονέναι} yeyove-
vas φησὶ G— τὸ ἐπὶ] τὸ ἐπὶ τῇ EP τοῦ ἐφ᾽ Μ --- τὸ] om. TEP λεγομένου Μ
1686 8. βασιλείν Μ [ nai τὴν βασιλείων (βασίλειαν R) GR καὶ (om.
E) τὴν βασιλείαν σοι γυναῖκ᾽ ἔχειν TEP J] Order of notes 2, 1 P— εὐφρόνιος
ον Odes] om. M— βασιλεία] βασίλεια R—atry] αὐτὴ E αὐτῇ Ρ-- ἣν]
ἦν R— βακχνλίδι] βακχυλίδη ΟΕΓῈΡ --- αὐτὴν] τὴν Ρ --- ἄλλω!) ἢ R om. TEP
SCHOLIA ON THE AVES 273
αὐτούς - οἱ γεωργεῖν μὲν οὐκ ἔχουσι γῆν. ληστεύοντες δὲ τρέφονται: : —
1521 R72’ int. S ἐλλυριοὶ] δίδυμος . ὦσπερ βάρβαροι τὸ δε κεκριγότες -
μίμησις ἐστι. οὐκ᾽ εἰς τὸν ἦχον ἀλλ᾽ εἰς την ἀσάφειαν. των βαρβαρικῶν
διαλέκτων
1521 int. S κεκριγότες] οἷον ποιὰν φωνὴν ἀποτελοῦντες απὸ λιμοῦ, οἱ
τριβαλλοὶ θεοί. ἣ τὸ κεκριγότες εἰς τὴν ἀσάφειαν τῆς φωνῆς αὐτῶν. κρίγη
γὰρ, ὁ τῶν ἀποθνησκόντων τρισμὸς τοῖς ὀδοῦσι γινόμενος. ἀνωτέρω δὲ φησι
οἰκεῖν αὐτοὺς - ὡς τῶν ἑλλήνων ἀνωτέρω οἰκοῦσι καὶ πορρωτέρω. βάρβαροι: ---
1522 int. 8 ἐπιστρατεύσειν] ἔφασαν of τριβαλλοὶ πολεμεῖν πρὸς τὸν δία.
ἵνα παρέξει αὐτοῖς τὴν δίοδον. τὴν ἐμπορίαν. παίζει δὲ εἰς τὸν νομιζόμενον
τετειχίσθαι ἀέρα μεταξὺ ὡς ἐκείνων ἀποκεκλεισμένων: ---
1523 R72’ τἀμπόρι᾽) των ἐμπορίων
1527 ext. et inf. S πατρῶός] κατ ἔλλειψιν ἐστι τοῦ ἀπόλλωνος - δέον γὰρ
εἰπεῖν ὃ ὃ πατρῶος ἀπόλλων. ἢ ἄλλος τις τῶν θεῶν. πατρῶον δὲ τιμῶσιν
ἀπόλλωνα ἀθηναῖοι. ἐπεὶ ἴων ὁ πολέμαρχος ἀθηναίων ἐξ ἀπόλλωνος καὶ
κρεούσης τῆς ξούθου ἐγένετο: --
1527 inf. S ἐξηκεστίδης ὅτι βάρβαρος ἐξηκεστίδης - προείρηται: ---
1629 inf. S τριβαλλοί] παρα το τριβαλλοὶ φησὶ παίζων γεγονέναι τὸ
ἐπὶ ὕβρει τὸ ἐπὶ τριβείης : —
1536 inf. 8 βασιλείαν] εὐφρόνιος. ὅτι duds θυγάτηρ ἡ βασιλεία. καὶ
δοκεῖ τὰ κατα τὴν ἀθανασίαν αὕτη οἰκονομεῖν. ἣν ἔχει καὶ παρα βακχυλίδι ἡ
1521 Om. VGM (but see preceding note) [ T*E*P* 1 δίδυμος...
βάρβαροι] om. TEP (but see preceding note)
1521 [ xexptyores GRTEP— Μη J] οἷον. .. ἢ] om. M— οἷον] ἀντὶ τοῦ
οἷον Τ' ἀντὶ τοῦ Σ — ποιὰν] om. '— οἱ] om. [— τὸ κεκριγότες] om. Γ΄ τὸ δὲ
κεκριγότες Μ .““-- εἰς} διὰ 3 ---- κρίγη)] τρίγη G — rots ὀδοῦσι] τῶν ὀδόντων G —
yivépevos] γενόμενος ΓῈ --- ἀνωτέρω... βάρβαροι] om. M — οἰκεῖν αὐτοὺς} av-
τοὺς οἰκεῖν ΕΓῈΡ --- οἰκοῦσι καὶ πορρωτέρω] Γἕ καὶ πόρρω οἰκοῦσι I'— οἰκοῦσι
οἰκούντων G — βάρβαροι] οἱ βάρβαροι EP
1622 S ἐπιστρατεύειν Μ [ émorparevoay (add. φασίν EP) GREP ἢ
ἔφασαν] ἔφασαν φησιν RIEP εἶπον φησὶ M — οἱ τριβαλλοὶ] om. M — ἵνα] εἰ
μὴ M — παρέξει] παρέξη GREEP— τὴν ἐμπορίαν] om. R τῶν ἐμπορίων TEMP
— νομιζόμενον] νενομισμένον Γ' νενομιζόμένον 13
1623 Om. ΥΟΤῈΜΡ
1627 S πατρῷος Μ [ dey (add. ὁ EP) πατρῶος GEP ὅθεν 6 πατρώιος
ἐστι (ἐστὶν Γ) ΒΓ 1) κατ] ὅτι κατ RTEMP— ὁ ὁ] ὁ GRFEMP— ἄλλος] ἀλ-
Aws P— ἀθηναῖοι] οἱ ἀθηναῖοι Τ'
1627 Om. GTEP—S 8 ἐξηκεστίδης Μ .--- 1627) Τὸ 1 ἐξηκεστίδης} ὁ ἐξη-
κιστίδης I*
1629 Om. ΒΕ --- αὶ ἐντεῦθεν M [ évrevOev ἄρα τοὐπιτριβείης ΑΤ' τοὐπιτρι-
βείης P Ἴ παρα. .. γεγονέναι) παίζων φησὶ γεγονέναι. ἀπὸ τοῦ τριβαλλοὶ M
274 ARISTOPHANES
᾿Αθηνᾶ τῷ Τυδεῖ δώσουσα τὴν ἀθανασίαν’ ἔστι δὲ καὶ παρὰ Κρατίνῳ ἡ Basi-
Aaa. ἔνιοι δὲ αὐτὴν “᾿Αθανασίαν᾽ καλοῦσι.
ἄλλως: σωματοποιεῖ τὴν βασιλείαν, αὐτὸ τὸ πρᾶγμα, ὡς γυναῖκα.
1541 τὴν λοιδορίαν: ὡς καὶ τοῦτο ἕν τῶν πολλῶν ἄξιον" εἰς αὔξησιν δὲ
τῆς κωμῳδίας τοῦτό φησι.
τὸν κωλακρέτην: τὸν ταμίαν τῶν πολιτικῶν χρημάτων. ᾿Αριστοφάνης ὁ
γραμματικὸς τούτους ταμίας εἶναί φησι τοῦ δικαστικοῦ μισθοῦ. οὐ μόνον δὲ
τούτου τὴν ἐπιμέλειαν ἐποιοῦντο, ὡς φησιν, ἀλλὰ καὶ τὰ εἰς θεοὺς ἀναλι-
σκόμενα διὰ τούτων ἀνηλίσκετο, ὡς ᾿Ανδροτίων γράφει οὕτως’ rots δὲ
ἐοῦσι Πυθῶδε θεωροῖς τοὺς κωλακρέτας διδόναι ἐκ τῶν ᾿νανκραρικῶν᾽ εἰς ἐφό-
δια "ἀργύριον" καὶ εἰς ἄλλο ὅ τι ἂν δέῃ ἀναλῶσαι.᾽᾽ ταμίαι δὲ ἦσαν καὶ προε-
στῶτες τῆς δημοσῶς σιτήσεως.
τὰ τριώβολα: ἅπερ ἐλάμβανον οἱ κριταὶ οἱ ἐν ἡλιαίᾳ κρίνοντες εἷς μισθόν.
τὰ τριώβολα: μίγνυσι καὶ ἐκ τῶν ὄντων παρὰ τοῖς ᾿Αττικοῖς. οὐχ εἱστήκει δὲ
αὐτοῖς τὸ δικαστικὸν “τριώβολον᾽ - πολλαχοῦ γὰρ καὶ δύο ὀβολοὺς εἰλήφασιν.
1546 ἀπανθρακίζομεν : ἀντὶ τοῦ ““ἀνθρακίδας ἐσθίομεν "᾽ ἔστι δὲ εἶδος
ἰχθύος λεπτόν, 6 παροπτῶντες ἐσθίουσιν.
αὐτὸ τὸ πρᾶγμα: the words imply τὴν βασιλείαν in the lemma, although this
interpretation is barred by the rhythm. Cf. 1537 of the text.
1541 ἕν τῶν πολλῶν : one of her numerous prerogatives. Rutherford reads
τὰ τριώβολα: ws καὶ τούτον ὄντος ἐκ τῶν πολλοῦ ἀξίων.
᾿Αριστοφάνης.. .. μισθοῦ: cf. Hesych. cwraxpérac: ἀργυρικοὶ ταμίαι, οὖς τινες
οἴονται μόνου τοῦ δικαστικοῦ προΐστασθαι. ----᾿ Ανδροτίων : Miiller I 871. --- τοῦς δὲ...
ἀναλῶσαι : cast in the formal language of a law or decree, although in Attic
decrees the clause which prescribes the duties of the κωλακρέται is regularly
phrased οἱ δὲ κωλακρέται δόντων τὸ ἀργύριον. Cf. CIA. I 20, 45, 77. There are
other indications, such as the tense of διδόναι, that Androtion was not quoting
literally. ‘The fact, however, that he uses the infinitive shows that the follow-
ing sentence, ταμίαι δὲ ἦσαν xré., is not part of the quotation. — ναυκραρικῶν:
‘‘legendum videtur’’ Dobree, citing Harp. ναυκραρικά. This was adopted by
Béckh (‘‘ Man wird in den Quellen vergeblich suchen, was die ναυκληρικὰ gewe-
sen seien’’), who assumes that Androtion is speaking of regulations in force
before the time of Cleisthenes. Cf. Arist. ᾿Αθ. πολ. 8 3: διὸ καὶ ἐν τοῖς νόμοις τοῖς
Σόλωνος, ols οὐκέτι χρῶνται, πολλαχοῦ γέγραπται τοὺς ναυκράρους εἰσπράττειν καὶ dva-
λίσκειν ἐκ τοῦ ναυκραρικοῦ ἀργυρίου]. In the passage just quoted, von Wilamowitz
suggests ἀργύρι[ον] as a possible (but improbable) restoration. Furthermore,
believing that the passage in Aristotle and the quotation from Androtion are
closely related in source, he thinks the scholium might be emended to read éx
τοῦ ναυκραρικοῦ dpyuplov, with an indication of the specific amount at the end of
the sentence. — ἀργύριον : Blaydes. —els ἄλλο ὅ τι Gv: els ὅ τι ἄλλο ἂν Γ΄.
1646 Suid., Zon. (276), ἀπανθρακίζομεν. --- ἀνθρακίδας : Kiister in Suid. Cf.
Schol. Ach. 670: ἐπανθρακίδες - λεπτοὶ ἰχθύες ὀπτοί' πάντα δὲ τὰ ἐπὶ ἀνθράκων
ὀπτώμενα " ἀνθρακίδας ᾿ ἐκάλουν. Cf. Philyl. frag. 18 (M. II 861; Κ 1 785): αἵρετ᾽
ἀνθρακίδας xré. Kiister suggests also ἐπανθρακίδας (approved by van Leeuwen).
SCHOLIA ON THE AVES 275
ἀθηνᾶ τῶ τυδεῖ δώσουσα τὴν [119” sup.] ἀθανασίαν. ἔστι δὲ καὶ παρα κρα-
τίγω ἡ βασιλεία. ἔνιοι δὲ αὑτὴν ἀθανασίαν καλοῦσι: --- ἄλλως: σωματοποιεῖ
τὴν βασιλειαν. αὐτὸ τὸ πρᾶγμα ὡς γυναῖκα: --
1641 R 72’ int. S a. ν.] ὡς καὶ rovro ἕν τῶν πολλων ἄξιον. εἰς αὔξησιν
δὲ της κωμωιδιας. τοῦτο φησι
1541 119” sup.] τὸν κολακρέτην : ἀριστοφάνης ὃ γραμματικὸς τούτους
ταμίας εἶναι φησι- τοῦ δικαστοῦ. οὐ μόνον δὲ τούτον τὴν ἐπιμέλειαν ἐποιοῦντο
ὡς φησι: ἀλλὰ καὶ τὰ els θεοὺς ἀναλισκόμενα διὰ τούτων [διὰ τούτων
erased] διὰ τούτων ἀνηλίσκετο. ὡς ἀνδροτίων γραφει οὕτως. τοῖς δὲ ἰοῦσι
πυθῶδε θεωροῖς τοὺς κωλακρέτας διδόναι ἐκ τῶν νῦν κληρικῶν εἰς ἐφόδια
ἀργύρια καὶ εἰς ἄλλο ὃ ἂν δέη ἀναλῶσαι . ταμίαι δὲ ἦσαν καὶ προεστῶτες. της
δημοσῶς σιτήσεως: ---
1541 R 72’ int.] τὰ τριώβολα: --- ἅπερ ἐλάμβανον. of κριται- of εν ἡλιαια
κρίνοντες εἰς μισθον
1541 1,οἰὰ. 52 fol. 12” ext.] τὰ τριώβολα: --- μίγνυσι καὶ ἐκ τῶν ἀττικῶν
παρὰ τοῖς ἀττικοῖς. οὐχ εἱστήκει δὲ αὐτοῖς τὸ δικαστικὸν- τριώβολον. πολ-
λαχοῦ γὰρ καὶ δύο ὀβολοὺς εἰλήφασι :
Fol. 119“, Vv. 1542-1571.
1546 ext.) ἀπανθρακίζομεν: — ἀντι τον ἄνθρακας ἐσθίομεν ἔστι δὲ ειδος
ἰχθύος λεπτὸν ὃ παροπτῶντες ἐσθίουσιν αλλως : ὁπτὰς ἐσθίομεν ἢ ἄνθρακας
- σωματοποιεῖ.... γυναῖκα] as interlinear TE ὡς γυναῖκα σωματοποιεῖ αὐτὴν
᾿Β om. Γ᾽ -- βασιλειαν] βασιλεᾶν ΟἸΞΕΜΡ --- αὐτὸ τὸ πρᾶγμα] οἴ. Μ
1641 Om.VG—S λοιδορῶν M — τὴν λοιδορίαν) E [ τὴν AodopiavT— P* J]
ἄξιον] om. P—ats] ὡς M — αὔξησιν] dfyow P
1541 S κολακρέτην M [ τὸν κολακρέτην] τὸν κωλακρέτην GREEP ἢ
ἀριστοφάνη:)] τὸν ταμίαν τῶν πολιτικῶν χρημάτων. ἀριστοφάνης TEMP— ὁ
yeapparixds] γραμματικοὺς 6 --- φησι] om. Μ --- δικαστοῦ] δικαστικοῦ μισθοῦ
ΒΙῈΜΡ ---οὐ pévov . . . φησι] om. M— cots] τοὺς θεοὺς Ὁ --- διὰ τούτων] δι᾿
αὐτῶν M — ds... σιτήσεως] om. M— γραφει] γραφει δὲ G — οὕτως} ovrw R
— δὲ] σὲ Τ --- πυθῶδε] πυθῶ δὲ R — θεωροῖς] θεωρικοῖς R — νῦν κληρικῶν] vav-
κληρικῶν ἘΓῈΡ --- εἰς ἐφόδια] εἰς ἐφόδιον Γ ἐφόδιον EP— ἄλλο δ] ἄλλο ore
REP ὅτι ἄλλο T— ἀναλῶσαι] ἀναλῦσαι Ὁ --- προεστῶτες] I? προστάται Ἐ ---
σιτήσεως) I? σιτίσεως αὶ τήσεως T
1541 Om. VGTEMP
1541 Om. VGRM 1) ἀττικῶν] ὄντων 27EP— δικαστικὸν] om. EP
1546 S θεομισὴς (1548) M [[ἀπανθρακίζομεν] ἀπ᾽ ἀνθρακίζομεν R J] ὃ
wapowravres] S(cod.A) ὅπερ ὀπτῶντες Σ -- δ] ᾧ Ρ---αλλως . . . ζωπυροῦ-
μεν] ΓΣ om. Γ-- ὁπτὰς] ὀπτὰ Μ --- ζωπυροῦμεν] πυροῦμεν M — ευτελεστέρον)
dw’ ἀνθρακιᾶς Bernhardy. ἀπανθρακίδας Rutherford. —& παροπτῶντες: ὅπερ ὀπτῶν-
τες Ktister in Suid., but Suid. (Cod. A) has ὃ παροπτῶντες.
276 ARISTOPHANES
ἄλλως : ‘<dvOpaxidas) ὀπτὰς ἐσθίομεν ἢ “ἄνθρακας ζωπυροῦμεν.᾽ ὡς ἐν
κωμῳδίᾳ δὲ τοῦ εὐτελεστέρου ἐμνήσθη, ἐπὶ ἄλλων μέγιστα ἰσχύοντος τοῦ
πυρός.
1548 θεομισὴς ἔφνε: ὃ μέν φησι τῷ Προμηθέϊ ἴσον τι τῷ “ὑπὸ θεῶν
μισούμενος, διὸ καὶ ὀξυτόνως ἀναγνωστέον, ὃ δὲ τὸ ἕτερον δέχεται “μισῶν
θεούς, ὡς ὁ Τίμων ἀνθρώπους.
1651 ἀκολουθεῖν δοκῶ κανηφόρῳφ: ταῖς γὰρ κανηφόροις σκιάδειον καὶ
δίφρον ἀκολουθεῖ τις ἔχουσαυ Ἕρμιππος "Θεοῖς ""
Α “.. . ὦσπερ al κανηφόροι,
Aevxoiow ἀλφίτοισιν "ἐντετριμμένη —
Β ἐγὼ δ᾽ "ἐνέκαψά τοι λαθὼν" τὴν διφροφόρον
(τῶν ἀλφίτων).
“Νικοφῶν δὲ ᾿Ἔ ἰἘΥΧχειρογάστορσιν" "
“(ὦν "γεννάδα" (ov δ᾽) αὐτὸς ὀλίγον "ἀνάγαγε"
ἀπὸ τῆς διφροφόρου" χρηστὸς εἶ καὶ κόσμιος.
ἀνθρακίδας : ἀπανθρακίδας Rutherford. — μέγιστα : μεγίστων Cary.
1648 Suid. θεομισής. --- Τίμων, at the beginning of the scholium in V, is
doubtless the trace of a lemma. —6 . . . Προμηθεῖ: the epithet he applies to Pro-
metheus.— 6: Capps. Cf. EP.
1551 Suid. δίφρον. --- σκιάδειον. .. ἔχουσα: R alone has ἐπάνω τῶν κεφαλῶν
σκιάδεια ἐπέκειτο, which Rutherford retains. —“Eppurmros Θεοῖς: Μ. II 389;
K. 1281. The nominative Ἕρμιππος is now established by V, and the change of
Θεῶν to Θεοῖς, first suggested by Kiister, duly follows. The use of the genitive
here (Ἑρμίππον Θεῶν, from Hermippus’s Gods) and before the following quota-
tion is without parallel in the scholia to Aristophanes. —domep al κανηφόροι:
the same metaphor in Ar. Eccl. 782: ὅπως ἂν ἐντετριμμένη κανηφορῇε. The meal
sifted through the κανοῦν, which contained the groats and implements of sacri-
fice (Ar, Pac. 948), and powdered the hair of the κανηφόρος. --- ἐντετριμμένη : it
is impossible to determine, without the context, what may have been the origi-
nal form of ἐντετριμμένοις (MSS.), which is probably due to attraction. It seems
natural to assume a domestic scene and to suppose that the first speaker has
mentioned, in some relation not now determinable, a xvaytpa (cf. Ar. Eccl.
780 ff.) or possibly a σιπύη (cf. Ar. Plut. 806). The second speaker interrupts
him with a reference to his own sly theft; the διφροφόρος (i.e. the μάγειρος or
the raulas),-he says, never noticed when he stole and ate some of the groats.
Other forms have been suggested: ἐντετριμμένος Meineke; ἐντετριμμέναι (in the
Thesaurus); ἐντετριμμένοι Bothe. —The assumption of two speakers is due to
von Wilamowitz. — ἐνέκαψά τοι λαθὼν : ἕνεκα ψαλάθων MSS, ἕνεκα ψαλαγμάτων (1)
Brunck. ἐνέκαψα λαθὼν Valckenaer. ἐνέκαψα λανθάνων Porson, but the idiom
demands λαθὼν. For ro, cf. Ar. Eq. 1855: αἰἱσχύνομαί τοι rots πρότερον ἁμαρτίαις,
and Av. 59: ἐποποῖ" ποιήσεις τοί pe κόπτειν αὖθις av; It seems more likely that the
enclitic particle should have been dropped in quoting than that the poet should
SCHOLIA ON THE AVES 277
ζωπυροῦμεν. ws ἐν κωμωδια δὲ τοῦ evredeorépou ἐμνήσθη ere ἄλλα μέγιστα
ἰσχύοντ .. τοῦ πυρός: --
1548 inf. S ἔφυς] τίμων οἱ μὲν φασι: τω προμηθει ἴσον τι τὸ vO μισού-
μενος. διὸ καὶ ὁξυτόνως ἀναγνωστέον. ὃ δὲ τὸ ἕτερον δεχεται μισῶν θεους ὡς
ὁ τιμῶν dvOporrous : —
1551 ext. S δοκῶ] ταῖς yap κανοφόροις σκιαδειον καὶ δίφρον ἀκολουθεῖ τις
ἔχουσα: ἕρμιππος θεῶν ὥσπερ ai κανηφόροι λευκοῖσιν ἀλφίτοισιν ἐντετριμ-
μένοις. ἐγὼ δ᾽ ἕνεκα ψαλάθων τὴν διφροφόρον νικοφῶντος ἐγχειογαστόρων
γέννα ὁ αὐτὸς ὁλίγον ἄναγε ἀπο τῆς διφροφόρου. χρηστὸς εἶ καὶ κόσμιος: --
ἐντελεστερου Ἐ --- «πὰ ἄλλα] ἄλλα 6 ἐπὶ ἄλλων ΓῈΜΡ --ἰσχύοντ... ἰσχύοντα
G ἰσχύοντες Γ΄ ἰσχύοντος EMP
1648 Om. Κὶ [ τίμων] εἰ δῆτα θεομισὴς ἔφυς G θεομισὴς ἔφυς TEP—
ἄλλως M* 1 οἱ] ὁ EP— φασι] φησὶ EP— τω προμηθει] om. M — τὸ] τῷ EMP
-- νπο] tr G ὑπὸ θεῶν TEMP — μισούμενος) μισούμενον I μισουμένψῳ Μ “--
μισῶν] μισῶ Γ --- os] I? ἢ T— ὁ] om. M— τιμῶν] τύμων TEP
1661 8. ἀκολουθεῖν αὶ 5. ἄνωθεν Μ [{ἀκολουθεῖν (om. EP) δοκῶ κανηφόρω
GEP κανηφόρ. Τ' J] yap κανοφόροις] κανηφύροις γὰρ Τ΄--- κανοφόροις) κανη-
φόροις GREMPS— σκιαδειον . . . κόσμιο9] ἐπανω των κεφαλων. σκιάδεια επε-
caro Ἐ --- σκιαδειον] I? σκιάδιον GI — ἀκολουθεῖ] ἀκολουθία M — ἔρμιππος
«ον κόσμιος] om. M --- ἔρμιππος] ἑρμίππου TEP— θεῶν] θέων T'— ἐντετριμμέ-
vous] ἐντετριμμένως Ὁ --- ψαλάθων] I? ψαμάθου Τ --- ἐγχειογαστόρων] I’ ἐγχειο-
γάστορα ἃ ἐγχειρογαστόρων ME ἐν χειρογαστόρων ΒΡ ---- γέννα) γένναν Ὁ »-ο--
ὁ] om. P
have used the present λανθάνων. Bothe proposes ἐνέκαψα ψηλαφῶν. Blaydes
ἔπειτ᾽ ἐνέκαψ᾽ ὁλὰς λαθὼν, but ὁλὰς anarthrous is doubtful. Qu. ἐγὼ δ᾽ ἐνέκαψα
τῶν ὁλῶν τὴν διφροφόρον | λαθών ὃ --- Νικοφῶν δὲ ᾿Εἰγχειρογάστορσιν: M. Π 852;
K. I. 1718. --- Νικοφῶν δὲ: Kiister, for Νικοφῶντος. See above. —'Eyyeapoyé-
στορσιν: ᾿ΕΥχειρογαστόρων (MSS.) may be due to γέννα (MSS.), mistaken for
Γέννᾳ. For the word éyxepoydorwp, cf. Suid., Hesych., Zon. (598), ἐγχειρογάστο-
pes; Bek. A. G. 23013; Ath.i4p; Eustath. I. 286 21; Schol. Eur. Or. 953;
Schol. Apoll. Rhod. i 989. Cf. the exact parallel ἐγγλωττογάστορες in Ar. Av. .
1695. On the other hand the word χειρογάστωρ is feebly supported: Schol.
Aristid. 408 25; Eustath. Il. 286 21; Poll. i 50 (Hecataeus). Pollux condemns
it: vii7. In eight of the nine cases, however, in which Nicophon’s play is cited,
the title Xepoydoropes is given, but in six of these the phrasing is ἐν Xepoyd-
στορσι, which may well originally have been ᾿Εγχειρογάστορσι. --- ὦ γεννάδα σὺ δ᾽
... ἀνάγαγε: Dobree, who suggests also νῦν or δεῦρ᾽ for σὺ δ᾽. V has γέννα ὁ αὐ-
τὸς. Meineke, assuming that it read γέννα ὁ otros, proposed γενναῖος ἴσθ᾽, ὦ
οὗτος, ὀλίγον ἀνάγαγε. Bothe γενναιοτέρως, ὦ οὗτος, ὀλίγον ἂν ἄναγε. Blaydes
οὗτος, ὀλίγον ἄναγε κοσμίως... χρηστὸς εἶ καὶ γεννάδας, OF οὗτος, ὀλίγον ἄναγ᾽, ὦ
γεννάδα, OF ὦ γεννάδα, σεαντὸν ὀλίγον ἀνάγαγε.
278 ARISTOPHANES
1552 καὶ τὸν δίφρον ye διφροφόρει : ἐπειδὴ εἶπεν ‘iva δόξω ἀκολουθᾶν
κανηφόρῳ;᾽ λέγει παίζων ‘ καὶ δίφρον βάσταζε:
1553 πρὸς δὲ τοῖς Σκιάποσιν : ταῦτα ἐξήγησίς ἐστε τῶν ἀνωτέρω. γένος
δέ ἐστι περὶ τὸν δυτικὸν ὠκεανὸν πρὸς τῇ κεκαυμένῃ ζώνῃ, ὡς ἀψύχους δὲ
διασύρει τοὺς φιλοσόφους καὶ ὡς ἐπὶ σκιᾶς βαδίζοντας.
Σκιάποσιν : τούτους ἔχειν βήματά. φασι τοῦ παντὸς σώματος μείζονα διὰ
δὲ τὸ μὴ ἔχειν οἴκους ἀλλ᾽ ὑπὸ τοῦ καύματος ἀναλίσκεσθαι, " τετραποδηδὸν
βαδίζοντας ἀνορθοῦν τὸν ἕτερον τῶν ποδῶν καὶ κατασκιάζειν τὸ λοιπὸν σῶμα.
τοῦτο γὰρ αὐτοῖς ἐχαρίσατο ἡ φύσις, ἴσης" οὔσης τῆς γῆς αὐτῶν καὶ "πλα-
τείας καὶ κατάδυσιν μὴ ἐχούσης eis ἀποφυγὴν τοῦ καύματος.
1555 ὑνχαγωγεῖ Σωκράτης: ἐπειδὴ λιτοὶ οἱ φιλόσοφοί εἶσι καὶ ἄτροφοι,
διὰ τοῦτο τοὺς Σκιάποδας παρέλαβεν, μυθενόμενον δ᾽ ἔτι καὶ τοῦτο τὸ γένος
ἐστίν" ‘“AXovrov’ δὲ εἶπε τὴν λίμνην, καθὸ ἀλουτοῦντες καὶ ῥυποφοροῦντες
ἐφιλοσόφουν οἱ περὶ τὸν Σωκράτην.
1556 ἔνθα καὶ Πείσανδρος ἦλθε: οὗτος δειλὸς ἦν ἦλθεν οὖν ψυχὴν ἰδεῖν
θέλων, ἐπεὶ οὐκ εἶχεν, ὡς Εὔπολις ἐν ᾿Αστρατεύτοις"
“Πείσανδρος εἰς Πακτωλὸν ἐστρατεύετο,
κἀνταῦθα τῆς "στρατιᾶς κάκιστος ἦν ἀνήρ,
ἁπανταχοῦ δ᾽ ἦν δειλός."
1553 Suid. Σκιάποδες (1, 2), τετραποδηδόν, and ψυχαγωγεῖ. --- ταῦτα ἐξήγησίε
ton τῶν ἀνωτέρω: i.e. verses 1553-1664 are an ‘exposition’ or ‘illustration ’ of
the καινὰ καὶ θαυμαστὰ καὶ δεινὰ πράγματα announced in 1470 ff. The words én
καὶ in Schol. 1555 involve the same reference. The relation of 1553-1564 to
1470-1481 is close; the two strophes have the same rhythm and similar con-
tent. Similarly in Γ3 and E (interlinear) there is a scholium on 1694 — where
the antistrophe to 1553 ff. begins — which reads τὰ ἐξῆς ταὐτά ἐστι τῷ ἀνωτέρω,
i.e. 1668 ff. Cf. also Schol. Lys. 1189: ἀποκοπή ἐστι τοῦ ἄλλον χοροῦ (i.e. 1043-
1071), ἐς wap Εὐπόλιδι ἐν Κόλαξι. Both in Av. 1558 and Lys. 1189 the connexion
is indicated by δέ. In Schol. Nub. 44 and 358 the scholiast speaks of the poet's
ἐξήγησις of his own language. Cf. the use of ἐξηγεῖσθαι in Schol. Pac. 788,
Schol. Vesp. 680, and of ἑρμηνεύειν in Schol. Av. 1058. The words ταῦτα ἐξήγησίς
ἐστι τῶν ἀνωτέρω are not a marginal direction of the librarius referring the fol-
lowing scholium to a lemma on the preceding folio. They are found in all the
MSS., and a mere copyist’s note originally appropriate to a single MS. is not
likely to have been thus perpetuated; furthermore, the phraseology for this sort
of direction is fixed, fjre ὄπισθεν, ζήτει τὸ κείμενον ὄπισθεν, σχόλια τῆς ὄπισθεν
σελίδος, and the like.
τετραποδηδὸν... toys: the addition is due to Suid. (Cod. ABG, on which
Bernhardy reports wrongly).
1555 τοὺς Σκιάποδας : τὸ γψυχαγωγεῖ Rutherford. —"AXovrov: van Leeuwen.
1556 Suid. δειλότερος and Πεισάνδρου δειλότερος. --- ἦλθεν : ἤθελεν Rutherford.
— és: ‘fort. cal’? Meineke. — Εὔπολις ἐν ᾿Αστρατεύτοις : Μ. II 485; K. I 264.
— Πακτωλὸν : Σπαρτωλὸν Hanow. --- ἐστρατεύετο : ἐστρατεύσατο Blaydes. — rig
στρατιᾶς: τῆς σῆς στρατείας TEP. τῆς ὅλης στρατιᾶς d’Arnaud. τῆς πάσης
SCHOLIA ON THE AVES 279
1552 inf. S Sppopiper] éredy εἶπεν. ἵνα δοξω ἀκολουθεῖν νικανηφόρω-
λέγει παίζων καὶ δίφρον βάσταζε: --
1553 inf. S πρὸς] ravra ἐξήγησις ἐστι τῶν ἀνωτερω γένος δὲ ἐστὶ περι
τὸν δυτικὸν ὠκεανὸν. προς τῇ κεκαυμένη ζώνη- ὡς ἀψύχους δὲ διασύρει. τοὺς
φιλοσόφους ὡς καὶ ἐπι σκιᾶς βαδίζοντας : --
1553 εχί. S σκιάποσι] τούτους ἔχειν βήματα φη-.- τοῦ παντὸς μείζονα
σῶματος δια δὲ τὸ μὴ εχειν οἴκους. αλλ᾽ ὑπο τοῦ καύματος ἀναλίσκεσθαι
οὔσης τῆς γῆς αὐτῶν καὶ τραχείας καὶ κατάδυσιν μὴ ἐχούσης εἰς ἀποφυγὴν
τοῦ καυματος: --
1δδδ int. S ψυχαγωγεῖ] ἐπειδὴ λιτοι οἱ φιλόσοφοι εἰσὶ καὶ ἄτροφοι δια
τουτο τοὺς σκίμποδας παρέλαβεν. μαθενόμενον δ᾽ ἔτι καὶ τοῦτο τὸ γένος
ἐστιν αλοντον δὲ εἶπεν τὴν λίμνην. καθὸ ἀλουτουντες καὶ ῥυπαροφοροῦντες-
ἐφιλοσόφουν οἱ περι τὸν σωκράτην: ---
1556 int. et inf. 8 ἔνθα) οὗτος δειλὸς ἦν ἦλθεν οὖν ψυχειν ἰδεῖν θέλων
ἐπεὶ οὐκ εἶχεν ὡς εὔπολος ἐν αστρατεύτοις πείσανδρος εἰς πακτωλὸν ἐστρά-
Teve- κανταυθα τῆς στρατείας κάκηστος ἦν ἀνὴρ. ἀπανταχοῦ δ᾽ ἦν δειλός
1662 Κα διφροφόρει R 8 τὸν δίφρον Μ [ xai τὸν δίφρον (add. ye TEP)
διφροφόρει (om. I) ΑἸ ῈΡ 1) νικανηφόρω] κανηφόρω GREEMP
1668 8 ταῖς σκιάποσι Μ [ rots κιάποσιν I πρὸς δὲ τοῖς (τοῖσι P) σκιά-
woot (σκιάποσιν P) EP—adAws R* J] ταντα. .. ζώνη] om. Μ --- ταντα ...
dverepe] om. Ὁ --- ταντα] ταῦτα δὲ P— περι] παρὰ Σ --- ἀψύχους δὲ] ἀψύχους
M— ὡς... βαδίζοντας] om. R — ὡς καὶ] καὶ ὡς TEMP
1553 Om. Μ [[πρὸς δὲ τοῖς σκιάποσι (σκιάποσιν R) GR—T*E*P* ἢ
τούτον] τούτους δὲ ΓῈΡ --- φη ..1 φασι GREPS — μείζονα σώματος] σώματος
μείζονα ἘΣ μείζονα TEP— οἴκου] οἶμαι EP— ἀναλίσκεσθαι] add. τετραποδη-
δὸν βαδιζοντας ἀνορθοῦν τὸν ἕτερον τῶν ποδῶν καὶ κατασκιάζειν τὸ λοιπὸν σῶμα.
τοῦτο γάρ αὐτοῖς ἐχαρίσατο ἡ φύσις, ἴσης X(cod.ABG) — καὶ τραχείας] τρα-
χείας 6Τ --- μὴ] οὐκ EP— ἀποφυγὴν] ἀποφυγεῖν Τ'
1666 [[ἔγψυχαγωγεῖ (οὗ ψυχαγωγεῖ RI’) σωκράτης GRTEP— ΜῈ επειδη]
καὶ γὰρ ἐπειδὴ M— οἱ φιλόσοφοι εἰσὶ] I? οἱ φιλόσοφοι ΓΜ εἰσιν οἱ φιλόσο-
φοι Ρ̓--- καὶ ἄτροφοι] om. Μ --- σκίμποδας] σκιάποδας GRFEMP— μαθενόμε-
νον] μυθευόμενον GRFEMP—8 ἔτι] δ᾽ ἔστι α δε ἔτι R δέτι TEP δὲ M—
τὸ] om. '— ἐστιν] om. G — ῥνπαροφοροῦντε:) ῥυποφοροῦντες ΓῈΡ --- σωκρά-
τὴν] σωκράτη ΓΡ
1556 S ἔνθα Μ [ ἔνθα καὶ πείσανδρος (πείσαδρος T) ἦλθεν (om. EP)
GRIEP 1) οὗτος] ὁ πείσανδρος Μ M— ψυχειν ψυχὴν GRTEMP— θέλων] om. R
— εὔπολο:] εὕπολις ΠΕΓΕΜΡ ---- ἐστράτενε] ἐστρατεύετο ΒΓΕΜΡ --- καντανθα
ονῖν Sadés] om. M— τῇς] τῆς σῆς ΤῈΡ --- κάκηστο!] κάκιστος GRTEP— ἦν
ἀνὴρ] ἀνὴρ ἦν Τ᾽ --- δ᾽ ἦν] δὲ ἦν ΒΕΡ --- καὶ] om. ---- αρτοπώλησι] ἀρτοπώλησιν
στρατιᾶς, or preferably, rejecting ἀνήρ altogether, πάσης τῆς στρατιᾶς Toup (adopted
by Cobet). τῇς στρατιᾶς Porson (‘‘deleto σῆς, quod ex articulo as in vicinia
natum δαὶ}. --- κάκιστος : ἄριστος Miiller-Striibing. —dwavraxod . . . δειλός:
280 ARISTOPHANES
ἣν δὲ καὶ τὸ σῶμα evéxrys, ws Ἕρμιππος ἐν ᾿Αρτοπώλισιν"
ἐΓἔμβαινε" σιγῇ" (τάχα γὰρ αὖ) Πείσανδρος (ὃ) μέγας αὐτός,
ὥσπερ Διονυσίοισιν οὗπὶ τῶν ξύλων, "ἐλαύνων
ἔξεισιν" ὄνον κανθήλιον.᾽"
καὶ δωροδοκῆσαί φησιν αὐτὸν ᾿Αριστοφάνης Βαβυλωνίοις διὰ τούτων -
“ἢ dap "αἰτῶν" ἀρχὴν πολέμου ‘pera Πεισάνδρου πορίσειεν".᾽
δύο δέ εἰσι Πείσανδροι, καθάπερ Εὔπολις ἐν Μαρικᾷ φησιν
“A dxove νῦν Πείσανδρος ὡς ἀπόλλυται.
B ὃ στρεβλός; A "οὐκ' ἀλλ᾽ 6 μέγας, οὑνοκίνδιος.᾽
καὶ Πλάτων ἐν Πεισάνδρῳ περὶ ἀμφοτέρων λέγει.
1559 σφάγι ἔχων κάμηλον ἀμνόν: ἔπαιξεν εἰς “᾿ τὸν" ὀνοκίνδιον᾽ αὐτοῦ εἰπὼν
probably part of the quotation, as Bekker first indicated, since Eupolis’s verses
are quoted to prove that Peisander was δειλός. Note δ᾽ ἤν (VI). --- ἜἝρμιπ-
wos ἐν ᾿Αρτοπώλισιν: M. II 384; Κι I 227. ---ἠἄμβαινε. . . κανθήλιον: cf. Ar.
Thesm. 66: μηδὲν ixére’> αὐτὸς γὰρ ἔξεισιν τάχα. ENEBAINE supplanted
EMBAINE, and the loss of τάχα γὰρ av or something similar followed. οὐκὶ
τῶν ξύλων perhaps signifies ὁ ὑποκριτής, the words τῶν ξύλων referring to the tem-
porary wooden structure that served as a play-house before the erection of a
σκηνή of stone, and the phrase ἐπὶ τῶν ξύλων equalling ἐπὶ τῆς σκηνῆς, which, as
Flickinger has observed with proper insistence, does not occur in the literature
of the fifth century. Hermippus, in a play, jestingly illustrates its action by a
phrase drawn from the theatre, as if this part of the action of his play were a
real occurrence, and likens big, burly (edéxrys) Peisander, who was at this time
a very real and disturbing factor in Athenian politics, to an ὀνηλάτης. Cf. ὀνοκίν-
ds in the following quotation from Eupolis, and Hesych. ὀνοκίνδιος " καὶ ὀνοκίνδας -
ἀστραβηλάτης, ὀνηλάτης. But doubtless the verses defy satisfactory restora-
tion. ἐνέβαινε σιγῇ Πείσανδρος μέγας αὐτὸς ὥσπερ Διονυσίοισιν ὃς ἐπὶ τῶν ξύλων ἔλαίας
ἔξεισιν ὄνος κανθήλιος Portus, without attempt to restore the rhythm. (Adopted
by Kiister and Bekker.) ἐνέβαινε σιγῇ — ὦ-- Πείσανδρος ὁ μέγας οὗτος, | ὥσπερ
Διονυσίοισιν οὐπὶ τῶν ξύλων (sc. ἄρχων) ἐλαύνων | ἤρεισεν (Or ἤρρησεν) ὄνον κανθήλιον
Dobree, ξύλα signifying seats. G. Hermann assumed the same rhythm, but read
αὕτως for οὗτος, and proposed ξύλων. ‘83’ Afas,’’ | ἐρεῖς ὄνον κανθήλιον for ξύλων
ἐλαύνων xré. at the end. ἐπίβαινε δή Πείσανδρος ὁ μέγας οὑτοσί | ywomrep Διονυσίοι-
σιν οὑπὶ τῶν ξύλων | ἐλάσας ἔρεισον εἰς ὄνον κανθήλιον Meineke. ἀλλ᾽ ἐνέβαινε σιγῇ |
Πείσανδρος, μέγας αὐτός, ὥσπερ Διονυσίοισιν | οὐτὶ τῶν μεγαλῶν ξύλων, οὐβελίας, epel-
σὼν εἰς κανθήλιον ws ὄνον Fritzsche. ἀναβαίνει σῦγα Πείσανδρος μέγας | ὥσπερ Διονυ-
σίοισιν οὑπὶ τῶν ξύλων. | Β ἐγέλασ᾽. A ἐρεῖς τιν᾽ ὄνον ὁρᾶν κανθήλιον Cobet (‘' οὑπὶ τῶν
ξύλων est phallus ingens, quales in Dionysiorum pompa longis perticis suspensi
gestabantur’’). ἔμβαινε Πεισάνδρῳ σύ γε avy’, αὐτὸς μέγας, | xworep Διονυσίοισιν
SCHOLIA ON THE AVES 281
ἦν δὲ καὶ τὸ σῶμα εὐεκτὴς.: ὡς ἕρμιππος ἐν αρτοπώλησι ἐνέβαινε σιγῇ πεί.
σανδρος μέγας αὗτος ὥσπερ διονυσίοισι dum τῶν ξύλων ἐλαίης ἔρεισεν ὄνον
καθήλιον καὶ δωροδοκῆσαι φησὶ αὐτὸν ἀριστοφάνης βαβυλλ΄.. δια τούτων
ἡ Sap αἰτοῦντες ἀρχὴν πολέμου πορίσειεν μετα πεισάνδρου. δύο Se act πεί-
σανδροι. καθάπερ εὔπολις ἐν μαρικα φησὶ. dxove νῦν πείσανδρος ὡς ἀπόλυ-
ται: ο στρεβλός οὔ. αλλ ὁ μεγας οὖν ὀκίνδιος. καὶ πλάτων ἐν πεισάνδρω.-
περι ἀμφοτερων λέγει: ---
1559 inf. S ἔχων] ἔπαιξεν. εἰς τὸ ὀνοκίνδιον αὐτοῦ εἰπὼν ἀμνὸν καμήλου.
GI ἀρτοπώλισιν EP ἁρπόλισιν Μ -“---ἐνέβαινε... . πεισάνδρον] om. R — διονν-
σίοισι] διονυσώισιν GTEMP— dvm .. . λέγει] om. M—dvm] ἐπὶ α οὐπὶ Γ
δὐπὶ EP—@ralys] ἐλαΐας α ἕλως Γ΄ ἑλαίης ΓἪ---- ἔρεισεν] ἔρεισιν TEP— ὄνον] ὃν
Τ --- ὦκαθήλιον] κανθήλιον ΓῈΡ --- φησὶ] φασὶν 6 --- αὐτὸν] om. EP— βαβυλλ .. 7
διαβάλλει α βαβυλωνώις ΓῈΡ --- αἰτοῦντες} αἰτοῦντος Τ --- πορίσειεν] πορίσειαν
G παρασχέν Γ --- pera] κατὰ Ὁ --- εἰσι} om. G — μαρικα] μαρυκᾷ P— ἀπόλν-
ται] ἀπόλλυται ΟΒΓῈΡ --- οὔ] I? om. ΓΤ --- οὖν ὀκίνδιος] οὖν ὁ κίνδιος GR ὁ
ὀνοκίνδιος Τ' δύὐνοκίνδιος ἘΦ ---- λέγει) om. G
1559 Om. G—S a.v. ΒΕ S ἀμνόν (1560) M [{κάμηλον Γ' κάμηλον
ἀμνόν τινα (τιν᾽ P) EP 1] ἀμνὸν καμήλον] καμήλου ἀμνὸν M — ἀμνὸν] ἀμνων
οὑπὶ τῷ ξύλῳ, | ἐλάσας ἔρεισον ὄντ᾽ ὄνον κανθήλιον Bothe (“τὸ ξύλον intelligebam
arborem, quam festo illo die aliquis conscenderit ex more’’). (1) ἔβαινε σιγῇ δ᾽ ὁ
μέγας, οὐνοκίνδιος, or ἰδού, καταβαίνει (Or προβαίνει) σῦγα Πείσανδρος μέγας, or ἀνέ-
βαινε σῖγα δεῦρο Πείσανδρος μέγας (2) οὑπὶ τῷ ξύλῳ | φαλῆς (8) μέγαν λέγεις τιν᾽
ὡς (or μοι σύ riv) ὄνον κανθήλιον, OF γελᾷς; ἐρεῖς τιν (or ἐγέλασας; Β ᾧμην) ὄνον
ὁρᾶν κανθήλιον Blaydes. ἐνέβαινε σιγῇ -- --- Πείσανδρος (6) μέγας "οὗτος", | ὥσπερ
Διονυσίοισιν οὑπὶ τῷ ξύλῳ Ὑ ἐλαύνων" | Γἤρεισεν" ὄνον κανθήλιον Capps, seeing in
‘ Πείσανδρος ὁ μέγας οὗτος" the ΒΡΟΔΚΟΙ Β designation of his πέος, and in this comic
designation the proof of the scholiast’s statement that Peisander was εὐέκτης.
The phallus-bearer at the Dionysia, in the incident referred to, followed the
pack-ass. —'Aprrroddvns Βαβυλωνίοις: M. II 981; K. I 412. --- διὰ τοῦτων:
Dobree makes these words part of the quotation: διὰ τουτωνὶ δῶρ᾽ αἰτοῦντές σ᾽
ἀρχὴν xré. Otherwise Meineke: διὰ τουτωνί " δῶρ᾽ αἰτοῦντες δ᾽ ἀρχὴν πολεμοῦ μετὰ
Πεισάνδρον πορίσειαν. --- ἦ : of ῬοτίυΒ. ---- πορίσειεν : πορίσειαν Bergler, anticipating
the scribe of G.— The verse has been thus emended: αἰτοῦντες δῶρ᾽, ἀρχὴν
πολέμου πορίσειεν | μετὰ Πεισάνδρον Brunck. ἣ dap αἰτῶν ἀρχὴν πολέμου πορί-
σειεν | xré. Dindorf. ἢ δῶρ᾽ αἰτῶν τις ζἔπειτα κακὴν) ἀρχὴν πολέμον πορίσειεν | κτὲ.
Fritzsche, who also proposed δωροδοκῶν for δῶρ᾽ αἰτῶν, which was adopted by
Cobet. 7 δῶρ᾽ αἰτῶν ἀρχὴν πολέμου μετὰ Πεισάνδρου πορίσειεν Bergk. ἣ δῶρ αἰτῶν
ἀρχὴν πολέμου τις πορίσειεν | μετὰ Πεισάνδρου Bothe. “αἰτοῦντες, quod est αἰτῶν
vs, pronomine τις ex eo qui proxime antecedebat versu perperam repetito.’’
Kock. — Εὔπολις ἐν Μαρικᾷ: M. II 501; K. I 309. —otx: Ktister. — Toup first
indicated two speakers.
1559 τὸν ὀνικίνδιον αὐτοῦ: his nickname οὑνοκίνδιεε. Rutherford reads τὸ
282 ARISTOPHANES
«ἀμνὸν καμήλου;,᾽ —éore yap παμμεγέθης, ---- δέον εἰπεῖν ἢ ’ἀρνειόν᾽ ἢ ἄλλου
τινὸς ἀντὶ καμήλον “ἀμνόν.
1561 ὥσπερ Ὀδυσσεὺς ἀπῆλθε: (ταῦτά) φησιν ὡς ἐπὶ τῶν ἀνακαλουμένων
τὰς ψυχὰς ἐξ “Adov.
1562 «dr ἀνῆλθ᾽ αὐτῷ: ἐκ τῶν χθονίων ἀνῆλθεν, ws αὐτοκλήτως δὲ
παραβάλλοντα αὐτὸν εἰς τὰ δεῖπνα διαβάλλει.
1563 πρὸς τὸ λαῖμα τῆς καμήλου : Εὐφρόνιος ΄“τὸν λαιμόν,᾽ καὶ γὰρ προεί-
ρηκεν “ἧς λαιμοὺς τεμών;᾽ οἱ δὲ ὅτι “τὸ αἷμα.᾽ παραπεποίηκε δὲ παρὰ τὸν
ἐλαιμόν᾽- ἔστι καὶ παρὰ Μενάνδρῳ ἐν Aapddvy:
‘cai λαῖμα βακχεύει λαβὼν τὰ χρήματα.
γράφεται δὲ καὶ “δέρμα; εἴρηται δὲ ἐκείνοις οὐδὲν σαφὲς τοῖς γράφουσι
δέρμα. οἱ δὲ “ὅρμημα᾽ τὸ λαῖμα" ἔτι μέντοι τῶν περὶ τὴν ᾿Ασών τινὲς
ἐπὶ τῶν ἀναιδῶν καὶ εὐτόλμων οὕτω λέγουσιν, ὅπερ συμφωνότερόν ἐστι τῷ
παρὰ Μενάνδρῳ.
1504 Χαιρεφῶν ἡἣ νυκτερίς: ἐπεὶ οὔτε ἡ νυκτερὶς ἡμέρας (paiverar) οὔτε οἱ
φιλόσοφοι: καταδεδυκότες γὰρ φιλοσοφοῦσι.
1565 τὸ μὲν πόλισμα: πρέσβεις παρὰ τῶν θεῶν Ποσειδῶν καὶ Ἡρακλῆς
καὶ εἷς ἐκ τῶν βαρβάρων ἦλθον.
1567 οὗτος τί δρᾷε : τοῦτο λέγει τῷ βαρβάρῳ τῷ συμπαρόντι ‘aire εἰς
τὴν πρεσβείαν ὁ Ποσειδῶν, ὡς οὐκ ἐπιτηδείως περιστελλομένῳ τὴν ἐσθῆτα
ἀλλ᾽ ἐπ᾿ ἀριστερὰ περιβαλλομένῳ, ὥσπερ οἱ Θρᾷκες.
ὀνοκίνδιον αὐτὸν εἶναι. --- ἀμνὸν καμήλον : Dobree intimates that the scholiast may
have had ἀμνὸν καμήλου in his text of the play, but the words seem to be ἃ
natural paraphrase of κάμηλον ἀμνόν. ---- ἄρνειόν : in all the MSS.— 4 ἄλλον...
ἀμνόν : or ‘lamb’ of some other creature instead of a camel's.
1562 ds... διαβάλλει: διαβάλλει αὐτὸν ws αὐτοκλήτως παραβάλλοντα els τὰ
δεῖπνα ὕ΄. --- αὐτὸν : αὑτὸν Musurus.
1563 Suid. λαῖμα (1, 2). Phot. λαῖμα and λαίγματα. Cramer An. Oz. 119 13.
- τὸν λαιμόν, τὸ alua: these are interpretations of τὸ λαῖμα. --- παραπεποίηκε:
used of coining a new word. Cf. Schol. Nub. 1264. — τὸν λαιμόν : τὸ (P) λαιμός
Rutherford. — παρὰ Μενάνδρῳ ἐν AapSdve: M. IV 100; K. III 82. ---λαῖμα:
TEP. λαιμὰ Bentley. λαιμᾷ Rutherford, comparing Hesych. λαιμά, λαιμᾷ, λαι-
μάζουσιν, and λαιμᾶ». --- δέρμα: ‘‘quod 6 AETMA nasci potuit.’’ van Leeuwen.
--λαῖμα: λῆμα Ktister, Aatrua Blaydes. — μέντοι : Blaydes deletes. — εὐτόλμων :
ἐκτόλμων Suid. (cod. ABVE). —r@: τοῦ for rd (R) Wright.
GRI"MEMP — συμπαρόντι] συμπαριόντι M— weproredAcpevos] περιστελλόμενον
R_ περιστελλομένω TPEM στελλομένῳ P— ἐπαριστερὰ] ἐπ᾽ ἀριστερὰ GREP
ἐπ᾿ ἀριστερᾷ M — περιβαλλομένω] περὶβαλλόμενον αὶ παρὰβαλλομένω T*
SCHOLIA ON THE AVES 283
ἔστι yap παμμεγεθης δέον εἰπεῖν ἢ ἀρνειον ἢ ἄλλου τινός ἀντι καμήλου
ἀμνὸν: ---
1501 intm. p. v.] ὡς ἐπι τῶν ἀνακαλουμένων τὰς ψυχας ἐν ddov:
1562 ΒΕ 72” int. S a. v.] ex των χθονίων ἀνῆλθεν
1563 R72” ext.] προς τὸ λαῖτμα της Kaptvou: — εὐφρόνιος τὸν λαιμον-
καὶ yap προείρηκεν- ἧς λαιμοὺς τεμών- οἱ δὲ ore τὸ αἷμα- παραπεποίηκεν δὲ
παρα τὸν λαιμὸν ἔστι: καὶ παρα μενάνδρωι ἐν δαρδάνωι. καὶ λῆμα βακχεύει-
λαβὼν τὰ χρήματα. γραφεται δὲ και δέρμα. εἴρηται δὲ ἐκείνοις οὐδὲν σαφὲς -
τοῖς γράφουσι δέρμα. of δὲ ὅρμημα τὸ λαῖμα. ἔτι μέντοι των περι τὴν ἀσίαν
τινὲς. ἐπι των ἀναιδῶν καὶ εὐτόλμων. ovrw λέγουσι: --- ὅπερ συμφωνότερον
ἐστι: τὸ παρα μενάνδρω: ---
1564 R 72” int.] 4 νυκτερίς: --- ἐπεὶ οὔτε ἡ νυκτερὶς ἡμέρας οὔτε οἱ
φιλόσοφοι. καταδεδοικότες γαρ φιλοσοφουσι
1565 R72” inf.) πρέσβεις παρα των θεων. ποσειδων. καὶ ἡρακλης - καὶ
εἷς εκ των βαρβάρων ἦλθεν
1567 120’ ext.] οὗτος τι δρᾶς: --- τούτω λέγει τῶ βαρβάρω τῶ συμπα-
ρόντι αὐτῶ. εἷς τὴν πρεσβείαν ὃ ποσειδων ὡς οὐκ ἐπιτηδείως περιστελλόμενος
τὴν ἐσθῆτα. αλλ ἐπαριστερὰ περιβαλλομένω ὥσπερ οἱ θράκες: ---
R --- παμμεγεθη:] Γ εὐμεγέθης ΓΤ ΕΡ --- δέον] I? de I δέον δὲ M— ἢ] om. M
- ἀρνειον] ἄρνειον R ἀρνειὸν TEM ἀὄρνειοῦ P— ἄλλον τινός] ἄλλοτε M—
ἀντι καμήλον ἀμνὸν] om. TMP a separate note in ΒΓΕ ---- ἀντι] ἀντι τοῦ ΓΕ
1661 Om. Gr—oddyt ἔχων) E {σσφάγι᾽ ἔχων Ρ᾿ P—M* J] ὡς] φησὶν ὡς
E φησὶ δὲ ὡς Μ ταῦτά φησιν ds --- ἐν] ἐξ EMP
1562 Om. VGIM — 1562) I® [ xdr' ἀνῆλθ᾽ αὐτῷ EP 1 ἀνῆλθεν] add.
ὡς αὐτοκλήτως δὲ παραβάλλοτα (παραβάλλοντα EP) αὐτὸν (αὑτὸν P) εἰς τὰ
δεῖπνα διαβάλλει TSEP
1568 Om. VG—S πρὸς τὸ λαῖμα M [{προς τὸ λαῖτμα της καμινου] πρὸς
τὸ λαῖμα (add. τῆς καμήλον EP) TEP 1) τὸν] λαῖμα τὸν M — ἧΞ] εἰς ΓῈΡ “--
on] om. M— παραπεποίηκεν] πεποίηκε Μ παραπεποίηται Σ ---- τὸν] τὸ ΡΣ ---
ἔστι... χρήματα] om. M — παρα] παρὰ ro Γ --- λῆμα] λαῖμα ΓῈΡ --- βακχεύει]
βακχεύειν Τ᾿ ---- λαβὼν] I? λαβεῖν Τ --- δὲ, καὶ] καὶ ΓΜΡ --- δέρμα] δέρματα T—
εἴρηται... δέρμα] om. M— εἴρηται] I? εἴρηκεν Τ' -- δέρμα] Γ΄ τὸ δέρμα ΓΕΡ
— ἔτι... μενάνδρω] οπι. λ΄ ---- ἔτι] Γ ἔστι Γ΄ --- την] om. P— εὐτόλμων] ἐκτόλ-
μων &(cod.ABVE) --- ὅπερ] ὧπερ Γ -- τὸ] τῷ ΓῈΡ --- παρα] περὶ Γ --- μενάνδρω]
μενάνδρονυ E
1604 Om. VG—S 5 χαιρεφῶν M [ 4 νυκτερίς] χαιρεφῶν ἡ νυκτερίς EP J
4] om. P— φιλόσοφοι] φιλόσοφοι φαίνονται Ἐ --- καταδεδοικότε:] καταδεδυκότες
TEMP -- yap] δὲ Μ
1565 Om. 706 --- πόλισμα Μ [ ro μὲν πόλισμα EP J] ἦλθεν] θεῶν
ἦλθον EMP
1567 Om. Τ --- 5 οὗτος τὶ δρᾷς M— 1567, 1568) Τὸ 1 τούτω] τοῦτο
284 ARISTOPHANES
1569 ΔΛαισποδίας ef: ὅτι τὴν κνήμην εἶχε σαπρὰν ὃ Λαισποδίας καὶ μέχρι
τῶν κάτω περιεβάλλετο, καὶ οἱ βάρβαροι δὲ τὰ σκέλη περιβέβληνται.
Λαισποδίας εἶ: Λαισποδίας καὶ Δαμασίας ὡς κακόκνημοι διαβάλλονται,
μνημονεύει δὲ αὐτῶν καὶ Εὔπολις ἐν Δήμοις "
“radi δὲ τὰ δένδρα Λαισποδίας καὶ Aapacias
αὐταῖσι ταῖς κνήμαισιν ἀκολουθοῦσί por.”
τοῦτον δὲ τὸν Λαισποδίαν καὶ στρατηγῆσαί φησι Θουκυδίδης ἐν τῇ ἡ" μέ-
μνηται δὲ αὐτοῦ Φρύνιχος ἐν Κωμασταῖς ὡς πολεμικοῦ γεγονότος, "Φιλύλλιος"
δὲ ἐν ταῖς "Πλυντρίαις" ὡς φιλοδίκου. "εἶχε" δὲ καὶ περὶ τὰς κνήμας αἰτίας
τινάς, ὧς φησι Στράττις ἐν Κινησίᾳ᾽ διὸ καὶ κατὰ σκελῶν ἐφόρει τὸ ἱμά-
τιον, ὡς Θεόπομπος ἐν "Παισί." "Δημήτριον" δὲ "τὸν ᾿Ιξίονα πάντες" λέγουσιν
ἐν ταῖς ᾿Αττικαῖς λέξεσιν ὡς γλῶσσαν ἐξηγεῖσθαι ὅτι “λαισποδίας᾽ ἐστὶν ὃ
ἀκρατὴς περὶ τὰ ἀφροδίσια wore καὶ “κτήνη σποδεῖν.᾽
1570 ὦ δημοκρατία : ἔμιξεν ws ἐπὶ ᾿Αθηναίων: ἐπεὶ ἰσοτιμίας οὔσης
συμβαίνει δημώδεις ἅμα τοῖς ἀξιοπίστοις ἀποστέλλεσθαι, ὥσπερ καὶ νῦν ὁ
βάρβαρος εἰς μηδὲν "χρήσιμος σὺν Ποσειδῶνι καὶ Ἡρακλεῖ ἀπεστάλη. φησὶ
(οὖν) “ποῦ προάγεις ἡμᾶς ὦ δημοκρατία, ὅτι τοῦτον ἐχειροτόνησαν οἱ θεοί;"
1571 εἰ τοντονί γ᾽ ἐχειροτόνησαν: ταῦτα θαυμάζων λέγει, ἐπειδὴ γέρων
ἦν, ὃ "Πειθέταιρος."
1577 ἡρήμεσθα : “ ἐχειροτονήθημεν.᾽
1582 “ἐκίκνη": ἀντὶ τοῦ “ἐπί ε.᾽
1569 Suid. Λαισποδίας. --- σαπρὰν : σαθράν Suid.
Εϊπολις ἐν Δήμοις: M. 11 476; K. I 284. --- ταδὶ δὲ τὰ δένδρα: Elmaley con-
demns the anapaest in the second foot, on the ground that the recessives δέ, γάρ,
ἄν, may not begin an anapaest in the comic trimeter. radedt Blaydes. —adrater
ταῖς : ava: ταῖς G. Hermann, Aerraio: rats Bergk, αὐτοξύλοις Kock. — Θουκνυ-
δίδης ἐν τῇ η΄: chap. 86.— Φιλύλλιος : Casaubon. — ΠΠλυντρίαις : Casaubon. —
εἶχε: Suidas. —atrlag: αἰκίας Casaubon. — Στράττις : V, anticipating Casaubon.
-- κατὰ... ἱμάτιον : Kock’s suggestion that these words are the first part of
a trimeter seems to be untenable. — Παισί : Jungermann. — Δημήτριον. . . AE
yovowv: Kiister. Dindorf first rejected καὶ πάντες altogether, then read Δημήτριον
δὲ πάντες τὸν ᾿Ιξίονα λέγουσιν, and afterwards in Harp. Δημήτριος δὲ ὃν πάντες
᾿Ιξίονα λέγουσιν with following ἐξηγεῖται. Bergk Δημήτριος δὲ καὶ οἱ περὶ τὸν ᾿Ιξίονα
λόγουσιν, but cf. Suid. Δημήτριος ὁ ἐπίκλην ᾿Ιξίων. --- dove... σποδεῖν : the words
may be the close of an iambic trimeter. — κτήνη σποδεῖν : κτήνη is used in inter-
pretation of the first part of the common noun λαισποδίας. κτήνη = λαίς, Anis,
which Hesych. defines as βοσκήματα.
1570 ἔμιξεν : ‘a confusion of facts.’ There is no democracy in heaven, the
scholiast implies, and when the poet, from the Athenian point of view, has the
gods elect a common creature to office, he (intentionally) mixes matters. Cf.
Schol. 1541: μέίγνυσι καὶ ἐκ τῶν ὄντων παρὰ τοῖς ᾿Αττικοῖς, where the scholiast
implies that Aristophanes’s assumption of ἃ dicastic system in heaven is a jest.
SCHOLIA ON THE AVES 285
1569 R72” int.) ore ὅτι τὴν κνημην: ἔχει σαπρὰν ὃ λαισποδιας καὶ
μέχρι των κατω περιεβάλλετο.
1569 inf. S λαισποδίας] λαισποδίας καὶ δαμασίας ὡς κακόκνημοι διαβάλ-
λονται- μνημονενει δὲ αὐτῶν. καὶ εὔπολις ἐν δημοις. rade δὲ τὰ δένδρα λαι-
σποδίας καὶ δαμασίας αὐταῖσι ταῖς κνήμαισι ἀκολουθουσι μοι: τοῦτον δὲ τὸν
λαισποδίαν. καὶ στρατηγῆσαι φησι θουκυδίδης . ἐν 7+ μέμνηται δὲ αὐτοῦ φρύ-
γιχος- ἐν κωμασταῖς [fol. 120 sup.] ὡς πολεμίκου γεγονότος - φιλλύριος δὲ
ἐν ταῖς πλυντυρίαις ὡς φιλοδίκου ἔχει δὲ καὶ περὶ τὰς κνήμας αἰτίας τινὰς. ὡς
φησι στράττις ἐν κινησία. διὸ καὶ κατα σκέλων ἐφόρει τὸ ἱμάτιον ὡς θεό-
πομπος. ἐν παιάσιν δημήτριος δὲ καὶ πάντες τὸν ἱξίονα. λέ.. ἐν ταῖς drrixats
λέξεσι. ὡς γλῶσσαν ἐξηγεῖσθαι ὅτι λαισποδίας ἐστὶν ὁ ἀκροατὴς περι τὰ
ἀφροδίσωι.. wore καὶ κτήνως σπονδεῖν : --
1570 120’ ext.] ὦ δημοκρατια: --- ἐμιξεν ὡς ἐπι αθηναιων. ἐπεὶ ἱσοτιμίας
οὔσης συμβαίνει δημώδεις ἅμα. τοῖς ἀξιοπίστοις. ἀποστέλλεσθαι ὥσπερ καὶ
νῦν ὁ βάρβαρος εἰς μηδὲν χρήσιμον. συμ ποσειδῶνι καὶ ἡρακλεῖ ἀπεστάλη :
1571 R 72” ἐχειροτόνησαν) ταῦτα θαυμαζων λεγει ἐπειδὴ γερων ἦν ὁ
πεισθετδιροῖ Fol. 120’. Vv. 1572-1602.
1577 R72” ἠιρίμεσθα) εχειροτονήθημεν
1582 R72” int. S ἐπικνῶ] avre του ἐπιβαλλε
1669 Om. VGI—S 5 κακόδαιμον M [[λἀλαισποδώς εἶ τὴν φύσιν EP 1] on]
om. EMP— a] εἶχε ἘΡ --- σαπρὰν] σαθρὰν Σ ---- περιἐβάλλετο] add. καὶ οἱ
βάρβαροι δὲ τὰ σκέλη περιβέβληνται EMP
15669 Om.T [ λαισποδῶς εἶ R—E*M*P* Jj καὶ] δὲ καὶ EMP— μνη-
μοόνενει... σπονδεῖν] om. M— κνήμαισι) κνήμαισιν GRP κνήμαις Ε --- ἀκο-
λουθονυσι} ἀκολουθήσι Ο ---- ἐν ἢ] ἐν τῇ ἡ ΕΡΣ --- φιλλύριοφ. .. σπονδεῖν] om.
R— φιλλύριος) φιλύριος EP— πλυντυρίαι5] πλυντηρώις EP— ἐχε!] dye Σ ---
αἰτίας τινὰς} τινὰς αἰτίας ἘΡ --- στράττιβ] στράτις G στράτων EP— παιάσιν]
παιᾶσι ἘΡ --- λέ. .71 om. α λέγουσιν EP— ἀκροατὴς} ἀκρατὴς ἘΡΣ --- περι]
παρὰ Ο --- urhves] κτῆνος α κτήνη ΕΡΣ --- σπονδεῖν] σποδεῖν EP,
1610 Om. Μ J] αϑθηναιων] ἀθηνῶν Ὁ --- χρήσιμον) χρήσιμος G — συμ] σὺν
GRIEP— ἀπεστάλη] add. ποῦ (φησι. ποῦ E φησιν οὖν P) προσάγεις (προά-
yas PEP) ἡμᾶς ὦ δημοκρατία ὅτι τοῦτον ἐχειροτόνησαν οἱ θεοί TEP
1671 Om. VGrEMP
1577 Om. VGIM — ἡρήμεσθα) ΓΕ, ἠἡρήμεσθα P J
1582 Om. VGIM— ἐπικνῶ) ΓΕ [[ἐπικνῶ P J] avn του] om. PEPZ —
ἐπιβαλλε] σύντριβε ἐπίβαλλε Γ ἐπίβαλε Ἃ
Bothe (followed by Rutherford) substitutes ἔπαιξεν for ἔμιξεν.--- ποῦ: οὖν Musurus,
for which Bothe proposed ovr, ποῖ.
1571 ἐπειδὴ γέρων ἦν : matters were managed better in Peithetaerus’s youth !
1582 Suid. ériucvd. — ἐπίκνη : the scholiast cern’ had the imperative in
his text, as Dobree first remarked.
280 ARISTOPHANES
σίλφιον: εἶδος βοτάνης ἡδνόσμου καὶ μάλιστα τὸ Kupyvaixov. τὸ δὲ ὅλον
“πρὸς κνίσμα" τοῦ Ἡρακλέους ποιῶν ὁ "Πειθέταιρος᾽ δοκεῖ πρὸς μάγειρον
οἰκεῖον διαλέγεσθαι ἐπὶ τῷ εὐτρεπίσαι δεῖπνον.
1584 ἐπανιστάμενοι: “ἐπανάστασιν ποιησάμενοι,᾽ ὡς ἀγρίων ὀρνίθων ém-
θεμένων τυραννίδι καὶ εἰς βορὰν παραδεδομένων.
1590 λιπαρὰ εἶναι πρέπει: “δοκεῖ, “ἔοικε. τοῦτο δὲ ὁ Ἡρακλῆς λέγει
ἔξωθεν τοῦ λόγον οἰκείως τῇ γαστριμαργίᾳ.
1591 ἡμεῖς τε γὰρ : λοιπὸν εἰσηγεῖται 6 Ποσειδῶν ὡς οὐκ ἀγαθόν ἐστι τὸ
πολεμεῖν.
1598 ἐν rots rApacw: “ἐν τοῖς φρέασι,᾽ κυρίως δὲ τὸ πηλῶδες καὶ μὴ
ἔχον ὕδωρ.
1594 ἀλκνονίδας : ἀντὶ τοῦ “εὔδιον ὅλον τὸν χειμῶνα, οὐχ ὡς νῦν ἑπτὰ
τοῦ χειμῶνός εἰσιν, ws φασί τινες, αἱ “ἀλκνονίδες.᾽
1595 τούτων περὶ πάντων αὐτοκράτορες: “τούτων τῶν δογμάτων κρα-
τοῦντες.᾽ ᾿
1597 νῦν τ᾽ ἐθέλομεν εἰ δοκεῖ : μιμεῖται τοὺς ᾿Αθηναίους οἷα πρὸς τοὺς βασι-
λεῖς λέγουσι. τὸ δὲ ἑξῆς οὕτω" ‘viv ἐθέλομεν, εἰ δοκεῖ, σπονδὰς ποιεῖσθαι."
1598 ἐὰν "τὸ" δίκαιον: “εἰ ὅλως καὶ νῦν ἐπιγνώσεσθε τὸ δίκαιον.
1600 πάλιν: εἰς τοὐπίσω.
1602 ἐπ’ ἄριστον: εἰς ἄριστον καὶ διαλλαγάς.
1608 ἐμοὶ μὲν ἀπόχρη : “ἐπαρκεῖ καὶ καλῶς ἔχει τὰ σκῆπτρα λαβεῖν ὑμᾶς."
τοῦτο δὲ ὁ Ἡρακλῆς λέγει πεπεισμένος διὰ τὸ ἄριστον.
μάλιστα: sc. ἡδύοσμον, but Schnee changes μάλιστα to κάλλιστον, comparing
Schol. Eq. 890. --- πρὸς κνίσμα: Dindorf (in the Thesaurus). — οἰκεῖον : οἰκείωτ
Rutherford. — τῷ : τοῦ Rutherford.
1590 τῇ γαστριμαργίᾳ: cf. Schol. Pac. 741: καὶ αὐτὸς δὲ ὁ ᾿Αριστοφάνης ὡς
yaorpluapyor τὸν ἙΗρακλέα κωμῳδεῖ καὶ ἐν“ Ορνισι καὶ ἐν Αἰολοσίκωνι.
.1693 Suid. τέλματα.
1696 Suid., Zon. (842), αὐτοκράτορες.
1698 ἐὰν τὸ δίκαιον : the scholiast’s text must have read τὸ (not τι) δίκαιον.
1595 Om. RE—S ὃ τούτων M [αὐτοκράτορες ἥκομεν (om. P) ΟΡ τού.
των περὶ πάντων I’ ΠΠκρατούντες] om. Μ
1598 Om. .---1598) ΓΞ ἐάν τι δίκαιον) E [ἐθέλητε δρᾶν α ἐάν τι δίκαιον
P—M®* J] εἰ καὶ] εἰ ΓΕ --- καὶ νῦν] om. M — ἐπιγνώσεσθε) ἐπιγνώσεσθαι M
1699 Κ πολέμου Μ [[Συσπονδὰς ποιεῖσθαι G νῦν τ᾽ ἐθέλομεν εἰ δοκεῖ TEP 1
ovre}]om. αὶ οὕτως E |
1600 Om. GrEMP
1602 Om. ΓΜΡΕ “--». v. I?— ἐπ᾽ ἄριστον) E 1
1603 S ἐμοὶ μὲν M [ἐμοὶ μὲν ἀπόχρη (add. ταῦτα EP) GTEP— R* 1
ἐπαρκεῖ] ἐμοὶ μὲν ἀρκεῖ M— τὰ] τὸ τὰ ΓΜ --- λαβεῖν] I? προσλαβεῖν TF —
τοῦτο δὲ] του rode R — το] τὸν R
SCHOLIA ON THE AVES 287
1582 ext. S σίλφιον] εἶδος βοτανης ἡδνόσμον καὶ μάλλιστα τὸ Kvpyvai-
κόν τὸ δὲ ὅλον πρόκνισμα τοῦ ἡρακλέους ποιῶν ὁ πεισθέταιρος δοκεῖ προς
μάγειρον οἰκεῖον διαλέγεσθαι ἐπι τῶ εὐτρεπίσαι δεῖπνον : --
1584 ext. 8 ἐπανιστάμενοι)] ἐπανάστασιν ποιησάμενος ὡς ἀγρίων ὀρνίθων
ἐπιθεμένων. τυραννίδι καὶ εἰς βοραν παραδεδομένων: —
1590 ext. S καὶ μὴν] δοκεῖ ἔοικεν τοῦτο δὲ ὁ ηρακλὴς ἔξωθεν τοῦ λόγον
οἰκείως τῆι γαστριμαργία: --
1592 int. ἃ. ν.] λοιπὸν εἰσηγεῖται ὁ ποσειδὼν ὡς οὐκ ἀγαθόν εστι τὸ
πολεμεῖν: ὁ
1598 ext. 8 ὄμβριον] ἀντι του εὔδιον ὅλον τὸν χειμῶνα οὐχ ὡς νῦν ἑπτὰ
τοῦ χειμῶνος εἰσὶν- ws φασι τινὲς ἀλκνονίδες : —
1598 int. 8 τέλμασιν] ἐν τοῖς φρέασιν. κυρίως δὲ τὸ πηλῶδες καὶ μὴ ἔχον
ὕδωρ: --
1595 αὐτοκράτορες) τούτων των δογμάτων κρατουντες
1595 int. S ἥκομεν] τούτων τῶν δογμάτων κρατούντες :
1598 int. 5 p. v.] εἰ καὶ ὅλως καὶ νῦν ἐπιγνώσεσθε τὸ δίκαιον.
1599 ext. S σπονδὰς] μιμεῖται τοὺς αθηναιους οἷα πρὸς τοὺς βασιλεῖς
λέγουσιν. τὸ δὲ ἑξῆς οντω νῦν ἐθέλομεν εἰ δοκεῖ σπονδας ποιεῖσθαι: : —
1600 πάλιν) εἰς τουπίσω:
1602 ext. p. v.] εἰς ἄριστον καὶ διαλλαγάς : —
Fol. 120”. Vv. 1603-1634.
1603 sup. S ἐμοὶ μὲν] ἐπαρκεῖ καὶ καλῶς ἔχει τὰ σκῆπτρα λαβεῖν ὑμᾶς.
τοῦτο δὲ ὁ ἡρακλὴς λέγει: πεπεισμένος δια το ἄριστον: --
1682 55 σίλφιον Δί [ ard’ ἐπικνῶ τὸ σίλφιον ἃ φῴρε σίλφιον Γ΄ σίλφιον
EP 1 εἶδος βοτανης] ἐστι δὲ τὸ σίλφιον εἶδος λαχάνου ΒΕ --- μάλλιστα) μάλιστα
GRIEMP— πρόκνισμα] πρόκνησμα G πρόσκνησμα RM πρόσκνισμα ΤῈ --- -
πεισθέταιρο:] πεισθέτερος R — οἰκεῖον] om. R — τῶ] τὸ RE
1584 Om. R—S ἐπανιστάμενοι M [[ἐπανιστάμενοι GTEP 1] ποιησάμε-
vos] ποιησάμενοι ΑΓῈΜΡ --- ἐπιθεμένων] ἐπιτιθεμένων M
1690 Om. ΒΡ --- xai μὴν Μ [{καὶ μὴν τά γ᾽ ὀρνίθια ἃ λιπαρὰ (λιπαρά
y P) εἶναι πρέπει ΤΕΡ J] δοκεῖ... ὁ] τοῦτο Μ --- ἔξωθεν] λέγει ἔξωθεν ΤΕΜΡ
1692 Om. ΕΓ --- 5 ἡμεῖς Μ --- 1591) ΓΕ [{ἡμεῖς re γὰρ P J] εἰσηγεῖται]
εἰσῆκται Ρ --- ἐστι] om. G — πολεμεῖν] add. ἀποφαίνων P
1693 S ἁλκυονίδας Μ --- ἀλκνονίδας) Β [ὄμβριον ὕδωρ G ἀλκυονίδας
TEP 1) οὕδιον... ἀλκυονίδε:] εὐδινάς ΒΕ --- ὅλον] ὅ ἐστι Ὁ --- ἐπτὰ] om. Geri
M— dle .. . τινὲς] ὡς φασί τινες εἰσὶν af ἘΡ --- ddxvovibes] ἁλκυονίδες Μ
1593 Om. --- 5 ὄμβριον Μ [ τέλμασιν α ἐν τοῖς τέλμασιν ΓῈΡ J ἐν]
ἀντὶ τοῦ ἐν ΕΜΡ --- ἔχον] ἔχων Γ'
1695 Om. GRIMP— τούτων περὶ πάντων) Γ πάντων αὐτοκράτορες) E J
288 ARISTOPHANES
1604 ydorps εἶ: ἐπιπλήττει αὐτὸν ὁ Ποσειδῶν ws διὰ τὴν γαστριμαρ-
γίαν προδιδόντα τὸν Aca. |
1607 ἄρξωσιν κάτω: (κάτω τοῦ οὐρανοῦ ᾿ἡμεῖς ὄντες",
(“ἐγκεκρυμμένοι᾽ δὲ) οἱ βροτοὶ δηλονότι ‘ λανθάνοντες."
1611 τὸν κόρακα καὶ τὸν Δία: ἀντὶ “τοὺς ὄρνιθας καὶ τοὺς θεούς "᾽ ἀφ᾽
ἑνὸς γὰρ τοὺς πάντας δηλοῖ.
1614 νὴ τὸν Ποσειδῶ: τοῦτο 6 Ποσειδῶν λέγει μηδέπω ἐμφανίσας ἕαν-
τόν, καὶ γελοίως καθ᾽ ἑαυτοῦ ὄμνυσι.
1615 ναβαισατρεῦ: βαρβαρίζων συγκατατίθεται ὁ βάρβαρος θεός αἱ
γὰρ ἄσημοι φωναὶ ἀντὶ συγκαταθέσεως.
1620 μενετοὶ θεοί : ΄“ ἀνεξίκακοι καὶ οὐκ εὐθέως τιμωρούμενοι.᾽
ἄλλως : παροιμία αὕτη" ‘peverot θεοί, οὐκ ἀπατηλοί,᾽ οἷον “ἐπίμονοι καὶ
βέβαιοι, οὐκ εὐεξαπάτητοι.᾽ ‘ponriav’ δὲ οἱ μὲν περὶ ᾿Αριστοφάνη “τὴν εἰς
τὰ ἀφροδίσια ἀκρασίαν, καὶ τὸ
> καὶ λέγει πῶς.
“περὶ σφυρὸν παχεῖα μισήτη yun”
οὕτως ἐξηγοῦνται. μήποτε μέντοι γενικώτερόν τί ἐστιν, (ἀπληστία, ὃ καὶ
νῦν ἐμφαίνεται.
1628 ὁ Τριβαλλός: ἀντὶ τοῦ “ὦ Τριβαλλέ,᾽ κατ᾽ ἐρώτησιν δὲ ὁ λόγος,
δέον εἰπεῖν “δοκεῖ σοι συνθέσθαι;
ὁ Τριβαλλός : ἔοικε τοῦ Ποσειδῶνος εἶναι τοῦτο. πιθανῶς δέ: εἰώθασι γὰρ
τοῖς βαρβάροις διαλεγόμενοι τῷ σχήματι ἐσπουδασμένως λοιδορεῖν ἢ κατα-
ρᾶσθαι.
1604 αὐτὸν. .. προδιδόντα: αὐτῷ (RMP). . . προδιδόντι Bothe.
1607 κάτω τοῦ οὐρανοῦ ἡμεῖς ὄντες : scil. ἄρξωμεν. In explanation of ὄρνιθες
ἄρξωσιν xdrw. The MSS. have ὑμᾶς ὄντας (VGR), ὄντας (ΞΕ and P, for which
Bothe reads ὄντες), or ἡμᾶς ὄντας (Μ). ὑμᾶς ὄντας disregards the governing power
of ἄρχω and implies misapprehension of the meaning of the text of the play.
Qu. 1608 ὑπὸ ταῖς γεφέλαισιν : κάτω τοῦ οὐρανοῦ ὑμᾶς (Geods) ὄντας, scil. ἐπιορκοῦσιν ἢ
— καὶ λέγει πῶς: namely, in 1610-- 1618,
1615 Suid. βαβακατρεῦ.
1620 Suid. peverol.— ἀπατηλοί: Qu. drarnrol ?— περὶ σφυρὸν xré.: the verse
has been attributed to Archilochus. Bergk II 434. It is quoted also Phot.
μισήτη and Eustath. 1661 2.
1628 δέον εἰπεῖν : δέον δὲ εἰπεῖν RTEMP. Cf. δέον γὰρ (MSS.) in Schol. 1627.
1028 S ὁ τριβαλλὸς Μ [ 6 τριβαλλὸς GRIEP J τριβαλῇ τ τριβαλλὲ
Cera) δὲ (om. ΓῚ ὃ λόγος . δέον δὲ RFEP— εἰπεῖν] τὸ ὁ τριβαλλός -
δέον δὲ εἰπεῖν ὅτι Μ --- ἄλλως] om. ΓῈΜΡ --- ἔοικεν] δὲ ἔοικε TEMP— τούτον]
om. Μ τοῦτο ΒΕΓῈΡ --πιθανῶς δὲ] πιθανὸς (6 --- γὰρ] οι. Μ δὲ R καὶ TEP
— τοὺς βαρβάρου!) τοῖς βαρβάροις RTEMP “--- διαλεγομενο:] διαλεγομένους G
διαλεγόμενοι ἈΓῈΡ λεγομένοις M — ἣ καταρᾶσθαι] om. G— ἢ] μᾶλλον ἣ Μ
SCHOLIA ON THE AVES 289
1604 sup. 8 ydorpis df] ἐπιπλήττει αὐτὸν ὁ ποσειδὼν ., ws διὰ τὴν γαστρι-
μαργών. προδιδόντα τὸν δία: --
1607 int. Ρ. ν.] κάτω τοῦ ουρανοῦ ὑμᾶς ὄντας καὶ λέγει πως. of βροτοὶ
δηλονότι λανθάνοντες : —
1611 int. p. ν.] τοὺς θεοὺς καὶ τοὺς ὄρνιθας ἀφ ενὸς yap τοὺς πάντας
τ: --
1614 sup. et ext. S λέγεις] τοῦτο ὁ ποσειδὼν λέγει μὴ δέπου ἐμφανίσας
ἑαντὸν καὶ γελοίως καθ ἑαυτοῦ ὄμνυσιν: --
1615 ext. S ναβαισατρεῦ] βαρβαρίζων συγκατατίθεται ὃ βάρβαρος θεός
al yap ἄσημοι φωναῖ. ἀντι συγκαταθέσεων.
1620 ext. 8 μενετοὶ] ἀνεξίκακοι- καὶ οὐκ ευθεως τιμωρούμενοι : αλλως :
παροιμια αὕτη μενετοι θεοὶ οὐκ απατηλοί. οἷον επίμονοι καὶ βέβαιοι οὐκ ευεξ-
απάτητοι-. μισητία δὲ οἱ μὲν περι ἀριστοφάνη τῶν as τα ἀφροδίσια. ἀκρασίας
καὶ τὸ περι σφυρὸν. παχεία μισητὴ γυνὴ. οὕτως ἐξηγοῦνται. μήποτε μέντοι
γενικώτερόν τι ἐστὶν ἀπληστία ὃ καὶ νῦν ἐμφαίνεται : --
1628 ext. S τριβαλλὸς] ἀντι του ὦ τριβαλέ-. κατ ερώτησιν δὲ εἰπεῖν δοκεῖ
σοι συνθέσθαι : ἄλλως : --- ὁ τριβαλλὸς. ἔοικεν τοῦ ποσειδωνος εἶναι rovrov-
πιθανώς δὲ εἰώθασι γὰρ τοὺς βαρβάρους διαλεγομενος τῶ σχήματι ἑσπουδα-
σμένως λοιδορεῖν ἢ καταρᾶσθαι: ---
1004 8 κακόδαιμον Μ [ ri ὦ κακόδαιμον ΟΓῈΡ ἠλίθιος R 1] αὐτὸν] αὐτῶ
RMP— τὴν] om. R — προδιδόντα] προδόντα G προσδιδόντα I
1607 Om. ἢ --- ioxvoer’ M—xarw) RE ἄρξωσι κάτω) ΓΞ [ κάτωΡ J
κάτω] om. R— dpas] om. MEP ἡμᾶς ΜΝ M— kal... λανθάνοντε:] om. RM —
οἱ... λανθάνοντε:)] om. I2EP RK has also of βροτοί interlinear (1608) and
λανθάνοντες (1609), ΓΕ; have of βροτοὶ δηλονότι interlinear (1608).
1611 Sa.v. R S ὀμνύῃ M— κόρακα καὶ τὸν δία) E [ tov κόρακα καὶ τὸν
δία TP J τοὺς] αντι τους RI ἀντι του τοὺς EM — θεοὺς] θεούς τε Τ' --- ὄρνιθας
ὄρνις M— ἀφ΄... δηλοῖ] om. Ε --- γαρ] om. Γ΄ δὲ Ρ --- δηλοῖ] καλεῖ Γ'
1614 Om.T—S ποσειδῶ Μ--- 1614) Γἕ [νὴ τὸν ποσειδῶ GEP 1 λέγει]
om. 6 --- μὴ δέπον] μὴδέτω α μηδέπω RISEEMP— καθ ἑαυτοῦ] καθεαυτὸν R
1616 S om. text Μ [ vwofawarped GRTEP J] βαρβαρίζων . .. beds] ὃ
τριβαλλὸς BapBapiLwv. συγκατατίθεται M — ἄσημοι] ἄσημαι Τ --- συγκαταθέ-
σεων] συγκαταθέσεως RTEMP συγκαταθέσεώς εἰσι Σ
1620 Sp.v. R S peverot M [ peverot θεοί ΑΤῈΡ J] addas] I? om.
TM — παροιμια αὕτη] παροιμία δὲ Γ΄ om. MEP παροιμία δὲ ἦν αὕτη M—
θεοὶ] T? δὲ θεοὶ Τ' --- ἐπίμονοι] Γ΄ μόνιμοι T27EP— οὐκ] καὶ οὐκ Σ --- ενεξαπάτη-
τοι] εὐαξαπάτητοι Τ᾽ --- μισητία] μισιτήαν αὶ μισητῶν ΓῈΜΡ -“--- μὲν] I? om.
T— περι] παρὰ 6 --- ἀριστοφάνη) ἀριστοφάνους α ἀριστοφάνην EM — τῶν]
τὴν RTEMP — dxpactas] dxpaciayvy ἈΓῈΜΡ --- σφυρὸν] ΓΞ σφυρῶν Γ΄ σφυρά
Μ---μισητη] καὶ μισητὴ Ρ --- ἐξηγοῦνται] ἐξηγεῖται G ἐξηγοῦντο Ἀ --- γενικάτε-
ρόν] γενικώτερός Τ ---- τι] om. ΓῈΡΣ --- ἀπληστία] ἡ ἀπληστία, ἡ αἰσχροκέρδεια Ἃ
290 ARISTOPHANES
1633 τὴν piv γὰρ Ἥραν : “ἐγχωρῶ ἔχειν, ws dye.’
ἄλλως: οὐ (περὶ) τῆς γυναικὸς αὐτοῦ ἐροῦμεν.
1686 ὀλίγον μοι μέλει : ἀντὶ τοῦ “οὐ φροντίζω. Ὅμηρος"
«ἢ ὀλίγον of maida.”
1637 τὸ κατάχυσμα χρὴ ποιεῖν γλυκύ: “τὸν ζωμὸν διὰ μέλιτος ποίει.
πάλιν δὲ ἐρεθίζει τὸν Ἡρακλέα.
1647 δεῦρ᾽ ὡς ἔμ᾽ ἀποχώρησον: ὅτι ὅμοιον τῷ τόπῳ ἐκείνῳ -
“ δεῦρ᾽ ἐλθέ, σὺν σοὶ τἄλλα βούλομαι φράσαι."
1048 διαβάλλεταί σ᾽ ὁ θεῖος : ὅτι "τῷ “διαβάλλεται᾽ χρῶνται ἐπὶ τοῦ ἐξα-
πατᾶν, ὡς καὶ ΓΑρχιππος ἐν Πλούτῳ᾽
“ ἔστιν δέ μοι καλῶς πρόφασις "εὑρημένη '*
τὸν γὰρ γέροντα διαβαλοῦμαι τήμερον.᾽"
παρόμοιον δὲ καὶ τὸ μηρικόν"
“παραβλήδην ἀγορεύων.
καὶ παρ᾽ ᾿Αλκαίῳ-
“‘ παραβάλλεταί oe.”
1652 4 πῶς ἄν wore: εἰ μὴ ἦν yryowrdpa: ἐπίκληρος δέ ἔστιν ἡ μὴ
ἔχουσα ἀδελφοὺς ἑτέρους συγκληρονόμους ἀλλὰ μονοκληρονόμος οὖσα.
1653 ἐπίκληρον: νόμος ἦν ᾿Αθηναίοις, γνησίας μὲν οὔσης θυγατρός,
νόθου δὲ υἱοῦ, μὴ κληρονομεῖν τὸν νόθον τὰ πατρῷα. καὶ νῦν οὖν φησιν"
Seal μὴ σὺ νόθος ἧς, οὐκ ἂν ἦν ᾿Αθηνᾶ ἐπίκληρος.᾽ παίζει δέ: τοὐναντίον
1638 ἐροῦμεν: Qu. ἐρίσομεν ὃ ἐρῶμεν Rutherford, omitting περὶ with the MSS.
1636 Ὅμηρος: Π. E 800.
1637 sole: cf. the paraphrase in Schol. 1718.
1647 τῷ τόπῳ ἐκείνῳ : that well-known passage. The commentator quotes
Euripides’s Ion, 1620, 1621, from memory, as van Herwerden first pointed out,
and combines the two verses unskilfully :
ἐἐ χὰ δ᾽ ἄλλα πρὸς σὲ βούλομαι μόνην φράσαι.
δεῦρ᾽ ἔλθ᾽ - ἐς οὖς γὰρ τοὺς λόγους εἰπεῖν θέλω ----᾽"
Since σὺν σοὶ φράσαι is impossible, van Herwerden would read: δεῦρ᾽ ἔλθ - ἐς οὖς
σοι τἄλλα βούλομαι φράσαι. Blaydes δεῦρ᾽ ἔλθ᾽ ' ἐπεί σοι τἄλλα (ΟΣ πάντα) xré.
Rutherford δεῦρ᾽ ὡς ἔμ᾽ ἔλθε " τἄλλα xré. |
1648 Suid., Zon. (528), διαβάλλεται. Cf. Schol. Thesm. 1214. —+§: Musurus.
-- διαβάλλεται : διαβάλλεσθαι Bothe. —"Apyuwwos ἐν Πλούτῳ: M. Il 724; K. I
686.— por καλῶς πρόφασιε: μοι πρόφασις καλῶς Meineke. πρόφασίς μοι καλῶς
Bothe. — εδρημένη : Bentley. — τὸ Ὁμηρικόν : Dl. Δ 6.
1652 Suid. ἐπίκληρος (2). --- ἢ πῶς &v ποτε: cf. the lemma in R. — érépovs: 7
ἑτέρους Rutherford.
SCHOLIA ON THE AVES 291
1633 ext. a. v.] εγχωρῶ ἔχειν ws ἔχει: αλλως : οὐ τῆς γυναικὸς αὐτοῦ
ἐροῦμεν: --
Fol. 121’. Vv. 1635-1668.
1636 R 73’ inf. S ὀλίγον) avre του οὐ φροντίζω. ὅμηρος ἣ ὀλίγον οἱ
παῖδα
1637 R73’ inf. S κατάχυσμα] τὸν ζωμὸν δια μέλιτος ποίει. πάλιν διερε-
θίζει τὸν ἡρακλέα
1047 int. S δεῦρ᾽ ὅτι ὅμοιον τῶ τόπω ἐκείνω δεῦρ ἐλθὲ συν σοὶ τάλλα
βούλομαι φρασαι
1048 sup. S διααβάλλεταί]) ὅτι τὸ διαβαλλονται χρῶνται ἐπι τοῦ ἐξαπατᾶν
ὡς ἄρχιππος ἐν πλούτω ἔστιν δε μοι καλῶς πρόφασις εἰρημενη- τὸν γὰρ γε-
ροντα διαβαλοῦμαι τήμερον. παρόμοιον δὲ καὶ τὸ ὁμηρικον. παραβλήδην
ἀγορεύων καὶ παρ adxaiw παραβαλλεταί σε
1652 ext. S not in text] εἰ μὲν ἦν γνησιωτέρα επίκληρος δέ ἐστὶν
ὡς μὴ ἔχουσα. ἀδελφούς. ἑτέρους συγκληρονόμους ἀλλὰ μονοκλήρος
οὖσα: ----
1658 sup. et ext. S erixAnpov] νόμος ἣν ἀθηναίοις. γνησίας μὲν οὔσης
θυγατρὸς νόθου δὲ νἱοῦ. μὴ κληρονομεῖν τὸν νόθον τὰ πατρῶα. καὶ νῦν οὖν
φησὶ. εἰ μὴ σὺ νόθος ἧς. οὐκ ἂν ἦν ἀθηνᾶ ἐπικλήρου παίζει δὲ τουναντίον
1058 Om. 6Τ ---δἃὶ τὴν μὲν M [τὴν μὲν γὰρ ἦραν G J] ἐγχωρῶ. ..
ἐροῦμεν] παραχωρῶ ὥστε ἔχειν. οὕτως. οὐ περὶ γυναικὸς αὐτῷ ὁ λόγος . ἀλλὰ
ταύτην αὐτῷ δίδωμι ἔχειν Μ --- αλλως . . . ἐροῦμεν] om. ΓΕ
1686 Om. VGEP—S ὀλίγον Μ {ὀλίγον μοι μέλει T J] ὁμηρο:] καὶ ὅμη-
ρος M—ol] I? Γ δὲΜ
1637 Om.G—S μάγειρε Μ [ τὸ κατάχυσμα χρὴ (add. ποιεῖν γλυκύ EP)
TEP 1) πάλιν] καὶ πάλιν M — διερεθίζει] δὲ (δ᾽ Μ) ἐρεθίζει TEMP
The remaining folios of M, containing verses 1642-1765, have been lost.
1647 Sa.v. R [ Setp’ ds ἔμ᾽ (add. ἀποχώρησον TEP) GTEP 1) ὅτι] ore
δεῦρο G
1648 [[ διαβάλλεταί σ᾽ ὁ Oelos GRIEP 1 τὸ] τῷ P— διαβαλλονται] δια-
βάλλεται ἈΓῈΡ ---- ὡς ὡς καὶ REEP— καλῶς] καλὴ G— εἰρημενη] εἰρήνης G
- παρόμοιον] παρ᾽ ὅμοιον R—rd ὁμηρικον. .. ἀγορεύων] T® ὅμηρος '—
αλκαίω] ἀλκαίον G
1652 [[ ἐπίκληρον εἶναι τὴν ἀθηναῖαν (ἀθηνᾶν ἘΞ ἀθηναίαν P) δοκεῖς (om.
EP) GEP ξένης γυναικός αὶ ἐπίκληρον εἶναι T ἢ μεν] μὴ ΓῈΡ --- ὧδ] ἡ
RI'EPS — érépovs] FT? οἵη. Γ΄ ἑταίρους RP— συγκληρονόμον] συγκληρόνόμος
R — povoxAfipos] μονοκληρονόμος ἈΓῈΡΣ --- οὖσα] om. P
1668 [[ ézixAnpov εἶναι τὴν dOyvaiav G ἐπίκληρον Ἀ R—T*E*P* 1 ἦν]
δὲ ἦν ΓῈΡ --- ἀθηναίοις] ἀθηναίων G — τὸν νόθον] I? om. --- οὖν] om. R—
σὺ νόθος] συνήθης Ἐ --- qv] ἡ EP— ἐπικλήρον] ἐπίκληρος ΓῈΡ --- παίζει δὲ] om.
292 ARISTOPHANES
γὰρ υἱῶν ὄντων γνησίων οὐκ ἂν εἴη θυγάτηρ ἐπίκληρος, εἰσὶ δὲ καὶ τῷ Ad
γνήσιοι υἱοί, “Apys καὶ Ἥφαιστος. ἀλλὰ ἐπαίνῳ τῆς ᾿Αθηνᾶς καὶ τῆς
πόλεως τοῦτό φησιν, οὐ προσποιούμενος περὶ τῶν γνησίων.
1654 γνησίων: παίζει, δέον εἰπεῖν “νόθων.
1655 τί δ᾽ ἣν ὁ πατὴρ: τὸ ἀργύριον γὰρ τοῖς νόθοις διὰ χειρὸς ἐδίδοσαν,
ἐπειδὴ οὐκ ἐξῆν αὐτοῖς συγκληρονομεῖν.
1656 νόθῳ ᾿ξαποθνήσκων: γράφεται “νοθεῖα᾽ ὡς “πρεσβεῖα᾽ - “εἰ τὰ μὲν
χρήματα ἐμοί᾽ φησιν ‘ds νόθῳ καταλείψει, τὴν δὲ ἀρχὴν τοῖς γνησίοις;
ὁ νόμος αὐτὸν: νόμος ἣν ᾿Αττικοῖς τοῖς νόθοις μέχρι "δέκα" μνῶν κατα-
λιμπάνειν᾽ “ἣν οὖν ἐμοὶ μὲν τὰ χρήματα ἐάσῃ, ἐκείνοις δὲ τὴν ἀρχήν;
προπερισπωμένως δὲ ἀναγνωστέον τὸ “νοθεῖα.᾽
1661 ἀγχιστείαν: (μετουσίαν τῆς οὐσίας, δοκεῖ δὲ πλάττεσθαι νόμον
Σόλωνος.
1669 ἐς τοὺς "φράτεραε" : πάλιν ὡς ἐν κωμῳδίᾳ μετήγαγε τὰ ᾿Αθηναίων
ἔθη ἐπὶ τοὺς θεούς: διὰ γὰρ τοῦ ἐγγραφῆναι εἰς τὰς "φρατρίας" σύμβολον
εἶχον τῆς εὐγενείας.
ἄλλως : “εἰς τοὺς τῆς "φρατρίας ὄντας" ἢ “εἰς τοὺς φυλέτας, ἐπειδὴ τὰ
ὀνόματα τῶν “νόθων (οὐ) γράφεται εἰς τοὺς πίνακας.
1671 τί δῆτ᾽ ἄνω κέχηνας : ὡς τοῦ Ἡρακλέους εἰς τὸν οὐρανὸν ἀναβλέψαν.
Tos μετ᾽ ὀργῆς, φησὶ ‘ri δῆτ᾽ ἄνω βλέπεις ὡς τυπτήσων τινά;᾽ τινὲς δὲ
οὕτως “τί δῆτα εἰς τὰ ἄνω πράγματα ἀποβλέπεις te Opener ἐάν τι
πάθῃ ὃ πατήρ, ὑπὸ τῶν γνησίων;
1654 παίζει, δέον εἰπεῖν ' νόθων᾽: ic. if Peithetaerus had made a plain state-
ment of facts, he would have said ὄντων ἀδελφῶν νόθων, Meaning ‘since, in fact,
her brothers are bastards.’
1656 νόθῳ ᾿ξαποθνήσκων : ἄλλως VR, because the last part of the scholium
that just precedes in these MSS. reverts to νοθεῖα:. The text in all extant MSS.
reads »50y ᾿ξαποθνήσκων, but the scholium implies voGe?’ ἀποθνήσκων in a text of
which the commentator had cognizance.
δέκα: ¢ (MSS.) supplanted (6. Cf. Harp., Suid., νοθεῖα " τὰ τοῖς νόθοις ἐκ τῶν
πατρῴων διδόμενα οὕτω καλεῖται, ἦν δὲ μέχρι χιλίων δραχμῶν».
1661 Suid. ἀγχιστεία.
1669 πάλιν: refers to Schol. 1670. --- διὰ ydp . . . εὐγενείας : cf. Suid. φράτο-
pes (2)- ... τὸ δὲ γράφεσθαι els τοὺς φράτορας σύμβολον εἶχον τῆς συγγενείας.
εἰς τοὺς τῆς φρατρίας ὄντας : cf. Suid. φρατέρες " οἱ τῆς αὐτῆς φρατρίας μετέχοντες.
- οὐ: for this error of omission, cf. Schol. 621, 1704.
om. ἘΓ --- ἢ als] ἢ T*@— φυλέτας) φιλέτας T2?— ypaderas] ἔγραφον G
1671 Sav. R [ τί δῆτ᾽ ἄνω κέχηνας ΑΤῈΡ 1] ἡρακλεο!} ἡρακλέους
‘GRI'P— εἰς ουρανὸν ἀναβλέψαντο:) ἀνα βλέψαντος εἰς τὸν οὐρανὸν Ρ --- εἰς] εἰς
τον ἈΓῈ — ἀναβλέψαντος per οργῆξ] per ὀργῆς ἀναβλέψαντος Τ ---- ἀναβλέψαν-
τος] βλέψαντος R— φησι] τοῦτό φησι P— δὲ] ΓΞ om. Τ᾽ -- εἰς τὰ] om. R—
als] és TEP
SCHOLIA ON THE AVES 293
yap υἱῶν ὄντων γνησίων οὐκ ay εἴη Ovyarep ἐπικλήρου. εἰσὶ δὲ καὶ τῶ διὶ.
γνήσιοι υἱοὶ ἄρης καὶ ἥφαιστος. αλλα exraww τῆς ἄθηνας καὶ τῆς πολεως
τοῦτο φησι: οὗ προσποιούμενος περὶ τῶν γνησίων:
1064 intm. et ext. p. v.] παίζει δέον drev νόθων : --
1666 ext. S νόθω] τὸ ἀργύριον γὰρ τοῖς νόθοις δια χειρὸς ἐδίδοσαν.
ἐπειδη οὐκ εξῆν αὐτοῖς συγκληρονομεῖν : --
1666 int. 5 ὁ νόμος] νόμος ἦν ἀττικοῖς. τοῖς νόθοις μέχρι πέντε μνῶν
καταλιμπάνειν ἦν οὖν ἐμοὶ μὲν τὰ χρήματα ἑάση ἐκείνοις δὲ τὴν ἀρχὴν- προ-
περισπωμένως δὲ ἀναγνωστέον τὸν νοθεία: --- αλλως : γραφεται νοθεία- ὡς
πρεσβεία. εἰ τὰ μεν χρήματα ἐμοὶ φησι ὡς νόθω καταλείψει. τὴν δὲ ἀρχὴν
τοῖς γνησίοις : --
1601 ἱπίπι. et ext. p. v.] μετουσών τῆς οὐσίς. δοκεῖ δὲ πλάττεσθαι
ψόμον σόλωνος: ---
Fol. 121”. Vv. 1669-1701.
1669 sup. S φράτορας πάλιν ὡς ἐν κωμωδια μετήγαγεν. τὰ αθηναιων
ἔθη. ἐπι τοὺς θεοὺς δια γὰρ τοῦ εγγραφῆναι εἰς τὰς φατρίας σύμβουλον εἶχον
τῆς εὐγενείας : --- αλλως : εἰς τοὺς τῆς ἡλικίας νόμους ἣ εἰς τοὺς φυλέτας.
ἐπειδὴ τὰ ὀνόματα τῶν ξένων. γραφεται εἰς τοὺς πίνακας : —
1671 sup. et int. S βλέπων) ὡς τοῦ ἡρακλεος εἰς ουρανὸν ἀναβλέψαντος
per οργῆς φησι τι δῆτ᾽ ἄνω βλέπεις. ὡς τυπτήσων τινὰ τινὲς δὲ οὕτως. τί
δητα εἰς τὰ ἄνω πραγματα ἀποβλέπεις αἰκισθησόμενος ἐαν τι πάθη ὃ πατὴρ
vro τῶν γνησίων: --
R—ydp] δὲ Γ --- υἱῶν... . γνησίων] γενομένων (ὄντων ΓΞ) γνησίων υἱῶν Γ΄ ---- υἱῶν]
ὡς Ἡ --- θυγατερ] θυγάτηρ GREEP— ἐπικλήρον) ἐπίκληρος TEP — δὲ καὶ] δὲ R
1654 Om. 61} --- γνησίων) E J
1656 [ ri δ᾽ ἣν 6 πατὴρ διδῶ τὰ χρήματα G τί δ᾽ ἦν ὁ πατὴρ R—
T*E*P* ] τὸ ἀργύριον] τἀργύριον Σ --- γὰρ] δὲ ΓῈΡ --- rots . . . χειρὸς] διὰ
χειρὸς τοῖς νόθοις IT --- ἐδιδοσαν] ἐδίδουν ΚΕ --- συγκληρονομεῖν] κληρονομεῖν
ΕΓΕΡΣ
1656 [ 6 νόμος αὐτὸν οὐκ ἐὰ G ὁ νόμος αὐτόν Ὁ νόθω ᾿ξαποθνήσκων
TEP 1 Order of notes 2,1 ΓῈΡ --- ἦν] δὲ ἦν TEPS — ἀττικοῖε]ὴ Γ᾽ ἀττικὸς
ΓΈΕΡΣ — πέντε] om. R— Hv... μὲν] εἰ μὲν οὖν ἐμοὶ G — qv] ἵν᾽ Γ --- χρήματα]
χρήματ᾽ Ρ --- δὲ] om. Γ΄.--- τὸν] τὸ GRTEP— adds] om. ΓῈΡ --- γραφεται. ..
πρεσβεία] om. R— νοθεία. ὡς πρεσβεία] πρεσβεία ὡς νοθείς Ὁ --- εἰ τὰ μεν] εἶτα
T— φησι] om. R— ὡς νόθω καταλείψει) καταλείψει ὡς νόθω Ἐ --- δὲ ἀρχὴν]
ἀρχὴν δὲ B
1661 Om. '— ἀγχιστείαν) T? J μετουσίαν] μετοχὴν καὶ κοινωνῶν T?—
δοκεῖ... σόλωνο!] om. ['?— νόμον σόλωνο!] om. EP
1669 [[ 6 πατὴρ εἰσήγαγεν és τοὺς φράτορας G ds (és EP) τοὺς φράτο-
pas ΒΓῈΡ 1 τὰς garplas] Γ᾽ τοὺς φράτορας 7EP— σύμβουλον] σύμβολον
GRIEP — τῆς εὐγενείας} τὴν εὐγένειαν οἱ αθηναιοι Ἀ --- αλλως.... πίνακα!) I?
294 ARISTOPHANES
1678 καλάνι xépavva: “τὴν καλὴν καὶ μεγάλην κόρην Βασίλειαν γαμεῖ.
Δέδυμος οὕτως, εἰ μὴ ὀρνιθιάζει.
1680 μὰ τὸν Al’: “μὰ τὸν Ata’ φησίν ‘ob λέγει παραδοῦναι ἀλλὰ βαδί-
ζειν καὶ ἀναχωρεῖν, οὕτω δὲ αὐτό φησι βαρβάρως καὶ δυσφράστως ὥσπερ αἱ
χελιδόνες. καὶ Αἰσχύλος τὸ βαρβαρίζειν ‘ χελιδονίζειν᾽ φησί, καὶ Ἴων ἐν
᾿᾽Οομφάλῃ
“ἐ χελιδόνας τοὺς βαρβάρους"
ἀρσενικῶς φησιν, ὡς Ἡρωδιανὸς ἐν τῷ πρώτῳ τῆς καθολικῆς φησι. τὸ δὲ
« βασιλιναῦ᾽ εἰς τὸ ‘Bdow’ μετέβαλεν 6 Ποσειδῶν παρόσον τὴν δευτέραν ἐξέ.
τεινε. τὸ τελευταῖον κρατήσας ὁ Ἡρακλῆς ἐξ ᾿αὑτοῦ" κρίνει αὐτόν, " θέλων"
παραδοῦναι αὐτὸν τὴν Βασίλειαν τοῖς ὄρνισιν.
1681 ὥσπερ αἱ χελιδόνες: Σύμμαχος᾽" οὐκ ἔστιν 6 τούτου νοῦς φανερός
οὐδέν τι δύναται ἴδιον τῶν χελιδόνων ΄ βάδισις, αἷ γε μηδὲ πορείᾳ χρῶνται
ὡς τὰ ἄλλα τῶν ὀρνέων καὶ μάλιστα τὰ μὴ πτητικά, ὃ δὲ Δίδυμος οὕτω"
καταλλήλως εἶχεν εἰ ἔλεγεν ‘ds τὰς χελιδόνας,᾽ θέλει δὲ λέγειν ‘ei μὴ Bade
ζει πρὸς τὰς χελιδόνας᾽ - διὸ καὶ ἐποίσει "
“ὁ οὐκοῦν παραδοῦναι ταῖς χελιδόσιν λέγει."
ἐπεὶ καὶ αὐτὸς πρὸς αὐτὰς βαδίζει εἰς Νεφελοκοκκυγώαν.
1678 οὕτως, εἰ μὴ ὀρνιθιάζει : Didymus, commenting on his own interpreta-
tion of the barbarian god’s jargon.
1680 I have proposed in Classical Philology, I (1906), p. 177, to read in
1681, ἃ much discussed verse :
“el μὴ Baclf{e Ὑ ὥσπερ al χελιδόνες "" —
and have endeavored to show that this was the text that the Alexandrian com-
mentators had before them. But they naturally mistook the meaning of βασίζει
(‘rhythmizes,’ uses rhythms),— a word invented by Aristophanes with intention
of comic effect, — and interpreted it, as in the first part of the scholium on 1680,
by βαδίζει or ἀναχωρεῖ. --- ἀναχωρεῖν: ἀποχωρεῖν Rutherford. — χελιδόνας τοὺς
BapBdpovs: for the order of words cf. the following extract from Herodian. —
Ἡρωδιανὸς ἐν τῷ πρώτῳ: χελιδών τὸ ὄρνεον καὶ Χελιδών ὁ BdpBapos, Χελιδόνας γάρ
ἀρσενικῶς τοὺς βαρβάρους Ἴων ἐν ᾽Ομφάλῃ φησὶν ὡς καὶ Αἰσχύλος τὸ βαρβαρίζειν χελι-
δονίζειν φησίν. Herodian i 25 18 (Lentz). Meineke suggested in an unpublished
note that the words τοὺς βαρβάρους were part of the quotation. If this is right,
Herodian’s interpretation of the half-verse from the Omphale is mistaken ; there
was no such folk as the Chelidonians, designated by the masculine noun Χελιδόνες.
Ion had called the barbarians ‘chatterers’ (χελιδόνα). The scholiast followed
Herodian so far as to construe βαρβάρους adjectively with χελιδόνας. --- alg τὸ βά-
ow: in respect of (quod attinet ad) the part Baci-. The scholiast sees that in some
way the point of the poet’s jest lies in Poseidon’s insistence that the word must
be pronounced βασϊλιναῦ. --- τὸ τελευταῖον κρατήσας xré.: in explanation of 1682,
the conclusion of the whole matter. — θέλων : the scribe of G, correctly expressing
SCHOLIA ON THE AVES 295.
1678 int. S καλανι] τὴν καλὴν καὶ μεγαλην κόρην: βασιλείαν γαμεῖ δίδυ-
μος οντως εἰ μὴ ὀρνιθιάζει: : —
1680 int. 8 μα τὸν δί᾽] καὶ μα τὸν δία φησι. οὐ λέγει παραδοῦναι αλλὰ
βαδίζειν καὶ ἀναχωρεῖν. οὕτω δὲ αὐτῶ φησι βαρβάρως καὶ δυσφράστως.
ὥσπερ αἱ χελιδόνες καὶ αἰσχυλος τὸ βαρβαρίζειν χελιδονίζειν φησι. καὶ ίων
ἐν ὁμφάλη τοὺς βαρβάρους χελιδόνας. ἀρσενικως pa-e- καὶ ἥρωες ἐν τῶ ὃ
τῆς καθολικῆς τῶ βασιλιναῦ εἰς το βάσιν μετέβαλεν ὃ ποσειδών παρόσον τὴν
δευτέραν ἐξέτεινεν. τὸ τελευταῖον κρατήσας ὃ ἡρακλῆς ἐξ αντοῦ κρίνει αντὸν.-
θέ. . παραδοῦναι αὐτὸν τὴν βασιλειαν τοῖς ὄρνισι: ---
1681 int. οὐ inf.] ὥσπερ αἱ χελιδονες : --- συμμαχος οὐκ ἐστιν ὃ τούτου νοῦς
φανερὸς οὐδέν τι δύναται. ἴδιον τῶν χελιδόνων βάδισις af γε μηδὲν πορεια
χρῶνται ὡς τὰ ἄλλα τῶν ὀρνέων καὶ μάλιστα τὰ μὴ πτητικά. ὁ δὲ δίδυμος
οὕτως καταλήλως εἶχεν. εἰ ἔλεγεν ὡς τὰς χελιδόνας θέλει δὲ λεγειν εἰ μὴ
βαδίζει προς τὰς χελιδόνας. διὸ καὶ ἐποίσει. οὐκοῦν παραδοῦναι ταῖς χελιδό-
σιν λέγει: ἐπεὶ καὶ αὐτὸς προς αὐτὰς βαδίζει εἰς νεφελοκοκυγίαν: : —
1678 8. 8.ν. R [ καλανικόραυνα G καλάνι κοραύνα I καὶ μεγάλα Ρ P—
E* 1] κόρην] om. GEP — βασιλείαν] βασίλειαν R— γαμεῖ] γάμω G γαμεῖν P
--- δίδνμος ovres] παραδίδωμι. οὕτως G οὕτως (οὕτω P) δίδυμος EP—at μὴ
ὀρνιθιάζει] om. TEP— ΓΞ adds εἰ μὴ ὀρνιθιάζειν (interlinear)
1680 [ pa τὸν δία φησι R μὰ τὸν δί᾽ Γ' μὰ τὸν δί᾽ οὐχ οὗτός ye EP J]
kal... φησι] om. ΚΕ --- καὶ μα] μὰ GIEP— ἀναχωρεῖν] τὸ ἀναχωρεῖν Ὁ ---
αὐτῶ] αὐτὸ RVEP— χελιδονίζειν φησι] φησι χελιδονίζειν Τ' ---- Φησὶ] om. R—
ἐν] T? om. Γ-- ὀμφάλη] ῥομφάλη α --- φα..] φησὶ GRTEP— eal... ὄρνισι]
om. Β --- καὶ] ὡς ΓῈΡ --- ἥρωες] ἡρωδιανὸς ΓῈΡ --- δ] 8 α πρώτω TEP— τῆς
καθολικῆς} τὸ (τῆς EP) καθόλον φησι TEP— τῶ] τὸ δὲ TEP— βασιλιναῦ]
βασιλιναῦν TEP— αὐτοῦ] αὐτοῦ GTEP—-.] θέλων 6 θέλειν TEP
1681 βάδισις] ἡ βάδισις ἘΡ --- μηδὲν] μὲν R μὴ δὲ EP— πορεια] πορείαν
Γ--- καταλήλωε] καταλλήλως GRTEP— és] om. I καὶ 6 --- πρὸς ras] πρὸς
τοὺς E --- χελιδόσιν] χελιδόσι GRTEP— ἐπεὶ] ἐπειδὴ Ρ ---- νεφελοκοκνγίαν] νεφε-
Aoxoxxvyiav GREP
the abbreviated form in V. θέλειν (TEP) is impossible because of the following
αὐτὸν. Qu. κρίνει αὐτὸν θέλειν παραδοῦναι τὴν Βασίλειαν xré.? Capps would read :
ἐξ αὑτοῦ κρίνει, θέλων παραδοῦναι αὐτὸς xré.
1681 οὐδέν τι... πτητικά : Symmachus supposed that βασίζει conveyed the
idea βάδισις and fell into difficulties. His chelidonian exegesis may mean:
The expression βάδισις is not peculiarly applicable to swallows. Nay, they do not
even ‘go’ as other birds, especially the ‘ walkers’ —such as the cock, that ὥσπερ
βασιλεὺς ὁ μέγας διαβάσκειϊ Symmachus seems to mean that the rapid, darting
flight of the swallow differentiates it not only from plodding men but even from
other birds. μηδὲν is found in VGI, μηδὲ in EP. R alone has μὲν, which
Rutherford adopts. — εἶχεν : ἂν εἶχεν Rutherford. — ἐποίσει : ἔποισεν Rutherford.
296 ARISTOPHANES
1688 οὑτοιὶ: of ὄρνιθες. “εὐκαίρως φησί “ κατεκόπησαν of ὄρνιθες
οὗτοι διὰ τὸ ἄριστον τῶν παρόντων γάμων.
1691 τενθείαν : ‘ σιναμωρίαν καὶ λιχνότητα.᾽"
1694 ἔστι δ᾽ ἐν Φαναῖσι: “ἐν ταῖς ἐκκλησίαις᾽ νῦν φησιν ΄ εἰσὶ ---- ᾽ παίζει
δὲ διασύρων τῶν ᾿Αθηναίων τοὺς συκοφάντας, παρὰ τὸ “ φαίνειν᾽ καὶ συκοφαν-
τεῖν αὐτοὺς περὶ τὰ δικαστήρια" καὶ ἄλλως δὲ Φαναὶ τῆς Χίον χωρίον, καὶ
Κλεψύδρα κρήνη ἐν Αργει. παρὰ τοὺς ‘ ἐγχειρογάστορας ᾽ δὲ πεποίηται (τὸ
Ἅ ἐγγλωττογαστόρων ’).
ἄλλως : κρήνη ἐν ἀκροπόλει 4 Κλεψύδρα, ἧς Ἴστρος ἐν τῇ ιβ΄ μέμνηται,
τὰ παρὰ τοῖς συγγραφεῦσιν ἀναλεγόμενος, οὕτως δὲ ὠνομάσθαι ἐπειδὴ ἀρχο-
μένων τῶν ἐτησίων πληροῦται, πανομένων δὲ λήγει, ὁμοίως τῷ Νείλῳ, ὥσπερ
καὶ τὴν ἐν Δήλῳ κρήνην. εἰς ταύτην δέ φασιν ἡματωμένην φιάλην πεσοῦ-
σαν ὀφθῆναι ἐν τῷ Φαληρικῷ ἀπέχοντι σταδίους εἴκοσι. φασὶ δὲ αὐτὴν ἀπέ.
pavrov βάθος ἔχειν, τὸ δὲ ὕδωρ ἁλμυρόν. ἔπαιξε δὲ πάλιν διασύρων τοὺς
᾿Αθηναίους ὡς φιλοδίκους, ἐπεὶ καὶ ἐν τῷ δικαστηρίῳ ἐστὶ κλεψύδρα, κατα-
σκεύασμά τι ὥσπερ ὡρονομικόν.
1699 σνκάζουσι: ὡς ἐπὶ γεωργῶν, “συκάζειν᾽ γάρ ἐστι τὸ σῦκα ἐκλέγειν
ἀπὸ τῶν συκῶν καὶ τὸ συκοφαντεῖν. ἐνέμεινε δὲ τῇ τροπῇ.
1701 Topylas τε καὶ Φίλιπποι: ὁ Φίλιππος καὶ ὁ Γοργίας οὗτοι ῥήτορες
λάλοι εἰσίν, ηὔξησε δὲ τῷ πληθυντικῷ τὴν κατηγορίαν. Γοργών δὲ νῦν λέ-
γει τὸν ῥήτορα οὗ Πλάτων μνημονεύει. ἔστι δὲ καὶ ἕτερος, ἰατρός, οὗ μνη-
μονεύει ᾿Αλκαῖος ἐν ᾿Ενδυμίωνι. τοῦ δὲ Φιλίππον καὶ ἐν Γεωργοῖς μνημονεύει
᾿Αριστοφάνης.
Γοργίαι τε καὶ Φίλιπποι : οὗτοι ὡς βάρβαροι κωμῳδοῦνται.
1704 4 γλῶττα χωρὶς : Σύμμαχος πρὸς τὸ ἔθος, ὅτι (οὐ) μετὰ τῶν (ἅλ-
λων) σπλάγχνων ἔτεμνον τὴν γλῶτταν' καὶ παρ᾽ Ὁμήρῳ. οὗτος δὲ διὰ τὴν
1691 Suid. τενθεία. Phot. τένθης. ---- λιχνότητα : λιχνότητας Rutherford.
1694 “Apya: ἄστει Bentley, and Dobree cites Hesych. πεδώ" ἡ νῦν καλουμένη
Κλεψύδρα, κρήνη ἐν ἄστει. Dindorf reads ἀκροπόλει from the following scholium.
— παρὰ τοὺς ἐγχειρογάστορας : cf. Suid. éyyAwrroydorup.
Cf. Phot. κλεψύδρα; Hesych. κλεψίρρυτον ὕδωρ and Κλεψύδρα;; Suid. Κλεψύδρα ;
Schol. Lys. 911, 918. ----Ἴστρος ἐν τῇ ιβ΄: Miller I 410. --- τὴν... κρήνην : sc.
πληροῦσθαι καὶ λήγειν, in parallel construction with ὠνομάσθαι. Bothe proposes
Ty... κρήνῃ (sic). Stein τὴν... κρήνην φασί. Blaydes ἡ . . . κρήνη.
1704 οὐ μετὰ τῶν ἄλλων: Schauenburg. οὐ isdemanded by the sense, and both
additions are justified by Symmachus’s obvious dependence, in this scholium, on
λάλοι] λάλοι ῥήτορες Ὁ --- ηὔξησεν] ey Ὲ --- τὸ πληθνντικ .. 7 τὸ πληθυντικὸν G
τῶ πληθυντικῶ ἘΓ --- νῦν λέγει] λέγει νῦν Γ --- δνμίωνι] δυμύωνι G ἐνδυμίωνι R
— φιλίππον] φιλίπον G — ἐν] om. T
1701 Om. VGIP 1 és] om. IE
1705 [{1ἠ γλῶττα χωρὶς τέμνεται (om. REP) GREP 1) ἔτεμον] ἔτεμνον
SCHOLIA ON THE AVES 297
1687 R 74’ int.) εὐκαίρως φησι εκόπησαν of ὄρνιθες οὕτοι δια τον dpt-
στον των παρόντων γάμων
1691 τενθείαν) σιναμωρίαν καὶ λιχνότητα
1095 ext. S κλεψύδρα] ἐν ταῖς ἐκκλησιαις νῦν φησὶ εἰσὶν. παίζει δὲ διασύ-
ρων- τῶν abyvawy τοὺς συκοφάντας - παρα τὸ φαίνειν καὶ συκοφαντεῖν αὐτοὺς
περὶ τὰ δικαστήρια. καὶ ἄλλως δὲ φᾶναι τῆς χίον χωρίον. καὶ κλεψύδρα κρήνη
ἐν ἄργει παρα τοὺς ἐγχειρογάστορας δὲ πεποίηται: ἄλλως : --- κρήνη ἐν
ἀκροπόλει ἡ κλεψύδρα. ys ἐν τῆι iB μέμνηται. τὰ παρα τοῖς συγγραφεῦσιν
ἀναλεγόμενος. οὕτως δὲ ὠνομάσθαι. ἐπειδη ἀρχομένων τῶν ἐτησίων. πληροῦ-
ται. πανομένων δὲ λή.. ὁμοίως τῶ νείλω ὥσπερ καὶ τὴν ἐν δήλω κρήνην. εἰς
ταύτην δὲ φησιν ἡματωμένην φιάλην πεσοῦσαν ὀφθῆναι ἐν τῶ φαληρικῶ
ἀπέχοντι σταδίους εἴκοσι: φασι δὲ αὐτὴν ἀπέραντον βάθος ἔχειν τὸ δὲ ὕδωρ.
ἁλμυρόν. ἔπαιξεν δὲ πάλιν διασύρων τοὺς αθηναιους. ὡς φιλοδίκους. ἐπεὶ καὶ
ἐν τῶ δικαστηρίω ἐστὶ κλεψύδρα κατασκεύασμά τι. ὥσπερ ὡρινομικόν: --
1699 ext. 8 συκάζουσι] ὡς ert γεωργῶν. συκάζειν γάρ ἐστὶν τὸ σύκα
ἐκλέγειν ἀπο συκῶν καὶ το συκοφαντεῖν. ἐνέμεινεν δὲ τῆι τροπῇ : --
1701 = inf. S yopyia] ὃ φίλιππος καὶ ὁ yopyias- οὗτοι ρήτορες λάλοι εἰσί.
ηὔξησεν δὲ τὸ πληθυντωκ.. τὴν κατηγορίαν. γοργίαν δὲ νῦν λέγει τὸν ῥήτορα.
οὗ πλάτων μνημονεύει: ἔστιν δὲ καὶ ἕτερος ἰατρὸς - οὗ μνημονεύει ἀλκαῖος ἐν
δυμίωνι. τοῦ δὲ φιλίτπου καὶ ἐν γεωργοῖς μνημονεύει ἀριστοφάνης : —
1701 R74 intm. οχί.} ovro: ὡς βάρβαροι κωμωιδοῦνται
Fol. 122’. Vv. 1702-1735.
1705 sup. et ext. S γλῶττα] σύμμαχος προς τὸ ἔθος. ὅτι μετὰ τῶν
σπλάγχνων. ἔτεμον τὴν γλῶτταν καὶ παρ ὁμήρω. οὗτος δὲ δια τὴν πονηρίαν
1687 Om. VGIF—S οὑτοιΐ T® [ otrod P J] εὐκαίρως] οἱ ὄρνιθες (as lemma
E) εὐκαίρως SEP — εκόπησαν] κατεκόπησαν TSEP — τον... γάμων] τῶν παρόν-
των ΓἪ--- τον] τὸ EP —I™ has also of ὄρνιθες (interlinear)
1691 Om. GFEP—S τενθειαν ἈἩ --- τενθείαν λέγεις) T® 1 σιναμωρίαν]
cwopwpiay ἢ συναμωρῶν Γἥ
1096 [ dor. δ᾽ ἐμφαναῖσι (ἐν φαναῖσιν TEP) GTEP κλεψύδρα R 1 νῦν]
om. R— περὶ] παρα R— καὶ ἄλλως δὲ] ἄλλως Γ΄ --- φᾶναι) davai P— ἄλλως]
om. E— ἣ κλεψύδρα] T? om. Γ -- η:] ἧς ἴστρος ἈΓῈΡ --- iB] κωμωδια α δω-
Sexarn RI'— rots] om. R— ὠνομάσθαι) ὠνομάσθη Ε' ὠνόμασται P— πανο-
μένων] παυσομένων Ὁ --- λή..7 λήγει GEP λέγει RI — φησιν] φασιν T—
φαληρικῶ]) φαλετρικῶ Ὁ -- εἴκοσι] x Τ --- ἀπέραντον] ἀπέρατον R — ὠρινομικόν]
ὡρονομικόν ἈΓῈΡ
1699 Om. Γ .--- 5 συκάζουσι ΒΓἯ--- 1699) ΓΞ [{ Ἀσυκάζουσι Ε συκάζουσί
τε P—G* J] επὶ] ἐπὶ τῶν ΓἜ--- ἐστὶν] om. Ρ --- σύκα] σύκαν Γὅ ---- ἀπο] ἀπὸ
τῶν ΓῈΡ
1701 Om. EP [[ yopyia τε (re om. R) καὶ φίλιπποι GRI 1) ρήτορες
298 ARISTOPHANES
πονηρίαν τῶν δικαιολόγων φησὶν ἐκβεβλῆσθαι χωρὶς τὴν γλῶτταν - Δίδυμος
δέ: ἐν ταῖς θυσίαις χωρὶς ἡ γλῶττα ἐτέμνετο, οὐ μετὰ τῶν ἄλλων σπλάγχνων.
mae epee (ἀλλ᾽ dye τάμνετε μὲν yAwooas.”
ἐγένετο δὲ τοῦτο δι᾽ ἄλλην αἰτίαν. "οὗτος" δὲ βούλεται λέγειν ὅτι ἐξεβλήθη
ἐκ τῶν σπλάγχνων διὰ τοὺς ῥήτορας ἡ ᾿ γλῶττα, ἐπεὶ ταύτῃ τοὺς ἄλλους
κακοποιοῦσιν.
ἄλλως : ἀντὶ “ὀφείλει τέμνεσθαι ἡ ᾿ γλῶττα" καὶ χωρίζεσθαι τοῦ λοιποῦ
σώματος."
1706 ὦ πάντ᾽ ἀγαθὰ πράττοντες : εἴη ἂν οὗτος ὁ ἄγγελος θεράπων συνανα-
βεβηκὼς τῷ "Πειθεταίρῳ..
μείζω λόγου : “δ᾽ μηδὲ λόγος ἰσχύει φράσαι.᾽
1718 ἔχων γυναικὸς : τῆς Βασιλεώς λαβὼν γὰρ τὸν ταμίαν τοῦ Kepav-
γοῦ καὶ αὐτὸν ἄγει.
πτεροφόρον Διὸς βέλος: εἰώθασι tw κεραυνῷ ἐξ ἑκατέρον μέρους πτερὰ
προσ φύειν.
1715 ὀσμὴ δ᾽ ἀνωνόμαστος : ἀντὶ τοῦ “πολλὴ καὶ λόγῳ οὐ δυναμένη
ὀνομασθῆναι."
ἐς βάθος κύκλον : εἰς τὸ ὕψος τοῦ οὐρανοῦ.
1717 αὖραι διαψαίρουσι : πρὸς τὴν τῆς λέξεως διαίρεσιν - “διαψαίρειν ᾽ δὲ
τὸ ’ ἡσυχῆ διακινεῖσθαι καὶ ψοφεῖν," καὶ ‘ ψαίρειν᾽ ἱστίον λέγομεν.
πλεκτάνην: τὴν “εἴλησιν᾽ - “αἱ δὲ αὖραι διακινοῦσι τὴν πλεκτάνην τοῦ
καπνοῦ τῶν θυμιαμάτων." "λέγει" δὲ τὸ § πνέουσι.
1718 χρὴ θεᾶς Μούσης ἀνοίγειν: ἀντὶ τοῦ “ὕμνει αὐτόν. χλευάζει δὲ
παρὰ τὰ ἐκ Τρῳάδων Εὐριπίδον -
“ ἄνεχε, πάρεχε, φῶς φέρε.᾽"
Didymus. --- δικαιολόγων : δικολόγων ΤΟΌΘΟΚ. --- Ὅμηρος: Od. I 8332. --- οὗτος:
Schnee. Cf. above, where Symmachus, repeating Didymus, has οὗτος.
1718 τὸν: τὴν Strecker, adopted by Rutherford. — καὶ αὐτὸν : καὶ αὐτὸς
Strecker. τὸν κεραυνὸν καὶ αὐτὸν Rutherford.
1717 Hesych. διαψαίρουσι. ---- πρὸς . . . διαίρεσιν: i.e. the construction
requires αὖραι ψαίρουσι (πνέουσι) διὰ πλεκτάνην xré. For πρός, as here used, cf.
Schol. 1418. — Ψψαίρειν ἱστίον λέγομεν: cf. Hesych. διαψαίρουσι διαπνέουσι" καὶ
ψαίρειν λέγομεν τὸ ἱστίον ὅταν ἐλαφρῶς διαπνέηται. Cf. Suid., E. M., Zon. (680) :
διαψαίρουσι" διαπνέουσι" ψαίρειν γὰρ τὸ πνεῖν οἱ ναυτικοὶ λέγουσιν.
αἱ δὲ... θυμιαμάτων : the ‘order’ of the οτἱρίη). --- διακινοῦσι : here equiva-
lent to διακινοῦνται. Cf. the preceding scholium.—Aéya: Toup.
1718 χλενάζει δὲ κτέ. : ie. ἐν τῷ ἑξῆς. Originally this may have been a
separate scholium, with the lemma ἄναγε δίεχε. ---κ Tppddev Εἰὐριπίδον: Troad.
308. Cf. Schol. Vesp. 1326.
τὸ δὲ ἑξῆς - ἄναχε Siexe, ἀντὶ P— ydevdfa . . . φέρε] om. R— τὰ] om. F
SCHOLIA ON THE AVES 299
τῶν δικαιολόγων φησὶ ἐκβεβλῆσθαι χωρις τὴν γλῶσσαν διδυμος δὲ ἐν ταῖς
θυσίαις χωρις ἡ γλῶσσα ἐτέμνετο. οὐ μετὰ τῶν ἄλλων σπλάγχνων καὶ
ὅμηρος. ἀλλ dye τάμνετε μὲν γλῶσσας ἐγένετο δὲ τοῦτο δι ἄλλην αἰτῶν.
οὕτως δὲ βούλεται λέγειν ὅτι ἐξεβλήθη ἐκ τῶν σπλάγχνων. δια τοὺς ρήτο-
pas: ἡ γλῶσσα ἐπεὶ ταύτη τοὺς ἄλλους κακοποιοῦσιν. : αλλως : avre ὀφείλει
τέμνεσθαι ἧὗ γλῶσσα. καὶ χωρίζεσθαι τοῦ λοιπον σῶματος
1706 Leid. 52, fol. 14” inf.] ὦ πάντ᾽ ἀγαθὰ πράττοντες: --- εἴη ἂν οὗτος
ὁ ἄγγελος θεράπων συναναβεβηκὼς τῷ πεισθεταίρῳ
1706 R74’ int. 8 μείζω) ἃ μὴ δὲ λόγος ἰσχύει φράσαι
1713 S γυναικὸς] τῆς βασιλείας λαβὼν γὰρ τὸν ταμίαν τοῦ κεραυνοῦ
καὶ αὐτὸν dye: —
1714 R74’ intm. ext. S ereeetiew] εἰώθασι τω κεραυνω. εξανωτέρου
-μέρονς πτερὰ προσ φύειν
1715 ext. S ἀνωνόμαστος] ἀντι πολλῇ καὶ λόγω οὐ δυναμένως ὠνομασθῆ-
ναι: ---
1715 R74’ intm. ext. S κύκλου] εἰς τὸ ὕψος του οὐρανον
1717 ext. S αὖραι] προς τὴν τῆς λέξεως διαίρεσιν - διαψαίρειν δὲ τὸ ἡσυχῆ
διακινεῖσθαι καὶ ψοφεῖν καὶ ψαίρειν ἱστίον λέγομεν: ---
1717 οχί. S πλεκτάνην] τὴν εἴλησιν αἱ δὲ αὖραι διακινοῦσαι τὴν πλεκτάνην
τοῦ καπνοῦ τῶν θυμιαμάτων. λειπει δὲ τὸ πνέουσιν: ---
1719 ext. S εὔφημον] αντι του ὕμνει αὐτὸν χλευάζει δὲ παρα τὰ ἐκ τρωάδων
εὐριπιδου ἄνεχε πάρεχε φῶς φέρε----
RP ἕτεμνον καὶ Τ --- γλῶσσαν) γλῶτταν GEP— γλῶσσα] γλῶττα P— ἄλλων]
om. — τάμνετε] I? τάμνεται Τ --- γλῶσσα] γλῶσσα G — ἐγένετο] ἐγίνετο Τ'
- δι] οὐ δι Γ --- δὲ] καὶ Γ --- ἐξεβλήθη] ἐξεβλήσθη Τ' --- bral . . . κακοποιοῦσιν]
ἐπειδὴ δὶ αὐτῆς κακοποιοῦσιν τοὺς ἄλλους Γ΄ --- addws] εἰς τὸ αὐτὸ ΕΡ ---αντι...
σῶματος] om. R—avn] ἀντὶ τοῦ ΟΓῈΡ
1706 Om. VGR [ &] om. Ε --- πράττοντες] om. EP 1] εἴη] εἴη 5 P
1706 Om. VGIP 1) ἰσχύει] ἰσχύσει ΓΕ
1713 Sa.v.R [ dds βέλος TEP 1 τῆι] ἀντι του τῆς R
1714 Om. VG [ T*E*P* J τω] δὲ τῶ Γ΄ γὰρ τῷ Ε γὰρ τὸ Ρ--- ξανω-
τέρον] ἐξ ἑκατέρου TEP — προσφύειν] φύειν I
1715 Οἱ. Γ.--- ὃ ἀνωνόμαστος R [ ἀνωνόμαστος α ὃς (ὡς P) μὴ δ᾽ ἀνω-
νόμαστος (ἀνονόμαστος EP) ἐς βάθος TEP 1) ἀντι] ἀντὶ τοῦ 6Β εἰς τὸ ὕψος
τοῦ οὐρανοῦ. ἀνωνόμαστος (ἀνονόμαστος EP) δὲ ἀντὶ τοῦ ΤῈΕΡ --- Svvapéves]
δυναμένην α δυναμένη RISEP— ὠνομασθῆναι] ὀνομασθῆναι ΑἸ ἜΡ
1715 Om. VGTEP (but cf. preceding scholium)
1717 Sa.v. R [ Scapaipovor GTEP 1) διακινεῖσθαι] κινεῖσθαι Τ'
1717 [{|Ππλεκτάνην καπνοῦ (om. R) GR—T*E*P* 1) διακινοῦσαι] διακι-
νοῦσι ΒΓῈΡ --«- θυμιαμάτων] θυμιτῶν E
1719 Spovoys R [εὔφημον στόμα α ἄναγε Γ' ἄναγε δέχχε EP J] ἀντι]
900 ARISTOPHANES
1731 Ἥρᾳ ποτ᾽ Odvprlg: καλῶς τὸ ἐπιθαλάμιον γέγραπται.
1734 ἐννεκόμισαν: ἀντὶ τοῦ ‘ συνήγαγον.
1735 ἐν τοιῷδε: ἐν τοιούτῳ βασιλικῷ.
1736 Ὑμὴν ὦ Ὑμέναι᾽ ὦ: εἴρηται περὶ τούτου ἐν τοῖς Μενανδρείοις ὅτε
ἐν τοῖς γάμοις ἥδετο.
1737 68 ἀμφιθαλὴς Ἔρως: ἀμφοτέροις τοῖς γονεῦσι θάλλων καὶ "μηδὲ"
ἑνὸς ὠρφανισμένος.
ἄλλως : ὁ Ἔρως, φησί, παράνυμφος ἦν τοῦ Διὸς καὶ τῆς Ἥρας. . ἑπάρο-
χοι᾿᾽ γὰρ λέγονται of παράνυμφοι, παρὰ τὸ παροχεῖσθαι τοῖς νυμφίοις > ἐπ᾽
ὀχήματος γὰρ τὰς νύμφας ἄγουσιν.
1744 ἄγαμαι δὲ λόγων : τῶν περὶ τὸν Aia.
1745 καὶ τὰς χθονίας κλήσατε βροντὰς : Evdponos: “τὰς φοβεράς,᾽ πάντα
γὰρ τὰ δεινὰ τῆς γῆς γενεαλογοῦσιν. οἱ δέ: “τὰς μέγαν ἦχον ἀποτελούσας᾽-
ἣ ‘ras ἀπὸ τῆς γῆς γινομένας, ὅτε γὰρ ἠχεῖ ἡ γῆ, ἀναπέμπει τὸν ἦχον εἰς τὸν
οὐρανὸν καὶ δοκοῦσιν οἱ ἄνθρωποι ἐξ οὐρανοῦ γίνεσθαι τὰς τοιαύτας βροντάς -
ἢ “τὰς μέχρι τῆς γῆς ἀκονομένας᾽ " ἢ “τὰς τὴν γῆν κινούσας.᾽
κλύσατε : ὑμνήσατε."
1751 αἷς ὅδε νῦν: ὁ Ζεὺς δηλονότι" ἣ ὁ "Πειθέταιρος" λαβὼν τὴν Βασί-
λειαν.
dau: ἐγὼ ‘cele’ φημί.
1752 διὰ σὲ: ὦ κεραυνέ.
1759 ὅὄριξον ὦ μάκαιρα: πρὸς τὴν Βασίλειάν φησιν, εὐκαίρως δὲ τὴν
᾿ κωμικὴν ὄρχησιν ποιεῖται.
1760 καὶ πτερῶν ἐμῶν : of γὰρ ὄρνιθες πτεροῖς ἀντὶ χειρῶν ἐχρῶντο.
1734 Phot. συνεκόμισαν.
1736 The phrasing in ΓΞΕΡ may represent the original form of this scho-
lium. —éy rots MevavSpelois: cf. Et. Gud. 338 25: οὕτω Δίδυμος ἐν ὑπομνήματι
Μενάνδρου.
1137 Suid. ἀμφιθαλὴς ἔρως and πάροχος. Cf. Apost. II 58; Hesych. πάροχοι.
— μηδὲ : Rutherford. For μήτε ἑνὸς (MSS.) Suid. and Apost. have μηδενὸς.
1745 Suid. χθονίας βροντάς.
1751 ἐγὼ σείει φημί: a scribe’s protest against the reading of the text which
appears in V: χθόνας ele.
1751 Om. GRIEP
1752 Om. GIP 1) ὦ] avn του ὦ R
1759 Om. T—1759) T* [ὄρεξον ὦ μάκαιρα GEP opefov R ἢ βασι.
λείαν] βασίλειαν R— φησι} φησι ὁ πεισθαίΐτερος ἈΒ --- εὐκαίρως... ποιειται]
om. R
1760 Om. R [ xat πτερῶν ἐμῶν (ἡμῶν EP) TEP 1 πτεροῖς. . . χειρῶν}
ἀντὶ χειρῶν πτεροῖς Γ --- wrepots] τοῖς πτεροῖς G
SCHOLIA ON THE AVES 301
1731 intm. et ext. p. v.] καλῶς τὸ ἐπιθαλάμιον γέγραπται:
1734 intm. p. v.] συνήγαγον: .
1735 intm. et ext. p. v.] ἐν τοιούτω βασιλικῶ : —
Fol, 122”. Vv. 1736-1765.
1736 R74” int. S p. v.] εἴρηται περι τούτου ev τοῖς μενανδρείοις ore ἐν τοῖς
γάμοις ἥιδετο
1737 sup. S ἀμφιθαλὴς) ἀμφοτέροις τοῖς γονεῦσιν θάλλων καὶ μήτε ἑνὸς
ὠρφανισμένος : αλλως: ὁ ἔρως φησὶ. παράνυμφος ἦν τοῦ dds καὶ τῆς ἧρας
πάροχοι γὰρ λέγονται of παράνυμφοι. παρα τὸ παροχεῖσθαι τοῖς νυμφώοις. ἐπ
ὀχήματος γὰρ τὰς νύμφας ἄγουσιν: --
1744 intm. p. v.] τοὺς περι τὸν δια: ---
1745 ext. S βροντάς] εὐφρόνιος τὰς φοβερὰς . πάντα yap τὰ δεινὰ τῆς γῆς
γενεαλογοῦσι οἱ δὲ τὰς μέγαν ἦχον ἀποτελούσας. ἣ τὰς ἀπο τῆς γης γενομένας
ὅτε γὰρ ἠχεῖ ἡ γῇ ἀναπέμπει τὸν ἦχον εἰς τὸν ουρανόν καὶ δοκοῦσιν οἱ ἄνθρωποι.
ἐξ ουρανοῦ γίνεσθαι τὰς τοιαύτας βροντας ἢ τὰς μέχρι τῆς γῆς ἀκονομένας ἢ τὰς
τὴν γῆν κινούσας -
1145 intm. p. v.] ὑμνήσατε.
1751 ext. a. ν.] ο Leds δηλονὄτι. ἢ ὁ πεισθέταιρος λαβὼν τὴν βασιλεών.
1751 int. p. v.] ἐγὼ σείει φημί.
1752 intm. p. v.] ὦ xepavvé
1759 = intm. et int. p. v.] προς τὴν βασιλείαν φησι. εὐκαίρως δὲ τὴν κωμικὴν
ὄρχησιν ποιειται:
1160 ext. ἃ. ν.] of γὰρ ὄρνιθες πτεροῖς ἀντι χειρῶν ἐχρῶντο :---
1131 Om. TEP—1731) ΤῈ J
1734 Om. TEP 1) συνήγαγον] αντι τον συνήγαγον R
1735 Om. TEP—1735) Γ5 1
1736 Om. VGT—1754) T* {ὑμὴν ὦ ὑμέναι᾽ ὦ EP 1 Order of notes
2, 1 ISEP— περι τούτου] ὃὲ τοῦτο T'EP— on... ἥιδετο] ἥδετο τοῦτο ἐν τοῖς
γάμοις IEP
1737 [{ἀμφιθαλὴς G ἀμφιθαλὴς ἔρως R ὁ δ᾽ ἀμφιθαλής EP 1] ἀμφοτέ-
poss] ὁ ἐν ἀμφοτέροις Σ ὃ ἀμφοτέροις Σ(οοά. Α) — καὶ μήτε fede] καὶ μηθενὸς
P μηδενὸς Σ --- αλλω!] om. Τ᾽ -- παράνυμφος.... διὸς] τοῦ duds παράνυμφος ἦν
T— γὰρ] δὲ Τ'--- τὸ παροχεῖσθαι) οχεῖσθαι R— ὀχήματος) ὀχήματι Τ'' Re-
maining words in Γ undecipherable.
1744 Om. GTEP— νῦν αὐτοῦ) T* 1] rots] τῶν R
1745 [[ Bpovras αὶ κλήσατε βροντάς Γ΄ καὶ ras χθονίας κλήσατε EP 1
δεινὰ ris} δεινὰ ΕΓΕΡΣ --- γενομένας] γινομένας ΒΣ --- ἢ . . . κινούσα) ΓΣ om.
T'— ἀκονομένας] ἀκοουμένης ΓΞ
1745 Om. ΟΙῈΡ --- κλήσατε) T? 1] ὑμνήσατε] ἀντὶ τοῦ ὑμνήσατε Σ
1751 [ 6 δὲ χθόνα σειει α als ὅδε νῦν χθόνα σείει TP J
302 ARISTOPHANES
1702 κονφιῶ: ἀντὶ τοῦ ‘ βαστάξω.᾽
1704 τήνελλα: τὸ “τήνελλα᾽ μίμησίς ἐστι φωνῆς κρούματος αὐλοῦ ποιᾶς
ἀπὸ τοῦ ἐφυμνίου οὗ εἶπεν ᾿Αρχίλοχος εἰς τὸν Ἡρακλέα μετὰ τὸν ἄθλον
αὐτοῖ.
“τήνελλα καλλίνικε
χαῖρ᾽ ἄναξ, "Ἢ ράκλεες",
αὐτός τε καὶ ᾿Ιόλαος αἰχμητὰ δύο."
δοκεῖ δὲ πρῶτος ᾿Αρχίλοχος νικήσας ἐν Πάρῳ τὸν Δήμητρος ὕμνον ἑαυτῷ
“τοῦτο ἐπιπεφωνηκέναι:
παραγέγραπται ἐκ τῶν Συμμάχου καὶ ἄλλων σχολίων.
1762 βαστάξω: βαστάζων Rutherford, with lemma αἴρων.
1764 Suid. τήνελλα. Schol. Ach. 1280. Cf. Schol. Pind. Ol. ix 1. — μίμησίς
ἐστι φωνῆς xpotparos αὐλοῦ ποιᾶς: μίμησίς ἐστι φωνῆς ποιᾶς Rutherford. But
Eratosthenes, the probable source of the scholium, thought τήνελλα expressed
the note of the αὐλός as well as the twang of the κιθάρα. Cf. Schol. Pind. Ol. ix 1:
περὶ δὲ τοῦ ‘ rhvedda’ ᾿Ερατοσθένης φησὶν ὅτι, ὅτε ὁ αὐλητὴς ἢ ὁ κιθαριστὴς μὴ παρῆν,
ὁ ἔξαρχος αὐτὸ μεταλαβὼν ἔλεγεν ἔξω τοῦ μέλους, ὁ δὲ τῶν κωμαστῶν χορὸς ἐπέβαλε τὸ
ἐ καλλίνικε᾽ καὶ οὕτως συνειρόμενον γέγονε το ' τήνελλα καλλίνικε., Von Sybel (‘‘ dies
Scholion ἔδηρὶ mit Sinnlosem an und hért mit Unmiglichem auf’’!) regards
the scholiast’s definition as a contamination of two explanations: μίμημά (so
Suid.) ἐστι xpoduaros αὐλοῦ (Eratosthenes) and μίμημα φωνῆς ποιᾶς. The definition
appears in the scholiasts and lexicographers in varying form: μίμημα ἐπιφθέ-
yuaros αὐλοῦ τὸ τήνελλα Schol. Ach. 1280 (R). τοῦ ἐπαυλήματος μίμησις καὶ τοῦ
κρούματος Phot.; E. M.; Bachmann, An. Gr. 8879. μίμημα γάρ ἐστι τοῦ αὐλητι-
κοῦ ἐνδοσίμον App. Prov. iv 87; Miller, Mélanges 368. Ὁ has μίμησίς ἐστι φωνῆς
ποιᾶς μουσικῆς. --- ἀπὸ τοῦ ἐφυμνίον οὗ: ‘part of the refrain which’ etc. The
entire refrain was τήρελλα καλλίνικε. Von Sybel’s assumption of a lacuna before
the relative clause, involving the word ὕμνος, seems to be unnecessary. —’Apy (-
Aoxos: Bergk II 418. --- αὐτοῦ: Adyéou TEP, Αὐγείου U. —“Hpdxdecs: Elmsley.
— τοῦτο: Rutherford. τοῦτο signifies τὸ ἐφύμνιον.
Cf. two other metrical subscriptions, which in the Cod. Ven. read as follows:
κεκόλλισται (1. κεκώλισται!) ἐκ τῶν ᾿Ηλιοδώρου" παραγέγραπται ἐκ τῶν Φαείνου καὶ
Συμμάχον καὶ ἄλλων τινῶν. Nub. κεκώλισται πρὸς τὰ ᾿ΗἩλιοδώρου " παραγέγραπται
ἐκ Φαείνου καὶ Συμμάχον. Pax.
SCHOLIA ON THE AVES 303
1762 intm. p. v.] βαστάξω
1764 ext. et inf. a. v.] τὸ τήνελλα μίμησίς ἐστι φωνῆς. κρούματος αὐλοῦ
ποιᾶς. ἀπὸ τοῦ ἐφυμνίου οὗ εἶπεν ἀρχίλοχος εἰς τὸν ἡρακλά. μετὰ τὸν ἄθλον
αὐτοῦ. τήνελλα καλλίνικε χαῖρε ἄναξ. ἡράκλεις αὐτός τε καὶ ἰόλαος αἰχμητὰ
δύω. δοκεῖ δὲ πρῶτος ἀρχίλοχος νικήσας ἐν πάρω τὸν δήμητρος ὕμνον ἑαντῶ τοῦ-
tov ἐπιπεφωνηκέναι :—
1765 inf. sub v.] παραγέγραπται ἐκ τῶν συμμάχου καὶ άλλων σχολίων- ----
1762 Om. ΓΡ - --- κουφιῶ) Γἕ 1] βαστάξω] αντι του βαστάζω (βαστάσω E)
RI*E
1764 Sav. R [τήνελλα καλλίψικος G τήνελα Γ΄ τήνελλον E τή-
ψελλα Ῥ 1] τὸ τήνελλα] om. Τ' τὸ τήνελλον G— οὗ] om. EP— μετὰ τὸν]
μεγίστων Ἀ --- ἀθλον] ΓΞ ἄθλων R ἀθηναῖον Τ ---- αὐτοῦ] αὐγέον TEP— τή-
νελλα] Γἔ τήνελα Τ --- χαῖρε] χαῖρ Γ --- αὐτός re] om. G --- αἰχμητὰ] αἰχμητὴς
ΒΕ --- δὲ] om. ΚΕ --- dpxQoxos] ἀντίλοχος Γ --- νικήσας ἐν πάρω] ἐν πάρῳ νικήσας
ΕΘ --- ὕμνον] I? ἄθλον Τ' --- ἰαντῶ)] I? ἑαυτοῦ Βα ἑαυτὸν Γ᾿ --- ἐπυιπεφωνηκέναι]
Τ' ἐπιπεφώνηκεν ΙΕ
1765 Om. GREP [{{ἔδαιμόνων ὑπέρτατε Τ' J
The following collection supplements the body of Old Scholia given on the
preceding pages. See Introd. 83 ff. It includes all notes in TEMP on the
Aves not there reported, and also all in UC that, at least in form, are likewise
independent of the tradition of the Old Scholia on this play.
These notes are given unedited and in full, except longish solitary notes in
the Princeps, including the Triclinian metrical commentary, which are simply
indicated. Cf.on 1, 7, 54, 55, 66, 158, 160, 195, etc. For these the reader is
referred either to Dindorf’s Oxford edition of Aristophanes IV (Scholia Graeca
in codicibus aucta ef emendata) 111 146 ff., or to Diibner’s reprint, with some
additions, of Dindorf’s collection (Scholia Graeca in Aristophanem) 210 ff.,
478 ff. In these longer notes, variations between the text of the Princeps and
that of the two editions mentioned are indicated by printing the variant part
in full as it occurs in the Princeps.
These notes are mainly interlinear. The lemma, however indicated, is here
printed in heavy-face type, except in case of interlinear notes written over an
entire verse, when the simple numeral designating the verse is given. An aster-
isk attached to a symbol signifies that the note is the continuation of a note in
the original.
804
SUPPLEMENTARY NOTES
IN CODICES I, E, M, U, Cc, AND THE PRINCEPS
1 OpOhy κελεύεις 1] ἡ εἴσθεσις .. μετὰ τῶν ptd.. vevevxvia P ὀρθὴν) ἀντι του
κατ ορθὸν κελεύεις πορεύεσθαι ΓΞ ὃ) ὅπου I? 2 διαρραγοίη8) πρὸς τὴν κορώνην
U ἦδδὲ) ἡ κορώνη U ἀ4. τὴν ὁδὸν) κατὰ 5 6. χιλία) οὐκ εὐήὐῤθε 5 7 Τὸ
δ᾽ ἐμὲ κολοιὸν J] ὅτι ὁ μὸν... ἀναπίδοτα.. τοιῦτοῬΡ κολοιῶ) τῶτούτωσ δύσμο-
vov) ἄθλον C 8. δακτύλων) οὐ μωρίας πλέων C
10 ἐντευθενὶ) εἰρωνεα ὀο πον) ἴσως Οἐ 11 ἐξηκεστίδηε) ὁ 5. 13 γὼ)
ἡμᾶς 12 15 τώδ᾽) καὶ τούτους ἤγουν τὴν κορώρην καὶ τὸν κολοιόν Γ3 17 κἀπέ-
Soro) ἐπώλησε ΓΞ 18 τὴν δε δὶ) ἤγουν τὴν κορώνην r2 19 1&8’) ἤγουν ὁ
κολοιὸς καὶ ἡ κορώνη I? ἥστην) ὑπῆρχον γράφεται δὲ καὶ ἴστην ἀντὶ τοῦ ἐγίνωσκον
tT? ὑπῆρχον Μ
238 45°) γραφεται καὶ οὐ μετὰ ὑποδιαστολῆς I? 26 ἀπέδεσθαι) φαγεῖν T?
φησ ἀπειλεῖ Γ2
80 ἐν λόγῳ ΓΕΠ [ἐν λόγῳ δὲ P* 1] ἐν τῇ ὑποθέσει. ἤγουν οἱ ὄντες θεαταὶ ΓΞ
ἐν τῇ ὑποθέσει EUP 31 σάκᾳ, τῶ 5 32 ἀστὸ!ξ) πολίτης T? εἰσβιάζεται)
ἤγουν ἄκοντας ἡμᾶς παρακυεῖ καὶ ἀναγκάζει ἔχειν αὐτὸν ἀστόν 2 34 P* ἢ πά»-
τες γὰρ σοβοῦσι τὰ ὄρνεα Ῥ οὐδενὸς) καὶ οὐκ ἐνοχλοῦντος καὶ οὐ ταράττοντος ΤΆ
37 ea διὰ 13 38 ἐναποτῖσαι) ὥστε ἀποδοῦναι T?
40 κραδῶν) ΓΞ [[κράδη δὲ ΡῈ J] κράδη ἡ συκῆ ‘T2 ἡ συκῆ Ῥ 44 «λανό-.
μεθα) περι [2 ἀπράγμονα) ἀτάραχον ἀνενόχλητον [2 ἀτάραχον U 45 καθι-
δρυθέντε) ηγουν ὅπου καθιδρύσαντες [2 κτίσαντες U ὠ διαγενοίμεθ᾽ ἂν) ἀντὶ τον
ὅπου κατοικήσομεν T2 46 ὁ δὲ στόλοῃ) καὶ ἡ πορεία U στόλοφ) ἡ πορεία ΤΆ:
παρὰ τὸν) ες ΓΞ2 47 σπύθεσθαι) μαθεῖν ΓΏ 49 πάλαι) ἀποταχύ ΓΞ
52 ὄρνεα) ἀλλ΄ εἰσὶν δῆλον U δ3 εἰσόμεθα) γνωρίσομεν ΓΞ 54 οἶσθ᾽ ὅ δρᾶ-
σονὴ ΓΕ [[ τὸ δὲ GAN οἶσθ᾽ ὅ δρᾶσον P* J] ἀττικὴ ἡ (ἡ Om. P) φράσις. ἀντὶ
τοῦ δράσεις (ἀντὶ xré.om. EP) T27EP. T§ σκέλει θένε τὴν πέτραν J] πρὸς... τὰ
ὄρνεα Ρ τῷ σκέλει) ὑπὸ τοῦ σκέλους 2 θένε) τύπτε ΓΞ δῦ Ῥ᾿ 1) πρὸς δὲ
. κεφαλῇ Ρ κεφαλῇ) OéveT2 δ6 λίθω) ὑπὸ τοῦ T2 κόψον λαβών) καὶ
ἦχον ποίησον ΓΈ λαβών) λίθον δηλονότι T? 59 ποιήσεις τῇ) δεινὸν .. κό-
“«-τεινὴ εἰς Ὁ κόπτειν) ἐν τῶ U
62 ὀρνιθοθήρα) καὶ ὀρνιθοθῆραι εἰσί δηλονότι T2 τοντωΐ) καὶ οὗτοι δηλονότι ΓΞ
64 τί δὲ) ἐστὲ δηλονότι T'2 66 Ta πρὸς ποδῶν 1] ὑπὸ τοῦ φόβου... ἐφθέξατο
.ἄλλυ: P= πρὸς ποδῶν) ἤγουν τὰ τῶν συγγενῶν ΓΞ
71 ὅτε περ) ὁτηνίκα TT? 78 δεῖ τορύνη!) καὶ τορύνης χρεία ὑπάρχει I?
84 σῳφῶῦιν) ἡμῶ Γ' 85 ig) λίαν ΓΞ δέει) ὑπὸ τοῦ δέου 2 87 ὑπὸ τοῦ
Sdovs) ἤγουν διὰ τοῦ δέους ὅπερ ἔπαθον ἐγώ Τ'2
90 ἀπέπτατο) ἀπέπτη T2 91 ὡς ἀνδρεῖοι) πάνυ ΓΣ 97 ἦν) ὑπῆρχον M
305
306 | ARISTOPHANES
104 eppinxe) ἤγουν ἐξέπεσον (Ὁ) ΓΞ 107 νὼ) ἡμεῖς ΓΞ 108 ὅθεν) ἀφοὺ
U 109 ἡλιαστὰ) ἡλιασταὶ ΓΞ μ᾽ αλλὰ) ἤγουν οὐκ (with μὴ superscribed) Γ3
110 ἀπηλιασταὶ) φιλόδικοι (sic) U 112 πράγονε) πράγματος. ἡ εὐθεῖα τὸ
πράγοι Μ 119 poets) γινώσκεις Γ3
121 φράσεια4) καὶ εἰ ἔστι δυνατὸν φράσαι σε ἡμῖν ΓΞ 124 προσφορωτέραν)
ἁρμοδιωτέραν ὠφελιμωτέραν 2 λυσιτελεστέραν U
181 ὅπωε) σκόπει Γ2 θέλησον 5 192 ἑστιᾶν) εὐτρεπίζεν 5 133 μηδα-
pas) οὐδ᾽ (?) Fr? 135 ταλαιπώρων) ΓΖ ταλαιπώρων ye πραγμάτων) U ἢ) διυισ-
κόλων Γ2 τρυφηλῶν καλῶν πραγμάτων U
142 ὧν ἐμοὶ) καὶ ταῦτα ΞΖ 143 ὦ δειλακρίων) κατ᾽ ἄκραν δειλὲ 5 τῶν
κακῶν) τρυφηλῶν U 146 ἵνα) ὅτον ΓΖ ἀνακύψεται) μέλλει ἀνακύψεσθαι I?
ἀνακύψει Ὁ 149 τὸν ἡλεῖον) Γ2 τὸν ἤλεῖον) E 1] τὸν τῆς ἤλιδος T2E
153 ἵνα) ὅπου Γ2Ώ χρὴ κατοικεῖν) ὑμᾶς U 164 ταλάντω χρυσίον) ἤγουν
ἕνεκα ταλάντου χρυσίου ΞΖ 156 &xapis) dxaplrwros U 157 πρῶτα μὲν δεῖ
ζῆν) καὶ τεταγμένον ἐστὶν ἤγουν ἐνδεχόμενον ἐστὶν ΤΆ 168 ἀφεῖλες) ἀπέκοψας U
P* J] !Αλλως... δεδωλωμένον . . . κίβδήλον (Sic) . . . εὐγλωττότερον P
160 P* J] μήκων δὲ... ζώων Ρ (See Dindorf, note on 1. 22, p. 160 f.; Diib-
ner, p. 480.) 164 ὅτι) καθότι Γ2 elsU 166 os) ὅτ 7 168 ταδὶ) ταῦτα U
169 πετόμενος) ἐρώτησις U
171 μωμᾶ) T2U μωμᾷ E) [μωμᾷ δὲ P* 1 ψέγεις T7EUP 176 περίαγε
τὸν τράχηλον) ἀντι του πέριξ καὶ κύκλω T2 177 ἀπολαύσομαι) καὶ ὠφέλειαν
λήψομαι TT? ὠφεληθῶ U
183 φράξηθ᾽) περιφραγμὸν ποιήσητε ΓΞ 185 ἄρξετ᾽) μέλλετε ἄρξειν ΓΞ
186 P*® ὡς θουκιδίδης ἐν τῇ πέμπτῃ P 189 πυθῶδε) καὶ εἰς τὴν πυθῶ T?
191 φόρον) τέλος ΓΞ φέρωσιν) τελῶσι» ΓΞ 196 μὴ) οὕπω ΚΚομψό-
τερον |] κομψὸν. .. ἀλαζονεία P (See Dindorf, note on 1.7, p. 164; Diibner,
p. 480.) 197 ξννδοκοίη) ἤγουν» ἀρεστὸν φανείη σὺν ἐμοί Γ3
201 ξνγκαλέσεια5) ἤγουν ὁμοῦ συνάξεις ΓΞ 205 θεύσονται δρόμω) μέλλουσι
θευσεῖσθαι καὶ δραμεῖσθαι T? 206 ὦ φίλτατ᾽ ἀνθρώπων) γράφεται ὀρνίθων U
207 By) aT? λόχμην) σύμφυτος τόπο: ΓῚ 209 σύνομε) σύμβε 5 Pe J
κώλων ιδ΄... τὸ τέλει παράγραφος P
211 θρηνεῖο) καὶ λέγεις ΓΖ 212) ἤγουν τὸν προξενοῦντα ἡμῖν πολλα δάκρνα καὶ
τὸν αἴτιον γενόμενον ἡμῖν πολλων δακρύων I? P* ἢ ἄλλως. .. Opaxdy. . . θρά-
anv... Gye pera... ἀπορνεώσεως δ Ρ 213 a.v. ΓΞ3- ἐλελιζομένη) E J] στρε-
φομένη ΓΕ ἐλελιζομένη) ΓΞ [[ἐλελιζομένη δὲ ΡῈ 1] θρηνοῦσα ΤΡ 214 γέ-
ψνος ξονθῆςφ) λεπτῆς ἀπαλῆς ὑγρᾶς. πυρᾶς: ξανθῆς U χωρεῖ) ὁρμήσει U 215
φνλλοκόμον) καὶ τοῦ κομῶντος τοῖς φύλλοις T2 216 pas) καθέδρας ΓΞ tv’)
ὅπου ΓΞ 218 ἐλεφαντόδετον) ἤγουν τὴν δεδεμένην ἐξ ἐλέφαντος ΓΞ 219 ἵστησι)
κατασκευάζει I’?
220 χωρεῖ) ὁρμᾶ ΓΖ: 222 odoAvyh) φωνὴ ΤΏ 224 οἷον) πῶς I? καὶ
πῶς θαυστικὸν U 227 a.v. J] ἔποψ ἄδει Μ ᾿ἜΠοποὶ ποποπό J] εἴθεσις. ..
καταληκτικά P
231 φῦλα) τὰ yer} ΓΈ 232 σπερμολόγων re) τῶν συναθροιζόντων τὰ σπέρ-
ματα ΤΞ γένη) αἱ γενεαὶ 1? 2338 ἱέντα) ἀφιέντα ΤΞ γῆρνν) φωνὴν ΓΞ
234 ἅλοκι) αὔλακι ΓΞ θαμὰ) συνεχῶς ΓΞ βῶλον) ἀμφὶ τὴν ΓΖ 236 λεπτὸν)
λεπτῶς ΓΞ 237 Τιὸ red J] ἡ δευτέρα... ἀτταγᾶς ἀττααγᾶς (sic). . . κρητικῶν
SUPPLEMENTARY NOTES 307
P 238 κήπονε) ἐν τοῖς κήποις ΓΞ ἐπὶ κισσοῦ κλάδεσι) ηγουν ἐπάνω τῶν
κλάδων τοῦ κισσοῦ ΓΞ 239 ΒΚ νομὸν M — νομὸν) ΓΞ J] νομὸν τὴν νομήν. τὴν δίαι-
τανΜ τὴν I? γομὸν) τὴν βοσκὴν ΓΞ κατ᾽ ὄρεα) ἤγουν τὰ ὑπάρχοντα ἐν τοῖς
ὄρεσιν ΓΞ
241 ἀνύσατε) σπεύσατε ΓΞ ἐμὰν) ἐμὴν ΓΞ ἀοιδάν) γράφεται αὐδάν Μ
243 λείας) ἐλείουις ΓΣΖ 4244 P* J] τὰς ὀξυστόμους δὲ τὰς dtvadodcas P 246
ἔχετε) κατοικεῖτε Γ2 ΒΒ λειμῶνα Μ -- λειμῶνα) ΓΞ [ papaddvos δὲ ΡῈ 1) ὅτι ἐν μα-
ραθῶνι πολὺ τὸ ὄρνεον (πολλὰ ὄρνεα M) διὸ καὶ ἐπεσημήνατο (διὸ xré. om. P) ΓΜΡ
247 ἐρόεντα) ΓΞ [{ἐρόεντα δὲ P* 1 ἐπιθυμητὸν Γ2 ἀντὶ τοῦ ἐπιθυμητικὸν ὡς χαρί-
evra P 249 P* 1) ἡ τρίτη... βάσις P
250 [| F2*M*P* J] ἔστι δὲ ἡ (ἡ om. M) κήυκος.- τοῦ (τῶν M) τραχηνίων (τραχι-
νίων MP) βασιλέως (om. Μὴ γυνὴ καὶ (οἱ T2vMP) ὄλβω μεγίστω ἐπαρθέντες εἰς τοσοῦ-
Tov ἦλθον (ἦλθε M) φρυάγματος. ὡς (καὶ add. Μὴ ἀπαξιοῦν τοῖς ἰδίοις ὀνόμασι καλεῖσθαι -
καὶ ὁ μὲν ἐκάλεσεν αὑτὸν (ἑαυτὸν Μ αὐτὸν P) δία. ἡ δὲ - ἥραν. καὶ ποτὲ ἐν θαλάσση
αὐτοῦ πλέοντος. ὁ feds ὀργισθεὶς . αὐτόν τε διέφθειρε καὶ τὴν ναῦν. (for ποτὲ κτὲ. M has
ἀποπλέοντος αὐτοῦ ἐν τῇ θαλάσσῃ. ὀργισθεὶς ὁ ζεὺς αὐτόν τε καὶ τὴν ναῦν διέφθειρεν)
ἡ δὲ 2 ἄγαν περιπαθῶς ὠδύρετο. τὸν τοῦ ἀνδρὸς θάνατον (μόρον M) παρὰ τῷ σίλλω. ἣν
ἐλεήσας ὁ feds ἀπωρνέωσε. καὶ ἐκεῖνον (κἀκεῖνον M) τὲ (om. Μ δὲ P) εἰς ὄρνεον μετέ-
βαλεν. ὃν (ὃ M) κηρύλλον (κηρῦλον T2vP κήρυλλον M) καλοῦσιν: ἐθρήνει δὲ τῶν war
(τὸν ὠὸν Γ3ν) αὐτῆς ἐν τῇ (ἐν τῇ OM. M) θαλάττη κλωμένων. διὸ ἀπὸ (κατὰ MP) διὸς
οἶκτον ιδ' (add. ἡμέρας TMP) εὐδιινὰς (εὐδινὰς ΓΞν εὐδιεινὰς Μ ἀλκιονίτιδας καλου-
μένας εὐδιεινὰς P) ἔχει τοῦ ἔτους ἐν αἷς (ἐν αἷς om. M) τίκτουσα ἐκβάλλει τοὺς νεωτούς
(νεοττούς MP) T2MP 251 φῦλα) καὶ τὰ γένη ΓΈ μετ σὺν ΓΈ ποτᾶται)
καὶ πέτονται ΓΞ 262 πευσόμενοι) μέλλοντες πευσεῖσθαι καὶ μαθεῖν ΓΞΖὀ 255 ἥκει)
ἦλθε ΓΞ δριμὺ4) U πρέσβυε) [2M J] συνετὸς ὀξὺς ΓΜ 258 ἀλλ᾽ br ἐς λό-
yous ]] ταῦτα... érwiod.. . épOnunuepes . . . κορωνίς P
260 a.v. 1] ἢ γλαύξ (under χορὸς ὀρνίθων) T2 τοροτορο) 7 σημαίνεται ἡ ἀηδών
ΓΞ 262) γράφεται καὶ rpwroro λιλιλιλὶξ T2 263 ὁρᾷ4) ὁρῆς (?) ΓΖ 265
ἄλλωφ) ματαίως 2 μάτην MU = Gp) ὡς ἔοικεν ΓΖ 268 ᾿Αγάθ᾽ ἀλλ᾽ οὑτοσί ἢ)
κορωνὶς .. . ἐν εἰσθέσει... . κορωνίς P 269) ΓΞ [ P* J] rads περισπάται παρὰ ἀτ-
τικοῖς ΓΈ rads δὲ ἀττικῶς περισπᾶται Ῥ
271 ἠθάδων) τῶν ἐθίμων Tl? ὧν) ἀντι του οὗ ΓῈῚ 272 βαβαὶ) φεῦ Γ2 274
Beorpets) καλεῖ 2 275 ἔξεδρον) ἀλλόδαπος U 276 ὀρειβάτη4) ὁ ἐν τῳ ὄρει
βαίνων ΓΞ 218 ἐπέπτατο) ἐσῆλθεν T?
281 Φιλοκλέονε) ΓΞ ἐστι φιλοκλέον:) U 1] υἱὸς ΓΞ ἐκ τοῦ καὶ ἔποπος U
282 ἐξ) τοῦ ὄντος [2 ἔἔἕποποε) ἐμοῦ (?) T2 283 καλλίονυ) υἱὸς ΓΞ 284 ads)
λίαν ΓΞ 285 γενναῖος) ἔχων πολὺν ὄλβον 2 286 αἴ τε θήλειαι) διασύρει τὸν
καλλίαν ὡς λάγνον 5. 287 ois) λίαν I?
290 τὸν λόφον) ἤγουν τὸ κασίδιον (Ὁ) ΓΖ -ὀ 292 P* 1] ἄλλως. δίαυλος ὁ διστά-
dios... ἄλμα P ol) οὐκ (Ὁ ΓΞ 296 τῶν πετομένων) τῶν ὀρνέων ΓΞ
906 8 κοψίχων Μ [ lod ἰοὺ τῶν κοψίχων ΓΖ J] εἴρηται καὶ πρῶτον (πρότερον
T2vM) ὅτι διάφοροί εἰσιν ἐν ταῖς ἀναγραφαῖς κόψιφος (κόψιχος T2vM) καὶ κοσσύιφος
(κόσσνφος M) ΓΜ τῶν κοψίχων) τῶν κοπτόντων διὰ τησρ U
310 Ποποποποπὸ J] εἴσθεσις. . . κώλων καὶ στίχων ih... εἴμ᾽ ἐγώ P 312
véperas) ἀντὶ τοῦ οἰκεῖ Γ3 313 οὑτοσὶ) ἤγουν ἐγώ ΓΞ πάρειμι) ἦλθον ΓΈ ἀπο-
στατῶ) οὐ χωρίζομαι ΓΞ 9816 ἔχων) Γ.1) [ Tlva λόγον Ρ J] ἀπὸ κοινοῦ τὸ πάρει
308 ARISTOPHANES
{παρ ΓΡ 317 ἀσφαλῆ) ἐδρατον πάγιον ἀσφαλέστατον [2 318 adopt, Gov)
“γράφεται καὶ ἀφίκανθ᾽ ΓΞ 319 wa) ποῖ ΓΞ
320 δεῦρο) ἐνθάδε 2 821 πρέμνον) ἤγουν ἔνοιαν καλήν ΓΈὀῪῪ wedreplov) καὶ
(om. C) μεγάλον F2C 322 ἐξ ὅτου τράφην) ἤγουν ἀφ᾽ οὗ ἀνετράφην I? 323
μήπω) μηδαμῶς Γ2 325 καὶ) ναὶ Γ2 δεδρακώς γ᾽ ἥδομαι) ἡμικλημάτιον (9) σχῆμα
P2 326 κἄστον) καὶ ἐστὸν καὶ εἰσίν ΓΞ 327 Ea ἔα) εἴσθεσις. .. παράγραφος: P
328 ἀνόσια) ἄδικα ΓΞ
338 παρέβαλῶ) καὶ ἐποίησεν ἐμὲ παραβαλεῖν 4 παραγενέσθαι I? wapéBané)
παρήγαγε [2 331 δοκεῖ μοι) καὶ φαίνεται ἀρεστὸν ἐμοὶ T2 δοῦναι τὴν δίκην)
ἤγουν τιμωρηθήσονται ΓΞ 338 διαφορηθῆναι) ΓΞ) [| Δαφορηθῆναι P J] δια-
σπασθῆναι ΓΞ ΠΡ
340 ἐκεῖθεν) dw ἐκεῖ [2 5841] μὲν οὖν) μᾶλλον ΓΖ τοῦτο) κατὰ ΓΞ 9342
κάρτα) λίαν Γ3 ἐκκοπῆ) ἐκβληθὴ U 343 ‘Id ἰὼ 1] εἴσθεσις . . . ἄλλω: P
345 φονίαν) φονικὴν ΓΣ πάντα) πανταχοῦ ΓΞ 347 ὧφξ) ὅτ ΓΖ 348 ῥύγχει)
ἤγουν τῷ (ἤγουν τῷ OM. Τῇ στόματι Ὁ φόρβαν) ἐξ ἀνδρομέδας δοῦναι κήτει φορ-
βὰν τῆς μηδέπω διδαχθείσης 1?
350 πολιὸν) λευκὸν Γξ 362 ἤδη) ἀπὸ τοῦ νῦν T2? 353 P* 1) τῶν γὰρ
«ον ὀνομάζεται P 355 διαφορηθῶ) διασπασθῶ ΓΞ Sonfis) ὑπολαμβάνης I?
357 δεῖ μάχεσθαι) πρέπον ὑπάρχει Γ AapBdvav τε τῶν χυτρῶν 1] φοβεῖται...
διὰ τὸ μέλος αὐτῶν 358 νά) ἡμά: ΓΣ πρόσεισι) προσελεύσεται 3 3659 Tots
δὲ γαμψώνυχι 1] τοῖς ὑποκύφους ἔχουσιν d8évras Ρ Τὸν ὀβελίσκον ἁρπάσας |]
πῆξον αὐτὸν πρὸς τὴν χύτραν Ρ τὸν ὀβελίσκον) τῶν ὀβελίσκων T2? ὀβελίσκον)
σουβλίον I?
361 ἐντευθενὶ) ἔμπροσθεν Γ3 σπρόσθου) θέ: ΓΣ 363 Ὑπερακοντίζεις σύ y ἤδη
νικᾶς 1] ἐκ μεταφορᾶς τῶν τοῖς ἀκοντίοις ἀγωνιζομένων Ρ ὕὑπερακοντίζει8) παρελαύ-
ves καὶ νικᾶς ΓΖ welav) τὸν Γξ 364 κάθε) ἄφες: ΓΞ μέλλειν) βραδύνειν Γ3
366 μέλλετ᾽) ὁρμᾶσθε (ὁρμᾶτε Γ΄") διεγείρεσθε ΓΞ 967 ἀπολέσαι) διασπάσαι ΓΞ
ἄνδρε) ἄνδρα: ΓΞ 368 ὄντε) καὶ ταῦτα Tl? ἐνγγενέε) ξυγγενεῖς ΓΞ φυλέτα)
φυλέτας ΓΞΖ 369 φεισόμεθα) μέλλομεν φειδῶ λαβεῖν Γ3
370 τισαίμεσθ᾽) μέλλομεν τιμωρησαίμεθα (τιμωρήσεσθαι Γ3ν) Γ2Ζ ἐχθίους) ἐχθροὺς
ΓΞ 372 δεῦρ) ἐνθάδε ΞΖ 873 οἵ γε) otra U 375 P* J] καὶ ὑπ᾽ ἀνάγκης
«0. ἄνθρωποι Ρ 376 εὐλάβεια) συστολή ΓΖ 877 τοῦθ᾽ ἤγουν τὸ εὐλαβεῖσθαι
ΓΞ 378 8 αὐτίχ᾽ Μ -- αὐτίχ᾽) U J] ὡς ἂν εἴποι τις ἐν παραδείγματι Μ τὸ αὐτίκα
ὡς ἐν παραδείγματι U 979 ἐκπονεῖν) μετὰ πόνου ἐργάζεσθαι Γ3
381 δοκεῖ) φαίνεται ΓΞ 382 ἄδν)ΐσω: ΓΞ 383 ἄναγε) ἐτανέρχου 3 σκέ-
dos) ἤγουν (sic) Γξ 384 κἀμοὶ δεῖ νέμειν ὑμᾶς χάριν) ἀκοῦσαι ἀπ᾽ αὐτῶν ἤγουν
τῶν ἐχθρῶν λόγων δηλονότι T? 386 Μᾶλλον εἰρήνην ἄγουσιν 1] ἔκθεσις... δι-
πλαῖ 387 τῶ τε τρυβλίω) σὺν 7 καθίει) κατάβαλε ἀπόλιε ΓΞ 388 ὄβε-
λίσκον) λέγω ΓΞ
390 παρὰ) πλησίον Γ2Ζ 392 φευκτέον) δίκαιον ὑπάρχει καὶ δυνατὸν φυγεῖν ἡμᾶς
ΓΣ 394 yfis) τῆ ΓΖ 395 ve) ἡμᾶς ΓΞ 396 ἵνα) ὅτω ΓΖ 398 μα-
χομένω) μαχόμενοι 2 399 P* 1| γελοῖον δὲ τὸ φήσομεν ἀποθανεῖν P
400 ᾿Ανάγετ᾽ ἐς τάξιν J] εἴσθεσις. . . ἐπωδικὴ . .. κορωνίξ Ρ ἄναγ᾽) ἐπανέρ-
χου ΤΆ 401 κατάθου) ῥῖψον ΓΞ) 402 παρὰ) πλησίον ΓΞ 403 κἀνα-
πυθώμεθα) ἐπαναπυθώμεθα ἐρωτήσωμεν T2 καὶ κατὰ δεύτερον ἐρώτησον Ὁ 405
SUPPLEMENTARY NOTES 309
ἐπίνοιαν) λογισμὸν U 406 ὡ ἔποψ) ὦ στρατιώτικον U 407 Kadats δὲ τοῦ-
κλύειν θέλων 1] εἴσθεσις . .. ἐνδεκάτον. .. παράγραφος P
410 τύχη) σύμβαμμα U κομίζει) κινεῖ ΓΣ φέρει U 416 δὲ δὴ) ὅμως Γ3
416 ἄπιστα) θαύμαστα 7 πέρα κλύειν) γον» ἀνεπίδεκτα τῇ ἀκοῆ - ἔστι δὲ καὶ συμ-
φορὰ πέρα τοῦ κλύειν ΓΞ 417 ὁρᾶ τῇ) φαίνεται 7 μονῆ!β) προσεδρίας I? 418
οὕτω Μ éra)U 1 ἢ Μ καὶ ὦτιν U 419 P* J] καὶ τὸ κρατεῖν συνέταξεν αἱ-
τιατικῇ Ρ
οι 420 ὠφελεῖν) ὠφέλειαν παρέχειν ΓΖ ἔχειν) δύνασθαι 7 421 τίν᾽ ὄλβιον) εὐ-
δαιμονίαν U 422 πιστὸν) πιθανὸν U os) ὅτι ΓΙ] 423 σὰ γὰρ) λέγει Γ3
425 τὸ δεῦρο) νῦν U 429 κιναδοε) τὸ U
480 κύρμα) ἐπιτυχεία U τρίμμα) πεῖρα ἐντριβὴ πραγμάτων [2 ἐμπειρία U
παινπάλημ᾽ ὅλον) ἤγουν ἀτεχνῶς λεττολογία 2 432 κλύων) ἐγὼ] 434 ΡΕ J
εἴσθεσις ... παράγραφο ςΙ Ρ 435 τύχ᾽ ἀγαθῇ) ἤγουν» μετὰ τύχης ἀγαθῆς ΓΞ 437
P* J] τοῦτο δὲ πρὸς τὸν ἕτερον τοῖν ἀνδροῖν τάδε ἐφ᾽ οἷσπερ) ἐκεῖνα U τούσδ᾽)
τοῖσδ T2 σνυνέλεξ᾽) συνάθροσα ΞΖ 439 διάθωνται) καὶ συμφωνήσωσιν Tl? δια-
θήκην ποιήσωσιν U
444 διατίθεμ᾽) κατατίθεμ᾽ ὑπισχνοῦμαι Γ2 διαθήκην ποιῶ 446 a.v. under
the χορὸς οὗ Γ' 7] ἣ ὁ ἔποψ ΓΞ 446 ἔσται) ἔστω ©? 447 παραβαίην) παρ-
lw ΓΞ 448 ded) λαοὶ Γ2 449 ἀνελομένον:) ἐπαναλαβόντες ΓΞ
450 σκοπεῖν) τοὺς ἀπιόντας ΓΞ ἐν τοῖς mvaxlois) προγράμμασιν ἐν τοῖς νόμοις U
451 Δολερὸν μὲν ἀεί 1] εἴσθεσις... ἐπωδικὴ . .. ἰθυφαλικοῦ.. .. διπλῇ Ρ 453
Gv) tows T2454 ἐξειπὼν) ἀντι rou ἀποκεκρυμμένον εἰπὼν riT2 Ζὅὄὅ, 11) ὅπερ Γ3
456 P* J] ἕν τισι δ᾽ οὐ κεῖται τὸ φρενὸξς P 457 ἀξυνέτον) ΓΖ [{ἀξννέτον δὲ
P* J] ἀνοήτου ΓΈῈΡ ᾿
461 os) ὅτι Γδ 463 dv διαμάττειν) τὸν λόγον ΓΞ διαμάττειν) ΓῚ
[[ Stapdrreav δὲ P® 1 διαπλάττειν ΓΡ μαλάσσειν U 465 μὰ δί᾽) οὔκ ΓΞ2
466 θραύσει) πραῦνει Γξ ὑμῶν) ἕνεκα Γ2
4710 ἐπεπύσμην) καὶ ἔμαθον 3 471 γὰρ) ναὶ 2 8 P# J] περὶ δ᾽ αἰσώπου
καὶ ἐνσφηξί P 472 δ4) ὁ alowros Τ2 λέγων) διηγούμενος ΓΞ 473 ἀποθνή-
oxeyv) ἀντι τον ἀποθανεῖν T2 475 κατορύξαι) κατασκάψαι ἐμβαλεῖν Γ2 ἀρχῆς τὸ
τέλος U
483 ἐπιδείξω) ἤγουν ἐπὶ τοῖς λόγοις ΓΖ 487 κυρβασίαν) τιάραν τὸν λόφον ΓΞ
490 χαλκῇ) χαλκεῖς ΓΞ κεραμῆς) κεραμεῖς 2 σπκντοδεψοὶ) σκυτοδέψαι ΓΞ
491 σκυτῇε) σκυτεῖ: ΓΖ βαλανῆς) βαλανεῖ: ΓΖ τορνεῦτ᾽ ἀσπιδολυροπηγοῦ ΓΞ
τορνεντασπιδολνροπηγοὶ) U [| Topvevracmo- P J] οἱ (om. ΓΞ1} ποιοῦντες τὰς λύ-
ρας καὶ τὰς ἀσπίδας Γ21ΠΡ 492 τοῦτο) τὰ περὶ τοῦ ἀλεκτρυόνος ΓΞ 493 ἐρίων)
μαλλίων T2 495 καὶ ᾿κάθευδον) γράφεται κ᾿ ἄρτι 2 καὶ κάθενδον) ἤγουν εἰς
ἀρχὴν δείπνου Ὁ
503 «dra κενὸν) ἀπῆλθε γὰρ εἰς τὸ ὠνήσασθαι χρειώδη τιὰ “» δ08 βασι-
λεύοι) ἐβασίλευε Γ2
510 δωροδοκοίη) ἤγουν δέξαιτο δῶρα ΤΞ δ11 οὐκ ἤδη) οὐκ ἤδη ἀττικῶς U
ἤδη) γουν οὐκ ὕδειν 2 512 ἔχων) κρατῶν ΓΞ bv τοῖσι τραγφδοῖς) ἐν τοῖς ὑπο-
κριταῖς Γ3 ἐν rots τραγωδοῖς (τραγφῖς P) ΓΡ 1) ὅτι καὶ νῦν τὸν χορὸν τῶν τραγι-
κῶν. ἐποίουν δὲ ἐπὶ τῶν σκήπτρων ὡς ἐπίπαν ἀετούς T®P 513 δδ᾽) ὄρνις ΓΞ
515 ov) καὶ ταῦτα 2 519 δίδοι) παρέχοι I?
310 ARISTOPHANES
521 λάμπων) ὁ ΓΞ 526 ἐφ᾽) καθ᾿ ΞΖ 527 Bpdxovs) γράφεται ῥάβδους
ΓΞ 6529 ἀθρόον!) ὁμοῦ ΓΞ
530 βλιμάζοντες) δοκιμάζοντε: TT? 531 00S’) καὶ οὐ μόνον ΓΞ 539 Πολὺ
δή 1) εἴσθεσις. .. ἐπωδικὴ . . . νενεκνίᾳ περατουμένοις. .. νενευκυῖαι P
540 ds) λίαν U 541 κακὴν) εὐτέλειαν ΓΞ ταλαιπωρίαν 549 κομιού-
μεθα) ἀποληψομεθα I?
δδ8 σμερδαλέον) καταπληκτικὸν T? 554 ἐπὰν) ὁπηνίκα T? 555 φῆ)
κατανεύση T'2 σνγκατατεθῇ συγκατανεύση U γνωσιμαχήση) μετανοήση Γἕ
διαλέξεται λογοτριβήση U δδ6 ἱερὸν) καθὸ πρὸς θεοὺς ἡ μάχη Γὃ μέγαν U
πρωνδᾶν) προλέγειν ΓΞ] προαυδᾶν T® ἀπειπεῖν) ἀπαγορεῦσαι ΓΞ) 557 διὰ
τῆς χώρας) καὶ μεθυσαμένοις (?) T2 ὠ ὑμετέραβ) οὐρανοῦ (?) παρ ὑμῖν (ἡμῖν F2v) ΓΞ
διαφοιτᾶν) διέρχεσθαι [3
562 τὸ λοιπὸν) Γ2 [{οστὸ λοιπὸν δὲ ΡῈ J] εἰς τὸ ἐξῆς T? εἰς τὸ ἔμπροσθεν P
563 προσνείμασθαι) διδόναι Γ2 παρασχεῖν 7 πρεπόντωε) μεμερισμένω: 2 566
οἷν) πρόβατον Γ2Ζ γγήττῃη) νισαρίω(Ὁ} ΓΖ 567 Te*P* 1| ὁ δὲ ἀσκληπιάδης φησὶν
εὐτελῇ πλακοῦντα TP γαστοὺς) πεπληρωμένας Γ3
8610 σφαγιαζομένω) θυσιαζομένω 2 ἴἶἷάν) Shy καὶ feds ΓΖ 671 νομιοῦσι)
μέλλουσι δόξαι καὶ ὑπολήψεσθαι Τ3 572 of πετόμεθα) παρέμπτωσις U p.v. JJ
πτέρυξ λέγεται τὸ ὅλον" πτερὺξ δὲ τὸ ἄκρον U 573 πέταται) γράφεται καὶ πέτε-
ται Γ2 σπτέρυγαϑ) γράφεται καὶ πτερύξ πτερύγοε ΓΞ 575 ἴριν) ἄγγελος τῶν θεῶν
Ὁ χ᾽ ὥμηροι) Υ ὥμηρο: ΓΖ ἰκέλην) ὁμοίαν Γξ τρήρωνι) δειλῆ ΓΞ πελείη)
περιστερᾶ ΤΞ 578 védos) πλῆθος I’?
580 δημήτηρ) ἡ γῆ T? μετρείτω) καὶ διὰ μέτρου διδότω δΒ1 οὐκ εθελή-
σει μὰ SC) διδόναι πυροὺς U αὐτὴν) τὴν δημητρα TT? δ82 xarapo%er) ἀροτριῶσι
ΤΆ ἀροτριοῦσι U 683 ἐκκοψάντων) ἐκκοψάτωσαν I? δ84 μισθοφορεῖ) μι-
σθὸν λαμβάνει T2 586 ἀπόδῶμαι) πωλήσω Γ7 688 P* 1) καὶ εὐριπίδης...
στάζει. καὶ τὸν... ἰεῖσα βότρυν Ῥ κατέδονται) μέλλουσι καταφαγεῖν ΓΞ
690 κνῖπες καὶ Wfives) Γἕ [ xvtwes δὲ P* 1] εἴδη ζωυφίων μικρῶν (μικρά P) FSP
κνῖπεε) εἶδος ζωνφίων μικρῶν U 591 ἀναλέξει) καὶ κατέδεται συνάξει T? συνάξει
ὉΠ Ὁδ938 τὰ μέταλλα τοῖς) γράφεται καὶ τὰ μέταλλ᾽ αὐτοῖς ΓΞ δ94 κερδαλέας)
ἐπικερδεῖς 7 κατεροῦσι) ἀκριβῶς 7) 595 τῶν νανκλήρων) ἀπὸ 7 597 ἔσται)
γενήσεται 7 598 κτῶμαι) ἀγοράζξωΠ)7Θ 599 αὐτοῖεξ) τοῖς ἀνθρώποι: ΓΣ κατέ-
θεντοὴ κατώρυξαν I?
605 ἀτεχνῶς) ἀληθῶς 7' 6017 ἀποθνήσκειν) τὸν ἄνθρωπον U 608 αὐτῶν)
τῶν ὀρνίθων T2 610 a.v. 1] θαυμαστικὸν ἐπίρρημα U ὠφ) λίαν Γ tty)
ἡμῶν.
618 θυρῶσαι) τοὺς ναοὺς ΓΖ 615 θάμνοι8) κλάδοις ' 618 ἄμμω) ἤγουν
els τὸν δία ἐπίθετον γὰρ τοῦ διός ΓΞ
622 dvarelvovres) ἐπαίροντει ΓΞ 626 Ὧ φίλτατ᾽ ἐμοί J] κορωνὶς. .. ἐτωδικὴ
. 0. ἐθυφαλικοῦ. .. κορωνίξς P 6627 ἀφείμην) χωρισθείην U 629 ἐπηπεί-
λησα) ἐπηγγειλάμην Γ3
630 θέμενος) καὶ συμφωνίαν ποιησάμενος ΓΞ 633 ἐπὶ θεοὺε) κατὰ τῶν θεῶν ΓΞ
ots) ἔλθοις T2U ἐμοὶ) σὺ Γ 634 ἐξυνωδὰ) σύμφωνα Γ2 ὅμοια U 635 ἔτι)
γράφεται καὶ ἐπὶ T? 636 δεῖ) ἐνδεχόμενον ἐστὶν Γ2 ῥώμη) ὑπὸ τῆς δυνάμεως ΓΞ
τεταξόμεθ᾽) τεταγμένοι γενησόμεθα ΓΞ ἀντιπαρα U 638 Καὶ μὴν μὰ τὸν δία 1)
εἴσθεσις . . . παράγραφος P
SUPPLEMENTARY NOTES 311
642 τὰ ᾿μὰ) εἰς ΓξΖ 646 a.v. J] οἱ 302 647 av. Jol dor? 648
a.v. under the ἀνθρώπω of [ 1] ἢ ἔποὐ T2 οἱ δύο τὸ δεῖνα) ἤγουν τοδὶ καὶ
τοῦτο ΓΞ Λλόγων U
6600 ἐννεσόμεσθ᾽ καὶ μέλλομεν ξυνδιάξειν ΓΞ 652 τὴν ἀλώπεχ᾽) ἡ ἀλώπηξ U
ws) ὅτι T? 653 dAatpes) φιλικῶς (om. ΓΞ) ῥαδίως T27U 655 διατραγόντ᾽)
διαφαγόντες ΓΞ3 656) ἤγουν» ἐπὶ τούτοις τοῖς λόγοις καὶ ἐπὶ ταύταις ταῖς Epes eee?
Γ2 = fav@la) wT? 6869 ἀρίστισον) εὐώχησον ΓΞ
660 κατάλιφ᾽) caldgesT? 661 ὯὮ τοῦτο μέντοι J] εἴσθεσις... ere P
ὧ) ἔποψ U τοῦτο) εἰς U 662 ἐκβίβασον) ἔκβαλον I? τοὐρνίθιον) ἤγουν
τὴν ἀηδόνα T?2 663 αὐτοῦ) τοπικὸν U 664 νὼ) ἡμεῖ ΓΞ = GET ois) λίαν ΓΞ
672 ῥύγχορ) ἤγουν ῥάμφος Γ2 ὀὄβελίσκοιν) ὀβελισκῶν Γ2Ζ 674 λέμμα) σκέ-
πασμα ΓΞ 676 Ὦ φίλη’ ὦ ξονθή J] τὸ πρὸ... παράγραφος Ῥ
680 ἦλθες ὥφθης) ταῦτα πρὸς ἑαντὸν λέγει ὁ ἀριστοφάνηι Ὁ. 686 "Aye δὴ φύ-
σιν |] ἡ παροῦσα. .. rede: παράγραφος Ῥ φύσιν) κατὰ 1? ἄνδρε) ὦ ΓΞ
ἀμανρόβιοι) ἀσθενεῖς ἤγουν οἱ ἀμαυρὸν βίον ἔχοντες καὶ ἀσθενῆ ΓΞ 8 ἀμανυρόβιοι ΓΞ
-- ἀμανρόβιοι) E [᾿Αμανρόβιοι P 1] γράφεται καὶ ἡμερόβιοι ΕΡ 686 ὀλιγο-
δρανέες) ἤγουν» ὀλίγην δύναμινἔχοντα T2 σπκιοειδέα) σκιὰν ἀποτελοῦντα ΓΖ ἀμε-
γηνά) ἀσθενῆ T2 687 ταλαοῦ ἐλεεινοὶ (2) ΓΞ καρτερικοὶ U ἱκελόνειροι) ὅμοιοι
τῶν ὀνείρων ΓΞ 688 αἱὲν ἐοῦσι) διόλου ὑπάρχουσιν T? 689 τοῖσιν ἀγήρωε)
ἤγουν τοῖς μὴ γηράσκουσιν ΓΞ
690 παρ) ἀφ ΓΞ τῶν) ἕνεκα ΓΞΏ 692 τὸ λοιπὸν) μετα ταῦτα U 693
εὐρὺ) πλατύ, Γ2Ζ 694 γῆ) οὐ) ἀπείροσι κόλποι) rots ἀναριθμήτοι ΓΞ 696
περιτελλομέναι58) περιερχομέναις ΓΞ ἔβλαστεν) ἐβλάστησεν ΓΞ 697 στίλβων)
λάμπων Γ2Σ νῶτον) κατὰ Γ2 πτερύγοιν χρυσαῖν) ὑπὸ πτερύγων χρυσῶν 2 ἀνε-
μώκεσι) ἐοικώς [2 δίναι8) συστροφαῖς ΓΖ 698 νυνχίω) σκοτειῶ ΓΖ 699
ἐνεόττενσε) ἐγέννησεν ἀπὸ μεταφορᾶς τῶν ὀρνέων ΓῈ ἐγέννησε Ὁ
702 ἄφθιτον) ἄφθαρτον I? 705 πρὸς τέρμασιν apas) ἐν τῶ τέλει μετὰ
νεότητα ἢ ποτὲ τῶν καιρῶν T2 706 διεμήρισαν) ΓΕ [{διεμήρισαν δὲ P* J]
συνουσίασαν T7EP 708 ἀφ᾽) παρ ΓΞ 09 P* J] ὑψόθεν. .. κεκληγνίης P
ἦροε) τοῦ ἕαρος Γ2
710 μεταχωρῆ) μετέρχεται ΓΞ 711 πηδάλιον) ἀκαιώνιον ΓΖ: 713 ἵκτινοφ)
6T2 714 ἠρινὸν) τὸν κατὰ τὸ ἔαρ γινόμενον 2 ἔἿἠἠἫ16 ἄμμων) ὁ ζξεύ ΓΞ 717
ἐπ᾽ Spvis) εἰς τοὺς Γ2
720 πταρμόν τ᾽ ὄρνιθα) οἰωνὸν προφήτην ΓΞ 722 pavretos) μαντικός ΓΞ
723 ἪΝ οὖν 1] ἔκθεσις... ταρατέλευτον. . . ἑἐφθημημερὲς . . . παράγραφος P
724 ἕξετε) μέλλετε ἕξειν Γ2 δυνηθείητε Ὁ μάντεσι) εἰς χρῆσιν ἔχειν ΓΞ 725
abpass) πνοαῖς ΓΖ 726 ἀποδράντε!) dwoduvyévres ΓΖ 727 καθεδούμεθ᾽ καϑθί-
σομεν T'2 σεμνυνόμενοι) ἐπαινόμενοι ΓΞ3
732 γέλωτα) χαρὼν '' 733 θαλίαρ) τροφού ΓΞ τ᾽) καὶ ΓΖ 737 Μοῦσα
λοχμαία 7] ἡ στροφὴ . .. προσωδιακὸν ... ἐξασυλλάβου.. .. πολυσχημάτιστα P
μοῦσα λοχμαια) πρὸς τὴν ἀηδόνα I?
740 p.v. 786 Π ἡ νάπη τῆς νάπης ὁ σύνδενδρον τόπος Γ2 γάπαισι) συ»-
δένδροις τόποι ΓΖ [1742 ἱἰζόμενοφ) καθήμενος ΓΞ μελία5) εἶδος δένδρου ΓΖ 744
foulf\s) λεττῆ U 746 ὁρείᾳ) ἐν τῶ ὄρει γινόμενα ΓΞ χορεύματ᾽) λείπει ἀνα-
φαίνω U
δ4 διαπλέκειν) ΓΓΒΕΙ) [Διαπλέκειν P J] ἢ διαποικίλλειν ἢ Γδ prefixed to
912 ARISTOPHANES
διάγειν T?2 ἣ διαποικίλλειν ἣ διάγειν EP διάγειν U λοιπὸν) εἰς τὸ ἐξῆς ΓΞ 755
τῶ νόμω κρατούμενα) ὑπὸ τῆς συνηθείας 2 757 νόμω) τῇ συνηθεία T?
760 ὑμῶν) dg ΓΖ ἐστιγμένοφ) κατ᾽ ΓΞΖ ἐστιγμένοςε) ἤγουν ἔχων στίγματα
καὶ τραύματα 3 762 φρὺξ) βάρβαρος μηδὲν) οὐδὲν ΓΞ 763 a.v. 7 da-
βάλλονται ὡς φρύγες καὶ δειλοί 7 766 φνσάτω) ἀναβλαστησάτω ΓΞ καὶ δειξάτωῦ
φράτορε9) καὶ οἱ συγγενεῖς 2 7068 ἐκπερδικίσαι) ἀναφυγεῖν E πονηρεύσασθαι U
769 Ἰοιάνδε J] ἡ ἀντῳδὴ.... διπλαῖ P
72 ἴαχον) ἐβόων ΓἜΌ ἀπόλλω) τὸ ΓΖ 774 ἐφεζόμενοι) καθήμενοι ΓΞ TIT
πτῆξε) συνεστάλη ΓΖ φῦλα) γένη Γξ ΤῚ8 ἔσβεσε) κατέπαυσε ΓΞ αἰθήρ)
γράφεται καὶ αἴθρη εὐδία Γ3
780 SdAvpwos) ὁ οὐρανὸ ΞΖ 781 θαμβοε) φόβος T2 782 ὀλυμπιάδεε) αἱ
κατοικοῦσαι ἐν τῷ ὀλύμπωτΞΏΏ 1786 Οὐδὲν ἔστ᾽ ἄμεινον J] τὸ ἀντεπίῤῥημα. .. ἐπιῤ-
ῥήματι... rede... vevevavia P 787 ἤχθετο) ἐλυπεῖτο I? 789 ἐφ᾽ pas)
EU [ "Ed ἡμᾶς Ρ 1] ἐν τῶ θεάτρω E ἐπὶ (εἰς U) τὸ θέατρον UP
790 τυγχάνει) τυγχάνοι Γ2 χεζητιῶν) ἐπιθυμῶν χέσαι 52 793 ὑμῶν) ἀφ᾽ ΓΞ
ἐκ τοῦ θεάτρου (erased) ΓΖ 794 ἐν βουλεντικῶ) ἐν τῶ τόπω ἐν ὦ βουλεύονται ΤΣ
96 frvhoas) ἤγουν» μιγεὶς συνουσιάσας 7][''Ἑ 797 παντὸθ) πράγματος I? 798
os) ὅτι T2 δοειιτρέφης) ὄνομα κύρον M 799 ἠρέθη) προεκρίθη ὥστ᾽) Γἕ
ἐξ οὐδενὸς) E Ἑ 1] γράφεται καὶ εἶτα T2E
801 Ἰαντὶ τοιαντί 1] κορωνὶς. .. κορωνίξ P 806 κοψίχω) εἶδος ὀρνέου ΓΞ
808 τάδ᾽ ody’) ἤγουν ὁ χὴν καὶ ὁ κοψίχος Ὁ
811 τοῦτο) ἤγουν» μετὰ τὸ καλέσαι τῇ πόλει ὄνομα παραδοξον τε καὶ ἔνδοξον ΓΞ
822 ἵνα) ὅπου T?2 823 ἅπαντα) εἰσὶ 7Γ' λῶστον) κάλλιστον ΓΖ οὖν)
μᾶλλον ΓΞ 824 WW’) ὅπου Γ2 825 καθυπερηκόντισαν) ἐνίκησαν κατέβαλον ΓΞ
826 λιπαρὸν) λαμπρὸν U 827 πολιοῦχορ) φύλαξ [' τῶ ξανοῦμεν) τίνι μέλ-
λομεν κατασκευάσειν Γ3 ws οἱ ἀθηναῖοι U 828 πολιάδα) φυλάκτριαν Ὁ
832 καθέξει) φυλάξει U 835 P* J] ὁ δὲ μεμνημένος . .. οἴκαδε P 839
ἀποδὺ9) ἐκδυθεῖς U
840 GAN ἐνέγκαι) γὙραῴεται ἀνενέγκαι ΓΞ (I 3) 846 οἴμωζε) ἀντι τοῦ κοπία
U_ of) καὶ (om. I?) ὅκου T2U
850 αἴρεσθε) dralpere U P* J] δημοσθένης... χέρν Ὁ" 851 ὋὉμοῤῥοθῶ 1
κορωνίς . . . κορωνὶ P ὁμορροθῶ) συγκατανεύσχω 852 συμπαραινέσας ἔχω)
συναινῶ ovyxararibels U 8565 προσέτι) σὺν 7 867 πυθιὰ4) πυθιὴ T2 βοὰ)
βοὴ ΓΈ χαῖρ) dT? 869 Παῦσαι σύ |] εἴσθεσις... ἐν εἰσθέσει ἕτερος...
παράγραφος P '
861 ἐμπεφορβιωμένον) κεχαλινωμένον 2 863 Δράσω τάδ᾽ ἀλλὰ 1] ἡ δευτέρα
... τὸ γὰρ ὅμοιον. ... ἐν εἰσθέσει δ᾽ taufos .. . παράγραφος P 869 δηλίω) τῶ
ὄντι ἐν τῇ δήλω νήσω καὶ τιμώμενον I'2
872 ἀκανθαλί4) γραφεται καλανθὶς Γ (T2?) 873 Kal φρνγίῳ 1] ἡ τρίτη...
πεθημιμερὲς. .. ἐν εἰσθέσει. .. παράγραφος P 875 μητρὶ θεῶν) τὴν ῥέα» λέγει
M 877 διδόναι) δίδου καὶ πάρεχε Γ3
881 Kal ἥρωσι καὶ ὄρνισιν 1] ἡ τετάρτη... παράγραφος Ῥ 886 S ἐρωδιῷ
Μ ---ἐρωδιῶ) Γἕ--γ»ν. Εὶ 1] ἐν ἐνίοις ἐρωδιῶ περισπᾶται μόνως. εἴδη δὲ (ταῦτα add. Μὴ
ὀρνέων ἘΜ 889 Πᾶαθ᾽᾿ ἐς κόρακας J] ἡ πέμπτη... . παράγραφος P
890 ἱερεῖον) θῦμα T2 892 οἴχοιθ᾽) πορευθεη U 894 τοντονὶ) τὸ ἱερεῖον
U 898 Etr’ αὖθις abr’ τἄρα σοι J] ἡ ς΄ περίοδος... τοῦ α' ποδὸς προκελευσματικοῦ
SUPPLEMENTARY NOTES 313
«νον τῶν a ποδῶν xopelwy . . . διπλαῖ P 896 δεῖ με) χρεία ὑπάρχει U 897
χέρνιβι) ἐπὶ ΓΞ τίνι U 899 ἕνα τινὰ) ἀλλὰ U
902 κέρατα) Γ---»-ν. Ε 1] ἀντὶ τοῦ ξηρόν ἢ 903 Θύοντες εὐξώμεσθα 1)
εἴσθεσις. .. παράγραφος P werplvows) γράφεται καὶ πτερίνοις M 905 κλῇσον) δο-
ξασον εὔφημα(ῦ) λέξον ἐγκώμια ΓΞ 906 τεαῖσιν) ἤγου» ἐν ταῖς σαῖς ΓΞ 908
lels) πέμπων Ὁ 909 ὀτρηρὸ8) σπουδαῖος ΓΞ ταχὺς U
910 κατὰ τὸν ὅμηρον) ἤγουν κατὰ τὸν ὁρισμὸν τοῦ ὁμήρου ΓΞ 916 ὀτρηρὸν)
ταχύ [2 τετρυπημένον U ληδάριον Exars) ἱμάτιον καὶ τὸ φόρεμα T2? 916 S
αὐτὰρ Μ J] ἔπαιξεν εἰπὼν ἀντὶ τοῦ ἐφάνης. ἐφθάρη M = Awe Ops) ἦλθες ΓΞ
920 Ταντὶ σύ J] ἐντεῦθεν... παράγραφοςι Ρ 924 ὠκεῖα) ταχεία ΓΞ φάτις)
φήμη Γ Ὁ 925 οἵαπερ) drola U ἵππων) τίνων U ἁμαρνγὰ) κίνησις [2U
ἡ Ὁ 928 ἐμὶν) ἡμὲν ΓΞ 929 τεᾶ) καὶ τῇ σῇ ΓΞ
930 πρόφρων) μετὰ προθυμίας ΓΞ δόμεν) καὶ δὲ 7 931 Ἰοντὶ παρέξει J]
ἡ τρίτη... παράγραφος P 932 ἀποφενξούμεθα) φεύγω φεύξω ἀττικὸν - φευγοῦ-
μαι δὲ δωρικὸν 5 933 μέντοι) δὴ ΓΖ ἔχει) φορεῖ U 934 ἀπόδνυθι) τῶ εὐέλ-
mids λέγει E 936 TéSe μὲν οὐκ ἀέκονσα 1) 9 δ΄ περίοδος... παράγραφος P
938 rb) καὶ σύ ΓΞ τεᾶ) ἤγουν τῆ ἰδία Τ2
940 ἡμῶν) ἀφ Γ2) ἀπαλλαχθήσεται) μακρὰν γενήσεται ΓΞ ἐλευθερωθήσεται U
941 νομάδεσσι γάρ) οὐκ ἀταλλαχθήσομαι δηλονότι ΓΞ ἐν σκύθαι8) καὶ τοῖς νομαδι-
αἴον βίον ζῶσι. ΓΞ 942 ἀλᾶται) πλανᾶται ΓΖ στράτων) dT? 948 δε) ὁ
στράτων ΓΞ ἄσθος) ἱμάτιον ΓΞ οὐ πέπαται) οὐ κέκτηται ἐξ οὗ καὶ πολυπάμμων:
κέκτηται 5 πέπατα!) Γ3 [Πέπαται δὲ P* J] κέκτηται ΓΡ 944 ἔβα) ἔβη Γ2
σπολὰς) ἡ Γ2 945 &)Srep I2 τοι) καὶ σι Γ2 946 Elvvinp ὅτι βούλει 1
ἡ ἕκτη. .. παράγραφος P
950 κλῇσον) δόξασον Γ2Ώ 953 ἀλαλάν) μουσικῆς U 954 Νὴ τὸν δία ἢ)
ἡ ἴ΄ περίοδος . .. νενευκυῖαι P 967 πεπύσθαι) ἀκοῦσαι ΓΖ μαθεῖν U 958
κατάρξη) καὶ ἀρχὴν ποιήσῃ 2 959 εὐφημί᾽ ἔστω) πηγὴ εὐχὴ U ἘΕἰὐφημίαστω J
εἴσθεσις . . . παράγραφος P
962 os) ὅτι U ἄντικρυς λέγων) αἰνιγματωδῶς λέγων 7 9685 οἰκῆσαι)
γράφεται cali ΤῈ 966 GAN οὐδὲν) λείπει ἐμποδίζει νῦν U 968 ταντῶ) ὁμοῦ
ΓΞ πτὸ μεταξὺ) καὶ τὸ μέσον ΓΞ 969 τί οὖν προσήκει) μετουσία ὑπάρχει U
970 ἠνίξαθ᾽) δέ αἰνίγματος εἶπε T? 971 πανδώρᾳ) ἤγουν τῇ γῆ T? τὴ
θῦσαι) θῦσον ΓΖ 973 δόμεν) δός ΓΞ παράσχομεν U 975 δοῦναι) δός ΓΞ
σπλάγχνων) κρεάτων U 978 γενήσεαι) μέλλεις γενήσεσθαι T2? al δέ κε) ἐὰν
δὲ Γ2
980 λαβὲ τὸ βυβλίον (Γ βιβλίον Γδ)) λάβε φησι καὶ σκόπησον T® 982 ἐξε-
γραψάμην) ἐνεθυμήθην ΓΞ 983 ἐπὴν) καὶ ἐπὰν ὁπηνίκα ΓΞ ἀλάζων) τερατο-
λόγος ΓΞ 964 λυπῇ) θλίβΠλΓ ΗΓ32Ζ 986 τὸ μεταξύ) κατὰ ΓΞ
990 εὖ ἀπέρχη 23 991 ἑτέροσε) ἀλλαχόθι U 992 ἭΚκω wap ὑμᾶς J] εἴσ-
θεσις. .. ὑποκριτῶν P ἥκω) ἦλθον 993 δράσων) μέλλων πρᾶξαι U 994
ὁ κόθορνοφ) καὶ ἐπίνοια U 996 διελεῖν) διαμερίσαι T? μερίσαι U 986 Ads) ἡ
I? xoAavés) τόπος I? 999 τὴν ἰδέαν ὅλος in 1000) E κανὸν ἀέρος U J] δι
ὧν ἐξισοῦσιν EU
1000 αὐτίκα γὰρ) E—p.v. 900M 1] σκώπτων (σκώπτει Μὴ αὐτούς ἘΜ 1001
κατα πνιγέα) κατὰ φούρνω U 1005 κἂν plore) καὶ ἐν τῶ μέσω κύκλω 1000
ἀγορὰ) δημηγορία ΓΞ 1008 αὐτοῦ) τοῦ κύκλου E
314 ARISTOPHANES
1010 μέτων ὧν 1011 ὑπαποκίνει) ἤγουν ὑποχώρει κρυφίως πως καὶ συνε-
σταλμένως κατὰ τὴν ὁδόν ΓΞ 1018 ξενηλατοῦνται) ἀπελαύνονται Γ2 διώκονται οἱ
ξένοι 1014 συχναὶ) πυκναὶ 7 1016 δὴτ᾽) σταξιάζουμεν ΓΞ ὁμοθυμαδὸν)
ὁμοῦ 1016 σποδεῖν) συντρίβειν 2 ἀλαζόνα) τερατολόγους ΓΞ δοκεῖ) τοῖς
πολίταις U 1017 ὑπάγοιμι) ὑποχωρείην ΓΞ 1018 φθαίης ἄν) 2 φθάνεις
ἂν) U 1] πρὸ τοῦ λαβεῖν σε τὰς πληγὰς δηλονότι Γ2 φθάσης U
1022 P* 1) ἄλλως... ἔλεγον (See Dindorf, n.on 1.16; Diibner, p. 490.)
κνάμω λαχεῶν) κλῆρον εὑρὼν U δεῦρο) ἐνθάδε ΓΞ2Ζ κνάμω) ὑπὸ τοῦ ΓΞ 1024
φαῦλον) μικρὸ ΓΞ [1026 τί βούλει) κατα τ U 1027 δ᾽ οὖν) καὶ γὰρ ΓΞ
1032 ἀποσοβήσειθ) πόρρω ὑπάγει: 7 1088 οὐ δεινὰ) ἐστὶ 7 ἦἤδ᾽ ἐπισκό-
wovs) E [ “H&S ἐπισκόπους P J] τὸ ὅλον ἤδη EP [0836 ἀθηναῖον ἀδικῇ) τί μέλ-
λει ἐκεῖ ἵνα γέν U
1042 ὀλοφύξιοι) οἱ Γ2 ἔθνος!) 1043 οἶἷσιπερ) ἐκείνοις τοῖς μέτροι Γ'ΠΥ ὅτο-
regio.) TE {[Οτοτύξιοι P 1] ἀπὸ τοῦ ὀτύζειν (ὁτοτύζειν EP) ἐσχημάτισεν ΓῈΡ
1044 ἀποίσειε) καὶ μέλλεις μακρὰν ἄξειν Γ3 1046 καλοῦμαι) καὶ ἐς δικαστήρια
κράζω T2 ὕβρεωε) ἕνεκεν 1048 ἦσθα) ὑπάρχει. Γ2 1049 ἐξελαύνη) ἀπο-
διώκη Γ3
1062 γράφω ce) ἤγουν κατηγορῶ σε καὶ καταδίκην γράφω κατὰσοῦ 3 γράφω)
κατηγορῶ U μνρίας δραχμάφ) ὥστε ἀπολέσαι μυρίας δραχμάς Γ2 εἰς U 1053
διασκεδῶ) διασκοπίσω U 1064 p.v. J] κατὰ τὸν καιρὸν Γ3 1068 P* J] ἄλ-
λως. ἡ παράβασις. .. στίχων δατνλικῶν . .. vevevxvia P
1061 ὀπτεύω) ἐπιτηρῶ ΓΞ 1065 S πολυφάγοις 1] τὸ χωρίον ἀπὸ ἀρσενικοῦ
εἰς οὐδέτερον μετέβη Μ 1067 of) ἐκείνους U 1069 P* 1) δάκετα δὲ θηρία ἰο-
βόλα Ῥ δάκεθ᾽) θηρία U
1072 τῆδε) κατὰ τήνδε ΓΞ ἐπαναγορεύεται) καὶ λέγεται καὶ ἀνακηρύττεται ΓΊ
κηρυκεύεται 5 1073 ὑμῶν) ἀφ᾿ 7 πτὸν μήλιον) τὸν ἄθεον" 1076 ἀνειπεῖν
ταῦτα χ᾽ ἡμεῖξ) κηρῦξαι καὶ ἀναγορεῦσαι ΓΞ2 δεύτερον σχέσιν δηλοῖ 1079 ΡΥ ἢ
συνείρων δὲ εἰς ὁρμαθὸν συντιθείς P
1081 ἐγχεῖ) ἐντίθησιν ΓΞ 1083 παλεύειν) πλανᾶν ΓΞ2 κινεῖσθαι U 1088
Etda:pov φῦλον 1] ἡ ἀντῳδὴ.... vevevxviac Ρ 1089 χειμῶνοφ) καὶ κατὰ τὸν και-
ρὸν τοῦ χειμῶνος ΓΞ
1091 ππνίγονε) κατὰ τὸν καιρὸν τοῦ θέρους ΓΞ 1092 λάμπει) γράφεται θάλπει
Γ καὶ καίει IT? 1095 θεσπέσιορ) θεὸς ΓΞ ἀχέταφβ) ἡ Γ 1096 θάλπεσι)
καύμασι. ΓΞὀ μεσημβρινοῖς) κατὰ τὸ μέσον τῆς ἡμέρας I? 1097 &vrpois) σπηλαί-
os Γ3 1098 οὐρείαι8) ταῖς οὔσαις ἐν τῶ ὄρει Τ2
1108 κἀκλέψουσι) γεννήσουσι Ὁ κέρματα) νομίσματα U
1110 αἰἱετόν) κατὰ μίμησιν αἰετοῦ ΓΞ 1111 ἀρχίδιον) ἀρχὴν ΓὉ 1118
πρηγορεῶνα8) ἤγουν πλείστας τροφὰς U 1114 μηνίσκονε) περικεφαλαίας U
. 1116 ἀνδριάνταε) of U εξ) ὅτι ΓὉ ὑμῶν) ἀφ 7 μήνην) περικεφαλαίαν U
1118 Ta μὲν ἱέρ᾽ ἡμῖν 1] κορωνὶς ... κορωνί!ς Ρ 1119 ἀλλ᾽ dg) πῶς U
1120 ὅτου) ἀφ᾽ οὗ" 1123 οὗὑτοσίν) ἐγὼ 7] 1124 ἐξῳκοδόμηταῦ ηὐτρέ-
πισται C2 lay ἐκτίσθη U 1127 ἐναντίω) ἐξ ἐναντίας ΓΖ 1128 μέγεθος)
κατα ΓΞ 1129 παρελασαίτην) διοδευσαίτην U
1181 ὦ πόσει τοῦ μάκρονε) εἰκότως τὸν ποσειδῶνα ὄμνυσι διὰ τὸ μῆκος τῆς θαλάσ-
ons τοῦ pdxpous) ἕνεκα T2 pdxpovs) E [| Tot pdapovs P 1] σημείωσαι ὅτι
SUPPLEMENTARY NOTES 315
τὸ μάκρος λέγει EP 1186 atréxecpes) ἤγουν ὑπὸ τῶν οἰκείων χειρῶν ΓΞ 1197
θεμελίονε) ἤγουν προσήκοντας θεμελίω ΓΞ 1188 ἐτίκιζον) ἴσαζον U
1140 ἐφόρουν) ἔφερον U κάτωθεν) ἀπὸ κάτω ΓΞ 1144 ἐξεύρητο) ἐπενοήθη
ΤΞ 1145 ταῖς ἅμαι4) τοῖς πτύοις 5 1146 αὐτὸν) τὸν πηλὸν TF?
1160 κατόπιν) καὶ κάτωθεν 5 1167 νανπηγίῳ) ἤγουν ἐν τῶ τόπω καθ᾽ ὦ γί-
νονται αἱ νῆες ΓΞ
1163 δρᾶ) πρᾶττε Γ3
1178 κατ᾽ εἰς [2U
1182 ῥύμη ΓΞ {Ῥύμη P J] ὑπὸ τῆς ὁρμῆς ΓΞ φορᾷ βιιᾳ Ρ 1188 αἴρε-
vas) κινεῖται 7 Πόλεμος αἴρεται J] εἴσθεσις... ἐπωδικὴ... ἰθυφαλικά... κορωνίς,
P 1189 dards) λεκτὸς ΓΖ
1195 ratrn)ovrwsU περῶν) δια ΓΣ diepxduerosU 1197 μεταρσίον) ypa-
φεται περδασίου (πεδαρσίον I'v) I 1198 δίνῃ!) ἤγουν ταῖς δίναις καὶ ταῖς συστρο-
gaisT2 1199 Αὕτη σύ J] κορωνὶς .. . κορωνίς P
1200 bsrloryes) κωλύθητι U 1202 παρὰ) ἀπὸ ΓΖ θεῶν ἔγωγε) ἥκω δηλονότι
ΓΞ 1204 παραλος ἢ σαλαμινία) πρὸς τὸ ταχεῖαι U
1218 τοῦ χάονε) χρὴ πέτεσθαι U
1220 τῆδε) ἐνταῦθα U 1226 πεισόμεσθ᾽) ποιήσομεν U 1229 vaverro-
Aatg) πορεύεσαι U
1230 παρά) ἀπὸ ΓΞ 1232 ἐπ᾿) ἤγουν ἐπάνω I? 1238 κνισσᾶν) καπνί-
ξεν U 1238 κίνει) παρασάλευε U
1241 λιγνὺε) ©? [ AcyvisM J] ἡ Γ2 κυρίως μὲν. ἡ κνίσσα- νῦν δὲ - ὁ κεραυνός
Μ περιπτυχὰξ) ἀσφαλίσεις U 1242 p.v. 1] διότι κατηθαλώθησαν οἱ λικύμνιοι
U 1247 δόμονς dpolov) ἤγουν τὰς ἀθήνασ U
1260 ἐπ᾽ αὐτὸν) ἤγουν κατ᾽ αὐτοῦ τοῦ δι, ΓΞ2 σπαρδαλᾶ48) ἤγουν δέρματα παρδά-
λεων ΓΞ ἐνημμένουε) ΓΞ 1] ἐνδεδυμένους ΓΞ) 1251 πλεῖν ἑξακοσίους) γράφε-
ται πλὴν ἢ ᾿ξακοσίους I? 1259) οὐ ζῶ ἐγὼ)
1262 ἀποκεκλήκαμεν) διωρισάμεθα ΤΣ P* J] κορωνὶς δὲ καὶ. . . κορωνίς P
1267 ἀνὰ δάπεδον) διέρχεσθαι U 1268 τῆδε) ἐνθάδε T2? πέμπειν) wore U
1269 δεινόν) νομίζω U P* 1) εἴσθεσις δὲ... νενευκνῖα P .
1270 οἰχόμενον) ἀπελθόντα U γοστήσει) ἐπανα U 1278 κατακέλενσον)
ἤγουν σιγὴν πρόσταξον ΓΞ 1274 σοφία58) ἕνεκα ΓΞ 1276 λεῴ) λαοὶ ΓΞ
1276 rl) els U 1278 φέρῃ) ἀπολαύεις ΓΞ
1281 ἐλακωνομάνονν) ἠλαζονεύοντο ὥσπερ οἱ λάκωνε: 5 1282 ἐκόμων) ἐπαί-
ροντο Ὁ 1283 Ῥ J] καὶ ἀνελίττοντας .. . πολιτείᾳ μβ' P (See Dindorf, n. on
1. 6, p. 250; Dtibner, p. 492.) 1284 ὑπὸ) μεθ᾿ T? ὀρνιθομανοῦσιν) τῆς τῶν
ὀρνίθων ερῶσι πολιτείας U 1288 κατῆραν) ἦλθον U 1289 ἀπενέμοντ᾽) ἐμέρι-
toy U
1290 περιφανῶ4) μεγάλω: U 1298 εἶκεν) ἔοικεν U 1299 ὑπὸ στυφοκόμ-
wou) ὑπὸ τῆς ἀλαζονείας U
1801 ἐμπεπληγμένη) γράφεται καὶ ἐμπεποημένη ΓΞ 1804 μὲν τἀκεῖθεν) ἤγουν
ἀπὸ τῶν ἀνθρώπων ΓΞ 1305 πλὴν) πλέον U 1307 δεῖ πόθεν) χρεία ὑπάρχει
ΓΞ 4Σ13808 ἑστάναι) ἴστασθαι 5 1309 ἰὼν) ἐλθὼν U
1911 μανῆς) ὁ ΓΖ δοῦλος U 1313 πολνάνορα) [20 [[ Taxi δ᾽ ἂν πολνά-
vopa P ]] πολνάνθρωπον ΓΞ ἄνθρωπον Ὁ ἢ ἀμοιβαία. .. διπλαῖ P 1914 καλεῖ)
816 ARISTOPHANES
καλοι T'2 1315 προσείη) εἴθε γένοιτο T2 = 1316 ἐμᾶς) ἐμῆς ΓΞἕ 1319 μα-
τοικεῖν) ὥστε κατοικεῖν μετέρχεσθαι U
1320 ἀμβροσία) ἀθανασία I? 1823 βλακικῶς) βραδέως καὶ μετὰ τρυφῆς T?
ῥαθύμω U 1824 ἐγκονήσειε) σπεύσῃ καὶ ὑπηρετήσε: ΓΈ [1826 δ᾽ avis) πρὸς
τὸν κήρυκα ΓΞ 1829 ῬῈ J] εἴσθεσις 82... ἐν εἰσθέσει. . . κορωνὶς P
1931 διάθεε) τάξον U 1937 γενοίμαν) [7U [ Tevolpav ἀετὸς P J] καὶ
(om. U) εἴθε ΓΞ εἴσθεσις . ..rapdypagosP 1388 ποταθείην) πετασθείην T2U
1339 γλαῦκα) καταπληκτικῆ: U
1342 alfot) θαυμαστικὸν U 1343 Stép@M ἐρῶ) U 1] δῆλον ὅτι τοῦ τύπτειν
τὸν πατέρα Μ ἐπιθυμῶ U 1946 τῶν νόμῶν) διατριβῶν U 1347 νομίζεται)
νενομισμένον ἐστὶ τοῖς U
1851 δεῦρ᾽) ἔνθάδε Γ2Ζ 1355 ἐκπετησίμονε) καὶ δυναμένου: πέτεσθαι Ὁ 1358
ἀπέλανσα) ἤγουν ἔλαβον ὠφέλειαν ὀναίμην Τ3
1363 ἢ) ἤγουν ἣν καὶ ὑπῆρχον ΓΞ 1365 θ᾽ ἧτερα) χειρί ΓΞ Πλῆκτρον J]
ὅπερ. .. μάχονται Ῥ
1372 ᾿Αναπέτομαι δή J] ἡ ἀμοιβαία. .. προωδῳ.... καταληκτικὴ εἰς δισσύλλαβον
.. . πενθημιμερές P 1373 wéropas) τρέπομαι FFE 1375 δεῖται) χρείαν ἔχει ΓΞ
1379 κυλλὸν) χωλὸν ΓΞ
1382 Παῦσαι μελῳδῶν J] efoberis...xopwrisP 1383 perdporos) ἐπηρμένος
ὑψωθεὶς ΓΞ 1385 νιφοβόλονε) ὑψηλὰς U ἀἄναβολὰ) λέξεις ΓΞ Ὁ
1396 βαίην) καὶ εἴθε ἀναβήσομαι I? 1398 στίχων) βαδίζων Γ3 1390
σῶμα) τὸ ἐμὸν ΓΞ
1400 ἀλιμένον αἰθέροφ) ἤγουν μὴ ἔχοντα λιμένα Γ3 αὔλακα) ὁδὸν ΓΞ 1406
οὖν) λοιπὸν ΓΞ 1406 λεωτροφίδῃ) χάριν τοῦ λεωτροφίδον Γ3 1407 κεκρο-
πίδα) τοῦ] 41408 ἀλλ’ οὖν) GAN ὅμως Γ3
1411 ἔχοντες πτεροποίκιλα) πτερὰ U διὰ τὴν ἐκ διαφόρων τμημάτων σύνταξιν
τοῦ ἱματίου αὐτῶν οὕτω γὰρ ἐσκυνάστο Ο 1412 χελιδοῖ) ἡ χελιδὼ ἡ εὐθεῖα ὡς ἡ
cargo T? 1413 ἐξεγρήγορεν) διηγέρθη ΤΏ ἐκινήθηῦ 1416 ἐς θοιμάτιον)
ἤγουν χάριν τοῦ ἱματίου Τ2 εἶδος ὠδῆς παροίνου U 1417 δεῖσθαι) ἐπεὶ αἱ χελιδό-
ves τὸ ἕαρ φέρουσαι U 1418 ὁ πτερῶν) ὁ πτερὰ διδοὺς ΓΞ 1419 ὅτον δεῖ) καὶ
τίνος ἐστὶ χρεία ΓΞ
1420 καλούμενο!) καλῶν αὐτου U 1427 tv’) ὅπως U
1431 νεανίας) ἤγουν νεωστὶ U
1442 Savas) ἐπιτηδείως U 1444 τὸν αὐτοῦ) ὑποκριτὴν U
1460 τρέψαι) κλῖναι U 1468 ἀλλὰ πτέρον pe) ἐν δυνάμει Ὁ 1456 ἐγκε-
κληκὼς) ἔγκλημα κατ᾽ αὐτῶν γραψάμενος βραδυτῆτος U 1456 8 μανθάνω ἢ
μανθάνω ὅτι ἐνταῦθα λέγεις ἄξειν τὸν ἐγκεκλημένον M 1469 what) τλεύσει U
1461 οὐδὲν) κατ U 1462 ὃ τὸν 1) ἕκαιξε δία ὁκωμοκώς Μ
1471 IToAAd δὴ καὶ καινά J] ἡ στροφὴ . . . κορωνὶ Ρ 1474 ἕκτοπόν τι) ἔξω
τόπου 1477 ἄλλως δὲ) μέγας καὶ δειλὸς U
1488 ἦν) ἐστιν U 1489 ἐβυγτνγχάνειν) συνομιλεῖν U
1494 Οἴμοι τάλας J] xopwols...xopwolsP ὅπωε μή) δέδοικα δηλονοτι ΓΞ φο-
βοῦμαι Ὁ μή)ου Γ3
1602 ἐνννεφεῖ) ἤγουν συνάγει τὰς vepedas ΓΈ 1506 ὀλέσει) ἤγουν μέλλει δια-
φθερεῖν T2 1508 ὡς Gv) ἤγουν ἵνα ΓΞ
SUPPLEMENTARY NOTES 317
1513 ὡς ἀκούοντος) ἐμοῦ U = «1515 ὠκίσατε) κα ΓΖ 1519 p.v. 1) νηστείας
εἶχον οἱ θεοὶ ὁπηνίκα ἀπεκτάνθη ὁ ἀλιρρόθιος υἱὸς ποσιδῶνος παρὰ τοῦ ἄρεος U
1622 φᾶσ᾽) ἀπειλοῦσιν ΓΖ τῷ διῇ κατὰ τοῦ δὸς Γ2 1523 τἀμπόρι᾽ σιτοδο-
χεῖα U = 1626 ἄνωθεν) ὑπεράνω Γ32 1627 ὅθεν) ἀφοῦ U
1632 πρέσβει8) ἀποκρισιάρ U διαλλαγῶν) ἕνεκα ΓΏ 1634 σπένδεσθ᾽) ΓΞ
σπένδησθ᾽) 1] ἤγουν μὴ φιλιαν ποιήσητε ΓΞ φιλιοῦσθε U 1538 ταμιεύει) φυ-
λάσσει
1640 τὰ νεώρια) τοὺς λιμένας U 1644 φράσαιμι) συμβουλεύσαιμι U 1646
ἀπανϑρακίζομεν) τὸ πῦρ ἔχομεν ' 1647 οἶσθα) γινώσκεις U
1661 δοκῶ κανηφόρω) νομίζομαι (?) φαίνομαι ΓΞ 1562᾽ διφροφόρει) φέρου
ἐπάνω εἰς τὸν δίφρον Τὶ 1663 πρὸς δὲ rots) πλησίον τῶν ΓΞ τοῖς σκιάποσιν)
ἀφανέσι τόποις U ΤΙρὸς δὲ τοῖσι σκιάποσιν J] ἡ παροῦσα... κορωνίς Ῥ 1554
Sdovros) καὶ μὴ λουόμενος U οὗ) ὅπον I? 16δδ6 ψυχαγωγεῖ)' διδάσκει τὰς
ψυχὰς ἣ ὅπου ἄγει τὰς ψυχὰς ΓΞ
1560 Ws Aatpods) τῆς καμήλου 2 1662 αὐτῶ) σὺν 7 1564 Κ᾽ νυκτερὶς J]
διαβάλλει αὐτὸν ὡς αὐτοκλήτως παρἀβάλλοντα εἰς τὰ δεῖπνα U 1606 Τὸ μὲν πό-
λισμα J] κορωνὶς.... κορων!: “Ρ 1606 ὁρᾶν) ὥστε f πρεσβεύομεν) ὅπου πρέ-
σβεις ἐρχόμεθα U p.v. 1] ἤγουν πρέσβεις καὶ ἀπόκλητοι ἀπεστάλημεν (Ὁ folio
trimmed) ΓΞ [166᾽Υ ἀμπέχῃ) ἐνδύη Γξ 1δ69 φύσιν) κατὰ ΓΞ
160 tpas) προάγεις ΓΞ 1571 rovrovl y) τὸν βάρβαρον U 1672 ἔχει)
ἔχε 1573 πάντων) ἀπὸ U 1676 ἀποτειχίσας) ἀποκλείσας Γ3 1677
διαλλαγῶν) ἕνεκα I? 1578 85. διπλασίως Μ --- διπλασίως μᾶλλον) ΓΕ [Δι-
πλασίως P 1] τοσοῦτον οὐ φροντίζω (φροντίζει τῶν M) διαλλαγῶν (διαλλαγὴν TS)
reEMP 1579 σίλφιον) εἰς τὴν κυρήνην γίνεται U
1680 πυρπόλει) ἄναπτε U 1583 τοῦ) τίνος U 1686 ἐπικνᾶς) συντρίβεις
ἐπιβάλλεις ΓΞ2Ζ ἐπικόπτει 7 αὐτοῖς) Γδ αὐτοῖσιν) Εὶ [αὐτοῖσι δὲ P* J] αὐτοῖσι
(om. EP) ἤγουν (om. ΓΞΕ) τοῖς κρεάσιν ΓΞῈΡ 1688 παρὰ) ἀπὸ ΓΞ καταλλα-
γῆι) τῶν σπονδῶν ΓΞ 1689 p.v. E [ "BAmov οὐκ ἔνεστιν P 1] ἀντὶ τοῦ οὐκ
ἐλεοῦμεν οὐ πειθόμεθα EP
1691 ἡμεῖε) of θεοὶ ΓΞ 1692 ὑμεῖς) οἱ ὄρνεις ΓΞ 15965 αὐτοκράτορες ἧκο-
pev) ἤγουν ἐξουσίαν λαβόντες εἰς τὸ ποιῆσαι εἴτι βουλόμεθα ΓΞ2 αὐτοκράτορε) ἀποκρι-
σιάριι 7 1596 ἤρξαμεν) προηγησάμεθα ΓΞ 1697 δοκεῖ) ἀρεστὸν φαίνεται Γ3
1601 ἀποδοῦναι) πρέπει U 1002 ἐπὶ τοῖσδε) ἤγουν μετὰ τούτους τοὺς λόγους
Γ3 πρέσβειε) ἀποκρισιαρίου 1003 ἀπόχρη) ἤγουν ἀρεστὰ φαίνονται Γ2 ἱκανὰ
εἰσὶν] ψψηφίζομαι) ἐπικυρῶ σνγκατατίθεμαι [3 1604 ἠλίθιος) ἀνόητος 5 γά-
στρ) U—p.v. ©? 1 γαστρίμαργος Γ2 λαίμαργος U 1008 ὑπὸ ταῖς νεφέ-
Aaus) ἤγουν ὑπὸ τῶν νεφελῶν ΓΞ 1609 ἐπιορκοῦσιν ὑμᾶς) ἤγουν ψευδῶς ὀμνύουσιν
υμᾶς 13
1612 παρελθὼν) παραγενόμενος Γ2 λάθρα) κρυφίως ΓΣ 1618 ἐκκόψει) ἐκβα-
ATT? ὀφθαλμὸν θέν) τυ Γ' θένων) τύπτω» 2 1616 ἐπαινεῖ) συγκατατίθεται
U 1619 εὐξάμενος) ὑποσχεθεὶς [32 Β διασοφίζηται C — διασοφίζηται) ΓΞ) J]
dwarad ΓΤ γραφεται ἐξαπατὰ C
1620 μισιτίαν) διὰ U 1622 διαριθμῶν) ψηφισμάτων U 1623 βουλόμε-
vos) ypadera: λούμενος Γ΄, on which Γδ (with S over Aobpevog) has: ἀντὶ τοῦ λουό-
μενος 1624 8 καταπτάμενος M — καταπτάμενος txrivos) Γ8--- ΡΥ. E 1] ἵνα καὶ
818 ARISTOPHANES
ἱμάτιον (τι add. M) ἁρκάση (ὁ add. Μὴ ἔκτινος TEM 1026 ἀνοίσει) ἀνάξει I?
1027 épo) ἐηῦ 1628 οἱμάζειν) καλῶς λέγειν U
1631 δοκεῖ) ἀρέσκει U 1636 διαλλαγῶν) σπονδῶν U 1636 ἀπίωμεν) ac
U 1688 ἀνϑρώπων) ΓΕ [ ‘AvOpewey πόσειδον P 1) ἀντὶ τοῦ θεῶν T2E παί-
ζει δέον εἰπεῖν τῶν θεῶν P 1639 P* J] περὶ δὲ γυναικὸς μιᾶς. ἤγουν τῆς βασιλείας
Ρ μιᾶς) τῆς βασιλείας U
1040 ποιῶμεν) βούλει ἵνα ΓΞ2 δειιαλλατόμ) εἰρηνεύομεν 1041 ὦ Wop’) ἄθλιε
YT? ταλαίπωρε U Kasardépevos) ὅτι U 1646 οἷον) πῶς] περισοφίζεται)
étawara I? 1648 πόνηρε) ἄθλιε U 1649 dxaph) μικρὸν ὀλίγον T2 ἐν βραχεῖ
U μέτεστί σοι) μετουσία ὑπάρχει ΓΞ
1662 ὥν) καὶ γὰρΓ3Ξ dvyefivns)dxrdU 1654 οὖσαν) καὶ ταῦτα "2 1667
ἐπαίρει) ἀναπείθει T® ὑψοῖ U 1068 ἀνθέξεταῦ περιποιήσεται ἀντιλήψεται T?
ἀντιποιηθῆ U
1666 μετεῖναι) μετοχὴν εἶναι I? μετουσίαν U 1669 φράτορα5) ἐνγγενεῖς ΓΞ
1671 αἰκίαν βλέπων) καὶ μάστιγα ἤγουν ἀφορῶν αἰκίσαι καὶ μαστιξαι τινὰ ΓΞ
1676 περὶ) ἕνεκα Γξ 1677 ἐν τῶ τριβαλλῶ) ἤγουν ἐν τῇ ἐξουσία τοῦ τριβάλλου
Γ3 πᾶν τὸ πρᾶγμα) πάσα ὑπόθεσις κρέμαται U
1681 εἰ ph βαδίζειν) εἰ μὴ ὀρνιθιάζειν 6 1682 οὐκοῦν) τὸ λοιπὸν U 1683
διαλλάτεσθε) διαλλαγὰς ποιήσετε ΓΞ elpnvetereU EvpBalvere) συμφωνεῖτε ΓΞ φι-
λιοῦσθε TS συμβιβάζεσθε U 1684 σφῶῦιν) ὑμῖν U σιγήσομαι) γράφεται καὶ
συμβήσομαι 8 1688 ἐς καιρὸν) ἐγκαίρως ΓΖ κατεκόπησαν) ἐσφάγησαν U
1690 ἵτε) ἐπέλθετε U 1691 ὀπτᾶφ) ἔψειι [2 τενθείαν) λαιμαργίαν ΓΈ;
1692 εὮ [2 οὐκ εὖ U J] πορεύη T2 πορευθεὶς U 1694 S γαμικὴν in 1698
U ---- ἔστι δ᾽ ἐν) Γδὃ — δεῦρό μοι in 1698) E 1} τὰ ἐξῆς (ἐξῆς EU) ταῦτα ἐστι (ἐστιν Ὁ)
τῶ (τὰ EU) ἀνωτέρω TSEU Ἔστι δ᾽ ἐν φαναῖσιν J] εἴσθεσις... ἐπωδικὴ...
xopwuls P 1696 ᾿Εγγλωττογαστόρων J] rapa... πόπταικται Ῥ
1704 πανταχοῦ) ἤγουν ἐν παντὶ τόπω I? 1106 χωρὶς τέμνεται) καὶ κεχωρι-
σμένως U 1706 Ὦ πάντ᾽ ἀγαθὰ J] ἡ συστηματικὴ . .. rapdypados P 1709
olos) λαμπρὸς U
1710 ἰδεῖν) εἰςτὸ χρνυσανγεῖ αὐτὸ 1718 φατὸν λέγειν) δυνατὸν λέγειν
T2 1716 dvevépacros) ἄρρητοει ΓΞ 1717 διαψαίρουσι) κινοῦσι ΓΞ πλεκτά-
νηνὴ ἥλυσι T2 1718 καὐύτός ἐστιν) ὁ καπνὸς ΓΞ
1720 "Αναγε δίεχε J] εἴσθεσις. .. wapdypagosP 1722 μάκαρι) μακαρία Γἕ
1731 “Hpa wor ὀλυμπία J] τὰ τοιαῦτα... ἐπωδικὴ. .. ἐπωδοῦ. .. ἀκαταληκτα
. . » ἐπωδῆς κορωνίς P 1732 ἡλιβάτων) ἐν ὦ οὐδεὶς ἀναβαίνει T2 ὑψηλῶν U
1789 εὔθυνε) κατ T? διακυβέρνα U ΒΒ παλιντόνους J] τὰς πάλιν καὶ εἰς τοὐπίσω
τεινομένας U
1140 wdpoxos) συνακόλουθος I? 1744 λόγων) χάριν U αὐτοῦ) τοπικὸν U
1746 κλήσατε) δοξάσητε T? 1741 δεινόν) καταπληκτικὸν (om. ΓΞ) τὸν διάπυρον
καὶ λευκὸν ΓΞ) ἀρῤργῆτα) λευκὸν διάπυρον T2 1748 ὮὯ μέγα χρύσεον J] εἴσθεσις:
--.mweparoioa P 1749 ἄμβροτον) ἀθάνατον (?)T2 ἄφθαρτον 5 ἔἔγχοφ) βέ-
dos Γ2
1751 ὅδε) ὁ πεισθέταιρος Γ3 1162 διὰ σὲ) τὸν κεραυνὸν U 1168 «πάρε-
Spov) συγκάθεδρον U 1767 ἐπὶ) εἰς 2 1769 ὄρεξον) δὸς U
1761 λαβοῦσα) λαβομένη Τ2Ζ ἀψαμένη U
TRANSCRIPT OF THE NOTES
ON SIX FOLIOS IN CODEX Mg
SEE IntTROD. 84 anp 99f.
Fol. 198’. Vv. 82-47
35 ἀνεπτόμεσθ᾽ ἀπὸ μεταφορᾶς τῶν ὀρνέων 7 ἀμφοῖν ποδοῖν) ἀντι ἀμφοῖν τοῖν
πτεροῖν. ἢ παντὶ σθένει. ἀπὸ μεταφορᾶς τῶν νεῶν at καὶ μετὰ κωπῶν καὶ μετὰ ἱστίων
οὐριοδρομοῦσαι θέουσιν
38) παρ᾽ ὑπόνοιαν ἀντὶ τοῦ ἐμβιῶναι καὶ ἐνοικεῖν τὸ φιλόδικον τῶν ἀθηναίων αἰνίττεται
οἱ γὰρ πολλοὶ ἀπετίννυον χρήματα συκοφαντούμενοι
89) παρὰ τοῦτο καὶ ὁ φιλήμων. ἡ μὲν χελιδὼν αὐτὸ θέρος ὦ γῦναι λαλεῖ
40) ἀπὸ τῶν κραδῶν.- πάντα τὰ δένδρ᾽ ἐμφαίνει
42 τόνδε τὸν βάδον) ὥσπερ ἀπὸ τοῦ πατεῖν πάτος. ovrw καὶ ἀπὸ τοῦ βαδίζειν βά-
δος: Sunpos πάτον ἀνθρώπων ἀλεείνων
43) τὰ πρὸς θυσίαν κομίζουσιν ἵνα οἰκήσαντες ἐν τῇ ἱδρύσει θύσωσιν. ὅτι δὲ χύτραις
Wpvor ἔθνον εἴρηται ἐν εἰρήνη. δίδυμος δὲ φησι ἀντὶ ὅπλων ταῦτα βαστάζειν (corrected
from βαδίζειν) . ἀντὶ ὅπλον τὸ κανοῦν ἀντὶ περικεφαλαίας τὴν χύτραν τὰς μυρίνας πρὸς
τὸ ἀσεβεῖν
45) τοῦτο πρὸς τὰ ἔμπροσθεν ἀνεπτόμεσθα δ᾽ ἐκ τῆς πατρίδος ἀμφοῖν ποδοῖν
47 τὸν ἔποπα) λείπει τὸν γενόμενον
Fol. 198”. Vv. 48-68
ἡ πέπτατο) ὅπον ἔπτη
ἄνω τί φράζει) ὡς ἄνω αὐτῆς νενούσης ἐπί τινα τόπον ὑψηλόν
ὅ δράσον) ἀττικὴ ἡ φράσις
τῇ κεφαλῇ) παίζει πρὸς τῶ σκελει
ἐποποῖ) ἐποπιστί
οὐδὲ κάλλιον λέγειν) οὐ καλὸν τὸ κάλλιον ἀντὶ ἀπολύτου ἐστὶ κείμενον. ἀντὶ τοῦ
οὐ καλὸν λέγειν τὸ ἡμᾶς ὑποπτεύεσθαι τοιούτους εἶναι. ἑωρακὼς δὲ αὐτὸν φοβούμενον:
τοῦτο φησὶ. οὕτω δεινὸν πρᾶγμα ἐστὶν οἱ ὀρνιθοθῆραι οὐκ ὥφειλες οὐδὲ ἡμῖν εἰπεῖν . οἱ δὲ
ἐν ἤθει τὸν λόγον ἀκούουσιν οὕτως - οὕτω ᾽στι δεινὸν οὐδὲ κάλλιον λέγειν τουτέστιν οὕτω
τι δεινὸν ἔχομεν ἐκ τῆς ὄψεως wore ὀρνιθοθήρας νομίζεσθαι. οὐδὲ λέγειν σε τοῦτο. κἀλ-
λιον ἐστὶν ὅτι ἐσμὲν ὀρνιθοθῆραι καὶ δειλὴ ἐπεὶ πολύορνις ἡ λιβύη
ᾧ ᾧ δ᾽ αὶ ὦ ᾧ
Fol. 208’. Vv. 849-862
949) els ἃ μάλιστ᾽ ἀπόφευξις ἐστὶν ἀσφαλής
353 ποῦ ᾽σθ᾽ ὁ raflapxos) ὡς ἐπὶ πολέμου ταῦτα φησὶ ἐπαγέτω τὸ δεξιὸν κέ-
pas) προηγείσθω τὸ δέξιον κέρας
355 διαφορηθῶ) διασπασθῶ
319
320 ARISTOPHANES
356 GAN ἐγώ τοι σοι λέγω) ἐπεὶ μὴ δυνάμεθα φυγεῖν κἂν μείνωμεν
359 ὀβελίσκον ἁρπάσαε) λείπει πολέμει προσνκακουστέον τὸ πρὸς τὴν χύτραν
361 ἣ τρύβλιον) μεῖζον τὸ τρυβλίον τοῦ ὀξυβάφον
Fol. 208”. Vv. 368-878
363) φρονιμώτατα γὰρ καὶ λιμῶ μηλίους ἀνεῖλεν
364) ἐπίφθεγμα πολεμικὸν. οἱ προσιόντες γὰρ εἰς πόλεμον τὸ ἐλελεῦ ἐφώνουν μετά
τινος ἐμμελοῦς κινήσεως 364 a.v.] τοῦτο καὶ ἀχαιὸς ἐρετρεὺς ἐν φιλοκτήτη ποιεῖ τὸν
ἀγαμέμνονα παραγγέλλοντα τοῖς ἀχαιοῖς
365) καὶ κρατῖνος σφάττε. Seipe- xbwre- τὴν χύτραν εἰς ἣν ἐπερείδονται δεικνῦντες
ὅτι καταφρονοῦσιν αὐτῆς
368 καὶ φυλέτα) ξυμκατριῶται ὅτι καὶ ἡ πρόκνη ἀττικὴ ἣν πανδίονος θυγάτηρ
369) ἤγουν πλέον φεισόμεθα τῶν λύκων ἣ αὐτῶν ἔστι δὲ παροιμιῶδες ἐπεὶ τοὺς λύκους
καὶ νόμος ἣν λυκοκτονεῖν διὸ ὁ μὲν φονεύων λύκου τέκνον τάλαντον ὄλάμβανεν. ὁ δὲ τέλειον
δύο ὅθεν καὶ τὸν ἀπόλλωνα λύκειον ἔλεγον
374) ὅτι ἐκ προγόνων εἰσὶν ἡμῖν ἐχθροί. καὶ μένανδρος οὐχ ὅθεν ἀπολλύμεθα σωθείη-
μεν ἄν
375) φοβούμενος γάρ τις τοὺς ἐχθροὺς ὠφελεῖται rap αὐτῶν. ὁ γὰρ τῶν ἐχθρῶν φό-
Bos πολλὰ χρήσιμα ἔσθ᾽ ὅτε διδάσκει: ---- πρὸς φυλακὴν καὶ πρόνοιαν
376 εὐλάβεια) ἡ συστολή
378 αὐτίχ᾽) ὡς ἐν παραδείγματι
Fol. 213’. Vv. 668-671
659 ἀηδόνα potons) τὴν μουσικήν
660 ἐκβιβάσαε) ἐξαγαγώῴνρ παίσωμεν per ἐκείνηε) σνγχορεύσωμεν αὐτῇ
662 ἐκβίβασον) τοῦτο λέγει Ws τῆς πρόκνης τῶ φυτῶ ἐγκρυπτομένης ἐκ τοῦ
Bovrépov) φυτάριον παραπλήσιον καλάμω ὃ ἐσθίουσιν οἱ Bbes- ἔστι δὲ φνόμενον παρὰ
τοὺς ποταμούς
664 τὴν ἀηδόνα) ποικίλον γὰρ καὶ ἄξιον θέας
667) ἑταιρίδιον πρόσεισι τὰ ἄλλα μὲν κεκαλλωπισμένον τὴν δὲ κεφαλὴν ὄρνιθος ἔχον
εἷς ἀηδόνος
668 ἁπαλὸν) ἅμα λέγων ψηλαφᾶ αὐτήν
669 διαμηρίζοιμ᾽ συνουσιάζοιμι
670) ἅμα μὲν ὡς πρὸς τὸ ποικιλλωδεστέρον τοῦ ὀρνέου. καὶ πρὸς τὸν πολὺν κόσμον τῆς
ἑταίρας
Fol. 218”. Vv. 672-687
672 ῥύγχος ὀβελίσκοιν ἔχει) εἰς ὀξὺ λήγει ἡ κεφαλὴ ws ὀβελίσκος
678 ἀλλ᾽ ὥσπερ ὠὸν) ἐν θυμέλη τὸ προσωπεῖον ἐξῆλθεν ἔχουσα ἀπολέψαντα
χρὴ) ἀφελόντα τροπῇ ἐχρήσατο :
"676) ἔλυσεν ἀριστοφάνης. τὸ ζήτημα. el ἡ ὄρνις προγενεστέρα τοῦ ἄρρενος. ἣ ὁ
ἄρρην τῆς ὄρνιθος. ὡς πρὸς τὴν ἀηδόνα δὲ δοκεῖ λέγειν - φυσικώτερον δέ τινες πρὸς τὴν
μοῦσαν ἀπὸ τοῦ μουσικοῦ ὀρνέον
682) ὡς αὐλὸς γάρ ἐστι φθεγγομένη. ἣ ἐξῆλθεν ἔχουσα αὐλὸν κέκρουσα (the text has
κέκρουσ᾽ corrected to κρέκρουσ᾽ with κρέκουσα in margin) νῦν ἀντὶ τοῦ λαλοῦσα - κυ-
ρίως δὲ τὸ κρούειν ἐπὶ τῆς κιθάρας. πρὸς αὐλὸν δὲ ἔλεγον τὰς παραβάσεις
NOTES IN CODEX Μ9 321
683 p.v.] ἑάρινοῖς παρόσον τῶ ἔαρι φαίνονται al ἀηδόνε:. ἢ ἐν ἔαρι τελοῦσι τὴν
μοῦσαν τὰ διονύσια
685 a.v.] παράβασις (from an original perdBacis) ἀπὸ τῶν ἔσω πρὸς τὸ θέατρον
καὶ ἔστιν ἀνάπταιστος ὡς θεοὶ δὲ ἐσόμενοι προευτελίζουσι τοὺς ἀνθρώπου: παρὰ τὸ ὁμηρι-
κὸν οἴηπερ φύλλων γενεῇ τοιήδε καὶ ἀνδρῶν ἀμανρόβιοι) yp ἡμερόβιοι γενοῦ
προσόμοιοι) ὡς ὅτι (?) ὅμηρος οἷαπερ φυλλων (9) γενεῇ τοιάδε (3) καὶ (illegible word
= ἀνδρῶν 3)
686 ὀλιγοδρανέες πλάσματα) εὐτελίζουσι τοὺς ἀνθρώπους ὡς θεοί ἐσόμενοι
687 ταλαοὶ. βροτοῦ τληκαθεῖς τὰ καθημερινὰ εἰδότες οὐ τὰ μέλλοντα προορώμενοι
Fol. 223’. Vv. 960-972
961 μὴ φαύλως φέρε) μὴ ἀηδίζον rots χρησμοῖς
962) φιλήτας ὁ ἐφέσιος φησὶ οὕτως σίβυλλαι τρεῖς ἐγένοντο. ἡ μὲν ἀπόλλωνος ἀδελφή -
δεντέρα ἡ ἐρυθραία. τρίτη ἡ σαρδιανή. καὶ βάκιδες τρεῖς. ὁ μὲν ἐξ ἐλαιῶνος τῇς βοιωτίας
ὁ δὲ ἀθηναῖος. ὁ δὲ ἀρκάς- θεύπομπος ἐν τῇ ἐνάτη τῶν φιλιπικῶν λέγει ὅτι πολλὰς τῶν
λακεδαιμονίων ἐκάθηρεν
906) οὕτω: γὰρ ἔλεγον τὸ λυσιτελοῦν οὐδὲν οἷον 966 p.v.] αἰσώπω τῶ μυθο-
γράφω χρωμένω περὶ πλούτου εἶπεν ὁ θεὸς κτίσαι πόλιν μεταξὺ κορίνθου καὶ σικνῶνος - ἐπεὶ
καὶ ἡ πόλις μεταξὺ οὐρανοῦ καὶ γῆς ἵδρυται τὸ ὅλον 82 παίζει
971 πανδώρα) τῇ γῆ τῇ πάντα δωρουμένη
Fol. 228”. Vv. 978-987
974 λαβὲ rd βυβλίον) λάβε φησὶ καὶ σκόπησον
976 ἔνεστι) γέγραπται ἐν τῶ χρησμῶ βνβλιίον) ἀριστοφάνειον τὸ ἐκ τοῦ ἀνα-
λαμβάνειν γελοιά fay
978) χρησμὸς ἣν τοῖς ἀθηναίοις δεδομένος τοσοῦτον αὐξήσοσθαι ὅσον αἰετὸς τῶν ἄλλων
ὀρνέων ἐν ταῖς νεφέλαις προύχει
9862 ἐξεγραψάμην) ἐμνημόνευσα
983) τῶ αὐτῶ μέτρω ἀναπλάττεται καὶ αὐτὸς τὸν χρησμόν
984 owraxvedav) σπλάχνα μεταλαβεῖν
987) πλάττεται ὡς καὶ τούτου ὄντος ἐν τοῖς χρησμοῖς
Fol. 288’. Vv. 1265-1279
1268) τοῦτο ἀττικὸν τὸ σχῆμα ἔστι γὰρ αἰτιατικὴ ἀντὶ εὐθειας ἔδει οὖν εἰπεῖν ὁ κῆρυξ
εἰ μὴ νοστήσει
1271) ἄγγελος πεμφθεὶς εἰς ἀνθρώπους ἐξ ὀρνίθων ὑποστρέφει λέγων ὅτι πάντες οἱ ἄν-
θρωποι ἥδονται κρατεῖν ὄρνιθας
1273 ὦ κατακέλευσον) οἱονεὶ σιωπὴν κήρυξον. οἱ γὰρ κελευταὶ πολλάκις σιωπὴν
καταγγέλλειν εἰώθασιν σιώπα λέγοντες καὶ ἄκουε
Fol. 288”. Vv. 1280-1295
1281) τῆς τῶν λακώνων ἥρων πολιτείας. τότε γὰρ ὑπερεῖχον ol λάκωνες ἐν τῶ πολέμω
ἄρχεται δὲ διαβάλλειν τὸν σωκράτην ὡς ῥνπαρὸν καὶ πένητα
1282) ἐκόμων εἰπὼν ἐπάγει ἐσωκράτουν - τοιοῦτοι γὰρ οἱ φιλόσοφοι - ἑκόμων δὲ καὶ οἱ
λάκωνες.- ὡς τρυφῶντες
322 ARISTOPHANES
1283) ἤτοι λακωνικὴ ἐπιστολὴ ἡ σκυτάλη Fro βακτηρία. ἐφόρουν γὰρ βαρείας Baxry-
pias οἱ λάκωνες. σκυτάλιον τὸ τὰ ἐκτείνεται. ἕτερον - σκυτάλη λακωνικὴ ἐπιστολὴ οὗτοι
yap μέλλοντες πέμπειν στρατηγὸν εἰς τὸν πόλεμον ἐποίουν δύο ῥάβδους ἰσοπήχεις καὶ ἰσο-
μήκεις καὶ τὴν μὲν τῶ στρατηγῶ μέλλοντι ἐξιέναι εἰς πόλεμον ἐδίδουν τὴν δὲ wap αὐτοῖς
εἴων καὶ ὅτε βούλοιντο ἀπόρρητον τι σημᾶναι τῶ ἀπόντι στρατηγῶ ταύτην περιειλίξαντες
ἔγραφον εἰς αὐτὸ - καὶ ὁ στρατηγὸς λαβὼν αὐτὸ καὶ περιειλίξας τῇ wap αὐτῶ ῥάβδω ἀνεγί-
γωσκεν
1288 ἅμα κατῆραν εἰς τὰ βιβλία) ὡς ὀπὶ ὀρνίθων καθεζομένων. δέον εἰπεῖν εἰς τοὺς
λειμῶνας ἔπαιξεν εἰς τὸ φιλόδικον εἰπὼν εἰς τὰ βιβλία τουτέστιν εἰς τὰ ψηφίσματα
1289) συναληλιμόνον ἔστιν ὃ καὶ ἐπιτετήδευκε διελόντι δὲ τὸ μὲν ἐστιν ἐνέμοντο τὸ δὲ
ἀπενέμοντο ἤγουν ἀνεγίνωσκον
1292 πέρδιξ μὲν els) οὗτος ἄνθρωπος ἣν ἔχων τοῦτο ὄνομα κάπηλος) ἤγουν μά-
γειρος
1293 a.v.] ἀφοῦ καὶ παροιμία πέρδικος σκέλος ἐπὶ τῶν λεπτοπόδων μενίππω)
καὶ τοῦτο κύριον τὸ χελιδών χελιδὼν τοὔνομα) ἱππότροφος οὗτος καὶ καυτηρίας
1294) your κόραξ ὅτι ἅρπαξ καὶ ἀναιδὴς. ὃς ἣν καὶ μονόφθαλμος
1296 κορνδὸς φιλοκλέει) διότι ἣν ὀξυκέφαλος - καὶ αἰσχρός χηναλώπηξ θεαγένει)
πονηρὸς ἣν καὶ λάλος
Fol. 243’. Vv. 1579-1594
1582 ἐπικνῶ) ἐπίβαλλε σίλφιον) τὸ ἡδύοσμον ἣ τὸ βάλσαμον πρόσκνισμα τοῦ
ἡρακλέους ποιῶν ὁ πεισθέταιρος δοκεῖ πρὸς μάγειρον οἰκεῖον διαλέγεσθαι ἐπὶ τὸ εὐτρεπίσαι
δεῖπνον
1684) ἐπανάστασιν ποιησάμενοι ὡς ἀγρίων ὀρνίθων ἐπιθεμένων τυραννίδι καὶ εἰς βορὰν
παραδεδομένων :
1586 αὐτοῖσιν) τοῖς κρέασιν
1689) ἀντὶ τοῦ οὐκ ἔλεοῦμεν οὐ πειθόμεθα
1690 εἶναι πρέπει) δοκεῖ ἔοικεν τοῦτο δὲ ἡρακλῆς λέγει ἔξω τοῦ λόγου οἰκείως τῇ γα-
στριμαργία
1691) λοιπὸν εἰσηγεῖται ὁ ποσειδὼν ὡς οὐκ ἀγαθὸν τὸ πολεμεῖν
1693 ἐν τέλμασιν) ἐν τοῖς φρέασιν κυρίως δὲ τὸ πηλῶδες μὴ ἔχον ὕδωρ
1694) εὔδιον ὅλον τὸν χειμῶνα. οὐχ ὡς νῦν ἑπτὰ τοῦ χειμῶνος
Fol. 248”. Vv. 1695-1610
1596 τούτων περὶ) τῶν δογμάτων αὐτοκράτορες) κρατοῦντες:
1697 νῦν + ἐθέλομεν εἰ δοκεῖ) μιμεῖται τοὺς ἀθηναίους οἷα πρὸς τοὺς βασιλεῖς λέγου-
σιν νῦν ἐθέλομεν εἰ δοκεῖ σπονδὰς ποιεῖσθαι
1598) εἰ ὅλως καὶ νῦν ἐπιγνώσεσθε τὸ δίκαιον
1002 ἐπ᾽ ἄριστον καλῶ) εἰς ἄριστον καὶ διαλλαγάς
1608) ἐπαρκεῖ καὶ καλῶς ἔχει τὰ σκῆπτρα λαβεῖν ὑμᾶς ὁ ἡρακλῆς ταῦτα λέγει πεπει-
σμένος διὰ τὸ ἄριστον |
1604) ἐπιπλήττει αὐτὸν ὁ ποσειδῶν ὡς διὰ τὴν γαστριμαργίαν προδιδόντα τὸν dla
1006 τυραννίδος) διὰ τὴν κοιλίαν σου
1607 ἄρξωσιν κάτω) τοῦ οὐρανοῦ ὄντας καὶ λέγει πῶς
1008 ἐγκεκρνμμένοι) οἱ βροτοί
TRANSCRIPT OF THE NOTES
IN CODEX E2
SEE IntTROop. 84 anp 100f.
1) τοῦτο λέγει, ὁ τὸν κολοιὸν depwv 4) δεῦρο κακεῖσε πορενόμενοι εἰς τἀναντία
6 πλεῖν ἢ χίλια) ἀττικὴ ἡ κρᾶσι:. πλέον πλεν [10 τὴν πατρίδ᾽) ἤγουν τὰς ἀθή-
yas 11 ἐξηκεστίδηε) αὐτὸν ὡς ξένον διαβάλλουσι καὶ πλάνον τὰς ὁδοὺς γινώσκειν
14) ἤγουν ὁ πωλῶν τὰ ὄρνεα ἐπὶ πιάκωω 15 τώδ᾽) ἡμιν 19 τώδ᾽) οἱδὲ 930
ἐν Ady) ἐν τῇ ὑποθέσι 31 odxa) σάκας ὁ ἀκίστωοηωο 48 ἦ) ὅτου 49 οὗ-
τοῦ ὦ δῸ χῷδ καὶ ὁ
δ4 ἀλλ᾽ οἶσθ᾽ ὅ δράσον) ἀττικὴ ἡ φράσις. 461 ἄπολλον) ὦ 65 λιβυκὸν
ὄρνεον) ἐπεὶ οἱ λίβυες βάρβαροι 70 δοῦλος) with cs over os 109 μὴ) ἀντὶ
ove 120 νὼ) ἡμες 129 πρῳὲ) νῦν οὐ τὴν πρωίαν ἀλλ᾽ ἴσον τῶ ἐν wpa πρωὶ
132 πρῳ) οὕτως ἀττικοὶ ὀξύνονσι καὶ τὸ i προσγράφουσιν. ἀπὸ τοῦ πρωὶ γενομένου
143 ὦ δειλακρίων) δειλότατε τῶν κακῶν) ἕνεκα 168 ἵνα) ὅπον 100 καὶ
σισύμβρια) φύλλα οἷς στεφανοῦνται οἱ νύμφιι [16] p. φεῦ φεῦ] ἔστι μεν σχετλια-
orixdy- νῦν δὲ θαυμαστικὸν
171 μωμᾷ) ψέγε: 177 διαστραφήσομαι) τὸν τράχηλον kAdow 94) οὕτω
τὰ προστυχόντα ὥμννον 218 ἐλελιζομένη) στρεφομένη 217 ἐλέγοι4) θρήνοις
222 p. αὐλεῖ] μιμεῖται τὴν ἀηδόνα 227) ταῦτα δὲ érévws προφέρεσθαι 228) προ-
καλεῖται τοὺς ὄρνιθατ 2242) ἑκάστου ὀρνέου μιμᾶται dwrhy 245 κάπτεθ᾽) ἐσθίετε
261) τὰς γλαῦκας οὕτως φωνεῖν λέγουσιν 3604 dreaded) ἐπίφθεγμα πολεμικὸν pv.)
τοῦτο και αχαιὸς ἐρετρεὺς ἐν φιλοκτήτει ποιεῖ τὸν ἀγαμεμνονα παραγγέλλοντα τοῖς ἀχαιοῖς
399) ταρὰ τὰ ὄρνεα ἕπαιξεν. ἔστι δέ τις ἄργει las πόλις. ἧς Sunpos μνημονεύει. ὀρνεὰς
ἐδέμοντο. ἴσως δὲ ὅτι ἐν ὀρνεαῖς μάχη ἐγένετο λακεδαιμονίων καὶ ἀργείων 418 ἔνν-
οικεῖν) δὰ 414 τὸ πᾶν) τῆς ζωῆς 448 λεὼ) with of over ᾧ 480 ὄρνκο-
λάπτη) ὄρνεον τί 491 ἀλφοιταμοιβοὶ) ἔμποροι τορνεντασπιδολυροπηγοὶ) οἱ
ποιοῦντες τὰς λύρας καὶ τὰς ἀσπίδας 492 ἐρῶτα) τὰ περὶ τῶν ἀλεκτρνόνων δηλονοτι
500 καὶ) ναὶ 568 jy δε ποσειδῶνι βοῦν ris θύη ἃΒ part of text; in Codex Mo
this is a note, introduced by γράφεται
575) ψεύδεται παίζων. ob γὰρ τὴν ἶριν ὅμηρος. ἀλλ ἀθηνην καὶ ἥραν φησὶ 645
κριόθεν) γράφεται θρίηθεν. καὶ ἔστι δῆμος τῆς olynldos ὅτι κριὸς. δῆμος ἀντιοχίδος
647 ».ν.7 πρὸς αλλήλους 686 a.v.] παράβασις ἀπὸ τῆς ἔσω πρὸς τὸ θέατρον. καὶ
ἔστιν ἀναπαιστος.- ὡς θεοὶ δὲ ἑσόμενοι. προευτελίζουσι τοὺς ἀνθρώπους παρὰ τὸν ὁμηρικόν -
οἴη περ φίλων γενεῇ τοιήδε καὶ ἀνδρῶν 737 μοῦσα) ὦ 814 ἡράκλει9) ὦ
922 ἄρτι θύω) ἐπὶ ἐνεστῶτα 934 τῷ ποιητῇ) τῷ εὐριπίδῃ
969 8.v.] ἔπαιξε πρὸς τὸ εὐφημία εἰπὼν τὸ μὴ 1212) πρὸς τὸν κολιάρχα πῶς εἴσ-
ἦλθες as part of the text; Codex Mg has this as part οὗ a note: γραφεται πρὸς
τοὺς κολιάρχους πῶς εἰσῆλθες 1270) ἀττικὸν τὸ σχῆμα . ἔδει οὖν εἰπεῖν ὁ κήρυξ εἰ μὴ
νοστήσει 1809 ἀρρίχονε) X 13410 p. αἰβοῖ] ἐπὶ χαρᾶς νῦν λαμβάνεται
1396 p. δώπ]Ί παρακελεύεται αὐτῶ παύσασθαι τοῦ Goer 1427 wh) μὰ 1514
πηνίκ᾽ ἅττ᾽) ἀντὶ τοῦ πότε δῆτα καὶ οὐκ ἔστιν ἀττικὸν
323
ADDITIONS AND CORRECTIONS
The following matter relates exclusively to the Collation of Manuscripts,
which sometimes carries back to the left page. The heavy-face numeral desig-
nates the verse ; the following numeral, the line of the Collation. If more notes
than one occur on the same verse, their order is indicated by a superior nu-
meral attached to the heavy-face numeral. The matter preceding the oblique
line (/) constitutes the lemma, for which the following matter is to be sub-
stituted.
139 GPEP / GLrEP— waptpevov]'T? παρειμένον Τ' 15 Ὁ / T—
λέγει] λέγεται ΓΞ 2212 ἐδεινοποίησεν] / ἐδεινοποίησεν] I? om. 35 After
35 insert Om. Γ--- and for Tread I* throughout. 636 τέοὐ Γ / τέ
οὐ [—rotronj]om. 6872 6M / 6M— dacravev] φασωνοῦ I
1291 IM [ / ΓΜ [ ἔπι τὴν θύραν μου] οἵα. 14728 add. / I? tay
ρετίδας Τ' add. 1494 REP / REMP 9 om. M / om. M—)ewped-
ras] λεπρέοντας Γ' 167 ὅ οὖν τι... M / οὖν ὅτι ΓΕῈΜΡ 7 &M /
δὲ Μ --- κιναιδία] κιναιδείαε R κιναιδᾳ Μ 199 2 ἢ] om. R/ ἢ] om. ---
ἀνθρωπων] τῶν ἀνθρώπων Μ --- καὶ μη] Γ καὶ I ἃὃ δὲ] om. Ρ / δὲ μὴ] I?
δὲ Γ΄ τὸ μὴ Ρ
213 I? ἃ. ν. has στρεφομένη ΕἾ also has ἐλελιζομένη) στρεφομένη
250 6 ἐστὶν / ἐστὶν (θάλαττιόν ἐστιν Μὴ 7 ἀπ᾿ / ἀπ᾿ (€&M) 2619
Aeyoves] / λέγουσι] I? om. 26614 T / P—ados] om. Γ
2724 GF / GM(om.naiT) 27912 ἔχων GIMP / gal ἔχων GI?°MP
2TP /ITMP 38YP/TP—éjom.M 2817 I°MP / Γ΄ΜΡ.- προ-
κέφαλός) προλόφαλός M 288 ὃ καὶ] Γ΄... Γ 7, καὶ] om. ΓΡ --- ἀπέτισε)
καὶ ἀπέτισε I 28812 om.M / ΓΞ om.TM 2962 δὲ] / δὲ] om. Μ
3172 PJ] ...d8eMP / I°P J] dodadn] ἀσφαλὴ δὲ ΜΡ 3212 Add
at end — εἰσηγούμενοι] εἰσηγουμένου M 34811 P J] ΧΡ J τὸ σα] τόσα
Μ -«“--- καὶ δεῦρο] δεῦρο P 2 ὅπλαΜ / ὅπλα M — καὶ] om. Ρ 348? For
I? read I* throughout.
4026 Μ /M—@wSjom.M 4173 Ti’ ἿΜΨΙΜ 47% ἢ
M / ΓΜ 430'2 Γ΄ ") Τ' émreverudvM 4408 Σ / & — νήσοι!]
moo T' 12 Σ / Σ--- πατρο8] προς I 4803 P / TIMP 484 3
R / ΒΕ -- ζωπύρον] ΓἔῚ πύρρου Τ' 48δ1: 2 ΓΡ , ΓῚ μεγαβύζης T
487 2 ὀρθὴν RIMP / ὀρθὴν ἈΓΜΡ -»-- ν τη 1] om. Μ
δ07 2 Π / 1 ὅτι] ἢ ὅτι Μ 6122 ms] τίς φησι TMP / νποκρίνεται
τι] φησιν ὑποκρίνεται τις ΓΡ tawoxpiveral rus Gyoi M = 6154 TMP / IP
«da. M 520, 524, 526, 530, 533!, 534 For I* read I* throughout.
824
ADDITIONS AND CORRECTIONS 325
5392 TP / TMP 5522 πλίνθων] / πλίνθων] I? λώθων Γ 6681 ὃ
P/YP 38QYP/YTMP 56685P /IP 7YTMP / TP σπέρμα
τὶ M 57518 χ᾽ / δ᾽ εἶχ᾽ 2 γὰρ] IT? om. Γ' / οὐ γὰρ] I? οὐκ Γ
5812 RI°P / RI*P—otS ἐθέλει] οὐδὲ θέλε T? 5921 om. text Μ /
τούτους (578) M 2MP / TMP 65988 MP / TMP
68911 ΓΜ / ΓΜ [οὐδὲ μέλλω νικιᾶν T 670 2 τὸν R / τὸν R—
“ποικιλόδειρον] ποικιλοδέστερον E 69573 M / M — διοσκούρου:] διοσκό-
pos E = 7077 1f. ὄρνιν... EP / ὄρνεον EP 721138 Delete τὰ] τοὺς
E— 7492 ΜΡ) TEMP 4R/ ΒΕ 76210 RI°EP / RI“E
6 xdp P 765 2 om. M / πάπποι M 766 2 τῆς... M / τῆς dmwiov
ΓΜ 4 ὀπίσου T...M / ὀπισῶν Τ' δπισών P 767, 772, 781 For
I’ read [* throughout. 76883 GE / GFE 7942 M / M—8é] T°
om. T 798: 7 TEMP / TEMP— διιτρεφοὺς] Sumpépov M
80715 PS / ΡΣ --- ὑπ ΓῚ ἀπ TI 63 / 3—6] 0m. Μ 7 om.
R / om. R— ἐπειδὴ ... αὐτῶ] om. M 8077 2 Stecxdppeba]}/ διεσκώμ-
μεθα] διεσκήμμεθα E 816 3 χρησαίμην] / χρησαίμην] TF? 822 1 De-
lete (om. I’) 8232 P / P—ral λέγειν... πλούσιον] IT? om. Γ -- δὲ]
STM 8241] / 1 Π]ὴ Ε 8828 πιλαργικὸν] τὸ, πελαργικὸν] T?
πελασγικόν' τὸ «98355 RM / REM 6M//EM __ 8418 svpxasds]
ΟΡ / avpeads) Γ΄ πυρκαιὰν PEP
8577 2 αὐλοῦ & / αὐλοῦ Σ --- γινομένη] γενομέ Γ 2 Γ' / Γ- ᾿πιθαύ-
Ans] πιθαυλὶς E 864 1 Delete Om. E 2P]/ EP 1 868! 2
GRI°P / GRI“EP τοῦ 87211 EM / M The scholium is in E,
but misplaced, and differs from the Transcript as follows: οὐκέτι κολαινίς as
lemma J]... κολωνὶς ... KoAwvis ... κολωνίδος . .. κόλωνον . . . κολωνίδος
οὖν τῇ 5... ἀμαρύνθῳ ἡ κολωνίς. διὰ τὸ Tov... αὐτῇ ἐκ τοῦ Kypov... dya-
μέμνων.... λείτουρα . . . μυρρινούσιοι κολωνίδα . . . φιλιάτης δὲ τὴν φαυρωνώῶν:
Omits ἄλλως ... κολαινίς 8725 EP / MEP 8781 Gr 9} ἃ σα-
βαξί T 8 ΓΙῈΡ / ΓῈΡ τὸν σαβάξιον Τ' 6 P/P οὕτω Γ
77? / Γῆ-- σαβάζιο:] I* σαβάξιος Τ' 9 θίασον] .. . ΓΈΜΡΣ / γι-
νόμενον] ΓΞ γενόμενον Τ --- θίασον] θειασμὸν ΓΙ ΈΜΡΣ 18 om. EP /
om. EP —eafétuv] βαβάζωνΡ 17 P / TEP 8ss01R/R
xoow ἧ;σθην" 6 om. P / om. Ρ--- σφῶν] περὶ σφῶν Γ 8827 TEP
7 TEP— wedrexdis] πελεκκᾶς ΓᾺ 7 RTEMPS / RTEMPS — ᾿πελεκᾶ] πε-
λεκκὰ ΓΕ 9 δ᾽ δ ὶ 7) 5 ὃ ΒΕ --μητερ]ῇ μήτη Μ 888246 / G—
ἀνεγεγραμμέναι) ἀναγεγραμμέναι E 899 2 1 / J ἔλαβεν το] ἐλάβετο Μ —
9248 P / EP 983 4 παρδαληφόρον] παρδαληφόρον δέροΣ] 7 οὐκ]
2] o&)om.M 9461 ἐπεὶ EP / T ἐπεὶ MEP Θ962 8:7. Delete βάκι-
Ses] βάκιδες δὲ E — 966 3f. ro... TEMPS / τὸ (om. I) λυσιτελοῦν
IT?EMPS 97822 P / EP 988! 1 Delete (ἦν E) 4r/ tT
ovppaxos] σύμμαχον M 9976 Σ ἡ Σ --δὲ] δὲ ὁ E 16 μάθοι P /
μίσθος EP 28 (λευκωνά Ρ) ,, (λευκωνᾷ EVP) 25 MP / EMP
826 ARISTOPHANES
1003 1 / 1] avonralva] ἀνοηταίνεται E 102176 TMS / ΤῊΣ --- καλ-
λωπίζοσθαι] καλλωπίσθαι "ὀ 7 ABVE) / ABVE)—8&Jom.M 9 ye
γράφθαι M / I? γεγράφθαι ΓΜ 20 f. Delete (Avdias E) 1028 2
Γ / Τ--- περσῶν] ὃ περσῶν E 1073 5 P / EP 8 & / ---:τάλαν-
τον λαμβάνειν] λαμβάνειν τάλαντον M 11 I? εκκήρνυκται Γ΄ " ἐκκάρυκται
Γ' ἐκκεκύρυκτα ΓΞ 12 EP / ἘΡ.--- περιΊ I? παρ΄ 1075 6 GREMP
7 GREMP— τάλαντον] ΓΞ τάλαντα Τ'
1108 1 GRIP / GRIEP 3 RIEMP / REMP φῴρουσι I
1138 2 G / G ἂν ἄραντες T 11371 2 PX / MPS 8 πότερον
GRIEMPS / om.T πότερον ΕΓΈΜΡΣ 11513 Μ )ΛῈΜ 3 πτυί-
Sov] ,, οἷον πτυίδιον] 116811 4) / ἢ] ἢ Εὶ
1228 3 ὀφείλετε]. (ὀφείλετε) ὀφείλεται I 12691 γὲ τὸν / γε (τε P)
τὸν 1283: For I? read I* throughout. 5 οὕτως ΓΙ / οὕτως ΕΓ"
11 αὶ 7) ΒΕ --- αὐτὸ] om. Μ 12837 ὃ ταῖς / ταῖς (ἐν T) 4 ταῖς / εν
1288 8 ἀντὶ τοῦ] (,ὄ ἀντὶ τοῦ] ὦ. 1290 Read Om.VGIEP—S ὀρνιθο-
μανοῦσι (1284) Μ 1) ἀντὶ τοῦ] om. Μ .---δ. . . ἐρημια8] om. Μ 1294 I*
has the scholium, differing from the Transcript as follows: ὁπουντίω δ᾽
ὀφθαλμὸν as lemma J] ... εὕπολις εὐταξιάρχοις . . . δ᾽ αὐτὸν .. . παστριώταις
... εἰς ταυτὸ - . . δειλάσι . . . φέρων δίφρον... ἔχω... . κηφισόδημος ὅτι αιγυ-
Wri... 12984 R / R— νῦν] om. M
1309 4 om.R / om. ---- εἶναι] om.T 1310, 1316, 13171, 1326, 1329,
1331, 1332 For I? read I* throughout. 1310713 Σ / Σ --- καὶ] om. M
1369 2 al] / tywovro] ἐγένοντο Γ --- αὖ 13722 rd] om. T / τὰ] τ᾽ Γ΄,
but deleted 13923 M / -- αὐτῶν] I? om. T
1401 2 τὸν γέροντα] .. . E / τὸν γέροντα τὸν πεισθεταιρον] τὸν (add. γέ.
povra I*) πεισθέταιρον TE 1408:2 TEP / ΤῈΡ--- φασι] φησ! ΠῚ; 5
περι] παρὰ Γ΄ / περι διονυσιακῶν] παρὰ διονυσιακῶ ἈἸ406ὅ τρίμερος Γ /
τρίμερος ΓῈ 14108 G / G—tvarrles) ἐνανγῶν Μ 143821] 7) J ἀντι
του] οὐκ ἐπίσταμαι Μ 14588 ΤΡ / τὲ 14746 P / EP 14792
REM / RM pounxeouE 1487 ὃ EP / EP—é6vres]om.P 14982
EP / TEP
15368 ΒΕ / ΚΕ --- τὰ] roTEP 15642 om.P / om. EP = 158271
M / (1579) M 1698) ὃ ἀλκνονίδε:] / GAxvovibes] I ai dAxvovides I?
16831 M / M—p.v.1634I® 16692] / 1] rajravE 16782 E*
/ a.v.1683E 16804 G / α “-- ἀρσενικῶς] ἀρρενικῶς Γ 6 καθόλου /
καθόλου (καθολ.. E)
170111 J / 1] οὗτοι] om. 17056 R / ΒΕ- ἣ. .-. χωρίζεσθαι] καὶ
χωρίζεσθαι τὴν γλῶσσαν Τ' 17151 2 εἰς / εἰς (ἐς E) 171771 J 2
] τὴν] πλεκτάνην δὲ τὴν TEP— ησινῖ ΓΞ εἴλυσιν Γ 1737 1 EP / EP
ὅδ᾽ ἀμφιθαλὴς gous T 4 τὸ... R / παρα τὸ παροχεῖσθαι] παρ᾽ ὀχεῖσθαι
R 174512 ἘΣ ,) ἘΣ -- εἐ4] ἐς Ε' 176438 μεγίστων αὶ / μεγώτων R
μετὰ ολ. I 5 δὲ] / ὺ|Χδύω] δύο ΓῈ ---- δὲ]
INDEXES!
BY EDWARD CAPPS
I. GREEK WORDS?
*dyavédpey 1321
*hyxvA0bv 1180
*ayyiorela 1661
ἀδιανοητεύεσθαι 1377
ἀδιανόητος 1000, 1001, 13877, 13895;
-hrws λέγει 952
*éelBav of the cock 489
ἀέτωμα 1110
ἀηδίζειν 961
*4fp 1192 and note
*’A@nvala <Athene, ᾿Αττική Athenian
woman 828
*alBot 1341 b
Βαἰγίθαλλος etym. 888
Βαίετός = ἀέτωμα 1110
αἴϑνια 1332
αἰνίττεσθαι w. acc. Hyp. IV p. 6.6;
εἴς τι 879, 1106, 1801
*alpetoOar = χειροτονεῖσθαι 1577
δαΐρειν = ἐγείρειν 1188
alperérepoy of a v.1. 1868
αἰσχρῶς εἰπεῖν use an indecent expres-
sion 507
αἴτησις invocation 980; v. Ind. III 8.
Pindar
αἰτιατική (ττῶσιε) 1269
ἀκαίρως 66 ; v. Ind. II 8. Criticism
Βἀκαλανθίς etym. 872
ἀκάρδιον τό heartlessness 1478
ἀκατάληκτον (μέτρον) 209
Νάἀκολασταίνειν 1227
ἀκούειν interpre 68
ἀκρόδρνα 1065
Βάλιαίετος 891
Βἀλίμενος 1400
ϑἀλκνονίς (ἡμέρα) 1594; Βἀλκυών 250
ἀλλά nevertheless 92; ἀλλὰ καί without
preceding οὐ μόνον Hyp. IV p. 6.16
and note
ἄλλος of another poet, καὶ παρὰ τοῖς
ἄλλοις 764, 1296; of other plays, ἐν
μὲν ἄλλοις... ἐν δὲ τοῖς νῦν Hyp. IV
p. 8. 5 (cf. καὶ ἐν ἄλλοις δράμασι Hyp.
IV p. 6.2); καὶ ἐν ἄλλοις 2; cf. κἀν
ἑτέροις 11 and note
ἄλλως another interpretation 11, 18, 15,
and very often; βάἄλλως = μάτην 4
ἀλόγως κεῖται of a usage, perhaps of a
reading 1514
#” Addarvos or ᾿Αλφειός 1121
1 References are made to the Scholia by verse, to the Arguments by page and
line (Arabic numerals), to the Introduction by page (Roman numerals).
2 In addition to glosses, which are marked with the asterisk, this Index ex-
hibits rather fully the technical language of the critics and grammarians and,
in general, the formulae of scholiastic literature, so far as these are found in the
notes on the Aves. The linguistic phenomena of post-classical Greek — new
words, words in new or unusual meanings, and, so far as practicable, syntax —
are also included.
827
828
πάλφιταμοιβοί 491
ἁμαρτάνειν of a textual error, ἡμάρτη-
ται περὶ τὴν γραφήν 803
ἀμάρτυρος 798
άμνός (καμήλου) 1559
δἀμπισχνεῖσθαι 1090
ἀμνυντήριος 759, -ἰον 48
ἀμφιβολία 1075, ἀμφίβολον 1289
πἀμφιθαλής 17387
ἀμφοτεροδέξιος 994
ἂν εἴη = ἴσως 11, 1242, 1296, 1410, 1706,
etc.; w. ἴσως e.g. 876, w. τάχα 6.5. 66
πἀναβολή 1385
ἀναγνωστέον of accent 1656
ἀναγράφειν enter in a catalogue 281,302,
808, 304, 645, 765, 888, 1181; ἀνα-
γραφή 1050, 1854
πἀνακάπτειν 579
*évaperpety 1020
*hvavéueoOar = ἀναγιγνώσκειν 1289
ἀναπαιστικόν (μέτρον) 209; ἀνάπαιστος
of a part of the parabasis 685
ἀναπλάττεσθαι invent, of the poet, 988,
1621
ἀναφαίνεσθαι of an actor’s entrance
279; v. Ind. II s. Scenic Antiquities
ἀναφορά reference, in citing an author-
ity, 18; v. Ind. II s. References
ἀνδράχνη Or ἄνδραχνος 122
ἀνεμιαῖον (φόν) 695
πἀνεμώκης 697
ἀνενόχλητος Hyp. II p. 2.7
ἀνησιδώρα (γῆ) 971
ἀνοηταίνειν 1004
ἀνόητον τό = τὸ ἀδιανόητον 1876 and
note, 1478
ἀντίγραφον manuscript 1188
ἀντιστρέφειν use a convertible term 278
πάντιψάλλειν 218
ἀνυπόκριτον τό unpretentiousness 798
ἀννπόστατον τό unsubstantiality 1128
ἄνω supra 268, 589; ἀνωτέρω 1558; v.
Ind. II 8. References
ἀνώμαλος not ἀνόμαλος 11 note, p. 14
*dvevépacros 1715
βάξία = τιμωρία 1223
ARISTOPHANES
ἀξιόπιστος notable, of persons, 1570
ἀξιοῦν intr. acquiesce Hyp. I. 9; demand,
of critics, 79
ἀορασία 1192
ἀόριστος (xpébv0s), δεύτερος 840
πἀπαιθριάζειν 1502
Βἀάπανθρακίζειν 1546
ἀπευθύνειν πρός τινα 608
δἀπηλιαστής 110
ἀπιθάνως 697 ; v. Ind. II s. Criticism
ἁπλοῖς 122
ἁπλοῦν, els πλάτος ἁπλοῦται 819
ἁπλοῦς as opposed to σύνθετος 272 and
note
ἄπλωμα, κεχύσθαι els ἅ. 1218
ἁπλῶς, οὐχ a. Hyp. IV p. 6.18, 978;
v. Ind. II s. Criticism
ἀπό in etymologies (generally παρά)
8, 42, 109, 128, 182, 179, 217, 598,
1118, 1854; v. Ind. II s. Etymology ;
in explaining metaphors, ἀπὸ pera-
φορᾶς τινος 85, 121, 156, 1400; ἡ μετα-
φορὰ ἀπό τινος 450, 462, 498, 648, 759;
ἀπό τινος simply 279, 285, 462; v. ἐκ
and Ind. II s. Figures; in explain-
ing epithets 971; of inflections, ἀπὸ
εὐθείας τῆς ἕποπος 58; grammatical
figure, ἀπὸ κοινοῦ 429, 1105; ὁ λόγος:
ἀπὸ τοῦ ποιητοῦ 789; ἀπὸ κωμῳδίας =
ἐν κωμῳδίᾳ Hyp. IV p. 6. 4
ϑποβλίττειν 408
ἀποβολή (ἴστημι --- ἴστη)ὴ 1310
ἀποδέχεσθαι accept, of a reading, 76
ἀποδιδόναι πρός say in answer with
reference lo 268
ϑάποκλγηειν 1262
Νάἀπολέπειν = ἀπολεπίζειν 678
Βάπολιβάζειν etym. 1467
ἀπόλντον τό the positive degree 68
δάπομνύναι 706
δάποπελεκᾶν etym. 1156
ἄποπτος, ἐν ἀπόπτῳ in sight 1 and note
dropvlec 212
ἀπορνιθοῦσθαι 100, 654; ἀπορνεοῦσθαι
250
δὰ ποσποδεῖν etym. 8
INDEX
ἀπότασις intention Hyp. IV p. 6.9
ἀποτάσσεσθαι abjure 705
ἀποτείνειν πρός τινα direct towards 1102
πἀποτίλλειν 806
ἀποτυμπανίζειν cudgel to death 1017
ἀποφαντικῶς declaratively 28, 1829
ἀάἀποχρᾶν 1603
ἀπρονοησία Hyp. IV p. 8.2
ἅπτεσθαι els ἕν in unum conjungere 122
ἄρθρον article 1204 |
Βἀριστοκρατεῖσθαι 125
᾿Αριστοφάνειον characteristic of Ar. 976
ἁρπάγη hook 1112
ἁρπακτικός (fps) 1454
*&pprxos 4 1809 (gender)
ἀρσενικόν (yévos) 946, 1809; -ὥ: 149,
476, 567, 620, 1680; v. Ind. II s.
Grammar
*Bors, ἐπὶ ἐνεστῶτος χρόνον 922; cf. 495
ἄρτυμα condiment 638; ἄρτυσις season-
ing 588
πἀρχίδιον 1111
ἀσαφῶς 1151; v. Ind. 11 5. Criticism
ἀστήρικτον τό instability 951
ἀσυνάρμοστος without connection 1877
ἀσνυνάρτητον τό incoherency 968
*arixpapros 170
*&rowos strange 276 and note; ἀτόπως
697, v. Ind. II s. Criticism
*arrayas 240, 761
᾿Αττικός, -€s v. Ind. II 8. Dialect
*abrév = τόπος στενός 248
αὔξησις, εἰς αὖ. τῆς κωμῳδίας 1541; cf.
αὐξάνειν 558, 1701
αὐτίκα = εὐθέως (wrongly) 166
atroxAfres 1562
αὐτοκράτωρ 1595
α Teg uninvited 858
atroupyety do for one’s self 893
ἄφατον ὡς 427
ἀφύαι, pl. form Attic 76
dx érns male cicada 1095
βάδισις 1681
βάδος etym. 42
βαίτη 122
329
βάκχος reveller 878
*Badavoty 1159
*BdpBapos without the faculty of human
speech 199
βαρεῖα (προσῳδία) 182
βαρύνειν of accent, κατωφάγας 288,
στροῦθος (Attic) 876, Θάλης (κοινή,
Attic Gadjs) 1009
βαρντονεῖν, χαράδριον 266
βάσις, βασίζειν 1680 and note
*BeuBuacdv 1465; βέμβιξ 1461
βῆμα foot 1558
βιαίως of an interpretation 15 and note;
of usage 1081 (ἐγχεῖ for διείρει), v.
Ind. II s. Criticism
πβλακικῶς 1828
βλάσφημα τά of Aristophanes Hyp. IV
p. 8.9
δβλιμάζειν etym. 580
βορύκειν invented to explain βρύκειν
26
*Botropow etym. 662
βράδος slowness 1458
πβρύκειν etym. 26°
δγαῦλος boal, γανλός vessel 598
γελοιάζειν 976
yeAotos, γελοίου χάριν 90, διὰ τὸ γελοῖον
919; γελοίως = γελ. χάριν 1297 and
note, 1614
γενική (wrdors) 272, 1009, 1001
γενικόν τό as Opposed to τὸ εἰδικόν 102;
γενικώτερον 1620
γίνεσθαι περί be engaged in 108
*yAadé Attic coin 1106; bird 589
γλῶσσα gloss 1569
γλωσσηματικῶς in a peculiar or special
sense 1083
Βγνωσιμαχεῖν 555
γοννπετεῖσθαι 501
γράφειν of a textual reading, γράφεται
66, 109, 210, 566, 644, 1896, 1656;
γράφεται καί 15, 204, 348, 417, 645,
1212, 1819, 1868, 1881, 1568; Διονύ-
ows γράφει 1297 : γραπτέον 589, 1181 ;
v. Ind. IT 8. Criticism
330
γραφή, ἡμάρτηται περὶ τὴν γραφήν 808 ;
πρὸς τὴν ἐν ᾿Ιλιάδι γραφήν 1178
γυμνάζεσθαι be in full swing, Ὕ. αἱ πρὸς
τοὺς ξένους δίκαι 1478
γυμνοῦν τὰς προαιρέσεις (of the poet)
Hyp. IV p. 6.18
γυναικίας = γύννις 876
γυναικώδης 831
γῦρος cock-pit 1297
*Sdxeros 1069
δασέως 1204; δασύνειν 102
*§4 = γάρ 584
Set, δέον εἰπεῖν 515, 1108, 1173, 1288,
1527, 1559, 1628, 1654; δέον alone
825; ἔδει εἰπεῖν 15, 69, 92, 102, 1877
δεικτικῶφ 15
*Seraxplev 143
δειλός = δείλαιος 1329
Savowouty make a to-do 22
δεξιός of good omen 704
δέρειν whip, of a top, 1461
δευτέρα (συλλαβή) 1680
δέχεσθαι take in a certain sense 266 ; cf.
ἀπο-, ἐκ-δέχεσθαι
δηλονότι = λείπει 252
Δημήτηρ, dat. -ἥτερι 721 and note
διά w. gen., διὰ ris εἰ γράφεται 861, διὰ
τοῦι τινές 19; διὰ μέλιτος ποιεῖν 1637 ;
διὰ τῆς κωμῳδίας anywhere in comedy
17; διὰ μέσου 187; w. acc. of infin. 81,
62, 109, 149, etc.
διαβάλλειν, τινὰ ὡς W. adj. or noun 11,
167 (pass.), 168, 279, 290, 299, 512,
876, 1111, 1281, 1294, 1377 (srochpara),
1878, 1569 (pass.); τινὰ ὡς w. partic.
17, 440, 768, 824, 950, 1562; τινὰ els w.
noun 1297; w. gen. alone 1297; w.
dat. alone 1297; w. infin. 11; abs.
1281; κδιαβάλλεσθαι = ἐξατατᾶν 1648
πδιαβάσκειν 486
διάζεσθαι 4
διαθήκη = συνθήκη 439
διαιρεῖν separate 15; of the division of
words (τ᾽ d\aol — ταλαοῦ 687; of κῶλα
1188; διαίρεσις τῆς λέξεως 1717
ARISTOPHANES
διάλειμμα lacuna 1842
διάλεκτος tongue or language 1521
διάλευκος 149
Βδιαμηρίζειν 669, 1254
Β5διανήχεσθαι 1400
διασαφητικός, σύνδεσμος 824 (ἢ)
διασκευάζειν οὗ an actor’s make-up,
εἰς κόρακα 861; v. Ind. II 8. Scenic
Antiquities
διασκώπτειν liken in jest 807
διασύρειν, τινά 15, 1694 bis; τινὰ ὡς
w. partic. 189, w. adj. 1297, 1877,
1653
πδιατίθεσθαι = συντίθοσθαι 444
διαυλοδρομεῖν 292; *Slavdos ibid.
πδιαφρεῖν 193
*hapalpay 1717
διδασκαλία of a play 521, tetralogy 1242
and note
διδάσκειν, ἐν ἄστει Hyp. III p. 4.11;
els Λήναια Hyp. IV p. 8.8; κύκλια 8.
1408, τὴν φυλὴν δ. 1406 bis; v. Ind.
II s. Didascaliae
*Suepdg = Slvypos 218
διηγηματικός 919
διηγημάτιον 440
δικαιολόγος 1704
δικαιοπραγία 1354
δίμετρον 209
διοδεύειν 1160
δίφθογγος, διὰ τῆς ει δ. γράφεται 861
δίχα, τοῦ 417; δίχα ἀπιέναι 484
διχῶς 266 (8c. προκεῖται), 1468 (sc. γρά-
φεται) ; 80. προφέρουσι 1121 and note
δοκιμάζειν abs. decide Hyp. 112
δολιχοδρόμος 292
Spa impv. of δρᾶν 1168
*SpuxoAdwrys etym. 480
δρῦς generic meaning of 480
δνικόν 107; δνικῶς 1464 |
Suvacrever Gar be henpecked 440
δύναται may be construed 28; δ. λέγειν
he may mean 96
δυσόργητος 1490
δυσφράστως 1680
δῶρα and dwped 510 and note
INDEX
Δωρίζειν 570; Δωρικῶς 250 and note,
882, 985; of Δωριεῖς λέγουσι (κηρύλον)
299; v. Ind. II 8. Dialect
Δωρισμός of the dithyrambic poets
930
ἐάν for dy, οὗ ἐὰν ἢ καιρός 419, ὃς ἐάν
1074
dap, ἑάρι 683
daurév for σεαυτόν 141; ἑαυτῶν for ἡμῶν
αὐτῶν 807, 808 |
δἐγγλωττογάστωρ etym. 1694
*tyxaraxAlvey, 2 aor. pass. Attic -κλι-
γῆναι, the form in the κοινή being
-κλινθῆναι 122
ἐγκατασπείρειν Hyp. IV p. 6. 14
ἐγκεῖσθαι be inserted, wp in ὀρτυγοκόμπος
1297
*yxovety 1824
ἐγκυρεῖν v.l. for ἐντυγχάνειν 480 and
note
*éyyetv for διείρειν 1081
θέλειν = δύνασθαι 581
Gos, πρὸς τὸ &. 922, 1704
εἰ w. subj. 189
εἰδικόν τό as Opposed to τὸ γενικόν 102
*elxdfeww = διασκώπτειν 807 and note
εἰκόνα in the manner of 854 and note
*elxdsg = ἐοικώς 697
eAnors heat-waves 1717
εἶναι, ἢ preferred to ἣν 1868; εἴη ἄν =
ἴσως, V. ἂν εἴη
εἴξασιν ν. ἔοικα
εἴρηται in references, v. Ind. II s. Ref-
erences
εἰρωνεία, ἐν ef. 91, 135, 798
εἰς with reference to, v. under διαβάλλειν,
κωμῳδεῖν, παίζειν, χλενάζειν ; 1681 and
note ; εἰπεῖν εἴς τι 88, 276; μίμησις εἴς
τι 1128; εἰς τὸ αὐτό note on the same
lemma 521, 767, cf. 1294; ending in,
τῶν els -οῦς 272; after στίζουσι els rd
"éydvero’ 15
εἷς for τις Hyp. 1.4; ἕν not divided be-
tween two speakers 809
εἰσάγειν bring characters upon the
331
scene Hyp. IV p. 6.18, 1242 bis; v.
Ind. II s. Scenic Antiquities
εἰσαΐσσειν of the entrance of the chorus
228 ; v. Ind. II 8. Scenic Antiqui-
ties
εἰσιέναι of the entrance of actors or
chorus 85, 296; v. Ind. II s. Scenic
Antiquities
*oroSes 206; v. Ind. II 8. Scenic An-
tiquities
ἐκ of the source of metaphors, ἐκ μετα-
φορᾶς τινος 465, 828; ἐκ alone 35; cf.
ἀπό and v. Ind. II 5. Figures; in
derivations 579, 988, v. Ind. II 8.
Etymology; temporal, ἐκ δὲ τοῦδε
Hyp. I. 8, ἐκ τοῦ καιροῦ 872 ; ἐκ παραλ-
λήλου 642
δὲκβιβάζειν — ἐξάγειν 660
δὲκγράφεσθαι = μνημονεύειν 982
ἐκδέχεσθαι ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ accept in the
same sense 122
ἔκθλιψις, κατάπεσ᾽ from κατάπεσε 840
πὲκλέπειν = λετίζειν 1108, cf. ἀπολεπίζειν
ἐκμίμησια Hyp. IV p. 8.11
ϑὲκπερδικίζειν = ἀποδρᾶν 767
ἐκράπτειν ἐκ poveSlas 1247
ἄκσκενος not kept in the equipment of
the theatre, unusual 95; v. Ind. II 8.
Scenic Antiquities
ἐκτείνειν 70, 78, 1288, 1680; v. Ind. II
s. Quantity
ἄκτοπος 1473
ἐκτράπελος perverted 1021
ἔκφυσις shoot 588
ἐλεάς or ἐλέα 802
δἔλεγος etym. 217
*fiaos = ἑλώδη: 248
δἐλελελεῦ 364
Βέἐλελιζομένη 218
ἕλκειν derive, οὗ a literary source, 440
ἔλλειψις, κατ᾽ & 1527; v. Ind. II 8.
Figures
ἐμμένειν τῇ τροπῇ 1699; cf. ἐπιμένειν
ἐμπείρειν, ἐμπεπαρμένος 807
ἐμπιμπλάναι, Attic impv. ἐμπίμπλη, the
form in the κοινή being -a& 1810
332
δὲμπίς 244
ἔμπροσθεν in references 589, 988; v.
Ind. II s. References
ἐμπυρίζειν = ἐμπυρεύειν 1242
ἐμφαίνειν indicate 170, 781, 798, 1620;
ἀπὸ ἑνὸς τὰ ἄλλα πάντα ἐμῴφ. 39
ἐμφαντικὸν πλήθους 1081
ἔμφασις, ἔμφασιν εὐδαιμονίας ἐμφαίνων
781
dv, ἐν σνναιρέσει, ὑπερθέσει 272, ἐν κράσει
1040, v. Ind. II s. Grammatical Proc-
esses; ἐν low w. dat. equivalent to
17; ἐν = ἐφ᾽ ᾧ quam ob causam 100
ἐναλλαγή enallage, κατὰ ἐναλλαγὴν τῶν
στοιχείων 588; ν. Ind. II s.Grammat-
ical Processes
ἐναφιέναι cacare 66
ἐνδεῖν be elliptical, ἐνδεῖ rd σχῆμα 1269;
v. Ind. II s. Figures
évSov behind the scenes 1057; v. Ind.
II 58. Scenic Antiquities
ἐνεστώς (xpbv0s), ἐπὶ ἐνεστῶτος τὸ ᾿ἄρτι᾽
922
ἐνθάδε here in the text 808
ἑνικόν τό 204 5 -κῶς 417
ἔνιοι of unnamed critics v. Ind. III
s. Anonymous Critics
ἐνόπλιος ὄρχησις (τυρρίχη) 1169
ἐνταῦθα in the present passage 1289
ἔντευγμα ‘ experiencer’ 480 and note
*iEeSpos = παρεξηλλαγμένος 275
ἐξέρχεσθαι of an actor’s entrance from
the scene-building 104, 673, 682, 801;
v. Ind. II 8. Scenic Antiquities
ἐξετάζειν ὥρας ask the ‘hour’ 1498
ἐξηγεῖσθαι of the commentator 1297,
1309, 1569, 1620; ἐξήγησις τοῦ ἀνω-
τέρω 1558 and note
ἑξῆς τό, with indication of the ordo,
121 and note, 1177, 1268; often of
the words of the text which follow
the lemma
πὲξιδίειν 791
ἐξιέναι of the entrance of actors from
the scene-building 858 ; v. Ind. II 8.
Scenic Antiquities
ARISTOPHANES
ἔξωθεν outside the text 386 and note,
824; &. τοῦ λόγου 1590
ἐξωμίδιον, ἐξωμίς 122
Zona, εἴξασιν explained as = ἐοίκασιν
883 (cf. 96), εἰκώς as = ἐοικώς 697,
ἧκειν 88 = ἐώκει 1297
δὲπαγωγεύς = πηλός 1151 note
*éravaxpoteyv, éravdxpovors, lit. and
fig., 648
Βὲπαπειλεῖν 629
*travxety 628
ἐπεκτείνειν, τὰ ἐπεκτεταμένα μέλη 919
δὲπεκτυπεῖν for ἐκτ. 780
ἐπί w. gen. with reference to 18, 96,
168, 348, 417, 601, 918, 922, 933, 946,
1208; τὰ ἐπὶ τῶν θεῶν divine things
864; in case of 1810; ἐπί τινος
τάσσειν make apply to 254, 1879; in
the meaning of 122, 648; ws ἐπί in
explanation of figurative expressions
or assumed situations 34, 106, 209,
358, 465, 685, 904, 1229, 1661, 1570,
1699, 80 ὥσπερ ἐπί 1521, ws ἐπί w.
partic. 448, 1288, 1478, the partic.
implied 440 note; μεταφορὰ ws ἐπί
τινος 156; παροιμία ἐπί τινος 184, 744
(ἐν π. ἐπί), 1292; w. dat. for ἐπί τινι
κωμῳδεῖν 17; ἐπὶ κρίσει μεταστέλλειν
Hyp. IV p. 8.10; ἐπὶ προδοσίᾳ κατα-
γιγνώσκειν 768; on condition of ἐπὶ
τούτοις (misunderstood as = ἐν ro¢ro:s)
445 and note ; on occasion of ἐπὶ τῷ
ἐξόδῳ 278; in honor of ἐπὶ rots γεννη-
θεῖσι ἑστιᾶν 4904
ἐπιγράφειν, τοῖς ἐπιγραφομένοις ᾿Απολλω-
νίον (attributed to) 1242
ἐπίθετον 288, 567, 868, 1888, 1885; ἐξ
ἐπιθέτον 1297; ἐπιθετικῶς 281
ἐπιθυμητικῶς ἔχειν 462
ἐπικαμπές τό 1170
δὲπικεχοδώς 68
Βἐπίκληρος 1658
*imxvay 1582, etym. 533
ἐπιμένειν τῇ τροπῇ 465, cf. ἐμμένειν
ἐπιμερισμός 876, ν. Ind. III 8. Hero-
dian
INDEX
ἐπίρρημα interjection 58, 1258; part of
the parabasis 726 note ; ἐπιρρηματικὴ
συζνγία 1058
ἐπίσημον device on a coin 1106
ἐπισκέπτεσθαι ἐκ look up in 883
Βὲπίσκοπος 1022
δὲπίστασθαι = δύνασθαι 1482
“ἐπιστάτη, ἐπιστάτης, ἐπίστατον 486
ἐπιτατικόᾳ intensive, the λα in λα-κάνη
1148
ἐπίτευγμα success 480
ἐπιτηδείως advisedly, with intention Hyp.
IV p. 6. 10, 553, 1282; 80 ἐπίτηδες 507,
558, 952, 1000, 1877 bis; v. Ind. IIs.
Criticism
ἐπιτηδεύειν do intentionally 1289; v. Ind.
II 8. Criticism
δὲπιτριβείης comic etym. 1530
ἐπίφθεγμα interjection 864, 1258; sup-
ply w. σχετλιαστικόν 161>
ἐπιφωνεῖν of an ἐφύμνιον 1764
ἐπιχάραγμα device on a coin 1106
ἐποιωνίζεσθαι 447
Βέπολολύζειν 783
ἐπονομάζειν give as an epithet to 872
ἐποποῖ or ἔποποι 58 ; ἔποπος, an assumed
nom., ibid.
Βέπῴζειν 266
ἐπώνυμος epithel or nickname 872, 1292
bis
πῆρα = γῇ 1142
ἐρεῖν = λέγειν 427 and note; Δωρικῶς
εἴρηται 250
δὲρέφειν 1110
*ippa 1429
ἑρμηνεύειν 1061
ἔρχεσθαι of the entrance of an actor
from the parodos 904; v. Ind. 11 s.
Scenic Antiquities
δὲρωδιός comic etym. 1142
ἐρωτηματικόν 417, -ως 10, 28 ; κατ᾽ ἐρώτη-
σιν 1628
δέσθεῖν = εἰστρέχειν 1169
*lomlpa = σκοτία 1487
ἔσω, τὰ ἔσω the interior of the scene
685 ; v. Ind. II s. Scenic Antiquities
333
ἑταιρίδιον 667
ἑτέρωθι elsewhere in the text, opp. to νῦν,
988
*itvog 78
ἐτυμολογεῖν, ἀπό τινος 179, παρά τι 209;
ἐτύμως introducing an etymology
1288; v. Ind. II 8. Etymology
εὐαερία 778
εὐασμός 873
εὐδεινός for εὐδιεινός 778
εὐέκτης τὸ σῶμα able-bodied 1556
ἘΕἰελπίδης etym. Hyp. IV p. 8.8,1
εὐεξαπάτητος 1620
εὔερος 121
εὐθεῖα (x7 dois), ἀπὸ εὐ. τῆς foros 58 and
note, 288 : ἀπὸ νιφοβόλος εὐθείας 952 ;
ἡ εὐθεῖα 70, 1269
εὐκαίρως 228, 1759; v. Ind. II 8. Criti-
cism
εὐμετάβλητος τοὺς τρόπους 167
Βεύράξ etym. 1258
εὐνφής 156
ἐφάπτεσθαι euphemistic for καταπο-
πατεῖν 1114
ἐφαπτός 933 and note (accent)
*iddwav = μετιέναι 1877 .
ϑὲφοδεύειν = διοδεύειν 1160
δἔχειν,͵ ἔχεις = ἔγνωκας 1460; *oxhoopac
= ἀνέξομαι 1885 ; in periphrastic con-
jugation 852
ἕωλος stale Hyp. IV p. 8.6
talBepos (γῆ) 971
*fevydpiov 582
ζητεῖν query, ζητεῖται 278; ζήτημα λύειν
676
ζωύφιον 82
βῇ = καί 410
4 of alternative explanations 8, 14,
15, and very often; 9... 4 36,
96, 149, and often; nro. . . 9 924,
1283, 1854; ἤγουν 158, 1168; ἤτοι
919
ἡδύοσμος of silphium 533, 1582
ἡδντάτως 1381
884
ἦθος, ἐν ἤθει humorously 68; contr. w.
ἀληθῶς 148
αήἤκειν = ἐώκει 1207
*hracrhs etym. 109
*hpepooxéwos 1174
ἠρεμαίως = ἀπραγμόνως Hyp. IV p. 6.9
δήρινός 1009
Θαλῆς or Θάλης, θαλοῦ or θάλητος 1009
*Oduvos 614
θανμαστικόν (ἐπίφθεγμα) 161»
θέατρον, ἐν τῷ 0. = ἐπὶ τῆς σκηνῆς 668;
audience 685, 795; v. Ind. IIs. Scenic
Antiquities
θεομαχεῖν, θεομάχος 553
βθεομισής, θεομίσης 1548
θερίστριον 715
θηλυκόν 946, -ῶς 486, 475, 620, 1809; ν.
Ind. II 8. Grammar
θλιβομάζειν invented to make an etym.
530
θνησιμαῖον κρέας 538
*@patayv 466
θρέμμα sheep 1718
θυμέλη, ὡς ἐν θ. scenic exhibition 678
θύτης 521.
οἴβις 1296
ἰδίως in a special meaning 707
*lepaxloxog 1112
ἱκανῶς roundly 288
ἵνα w. opt. after primary tense 417,
cf. 419, 708 (subj.)
δἰπνός = κάμινος, by misuse = ἐσχάρα 486
ἴσος, ἐν low w. dat. equivalent to 17; ἴσον
τινί 286
ἱστορία fact, record, history 250, ἐξ loro-
plas ἔλαβεν 487, 880, legend 695 ; ἐκ τῆς
τῶν ζώων. 888, v. Ind. III s. Aristotle
ἴσως accompanying a tentative inter-
pretation 288, 899, 835, 868, 872,
876, 988, 977 ter, 1242, 1464
Βκάδος 1032
καθιέναι = χαλᾶν 887, x. τὸ δρᾶμα Hyp.
IV p. 8.7, 997
ARISTOPHANES
καθολικῶς λέγειν generalize 924
πκαθνπερακοντίζειν 825
καίτοι W. partic. = καίπερ 651
κακέμφατον τό obscenity 1258
κακόκνημος 1569
κακοπραγμονεῖν Hyp. III p. 4. 18
κακῶς παίζειν misuse a word for jocular
effect 609 and note; v. Ind. II s.
Criticism
Βκαλάσιρις 1204
*xadeloOar -- γράφεσθαι 1046
καλλίπονε epithet of a slave, also καλ-
λοιώνιστος͵ 721
καλλωπίζειν of an actor’s make-up
667: v. Ind. II 8. Scenic Antiquities
δκάλνξ 1065
καλῶς 489, 691, 1781; v. Ind. II 8.
Criticism
κάμινος culina 486
καπνός epithet 822; braggart 1128
πκάπτειν = ἐσθίειν 245
Kapixal, Καροπόλεις etym. 292
κατά w. acc., of σχήματα or of gram-
matical processes, x. ἐναλλαγήν 538,
κ. μεταπλασμόν 952, x. περίφρασιν 17,
x. τροπὴν τοῦ ο els w 985, x. ὕφεσιν 149;
of constructions, x. γενικήν 1091, «x.
ἔλλειψιν 1527, x. ἐρώτησιν 1628; x.
μίμησιν 227, 807, 1128; with reference
to ἡ ἱστορία ἡ «x. τοὺς Διοσκούρους 695,
τὰ κι τὴν ἀθανασίαν 1586; κατ᾽ ἐκεῖνο
in that direction 1; x. ὀλίγον 425; x. τὸ
οἰκεῖον appropriately 1292
Βκατακελεύειν 1273
Βκατακλίνειν V. ἐγκατακλίνειν
καταλλήλως ἔχειν be coherent 1681
δκαταμελιτοῦν 224
καταντᾶν εἰς τὸ αὐτό end with an equiva-
lent expression 90 °
καταποπατεῖν 1114
κατάπυκνος 94
κατασκεδαννύναι = καταχεῖν 586
κατάστασις Situation Hyp. IV p. 6. 2
κατασχημονεῖν commit an indecency
upon 790
kararex vos artificial, intricate 919
INDEX
*xararuav 1054
καταχέζειν 1054
καταχρηστικῶς Opp. to κυρίως 486, 1065
*xardyvopa = κατάχυμα, etym. 535
κατηγορία = διαβολή 1701 (cf. 558)
*xaredayas etym. 288, accent ibid.
κατωφερής lewd 568
καντήριον brand 1298 and note
“κεβλήπνρις or κέβλη πυρίς 303
κειρία described 816
κεῖσθαι, x. ἀντί is used for 68,109; of a
usage or perhaps a reading, ἀλόγως
κεῖται 1614
*xevéBpnos etym. 538
κέντρον of a cock = πλῆκτρον 759
κεραυνοβολεῖν 1242
κεραυνοφόρος 1248
κερκώπη female cicada 1005
*xepxvys, κέρχνη 304; κερχνηίς not Kep-
χνής 589 and note
κῆπος a kind of hair-cut 806
πκηρύλος, κείρυλος etym. 290
Βκιβδηλία etym. 158
*xucxaBad 261; κικκάβη etym. ibid.
δκικυμίς = γλαῦξ 261 and note; xicv-
pnls 1181 and note
δκίναδος 429
κίταριᾳ = τιάρα 487
πκλάδος, κλάδεσι 288
κλειδοῦν 1159, κλείδωσις lock ibid.
δκλγζειν = ὑμνεῖν 1745
*xAnrhp 1422
κλίνειν v. ἐγκατακλίνειν
κνίσμα irritation 1582
πκόθορνος 904
κοινοποιεῖν 1073
κοινός = κοιγωφελής 317; τὸ κοινόν of
current spoken Greek as opp. to
Attic 122, 1148, 1810; so ἡ κοινή
1009, 1810; v. Ind. II 8. Dialect.
The σχῆμα ἀπὸ κοινοῦ 429, 1105
κοινῶς of the Common dialect as opp.
to Attic 882; v. Ind. II 8. Dialect;
commonly 231; κ. πάντα all alike
358; κ. λέγειν in a general sense
1128
335
δκόκκν ‘cuckoo’ or = ὀλίγον 505; κοκκόύ-
ἕξειν 489
*xodovss 571; κολοιώδης 17
κόλος 872 and note
*xdpapos gender 620; "κομαροφάγος 240
κονιάτης plasterer 1151
κοπιᾶν 734
κόραξ hook 486
*Kopavpatos spelling 1468 and note;
K. μάστιξ ibid.
δκορυδός, xopvSév, κορυδαλός 302, 471,
475 (gender of xopvdés)
*xérivog wild olive 240; gender 620
κονρεύοσθαι shear (sheep) 718
*xovdl{av 1762
Kpavaol etym. 128
κρᾶσις, Attic 6 and note; ἐν κράσει
1040
*xpdxav 682, 772
*xpé 1138
πκρίζειν 1521; κριγή a sound made
through the set teeth ibid.
*xpOorpdyev 231
δκύκλια μέλη 918, 919
Βκυκλιοδιδάσκαλος 1403
Βκυλλόᾳ 1379
δκύμινδις = γλαῦξ 261 and note, 1181
δκυνῆ (κυνέα) = πέτασος 1203
πκύρβεις etym. 1354
κύριος, -tow (ὄνομα) 288, 1292; κυρίως of
the proper sense of words as opp. to
the figurative or perverted (cf. κατα-
xpnorixads) use 218, 480, 489, 530,
648, 682, 839, 851, 1118, 1598; κυρίως
.. . vo» δέ 839, 851
*xtppa 429, etym. 480
κῶλον 1188, 1262, 1377, 1480; v. Ind.
II s. Metre
κωμικῶς of a derivation 3; κωμικώτερον
of the poet’s jest 471, v. Ind. IT s.
Criticism
κωμῳδεῖν, x. φανερῶς, λεληθότως Hyp.
IV p. 6. 8, μὴ ὀνομαστὶ x. 1297; v.
Ind. II s. Comedy; «x. τινα εἴς τι
Hyp. IV p. 8.2, 11, 151, 168, 288;
κι τινα ws W. adj. or noun 17, 151,
336
762 bis, 881, 876, 1188, 1474, 1701;
x. τινα ὡς W. partic. 281, 1126, 1367 ;
x. τινα W. ὡς and fin. vb. 283 ; κι w. ὅτι
and adj. 764; «. alone 281, 288, 440,
764, 1471; κεκωμῴδηκε ἱκανῶς 288 ;
οὐδαμοῦ κεκωμῴδηται no record in ex-
tant comedy 281
κωμῳδία, ws ἐν x. 442, 479, 1142 (ἐσχη-
μάτισται), 1287, 1508, 1646, 1669;
ἀπὸ x.= ἐν x. Hyp. IV p.6.4; εἰς αὖ-
ξησιν τῆς x. 1541; διὰ τῆς x. anywhere
in comedy 17; κωμῳδίας ποιητής error
for τραγῳδίας π. 281
*Aatua etym. 1668
*AawwoSlas 1569
Βλακωνομανεῖν 1281
λαμβάνειν of interpretation 165, 1128,
1292
δλαρινός 465
λέγειν use in a given meaning 807 and
note, 918, 946
λείπει to be supplied 47, 152, 211, 274,
850 (wrongly), 418 (wrongly), 708,
1007, 1816, 1895; in 252 δηλονότι
takes the place of λείπει ; v. Ind. II
s. Figures
ϑλεκάνη Attic, λακάνῃ being the κοινή
1148 ; etym. ibid.
λεληθότως κωμῳδεῖν Hyp. IV p. 6. 4, cf.
ibid. p. 8.18
λεξικόν, ἐν τῷ Δ. 122; v. Ind. II 8.
Lexicography
*Newav 1108, cf. 678
5. Λέπρεορ, Adwpeov etym. 149
λεπτόπους 1292
Βλευκότροφος 1100
Βλῃδάριον 715
*Ayorhs = πειρατής 1427
λιβάς = σταγών 1467
δλιγύμοχθος 1381; λιγύμυθος v. 1. for
λιγὐφθογγος ibid.
*Arxbpvras Boral 1242
*Aluvy sea 1889
λιπαρός fresh, fine 14
λιχνότης 1691
ARISTOPHANES
λόγιος wordy 790
λόγος law of accent 272; v. Ind. II
8. Accent
Βλόχμη 202; Aoxpala = λοχμίς 737
λνκοκτονεῖν 369
λυρικοί of 853
μάγγανον bolt-pin 1159
μακρόν τό part of the parabasis 726
note
μακροσκελής 1296
)Μανῆς = δοῦλος, acc. pl. Maras 528
Ἐμαχαιροποιός 440 and note
μεγαλέμπορος wholesaler 822
Βμελιτοῦς gender 567
*uedAonarav 639
*ueverés 1620
μερικὸν ἐπὶ πάντων (σχῆμα) 254
μέσος, διὰ μέσου (σχῆμα) parentheical 1837
μετά, τὸ μ. συντομίας (ὄνομα) the concise
expression 580
μεταβάλλειν 1680 (change in quantity),
266 (change in meaning according to
the reading)
μετάβασις change of position on the
part of actors 685; v. Ind. II s.
Scenic Antiquities
μετάγειν transfer 1669
μεταλαμβάνειν lake in a new sense, of
parody, 1417; pass. be changed in
course of transfer (as in copying) 66
μεταξὺ εἴρηται parenthetically 45
perawAacpés, κατὰ μ. 952 and note
αι = μεταπέμπεσθαι Hyp.
IV p. 8. 10
μεταφορά, ἀπὸ μ. τινος 85, 121, 156,
1400; ἡ μ. ἀπό τινος 4δ0, 462, 498,
648, 750; ἐκ μ. τινος 465; ὡς ἐπί
τινος ἡ μ. 156; τῇ τινος χρῆσθαι μ. 35 ;
v. Ind. II 8. Figures |
*nerpety 580; μέτρον metre 209
μή for classical οὐ 104, 149, 199, 355,
1861, 1867, 1558; μηδέ for οὐδέ 1681,
1706, 1787; μηδέν for οὐδέν 798, 960,
1410, 1570; μηδέπω for οὐδέπω 848,
422, 1614
INDEX
Μῆδος ὄρνις 278, 485, 833
μήκων 159
Spfvyn 1115; μηνίσκος 1114
μήποτε perhaps, accompanying a ten-
tative explanation, 17, 299, 301, 802,
308, 364, 485, 589, 838, 842, 872, 882,
997, 1181, 1256, 1204, 1295, 1620
μιγνύναι of the poet’s mingling of fact
and fancy 864, 1541, 1570, of two
words 731; cf. ἐπιμιγνύναι 787; Vv.
Ind. II s. Criticism
*uQraf 215
Ἐμινυρίζειν 1414
*monrla 1620
μισόδικος 109, 110, 111
μνημονεύειν make a note of 982
povoxAnpovépos 1652
μονοσυλλάβως 129
μονόφθαλμος 1292
povedla 1247
*popportrrec Gas 1245
Βμουσόμαντις = κομπώδης 276
μυρμηκώδης 82, 568
*ptpra 82, 159
*varrés 567
νεοκατασκεύαστος 1085
*veorrés 835
δγεφέλη 194
NedeAoxoxnvyla etym. 819
νεωτερικός, Of a λέξις 530; -ὁν an inno-
vation 574
νεώτεροι συγγραφεῖς 1418
*yfirra 1148; etym. 566
*vubdsPoAos assumed metaplastic nom.
from which neut. pl. νιφόβολα is
derived 952 and note
νοερός, voepwraros 409
νοθεῖα accent 1656
*vopds etym. 941
νομή 200, 1846
γόμιος Of Pan 745
νομορήτωρ 1038
νοσσιά for νεοττιά 640
νῦν in the present passage 95, 129, 192,
285, 589, 598, 648, 682, 707, 764, 888,
337
851 (κυρίως... νῦν δέ), 876, 988 (νῦν
μὲν. .. ἑτέρωθι), 1065, 1102, 1216,
1297, 1841», 1514, 1570, 1620, 1653,
1694, 1701
*yuvpev( 448
ξεῖν spread (of mortar) 1148
Βξουθός 676
δξνυγκομίζειν = συνάγειν 1784
*EbpBodos 721
*Euvrvyxdvew = dvr. 1489
ἔξνστήρ mason’s trowel 1148
o representing ov and w as well as o in
the ancient Attic spelling, ἔρο (pov
or ἔρω) 66, pryor — ῥιγῶν 985
ὁ 4 τό the article, w. quoted words, is
often assimilated to the gender of
the latter, ἀπὸ τῆς ‘owodod’ 8, 26 and
note, 181, 184, 299, 565, 620, 1126;
article repeated, πρὸς rd ᾿τῷ σκέλει᾽
55, ἀπὸ τοῦ “ὁ ἔλειος᾽ 248; w. quoted
parts of speech the designation of
the latter is omitted, ὁ ‘re’ (σύνδεσμος)
250, 419, 584; τὴν ‘ody’ (πρόθεσιν)
886, 418, 494, 1895; with the cases
and accents πτῶσις and προσῳδία are
omitted: v. εὐθεῖα, γενική, αἰτιατική,
βαρεῖα, ὀξεῖα. τὸ μὲν... τὸ δέ 119:
76 w. infin. in apposition to gen. abs.
instead of τοῦ 88] and note, 1049
#6 δέ τις = ἄλλος δέ τις 1444
ὄγκος τῆς λέξεως 962
οἰκεῖον of usage appropriate 483; κατὰ
τὸ ol. 1292 ; οἰκείως 737, 1590; v. Ind.
II 8. Criticism
οἰκονομεῖν of the management of the
plot Hyp. IV p. 6. 10
οἶμαι of the commentator’s own view,
contrasted w. ol δέ 267 ; cf. lxviii
*olvdv0n 588
οἷον in explanations equivalent to, as
much as to say 16, 121, 166, 170, 183,
256, 829, 402, 440, 479, 656, 697,
787, 778, 904, 1887, 1498, 1521,
1620 ; as for example 122, 450, 1075 ;
888
= τι a sort αἵ, as it were a 988 ; to wit
1621
οἱονεί equivalent to 1278; w. an assumed
word in etym. 26, 530
ὀλίγον μοι μέλει 1636; κατ᾽ ὁ. 425
ὁμιλεῖν say 601
πομνύναι = εὔχεσθαι 445; ὀμνύναι κατά
τινος 621, 1614
Βόμορροθεϊῖν 851
ὁμωνυμία ambiguity 828, 1490
ὀνειδίζειν τί τινι 167 and note
ὀνοκίνδιος nickname 1559
ὄνομα noun 919
ὀνοματοποιεῖν coin a word 1141; cf. τὸ
ὄνομα πεποίηκε 288; v. Ind. II 8.
Figures, ὀνοματοποιΐα
ὀξεῖα (προσῳδία) 132
*of¢Badov compared w. τρύβλιον 86]
ὀξνκέφαλος 1205
ὀξύνειν 79, 129, 182
πρξύς swift 1112; els ὀξὺ λήγει comes to
a point 672
ὀξντονητέον 237, 266; ὀξυτόνως 227, 598,
861, 1548
ὅπως w. opt. after a primary tense
1083, 1187
*opydtav 839; ὀργή Ionic for πίσσα
ibid.
*opyav = ἐπιθυμητικῶς ἔχειν 462
ὄρειος of Pan 745
ὁρίζεσθαι define 442, 1021
*§pvean, = ὀρνεοπώλια 18
ὁὀρνεόμαντις 717
δορνιθευτής 526
ὀρνιθιάζειν 1678
*opviBopavety 1284
ὀρνιθοῦν, fut. pass. ὀρνιθωθησόμενοι 88 ;
1808
*8pvig Att. nom. sing. 70 (δρνῖς the
κοινή, Cf. Hyp. I. 4); acc. pl. ὄρνις
719 and note
ὀρτυγοκόμπος or -κόπος V.1. for crugo-
κόμπος 1297
᾿ πόρφανὸς ὄρνις 1361
πορχίλος 568
πορχιπεδίζειν 142
ARISTOPHANES
ὅς that is, the one who 14 and note; ὅ
ἐστι id est 821, 386; ὅπερ ἐστί 874
ὅστις = ὅσπερ 208
ὅτε w. ind. for ὅταν w. subj. 189, 288,
1009, 1745 ; ὅταν w. opt. 507
ὅτι introducing a note, sc. τὸ x, τὸ ση-
μεῖον, σημειωτέον, or the like 18, 153,
494, 521, 580, 575, 620, 651, 692, 6965,
725, 988, 1879, 1480, 1569, 1647, 1648,
v. under x and Ind. 11] 8. Aristar-
chus, Aristophanes of Byzantium ;
= wore 126 and note
*orpnpdés 913
ποὐδὲν οἷον = οὐδὲν κωλῦον 966; πρὸς
οὐδέν for no purpose 168
οὐδετέρως neuter 149
οὖν inferential put first in parenthetical
clauses, οὖν φησι 788 and note, 766,
767, 807
οὐριοδρομεῖν 35
οὗτος, ἐν τούτοις in the present passage
692, 815
otres inferential 520; explained as =
on these conditions 656
ὀχληρός noisy 1414
παιδιά, ἐν π. 42
«παίζειν w.cogn. acc. ΗΥΡ. ΙΝ p. 6.17,
42, 68, 568 and note, 1206; abso-
lutely 12, 28, 79, 102 bis, 189, 462,
846, 872, 874, 951, 1287, 1500, 1552,
1653, cf. προσπαίζειν 476; διασύρων
παίζει 1694, κωμικώτερον π. 471, ψεύ-
Sera: παίζων 575; πιθανῶς wr. 1156;
wx. οὖν ἐπεί 480, wr. ὅτι 158, cf. 765;
π. ἀπό 1487; π. ws ἐπί 1229, 1473;
w. ws and partic. 1222; x. εἴς τι 395,
448, 1288, 1522, 1559, εἰς τὸ ἐναντίον
184; π. παρά τι 68, 126, 184, 399,
480, 609, 878 (τινά), 915, 952, 1126,
1142, 1148; πρός τι 55, 179, 765, 835,
836, 873, 927, 957, 1080, 1250, 1883,
1385, 1402
*rallav μετά τινος = συγχορεύειν 660
δπαιπάλημα 480
παπαλεύειν 1083, 1087
INDEX
*ardXiv = εἰς τοὐπίσω 2, 648, 1600; = δίχα
ἀπιόντες 484; once again, of the poet’s
usage, 287, 479, 683, 1287, 1687; in
turn 1118
παμποίκιλος of Athene’s peplus 827
Πανδώρα etym. 971
πανοῦργον τό 440 and note
*rdmmog 765
παρά in etym. w. acc. 1, 26, 102, 179,
184, 272, 299, 430, 588, 585, 566, 872,
878, 875, 888, 1095, 1530, 1694; ex-
plaining puns w. acc. 184, 299, 399,
480, 565, 872, 878, 915, 1142, 1156,
παραποιεῖν παρά 1668 ; in citations w.
dat. 302, 883, 1208, 1568, παρὰ πᾶσιν
(critics) 422, x. rots ἀρχαίοις 480, x. τοῖς
ἄλλοις (comic poets) 764; wx. w. acc.
comparing two passages 39, 709, 711;
w. acc. in parody of 250, 276, 348,
402, 609, 685, 941, 968, 1121, 1147,
1240, 1410bis, 1718; w. acc. in allusion
to, of proverbs 507, 1482; w. acc.
with reference to 68, 126, 868, 952,
1141; w. acc. near by 145; w. gen.
explaining the source of a metaphor
121; π. ὑπόνοιαν with covert humor 15,
38, 95, 876 ; παρα- οὗ entrance through
the parodos, ὀρνέον παριπταμένου 267
and other vbs., v. Ind. II s. Scenic
Antiquities
παραβάλλειν εἰς sneak in 1562
παράβασις V. Ind. II 8. Comedy
παράγειν derive, κωμικῶς παρῆκται 8,
παρήχθη 988
παραγίγνεσθαι arrive on the scene Hyp.
II. 8; v. Ind. II 8. Scenic Antiqui-
ties
παραγράφειν of a stage direction 222>,
of the scholia 1764, of parodic imi-
tation 800
παράθεσις separation, as the converse
οὗ σύνθεσις, 107
παρακεῖσθαι be quoted, pass. οὗ παρα-
τιθέναι, 988
wapakepepdety travesty 842
παραλαμβάνειν use, of an expression
339
558, 568, 1555; mistake 1464 and
note
παραλήγουσα (συλλαβή) penultimate
1810
παράλληλος, ἐκ π. by juxtaposition 107;
ἐκ π. τὸ αὐτό 642
παράξνστον trowel 1161
παραπλήσιον τὸ τοιοῦτον such like 348
παραπλοκή hodge-podge 1376
wapamouty coin 1563
παρασχηματίζειν coin 42
παρατιθέναι quote 348, 1288
παρατραγφῳδεῖν 1246
παραφράζειν 179 and note
*wapSahh 1250
mwapé\xav be redundant 1514 and note
παρεοικόᾳ something like 816
παρεξαλλάττεινδε different or strange 275
παρεπιγράφειν of a stage direction
222»
παρέργως incidentally 266 and note
*qrapGeveta accent 919
παριέναι weaken 1126
*rdpvoy 185, 588
παροιμία, r. alone 301, 507, 601, 1620;
ἡ π. 82, 184, 301, 1417, ws ἡ x. 1892,
nw. ἐπί 1292; π. ἐπί 184, 801; ἐν τ.
ἐπὶ 783; ἀπὸ π. 902; κατὰ τὴν x.
801; παρὰ τὴν π. 507, 1147, 1482;
els π. ἐλθεῖν pass into a proverb
1468 bis; παροιμιακῶς 601; παροιμιῶδες
869; v. Ind. II s. Proverbs
wapoturéves 505
*wapopav = παρεπινοεῖν, εὑρίσκειν 454
παρόσον 104, 580, 683 |
Βπάροχος 1737
"eg, τὸ πᾶν through life 414
πάσχειν of ecthlipsis 109, ἔκθλιψιν π.
840
*ward— etym. 1258
*waraty = ἐνδιατρίβειν, ἀφικνεῖσθαι, or
ἀναγιγνώσκειν 471
*areSlov = τὸ αἰδοῖον 507
840
*]TeOéraipos etym. Hyp. IV p. 8. 3 and
note, 1 and note
#gelpa, ἐπὶ πείρᾳ 588
waparts 1427
*arderav = ποκάζειν 714
*Tlaapyixéy 868
πελεκᾶς Or πελέκας 882; κοινή, Attic,
and Doric forms ibid.
*rlprav = πομπεύειν 849
*ripa = too far 1246
περαΐτης foreigner 822 and note
περιέργως by meddling 266 and note
«περικεφαλαία head-covering 290, 1208
δηερίπολος etym. 1177
“περισοβεῖν 1426
περισπᾶν circumfler 58, 102, 129, 272,
288, 1009; περισπωμένως 1040
ττεύειν be redundant 404; cf. παρέλ-
κειν, πλεονάζειν
περιττός redundant 250 (re), interpolated
περισσὰ ταῦτα 909 and note; ἐν x.
ληφθείς left out of account 297
περίφρασις, κατὰ π. 17
*Tlepowxds ὄρνις 278, 485, 707; cf.
Μῆδος 278, 883
πέτασος 1203
“πηκτή 527
*envdoy 1802
*envixa 1498; ὅπ. ἅττα not Attic 1514
“πιθανόν, od π. unreasonable 57, improb-
able 1128; πιθανῶς (λέγει) as Opp. to
ἀληθῶς, plausibly 447, 1628; x. παίζων
1156 ; v. Ind. II s. Criticism
*arlOynxog epithet 440
πιμπλάναι V. ἐμπιμπλάναι
δηινακοπώλῃ etym. 14; πίναξ a kind of
bird ibid.
*eurllav etym. 807 and note
πίπτειν récas late aor. 501 and note;
cf. 840
πιστεύειν accept, of authorship, 913
«πιστοῦσθαι be evidenced 1128
πλαγιάζεσθαι wobble, of critics, 1075
δηλανύττεσθαι 3
πλάσμα invention of the poet 951
πλάσσειν coin 65, 568, 1258 bis, 1299
ARISTOPHANES
δπλεῖν Attic crasis for πλέον 6 and note
δηλεκτάνη 1717
πλεονάζειν 150, 1100
πληθυντικόν τό 204; the plural en-
hances the ridicule 558, 1701; of a
collective noun in sing. 1088; wAy-
θυντικῶς 76, 899
δαλῇκτρον 759
πλήρωμα supplement of a lacuna 1342
πλήττειν, πεπλήγῃ = πλήξῃ 1850
*aviyetds 1000 and note, 1001
*arvtyos = θέρος 1091, καῦμα 726; = μα-
κρόν part of parabasis 726 note
ποιητής ὁ = Homer 1310, 1379, 1473;
= Aristophanes Hyp. IV p. 8. 4, 228,
446, 739
ποικίλος various and sundry 302, 1222
ποιός of some sort 285, 261, 505
πόλις comic etym. 181, cf. 184
πολιτεία ἡ = οἱ πολῖται Hyp. IV p. 4.
20
*eédog etym. 179
«ολύορνις 65
woAts wide-spread, common 261
«ολνχρονιότης 606
πορνοκοπία 285
*sopduplev 558, 1249, 1252
*roracGa:, rorfra: Doric 250 and note
πράγματα τά the action of a play 801
*apluvov 82] ᾿
*erpéwev = δοκεῖν, ἐοικέναι 1590
*xpnyopedv etym. 1113
πρίασθαι, ἐν συστολῇ 715 and note
*apiviiia 615.
πριονώδης 1138
προαθροίζειν 1118
προείρηται in references v. Ind. II s.
References
προεντελίζειν vilify beforehand 685
προιστάναι, ol προεστῶτες Hyp. IV p. 6.
7 and note
προκαταλέγεσθαι be previously listed 297
προκατασκευάζειν 654
προκείμενον siluation 276 ; the text one
takes 266 and note; = προειρημένον
1260
INDEX
ππροκυλινδεῖσθαι 501
προληπτικῶς 35
“«πρόλογοφ crop etym. 1113 and note
*wpdétevos 1021
“«ροπαροξύνειν 68
“προπερισπωμένως 598, 919; τ. dvayrw-
στέον 1656
“πρός with reference lo, παίζειν a. rt V. ral-
tay; παίζειν omitted, π. τὸ ἔθος 922,
1704; w. οὐδέν no jest here 168; λέγειν
aw. τι 102, 278, 1088, the vb. omitted
45; ἡ ἀναφορὰ w. τὸ 'Ομηρικόν 18;
explaining ἃ critical sign, τὸ x πρός
τι 107, 204, 1178, the sign not men-
tioned 938, 1216, v. Ind. III s. Aris-
tarchus, Aristophanes of Byzantium ;
w. τὸ σχῆμα 1418, w. τὴν τῆς λέξεως
διαίρεσιν 1717 and note; w. αἰετόν
gable-wise 1110
*rpoofiBdlav 425
“πρόσθεν, ἐν τοῖς π. supra 485, 1292; v.
Ind. II s. References
“προσιέναι of an actor’s entrance from
the stage-building 667, cf. ἐξάγειν
660; from the parodos 13837, cf. προσ-
έρχεσθαι 1085; v. Ind. II 8. Scenic
Antiquities
“προσκυλίεσθαι 503
δ ηροσόδιον 853
“«προσοικειοῦν adapt 1331
προσρίπτειν throw in, of a word, 695,
882 and note, 1877
προστακτικόν imperative 417, 1810;
-κῶς 1168
προσνυπακουστέον supply in the thought
859 and note
“προσφδία accent 861, 876; v. Ind. II 8.
Accent
προσωπεῖον 96, 678 bis; v. Ind. II 8.
Scenic Antiquities
“πρόσωπον face (mask) 61, 99; dramatis
persona Hyp. IV p. 8.17, of chorus
297, 1102; réle of actor 512
προνπάρχειν 8, 301
προφέρεσθαι pronounce (accent) 227,
wpoevexréoy 882, 1077
341
Ἐαπροφορεῖσθαι 4 and note
*xpq, πρῶν͵ πρωΐ 129, Attic πρῴ 182
«πρώην a while before 186
*wrepodévnros 1890, 1402
arépov, the r. of aruriyn 798; of feathers
808 ; πτερά = ἀέτωμα 1110
«τεροῦσθαι of a sail-boat 1203
πτέρωσις plumage 1148, 1250
«πτητικά͵ τὰ μὴ π. ὄρνεα 1681 and note
πτυΐδιον mason’s trowel 1151
*IIv6lag Bod 857
Βπυλοῦν 1158
πυριστάτης 436
πυρπολεῖσθαι 1021
*eupp(xn 1169
*evrivata πτερά 798 : πυτίνη ibid.
avrivomAdKxos 1442
ῥάβδος 527
πῤάμφος beak 99, cf. 848, 479
ῥιγῶν 985 and note
ῥύγχος snout 348, 479
ῥύπος dross 158
ῥνποφορεῖν of philosophers 1555
Ἐσαβάζειν = εὐάζειν 873 ; σάβος and σα-
βασμός ibid.
σαρκασμός, ἐν σ. λέγειν 1009
πσελλίζειν etym. 828 ; Σέλλος ibid.
Ἐσεμνός 616
πσέρφος 82, 568
σημαίνειν, σημᾶναι 1283 ; πρὸς τὸ σημαι-
γόμενον 1088
σημασία, ἡ παλαιά σ. of the pre-
Euclidean spelling 66 and note
σημειοῦν, σημείωσαι ὅτι nota bene 70;
onuewréow ὅτι 78, 417, 715; Vv 8. ὅτι
σήσαμον 159
σίγιον a kind of cicada, etym. 1005
σίδηρον tool 1148
δσίλφιον 538, 584, 1582
σιναμωρία greediness 1691
ἀσισύμβριον 159, 160
δσισύρα,͵, σισύρνα͵ σίσυς 122
δσκάφιον 806
σκέπασμα covering 1114
842
σκενάζειν dress up a character 281
oxevowouty bring out in a certain make-
up 281; v. Ind. II 8. Scenic Antiq-
uities
σκηνή scene of the action Hyp. 11 p. 4. 2,
III p. 4.9; place of action els τὴν σ.
296; v. Ind. IIs. Scenic Antiquities
*oxvaSeaov or σκιάδιον 1508
σκόπος τοῦ δράματος Hyp. II p. 4.1
σκορπίζειν = ἀπαιθριάζειν 1502
ϑσκντάλιον, σκυτάλη etym. 1288; ἃ
ibid. and note
σκωληκώδης 82
σκωπτίλος, σκωπτηλός 167 note; σκω-
πτόλης wag ibid.
Ἐσουνιέρακος 868
Σπάρτη 816; σπαρτίον ibid.
σπερμάτιον 568
*oweppodsyos etym. 232, 579
*ealvos 1079
Ἐσπλαγχνεύειν 984
Ὡσποδεῖν 1016
*owokds etym. 938
στεγάζειν 1110
στήριγμα ballast 1429
στίζειν εἰς punctuate after 16
ἘΣτιλβωνίδης 189
στοιχεῖον letter of the alphabet 588
στόχος τοῦ δράματος Hyp. IV p. 6. 12
στρατεύσιμος 450
*erpapodicowavovpyla etym. 1468
πΣτρούθιος accent 1077 and note
στρουθοκάμηλος ostrich 874
στροῦθος or στρουθός 876
*ervboxépwros 1297, etym. 1299
σνγκατάθεσις assent 1615
σνγκληρονόμος 1652
συγχορεύτρια 679
σύες = συφεοί 18
συζνγία ἐπιρρηματική a part that comes
after the parabasis 1058
*ound{av 1699
συμβολικός skilled in interpreting 721
συμπατριότης 368
συμπλήρωμα, ἐν σ. to fill up 1802
συμπλοκή contest Hyp. IV p. 8.5
ARISTOPHANES
σνναίρεσις contraction 129, ἐν o. 272
συναλείφειν 1289
συνάπτειν join, of cola, 1188, 1262
σύνδεσμος, διασαφητικός 824 ; σ. omitted
250, 419, 584
σύνθεσις Of joining words into a com-
pound 1895, συνέθηκε 1468
*ovuvvedety 1502
συντείνειν belong 297
συντομία, rd μετὰ σ. the concise expres-
sion 580
συνωμόσιος conspirator 1075
σύστασις context 697; material 1387
συστέλλειν shorten 1810; συστολή, ἐν σ.
715 and note ; v. Ind. II 8. Quantity
σύστημα company 15, 589
σχεδιάζειν invent 556, 872
σχετλιασμός indignation 1841>; σχετλι-
acrixéy (ἐφίφθεγμα) 161>
σχῆμα, o. Arrixdy 1269, ‘Ounpexdy 167;
ἐν σ. εἰρήκεν 204 (pl. vb. w. coll.
sing.), 1088 (pl. pron. w. coll. sing.
noun), 1628 (nom. for voc.); o. ¢
χρῶνται ol νεώτεροι (ris ὁ πτερῶν for
wrepot) 1418; ἐνδεῖ τὸ σχῆμα the words
do not construe 1269; the word σ.
omitted, ἐκ παραλλήλου 642, ἀπὸ κοινοῦ
1105, τὸ μερικὸν ἐπὶ πάντων 254; Vv.
Ind. II 8. Figures
σχηματίζειν form a word, of comic
derivation or pun, ws ἀπό 58 (frown
from assumed nom. foros), o. παρὰ
184 (πόλις from πόλον), 290 (κηρύ-
dos from κείρειν), 565 (φαλαρίές from
@4Aros), 1142 (ἐρωδιοί from Epa) ; cf.
παρασχηματίζειν 42; σχηματισμός of
a pun 179; v. Ind. II 8. Figures
σχολικοί, τῶν σχολικῶν ὑπομνήματα
1242 and note; σχόλιον 1764
σωματοποιεῖν personify 1536
σώρακος basket 1309
*ravadSapos 254
τάσσειν use in a linguistic sense 264,
788, 1879; often omitted, πάλιν ἐπὶ
τοῦ ‘érlow’ (sc. ἔταξεν) 648
INDEX
τάχα of a tentative explanation = ἴσως
1879, τάχα ἂν εἴη 66
ταχνυναντεῖν 1204
ταχύτερος 1467
rads Or ταώς 102
*re declared redundant 250
τειχοδομία 584
*rekeds 168 and note
τέλειον τό the full (uncontracted) form
1040
ἀγέλμα 1598
*revOela 1691
τεραστικόν τό 69
τερατολογία of tragedy Hyp. IV p. 8.4
τετραλογία 281
τῇ Attic impv. (epic) of rf, the κοινή
form being τῆθι 1810
τήνελλα 1764
Τηρεύς etym. 102
τίλλειν pluck the rich 285
*m6 237
vs of an unnamed critic, v. Ind. ΠῚ 8.
Anonymous Critics; of manuscripts
809, 1262, 1842, 1877, 1594, cf. ἕν τισι
Τῶν ἀπογράφων 1188; v. Ind. II 8.
Criticism
*eurruBQav 235
τοπικόν scene of a play 301; v. Ind. II
8. Scenic Antiquities
τοποθεσία geographical description 1474
τορύνη 78, ὃ ibid.
τραγικόᾳ = τραγῳδός 512
τρέπειν τι εἴς τι of phonetic change
1810; cf. τροπή
δτριβή = διατριβή 156; τρίψις wear ibid.
*rpvluBodov 1256
δτρίμμα etym. 430
“rpspxns 1181
τρισμός ἃ sound made through the set
teeth 1521
tpirrés wrongly used for φρατρία 765
βγριόβολον 1541
τροπή metaphor, πολλῇ τῇ τ. ἐπέμεινεν
465, ἐνέμεινε τῇ τ. 1699; 678; pho-
netic change 985
τρόπον adv. w. gen. 1400
343
*rpoxtrog or τροχίλος etym. 79
ἀγρύβλιον 361
Tvyxdveayv, οὐχ ὡς ἔτυχεν not carelessly
695 ; v. Ind. II s. Criticism
*runQew 1188 ; τύκος ibid.
ὑπαγωγεύς 1148, 1151
ὕπαιθρος 109
ὑπακούειν supply in the thought, ἔξωθεν
b. 824; cf. προσνυπακούειν
ὑπέρ = διά 388
ὁπερβολή 1188, ἐν 5. 1075
ὑπέρθεσις, ἐν ὑ. by transposition 272
ὑπετυμολογεῖν suggest a derivation of
181
*hayvéwiov φόν 695
ὑπηρέτις (vais) 147
ὑπό, ὑπὸ πόδα for ἐπὶ πόδα 388 and
note; under the heading of 888. ὑπό
= μετά 1426
ὑποβάλλεσθαι plagiarize 749
ὑπογάστριον 530
δὑποδεδιώς 65
ὑπόθεσις subject of a poem 918 and
note
ὑποκοριστικόν diminutive 946 ; -κῶς 1111
ὑπομανιώδης 988
ὑπόμνημα v. Ind. III 5. Anonymous
Critics
ὑπόνοια, wap ὑ. with covert humor 16,
88, 95, 876
ὑποποδίζειν = ἀποποδίζειν 888 note
ὑπόσχεσις μόνον emply promises 1128
πὑποτίθεσθαι = συμβουλεύειν 1862; as-
sume in the plot Hyp. IV p. 6.15, 951
ὄφεσις suppression, καθ᾽ v. 149
*adnpls etym. 565
φαντασία poetic imagination 952
ddppaxos magic root Hyp. I. 8
δφασιανικός etym. 68
φέρειν of the reading of MSS., φέρεται
ἐν τοῖς πλείστοις 1297, φέρουσι τινες
1842, v. Ind. II 8. Criticism ; φέρεται
is found, of a quotation, 575 ; φαύλως
φ. 961
844
πῷεῦ 161»
φθάνειν ἐν arrive in 1457, 1458
φιλύρινος 1378
πφοινικιοῦς accent and formation 272
*hopBlov, φορβειά 861
Φόρεσις 156
φόρτιμος = φορτικός 598
*dparopla = τριττύς 765
πφρνγίλος 762 |
πφρνκτωρία etym. 1161
δφυλέτης = συμπκατριώτης 368
φυσικόν fact of nature 70; -ὠτερον
more natural, of interpretation 678
φντάριον 159, 662
X, 8 sign of Aristarchus placed before
a line to indicate a comment on some-
thing notable in the line, e.g. dissent
from a reading 76, two duals 107, a
figure 204, an inconsistency 301, gen-
der 1809, a Homeric parallel (attrib-
uted to Aristophanes Byz.) 1178, a
quotation 1872. The full formula, τὸ
x πρὸς or ὅτι, is frequently abbrevi-
ated to πρός or ὅτι, q.v.
#yalve. 165
#yakerés etym. 589
*xGAg 839
*yadxls owl 261
*yapebvn 816
#y dog 192, etym. 1218
*yapaSpiés, χαράδριος 266 and note
χαριέντως 445, 635, 1487; v. Ind. 11 8.
Criticism
χαριτοῦν 1100 (pass.)
*Xaplrov κηπεύματα 1100
*#xadvos 819
χελιδονίζειν = βαρβαρίζειν 1680
χελιδών gender 1680; as epithet 1292,
1298 and note
“χέρνιψ 860
ARISTOPHANES
*Xeras 790
*yOduos 1745
χίτων, χιτώνιον, χιτωνίσκος 946
χλενάζειν, εἴς τι 31, παρά τι 1718 ; x. τινα
ΟΣ τι 801, 980, 1895
χρῆσθαι of grammatical usage 962,
οὐκ ἐν χρήσει 840
χύτραι -- χυτροπώλια 18
χντρόπους 486
*ywAdg of the arm 1879
ψαλμός 218
ψεύδεται of the poet 575; v. Ind. IIs.
Criticism
Ψευδόπλοντος 822
ψνχρότης 951
βὠκύτερα 803
Βωόπ 1895
φοτοκεῖν 1081
Gpa, ἐν ὥρᾳ early 129
ὠρεύειν tend 1161
ὡς w. infin. = wore 18, 175, 445, 768,
1078, 1406; in citations, ws w. author
192, 261, 858, 1106, 1379 bis, 1478,
ws καί w. author 1648, ws παρά Μ΄.
author 336, ws ἐν (title) 122, ὡς τ΄.
author and ἐν (title) 487, 556, 1297
ter, 1556 bis, 1569, ws w. author and
title in dat. 42 ; ws ἐπί ἰῃ explanation
of figurative expressions v. under
ἐπί; ws ἐν κωμῳδίᾳ 1699; ὡς w. δια-
βάλλειν, διασύρειν, κωμῳδεῖν, παίζειν, Υ.
under these words; ws ἄν = ὡς 292,
1204, 1878, 1458, -- ὥσπερ 1148; ὡσεὶ
εἶπε, ἔλεγε, ἔφη 275 and note, 402,
528, 546, 558, 679, 798, 848, 902,
1074, 1094, 1159; ὡσανεὶ εἶπε 390;
ὡσανεί w. gon. abs. = ws Hyp. IV p.
6.7; οὕτως = ὡσεί 1121; "ὡς = πολύ
91
II. SUBJECTS TREATED IN THE INTRODUCTION,
ARGUMENTS, SCHOLIA, AND NOTES
Accent and Breathing :
See Ind. I 8. ἀναγνωστέον, βαρύνειν͵ Bapvrovety, ὀξεῖα, ὀξύνειν, ὀξυτονητέον, ὀξυ-
τόνως͵ παροξυτόνως,͵ περισπᾶν, περισπωμένως, προπαροξύνειν͵ προπτερισπωμένως͵ προσ-
ῳδία͵ προφέρεσθαι; δασέως, δασύνειν
contraction οὗ oxytones like πρωΐ 129, 182; “simple’’ adjectives in -οῦς
(-des, -ἰόες, -cos) 272 ; substantives in -efa 919, 1656; ethnica like Μηλιεῖς, -ἰᾶς
1040 ; θεομισής pass. in meaning, -μίσης act. 1548
ἀλίβας 882 ; ᾿Αλῴφειος Or ᾿Αλφειός 1121 ; ἔποποι VOc., ἐποποῖ adv. 58; ἐπό“ rol:
wb: πό' πό 227; Θαλῆς Attic, Θάλης the κοινή 1009 ; θεομισής, -μίσης 1548 τκατω-
φάγας- epithet, -yas proper name 288 ; κηρύλος Doric, κείρυλος Attic 299; κόκκν
505; Μήλιος 1077; Μηλιάς 1040; Νεφελοκοκκυγιᾶς (-céas) 1040; νοθεῖα 1656;
wapGeveia substantive 919; wedéxas like ἀλίβας 882 ; πελεκᾶν -ἄνος the κοινή, -as
-avros Attic, -ἂς -ἃ Doric 882 ; πρεσβεῖα 1656 ; πρῴ (xpwl) 129, 182; πρῶν 120;
Στρούθιος not -los 1077 ; στροῦθος Attic 876; rads Attic 102 ; τινα or τίνα acc. to
interpretation 1074; τιό 237; rpoxidos or τροχίλος 79; φοινικιοῦς (-becs, -ἰόες,
-co0s) 272 ; φορβειά (Herodian) 861; χαραδριός bird, -άδριον stream 266
the rough breathing in rads 102; ἡ or ἤ 1204
Alcaeus, columnar scholia in an early papyrus MS. of lv
Alcman, columnar and marginal notes in an early papyrus MS. of lvi
Alexander Aetolus, catalogued the tragic poets in the Alexandrian Library xvi
Alexander the Great, his foundation of Alexandria ix
Alexandria :
foundation and growth of the city ix; topography of the city in relation to
the site of the Library xxxv ; Strabo’s description of the city xxxvi; the con-
flagration of 47 B.c. and its extent xxxi f.
the libraries: the Great Library founded by Ptolemy Soter x and n. 5,
established by Philadelphus xi; probable site xiii, χχχὶ ἢ. 2, xxxv; the
acquisition of books xvii, xxiii; the accession of the Pergamene collection xxx ;
catalogued by Zenodotus and his successors xiii, the task of the cataloguers
xxiv; the number of volumes at the time of Callimachus xiii, of Julius
Cesar xxx, after the fire xxxvii; excelled in the old Greek poets xxxviii;
results of the conflagration of 47 8.0. xxxi ff., not totally destroyed xxxvi ;
the books available in Alexandria after the conflagration xxxvii (and ἢ. 2) ff. ;
the end of the Library xiv n. 1, xxxiii n. 2. The smaller library in the
Serapeum xiii; the number of volumes ibid. ; quality of the library xxxvii
the Museum: founded by Ptolemy Soter through the influence of Deme-
trius Phalereus x and ἢ. 5; its site, organization, and equipment xi f.;
lectures there on philology, mathematics, and medicine in the third century xii;
845
346 ARISTOPHANES
its scientific collections ibid. ; left intact by the conflagration of 47 B.c. xxxvi;
Aristonicus’s book on xlii .
scholarship: the gathering of scholars at Alexandria x ; the scholars and
literary men resident there under the first two Ptolemies x f.; their atten-
tion early drawn to the study of comedy xiv; Alexandria the source of the
scholia on Aristophanes ibid.; pure scholarship and specialization xxi; the
science of philology established xxiv f.; literary criticism xxiv; the art of
textual criticism established ibid. ; the first systematic commentaries on the
classical authors xxv; the value of the work of the Alexandrian scholars
ibid.; résumé of the study of comedy at Alexandria down to 80 Β.ο. xxii;
maintenance of Alexandrian scholarship under Roman rule xii ff.; the
association of scholars there xiv, xxii; Alexandrian scholarship in the first
two centuries of the Empire xli ff., xlix ff.; metrical science at Alexandria
xl vii ff.
Amarantus, Alexandrian scholar, author of a work on the stage xlvi
Amerias, author of a glossary xxii
Ammianus, his statements about the burning of the Alexandrian Library
examined xxxi f., xxxiv; on its size xxx
Ammonius, Alexandrian scholar, author of a comic prosopography xxi; cited
in the scholia on Ar. xxi ἢ. 2;. v. Ind. ITI
Antigonus of Alexandria, author of a lexicon to Hippocrates and probably of
ἃ commentary on Nicander xliii
Antiochus, author of a comic prosopography (Mid. Com.) xxi, xliv f.
Antipater, an unidentified Alexandrian scholar xiv n. 5; v. Ind. III
Apion, Alexandrian scholar, successor to Theon, lectured at Rome on Homer,
wrote a history of Egypt and a Homeric glossary xliiif.; his period 1 n. 4;
may have been used directly by the compiler of the first parchment codex of
Ar. lxvii; cited in the scholia on Ar. xliv n. 2,1 ἢ. 4
Apollodorus, Pergamene scholar, migrated to Rome xl
Apollonius, an unidentified scholar quoted in the scholia on the Aves xiv ἢ. 8,
v. Ind. III; prob. the Apoll. cited in the scholia to the Ranae xxi, and the
Apoll. son of Chaeris cited elsewhere in the scholia on Ar. ibid. n. 7
Apollonius, son of Archibius and teacher of Apion xliii
Apollonius Dyscolus, grammarian, xlvii, lxviii; his period 1 ἢ. 4; one of the
scholars of the second century p.C. mentioned in our scholia on Ar, xlvii and
n. 8, I xviii
Apollonius Rhodius, Irenaeus’s commentary on the Argonautica xlvi
Areius Didymus, Alexandrian scholar, Stoic philosopher, honored by Augustus x1
Aristarchus, librarian at Alexandria xixf.; his pupils xx ; his commentaries on
Greek authors, more than eight hundred rolls ibid. ; his scholarship ibid. ; his
contribution to the art of textual criticism xxiv ; published two text editions
of Homer and editions of other authors xxv; his texts of Homer were lost,
probably in the conflagration of 47 8.c. xxxvii; signa used by him explained
in an early papyrus commentary on Homer lix; an extant commentary on
Herodotus attributed to him Ixii; a pupil of his, earlier than Didymus and
Aristonicus, probably the author of an extant papyrus commentary on Homer
INDEX 347
lix ; a student of comedy xiv, xv; his commentary on Ar. xx, quoted in the
extant scholia xx n.1; v. Ind. III
Aristonicus, Alexandrian scholar, wrote on Homer, Hesiod, Pindar, and on the
Museum at Alexandria xlii
Aristophanes :
history of the scholia and text
Alexandria the provenience of the commentary on Ar. xiv; scholars who
contributed to it xivf.; need of a commentary on his plays xv; Euphronius
the first to make a special study of Ar. xvii; thirty-six of his plays cited in
the scholia on the Aves xviii; the text already corrupt before the period of
Alexandrian studies ibid. ; textual corruption due to the μεταχαρακτηρίσαντες
xviii n.2; the text revised by Aristophanes Byz. xviii, xix and ἢ. 2, who
was probably the first to write the lyrics in cola xix, xlix; the commentary
of Callistratus xix, of Aristarchus xx and n.1; the variorum commentary of
Didymus xxv ff., of Symmachus and the anonymous editor following him
xxvii, xlix ff., lxiv f., lxvii ff.; other commentaries extant in part lvii, lxii
the final redaction of the scholia probably made in the fourth or fifth
century Ixiv f., its form a parchment codex, text surrounded by the notes
lxiv ff., lxxif., in a single volume containing all the text and commentary then
extant Ixv, this the source of all extant MSS. of the tenth and following
centuries Ixv, Ixxii and ἢ. 1, probably made in Constantinople lxv ff.
the study of Ar. in Constantinople Ixv ff., lxxii; the sources used by the
final editor Ixvii; the scholars of the second, third, and fourth centuries
named in our scholia on the Aves Ixviii ; the ‘other scholars’’ besides Sym-
machus used by the final redactor were those posterior to Didymus, from
Apion to Phaeinus Ixix ; nature of the redaction Ixx; form and contents of
the parchment codex Ixxi; the scholia much more abundant than now ibid.,
written in verses and cola ibid.; revival of interest in Ar. in Constantinople
in the ninth century lxxii, but confined chiefly to Plutus, Nubes, and Ranae
Ixxi; the edition of the fourth or fifth century the archetype of the extant
complete MSS. Ixxii ff.
the practical identity of the scholia in our MSS. points to such an arche-
type Ixxiii; the negative testimony of papyrus MSS. confirms this conclu-
sion ibid.; relation of the papyrus scholia to those of the extant MSS.
Ixxiiif., Ixxvi; not derived from the same specific sources lxxiv, Ixxvi; so
with the text Ixxiv; errors and v. ll. in the Hermopolis papyrus compared
with those of the vulgate text lxxiv and ἢ. 4, lxxv and nn. 1, 2; the evidence
of other early papyrus and parchment fragments and the positive testimony
of the palimpsest parchment of the tenth century lxxvi; general condition
of our text of Ar. ““ good’ lxxv; substantial errors probably pre-Alexandrian
ibid.; the text of our archetype not greatly inferior to that used by Didymus
and Symmachus lxxv
the earliest extant representatives of the first parchment variorum edition
lxxvii ff.; what is meant by the ‘ old scholia’ ibid.; old scholia in later MSS.
ibid. n.5; the nature of the notes found in V or R but not in both nor in any
other MS. nor in Suidas ibid. n.6; appraisal, as a source of the old scholia,
348 ARISTOPHANES
of Venetus V lIxxviif., of Ravennas R Ixxviii, of Suidas Ixxviii f.; the
testimonia supplied by the other lexicographers Ixxix ; contamination of the
text of the scholia from the twelfth century on ibid.; the tampering of
Tzetzes ibid., of Thomas Magister and Triclinius lxxix f.; small value of the
Byzantine commentary Ixxx f.; the MSS. which contain the text of the Aves
Ixxxi (cf. ἢ. 2); those which contain scholia on the Aves lxxxi (cf. ἢ. 2), par-
ticularly three of the fourteenth century, Laurentianus I, Estensis E, and
Ambrosianus M Ixxxi ff.; contamination in these three lxxxiii f.; supple-
mentary notes (pp. 305 ff.) derived from these and other MSS. characterized
lxxxiv ; the scholia in the Princeps Ixxxiv f.
list of the MSS. containing scholia on the Aves, with description and
contents of each, the arrangement of the notes, the work of the several hands,
the use of signa and lemmata, bibliography, etc. lxxxvi ff., the Princeps ci ff. ;
see also under Manuscripts
statements in the arguments and scholia
Ar. was second with the Aves in the archonship of Chabrias at the City
Dionysia, Callistratus being his didascalus, Hyp. p. 4.11, p.8.7; brought
out the Amphiaraus at the Lenaea of the same year, Philonides being his
didascalus p. 8.7; his purpose in writing the Aves p. 4.1, p. 6.4; exposed
corrupt statesmen in his other plays, but covertly not openly p.6.2f.; his
blasphemy against the gods p. 6. 9 ff.; ridiculed the marvellous tales of
tragedy and, in the Aves, the Gigantomachia p. 8. 4; always praises the
farmers and the knights 111 ; solves the problem of the priority of the female
bird over the male 676; characteristic of him to jest about bribe-taking
976. For criticisms of his art as a poet see under Criticism, and under Aris-
tophanes Ind. III for references to his plays
Aristophanes of Byzantium, librarian at Alexandria xix; supplemented Cal-
limachus’s catalogue of the Alexandrian Library xxiv; a student of comedy
xiv, xv, xviiif., xx; quoted in the extant scholia on Ar. xix; named as au-
thor of the metrical Hypothesis p. 2 and note, xx; revised the text of Ar.
xviii ; probably he wrote the lyrics of Ar. in cola xix, xlix; if he wrote a
commentary on Ar. it was a separate work xix ; author of a treatise on comic
roles (prob. New Com.) and on Menander and his thefts xx; first great lexi-
cographer xxii; his contribution to the art of textual criticism xxiv; edited
the text of Homer and other authors xxv; probably the formulator of the
Alexandrian metrical system of Heliodorus and Hephaestion xlix. For the
references to him in the scholia on the Aves, v. Ind. III
Aristotle, laid the foundations of the science of philology xxiv; an extant
papyrus commentary on the Topica lxi; v. Ind. III
Aristoxenus, established the science of rhythmic xlix
Artemidorus of Tarsus, author of a lexicon that dealt largely with ree xxii,
cited in the scholia on Ar. ibid. n.6
Asclepiades, Alexandrian scholar, author of notes on literary history in the
scholia on the Ranae xxi; probably identical with the As. who is criticized on
Av. 848 for faulty dramatic chronology xxi n. 8; v. Ind. III
Asclepiades Myrleanus, Pergamene scholar, migrated to Rome xl
INDEX 349
Athenaeus of Naucratis, one of the latest scholars mentioned in the scholia on
Ar. lxviii, but named only once Ixviii ἢ. 6
Athenodorus, Pergamene scholar, migrated to Rome xl
Athens and Attica :
the tribe Cecropis 1406; Cephal6é (Κεφαλεῖε), deme of Acamantis 476;
Cerameicus, where those who die in war are buried 895, its extent ibid. ;
Colonus and C. ὁ μίσθιος, boundaries of latter 997; Crioa (Κριῶθεν), tribe
Antiochus 645; Halimus, deme of Leontis 496; Leuconoe (Λευκονοεύε) 997 ;
Melité, embracing the Pnyx 997; Myrrhinus (Muppivodew:), Artemis called
there Κολαινίς 872 ; Peiraeeus (Ilepasets), Artemis called there Μουνυχία 872 ;
Philaedae, call Artemis Βραυρωνία 872 ; Sunium, seat of worship of Poseidon
868 ; Polemon’s list of eponymous heroes of tribes and demes 645
Acropolis, wooden horse on 1128; Clepsydra, a spring on the acropolis,
unfathomable, salty, said to have had underground connection with the sea at
Phalerum 1604; Cranaae, a name for Athens 128 ; Laurium, silver mines at
1106; Pelargic wall, on acropolis 832, τραχύ 886, built by the Tyrrhenians
1189; Phalerum (#adnpeés), harbor of Attica 76; Pnyx, the place of ‘the
ecclesia of theypresent time’’ (Philochorus) 997; perhaps the whole region
embracing the Pnyx was called Κολωνὸς ὁ μίσθιος ibid., this view contradicted
and the Pnyx declared to be in Melité ibid.; the prytaneum 621, 1541; the
Long Stoa, said by some to be in front of the Cerameicus 997
Cranaus, king of Athens 128; Xuthus, king of Athens 1527; Apseudes,
archon before Pythodorus, in whose year Meton set his dial in the Pnyx 997 ;
Arimnestus, archon before Chabrias Hyp. p. 8.9; Chabrias, archon in the
year of the Aves Hyp. p. 4.11, p.8.7, the Hermocopidae condemned in his
year 766; Pythodorus, archon the year after Apseudes 997
Attica, stony and barren 128; a democracy 125; infested by wolves in
early times 369; inhabitants prided themselves upon being autochthonous
Hyp. p. 4. 20, and upon their skill in fighting at sea 108, were litigious, except
the farmers 111, and avaricious 1106, and averse to military service 1867,
worshiped Apollo Patrous 1527; Athens the dwelling of the wise 409; Athe-
nian woman called ᾿Αττική not ᾿Αθηναία to avoid confusion with Athene’s
name 828; demagogues at Athens Hyp. p. 4.22; the gods’ alienation from
the Athenians Hyp. p.6.10f. -
the bronze and silver coinage of Athens stamped with the owl 801; the
device on the early didrachm was the ox, later, on the tetradrachm, the owl
and Athene’s head 1106
enrollment in the phratries a token of legitimate birth 1669; each tribe
supports a dithyrambic poet for Dionysus 1404; functions of the κωλακρέται
1541, of the ταμίαι ibid., of the πρόξενοι 1021, of the ταξίαρχοι 450
the sacred triremes, Paralus and Salaminia, used in the public service
1204 ; the Paralus used for theoriae, the Salaminia for bringing to Athens for
trial those accused of crime 147, cf. Hyp. p.4.2, p. 8.10 and 16, scholl. ad
16, 147
See also under Legal and Historical
Attalus I, probably founded the Library at Pergamum xxxvii
900 ARISTOPHANES
Augustus, conciliated the scholars of Alexandria x] ; founded the Casareum at
Alexandria xli
Barbarians :
stupid, ignorant of speech 199; regard the Greeks as most intelligent 409 ;
their language ‘obscure ’’ 1521; abusive language commonly employed in
speaking to them 1628
Birds: :
bird food 82, 281; shapes 254; habitat 92, 745, 774; habits in hatching
eggs 1108; decoy birds 1083; ‘‘ mantic’ birds, e.g. ravens and eagles,
‘musical’ birds, e.g. swans and nightingales 1832; cock-fighting 70, 489,
759, quail-fighting 1297, 1299; the problem whether the male or the female
was “earlier ᾽᾽ 676
ἀετός, preys on rabbits 1063, figures on the sceptres of kings 510, bears the
thunderbolt 1248, a ‘“‘mantic’’ bird 1882; ἀηδών, color 664, 670, sacred to
the Muses 678, appears in spring in Attica 683, a songster 1332, explanation
of epithets applied to 13881; alyl@addos, belongs to the hawks, not in Callima-
chus 888; αἴθυια, a sea-bird 1832; ἀκαλανθίς 872; ἀλεκτρυών, unfilial 1848,
‘1864, once human, changed to a bird by Ares 835, cock-fighting 70, 489;
ἁλιαιετός 891 ; ἀλκυών, habitat 250, metamorphosis of ibid., the male is called
xnpbdos and in old age is protected by the female 299, the male dies in coitu
ibid., “halcyon days’’ 1694; ἀμπελίς, in Callimachus 302, cf. 804; ἀτταγᾶς,
has mottled wings 761, habitat 249; βασκᾶς, in Callimachus 888 ; γέρανος, a
seed-picker 282, flies from Greece to Egypt 1187, carries stones, by dropping
which it learns whether it is over water or land 1187, for ballast 1429;
γλαῦξ, its cry 261, an Attic bird 858, symbol of Athene on Attic coins 261,
1106, and on statues of Athene Archegetis 515, origin of proverb “ owls to
Athens ”’ 301, other names are χαλκίς, κύμινδις, κικκάβη, κικυμίς (cf. 1181) 261;
δρυκολάπτης, found in oak-trees, from which it gets worms, destroying the
trees by its pecking 480; dpvoy, in Callimachus 304; ἐδώλιος Vv. ἐρωδιός ; ἔλέας
(perhaps = ἐλέα in Callimachus), small bird with pleasant note 302; ἐλεσᾶς,
“look up in the History of Animals’’ 888 ; ἐρισάλπιγξ, not in Callimachus 8838;
ἐρυθρόπους, in Callimachus 802 ; épwéiés, Callimachus gives ἐδώλιος 883 ; ἴβις,
common in Egypt 1296; ἱέραξ, mantic, sacred to Apollo, in whose hand it is
borne in statues 5156, 568, its nature 1454, servant of Zeus 515; καταρράκτης, in
Callimachus 883 ; κατωφαγᾶς 288 ; κεβλήπυρις, perhaps should be κέβλη (regis-
tered by Callimachus) and rupis 808 ; κερχνῇής, a small ἱέραξ acc. to Didymus,
but not in Callimachus (who has κέρχνη) 304, its nature 1454 ; κηῤύλος, v. ἀλκνών;
xirra, its appearance a sign of spring 501, appears in Greece at shearing-time
718, its nature 1297; κόκκυξ, appears in Phoenicia before harvest 505, cf. 507;
κολαινίς 872; κολυμβίς, in Callimachus 804; κόραξ, its nature 1292, mantic
1882; κορυδαλός, sacred to Earth 471, crested 475, cf. 1295; κόψιχος, pricks its
eggs 1081; xpét, appearance 1188; κύμινδις, not in Callimachus 1181 ; λάρος,
voracious 567, sea-bird 1882, 1846 ; Μῆδος (Ὁ) 278; »épros, in Callimachus 302 ;
yhrra, water-bird 566, with peculiar marking 1148; ὄρτυξ, quail-fighting
1297, 1299; ὀρφανός (Ὁ) 1801; πάππος, a bird acc. to Euphronius, though not
INDEX 351
catalogued by Callimachus 765 ; redapyés, justice-loving, bears its dead father
on its wings, is engraved upon sceptres as a symbol of justice, the hippopotamus
beneath 1354, 1857 ; πελεκᾶς, has a big beak 882; πέρδιξ, symbol of cunning
767, 768 ; Περσικός͵ Ecbatana birds are called ‘‘ Persian’’ 278 ; πηνέλοψ, size
and shape 1302; πίναξ (?) 14; πορφυρίς, in Callimachus 802, cf. 304; πορφυρίων
1249, color 1250; πυτίνη 798 ; cirrn, of good omen to lovers 704; σπίνος 1079 ;
στροῦθος, has big feet 876 ; rads, color 102; redéas, a bird acc. to Symmachus
168; τέτραξ, “look up in the History of Animals’ 883; τροχῖλος 79; ὑποθυμίς,
in Callimachus 302; φαλαρίς, marsh-bird 565; φλέξις, ‘look up in the History
of Animals”? 888; φρυγίλος 762, 878; χαραδριός, a cure for jaundice 266; χελι-
dd», its gait 168 ; χήν, broad-footed 1145; χηναλώπηξ 1295 and note
Books, the book-trade at Athens xviii and ἢ. 1, at Alexandria xli ἢ. 5; the
book-markets of Greece in general xxxviii; the ‘ book’ in the Alexandrian
Library xiii n.1,; the size of a papyrus roll of a single play and of a com-
mentary xxvi n. 4; the practical inconvenience of the independent papyrus
commentary lxii; the advantage of parchment over papyrus lxiv ; the codex
supplants the roll ibid. ;
Ceesar, Julius, his firing of his ships at Alexandria in 475... xxxi; the gravity
of his situation ibid.; the conflagration and the Library xxxii ff.
Callimachus, completed, in 120 volumes, the catalogue of the Alexandrian
Library xiii, cf. xvi ἢ. 8, xxiv; treated of comedy in his general catalogue
xvi; no evidence that he wrote a commentary on Ar. xvii; Epaphroditus’s
treatise on the Origins xlv; marginal notes in an early papyrus MS. of the
Aetia and Iambi lvii f., of the Hymn to Artemis Ixii, cf. xiv; for his treatise
on birds, his catalogue, and his poems quoted in the scholia to Ar., v. Ind. III
Callistratus, Alexandrian scholar, student of comedy xivf., wrote a commentary
on Ar. and on a play of Cratinus xix ; cited in the scholia on Ar. xix n.6;
v. Ind. III
Cassius Dio, his statements about the burning of the Alexandrian Library
examined xxxi ff.
Cephisodemus, an unidentified Alexandrian scholar xiv n.8; v. Ind. III
Cercidas, marginal notes in an early papyrus MS. of Ivii
Chaeris, an unidentified Alexandrian scholar xiv ἢ. ὃ; v. Ind. III
Clitarchus, author of a glossary xxii; v. Ind. III
Comedy :
study of at Alexandria, by Callimachus, Euphronius, Eratosthenes, Aris-
tophanes Byz., Callistratus, Aristarchus, Demetrius Ixion, Didymus xiv; the
work of Lycophron xvi, of Callimachus xvi, xxiv; the systematic study of
xvii; the need of a commentary xxi (cf. xv) ; comic lexicons and glossaries
xxii ; comic prosopographies xxi, xlvi; results of Alexandrian study of
comedy down to 30 5.0. xxii ff.; Didymus’s services xxv f., Symmachus’s
liii ff.
the ἄδεια and ἐξουσία enjoyed by Ar. in his earlier plays Hyp. p.6.2; this
license restricted by law in his time (φανερῶς μὲν οὐδαμῶς, λεληθότως δέ) ibid. ;
the law μὴ ὀνομαστὶ κωμῳδεῖν 1297
852 ARISTOPHANES
ἀνάπαιστος a term for the parabasis proper 686 and note, the μακρόν or πνῖγος
(at 728) 726 note, the ἐπέρρημα (at 758) ibid., there is usually an ἐπιρρηματικὴ
συζνγία after the parabasis as in the Equites (at 1264) 1058; the actors retire
to make way for the parabasis 640 ; the poet often speaks on his own behalf
in the parabasis through the mouth of the chorus 1102; flute accompaniment
to the parabasis 682
the poet’s management (οἰκονομεῖν) of his plot Hyp. p. 6.10; of κωμικοί of the
comic poets in general 42 ; references to the usage of the comic poets 448, 682,
764, 1102, 1202, 1296
Commentaries :
at first independent books unaccompanied by the text but furnished with
lemmata liii ff.; marginal annotation rare and meagre — none in the literary
papyri of the third and second centuries s.c. and perhaps none in the first
century livf., very few in those of the first three centuries of our era liv,
columnar where they occur liv f.; the combination of columnar and marginal
notes in two papyri of the first century, but such commentary not comparable
‘with the systematic commentaries e.g. that on Ar. lv f.; the same conclusion
drawn from the Pindar papyrus of the second century, which allows for notes
between the columns, and from the other papyri of the second and third cen-
turies lvi f.; specimens of independent commentaries without text from the
first century s.c. and the four centuries following lviii; the glossographical
school-commentaries lx ; the early need felt for commentaries to the classical
authors xv, xxi f., lxii; the broad scope of the commentaries on comedy xxiii ;
the practical inconvenience of the independent commentary Ixii; a beginning
made of annotated text editions lxiii ; the final ancient redaction of the com-
mentary on Ar., a parchment codex with text and variorum notes, probably
made in the fourth or fifth century p.C. lxivf., lxxi f.; the earliest represen-
tatives of this variorum edition lxxvii; for the commentaries on Ar. in par-
ticular, see under Aristophanes
the impersonal manner of the old Greek commentators Ixviii, lxx and
n.4; the manner of Tzetzes contrasted Ixx n.4; paraphrase as a method of
interpretation lxx f.; difficulty of determining the authorship of notes xxvii,
lxix f.; lemmata invariably used in the independent commentaries lviii, lix,
lx, xi, Lxii, not needed, and not used, in the papyrus texts with brief annota-
tion Ixiii, probably retained in the parchment archetype of the extant MSS.
Ιχχὶ ; when omitted were replaced by signa Ixxi; use of lemma and signum
in the existing MSS. of the scholia on Ar. Ixxxvii (in V), lxxxviii (G), lxxxix
(R), xcii (T), xciv (E), xcvi (M), in the Princeps cii
Conjectural readings of the text of the scholia on the Aves of Ar. civ ff.
Constantinople, became the resort of scholars in the fourth century p.C. lxv;
its library and university ibid.; the revival of Byzantine learning in the
ninth century xxii
Corinna, marginal notes on an early papyrus MS. of lvii
Crates, head of the Pergamene school, lectured in Rome xxxix f.; wrote a
commentary on Ar. xv; discussed the divisions of comedy and the parts of
the parabasis xxi; cited in the scholia on Ar. xxi ἢ. 5
INDEX 353
Cratinus, ἃ commentary on, by Callistratus xix, probably one by Didymus also
xxvi; v. Ind. III
Criticism, literary criticism at Alexandria xxiv
aesthetic
notes in commendation of the poet: the excellence of the Aves Hyp.
p. 4.10; the happy choice of words or the aptness of a jest, χαριέντως 445, 635,
1487, καλῶς 489, 691, 1781, οἰκείως 787 (cf. 1590), κατὰ τὸ οἰκεῖον 1292 (cf. 438),
πιθανῶς 447, 1156, 1628, κωμικώτερον (παίζει) 471; the good management of the
action, edxalpws 228 (the way the chorus is brought in), 1759 (comic dancing) ;
the care with which facts are considered in making jests 695 (οὐκ ὡς ἔτυχεν,
ἀλλ᾽ ἀπὸ loroplas), Hyp. p.6.18 and 978 (οὐκ ἀπλῶτ), ἐπιτηδείως Hyp. p. 6.10,
558, 1282, ἐπίτηδες 507, 558, 952, 1000, 1877 bis, ἐπιτετήδευκε 1289; cf. the
implied commendation of the poet’s “imitation ’’ of fact, his “mingling ᾽" of
fact and fancy, 737 (ἐπιμίγνυσι), 864 (ἐμιμήσατο, ἔμιξε), 1541 (ulyrvor), 1570
(ἔμιξεν), 1669 (ὡς ἐν κωμῳδίᾳ, v. Ind. I 8. κωμῳδία), his “ invention’ 983 (an
oracle), 1521 (a race), and his “ enhancing ’’ the humor (v. Ind. Is. aténoxs)
in disapproval : ἀκαίρως λεγόμενον 66, ἀλόγως κεῖται 1514 (use of ἄττα, or perhaps
the reading), ἀσαφῶς λέγει 1151, ἀτόπως καὶ ἀπιθάνως τῇ γενεαλογίᾳ κέχρηται 697,
βιαίως (ἐγχεῖ for διείρει) 1081. Cf. κακῶς παίζει 609 (of an intentional misuse of
ἃ word) and ψεύδεται παίζων 5765 (of an intentional misstatement of fact),
ἤλλαξε τὸ τοπικόν 801 (of an intentional disregard of the scenic proprieties) ;
probably none of these implies disapproval
exegetical }
ἀνάγνωσις κατὰ προσῳδίαν, see under Accent
ἐξήγησις κατὰ τοὺς τρόπους, see under Figures
γλωσσῶν τε καὶ ἱστοριῶν ἀπόδοσις, for γλῶσσαι see Ind. 1; for ἱστορίαι see
under History and Mythology
ἐτυμολογίας εὕρεσις, see under Etymology
ἀναλογίας ἐκλογισμός, e.g. 288, 272, 528, 589, 882, 1040, 1077, 1810, 1656
κρίσις ποιημάτων, see under Criticism, aesthetic
commentators and commentaries, see under the names of the critics and
Index III under Anonymous Critics
critical signs, see Index I 8. ὅτι, πρός, x; punctuation, see Index I 8.
διαιρεῖν, στίζειν, and xlvi
critical terms, see Index I s. vv. (interpretation) ἐξηγεῖσθαι, ἐξήγησις, ἑρμη-
νεύειν, ἀκούειν, ὑπακούειν, προσυκακουστέον, δύναται; (acceptance of words in a
certain meaning) δέχεσθαι, ἀποδέχεσθαι, ἐκδέχεσθαι, λαμβάνειν, μεταλαμβάνειν ;
(usage) λέγειν, τάσσειν, χρῆσθαι͵ κεῖσθαι, παραλαμβάνειν ; (the sense) τὸ σημαινό-
μενον ; (the context) σύστασις ; (the critic’s processes) ἀξιοῦν, ζητεῖν, σημειοῦν,
ἐπισκέπτειν͵, παρατιθέναι, cf. dudprupos; (the critic’s faults) πλαγιάζεσθαι,
σχεδιάζειν
method of making citations, see under References and in Index III under
the authors quoted
1 The first six topics are the divisions of Dionysius Thrax
304 ARISTOPHANES
textual
the art of textual criticism established by Zenodotus, Aristophanes Byz.,
and Aristarchus xxiv f.; the critical notes on Ar. of Didymus xxviii, of Sym-
machus li; Pamphilus’s τέχνη κριτική xliv; v. also 8. Commentaries
see Index I s. vv. (MS., text, and readings) ἀντίγραφον ; τὸ προκείμενον,
ἔξωθεν, ἐνθάδε, ἐνταῦθα, ἑτέρωθι, viv, otros; γράφειν, γραφή, φέρειν ; ἁμαρτάνειν;
διάλειμμα, πλήρωμα
on the MSS., readings, errors, and corrections: ἔν τισι τῶν ἀντιγράφων 1188
(colometry), ἔν τισι 1262 (colometry), 1480 (colometry), 809 (division between
speakers) ; τινὲς 19 (reading), 1091 (reading), 1377 (reading) ; φέρεται ἐν τοῖς
πλείστοις (reading) 1297; ἐν τοῖς ᾿Ατταλίοις εἷρον . .. καὶ ἐν τῳ παλαιῷ τῷ ἐμῷ
1608 ; φέρουσί τινες διάλειμμα, καὶ ᾿Αριστοφάνου: πλήρωμα οὕτως 1842 ; τὰ προκεί-
μενα 266 and note; ἡμάρτηται περὶ τὴν γραφήν 808; ἀλόγως κεῖται 1514 (possibly
of the poet’s usage); Διονύσιος γράφει 1297 ; μήποτε γραπτέον 589, 1181; ᾿Αρί-
σταρχος οὐκ ἀποδέχεται πληθυντικῶς 76; αἱρετώτερον δὲ τὸ. .. 1868. Variant
readings: γράφεται καί 15, 204, 348, 417, 645, 1212, 1819, 1868, 1881, 1δ68 ;
γράφεται 109, 210, 566, 644, 1896, 1656 ; δίχως (Sc. προκεῖται) 266, 1468 ; τινὲς
1842 ; τινὲς γράφουσιν 23 ; ἕν τισι γράφεται 66
Customs :
markets usually referred to by the name of the article sold (in pl.), e.g.
ὄρνεα, χύτροι 18; sacrifice at the founding of cities 48; formulae in taking
omens 95; the bridegroom’s garland of σισύμβρια 160, cf. 161; bird-dealers
keep their χαραδριοί hidden 266 ; duties of boatswains 278, 1895 ; camels used
by the Medes in warfare 278; soldiers advancing to battle chant ἐἔλελελεῦ
864 ; a price set upon wolves’ heads in Attica 869; spears held inside the
shield 886, cf. 800 ; burial of soldiers in the Cerameicus 895; clay figures of
Hephaestus set up by the hearth 436; a long bar with pegs used for hanging
kitchen utensils 486; the proclamations of the taxiarchs posted on bulletin
boards 450; garlands worn by banqueters to keep the head cool 468 ; fashions
of wearing the tiara among the Persians 487; the name-day of a child, the
tenth (or seventh) after birth, celebrated with a feast 494, 922; prostration
before the kite at the beginning of spring 501; the call of the cuckoo in
Egypt 507; circumcision in Egypt and Phoenicia 507; images of birds on
sceptres 510, and on the heads and in the hands of statues of the gods 507;
Μανῆς a common slave name 628, cf. 721; manner of testing birds in buying
530 ; silphium used as a condiment and in medicine 683, 584 f., 1582; asphalt
used by the Babylonians instead of mortar 552; wheat offered to Aphro-
dite because of its aphrodisiac properties 565; gifts of birds to the beloved
704 ; omens from meetings 721 ; spurs on cocks in cock-fighting 759 ; fashions
of hair-cuts 806 ; sentry fires 841; bells carried by patrols 842, 1160; Hestia
receives the first sacrifice 864; catamites at the mysteries of Rhea 876; long
hair a privilege of freemen 911; migration of Scythians in winter 942;
decrees and laws inscribed on stelae 1050; practices of bird-catchers 1081,
1083 ; myrtle berries eaten by women and girls, hence the name παρθένια
1099 ; bird-fenders on statues 1114; philosophers wear their hair long 1282,
and Spartans ibid. ; the use of the scytale by the Spartans 1288 ; the stork
INDEX 399
and the hippopotamus encraved on sceptres 13541; top-epinning with a whip
1461; popular observances and superstitions regarding heroes 149Q, 1498 ; the
phrase used in asking the time 1196; the canephori carry sun-shades 1308
philosophers are unwashed and pursue their stadies in the dark 1553, 1564
the Thracian manner of dress 1567; the barbarians wear trousers 15@
manner of talking to barbarians 1628; the tonzue of sacrificed victims is
cut out separately 1704; artists represent the thunderbolt with wings 1713 ;
the chant “ Hymen, εἰς." 1536; the paranymph ndes by the side of the
bridegroom 1737
we Gh we
Demetrius Ixion, Alexandrian scholar, later an adherent of the Perramene
school, a student of comedy xiv f.; author of an Attic lexicon xxii; cited in
the scholia on Ar. xxii ἢ. 4; τ. Ind. III
Demetrius Phalereus, his influence in connection with the founding of the
Museum and Library at Alexandria x and n. 5
Demosthenes, Aelius Theon’s commentary on xivii; the extant papyrus com-
mentary of Didymus on lxi ; an anonymous commentary on the Midias ibid.
Dialect, dialect studies by Tryphon xii
ἀφύαι Attic 76; ἐμέν a Dorism affected by Pindar 980; ἐμπίμπλφ Attic
impv., ἐμπίμπλαθι in the κοινή 1310; Ζάν Doric 570 and note ; Garjgs -οὗ Attic,
Odrys Θάλητος in the κοινή 1009; ἴστη Attic impv., ἴσταθε in the κοινή 1310;
καλάσιρις an Egyptian word acc. to Cephisodemus 1294; κηρύλος Doric, κείρυλος
Attic 299: κλινῆναι Attic, κλινθῆναε in the κοινή 122; κυνέα (κυνῇ) Peloponnesian
for réragos 1208 ; λεκάνη Attic, λακάνῃη in the κοινή 1143; ὀργή Attic for πίσσα
839 ; Spxts (nom. sing.) Attic 70; πελεκᾶς -ἄντος Attic, -ds -ἃ Doric, -d» -dves in
the κοινή 882; πηνίκ᾽ ἅττα not Attic 1514; πλέον πλεῖν Attic crasis 6; ποτῆται
Doric 250; πρῴ as from πρωΐ Attic 1382; ῥεγῶν Doric κατὰ τροπὴν τοῦ o eis ὦ
935 ; σαβάζειν barbarian for εὐάζειν 873 ; στροῦθος Attic 876 ; ταὡς Attic 102;
ry Attic impv. (epic) of τῆμι, r7 in the κοινή 1310
Didascaliae :
under Chabrias Ameipsias was first ἐν ἄστει with the Banqueters, Ar. second,
διὰ Καλλιστράτου, with the Aves, Phrynichus third with the Monotropus Hyp.
p. 4.11, cf. p. 8.7; on the Monotropus cf. 997: Ar. brought out the Amphi-
araus at the Lenaea in the same year as the Aves, διὰ Φιλωνίδον Hyp. p. 8.7;
the Cronus of Phrynichus was brought out before the Aves 988; the Pala-
medes of Euripides was brought out not long before the Aves 842, the
Andromeda and Phoenissae not until after the Aves 521; the Nemesis of
Cratinus (the younger) was produced after the Aves 521 and note; the
Pandionis, a tetralogy of Philocles 281 ; the Licymnian tetralogy of Euripides
1242 and note. On the Didascaliae of Aristotle v. Ind. HI
Didymus, student of comedy xiv; author of the first variorum editions of the
Greek classics xxv; his period xxv n.1; estimate of his work xxv ff.; his
commentaries on the Orators xxvi, xxxviii, xi; his industry and productivity
xxvi, xli ἢ. 4; wrote commentaries on Aristophanes, Phrynichus, Eupolis,
Menander, and probably Cratinus, a comic lexicon, on corruption of words
xxvi; estimate of his scholarship ibid.; relation of Didymus to the variorum
956 ARISTOPHANES
commentaries of his successors xxvii; the range of his interests xxviiif.; his
citation of the poets xxix ; the apparatus at his disposal xxx, xxxvii ff.; the
probable effects of the conflagration of 478.c. on his scholarly activity xxxvi f.;
his restoration of Aristarchus’s readings in the text of Homer xxxvii; pursued
his studies probably at Alexandria, not in Rome xxxix, xli; the chief single
source of information of Symmachus lii, who was the transmitter of his work
on Ar. 1, correcting and supplementing him liif., lxvii; the form of his com-
mentary on Demosthenes Ixi; the problem of determining his authorship of
notes xxvii; the form of his commentary on Ar. liii ff., lviii ff.; range of his
interests as illustrated by his notes on the Aves xxviii f.; notes on the other
plays ascribed to him xxix n.1; his citations from the poets xxix ; not used
directly by the editor of the first parchment codex of Ar. Lxvii. For citations
in the scholia on the Aves, v. Ind. IIT
Diodorus of Caria, Alexandrian scholar x
Dionysius, an unidentified Alexandrian scholar xiv ἢ. ὃ: v. Ind. III
Dithyrambic poets, affectation of Dorisms 980; use of extravagant epithets
1888 ; their unintelligible bombast 13892, 1895 ; one maintained by each tribe
at Athens 1404; the first organization of cyclic choruses 1408
Dress, ἑπλοίς 122; βαίτη 122; ἐξωμίς, ἐξωμίδιον 122; καλάσιρις 1204; κόθορνος 904 ;
κυνῇ 1208 ; λῃδάριον 715; πέπλος 827; wéracos 1208 ; σισύρα, σισύρνα͵ clovs 122;
σπολάς 988 ; στέφανος at banquets 468 ; χίτων, χιτώνιον, χιτωνίσκος 946 ; χλαῖνα
1421; the manner of wearing the τιάρα among the Persians 487; the styl-
ish arrangement of the ἱμάτιον (περιστέλλεσθαι) 1567; fashions of hair-cuts
868, wearing the hair long 911, 1282; on the dress of actors v. Scenic
Antiquities
Epaphroditus, Alexandrian scholar, author of treatises on Homer, Hesiod,
Callimachus, and of a lexicon xlv, οἵ. ] ἢ. 4 ; cited in our scholia on Ar. xlv
n.2; may have been used directly, not through the medium of Symmachus,
by the compiler of the first parchment edition of Ar. lxvii, 1 n. 4
Epicharmus, columnar scholia in an early papyrus MS. of lv
Eratosthenes, Alexandrian scholar, student of comedy xiv ff.; wrote on the Old
Comedy xvi, xxiv, but there is no evidence that he wrote a commentary on
Ar. xvii; his encyclopedic range xx; cited in the scholia on Ar. xvii ἢ. 4;
v. Ind. ITI
Etymology, v. Ind. I 8. ἐτυμολογεῖν, ἐτύμως, ὀνοματοποιεῖν͵ παράγειν, παραποιεῖν,
παρασχηματίζειν͵ πλάσσειν, σχηματίζειν, ὑπετυμολογεῖν ; ἀπό, ἐκ, παρά
αἰγίθαλλος, οὕτως ὠνομάσθη, ὡς τινες, παρὰ τὸ ἐξ αἰγὸς τεθηλακέναι 888
ἀκαλανθίς, παρὰ τὸ αἰκάλλειν ἴσως 872
ἀπολιβάζειν͵ from λιβάς (because it falls quickly) or from Λιβύη 1467
ἀποπελεκᾶν, παρὰ τὸ ᾿ πελεκᾶν τὰ ξύλα᾽ τῷ ὀνόματι τοῦ ὄρνιθος παίζων ἐχρήσατο
1166
ἀποσποδεῖν͵ ἀπὸ τῆς σποδοῦ 8
βάδος, ἐν παιδιᾷ ἀπὸ τοῦ βαδίζειν παρεσχημάτισται 42
βλιμάζειν, from θλιβομάζειν 580
βρύκειν, παρὰ τὴν βορὰν οἱονεὶ βορύκειν 26
INDEX 357
γαῦλος and σκάφη, ἀπὸ τῶν σκενῶν (Viz. γαυλός and σκάφη) 598
δρυκολάπτης, ἐν ταῖς δρυσὶν εὑρισκόμενον, καὶ πολλάκις ἀνορύττον καταβάλλει (i.e.
κολάπτει τὰς Spis) 480
ὀγγλωττογάστωρ, παρὰ τοὺς ‘éyxepoydoropas’ πεκοίηται 1604
ἔλεγος͵ ἀπὸ τοῦ ἕ ἔ λέγειν 217
ἐπικνᾶν, παρὰ τὸ κναίειν 5383
ἐπιτριβείης, παρὰ τὸ Τριβαλλοί φησι παίζων γεγονέναι 1530
ἐρωδιός, παρὰ τὴν ἔραν (= γῆν) πέπαιχεν. .. ταῦτα ἐσχημάτισται 1142
Εὐελπίδης, παρὰ τὸ εὖ ἔχειν τὴν ἐλπίδα 1, cf. Hyp. p. 8.8 and note
εὐράξ, ἔπλασεν παρὰ τὸ εὑρέως 1258
Ἡλιαία, διὰ τὸ ὑπὸ τοῦ ἡλίου βάλλεσθαι 109
ἡλιαστής͵ ἀπὸ τῆς Ἡλιαίας 109
Καρικαί and Καροπόλεις = οἰκήσεις, from the proper name Κάρ (with an impli-
cation of xdpa) 292
κατάχυσμα, παρὰ τὸ χεύεσθαι 585
κατωφαγᾶς͵ ἴσως ἐκ τοῦ καταφαγεῖν τὸ ὄνομα πεποίηκε 288
κενέβρειος, κατὰ ἐναλλαγὴν τῶν στοιχείων ἀντὶ τοῦ νεκριμαῖος δ88
κηρύλος͵ ἴσως παρὰ τὸ κείρειν ἠτυμολόγηκε (ἐσχημάτικεν) 299
κίβδηλος, παρὰ τὸ ὑπὸ Χίων δεδηλῆσθαι 158
κικκάβη = γλαῦξ, from the cry of the owl ' κικκαβαῦ᾽ 261
Kpavaol, ἣ ἀπὸ Κραναοῦ βασιλέως 128
κύρβεις, ἦτοι παρὰ τὸ κεκορυφῶσαι els ὕψος ἀνατεταμέναι ἢ ἀπὸ τῶν Κορυβάντων
1854
κύρμα, παρὰ τὸ κυρεῖν 430
λαῖμα, παραπεποίηκε παρὰ τὸν λαιμόν 1568
λακάνη, παρὰ τὸ λα ἐπιτατικὸν καὶ τὸ χαίνω 1148
Λέπρεον, διὰ τὸ τὴν χώραν λεπρὰν εἶναι ΟΥ διὰ τὸ τοὺς πρώτους οἰκήσαντας τὴν
πόλιν ταύτῃ τῇ νόσῳ κατεσχῆσθαι 149 ᾿
Negedoxoxxvyla, παρὰ τὰς νεφέλας καί τὸν κόκκνγα 819
νῆττα, παρὰ τὸ νήχεσθαι 566
vouds, διὰ τῆς νομῆς ἔχων τόν βίον 94]
Πανδώρα, ἐπειδὴ πάντα δωρεῖται 971
wardt, ἔπλασεν παρὰ τὸ πατάξαι 1258
πάτος,͵ ἀπὸ τοῦ πατεῖν 42
πεδάρσιος, παρὰ τὸ ἐκ τοῦ πέδου αἴρεσθαι 1197
Πειθόταιρος͵ παρὰ τὸ πείθειν τὸν ἑταῖρον 1, cf. Hyp. p. 8.8 and notes
περίπολος, ἀπὸ τοῦ περιπολεῖν 1177
πινακοπώλης, from πίναξ, the platter on which birds are exposed for sale, or
πίναξ, a kind of bird 14
κιπίζειν͵ κατὰ μίμησιν τῶν ὀρνέων πεποίηται 807
πόλις͵ ἔπαιξε παρὰ τὸ πόλος σχηματίσας τὴν ᾿ πόλιν᾽ 184
πόλος, from τόπος (πρὸς τὸν σχηματισμὸν τοῦ ὀνόματος παίζει) or ἐτυμολογεῖ ἀπὸ
τοῦ πολεῖσθαι 179
πρηγορεών͵ ἀπὸ τοῦ συναθροίζειν (or προαθροίζειν, i.e. ἀγείρειν) ἐκεῖ τήν τροφήν
1118
πρόλογος, as the preceding and ὅτι συλλέγεται ἐν αὐτῷ τὰ σιτία 1118
ie ME ce
908 ARISTOPHANES
Σαβάζιος, παρά τὸν σαβασμόν = εὐασμόν 818
σελλίζειν, from Σέλλος 828
σίγιον, παρὰ τὴν σιωπήν (Ϊ.6. σιγή) 100ὅ
σκυτάλιον, ἐτύμως τὰς βακτηρίας αἷς τὰ σκύτα τύπτουσιν 1288
σπερμολόγος, ἐκ τοῦ ὀρύττειν (i.e. λέγει») τὰ σπέρματα 579
σπολάς, παρήχθη ἴσως ἐκ τοῦ ἐπισπᾶσθαι 938
στρεψοδικοπανουργία, παρὰ τὸ στρεβλὸν ἦθος... καὶ τὴν δίκην καὶ τὴν πανουργίαν
1468 :
στυφοκόμπος, παρὰ τὸ στερεῶς κόπτειν, ὄνομα ὀρνέον ἔπλασε παρὰ τὸ κολάπτειν
τὴν κεφαλήν 1209
Tnpets, παρὰ τὸ τηρεῖν τὴν Id 102'
τρίμμα, ὁ τετριμμόνος ἐν τοῖς πράγμασιν 430
τροχῖλος, from τρέχειν 79
φαληρίς, ἐσχημάτισε παρὰ ror‘ φαλλόν᾽ 565
φασιανικός, συκοφάντης, παρὰ τὸ φαίνειν, ἢ μετὰ φασιανῶν εὑρισκόμενος 68
φρυκτωρία, παρὰ τὸν φρυκτὸν καὶ τὸ ὠρεύειν 1161
χαλεπός, from χαλέπτειν 589
χάος, διὰ τὸ κεχύσθαι εἰς ἄπλωμα 1218
χαραδριός, ὠνοματοπεπκοίηται παρὰ τὸ ἐν ταῖς χαράδραις διατρίβειν 1141
See also under Figures, rhetorical
Euclid, the mathematician, resided at Alexandria x
Eumenes II, established the Pergamene library xxxvii f.
Euphranor, Alexandrian scholar, teacher of Apion xliii
Euphronius, Alexandrian scholar, student of comedy xiv, xvii; the first to write
a commentary on Ar. xvii; scope of his studies as illustrated by the notes on
the Aves xvii; cited in the scholia on Ar. xvii n.2; made words a special
subject of study xxii; v. Ind. III
Eupolis, Didymus wrote a commentary on xxvi; v. Ind. I
Euripides, Irenaeus’s commentary on the Medea xlvi
Fables :
ὁ Αἰσώπειος λόγος 15; all fables commonly attributed to Aesop, regardless of
authorship 651 ; those about animals called Aesopic, about men Sybaritic, the
latter term applied by some to short fables 471; a fable of Archilochus
attributed to Aesop 651; a ‘ Libystian’ fable 807. See also s. Proverbs
Festivals and Contests :
Execestides, citharode, victor at the Pythia, Carneia, and twice at the
Panathenaea (Polemon) 11; Callias, son of Phaenippus, victor at Olympia
ἵππῳ O1.54 288; the peplus carried in the procession (at the Panathenaea)
827 ; at the Heraea in Pellene the prize was a chlaena, though others say that
this prize was offered at the Hermaea at Pellene in Achaea 1421; at the
Eleusinia the canephori carry sun-shades 1508, a girl follows the canephori
carrying the sun-shade and a stool 1551; each tribe at Athens maintains a
dithyrambic poet for Dionysus 1404; parsimony of a certain choregus 890;
ditliyrambic choruses first organized by Lasus of Hermione or by Arion
of Methymna 1408 ; the various kinds of foot-races explained 292
INDEX 309
Figures :
grammatical, see Ind. I 8. σχῆμα
ἀπὸ κοινοῦ 429, 1105
ἀπὸ τοῦ ἑνικοῦ εἰς τὸ πληθυντικόν 204, ἑνικῶς ἐπὶ τῶν δύο 417
διαίρεσις τῆς λέξεως 1717 (διαψαίρειν for ψαίρειν διά)
διὰ μέσου 737, μεταξύ 45
ἔλλειψις, κατὰ ἔ. 1527, cf. Ind. I 8. δηλονότι, ἐνδεῖν, ἔξωθεν, λείπει, προσνπακού-
ey, ὑπακούειν
μεταπλασμός, κατὰ μ. 952
Ὁμηρικόν (direct obj. instead of περί w. gen.) 167
weplppacts 852 (συμπαραινέσας ἔχω), 1418 (ris ὁ πτερῶν) ; cf. 17
πρόληψις, ᾿Αττικὸν τὸ σχῆμα, εἰσὶ γὰρ αἰτιατικαὶ ἀντὶ εὐθειῶν 1269
πρὸς τὸ σημαινόμενον 1088
pl. rel. in agreement with collective antecedent 1088; sing. following pl.
899
rhetorical; v. Ind. 1 8. σχηματίζειν, τροπή; Tryphon’s treatise on Tropes xlii
ἀντιστροφή (conversion of terms), ἀντέστρεψεν 273 and note
ἀπὸ ἑνὸς τὰ ἄλλα 39, ἀφ᾽ ἑνὸς τοὺς πάντας δηλοῖ 1611; cf. 480
ἀπὸ μέρους τὸ πᾶν, τὸ μερικὸν ἐπὶ πάντων 254; cf. 1065
αὔξησις, διὰ τὸ πληθυντικὸν ηὔξησε 558, ηὔξησε τῷ πληθυντικῷ 1701, αὔξησις
τῆς κωμῳδίας 1541
γένος καὶ εἶδος, εἶδος ἀντὶ γένους, κοινῶς 231, 1128, γενικώτερόν τι 1620; τὸ γενικὸν
εἰπών͵ εἶτα ἐπαγαγὼν τὸ εἰδικόν 102; cf. 358, 480
εἰρωνεία, ἐν εἰ. 91, 185, 798
εἰς τὸ ἐναντίον 184, τοὐναντίον 1653
ἐκ παραλλήλου τὸ αὐτό 642, ἐκ π. ἡ διαφορά δηλοῦται 107
ἐτυμολογικόν, V. Etymology 8.vv. βάδος, ἐπιτριβείης, ἐρωδιός, κηρύλος, λαῖμα,
γῆττα, πόλις͵ πόλος, φαληρίς and cf. below 8. ὀνοματοποιζα
μεταφορά, 35, 121, 156, 279, 285, 450, 462, 465, 498, 648, 759, 828, 1400;
v. Ind. I 8. ἀπό, ἐκ, μεταφορά, τροπή
ὀνοματοποιΐα, πλανύττειν (κωμικῶς παρῆκται) 3; ὑποδεδιώς (ἔπλασε) 65; ἐπικε-
χοδώς (ἔπαιξε) 68 ; τροχῖλος (πέπαιχε εἰπών) 19; ἐπό" ποί' πό" πό' wd (κατὰ
μίμησιν) 227; τιττυβίζειν 285; τιό" τιό τιό (μιμούμενοτ) 287; τριοτό" τοτοβρίξ
(μιμεῖται) 242; κατωφαγᾶς (τὸ ὄνομα πεποίηκε) 288; πιπίζειν (κατὰ μίμησιν πεκοί-
nas) 807 ; κόκκυ 505 ; ὀρχίλος (ἔπλασε) 568 ; χαραδριός (wroparowerolnra:) 1141;
edpdt πατάξ (ἔπλασε) 1258; στυφοκόπος (ἔπλασε) 1299 ; Τριβαλλοί (ἀνέπλασε)
1621 ; Φαναί 1694 ; τήνελλα (ulunors) 1764
παράφρασις, παραφράζει 179 and note
περίφρασις 17 (Θαρρελείδον xodords)
πλεονασμός 150 and 1100 (πλεονάζει), 250 (wrepirrés), 494 (περιττεύει), 1514 (πα-
ρέλκει) ; συμπλήρωμα 1882
σαρκασμός, ἐν σ. 1009
σωματοποίησις,͵ σωματοποιεῖ 1536
ταντολογία 642 (ἐκ παραλλήλου)
ὑπερβολή, ἐν ὑ. 1078, διὰ τὴν ὑ. 1188
360 ARISTOPHANES
Gellius, the number of volumes in the Alexandrian Library as reported by xxx;
on the burning of Alexandria xxxii ff.
Geography and Ethnology :
Ammon, oracle in Libya 618 ; Boeotia, commanded the road to Delphi 189;
Cardia, in Thrace 1474; the Carians, dwelt in strongholds, were warlike, wore
crests on their helmets, and were once masters of the sea 292 ; Clepsydra, a
spring in Argos 1604 ; the country between Corinth and Sicyon fertile 968 ;
the Cybelan Mountains 876; Delos, the action of the spring there 1604;
Egyptians, the practice of circumcision among 507, were bearers of burdens
1188 ; Eleon, in Boeotia 962 ; Hebrus, a river in Thrace 774 ; Illyrians, dwelt
in the region of Thrace, some say in Persia 1521, typical pirates and barba-
rians ibid. ; Lacedaemon, an aristocracy 125, Lacedaemonians introduced ξενη-
Aaola during a famine (Theopompus) 1018, their part in the First Sacred War
566, their fortification of Deceleia in the Peloponnesian War Hyp. p. 4. 14,
189, used the scytale for secret messages 1288, wore their hair long 1282;
Larina, a city in Thesprotia famed for its cattle 465; Lepreon, in Triphylia
near Pylos 149; Libya, full of birds 65, its people cowardly and barbarous
ibid., silphium native to 584, the best quality from Cyrene 1582; Melos, a
city in Thessaly 186 ; Ocean, the Eastern 145, the Western 1553 ; Olophyxus,
a city at the foot of Mt. Athos 1042; Opus, in Locris 152; Orneae, part of
Laconia 12, of Argolis 899; Pellene, in Achaia, site of the Hermaea (wrongly
“‘Heraea’’ in one note) 1421; ‘“‘ Persian’’ of expensive things used by the
king 707, the Persian tiara 487 ; Phalerum, harbor of Attica 76; Phanae, in
Chios 1694; Phlegraean Plain, in Thrace, possibly an invention of the poet
824; Phrygia, produced fine wool 493 ; Pytho = Delphi 189; the Red Sea 145;
Mt. Rhodope, in Thrace at the source of the Hebrus 774; the Sciapodes
1568, 1555 ; Sunium, promontory of Attica, seat of the worship of Poseidon
868 ; Thurium = Thurii Hyp. p. 8.11; the Torrid Zone 1558
Grammar, the grammatical studies of Apollonius Dyscolus and Herodian xvii ;
see also under Accent, Dialect, Etymology, Figures, Metre, Quantity
letters στοιχεῖα 538, δίφθογγος 861 ; syllables ἡ παραλήγουσα (σνυλλαβή) 1810,
ἡ δευτέρα 1680, μονοσυλλάβως 129
words ἀπλᾶ 272, σύνθετα 1895; division of words (διαιρεῖν, διαίρεσις) 15,
66, 303, 687, 1717; contraction (xpaers) 6, 1040; intensive prefix (ἐπιτατικόν)
1148
parts of speech, noun ὄνομα 102, 288, 919, 8. κύριον 189, 288, 1292, 6. δουλιλόν
523 ; diminutive ὑποκοριστικόν 946, -κῶς 1111; article ἄρθρον 1204; preposition
(πρόθεσις, not expressed) 886, 418, 494, 1895 ; conjunction σύνδεσμος 824 (δια-
cagnrixés), not expressed 250, 419, 684; interjection ἐπέρρημα 58, 1258, ἐπίφθεγμα
864, 1258, σχετλιαστικὸν καὶ θαυμαστικόν (ac. ἐπίφθεγμα) 161>
number τὸ ἑνικόν 204 (vb.), -κῶς 417 (vb.); τὸ δνικόν 107, -κῶς 464; τὸ πλη-
θυντικόν 204, 558, 1088, 1701, -κῶς 76, 899
gender (γένος, not expressed) ἀρσενικόν... θηλυκόν 1809; ἀρσενικῶς 149,
475, 667, 620, 1680, θηλυκῶς 486, 475, 620, 1809; οὐδετέρως 149
case (ττῶσις, not expressed) εὐθεία 58, 70, 288, 952, 1269; γενική 272, 1009,
1091 ; αἰτιατική 1269
INDEX 361
inflection of nouns: fap ἑάρι 688; ἕποπος ἕποποι 58; Θαλῆς Θαλοῦ or OdAns
Θάλητος 1009; κλάδος κλάδεσι 288 ; Μανῆς, acc. pl. Maras 523; πελεκᾶς -ἂντος
Or πελεκᾶς -ἂ, OF πελεκάν -ἂνος 882 (v. Dialect)
comparison of adjectives: ἀπόλυτον 68
tense (χρόνος, not expressed) ἐνεστώς 922 ; δεύτερος ἀόριστος 840
mood προστακτικόν 417, 1810, -κῶς 1168
inflection of verbs: δρᾶν, imv. δρᾶ 1168 ; εἶναι, ἢ preferred to ἣν 1868; ἐοι-
κέναι, εἰκώς 697, ἥκειν 1297, εἴξασιν 388 ; ἱστάναι, ἵστη and torah 1810; κλίνειν,
κλινῆναι and κλινθῆναι 122; πιμπλάναι͵ πίμπλη and πίμπλαθι 1810; πλήττειν,
πεπλήγῃ and πλήξῃ 1850; rus, imv. τῇ and τῆθι 1810; periphrastic forms:
ἔχειν with aor. partic. 851, rls ὁ πτερῶν for rls rrepot 1418
kinds of sentences: ἀποφαντικῶς 28, 1829; ἐρωτηματικόν 417, -xds 10, 28, cf.
1628 ; προστακτικόν 417
Grammatical Processes :
ἀποβολή, impv. πίμπλη is formed from indic. by 4. τῆς με 1810
διαίρεσις, τ᾿ ἀλαοί for radaol 687, of separation (by punctuation ?) in constru-
ing 15, cf. παράθεσις 107
ἔκθλιψις, μὴ ἀλλά Decomes μάλλά 109, κατέπεσε becomes xaréweo 840
ἐναλλαγή, νεκριμαίων becomes xeveBplwy by ἐ. τῶν στοιχείων 538
ἔνθεσις, the μ ἐγκεῖται in ὀρτνγοκόμπος 1297
κρασις, πλέον πλεῖν (Attic crasis) 6, Νεφελοκοκκυγιέας --ᾶἃς 1040
μεταβολή 206 (‘ χαραδριον᾽ μεταβαλλόμενον els τὰ προκείμενα, i.e. χαραδριόν or
χαράδριον), v. note; 1680 (βασϊλιναῦ, the ζ made long)
παράθεσις, νῴ; Bporw 107 and note
cuvalpecis, πρωί πρῴ 129, φοινικιόες -ἰοῦς 272
συναλοιφή, ἀνενέμοντ᾽ — ἂν ἐνέμοντ᾽ 1289
σύνθεσις, Eda δρόμον ---- ἀὑλάδρομον 1895, στρεψοδικοπανουργία 1468
συντομία, βλιμάζειν from θλιβομάζειν 580
σνστολή, V. Β. Quantity
ὑπέρθεσις, φοινικόεις becomes -ἰόες by ὑ. 272
ὕφεσις, Λέπρειον becomes Λέπρεον by ὑ. τοῦ « 149
Hecataeus, author of a history of Egypt, worked at Alexandria x
Hegesias of Cyrene, philosopher, lectured at Alexandria x, xii n. 2
Heliodorus, Alexandrian metrician, author of a manual on metric and a
colometry of the lyrics of Ar., the source of the metrician Juba xlvii; his
relation to the Alexandrian system of metric xlviii; his ‘* prototypes” xlviii
n. 1; his metrical notes preserved more completely in the scholia on the Pax,
fragmentarily in those on the Nubes and Vespae, missing in those on six other
plays Ixxi; the first division of the lyrica of Ar. into cola not his work, but
probably that of Aristophanes of Byzantium xix
Hephaestion, Alexandrian metrician, author of the Enchiridion xvii τ; ; his “ pro-
totypes’’ xlviii ἢ. 1; his relation to the Alexandrian system of metric xl viii
Hermonax, author of a glossary xxii
Herodian, son of Apollonius Dyscolus, grammarian, one of the scholars of the
second century p.C. named in our scholia on Ar. xlvii, Ixviii; v. Ind. ITI
362 ARISTOPHANES
Herodicus of Babylon, Pergamene scholar, author of a comic prosopography
xxi; cited in the scholia on Ar. ibid. n. 8
Herodotus, Irenaeus’s commentary on xlvi; a papyrus commentary on, attrib-
uted to Aristarchus I xii ‘
Herophilus, anatomist, physiologist, and physician, worked at Alexandria x
Hesiod, Aristonicus’s critical studies on xliii; Epaphroditus’s treatise on the
Shield xlv
Hippocrates, lexicon to, by Antigonus xliii
Historical :
the scope of the term ἱστορίαι in interpretation xxiii; of a historic fact 880
(τοῦτο ἀφ᾽ ἱστορίας ἔλαβεν, on public prayers for the Chians); of a custom 487
(τοῦτο ἐξ ἱστορίας εἴληφε, on the way of wearing the tiara); of mythology and
legend 250 (ἱστορίαν τοιαύτην περὶ αὐτῆς, on the halcyon’s metamorphosis), 695
(οὐχ ws ἔτυχεν, ἀλλ᾽ ἀπὸ ἱστορίας, on the birth of the Dioscuri from an egg)
Aetna, founded by Hiero 926; Agis occupied Attica in 415-414 Hyp.
p. 4.15; Alcibiades was summoned back from Sicily and fled to Sparta Hyp.
p. 4. 2, p. 8.9, helped the cause of Sparta Hyp. p. 4. 16, accused of imitating
the mysteries Hyp. p. 8.10; Aristocrates, son of Scelias, plotted against the
democracy 125; the political situation in Athens in 415-414 Hyp. p. 4. 18 ff.,
Athens in the Sacred War 5656, Athenian expedition to Thrace 1369,
alliance with Chios 880, Athens promised prosperity by the Delphic oracle
978; Babylon founded by Semiramis, its walls 552; the Boeotians at
enmity with Athens and in alliance with Sparta 189, commanded the route to
Delphi ibid. ; the alliance of Chios with Athens (Theopompus) 880 ; Corcyra
always subject to dissensions 1468 ; Deceleia occupied by the Lacedaemonians
in 415-414 Hyp. p. 4.14, 189, the “‘Deceleian War’’ Hyp. p. 4.23; Delphi
v. infra s. Sacred Wars; the date of the proclamation against Diagoras of
Melos uncertain 1078; Egypt captured by Megabyzus 484; the mutilation
of the Hermae Hyp. p. 4. 8, the Hermocopidae condemned to death in the
year of Chabrias, their property confiscated, their names posted, and a price
set upon their heads (Philochorus) 766, Pisias or his son conjectured to have
been one of the Hermocopidae 766; Hiero founded Aetna 926; Lamachus was
dead in 414 Hyp. p. 4.14; defeat of the Athenians and Argives at Mantinea
in 418 B.c. (Androtion) 18; Megabyzus, satrap of Darius, captured Egypt,
sacked Memphis, and drove out the Greeks (Thucydides) 484 ; Melos reduced
by siege and starvation by Nicias after its revolt from Athens 186, the
strategy of Nicias in the siege 3683; Nicias was dead in 414 Hyp. p. 4.14;
the battle at Orneae in Argolis (in Laconia 18) between the Argives and
the Lacedaemonians $99, four years before the Aves 18; the Sacred War
between the Athenians and Delphians, in which the former were victorious
and restored the oracle to the Phocians (Philochorus) 556, this war not against
the Phocians but on their behalf, caused by hatred of the Lacedaemonians
ibid., the two Sacred Wars distinguished, the First between the Lacedae-
monians and Phocians on behalf of the Delphians, in which the former
won and took the oracle from the Delphians, the Second, three years later,
between the Athenians and the Delphians on behalf of the Phocians, in
INDEX 363
which the Athenians were victorious and restored the shrine to the Phocians
(Philochorus) ibid.; Sardanapalus, king of Nineveh, founded Tarsus and
Anchiale on the same day 1021; Sicilian Expedition 689; Sparta’s advan-
tage over Athens in 414 Hyp. p. 4. 14, 1281; Sybaris, colonized by the Athe-
nians 621; Syracuse defeated Athens by having ships with low prows 379;
Thrace constantly the scene of Athenian military operations 1869
Homer, Aristarchus’s two recensions of his text xxv, xxxvii; the critical work
and commentary of Aristonicus xlii ; Theon’s commentary on xliii; Apion's
glossary to xliiif.; Seleucus’s studies on xliv; Epaphroditus’s treatise on xlv ;
columnar ‘and marginal notes in an early papyrus MS. of lv f.; independent
papyrus commentaries on lviii ff.; the so-called ‘scholia Didymi’ in papyrus
MSS. Ix
Implements, Instruments, Toys, Vessels:
ἀγγεῖον θάλλινον earthen vessel covered with wicker 798; dyxt\n kind of
javelin 1180; ἀκόντιον javelin 1180; ἀνάθημα ἀστρολογικόν 997 ; dpwdyn hook
1112 ; dppexos basket 1309; αὐλός flute, clarinet, ‘ nightingale’ carries it 682,
parabasis recited to its accompaniment 682, played at sacrifices 857, used in
dirges 218, its sound imitated 1764; βάλανος bolt-pin 1158; βέμβιξ top, boy’s
plaything, driven by a μάστιξ 1461 ; γαῦλος Phoenician freight-boat, γαυλός a
dish 598 ; δίκτυον net for bird-catching 527, for holding decoy-birds 1088 ;
δίφρος chair 1551; ἐπιστάτη bronze tripod used as a pot-holder, or earthen
Hephaestus, or wooden rack on which utensils were hung 4386; ἐσχάρα fire-
place 486; ζώνη mason’s apron 1148; ἡλιοτρόπιον sun-dial 997; ἱμαντάρια
thongs attached to each side of the neck of ἃ πυτίνη and called πτερά 798;
trvos kitchen (= κάμενος, or, by misuse, ἐσχάρα) 486 ; κάδος voting-urn 1082 ;
κάμινος kitchen 486 and note, v. πνιγεύς ; καυτήριον brand 1293; xepla strap
(ζώνη, ἱμάς) made of rushes and used as a bed-cord 816 ; κέντρον cock’s spur,
late word for πλῆκτρον 759; κόραξ hook on which utensils were hung 436;
κοφίνος basket 1800 ; κρίβανος Vv. πνιγεύς ; κώδων bell carried by patrol 842, cf.
1160; λεκάνη trowel 1148; μάστιξ whip used for driving tops and hoops 1461,
the ‘Corcyrean’ was unusually large and had an ivory handle 1468; μάχαιρα
butcher’s knife 440 and note ; νεφέλη hunter’s net 194 ; ξυστήρ mason’s trowel
1148 ; ὀβελίσκος spit 886 ; ὄμφαλος ‘ belly’ of a pot 798; ὀξύβαφον small bowl
861; πήκτη net for bird-catching 527; πίθος large wine-jar 798; πλῆκτρον
cock’s spur, later called κέντρον, metal spur fastened over the natural spur
for fighting 759; πνιγεύς rounded top and sides of a charcoal-kiln 1000,
said to be the same as κρίβανος or κάμινος 1001; πόδες ‘feet’ of a wine-jar 798;
πτερά thongs attached to each side of the neck of a πυτίνη, cf. ἱμαντάρια 798 ;
πτυνΐδιον mason’s trowel 115]; πυτίνη wicker-covered flask 798; ῥάβδος twig
smeared with bird-lime 527; σκάφη a dish 598; σκιάδειον sun-shade 1651;
σπαρτίον bed-cord 916 ; σώρακος basket 1309 ; τορύνη ladle used for stirring 78 ;
tpbxos hoop, boy’s plaything, driven by a μάστιξ 1461 ; τρύβλιον bowl, larger
than the ὀξύβαφον 361 ; réxos mason’s trowel 1188; ὑδρία pot used for burying
treasure 682; ὑπαγωγεύς Mason’s trowel = ξυστήρ 1148, = παράξυστον 1151;
φορβίον flute-player’s lip-guard 861; χαμεύην low bed 816; χύτρα pot 798
364 ARISTOPHANES
Insecta, etc. :
dxérns Υ. τέττιξ: ἐμπίδες 244; κερκώπην. τέττιξ ; πάρνοψ 186, 588 ; σέρφος 82,
568 ; σίγιον Υ. τέττιξ ; σκορπίος 1069; τέττιξ, three kinds—dyéra:, xepxGra,
σίγιον 1006
Irenaeus (Pacatus), Alexandrian scholar, Atticist, wrote commentaries on
Herodotus, Euripides’s Medea, and the Argonautica of Apollonius Rhodius
xlvi; his period 1 n.4; cited in the scholia on Ar. xlvi ἢ. 3, Lxviii
Isocrates, Aelius Theon’s commentary on xlvii
Juba, the metrician, drew his metrical knowledge from Heliodorus xlviii
Julian, the Emperor, founded a library at Constantinople lxv; his familiarity
with Old Comedy and with Ar. Ἰχνὶ
Legal :
the heliastic court at Athens, why so called 108; the discastic fund in
charge of the κωλακρέται 1541 ; the dicast’s fee three obols or two obols ibid. ;
the voting urn 1082 ; the clepsydra in the court 1694 ; δίκη ἐρήμη 1458 ; proof
of ancestry required in trials for ξενία 765; suits against aliens tried in the
month Munychion 1478, in Maemacterion 1047 ; definition of ἐπίκληρος 1652,
of ἀγχιστεία 1661 ; bastards excluded from inheritance by will 1658, but might
receive a portion by gift 1655, not to exceed ten minae 1656; pretended law
of Solon concerning inheritance 1661 ; an old Athenian law provided a bounty
on wolves 369; the Athenian κύρβεις 1854
Lexicography, early systematic study of the meaning of words xxi f., by
Euphronius xvii, xxii, Aristophanes Byz. xix, xxii (his Lexicon), Callistratus
xix; the Attic Lexicon of Demetrius Ixion, the glossaries of Timachidas,
Amerias, Hermonax, Clitarchus, and the lexicon, probably comic, of Artemi-
dorus xxii and nn.; Didymus’s lexicon to the comic poets xxii; Antigonus’s
lexicon to Hippocrates xliii, Theon’s to the comic poets xliii and ἢ. δ; Apion’s
glossary to Homer xliv; Pamphilus’s glossary ibid.; Epaphroditus’s lexicon
xlv
Libanius the sophist, his familiarity with Ar. Ixvi, ἢ. 3
Libraries of antiquity, v. under Alexandria, Constantinople, Pergamum, Rome ;
ἀποθήκη = βιβλιοθήκη χχχὶ n. 4
Lycophron, his catalogue of the comic poets in the Alexandrian Library xvi ;
cited in the scholia on Ar. ibid. n. 2
Magister, Thomas, his exegesis of plays of Ar. lxxix, Ixxx and n. 1
Manuscripts of Aristophanes :
Aves, papyri: Berl. Klass. T. V ii 108 No. 281 (text only) lxxiv ἢ. 2, lxxxi
n.2; parchment or paper: Fay(m frag. (text and notes, sixth century) lxxvi,
Ixxxi n. 2; Hermes XXVI 128 ff. (Florence, text and notes, tenth century)
Ixxvi, lxxvii, lxxxi n.2; R lxxvii, lxxviii, lxxxviii ff.; V lxxviif., lxxxvi f.;
G lxxviii n. 1, lxxxviif.; U (Tzetzes) lxxix, lxxxiv, xcvii ff.; Mie (text only)
Ixxxi ἢ. 2; M4 (Tzetzes’s argument) ibid.; Vps (arguments) ibid.; Trs
(selected scholia, now lost) ibid.; A, Vps, H, B, A (text only) Ixxxi ἢ. 8: T°
INDEX 365
lxxxi, lxxxii ff., Ὁ. 805 ff., xc ff. (including Leid. 52 xci); E lxxxi, lxxxii ff.,
p. 306 ff., xciii ff.; M lxxxi, lxxuii ff., p. 306 ff., xcv ff.; C lxxxiv, xcix; Mo
lxxxiv, p. 819 ff., xcix f.; Ea lxxxiv, p. 828, cf.
other plays, papyri: Equites, Mél. Nicole (text and notes, codex) lvii,
Ixxvi; Acharnians Oxyr. P. VI No. 856 (notes only) Ixii, xxiii; Berl. Klass.
T. V ii No. 231 (text only) lxxiv f., contains also verses of the Ranae and Aves
lxxiv n. 2; Nubes Strassburg No. 621 (text and notes) lxxvi; Lysistrata, Mél.
Nicole (text only, codex) Ixxvi f.; lost comedy of Ar. (?), P. Greco-Egizii 11
No. 112 (notes only) lxii ; parchment: Nubes, Berl. Klass. T. V ii 108f., 110 ff.
(text, only one note) lxxvii ἢ. 2
Later MSS., parchment or paper: M4 (Tzetzes, contains also argument to
Aves) Ixxix n.1; Cr, V2 (Magister) xxx n.1; Vv5 (Triclinius, metre) lxxx
n.2; Ps (metrical) ibid.
Menander, invited to Alexandria x; the treatise of Aristophanes Byz. on
Men. and his thefts xx; Didymus’s commentary on xxvi; columnar and
marginal notes in an early papyrus MS. of the Flatterer lv; v. also Ind. III
Metre and Metrical Science:
an undetermined question whether it was Aristophanes Byz. who first
wrote the lyrics of Ar. in cola xix; probably it was Aristophanes Byz. xlix,
certainly not Heliodorus xix ; metrical science at Alexandria during the first
two centuries of the Empire xlvii; the two ancient theories of Greek metric
ibid.; the “‘ prototypes’ of Philoxenus, Heliodorus, and Hephaestion xlvii,
xlviii ἢ. 1; the metrical studies of these three xlviii; Aristoxenus and his
services to rhythmic xlix ; Aristophanes Byz. and his metrical studies xlix ;
the metrical notes on Ar. of Triclinius lxxx and ἢ. 2
the metre of oracles 988 ; colometry 1188, 1262, 1877, 1480; see also Ind. I
8. VV. ἀκατάληκτον, ἀναπαιστικόν,͵ ἀνάπαιστος, éxlppnya, ἐπιρρηματική, δίμετρον,
μέτρον, συζνγία
Musurus, Marcus, his use of Thomas Magister and Triclinius in compiling the
scholia in the Princeps Ixxix ; his sources in general lxxxiv f.; his arrange-
ment of the notes and use of the lemma cii
Mythology :
Agamemnon, sacrificed to Artemis at Amarynthus 872. Alexander,
v. Paris. Alope, daughter of Cercyon, bore Hippothoon to Poseidon
559. Aphrodite, vanquished the giant Porphyrion 558, 1252, wheat offered
to her 565, amour with Ares 835, gift to Paris 1104. Apollo, and Laomedon
584, hawk sacred to 515, 563, origin of epithet Adxews 369, worshiped at
Athens as Πατρῷος 1527, father of Ion by Creusa 1527. Ares, amour with
Aphrodite 885, cock sacred to ibid., Thrace sacred to 1369, legitimate son
of Zeus 1658. Argus, changed into a peacock 102. Artemis, origin of
epithets Κολαινίς and ᾿Ακαλανθίς 872, called Colaenis by Myrrhinusians,
Munychia by Peiraeans, Brauronia by Philaedae ibid. Athanasia, iden-
tified with Basileia 1586. Athene, olive sacred to 617, the owl her symbol
261, her head on the Attic tetradrachm 1106, statue of A. Archegetis 615,
peplus offered to A. Polias 827, offers immortality to Tydeus 1536. Basi-
leia, daughter of Zeus, identified with Athanasia 1536. Cebriones, a giant
366 ARISTOPHANES
553. Cercyon, father of Alope 559. Colaenus, descendant of Hermes,
founded a temple to Artemis (Hellanicus and Phanodemus) 872. Cory-
bantes, invented κύρβεις 1354. Cranaus, king of Athens 128. Creusa,
wife of Xuthus, bore Ion to Apollo 1527. Crius, eponymous hero of Attic
deme 645. Cybele, name of Rhea derived from the Cybelan mountains
876, rides in a chariot drawn by lions ibid., catamites participate in her
mysteries ibid. Demeter, discoverer of fruits 580, σύμβολα dedicated to
her (Philochorus) 721. Dionysus, same as Sabazius (Nymphis) 878, each
Attic tribe furnishes a dithyrambic poet to him 1404. Dioscuri, born from
an egg 695. Eros, a8 παράνυμφος 1737, making him winged an innovation
574, cf. 697. (ὃ, Pandora, {elSwpos, ἀνησιδώρα 971. Geryon and his
cattle 465. Gigantomachia, ridiculed in the Aves Hyp. p. 8.5. Halcyon,
metamorphosed 250. Hephaestus, legitimate son of Zeus 1658, clay figures
of set up at hearth 486, his part in the amour of Ares and Aphrodite
835. Heracles, gluttonous 567. Hermes, wears the petasus 1208, games
in honor of at Pellene 1421. Hestia, ceremonials begin with prayer to
864. Hippothoon, son of Alope by Poseidon 559. Io, watched by
Tereus 102. Ton, son of Apollo and Creusa, first polemarch at Athens
1527. Iris, wears the petasus 1208. Itys, identified with Hermes Itylus,
slain by his mother Procne 212. Laomedon and Heracles 584. Larinus,
a big herdsman of Epirus 465. Nicé, making her winged an innovation
574. Pan, called Nomius, Oreius 7465. Paris and Aphrodite 1104. Por-
phyrion, a giant 1249, vanquished by Aphrodite 558, 1252. + Poseidon, father
of Hippothoon by Alope 559, worshiped at Sunium 868. Priam in tragedy
612. Procne, daughter of Pandion 368, wife of Tereus, changed to a
nightingale 100, 208, slew her son Itys 212. Rhadamanthus, king of Crete,
forbade swearing by the gods (Sosicrates) 621. Rhea, epithet of Cybele
876. Sabazius, same as Dionysus, worshiped by the Phrygians, also called
Hyas and Euhius 878. Sciapodes 1558, 16555. § Tereus, turned into a bird
Hyp. p. 4. 6, 100, so called from guarding (τηρεῖν) Io 102. Tydeus, offered
immortality by Athene 1536. Xuthus, husband of Creusa 1527. Zeus,
adulterous 568, oak sacred to him 480, his daughter Basileia or Athanasia 1536
Nicander, Antigonus’s commentary on lv
Nicanor, Alexandrian scholar, author of a work on punctuation and a κωμῳδού-
μενα xivi
Nymphis of Heracleia Ixx n.4; v. Ind. III
Orion, grammarian of Constantinople, was familiar with Ar. ]xvi
Orosius, his statements about the burning of the Alexandrian Library exam-
ined xxxii f.
Palamedes, one of the scholars of the second century p.C. named in the scholia
on Ar. lxviii n. 5
Pamphilus, Alexandrian scholar, author of a glossary and an Art of Criticism
xliv
INDEX 367
Panaetius, Pergamene scholar, migrated to Rome xl
Papyrus, falsity of Pliny’s statement that papyrus paper was not discovered
till after the foundation of Alexandria xxxviii; disadvantages of, as compared
with parchment lxiv; supremacy of parchment over, established by the
fourth century ibid.; literary papyri contain critical notes and diacritical
marks, sometimes stage directions and names of personae, but rarely notes
of any other kind liv ; a survey of the extant literary papyri with reference
to the problem of annotation liv-Lxii; negative testimony furnished by papyri
to an archetype of the extant MSS. of Ar. lxxiii ff., Lxxvi
Parchment, use as a writing material xxxviii; falsity of Pliny’s statement of
its ‘discovery ’’ at Pergamum ibid.; not the material of the library at Per-
gamum, nor in general use until much later ibid. ; advantages of, as compared
with papyrus lxiv ; supplants papyrus by the fourth century ibid.; negative
testimony furnished by early parchment fragments to an archetype of the
extant MSS. of Ar. Lxxiii, lxxvi f.
Pergamum, the slight interest of its scholars in Greek comedy xiv f.; Perga-
mene scholars at Rome xl; the Library, founded by Attalus I, established
by Eumenes II xxxvii f.; , acquisition of books xxxviii and n.2; general
character of the collection xxxvii ff.; excelled in the prose writers xxxviii ;
probably contained most of the works of the Alexandrian scholars xxxix ;
transferred to Alexandria by Antony xxx f., xxxvii
Phaeinus, one of the latest scholars mentioned in our scholia on Ar. xviii and
n. 9, lxix; named in the subscriptions to the Nubes and Pax Ixviii; con-
siderations against the view that he was the compiler of the parchment vari-
orum edition of the scholia ibid.; the despicable quality of the notes credited
to him ibid.
Philemon, may have visited Alexandria at Ptolemy’s invitation and exhibited
plays there x
Philetas of Cos, resided at Alexandria and taught Ptolemy’s son x; teacher
of Zenodotus xvi
Philology, foundations of, laid by Aristotle xxiv, established by the great
scholars of Alexandria ibid.
Philoxenus, Alexandrian metrician, author of a book on metres xlvii f.; his
“* prototypes ᾽"᾽ xlviii ἢ. 1
Phrynichus the Atticist, one of the scholars of the second century named in the
scholia on Ar. lxviii and ἢ. 4
Phrynichus comicus, Didymus wrote a commentary on xxvi; v. Ind. IIT
Pindar, Aristonicus’s commentary on xiii, Theon’s xliii; marginal notes in an
early papyrus MS. of his Paeans lvi
Plants:
βούτομον 662; κόμαρος 620; κότινος 620; μήκων 159; μίλαξ 215; μύόρτον 82, 159,
1100, its berries called παρθένια 1099; σήσαμον 159; σίλφιον 588, 534, 1582 ;
σισύμβριον 159, 160
Plato, an extant independent commentary on the Theaetetus lxi
Plutarch, his statements about the burning of the Alexandrian Library exam-
ined xxxi f., xxxiv, xxxvi
L oe
868 ARISTOPHANES
Prosopography :
prosopographical notes in the scholia on the Aves xvii, xxi, xlv, li; κωμῳδούμε-
vo. by Ammonius xxi, by Herodicus ibid., by Antiochus ibid. ; the κωμῳδούμενα
of Nicanor xlvi; the prosopographical element in the notes to Ar. of Eu-
phronius xvii, of Didymus xxviii f., of Symmachus lii
Acestor, tragic poet, alien, ‘‘Sacas”’ 31. Aeschines, son of Sellus 823.
Aesop, Thracian slave of Iadmon, liberated, became slave of Xanthus 471; of
later date than Archilochus 651 ; fables of 16, fables of others attributed to
him 471, 651, animal fables called ‘‘ Aesopic,’’ concerning men ‘“ Sybaritic”’
471; popularity of 471, oracle given him 968. Agis, Spartan general,
occupied Attica Hyp. p. 4. 15. Agiaophon, Thasian artist, said to have been
the first to represent Victory with wings 574. Alcibiades, summoned from
Sicily charged with having imitated the mysteries Hyp. p. 8.10, with having
mutilated the Hermae Hyp. p. 4.3f.; in sympathy with Sparta in 414 Hyp.
p. 4. 16. Anacyndaraxes, father of Sardanapalus, king of Nineveh 1021.
Archermus, artist, father of Bupalus and Athenis, said to have been the first
to represent Victory with wings 574. Archilochus, occasion of his hymn
to Demeter, of his ephymnium to Heracles 1764; a fable of his attributed to
Aesop, though the latter is of later date 651. Arion of Methymna, said
to have been the first to organize cyclic choruses 1408. Aristocrates, son
of Scelias, plotted against the democracy 125, 126. Asopodorus, son of
Tharreleides, “ Jackdaw’”’ 17. Astydamas the elder, tragic poet, son of
Morsimus, father of the younger Philocles and of the younger Astydamas,
belonged to the family of Aeschylus 281. Astydamas the younger, tragic
poet 281. Astyochus, associate of Phrynichus the general 749. Athenis,
artist, son of Archermus 6574. Bacis, soothsayer, three of the name:
Boeotian from Eleon, Athenian, and Arcadian (Philetas) 962 ; the Boeotian
purified the Spartan women of madness ibid. Bupalus, artist, son of
Archermus 574. Callias, son of Hipponicus, spendthrift and adulterer 2838,
288. Callias, son οὗ Phaenippus, won an Olympian victory ἵππῳ in ΟἹ. 54,
288. Callistratus, didascalus for Aristophanes (Aves) Hyp. pp. 4.'12, 8.7.
Chaeredemus, son of Evangelus, dedicated the Trojan horse on the acropolis
1128. Chaerephon, pupil of Socrates, personal qualities of 1206; the
‘Bat’? 1296, 1564. Chaeris, two of the name, a citharode and a flute-
player 8658. Chorocles, father of Phrynichus the actor 749. Cinesias,
dithyrambic poet, butt of ridicule 1876-1379, 1406. Cleisthenes, an effem-
inate 831. Cleocritus, an alien, possibly an actor 876. Cleonymus, a
glutton 88, a coward 290, 1474 (cf. 1478), 1481. Damasias, deformed
1569. Darius, the king 484. Diagoras of Melos, banished from Athens
for offense against the mysteries 1078. Diitrephes, hipparch, phylarch,
butt of ridicule 766, 798, 1442. Diopeithes, butt of ridicule 988. Exe-
cestides, an alien, citharode, victor at the Pythia, Carnaea, Panathenaea,
butt of ridicule 11, 764, 1527. Gorgias, rhetor; another, a physician 1701.
Hiero, founded Aetna 926. Iadmon, master of Aesop 471. Laches,
Athenian general, killed at Mantinea in 418, 18. Laespodias, butt of ridi-
cule 1569. Lamachus, dead in 414 Hyp. p. 4.14. Lampon, Athenian,
INDEX 369
soothsayer 521, 988, led a colony to Sybaris 521; dispute as to whether he
was dead in 414 ibid. Lasus, of Hermione, said to have been the first
to organize cyclic choruses 1408. Leotrophides, dithyrambic poet, butt of
ridicule 1406. Lycurgus, ‘** Egyptian ᾽" 1204, long-legged 1296. Lysicra-
tes, Athenian general, or tragic poet, butt of ridicule 512. Megabyzus,
satrap of Darius, captured Egypt 484. Meidias, a gambler, butt of ridicule
1297. Melanthius, tragic poet, leprous 151. Menippus, the “Swallow ”’
1292. Meton, astronomer and geometer, inventor of the ““ Metonic year,”’
set up a dial in the Pnyx (Philochorus), possibly made a fountain at Colonos
997. Morsimus, tragic poet, son οὗ Philocles the elder, father of Astydamas
the elder, of the family of Aeschylus 281. Neottus, possibly the nick-
name of a boy 888. Nicias, son of Niceratus, delayed the expedition to
Sicily 639, was sent against Melos 186; his strategy in the siege of Melos
868, personal qualities 689, in 414 he was not alive 18. Opuntius, sycophant,
blind in one eye 158, the “ Crow’’ 1292. Orestes, footpad 712, 1487, 1490.
Osphyon, ‘ridiculed by Cratinus 766. Panaetius, a cook, henpecked 440. °
Patrocleides, a filthy politician 790. Peisander, butt of ridicule, two of the
name 16656. Perdix, the name of a person 1292. Pharnaces, son of
Pharnabazus, Persian general 1028. Philemon, the ‘ Phrygian’’ 762.
Philippus, rhetor 1701. Philocles, tragic poet, followed Sophocles in using
the Tereus myth in the play Tereus or Epops in the tetralogy Pandionis 281 ;
some say he was long-headed like a hoopoe, but there is no record of his being
ridiculed in comedy ibid.; he was son of Philopeithes and of Aeschylus’s
sister, father of Morsimus ibid.; was "" bird-like’’ acc. to Didymus 1296.
Philocles the younger, tragic poet, son of Astydamas the elder, brother of
Astydamas the younger 281. Philocrates, the “‘Sparrower’’ 14, 1077.
Philonides, didascalus for Aristophanes Hyp. p. 8. 8. Phrynichus, four of
the name: (1) tragic poet, son of Polyphradmon, (2) an actor, son of Chorocles,
(3) comic poet, (4) Athenian general, leader against Samos, attempted to over-
throw the democracy 749. Pindar, affected ἐμὴν in his invocations 980.
Pisias, son of Pisias, a bad man unknown to the scholiast, said by some to
have been one of the Hermocopidae 766. Pithecus, henpecked husband ; or
possibly an epithet of Panaetius 440. Polyphradmon, father of the tragic
poet Phrynichus 749. Prodicus, philosopher, wrongly classed with the
orators by Callimachus 692. Proxenides, a braggart 1126. Sacas, a
Thracian name, epithet of Acestor31. Sardanapalus, son of Anacyndaraxes,
king of Nineveh, founded Tarsus and Anchiale in a single day, effeminate
1021 ; his epitaph ibid. Scelias, father of Aristocrates, 125, 126. Sellus,
father of Aeschines the braggart 828. Semiramis, founder of Babylon
552. Sibyllae, the three 962. Simonides, the intricacy of his poems 919.
Socrates, ridiculed 1281, unwashed 1555 ; his oaths 521. Solon, pretended
law of 1661. Sophocles, first to use the Tereus myth, then Philocles 281.
Spintharus, ridiculed as a barbarian 762. Sporgilus, a barber 299. Stil-
bonides 189. Syracosius, a politician, author of legislation restricting the
license of comedy 1297. Teleas, a wit, butt of ridicule 167, 168. Thales,
one of the seven wise men 1009. Tharreleides, father of Asopodorus, butt
370 ARISTOPHANES
of ridicule17. | Theogenes, three of the name: (1) a writer on Homer, (2) a
man ridiculed for effeminacy, (8) ‘‘Smoke,’’ a poor man who pretended to be
rich, a braggart 822, cf. 1126, 1295. Xanthus, master of Aesop 471
See also under History and Mythology, and in Ind. III under the names of
writers
Proverbs and Proverbial Sayings, the Prose Proverbs of Aristophanes Byz. xix;
Seleucus’s treatise on proverbs xliv. See also Index 18. vv. παροιμία, παροιμιώδης
ἔνεστι κὰν μύρμηκι κἀν σέρφῳ χολή 82; μή μοι τότε y ἔλθῃς, ὅταν ἐγὼ πράττω
καλῶς 184; λιμὸς Μήλιος 186 ; γλαῦκα εἰς ᾿Αθήνας 301 ; μᾶλλον ἢ λύκων φεισόμεθα
869 ; κόκκυ, ψωλοὶ πεδίονδε (Phoenician) 507 ; οὐδείς (με θεωρεῖ, οἶδε, or the like)
πλήν γε εἴ τις ὄρνις 601; πῶς ὄνος ὧν (i.e. ὁ νοσῶν») ἀνέστη 721; γάλα ὀρνίθων 188;
οὐχ ὑπ᾽ ἄλλων ἀλλὰ τοῖς αὑτῶν πτεροῖς (“‘ Libystian’’) 807; τρίχες καὶ κέρατα
902 ; τί δῆτα χεῖρες οὐκ ἂν ἐργασαίατο 1147 ; πέρδικος σκέλος 1292 ; καὶ διθυράμβων
νοῦν ἔχεις ἐλάττονα 1892 ; μία χελιδὼν ἔαρ οὐ ποιεῖ 1417 ; πεζῇ βαδίζω - νεῖν γὰρ οὖκ
ἐπίσταμαι 1482 ; Κορκυραία μάστιξ 1468 ; μενετοὶ Geol, οὐκ ἀπατηλοί 1620
Ptolemy, king of Egypt: Soter, patron of letters ix f., founded the Museum and
Library at Alexandria x n.5; Philadelphus, established the Museum and
Library xi; Big Belly (Physcon), a scholar ix f., declared to have driven
scholars out of Alexandria xl
Ptolemy Chennus, Alexandrian scholar, a shallow writer on sundry topics xlv
Quantity, βαστλιναῦ, τὴν δευτέραν ἐξέτεινε 1680 and note; tord&:— the κοινή, in
making the impv. of ἴστημι, changes the » into θ and συστέλλει τὴν rapa-
λήγουσαν 1810 ; Epvis, καὶ τὴν εὐθεῖαν ἐκτείνουσι Arrixol 70; πρΐασθαι,͵ ἐν συστολῇ
715 and note ; σκνυτάλιον, τὸ α ἐκτείνεται 1288 ; τορύνη, πανταχοῦ ἐκτέταται εἰ μὴ
wap Εὑπόλιδι 78
Quotations from the poets in the scholia on Ar. by Didymus xxix, by Symma-
chus lii
References :
For the references to authors and authorities and to the plays of Ar. in
general, see Index III
references to the Aves: backward, ἄνω (578) 589, (18) 1077; πρὸς τὰ ἄνω
(265) 268 ; ταῦτα (i.e. vv. 1553-1564) ἐξήγησίς ἐστι τῶν ἀνωτέρω (1470 ff.) 1558
and note; πάλιν (227 1.) 287, (848) 479, (678) 688, (1206, 1222, 1229) 1287,
(1579-1580, 1682, 1589, 1601-1602) 1687; πρὸς τὰ ἔμπροσθεν (85) 45; πρὸς τὰ
προειρημένα (1890 ff.) 1402, x. τ. προκείμενα πρὸ ὀλίγον (1242) 1260; ἐν τοῖς πρό-
σθε (277) 485, ἐ. τ. ἔμπροσθεν (804) 589; ἐν τοῖς προτέροις (1805) 1840; ἐξήγησις
τῶν προτέρων (1470 ff.) 1558; forward, ἐν rots ῥξῇς (1077) 14, (884 1.) 168,
(660 f.) 484; ἐν τοῖς ἔπειτα (764) 11; rd‘... .᾿ (422 ff.) 848 ; ἐποίσει (1682) 1681
cross-references to the scholia on the Aves: εἴρηται (621) 988; ὡς εἴρηται
(Hyp. p. 4. 12) 997 ; εἴρηται πρότερον (note now lost) 922 ; εἴρηται ἀνωτέρω (798)
1442 ; εἴρηται ἐν τοῖς πρόσθεν (note now lost) 1292 ; προείπομεν (11) 764; προ-
εἰρηται (11, 764) 1527, (822) 1126; (158) 1292, (earlier part of same note) 1297 ;
καθὼς εἴπομεν (654) 801
cross-references to the scholia on other plays of Ar.: εἴρηται ἐν Barpdyos
(schol. 1487) 1879; ἐν τοῖς Barpdxos εἰρήκαμεν (schol. 18, 688, 910, 1298) 749;
INDEX 371
εἴρηται ἐν Elphyy (schol. 928) 48; εἴρηται (schol. Pac. 951) 857; προείρηται
(schol. Pac. 928) 822 ; ws προείρηται (schol. ΝᾺ. 104, 604) 1296 ; εἴρηται (schol.
Nub. 888) 1408; παράκειται καὶ τὰ Φρυνίχου ἔμπροσθεν (schol. Vesp. 880) 988 ;
προείρηται (schol. Vesp. 325, Av. 822) 1126; ws ἐν ᾽ολκάσιν, ἔνθα καὶ... παρετέθη
1288 ; προείρηκεν (sc. the poet, or -ἤκαμεν, a note of Symmachus, now lost) 876
‘Rome, attracted scholars from Greece, Asia, and to some extent from Alexan-
dria, before the time of Augustus xxxix f.; Pergamene scholars there xl ; the
policy of Augustus to draw scholars from Alexandria ibid.; a centre of
learning during the first two centuries of the Empire xlii
Sallustius, one of the latest scholars cited in our scholia on Ar. lxviii and n. 7
Scenic Antiquities, the interest of Didymus in xxviii, of Symmachus li; Ama-
rantus’s treatise on the stage lvi
θέατρον audience 685, 795; ἐν τῷ θεάτρῳ = ἐπὶ τῆς σκηνῆς 668 ; τὸ βουλευτικόν,
τὸ ἐφηβικόν 7θ4 ; εἴσοδος parodos 296 ; σκηνή stage-building, as ἔνδον (τῆς σκηνῆ:)
2220 1067, ἀπὸ τῶν ἔσω 685; σκηνή scene of action, as ὁ χορὸς εἴσεισιν els τὴν σ.
296 ; the poet shifts τὸ τοπικόν 80] ; σκηνή scene of the play Hyp. p. 4.2 and
9, cf. p. 6. 15, 951 (ἐν τῷ ἀέρι τὸ πλάσμα τῆς olxo8ou7s), 968, 1522; ws ἐν θυμέλῃ
scenic exhibition 678 ; πρόσωπον réle 512 (βασιλικόν), cf. 1102 (χορικόν)
dramatic festivals: the Dionysia in the spring 688 ; the Aves produced ἐν
ἄστει Hyp. p. 4.11, p. 8.7; the Amphiaraus at the Lenaea Hyp. p.8.7; v.
Didascaliae
the tragic chorus consisted of fifteen, the comic of twenty-four 297 ; length
of the choral odes in tragedy 787; the comic chorus the mouthpiece of the
poet 1102; the flute used in the parabasis 682 ; the parsimony of a choregus
890
the judges in comic contests five in number 445; a unanimous verdict
desirable 447 ; the poet addresses the judges 1102 .
the costume : of τροχῖλος 61; of Epops 94, 96, 102, 104; of the nightingale
(the αὐλητήε) 667, 670, 673, 682 ; of the flute-player Chaeris (cf. 858) 861 ; of
Euelpides and Peithetaerus 801 (cf. 654), 1410; of Iris 1208; of the syco-
phant 1415; of the King in tragedy 512 ; the mask 61 and 99 (πρόσωπον face),
96 and 673 (προσωπεῖον) ; the actors’ make-up (καλλωπίζειν) 667, (σκενάζειν) 281,
(σκενοποιεῖν) 281; the φορβίον of the αὐλητής 861; Exoxevos unusual (such cos-
tumes not being among the properties kept in the σκενοθήκη) 96
the introits: of actors, from the stage-building εἰσιέναι 85, 1826, ἐξιέναι 868,
ἐξέρχεσθαι 104, 678, 682, 801, ὑπακούει 60; from the parodos ἀναφαίνεσθαι 279,
ἔρχεσθαι 904, 1665, προσιέναι 1085, 1887, παραγίγνεσθαι Hyp. II, 8, no verb
expressed 1410; of the αὐλητής from the stage-building προσιέναι 667 ; of the
chorus from the parodos εἰσαΐσσειν 228 and note, εἰσιέναι 206. The poet intro-
duces characters εἰσάγειν Hyp. p. 6. 18, 1242
the exits: of an actor, by the parodos ἀναχωρεῖν 1468
the situation and action explained : 1, 2, 20, 22, 28, 48, 50, 60, 66, 87, 98,
94, 96, 104, 200, 222>, 287, 242, 261, 319, 389, 348, 358, 883, 442, 540, 640,
654, 662, 668, 682, 737, 857, 858, 861, 899, 940, 1017, 1018, 1029, 1053, 1169,
1199, 1271, 1281, 1829, 1836, 1864, 1865, 1867, 1895, 1897, 1401, 1468, 1494,
512 ARISTOPHANES
1508, 1582, 1597, 1608, 1671; of the chorus at the opening of the parabasis
685; παρεκιγραφεῖν 222>
the speaker indicated: Hyp. p. 4.8, 1, 2, 209, 237, 267, 384, 400, 484, 442,
448, 640, 857, 935, 1328, 1826, 1401, 1410, 1494, 1567, 1590, 1591, 1608, 1604,
1614, 1628, 1706 ; the poet speaks 789 ; division of verse between speakers 809
the person indicated who is addressed or referred to: 85, 96, 226, 384, 434,
648, 656, 678, 893, 947, 958, 1260, 1308, 1817, 1828, 1826, 1820, 1401, 1567,
1688, 1751, 1752, 1759
motivation explained : 228, 640, 1057, 1653
Scholia on Aristophanes, provenience xiv; beginning of exegesis xvi; first
systematic collection of by Euphronius xvii; scholia by Callistratus xix ;
Aristarchus xx ; Didymus, variorum notes drawn from many sources xxv ff. ;
Symmachus, the second variorum editor xlix ff.; at first unaccompanied by
the text liii ff., lviii ff.; marginal and columnar scholia in papyri liv ff. ; first
parchment collection of lxiv ff., lxxi ff.; the sources of the anonymous editor
Ixvii ff.; scholia generally anonymous lxix; definition of ‘old scholia’ lxxvii;
contamination |]xxix ff.; Musurus’s collection of Ixxxiv f., ci ff.; supplemen-
tary notes (on pp. 805 ff.) lxxxiv. On the present sources of the scholia on
the Aves, see under Manuscripts
Seleucus, Alexandrian scholar, author of commentaries on the poets, a treatise
on proverbs, on Hellenism, and on the Gods, cited in the scholia on Ar. xliv
and n.4; his period xliv; may have been used directly by the compiler of
the first parchment codex of Ar. Ixvii
Seneca, his statements about the burning of the Alexandrian Library examined
xxxii, xxxiv and n. 1
Sophocles, Theon’s commentary on xliii and n.4; marginal notes in an early
papyrus MS. of the Ichneutae and Eurypylus lvii
Stilpo, declined Ptolemy’s invitation to come to Alexandria x
Strabo, his account of the Museum at Alexandria xi f.; description of Alexandria
Xxxvi
Strato, philosopher, tutor of Ptolemy Philadelphus x
Suidas, significance of the fact that he contains matter, pertinent to our scholia
on Ar., not found in the notes in any of our MSS. of Ar. lxxi; the MS. of
Ar. used by him contained old scholia Ixxvii ; his value considered as a source
for the old scholia on Ar. Ixxviii f.
Symmachus, editor of the second variorum commentary on Ar. xxvii, xlix f.;
later than Didymus and prior to Herodian 1; immediate source of the final
redaction of the scholia on Ar. 1; used chiefly Didymus, but also other scholars
lii; confined himself to comedy liii; corrects the defects of Didymus’s work
liii ;, form of his commentary liii ff., lviii; the chief but not the only source of
the compiler of the first parchment codex of Ar. Ixviif., lxix; character of
his exegesis as illustrated by the notes on the Aves lif.; v. Ind. III
Telephus, Pergamene scholar, one of the scholars of the second century named
in our scholia on Ar. Ixviii and n. 8
Themistius, the sophist, of Constantinople, his familiarity with Ar. lxv f.
INDEX 373
Theocritus, his relation to Ptolemy Philadelphus xi; Amarantus’s commentary
on xlvi; an independent papyrus commentary on lxii; v. Ind. III
Theodorus of Cyrene, philosopher, resided at Alexandria x
Theodosius II, established the university of Constantinople lxv
Theon, Aelius, rhetorician, author of commentaries on Xenophon, Isocrates,
Demosthenes, and of Progymnasmata xlvi f.
Theon, son of Artemidorus, Alexandrian scholar, wrote commentaries on the
Alexandrian poets, Homer, Pindar, and Sophocles, and a comic lexicon xiii;
relation to Apion xliv n. 1
Theophrastus, the philosopher, declined Ptolemy’s invitation to come to Alex-
andria x; v. also Ind. III
Thucydides, an extant independent papyrus commentary on lxi f.
Timachidas of Rhodes, author of a commentary on the Ranae xxi and n. 6, and
of a glossary xxii
Triclinius, Demetrius, his commentary on plays of Ar. and his metrical notes
Ixxix f., Ixxx n.2 :
Tryphon, Alexandrian grammarian and lexicographer, author of a work on
tropes xlii; v. Ind, IIT
Tzetzes, the personal note in his commentary on Ar. Ixx ἢ. 4; rewrote and
enlarged the old scholia lxxix ; his notes on the Aves lxxxiv, xcviii; value of
his notes for the restoration of the text of the old scholia xcviii
Usage :
Ancient: δρῦς for any tree 480; νυνμενί for γυνὶ μόν frequent 448; Πέρσαι
called Μῆδοι 485 ; πόλος not used of the extremity of the axis of the vault
of heaven but as that vault itself 179; πόμπαι called πρόσοδοι 868 ; ὧραι not
καιροί used of units of time 1498
Attic: Athene called ᾿Αθηναία, an Athenian woman ᾿Αττική 828; ἀνεμιαῖος
@ commoner term for ‘wind-egg’ than ὑπηνέμιος 695; peculiar use of the
accusative 1269 ; Sp»is 70
Asiatic Greek: λαῖμα of shameless people 1563
late usage: pris for Attic ὄρνῖς implied in 70, cf. Hyp. 1.4; ἥξασιν, ἥκασιν
late forms of ἥκειν 96 note; ἄνδραχνος and ἀνδράχνη used indifferently 122;
ἀφικέσθαι = ἐνδιατρῖψαι 471; κέντρα for Attic πλῆκτρα 759; ἔπεσα not in use
(i.e. in Aristophanes’s time) 840, cf. 501 note ; νομορήτωρ for Attic ψηφισματο-
warns 1088 ; τίς ὁ πτερῶν for ris wrepot 1418 ; ψαίρειν ἱστίον 1717
general: ῥύγχος normally of swine, ῥάμφος of birds 348 ; κορυδαλός some-
times used for κορυδός 471
Xenophon, Aelius Theon’s commentary on xlvii; columnar scholia in an early
papyrus MS. of lv
Zenodotus, began the catalogue of the Alexandrian Library xiii, as the first
librarian xvi, taking the epic and non-dramatic poetry xvi; helped establish
the art of textual criticism xxiv; the first critical editor of Homer, his Iliad
and Odyssey the first recension of any author that sought to restore the original
text xxiv; edited other authors xxv ,
III. GREEK AUTHORS CITED IN THE ARGUMENTS
AND SCHOLIA ON THE AVES’?
Achaeus, ᾿Αχαιὸς ᾿Ερετριεὺς ἐν τῷ Φιλο-
κτήτῃ 364
Aeschylus, παρὰ τὰ ἐξ Ἡδονῶν Αἰσχ. 276 ;
παραγραφέντα ἐκ Μυρμιδόνων Alo x. 800,
ἐκ Mup. Aiox. 808, cf. 807, ἐν Μυρ.
12δ6, ἐκ Μυρ. 1420: ἐκ Νιόβης Αἰσχ.
1247; fab. inc. καὶ Αἰσχ. 1680
Aesop, Αἰσωπείου λόγου ἣ τοιούτου τινὸς
ἔοικε μεμνῆσθαι 440; cf. 471, 651
Alcaeus comicus, ἐν ᾿Ενδυμίωνι 1701
Alcaeus lyricus, παρὰ τὸ ᾿Αλκαίου 1410;
wap Adxaly 1648
Aleman, παρὰ τὸ ᾿Αλκμᾶνος 250; with-
out name 299°
Ameipsias, πρῶτος ᾿Αμειψίας Κωμασταῖς
Hyp. p. 4.12; "Ap. ἐν Κόννῳ 988
Ammonius, quoted by Didymus (pros-
opography) on 1297; v. Ind. II
Anacreon, παρὰ τὰ ᾿Ανακρέοντος 1872
Andreas, on a supposed cure for jaun-
dice 266
Androtion, Athenian defeat at Manti-
nea four years before the Aves 18;
a decree quoted by him on the func-
tion of the κωλακρέται 1541
Anonymous Comic Poets, ὁ τὰς ’Ara-
Advras γράψας (Strattis ?) 1204; cf.
such general expressions, regarding
persons, a8 πολλαχοῦ καὶ παρὰ τοῖς
ἄλλοις (8C. κωμικοῖς) κωμῳδεῖται 764,
παρὰ τοῖς ἄλλοις 1296, κωμῳδεῖται 17,
168, ἐκωμῳδεῖτο 151, 876, «οὔντο 1188,
διαβάλλουσι 11, διεβάλλετο 167, οὐδαμοῦ
κεκωμῴδηται 281, ὀνειδίζουσι 167, and,
regarding usage, πανταχοῦ ἐκτέταται
(τορύνη) εἰμὴ wap Εὐπόλιδι 78, πολλαχοῦ
οὕτω χρῶνται (νυνμενῇ 4483 unnamed
comedies, ἐν ἄλλοις δράμασι Hyp. ΙΝ
p. 6.2, ἐν ἄλλοις Hyp. IV p. 8. 5, wat
ἐν ἄλλοις 2, κἀν ἑτέροις 11 and note
Anonymous Critics, τινές Hyp. p. 8. 4,
15, 19, 28, 79, 189, 417, 419, 471, 621,
568, 574, 689, 678, 707, 798, 888, 909,
997, 1074, 1091, 1121, 1151 bis, 1809,
1877, 1406, 1410, 1521, 1568, 1594,
1671; of μέν 15, 766, of μὲν πλείους
17; of δέ 15, 68, 68, 185, 261, 436 bis,
574, 576, 766, 1151, 1421, 1568 bis,
1745 ; ἔνιοι 486, 471, 521, 687, 1895,
1586, κατ᾽ évlovs 1854; the commen-
taries of anonymous scholars: ἐν
ἐνίοις ὑπομνήμασιν 281, ἐν ἐν. τῶν ὗπομν.
556, ἐν ἐν. τῶν σχολικῶν ὕπομν. 1242,
ἐν τοῖς ὑπομν. 1075, τῶν ὑπομν. (8c. τινά)
288, ἐκ τῶν Συμμάχου καὶ ἄλλων σχο-
Mey 1764, ᾿χνὶϊ, lxix : ἐκ διηγηματίου
τινὸς εἴλκυσται 440
Anonymous Lexicons, ἐν τῷ λεξικῷ 122 -
οὐδὲ ἐν ταῖς λέξεσι 1895 and note; v.
Ind. II 8. Lexicography
Antipater, ᾿Αντίκατρος καὶ Εὐφρόνιος ἐν
τοῖς ὑπομνήμασι (establishment of
cyclic choruses) 1408 ; v. Ind. II
Apollodorus of Athens, Chronica 1021 ;
the treatise περὶ θεῶν (v. Harp. s.v.
κύρβει) 1354
Apollonius, ἐν τοῖς ἐπιγραφομένοις ’ Απολ-
λωνίου 1242; v. Ind. II
1 With references to pertinent matters discussed in the Introduction. For
other Greek authors named in the Introduction, including those cited in the
scholia on other plays, see Index II
874
INDEX
Archilochus, rapa ᾿Αρχιλόχῳ 651; ἀπὸ
τοῦ ἐφυμνίου οὗ εἶπεν εἰς τὸν Ἡρακλέα
1764; ᾿Αρχίλοχος 1426: without name
1620 (2)
Archippus, ’A. ἐν Πλούτῳ 1648
Aristarchus, the signum x indicates a
form to which he objected 76; v.
Ind. II, and Ind. I 8. ὅτι, πρὸς, x
Aristophanes comicus, τὸν ᾿Αμφιάραον
ἐδίδαξε Hyp. p. 8. 8; ἐν ᾿Αναγύρῳ
1292 ; Βαβυλωνίοις 1556 : ἐν Barpdxors
1188 ; ἐν Γεωργοῖς 1701 ; ἐν Elphyy 48,
872 ; ἐν τοῖς ἭἭρωσι 798 ; ἐν Θεσμοφο-
ριαζούσαις 1295; ἐν Ἱππεῦσιν 868,
1068, ἐν τοῖς ‘I. 978; ἐν Νεφέλαις 122
bis, 692; ἐν Νήσοις 440, ἐν ταῖς Ν.
296 ; ἐν ‘Odxdoup (i.e. ἐν τοῖς εἰς ‘OAxd-
δας ὑπομνήμασιν) 1288; δεύτερος τοῖς
"Ὄρνεσι Hyp. p. 2. 12, ἐν τοῖς ΓΟ. Hyp.
p. 6. 5 (cf. p. 8. 18), v. also Ind. II 8.
References ; ἐν Πλούτῳ 584 ; ἐν Qpas
878 ; ἐν ἄλλοις δράμασι Hyp. p. 6. 2,
καὶ ἐν ἄλλοις 2, κἀν ὁτέροις 11 and note;
quotation from an unknown play
(title lost) 688 ; general references ;
ἀεὶ δὲ τούτους re (τοὺς dypolxous) καὶ
τοὺς ἱππεῖς ἐπαινεῖ 111; v. Ind. II
Aristophanes of Byzantium, supplies
a lacuna 1842; placed a x before a
line to draw attention to a Homeric
reading 1178; explains a word or
phrase 1468, 1541 (Ap. ὁ γραμματι-
xés), 1620 (οἱ περὶ ‘Ap.); ἐν ταῖς ἀμέ-
Tpas παροιμίαις 1202, xxi. See xviii f.
and Ind. II, also Ind. 1 8. ὅτι, πρὸς, x
Aristotle, ἐν ταῖς Διδασκαλίαις 281, 1879;
ἐκ τῆς τῶν ζῴων ἱστορίας 888, ἐν ταῖς
ὁβδόμαις 494, without the title 302,
494, 1854, 1857; ἐν τῇ τῶν ᾿Αθηναίων
πολιτείᾳ 1854; ἐν τῇ Σαμίων πολιτείᾳ
471; xxiv
Asclepiades, criticized on Av. 348 for
faulty dramatic chronology ; same
author (see xxi, n. 8), name omitted
422; cf. xiv n.8 and v. Ind. II
375
Bacchylides, rapa Βακχυλίδῃ 1586
Callias, Πεδήταις 151, ἐν Π. 31
Callicrates, Mevex\fjs 7 K. ἐν τῷ περὶ
᾿Αθηνῶν συγγράμματι 896
Callimachus, treatise on birds: ἐν τοῖς
Καλλιμάχου ἀναγραφομένη 802, ἐν τ.
K. ἀναγέγραπται 808, ἀναγέγραπται
without author’s name 804, παρὰ K.
ἀναγεγραμμένοι 888, Κι. οὐκ ἀναγράφει
765, οὐκ ἔγραψεν ὁ K. 1181; the Πίνα-
κες (see Xvii, xvi ἢ. 8) : οὐκ ὀρθῶς K. τὸν
Πρόδικον ἐν τοῖς ῥήτορσι καταλέγει 692,
denies that Ar. refers to the Licym-
nian tetralogy of Eur. 1242 ; poems:
129, 261, 364 (rd Καλλιμάχειον), 598,
882, 872. See Ind. II
Callistratus, explains words 486, 580,
088, 1878; gives the source of a refer-
ence or quotation 440 (ἐκ διηγηματίου
τινὸς ef\xvorat), 1887 (ἐν τοῖς Καλλι-
στράτου 80. ὑπομνήμασι); on a dedica-
tion at Colonus 999. See xix and
Ind. II
Carystius, οἱ rept Καρύστιον τὸν Περγα-
μηνόν 574
Cephisodemus, καλάσιρις is Egyptian
1204; xivn.3
Chaeris, quoted by Herodian on a
matter of accent 876; xiv n.3
Clitarchus, ἐν τῇ δεκάτῃ 487; xiv η. 8
Craterus, on the impiety οὗ Diagoras
1073. This was from his ψηφισμάτων
συναγωγή, cf. ἐκ τοῦ ψηφίσματος εἴλη-
φεν (sc. the commentator) in the
scholium
Cratinus, Δηλίασι 1294; ἐν Κλεοβουλί-
vas 81 ; ἐν τῇ Νεμέσει 521, ἐν Ν. 858
(by the younger Cratinus) ; Πυλαίᾳ
121, ἐν Π. 766; Xelpwor 766, ἐν X.
ibid.; ἐν Ὥραις 766; fab. inc. 365,
παρὰ Κρατίνῳ 1686. xix, xxvi
Cratinus the Younger, the Νέμεσις
cited in 521 and 858 was his play
§21 note
376
Demetrius Ixion, τὸν ᾿Ιξίονα ἐν ταῖς ᾿Ατ-
τικαῖς λέξεσιν 1569; v. Ind. IT
Demon, explains a proverb 301
Demosthenes 126 (Aristocrates, ὃν ὁ
ῥήτωρ Anu. éypdyaro— an erroneous
reference to Or. XXIII), 194 (his
ἔμμετρος ὅρκο) ; xIvii
Dicaearchus, ἐν τῷ περὶ Διονυσιακῶν
ἀγώνων 1408 (he and Hellanicus
classed as οἱ ἀρχαιότεροι a8 Opposed to
Antipater and Euphronius)
Didymus, notes on the Aves: gram-
mar and etymology 58, 149, 1121,
1288 ; actors or the action 48, 994,
1864. textual 299, 1681; glosses
680, 1521; prosopography 440, 876,
1294, 1295, 1297 (quoting Ammonius),
1879 (quoting Aristotle) ; explana-
tion chiefly by reference to history,
antiquities, or matters of fact 18
(quoting Androtion), 217, 304, 704,
737, 768 (ἐν τῷ περὶ διεφθορνυίας Adgews),
816, 824, 835, 886, 876, 1000, 1112,
1118, 1273, 1678, 1704, 1786 (ἐν τοῖς
Mevavdpelas). See xxviii f. and Ind.
ll 3
Dionysius, A. ὁ Ζωπύρον γράφει (a tex-
tual variant) 1297 ; xiv n.3
Epicharmus, fab. inc. (Odysseus ?)
1288
Eratosthenes, 122 (on a garment), ’E.
ἐν τῇ θ΄ (see xvi, n. 4) 556 (on the
Sacred War); v. Ind. II
Euphronius, on literary history 1408
(E. and Antipater ἐν rots ὑπομνή-
paos); dialect 299; etymology 872;
mythology 1586; prosopography 798,
997, 1878, 1879 (quoted by Symma-
chus) ; meaning of words 266, 358,
765, 988. See xvii and Ind. II
Eupolis, ἐν᾿Αστρατεύτοις 1656 ; Βάτταις
129; ἐν Δήμοις 822, 1569, wap Ev. ἐν
A. 876; ἐν rots Κόλαξι 288, wap Ed.
ἐν Δήμοις καὶ K. 876; ἐν Μαρικᾷ 1556;
ARISTOPHANES
ἐν Πόλεσιν 880, 1297; Προσπαλτίοις
889 ; ἐν Ταξιάρχοις 1294 . Χρύσῳ γένει
42; fab. inc. rap Εὐπόλιδι 78, ὡς Εὖ.
1879; xxvi
Euripides, ἐν Αἰγεῖ 404; παρὰ τὸ Εὐρι-
πίδον ἐξ ᾿Ανδρομέδης (μηδέπω διδαχθεί-
ons) 848 ; ὅμοιον τῷ τόπῳ ἐκείνῳ (Ion
1620 f.) 1647; ἐν Λικυμνίῳ δράματι
Εὐριπίδου 1242, messenger’s speech
ἐπὶ τελευτῆς ibid., this tetralogy not
referred to in the phrase Λικυμνίαις
βόλαις (Callimachus) ibid. and note ;
τὸν Ev. Παλαμήδην (οὐ πρὸ πολλοῦ δεδι-
δαγμένον) 842 ; Πειρίθῳ 179; παρὰ τὰ
ἐκ Tpwddwy Ed. 1718; παρὰ τὰ ἐκ τῶν
μηδέπω διδαχθεισῶν Φοινισσῶν (in crit-
icism of an interpretation of Ascle-
piades) 348, cf. 442; xlvi
Hellanicus, ἐν rots Περσικοῖς 1021; ἐν
τοῖς Καρνεονίκαις 1408; H. and Dicae-
archus classed as οἱ ἀρχαιότεροι as
opposed to Antiphanes and Euphro-
nius ibid.; on Colaenus the son of
Hermes 872
Hermippus, ἐν᾿Αρτοπώλισιν 1556; Θεοῖς
1551; Κέρκοψιν 1406; ἐν rots Τριμέ-
rpos 1151; wap ‘E. ἐν τοῖς Τετραμέτροις
808 ; ἐν Φορμοφόροις 749
Herodian, ἐν τῇ τῆς ᾿Οδυσσειακῆς προσῳ-
δίας 861; ἐν τῷ. . . ἐπιμερισμῷ 816:
ἐν τῷ ἕκτῳ τῆς καθόλου 876; ἐν τῷ
πρώτῳ τῆς καθολικῆς 1680; ν. Ind. II
Hesiod, παρὰ 7d ᾿Ἡσιόδειον 609 (Op.),
711 (Op.); παρὰ τὰ Ἡ. 709 (Op.);
Ἡσίοδος 505 (Op.), 1426 (Scut.); πρὸς
τὰ Ἡσιόδου ἣ πρός τινα ἄλλου τινὸς
γενεαλόγου 698 ; xlii, xliv
Hipponax, quoted without name 266,
704 (?) :
Homer, Ὅμηρος 42 (Z 202), 212 (τ 522),
261 (& 291), 899 (B 571), 581 (ᾧ 366),
598 (ι 228), 1427 (y 78), 1636 (E 800),
1704 (γ 832) ; rap ἱομήρῳ 886 (A 140),
1704 (Ύ 882) ; τὸ 'Ομηρικόν 1648 (A 6);
INDEX
παρὰ τὸ 'Ομηρικόν 388 (A 547), 402
(Γ 185), 685 (2 146); πρὸς τὸ ‘Ounpr-
κόν 18 (ν 407 f.)|; ὁ ποιητής 1879
(Φ 831), 1478 (N 487) ; παρὰ τῷ ποιητῇ
1810 (ι 847); without name 575
(E 788), ἐν τῷ καταλόγῳ (B 531) 152 ;
“Ounpixdy τὸ σχῆμα 167 (Z 289); πρὸς
τὴν ἐν ᾿Ιλιάδι (A 424) γραφήν 1178 ;
the epithet érpnpol applied to serv-
ants (e.g. A $21, a 109) 918 and note;
the Margites was once believed to
be Homer’s 913 ; ἐν ἑτέροις ποιήμασιν
ὋὉμήρον... εἰσι γὰρ αὐτοῦ καὶ ὕμνοι 575;
v. Ind. II
Hypereides, ἐν τῷ Χιακῷ 880
Ibycus 192 (error for Bacchylides ?),
1802
Inscriptions, reputed epitaph of Sar-
danapalus 1021; τοῦτο ἐκ rod ψηφί-
σματος εἴληφεν (sc. the commenta-
tor), referring ‘to the συναγωγή of
Craterus 1078; the ἐπιγραφή of a
dedication on the Acropolis (= 1.6.
I 406) 1128; a decree quoted (not
exactly, v. note) by Androtion 1541;
ws ἐν rots ὁρισμοῖς γέγραπται τῆς πόλεως
997
Ion, ἐν ᾿Αγαμέμνονι 1110; ἐν ᾿ομφάλῃ
1680
Istrus, ἐν τῇ ιβ' (on the Clepsydra) 1694
Melanthius, ἐν τῳ περὶ μυστηρίων 1078
Menander, Didymus’s commentary on
xxvi, ἐν τοῖς Μενανδρείοις (identified
by Et. Gud., v. note on 1786) 1786;
παρὰ Μενάνδρῳ ἐν Δαρδάνῳ 1663 ; M.
ἐν Συνεφήβοις 1490; fab. inc. 874,
1258 ; v. Ind. IT
Menecles, M. ἢ Καλλικράτης ἐν τῷ περὶ
᾿Αθηνῶν συγγράμματι 895
Metagenes, ἐν Αὔραις 872; ἐν ‘Onhop
1297
Mnesimachus, ἐν Φαρμακοπώλῃ 471
Myrtilus, ἐν Τιτανόπασι 1490
377
Nicophon, ἐν ᾿Αφροδίτης γοναῖς 82; τὸ
Νικοφῶντος ἐξ᾿ Ad. γονῶν 1288. ᾿ΕΎχει-
ρογάστορσιν 1651
Nymphis, N. ὁ ‘Hpaxdewrns rept ‘Hpa-
κλείας ἐν τῷ β΄ 878; cf. lxx n.4
Oracle, παρὰ τὸν λεγόμενον χρησμόν 968
Phanodemus, ἐν τῷ δ΄ 872
Pherecrates, ᾿Αγρίοις 1294, év’A. 858
Philemon, fab. inc. 39; x
Philetaerus, ἐν Μησί 1047
Philetas, Φιλητᾶς ὁ ᾿Εφέσιος 962 (on the
three Sibyls and the three Bacides)
Philochorus 721 (all ‘symboloi ’ sacred
to Demeter); 766(onthe Hermocopi-
dae) ; 997 bis (on Meton and his sun-
dial); 1106 (the owl on the Attic
tetradrachm) ; ἐν τῇ 8’ 556 bis (on
the Sacred War)
Philocles, Tnpeds 7 "Ewoy 281; ἐν τῇ
Πανδιονίδι τετραλογίᾳ, ot ἡ ἀρχή ibid.
Philyllius, ἐν ταῖς Πλυντρίαις 1569
Phrynichus comicus, ἐν ᾿Εφιάλτῃ 1297 ;
τὰ Φρυνίχου ἐν Κρόνῳ 988; ἐν Κωμα-
σταῖς 1569; τρίτος Μονοτρότῳ Hyp.
p. 4.12; Μονοτρόπῳ 11, 863, 977, ἐν Μ.
1297 ; ἐν Ποαστρίαις 1297; Σατύροις
1468 ; xxvi
Pindar 515 (Πίνδαρος, Pyth. 1. 9), 926
(ἐκ τῶν Πινδάρου ὑπορχημάτω»), 927
(παίζει πρὸς τὸ Πινδαρικόν), 980 (χλευά-
ge... . τὸν Π. συνεχῶς λέγοντα ἐν ταῖς
αἰτήσεσι τὸ ἐμῖν᾽), 971 (παρὰ τὸ ἐκ Π.),
1121 (τὸ Πινδάρον, Nem. 1.1); xiii,
xiii
Plato comicus, ἐν ‘Eoprats 798 ; ὁ κωμι-
κὸς II. ἐν τοῖς Λάκωσιν 471; ἐν Nixacs
1297. ἐν Πεισάνδρῳ 1556 ; ἐν Περιαλγεῖ
1297 ; ἐν Σκευαῖς 161; ἐν Σοφισταῖς
299 ; Σύρφακι 168 ; Ὑπερβόλῳ 121
Plato philosophus, 475 (κορυδός masc.,
Euthyd. 291 p); 695 (ἐν Θεαιτήτῳ
151 £, the word dveuaios); 1701
(*t Gorgias, whom P. mentions ”’)
378
. Polemo, ἐν τῷ δευτέρῳ περὶ τῆς ᾿Αθήνησιν
᾿Ερατοσθένους ἐπιδημίας 11; ἀναγράφει
τοὺς ἐπωνύμους τῶν δήμων καὶ φυλῶν
645
Simonides, els τὰ Σιμωνίδου μέλη alvirre-
ται 1801 ; παρὰ τὸ Σ. 1410
Sophocles, Αἴαντι Λοκρῷ 988 ; παρὰ Σο-
φοκλεῖ ἐν ᾿Ινάχῳ 1208; ἐξ Olvoudou
τοῦ Σ. 1837; Σοφοκλέους ἐκ Πηλέως
861, ἐκ Π. 857; ἐκ τῆς Σ. δευτέρας
Tupots’ ἀρχή 275; ἐν τῷ Τηρεῖ 100;
πρῶτος τὸν Τηρέα ἐποίησεν 281] : παρὰ
τὸ Σοφόκλειον ἐν Χρυσῇ 1240; v.
Ind. II
Sosicrates, ἐν τῳ δωδεκάτῳ τῶν Κρητικῶν
521
Stesichorus 1802
Strattis, ὁ τὰς Araddvras γράψας (Strat-
tis ?) 1204; ἐν Κινησίᾳ 1569
Symmachus, subscription to the Aves:
ἐκ τῶν Συμμάχον καὶ ἄλλων σχολίων
1764, see 1, Ixvii; on grammar 58,
1288 ; text 808 (citing Callimachus),
1297, 1681; equipment of actors 994,
1864 ; literary history 440; glosses,
MAY ὃς
ARISTOPHANES
interpretation of allusions, etc. 168,
868, 704, 1000, 1121, 1278, 1288,
1704; prosopography 17, 876, 988, |
1204, 1879; cited elsewhere in the
scholia on Ar. lii ἢ. 1. See li and
Ind. II
Telecleides, -é» ᾿Αμφικτύοσι 988; ἐν
Ἡσιόδοις 1126; fab. inc. 17
Theocritus, 70 (Id. xxii. 72); xi, xlvi
Theophrastus, ἐν τῷ περὶ εὐσεβείας 1354 -
Χ
Theopompus comicus, ἐν ταῖς Καπήλισι
1406. ἐν Παισί 1569; Τισαμενῷ 31
Theopompus historicus, ἐν τῇ xe’ 556
(the Sacred War); ἐν τῇ τρίτῃ καὶ
τριακοστῇ 1018 (ξενηλασία in Sparta) ;
ἐν τῷ ιβ΄ τῶν Φιλιππικῶν 880 (Chios
and Athens); ἐν τῷ θ΄ τῶν Φ. 962
(about the Boeotian Bacis)
Thrasymachus, ἐν τῇ μεγάλῃ τέχνῃ 880
(Chios and Athens)
Thucydides 147, 556 ; ἐν τῇ πρώτῃ 484;
ἐν τῇ η 1569
Tryphon, ἐν δευτέρῳ περὶ ᾿Αττικῆς προσ-
ῳδίας 878; xii
1915
Live Music Archive
Librivox Free Audio
Metropolitan Museum
Cleveland Museum of Art
Internet Arcade
Console Living Room
Books to Borrow
Open Library
TV News
Understanding 9/11